Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ & ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕ ΑΝΩΝΥΜΟ ΑΠΟΛΟΓΗΤΗ

Ο Μ. Καλόπουλος έχει μάθει εις την συγγραφική του πορεία να χαλκεύει τα λόγια των άλλων. Τέτοιες μεθόδους χρησιμοποίησε για να ταλαιπωρήσει τους Αγίους Ορθοδόξους Πατέρες αλλά και την Βίβλο αλλά και την αλληλογραφία με τον Απολογητή.

Η ΣΑΤΥΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ ΔΕΝ ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΗ ΙΣΧΥ

«Αγαπητέ Ανώνυμε Πιστέ: Κατανοώ πλήρως την αδυναμία σας να απαντήσετε με λογικά επιχειρήματα.

Βαρύ το φορτίο της τυφλής πίστης και η ισορροπία με τη λογική δύσκολη!»

(Πηγή: Μ. Καλόπουλος [http://www.greatlie.com/gr/_letters.cfm?id=20&action=detail]αποθηκεμένη και εδώ)

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

«28 Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. 29 ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ' ὑμᾶς καὶ μάθετε ἀπ' ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν· 30 ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν.»

Κατά Ματθαίον Κεφ. Ια΄

«3 πάντα οὖν ὅσα ἐὰν εἴπωσιν ὑμῖν τηρεῖν, τηρεῖτε καὶ ποιεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε· λέγουσι γὰρ, καὶ οὐ ποιοῦσι. 4 δεσμεύουσιν γὰρ φορτία βαρέα καὶ ἐπιτιθέασιν ἐπὶ τοὺς ὤμους τῶν ἀνθρώπων, τῷ δὲ δακτύλῳ αὐτῶν οὐ θέλουσι κινῆσαι αὐτά. 5 πάντα δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν ποιοῦσι πρὸς τὸ θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις, πλατύνουσι γὰρ τὰ φυλακτήρια αὐτῶν καὶ μεγαλύνουσι τὰ κράσπεδα τῶν ἰματίων αὐτῶν»

Κατά Ματθαίον Κεφ. Κγ΄

Ο τίτλος και το άρθρο του Μ. Καλόπουλου στις 30/10/2004 όπως παρουσιάστηκε στην σελίδα :

Ο τίτλος και το άρθρο του Μ. Καλόπουλου όπως παρουσιάστηκε στην δική του σελίδα

(http://www.greatlie.com/gr/_letters.cfm?id=16&action=detail) στις 30/10/2004

ΑΠΟΛΟΓΗΤΗΣ ΜΕ ΥΒΡΕΙΣ ΔΙΧΩΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Ο Μιχάλης με άστοχες δημοσιεύσεις, παρουσιάζει ένα Απολογητή που βρίζει και που δεν έχει τεκμηριώση στα επιχειρήματά του. Και το χειρότερο; Υποστηρίζει πως ο Απολογητής δεν απαντάει. Ας δει κανείς αν υπάρχουν απαντήσεις ή όχι και ποιος είναι στα αλήθεια ο υβριστής.

Ο τίτλος και το άρθρο του Μ. Καλόπουλου στις 30/10/2004 όπως παρουσιάστηκε στην σελίδα :

02/01/2004 ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΠΙΣΤΟΥ

Ο ανώνυμος πιστός μας έστειλε απαντητική επιστολή που εκτείνεται σε ... εκατονενενηνταέξη σελίδες. Το χωρίς προηγούμενο απαντητικό αυτό παραλήρημα δεν περιέχει καμία απάντηση για τα ερωτήματά μας, πέρα από βρισιές:

Έπειτα εξηγείς αυτάρεσκα πως ο Χριστιανισμός επεκτάθηκε πανάθλια στους Έλληνες!!! Θα σου πω ετούτο. Αν έχετε εφιαλτικές ονειρώξεις με την αρχαία Ελλάδα όλοι οι ψευτο-αρχαιολάτρες και σας λείπει τόσο πολύ, να ανοίξετε ξανά τους οίκους ανοχής της Αφροδίτης και να βάλετε όλοι σας εκεί μέσα τις κόρες και τις γυναίκες σας να εκπορνεύονται για την θεά και τους ιερείς και εις τους οποίους ναούς θα επιτρέπεται ελεύθερα η «προσκύνηση» και στους Εβραίους και τους Σιωνιστές! Να μας το αποδείξετε ότι αγαπάτε τόσο πολύ την αρχαία Ελλάδα σε όλα της τα σημεία. Να αυτομαστιγωνόσαστε μπροστά από το άγαλμα της Αρτέμιδας ή να αυτοκτονείτε έμπροσθεν αυτού, να ανθρωποθυσιάζετε και να σπλαχνοσκοπείτε. Να παρατηρείτε τα συκώτια από τα πρόβατα και τις γίδες, να λατρεύετε φαλλούς και αιδοία (να τα προσκυνάτε ως ιερά αντικείμενα της θρησκείας σας). Να λατρεύετε θεούς αγελάδες και τράγους. Να πνίγετε σε θυσίες 4 άλογα (ρίψη τέθριππου στην Ρόδο). Να σφαγιάζετε από το πρωΐ μέχρι το βράδι ζώα της φύσης σε θυσίες προς τιμή της φύσης!!! Να κοιτάζετε τον ορίζοντα όταν αστράφτει και ανάλογα αν η αστραπή πέφτει δεξιά ή αριστερά να μαντεύετε την βούληση του Δία! Να παρατηρείτε πως τρώνε οι κότες ώστε να γνωρίζετε τα μελλούμενα. Να βάλετε μια γριά στο μαντείο των Δελφών να σας λέει τον καφέ. Να ορίσετε θνητούς ως θεούς και μετά να τους παντρέψετε με τους άλλους θεούς σας (βλ. Δημήτριο Πολιορκητή). Να κατασκευάσετε ναούς για αρσενοκοίτες θνητούς (Αντίνοος) και να ορίσετε αγώνες προς τιμή τους. Να διάγετε συμπόσια με εταίρες ενώ οι γυναίκες σας βρίσκονται φυλακισμένες στον γυναικωνίτη. Να πετάτε τα παιδιά σας ή να τα πουλάτε ως δούλους κάθε φορά που έχετε οικονομικές δυσκολίες. Να κάνετε φανερή πρακτική της αρσενοκοιτίας και της παιδεραστίας χάρην παιδαγωγίας. Να ορίσετε τον αθλητικό αγώνα του παγρατίου και ο νικητής να τρώει το συκώτι του αντιπάλου! Αν πραγματοποιήσετε όλα τούτα, τότε εμείς θα ντραπούμε ως Χριστιανοί που φιμώσαμε την θρησκεία της αρχαίας Ελλάδας. Αν πάλι δεν θεωρείτε σωστό να εφαρμόσετε όλα τούτα, τότε εσείς και εσύ Καλόπουλε ήσαστε οι πραγματικοί πανάθλιοι επειδή κατηγορείτε τον Χριστιανισμό που επωμίσθηκε την ιστορική μετάλλαξη της συμπεριφοράς του Ελληνισμού, την οποία ούτε εσείς δεν επιθυμείτε να επαναφέρετε. Συνεπώς δόλια τον κατηγορείτε. Εξ ου και πραγματικοί πανάθλιοι

Κρυμμένος πίσω από την ανωνυμία βρίζει και αερολογεί με διαλεκτική μικρού παιδιού και συκοφαντεί με αισχρές και αστήρικτες κατηγορίες αντάξιες των χειρότερων εχθρών των αρχαίων Ελλήνων. Πραγματικά δεν μένουν και πολλά να σχολιάσομε από το ντοκουμέντο αυτό που διατηρεί πάντως ένα ενδιαφέρον από την άποψη της κλινικής ψυχοπαθολογίας.

ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΓΙΑ ΒΙΑΣΤΙΚΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑΣ ΤΟΥ

ΟΙ «ΥΒΡΕΙΣ»

… βρίζει και αερολογεί με διαλεκτική μικρού παιδιού…

…συκοφαντεί με αισχρές και αστήρικτες κατηγορίες…

Δεν νομίζω ότι ΕΣΥ Καλόπουλε Μιχάλη είσαι ικανός να διδάξεις τα περί τεκμηρίωσης:

1. Οι οίκοι ανοχής της Αφροδίτης και η εκπόρνευση 14 Ελληνίδων (κατά την πρώτη έμμηνο ρήση) (www.apologitis.com/gr/ancient/ermafroditos.htm)

2. Η αυτομαστίγωση νεαρών Ελληνίδων και Ελλήνων μπρος από το άγαλμα της Άρτεμης στην Σπάρτη με τραγικά [θάνατος] πολλές φορές αποτελέσματα (www.apologitis.com/gr/ancient/thisies.htm)

10. Η παντρειά του Δημήτριου Πολιορκητή με την θεά Δήμητρα και η χρήση της Ακρόπολης από αυτών για καλοπέραση με πόρνες και εταίρες (www.apologitis.com/gr/ancient/yperaspisi.htm)

13. Η φυλακή του αρχαίου γυναικωνίτη χειρότερη και από τους μουσουλμάνους (www.apologitis.com/gr/ancient/a-ginaika.htm)

16. Η πρακτική της παιδαγωγικής αρσενοκοιτίας ιδίως εις τον Ιερό Λόχο της Σπάρτης (www.apologitis.com/gr/ancient/paidofilia.htm)

18. Η ρίψη ιερόσυλων, του παιδαγωγού Αισώπου αλλά και μικρών παιδιών από το χάσμα στο μαντείο των Δελφών (www.apologitis.com/gr/ancient/manteia.htm)

19. Και τελειώνω με αυτό διότι δεν έχω καιρό για χάσιμο με ψεύτες και απαίδευτους ως εσύ. Στην σελίδα μου υπάρχουν πολλά περισσότερα από όσα τολμάει η φαντασία σου

ΑΣΕΜΝΑ ΔΟΓΜΑΤΑ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ (ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΙΕΣ) & ΠΟΙΗΤΩΝ

Επίσκοπος Αντιοχείας Θεόφιλος «Προς Αυτόλυκον, βιβλίον β΄»

«Ἐπειδὴ οὖν πολλὰ ἀνέγνως, τί σοι ἔδοξε τὰ Ζήνωνος ἣ τὰ Διογένους καὶ Κλεάνθους, ὁπόσα περιέχουσιν αἱ βίβλοι αὐτῶν, διδάσκουσαι ἀνθρωποβορίας, πατέρας μὲν ὑπὸ ἰδίων τέκνων ἕψεσθαι καὶ βιβρώσκεσθαι, καὶ εἰς τις οὐ βούλοιτο ἣ μέλος τι τῆς μυσερᾶς τροφῆς ἀπορρίψειεν, αὐτὸν κατεσθίεσθαι τὸν μὴ φαγόντα; Πρὸς τούτοις ἀθεωτέρα τις φωνὴ εὑρίσκεται, ἡ τοῦ Διογένους διδάσκοντος τὰ τέκνα τοὺς ἑαυτῶν γονεῖς εἰς θυσίαν ἄγειν καὶ τούτους κατεσθίειν. Τί δὲ; Οὐχὶ καὶ Ἡρόδοτος ὁ ἱστοριογράφος μυθεύει τὸν Καμβύσην τὰ τοῦ Ἁρπάγου τέκνα σφάξαντα καὶ ἑψήσαντα παρατεθεικέναι τῷ πατρὶ βοράν;»

(Μτφρ: Επειδή λοιπόν ανέγνωσες πολλά. Πως σου εφάνηκαν τα λεγόμενα από τον Ζήνωνα ή τον Διογένη και τον Κλεάνθη, τα οποία περιέχουν τα βιβλία αυτών, τα διδάσκοντα ανθρωποφαγία, να τρώγωνται οι πατέρες από τα τέκνα των και αν κανείς δεν ήθελε ή απέρριπτε μέλος της μυσαράς τροφής, να καταβροχθίζεται αυτός ο μη φάγων; (1). Ευρίσκεται μάλιστα και μια αθεωτέρα από αυτά φωνή, η του Διογένους, ο οποίος διδάσκει τα τέκνα να οδηγούν τους γονείς τους εις θυσία και να τους κατατρώγουν (2). Μήπως δε και ο ιστοριογράφος Ηρόδοτος δεν έπλασε τον μύθο ότι ο Καμβύσης, αφού έσφαξε τα τέκνα του Αρπάγου και τα έψησε, τα παράθεσε εις τον πατέρα προς βορά;(3))

(1) Βλ. Σέξτου Εμπειρικού, Πυρρώνειοι Υποτυπώσεις 3, 24. Διογένους Λαέρτιου, Περί βίου φιλοσόφων 7, 121· 128

(2) Διογένους Λαέρτιου, Περί βίου φιλοσόφων 6, 73

(3) Ηροδότου, Ιστορίαι 1, 119. Ο Θεόφιλος και εδώ παραθέτει από μνήμης. Ο φερόμενος ως διαπράξας το ανοσιούργημα είναι ο Αστυάγης, όχι ο Καμβύσης, και επρόκειτο περί του μοναδικού υιού του Αρπάγου.

(Πηγή: Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας, Απολογηταί ΙΙ, Τατιανός Αθηναγόρας, Πατερικές Εκδόσεις Γρηγόριος ο Παλαμάς, Θεσσαλονίκη 1986, σσ. 460 -461)

«Καὶ γὰρ περὶ ἀθέσμου πράξεως πᾶσιν συμπεφώνηκε τοῖς περὶ τὸν χορὸν τῆς φιλοσοφίας πεπλανημένοις. Καὶ πρῶτος γε Πλάτων, ὁ δοκῶν ἐν αὐτοῖς σεμνότερον πεφιλοσοφηκέναι, διαρρήδην ἐν τῇ πέμπτῃ βίβλῳ τῶν Πολιτειῶν ἐπιγραφομένη τρόπῳ τινὶ νομοθετεῖ χρῆν εἶναι κοινὰς ἁπάντων τὰς γυναῖκας, χρώμενος παραδείγματι τῷ Διὸς παιδὶ καὶ Κρητῶν νομοθέτῃ, ὅπως διὰ προφάσεως παιδοποιΐα πολλὴ γίνηται ἐκ τῶν τοιούτων, καὶ ὡς δῆθεν τοὺς λυπουμένους διὰ τοιούτων ὁμιλιῶν χρῆν παραμυθεῖσθαι. Ἐπίκουρος δὲ καὶ αὐτὸς σὺν τῷ ἀθεότητα διδάσκειν συμβουλεύει καὶ μητράσι καὶ ἀδελφαῖς συμμίγνυσθαι, καὶ πέρα τῶν νόμων τῶν τόδε κωλυόντων. Ὁ γὰρ Σόλων καὶ περῖ τούτου σαφῶς ἐνομοθέτησεν, ὅπως ἐκ τοῦ γήμαντος οἱ παῖδες νομίμως γίνωνται, πρὸς τὸ μὴ ἐκ μοιχείας τοὺς γεννωμένους εἶναι, ἵνα μὴν τὸν οὐκ ὄντα πατέρα τιμήσῃ τις ὡς πατέρα, ἣ τὸν ὄντως πατέρα άτιμάσῃ τις, ἀγνοῶν ὡς μὴ πατέρα. Ὁπόσα τε οἱ λοιποὶ νόμοι κωλύουσιν Ρωμαίων τε καὶ Ἑλλήνων τὰ τοιαῦτα πράσσεσθαι.

Πρὸς τί οὖν Ἐπίκουρος καὶ οἱ Στωϊκοὶ δογματίζουσιν ἀδελφοκοιτίας καὶ ἀρρενοβασίας ἐπιτελεῖσθαι, ἐξ ὧν διδασκαλιῶν μεστὰς βιβλιοθήκας πεποιήκασιν, εἰς τὸ ἐκ παίδων μανθάνειν τὴν ἄθεσμον κοινωνίαν; »

(Μτφρ: Πράγματι ως προς τις αθέμιτες πράξεις είναι σύμφωνοι όλοι σχεδόν οι κινούμενοι γύρω από τον χορό της φιλοσοφίας. Και πρώτος ο Πλάτων, ο οποίος μεταξύ αυτών θεωρείται ο σεμνότερα φιλοσοφήσας, εις το πέμπτο βιβλίο της πολιτείας νομοθετεί κατά τινα τρόπον να είναι κοινές οι γυναίκες όλων (1), χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα τον υιό του Διός και νομοθέτη των Κρητών (2), με την πρόφαση να γίνεται πολυάριθμος παιδοποιία με αυτές τις μίξεις και δια να παρηγορούνται οι λυπημένοι με αυτές τις μίξεις (3). Ο δε Επίκουρος μαζί με την διδασκαλία της αθεΐας συμβουλεύει και αυτός να ενώνονται με μητέρες και αδελφές παρά τους νόμους οι οποίοι εμποδίζουν αυτό. Διότι ο Σόλωνας νομοθέτησε σαφώς περί αυτού, τα παιδιά να γίνονται νόμιμα από εκείνον που επισυνάπτει γάμο, δια να μην προέρχονται εκ μοιχείας οι γεννημένοι, ούτως ώστε να μην τιμήσει κανείς ως πατέρα εκείνον ο οποίος δεν είναι πατέρας ή να ατιμάσει κανείς τον πραγματικό πατέρα ως μη πατέρα από άγνοια. Και οι λοιποί νόμοι των Ρωμαίων και των Ελλήνων εμποδίζουν να διαπράττονται αυτά (4).

Διατί λοιπόν ο Επίκουρος και οι Στωϊκοί (5) δογματίζουν να τελούνται αδελφοκοιτίες και αρρενοβασίες (διδασκαλίες περί των οποίων έχουν γεμίσει ολόκληρες βιβλιοθήκες), ώστε να μαθαίνουν την αθέμιτο επιμιξία από παιδική ηλικία;)

(4) βλ. Σέξτου Εμπειρικού, Πυρρώνειοι Υποτυπώσεις 3,24

(5) Διογένους Λαέρτιου, Περί βίων φιλοσόφων 7, 188

(Πηγή: Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας, Απολογηταί ΙΙ, Τατιανός Αθηναγόρας, Πατερικές Εκδόσεις Γρηγόριος ο Παλαμάς, Θεσσαλονίκη 1986, σσ. 460 -463)

«Καὶ πρώτου γε τοῦ Διὸς οἱ ποιηταὶ εὐφωνότερον ᾄδουσιν τὰς χαλεπὰς πράξεις. Χρύσιππος δέ, ὁ πολλὰ φλυαρήσας, πῶς οὐχὶ εὑρίσκεται σημαίνων τὴν Ἥραν στόματι μιαρῷ συγγίνεσθαι τῷ Διΐ. Τί γὰρ μοι καταλέγειν τὰς ἀσελγείας τῆς μητρὸς θεῶν λεγομένης, ἣ Διὸς τοῦ Λατεαρίου διψῶντος αἵματος ἀνθρωπείου, ἣ Ἄττου τοῦ ἀποκοπτομένου, ἣ ὅτι ὁ Ζεὺς ὁ καλούμενος Τραγῳδός, κατακαύσας, τὴν ἑαυτοῦ χεῖρα, ὥς φασιν, νῦν παρὰ Ρωμαίοις θεὸς τιμᾶται; Σιγῶ τὰ Ἀντινόου τεμένη καὶ τὰ τῶν λοιπῶν καλουμένων θεῶν. Καὶ γὰρ ἱστορούμενα τοῖς συνετοῖς καταγέλωτα φέρει»

(Μτφρ: Και πρώτου του Διός υμνούν δυνατότερο τις τρομερές πράξεις οι ποιητές. Ο δε Χρύσιππος ο πολλά φλυαρήσας, δεν γνωστοποιεί ότι η Ήρα συνήλθε με τον Δία με το μιαρό το στόμα; Τι χρειάζεται να απαριθμώ τις ασέλγειες της λεγόμενης μητέρας των θεών ή του Δία του Λατεαρίου του διψώντος από ανθρώπινο αίμα ή του ευνουχιζόμενου Άττι; Ή ότι ο Ζευς ο καλούμενος τραγωδός, κατακαύσας το χέρι του, όπως λένε, τώρα τιμάται από τους Ρωμαίους ως θεός; Αποσιωπώ τα αγιαστήρια του Αντίνοου (1) και τα των άλλων καλούμενων θεών. Διότι ιστορούμενα εις τους συνετούς φέρουν γέλωτα)

(1) Όλοι σχεδόν οι Απολογητές επικαλούνται την λατρεία του Αντινόου, ερωμένου του Αδριανού. Φαίνεται ότι στα τεμένη του διεπράττωνταν όργια.

(Πηγή: Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας, Απολογηταί ΙΙ, Τατιανός Αθηναγόρας, Πατερικές Εκδόσεις Γρηγόριος ο Παλαμάς, Θεσσαλονίκη 1986, σσ. 468 -469)

«Εἰ γὰρ εἴποι τις περὶ ἀνθρωποβορίας, ἐκεῖ τὰ Θυέστου καὶ Τηρέως τέκνα ἀσθιόμενα· εἰ δὲ περὶ μοιχείας, οὐ μόνον περὶ ἀνθρώπων ἀλλὰ καὶ περὶ θεῶν, ὧν καταγγέλουσιν εὐφώνως μετὰ τιμῶν καὶ ἄθλων παρ’ αὐτοῖς τργῳδεῖται.»

(Μτφρ: Ένα πει κανείς περί ανθρωποφαγίας, εκεί είναι τα εσθιόμενα τέκνα του Θυέστου και του Τηρέως· εάν δε πει περί μοιχείας, όχι μόνον ανθρώπων αλλά και θεών, όσα κατηγορούν εμάς παριστάνονται εκεί ως τραγωδίες μεγαφώνως μετά τιμών και βραβείων) (Πηγή: Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας, Απολογηταί ΙΙ, Τατιανός Αθηναγόρας, Πατερικές Εκδόσεις Γρηγόριος ο Παλαμάς, Θεσσαλονίκη 1986, σσ. 480 - 481)

ΑΜΑΘΕΙΑ

…βρίζει και αερολογεί με διαλεκτική μικρού παιδιού…

Ο Μ. Καλόπουλος είναι γεμάτος αποδείξεις. Δεν είναι παρά ένας ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ συγγραφικής ΨΕΥΤΙΑΣ από τους ικανότερους του είδους.

ΚΛΙΝΙΚΗ ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ

Πραγματικά δεν μένουν και πολλά να σχολιάσομε από το ντοκουμέντο αυτό που διατηρεί πάντως ένα ενδιαφέρον από την άποψη της κλινικής ψυχοπαθολογίας.

ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Ο τίτλος και το άρθρο του Μ. Καλόπουλου στις 30/10/2004 όπως παρουσιάστηκε στην σελίδα :

Ο τίτλος και το άρθρο του Μ. Καλόπουλου όπως παρουσιάστηκε στην δική του σελίδα

ΤΑ ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ

Ο "Ανώνυμος Απολογητής" μας έστειλε μακροσκελή ανώνυμη επιστολή 17 σελίδων . Δημοσιεύομε εδώ την απάντηση του Μιχάλη Καλόπουλου στα κύρια σημεία της επιστολής.

Είναι οφθαλμοφανές πως αυτά τα κύρια σημεία που όρισε ο Καλόπουλος ορίσθηκαν για να αυξηθούν οι πωλήσεις των βιβλίων κατά της βιβλικής θρησκείας, διότι ο Καλόπουλος φρόντισε να απαντήσει μόνο σε όσα αυτός πιστεύει πως ξέρει να χειρίζεται καλά, τα της Βίβλου δηλαδή ενώ άλλα ζητήματα της επιστολής του Απολογητή τα απέκρυψε και δεν τόλμησε να τα απαντήσει. Αλλά η αλήθεια είναι πως ούτε αυτό δεν ξέρει να κάνει. Αν γνώριζε να το κάνει θα ήταν Χριστιανός.

ΤΑ ΨΕΥΔΩΝΥΜΑ & Η ΑΝΩΝΥΜΙΑ

Αγαπητοί φίλοι και επισκέπτες της ιστοσελίδας μου, νιώθω εντελώς άβολα που πρέπει να απαντήσω σε κάποιον που μου έγραψε με το ψευδώνυμο «ο Ανώνυμος Απολογητής». Δυστυχώς ο κύριος αυτός πάσχοντας από φοβερή αμετροέπεια μου έστειλε μια μακροσκελέστατη επιστολή 17 σελίδων, με παραπομπές σε άλλες 9 δικτυακές σελίδες, όλες ανώνυμες! Είναι παραπάνω από σαφές ότι δεν έχω τόσο χρόνο να διαθέσω σε ερωτήσεις που τυχόν έχουν πνευματικά αναστατωμένοι άνθρωποι. Στα βιβλία μου έχω πάρει θέσεις και παρακαλώ οποίος θέλει να αντικρούσει τις απόψεις μου να τα συμβουλευτεί πρώτα.

Κατ’ αρχάς ας σημειωθεί πως οι απόψεις του Καλόπουλου μπορούν να αντικρουστούν και άνευ της συμβουλευτικής των βιβλίων του. Τα 2 του άρθρα στο περιοδικό Ιχώρ, περί φιλοσοφίας και της Αγίας Μαρκέλλας, οι αναρτήσεις των θεωριών του σε παγανιστικές ιστοσελίδες, η εμφάνισή του σε τηλεοπτικούς σταθμούς, η ιστοσελίδα του, καθώς και αυτή του η επιστολή, είναι υπέρ αρκετά για να φανερωθεί το ανυπόστατο των θεωριών του και η συσκότιση της λογικής του, ένεκα του αντι-Χριστιανικού του μένους.

Ο Καλόπουλος κατηγορεί τον Απολογητή για το ψευδώνυμο και την ανωνυμία ενώ ο ίδιος τυγχάνει συγγραφέας! Δεν βρήκε κάποιο πιο σοβαρό επιχείρημα. Φαίνεται πως δεν γνωρίζει τίποτα για τους ανώνυμους και ψευδώνυμους συγγραφείς ανά το πέρασμα των αιώνων που υπήρξαν σε όλα τα έθνη του κόσμου, που συνέγραψαν πλήθος συγγράμματα και που σαφώς η παγκόσμια λογοτεχνία τους χρωστάει. Μάλιστα την ίδια στιγμή που τον ενοχλεί η ανωνυμία του Απολογητή, δημοσιεύει επιστολές ανώνυμες ή ψευδώνυμες στην ιστοσελίδα του (βλέπε «Ιαπετός», «ΘΑΒ» κ.λ.π.) για να δώσει έναν αέρα υποστήριξης στις κακοδοξίες του. Μα δεν αρκείται μόνο σε αυτό. Σε δική του σελίδα φερόμενη κατά του Κυπρίου Αγίου Σπυρίδωνος, ο Καλόπουλος Μιχάλης, χρησιμοποιεί κείμενο ενός Ανώνυμου, τον οποίο βεβαίως προσδιορίζει και ως Έλληνα, χωρίς βεβαία να έχει κανένα στοιχείο υπέρ αυτής της άποψης.

Είναι πασιφανείς οι αντιφάσεις του Καλόπουλου. Πότε κατηγορεί για ΑΝΩΝΥΜΙΑ και πότε χρησιμοποιεί κατά το δοκούν κείμενα ΑΝΩΝΥΜΩΝ.

Τι προσπαθεί να αποδείξει λέγοντας πως οι ιστοσελίδες του Απολογητή είναι ανώνυμες; Αν είναι τόσο αστεία η ανωνυμία, ας τοποθετούσε ένα σύνδεσμο προς την σελίδα του Απολογητή, ώστε να την βλέπουν και άλλοι και να γελάνε με την αμετροέπειά της συγγραφής πολλών χιλιάδων λέξεων αμισθί για χάρη της αλήθειας! Ο Καλόπουλος φαίνεται πάσχει από αμετροέπεια κάθε φορά που πρέπει να συγγράψει για χάρη άνοδο των πωλήσεων ενάντια στην Βιβλική Θρησκεία, συγγράφοντας ψευδή βιβλία (π.χ. το Μεγάλο Ψέμα) ψέματα.

Έπειτα το ποιος είναι πνευματικά αναστατωμένος δεν χρειάζεται να το κρίνει ο Καλόπουλος. Ας το κρίνουν οι πανταχού αναγνώστες.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟΛΟΓΗΤΗ

Παρ’ όλα αυτά φίλοι και αναγνώστες με πιέζουν να απαντήσω στον ανώνυμο αυτό φίλο, αν και επαναλαμβάνω η επαφή αυτού του είδους είναι εξαιρετικά ψυχοφθόρος μια και ο ερωτών από την μια δεν καταδέχεται να γνωρίσει το έργο μου, αλλά από την άλλη, ευχαρίστως εξαπολύει επί πάντων κριτική και ερωτήσεις που όχι μόνο σαφείς δεν είναι αλλά και πολλές εξ αυτών δεν με αφορούν διόλου.

Οι ερωτήσεις του Απολογητή, τις οποίες ο Καλόπουλος δεν απάντησε, ας ειπωθεί πως τον αφορούν άμεσα και επιθυμούν να καταδείξουν το αντιφατικό του συγγραφέα, δηλαδή από την μια την επιθετική του στάση ενάντια στον Χριστιανισμό, χαρακτηρίζοντας τον τελευταίο ως κάτι το ψεύτικο ή το μεσαιωνικό, και από την άλλη την σύμπραξή του με τα μέλη μιας θρησκείας που δεν έχει διόλου άξια θεολογία. Και αν δεν τον αφορούν οι ερωτήσεις του Απολογητή, καλό θα ήταν να μην τις είχε απαντήσει διόλου παρά επιλεκτικά ως έπραξε προς το δικό του συμφέρον.

Η ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ & Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Είμαι αυτό τον καιρό κυριολεκτικά βυθισμένος σε ένα ολόκληρο λαβύρινθο δεδομένων και γράφω όσο πιο επιμελημένα γίνεται το τελευταίο βιβλίο της σειράς Βιβλική θρησκεία με τίτλο «το θέατρο της σωτηρίας». Είναι λοιπόν σαφές ότι δεν έχω την πολυτέλεια του χρόνου, αλλά ούτε και την διάθεση να κονταροχτυπιέμαι με τον κάθε ανώνυμο, που προφανώς έχει και χρόνο και διάθεση και επιχειρεί να μεταβάλει σε πνευματικό αφοδευτήριο τις ιστοσελίδες των ιδεολογικών του αντίπαλων, χωρίς μάλιστα να σέβεται ούτε τις τυπικότερες αρχές του διάλογου.

Να λοιπόν τι μου γράφει: (Το συντακτικό και η ορθογραφία δικά του):

Είναι εύκολα κατανοητός ο συγγραφικός λαβύρινθος στον οποίο βρίσκεται ο Καλόπουλος. Βρίσκεται στον λαβύρινθο του Μινώταυρου, μόνο που αυτός δεν έχει σχέση με τον Θησέα. Είναι δυστυχώς συγγραφικό θύμα και όχι ήρωας. Απόδειξη; «το θέατρο της σωτηρίας». Θέατρο θεολογικό υπήρχε μόνον το αρχαίο. Ο Χριστιανισμός δεν είναι θέατρα, μεθύσια και διασκεδάσεις προς τέρψιν των παρευρισκομένων, αλλά σωτήριος δρόμος προς διασφάλιση της αιώνιας επιβίωσης (ο φίλος του Καλόπουλου Νεοκλής [Ιωάννης Ρούσσος], μη μπορώντας να δει σε τι αποσκοπεί η σωτηρία του Χριστού, ρωτούσε από τι σώζει ο χριστιανισμός και ο Χριστός… από τον θάνατο αγαπητέ! Ο Θεός είναι η ίδια η βάση της ζωής μας (Αποκάλυψη, Α «18 καὶ ὁ ζῶν, καὶ ἐγενόμην νεκρὸς, καὶ ἰδοὺ ζῶν εἰμι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, καὶ ἔχω τὰς κλεῖς τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ᾅδου.»).

Ο Καλόπουλος όφειλε προς όφελος όλων να διδάξει τις τυπικότερες αρχές του διαλόγου πριν να κατηγορεί τον Απολογητή. Ποιες είναι αυτές; Μήπως οι διαστρεβλώσεις των λόγων των Αγίων Πατέρων; Οι ύβρεις και οι συκοφαντίες; Το κουτσούρεμα της επιστολής του Απολογητή; Η μη απάντηση στον Απολογητή αλλά η δημοσίευση της επιστολής του προς τρίτους; Όσο αφορά τώρα την πολυτέλεια του χρόνου, ποιος όρισε στον Καλόπουλο πως οι άλλοι έχουν χρόνο να ασχολούνται μαζί με αυτόν και τις μώρες συγγραφικές κακοδοξίες του; Γιατί πιστεύει πως αυτός δεν έχει χρόνο ενώ την ίδια στιγμή σε άλλο σημείο της επιστολής επιθυμεί να βρουν χρόνο ο Πατέρας Μεταλληνός και άλλοι ιεράρχες της Ορθοδόξου Εκκλησίας και να ασχολούνται μαζί του; Πιστεύει μήπως πως είναι φορέας τρομερών αληθειών και αποκαλύψεων; Κάνει κάποιο λάθος να είναι τόσο εγωκεντρικός.

Μετά στενοχωριέται ο Καλόπουλος που ο Απολογητής προσπάθησε να κάνει την ιστοσελίδα του Καλόπουλου πνευματικό αφοδευτήριο. Ξεχνά ο Καλόπουλος, πως η σελίδα του δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα κοινό συγγραφικό αφοδευτήριο ούτως ή άλλως; ξεχνά πως το έργο του έχει αφοδεύσει την Ελλάδα με τις αντιεπιστημονικές και αναπόδεικτες ιδέες του;

Ο Καλόπουλος σκίζεται να αναφέρει και να καταδείξει τον Απολογητή ως Ανορθόγραφο και ασύντακτο. Όμως ο Σπύρος Φίλος είναι κατηγορηματικός έναντι του βιβλίου του Μιχάλη Καλόπουλου «Το Μεγάλο Ψέμα»:

«Η αξιοπιστία ενός κειμένου κρίνεται και από την έλλειψη αδικαιολόγητων λαθών μέσα σ’ αυτό, και μάλιστα σοβαρών, κάτι που, δυστυχώς, συμβαίνει με το βιβλίο του κ. Κ. σε βαθμό ανεπίτρεπτο. Επειδή, μέσα στο βιβλίο του κ. Κ. υπάρχουν σοβαρά λάθη, πολλά δε απ’ αυτά εξώφθαλμα και χτυπητά. Και όχι μονάχα λάθη ορθογραφικά, από τα οποία - «ειρήσθω εν παρόδω» - βρίθει το βιβλίο αυτό (σε κάθε σχεδόν σελίδα του, πολλές φορές μάλιστα φτάνουν τα 10 ή και περισσότερα - σε μια και μόνη σελίδα! Τα οποία, αν τα υπολογίσει κανείς με μόνον 5 λάθη κατά μέσον όρο ανά σελίδα, ανέρχονται σε 2.000 περίπου λάθη, μόνον αυτού του είδους στο βιβλίο του κ. Κ.!). Το γεγονός αυτό δείχνει πόσο πρόχειρα, αλλά και πόσο επιπόλαια και ανεξέλεγκτα έστειλε το υλικό του βιβλίου του ο κ. Κ. στον δρόμο της δημοσιότητας, χωρίς δηλαδή, σοβαρή επεξεργασία! Θέλετε ένα τέτοιο χτυπητό παράδειγμα; Δεν έχετε παρά να κοιτάξετε μόνον τις δύο σελίδες της βιβλιογραφίας του!»

ΑΓΟΡΕΣ ΒΙΒΛΙΩΝ

Αγαπητέ φίλε, οι σκέψεις αυτές όπως και ολόκληρη η επιστολή σου, άριστα θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως εκθεσιακό δείγμα πολυεπίπεδης ασάφειας στους μελλοντικούς εκτιμητές της διανοητικής μας ανεπάρκειας. Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά: δεν αγοράζεις τα βιβλία μου, επειδή πιστεύεις στον τριαδικό Χριστό!

Φυσικά! Που είναι το περίεργο; Εσύ θα αγόραζες ποτέ βιβλία που βρίζουν και αμφισβητούν την ύπαρξη του Πατέρα σου; Ο Τριαδικός Θεός μου, Πατήρ, Ιησούς Χριστός και Άγιο Πνεύμα είναι ο Πνευματικός Πατέρας του Απολογητή. Πώς είναι δυνατόν ο Απολογητής να χαρίζει λεφτά σε άτομα που αμφισβητούν τον Πατέρα του; Και αν το πράξει ο Απολογητής, θα το πράξει για να τα πολεμήσει και όχι για να πλευροκοπηθεί από δαύτα. Εσύ Καλόπουλε αγοράζεις Χριστιανικά βιβλία; Και αν αγόρασες την Π.Δ., δεν συμφωνείς πως την αγόρασες ΜΟΝΟ για να την πολεμήσεις;

Αγαπητέ μου, κανένας δεν σου ζήτησε να αγοράσεις τα βιβλία μου. Αν όμως η πίστη σου στον βιβλικό θεό Χριστό, σε αναγκάζει να μην αγοράσεις τα βιβλία μου, τότε δεν καταλαβαίνω πως αυτή η ίδια πίστη, δεν σε σταμάτησε απ’ το να συζητάς μαζί μου;

Και όμως ο Καλόπουλος το ζήτησε «Στα βιβλία μου έχω πάρει θέσεις και παρακαλώ οποίος θέλει να αντικρούσει τις απόψεις μου να τα συμβουλευτεί πρώτα».

Η πίστη λοιπόν με ώθησε να συζητώ μαζί σου για πολλούς λόγους:

1^ον παρατήρησα πως λες ψέματα όσο αφορά τα λόγια του Χρυσόστομου και παραποιείς τα νοήματα των λέξεων

2^ον τα ψέματα που παρουσιάζεις για τον Χρυσόστομο τα αναμασά δίχως κριτική το περιοδικό για το οποίο δουλεύεις και οι διαδικτυακοί χώροι εξόχως μισόΧριστων παγανιστών της Ελλάδας

3^ον διότι υπάρχουν πολλά περισσότερα σημεία του συγγραφικού παραλογισμού σου τα οποία πρέπει να τα μάθει και να τα δει ο κόσμος για να μην σε εμπιστεύεται πλέον εσένα και τους φίλους σου. Όσο περισσότερο μελετάς κάποιον και τον «αμφισβητείς ελεύθερα» τόσο πέφτει και το prestize του. Το δικό σου το prestize, για τους μελετημένους Χριστιανούς και για κείνους που διάγουν τον βίο τους εν Χριστώ (Ιωάννης ΙΔ΄ 21) είναι πάρα πολύ χαμηλό, διότι γνωρίζουν περίτρανα την ύπαρξη του Θεού τους και την κατάντια στην οποία πέφτει το έργο σου προσπαθώντας να αποδείξεις εσύ το αντίθετο. Δεν είναι δυνατόν να θεωρείς τον εαυτό σου σοβαρό επιστήμονα ή ερευνητή - απομυθοποιητή συγγραφέα, υποστηρίζοντας στα έργα σου παραλογισμούς και ψεύδη.

4^ον μπας και καταφέρεις και πιστέψεις και σωθείς, διότι όσο σε μελετώ τόσο εντυπωσιάζομαι με την οδό της απώλειας εις την οποία έχει περιπέσει ο λόγος σου. Είναι πραγματικά απίστευτο και μάλιστα υπερηφανεύεσαι και από πάνω πως νίκησες το Άγιο Φως. Όμως στο είπα και στην άλλη επιστολή μου, Πήγαινε εκεί κάτω για να το νικήσεις, ειδάλλως δεν είσαι επιστήμονας μα θεομπαίχτης. Όπως σου είπα, δεν μπορείς να αναιρείς γεγονότα (καιόμενη βάτος) από την στιγμή που απέχεις τόσο τοπικά όσο και ΧΡΟΝΙΚΑ.

Ο ΚΟΛΟΜΒΟΣ & Η ΑΜΕΡΙΚΗ

Δεν ξέρω γιατί αισθάνεσαι σαν τον Κολόμβο... κι αν αυτό... δεν είναι λίγο επικίνδυνο... τέλος πάντων ο καθένας κάτι αισθάνεται... το βέβαιο είναι ότι η Αμερική σαν οντότητα είναι υπαρκτή και η ύπαρξή της αποδεικνύεται, ενώ δεν υπάρχουν πολλές εκδοχές για το ποιά είναι η πραγματική Αμερική. Αντιθέτως για το ποιος είναι ο πραγματικός θεός που ο κάθε πιστός έχει υπόψη του, υπάρχουν μύριες διαφορετικές περιγραφές και ανάλογα αρχαία και νεότερα πιστεύω. Δεν μπορούμε λοιπόν να εξισώνουμε την αυτονόητη και καθολικά αποδεκτή ύπαρξη της Αμερικής με το πλήθος των θεών που η ανθρωπότητα λάτρεψε ή λατρεύει ακόμα! Αλήθεια δεν διακρίνεις την διαφορά ή προσποιείσαι;

Είναι φυσικό να μην καταλαβαίνεις γιατί αισθάνομαι ως Κολόμβος… διότι απλούστατα εσύ δεν έχεις ανακαλύψει καμιά Αμερική ή καμιά νέα Ήπειρο. Περιστρέφεις τις σκέψεις σου μέσα σε χάρτες απατηλούς και δημιουργείς πορείες σε γεωγραφικά μήκη και πλάτη που δεν υπάρχουν. Γι’ αυτό ποτέ σου δεν πρόκειται να ανακαλύψεις κάτι το σπουδαίο. Ίσως να βρεθείς σε κάποιο ξεχασμένο αλλά γνωστό ακρογιάλι, όμως μην περιμένεις να φέρεις κάποια σημαντική είδηση στον κόσμο. Το πολύ πολύ να ανακαλύψεις κάποιο νέο είδος πετρώματος.

Πιστεύω πως τον κίνδυνο τον βίωσαν εκείνοι που δεν ήθελαν τον Κολόμβο να ανακαλύψει την Αμερική και όχι ο Κολόμβος, διότι ο Κολόμβος είχε γίνει πλούσιος στην γνώση μόλις την ανακάλυψε. Ο Κολόμβος όταν ανακάλυψε την νέα Ήπειρο, αγαλλίασε η ψυχή του διότι

α) απόκτησε ελπίδες για το μέλλον των συμπατριωτών του

β) γνώρισε κάτι, που πίστευε έστω και εσφαλμένα, πως κανείς άλλος πριν από αυτόν ή μετά από αυτόν, δεν είχε ή δεν θα γνώριζε

γ) ενθουσιάστηκε να μεταδώσει αυτή την αλήθεια και σε άλλους

δ) θέλησε να σβήσει τα στόματα εκείνων που έλεγαν πως εκείνη η γη δεν υπήρχε, έστω και αν δεν είχε τρανταχτές αποδείξεις. Και όντως έτσι ήταν … δεν μπορούσε να την κουβαλήσει μαζί του και να τους την παρουσιάσει. Μπορούσε μόνο να τους δείξει την οδό, είτε να αναιρέσει τις απάτες και τα ψεύδη εκείνων που αρνούνταν την Ήπειρο και έλεγαν πως δεν υπάρχει τίποτα πέρα από τις Ηράκλειες στήλες. Εκεί σταματούσε η λογική του Μεσαιωνικού ανθρώπου. Πέρα από αυτές υπήρχε το παράλογο για τους μη πιστεύοντας, όχι όμως και για τον Κολόμβο που δέχθηκε να μπει στους κόπους και στις θυσίες για να αποδείξει στον εαυτό του, πως οι ελπίδες του ήταν σωστές.

Έπειτα γνωρίζω πολύ καλά πως σήμερα της Αμερικής η ύπαρξη αποδεικνύεται, αλλά αυτό συμβαίνει όπως είπα σήμερα και όχι τότε. Τότε ήταν αναπόδεικτη. Το αυτό και με τον Θεό μας. Αλλά κάποτε θα λάβουν όλοι οι άνθρωποι τις χειροπιαστές αποδείξεις τους και θα εννοήσουν, ότι εκείνοι οι ασήμαντοι Κολόμβοι είχαν δίκιο.

Όσο αφορά τον Θεό, οι θεωρίες δεν παίζουν σημασία. Ο Θεός είναι Θεός και όταν το θέλει μπορεί να σου το αποδείξει. Αν δεν μπορεί να σου το αποδείξει τότε δεν είναι Θεός. Αν εσύ επιθυμείς τον Θεό , τότε θα πρέπει να ζητήσεις σε Εκείνον (αυτό αφορά και τον Νεοκλή), εφόσον δεν μπορείς να Τον βρεις στις γραφές. Οι πολλές οι θεωρίες δεν μπορούν να αλλάξουν την πραγματικότητα. Ας κάνω ένα παράδειγμα: στα αρχαία χρόνια υπήρχαν πολλές θεωρίες για τον ήλιο όμως ο ήλιος ήταν αυτός που ήταν. Ποτέ δεν επηρεάσθηκε από τις θεωρίες των ανθρώπων. Η οντότητά του δεν μπορεί να μεταβληθεί ούτε από μία, μα ούτε και από περισσότερες. Συνεπώς μην αναρωτιέσαι αν δεν διακρίνω την διαφορά, διότι πολύ απλά ΔΕΝ υπάρχει διαφορά. Η διαφορά που εσύ βλέπεις είναι χρονική. Άλλοτε η Αμερική δεν μπορούσε να γίνει καθολικά αποδεκτή και όμως υπήρχε. Το αυτό και ο Θεός. Δεν μπορεί να γίνει καθολικά αποδεκτός και όμως υπάρχει. Θα μου πεις: εγώ θέλω αποδείξεις τώρα! Και ‘γω σου απαντώ: πήγαινε βρες Τον (Κατά Ιωάννην ΙΔ΄ 21). Σου το είχα ξαναπεί ότι αεροβατείς συγγραφικά! Δεν είναι δυνατόν να βρεις την Αμερική μελετώντας τους χάρτες και να είσαι 100% σίγουρος. Ο γράφων δεν μελέτησε τους χάρτες. Πρώτα πήγε στην Αμερική και μετά κατάλαβε της αξία από τους χάρτες. Εσύ θες να μελετήσεις τους χάρτες, όχι για να βρεις την Αμερική, αλλά γιατί επιθυμείς να χαθείς στο πέλαγος και να μπερδέψεις κι άλλους. Δηλαδή ψάχνεις να δεις που έχει «λάθη» η Αγία Γραφή. Ποτέ σου όμως δεν σκέφτηκες αν η Αγία Γραφή ως χάρτης επίτηδες έχει λάθη. Ποτέ σου δεν κοίταξες να δεις αν αυτά τα λιγοστά «λάθη», είναι για να μπερδεύουν τους κακοπροαίρετους. Διότι δεν είναι λάθη αλλά κώδικας ναυτικός και αν δεν θες να βγεις στο πέλαγος ποτέ σου δεν θα εκτιμήσεις την αξία του. Για σένα τα ακατανόητα του χάρτη αυτού είναι η απόδειξη πως δεν μπορεί η Αμερική να υπάρχει. Και όμως φίλε μου…

Στην περίπτωση μάλιστα του χριστιανισμού που εδώ με πάθος εκπροσωπείς, οι διαφωνίες κορυφώνονται, διότι εσχάτως οι χριστιανοί δέχονται μόνο τον θεό της Καινής Διαθήκης και συχνά αρνούνται την παλαιοδιαθηκική του προϊστορία, κάτι που κάνει σχεδόν αδύνατη κάθε συζήτηση περί βιβλικού θεού! Ξεκαθάρισε λοιπόν πρώτα απ' όλα σε ποιον θεό πιστεύεις... και άφησε κατά μέρος την Αμερική, γιατί η Αμερική σίγουρα υπάρχει... κάτι άλλο έχει συρρικνωθεί μέχρι ανυπαρξίας!

Και ο Κολόμβος εκπροσωπούσε με πάθος τις ιδέες του αν και δεν είχε δει την Αμερική. Φαντάζεσαι πως την εκπροσωπούσε αφού την είδε; Για σκέψου!

Κάνεις μεγάλο λάθος όταν λες πως οι Χριστιανοί δεν αποδέχονται την Π.Δ. Αυτοί δεν μπορεί να λέγονται Χριστιανοί εξ ολοκλήρου (Ορθόδοξοι) (Ιωάννου Α΄, Κεφ. β’ «22 τίς ἐστιν ὁ ψεύστης εἰ μὴ ὁ ἀρνούμενος ὅτι Ἰησοῦς οὐκ ἔστιν ὁ Χριστός; οὗτός ἐστιν ὁ ἀντίχριστος, ὁ ἀρνούμενος τὸν πατέρα καὶ τὸν υἱόν. 23 πᾶς ὁ ἀρνούμενος τὸν υἱὸν οὐδὲ τὸν πατέρα ἔχει»). Βέβαια αυτό δεν θα τους στερήσει την σωτηρία, εφόσον και αν, δεν αντιστρατεύονται τον Θεό τον ίδιο (Κατά Μάρκο , Κεφ. Θ, 40 «ὃς γὰρ οὐκ ἔστι καθ' ἡμῶν, ὑπὲρ ἡμῶν ἐστιν»). Εγώ φίλτατε Καλόπουλε, πιστεύω στον Ιησού Χριστό τον Ναζωραίο και αυτό τα λέει όλα. Τα λοιπά που εσύ υποστηρίζεις ανήκουν σε αιρετικούς και καλό θα είναι να πλησιάσουν την Ορθόδοξη Εκκλησία και την διδασκαλία της.

Έπειτα αυτό που έχει συρρικνωθεί δεν είναι ο Χριστιανισμός. Αυτό το λες εσύ! Ακόμη και αν συρρικνωθεί όπως σου ξαναείπα αυτό δεν αντικατροπτίζει τα του Θεού. Ότι γίνεται στην Γη δεν ανακλάται στον Ουρανό. Πριν έρθει ο Χριστός ο Χριστιανισμός δεν υπήρχε και όμως ο Χριστός υπήρχε. Μήπως η μη ύπαρξη των Χριστιανών αναιρούσε τον Χριστό; Ο Θεός είναι αιώνιος και σαφώς εκτός χρόνου. Ακόμη και αν εσύ καταστρέψεις την πίστη ορισμένων, αυτό δεν σημαίνει πως νίκησες τον Θεό Χριστό. Είσαι άνθρωπος και αν αντιταχθείς τον Θεό είσαι προορισμένος να χάσεις. Κανείς δεν νικά τον Θεό. Αν θες να κερδίσεις θα πρέπει να ταχθείς μαζί Του. Ειδάλλως ποτέ μην κακολογήσεις τον Απολογητή πως δεν σου το μαρτύρησε. Ακόμη και όταν ο μικρός Απολογητής φύγει πάλι ο Θεός θα είναι εκεί που είναι.

Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Επειδή όμως: νυν υπέρ πάντων διάλογος, χάριν των αναγνωστών μου που μας παρακολουθούν με ενδιαφέρον, θα κάνω μια προσπάθεια να απαντήσω σε κάποιες απ’ τις σκέψεις σου. Αν κατάλαβα λοιπόν καλά, στην παραπάνω φράση σου μου γράφεις ότι: Η ανυπαρξία του Χριστού ως τριαδικού θεού δεν μπορεί να αποδειχθεί! Μα, ουδέποτε ήταν στις προθέσεις μου να αποδείξω την ανυπαρξία του τριαδικού Βιβλικού 'θεού'! Αντιθέτως σε όλες μου τις μελέτες, αναδεικνύω την μοναδικότητα του δόλου, της πανουργίας και της εθνο-διαμελιστικής διάθεσης αυτού του συγκεκριμένου τριαδικού θεού.

Τι πάει να πει, νυν υπέρ πάντων ο διάλογος για χάρη των αναγνωστών μου; Πώς είναι διάλογος για τους αναγνώστες; Που τον είδες τον διάλογο άραγε εφόσον κατακομμάτιασες την επιστολή μου; Πώς είναι διάλογος όταν παρουσιάζεις την επιστολή μου απευθυνόμενος σε τρίτους, τους οποίους επιστρατεύεις κιόλας για να αποδείξεις τα αυστηρώς αναπόδεικτα; (βλέπε Νεοκλή) Στην τελευταία μου επιστολή στο είπα: τέλος οι επιστολές προς το γραφείο σου. Από δω και στο εξής θα υποστείς σκληρότατη κριτική δηλαδή «ελεύθερη αμφισβήτηση», εννοείς;

Αγαπητέ Καλόπουλε, κανείς δεν μπορεί να καταδικάσει τον Θεό. Είναι σαν να καταδικάζεις την μάνα σου και τον πατέρα σου επειδή σε γέννησαν. Σαν να καταδικάζεις την Γη (στην παγανιστική θρησκεία) επειδή έδωσε καρπούς. Δεν μπορείς να καταδικάσεις μήτε την Γη που κάνει σεισμούς, μήτε τον Θεό όταν είναι να «τιμωρήσει». Στην Χριστιανική Θεολογία ο Θεός έδωσε όλα όσα βλέπουμε ως αγαθά της ζωής. Κανείς δεν μπορεί να Τον κατηγορήσει επειδή αποφασίζει κατά διαστήματα να τα στερεί. Εσύ μπορεί π.χ. να δώσεις σε ένα φτωχό στον δρόμο φιλανθρωπία, αλλά αν την πάρεις ξανά πίσω, επειδή δεν την άξιζε, εφόσον θέλησε να αγοράσει όπλα για να σκοτώνει ή να ληστεύει, κανείς δεν μπορεί να σε καταδικάσει ότι έκλεψες και να σε ορίσει κλέφτη! Εξάλλου το σωτηριολογικό σχέδιο του Θεού μας, προβλέπει αιώνια προσφορά αυτών των αγαθών εν κτίση αφθαρσίας σε όλους όσους αδικήθηκαν. Αλλά μην περιμένεις ψεύτες και απατεώνες και κάθε πηγή κακού να συμμετάσχει σε αυτό τον νέο κόσμο (Πέτρου Β΄, γ΄ «10 Ἥξει δὲ ἡ ἡμέρα Κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτί, ἐν ᾗ οὐρανοὶ ῥοιζηδὸν παρελεύσονται, στοιχεῖα δὲ καυσούμενα λυθήσονται, καὶ γῆ καὶ τὰ ἐν αὐτῇ ἔργα κατακαήσεται. 11 Τούτων οὖν πάντων λυομένων ποταποὺς δεῖ ὑπάρχειν ὑμᾶς ἐν ἁγίαις ἀναστροφαῖς καὶ εὐσεβείαις, 12 προσδοκῶντας καὶ σπεύδοντας τὴν παρουσίαν τῆς τοῦ Θεοῦ ἡμέρας, δι' ἣν οὐρανοὶ πυρούμενοι λυθήσονται καὶ στοιχεῖα καυσούμενα τήκεται! 13 καινοὺς δὲ οὐρανοὺς καὶ γῆν καινὴν κατὰ τὸ ἐπάγγελμα αὐτοῦ προσδοκῶμεν, ἐν οἷς δικαιοσύνη κατοικεῖ».

Βέβαια αν και εδώ δεν αρνείσαι τον Θεό, όπως λες, σε άλλα σημεία της επιστολής σου θεωρείς τα θαύματα μαγγανείες και παρακάτω λες πως ο Θεός δεν υπάρχει. Συ είπες.

Έπειτα πέφτεις σε παράλογα λόγαι. Διότι αγαπητέ Καλόπουλε, που η λογική των συγγραμμάτων σου ανήκει στην σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας, πώς κατηγορείς τον Θεό για εθνοδιαμελισμό, εφόσον υποστηρίζεις πως η Βίβλος είναι δημιουργία Χαλδαίων (έθνος) μάγων. Πώς λοιπόν είναι εθνοδιαμελιστική όταν και μόνο όταν διατηρείται ένα τουλάχιστον έθνος; Στην 1η επιστολή σου, όρισες αυτό το έθνος σαφώς ως το Εβραϊκό.

Εν πάση περίπτωση, με την αναφορά σου αυτή μου ξεκαθαρίζεις τουλάχιστον ότι ο θεός σου είναι ο βιβλικός τριαδικός θεός και περί αυτού ο λόγος. Επειδή λοιπόν αγνοείς τις γραπτές μου τοποθετήσεις, σε πληροφορώ ότι με αποσπάσματα μέσα από την ίδια την Βίβλο, αναδεικνύω τα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου τριαδικού‘θεού΄, που όχι μόνο δεν ταιριάζουν σε κανένα αξιοπρεπή και αξιαγάπητο θεό, αλλά θα έπρεπε να προκαλούν στους ανθρώπους αλυσιδωτές εκρήξεις προβληματισμού, θυμού και απόρριψης, διότι πρόκειται για τον βιαιότερο και τον πλέον ανθρωποφθόρο θεό όλων των θρησκειών από καταβολής κόσμου!!

Ας ειπωθεί μόνο, πως έτσι βλέπεις Τον Θεό εσύ, και όχι Εγώ και οι υπόλοιποι Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Έτσι φαντάζεσαι εσύ την Αμερική επειδή κάποιοι άλλοι την περιέγραψαν κατ’ αυτόν τον τρόπο και εσύ επιπροσθέτως της αποδίδεις τους χαρακτηρισμούς που η καρδιά σου επιθυμεί και τους οποίους προείδε αυτή σε εκείνες τις περιγραφές. Ο άνθρωπος μπορεί να βλέπει και να παρατηρεί φαινόμενα, όμως οι περιγραφές που δίνει γι’ αυτά τα φαινόμενα δεν είναι αντικειμενικές πάντοτε. Εσύ π.χ. δίνεις μια περιγραφή για τους Πατέρες, τον Αβραάμ κ.λ.π. που δεν αντικατοπτρίζουν την αλήθεια. Γιατί περιμένεις τα λεγόμενα των Ιουδαίων να αντικατοπτρίζουν πάντα την ακριβή αλήθεια και όχι εκείνη την οποία υποκειμενικά παρατήρησαν; Εγώ μπορώ να σου παρουσιάσω άλλες θεότητες πολύ πιο και σίγουρα «ανθρωποφθόρες», «βιαιότερες» που οδηγούν σε μεγαλύτερους ακόμη προβληματισμούς από ότι ο Θεός της Βίβλου όπως μπορώ να σου παρουσιάσω τα ίδια τα χωρία που επικαλείσαι, με την σωστή εξήγηση τους και όχι αυτή την οποία ακολουθείς εσύ που χρήζει αυστηρής λογικής απόρριψης.

ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗΣ

Και επειδή έχω πρόχειρο ένα τέτοιο αποκαλυπτικό και εξαιρετικά δύσπεπτο βιβλικό απόσπασμα στο παραθέτω: «Ποιος είναι εκείνος που έρχεται με την στολή του κατακόκκινη; Εγώ ο Κύριος (ο Γιαχβε [1]) είμαι. Γιατί είναι τα ρούχα σου κόκκινα σαν εκείνου που πατάει σε πατητήρι; Πάτησα μονάχος μου (τα έθνη) στο πατητήρι, πάνω στον θυμό μου τους ποδοπάτησα (Μασ. κατελάκτισα αυτούς) και τους σύνθλιψα έως εδάφους και το αίμα τους πιτσίλισε [2] τα ρούχα μου και λέρωσα όλη την στολή μου... πάνω στο θυμό μου ποδοπάτησα τους λαούς και πάνω στην οργή μου τους κομμάτιασα και έχυσα το αίμα τους στη γη». (Β.Β.) Ησαΐας 63. 1-6.

Δηλαδή τι μένει σε μας, τα 'έθνη' να πούμε: συγνώμη θεέ της βίβλου... που μας ποδοπάτησες... συγνώμη βιβλικέ 'θεέ' Γιαχβέ που με το αίμα μας πιτσιλίσαμε την στολή σου;!

Αν αυτός ο οργισμένος 'θεός' που σκέφτεται το λερωμένο φόρεμά του καθώς οργισμένος τσαλαπατάει λαούς και έθνη... εσένα σου ταιριάζει... πρόβλημα και χάρισμα σου!

Είναι δύσπεπτο το χωρίο που παραθέτεις μόνο για εκείνους που ψάχνουν για εξηγήσεις εκτός της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Εσύ ας ειπωθεί για άλλη μια φορά πως πάσχεις από κάλπικο επιστημονισμό, δηλαδή δεν είσαι ερευνητής ως επικαλείσαι. Ο ερευνητής πριν ακολουθήσει μια γνώμη ρωτά εδώ και κει και ψάχνει να εύρη την αλήθεια. Συ όμως Καλόπουλε δεν έψαξες για κάτι, παρά μέσα στην τυφλή υπερηφάνεια των λόγων σου, που κουκουλώθηκαν μέσα σε ψεύτικες ερμηνείες και με αυτό το κουκούλωμα, αφάνισαν και άλλους. Αν ήσουν ερευνητής θα είχε ρωτήσει και την μάνα Εκκλησία να σου εξηγήσει το εδάφιο. Αν πάλι ρώτησες και εξακολουθείς να διδάσκεις ψέματα, τότε ψεύδεσαι εις σκοπό εσκεμμένης πλάνης ανθρώπων. Αιώνια καταδίκη περιμένει τους εν συνειδήσει δάσκαλους του ψεύδους (Προς Ρωμαίους, Κεφ. ΙΒ «19 μὴ ἑαυτοὺς ἐκδικοῦντες, ἀγαπητοί, ἀλλὰ δότε τόπον τῇ ὀργῇ· γέγραπται γάρ· ἐμοὶ ἐκδίκησις, ἐγὼ ἀνταποδώσω, λέγει Κύριος»)

Το χωρίο που παραθέτεις αναφέρεται σε συγκεκριμένο πόλεμο. Ποιος είναι αυτός ο πόλεμος; Είναι μελλοντικός πόλεμος, λίγο πριν από την 2η Παρουσία τού Χριστού, όπου τα στρατεύματα τού Αντιχρίστου, θα χτυπήσουν την Ιερουσαλήμ, τότε που οι κάτοικοί της θα έχουν μεταστραφεί στον Χριστό. Έτσι ο Θεός θα βοηθήσει τους πολιορκημένους Χριστιανούς, με αποτέλεσμα να οδηγηθούν τα στρατεύματα τού Γωγ σε πανωλεθρία (το πως και οι Ιουδαίοι, μελλοντικά, θα δεχτούν τον Χριστό ως Υιό του Θεού, μπορείς να το ξεκαθαρίσεις σε παρακάτω ενότητα, με τα νήπια και την πέτραν που πάλι κακόδοξα παράφρασες). Αφού εννοήσεις αυτό, δίκαια θα πρέπει να καταλάβεις πως αυτός ο πόλεμος θα είναι ΑΜΥΝΤΙΚΟΣ των Χριστιανών και του Θεού, ενάντια στους αντίχριστους και τους δαίμονες που θα επιτίθενται, γι’ αυτό και λέει ο Θεός στο ίδιο χωρίο (Ησαΐας, Κεφ. ΞΓ’ «1... Ἐγώ, ὁ λαλῶν ἐν δικαιοσύνῃ»).

Εκτός αυτών, των όσων με τάση αυτοκαταστροφής εξηγείς ενάντια στον Θεό που σε Δημιούργησε, ομολογείς πως «ο οργισμένος 'θεός' που σκέφτεται το λερωμένο φόρεμά του». Με συγχωρείς αγαπητέ, αλλά ποιος σε δίδαξε πως ο Θεός σκέφτεται το φόρεμά του; Άλλος παρατηρεί την στολή του Θεού και όχι ο Θεός (ό.π., «2 Διὰ τί εἶναι ἐρυθρὰ ἡ στολή σου καὶ τὰ ἱμάτιά σου ὅμοια ἀνθρώπου πατοῦντος ἐν ληνῷ»). Αν δεν βλέπεις το δεύτερο πρόσωπο Ενικού αριθμού, τι μένει άλλο να σου πω, παρά το ότι τα λόγια σου είναι αγράμματα; Ο Ησαΐας ο Προφήτης λοιπόν παρατηρεί τον Θεό. Συ όμως που σπούδασες λογική, τέτοια λάθη όχι μόνο δεν τα παρατηρείς στον εαυτό σου αλλά τα διδάσκεις επιπλέον! Γιατί όμως απαντά ο Θεός; φυσικά για να μας δώσει να καταλάβουμε πως είναι Αυτός ο Ίδιος που αναφέρεται στο εδάφιο της (Αποκάλυψης ΙΘ΄ «15 καὶ ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ἐκπορεύεται ῥομφαία ὀξεῖα δίστομος, ἵνα ἐν αὐτῇ πατάσσῃ τὰ ἔθνη· καὶ αὐτὸς ποιμανεῖ αὐτοὺς ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ· καὶ αὐτὸς πατεῖ τὴν ληνὸν τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ τοῦ παντοκράτορος. 16 καὶ ἔχει ἐπὶ τὸ ἱμάτιον καὶ ἐπὶ τὸν μηρὸν αὐτοῦ ὄνομα γεγραμμένον· βασιλεὺς βασιλέων καὶ κύριος κυρίων»). Αλλά που να το βρεις εσύ αυτό Καλόπουλε! Εσύ σπούδασες να βρίσκεις ΛΟΓΙΚΑ λάθη σε μεγάλο ΟΓΚΟ δεδομένων! Και όμως και λάθη δικαιοσύνης και αλήθειας και συνεπώς και λογικής έχεις. Διότι δεν ψάχνεις τον Θεό! Άλλα πράγματα ψάχνεις!

Αυτός λοιπόν ο πόλεμος, Καλόπουλε, είναι πόλεμος αμυντικός και δίκαιος προστασίας του Θεού υπέρ των πιστών Του. Εσύ τι περιμένεις ΛΟΓΙΚΑ; Ο Θεός να αφήσει τα πιστά -έμπιστα πλάσματά Του να τα φάνε «κολατσιό» οι δαίμονες και οι αντίχριστοι; Θα είναι ΔΙΚΑΙΟ να μας προστατέψει ως θείο γένος Του. Τα λόγια του Θεού Χριστού δεν απευθύνονται σε οποιονδήποτε, αλλά σε όσα στρατεύματα δεν τον δέχονται ως βασιλιά σε αυτή την μάχη (Κατά Λουκά, Κεφ. ΙΘ’ «27 πλὴν τοὺς ἐχθρούς μου ἐκείνους, τοὺς μὴ θελήσαντάς με βασιλεῦσαι ἐπ' αὐτοὺς, ἀγάγετε ὧδε καὶ κατασφάξατε αὐτοὺς ἔμπροσθέν μου»). Ποιοι θα τους αγάγουν - οδηγήσουν μπροστά στον Θεό; Ας το δούμε και αυτό: (Αποκάλυψη Ιωάννου, Κεφ. ΙΣ΄ «13 Καὶ εἶδον ἐκ τοῦ στόματος τοῦ δράκοντος καὶ ἐκ τοῦ στόματος τοῦ θηρίου καὶ ἐκ τοῦ στόματος τοῦ ψευδοπροφήτου πνεύματα τρία ἀκάθαρτα, ὡς οἱ βάτραχοι· 14 εἰσὶ γὰρ πνεύματα δαιμονίων ποιοῦντα σημεῖα, ἃ ἐκπορεύεται ἐπὶ τοὺς βασιλεῖς τῆς οἰκουμένης ὅλης, συναγαγεῖν αὐτοὺς εἰς τὸν πόλεμον τῆς ἡμέρας ἐκείνης τῆς μεγάλης τοῦ Θεοῦ τοῦ παντοκράτορος.») Είναι ξεκάθαρο πως αυτοί οι λαοί είναι οι αντίπαλοι του Θεού, που θα οδηγούνται από τους δαίμονες, με την ΑΝΟΧΗ του Θεού (για την ανοχή του Θεού, δες και ενότητα με τον προφήτη και τις αρκούδες στην ίδια επιστολή). Επίσης αυτό το γεγονός αναφέρεται και σε άλλο εδάφιο (Αποκάλυψη Ιωάννη, Κεφ. Κ΄ «7 Καὶ ὅταν τελεσθῇ τὰ χίλια ἔτη, λυθήσεται ὁ Σατανᾶς ἐκ τῆς φυλακῆς αὐτοῦ, 8 καὶ ἐξελεύσεται πλανῆσαι τὰ ἔθνη τὰ ἐν ταῖς τέσσαρσι γωνίαις τῆς γῆς, τὸν Γὼγ καὶ Μαγώγ, συναγαγεῖν αὐτοὺς εἰς τὸν πόλεμον, ὧν ὁ ἀριθμὸς αὐτῶν ὡς ἡ ἄμμος τῆς θαλάσσης. 9 καὶ ἀνέβησαν ἐπὶ τὸ πλάτος τῆς γῆς, καὶ ἐκύκλευσαν τὴν παρεμβολὴν τῶν ἁγίων καὶ τὴν πόλιν τὴν ἠγαπημένην· καὶ κατέβη πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ καὶ κατέφαγεν αὐτούς· 10 καὶ ὁ διάβολος ὁ πλανῶν αὐτοὺς ἐβλήθη εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρὸς καὶ τοῦ θείου, ὅπου καὶ τὸ θηρίον καὶ ὁ ψευδοπροφήτης, καὶ βασανισθήσονται ἡμέρας καὶ νυκτὸς εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.»). Τα πλήρη γεγονότα εκείνης της ημέρας μπορεί κανείς να τα διαβάσει στον Ζαχαρία, Κεφ. ΙΔ΄ 1- 17.

Ο καθείς είναι ελεύθερος να πάρει τον δρόμο του (Κατά Ματθαίον, Κεφ. ΙΣ΄ «24 Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπεν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι.»). Ο καθείς μπορεί να πάρει τον δρόμο της ζωής ή τον δρόμο του αιώνιου θανάτου. Ο καθείς ενώ βρίσκεται στην εντατική (ο Καλόπουλος το ονομάζει βρεφονηπιακός σταθμός γη) μπορεί να διατηρηθεί στην ζωή αν είναι συνδεμένος με τον βηματοδότη της καρδιάς του, τον Θεό, την κατ’ εξοχήν Πηγή της ζωής. Μόνο κανείς να μην κατηγορήσει τον Θεό, αν ο ίδιος επιλέξει να αποσυνδεθεί με τον βηματοδότη αυτόν και κανείς να μην κατηγορήσει τον Θεό ότι δεν προειδοποιήθηκε ότι θα πεθάνει για πάντα αν αποσυνδεθεί, εφόσον και εάν διάβασε αυτά τα λόγια.

2η ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

Αν το παραπάνω απόσπασμα σου φαίνεται δικαιολογημένο, επειδή στρέφεται κατά των αμαρτωλών εθνών, σου παραδίδω προς εκτίμηση ακόμα ένα 'διαμάντι' βιβλικής μαγγανείας κατά του ίδιου αυτή τη φορά λαού του: «θα σας δώσω λοιπόν κρέας να φάτε. Όχι για μια μέρα ούτε δυο, αλλά για ολόκληρο μήνα θα τρώτε κρέας ώσπου να σας βγει απ’ την μύτη και έσται υμίν εις χολέραν... και πέθαναν εκεί όσοι επιθύμησαν να φάνε κρέας» [3] Ο΄ Αριθμοί 11.20. & (Β.Β.)

Την απίστευτη αυτή δήλωση: «σας έδωσα κρέας για να χολεριάσετε» κάνει ο δηλητηριο-χρήστης Γιαχβε, δηλαδή ο τριαδικός θεός της Βίβλου (ο θεός της Καινής και Παλαιάς Διαθήκης) όταν στους δικούς του ανθρώπους που έκλαιγαν λιμαγμένοι για λίγο κρέας προσφέρει (άκουσον-άκουσον), δηλητηριασμένα ορτύκια. Ναι, δεν υπάρχει θεός σε ολόκληρο το θεολογικό πάνθεον της ανθρωπότητας που να καυχάται ότι δηλητηρίασε τους δικούς του ανθρώπους, τους τσακισμένους απ’ την πείνα και την έρημο φουκαράδες Ισραηλίτες!

Γιατί δεν διευκρινίζεις στον κόσμο για ποιο λόγο ο Θεός υποσχέθηκε στους Ισραηλίτες να φάνε τόσο πολύ κρέας ώστε «να τους βγει από την μύτη»; Γιατί δεν αναφέρεις παρέα με τα χωρία που παρουσιάζεις και την άλλη όψη του νομίσματος; Γιατί δεν αναφέρεις πως, ενώ ο Θεός τους οδήγησε από την δουλεία της Αιγύπτου προς την ελευθερία, και τους ταΐζε μάννα εξ ουρανού, ειδάλλως θα πέθαιναν στην έρημο στηριζόμενοι στις δικές τους δυνάμεις, και τους συνόδευε συνεχώς (Αριθμοί Κεφ. Ι’ «34 καί ἠ νεφέλη τοῦ Κυρίου ἦτο ἐπάνωθεν αὐτῶν… »), εκείνοι άρχισαν να παραπονιούνται πως βαρέθηκαν να τρώνε μάννα και προτιμούσαν πάλι την διατροφή που είχαν ως σκλάβοι στην Αίγυπτο, ζητώντας κρέας;

Αποδείχτηκαν αχάριστοι αγαπητέ Καλόπουλε οι Ιουδαίοι προς τον Θεό σε αυτό το παράδειγμα που αναφέρεις, διότι ο Θεός είχε τόση δύναμη ώστε όχι μόνο να τους διασώσει αλλά και να τους τροφοδοτεί με τόσο πολύ φαΐ ώστε να «σκάσουν» από δαύτο και να τους «βγει από την μύτη». Θα ήταν σαν στην πολιορκία του Μεσολογγίου, οι Έλληνες πολιορκημένοι, αφού θα είχαν παρακαλέσει τον Θεό να τους γλιτώσει από την πείνα και την πολιορκία δίνοντας τους να φάνε μάννα, αργότερα να αποδέχονταν πως θα προτιμούσαν τον Τουρκικό ζυγό και το κρέας που αυτός θα έφερνε μαζί του! Θα άξιζαν τιμωρία ναι ή όχι; διότι αν αμφιβάλεις στην δύναμη του Θεού και χάνεις στην εμπιστοσύνη σου σε Αυτόν, τότε που αλλού θαρρείς πως μπορείς να την στηρίξεις; Στα λόγια των πολιτικών και των βασιλιάδων της εποχής; (Αριθμοί, Κεφ. Ια΄ «18 καὶ τῷ λαῷ ἐρεῖς· ἁγνίσασθε εἰς αὔριον, καὶ φάγεσθε κρέα, ὅτι ἐκλαύσατε ἔναντι Κυρίου λέγοντες· τίς ἡμᾶς ψωμιεῖ κρέα; ὅτι καλὸν ἡμῖν ἐστιν ἐν Αἰγύπτῳ. καὶ δώσει Κύριος ὑμῖν φαγεῖν κρέα, καὶ φάγεσθε κρέα. 19 οὐχ ἡμέραν μίαν φάγεσθε, οὐδὲ δύο, οὐδὲ πέντε ἡμέρας, οὐδὲ δέκα ἡμέρας, οὐδὲ εἴκοσιν ἡμέρας. 20 ἕως μηνὸς ἡμερῶν φάγεσθε, ἕως ἂν ἐξέλθῃ ἐκ τῶν μυκτήρων ὑμῶν. καὶ ἔσται ὑμῖν εἰς χολέραν, ὅτι ἠπειθήσατε Κυρίῳ, ὅς ἐστιν ἐν ὑμῖν, καὶ ἐκλαύσατε ἐναντίον αὐτοῦ λέγοντες· ἱνατί ἡμῖν ἐξελθεῖν ἐξ Αἰγύπτου;») - (Αριθμοί, Κεφ Ια΄ «23 καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν· μὴ χεὶρ Κυρίου οὐκ ἐξαρκέσει; ἤδη γνώσῃ εἰ ἐπικαταλήψεταί σε ὁ λόγος μου ἢ οὔ.»). Αντί να ευγνωμονούν τον Θεό και να έχουν εμπιστοσύνη στην δύναμή Του, εκείνοι άρχισαν να κλαίνε και να οδύρονται λες και τους συνόδευε ο χειρότερος στρατηγός του κόσμου.

Αλλά ας δούμε περισσότερο αναλυτικά αυτά που υποστηρίζεις, πως δηλαδή ο Θεός τους έδωσε ως λες να φάνε ορτύκια ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΜΕΝΑ. Απορεί κανείς πως και με ποια επιστημονική μέθοδο αγαπητέ Καλόπουλε ανακάλυψες πως ο Θεός

α. τους έδωσε να φάνε ορτύκια δηλητηριασμένα

β. και εκείνοι τελικά τα έφαγαν και δηλητηριάστηκαν

Μπορείς να δείξεις σε ποια εδάφια το αναφέρει αυτό; Αν αποδείξεις κάτι τέτοιο στον Ελληνικό λαό, εγώ θα σου εξηγήσω και τη σημασία του όρου «ἐπάταξε» και γιατί ο Θεός «ἐπάταξε»! και δεν πάταξαν τα ορτύκια. Για την φιλομάθεια του Ελληνικού λαού θα παρουσιάσω το εδάφιο : (Αριθμοί, Κεφ. Ια’ 31 -33 «καὶ πνεῦμα ἐξῆλθε παρὰ Κυρίου καὶ ἐξεπέρασεν ὀρτυγομήτραν ἀπὸ τῆς θαλάσσης καὶ ἐπέβαλεν ἐπὶ τὴν παρεμβολὴν ὁδὸν ἡμέρας ἐντεῦθεν καὶ ὁδὸν ἡμέρας ἐντεῦθεν, κὐκλῳ τῆς παρεμβολῆς, ὡσεὶ δίπηχυ ἀπὸ τῆς γῆς. 32 καὶ ἀναστὰς ὁ λαὸς ὅλην τὴν ἡμέραν καὶ ὅλην τὴν νύκτα καὶ ὅλην τὴν ἡμέραν τὴν ἐπαύριον καὶ συνήγαγον τὴν ὀρτυγομήτραν, ὁ τὸ ὀλίγον, συνήγαγε δέκα κόρους, καὶ ἔψυξαν ἑαυτοῖς ψυγμοὺς κύκλῳ τῆς παρεμβολῆς. 33 τὰ κρέα ἔτι ἦν ἐν τοῖς ὀδοῦσιν αὐτῶν πρινὴ ἐκλείπειν, καὶ Κύριος ἐθυμώθη εἰς τὸν λαόν, καὶ ἐπάταξε Κύριος τὸν λαὸν πληγὴν μεγάλην σφόδρα.») Καθώς βλέπεις δεν πρόλαβαν να τα βάλουν στο στόμα τους τα ορτύκια, συνεπώς δεν έπαθαν κάτι από αυτά, δεν δηλητηριάστηκαν… εμπρός λοιπόν περιμένω την αλήθεια σου! Πώς έπαθαν, τι έπαθαν και γιατί έπαθαν!

Έπειτα με ποια επιστημονική μέθοδο απέδειξες πως οι φουκαράδες οι Ισραηλίτες είναι τσακισμένοι από την πείνα στην έρημο; Ποιος σε πληροφόρησε δια αυτό πέραν της δικής σου εμπαθέστατης συγγραφικής συμπεριφοράς προς τον Τριαδικό Θεό των Χριστιανών; Σαφώς δεν ήσαν πεινασμένοι καθόσον ο Θεός τους παρείχε διαρκώς μάννα εξ ουρανού (Αριθμοί Κεφ. Ια΄ «6 νυνὶ δὲ ἡ ψυχὴ ἡμῶν κατάξηρος, οὐδὲν πλὴν εἰς τὸ μάννα οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν· 7 τὸ δὲ μάννα ὡσεὶ σπέρμα κορίου ἐστί, καὶ τὸ εἶδος αὐτοῦ εἶδος κρυστάλλου· 8 καὶ διεπορεύετο ὁ λαὸς καὶ συνέλεγον καὶ ἤληθον αὐτὸ ἐν τῷ μύλῳ καὶ ἔτριβον ἐν τῇ θυΐᾳ καὶ ἥψουν αὐτὸ ἐν τῇ χύτρᾳ καὶ ἐποίουν αὐτὸ ἐγκρυφίας, καὶ ἦν ἡ ἡδονὴ αὐτοῦ ὡσεὶ γεῦμα ἐγκρὶς ἐξ ἐλαίου·»). Με άλλα λόγια πολυδιαβασμένε Καλόπουλε, έτρωγαν οι Ισραηλίτες και ήσαν χορτασμένοι και όχι «τσακισμένοι από την πείνα» ως καταμαρτυρείς. Είσαι τελικά μεγάλος εχθρός της Αλήθειας φίλτατε! Και ο λόγος είναι απλός: προσπαθείς να φέρεις τους αναγνώστες σε λύπηση των Εβραίων, τους οποίους φαίνεται μισείς (δες παρακάτω), ώστε εκείνοι με την σειρά τους να απαρνηθούν τον Βιβλικό Θεό και δηλαδή τον Χριστό που φέρθηκε «σκληρά» στους Ιουδαίους.

Μια από τις μεγάλες συγγραφικές απάτες σου, είναι πως τάχα λυπάσαι και αναφέρεις τους Ισραηλίτες ως «φουκαράδες» και «τσακισμένους από την πείνα». Φουκαράδες θα ήταν Καλόπουλε οι Ισραηλίτες, αν παρέμεναν σκλάβοι στους Αιγυπτίους όπως και οι Έλληνες θα ήσαν φουκαράδες αν έμενα υπόδουλοι στον Χίτλερ και στα γοτθικά του στίφη. Ο Λαός μας στην κατοχή και στο Μεσολόγγι’ προτίμησε τον θάνατο και την πείνα παρά την υποδούλωση. Έπειτα εφόσον λυπάσαι, εγώ λέω δήθεν λυπάσαι, για τους Ισραηλίτες, γιατί έχεις φίλους με αμετροέπεια αντιεβραϊκών αισθημάτων; (βλέπε Νεοκλή [Ιωάννη Ρούσσο] και χρήση -προθέματος «Έβραιο», μέχρι εξαντλήσεως)

Αλλά μην πιστέψεις πως θα σταματήσω εδώ. Ενώ κάκιστα αναφέρεις πως «λιμαγμένοι για λίγο κρέας προσφέρει (άκουσον-άκουσον), δηλητηριασμένα ορτύκια» και παρερμηνεύεις και κακολογείς τον Θεό, ότι έδωσε τάχα στους Ιουδαίους και έφαγαν δηλητηριασμένα ορτύκια (όπως είπα δεν έφαγαν μα μήτε δηλητηριασμένα ήσαν), εντούτοις αποφεύγεις να δώσεις εξηγήσεις για το πώς βρέθηκαν τόσα πολλά ορτύκια στην έρημο και μάλιστα συγκεντρωμένα γύρω από το στρατόπεδό τους. Μήπως είχαν πάρει όλοι τους προφητικά βότανα (συ είπες) ή βότανα που γεννάνε παραισθήσεις; Αλλά να προσθέσω και αυτό. Ενώ αντιφάσκεις συνεχώς και άλλοτε λες πως ο Θεός δεν υπάρχει και άλλοτε λες πως ο Θεός είναι παραισθήσεις βοτάνων και συνεπώς δεν υπάρχει, εντούτοις εδώ σε αυτό το χωρίο κατηγορείς τον Θεό, και δηλαδή δέχεσαι την μεταφυσική Του ύπαρξη. Αν ήσουν δίκαιος και δηλαδή τηρούσες σταθερή στάση απέναντι στον Θεό, αρνούμενος Αυτόν, δεν θα έπρεπε να κατηγορείς τον Θεό, εφόσον δεν Υπάρχει, αλλά την «θεϊκή», κατ’ εσέ και παγανιστές, φύση που έβρεξε ορτύκια μολυσμένα.

Τέλος ενώ σκαρφίζεσαι ένα σωρό ανυπόστατες κατηγορίες δεν απορείς πως 500.000 Ιουδαίοι διέσχισαν την έρημο τόσους μήνες και δεν τους έλειψε τίποτα! Που είναι η επιστημονική σου λογική τώρα; Την πήρε ο αέρας; Έπρεπε να το ξέρεις πως στην έρημο σηκώνει αμμοθύελλες!

ΤΡΙΤΗ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

Θέλετε κι άλλο απόσπασμα που φωτίζει το απαράδεκτο προφίλ του Γιαχβε-Χριστού [4] «Όταν ο Κύριος ο θεός σου σε φέρει εις την γην την οποίαν υπάγεις, δια να κληρονομήσεις αυτήν, δια να δώσει εις σε πόλεις μεγάλες και καλές τις οποίες δεν έκτισες και οικίες πλήρεις αγαθών, τις οποίας δεν εγέμισες και φρέατα ανοιγμένα, τα οποία δεν άνοιξας, αμπελλώνες και ελαιώνες τους οποίους δεν εφύτευσες... Κύριον τον θεόν σου θέλεις φοβείσθαι... δια να εκδιώξει πάντας τους εχθρούς σου απ' έμπροσθεν σου... και θέλω εκδιώξει έθνη πολλά απ' έμπροσθεν σου... και σου παραδώσει αυτούς έμπροσθεν σου, θέλεις πατάξει αυτούς, κατά κράτος θέλεις εξολοθρεύσει (Ο΄αφανίσει) αυτούς, δεν θέλεις δείξει έλεος προς αυτούς... δεν θέλεις συμπεθερεύσει μετ' αυτών... ούτω (έτσι) θέλετε κάμει προς αυτούς... θέλετε καταστρέψει... συντρίψει... κατακόψει... καύσει εν πυρί... και δεν θέλει βάλει (ο Κύριος) επί σε ουδεμίαν των κακών νόσων της Αιγύπτου, τας οποίας γνωρίζεις (!!!), αλλά θέλει βάλει αυτάς (τας νόσους!) επί πάντας τους μισούντας σε. Καί θέλεις εξολοθρεύσει πάντα τα έθνη... δεν θέλεις σπλαχνισθεί δι αυτούς.»!! Δευτ. 6.10. & 7.1-16.

Μην ανησυχείς δεν αμφιβάλλουμε για την ταύτιση Γιαχβέ (Ο Ων ) με τον Χριστό. (Έξοδος, Κεφ. Γ΄ «13 καὶ εἶπε Μωυσῆς πρὸς τὸν Θεόν· ἰδοὺ ἐγὼ ἐξελεύσομαι πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, καὶ ἐρῶ πρὸς αὐτούς· ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν ἀπέσταλκέ με πρὸς ὑμᾶς. ἐρωτήσουσί με· τί ὄνομα αὐτῷ; τί ἐρῶ πρὸς αὐτούς; 14 καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς πρὸς Μωυσῆν λέγων· ἐγώ εἰμι ὁ ὤν.» (αυτός που υπάρχει Καλόπουλε, οι άλλοι θεοί ΔΕΝ υπάρχουν).

Εσύ έχεις τέτοιες αμφιβολίες που φυσικά δεν σταματούν έως εκεί! Πριν συνεχίσω ας πω, πως αλλού παρουσιάζεις τον Υιό (χριστιανούς) ως αιρετικό, δηλαδή δεν τον αποδέχεσαι αλλά εδώ τον συνταυτίζεις με τον Γιαχβέ. Είσαι φοβερός στα ατοπήματα! Έχω δει πολλούς παγανιστές αλλά εσύ τους έχεις ξεπεράσει όλους, ειλικρινά σου μιλάω. Έπειτα δεν μπορεί κανείς να καταλάβει γιατί θεωρείς το προφίλ του Γιαχβέ απαράδεκτο. Το δικό σου προφίλ (συγγραφικά ψέματα και συγγραφικές συκοφαντίες) το θεωρείς αποδεκτό; Εγώ μάλλον όχι!

Αλλά ας δούμε εκείνο του Θεού, που εσύ το θεωρείς «απαράδεκτο». Ο Θεός λοιπόν της Βίβλου αποφασίζει να θέσει τον μικρότερο λαό της Γης εκείνου του καιρού, που τελούσε υπό δουλεία των Αιγυπτίων, υπό την προστασία Του και ο ίδιος ο Θεός εξηγεί γιατί διάλεξε τους Ισραηλίτες τότε, (Δευτ. Κεφ. Ζ΄ «7 οὐχ ὅτι πολυπληθεῖτε παρὰ πάντα τὰ ἔθνη, προείλετο Κύριος ὑμᾶς καὶ ἐξελέξατο Κύριος ὑμᾶς, ὑμεῖς γάρ ἐστε ὀλιγοστοὶ παρὰ πάντα τὰ ἔθνη,»). Με αυτόν τον τρόπο, ήθελε να δείξει ο Θεός, πως αυτός ο λαός αν φυλούσε τους νόμους του πραγματικού Θεού (Δευτ. Κεφ. Σ΄ «17 φυλάσσων φυλάξῃ τὰς ἐντολὰς Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, τὰ μαρτύρια καὶ τὰ δικαιώματα, ὅσα ἐνετείλατό σοι· 18 καὶ ποιήσεις τὸ ἀρεστὸν καὶ τὸ καλὸν ἔναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ εἰσέλθῃς καὶ κληρονομήσῃς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, ἣν ὤμοσε Κύριος τοῖς πατράσιν ὑμῶν, 19 ἐκδιῶξαι πάντας τοὺς ἐχθρούς σου πρὸ προσώπου σου, καθὰ ἐλάλησε Κύριος») γινόμενος δίκαιος και αγαθός θα είχε την προστασία Του προς πάντα τον επιβουλευόμενο αυτόν λαό. Και το έπραξε αυτό ο Θεός ως απόδειξη της δύναμής του καθόσον οι Ιουδαίοι αν και λιγότεροι είχαν προοριστεί για να νικήσουν τους λοιπούς, (Δευτ. Κεφ. ζ΄, 1 «1 ΕΑΝ δὲ εἰσάγῃ σε Κύριος ὁ Θεός σου εἰς τὴν γῆν, εἰς ἣν εἰσπορεύῃ ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν, καὶ ἐξάρῃ ἔθνη μεγάλα ἀπὸ προσώπου σου, τὸν Χετταῖον καὶ Γεργεσσαῖον καὶ Ἀμορραῖον καὶ Χαναναῖον καὶ Φερεζαῖον καὶ Εὐαῖον καὶ Ἰεβουσαῖον, ἑπτὰ ἔθνη πολλὰ καὶ ἰσχυρότερα ὑμῶν,»), αφού ο Θεός τους το υποσχέθηκε.

Θα ρωτήσει κανείς: «γιατί να προστατεύει τους Ιουδαίους και όχι κάποιον άλλο λαό;». Σε αυτό αναφέρθηκα παραπάνω (ήσαν το μικρότερο έθνος). Μα ας πω και αυτό. Ο Θεός δεν προστάτευσε τους Ιουδαίους ως κάποιος ρατσιστής. Δεν είναι μόνο απόδειξη τα Ευαγγέλια προς αυτό (Κατά Ματθαίον, Κεφ Γ΄ «7 Ἰδὼν δὲ πολλοὺς τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων ἐρχομένους ἐπὶ τὸ βάπτισμα αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· Γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ὑπέδειξεν ὑμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς; 8 ποιήσατε οὖν καρπὸν ἄξιον τῆς μετανοίας· 9 καὶ μὴ δόξητε λέγειν ἐν ἑαυτοῖς, Πατέρα ἔχομεν τὸν Ἀβραάμ· λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι δύναται ὁ Θεὸς ἐκ τῶν λίθων τούτων ἐγεῖραι τέκνα τῷ Ἀβραάμ. 10 ἤδη δὲ ἡ ἀξίνη πρὸς τὴν ῥίζαν τῶν δένδρων κεῖται· πᾶν οὖν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται.») αλλά και η περίπτωση του Αγίου Κωνσταντίνου. Ο ίδιος Θεός προστάτευσε τον Μέγα Κωνσταντίνο όταν του ζήτησε να νικήσει με το σύμβολο του σταυρού τον αντίπαλό του, ακόμη και αν ο Κωνσταντίνος είχε πολύ ολιγότερο σε αριθμό στρατό (Δευτ. Κεφ. Ζ΄ «17 ἐὰν δὲ λέγῃς ἐν τῇ διανοίᾳ σου, ὅτι πολὺ τὸ ἔθνος τοῦτο ἢ ἐγώ, πῶς δυνήσομαι ἐξολοθρεῦσαι αὐτούς; 18 οὐ φοβηθήσῃ αὐτούς· μνείᾳ μνησθήσῃ ὅσα ἐποίησε Κύριος ὁ Θεός σου τῷ Φαραὼ καὶ πᾶσι τοῖς Αἰγυπτίοις,»). Δηλαδή τι περιμένεις αγαπητέ Καλόπουλε; Να αφήσει το έθνος, που ο Θεός ο ίδιος διάλεξε ως μέσο σωτηρίας της ανθρωπότητας, έρμαιο της τύχης του και να νικήσουν οι δαίμονες που πλάνευαν τα τότε άλλα έθνη;

Πολύ κόσμος απορεί γιατί ο Θεός προστάτευσε τότε ένα λαό επί της γης και μάλιστα τους Ιουδαίους. Μα αν δεν ήταν οι Ιουδαίοι θα ήταν κάποιος άλλος λαός και όπως ένεκα αυτού του ιστορικού γεγονότος οι Ιουδαίοι κατάντησαν μισητοί σε όλο τον κόσμο (βλέπε αντισιωνισμός), το αυτό θα γίνονταν στην περίπτωση του άλλου έθνους. Αν ο Θεός είχε διαλέξει τότε το Ελληνικό έθνος, σήμερα όλα τα έθνη του κόσμου δεν θα είχαν αντισιωνιστικά αισθήματα αλλά ανθελληνικά. Θα σου «άρεσε» αυτό; πόσο κοντά στην αλήθεια του Θεού πιστεύεις πως θα σε έφερνε ένα μίσος ενάντια σε εκείνον τον λαό π.χ. ανθελληνικό σου συγγραφικό συναίσθημα όπως ανάλογα τώρα έχεις αντισιωνιστό ή αντιχαλδαϊκό ή αντιχριστιανικό (θείο γένος); (Κατά Ματθαίον, Κεφ. Κδ΄ «8 πάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδίνων. 9 τότε παραδώσουσιν ὑμᾶς εἰς θλῖψιν καὶ ἀποκτενοῦσιν ὑμᾶς, καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν διὰ τὸ ὄνομά μου. 10 καὶ τότε σκανδαλισθήσονται πολλοὶ καὶ ἀλλήλους παραδώσουσι καὶ μισήσουσιν ἀλλήλους.»).

Απορείς μήπως γιατί ο Θεός αποφάσισε να πάρει τους Ιουδαίους και να τους εγκαταστήσει σε γη άλλων λαών; Μα οι Ιουδαίοι δεν είχαν ΓΗ δική τους. Ήσαν υπόδουλοι! Εξάλλου ποιανού είναι η γη; Του Θεού δεν είναι; (Έξοδος, Κεφ. Ιθ΄ «5 καὶ νῦν ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητε τῆς ἐμῆς φωνῆς καὶ φυλάξητε τὴν διαθήκην μου, ἔσεσθέ μοι λαὸς περιούσιος ἀπό πάντων τῶν ἐθνῶν· ἐμὴ γάρ ἐστι πᾶσα ἡ γῆ·»). Έπρεπε ο Θεός να τους αφήσει δούλους; Και αν τους άφηνε δούλους πώς ετούτοι θα είχαν δικούς τους (του Θεού) νόμους, εφόσον δεν θα ήσαν κύριοι του τόπου τους; ή θα έπρεπε ο Θεός να τους αφήσει και να διαλέξει ένα λαό που ήδη έχει πολιτισμό; (νόμους, πόλεις κ.λ.π.). Αν το έπραττε αυτό ο Θεός, τότε κανείς δεν θα πίστευε πως όντως ο Θεός προστάτευε τους Ιουδαίους αλλά ο καθείς θα φαντάζονταν πως η προκοπή αυτού του λαού οφείλονταν στον πολιτισμό του και όχι στον Θεό! Μα θα πεις: δεν είναι άδικο ο Θεός να εκδιώξει άλλους λαούς για να βάλει τον δικό Του; Δεν είναι άκαρδο αυτό; ΟΧΙ! Διότι ο Θεός είχε σχέδιο για όλη την ανθρωπότητα. Ακόμη και αν χάθηκαν κάποιοι λαοί τότε, ο Θεός πάλι μπορεί να τους αποκαταστήσει, εφόσον αυτός δίνει και θα δώσει την αιώνια ζωή (νέο σύμπαν - καινή γη). Η θα ήταν λογικό να υποθέσουμε πως ο Θεός δεν έπρεπε να αγγίξει κανέναν άλλο λαό, λαούς που μάλιστα έθυαν τα παιδιά τους στην φωτιά όπως θα δούμε παρακάτω σε άλλο εδάφιο, και να αφήσει τους «δικούς» του ανθρώπους, δια μέσω των οποίων θα ενσαρκώνονταν ο Χριστός εκ Πνεύματος Αγίου, βορρά των άλλων; Είναι λογικές αυτές οι υποθέσεις; Δηλαδή ο Θεός και ο λαός Του (για εκείνη την εποχή) να είναι αδύναμος;

Πάντως η απάντηση στο ερώτημα γιατί ο Θεός προστάτεψε ΤΟΤΕ το έθνος των Ιουδαίων είναι πολύ απλή. Ο προστατευμένος λαός του Θεού, θα ήταν ο λαός που θα αντιπροσώπευε επί της Γης τον πραγματικό Θεό. Οι άλλοι λαοί λάτρευαν ψεύτικους θεούς και δαίμονες. Πόσο λογικό θα ήταν ο Όντως Θεός να αφήσει τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ λαό που Τον λατρεύει, έρμαιο των λαών που λατρεύουν δαίμονες; Πώς θα έδειχνε ο Θεός την δύναμη Του; Μήπως θα έπρεπε να αφήσει τους άλλους λαούς που τον εχθρεύονταν λατρεύοντας τα ξύλα και τις πέτρες να πατάξουν τον λαό -αντιπρόσωπο του πραγματικού Θεού; Ποιος δυνατός βασιλιάς ή στρατηγός άφησε τον λαό του έρμαιο στα χέρια άλλων λαών που είχαν ανάξιους ηγέτες ή δαίμονες; Και ο Θεός έπρεπε να διαφυλάξει ένα λαό στην Γη για τον εξής απλούστατο λόγο. Μέσα από αυτόν τον λαό θα γεννιόνταν ο Υιός του Θεού, ο Οποίος θα φρόντιζε για όλα τα υπόλοιπα έθνη (Γένεσις, Κεφ. Ιβ΄ «1 ΚΑΙ εἶπε Κύριος τῷ Ἅβραμ· ἔξελθε ἐκ τῆς γῆς σου καὶ ἐκ τῆς συγγενείας σου καὶ ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου καὶ δεῦρο εἰς τὴν γῆν, ἣν ἄν σοι δείξω· 2 καὶ ποιήσω σε εἰς ἔθνος μέγα καὶ εὐλογήσω σε καὶ μεγαλυνῶ τὸ ὄνομά σου, καὶ ἔσῃ εὐλογημένος· 3 καὶ εὐλογήσω τοὺς εὐλογοῦντάς σε καὶ τοὺς καταρωμένους σε καταράσομαι· καὶ ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς.») και (Ματθαίος Κεφ. Α΄ «1 Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυῒδ, υἱοῦ Ἀβραάμ.»). Βέβαια θα ήταν καλό να εξηγήσω, γιατί ο Αβραάμ ονομάζεται στην Γένεση Αβράμ και μετά Αβραάμ: (Γένεσις, Κεφ Ιζ΄ «4 καὶ ἐγὼ ἰδοὺ ἡ διαθήκη μου μετὰ σοῦ, καὶ ἔσῃ πατὴρ πλήθους ἐθνῶν, 5 καὶ οὐ κληθήσεται ἔτι τὸ ὄνομά σου Ἅβραμ, ἀλλ’ ἔσται τὸ ὄνομά σου Ἁβραάμ, ὅτι πατέρα πολλῶν ἐθνῶν τέθεικά σε.» κ.εξ ). Αν κάποιος μπορούσε να μιλήσει με «στρατιωτικούς» όρους θα μπορούσε να πει ως παράδειγμα το εξής: πριν κατακτήσει κάποιος μια ξένη γη (νησί ή ήπειρο) είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί πρώτα ένα προγεφύρωμα δια μέσω μιας απόβασης. Έπειτα, δια μέσω αυτού του ασφαλούς προγεφυρώματος, ο κυρίως όγκος του στρατού μπορεί να καταλάβει ολόκληρο το εχθρικό έδαφος. Όμως το προγεφύρωμα αυτό, πρέπει να είναι απολύτως προστατευμένο ειδάλλως είναι αδύνατη η απόβαση και του κυρίου όγκου του στρατού. Κατ’ ανάλογο τρόπο, ένας λαός επί της Γης, θα ήταν το προγεφύρωμα του Αληθινού Θεού δια μέσω του οποίου θα εισέρχονταν στην Γη το όντως πραγματικό στράτευμα του Θεού, ο Υιός και Λόγος Αυτού Ιησούς Χριστός. Ο Ιουδαϊκός λαός δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα προγεφύρωμα, το οποίο για τον καιρό εκείνο έπρεπε να προστατευθεί και να εξασφαλίσει την είσοδο του κυρίως πνευματικού στρατεύματος (των Χριστιανών) με τον Στρατηγό τους (Χριστό) για την κατάκτηση (σωτηρία) του κόσμου. Ο Θεός με στρατιωτικούς όρους έπραξε το μεγαλοφυέστερο σχέδιο σωτηρίας όλων των εποχών και για αυτό δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Απόδειξη η επιτυχία του. Και το προγεφύρωμα είχε επιτυχία αλλά ιδιαιτέρως ο κύριος πνευματικός στρατός έκανε θραύση επί του εχθρού (δαιμόνων).

Αλλά ας δούμε γιατί ο Θεός ήθελε τους Ιουδαίους να πατάξουν τους άλλους λαούς και να μην έχουν σχέση μαζί τους: (Δευτ. Κεφ. Ζ΄ «3 οὐδὲ μὴ γαμβρεύσητε πρὸς αὐτούς· τὴν θυγατέρα σου οὐ δώσεις τῷ υἱῷ αὐτοῦ, καὶ τὴν θυγατέρα αὐτοῦ οὐ λήψῃ τῷ υἱῷ σου· 4 ἀποστήσει γὰρ τὸν υἱόν σου ἀπ΄ ἐμοῦ, καὶ λατρεύσει θεοῖς ἑτέροις, καὶ ὀργισθήσεται θυμῷ Κύριος εἰς ὑμᾶς καὶ ἐξολοθρεύσει σε τὸ τάχος.») και (ό.π, «16 καὶ φαγῇ πάντα τὰ σκῦλα τῶν ἐθνῶν, ἃ Κύριος ὁ Θεός σου δίδωσί σοι· οὐ φείσεται ὁ ὀφθαλμός σου ἐπ’ αὐτοῖς, καὶ οὐ μὴ λατρεύσῃς τοῖς θεοῖς αὐτῶν, ὅτι σκῶλον τοῦτό ἐστί σοι»). Συνεπώς το πρόβλημα που είδε ο Θεός στην σχέση των Ιουδαίων με τους άλλους διπλανούς λαούς ήταν η σχέση εκείνων των λαών με ψεύτικους θεούς και δαίμονες, σχέση που θα μετέφεραν στον «δικό» Του λαό. Ο Θεός όριζε, τότε, στον λαό Ισραήλ να μην έχει σχέση μαζί τους και να τους εξολοθρεύει ώστε να μην παγιδευτεί στην λατρεία δαιμόνων. Κάποιος θα απορήσει και θα πει: αυτό είναι άκαρδο! Μα φυσικά και είναι άκαρδο και ο ίδιος ο Θεός το μαρτυρά όταν ζητά στον Ισραήλ να κλείσει τα μάτια του (ό,π.«οὐ φείσεται ὁ ὀφθαλμός σου ἐπ’ αὐτοῖς»). Ο Θεός είχε σωτηριολογικό σχέδιο μέσω του οποίου κάθε αδικοχαμένος άνθρωπος ήταν και είναι δυνατόν να λυτρωθεί μεταθανάτια από τον ίδιο τον Θεό. Επιστρέφοντας στις προηγούμενες σκέψεις, επάνω στην γη, όπως ειπώθηκε, ο λαός που προετοίμαζε την «απόβαση» του Ναζωραίου έπρεπε να μείνει αμόλυντος από ψεύτικους θεούς ή δαίμονες. Ας δοθεί ΜΕΓΙΣΤΗ ΠΡΟΣΟΧΗ σε τούτο: αυτή η εντολή του Θεού δεν έχει σχέση με την σημερινή εποχή που όλοι οι λαοί που συνορεύουν με το Ισραήλ ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΘΕΟ! Είχε σχέση με τους τότε λαούς που λάτρευαν δαίμονες.

Οι παγανιστές και ο εσύ Καλόπουλε έχετε ευαισθητοποιηθεί σε αυτό το ζήτημα διότι η θρησκεία σας είναι εκείνη η αρχαία, κατά της οποίας πολέμησε και ο Θεός της Βίβλου και ο Χριστός (βασικά δηλαδή ο ίδιος Θεός). Και ας μην πλανηθεί κανείς και σκεφτεί πως όλα αυτά άδικα έγιναν! Διότι ο καθείς από εμάς τους σημερινούς οφείλει την εν Χριστώ σωτηρία του σε αυτές ακριβώς τις εντολές του Θεού για μη πρόσμιξη του Ισραήλ με άλλες θεότητες - δαιμόνια. Το σωτηριολογικό έργο του Θεού έχει τεράστιο χρονικό βάθος και αφορά τον καθένα μας, Αυτά που έγιναν τότε δεν αφορούσαν μόνο τους Ισραηλίτες. Αφορά και εμάς, η φυσική και κυρίως η πνευματική εξολόθρευση αυτών των παγανιστικών λαών, στους οποίους όμως ο Θεός μπορεί να ανταποδώσει ζωή. Βέβαια αυτά ίσχυαν τότε ώστε μέσα από το «σπέρμα» Αβραάμ να ενσαρκωθεί ο Χριστός. Από κει και έπειτα ισχύουν άλλα πράγματα, της Κ.Δ. και όχι της Π.Δ. ως νόμος συμπεριφοράς. Απόδειξη πως ο Θεός δεν είναι ένας κατά βούληση εξολοθρευτής είναι η από γέννησης Χριστού αλλαγή της Στρατηγικής Του. Η Ελλάδα δεν εξολοθρεύτηκε ως κάποιος εχθρικός λαός προς τον τότε λαό του Θεού, Ισραήλ, της Π.Δ. αλλά ευαγγελίσθηκε , δηλαδή πλέον ο Χριστός ήταν πραγματικότητα και η στρατηγική της Π.Δ. είχε λάβει τέλος (Κατά Ματθαίο, Κεφ. Κδ΄ «14 καὶ κηρυχθήσεται τοῦτο τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ εἰς μαρτύριον πᾶσιν τοῖς ἔθνεσι, καὶ τότε ἥξει τὸ τέλος.»).

1. Αν ο Θεός δεν είχε διατάξει τους Ισραηλίτες τότε να εξολοθρεύσουν τους ειδωλολάτρες, πιστεύεις ότι οι Ισραηλίτες θα άντεχαν και δεν θα γίνονταν ειδωλολάτρες;

2. Για να τους διατάξει ο Θεός όμως, σημαίνει πως ο Ίδιος γνώριζε, μέσα στην προφητική του σοφία, πώς οι Ισραηλίτες θα τα προσκυνούσαν τα είδωλα στο τέλος... απόδειξη: τόσο η προσκύνηση της αγελάδας κατά την παραλαβή των 10 εντολών επί της έλλειψης του Μωϋσή, όσο και ο λεγόμενος εξελληνισμός (λατρεία ειδώλων) των Ιουδαίων την ελληνιστική εποχή με συμμετοχές στην λατρεία Βαάλ - Διονύσου και τράγου Παν

Θα πρέπει ΛΟΓΙΚΑ Καλόπουλε να σκεφτείς: είναι προτιμότερο που παταχθήκαν εκείνοι οι λαοί που έθυαν τα βρέφη τους ώστε να σωθεί ολόκληρη η ανθρωπότητα και ο Θεός όντως να είναι πάνσοφος ή να ζούσαν οι τότε ειδωλολάτρες, οι Ιουδαίοι να γίνονταν ίσα και όμοια ειδωλολάτρες, εμείς να μην γνωρίζαμε τον Θεό και ο Θεός ο ίδιος ως αδύναμος να αποτύγχανε στα σχέδια Του; που είναι η λογική των λόγων σου; την πήρε ο Ζέφυρος;

Για τις «κατάρες» τους Θεού θα ομιλήσω στην παρακάτω ενότητα.

ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

Αν βέβαια θέλεις να χορτάσεις θεϊκή κακία και δικτατορία τρόμου και ασθενοποιού πειθαναγκασμού, διάβασε ολόκληρο το 28 κεφαλαίο του Δευτερονομίου! Για τις ανάγκες των αναγνωστών μου το παραθέτω:

«Eάν δεν υπακούσεις επιμελώς εις την φωνή του Κυρίου του θεού σου, για να προσέχεις να εκτελείς όλες τις εντολές του και τα διατάγματα του τα οποία εγώ σε προστάζω σήμερα, όλες αυτές οι κατάρες θα έλθουν πάνω σου και θα σε βρουν.

Eάν δεν υπακούσεις, καταραμένος θα είσαι στην πόλη και καταραμένος θα είσαι στον αγρό. Καταραμένες θα είναι οι αποθήκες σου, το καλάθι και η σκάφη σου. Καταραμένος ο καρπός της κοιλίας σου και τα γεννήματα της γης σου, καταραμένες οι γέννες των γελαδιών και των προβάτων σου. Καταραμένος θα είσαι όταν εξέρχεσαι αλλά και όταν εισέρχεσαι.»

«Ο Κύριος θα στείλει επάνω σου την ένδεια (φτώχια) και την αχoρτασίαν (στο ελλ. κείμενο: εκλιμίαν [5]), τον τρόμο, την θλίψη και την φθορά και ότι πιάνεις θα καταστρέφεται. Ο Κύριος θα προσκολλήσει πάνω σου θανατικό. Ο Κύριος θα σε χτυπήσει με απορία, πυρετό, ρίγος, ερεθισμό, μαρασμό, φλόγωση και ώχρα (κιτρινάδι;) και με μάχαιρα και με ανεμοφθορία [6] και θα σε καταδιώκει εωσού αφανισθείς.

Και ο ουρανός από πάνω σου θα γίνει χαλκός και η γη κάτω από τα ποδιά σου σίδηρος. Ο Κύριος θα μετατρέψει την βροχή σε σκόνη και χώμα (αντί βροχής) θα κατεβαίνει πάνω σου από τον ουρανό... θα συντριφθείς μπροστά στους εχθρούς σου... και το πτώμα σου θα γίνει τροφή στα όρνια του ουρανού και στα θηρία της γης.

Ο Κύριος θα σε χτυπήσει με την Αιγυπτιακή πληγή στις έδρες (στον πισινό! [7]) και με αιμορροΐδες (!) και με άγρια ψώρα και ξυσμό, με αρρώστιες αγιάτρευτες... θα σε χτυπήσει (ο Κύριος) με τρέλα, με τύφλωσιν... με σύγχυση μυαλού, θα ψηλαφείς σαν τον τυφλό στο καταμεσήμερο και θα είσαι μόνος καταδυναστευόμενος και διαρπαζόμενος χωρίς βοήθεια... αμπελώνα θα φυτεύεις και δεν θα τον τρυγείς, γυναίκα θα αρραβωνιασθείς και άλλος μαζί της θα πλαγιάζει, υιούς και θυγατέρας θα γεννήσεις και δεν θα είναι δικοί σου... σπίτι θα χτίζεις και δεν θα κατοικείς σ' αυτό.

Και συνεχίζει λοιπόν στο Δευτερονόμιο το μαύρο "ουράνιο" ποτάμι από κατάρες: «θα σου σφάξουν το βόδι... θα σου αρπάξουν το γαϊδούρι... τα πρόβατά σου θα τα πάρουν οι εχθροί σου... τον πόλεμο θα χάσεις... οι υιοί και οι θυγατέρες σου θα παραδοθούν σε άλλον λαό, οι οφθαλμοί σου θα βλέπουν και θα μαραίνονται γι' αυτούς όλη την ημέρα και θα γίνεις παράφρων... Ο Κύριος θα σε χτυπήσει στα γόνατα και στα σκέλη με κακή πληγή, από τις πατούσες έως την κορυφή σου, ώστε να μην μπορείς να γιατρευτείς...

Τον αγρό σου θα καταφάγει ακρίδα. Όλα τα γεννήματα της γης σου... θα τα καταφθείρει η ερυσίβη. Σκουλήκια θα φανέ τους αμπελώνες σου και δεν θα πιεις το κρασί τους... Ελιές θα έχεις, αλλά δεν θα σου δίνουν το λαδί τους. Ο ξένος θα σε δανείζει, δεν θα δανείζει εσύ αυτόν... όλες αυτές οι κατάρες θα έλθουν πάνω σου, αν δεν υπακούσεις.

Αν δεν υπακούσεις, όλες αυτές οι κατάρες θα πέσουν πάνω σου. Θα στείλω πάνω σου... πείνα... δίψα... γυμνότητα... έλλειψη πάντων... ζυγό σιδερένιο... και θα φας τις σάρκας των υιών σου και των θυγατέρων σου... Η απαλή και τρυφερή γυναίκα... θα κοιτάξει με πονηρό (πεινασμένο!) βλέμμα τον άνδρα της, τον γιο και την κόρη της, αλλά και το νεογέννητο βρέφος της, (!) που γεννήθηκε ανάμεσα στα ποδιά της, διότι, από την έλλειψη πάντων στην πολιορκία, θα τα φάγει (τα παιδιά της) κρυφά...! Δευτ. 28 15-60.

Καλέ μου φίλε αν ευσεβείσαι και λατρεύεις σκυφτός έναν τέτοιο απειλητικό και πληγοποιό θεό... δικό σου το βίτσιο! Αλλά δεν νομίζω ότι γνωρίζεις με τι ακριβώς έχεις μπλέξει!

Αγαπητέ Καλόπουλε αναφέρεσαι στις «κατάρες» του Θεού. Με συγχωρείς αγαπητέ, αλλά έχεις κάποια πλεκτάνη κατά νου. Όλες αυτές οι κατάρες δεν είναι τίποτα άλλο παρά τα μύρια δεινά της ζωής, που ο κάθε λαός πέρασε και γνώρισε στο πέρας του χρόνου. Με αυτό ο Θεός ήθελε να δείξει, πως αν παρατούσαν οι Ιουδαίοι την λατρεία Του και άρχιζαν να λατρεύουν άλλους θεούς, θα έχαναν αυτή την θεϊκή προστασία, που τόσο καιρό του παρείχε ο Θεός και θα τύγχαναν των όσων δεινών είχαν όλοι οι άλλοι λαοί όλα τα χρόνια. Εξάλλου λίγο νωρίτερα τους ορίζει ο Θεός ποια είναι αυτά τα κέρδη εφόσον και εάν Τον λατρεύουν (Δευτ. Κεφ. ζ΄ 12 -15). Θα πρέπει να ορίσεις αγαπητέ μου και άλλη, εκείνη την χρονική στιγμή που ο Θεός δεν θέλησε ο άνθρωπος να έχει δεινά: στην δημιουργία του Παραδείσου επί της Γης, (Γένεσις Κεφ. Β΄, 8 «8 Καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον ἐν Ἐδὲμ κατὰ ἀνατολὰς καὶ ἔθετο ἐκεῖ τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε»). Η στιγμή της απαρχής των φυσικών δεινών (καταστροφές, πληγές, αρρώστιες κ.λ.π.) ξεκίνησαν και πάλι για τον Αδάμ και την Εύα (ανθρώπους προστατευμένους από τον Θεό), όταν αυτοί άφησαν τον Παράδεισο, και δηλαδή άφησαν την θεϊκή προστασία που ο Κύριος τους παρείχε (Γένεσις Κεφ Γ΄ 15 - 21) εφόσον οι ίδιοι το επέλεξαν με την αμαρτία τους (Γένεσις Κεφ. Γ΄ «7 καὶ διηνοίχθησαν οἱ ὀφθαλμοὶ τῶν δύο, καὶ ἔγνωσαν ὅτι γυμνοὶ ἦσαν, καὶ ἔρραψαν φύλλα συκῆς καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς περιζώματα.») διότι νωρίτερα (Γένεσις, Κεφ Β΄, «25 καὶ ἦσαν οἱ δύο γυμνοί, ὅ τε Ἀδὰμ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ᾐσχύνοντο») . Εδώ, σε αυτά που αναφέρεις, έχουμε ακριβώς το ίδιο γεγονός. Προστασία του Θεού αν ακολουθούν τους νόμους Του και έλλειψη αυτής της προστασίας όταν και εάν δεν ακολουθούσαν τους νόμους Του. Που είναι το άδικο;

Έπειτα ωρύεσαι κατά του Θεού και της διδαχής Του, και όμως όλοι γνωρίζουν πως στο σχολείο για να μάθεις, ισχύει ο νόμος της επιβράβευσης και της τιμωρίας. Είσαι τόσο «λογικός» αγαπητέ Καλόπουλε, που σε θεωρώ πρακτικά «ικανότατο» για την διαπαιδαγώγηση των ελληνοπαίδων. Σου συνιστώ να διαβάσεις τα πειράματα επάνω στο σκυλάκι του Παβλόφ αγαπητέ μου συμπολίτη. Ο Θεός είναι κυρίως προστασία και αθανασία εφόσον ο ίδιος είναι η πηγή της ζωής και όχι τιμωρία (στέρηση της θεϊκής αυτής προστασίας -παρουσίας -ζωής). Μάλιστα μια στέρηση την οποία ο άνθρωπος μόνος του επέλεξε, όπως άλλωστε και στο παράδειγμα που αναφέρεις, οι Ιουδαίοι επέλεξαν μόνοι τους, και όχι ο ίδιος ο Θεός. Αυτό που υποστηρίζεις είναι παράλογο και θα σου δώσω ένα παράδειγμα για να το καταλάβεις: ας υποθέσουμε πως έχουμε μια πηγή θερμότητας το καταχείμωνο και όσο καθόμαστε κοντά της είμαστε ζεστοί. Μόλις απομακρυνθούμε από αυτήν, αμέσως νιώθουμε κρύο - παγωνιά και έπειτα επέρχεται ο θάνατος. Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει την πηγή αυτή της θερμότητας ως τρομοκράτισσα και ασθενοποιό διότι αυτή η πηγή θερμότητας δεν είναι κάτι τέτοιο. Δεν φταίει η πηγή αν μόνοι μας επιλέξουμε να απομακρυνθούμε από αυτή και να πεθάνουμε, εφόσον το γνωρίζουμε πως αυτή η πηγή θερμοκρασίας είναι η μοναδική πηγή που μπορεί να μας κρατήσει στην ζωή από το κρύο του χειμώνα! Το λάθος είναι δικό μας και όχι της πηγής της θερμοπομπού πηγής. Επιστρέφοντας τώρα στον Θεό, ο Θεός δεν είναι απλώς μια πηγή ζωής αλλά πολλά παραπάνω. Σε αυτό το εδάφιο ο Θεός δεν είναι μια βουβή πηγή ζωοποιού θερμότητας αλλά έχει και τον υπέρτατο νου και ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ τους ανθρώπους τι θα τους βρει αν Τον εγκαταλείψουν, πράγμα που δεν μπορεί να κάνει μια απλή πηγή θερμότητας π.χ. εστία ή σώμα ηλεκτρικής αντίστασης. Συνεπώς καλά θα έκανες να μην τα βάζεις με τις ιδιότητες του Θεού αλλά με τις ιδιότητες του ανθρώπου και με τις ιδιότητες τις δικές σου.

Όσο αφορά το κατά πόσο ξέρω με τι έχω μπλέξει θα σου πω ετούτο. Έχω μπλέξει με την Αλήθεια την οποία εσύ ακόμα ως δύστυχος δεν έχεις εννοήσει, διότι δεν σε αφήνει η άδικη βούλησή των συγγραμμάτων σου. Αγαπητέ Καλόπουλε, εκ βάθος καρδίας σου λέω απελπισμένα, πως εσύ δεν ξέρεις με τι έχεις μπλέξει. Τα πράγματα με τα οποία ασχολείσαι δεν έχουν την φύση που εξετάζεις.

Ο ΘΕΟΣ ΑΠΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ

Προφανώς λοιπόν (για να επιστρέψω στις δικές σου θέσεις) με μπερδεύεις με κάποιους άλλους που προσπαθούν να αποδείξουν την ανυπαρξία του τριαδικού βιβλικού θεού! Κάθε άλλο, εγώ αναγνωρίζω την ιστορική του ύπαρξη και προσπαθώ με κάθε τρόπο να φανερώσω την απίστευτη κακότητά του.

Εδώ αγαπητέ Καλόπουλε αντιφάσκεις, και αυτή είναι και η μεγαλύτερη απόδειξη των συκοφαντιών των έργων σου. Σε άρθρα σου παρουσιάζεις εαυτόν ως λάτρη της θεϊκής φύσης όχι όμως του Θεού. Εγώ το μόνο που έχω να πω είναι, πως άνθρωπος που δεν έχει σταθερό λόγο, δεν μπορεί όχι τον Θεό να κρίνει, ούτε τους συμπολίτες του αλλά ιδίως ούτε τον εαυτό του.

Κατά την δική μου εκτίμηση, αν ο βιβλικός θεός διαφύγει της βασανιστικής κριτικής, δια της αφάνειας, αυτό θα ήταν η καταστροφικότερη κατάληξη της θρησκειολογικής έρευνας. Για ένα φρικτά εγκληματικό θεό όπως ο βιβλικός, μια τέτοια παραγραφή θα ήταν μάλλον η ευνοϊκότερη των εξελίξεων. Βλέπεις αν κηρύξουμε σε αφάνεια κάποιον φρικτό εγκληματία, τότε μάλλον του κάνουμε μεγάλη χάρη, αφού δεν θα υπάρχει πια κανένας λόγος να παρασταθεί ενώπιον δικαστηρίου. Σε διαβεβαιώ όμως ότι (όσο περνάει κι απ' το χέρι μου) ο θεός της Βίβλου σύντομα θα βρεθεί απολογούμενος μπροστά στην ογκούμενη παγκόσμια λογική επεξεργασία των βιβλικών δεδομένων (λόγων και έργων) και η μελλοντική ετυμηγορία δεν θα είναι διόλου κολακευτική γι' αυτόν!

Κοίταξε μόνο να έχεις και ένα πολύ καλό δικηγόρο μαζί σου όταν θα σου απαγγελθούν οι κατηγορίες (Κατά Ιωάννη, Κεφ. Ε «24 ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὁ τὸν λόγον μου ἀκούων καὶ πιστεύων τῷ πέμψαντί με ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται, ἀλλὰ μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν.»). Ο Θεός δεν απολογείται σε κανέναν, πόσο μάλλον σε έναν που έχει αποδείξει ότι κατηγορείται ήδη για ψέματα. Η ετυμηγορία εναντίων σου, αγαπητέ Καλόπουλε δεν θα είναι η θανατική καταδίκη, αλλά η αποβολή από την ζωή, που μόνος σου διάλεξες. Μπορείς να καταλάβεις την διαφορά; Εύχομαι ο Θεός να σε φωτίσει και να την διακρίνεις.

Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Όσοι μάλιστα όπως εσύ, καταγοητευμένοι απ’ την έντεχνα προβαλλόμενη αγαπητική όψη της βιβλικής θεότητας, έχουν πέσει θύματα της οργανωμένης θεολογικής προπαγάνδας, αργά ή γρήγορα θα αισθανθούν φρικτά εξαπατημένοι! Αν μάλιστα έχουν το θάρρος όπως εσύ να ανακατεύονται με την αμφισβήτηση, που δεν χαρίζεται σε κανέναν, σύντομα θα δουν ότι κατασπατάλησαν την πολύτιμη ζωή και την αρωγή τους, υπηρετώντας όχι κάτι ευγενικό και υπέροχα θεϊκό, αλλά βρώμικες θρησκείες, δηλαδή δόλια κατασκευάσματα ιερατείων, πλεγμένα με απατηλές υποσχέσεις και σκοτεινούς, συνωμοτικούς και εξουσιαστικούς σκοπούς.

Αυτή είναι η δική σου συγγραφική άποψη η οποία δεν έχει καμιά λογική και καμιά απόδειξη περί των όσων υποστηρίζει. Λίγο παραπάνω υποστήριξες πως αναγνωρίζεις την ιστορική Του ύπαρξη και πως προσπαθείς να φανερώσεις την απίστευτη κακότητά του Θεού. Εσύ αγαπητέ μου είσαι αγαθός; Έλεγξε πρώτα τον εαυτό σου, σαν τους Πυθαγόρειους, δες το δοκάρι στους συγγραφικούς οφθαλμούς σου (Κατά Ματθαίον κεφ ζ’ «3 τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ ἐν τῷ σῷ ὀφθαλμῷ δοκὸν οὐ κατανοεῖς; 4 ἢ πῶς ἐρεῖς τῷ ἀδελφῷ σου, Ἄφες ἐκβάλω τὸ κάρφος ἀπὸ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ ἰδοὺ ἡ δοκὸς ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σοῦ; 5 ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σοῦ, καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου.») και μετά προσπάθησε, αν μπορείς να ελέγξεις τον Θεό (Κατά Ιωάννη, Κεφ. η’ «46 τίς ἐξ ὑμῶν ἐλέγχει με περὶ ἁμαρτίας;»), διότι σε κάθε άλλη περίπτωση το Ευαγγέλιο λέει πως τα έργα σου είναι υποκριτικά αγαπητέ! Θα είσαι πιο δίκαιος, όχι με τον Θεό αλλά με τον εαυτό σου.

Η ΑΓΑΠΗ του Θεού είναι φανερότατη και θα σου την αποδείξω ευθύς αμέσως: ο Χριστός ο ίδιος, που και εσύ παραδέχεσαι ως τον Θεό της Βίβλου, αναφέρει πως (κατά Μάρκον, Κεφ. γ’ «28 Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι πάντα ἀφεθήσεται τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων τὰ ἁμαρτήματα καὶ αἱ βλασφημίαι ὅσας ἐὰν βλασφημήσωσιν· 29 ὃς δ' ἂν βλασφημήσῃ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐκ ἔχει ἄφεσιν εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλ' ἔνοχός ἐστιν αἰωνίου κρίσεως·») δηλαδή όλα τα αμαρτήματα μπορούν να συγχωρεθούν στους ανθρώπους από τον Θεό, ακόμη και οι βλασφημίες προς Αυτόν. Εκείνο που δεν συγχωρείται είναι η βλασφημία προς το Άγιο Πνεύμα και δηλαδή η αίρεση.

Η μετάνοια αγαπητέ Καλόπουλε και η δικαιοσύνη στον Χριστιανισμό, ακόμη και εάν εμφανιστούν την τελευταία στιγμή στην ζωή ενός ανθρώπου, ακόμη και ενός κακούργου, είναι αρκετό για να τον σώσουν από τον θάνατο και να του χαρίσουν την αιώνια ζωή , δηλαδή ζωή που ο Θεός θα του χαρίσει. (Λουκά Κεφ, Κβ «40 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἕτερος ἐπετίμα αὐτῷ λέγων· Οὐδὲ φοβῇ σὺ τὸν Θεόν, ὅτι ἐν τῷ αὐτῷ κρίματι εἶ; 41 καὶ ἡμεῖς μὲν δικαίως· ἄξια γὰρ ὧν ἐπράξαμεν ἀπολαμβάνομεν· οὗτος δὲ οὐδὲν ἄτοπον ἔπραξε. 42 καὶ ἔλεγε τῷ Ἰησοῦ· Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου. 43 καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Ἀμήν λέγω σοι, σήμερον μετ' ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ παραδείσῳ.»), γι’ αυτό και στην Ορθοδοξία έχουμε πρώην ειδωλολάτρες που Αγίασαν ένεκα της όλης τους στάσης και της μετάνοιάς τους την τελευταία στιγμή. (Μέγας Κωνσταντίνος). Συ θα πρέπει να αποδείξεις ποιος άλλος Θεός μπορεί να συγχωράει όλες αυτές τις αμαρτίες στις άλλες θρησκείες του κόσμου. Για να αποδείξεις πως ο Θεός μας δεν είναι φιλεύσπλαχνος και δεν όρισε την πραγματική Αγάπη (Επιστολές Ιωάννου Α΄, κεφ. Γ «10 ἐν τούτῳ φανερά ἐστι τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ τέκνα τοῦ διαβόλου. πᾶς ὁ μὴ ποιῶν δικαιοσύνην οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ Θεοῦ, καὶ ὁ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ. 11 ὅτι αὕτη ἐστὶν ἡ ἀγγελία ἣν ἠκούσατε ἀπ' ἀρχῆς, ἵνα ἀγαπῶμεν ἀλλήλους,») και (Κατά Ιωάννη, Κεφ. Ιγ΄ «34 ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους, καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς ἵνα καὶ ὑμεῖς ἀγαπᾶτε ἀλλήλους. 35 ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις»), θα πρέπει να βρεις ένα άλλο Θεό που δέχτηκε να γίνει έρμαιο της αδικίας των ανθρώπων, που μαστιγώθηκε (κατά Ιωάννη, Κεφ. Θ΄ «1 Τότε οὖν ἔλαβεν ὁ Πιλᾶτος τὸν Ἰησοῦν καὶ ἐμαστίγωσε.») και εμπτύσθηκε (Ματθαίος, Κεφ. Κζ΄ «30 καὶ ἐμπτύσαντες εἰς αὐτὸν ἔλαβον τὸν κάλαμον καὶ ἔτυπτον εἰς τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ.») και καταδικάσθηκε ως κοινός εγκληματίας (Κατά Μάρκον Κεφ. Ιε΄, «13 οἱ δὲ πάλιν ἔκραξαν· Σταύρωσον αὐτόν. 14 ὁ δὲ Πιλᾶτος ἔλεγεν αὐτοῖς· Τί γὰρ ἐποίησε κακόν; οἱ δὲ περισσοτέρως ἔκραξαν· Σταύρωσον αὐτόν.») ενώ ευεργετούσε (Κατά Μάρκον, Κεφ. Γ΄’ «10 πολλοὺς γὰρ ἐθεράπευσεν, ὥστε ἐπιπίπτειν αὐτῷ ἵνα αὐτοῦ ἅψωνται ὅσοι εἶχον μάστιγας·»), που σταυρώθηκε και παρόλα αυτά ζητάει κανείς να μην τιμωρηθεί δια τούτο (κατά Λουκά, κεφ. Κγ΄ «34 ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔλεγε· Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς· οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι»). Μπορείς; Αμφιβάλλω αγαπητέ μου.

Εσύ θα μπορούσες να υποβληθείς σε όλες αυτές τις διαδικασίες εξευτελισμού, στην κοινωνική θέση που είσαι τώρα, όχι για να σώσεις τους πολίτες της Θεσσαλονίκης αλλά για να σώσεις τους συγγενείς σου από ένα υποτιθέμενο εκτελεστικό απόσπασμα; Ο Θεός αγαπητέ το έπραξε αυτό όχι μόνο για τους συγγενείς του ή τους αγαθούς αλλά και για κείνους που Τον χλεύασαν και δηλαδή και για σένα. Συνεπώς, εσύ για μένα θα μπορούσες να μπεις σε όλους αυτούς τους εξευτελισμούς; Σκέψου! Το ΤΡΑΓΙΚΟ λάθος που κάνεις εσύ και οι όμοιοι σου, είναι η αποκοπή του Ευαγγελικού Λόγου από την θρησκεία μας και η εξέταση μόνο της Π.Δ (κατά Ματθαίον, Κεφ Θ΄ «16 οὐδεὶς δὲ ἐπιβάλλει ἐπίβλημα ῥάκους ἀγνάφου ἐπὶ ἱματίῳ παλαιῷ· αἴρει γὰρ τὸ πλήρωμα αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ἱματίου, καὶ χεῖρον σχίσμα γίνεται. 17 οὐδὲ βάλλουσιν οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς· εἰ δὲ μήγε, ῥήγνυνται οἱ ἀσκοί, καὶ ὁ οἶνος ἐκχεῖται καὶ οἱ ἀσκοὶ ἀπολλοῦνται· ἀλλὰ οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς βάλλουσι καινούς, καὶ ἀμφότεροι συντηροῦνται.»). Αυτό Χριστιανικά αν μιλήσουμε, είναι απαράδεκτο! Θέλεις να εξετάσεις την Βίβλο και να νομίζεις πως κάτι κάνεις; Να τα πεις στους Εβραίους αυτά που λες και όχι στους Χριστιανούς, διότι οι τελευταίοι έχουν αποδεχτεί και τον Υιό του Θεού και την νέα διδασκαλία και είδαν την Αγάπη του Θεού και την φιλευσπλαχνία Του. Πάψε να αντιμετωπίζεις τον Χριστιανικό Θεό ως Θεό αποκλειστικά της Π.Δ. Ζεις σε μυθικούς κόσμους, ψευδολογείς και εξαπατάς αναγνώστες αγαπητέ! Ο Θεός που διδάσκεις είναι ο Θεός που διδάσκουν οι Σιωνιστές Εθνικιστές (Θεός προσωπολήπτης ή εθνικολήπτης)! Είσαι Εβραίος φίλτατε ή νιώθεις έτσι;

Τέλος τα λόγια σου είναι αστεία, όταν πιστεύεις πως η αμφισβήτηση (ΠΡΟΣΟΧΗ: Η δίκαιη και η Αληθινή) οδηγεί εκτός Χριστιανισμού. Αν εφαρμόσεις την λογική με την οποία ο Πλάστης σε εφοδίασε δεν υπάρχει περίπτωση να μην γίνεις Χριστιανός. Στο λέει εκ πείρας ο γράφων ως πρών αμφισβητητής της Αλήθειας που ταπεινώθηκε πολλάκις από τον Ιησού Χριστό. Για αυτό και Τον Μεγαλοδύναμο τον θεωρώ Φιλεύσπλαχνο. Εσύ απλά δεν γνωρίζεις γι’ αυτό τα λόγια σου καρκινοβατούν.

Η ΠΑΙΔΕΙΑ & Η ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ

Για τους φιλύποπτους και φιλοπρόοδους ανάμεσα στους ανθρώπους πάντα θα υπάρχει ελπίδα θεραπείας. Το φάρμακο είναι η παιδεία και η καθημερινή τριβή με τον κόσμο των ερωτήσεων. Πρέπει δυστυχώς να παραδεχθούμε πως χωρίς ποτέ να το διαλέξουμε, λαοί ολόκληροι βρεθήκαμε λάτρεις ενός ανθρωποβόρου ανατολίτη θεού, που καμία σχέση δεν είχε ποτέ ούτε με την παιδεία μας, ούτε με την παραγωγή αμφισβήτησης και ερωτήσεων.

Νομίζω ότι στο να συνειδητοποιήσεις ποιος είναι τελικά ο βιβλικός θεός που λατρεύεις, θα σε βοηθούσαν τα βιβλία μου. Μην αποφεύγεις την αμφισβήτηση, είναι ο ευεργέτης και ο στυλοβάτης της νοημοσύνης μας. Σε διαβεβαιώνω πως δεν θα είσαι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που πέρασε απ΄ αυτό το οδυνηρό μεταβατικό στάδιο των θεολογικών προβληματισμών!

Ομιλείς εσύ αγαπητέ για τον κόσμο των ερωτήσεων; Πώς τολμάς; Ποιές ερωτήσεις έχεις κάνεις εσύ στην Εκκλησία για να μάθεις την αλήθεια; Εφόσον δεν είσαι ικανός να την βρεις μόνος σου (απόδειξη η σελίδα τούτη), εφόσον χρησιμοποιείς λογική παιδιού για να εξηγήσεις την Αγία Γραφή, γιατί δεν ρώτησες και την Αγία Μάνα Εκκλησία του Χριστού; Είσαι υπερόπτης; μπορεί ποτέ ένας υπερόπτης να μάθει; Μπορεί ποτέ ένας εγωιστής να φωτιστεί από το Άγιο Πνεύμα και να δει την Γραφή ως πραγματικά έχει, όταν υπερόπτης, απορρίπτει ένεκα αυτής του της ιδιότητας ακόμη και την ίδια την βοήθεια του Θεού; (επιφοίτηση Πνεύματος Αγίου) Και γιατί άλλωστε να σου παραχωρήσει ο Θεός την Επιφοίτηση Του Πνεύματος; για να Τον πολεμάς; και τι νομίζεις; πως ο Θεός πολεμά τον εαυτό Του; είναι Θεός και δαίμονας μαζί; Γελάστηκες! Κινείς μέσα στο σκοτάδι τα λόγια σου. Αν δεν πιστεύεις στην επιφοίτηση του Πνεύματος του Αγίου, σου συνιστώ να διαβάσεις την ενότητα με τον Μέγα Άγιο Βασίλειο που παραθέτω παρακάτω.

Βέβαια, σωστά αυτά που λες: ανθρωποβόρος (ο πλάστης του ανθρώπου), Ανατολίτης (ο εκτός σύμπαντος Θεός), που δεν έχει σχέση με την παιδεία μας (ποια είναι αυτή η παιδεία μας αγαπητέ Κύριε; Εγώ ανατράφηκα και είχα παιδεία Ελληνική και χριστιανικότατη, εσύ για ποια παιδεία ομιλείς; Για την παγανιστική; Δίας κ.λ.π.;), που δεν είχε σχέση με την παραγωγή αμφισβήτησης και ερωτήσεων; (Κατά Ιωάννη , Κεφ. Κ, 20 «24 Θωμᾶς δὲ εἷς ἐκ τῶν δώδεκα ὁ λεγόμενος Δίδυμος, οὐκ ἦν μετ' αὐτῶν ὅτε ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς. 25 ἔλεγον οὖν αὐτῷ οἱ ἄλλοι μαθηταί· Ἑωράκαμεν τὸν Κύριον. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· Ἐὰν μὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὸν δάκτυλόν μου εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὴν χεῖρά μου εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ, οὐ μὴ πιστεύσω. 26 Καὶ μεθ' ἡμέρας ὀκτὼ πάλιν ἦσαν ἔσω οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ Θωμᾶς μετ' αὐτῶν. ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς τῶν θυρῶν κεκλεισμένων, καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον καὶ εἶπεν· Εἰρήνη ὑμῖν. 27 εἶτα λέγει τῷ Θωμᾷ· Φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς χεῖράς μου, καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου, καὶ μὴ γίνου ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός. 28 καὶ ἀπεκρίθη Θωμᾶς καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου.»).

Ο Θεός για τον οποίο ομιλείς, είναι ο Πρώτος (εφόσον Μοναδικός άλλωστε) Θεός που άφησε ανοιχτά να Τον αμφισβητούμε όλοι μας, αγαπητέ Καλόπουλε. Όχι μόνο η περίπτωση Θωμά το αποδεικνύει, αλλά ακόμη και αυτή η σταύρωση Του (Κατά Μάρκον, κεφ. Ιε΄ «30 σῶσον σεαυτὸν καὶ κατάβα ἀπὸ τοῦ σταυροῦ. 31 ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἀρχιερεῖς ἐμπαίζοντες πρὸς ἀλλήλους μετὰ τῶν γραμματέων ἔλεγον· Ἄλλους ἔσωσεν, ἑαυτὸν οὐ δύναται σῶσαι. 32 ὁ Χριστὸς ὁ βασιλεὺς Ἰσραὴλ καταβάτω νῦν ἀπὸ τοῦ σταυροῦ, ἵνα ἴδωμεν καὶ πιστεύσωμεν αὐτῷ. καὶ οἱ συνεσταυρωμένοι αὐτῷ ὠνείδιζον αὐτόν»), για να μπορείτε εσείς να λέτε ότι σας κατέβει στο νου.

Όσο αφορά την αμφισβήτησή μου να μην ανησυχείς! Τον αμφισβήτησα και ‘γω κάποτε το Θεό, αλλά έχουμε μια διαφορά φίλτατε Καλόπουλε. Εσύ δεν Τον αμφισβήτησες ευθέως αλλά πλαγίως διότι εσύ θέτεις τις ερωτήσεις μόνος σου και μόνος σου τις απαντάς και μάλιστα όπως και όταν σε συμφέρει. Μερικές φορές στραβώνεις τις ερωτήσεις για να εξάγεις στραβές απαντήσεις, όχι βέβαια για σένα, εσύ έχεις πάρει τις αποφάσεις σου, αλλά για εντυπωσιασμό των άλλων. Γνωρίζεις πολύ καλά πως ζούμε στην εποχή που κανείς δεν εξετάζει τον άλλο για ότι λέει. Είμαι σίγουρος μέχρι αυτό το σημείο που έχω γράψει, πως κανείς αναγνώστης δεν έχει πιάσει την Π.Δ. ή την Κ.Δ. να ελέγξει τα εδάφια που αρχικά παρέθεσες εσύ και τα χωρία που παρέθεσα εγώ. Όλοι αφέθησαν έρμαια στην δική μας φιλαλήθεια και δικαιοσύνη. Όμως θα έπρεπε όλοι να είναι «καχύποπτοι» και να εξετάζουν τι λέμε και οι δύο (Κατά Ματθαίον, κεφ. Ζ΄, 15 «Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσιν λύκοι ἅρπαγες.»).

Ο καθένας με την δική του δικαιοσύνη και φιλαλήθεια πρώτα θα πρέπει να εξετάσει τις γραφές, μετά αυτά που λέει η Εκκλησία, μετά αυτά που λένε οι αρνητές ώστε να μπορεί να βγάζει συμπέρασμα. Όμως είναι γνωστό πως κανείς δεν εξετάζει γι’ αυτό και όταν πέφτουμε στην περίπτωση απατεώνων, έχουμε και πολλά θύματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα των ημερών μας η άφεση του κάθε ενός πλαστο-αμφισβητητή στα χέρια των νέο-Εθνικών. Και τον ορίζω ως πλαστό διότι δεν δύναται να αμφισβητείς τον Χριστό και να γίνεσαι ειδωλολάτρης. Καλύτερα άθεος! Εγώ ως πρόσωπο Τον αμφισβήτησα Εκείνον ευθέως και όχι πλαγίως και δηλαδή ψεύτικα ως κάνεις εσύ. Διότι αν ο Θεός είναι αλήθεια τότε αληθινά μπορεί να σου δείξει αν Αυτός έχει την Δύναμη. Καλό λοιπόν θα ήταν αν ήσουν αμφισβητίας, να αμφισβητούσες ευθέως Εκείνον παρά «τας γραφάς» (Λουκάς, κεφ. Ια΄, 9 «κἀγὼ ὑμῖν λέγω, αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν· ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε· κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν· 10 πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιχθήσεται. 11 τίνα δὲ ἐξ ὑμῶν τὸν πατέρα αἰτήσει ὁ υἱὸς ἄρτον, μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ; ἢ καὶ ἰχθύν, μὴ ἀντὶ ἰχθύος ὄφιν ἐπιδώσει αὐτῷ; 12 ἢ καὶ ἐὰν αἰτήσει ᾠόν, μὴ ἐπιδώσει αὐτῷ σκορπίον;») και δηλαδή παρά πλαγίως όπως κάνεις. Αυτό θα έπρεπε να είχες πράξει αγαπητέ, παρά να συγγράφεις πράγματα που δεν στέκουν. Τώρα εσύ ψεύτικα Τον αμφισβητείς και πολεμάς την δύναμή Του, ενώ εγώ που γνωρίζω την δύναμη Του, γνωρίζω πως δική μου «δουλειά» είναι να αμφισβητώ την δική σου και των φίλων σου την μέγιστη αδυναμία όπως ο Θεός μου επιτρέπει να διακρίνω (Λουκάς, Κεφ. Κα΄ «14 θέτε οὖν εἰς τὰς καρδίαις ὑμῶν μὴ προμελετᾶν ἀπολογηθῆναι· 15 ἐγὼ γὰρ δώσω ὑμῖν στόμα καὶ σοφίαν, ᾗ οὐ δυνήσονται ἀντειπεῖν οὐδὲ ἀντιστῆναι πάντες οἱ ἀντικείμενοι ὑμῖν»).

ΟΙ ΘΕΟΙ ΤΟΥ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ

Η κατανόηση μου για τον θεό ή θεούς, βρίσκεται υπό συνεχή διαμόρφωση! Εύχομαι δε στους αληθινά φιλεύσεβους ανθρώπους να επικρατήσει η διάθεση αυτή και να παραμείνει έτσι για τις επερχόμενες χιλιετίες! Η θεολογική μας κατανόηση είναι εξαρτώμενη απ' την πρόοδο της νοημοσύνης μας και οφείλει να αναπροσαρμόζεται με βάση την άδολη φυσιογνωσία και την κατανόηση της ιστορίας των εξουσιών.

Είναι η πρώτη φορά που βλέπω έναν που ομολογεί πως αναζητά τον Θεό, έστω λέγοντας πως φιλοσοφεί, αντί να συγγράφει τις σκέψεις του για τον θείο Ων ως ένας Πλάτων ή Αριστοτέλης, να ασχολείται μόνο με το πώς θα αποδείξει ότι ο Θεός της Βίβλου είναι πλαστός!

Έπειτα αυτό που λες, πως η θεολογική μας άποψη εξαρτάται από την νοημοσύνη μας, είναι σωστό αλλά όπως και σου είπα στην περίπτωση της Αμερικής, όσο και να προοδεύει η νοημοσύνη μας η Αμερική δεν αλλάζει. Δεν αλλάζει ο Θεός από τις σκέψεις μας και τα λάθος συμπεράσματά μας. Ο Θεός είναι Αυτός που Είναι και όχι Αυτός που εμείς σκεφτόμαστε πως Είναι! Πρέπει επιτέλους να ξεδιαλύνεις κάποιες σκέψεις που έχεις κατά νου. Οι σκέψεις μας αλλάζουν και η δική σου σκέψη έχει αλλάξει και έχει μαζέψει στα συγγράμματά σου πράγματα απερίγραπτα, όμως μην πιστεύεις πως κάτι κάνεις και πως θα νικήσεις τον Θεό, διότι θα αρπάξεις και βίαια μάλιστα την μεγαλύτερή απογοήτευση της ζωής σου διότι θα είναι αιώνια. Να το θυμάσαι αυτό που σου λέω.

Η εξουσία είναι του Θεού αγαπητέ, και αυτή την εξουσία μόνο αναγνωρίζω ως αιώνια, αληθινή και δίκαιη, οι άλλες είναι επίπλαστες, διαθέτουν ημερομηνία λήξης και είναι άδικες. Μας το λέει ιστορία, ιστορικός άνθρωπος εσύ θα έπρεπε να το είχες καταλάβει.

Το καλύτερο και το ποιο αληθινό που έχεις πει ως τώρα το μαρτυρείς στην πρώτη γραμμή : «Η κατανόηση μου για τον θεό ή θεούς». Χαίρομαι που σιγά σιγά πέφτει η μάσκα του πολυθεϊσμού, έστω και στα κρυφά, έστω και χωρίς τυμπανοκρουσίες.

Η ΤΕΛΕΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΘΕΟΛΟΓΟΩΝ

Οι θεολόγοι του παρελθόντος διέπραξαν την ύστατη των ύβρεων, τελεολογώντας περί θεών και αυτή ακριβώς την αγκύλωση και την αδυναμία συνεχούς αναθεωρήσεως των θεών και σεβασμάτων, πληρώνουμε με κολοσσιαίες ιστορικές αχρηστεύσεις ευκαιριών και νοημοσύνης!

Κάνεις μέγα λάθος. Δεν τελεολόγησαν οι θεολόγοι αγαπητέ. Ο Θεός τελεολογεί (Κατά Ματθαίον, Κεφ. Κδ΄ «14 καὶ κηρυχθήσεται τοῦτο τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ εἰς μαρτύριον πᾶσιν τοῖς ἔθνεσι, καὶ τότε ἥξει τὸ τέλος.» , Κατά Λουκά, Κεφ. Κα΄ «33 ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι», Κατά Λουκά, Κεφ. Κα΄ «25 Καὶ ἔσται σημεῖα ἐν ἡλίῳ καὶ σελήνῃ καὶ ἄστροις, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς συνοχὴ ἐθνῶν ἐν ἀπορίᾳ ἠχούσης θαλάσσης καὶ σάλου, 26 ἀποψυχόντων ἀνθρώπων ἀπὸ φόβου καὶ προσδοκίας τῶν ἐπερχομένων τῇ οἰκουμένῃ· αἱ γὰρ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σαλευθήσονται. 27 καὶ τότε ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν νεφέλῃ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς.»)

Το τέλος, και το δικό σου όπως και το δικό μου, θα επέλθει αναγκαστικά με την διάδοση των Ευαγγελίων σε όλο τον κόσμο, οπότε θα έχουμε και την απαρχή νέας δημιουργίας και αέναου κόσμου (Πέτρου Β, Κεφ. Γ΄ «10 Ἥξει δὲ ἡ ἡμέρα Κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτί, ἐν ᾗ οὐρανοὶ ῥοιζηδὸν παρελεύσονται, στοιχεῖα δὲ καυσούμενα λυθήσονται, καὶ γῆ καὶ τὰ ἐν αὐτῇ ἔργα κατακαήσεται. 11 Τούτων οὖν πάντων λυομένων ποταποὺς δεῖ ὑπάρχειν ὑμᾶς ἐν ἁγίαις ἀναστροφαῖς καὶ εὐσεβείαις, 12 προσδοκῶντας καὶ σπεύδοντας τὴν παρουσίαν τῆς τοῦ Θεοῦ ἡμέρας, δι' ἣν οὐρανοὶ πυρούμενοι λυθήσονται καὶ στοιχεῖα καυσούμενα τήκεται! 13 καινοὺς δὲ οὐρανοὺς καὶ γῆν καινὴν κατὰ τὸ ἐπάγγελμα αὐτοῦ προσδοκῶμεν, ἐν οἷς δικαιοσύνη κατοικεῖ.»).

Πώς ομιλείς εσύ για ύβρεις όταν δεν ξέρεις καλά - καλά ποιος είναι ο Θεός; Όταν υβρίζεις από το πρωί μέχρι το βράδυ με τα έργα σου τον μοναδικό πραγματικό Θεό, τολμάς να λες για «αχρηστεύσεις ευκαιριών και νοημοσύνης»; Όχι φίλε μου. Τα υβριστικά έργα σου κατά του Θεού Ζώντος αχρηστεύουν όχι μόνο την νοημοσύνη (εφόσον διδάσκουν ψέματα) αλλά κυρίως τις ψυχές των Ελλήνων και δεν τους δίνουν την ευκαιρία να σωθούν από τον θάνατο. Τα έργα σου είναι ένας Άδης γι’ αυτούς μασκαρεμένος (Προς Εφεσίους, Κεφ. Γ΄ «11 καὶ αὐτὸς ἔδωκε τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ ποιμένας καὶ διδασκάλους, 12 πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, 13 μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ, 14 ἵνα μηκέτι ὦμεν νήπιοι, κλυδωνιζόμενοι καὶ περιφερόμενοι παντὶ ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας, ἐν τῇ κυβείᾳ τῶν ἀνθρώπων, ἐν πανουργίᾳ πρὸς τὴν μεθοδείαν τῆς πλάνης»), που αφού τους παραπλανήσουν (Α΄ προς Τιμόθεον, Κεφ. Α΄, «…3.. τισὶ μὴ ἑτεροδιδασκαλεῖν 4 μηδὲ προσέχειν μύθοις καὶ γενεαλογίαις ἀπεράντοις, αἵτινες ζητήσεις παρέχουσι μᾶλλον ἢ οἰκονομίαν Θεοῦ τὴν ἐν πίστει· 5 τὸ δὲ τέλος τῆς παραγγελίας ἐστὶν ἀγάπη ἐκ καθαρᾶς καρδίας καὶ συνειδήσεως ἀγαθῆς καὶ πίστεως ἀνυποκρίτου, 6 ὧν τινες ἀστοχήσαντες ἐξετράπησαν εἰς ματαιολογίαν, 7 θέλοντες εἶναι νομοδιδάσκαλοι, μὴ νοοῦντες μήτε ἃ λέγουσι μήτε περὶ τίνων διαβεβαιοῦνται.») και (Α΄ Τιμόθεος , Κεφ. Δ΄ «1 Τὸ δὲ Πνεῦμα ῥητῶς λέγει ὅτι ἐν ὑστέροις καιροῖς ἀποστήσονταί τινες τῆς πίστεως, προσέχοντες πνεύμασι πλάνοις καὶ διδασκαλίαις δαιμονίων, 2 ἐν ὑποκρίσει ψευδολόγων, κεκαυστηριασμένων τὴν ἰδίαν συνείδησιν, 3 κωλυόντων γαμεῖν, ἀπέχεσθαι βρωμάτων ἃ ὁ Θεὸς ἔκτισεν εἰς μετάληψιν μετὰ εὐχαριστίας τοῖς πιστοῖς καὶ ἐπεγνωκόσι τὴν ἀλήθειαν»), τους οδηγούνς και αυτούς στην ίδια απώλεια με τη δική τους (Β΄ Πέτρου, Κεφ. Β΄ «12 οὗτοι δέ, ὡς ἄλογα ζῷα φυσικὰ γεγεννημένα εἰς ἅλωσιν καὶ φθοράν, ἐν οἷς ἀγνοοῦσι βλασφημοῦντες, ἐν τῇ φθορᾷ αὐτῶν καταφθαρήσονται, 13 κομιούμενοι μισθὸν ἀδικίας, ἡδονὴν ἡγούμενοι τὴν ἐν ἡμέρᾳ τρυφήν, σπίλοι καὶ μῶμοι, ἐντρυφῶντες ἐν ταῖς ἀπάταις αὐτῶν, συνευωχούμενοι ὑμῖν, 14 ὀφθαλμοὺς ἔχοντες μεστοὺς μοιχαλίδος καὶ ἀκαταπαύστους ἁμαρτίας, δελεάζοντες ψυχὰς ἀστηρίκτους, καρδίαν γεγυμνασμένην πλεονεξίας ἔχοντες, κατάρας τέκνα!»).

Εδώ δεν παίζουμε αγαπητέ. Διακυβεύονται πολλά περισσότερα από όσα νομίζεις. Η γνώμη σου για την οποία έχεις πολύ μεγάλη ιδέα δεν έχει καμιά αντανάκλαση στην πραγματικότητα, είναι ένας μύθος παγερός και σκοτεινός για εκείνους που θα πέσουν στα τρύπια δίκτυα των λόγων σου και δεν θα βρουν την έξοδο μέσα από τις μεγάλες τρύπες. Πολλοί από δαύτους τους αρέσεις κιόλας αλλά έχουν ξεχάσει πως και αυτοί ως ψάρια αλλά και ο ψαράς που τους έπιασε , πρόκειται να θεριστούν ως στάχυα σε ανύποπτη στιγμή.

ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

Ο διασημότερος σοφός της αρχαιότητας ο πανεπιστήμων Αριστοτέλης από αγάπη στην πρόοδο δήλωσε απλά: «ενδέχεται καί άλλως έχειν» Αριστοτέλης Ηθικων Νικομαχειων 1140a.35. Αν κάτι παρόμοιο έλεγαν και οι μουρλαμένοι θεολόγοι του παρελθόντος, σήμερα οι εξ αποκαλύψεως θρησκείες δεν θα είχαν κανένα λόγο ύπαρξης.

Αγαπητέ φίλε, εμείς οι Χριστιανοί δεν αντιλέγουμε σε αυτά που είπε ο Αριστοτέλης για τους ανθρώπους, άλλωστε αυτόν τον κανόνα θα πρέπει να τον σκεφτείς εσύ πρώτος, διότι είναι άξιο απορίας το ότι τολμάς να χρησιμοποιείς εδώ , σε αυτή την παράγραφο τον Αριστοτέλη, αφού τον παραποίησες αισχρά, για να δώσεις πάτημα στις συγγραφικές σου κακοδοξίες. Δεν μπορώ ειλικρινά να φανταστώ τι θα σου έλεγε ο διασημότερος, ως λες, σοφός της αρχαιότητας Αριστοτέλης αν ζούσε σήμερα. Πάντως σίγουρα δεν θα ήταν διόλου κολακευτικός μαζί σου, γι’ αυτό το κατακρεούργημα των θεωριών του, που παρουσίασες στην ψευτοθεολογία της άοπλης συγγραφικής απάτης σου.

Αν ο Αριστοτέλης ζούσε σήμερα θα σου είχε ξεκαθαρίσει τις σκέψεις γύρω από την αισχρή ασέβεια των λόγων σου. Όσο αφορά τώρα το «ενδέχεται και άλλως έχειν», αυτό αναφέρεται για σένα και όχι για εμάς, διότι εμείς δεν έχουμε διδάσκαλο άνθρωπο αλλά τον Θεό τον ίδιο (κατά Ματθαίον, Κεφ. Ιε΄ «9 μάτην δὲ σέβονταί με, διδάσκοντες διδασκαλίας ἐντάλματα ἀνθρώπων.»), συνεπώς για εμάς δεν ισχύει στα περί θεολογίας το: «ενδέχεται και άλλως έχειν». Εννοείς; Το ρητό του Αριστοτέλη ισχύει για εσένα και έτσι σοφά το είπε Αριστοτέλης για την π.Χ. εποχή στην οποία εσύ ακόμη φαίνεται πως ζεις.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, «ΟΥΚ ΕΝΔΕΧΕΤΑΙ ΑΛΛΩΣ ΕΧΕΙΝ ΟΥΔΑΜΩΣ» & ΔΙΑΣΤΡΟΦΕΑΣ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

Το «ενδέχεται και άλλως έχειν» αγαπητέ Καλόπουλε, ο Αριστοτέλης το είπε για σένα και τους ομοϊδεάτες σου, όχι για τους Χριστιανούς. Το ενδέχεται που ξεφούρνησες ως έχων ανύπαρκτη παιδεία, είναι από τα ηθικά, ως αναφέρεις, και όχι από τα «μετά τα Φυσικά» όπου ρητώς αναφέρει για τον Θεό ο Αριστοτέλης:

«δὲ ἔστι τι κινοῦν αὐτὸ ἀκίνητον ὄν, ἐνεργείᾳ ὄν, τοῦτο οὐκ ἐνδέχεται ἄλλως ἔχειν οὐδαμῶς» (σε καμία περίπτωση δεν ενδέχεται άλλως έχειν)! Αλλά εσύ Καλόπουλε που να το δεις αυτό, εφόσον έχεις βρει διέξοδο στα Φυσικά και ο δε Αριστοτέλης στα Μετά τα Φυσικά. Χάσμα απέραντο καταλαμβάνει τον χώρο μεταξύ εσού και του Έλληνα αυτού φιλόσοφου, τον οποίο εκθέτεις εφόσον παραχαράσσεις ως προδότης της Ελληνικής φιλοσοφίας. Πώς τόλμησες να βρίσεις τους Πατέρες της Ορθοδόξου Εκκλησίας ως ανθέλληνες; Πώς μπόρεσες εσύ ο πλαστογράφος και ο μαγγανιστής της Ελληνικής σκέψης της Αιτιότητας; Εσύ είσαι αυτός που θα «απομυθοποιήσει» τον Θεό κόβοντας βολτίτσες στα ακρογιάλια; Μάλλον πρέπει να σταματήσεις μπροστά από ένα πεντακάθαρο καθρέφτη, για να βλέπεις καλά τι κοιτάς, και να απομυθοποιήσεις τον εαυτό σου από όλες τις συγγραφικές ακαθαρσίες και ψέματα του πονηρού. Αποδέξου τον Θεό Ιησού Χριστό ώστε να σου περάσουν όλες οι αρρώστιες σου και οι διαστροφές που γέννησε ο πονηρός στα έργα σου.

Αλλά ας δούμε και τούτα για τον σοφό Αριστοτέλη:

«Ἀκάματος φύσει Θεοῦ γέννησις ἐξ αὐτοῦ γὰρ αὐτός οὐσιοῦται λόγος» Αριστοτέλης.

Αυτή η προφητεία υπάρχει σε:

α.Vat gr. 1198,φ.66α

β.Σινά 327,φ.235^α

γ.Διονυσίου 281,φ. 103α

δ. Διονυσίου 167,φ. 151α

ε. Richard Bentleii Epistola,σελ.7

στ. Ιβήρων 386,φ. 174 α

Πάνω η ζωγραφιά στην Μονή Βατοπεδίου στο Άγιο Όρος και κάτω το απόσπασμα από το έγγραφο του Σινά. Περισσότερα για αρχαίες προφητείες υπέρ του Χριστού εδώ.

Και πάλι αν αναρωτηθείς: μα πώς δέχεσαι Απολογητή «Παγανιστικές» Προφητείες; Λέει ο Θεός ξάστερα στην Αγία Γραφή (Δευτερονόμιο, Κεφ. ΙΗ΄ «21 ἐὰν δὲ εἴπῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου· πῶς γνωσόμεθα τὸ ρῆμα, ὃ οὐκ ἐλάλησε Κύριος; 22 ὅσα ἐὰν λαλήσῃ ὁ προφήτης ἐκεῖνος τῷ ὀνόματι Κυρίου, καὶ μὴ γένηται καὶ μὴ συμβῇ, τοῦτο τὸ ρῆμα ὃ οὐκ ἐλάλησε Κύριος· ἐν ἀσεβείᾳ ἐλάλησεν ὁ προφήτης ἐκεῖνος, οὐκ ἐφέξεσθε αὐτοῦ.») γι’ αυτό και εμείς ως Χριστιανοί δεχόμαστε τον σπερματικό Λόγο, δηλαδή την θέληση του Θεού να βάλει Σπερματικό Λόγο περί του Ιησού Χριστού ή της Αγίας Τριάδας σε διάφορους ανθρώπους διάφορων εθνών, οι οποίοι ΛΟΓΙΚΑ τυγχάνουν και ούτοι πλάσματά του.

Εμείς γνωρίζουμε περίτρανα την Αλήθεια της Ενσαρκώσεως, συνεπώς καθετί που συμφωνεί μαζί της, λογικά και απαραβίαστα είναι αλήθεια. Δεν μπορείς να ομιλείς για την αλήθεια και να λες ψέματα.

Αλλά βέβαια εσύ υποστήριξες πως η άγνοια μου σε φιλοσοφικά ζητήματα είναι κολλοσιαία, έτσι δεν είναι; εσύ γνωρίζεις καλύτερα μιας και σύμφωνα με τα λεγόμενά σου «Αν κάτι παρόμοιο έλεγαν και οι μουρλαμένοι θεολόγοι του παρελθόντος, σήμερα οι εξ αποκαλύψεως θρησκείες δεν θα είχαν κανένα λόγο ύπαρξης». Δηλαδή σύμφωνα με άλλα, δικά σου λόγια, ο Αριστοτέλης είναι μουρλαμένος Θεολόγος! Μπράβο φιλέλληνα Καλόπουλε, συγγραφέα συκοφαντιών κατά των Αγίων Πατέρων και της φιλοσοφικής Ελλάδας!

Και μιας και αναφέρεις τις εξ αποκαλύψεως θρησκείες, να ξέρεις πως δεν υπάρχουν πολλές. Μόνο μία. Συ και οι όμοιοι σου που θέλετε να την καταργήσετε, δεν μας έχετε πει με το τι θα θέλατε να την αντικαταστήσετε. Εμείς ως Χριστιανοί δεν είμαστε διατεθειμένοι να αντικαταστήσουμε την Αλήθεια με το τίποτα, πόσο μάλλον με τα ψέματα του παγανισμού (Επιστ. Ιωάννου Α, Κεφ. Δ΄ «Ὑμεῖς ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστε, τεκνία, καὶ νενικήκατε αὐτούς, ὅτι μείζων ἐστὶν ὁ ἐν ὑμῖν ἢ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ. 5 αὐτοὶ ἐκ τοῦ κόσμου εἰσί· διὰ τοῦτο ἐκ τοῦ κόσμου λαλοῦσι καὶ ὁ κόσμος αὐτῶν ἀκούει. 6 ἡμεῖς ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐσμεν· ὁ γινώσκων τὸν Θεὸν ἀκούει ἡμῶν. ὃς οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἀκούει ἡμῶν. ἐκ τούτου γινώσκομεν τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας καὶ τὸ πνεῦμα τῆς πλάνης.») και (ό.π. Κεφ. Ε΄ «20 οἴδαμεν δὲ ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἥκει καὶ δέδωκεν ἡμῖν διάνοιαν ἵνα γινώσκομεν τὸν ἀληθινόν· καὶ ἐσμὲν ἐν τῷ ἀληθινῷ, ἐν τῷ υἱῷ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστῷ. οὗτός ἐστιν ὁ ἀληθινὸς Θεὸς καὶ ζωὴ αἰώνιος. 21 Τεκνία, φυλάξατε ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων· ἀμήν.») και (Α΄ Ιωάννου, Κεφ. Β΄ «21 οὐκ ἔγραψα ὑμῖν ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἀλήθειαν, ἀλλ' ὅτι οἴδατε αὐτήν, καὶ ὅτι πᾶν ψεῦδος ἐκ τῆς ἀληθείας οὐκ ἔστι. 22 τίς ἐστιν ὁ ψεύστης εἰ μὴ ὁ ἀρνούμενος ὅτι Ἰησοῦς οὐκ ἔστιν ὁ Χριστός; οὗτός ἐστιν ὁ ἀντίχριστος, ὁ ἀρνούμενος τὸν πατέρα καὶ τὸν υἱόν. 23 πᾶς ὁ ἀρνούμενος τὸν υἱὸν οὐδὲ τὸν πατέρα ἔχει.»)

Δεν θα είμαι λοιπόν από τους αφελείς εκείνους που περιστοιχιζόμενοι σήμερα από τόση γνώση και εξερευνητικές δυνατότητες, εξακολουθούν να δανείζονται θεολογικές ερμηνείες απ’ τους αγύρτες του παρελθόντος. Τέτοιους θεούς προωθούν χιλιετίες τώρα ανεμπόδιστα (!) τα ελπιδεμπορικά ιερατεία απηρχαιωμένων θρησκειών σκοτώνοντας μεθοδικά κάθε αντίρρηση! Ειδικότερα ένοχοι τέτοιας λυσσαλέας ιστορικής καταδίωξης των αντίπαλων τους είναι τα διάφορα ιερατεία του διπρόσωπου Γιαχβε-Ιησού.

Αγύρτης και ο Αριστοτέλης; Εύγε Καλόπουλε Μιχάλη, εύγε... συνέχισε στον ίδιο επίπλαστο συγγραφικό δρόμο του κρυφοπαγανισμού.

Βλέπεις τι λες; «εξακολουθούν να δανείζονται θεολογικές ερμηνείες». Αφού εσύ δεν δανείζεσαι θεολογικές ερμηνείες, έχεις να προτείνεις κάτι νέο; Διότι αυτή σου η φράση αυτό μαρτυρεί. Δεν αναφέρεις λ.χ. «δεν δέχομαι», αλλά αναφέρεις «δεν δανείζομαι», «δεν επιθυμώ να δανειστώ». Αυτό ξέρεις σι σημαίνει αγαπητέ Καλόπουλε; Πώς και εσύ έχεις ανάγκη για «δάνειο» αλλά απλά δεν θέλεις τον Βιβλικό Θεό να σου «δανείσει». Αναζητάς ή έχεις βρει άλλο ή άλλους θεούς. Εσύ γνωρίζεις και καλό θα είναι να το φανερώσεις.

Επειδή όμως αναφέρεις αγύρτες εκείνους του παρελθόντος, χωρίς εσύ ο ίδιος να έχεις μια αλήθεια ή σοφία να επιδείξεις τότε ναι… στα σίγουρα: «ενδέχεται και άλλως έχειν» για την συγγραφική σου πλάνη. Έπειτα τι το θέλεις εκείνο το «ανεμπόδιστα»; Ο Χριστιανισμός από όταν γεννήθηκε, μα και ακόμη πιο πριν, ως είδαμε στους Ιουδαίους, έβρισκε, βρίσκει (όπως εσύ) και θα βρει στο μέλλον και άλλα πολλά εμπόδια. (Β΄ Πέτρου, Κεφ. Β΄ «1 Ἐγένοντο δὲ καὶ ψευδοπροφῆται ἐν τῷ λαῷ, ὡς καὶ ἐν ὑμῖν ἔσονται ψευδοδιδάσκαλοι, οἵτινες παρεισάξουσιν αἱρέσεις ἀπωλείας, καὶ τὸν ἀγοράσαντα αὐτοὺς δεσπότην ἀρνούμενοι, ἐπάγοντες ἑαυτοῖς ταχινὴν ἀπώλειαν· 2 καὶ πολλοὶ ἐξακολουθήσουσιν αὐτῶν ταῖς ἀσελγείαις, δι' οὓς ἡ ὁδὸς τῆς ἀληθείας βλασφημηθήσεται· 3 καὶ ἐν πλεονεξίᾳ πλαστοῖς λόγοις ὑμᾶς ἐμπορεύσονται, οἷς τὸ κρίμα ἔκπαλαι οὐκ ἀργεῖ, καὶ ἡ ἀπώλεια αὐτῶν οὐ νυστάξει.»). Όμως μην νομίζεις πως δεν θα τα ξεπεράσουν (Ιακώβου Κεφ. Α΄, «5 Εἰ δέ τις ὑμῶν λείπεται σοφίας, αἰτείτω παρὰ τοῦ διδόντος Θεοῦ πᾶσιν ἁπλῶς καὶ μὴ ὀνειδίζοντος, καὶ δοθήσεται αὐτῷ·»). Ο Χριστός δίνει τόση δύναμη που όλα θα ξεπεραστούν όσο και αν προσπαθείς εσύ και οι όποιοι γνωστοί σου.

Εσύ να δούμε τώρα τι θα κάνεις, που τόσο καιρό γράφεις ανεμπόδιστα και λες ότι σου κατέβει στο κεφάλι χωρίς να γνωρίζεις πως μπορείς να δεχθείς ατσάλινη κριτική από τον Θεό, εμφανίζεσαι υπερηφανευόμενος στην τηλεόραση πως νίκησες το Άγιο Φως, πως κατάρριψες την Καιγόμενη Βάτο κ.α. Μάλιστα ενώ χλεύασες τον Απολογητή για την Ανωνυμία του, βιάστηκες να διακυρήξεις την νίκη(;) σου αυτή, δεξιά και αριστερά, λες και θεωρείς πως κάτι σπουδαίο έπραξες. Όμως αυτό που έπραξες, ήταν να σκάβεις τον δικό σου Πνευματικό Λάκκο διαδίδοντας τις συγγραφικές σου απάτες που τώρα αποκαλύφθησαν σε όλη την Ελλάδα. Οι προσπάθειες σου για προσωπική δόξα και διαφήμιση δια μέσω της πανταπού διάδοσης της επιστολής του Απολογητή και της απάντησης σου στην επιστολή που γέννησε το ανατομικό σου εργαστήριο της νεοπαγανιστικής θυσίας και σπλαχνοσκοπίας - λοβοτομής, έπεσαν στο βαθύ κενό, χάος άνοιξε κάτω από τα πνευματικά σου πόδια και δεν έχεις τίποτα για να τις βουλώσεις μα ούτε και να στηριχθείς. Τα βιβλία σου τυπώθηκαν και το αυτό και τα άρθρα σου και δεν είναι δυνατόν να ταξιδέψεις πίσω στον χρόνο. H πονηρή πνευματική στήριξη που έχεις θα εκπέσει κάτω από τα κτυπήματα της εν Χριστώ αληθείας.

Θα έπρεπε να είχες μάθει κάτι από την αρχαία Ελλάδα, για την οποία διαρκώς τάχα κόπτεσαι, πως ο Ίκαρος δεν άκουγε τις συμβουλές του πατέρα του και ήθελε να ανεβαίνει διαρκώς ψηλότερα. Όμως δυστυχώς το έφαγε το κεφάλι του. Και ο διάβολος θέλησε να εξυψώσει τον εαυτό του, γινόμενος ο ίδιος Θεός και σκοτείνιασε Ολάκερος. Δεν έμαθες τα λόγια του σοφού Χείλων (« Τὰ μὲν ὑψηλὰ ταπεινοῦν, τὰ δὲ ταπεινὰ ὑψοῦν»). Σιγά δηλαδή αγαπητέ μου…. Τι νόμισες; θα νικήσεις τον Θεό, εσύ ένας θνητός με ημερομηνία λήξης; Τι νομίζεις αγαπητέ πώς είναι οι γραφές; μπούρδες και κουβέντα να κάνουμε; Τι φαντάζεσαι μέσα στον συγγραφικό σκοταδισμό των έργων σου; Πώς είσαι κάποιος που μιλεί σπουδαία; Ποτέ δεν πρόκειται να μιλήσεις σπουδαία, εφόσον δεν έχεις ενδυθεί την Αλήθεια του Χριστού μα και επιπλέον πολεμάς αυτή την Αλήθεια! Σε ερωτώ δηλαδή: είναι ποτέ δυνατόν τα ψεύδη να νικήσουν την Αλήθεια; Καμιά επιστήμη δεν μπορεί να αποδείξει κάτι τέτοιο! Τι πιστεύεις; Επειδή μίλησες με 2 -3 ιερείς, που δεν γνωρίζουν τις κακοδοξίες σου, πως κάτι δήθεν κάνεις; Απατάσαι.

Η κριτική ενάντια στο ψέμα σου θα είναι και βροντερή και αμείλικτη και συνεχόμενη. Όσο ψέμα δίνεις, άλλη τόση και πολλαπλάσια κριτική θα λαμβάνεις, μέχρι να συμμορφωθείς με την Αλήθεια. Η Χριστιανική θρησκεία άντεξε στην κριτική 2000 ετών. Εσύ δεν νομίζω να αντέχεις την κριτική για πάνω από ολίγα λεπτά. Θα πρέπει να το χωνέψεις μια και καλή. Ο Χριστός είναι αλήθεια και εφόσον γνωρίζουμε ως Χριστιανοί ότι είναι αλήθεια θα την διδάσκουμε πάντα και είναι χρέος μας να πολεμάμε λόγια τους αντίθετους. Επειδή, μάλιστα, ο Χριστός είναι εκατό τοις εκατό Θεός, θα πρέπει να καταλάβεις πως οι αγώνες σου είναι μάταιοι. Προσπαθείς να ανοίξεις τρύπες στο νερό. Αλλά για επιστροφή σε αυτές τις τρύπες θα λαμβάνεις καταρράκτες και χείμαρρους. Το μόνο που καταφέρνεις μέχρι τώρα, είναι να αποβάλλεις συνέλληνες και συμπολίτες μας, που δυστυχώς δεν έχουν την τύχη να μιλήσουν με κάποιον πιο φωτισμένο από σένα, από την αιωνιότητα του Ζώντος Χριστού. Τι να σου πει κανείς; Ας σε κρίνει ο Θεός. Εγώ θα σε πολεμήσω δεν θα σε κρίνω ως προς την μέλλουσα ζωή και αυτό θα γίνεται όσο μου το επιτρέπει ο Θεός Ιησούς Χριστός ο Ναζωραίος. Τώρα ελπίζω να καταλαβαίνεις γιατί ο Απολογητής είναι αναγκαστικά ανώνυμος. Δεν κυνηγά δόξα, δεν χρειάζεται η ανθρώπινη δόξα, είναι εφήμερη και ποταπή. Ο Απολογητής πολεμά για την Αλήθεια του Πραγματικού Θεού Χριστού, με όση δύναμη ο Μεγαλοδύναμος του επιτρέπει και προσπαθεί να ξελασπώσει Έλληνες πολίτες από τον βούρκο της ψευτιάς και της μαγγανείας της ψευτοσοφίας μα και εκείνης των συνενόχων σου. Διαρκή κριτική σας περιμένει στο δια βίο μυθολογικό σας κόσμο!

Ο ΔΟΛΟΣ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥΠΟΥΛΟΥ

Οι καιροσκόποι Χαλδαίοι μάγοι φαρμακοτρίφτες του παρελθόντος, χρειαζόταν έναν επιθετικό θεό για να καλύψει τις πληγές που σκορπούσαν γύρω τους... έτσι γεννήθηκε ο θεός της μαγγανείας, ο εξαναγκαστής θεός, ο κύριος: «καν’ το να γίνει» ο επονομασθείς Γιαχβέ! Μετά απ’ αυτόν μας προέκυψε η βελτιωμένη εκδοχή του, ο επί σκοπώ παρηγορητής της ανθρωπότητας και μέγας εξορκιστής δαιμόνων (!) Ιησούς-Γιαχβέ.

Μας τι λες; Τι αποδείξεις έχεις γι’ αυτές τις αερολογίες; Φαρμακοτρίφτης και αγύρτης της σκέψης ονομάζεται η προσωποποίηση των έργων σου και όχι ο Θεός. Τις είδαμε τις αποδείξεις για αυτά που λες, τα ψέματα και τις μαγγανικές σοφίες. Σκαρφίστηκες ολόκληρο δόλο, ο οποίος δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο δόλος που εσύ μόνο σκέφτεσαι. Παρουσίασες και έφερες στην πραγματικότητα τις μύχαιες εσωτερικές σου σκέψεις. Διότι για να αποκαλύπτεις ένα τόσο δόλιο σχέδιο σημαίνει πρώτα από όλα, πως εσύ σκέφτεσαι δόλια. Διότι αυτό που σκέφτηκες δεν είναι αποκάλυψη , είναι δημιουργία. Θες απόδειξη; Χωρίς να έχεις ούτε ένα στοιχείο στα χέρια σου για την ιστορία της Αγίας Μαρκέλλας, λες πως την έπλασε ένας μοναχός! Τι αποδείξεις έχεις φίλτατε περί τούτου; Δεν είναι ένας μύθος αυτός που γέννησες; Εσύ τον γέννησες και προσπαθείς να εξαπατήσεις, όπως προσπαθείς να εξαπατήσεις και στην περίπτωση του Βιβλικού Θεού. Χωρίς να έχεις ούτε μία ιστορική απόδειξη περί αυτών που υποστηρίζεις, δημιούργησες φαντασίες και συκοφαντίες περί του Θεού. Έπειτα επειδή οι υποθέσεις σου οι δόλιες δεν μπορούν να στηριχθούν στην πραγματικότητα πλάθεις λόγια και τα βάζεις στο στόμα του Άγιου Χρυσόστομου του Ιωάννη. Ντροπή σου φίλτατε! Το δικαστήριο έπρεπε ήδη να καταδικάσει τα λόγια σου για ψευδομαρτυρία και για συκοφαντία. Όχι, μόνο για τον Ιωάννη αλλά κάθε φορά που λες πως ο Χριστιανισμός σκότωσε φιλοσόφους και έκαψε βιβλιοθήκες. Στο είπα και την άλλη φορά. Να αναφέρεις στοιχεία και πηγές και όχι να αεροβατείς επειδή τα δόλια σχέδια που σκέφτεσαι των ιερατείων δεν στέκουν. Εννόησες;

ΤΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΒΟΤΑΝΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ

Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι θεοί της αρχαιότητας προέρχονταν από μεγαλομανείς ανθρώπους που θεουργούσαν με βάση οράματα και εικόνες που προήλθαν από ψυχότροπες ουσίες. Οι θεοί του παρελθόντος στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι βγαλμένοι μέσα απ' τα παραισθησιογόνα όνειρα των προφητικών βοτάνων. Μη περιμένεις λοιπόν να σε ζηλέψω που με τόση ευκολία κατέθεσες ότι πολυτιμότερο έχεις, την φιλευσέβειά σου, σε αρχαίους αιμοβόρους θεούς κάποιων διεκδικητικών Χαλδαίων βοσκών.

Όσο για το που πιστεύω το αναφέρεις μόνος σου: στην ελεύθερη αμφισβήτηση που είναι ο πραγματικός ευεργέτης της νοημοσύνης μας!

Προφητικά βότανα; Αυτό τι είναι αγαπητέ; Νέος επιστημονικός όρος; Πες μου που αναφέρεται και ποιος επιστήμονας υποστηρίζει πως υπάρχουν βότανα που προκαλούν τις προφητείες, διότι αν υπήρχαν προφητικά βότανα να ξέρεις πως θα τα έπαιρναν όλοι οι στρατηγοί, πολιτικοί και οικονομολόγοι του κόσμου.

Ακόμη και συ ο ίδιος που από όσα φαίνεται σου αρέσει η δόξα πρέπει να μάθεις φίλτατε πως αυτή την ικανότητα, δηλαδή την ικανότητα να ξεπερνά κανείς την χρονική διάσταση μπορεί να την δώσει μόνο ένας Θεός ο οποίος είναι εκτός σύμπαντος (χωρόχρονος) και όχι βότανα της γης, μήτε μαντεία θεών που μετέχουν στην ύλη (κοσμικοί). Εσύ και ο φίλος σου ο Νεοκλής παρότι μελετήσατε πολύ τας γραφάς δεν μάθατε τίποτα, διότι απλούστατα δεν μελετήσατε. Απλά αναγνώσατε (Β΄ Πέτρου, Κεφ. Α΄ «20 τοῦτο πρῶτον γινώσκοντες, ὅτι πᾶσα προφητεία γραφῆς ἰδίας ἐπιλύσεως οὐ γίνεται. 21 οὐ γὰρ θελήματι ἀνθρώπου ἠνέχθη ποτὲ προφητεία, ἀλλ' ὑπὸ Πνεύματος ἁγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι») και (Πράξεις, Κεφ. Β΄ «17 καὶ ἔσται ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις, λέγει ὁ Θεός, ἐκχεῶ ἀπὸ τοῦ Πνεύματός μου ἐπὶ πᾶσαν σάρκα, καὶ προφητεύσουσιν οἱ υἱοὶ ὑμῶν καὶ αἱ θυγατέρες ὑμῶν, καὶ οἱ νεανίσκοι ὑμῶν ὁράσεις ὄψονται, καὶ οἱ πρεσβύτεροι ὑμῶν ἐνύπνια ἐνυπνιασθήσονται· 18 καί γε ἐπὶ τοὺς δούλους μου καὶ ἐπὶ τὰς δούλας μου ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐκχεῶ ἀπὸ τοῦ Πνεύματός μου, καὶ προφητεύσουσι.»).

Έπειτα ο καθείς μπορεί να εννοήσει γιατί υποστηρίζεις πως οι προφητείες είναι φτιαγμένες από βότανα. Διότι αν οι προφητείες ήσαν ψεύτικες θα έλεγες πως δεν υφίστανται. Όμως εσύ και οι φίλοι σου γνωρίζετε πολύ καλά πως όλες οι προφητείες του Αγίου Πνεύματος (δηλαδή του Θεού) ήρθαν σε επιβεβαίωση, γι’ αυτό και συ σκαρφίστηκες τον μύθο των «ψυχοτρόπων ουσιών». Από τις πιο τρανταχτές προφητείες ήσαν του Χριστού (Κατά Λουκάν, Κεφ. Κα΄ «5 Καί τινων λεγόντων περὶ τοῦ ἱεροῦ ὅτι λίθοις καλοῖς καὶ ἀναθήμασι κεκόσμηται, εἶπε· 6 Ταῦτα ἃ θεωρεῖτε, ἐλεύσονται ἡμέραι ἐν αἷς οὐκ ἀφεθήσεται λίθος ἐπὶ λίθῳ ὃς οὐ καταλυθήσεται.»), που ανάφερε την καταστροφή του ναού του Σολομώντα και που ο Ιουλιανός προσπάθησε να εμποδίσει ανακατασκευάζοντας τον. Τα «αφύσικα» που συνέβησαν τότε ενάντια στα φιλόδοξα σχέδια του Ιουλιανού, τα μαρτυρεί και ένας ειδωλολάτρης ιστορικός, ο Αμμιανός Μαρκελλίνος:

«Ο Ιουλιανός» λέει ο Αμμιανός «σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να χτίσει με ένα υπέρογκο ποσό τον υπερήφανο ναό και ανάθεσε αυτή την αποστολή στον Αλύπιο της Αντιοχείας. Ο Αλύπιος τέθηκε με ορμή στο έργο αυτό και υποβοηθήθηκε από τον κυβερνήτη της επαρχίας. Φοβερές σφαίρες φωτιάς, έβγαιναν μέσα από την γη και κοντά στα θεμέλια του ναού και συνέχισαν τις επιθέσεις τους, μέχρι που οι εργάτες, ζεματισμένοι συνεχώς, δεν μπορούσαν να πλησιάσουν. Τότε παράτησαν αυτή την προσπάθεια,» (Πηγή: Newman's Ecclesiastical Miracles, σελ. 357).

Τελικά αρχίζω και φοβάμαι μην παίρνεις συ φίλτατε ουσίες ψυχοτρόπες, διότι δεν εξηγείς που τις είδες αυτές στην Γραφή. Που στα αλήθεια τις είδες; Στα όνειρά σου; Είσαι φαρμακολόγος ή φαρμακοτρίφτης και ξέρεις από βότανα που είναι προφητικά; Κοίτα δω, άνδρα: (Κατά Ιωάννη Κεφ. Ιδ΄, 21 «21 ὁ ἔχων τὰς ἐντολάς μου καὶ τηρῶν αὐτὰς, ἐκεῖνός ἐστιν ὁ ἀγαπῶν με· ὁ δὲ ἀγαπῶν με ἀγαπηθήσεται ὑπὸ τοῦ πατρός μου, καὶ ἐγὼ ἀγαπήσω αὐτὸν καὶ ἐμφανίσω αὐτῷ ἐμαυτόν.»). Μάθε λοιπόν πως για να δεις τον Χριστό και δηλαδή με άλλα λόγια να σου Αποκαλυφθεί με όλη την δύναμή Του, δεν χρειάζεται καμιά ψυχοτρόπα ουσία και αστήρικτη διαστρέβλωση που υποστηρίζεις. Αρκεί να Τον αγαπήσεις και Αυτός θα σου φανερωθεί. Ακόμη και αν δεν τον Αγαπήσεις αλλά επειδή γνωρίζει πως μπορεί να εμπιστευτεί την δικαιοσύνη σου για να σου εμπιστευθεί μια δική Του αποστολή, μπορεί και πάλι να σου Αποκαλυφθεί Εκείνος, όπως το έπραξε χιλιάδες φορές πριν. Πώς νομίζεις πως έγινε Χριστιανός ο ηλιολάτρης Μέγας Κωνσταντίνος και οι στρατιώτες του που ανάρτησαν το ΧΡ στις ασπίδες (θαρρείς πως θα ήταν εύκολο να έπειθες του μαχητές της Πίνδου του 1940 να ζωγραφίσουν στα κράνη τους τον Δία;) Πώς νομίζεις πως έγινε Χριστιανός και απόστολος ο διώκτης του Χριστιανισμού Ιουδαίος Παύλος; Πώς νομίζεις πως έγινε χριστιανός ο Εθνικός, μανιχαϊστής, Αυρήλιος Αυγουστίνος; Με ψυχοτρόπες ουσίες; Τόσοι Χριστιανοί πως γίναμε Χριστιανοί; Πώς σε πολεμώ εγώ αγαπητέ; Με έβαλαν δια της βίας ή παίρνω ψυχοτρόπες ουσίες; Θα έπρεπε να ντρέπεσαι γι’ αυτά που λες! Τι υποστηρίζεις; πως όλη η Ελλάδα παίρνει ναρκωτικά; Συκοφάντης της Ελλάδας είσαι, τίποτα παραπάνω.

Όσο αφορά τους όρους «Χαλδαίοι»και «Βοσκοί» τους οποίους χρησιμοποιείς για να υποτιμήσεις ανθρώπους και καταστάσεις, θα πρέπει κάποιος να σε διδάξει πως και ο Ησίοδος, ο θείος άνδρας της αρχαίας Ελλάδας που συνέγραψε την Θεογονία των προγόνων σου ήταν βοσκός. Θα πρέπει να ανοίξεις τα μάτια σου και να δεις πως στην Ελλάδα οι αρχαίοι θεοί των βοσκών δίνανε και παίρνανε (θεός Απόλλων Κάρνος, θεός κτηνοβάτης Πάν κ.λ.π.). Αυτός ο Παν όχι μόνο ήταν θεός των βοσκών αλλά είχε και μορφή γίδας! Καλή θεολογία δεν συμφωνείς; Αλλά και θεούς από βοσκούς να μην είχαν στην αρχαία Ελλάδα θα σε ρωτούσα: τι πρόβλημα έχεις με τους βοσκούς αγαπητέ; Τους υποτιμάς; Και πως νομίζεις πως μεγάλωσες Καλόπουλε; Με τι γάλα; Σ’ αρέσει να τρως τυρί; Ντροπή σου γι’ αυτά που λες!

Όσο αφορά τώρα τους Χαλδαίους καλό είναι να γνωρίζεις πως την Χαλδαίκή θεολογία την παραδέχτηκαν οι νεοπλατωνικοί φιλόσοφοι, αυτοί οι δήθεν φιλόσοφοι της αρχαίας Ελλάδας για τους οποίους πολεμάς και αντιστέκεσαι στον Χριστό, και την εφάρμοσαν. Σε πληροφορώ πως δεν παίρνανε ψυχοτρόπες ουσίες κάθε φορά που βλέπανε τους δαίμονες. Αν το υποστηρίξεις αυτό ξανά θα πρέπει να παρουσιάσεις εκείνους που το αναφέρουν στα γραπτά τους . Μπορείς; Θα χαρώ πολύ να μου το δείξεις. Ακόμη και ο «δικό σας» (του νεοπαγανιστικού κύκλου) Μαρίνης, που πολεμάει στην επιτροπή για την αναγνώριση της αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας έχει προλογίσει τα «Χαλδαϊκά Λόγια ή χρησμούς». Γνωρίζεις τι είναι αυτά αγαπητέ; … είναι θεουργία Χαλδαϊκή. Τι έχεις να πεις; Αλλά τι να πεις.. είναι ανώφελο. Πλέεις σε πελάγη αμάθειας.

Η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ

Είδα και το άρθρο σας στο Ιχώρ με την Αγία Μαρκέλλα και μου φάνηκε αστείο σε ορισμένα σημεία από άποψη λογικής αλλά και θεολογικής. γι’ αυτό λοιπόν μην περιμένετε να "ψαρώσω" από τις όποιες συγγραφικές σας ικανότητες, τις οποίες θεωρώ αστείες γιατί δεν είναι ΔΙΚΑΙΕΣ. Και αυτός είναι και ο λόγος που ευγενικά σας λέω ότι στο μέλλον θα με βρείτε αντίπαλό σας. Έτσι δεν λέτε στο Ιχώρ; (.."ελεύθερη αμφισβήτηση"). Το άρθρο σας θα το αμφισβητήσω ελεύθερα σε λίγο καιρό αν δεν σας πειράζει, διότι καλό είναι να μάθει ο κόσμος πως δεν χρειάζεται κανείς να έχει σπουδάσει ώστε να βρίσκει ΛΟΓΙΚΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ σε εκείνον που νομίζει ότι βρήκε σφάλματα σε θεόπνευστα βιβλία.....μερικά σχόλια βιαστικά περί αυτού στο τέλος.

Δεν μπορώ να δώ τι χιουμοριστικό εντόπισες στο καθ' όλα αισχρό σεξουαλικό μυθιστόρημα κάποιου καλόγερου που υπέφερε από τις επιθέσεις: «μεσημβρινού δαίμονα»[8] και τις σεξουαλικές του φαντασίωσεις τις ονόμασε «βίο της Αγίας Μαρκέλλας». Δεν σου κρύβω μάλιστα ότι θα δεχόμουν με πολύ ενδιαφέρον οποιαδήποτε σοβαρή κριτική πάνω στο θέμα... δεν βλέπω όμως να γράφεις τίποτε (σημαντικό) στην κατεύθυνση αυτή! Σύντομα το άρθρο μου θα είναι στη διάθεση των φίλων του δικτυακού μου τόπου και τους ενθαρρύνω να κατεβάσουν το άρθρο μου αυτό και να το διαβάσουν και να μου γράψουν επιγραμματικά την γνώμη τους.

Θα στο θέσω ξανά για να αποτινάξεις τον Μορφέα. Τι αποδείξεις έχεις πως την ιστορία της Αγίας Μαρκέλλας την συνέγραψε καλόγερος (καλός γέρος) ενώ του επιτίθονταν δαίμονας μεσημβρινός; Να σου απαντήσω εγώ: καμιά. Απλώς κάνεις υποθέσεις και ψεύδεσαι. Υποτίθεται πως είσαι και ιστορικός!

Βέβαια εκείνο που σου διαφεύγει είναι πως δεν επισκέφτηκε τον Καλόγερο μεσημβρινός δαίμονας αλλά ο Θεός ο ίδιος, όπως το έπραξε και άλλοτε, ενώ εσύ με υποκριτικά λόγια, κάνεις πως ενοχλείσαι για το αισχρό σεξουαλικό μυθιστόρημα, όπως το αποκαλείς, αλλά δεν έχεις καμιά ντροπή να υπερασπίζεις πιο ξεδιάντροπες σεξιστικές επιστολές όπως αυτή.

Ο ΑΠΟΛΟΓΗΤΗΣ ΑΝΗΣΥΧΕΙ

Για το αν θα σε βρίσκω αντίπαλο μπροστά μου, καλέ μου ανώνυμε μάλλον εσύ θα έπρεπε να ανησυχείς ιδιαίτερα. Στα βιβλία μου και στα άρθρα μου δεν έχω πάψει να προσκαλώ σε δημόσιο διάλογο οποιοδήποτε. Το μόνο που άκουσα σαν απάντηση στις προσκλήσεις μου αυτές, είναι ευλογίες και υπεκφυγές. Έπ' ευκαιρία λοιπόν σε ενημερώνω ότι ισχύει δημόσια πρόσκληση για σένα και τους δασκάλους σου, κάτι που κατ’ επανάληψη έχω απευθύνει προς πάντας... απ' τον πατέρα Μεταλληνό [9] μέχρι τον Αρχιεπίσκοπο για δημόσια συζήτηση πάνω στις καταβολές, την ουσία και την ποιότητα της Χαλδαιο-Εβραϊκής Βίβλου! Δεκαπέντε χρόνια τώρα καταγγέλλω ότι το βιβλίο αυτό καμία σχέση δεν έχει με φιλεύσεβους σκοπούς και φιλόθεους ανθρώπους και δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα πανέξυπνο αλλά και επικίνδυνο συναξάρι συγκαλυμμένης (θεολογημένης) μαγείας.

Εγώ δεν ανησυχώ καθόλου Καλόπουλε. Το φως δεν φοβάται το σκοτάδι και η αλήθεια δεν φοβάται το ψέμα. Η συνείδησή μου είναι ήσυχη, γνωρίζω πολύ καλά τι λέω και επί το πλείστον γνωρίζω πως ο Χριστός είναι αλήθεια, σου αρέσει δεν σε αρέσει. Χώνεψέ το αλλιώς κανείς δεν θα φταίει για την συγγραφική σου κατάντια.

Δεν μπορώ να εννοήσω γιατί προσκαλείς για δημόσιο διάλογο; Εσύ είσαι συγγραφέας… τι θέλεις την δημόσια ομιλία τετ - α - τετ;; Τι επιθυμείς; Να βρεις την αλήθεια ή να πουλήσεις ή να δοξαστείς ή να ταπεινωθείς; Αν θες να βρεις την αλήθεια σου έδειξα τον τρόπο. Εγώ δεν επιθυμώ δημόσια εμφάνιση. Μου αρκεί η συγγραφή. Εξ’ άλλου και αυτή η μορφή αντιπαλότητας ήταν στην αρχή μια ιδιωτική πρόκληση, εσύ την έκανες δημόσια και ‘γω την συνεχίζω για να ικανοποιήσω τα περήφανα αισθήματά σου που προέκυψαν μέσα από τις ανακαλύψεις σου για τους Χαλδαίους. Μην πιστέψεις πως έχω κάτι να φοβηθώ. Όσο αφορά τον σεβαστό Πατέρα Μεταλληνό που τον αναφέρεις… τι μπορεί να σημαίνει αυτό για μένα; Προσπαθείς να με εντυπωσιάσεις ή να με φοβίσεις; Ο Πάτερ Μεταλληνός είναι άνθρωπος αγαπητέ και αν τον «νικήσεις» (το αμφιβάλλω και το βροντοφωνάζω) σε μια δημόσια αντιπαράθεση με επιχειρήματα, δεν σημαίνει πως νίκησες τον Θεό. Νίκησες ένα άνθρωπο. Για να νικήσεις ολοκληρωτικά θα πρέπει να νικήσεις τον Θεό. Μπορείς! Αμφιβάλλω τα μέγιστα. Διότι ο Θεός δεν νικιέται μήτε με ψυχοτρόπες ουσίες μήτε με λόγια αεράτα.

Πιστεύω πως καλά κάνανε οι άνθρωποι της Εκκλησίας και σε απόφυγαν όχι γιατί σε φοβούνται, άλλωστε τι να φοβηθούν;…. Γνωρίζουν και αυτοί τον Θεό αλλά σε αποφεύγουν διότι εσύ ζητάς να δημιουργήσεις εντυπώσεις τρέχοντας πότε από δω και πότε από κει λες και στα αλήθεια έχεις πέσει θύμα δαιμόνιου (Προς Τίτον, Κεφ. Γ΄ «9 μωρὰς δὲ ζητήσεις καὶ γενεαλογίας καὶ ἔρεις καὶ μάχας νομικὰς περιίστασο· εἰσὶ γὰρ ἀνωφελεῖς καὶ μάταιοι.» Το ότι καταγγέλλεις κάτι δεν είναι απόδειξη ορθότητας της καταγγελία σου. Αν το δέχεσαι αυτό, καταγγελία =ορθότητα της, τότε δέξου πως και οι δικές μου καταγγελίες προς εσέ, ως συγγραφέα ψευδών και συκοφαντιών, είναι ορθές. Συ είπες, συ διαλέγεις.

Έπειτα για τα άλλα που αναφέρεις (φιλόθεους και φιλεύσεβους) δεν θα ασχοληθώ πολύ. Καλό θα είναι να πάρεις θέση και να αναφέρεις ποια θρησκεία ή ποια θεωρία είναι εκείνη που σε κάνει θεοσεβή και φιλόθεο.

Το τι είναι πραγματικά δίκαιο και τι είναι αληθινό... ας το αφήσουμε καλύτερα για αργότερα! Όσο για το τι είναι ταυτόχρονα δίκαιο και αληθινό... ε αυτό κι αν είναι μια τεραστία συζήτηση που ξεφεύγει πέρα από κάθε γνωστό μου όριο! Θα σου πω μόνο, ότι όλες οι προσπάθειες που έχουν γίνει από καταβολής κόσμου για να οριστούν ταυτόχρονα και να συνλειτουργήσουν οι δυο έννοιες, έχουν γράψει ιστορία για γέλια αλλά και για κλάματα!

Οι καλύτερες των προσπαθειών απομόνωσαν μόνο τμήματα αληθειών και δικαιοσύνης. Σχετική και ανάλογη των καιρών ήταν πάντα η κατανόηση μας γύρω απ' τις μεγάλες αρετές και οι δυο έννοιες που αναφέρεις εφαρμόσθηκαν συμβατικά από διάφορα κοινωνικά συστήματα για να κυλήσει η ανόητη ιστορία μας. Συγκατοικούμε με άπειρους συνδικαιούχους σ’ αυτόν τον πλανήτη και ποτέ δεν συμπεριλάβαμε τα αδιαμφισβήτητα δικαιώματά τους στις 'αλήθειες' μας! Συνήθως ότι είναι αληθινό και δίκαιο για το κοντόφθαλμο ανθρωποκεντρισμό μας... είναι καταστροφικό και δυσβάστακτα άδικο για την πλανητική δικαιοσύνη και αλήθεια. Να μην πω λοιπόν πόσο γελοίο είναι το θεοκρατικό δίκαιο και οι αλήθειες του, που περιφρονούν την πλανητική ζωή απερίφραστα και περιμένουν την μεταθανάτια δικαίωση!

Θα ασχοληθώ από όλα όσα λες, μόνο με την μεταθανάτια δικαίωση, διότι στα άλλα που λες θα συμφωνήσω, δηλαδή στο ότι ο άνθρωπος επί της γης ουδέποτε συνάντησε την τέλεια δικαιοσύνη. Δεν συνάντησε, διότι η δικαιοσύνη εφαρμοσμένη επί της γης είναι του ανθρώπου και όχι του Πάνσοφου Θεού. Το θεοκρατικό δίκαιο, αν εννοείς εκείνο που εφαρμόστηκε από ανθρώπους για ανθρώπους όχι δεν είναι δίκαιο, ούτε μπορεί να είναι ποτέ. Οι Χριστιανοί σε αυτό ελπίζουμε και σε αυτό ποθούμε, μιας και όλα τα χρόνια το άδικο έπεσε επάνω και σε δίκαιους και το δίκαιο βοήθησε τους άδικους. Πάντως για το δίκαιο του Θεού επί της Γης, σε καλώ να ανατρέξεις στην Πολιτεία του Πλάτωνα πρώτα, παρά στους Παπικούς.

ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΑ ΑΓΝΟΙΑ ΑΠΟΛΟΓΗΤΗ ΣΕ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Το μόνο που επιδεικνύεις με το να αναφέρεσαι και στις δυο αυτές έννοιες ως αυτονόητες και αυταπόδεικτες είναι η κολοσσιαία άγνοιά σου πάνω σε φιλοσοφικά θέματα και το πόσο ανυποψίαστος είσαι περί πραγματικού (όχι νομολογημένου) δικαίου και αληθείας. Επαναλαμβάνω, ζούμε ήδη σε προχωρημένη περίοδο (δυνατοτήτων) αναθεώρησης (επαναπροσδιορισμού) αρετών και δικαίου, αλλά η ανθρωπότητα που θρησκειο-κρατείται, περί άλλων τυρβάζει, δεν έχει πάρει είδηση απ’ τις κολοσσιαίες αυτές ευκαιρίες των ποιοτικών αλλαγών που την προσπερνούν! Οι μεγάλες λοιπόν έννοιες καλέ μου φίλε ανώνυμε ασφυκτιούν κάτω απ’ την βαριά ταφόπλακα τους, δηλαδή τους ανάξιους περί αυτών ορισμούς, τόσο τους φιλοσοφικούς και άλλο τόσο τους θρησκευτικούς! Ακόμα και οι ικανότεροι των ανθρώπων δεν τα πάνε καλύτερα, κενόσπουδοι, αρχαιομανείς και δεισιδαίμονες σκαλίζουν με αρχαία καλέμια και γραφίδες την ταφόπλακα της ανθρωπότητας.

Πριν καταδικάσεις την φιλοσοφική μου γνώση, να βλέπεις τα δικά σου φιλοσοφικά μασκαρέματα της ψευδής γνώσης. Και αν έχω κολοσσιαία άγνοια, επειδή αναφέρομαι σε αυτές τις δύο έννοιες ως αυτονόητες και αυταπόδεικτες, πάνω σε φιλοσοφικά ζητήματα τι μέλλει γενέσθαι; Εσύ έχεις κολοσσιαία άγνοια επί του Θεού και αυτό είναι χειρότερο. Δεν αναφέρομαι σε αυτές που εσύ νομίζεις πως αναφέρομαι. Εγώ αναφέρομαι στην Αλήθεια (κατά Ιωάννη, Κεφ. Α΄ «12 ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ, 13 οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων, οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκὸς, οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρὸς, ἀλλ' ἐκ Θεοῦ ἐγεννήθησαν. 14 Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας.») και την Δικαιοσύνη του Θεού (Κατά Ιωάννη, Κεφ. Ε΄ «29 καὶ ἐκπορεύσονται οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντες εἰς ἀνάστασιν ζωῆς, οἱ δὲ τὰ φαῦλα πράξαντες εἰς ἀνάστασιν κρίσεως. 30 οὐ δύναμαι ἐγὼ ποιεῖν ἀπ’ ἐμαυτοῦ οὐδέν. καθὼς ἀκούω κρίνω, καὶ ἡ κρίσις ἡ ἐμὴ δικαία ἐστίν· ὅτι οὐ ζητῶ τὸ θέλημα τὸ ἐμὸν, ἀλλὰ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με πατρός»), και όχι σε αυτές του ανθρώπου, για τις οποίες εσύ λαλείς και ορίζεις ως αναθεωρούμενες (Κατά Ματθαίον, Κεφ. Ιγ΄ «22 ὁ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας σπαρείς, οὗτός ἐστιν ὁ τὸν λόγον ἀκούων, καὶ ἡ μέριμνα τοῦ αἰῶνος τούτου καὶ ἡ ἀπάτη τοῦ πλούτου συμπνίγει τὸν λόγον, καὶ ἄκαρπος γίνεται.»).

Σου μίλησα για αλήθεια και δικαιοσύνη και στο πρώτο γράμμα και σε τούτο για να σου μεταβιβάσω την δική μου αλήθεια και δικαιοσύνη, δηλαδή του Χριστού. Τι εννοώ με αυτό; Ότι εσύ διαρκώς κάνεις κρίση (κατά Λουκά, Κεφ. Ιη΄ «2 λέγων· Κριτής τις ἦν ἔν τινι πόλει τὸν Θεὸν μὴ φοβούμενος καὶ ἄνθρωπον μὴ ἐντρεπόμενος.») κατά του Βιβλικού Θεού και του Ιησού Χριστού ενώ δεν έχεις αποδείξει ότι είσαι δίκαιος και ακόμη περισσότερο δεν έχεις αποδείξει πως λες αλήθεια. Συνεπώς όλη η κρίση σου στηρίζεται επί «νομολογημένης» (δικής σου) δικαιοσύνης και όχι αληθινής. Δες τι λέει ο Ησίοδος για το άσχημο νομοθετημένο δίκαιο όταν μαστιγώνει τους δικαστές βασιλείς όταν δωροδοκούνται και η νομοθεσία τους πάει στράφι (Ησίοδος, Έργα και Ημέρες, 38-39 «μέγα κυδαίνων βασιλῆας δωροφάγους, οἵ την δε δίκην ἐθέλουσι δικκάσσαι».) Τα ίδια αρμόζουν και στα λόγια σου. Δεν μπορείς αγαπητέ να είσαι κριτής. Στον Χριστιανισμό ο ίδιος ο Θεός, μας έμαθε να μην είμαστε κριτές (Κατά Ματθαίον, Κεφ. Ζ΄ «1 Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε·»), (Κατά Λουκά, Κεφ. Σ΄ «37 Καὶ μὴ κρίνετε, καὶ οὐ μὴ κριθῆτε· μὴ καταδικάζετε, καὶ οὐ μὴ καταδικασθῆτε· ἀπολύετε, καὶ ἀπολυθήσεσθε·») ακόμη και όταν πολεμάμε κάποιους πνευματικούς μας αντιπάλους. Αυτό διότι επειδή είμαστε άνθρωποι μπορεί η κρίση μας να έχει λάθη στις καταδίκες. Κανείς δεν ξέρει για σένα τι και που θα καταλήξεις γι’ αυτό παρ’ όλους τους χαρακτηρισμούς που απαγγέλλω για τα έργα σου δεν σε καταδικάζω. Πάντα αφήνω την ελπίδα ο Ιησούς Χριστός να γεννηθεί μέσα σου (Κατά Μάρκον, Κεφ. Β΄ «7 καὶ ἀκούσας ὁ Ἰησοῦς λέγει αὐτοῖς· Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ, ἀλλ' οἱ κακῶς ἔχοντες· οὐκ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλούς εἰς μετάνοιαν»).

Τέλος για τους νόμους καλό θα ήταν να μελετήσεις ολόκληρο το κεφάλαιο Β΄, της επιστολής του Παύλου Προς Ρωμαίους.

ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ ΑΠΟΛΟΓΗΤΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΦΥΣΗ

Όμως..... Ας δούμε λίγο τα περί συμπάθειας προς τους αρχαιολάτρες

Κακώς που δεν έχετε βρει διέξοδο στις μεταφυσικές! Απορώ δηλαδή πως επιθυμείτε να βρείτε τον Θεό! στην φύση;! ακόμη και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι θεωρούσαν την φύση πλήρη δαιμόνων (ενδιάμεσων οντοτήτων μεταξύ θεού και ανθρώπων) και σίγουρα δεν ήσαν απλά οικολόγοι κατά όπως θέλουν να παρουσιάζονται πολλοί σημερινοί νεοπαγανιστές. Απορώ με αυτούς.(φίλοι σας του Ιχώρ; Γεώργιος Τσαγκρινός "Αγαθοοντότες στην αρχαία Ελλάδα" κ.λ.π.); Ακόμη και ο Θαλής κατά τον Διογένη Λαέρτιο θεωρούσε την φύση πλήρη δαιμόνων. «αρχήν δε των πάντων υδωρ υπεστήσατω, καί τόν κόσμον εμψυχον και δαιμόνων πλήρη».

Διακρίνω μια ανεπίτρεπτη περιφρόνηση για την φύση στα λεγόμενά σου. Κρίμα γιατί τη 'θεότητα' της Φύσης, όχι μόνο όλοι οι σοφοί της ανθρωπότητας θεωρούσαν δεδομένη, αλλά και σήμερα οι σοβαρότεροι των επιστημόνων, θεωρούν τη βιόσφαιρα του πλανήτη μας ως έναν τεράστιο σύνθετο ζωντανό οργανισμό. «Ολόκληρος ο πλανήτης πάλλεται και σφύζει από οργανωμένη κίνηση ανάλογη ενός αυτόνομου ζωντανού Όντος». Σε τι διαφέρει αυτό από την αρχαιοελληνική άποψη «ο κόσμος έμψυχος και δαιμόνων πλήρης»; Εκτός αν μέσα στην τόση σου άγνοια, θεωρείς του ελληνικούς 'δαίμονες' (δυνάμεις), ίδιους με τους μεταφυσικούς Χαλδαίους μπαμπούλες.

Για ακόμη μια φορά αποδεικνύεις την υποκριτική καταγωγή της επίγειας σοφίας σου. Με κατηγορείς πως περιφρονώ την φύση και εσύ ο ίδιος, αντιφατικότατος πάντοτε και αστείος ως προς την λογική και την αλήθεια που συγγραφικά παρουσιάζεις, χλευάζεις τον Απολογητή ως ον το οποίο δεν έχει λογική, εφόσον δεν μπορεί να σηκώσει το φορτίο της, και τον παρομοιάζεις ως μουλάρι για να γελάσεις εσύ και η πλανεμένη παρέα σου. Διότι με το να παρουσιάζεις τον Απολογητή ως μουλάρι Λογικής μήπως δεν δείχνεις έτσι να υποτιμάς και συ ο ίδιος αυτή την φύση την οποία ορίζεις ψεύτικα θεϊκή; «γιατί τη 'θεότητα' της Φύσης, όχι μόνο όλοι οι σοφοί της ανθρωπότητας θεωρούσαν δεδομένη». Τι τους αναφέρεις τους σοφούς, αφού εσύ κοροϊδεύεις τα μουλάρια για την λογική τους; για να δώσεις έμφαση στα λόγια σου; Γι’ αυτό παρουσιάζεις και αποφθέγματα αρχαίων; για να δώσεις κύρος στην ψεύτικη σελίδα σου;

Η περηφάνια τυφλώνει στο θέμα της αυτοκριτικής. Έπρεπε τουλάχιστον να ακούς τους Πυθαγόρειους σε αυτό το ζήτημα, αφού δεν θέλεις να ακούσεις εσύ ο μέγας επώνυμος έναν ανώνυμο. Σ’ εμάς τους Χριστιανούς όσο περισσότερη ανωνυμία προβάλλουμε και ταπεινότητα, τόσο μεγαλουργεί ο Θεός μέσα μας. Γι' αυτό και είμαστε ευτυχείς που οι ανώνυμοι ψαράδες, που εσύ κοροϊδεύεις στα άρθρα σου, κατέλυσαν όλες τις φιλοσοφίες. Και ξέρεις γιατί φίλατε Καλόπουλε; Διότι μέσα τους ενεργούσε το Πνεύμα το Άγιο. Όσο ταπεινώνεσαι τόσο χαρίζει ο Θεός σοφία. Οι επιστολές και οι Πράξεις των Αποστόλων είναι πασιφανή δείγματα ομιλίας του Πνεύματος του Αγίου και όχι ανθρώπων, αλλά εσύ είσαι πολύ ψηλά (περήφανος) για να εννοήσεις ποιος μιλά σε αυτά τα κείμενα. Πρέπει να ταπεινωθείς για να εννοήσεις. Ταπεινώσου στον Θεό και ο Θεός θα χαρίζει. Δοκίμασε την φιλευσπλαχνία Του μέσα από την μετάνοια... αν είσαι επιστήμονας πειραματίσου και μην αρνείσαι δίχως να έχεις αποδείξεις.

Εγώ σου λέω πως δεν έχω καμιά περιφρόνηση για την φύση και δεν μπορείς να διακρίνεις κάτι. Τι σημαίνει φύση άραγε; μήπως και συ και ‘γω και οι άλλοι άνθρωποι δεν είμαστε φύση; Εγώ εργάζομαι για τους ανθρώπους και τις ψυχές τους, συνεπώς εργάζομαι και για την φύση. Όχι δεν την περιφρονώ την φύση, όμως μην περιμένεις να την θεοποιήσω. Δεν θα θεοποιήσω τον άνθρωπο, εφόσον ο άνθρωπος είναι άνθρωπος και όχι Θεός, και επιπροσθέτως δεν θα θεοποιήσω τα ξύλα και τις πέτρες. Στον Χριστιανισμό η φύση είναι κατασκευή και το αυτό και ο άνθρωπος. Στον χριστιανισμό γνωρίζουμε πολύ καλά την φύση του κόσμου και την φύση του Θεού. (Προς Γαλάτες, Κεφ. Δ΄ «8 Ἀλλὰ τότε μὲν οὐκ εἰδότες Θεὸν ἐδουλεύσατε τοῖς μὴ φύσει οὖσι θεοῖς· ».

Το παραμύθι σύμφωνα με το οποίο οι Χριστιανοί δεν σέβονται την φύση και γι’ αυτό έφθασε ο πλανήτης εκεί που έφθασε δεν το αγοράζω. Το θεωρώ εξόχως επίπλαστο και είναι γνωστό πόσο το αναμασάτε διαρκώς όλοι εσείς της νέο-Εθνικής θρησκευτικής μερίδας. Ας σου το εξηγήσω και σένα, μπας και σου ανοιχτούνε οι οφθαλμοί: α) στην αρχαία Μεσοποταμία, στην πόλη Ιστάρ π. 6000 π.Χ. (σημερινό Ιράκ), είχαμε την πρώτη περίπτωση αφαίμαξης του οικοσυστήματος ένεκα εντατικής χρήσης του εδάφους. Αυτοί οι άνθρωποι εκείνης της εποχής ήσαν Εθνικοί, δηλαδή λάτρευαν την φύση. Παρ’ όλη όμως την λατρεία τους αυτή, το έδαφος έτυχε συνεχούς γεωργικής εκμετάλλευσης ένεκα του υπερπληθυσμού για την εποχή, της πόλης, με συνέπεια το έδαφος να φτωχύνει, να μην αποδίδει τα απαιτούμενα γεωργικά προϊόντα, οι κάτοικοι να την εγκαταλείψουν και η πόλη τέλος να ερημώσει (καταστροφή κοινωνίας και πολιτισμού). Β) οι Εθνικοί με τους οποίος κάνεις παρέα συνεχώς δηλώνουν πως από όταν ξεκίνησε ο διαφωτισμός στην Ευρώπη πήγαμε όλοι μας μπροστά. Και εγώ ερωτώ: ποιανού παιδί είναι η βιομηχανική επανάσταση και η άκρατη εκμετάλλευση της γης με την μόλυνση; Του Χριστιανισμού ή του αρχαιο-ελληνικο-βασισμένου γαλλικού διαφωτισμού; Σεις είπατε, σεις διαλέξτε! Η παράταξη στην οποία ανήκεις διαρκώς επιζητά να στεφανώνεται όλες της επιτυχίες του πολιτισμού και του πνεύματος και να φορτώνει στον Χριστιανισμό όλα τα στραβά.. Αυτό αφελέστατα έπραξες εσύ και οι φίλοι σου όταν παραστήσατε την λογική μου ως μουλάρι (σε αυτό δεν προσβάλλομαι) αλλά η προσβολή ήταν όταν μου φορτώσατε την χαλασμένη λογική των δικών σας λόγων. Διότι άλλο να φορτώνομαι τα δικά μου λάθη λογικής και σκέψης και άλλο να φορτώνομαι τις δικές σου και των άλλων τις ζοφερές συγγραφικές αλαζονείες.

Έπειτα λες πως έχω «τόση άγνοια» και ξεπετάς και ένα δαίμονες = δυνάμεις. Εγώ το δέχομαι πώς έχω άγνοια και με την άγνοιά μου αυτή θα ελέγξω την δική σου γνώση, διότι δεν μπορώ να καταλάβω πως έχεις την άσχημη ιδέα πως ο Χριστιανισμός έρχεται σε αντίθεση με την αυτονομία του σύμπαντος. Ίσα ίσα που συμφωνεί απόλυτα. Το σύμπαν είναι κτίση και ως κτίση σαφώς της δόθηκαν αυτόνομοι μηχανισμοί. Αυτό άλλωστε υποστήριξε και ο Επίκουρος στην Αρχαία Ελλάδα (Αυτονομία των φυσικών μηχανισμών και αναίρεση του Δία ως του θεού εκείνου που ρίχνει τους κεραυνούς και δημιουργεί τις βροντές) και όμως σε όλη την αρχαιότητα η λέξη Επίκουρος ήταν διαρκώς συνώνυμη της αθεΐας αγαπητέ φίλε. Οι δαίμονες (μεταφυσικά όντα) στην αρχαία Ελλάδα ευθύνονταν για αυτά που συνέβαιναν π.χ. εκλείψεις σελήνης ή ηλίου κ.λ.π. σύμφωνα με τους αρχαίους. Αν εσύ τώρα υποστηρίζεις πως οι δαίμονες στην αρχαία Ελλάδα ήσαν μηχανισμοί, σε αυτό δεν σου φταίνε οι Χριστιανοί. Καλό θα ήταν να μελετήσεις την αρχαία θρησκεία διότι δεν ξέρεις εσύ με τι έχεις μπλέξει, διότι νομίζεις πως ασχολείσαι με φιλοσοφικό επιστημονισμό παραφράζοντας όλες τις έννοιες του αρχαίου Ελληνικού κόσμου και της αρχαίας ελληνικής γλώσσας.

Αλλά μπορώ να σου παρουσιάσω ακόμη, πως διαχωρίζει σε κάτι, ο Ησίοδος την φύση από τους ανθρώπους (Έργα και Ημέρες, στιχ. 277 -279 «ἰχθύσι μὲν καὶ θηρῖ καὶ οἰωνοῖς πετεηνοῖς ἔσθειν ἀλλήλους, ἐπεὶ οὐ δίκην ἐστὶ μετ’ αὐτοῖς· ἀνθρώποισι δ’ ἔδωκε δίκην, ἣ πολλόν ἀρίστη » (μτφρ: [όρισε ο υιός του Κρόνου] από την μια τα ψάρια και τ’ αγρίμια και τα πετούμενα πουλιά να τρων' το ένα τ’ άλλο , μια και δικαιοσύνη ανάμεσά τους δεν υπάρχει. Μα στους ανθρώπους έδωσε το δίκαιο που είναι άριστο πολύ.

Τέλος τολμάς και με κατηγορείς για υποτίμηση της φύσης αλλά εσύ είσαι εκείνος που αντιφατικός ως πάντοτε με παρέστησες υποτιμητικά ως μουλάρι εφόσον ονόμασες την εικόνα "pistos". Το ξέχασες;

Ο ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΤΟΝ ΑΠΟΛΟΓΗΤΗ

Ας κάνουμε λοιπόν και λίγο μάθημα: «Δαίμων: εκ του δαίω, το μανθάνω εξ ου και δαίμων, ή δαήμων. Από το δαίω, το γινώσκω, γίνεται δαίμων, ο επιστάμενος και γινώσκων. Δαιμόνιος: μακάριος, ή θαυμαστός»! Μέγα ετυμολογικό 251.17. Οι ελληνικοί 'δαίμονες' λοιπόν όπως και οι θεοί τους, ήταν οι κατά τομείς γνώσεις! Άρα: «έμψυχος ο κόσμος και πλήρης γνώσεων»!!! Κατάλαβες τι διέστρεψε ο Χριστιανισμός καλέ μου Ανώνυμε;!

Βέβαια η ελληνική γλώσσα, το πληρέστερο εκφραστικό μέσον της ανθρώπινης ιστορίας, είχε και τους απαραίτητους διαχωρισμούς του κακοδαίμονος για την φαυλότητα και του αγαθοδαίμονος για την σοφία!

Αγαπητέ φίλε, μιλάς σοβαρά; Περί τίνους ομιλείς; Θα μου κάνεις μάθημα; Μα δεν σε θέλω για δάσκαλο! Δεν κάνεις για δάσκαλος! Σε προηγούμενη επιστολή μου, σου είχα παρουσιάσει εδάφιο, από άρθρο του Γεώργιου Τσαγκρινού στο περιοδικό Ιχώρ εις το οποίο έκδοσες άρθρα. Σε αυτό το άρθρο, δημοσιεύτηκε απόσπασμα βιβλίου του Πορφύριου, που παρουσίαζε τον Πλωτίνο να κάνει επίκληση στον δαίμονα προστάτη του. Με την εμφάνιση του δαίμονα (γνώση κατά τον Καλόπουλο και δηλαδή εσένα αυτοπροσώπως), ο παρευρισκόμενος ορνιθομάντης ή οιωνοσκόπος, έπνιξε τα δύο πουλάκια που είχε στα χέρια του επειδή φοβήθηκε. Ο Πλωτίνος μάλιστα έγραψε και βιβλίο «περί του Δαίμονος», που τελικά ήταν μακάριος θεός σύμφωνα με τον ιερέα της Ίσιδος, για να μνημονεύσει το πραγματικό αυτό συμβάν της δαιμονικής επίκλησης. Τώρα τι μάθημα θα μου κάνεις για να μου πεις πως ο χριστιανισμός διέστρεψε; να πας να κάνεις μάθημα στον κ. Τσαγκρινό και στον εργοδότη σου τον κ. Μπεξή. Μα τι να σου πω; νικιέται ο Θεός; έκοψες την επιστολή μου λες και ήταν αρνί για παγανιστική θυσία και τόλμησες να απαντήσεις σε αυτόν το χαρτοπόλεμο για να μπορείς να ζητωκραυγάζεις εσύ και οι πλανεμένοι μαθητές σου; τι νόμιζες; πώς την είχα πετάξει; γελάστηκες!

Αλλά με αυτά που λες και άλλος Έλλην θα σε περιγελάσει, διότι εγώ απέχω από το να ανακηρύσσομαι Δάσκαλος, διότι μαθητής του Ιησού του Ναζωραίου τυγχάνω, γι’ αυτό τώρα άλλο Δάσκαλο θα σου ορίσω, τον Ησίοδο τον αρχαίο εκείνον τον ποιητή της Ελλάδας τον μεγάλο (Έργα και Ημέρες, στ.122-125 «τοὶ μὲν δαίμονές εἰσι Διὸς μεγάλου διὰ βουλὰς ἀσθλοί, ἐπιχθόνιοι, φύλακες θνητῶν ἀνθρώπων, [οἳ ῥα φυλάσσουσίν τε δίκας καὶ σχέτλια ἔργα ἠέρα ἑσσάμενοι πάντη φοιτῶντες ἐπ’ αἶαν]») άποψη, φίλτατε και «φιλέλληνα» Καλόπουλε που συμφωνεί απόλυτα με τις δοξασίες του Κέλσου και των άλλων νεοπλατωνικών, (βλέπε Πλωτίνο και επικλήσεις δαιμονίων). Μάλιστα επειδή οι άνθρωποι είναι πολλοί, πολλοί θεωρήθηκαν και οι δαίμονες. Τώρα πώς θα υποστηρίξεις πως γίνονται επικλήσεις «γνώσης δαιμονικής»; Καταγέλαστα από τους αρχαίους τα έργα της ανομίας σου. Δες και στίχους 140 - 142 για τους υποχθόνιους δαίμονες.

Αλλά ας υποστηρίξω και την διήγηση του Πορφύριου για τον Πλωτίνο, όπου ο παρευρισκόμενος οιωνοσκόπος έπνιξε τα πουλάκια που κρατούσε στα χέρια του, επειδή φοβήθηκε πολύ σαν αντίκρυσε τον δαίμονα. Ο φόβος αυτός της επίκλησης, φαίνεται λοιπόν στην Θεογονία του Ησίοδου, όπου ο ποιητής διστάζει να αναφέρει το όνομα ενός δαίμονα ή θεού (επίκληση) (Ησίοδος, Θεογονία, στ. 148 «τρεῖς παῖδες μεγάλοι <τε> καὶ ὄμβριοι, οὐκ ὀνομαστοί») διότι υπήρχε φόβος να εμφανιστεί αυτός ξαφνικά. Και σε ερωτώ και πάλι Καλόπουλε: τι θα εμφανίζονταν; Η γνώση;

Έπειτα τι ομιλείς περί Ελληνικού δαιμονίου και ξένου; Μπορείς να μου πεις τι ορίζεις ως ελληνικό; Διότι μέχρι τώρα έχεις κάνει μια σαλάτα στη ετυμολογία της λέξης Έλληνας που κανείς δεν μπορεί να σε καταλάβει! Αν ορίσεις τους Έλληνες ως γένος, τότε θα σου πω, πως δεν υπάρχει γνώση που να έχει γένος. Αν τον ορίσεις ως «ειδωλολατρικό» δαίμονα και δηλαδή ορίσεις πως ο Εθνικός δαίμονας = γνώση θα σε ρωτήσω τι δαιμόνια έκβαλε ο Έλληνας για εσάς Απολλώνιος ο Τυανέας; Δαιμόνια γνώσης; Δηλαδή με θρησκευτική πίστη τους αποδαιμόνιζε -εξόρκιζε και τους απόβαλλε την γνώση! Πολύ καλό! Θα γελάσουν και τα παιδιά του Δημοτικού!

Έπειτα αυτά που ορίζεις για τους δαίμονες είναι προερχόμενα εν μέρει από τον Κρατύλο του Πλάτωνα, όμως ο Πλάτωνας ήρθε μετά τους δαίμονες, συνεπώς οι δικές του ετυμολογίες είναι αυθαίρετες ή ας πούμε δευτερογενείς. Η λέξη ετυμολογείται από την ρίζα δα- («δαίω, δαίνυμι», dare) και σημαίνει τον διανέμοντα, αυτόν που ορίζει τις τύχες των ανθρώπων. Στον Όμηρο η λέξη «δαίμων» σημαίνει την αόριστον θεία δύναμη, την ασκούσα αγαθή ή κακή ενέργεια επί των ανθρώπων (Ν.Ι. Λούβαρης, Καθηγητής της Εισαγωγής και της Ερμηνείας της Καινής Διαθήκης στο Εθνικό Πανεπιστήμιο, Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος 8, σ.σ. 816 -818) Θα ήταν καλό να λάβεις ορισμένες βασικότατες εγκυκλοπαιδικές γνώσεις επί του θρησκευτικού θέματος (δαιμονίου). Ο Χριστιανισμός δεν διέστρεψε τίποτα. Ακόμη και αν υποθέσουμε ανυπόστατα πως δεν υπήρχαν μεταφυσικοί δαίμονες στην αρχαία Ελλάδα, θα πρέπει να μάθεις πως αυτούς τους δαίμονες, τους μεταφυσικούς δηλαδή, τους παρουσίασαν περισσότερο από άλλους τους άλλους, οι νεοπλατωνικοί φιλόσοφοι. Πιστεύω πως όλοι γνωρίζουμε τι ήρθε πρώτα και τι μετά (Νεοπλατωνισμός -Χριστιανισμός). Συνεπώς αν θέλεις να χρεώσεις διαστροφές εδώ και εκεί, καλό θα είναι να τις χρεώσεις στους νεοπλατωνικούς πρώτα παρά στους Χριστιανούς.

Όσο αφορά την γλώσσα άκου και τούτο. Κανείς δεν αμφιβάλλει για την δύναμη της ελληνικής γλώσσας ως εκφραστικό εργαλείο το θέμα είναι να μην σκεφτόμαστε παράλογα, διότι όσο καλό εργαλείο γλώσσας και να χρησιμοποιούμε πάντα θα εκφέρουμε παραλογισμούς. Ο Χριστιανισμός γνωρίζει πολύ καλά την δύναμη της Ελληνικής γλώσσας γι’ αυτό και τα Ευαγγέλια συγγράφτηκαν στα Ελληνικά. Τα Ελληνικά είχαν εκείνη την ορολογία με την οποία η διδασκαλία του Θεού θα μπορούσε να καταγραφεί καλύτερα από όλες τις άλλες. Συ που είσαι μέγας συγγραφέας, θα πρέπει να αναρωτηθείς πως κατάφεραν οι ψαράδες Άγιοι Απόστολοι να συγγράψουν στα Ελληνικά. («Φανταστείτε το! Ένας απλός Εβραίος ψαράς ξεπέρασε σε λατρευτικές τιμές τον ίδιο τον αρχέγονο Ωκεανό» Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 35 -36, Μιχάλης Καλόπουλος, Δεισιδαιμονία ή αιτιότητα, σελίδα 85), ποιος σου είπε εξάλλου πως λατρεύουμε τον Εβραίο ψαρά; τον τιμούμε διότι είναι ψαράς ανθρώπων και όχι ψαριών - χάνων από αυτά που πιάνεις εσύ. Διότι αν δεν συνέγραψαν εκείνοι κάποιοι άλλοι συνέγραψαν. Στο ίδιο άρθρο χρησιμοποιώντας την ελληνική γλώσσα αναφέρεις (για να δούμε αν έχεις αγαθοδαίμονα ή κακοδαίμονα) «Φαντάζεστε στην θέση του πάμπλουτου βατικάνειου ναού του Αγίου Πέτρου, να υπήρχε ένα κέντρο μελετών για την ΜΗΤΕΡΑ ΓΗ;»). Τι αποδείξεις έχεις πως η Γη είναι Μητέρα και δεν είναι ο Θεός μας ο Πατέρας; Αντιστρέφουμε: «Φαντάζεστε στην θέση του πάμπλουτου και φιλομηδικού μαντείου των Δελφών [αρχαίας γαίας] να είχαμε ένα κέντρο Ωκεανολογίας;». Πως σου φαίνεται «κακοδαίμονα»; Εμένα μου φαίνεται πιο αληθινό!

Εντελώς εγκυκλοπαιδικά θα ήθελα να αναφέρω εδώ πως οι αρχαίοι θεοί της Ελλάδας δεν μιλούσαν αρχαία Ελληνικά γι’ αυτό και δεν σκέφτονταν σωστά παρά ήσαν κακοδαίμονες και βάρβαροι (Ησίοδος, Θεογονία, στχ. 832 - 835 «φωναὶ δ’ ἐν πάσῃσιν ἔσαν δεινῇς κεφαλῇσι, παντοίην ὄπ΄ ἰεῖσθαι ἀθέσφατον· ἄλλοτε μὲν γὰρ φθέγγονθ’ ὥς τε θεοῖσι συνιέμεν»).

Τέλος αναρωτιέμαι γιατί ασχολούμαι μαζί σου, αφού σε δική σου μετάφραση ετυμολογείς τον δαίμονα του Θεόφραστου ως θεό. Έχεις απομυθοποιήσει πλήρως τον εαυτό σου με αυτά που λες, διότι διαρκώς φάσκεις και αντιφάσκεις. ,.. ναι!, σε αυτό σε παραδέχομαι ως απομυθοποιητή!

ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΣΑΝ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ

Οι Έλληνες λοιπόν ήταν σε θρησκευτική βάση οικολόγοι (!) τα παραπάνω που εσύ μες την άγνοια σου μου καταγγέλλεις το αποδεικνύουν περίτρανα! Προσοχή η άγνοια τουλάχιστον θεραπεύεται, η λαθεμένη πίστη όμως είναι συχνά μοιραία!

Οικολόγοι; Νομίζω πως κάτι έχεις μπερδέψει αγαπητέ! Αφού λοιπόν η οικολογία ορίζεται ως πολυθεϊστική πίστη, μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί οι σημερινοί οικολόγοι δεν είναι πιστοί του Διός; Μα ποια Οικολογία; δεν γνωρίζεις πως ο αρχαίος Έλληνας θεωρούσε τον κόσμο άγριο και τον φοβόταν; Εξ ου και η δεισιδαιμονία των φυσικών θεών της φύσεως! Εξ ου και ο φόβος των θεών! Συ δεν όρισες την ηχητική σχέση Θεός = Δέος = Δίας; Η σημερινή οικολογία δεν φοβάται την φύση αλλά την θεωρεί ένα μικρό παιδάκι που χρήζει της σοφής προστασίας του ανθρώπου. Αγαπητέ Καλόπουλε, θαρρώ πως έχεις πολύ μπερδεμένα τα πράγματα. Οι σκοταδιστικές παρέες που κάνεις σε έχουν γεμίσει κακοδοξίες και πλάνες. Είναι σίγουρο πως δεν έχεις ιδέα τι είναι ανιμισμός και τι τοτεμισμός. Σου είναι απολύτως χρήσιμο αυτό το άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό σοβαρής αρχαιολογίας Corpus και αφορά τα στεφάνια των Ολυμπιονικών και τις δυνάμεις που μετακινούνται κατά την επαφή τους. Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται πως με το ρυθμικό τρέξιμο, θεωρούσαν οι αρχαίοι ότι ερέθιζαν το πνεύμα της γης. Επιπροσθέτως θα ήθελα να σου παρουσιάσω και την δενδροφορία (στην ίδια σελίδα), σύμφωνα με την οποία ένα δένδρο αντιπροσώπευε ένα θεό. Αν δεν το γνωρίζεις, στην αρχαία θρησκεία της Ελλάδας κάθε φυτό και κάθε δένδρο εμψυχώνεται από ένα μεταφυσικό δαιμόνιο ή θεότητα.

Αυτά που λες περί οικολογίας δεν ευσταθούν διότι τότε δεν υπήρχε κανένα σοβαρό πρόβλημα περί του οικοσυστήματος. Αλλά θα το προχωρήσω και άλλο λίγο το θέμα για να δεις πως τελικά δεν ήταν ο Χριστιανισμός εκείνος που ήρθε σε σύγκρουση με την πρόοδο αλλά η δεισιδαιμονία του αρχαίου κόσμου αλλά και για να καταρρίψω την ψευτοθεωρία σου περί «έμψυχου κόσμου πλήρης γνώσεων».

Η πρώτη προσπάθεια διάνοιξης της διώρυγας της Κορίνθου από τον Περίανδρο το 600 π.Χ. βρήκε μεγάλες δυσκολίες. Μέσα σε αυτές ήταν και συμβουλές των Εθνικών ιερέων (επιστημόνων κατ΄ εσέ που μεταδίδουν την γνώση) κατά τους οποίους το έργο θα ενοχλούσε τον Ποσειδώνα, στον οποίο η περιοχή ήταν αφιερωμένη (Πηγή: Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια , τόμος ΙΔ, σελ. 898, Π.Μαζαράκης, Διευθυντής του Λογιστηρίου της Εταιρείας Διώρυγος Κορίνθου)

Επίσης θα ήθελα να σου επισείσω την προσοχή σε κάτι άλλο. Στην περίπτωση του Ιουλιανού του παραβάτη στην Αντιόχεια έχουμε την περίπτωση της ταφής ενός Αγίου στο ιερό άλσος του Απόλλωνος επί Δάφνης. Ο Απόλλωνας δεν μπορούσε να δώσει χρησμό (οικολογία;) στον αυτοκράτορα Ιουλιανό, γι’ αυτό και ο Ιουλιανός ξέθαψε τον Άγιο από τον ιερό Άλσος (είναι οικολογία το ξεθάψιμο) και πέταξε το λείψανο μακριά από κει με συνέπεια να έχουμε την στάση της Αντιόχειας εναντίον του.

Εδάφια που δείχνουν τις οικολογικές αντιλήψεις του Θεού μας: Έξοδος, Κεφ. κγ 11-12, Δευτερονόμιον Κεφ. ι, 14, Δευτερονόμιον Κεφ. κβ, 6-7, Δευτερονόμιον Κεφ. κε 4, Ψαλμοί κγ (κδ)’ 1, Ψαλμοί μθ΄(ν) 7-12, Ψαλμοί ρμς(ρμζ) 9, Παροιμιών ιβ 10, Ιεζεκιήλ Κεφ. λδ, Ιωνάς Κεφ. δ’ 10-11, Κατά Ματθαίον, Κεφ. ς 26, Κατά Λουκάν Κεφ. ιβ 6, Α’ Προς Κορινθίους, Κεφ. Ι 26, Αποκάλυψις Κεφ. ια΄, 17. Πιστεύω αυτά να σου αρκούν για να ξεκαθαρίσεις ορισμένα πράγματα. Αντί να λατρεύεις τον Θεό που χάρισε την ζωή και την φύση, εσύ παρατάς τον Θεό και λατρεύεις το δώρο Του. Δηλαδή ανάλογα αν ο πατέρας σου (που έσπειρε ζωή), σου είχε χαρίσει ένα αυτοκίνητο, αντί να αγαπάς τον πατέρα σου για το δώρο που σου έδωσε και κατ’ επέκταση την αγάπη που σου έδειξε, εσύ τον αποστρέφεσαι και λατρεύεις το αυτοκίνητο! Μετά απορείς που σε αποκαλώ υλιστή, άθεο και κτισματολάτρη. Μα και έτσι και ακόμη αν απλά έπραττες ίσως να μην είχες σπουδαία προβλήματα αλλά εσύ μισείς και τον πατέρα σου από πάνω και του πετάς πέτρες αντί να τον ευχαριστήσεις για το δώρο. Μην περιμένεις λοιπόν να κληρονομήσεις τίποτα από αυτόν.

Παραδείγματα αρχαίας ελληνικής θρησκευτικής οικολογίας:

Κατά την διάρκεια των Λαφρίων, εορτή προς τιμή της Άρτεμης, την οποία περιέγραψε ο Παυσανίας το Β΄ μισό του 2ου αιώνα μ.Χ. (VII, 18, 8-13) εκτυλισσόταν ένα πολύ βάρβαρο έθιμο. Πρόκειται για ολοκαύτωμα διάφορων ζώων, εκ των οποίων πολλά άγρια, όπως ελάφια, ζαρκάδια, αγριόχοιροι ακόμη και λύκοι ή αρκούδες. Αυτά καίγονταν ζωντανά σε ένα τεράστιο βωμό κατασκευασμένο από τεράστιους κορμούς δένδρων. Η εορτή, σκοπός της οποίας ήταν να εξευμενιστεί η θεά και να προστατεύει τα ζώα, είχε μεταφερθεί στην Πάτρα από την Αιτωλική καλυδώνα, όπου, όπως σε όλη την ορεινή Δ. Ελλάδα, ο θηρευτικός βίος είχε μεγαλύτερη διάρκεια από ότι στην υπόλοιπη χώρα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ιέρεια της Άρτεμης έκλεινε την πομπή, η οποία προηγούνταν του ολοκαυτώματος, καθισμένη σε άρμα που σύρονταν από ελάφια, σκηνή που παρίσταται και σε νομίσματα της πόλης των ρωμαϊκών χρόνων (Παπαχατζής 1980:92, εικ. 40, δ).

Ο Αύγουστος στο μνημείο της Άγκυρας απαριθμεί μεταξύ των ανδραγαθιών αυτού και τις 27 θηριομαχίες του όπου φονεύθηκαν 3.500 αφρικανικά θηρία. Μάλιστα ήταν ο πρώτος που παρουσίασε στον λαό κροκόδειλους και τίγρεις και υποχρέωσε τον Ταύρον Στατίλιο να κατασκευάσει «θέατρο τι εν τω Αρείω πεδίω κυνηγητικόν λίθινον» δια τις θηριομαχίες (Δίων βιβλ. LI, κεφ. 23). Οι Λατίνοι ποιητές, οι οποίοι ύμνησαν τους αυτοκρατορικούς οργανωτές των αγριοτήτων τούτων, ο Μαρτιάλιος και ο Σουητώνιος μαρτυρούν ότι κατά τις 2 περιφημότερες θηριομαχίες που οργανώθηκαν από τον Πομπήιο και τον Ιούλιο Καίσαρα συγκεντρώθηκαν στην παλαίστρα κατά μεν την πρώτη 500 - 600 λιοντάρια και 410 άλλα αφρικανικά θηρία για 5 ημέρες κατά δε την δεύτερη 400 λιοντάρια και 40 ελέφαντες. Ο Σκαύρος έφερε στην αρχή στην Ρώμη 150 πάνθηρες (Πλιν. Φυσ. Ιστ. Κ. 17 & 24). Ο Πομπήιος (βλέπε άνωθι) παρείχε επί 5 συνεχείς ημέρες θηριομαχίες στον λαό κατά τις οποίες παρουσιάστηκε για πρώτη φορά 1 ρινόκερος ενώ 20 ελέφαντες αγωνίστηκαν εναντίων Γαιτούλων αιχμαλώτων «λέοντες τε πενακόσιοι ανηλώθησαν» (Δίων. Βιβλ. XXXIX, κ. 38) ή 500 κατά τον Πλούταρχο (Βίος Πομπ. 52) ο οποίος προσθέτει ότι η ελεφαντομαχία ήταν το εκπληκτικότερο των θεαμάτων Κατά τις 100ήμερες εορτές της δημιουργίας του Κολοσσαίου , το 80 π.Χ. επιδείχτηκαν μόνο σε μια ημέρα 5000 διάφορα άγρια ζώα από τον Τίτο και σε σύνολο φονεύθηκαν 9000 ήμερα και άγρια. Διαρκούντος του υπό του Τραϊανού τετραήμερου πανηγυρισμού της κατά της Δακίας νίκης φονεύθηκαν 11.000 ζώα.

(Πηγή Φώτο: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 23 - 24, άρθρο «Τα αρχαία Ελληνικά μουσικά όργανα, Τα πνευστά», Αντώνιος Ι. Αντωνόπουλος, σελίδα 73)

Μετά θα σου κάνω μια ερώτηση οικολογίας, μέσα από τις χιλιάδες άλλες, τις οποίες ο καθείς μπορεί να σκεφτεί: Γιατί η δύναμη της οικολογικής φύσης, Απόλλων το όνομα, ο κιθαριστής έγδαρε τον Μαρσύα τον αυλητή;

Θα συμφωνήσω και σε κάτι μαζί σου. Τελικά η άγνοια όντως θεραπεύεται και η λαθεμένη πίστη προς την κτίση είναι παραπάνω από μοιραία.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΉ ΣΕ ΑΡΘΡΟ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ

Για την οικολογική σκέψη των Ελλήνων σε παραπέμπω στο άρθρο μου: «Δεισιδαιμονία ή αιτιότητα ο πόλεμος συνεχίζεται». Σε λίγο θα μπορείς να το κατεβάσεις από την ιστοσελίδα μου. Για το τι πιστεύω για τους αρχαιόθρησκους σε παραπέμπω στο συλλογικό βιβλίο: «Αναβίωση της αρχαιοελληνικής θρησκείας» εκδόσεις Αρχέτυπο, όπου αναφέρω εκτεταμένα τις θέσεις μου!

Όσο αφορά την αιτιότητα, τι να ασχοληθώ με αυτές τις ουρανοκατέβατες παραφιλοσοφίες; (αυτός είναι ο ευγενικότερος και ηπιότερος όρος που μπορώ να βρω γι’ αυτό το άρθρο σου, πίστεψέ με, γι’ αυτό δεν ασχολήθηκα πολύ). Μου προκαλεί ζαλάδα αυτός ο παραλογισμός και η απόκρυψη αληθειών! Καλύτερα να μην την ανεβάσεις στην σελίδα σου, γιατί θα γίνεις περίγελος! Άρπαξες αυθαίρετα 6 -7 φιλόσοφους για να τα βάλεις με τον Χριστό και τελικά ούτε την μνήμη αυτών των φιλοσόφων δεν σεβάστηκες. Το ότι την δημοσίευσες το Ιχώρ, φανερώνει και την σοβαρότητα του άρθρου σου. Έπειτα τι θαρρείς και ξαποστέλνεις στον Πρύτανη επιστολή διαμαρτυρίας για το συνέδριο κατά της ανοησίας των ειδώλων. Που είναι φίλτατε η λογική σου και ο επιστημονισμός σου, όταν διαμαρτύρεσαι ενάντια στην αλήθεια του Χριστιανισμού, σε ένα Πρύτανη Πανεπιστημίου, ο οποίος έτσι και μελετήσει το άρθρο σου, θα σε αποβάλλει από το Πανεπιστήμιο και θα σου πει να μην ξαναπατήσεις, διότι θα σε θεωρήσει απίστευτα απαίδευτο; Πώς ελπίζεις φίλε μου πως διάγεις εν επιστημονισμώ με τέτοιες κολοσσιαίες αστοχίες φιλοσοφίας;

Τι να το κάνω το βιβλίο περί ειδώλων; Αυτά μελετάτε εσείς, και αυτές οι απάτες, σας αξίζουν εσένα και στους φίλους σου. Τοτεμισμός!

ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ & ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Η ελληνική αρχαιότητα είναι εξαιρετικά περίπλοκη και πολυδιάστατη και κάθε μέρα μαθαίνουμε νέα στοιχεία γι’ αυτήν. Ποτέ δεν θα αναλάβω ρόλο συνολικού απολογητή των αρχαίων. Μέσα στην ελευθερία τους οι άνθρωποι εκείνοι γέννησαν αναγνωρισμένα τον μεγαλύτερο και πλέον πολυδύναμο πολιτισμό της ανθρώπινης ιστορίας. Γνώριζαν ότι με την ελευθέρια της σκέψης μπορείς να ανακαλύψεις το αναπάντεχο, έτσι ένα μεγάλο ποσοστό των διατυπώσεών τους ήταν εν γνώσει τους επισφαλές. Πάνω στις τολμηρές όμως αυτές διατυπώσεις και στην απέραντη πολυγνωμία και στις αναρίθμητες αποτυχίες τους οι Έλληνες θεμελίωσαν τους μηχανισμούς του λογικού έλεγχου και της βελτίωσης!

Δεν μπορείς να γίνεις συνολικός Απολογητής αλλά το περιοδικό για το οποίο συγγράφεις, όπως και άλλα του είδους, δυστυχώς έχει αναλάβει αυτό τον σχιζοφρενικό ρόλο. Δεν θα σε αντικρούσω στα υπόλοιπα. Το θέμα δεν είναι ο πολιτισμός, ή οι τεχνολογικές ανακαλύψεις. Το θέμα είναι η θρησκεία. Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο. Δεν έχω σε τίποτα να αντικρούσω τους προγόνους μου στην επιστημονική τους πρόοδο. Μόνο να ευχηθώ στους σύγχρονους και σε ανώτερα.

Θαυμάζω την αρχαιότητα, όχι επειδή θεωρώ θέσφατο ότι ελέχθη σ' αυτήν, κάθε άλλο... αλλά για τους μηχανισμούς που ανακάλυψε της αναζήτησης και του αποκλεισμού λαθών! Για το θάρρος της πολυγνωμίας και την υγεία των επαναδιατυπώσεων! Την ανακάλυψη των σωτήριων επιστημών! Το απίστευτο βάθος και την πολυχρωμία του Ελληνικού πνευματικού ορίζοντα. Την λατρεία της αμφισβήτησης και της βασανιστικής εκλογίκευσης των πάντων! Οι αλήθειες δεν διατυπώθηκαν οριστικά στην αρχαία Ελλάδα, αλλά εκεί γεννήθηκε το πάθος της αέναης επαναδιατύπωσής τους, η λατρεία της τεκμηριωμένης αμφιβολίας και η ευεργεσία των ερωτήσεων.

Ο μηχανισμός των δικών σου επανατυπώσεων είναι πολύ κακός!

Μα κανείς δεν αντιλέγει για τον θαυμασμό της επιστήμης. Θα πρέπει επιτέλους να καταλάβεις πιο είναι το κεντρικό θέμα. Δεν μπορείς να θαυμάζεις την αρχαιότητα και να βλέπεις στον Χριστιανισμό ως εκείνον που ήρθε σε κατ’ εξοχήν αντιπαράθεση με αυτό. Δεν είναι δίκαιο. Διότι αν ήσουν δίκαιος θα έπρεπε προ πολλού να δεις τι έπαθε αυτό το «επιστημονικό» πνεύμα από την αρχαία θρησκεία υπέρ του Διός.

Έπειτα ενώ εσύ και ο Ιωάννης Ρούσσος δεν δεχόσαστε πως ο Χριστιανισμός με την Ανάσταση του Χριστού σώζει από τον θάνατο και χλευάζεις την σωτηριολογία της Αγίας Γραφής στο νέο σου βιβλίο, την ίδια στιγμή αναφέρεσαι σε «σωτήριες επιστήμες»! Μπορείς να μου εξηγήσεις αγαπητέ από τι μας σώζουν οι επιστήμες; Από τον θάνατο; Δεν είδα καμιά αμάθεια να σκοτώνει κανένα και μην τολμήσεις να σκεφτείς το παράδειγμα πως με τις επιστήμες σωζόμαστε από τις αρρώστιες διότι οι αρρώστιες αφορούν τα επίκαιρα και όχι τα αιώνια. Εξάλλου μπορώ να σου παραθέσω και παραδείγματα θαυμάτων που σώζουν όπως οι επιστήμες. Μια φορά οι επιστήμες στην σωτηριολογία του ανθρώπου πιστεύω πως τα πήγαν χάλια. Θες τρανταχτές αποδείξεις: τα χημικά απόβλητα, τα χημικά και πυρηνικά όπλα, τα βιολογικά όπλα κ.λ.π. Ένα σωρό επιστήμες μαζεμένες όλες παρέα όχι για την σωτηρία του ανθρώπου αλλά για την τέλεια καταστροφή του. Αντιλέγεις; Φυσικά κανείς δεν είπε να σταματήσουν οι επιστήμες αλλά κανείς δεν μπορεί να τις ορίσει ως σωτήριες και ανάλογες της αθανασίας που χαρίζει ο Θεός.

«Την λατρεία της αμφισβήτησης και της βασανιστικής εκλογίκευσης των πάντων»... να μελετήσεις καλά όλα σου είπα και θα πω, και να δεις αν η θρησκεία μας έχει λογική. Διότι αν και εδώ κάνεις τον λογικό πολύξερο, αλλού βρίζεις τον Θεό ως μην φιλεύσπλαχνο επειδή αναίρεσε ζωές! Τελικά τι σε απασχολεί; Η φιλευσπλαχνία ή η λογική; Διότι ο Θεός αφού έδωσε την ζωή, Λογικό είναι να ειπωθεί πως μπορεί να την πάρει πίσω και είναι και Λογικά φιλεύσπλαχνος εφόσον δέχθηκε να σταυρωθεί, να κακοποιηθεί, να φτυστεί και να μαστιγωθεί για να τον εμπαίζεις αστήρικτα του λόγου σου ουδέποτε δεχόμενος να εξετάσεις την Γραφή όπως πρέπει! Δηλαδή Δίκαια και Λογικά.

Σε ένα πράγμα μόνο μέμφομαι τους Έλληνες, ότι δεν επιδόθηκαν πεισματικά στο προαιώνιο παιγνίδι της εξουσίας! Δεν γνωρίζω αν και κατά πόσον έχω δίκαιο έπ’ αυτού, αλλά είμαι της γνώμης πως όποιος παράγει αγαθά, πρέπει να έχει και τον τρόπο την δύναμη και την εξουσία να τα διαχειρίζεται και να τα διαφυλάσσει εξ ου και το «χαλεπότερον του κτήσασθαι το φυλάξαι»! Μόνον αυτός που παράγει αγαθά τα πονάει πραγματικά, όχι αυτός που τα σφετερίζεται και τα νέμεται. Η πνευματική παραγωγή των αρχαίων Ελλήνων σήμερα συντηρεί απ' άκρου εις άκρου τις ευνομούμενες κοινωνίες αλλά δυστυχώς χρησιμοποιείται και από τις φαύλες εξουσίες παγκοσμίως!

Όσο αφορά τα της εξουσίας, η αρχαία Ελλάδα είχε και αγαθά αλλά είχε και πονηρά. Το πρόβλημα της εξουσίας δεν ήταν ένα πρόβλημα που ήλθε από έξω αλλά ένα πρόβλημα που πήγαζε από μέσα.

Πλουτάρχου Λυκούργος 6 «...όταν το πλήθος συναθροιζόταν, σε κανένα εκ των άλλων δεν επέτρεπε να εκφράσει γνώμη, αλλά ο λαός είχε την εξουσία να αποφασίζει επί της γνώμης, την οποία πρότειναν οι γέροντες και οι βασιλείς. Βραδύτερον όμως, επειδή ο λαός με προσθήκες και αφαιρέσεις διέστρεφε και παραβίαζε τις προτάσεις, οι βασιλείς Πολύδωρος και Θεόπομπος (βασίλευσαν το 742 π.Χ.) πρόσθεσαν τα εξής στην ρήτρα: «Αν ο λαός εκλέξει κακή γνώμη, οι γερουσιαστές και οι βασιλείς να ανθίστανται», τουτέστι, να μην την επικυρώνουν, αλλά να την αποσύρουν εντελώς και να διαλύουν την εκκλησία, διότι ο λαός παραμορφώνει και μεταβάλλει την πρόταση παρά το συμφέρον. Έπεισαν αυτοί την πόλη, ότι δήθεν ο θεός διάτασσε αυτά, καθώς αναφέρει κάπου ο Τυρταίος («Ευνομία») λέγων τα εξής: Ακούγοντας τον Φοίβο έφεραν στην πατρίδα εκ του Πύθωνα Μαντεύματα του θεού και βέβαιες προρρήσεις; Πρώτοι να εκφέρουν γνώμη οι θεοτίμητοι βασιλείς Οι οποίοι φροντίζουν για την αγαπητή πόλη της Σπάρτης, Κατόπιν οι πρεσβύται γερουσιαστές, και έπειτα Οι άνδρες της Σπάρτης».

Και βέβαια στην αρχαία Ελλάδα η εξουσία είναι απόλυτα θεο-ευλογημένη, γεγονός έκδηλο εφόσον η αρχαία θεολογία αντανακλά ένα παλάτι (βλέπε το παλάτι του Ολύμπου και τους 12), επειδή οι βασιλείς όταν παντρεύονται ενσαρκώνουν τον ίδιο τον θεό π.χ. Διόνυσο. Ακόμη και ο Ησίοδος τονίζει αυτές τις συνδέσεις: (Ησίοδος Θεογονία 76 - 82 «ἐννέα θυγατέρες μεγάλου Διός ἐκγεγαυῖαι… Καλλιόπη θ΄· ἡ δέ προφερεστάτη ἐστίν ἁπάσεων. ἡ γάρ καί βασιλεῦσιν ἃμ’ αἰδοίοισιν ὁπηδεῖ. ὃντινα τιμήσουσι Διός κοῦραι μεγάλοιο γεινόμενόν τε ἳδώσι διοτρεφέων βασιλήων» ), (ό,π. 88 -89 «τούνεκα γάρ βασιλῆες ἐχέφρονες, οὑνέκα λαοῖς βλαπτομένοις ἀγορῆφαι μετάτροπα ἒργα τελεῦσι ῥηιδίως, μαλακοῖσι παραιφάμενοι ἐπέεσσιν»), (ό,π. 94 -96 «ἐκ γάρ τοι Μουσέων και ἐκηβόλου Ἀπόλλωνος ἂνδρες ἀοιδοί ἐασιν ἐπί χθόνα καί κιθαρισταί, ἐκ δε Διός βασιλῆες·»), δηλαδή ο Απόλλωνας φτιάχνει τους κιθαριστές πάνω στη γη αλλά ο Δίας τους βασιλιάδες.

Συνεπώς αγαπητέ Καλόπουλε, τι ψάχνεις να βρεις φανταστικές συνομωσίες στην χριστιανική Θεολογία; Οι συνομωσίες που φαντάζεσαι υπήρχαν νωρίτερα στην ελληνική κοινωνία. Ο Χριστιανισμός δεν πρεσβεύει κάποια επίγεια εξουσία και ούτε ήταν κοινωνική επανάσταση για να κατακριθεί πως διασαλεύει την κοινωνική τάξη και συνοχή (Κατά Ματθαίον, Κεφ. Κβ΄ «21 λέγουσιν αὐτῷ· Καίσαρος· τότε λέγει αὐτοῖς· Ἀπόδοτε οὖν τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ») , ήταν πνευματική επανάσταση -γνώση γι’ αυτό και ουδέποτε δεν σάλεψε βίαια τα περί δουλείας (Προς Κορινθίους, Κεφ. Ιβ΄ «13 καὶ γὰρ ἐν ἑνὶ Πνεύματι ἡμεῖς πάντες εἰς ἓν σῶμα ἐβαπτίσθημεν, εἴτε Ἰουδαῖοι εἴτε Ἕλληνες, εἴτε δοῦλοι εἴτε ἐλεύθεροι, καὶ πάντες εἰς ἓν Πνεῦμα ἐποτίσθημεν.»). Ο Χριστιανισμός φίλτατε θα φέρει ανακατάταξη σύμφωνα με τα ουράνια και όχι με τα κοσμικά και τις συνομωσίες που φαντάζεσαι (Κατά Μάρκον, Κεφ. Κ΄ «31 πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι.»). Πάντως μην ανησυχείς για τις συνομωσίες, θα πρέπει να ξέρεις πως και αυτές μαζί με τις άλλες επίγειες εξουσίες των ανθρώπων θα λάβουν ένα τέλος (Προς Κορινθίους Α΄, κεφ. Ιε΄ «23 ἕκαστος δὲ ἐν τῷ ἰδίῳ τάγματι· ἀπαρχὴ Χριστός, ἔπειτα οἱ Χριστοῦ ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ· 24 εἶτα τὸ τέλος, ὅταν παραδῷ τὴν βασιλείαν τῷ Θεῷ καὶ πατρί, ὅταν καταργήσῃ πᾶσαν ἀρχὴν καὶ πᾶσαν ἐξουσίαν καὶ δύναμιν.»)

Επίσης καλό θα ήταν να μην είσαι τόσο απόλυτος στην διαφύλαξη των αγαθών. Εσύ αυτή την στιγμή που διαβάζεις τούτα τα λόγια χρησιμοποιείς αγαθά που ήλθαν απ’ έξω και δεν δημιουργήθηκαν από Έλληνες. Δεν ανήκει τίποτα στους λαούς ή τα έθνη. Όπως λέει και ο Πλάτωνας οι ιδέες είναι αιώνιες. Η γνώση το αυτό. Και ο Θεός το ίδιο. Ο δικός μου Θεός δεν είναι Θεός Ιουδαϊκός, μήτε Ελληνικός, μήτε Αγγλικός ή Αμερικάνικος. Κανείς δεν Tον Δημιούργησε, κανείς δεν Τον Ανακάλυψε αλλά Εκείνος Αποκαλύφθηκε. Στους ανθρώπους βέβαια ίσως κάποιοι να ανακαλύπτουν κάτι πρώτοι και άλλοι να το ανακαλύπτουν δεύτεροι όμως αυτό δεν σημαίνει πως το δημιούργησαν κιόλας. Το ανακάλυψαν εφόσον εκείνο προΰπαρχε της ανακαλύψεως ως ιδέα.

ΠΕΡΙ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑΣ

Εδώ λοιπόν αγαπητέ μου είναι και το κρίσιμο σημείο....

1. Αν προσπαθούσατε να μας κάνετε όλους πιο λογικούς ας τα βάζετε και με τους αρχαίους προγόνους μας και τις δεισιδαιμονικές δαιμονολατρίες τους

Ποιος σου είπε ότι εγκρίνω τη δεισιδαιμονία από όπου και αν προέρχεται? Μήπως πρέπει να ανοίξεις κανένα βιβλίο μου;

Με συγχωρείς αγαπητέ, αλλά τα περιοδικά και η θρησκεία με την οποία συντάσσεσαι στο πλευρό της, είναι εξόχως δεισιδαιμονική (φόβος θεού). Διότι η αρχαία θρησκεία σε καθετί που συνέβαινε στον κόσμο, όριζε υπεύθυνους τους θεούς (όχι τους μηχανισμούς). Από κει προέκυψε η δεισιδαιμονία και γι’ αυτό αναπήδησαν φιλόσοφοι με αιτιοκρατικές θεωρίες (Επίκουρος -Αριστοτέλης) ακόμη και ο Πλούταρχος που διαρκώς χρησιμοποιείς. Ο Πλούταρχος αγαπητέ ήταν ιερέας σε μαντείο, καταλαβαίνεις; Αυτά που λέει ο Πλούταρχος τα λέει για τους αρχαίους. Στον αρχαίο κόσμο καθετί που συνέβαινε στον φυσικό κόσμο (έκλειψη ηλίου, έκλειψη σελήνης, μη άνοδος καπνού κατά την θυσία, οιωνοί [πέταγμα πουλιών], μαντική δια μέσω της σπλαχνοσκοπίας) όριζε και τα μηνύματα και τις βουλήσεις των θεών.

Στον Χριστιανισμό δεν υπάρχει απόλυτη ταύτιση. Στον Χριστιανισμό ομιλούμε για Μυστήρια (βάπτιση, γάμου, κοινωνία) α) γιατί είναι ανεξήγητος (Μυστήριο) ο τρόπος με τον οποίο ενεργεί ο Θεός (δεν είναι μηχανιστικός) και β) διότι δεν είναι σίγουρο πως ο Θεός θα ενεργήσει, εξ ου και Μυστήρια, δεν ξέρουμε. Ο Θεός μας δεν εξαναγκάζεται με τις λειτουργίες και τις δεήσεις. Όλα υπόκεινται στην ελεύθερη βούλησή Του. Κανείς δεν μπορεί να Τον διατάξει ή να Τον ορίσει. Ας σημειώσω εδώ πως Μυστήριο είναι μύηση. Και επειδή κάθε μύηση είναι εμπειρία, οφείλει ο καθένας να την βιώνει, και όχι να τη μαθαίνει από εμπειρίες άλλων. Διαφορετικά δεν έχει νόημα.

2. εφόσον όμως εσείς βλέπετε ως "μη λογικό" μόνο τον Χριστιανισμό είναι λογικό να ειπωθεί ότι "κάτι δεν πάει καλά" ήτις σας εκλείπει η δικαιοσύνη. Και λογική άνευ δικαιοσύνης δεν μπορεί να είναι λογική. Είναι παραλογισμός!

Δυστυχώς, πέρα απ' τα ατέλειωτα παχιά λόγια, εμείς το ανθρώπινο είδος, παρά το πλεονέκτημα της δήθεν νοημοσύνης, αντιδρούμε συνολικά σαν αναίσχυντοι και μοχθηροί μητροκτόνοι, κάνοντας ότι μπορούμε για να τραυματίσουμε θανάσιμα και να μολύνουμε ανεπανόρθωτα, την σπάνια αυτή τρυφερή πλανητική αγκαλιά, ενώ μας περιβάλει μια συμπαντική αυτοκρατορία θανάτου, ένα δριμύ, κατάξερο, δηλητηριώδες, παγωμένο σύμπαν!

Ναι, ακόμα και πρόχειρα να συγκεφαλαιώσουμε τις ολοφάνερες ιστορικές μας ανοησίες, θα καταλάβουμε ότι όχι μόνο νοήμονες δεν γίναμε ακόμα, αλλά αποτελούμε πλανητικά, την γελοιωδέστερη μορφή ηλιθίων θηλαστικών και αν ποτέ, υπάρξει γαλαξιακή ιστορία, (...!) και σ' αυτήν ακόμα, θα διεκδικούμε επάξια, τον τίτλο του πλέον ηλίθιου θηλαστικού που επιστράτευσε όλα του τα δήθεν ισχυρά πλεονεκτήματα νοημοσύνης και δεξιοτήτων του, για να οργανώσει μεθοδικά την αυτοκαταστροφή του! Ακόμα και οι "σαύρες" (οι δεινόσαυροι) τα κατάφεραν πολύ καλύτερα από μας, απολαμβάνοντας τον ίδιο αυτόν πλανήτη, για περισσότερο από 160 εκ. χρόνια! Οι τεράστιες αυτές σαύρες εξαλείφθησαν, μόνο από εξαιρετικά δυσμενείς και αστάθμητες εξωτερικές συγκυρίες.

Παρά τους στεντόρειους κομπασμούς μας λοιπόν, δεν είμαστε παρά η σκουριά τη γης... η πλανητική παμφάγος άκαρη, που κατατρώει ανεξέλεγκτα τα πάντα! Η δήθεν νοημοσύνη μας, αν κριθεί εκ των αποτελεσμάτων, έχει την απεχθή όψη μιας γιγάντιας πλανητικής ασθένειας, μιας κορυφαίας, σαρωτικής, οικολογικής απειλής, αφού καθώς όλα δείχνουν, τα θετικά της χαρακτηριστικά δεν αναπτύχθηκαν ακόμα και οι προστατευτικοί πραγματικά νοήμονες υποψιασμοί μας, δυστυχώς αδρανούν παγωμένοι, σε συνθήκες... υπό το μηδέν!

Μέχρι εδώ θα συμφωνήσω. Δεν θεωρώ ότι ο άνθρωπος σε γενικές γραμμές σκέφτεται σαν την κορωνίδα των δημιουργημάτων του Θεού αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχει αυτή την ικανότητα, να μπορέσει κάποτε να σκεφτεί ως τέτοιος (Γένεσις, Κεφ. Α΄ «26 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ’ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ’ ὁμοίωσιν.»). Μην τα συγχέουμε. Δεν γνωρίζεις αγαπητέ Καλόπουλε τι δύναμη λογικής και σοφίας μπορεί να χαρίσει το Άγιο Πνεύμα. Αν βάλεις τον Θεό μέσα σου, όπως ο Χριστός ενσαρκώθηκε σε σκηνή σαρκική, δεχόμενος Αυτόν ως Θεό σου, τότε θα εννοήσεις τι δύναμη χαρίζει Εκείνος όταν μάχεσαι υπέρ Αυτού. Ο δρόμος που έχεις διαλέξει είναι δρόμος επίγειας σοφίας η οποία ουδέποτε δύναται να φτάσει εκείνη του Αγίου Πνεύματος.

Σε αντίθεση λοιπόν με όλα όσα επιθυμούμε και νομίζουμε ότι είμαστε, εμείς, η υποτιθέμενη κορωνίδα των γήινων όντων... υπακούοντας σε μουμιοποιημένες θρησκευτικές, 'ιερές' ασυναρτησίες και παραγγέλματα αρχαίων μαστουρωμένων (από προφητικά φυτά) προφητών, κοιτάμε σαν χαζοί τους ουρανούς της θρησκευτικής μας φαντασιοπληξίας, πριονίζοντας ευχαρίστως και μετά μανίας το κλαδί που μας ενώνει με το μητρικό δένδρο της γης.

Γι’ αυτά σου μίλησα. Δεν επανέρχομαι. Καλό θα είναι να κόψεις αυτές τις χλευαστικές λέξεις. Δεν είναι καλό ειδικά για σένα, διότι πέφτεις πολύ έξω.

Με την βοήθεια της θρησκειοκρατούμενης 'νοημοσύνης' μας, καταφέραμε να αγνοούμε επιδεικτικά τον φιλικό, αδελφικό, μητρικό μας κόσμο και ν’ αναζητούμε με σχιζοφρενική μανία, έναν άλλον, μεταθανάτιο παράδεισο, που σύμφωνα με τις περιγραφές των 'Ιέρων' βιβλίων των θρησκειών, (Βέδα - Κοράνι - Βίβλο κ.λ.π.) δεν είναι τίποτε περισσότερο, από το φανταστικό αντίγραφο, του δικού μας υπέροχου κόσμου... Απο την συμετοχη στο Βιβλιο Αναβιωση της Αρχαιοελληνικης θρησκειας εκδοσεις Αρχέτυπο.

Σου θυμίζει όλο αυτό θρησκευτική απαξίωση μόνο του Χριστιανισμού;

Έχω να σου πω κάτι για την νοημοσύνη. Εσύ στηρίζεσαι στις δικές σου δυνάμεις της νοημοσύνης, όμως αρκετοί Χριστιανοί και όχι όλοι (Προς Κορινθίους, Κεφ. Α΄ «27 Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους. 28 Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν. 29 μὴ πάντες ἀπόστολοι; μὴ πάντες προφῆται; μὴ πάντες διδάσκαλοι; μὴ πάντες δυνάμεις; 30 μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων; μὴ πάντες γλώσσαις λαλοῦσι; μὴ πάντες διερμηνεύουσι;») έχουν χαρίσματα νοημοσύνης που εσύ δυστυχώς τυφλωμένος από το αντιβιβλικό σου μένος δεν μπορείς να καταλάβεις και φυσικά ούτε να πιστέψεις, μα ούτε μπορείς και να αποκτήσεις από την ελεημοσύνη του Θεού.

Πολλές φορές σου είπα πως δεν πρόκειται να κερδίσεις αυτό τον αγώνα που κάνεις, διότι πολύ απλά τα έχεις βάλει με τον Θεό και τα χαρίσματα που Εκείνος χαρίζει σε πολύ απλούς και άγνωστους ανθρώπους (προς Εφεσίους, Κεφ. Α΄ «17 ἵνα ὁ Θεὸς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ πατὴρ τῆς δόξης, δώῃ ὑμῖν πνεῦμα σοφίας καὶ ἀποκαλύψεως ἐν ἐπιγνώσει αὐτοῦ,»). Και όχι μόνο χάρισμα σοφίας αλλά και ικανότητες διακρίσεως της αλήθειας από το ψέμα. Δυστυχώς για τον εαυτό σου και τα βιβλία σου, ποτέ δεν θα μπορέσεις να νιώσεις αυτή την χάρη του Θεού και να κερδίσεις νοημοσύνη θεία, θα μείνεις σε αυτή την ψεύτικη, την καθαρά ανθρώπινη. Όχι επειδή δεν μοχθείς αλλά επειδή φίλτατε αντιπαθείς (Ιακώβου, Κεφ Γ΄ «13 Τίς σοφὸς καὶ ἐπιστήμων ἐν ὑμῖν; δειξάτω ἐκ τῆς καλῆς ἀναστροφῆς τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐν πραΰτητι σοφίας. 14 εἰ δὲ ζῆλον πικρὸν ἔχετε καὶ ἐριθείαν ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν, μὴ κατακαυχᾶσθε καὶ ψεύδεσθε κατὰ τῆς ἀληθείας. 15 οὐκ ἔστιν αὕτη ἡ σοφία ἄνωθεν κατερχομένη, ἀλλ' ἐπίγειος, ψυχική, δαιμονιώδης. 16 ὅπου γὰρ ζῆλος καὶ ἐριθεία, ἐκεῖ ἀκαταστασία καὶ πᾶν φαῦλον πρᾶγμα. 17 ἡ δὲ ἄνωθεν σοφία πρῶτον μὲν ἁγνή ἐστιν, ἔπειτα εἰρηνική, ἐπιεικής, εὐπειθής, μεστὴ ἐλέους καὶ καρπῶν ἀγαθῶν, ἀδιάκριτος καὶ ἀνυπόκριτος. 18 καρπὸς δὲ τῆς δικαιοσύνης ἐν εἰρήνῃ σπείρεται τοῖς ποιοῦσιν εἰρήνην.»). Αντιπαθείς φίλε μου και αυτή η αντιπάθεια έχει σκοτώσει το Άγιο Πνεύμα μέσα σου και θα σε οδηγήσει σε Πνευματικό και μετά σε Σωματικό αιώνιο θάνατο. Μόνος σου ή και με την βοήθεια άλλων έτρεψες αυτή την απέχθεια προς τον Αληθινό Θεό και ο Θεός δεν κατοικεί πλέον στο σώμα σου (κατά Ιωάννη, Κεφ. Ιδ΄ «17 τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὃ ὁ κόσμος οὐ δύναται λαβεῖν, ὅτι οὐ θεωρεῖ αὐτὸ οὐδὲ γινώσκει αὐτὸ· ὑμεῖς δὲ γινώσκετε αὐτό, ὅτι παρ' ὑμῖν μένει καὶ ἐν ὑμῖν ἔσται. 18 Οὐκ ἀφήσω ὑμᾶς ὀρφανούς· ἔρχομαι πρὸς ὑμᾶς.») και φυσικά δεν διανοείσαι να Του ζητήσεις τέτοια σοφία (Ιακώβου, Κεφ. Α΄ «5 Εἰ δέ τις ὑμῶν λείπεται σοφίας, αἰτείτω παρὰ τοῦ διδόντος Θεοῦ πᾶσιν ἁπλῶς καὶ μὴ ὀνειδίζοντος, καὶ δοθήσεται αὐτῷ·») διότι πιστεύεις πως ο Θεός είναι βότανα και μαγγανείες. Δεν ξέρεις!

Όσο αφορά την απαξίωση θα σου πω και τούτο. Εσύ και οι Εθνικοί έχετε αναλωθεί στην προσκόλληση στον φυσικό κόσμο, αν και εσύ και εγώ αναφέραμε πως αυτός ο κόσμος και άδικο έχει, και ψέματα είναι γεμάτος και δυστυχίες και πόνο. Συνεπώς όταν εσύ αγαπητέ δεν μοχθείς για την νέα αιώνια καινή γη των δικαίων, της ευτυχίας και της αιώνιας χαράς των συνανθρώπων σου, τα βάζεις με τον Θεό και αποκλείεις από εκείνη την γη με τις πλάνες σου τους συμπατριώτες σου, τότε μπορείς να γίνεις παράλογος. Ξέρεις γιατί; Γιατί μοχθείς για τα 70 ή 80 χρόνια που θα ζήσεις (εύχομαι πολλά περισσότερο) και δηλαδή μοχθείς για κάτι πρόσκαιρο που για αρκετούς δεν είναι καν ωραίο (βλέπε βιασμούς, ληστείες, δολοφονίες κ.λ.π.) και απαξιώνεσαι εσύ και οι λοιποί σου ακόλουθοί από τον νέο αιώνιο (άνευ χρόνου) κόσμο της ειρήνης και της αγάπης του Χριστού. Συνεπώς μην κατηγορείς τους Χριστιανούς γι’ απαξίωση, τον εαυτό σου πρέπει να κατηγορήσεις, διότι λογικά να τα βάλουμε κάτω τα πράγματα, οι χριστιανοί θα χάσουν υποθετικά 60 ή 70 χρόνια από τούτη την ζωή, όμως οι άλλοι, και δηλαδή οι άπιστοι εχθροί θα χάσουν την αιώνια. Ποιος είναι λοιπόν ποιο απαξιωτικός στην συμπεριφορά; Εσύ ή οι Χριστιανοί; Αν οι Χριστιανοί απαξιώνουν 70 εσύ και οι φίλοι σου απαξιώνεσται απείρως. Ακόμη και αν ο Χριστιανισμός ήταν ψέμα [που ο μη γένοιτο δεν είναι] τι καταφέρνεις με αυτή σου την θεωρία; Να προσκολλήσεις και άλλο κόσμο στην σημερινή πραγματικότητα και να τους στερήσεις τις εν Χριστώ ελπίδες! Δηλαδή δεν δίνεις τίποτα φίλτατε, κινείσαι μόνο για να καταστρέφεις. Διότι… τι παίνεψες φιλόσοφους και επιστήμες εφόσον εσύ ο ίδιος δεν παράγεις μήτε φιλοσοφία μήτε επιστήμη παρά καταστροφή; και καλό είναι να προσέξεις για τι καταστροφή μιλάω. Όχι πως θα καταστρέψεις τον Θεό ή μαθητές αλλά μερικούς αστήρικτους.

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ & ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

επιπροσθέτως με λύπη σας λέω ότι σας εκλείπει σαφώς και η αλήθεια περί του Θείου Όντως. Διότι το Θειο Ον δεν το βρίσκουμε στην Χίο περιπατώντας στα ακρογιάλια ψάχνοντας για λογικά σφάλματα στην ανθρώπινη αναζήτηση για ανακούφιση...

Πολύ καλά το θειο Ον δεν το βρίσκουμε στις ακρογιαλιές τις Χίου. Στις σελίδες της αγιας Γραφής όμως; Να λοιπόν μια βιβλική ιστορία άξια του βιβλικού θεού, που μου περιγράφεις ως αξιοσέβαστου: «και ανέβαινε εκείθεν εις Βαιθήλ ο προφήτης Ελισσαιέ (μεγάλος και τρανός βιβλικός προφήτης) και ενώ αυτός ανέβαινε εν τη οδώ εξήλθον εκ της πόλεως παιδιά μικρά (Ο΄ παιδάρια - μικρά παιδάκια δηλαδή) και ενέπαιζον αυτόν και έλεγον προς αυτόν. Ανέβαινε φαλακρέ ανέβαινε φαλακρέ, ο δε εστράφη εις τα οπίσω και ιδων αυτά, κατηράσθη αυτά εις το όνομα του Κυρίου (μέσα και ο Κύριος δηλαδή... και η αδιανόητη συνέχεια) Και εξήλθον εκ του δάσους δύο άρκτοι και διεσπάραξαν εξ αυτών τεσσαράκοντα δύο παιδιά» Μασ. Β΄ Βασιλ. Β΄23,24 !!!

Τώρα πείτε μου, εγώ τι να γράψω... για το φαλακρό αυτό δίποδο τέρας που την τριχόπτωσή του την πλήρωσαν με τη ζωή τους σαράντα δύο παιδάκια;! Μα είναι δυνατόν..! Μα είναι ποτέ δυνατόν..!

Τι πρέπει να σκεφτούμε για τον απερίγραπτο αυτόν προφήτη, που μπροστά στα 'άγια' μάτια του, οι αρκούδες κατασπάραζαν τα 42 κοκκαλωμένα απ’ τον φόβο τους αθώα παιδάκια και αυτός... ο αθεόφοβος, ο γαϊδουρόψυχος προφήτης... όλη αυτήν την ώρα, (γιατί ακόμα και κάτω από ιδανικές για τις αρκούδες συνθήκες το ξεκοίλιασμα τόσων παιδιών θα πήρε κάμποση ώρα) δεν συγκινήθηκε (ο βλαμμένος, ο αναίσθητος, ο ψυχασθενής) να παρακαλέσει τον παιδοκτόνο θεό του, να περιορίσει το πικρότατο αυτό αντίτιμο της προσβεβλημένης... φαλάκρας του!

Είναι αυτός άγιος άνθρωπος του θεού; ή φορέας της εγωϊστικότερης και δολοφονικότερης φιλαρέσκειας όλων των εποχών; Τελικά... μιλάμε για την πιο ακριβοπληρωμένη φαλάκρα σε ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία! Μάλιστα με την άνετη, άμεση σύμπραξη του βιβλικού θεού! Η ιερότερη φαλάκρα όλων των εποχών στοίχισε 42 παιδικές ζωούλες. Ε...! μήπως κάπου... το παρατραβάτε...

Πριν ξεκινήσουμε ας σημειωθεί πως εσύ λες πως είναι παιδιά, αυτά που καταράστηκε ο Ελισαίος, όμως στο εβραϊκό κείμενο υπάρχει η φράση «neurim qetanim» της οποίας καλύτερη μετάφραση είναι «νεανίες». Η ίδια φράση χρησιμοποιείται για τον δεκαεπτάχρονο Ιωσήφ (Γένεσις Κεφ. Λζ΄ 2) και μεταφράζεται στα ελληνικά ως «νέος». Τώρα γιατί εσύ το βλέπεις ως παιδιά αντί για νεανίες είναι ολοφάνερο. Σε αρέσει να κατηγορείς πριν να ψάξεις.

Άσχετα όμως από την ηλικία τους, άξιζαν αυτό που έπαθαν. Η συμμορία αυτή των νεαρών ήρθε από την Βαιθήλ ( Δ΄ Βασιλείων, Κεφ. Β΄ «23 καὶ ἀνέβη ἐκεῖθεν εἰς Βαιθήλ·»), μια πόλη του ειδωλολατρικού βασιλείου του Ισραήλ. Αυτή η πόλη ήταν σπουδαίο κέντρο της παιδοθυσιαστικής και κανιβαλικής λατρείας του Βαάλ (Γένεσις Κεφ. Λε΄ «6 ἦλθε δὲ Ἰακὼβ εἰς Λουζά, ἥ ἐστιν ἐν γῇ Χαναάν, ἥ ἐστι Βαιθήλ,») και (Γ' Βασιλειών 12/ιβ 29). Οι νεαροί κανίβαλοι λάτρεις του Βαάλ -Διονύσου ήθελαν να χλευάσουν τον Κύριο μέσω του Ελισαίου και προφανώς ετοιμάζονταν να επιτεθούν στον προφήτη. Μήπως έπρεπε εκείνος να λυπηθεί τη συμμορία των νεαρών; Αυτοί γιατί δεν λυπόντουσαν τα νήπια που έκαιγαν ζωντανά προς τιμήν του Βαάλ; Και το έχετε δύσκολο καμιά πεντηνταριά αλήτες που έπιναν αίμα και έψηναν παιδάκια να επιτεθούν σ’ έναν άοπλο προφήτη του Γιαχβέ; Τόσο εκείνοι οι αλήτες όσο και οι κριτικοί της Αγίας Γραφής ξεχνούν ότι ο Ελισαίος έκανε μια τεράστια ευεργεσία στην Ιεριχώ. Επιπλέον οι συκοφάντες αποσιωπούν την θεραπεία του σύρου αξιωματούχου Ναιμάν από τον «σιωνιστή» Ελισσαίο (Δ΄ Βασιλειών 5/ε 1-19)...

Εντούτοις κατανοώ την οργή σου, αν και οι εκφράσεις σου είναι ανεπίτρεπτες. Η οργή σου όσο και οι κακές σου εκφράσεις γεννώνται από την παρερμηνεία και την διαστρέβλωση της Γραφής. Δεν θα χρειαστεί να περάσω σε άλλο μακρινό κεφάλαιο προς στιγμή για να σου αποδείξω πως παρερμηνεύεις ορισμένα πράγματα. Θα σου παρουσιάσω το ακριβώς προηγούμενο κεφάλαιο που αναφέρεται στον προφήτη Ηλία και που περιγράφει τα εξής (Δ΄ Βασιλείων, Κεφ Α΄ «9 καὶ ἀπέστειλε πρὸς αὐτὸν πεντηκόνταρχον καὶ τοὺς πεντήκοντα αὐτοῦ, καὶ ἀνέβη πρὸς αὐτόν, καὶ ἰδοὺ Ἠλιοὺ ἐκάθητο ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ ὄρους. καὶ ἐλάλησεν ὁ πεντηκόνταρχος πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπεν· ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, ὁ βασιλεὺς ἐκάλεσέ σε, κατάβηθι.10 καὶ ἀπεκρίθη Ἠλιού, καὶ εἶπε πρὸς τὸν πεντηκόνταρχον· καὶ εἰ ἄνθρωπος Θεοῦ ἐγώ, καταβήσεται πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ καταφάγεταί σε καὶ τοὺς πεντήκοντά σου· καὶ κατέβη πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ κατέφαγεν αὐτὸν καὶ τοὺς πεντήκοντα αὐτοῦ.»). Εδώ λοιπόν έχουμε την θανάτωση 50 στρατιωτών και ενός πεντηκόνταρχου από τον Θεό δια μέσω του Ηλία. Το αυτό έγινε και με τους 50 +1 επόμενους όπου τον προστάζουν πιο επιτακτικά ακόμη (ό.π, «11…ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, τάδε λέγει ὁ βασιλεύς· ταχέως κατάβηθι.»). Στην τρίτη αποστολή των 50 +1 επιπλέον, πίστεψαν οι απεσταλμένοι του βασιλιά πως ο Ηλίας όντως είχε δύναμη Θεού αλλιώς δεν μπορούσαν να εξηγήσουν πως ο Ηλίας τα έβαλε με 100 + 2 στρατιώτες και τους θανάτωσε (ό.π, «13 …καὶ ἦλθεν ὁ πεντηκόνταρχος ὁ τρίτος καὶ ἔκαμψεν ἐπὶ τὰ γόνατα αὐτοῦ κατέναντι Ἠλιοὺ καὶ ἐδεήθη αὐτοῦ… 15 καὶ ἐλάλησεν ἄγγελος Κυρίου πρὸς Ἠλιοὺ καὶ εἶπε· κατάβηθι μετ΄ αὐτοῦ, μὴ φοβηθῇς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν·.»). Σε όλη αυτή την ενότητα έχουμε ένα παράδειγμα στρατιωτικής βίας των Ιουδαίων, δηλαδή ενός βασιλιά, ενάντια σε ένα προφήτη του Θεού δηλαδή με άλλα λόγια 51 + 51 = 102 στρατιώτες στάλθηκαν από τον βασιλιά για να αιχμαλωτίσουν τον Ηλία και να τον φέρουν έμπροσθεν του βασιλέως δια της βίας. Η κρυφή στο κείμενο βία, που θα εξασκούνταν στο Ηλία από τους στρατιώτες, διαφαίνεται στο χωρίο (ό.π, «15… κατάβηθι μετ΄ αὐτοῦ, μὴ φοβηθῇς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν») όπου ο άγγελος συνιστά στον προφήτη Ηλία να μην φοβάται πλέον.

Όταν λοιπόν ο Θεός ο ίδιος θανατώνει, δηλαδή αφαιρεί το δώρο της ζωής, που στην Ορθόδοξη Θεολογία ο ίδιος χάρισε στους ανθρώπους, έχουμε συγκεκριμένη αναφορά περί αυτού του γεγονότος, δηλαδή της θεϊκής υπερφυσικής επέμβασης: (ό.π, «10... καὶ κατέβη πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ κατέφαγεν αὐτὸν καὶ τοὺς πεντήκοντα αὐτοῦ»). Μπορεί κάποιος να πει: γιατί ο Θεός αφαίρεσε την ζωή από τους στρατιώτες; Και ερωτώ: είναι ποτέ λογικό οι στρατιώτες άνθρωποι του βασιλιά να σκοτώσουν ή να κάνουν ότι θέλουν τον απεσταλμένο του Θεού; Ποιος είναι πιο δυνατός και πιο ισχυρός; ο Θεός με τον προφήτη ή ο βασιλιάς με τους στρατιώτες; Τι περιμένεις; Ο Θεός να αφήσει να Του σκοτώσουν τον προφήτη ή να τον κάνουν ότι εκείνοι θέλουν και μετά να αναζητεί αντικαταστάτη; πώς θα αποδείξει ο Θεός ότι ο Ηλίας είναι όντως απεσταλμένος Του εκείνα τα χρόνια του κοφτερού χαλκού; είναι δυνατόν τα σχέδια του βασιλιά να εναντιώνονται σε κείνα του Θεού και ο Θεός να υφίσταται ήττα και να μην ολοκληρώνει δια μέσω του χρόνου το κοσμοσωτήριο έργο Του; δεν είναι παράλογο να βάζουμε τον Θεό κάτω από τους ανθρώπους; που είναι η λογική της θετικής σου επιστήμης; Και αν ο Θεός ως πλάστης αφαιρεί ζωές, αυτός πάλι δεν μπορεί να τις ξαναδώσει; ή θεωρούμε τον Θεό αδύναμο; θα ήταν λογικό; Ας σημειωθεί εδώ πως όλοι σχεδόν οι προφήτες του Θεού στην Π.Δ.. διώκονται από τους Ιουδαίους. Πριν συνεχίσω ας επαναλάβω πως στην περίπτωση με τον Ηλία έχουμε συγκεκριμένη αναφορά πως ο Θεός ο ίδιος με υπερφυσικό τρόπο πήρε την ζωή των στρατιωτών.

Στην περίπτωση όμως που αναφέρεις, με τον προφήτη και την αρκούδα δεν έχουμε καμία επέμβαση του Θεού ή του Ελισαίο ως θανάτωση των νεαρών αλλά αποχή Θεού (Ων και Μη Ων) . Λέει στο κείμενο : (Δ΄ Βασιλείων, Κεφ Β΄ «24 καὶ ἐξένευσεν ὀπίσω αὐτῶν καὶ εἶδεν αὐτά, καὶ κατηράσατο αὐτοῖς ἐν ὀνόματι Κυρίου· καὶ ἰδοὺ ἐξῆλθον δύο ἄρκοι ἐκ τοῦ δρυμοῦ καὶ ἀνέρρηξαν ἀπ’ αὐτῶν τεσσαράκοντα καὶ δύο παῖδας.»). Το εδάφιο αυτό σαφώς δεν αναφέρει πως ο Θεός πήρε την ζωή των νεαρών, μα μήτε και ο προφήτης διέταξε την θανάτωση των νεαρών αυτών δια μέσω του Θεού ή κάποιας αρκούδας. Η κατάρα του προφήτη ισοδυναμούσε απλώς με την αφαίρεση της προστασίας του Θεού επί κάποιου προσώπου. Η κατάρα, δηλαδή η αφαίρεση της θεϊκής προστασίας, έγινε προς πρόσωπα, έστω και νεαρά, που μόνα τους αρνήθηκαν αυτήν την προστασία του ίδιου του Θεού, όταν χλεύασαν τον προφήτη του Θεού ενώ ήσαν ανθρωποθυσιαστές και κανίβαλοι. Μόνοι τους οι νεανίες πρώτα πήραν την κατάρα (αποχή από προστασία) και δεν τους την έδωσε πρώτα ο προφήτης. Ο προφήτης δεν είπε «να σας φάνε οι αρκούδες… ή σας καταριέμαι να πεθάνετε κ.λ.π.». Μόνοι τους τους αυτοί με την ελεύθερη βούλησή τους, πριν τον προφήτη απέβαλλαν τον Αληθινό Θεό ως προστασία και δέχθηκαν τις δαιμονικές επιρροές, όταν κορόιδεψαν ένα τόσο σημαντικό απεσταλμένου του ίδιου του Θεού ενώ ήσαν ανθρωποθυσιαστές και κανίβαλοι (Ησαΐας, Κεφ. Λε’ «9 Λέων δέν θέλει εἶσθαι ἐκεῖ καί θηρίον ἀρπακτικόν δέν θέλει ἀναβῆ ἐκεῖ· δέν θέλει εὑρεθῆ ἐκεῖ· ἀλλά οἱ λελυτρωμένοι θέλουσι περιπατεἰ ἐκεῖ. 10 Καί οἱ λελυτρωμένοι τοῦ Κυρίου θέλουσιν ἐπιστρέψει και ἐλθεὶ ἐν ἀλαλαγμῷ εἰς τήν Σιών·»).

Ας κάνω και ένα παράδειγμα. Όταν μια υπερδύναμη π.χ. η Αθηναϊκή συμμαχία στέλνει τους απεσταλμένους προς μια πόλη και η ίδια αυτή η πόλη είτε χλευάζει, είτε αγνοεί αυτούς τους απεσταλμένους, να είσαι σίγουρος πως δεν θα φταίει μετά η Αθηναϊκή συμμαχία, εάν εκείνη η πόλη δεχθεί επίθεση βαρβάρων και η Αθηναϊκή συμμαχία δεν την βοηθήσει, αφού μάλιστα της είχε επισημάνει επιπλέον πως δεν θα την έχει αυτή την προστασία. Στο παράδειγμα της Βίβλου, ήταν καθαρά μια επιλογή των νέων να αφεθούν στην τύχη του βίου (άλλωστε σε πληροφορώ δεν ήσαν οι μόνοι νεαροί που τα έφαγαν αρκούδες… άλλα ζώα έτρωγαν ανθρώπους καθημερινά, στην δε Αθήνα οι άνδρες τα εκθέτανε χωρίς καμιά σοβαρή αιτία), όσο και αν μας φαίνεται παράξενο με τα σημερινά ανθρώπινα μέτρα. Στην περίπτωση του προφήτη, ο βάρβαρος που επιτίθεται είναι οι δαίμονες με τις αρκούδες (η φύση των αρχαίων Ελλήνων που εσύ την βαπτίζεις «θεϊκή» δηλαδή, και όχι ο Θεός μας). Και σαφώς είναι οι δαίμονες διότι ο Θεός αν ήταν να πάρει τις ζωές των νεαρών θα τις έπαιρνε όλες, όμως στο εδάφιοο αυτό αναφέρει καθαρά και ξάστερα πως (ό.π, «24.. καὶ ἀνέρρηξαν ἀπ’ αὐτῶν τεσσαράκοντα καὶ δύο παῖδας.») και όχι όλα, όπως έπραξε ο Θεός στην περίπτωση των στρατιωτών.

Ακόμη και αν δεν πιστεύεις στους δαίμονες, να είσαι δίκαιος και να κατηγορήσεις τις αρκούδες για τον χαμό των νεαρών και όχι τον Θεό. Ακόμη και συ Καλόπουλε όταν πολεμάς τον Θεό και τους αντιπροσώπους του επί της γης δηλαδή τους ιερείς, δεν μπορείς την ίδια στιγμή να ζητάς προστασία από τον Θεό και να Τον κρίνεις ως άδικο ή μη φιλεύσπλαχνο επειδή δεν σε προστατεύει και δεν σε λυπάται. Να κρίνεις ως μη φιλεύσπλαχνο τον ίδιο σου τον εαυτό, που δεν σε λυπάται και τα βάζει με τον Θεό, την πηγή της ζωής. Όταν λοιπόν εσύ τα βάζεις με τον Θεό και τους ιερείς του καθημερινά και κάποια στιγμή αφοριστείς (αποβληθείς επίσημα από το Εκκλησιαστικό σώμα) και κατόπιν τούτου σου συμβεί κάτι κακό, δεν θα πρέπει ποτέ να κακολογήσεις τον Θεό ή τους ιερείς για ότι σου συμβεί. Τον εαυτό σου τον ίδιο πρέπει να ψέξεις που απέβαλλε την προστασία του Θεού! (Έξοδος, Κεφ Κγ΄ «25 καὶ λατρεύσεις Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου, καὶ εὐλογήσω τὸν ἄρτον σου καὶ τὸν οἶνόν σου καὶ τὸ ὕδωρ σου, καὶ ἀποστρέψω μαλακίαν ἀφ΄ ὑμῶν.») Όπως βλέπεις στο τελευταίο χωρίο η νόσος είναι αποτέλεσμα του αμαρτήματος, έλλειψη αφθαρσίας, αποβολή από τον Παράδεισο. Κάθε φορά που αποβάλλεις τον Θεό ελεύθερα δεν μπορείς να Τον κατηγορείς ότι δεν σε προστατεύει.

Θα κάνω ακόμη ένα άλλο παράδειγμα, για να καταλάβεις πως δεν φταίει ο Θεός για τον θάνατο των νεαρών. Ο προφήτης Ιεζεκιήλ προφητεύει την διασπορά των Ιουδαίων, μετά την σταύρωση του Χριστού και την καταστροφή που θα υποστούν από τους Ρωμαίους στα Ιεροσόλυμα τον Α΄ αιώνα μ.Χ. (Ιεζεκιήλ, Κεφ Λς΄). «17 υἱὲ ἀνθρώπου, οἶκος Ἰσραὴλ κατῴκησεν ἐπὶ τῆς γῆς αὐτῶν καὶ ἐμίαναν αὐτὴν ἐν τῇ ὁδῷ αὐτῶν καὶ ἐν τοῖς εἰδώλοις αὐτῶν καὶ ἐν ταῖς ἀκαθαρσίαις αὐτῶν· κατὰ τὴν ἀκαθαρσίαν τῆς ἀποκαθημένης ἐγενήθη ἡ ὁδὸς αὐτῶν πρὸ προσώπου μου. 18 καὶ ἐξέχεα τὸν θυμόν μου ἐπ' αὐτοὺς 19 καὶ διέσπειρα αὐτοὺς εἰς τὰ ἔθνη καὶ ἐλίκμησα αὐτοὺς εἰς τὰς χώρας· κατὰ τὴν ὁδὸν αὐτῶν καὶ κατὰ τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν ἔκρινα αὐτούς.») Αυτό δεν σημαίνει πως ο Θεός άρπαξε τους Ιουδαίους από το χέρι, ή ως όργανά της θεϊκής τιμωρίας είχε τώρα τους ειδωλολάτρες Ρωμαίους, ώστε να τους διασπείρει δια της βίας σε όλα τα έθνη. Αυτό το εδάφιο σημαίνει, ότι ένεκα των ανομιών των Ιουδαίων έπαψε η προστασία του Θεού επί αυτών και έγιναν έρμαια της τύχης τους και των δαιμόνων. Ο Θεός ως άχρονος και εκτός σύμπαντος είδε εύκολα τι θα πάθαινε αυτός ο λαός άπαξ και σταματούσε να τον προστατεύει. Και σε αυτή την περίπτωση δεν μπορούν να χρεωθούν τα όποια εγκλήματα των Ρωμαίων επί των νεαρών ή των εφήβων Ιουδαίων στον Θεό. Μα όχι μόνο επειδή ο Θεός δεν φταίει σε κάτι αλλά ακόμη και αν ο Θεός αποφάσιζε να το πράξει για τιμωρία των Ιουδαίων, ως απόφασή Του, δεν μπορεί να Του χρεωθεί κάτι ως έγκλημα ζωής, διότι ο Θεός και πηγή ζωής εφήμερης είναι αλλά και αιώνιας. Ακόμη και αν θανατώσει κάποιους (αφαιρέσει το αγαθό της κατά σώματος ζωής που ο ίδιος χάρισε ως πλάστης) για παραδειγματισμό των άλλων, δεν μπορεί να Του απαγγελθεί κατηγορία διότι Αυτός δημιούργησε την ζωή και επιπρόσθετα ο ίδιος μπορεί να την χαρίσει ξανά και μάλιστα αυτή την φορά αιώνια στην καινή γη των δικαίων του Ιησού χριστού. Ακόμη και σε κείνους τους νεαρούς που τα έφαγαν οι αρκούδες της φύσης. Εσύ Καλόπουλε αν δεν συμμετάσχεις στην αιώνια ζωή δεν θα σου φταίει ο Θεός αλλά η δική σου συμπεριφορά εφόσον εσύ ο ίδιος Πρώτος απέβαλλες Εκείνον και ποτέ σου από ότι κατάλαβα δεν Του ζήτησες πειστήρια θειότητας.

Όσο αφορά τον προφήτη που εσύ επιθυμείς να σταματήσει τις αρκούδες ώστε να μην φάνε τα παιδιά, θα επανέλθω στο παράδειγμα που σου είχα αναφέρει για την Αγία Μαρκέλλα και απόφυγες να απαντήσεις. Επιθύμησες στο κείμενό σου την Αγία Μαρκέλλα να επεμβαίνει στις σφαγές ή στις μάχες στην Χίο και να σώζει τους Έλληνες επειδή είναι Έλληνες ή επειδή το ζητάς εσύ ως πειστήριο αγιοσύνης ή ελέω Θεού επέμβασης. Τότε σε είχα ρωτήσει και δεν απάντησες: :Αν εσύ ζούσες τότε στην Χίο, πιστεύεις πως όφειλε ο Θεός και η Αγία Μαρκέλλα να σε προστατέψουν ενάντια στον σωματικό θάνατο; Για ποιο λόγο; Επειδή τους βλαστημάς, κάθε μέρα που περνάει, με τα έργα σου; Εσύ ο ίδιος πρώτος αποβάλλεις την προστασία που μπορούν να σου παρέχουν, για αυτό θεωρώ τα λόγια σου παράλογα, όταν τους κατηγορείς ως μη φιλεύσπλαχνους. Εσύ πόση φιλευσπλαχνία έχεις προς αυτούς και συγκεκριμένα, πόση φιλευσπλαχνία έδειξες προς το δράμα της Αγίας Μαρκέλλας; Εσύ το κορόιδεψες, το χλεύασες και το περιγέλασες και ποτέ σου δεν έψαξες σε βάθος να δεις αν όντως ένα κορίτσι εκείνης της εποχής έζησε ένα από τα πιο τραγικά σεξουαλικά δράματα της ανθρώπινης ιστορίας. Έπραξες ακριβώς ότι έπραξαν και εκείνοι οι νεαροί ανθρωποθυσιαστές βρεφών, που ας σημειωθεί, ακόμη και όταν σύμφωνα με την Γραφή, τους επιτέθηκαν οι αρκούδες, δεν ζήτησαν βοήθεια, μήτε από τον Θεό μήτε και από τον προφήτη (Πράξεις, Κεφ Β΄ «19 καὶ δώσω τέρατα ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ σημεῖα ἐπὶ τῆς γῆς κάτω, αἷμα καὶ πῦρ καὶ ἀτμίδα καπνοῦ· 20 ὁ ἥλιος μεταστραφήσεται εἰς σκότος καὶ ἡ σελήνη εἰς αἷμα πρὶν ἢ ἐλθεῖν τὴν ἡμέραν Κυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ. 21 καὶ ἔσται πᾶς ὃς ἂν ἐπικαλέσηται τὸ ὄνομα Κυρίου σωθήσεται.»), ώστε να τους βοηθήσουν ενάντια στην «θεϊκή» κατ’ εσέ και κατά τους παγανιστές φύση. Όμως όλοι γνωρίζουμε πως τα θαύματα χρειάζονται και προσευχή! ή επιθυμείς τον Θεό και τους αγίους να επεμβαίνουν αυτόματα (από μηχανής θεούς) σε κάθε τι στραβό που κάνουν οι άνθρωποι και η «θεϊκή» φύση (ηφαίστεια, σεισμοί, καταποντισμοί , ανεμοστρόβιλοι) ενάντια στις θνητές και πρόσκαιρες ζωές μας; Καλό θα είναι λοιπόν εσύ να μάθεις πότε θα επέλθει η συνολική του σύμπαντος ειρήνη με την δεύτερη Παρουσία του Χριστού (Αποκάλυψη Ιωάννου, Κεφ. Κβ΄ «17 Καὶ τὸ Πνεῦμα καὶ ἡ νύμφη λέγουσιν· Ἔρχου. καὶ ὁ ἀκούων εἰπάτω· Ἔρχου. καὶ ὁ διψῶν ἐρχέσθω, καὶ ὁ θέλων λαβέτω ὕδωρ ζωῆς δωρεάν»). Θα πρέπει και συ να το ζητήσεις και άλλοι ακόμη. Μην αργοπορείς!

Τελευταίο παράλογο που θα σου παραχωρήσω σε αυτή την ενότητα είναι το εξής: ενώ αποθέτεις τις προφητείες των ανθρώπων του Θεού σε βότανα (δηλαδή αρνείσαι τον Θεό), αρνείσαι τα θαύματα και δηλαδή το καλό που δίνει ο Θεός στους ανθρώπους (δηλαδή πάλι αρνείσαι τον Θεό), εντούτοις στην περίπτωση με τις αρκούδες ακόμη και αν όπως είδαμε δεν αφαίρεσε σε κανέναν την ζωή ο ίδιος Θεός, εσύ πρόθυμα πιστεύεις την κατάρα του προφήτη και χρεώνεις το έγκλημα στον προφήτη του Θεού και στον ίδιο τον Θεό! Δηλαδή ότι ο Θεός με τον προφήτη έστειλαν τις αρκούδες. Τελικά δηλαδή κατ’ εσένα πότε υπάρχει ο Θεός; Όταν συμβαίνουνε μόνο «στραβά» πράγματα και ποτέ όταν συμβαίνουν εκείνα τα αγαθά; Δηλαδή ο Θεός υπάρχει όποτε σε συμφέρει; Γι’ αυτό σου είχα πει και στο παλιό γράμμα πως δεν μπορεί ναι είσαι λογικός άνθρωπος. Φαντάζεις έτσι για τους αφελείς μονάχα. Για μένα είσαι εξόχως παράλογος στα γραπτά σου.

Ο Ακταίων ήταν γυιός αρχοντικής οικογένειας και του άρεσε το κυνήγι. Χαιρόταν σκοτώνοντας όσο το δυνατό περισσότερα ζώα, κάτι που προκάλεσε την οργή της Αρτέμιδος. Τρομαγμένος έβγαλε φωνή δίνοντας άθελά του σύνθημα στα κυνηγετικά σκυλιά του να του ορμήξουν. Ο Ακτείων, σύμβολο του αχαλίνωτου ανθρώπου, που δεν σέβεται την φύση και το ζωϊκό βασίλειο, στο τέλος καταστρέφεται και ο ίδιος. Και δυστηχώς στην σύγχρονη εποχή δεν σπανίζουν οι Ακταιόνες. (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 15, άρθρο «Η οικολογία στην αρχαία Ελλάδα και η Βίβλος, Μάριος Δημόπουλος, σελίδα 19»)

Αυτή λοιπόν είναι η δικαιοσύνη των Καλόπουλων και παγανιστών! Όταν ο άνθρωπος κυνηγά αχαλίνωτα, είναι δίκαιο να τιμωρείται από την Άρτεμη, την φύση δηλαδή κατ’ εσέ. Όταν ο άνθρωπος (νεανίες νηπιοθυσιαστές) χλευάζουν τον προφήτη, δηλαδή τον επί της γης φέρων τον λόγο του Θεού, και εκείνος δεν κάνει τίποτα παρά να αφαιρέσει την προστασία του Θεού από επάνω τους, και κατόπιν η θεά Άρτεμης (φύση ή δαίμονας) ελεύθερη με τις αρκούδες της τα κατασπαράσσει, φταίει ο Θεός Γιαχβέ! Εύγε! Αυτή είναι λογική διπλαρωμένη από δικαιοσύνη! Μπράβο! Για όλα φταίει ο Γιαχβέ!

Ε, όχι! Φτάνει πια. Είναι ασήκωτη στο σύνολό της όλη αυτή η βιβλική αθλιότητα. Δεν πρέπει κάπου να υπάρχει ένα όριο και στην ευπιστία; Έτσι λοιπόν... απ’ αυτό το τόσο 'ιερό' βιβλίο θέλετε να διδάξουμε τα 10-χρονα παιδιά μας; Προσωπικά μπορείτε να υπερασπίζεστε το δικαίωμά σας να κυλιέστε σ’ αυτές τις αθλιότητες, αλλά είναι ντροπή να τις προσφέρετε σε μικρά παιδάκια με τόση επισημότητα!

Όπως βλέπεις δεν υπάρχει βιβλική αθλιότητα αλλά άθλια είναι η δική σου ερμηνεία του κειμένου.

Επίσης αγαπητέ Καλόπουλε, ο Θεός μας έστειλε το καλύτερο παράδειγμα προς μίμηση ανθρώπου του οποίου μπορούμε άφοβα να μάθουμε στα μικρά μας παιδάκια. Τον Ιησού Χριστό τον Ναζωραίο. Τα παιδιά μας, σε Αυτόν τον Θεάνθρωπο, τόσο κατά την φύση όσο και κατά την ουσία, μπορούν να βρουν την καλύτερη οδό της συμπεριφοράς, της αλήθειας, της μετριοφροσύνης, της άνωθεν σοφίας, του θεϊκού χαρίσματος, της ίασης ψυχικής και σωματικής, της αγάπης, της συναδελφοσύνης, της εγκαρδιότητας, της αλληλεγγύης, του μέτρου, της θέωσης και τέλος της αιώνιας ζωής. Η Βίβλος χρειάζεται ελαφρώς περισσότερη κατανόηση και βούληση προς κατανόηση, άνευ της οποίας δεν δύναται κάποιος να την εννοήσει στα βαθιά νοήματα, παρά όπως εσύ, να την παρερμηνεύσει.

Στα 10χρονα παιδιά δεν γίνεται να τους τα μαθαίνουμε όλα. Αλίμονο αν στα παιδιά μαθαίναμε βαθιά αναλυμένη πολιτική, οικονομία, στρατηγική κ.λ.π.. δεν θα ήταν παιδαγωγικά χρήσιμο αλλά είναι και αδύνατο. Επειδή ακόμη συγκινήθηκες τόσο με την Βίβλο (αθλιότητες), την οποία θεωρείς ότι δεν πρέπει να διδάσκεται στα παιδιά, έχω να σε ρωτήσω τούτο: θεωρείς την Ελληνική μυθολογία λιγότερο «άθλια» από την Βίβλο ή από τα Ευαγγέλια; Εγώ θα σου πω την δική μου άποψη. Η μυθολογία παρά τις περισσότερες λογικές αφέλειες και τις περισσότερες και σίγουρες «αθλιότητες» ήταν το αγαπημένο μου μάθημα στο δημοτικό και μου άρεσε περισσότερο από την Βίβλο. Ήταν λογικό επόμενο, διότι ήμουν παιδί και μου άρεσαν τα παραμύθια. Στα Ευαγγέλια έβρισκα από τότε τον Θεό παρότι παιδί και σίγουρα δεν έβλεπα τίποτα το θεϊκό στην μυθολογία. Όταν μεγάλωσα έψαξα για την αλήθεια. Παραμύθια χόρτασα, φτάνει πια, παρόλο που δεν τα υποτιμώ ως παιδαγωγικά όργανα. Είχε έρθει η στιγμή της εξέτασης των Ευαγγελίων και σιγά - σιγά της Βίβλου με πνεύμα απόρριψης. Όμως η Αλήθεια επικράτησε. Επανερχόμενος στις «αθλιότητες», και η δίκη σου η γενιά και η δική μου και εκείνη των παιδιών μας, διδάχτηκαν αρχαία ελληνική μυθολογία και τον Όμηρο και σε πληροφορώ πως κανένα δεν έπαθε τίποτα, ούτε αντιμετώπισε κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα, πόσο μάλλον με τα Ευαγγέλια ή την Βίβλο. Ακόμη και αν δεν δέχεσαι πως έχω δίκιο θα σου παραθέσω αυτά που λέει ο Πλάτωνας στην Πολιτεία του, για την αρχαία θρησκεία με την οποία συντάσσεσαι και θεωρείς την Βίβλο «αθλιότητα» «378d τὰ παιδία εὐθὺς καὶ γέρουσι καὶ γραυσί, καὶ πρεσβυτέροις γιγνομένοις καὶ τοὺς ποιητὰς ἐγγὺς τούτων ἀναγκαστέον λογοποιεῖν. Ἥρας δὲ δεσμοὺς ὑπὸ ὑέος καὶ Ἡφαίστου ῥίψεις ὑπὸ πατρός, μέλλοντος τῇ μητρὶ τυπτομένῃ ἀμυνεῖν, καὶ θεομαχίας ὅσας Ὅμηρος πεποίηκεν οὐ παραδεκτέον εἰς τὴν πόλιν, οὔτ’ ἐν ὑπονοίαις πεποιημένας οὔτε νευ ὑπονοιῶν. ὁ γὰρ νέος οὐχ οἷός τε κρίνειν ὅτι τε ὑπόνοια καὶ ὃ μή, ἀλλ’ ᾃ ἂν τηλικοῦτος ὢν λάβῃ ἐν ταῖς δόξαις δυσέκνιπτά.» [Μτφρ: «Αλλά οι δεσμοί της Ήρας από τον γιο της και το ρίξιμο του Ηφαίστου από τον πατέρα (του) επειδή επρόκειτο να αμυνθεί την μητέρα του, που ξυλοκοπιόταν, και όσες θεομαχίες κατασκεύασε ο Όμηρος δεν πρέπει να είναι παραδεκτά εις την πόλη, ούτε αν γράφτηκαν αλληγορικά είτε όχι. Επειδή ο νέος δεν είναι τέτοιος ώστε να κρίνει ότι αυτό είναι αλληγορικό και το άλλο δεν είναι, αλλά, όντας τέτοιας ηλικίας (ικανότητας), αυτά που θα λάβει σαν άποψη είναι δύσκολο να τα διαγράψει (αποβάλλει).].

Βλέπεις ο καθείς στην εποχή που έζησε θεώρησε διαφορετικά πράγματα ως αθλιότητες. Όταν λοιπόν εσύ και οι Εθνικοί με τους οποίους κάνεις παρέα, ένεκα της τυφλής σας αγάπης προς την αρχαία Ελλάδα, επιθυμείτε να αποβάλλετε τα Ευαγγέλια και την Βίβλο από τα σχολεία, δεχόμενοι ευχαρίστως τον Όμηρο και την Ελληνική μυθολογία ως διδαχή για τα παιδιά της Ελλάδας, γινόσαστε εξόχως άδικοι σε σχέση με τις απόψεις του αρχαίου Έλληνα Πλάτωνα. Γι’ αυτό και ‘γω σου λέω δίκαια: ή και τα δύο στα σχολεία και ο νέος να διαλέγει την αλήθεια ή κανένα! Αν πολεμάτε την Βίβλο και τα Ευαγγέλια ως «αθλιότητες» τότε ακόμη περισσότερο συντασσόμενοι με τον αρχαίο Έλληνα Πλάτωνα, πολεμήστε και την μυθολογία και τον Όμηρο ως «αθλιότητα». Σε κάθε άλλη περίπτωση καλό θα είναι να πάψετε να μιλάτε με στόματα ψεύδους και αδικίας.

Ο ΘΕΟΣ & ΤΟ A PRIORI

Συνεχίζουμε λοιπόν: Αν δεν πιστεύετε σε μεταφυσικό Θεό και είστε άθεος τότε κακώς εξηγείτε τα γεγονότα της Βίβλου διότι πολύ απλώς δεν θα βρείτε άκρη. Έχω άκουσε ότι στην τηλεόραση αν δεν απατώμαι "εξηγήσατε" το Άγιο Φως με φυσικά μέσα (εύφλεκτα υλικά και άλλα κόλπα όπως και την καιγόμενη βάτο).

Η πεποίθησή σας ότι πρέπει να πιστεύετε σε κάτι για να μπορείτε να το εξηγήσετε σωστά είναι αφοπλιστική. Η πίστη σε οτιδήποτε προϋποθέτει την a priori αποδοχή του. Η βάση για την ορθή κατανόηση οποιουδήποτε κειμένου είναι η αμφισβήτηση και η κριτική ανάλυση, ιδιαίτερα για τα 'ιερά' σας κείμενα που όντως περιέχουν 'άλλα κόλπα'…

Έχεις πέσει σε λάθος δρόμο. Η Χριστιανική θρησκεία δεν είναι πίστη a priori αγαπητέ Καλόπουλε. Είναι ιδιαιτέρως και εξόχως πίστη A POSTERIORI, διότι πρώτα ενανθρώπησε ο Θεός εις Χριστόν και αναστήθηκε και μετά πίστεψαν οι άπιστοι μετέπειτα Χριστιανοί (Κατά Ιωάννη, Κεφ. β «27 εἶτα λέγει τῷ Θωμᾷ· Φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς χεῖράς μου, καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου, καὶ μὴ γίνου ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός. 28 καὶ ἀπεκρίθη Θωμᾶς καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου.»), ειδάλλως θα έπρεπε οι Χριστιανοί να υπήρχαν από τον καιρό του Αβραάμ.

Είναι a posteriori ακόμη και για μερικούς που δεν έζησαν στα χρόνια του Ιησού του Ναζωραίου (ό,π. «29 λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Ὅτι ἑώρακάς με, πεπίστευκας· μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες.») και σου εξήγησα γιατί (Κατά Ιωάννη, Κεφ Ιδ΄, «21 ὁ ἔχων τὰς ἐντολάς μου καὶ τηρῶν αὐτὰς, ἐκεῖνός ἐστιν ὁ ἀγαπῶν με· ὁ δὲ ἀγαπῶν με ἀγαπηθήσεται ὑπὸ τοῦ πατρός μου, καὶ ἐγὼ ἀγαπήσω αὐτὸν καὶ ἐμφανίσω αὐτῷ ἐμαυτόν.») και (Πράξεις, Κεφ. β΄ «17 καὶ ἔσται ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις, λέγει ὁ Θεός, ἐκχεῶ ἀπὸ τοῦ Πνεύματός μου ἐπὶ πᾶσαν σάρκα, καὶ προφητεύσουσιν οἱ υἱοὶ ὑμῶν καὶ αἱ θυγατέρες ὑμῶν, καὶ οἱ νεανίσκοι ὑμῶν ὁράσεις ὄψονται, καὶ οἱ πρεσβύτεροι ὑμῶν ἐνύπνια ἐνυπνιασθήσονται· 18 καί γε ἐπὶ τοὺς δούλους μου καὶ ἐπὶ τὰς δούλας μου ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐκχεῶ ἀπὸ τοῦ Πνεύματός μου, καὶ προφητεύσουσι. 19 καὶ δώσω τέρατα ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ σημεῖα ἐπὶ τῆς γῆς κάτω, αἷμα καὶ πῦρ καὶ ἀτμίδα καπνοῦ· 20 ὁ ἥλιος μεταστραφήσεται εἰς σκότος καὶ ἡ σελήνη εἰς αἷμα πρὶν ἢ ἐλθεῖν τὴν ἡμέραν Κυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ.»).

Εσείς δεν το βλέπετε πως είναι καθαρά a posteriori γι’ αυτό και πέφτετε σε λογικά σφάλματα. Όπως σου επέδειξα στο παράδειγμα των ορτυκιών δεν εξήγησες λογικά με την ανάλυσή των κειμένων το πως βρέθηκαν τα ορτύκια στην έρημο, με βουλή του Θεού και μετά από παράκληση των Ιουδαίων (Αριθμοί, Κεφ. Ια΄, «4 Καὶ ὁ ἐπίμικτος ὁ ἐν αὐτοῖς ἐπεθύμησεν ἐπιθυμίαν, καὶ καθίσαντες ἔκλαιον καὶ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καὶ εἶπαν· τίς ἡμᾶς ψωμιεῖ κρέα;»), και όχι τυχαία και βεβαίως συγκεντρωμένα γύρω από τον Ιουδαϊκό στρατόπεδο (Αριθμοί, Κεφ. Ια΄ «31 καὶ πνεῦμα ἐξῆλθε παρὰ Κυρίου καὶ ἐξεπέρασεν ὀρτυγομήτραν ἀπὸ τῆς θαλάσσης καὶ ἐπέβαλεν ἐπὶ τὴν παρεμβολὴν ὁδὸν ἡμέρας ἐντεῦθεν καὶ ὁδὸν ἡμέρας ἐντεῦθεν, κὐκλῳ τῆς παρεμβολῆς, ὡσεὶ δίπηχυ ἀπὸ τῆς γῆς.»). Είναι αυστηρά συγκεντρωμένη.

Αποδείξτε πως δεν είναι ο Βιβλικός Θεός με τόσα πολλά θαύματα a posteriori. Η αποκαλυπτικότητα αγαπητέ υποφαινόμενε λογικόφρων είναι εξόχως A POSTERIORI. A PRIORI είναι η μυθολογία των ψεύτικων θεών (συ είπες πως είναι ψεύτικοι).

ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ κατά ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ

Καλό θα ήταν αν δηλώνετε επιστήμονας και λογικός (όπως πήγατε στον Χίο και «αναλύσατε») να μεταβήτε στο Πανάγιο Τάφο την ημέρα της Αναστάσεως διότι μόνο έτσι θα εξασφαλίσετε επιστημονική αξιοπιστία σε αυτά που υποστηρίζετε Δεν είναι δυνατό να ομιλείτε υποθετικά κι εξ αποστάσεως χρονικής ή τοπικής για γεγονότα που δεν γνωρίζετε και να θεωρείτε τον εαυτό σας, «διεξοδιστή» της «φυσικής». Προσωπικά αυτό που υποστηρίζετε είναι τόσο παράλογο όσο και το να μπορείτε να ταξιδέψετε στον χρόνο και να δείτε ιδίοις όμμασοι την φλεγόμενη βάτο! Και πρώτα από όλα, χωρίς κανένα ταξίδι στον χρόνο, θα σας ήταν ευκολότερο να κάνατε ένα ταξίδι στον χώρο και να μεταβαίνατε στους Άγιους τόπους και να εξετάσετε το Άγιο Φως. ΜΟΝΟ έτσι θα έχετε επιστημονική εγκυρότητα ειδεμή σε άλλη περίπτωση είστε πιο παράλογος και πιο αφύσικος και πιο ΜΑΓΟΣ από αυτούς που κατηγορείται ενώ τα βιβλία σας είναι καθαρή ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ.

Το πατριαρχείο δεν τήρησε την υπόσχεσή του να με φιλοξενήσει και να μου επιτρέψει τον έλεγχο του «θαύματος» παρόλη την δημόσια δέσμευση του εκπροσώπου του… Ποιος ξέρει όμως μπορεί ο αιφνιδιαστικός έλεγχος να αποδειχθεί πιο αποτελεσματικός!

Φίλτατε Καλόπουλε, δεν μπορώ να εννοήσω γιατί στην περίπτωση της Αγίας Μαρκέλλας δεν πήρες άδεια από το Πατριαρχείο ενώ στην περίπτωση του Αγίου Φωτός ζητάς και επίσημη δημόσια δέσμευση, άδεια και φιλοξενία από τον Πατριαρχείο. Γιατί οφείλει, και συ περιμένεις, το Πατριαρχείο να σε φιλοξενήσει; Είσαι κάποιος σημαίνων ή φιλεκκλησιαστικός παράγων; Εγώ θα ντρεπόμουν να ζητήσω φιλοξενία από τους συγγραφείς των νεοΕθνικών περιοδικών τους οποίους αντιστρατεύομαι. Εσύ γιατί δεν ντρέπεσαι;

Όσο αφορά τον αιφνιδιαστικό έλεγχο μην απατάσε. Να μεταβείς. Θα σου κάνει καλό και θα αποδείξει πως έχεις καθαρά και αγαθά κίνητρα και όχι κίνητρα κερδοσκοπικής δημοσιότητας.

Πάντως συγχώρησε με αλλά φοβάμαι πως θα σε απογοητεύσω. Ο Θεός δεν αιφνιδιάζεται. Άλλος θα αιφνιδιαστεί (Θεσσαλονικείς, Α΄, Κεφ. Ε΄ «1 Περὶ δὲ τῶν χρόνων καὶ τῶν καιρῶν, ἀδελφοί, οὐ χρείαν ἔχετε ὑμῖν γράφεσθαι· 2 αὐτοὶ γὰρ ἀκριβῶς οἴδατε ὅτι ἡ ἡμέρα Κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτὶ οὕτως ἔρχεται. 3 ὅταν λέγωσιν, εἰρήνη καὶ ἀσφάλεια, τότε αἰφνίδιος αὐτοῖς ἐφίσταται ὄλεθρος, ὥσπερ ἡ ὠδὶν τῇ ἐν γαστρὶ ἐχούσῃ, καὶ οὐ μὴ ἐκφύγωσιν.»).

Όσο αφορά τα θαύματα γενικότερα αλλά και τους θαυματοποιούς ή τους «Χριστούς», θα ήθελα να σου επιστήσω την προσοχή, διότι αυτά δεν είναι θεμέλιοι λίθοι της πίστης μας (Κατά Ματθαίον, Κεφ. Κδ΄ «23 τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ, ἰδοὺ ὧδε ὁ Χριστός ἤ ὧδε, μὴ πιστεύσητε· 24 ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς.»). Άλλα πράγματα είναι οι θεμέλιοι λίθοι, γι’ αυτό σου εξήγησα πως δεν μπορείς να καταργήσεις τον Χριστό. Μια φορά στα Ιεροσόλυμα εύχομαι ο Θεός να σε αξιώσει να πας.

Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

εδώ (αρχείο συνημμένο htm) θα σας επικολλήσω μια απάντηση προς ειδωλολατρικό κείμενο ενάντια στην Π.Δ. Αν θέλετε περισσότερα μου το ζητάτε:

Για τις δολοφονίες και τις αρπαγές θα αναφερθούμε σε έκταση σε μελλοντικό άρθρο μας. Τώρα σου παραθέτω μόνο την συνταγή της διαχρονικής εξάλειψης των Ελλήνων.

«Ακριβώς έτσι είναι πρέπον, τον εκ της Ελληνικής απάτης (εξαπατημένο) προς της αληθείας να μετακινείτε φως. Δια Μωυσέως που προστάζει τα είδωλα και τους ναούς μαζί να κατακάψετε, ανασκάπτοντας τους βωμούς και κατακόβοντας τα άλση, ώστε καμιάς δικής τους βδελυρότητας να μην απομείνει λείψανο, κερδίζοντας έτσι μερίδιο στην δόξα». Κύριλλος επίσκοπος Αλεξανδρείας -Ο φονιάς της Υπατίας!!! Αυτά για τον θεό της Παλαιάς Διαθήκης.

Ειλικρινά δεν μπορώ να σε καταλάβω. Ορίζεις πως αυτή η συνταγή είναι η «διαχρονική εξάλειψη των Ελλήνων». Όσο αφορά την διαχρονική αλλαγή του όρου «Έλληνες» σου τα είπα και δεν επανέρχομαι. Όμως το πιο απίθανο σε αυτό το παρανοϊκό σου επιχείρημα, είναι πως με αυτές τις εντολές εξαλείφονται οι Έλληνες! Άκουσον - άκουσον κυρίες και κύριοι… με την καταστροφή των ειδώλων (ψεύτικων θεών) και δηλαδή της πέτρας, με την καταστροφή των ναών (ειδωλολατρικών) και δηλαδή της πέτρας, με την ανασκαφή των βωμών των ψευτοθεών εις τους οποίους πολλές φορές θυσιάστηκαν ελληνόπαιδες και βρέφη, στους οποίους αυτομαστιγώθηκαν μέχρι τελικής πτώσεις οι ακμαίοι νεανίες της Σπάρτης στην Ορθία Άρτεμη, δηλαδή και πάλι με την καταστροφή της πέτρας, με την καταστροφή των ιερών αλσών (βλέπε π.χ. το ιερό άλσος του Απόλλωνα επί δάφνης και Ιουλιανό) και δηλαδή με την καταστροφή μερικών ξύλινων δένδρων, ΕΞΑΛΕΙΦΟΝΤΑΙ οι ΈΛΛΗΝΕΣ κυρίες και κύριοι! Αυτό και αν είναι επιχείρημα νεοπαγανιστή! Με έχετε αφήσει, εσύ και οι Εθνικοί σου φίλοι, πλέον Α - ΦΩ - ΝΟ. Τι να πω; Ειλικρινά σκέφτομαι ότι η επέλευση του Δία ή του Απόλλωνα στην Ελλάδα (κατά το 2014 σύμφωνα με την Ομάδα Ε) έχει αποκουτιάνει πολύ κόσμο! Ακόμη και εκείνους που θέλουν να νικήσουν τον Θεό!

Το μόνο που μπορώ να δεχτώ εδώ είναι η πνευματική μόνο εξάλειψη του Έλληνα ως ειδωλολάτρη και τίποτα παραπάνω. Διότι ακόμη και αν δεχτούμε εδώ τον όρο Έλληνας ως ειδωλολάτρης, τίποτα δεν γίνεται ενάντια σε φυσικά πρόσωπα, παρά μονάχα ενάντια σε μια θρησκεία και θα πρέπει εσύ και οι άλλοι να σκεφτείτε ποιοι κουβάλησαν αυτό το φως της Αλήθειας γύρω από τον Θεό (κατά Ιωάννη, Κεφ Α΄ , «1 Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος. 2 Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν Θεόν. 3 πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἕν ὃ γέγονεν. 4 ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων. 5 καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν.») και πως. Αυτοί που το κουβάλησαν δεν ήσαν απόγονοι γενετικοί της Βίβλου. Ήσαν απόγονοι Πνευματικοί της Βίβλου. Κανείς Χριστιανός δεν ήλθε από το διάστημα. Οι κατά τόπους πληθυσμοί (και Έλληνες και ειδωλολάτρες άλλων εθνοτήτων) έγιναν Χριστιανοί ακόμη και πριν την έναρξη της Βυζαντινής αυτοκρατορίας του Μέγα Κωνσταντίνου. Το πιο πασιφανές παράδειγμα είναι οι Έλληνες Πάπες της Ρώμης στην προ Βυζαντινή εποχή. Μετά, κατά την επίσκεψη του Ιουλιανού του Αποστάτη στην Αντιόχεια, την ημέρα κατά την οποία εγένετο, μια από τις λαμπρότερες ειδωλολατρικές εορτές του Απόλλωνα επί Δάφνης στο ιερό του, ο αυτοκράτορας βρήκε εκεί, μόνο τον ιερέα και κανένα Εθνικό πιστό.

Άλλη απόδειξη της απόρριψης της πίστης στους αρχαίους θεούς, κατά της ίδιες ημέρες της επίσκεψης, είναι το συμβάν με τον άγιο που τάφηκε στο ιερό άλσος του Απόλλωνα και που ο Αποστάτης ξέθαψε και το απομάκρυνε από εκεί, ώστε να μπορεί ο Απόλλων να μαντέψει. Η εναντίωση του λαού προς την εκταφή του Αγίου αυτού, έφερε τον Ιουλιανό σε απόγνωση, εφόσον δεν βρήκε κάποια θρησκευτική συμπαράσταση και τον ανάγκασε να συγγράψει απελπισμένα το έργο «Μισοπώγων», ενάντια στον λαό της Αντιοχείας. Θα συνεχίσω περί αυτού στην άλλη παράγραφο. Από τις λίγες πόλεις που συνέχισαν για αρκετούς αιώνες να λατρεύουν τα είδωλα ήταν εκείνη των Αθηνών.

Όσο αφορά τα περί «φονιά της Υπατίας» σε πέμπω να πας να ψήσεις αλλού σάπια κάστανα. Ο Άγιος Κύριλλος δεν σκότωσε κανένα. Εξάλλου σύμφωνα με επιστολή του νεοπλατωνικού Συνέσιου επισκόπου Κυρήνης, η Υπατία είχε δηλώσει πως θέλει να πεθάνει Χριστιανή. Αν έπειτα η ρητορική υπέρ ενός θρησκεύματος σε εξομοιώνει με τον πραγματικό φονιά (αναγνώστη Πέτρο και τους λοιπούς Χριστιανούς της εποχής που την σκότωσαν), τότε όλοι οι ρήτορες παγανιστές π.χ. Λιβάνιος, Πορφύριος είναι δολοφόνοι. Το αυτό και οι σημερινοί πολιτικοί που βγάζουν λόγους και μετά οι φανατικοί αφελείς μαχαιρώνουν ο ένας τον άλλον για τις κομματικές διαφορές ή ακόμη και για ποδοσφαιρικές. Και συ κάποτε μπορείς να κατηγορηθείς με το ίδιο κατηγορητήριο διότι φανατίζεις ανθρώπους που δεν έχουν καμιά εκπαίδευση και τους διαχέεις μίσος ενάντια στους συμπολίτες τους Ορθόδοξους Χριστιανούς.

Και συνεχίζει ο πραγματικός αυτός άγιος, ορίζοντας τον θεό της Καινής Διαθήκης ως θεό ανατροπής, δια των εμπρησμών και των κατεδαφίσεων: «Εμείς δε στις θεϊκές αυτές εντολές (κατακάψτε, ανασκάψτε, κατακόψτε, δαιμονοποιήστε, κυνηγήστε, αφανίστε) εμπιστευόμενοι, δεν θα αμελήσουμε και ούτε θα βραδύνουμε, αλλά με τον θεό της ανατροπής και δια του Μωσαϊκού νόμου που μας παρέδωσε... με χαρά θα κυνηγούμε τους ακάθαρτους δαίμονες. Γιατί ο νόμος (του Μωυσέως) σκιά των μελλόντων είναι... έτσι οι σκιές (αυτές) γεννούν την αλήθεια καθώς προείπε και ο θεσπέσιος Μωϋσής»!!! γ΄ συνοδου κατα νεστοριου - επιστολη κυριλλου προσ ακακιον (1,4,41)

Να πως γεννήθηκε η χριστιανική επιθετικότητα, με δάνεια απ' τις 'σκιές' της Παλαιάς Διαθήκης και τις εντολές του θεσπέσιου Μωϋσή!

Επιθετικότητα εναντίων ποιών αγαπητέ φίλε; Ενάντια στους δαίμονες; Δηλαδή εσύ πρόκειται να μας τρελάνεις. Εφόσον λες παραπάνω ότι είναι η «διαχρονική εξάλειψη των Ελλήνων», με το συμπάθιο δηλαδή, αλλά ταυτίζεις Έλληνες και δαίμονες; Δηλαδή Έλληνες = δαίμονες; Πιστεύω φίλε Καλόπουλε πως πρέπει σιγά σιγά εσύ και οι λοιποί Εθνικοί να σοβαρευτείτε διότι έχετε μπερδέψει την Δύση με την Ανατολή και τον Βορρά με τον Νότο. Με άλλα λόγια έχετε χάσει το μπούσουλα και έχετε γίνει οι χειρότεροι δημαγωγοί που έχουν περάσει ποτέ από την ιστορία της Ελλάδας ως γεωγραφικού χώρου.

Θα πρέπει να κόψεις τις κακές συγγραφικές συνήθειες και να σταματήσεις να χώνεις παρενθέσεις με νοήματα που δεν υπάρχουν εκεί που σε συμφέρει για να δώσεις εσφαλμένες εντυπώσεις. Αυτή την φορά θα σε ψέξω λίγο παραπάνω. Στο ίδιο λοιπόν παράδειγμα που ανάφερα, δηλαδή του Ιουλιανού του Παραβάτη, ενώ εσύ υποστηρίζεις σε τούτο το επιχείρημά σου, πως οι Χριστιανοί, μελετώντας την Βίβλο προέβησαν σε καταστροφές ιερών αλσών ή ιερών ναών, φαίνεται πως οι Χριστιανοί της Αντιόχειας, το μόνο που έπραξαν για να διώξουν τα δαιμόνια του «ιερού» (εμείς λέμε δαιμονισμένου - στοιχειωμένου κατά την π.Χ. εποχή) άλσους, δεν ήταν να το κόψουν ή να κάψουν τα δένδρα του, μήτε να καταστρέψουν το ναό που βρίσκονταν εκεί και που όπως φαίνεται από τις ιστορικές μαρτυρίες άρχισε να ερειπώνεται ένεκα αχρηστίας, αλλά να κυνηγήσουν όπως λες πράγματι τους δαίμονες θάβοντας εκεί ένα Άγιο. Τώρα θα πεις: «και σιγά τι έγινε τώρα που θάψανε ένα Άγιο στο ιερό Άλσος; Φοβήθηκε κανένας;» Ναι! Οι δαίμονες! Αν δεν το δέχεσαι αυτό, θα πρέπει να βρεις ένα άλλο λογικό θρησκευτικό επιχείρημα και να εξηγήσεις γιατί πήγε ο Ιουλιανός εκεί και αφού ξέθαψε το λείψανο του Αγίου πήγε και το πέταξε μακριά από το «ιερό» άλσος. Σκέψου καλά τι πήγε και έπραξε ο Ιουλιανός! Ξέθαψε ένα «πτώμα» κατ’ εσάς. Τόσο πολύ τον ενοχλούσε; Τι σκεφτόταν και τι γνώριζε όμως πραγματικά ο Ιουλιανός ως φανατικός της αρχαίας θρησκείας και μυημένος αρκετά καλά στην νεοπλατωνική θεουργία; Σκέψου το! Ο Μέγας Αθανάσιος της Αλεξάνδρειας έλεγε περί των σωμάτων των Αγίων και των εικονισμάτων, ότι πολλοί δαίμονες μπορεί να εκδιωχθούν. Πόσο μάλλον όταν έχουμε αποδείξει πως τα σώματα των Αγίων διατηρούνται με τρόπο θαυματουργικό.

Θα επιστρέψω όμως στα περί Παλαιάς Διαθήκης και νέας. Στο ξαναείπα και θα το επαναλάβω ξανά. Δεν μπορεί να υπάρξει Χριστιανός χωρίς Κ.Δ. Η Π.Δ. ήταν για την προ Χριστού εποχή. Ο νόμος του Μωυσέως για τους Χριστιανούς έχει πεθάνει. Δεν υπάρχει και δεν ισχύει πλέον. Σταμάτα να ψάχνεις φαντάσματα εκεί που δεν υπάρχουν διότι πλανάσαι. Ο ίδιος ο Θεός κατάργησε τον παλαιό νόμο και έδωσε νέο (Κατά Λουκάν, Κεφ. Κβ΄ «20 ὡσαύτως καὶ τὸ ποτήριον μετὰ τὸ δειπνῆσαι, λέγων· Τοῦτο τὸ ποτήριον ἡ καινὴ διαθήκη ἐν τῷ αἵματί μου, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν ἐκχυνόμενον.») και (Κατά Ματθαίον, Κεφ. Θ΄ «16 οὐδεὶς δὲ ἐπιβάλλει ἐπίβλημα ῥάκους ἀγνάφου ἐπὶ ἱματίῳ παλαιῷ· αἴρει γὰρ τὸ πλήρωμα αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ἱματίου, καὶ χεῖρον σχίσμα γίνεται. 17 οὐδὲ βάλλουσιν οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς· εἰ δὲ μήγε, ῥήγνυνται οἱ ἀσκοί, καὶ ὁ οἶνος ἐκχεῖται καὶ οἱ ἀσκοὶ ἀπολλοῦνται· ἀλλὰ οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς βάλλουσι καινούς, καὶ ἀμφότεροι συντηροῦνται.») και (Κατά Μάρκον, Κεφ Ιβ΄ «28 Καὶ προσελθὼν εἷς τῶν γραμματέων, ἀκούσας αὐτῶν συζητούντων, ἰδὼν ὅτι καλῶς αὐτοῖς ἀπεκρίθη, ἐπηρώτησεν αὐτόν· Ποία ἐστὶ πρώτη πάντων ἐντολὴ; 29 ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀπεκρίθη αὐτῷ ὅτι Πρώτη πάντων ἐντολὴ· ἄκουε, Ἰσραήλ, Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν Κύριος εἷς ἐστι· 30 καὶ ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου. αὕτη πρώτη ἐντολὴ· 31 καὶ δευτέρα ὁμοία, αὕτη· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. μείζων τούτων ἄλλη ἐντολὴ οὐκ ἔστι.»), (Κατά Ιωάννη, Κεφ. Ιγ΄ «34 ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους, καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς ἵνα καὶ ὑμεῖς ἀγαπᾶτε ἀλλήλους. 35 ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις.») και τέλος (Κατά Ματθαίον, Κεφ Ε΄ «43 Ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη, Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου καὶ μισήσεις τὸν ἐχθρόν σου. 44 ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, εὐλογεῖτε τοὺς καταρωμένους ὑμᾶς, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς καὶ διωκόντων ὑμᾶς,»).

Βλέπεις ή επίτηδες παραβλέπεις την νέα εντολή του Θεού, την εντολή της Αγάπης; Δεν έχω να πω τίποτα άλλο πάνω σε αυτό. Ψάξε τα Ευαγγέλια και δες πόσες φορές υπάρχει η λέξη «αγάπη», πόσες φορές η λέξη «μίσος» και ποιοί μισούν! (κατά Ματθαίον, Κεφ. Α΄ «22 καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου· ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται.», Κεφ. Κδ΄ «6 μελλήσετε δὲ ἀκούειν πολέμους καὶ ἀκοὰς πολέμων· ὁρᾶτε, μὴ θροεῖσθε· δεῖ γὰρ πάντα γενέσθαι, ἀλλ' οὔπω ἐστὶ τὸ τέλος. 7 ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν, καὶ ἔσονται λιμοὶ καὶ σεισμοὶ κατὰ τόπους· 8 πάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδίνων. 9 τότε παραδώσουσιν ὑμᾶς εἰς θλῖψιν καὶ ἀποκτενοῦσιν ὑμᾶς, καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν διὰ τὸ ὄνομά μου.»), (Κατά Λουκάν, Κεφ ς΄, «22 μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὅταν ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου»), (Κεφ. Ια΄ «17 καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου·») και τέλος (Κατά Ιωάννην, Κεφ. Ιε’ «18 Εἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ, γινώσκετε ὅτι ἐμὲ πρῶτον ὑμῶν μεμίσηκεν.»)

Αυτά διδάσκει ο Χριστός. Όταν μερικοί παρανοούν, χριστιανοί ή μη, αυτό είναι σφάλμα δικό τους και όχι του δασκάλου ή της διδασκαλίας.

Η ΒΙΒΛΟΣ & Ο ΜΙΧΑΛΗΣ

Από κει και έπειτα ο καθείς μπορεί να πάρει και να διαλέξει ορισμένα πράγματα από την Βίβλο. Μερικά για να την κατηγορήσει και μερικά για την εξυμνήσει. Ο καθείς ας αποφασίσει.

Είναι τρελά πράγματα αυτά που λες! Από πότε η ολοσέβαστη Βίβλος, ο λόγος του παντοκράτορα θεού και τα ιερά λόγια του ύψιστου (κ.λ.π., εσείς τα λέτε αυτά) έγινε καφάσι με σάπια φρούτα προς διαλογή; Ότι η Βίβλος έγινε σούπερ μάρκετ απ’ όπου μπορούμε να διαλέγουμε, να υιοθετήσουμε και να απορρίπτουμε, είναι μια πρόσφατη, εξαιρετικά βολική θεολογική εξέλιξη, διότι κατά καιρούς, κατ' άτομο και κατά περίπτωση, μπορείτε να διαλέγετε ότι σας βολεύει! Αυτό απλά δείχνει τον πανικό σας μπροστά στη στρατιά των θαρραλέων ερωτήσεων που βαδίζει κατά πάνω σας. Όχι φίλε μου, μέχρι να μας ορίσετε συγκεκριμένα πια κομμάτια της Βίβλου απορρίπτονται ως μη θεόπνευστα, χρεώνεστε όλη την Βίβλο ως θεόπνευστη όπως άλλωστε το ισχυριζόταν η χριστιανική θρησκεία ανά τους αιώνες. Το ήξεις αφίξεις πέρασε ανεπιστρεπτί. Παραδείγματος χάριν αυτό το τελευταίο που μου λες: περί εξύμνησης πολύ θα ήθελα να μου το διευκρινήσεις τι εφαρμογή έχει στην Παλαιά Διαθήκη. Αν τελικά δεν βρίσκετε τίποτε χρήσιμο στην Π.Δ. γιατί δεν την διαχωρίζετε απ’ την Χριστιανοσύνη;

Βλέπεις πως το υπερφυσικό σου συγγραφικό μένος ενάντια στην Βίβλο, σε φέρνει διαρκώς σε δύσκολη θέση; Με ρωτάς από πότε η Βίβλος έγινε καφάσι με σάπια φρούτα προς διαλογή. Από όταν φίλτατε ο Θεός σου έδωσε μυαλό και κρίση και ικανότητα να διαλέγεις όντας δίκαιος. Εσύ μέχρι τώρα αυτά που διάλεξες από την Βίβλο, τα διάλεξες και άδικα και τα διάστρεψες. Διότι αγαπητέ μου φίλε, σαν πας στον μπακάλη της γειτονιάς σου και αγοράσεις 1 κιλό κάστανα ή μάλλον σου χαρίσει αυτός 1 κιλό κάστανα, και μέσα σε αυτό το κιλό ανακαλύψεις πως 2 ή 3 από αυτά είναι «σάπια» αυτό δεν σου δίνει το δικαίωμα να υποστηρίζεις πως

α. τα κάστανα δεν μου τα έδωσε ο μπακάλης (θεοπνευστία της βίβλου)

β. ο μπακάλης είναι απατεώνας (ο Θεός είναι κακός)

γ. 3 κάστανα σάπια; άρα όλα τα κάστανα είναι σάπια (η Βίβλος είναι όλη για πέταμα)

δ. ο μπακάλης δεν έχει σχέση με τα κάστανα (θεοπνευστία της Βίβλου)

ε. δεν θέλω τα κάστανα, έχω κάτι ψίχουλα ψωμιού από πέρυσι (παγανισμός)

στ. δεν δέχομαι να τα απορρίψω αυτά τα 3 σάπια κάστανα αλλά θα τα φάω επίτηδες να δηλητηριαστώ για να εκθέσω τον μπακάλη (εσύ διαλέγεις ότι σε βολεύει και όχι η Εκκλησία. Η Εκκλησία όλα τα διδάσκει)

Θα πρέπει να καταλάβεις τι σημαίνει θεοπνευστία. Θεόπνευστο λέγεται ένα βιβλίο το οποίο έχει μέσα του Πνοή Θεού. Δηλαδή που περιέχει πολλά σημεία που ένας δίκαια κρίνοντας, μπορεί να βρει τον Αληθινό - Πραγματικό Θεό, που υπάρχει όμως, όχι που απλά υπάρχει μόνο στην Γραφή, να προσέξεις αυτή την διαφορά. Εσύ δεν μελετάς αυτά τα σημεία που διαλαλούν πασιφανέστατα την Πνοή του Θεού μας, αλλά καταπιάνεσαι από μερικά άλλα, που μάλιστα τα διαστρεβλώνεις κιόλας για να αποδείξεις τις πλάνες σου (περίπτωση με τα ορτύκια). Καταπιάσου λοιπόν και με την Κ.Δ. να δούμε τι μπορείς να πεις. Διότι στην Κ.Δ. μίλησε ο ίδιος ο Θεός ενσαρκωμένος και όχι οι άνθρωποι όπως Τον έβλεπαν και περιέγραφαν τις κινήσεις και τα σχέδιά Του στην Π.Δ. που δεν ήταν ενσαρκωμένος. Η Αγία Γραφή είναι αλάθητη ως προς τον δρόμο της Σωτηρίας, δηλαδή προς την απόκτηση της αιωνιότητας και όχι αλάθητη σε όλα τα πράγματα. Συγγράφτηκε από χέρια ανθρώπων που έβλεπαν τον Θεό να δρα και Τον περιέγραψαν ανάλογα με τις ικανότητές τους.

Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να παρουσιάσω αυτά που λέει ο Ιωσήφ Ντ. Αμουσιν, στο βιβλίο του «Τα Πανάρχαια Χειρόγραφα της Νεκρής θάλασσας», εκδόσεις Καστανιώτη, σελ 32

«Πολλά από τα βιβλία της Βίβλου έχουν μακρόχρονη ιστορία, περίπλοκη και γεμάτη περιπέτειες. Το αρχικό τους κείμενο υποβλήθηκε σε συμπληρώσεις, αλλαγές και προσθέσεις που πολλές φορές έγιναν σκόπιμα. Η Πεντάτευχος για παράδειγμα, που αποδίδεται στον Μωϋσή, στην πραγματικότητα αποτελείται από εντελώς ξεκομμένα κείμενα που δημιουργήθηκαν στο διάβα μερικών αιώνων. Το βιβλίο του Ησαΐα περιέχει τρία μέρη (Ησαΐας Α, Β’ και Γ) που συντάχθηκαν αντίστοιχα τον 8^ο, 6^ο και 3^ο αιώνα π.Χ., έχοντας και τα τρία παρεμβολές από διάφορες εποχές».

Μετά θα σου αναφέρω αυτά που έχει μαρτυρήσει ο π. Γεώργιος Μεταλληνός και τα έχω διαθέσιμα στην σελίδα περί της Βίβλου:

«Έχει αποδειχθεί 500 χρόνια ήδη, ότι τα ανθελληνικά αποσπάσματα του Ζαχαρία είναι νόθα, και τα έχει δημοσιεύσει στο Δωδεκαπρόφητο ο δάσκαλός μου ο Βελάς. Τα‘δωσα και στο φίλο μου τον Σοφιανόπουλο -είμασταν στρατιώτες μαζί- και δεν το ξαναείπε, γιατί είναι έντιμος άνθρωπος (εσύ Καλόπουλε;). Είναι παρεμβολές αυτές από τον 3^ο αιώνα π.Χ. στον 6-7^ο αιώνα που έζησε ο Ζαχαρίας. Αυτά τα κείμενα τα απορρίπτω. Η επιστήμη μας τα απορρίπτει σας το λέγω. Ακούσατε στην Εκκλησία να κάνουμε κήρυγμα…; Να τα βγάλει δεν μπορεί, γιατί δεν είναι επιστήμη. Η επιστήμη όπως λέγεται σωστά, ποιούσα» ενώ για τα αντι-εβραϊκά χωρία της Π.Δ. δηλώνει «Πόσοι δεν βρίσκονται που μας λένε να φύγουν οι λόγοι οι προσβλητικοί για τους Εβραίους; Και όμως, όπως δεν αφαιρούμε τα άλλα, διότι πρέπει στην επιστήμη να υπάρχουν, αλλά θα διδάξουμε τον άλλον, ότι από εδώ μέχρι εδώ τεκμηριώνεται επιστημονικά και από εκεί μέχρι εκεί είναι νόθο, αλλά η επιστήμη τα διακρατεί, το ίδιο και στην Εκκλησία έχομε λόγια, τα οποία οι Εβραίοι τα θεωρούν ιδιαίτερα προσβλητικά. Ο δάσκαλός μου ο Αλεβιζάτος, ο μακαρίτης, έλεγε να φύγουν. Εμείς λέμε όχι, δεν θα φύγουν,και θα πολεμήσουμε, για να μην φύγουν αυτά τα κείμενα, όπως να μην φύγουν από την νεώτερη ιστορία μας τα αντιφασιστικά και τα αντιναζιστικά κείμενα. Με τους Γερμανούς σήμερα έχουμε διπλωματικές σχέσεις αλλά ο ναζισμός ναζισμός και ο φασισμός φασισμός και ότι κακό έχουμε εμείς οι Έλληνες και αυτό πρέπει να το αποβάλουμε και να το απορρίψουμε».

Ελπίζω να καταλαβαίνεις τώρα γιατί η Εκκλησία δεν απορρίπτει τίποτα. Αλίμονο δηλαδή. Μήπως το κείμενο της Οδύσσειας και της Ηλιάδας ή των έργων του Ησίοδου, είναι ακριβώς εκείνα που τραγουδήθηκαν από τους ποιητές; Και εδώ έχουμε προσθήκες και αφαιρέσεις. Στην Θεογονία του Ησίοδου λ.χ. οι στίχοι 1019 - 1020 είναι ολοφάνερο πως δεν είναι το τέλος της, γεγονός που οδήγησε τους μελετητές να συμπεράνουν πως το τελευταίο τμήμα της Θεογονίας είναι νόθο, ιδίως ο «Κατάλογος» δεν φαίνεται να είναι έργο του ποιητή. Εκτός του Κατάλόγου και άλλα τμήματα της Θεογονίας είναι νόθα, όπως οι στίχοι 720 -819 που περιγράφουν τον Κάτω Κόσμο (μεταγενέστερη επεξεργασία). Τι εννοούμε νόθα: προσθήκες άλλων ποιητών ή ακόμη και σχόλια ή διορθώσεις φιλολόγων που με τον καιρό ενσωματώθηκαν στο κυρίως κείμενο. Στην Θεογονία π.χ. μερικές φορές εισήχθησαν και σχόλια των Στωικών με βάση την δική τους αλληγορική ερμηνεία (π.χ. γραφή «ἂνεμον» αντί «ἂνομον» στίχος 307). Αυτά δεν σου τα έχει εξηγήσει κανείς; πώς και εσύ συγγραφέας δεν τα γνωρίζεις; Εσύ ξέρεις!

Μα αυτά δεν είναι τα μόνα. Και άλλα ποιήματα κατασκευάστηκαν μεταξύ 6^ου και 3^ου αιώνα π.Χ. για να δώσουν συνέχεια σε ποιήματα άλλων ποιητών. Και όμως σήμερα κανείς δεν πετά ούτε κόβει κάτι από αυτά. Ακόμη και σε αυτά τα κείμενα, που φανερά δεν έχουν κάτι το θεόπνευστο εν σύγκριση με την Κ.Δ. ή την Π.Δ., ο δίκαιος μελετητής π.χ. Σλήμαν βρήκε κάποιες αλήθειες. Σε πληροφορώ λοιπόν κύριε άδικε πως η Π.Δ. και ακόμη περισσότερο η Κ.Δ. έχουν πολλές αλήθειες για τον Θεό, βρίθουν στην κυριολεξία. Ιδίως η Κ.Δ. εκπέμπει ΦΩΣ. Η Εκκλησία γνώριζε και γνωρίζει την θεοπνευστία, δηλαδή την ικανότητα της εύρεσης του Μοναδικού Αληθινού Τριαδικού Θεού στην Βίβλο, γι’ αυτό και ποτέ δεν απόρριψε τίποτα. Αν θες να τα βάλεις με ένα ιερό βιβλίο που επιστημονικά πλέον δεν υπάρχουν έξωθεν παρεμβάσεις και έξωθεν προσθήκες, ασχολήσου με την Κ.Δ. Μπορείς; Αμφιβάλλω φίλτατε γι’ αυτό και καταπιάνεσαι αποκλειστικά με την Π.Δ. Ακόμη και αν θες να απορριφθούν τμήματα από την Π.Δ. αγωνίσου με τον ίδιο ζήλο να απορριφθούν εκατοντάδες προσθήκες και επιμιξίες ή νοθείες που υπάρχουν στην αρχαία Ελληνική γραμματεία. Μόνο έτσι μπορείς να είσαι δίκαιος και κατ’ επέκταση ΛΟΓΙΚΟΣ.

Ίσως θελήσεις να σκεφτείς πως είναι απαράδεκτο η Αγία Γραφή να περιέχει κείμενα νεότερων εποχών ή κείμενα που τα συνέγραψαν νεότεροι. Κι όμως αγαπητέ, η ιστορία του Θουκυδίδη, εξιστορεί τα γεγονότα της περιόδου 460-400 π.Χ. Δεν σώζεται το πρωτότυπο. Τα 8 διασωθέντα χειρόγραφα, είναι όλα γραμμένα μετά το 900 μ.Χ., δηλαδή 1300 χρόνια μεταγενέστερα! Η Ποιητική του Αριστοτέλη, γράφτηκε το 343 π.Χ. Ο αρχαιότερος κώδικάς της, προέρχεται από το 1100 μ.Χ., δηλαδή είναι 1400 χρόνια μεταγενέστερος! Ο Γαλατικός πόλεμος του Ιουλίου Καίσαρος, γράφτηκε το 50 μ.Χ. Σώζεται σε λίγους κώδικες, που όλοι γράφτηκαν μετά το 1000 μ.Χ. . Ας τα έχεις υπόψη σου αυτά τα παραδείγματα και γιατί η φανταχτερή αμάθεια των λόγων σου υποθέτει πως οι Χριστιανοί δεν σώσανε χειρόγραφα ή την αρχαία γραμματεία

Ίσως υποστηρίξεις πως ο Θεός δεν έπρεπε να επιτρέψει την προσθήκη «άλλων» κειμένων στην Βίβλο. Και ερχόμενος στο παράδειγμα του μπακάλη μπορώ να σου πω, πως ο μπακάλης δεν ευθύνεται για τα 2 ή 3 «σάπια» κάστανα εφόσον κάποιος ή κάποιοι άλλοι έριξαν μέσα στο 1 κιλό κάστανα τα 2 ή 3 εκείνα «σάπια». Και να γιατί: ο μπακάλης αν τον λασπολογήσεις το μόνο που μπορεί να σου συμβεί είναι να μην σου ξαναμιλήσει. Όμως στην περίπτωση του Θεού δεν είσαι εσύ ο κριτής αλλά Εκείνος και αν άδικα Τον κατηγορήσεις δίκαια δεν θα λάβεις μέρος στην αιώνια ζωή. Και ο Θεός άφησε και δεν εμπόδισε μερικούς να βάλουν 2 ή 3 «σάπια», διότι κρίση θα κάνει για να δει αν είμαστε δίκαιοι. Αν είσαι δίκαιος υπάρχουν οι αποδείξεις για να πιστέψεις, αν είσαι άδικος και δεν θέλεις τον Θεό και δεν τον Αγαπάς τότε φίλε μου είσαι προορισμένος να πεθάνεις (αποχής σου από τον κατ’ εξοχήν παροχέα της ζωής, δηλαδή τον Θεό) διότι ακόμη και αν τα Ιερά μας Βιβλία είχαν εκπληκτικά λόγικοφανείς αποδείξεις για τον Θεό και πάλι είναι σίγουρο πως δεν θα Τον δεχόσουν. Θα υποστήριζες πως τα έγραψαν ικανοί άνθρωποι και δεν είναι τίποτα παραπάνω. Είναι θέμα βούλησης παρά ικανότητας κειμένων ή Θεού. Ο Χριστός κάνοντας θαύματα ποικίλα , δηλαδή με τις θεϊκές του ικανότητες, δέχθηκε την αμφισβήτηση τότε, ακόμη και από τον μαθητή Του το Θωμά όταν αναστήθηκε. Ο Διάβολος αν και γνώριζε τον Θεό πως υπάρχει αποστάτησε. Βλέπεις λοιπόν; Και σήμερα ο Χριστός μπροστά σου να θαυματοποιούσε πάλι δεν θα Τον δεχόσουν διότι το «λογικό» μυαλό σου θα έψαχνε για απάτες. Αλλά ο Χριστός όμως, αν έρχονταν σήμερα, και συ το έλεγχες για «απάτη» να είσαι σίγουρος πως δεν θα ασχολούνταν πολύ μαζί σου. Υπάρχουν δεκάδες άλλοι άνθρωποι σε άλλα μέρη που Τον επιθυμούν και τον Αγαπούν. Και Αυτός με εκείνους θα ασχολούταν παρά με σένα. Το αυτό ισχύει και με τον π. Γεώργιο Μεταλληνό, τους άλλους ιερείς και τις αισχρές και αστείες για αυτούς συγγραφικές κακοδοξίες σου.

Ας περάσω τώρα στην εξύμνηση της Βίβλου, επειδή εσύ όπως φαίνεται δεν έχεις διαβάσει κανένα Χριστιανό συγγραφέα αν και όπως φαίνεται σου αρέσει να διαβάζεις τους φιλοσόφους και να πιστεύεις εσφαλμένα πως τάχα εκείνοι μόνο είναι ικανοί στην σοφία. Αλλά πριν περάσω λοιπόν στην καθ’ εαυτό εξύμνηση της Βίβλου αλλά και σαφώς και ενός Αγίου και του Αγίου Πνεύματος, ας παραθέσω ένα απόσπασμα:

«Με την εξακολουθητική πτώση της θερμοκρασία, πολλά από τα υλικά της Γης άρχισαν να στερεοποιούνται και έτσι σχηματίσθηκε ο πρώτος φλοιός της Γης, έπαψε να είναι διάπυρος κι έτσι η Γη σταμάτησε να εκπέμπει φωτεινές ακτίνες στο διάστημα και έσβησε. Έτσι τελειώνει η πρώτη περίοδο της προϊστορία τςη Γης που ονομάστηκε «αστρική περίοδος». Αλλά η Γη εξακολουθούσε την εξέλιξή της. Έτσι σαν η θερμοκρασία της έφτασε σε βαθμούς όπου οι υδρατμοί μπόρεσαν να γίνουν νερό, σχηματίσθηκαν τα σύννεφα. Από τη στιγμή αυτή αρχίζει η πάλη μεταξύ του υγρού στοιχείου της Γης. Από τα σύννεφα αυτά δημιουργήθηκαν καταρρακτώδεις βροχές, αλλά τα νερά τους δεν έφταναν στην επιφάνεια του στερεού φλοιού της Γης, γιατί διατηρούσε ακόμη τέτοια θερμότητα, που τα νερά εξατμίζονταν πριν φτάσουν σ΄ αυτόν . Συνέπεια αυτής της πάλης του υγρού με το στέρεο στοιχείο της Γης ήταν να πέσει ακόμη περισσότερο η θερμοκρασία στον φλοιό της και τα νερά άρχισαν να παραμένουν επάνω σ’ αυτόν και σιγά -σιγά σχημάτισαν ένα υγρό περίβλημα που σκέπασε τη Γη. Αυτός ήταν ο πρωταρχικός ωκεανός, που τα νερά του ήταν ζεστά και τα αποτελούσε ένα πυκνό διάλυμα αμμωνίας και διοξειδίου του άνθρακα, με λιγοστά άλατα. Η δεύτερη περίοδος της προϊστορίας της Γης ονομάστηκε ωκεάνειος περίοδος». Τη θεωρία αυτή, που παραδέχθηκε η επιστήμη, ανέπτυξε ο αυστριακός γεωλόγος Suess (1832 - 1914), σύμφωνα με την οποία τη Γη σκέπαζε μια Πανθάλασσα.». (Πηγή: «Γη και άνθρωποι», εκδόσεις Μίνωας, 1973, Κεφάλαιο «Η διάσπαση του Κοσμικού Κυττάρου», σσ. 13 -14)

Κατόπιν τούτου θα σου παραθέσω ένα απόσπασμα από μια εργασία, κατά του «Αληθούς Λόγου» του Κέλσου, όπου παραθέτω ένα απόσπασμα της ερμηνείας της εξαημέρου του Μέγα Βασίλειου.

Κέλσος: «Εκείνη πάλι η διαίρεση της κοσμογονίας σε ημέρες προτού ακόμα υπάρξουν ημέρες είναι άκρως ηλίθια. Χωρίς να 'χει δημιουργηθεί ουρανός, χωρίς να έχει στερεωθεί η γη, χωρίς ακόμη να την έχει επισκεφτεί ο ήλιος, πώς υπήρχαν ημέρες; Κι ακόμη, με βάση τα προηγούμενα ας σκεφτούμε σοβαρά: δεν θα ήταν παράλογο, ο πρώτος και μέγιστος θεός να δίνει διαταγές να γίνει ετούτο, να γίνει εκείνο, να γίνει τ' άλλο, και τη μια μέρα τόσα να χτίζει και τη δεύτερη άλλα τόσα όπως και την τρίτη, την τέταρτη, την πέμπτη και την έκτη; Κι ύστερα απ' αυτά, να εμφανίζεται σαν ταλαίπωρος χειρώνακτας που απόκαμε κι έχει ανάγκη από ανάπαυση. Όμως δεν είναι σωστό, ο πρώτος θεός να κουράζεται ούτε να εργάζεται ούτε να δίνει προσταγές. Ούτε στόμα έχει ούτε μιλιά. Άλλα γνωρίσματα έχει ο θεός, διαφορετικά από οτιδήποτε έχουμε υπ' όψη μας εμείς οι άνθρωποι. Και ούτε δημιούργησε τον άνθρωπο σύμφωνα με την εικόνα του· διότι δεν είναι έτσι ο θεός κι ούτε μοιάζει με κανέναν στην όψη. Δεν έχει σχήμα ο θεός ούτε χρώμα. Δεν μετέχει στην ύλη ο θεός -μάλλον μετέχεται παρά μετέχει. Κι ούτε μπορούμε να τον πλησιάσουμε με τον Λόγο διότι δεν του συμβαίνει τίποτα που να μπορούμε να το κατανοήσουμε κατονομάζοντας το· τέλος, ο θεός βρίσκεται μακριά από κάθε ανθρώπινο πάθος.»

Μενεκράτης: Άτυχος ήσουν στην εποχή σου Κέλσο και αν και είχες το χάρισμα της ανθρώπινης σοφίας εντούτοις πολύ σου έλειπε εκείνο της Θείας που οι Χριστιανοί διδάσκουν, διότι αν ταπεινά ζούσες τον βίο σου πιστεύοντας σε όλα όσα σου είπα για τον Ιησού και Εκείνου Του ζητούσες, τέτοια ζητήματα με μιας ευθύς θα ξεπερνούσες. Ας παραθέσω λοιπόν για χάρη των μετέπειτα από‘σε ανθρώπων όσα ο Μ. Βασίλειος αναφέρει ώστε να συγχωρεθείς εσύ για τούτη την άγνοιά σου γύρω από τον κόσμο, τους χρόνους, τους καιρούς και τους πλανήτες:

Μ. Βασίλειος: «Η δε γή ήν αόρατος και ακατασκεύαστος, λέγει. Αφού και τα δύο, ουρανός και γη, έγιναν ομότιμα, πώς ο μεν ουρανός αποπερατώθηκε, η δε γη είναι ακόμη ατελής και μισοφτιαγμένη; Ή γενικά, ποιο πράγμα της γης ήταν ακατασκεύαστο; Και για ποια αιτία η γη ήταν αόρατη;... Επειδή τότε δεν υπήρχε ακόμη τίποτε από αυτά που επρόκειτο να φυτρώσουν ύστερα από λίγο με το πρόσταγμα του Θεού, εύστοχα η διήγηση ονομάζει τη γη ακατασκεύαστη... Αποκάλεσε δε τη γη αόρατη για δύο λόγους: ή διότι δεν υπήρχε ακόμη ο άνθρωπος για να τη βλέπει ή γιατί ήταν κάτω από την επιφάνεια του ύδατος που την σκέπαζε και δεν ήταν δυνατό να τη βλέπει κανείς. Τα νερά δεν είχαν συγκεντρωθεί ακόμη στις συγκεντρώσεις τους, που έκανε ο Θεός αργότερα και τις ονόμασε θάλασσες. Τι σημαίνει λοιπόν αόρατος; Πρώτα, αυτό που εκ φύσεως δεν μπορούν να το δουν τα μάτια μας τα σωματικά. Έπειτα δε, αυτό που είναι μεν εκ φύσεως ορατό, αλλά δεν φαίνεται γιατί το σκεπάζει ένα άλλο σώμα, όπως το σίδερο που είναι στο βυθό. Μ’ αυτήν ακριβώς τη σημασία, νομίζω, λέγεται εδώ η γη αόρατη. Επειδή σκεπαζόταν από το νερό. Έπειτα, βέβαια, αφού δεν είχε γίνει ακόμη φως επάνω στην επιφάνεια της γης, δεν είναι καθόλου παράξενο αυτή που είναι ακόμη στο σκοτάδι, επειδή ο αέρας που είναι επάνω της είναι ακόμη αφώτιστος, να ονομάζεται αόρατη από την Γραφή και γι’ αυτό... ... Επειδή, λοιπόν, δεν λέει για το νερό ότι το «εποίησεν ο Θεός», λέγει όμως ότι η «γή ήν αόρατος», σκέψου εσύ μόνος σου με ποιο παραπέτασμα ήταν σκεπασμένη και δεν φαινόταν. Ασφαλώς η φωτιά δεν ήταν δυνατόν να τη σκεπάζει γιατί το πυρ είναι φωτιστικό και διαφανές και επιτρέπει να φαίνονται όσα καλύπτει και δεν τα σκοτίζει. Ούτε βέβαια και ο αέρας ήταν τότε αδιαφανής, γιατί ο αέρας από τη φύση του είναι αραιός και διαφανής μέσα του κολυμπούν όλα τα είδη των ορατών και αυτός τα δείχνει στα μάτια αυτών που κοιτάζουν. Αυτό που μένει, λοιπόν, είναι να καταλάβουμε ότι το νερό σκέπαζε την επιφάνεια της γης, γιατί το υγρό στοιχείο δεν είχε ακόμη περιορισθεί στη θέση που του δόθηκε για να παραμείνει. Γι’ αυτό και η γη δεν ήταν μόνο «αόρατος», αλλά και «ακατασκεύαστος». Γιατί, όταν το υγρό στοιχείο σκεπάζει τη γη την εμποδίζει να καρποφορεί. Η ίδια λοιπόν αιτία ήταν που έκανε τη γη και να μην φαίνεται και να είναι ακατασκεύαστη». Συνεχίζει ο άγιος: «Αλλά τι σημαίνει και η φράση: «Και σκότος επάνω της αβύσσου»; (Γεν. α΄ 2) Να, πάλι, άλλες αφορμές για μύθους και άλλες αρχές δυσεβειών ανθρώπων που διαστρέφουν τα λόγια της Γραφής σύμφωνα με τις δικές τους φαντασίες. Γιατί, δεν εξηγούν το σκοτάδι σαν αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή αέρας που δεν φωτίζεται, ή κάποιον τόπο που σκιάζεται ή εν πάσει περιπτώσει τόπο στερημένον από το φως για οποιαδήποτε αιτία, αλλά το εξηγούν σαν δύναμη κακή, ή μάλλον, σαν αυτό το ίδιο το κακό, που έχει την αρχή αφ΄ εαυτού του, αντίθετο και εχθρικό πρός την αγαθότητα του Θεού... Άνθρωπε, γιατί φεύγεις μακρυά από την αλήθεια, επινοώντας πράγματα που θα σε οδηγήσουν στην απώλεια; Ο λόγος είναι απλός και κατανοητός σε όλους. Η γη ήταν αόρατη, λέγει. Ποια η αιτία; Επειδή την σκέπαζε η άβυσσος. Και τι σημαίνει άβυσσος; Νερό πολύ, με αμέτρητο βάθος...Τρία πράγματα πρέπει να συνυπάρξουν για να γίνει σκιά: το φως, ένα σώμα και ο αφώτιστος τόπος. Το σκοτάδι, λοιπόν, που σκέπαζε τον κόσμο οφείλονταν στη σκιά του νερού που αιωρούνταν στον ουρανό. Προσπάθησε να καταλάβεις αυτό που λέγω με το εξής απλό παράδειγμα: Στήσε μέσα στο καταμεσήμερο μια σκηνή υφασμένη από στεγανό και πυκνό υλικό, και κλείσου μέσα στον αυτοσχέδιο σκοτεινό χώρο της. Τέτοιο να φανταστείς και το σκοτάδι εκείνο που σκέπαζε τον κόσμο... Τότε τα πάντα τα σκέπαζε το νερό. Γι’ αυτό, αναγκαστικά, σκοτάδι υπήρχε πάνω από την άβυσσο»….

Αυτή λοιπόν η εξήγηση του Μέγα Βασιλείου είναι η απόδειξη πως η Βίβλος χρίζει και εξύμνησης επιστημονικής γνώσης και θεοπνευστίας πολύ πριν υπάρξει καν ζωή στον πλανήτη, πέρα του ότι σε αυτή θα βρεις για πρώτη φορά παγκοσμίως την παρουσία του Πραγματικού Θεού. Σαφώς λοιπόν θα πρέπει να καταλάβεις μιας και εξ’ άπαντος, πως εσύ και ο Κέλσος μοιάζετε στην σοφία. Διότι η δική σας είναι πονηρή και φαύλα (Ιακώβου, Κεφ γ΄ «15 οὐκ ἔστιν αὕτη ἡ σοφία ἄνωθεν κατερχομένη, ἀλλ' ἐπίγειος, ψυχική, δαιμονιώδης. 16 ὅπου γὰρ ζῆλος καὶ ἐριθεία, ἐκεῖ ἀκαταστασία καὶ πᾶν φαῦλον πρᾶγμα.»), η δε εκείνου του Μέγα και Άγιου Βασιλείου είναι εξ άνωθεν χορηγούμενη ως είπα (Έξοδος, Κεφ. ΚΕ΄ «31 Καί ἐνέπλησεν αὐτόν πνεύματος θείου, σοφίας συνέσεως καί ἐπιστήμης καί πάσσης καλλιτεχνίας· 32 καί διά νά ἐπινοῇ ἒντεχνα ἒργα»). Το εκπληκτικό όμως της αμάθειας που βασιλεύει εν Ελλάδι, τώρα αλλά και άλλοτε, το βλέπει κανείς στο ίδιο βιβλίο που παράθεσα. Το προηγούμενο εδάφιο για την Πανθάλασσα, αναφέρει:

«Τέλος στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται πως ο Θεός έφτιαξε την Γη και χώρισε τα νερά από τις στεριές, ενώ ταυτόχρονα δημιούργησε το στερέωμα, και το φως, που το είχε δημιουργήσει από πριν, το μοίρασε στον ήλιο, στην σελήνη και τ’ αστέρια του Ουρανού». (Πηγή: «Γη και άνθρωποι», εκδόσεις Μίνωας, 1973, εφόσον στο Κεφ. «Θρύλλοι για την Γένεση της Γης», σελ. 12)

Είναι εύκολα κατανοητό πως ο συγγραφέας αυτού το βιβλίου δεν έχει μελετήσει τον Μέγα Βασίλειο. Βλέπεις λοιπόν πως η Π.Δ. έχει, τουλάχιστον ένα χρήσιμο πράγμα τα κείμενά της; Πολύ σωστά λοιπόν, η Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία μας δεν απέβαλλε. Αν το είχε πράξει τώρα θα έτρεχε να την «ξαναπροσλάβει» και θα φάνταζε μόρα! Μπορεί όμως να είναι μώρα η Εκκλησία του Ιησού Χριστού; (Β΄ προς Τιμόθεον , Κεφ. Βγ΄ «16 πᾶσα γραφὴ θεόπνευστος καὶ ὠφέλιμος πρὸς διδασκαλίαν, πρὸς ἔλεγχον, πρὸς ἐπανόρθωσιν, πρὸς παιδείαν τὴν ἐν δικαιοσύνῃ, 17 ἵνα ἄρτιος ᾖ ὁ τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἐξηρτισμένος.»)

ΑΘΕΟΣ αλλά ΕΝΘΕΟΣ αντιφατικός ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

Μόνο να ξέρεις, ότι όταν αποδέχεται μόνο τις σφαγές δεν μπορεί να την κατηγορεί ως "μυθολογική" γιατί αν μυθολογικά τα θαύματα και μαγικά (όχι του Θεού) τότε μυθολογικές και μαγικές (όχι του Θεού) και οι σφαγές... δεν συμφωνείτε;

Το σφάλμα ενημέρωσης βαραίνει εσένα που δεν άνοιξες ούτε ένα βιβλίο μου και με παιδεύεις κάνοντάς μου υποδείξεις λογικής χωρίς βάση. Είμαι ίσως ο ιδρυτής της 'σχολής' που θέλει ως μυθολογικό μόνο το αφηγηματικό περιτύλιγμα δηλαδή τις αφηγηματικές υπερβολές με 'θεούς' και 'αγγέλους' που δήθεν ευθύνονται για το αποτέλεσμα των θαυμάτων και όχι το αποτέλεσμα, δηλαδή το 'θαύμα', που σχεδόν πάντα είναι ανθρωπίνως ερμηνεύσιμο και μάλιστα με τα μέσα της εποχής του! Βέβαια η συστηματική θεοποίηση δεν δίστασε να ανακαλύψει και κάποια εντελώς φανταστικά θαύματα, αλλά αυτά είναι συγκριτικά ελάχιστα μπροστά στην χειροποίητη και εν πολλοίς αξιοθαύμαστη θαυματοποιία των Χαλδαίων μάγων της Παλαιάς Διαθήκης!

Μπορείς λοιπόν φίλτατε να εξηγήσεις, πως το θέμα με τις αρκούδες είναι ανθρωπίνως ερμηνεύσιμο, όταν κατηγόρησες τον προφήτη Ελισαίο; Διότι εννόησα πως εκεί αποδέχτηκες την ύπαρξη του Θεού εφόσον ο Ελισαίος δεν ήταν αυτός που σκότωσε τους νεανίες, αλλά οι αρκούδες της «θεϊκής» σου φύσης,

Δεν έχουμε σχέση με μύθους αγαπητέ σε όσα αφορούν τον Θεό μας (Β΄ Πέτρου, Κεφ. Α΄ «16 οὐ γὰρ σεσοφισμένοις μύθοις ἐξακολουθήσαντες ἐγνωρίσαμεν ὑμῖν τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ δύναμιν καὶ παρουσίαν, ἀλλ' ἐπόπται γενηθέντες τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος»)

Μέχρι τώρα αναρωτήθηκες πόσα σφάλματα ενημέρωσης έχεις εσύ ο ίδιος πριν να κατηγορήσεις εμένα; Σου κάνω υποδείξεις λογικής και σε παιδεύω; Μα αγαπητέ μου Καλόπουλε τι άλλο μου μένει να κάνω από το να σε εκπαιδεύω εν Χριστώ; Δεν έχω εμπάθεια καμία παρά τους χαρακτηρισμούς της σκέψης. Αλλά δεν θα ασχοληθώ περισσότερο με τα της μυθολογίας της Βίβλου διότι μυθικό περιτύλιγμα είναι οι δικοί σου οι λόγοι γύρω από αυτήν. Δεν έχεις καμιά απόδειξη για να στηρίξεις τα «φανταστικά» θαύματα. Είσαι παχιά λόγια χωρίς να έχεις καμιά επιστημονική εγκυρότητα. Αν δεν απατώμαι είσαι ένας απλός συγγραφέας, όπως και ’γω άλλωστε. Πριν επιτεθείς λοιπόν στην Βίβλο και σε «φοβηθεί» ο Θεός, καλό θα είναι να γυρίσεις όλη την Ελλάδα και μετά όλο τον Χριστιανικό κόσμο επί της γης και να τους επιδείξεις και αποδείξεις, πως τα θαύματα που συμβαίνουν είναι μυθικά και όχι πραγματικά. Να πας στην Ιταλία, να δεις και να εξετάσεις το σπαθί του Γλαγκάνο (για το οποίο απέφυγες να απαντήσεις στην προηγούμενη επιστολή μου και ο καθείς μπορεί να καταλάβει το γιατί) με το οποίο ασχολήθηκαν πολύ σοβαρά πανεπιστήμια και επιστήμονες της Ιταλίας και να τους πεις πως είναι μύθος (δεν υπάρχει σπαθί) και τέλος να συναντήσεις τους επιστήμονες που ασχολήθηκαν με την ιερή σινδόνη του Τορίνου και να τους πεις πως και αυτή είναι μύθος (δεν υπάρχει σινδόνη) εφόσον ο άνθρακας έδειξε ημερομηνία κατασκευής το 1100 μ.Χ. και δηλαδή πολύ μετά την Σταύρωση του Χριστού. Το ότι η «κατασκευή» της Σινδόνης ξεφεύγει ακόμη και από τις τότε κατασκευαστικές ικανότητες της τεχνολογίας δεν το εξετάζουμε καημένε!

Να σας πω και ένα άλλο λογικό σφάλμα. Αν η καιγόμενη βάτος είναι κόλπο ταχυδακτυλουργίας και πυρίφλευκτων υλικών τότε τι είναι σας παρακαλώ η ίαση ασθενειών ή η διάβαση της ερυθράς θάλασσας; με τι πυρίφλεκτο υλικό επιτυγχάνοντα αυτά τα "κόλπα;" ήτις= ή τα εξηγούμε όλα τα θαύματα με την λογική ή καλύτερα να μην εξηγούμε ΤΙΠΟΤΑ

Μετά από πολύχρονη μελέτη, το συμπέρασμά μας είναι: Οι βιβλικές πληγές είναι πραγματικές (μαγγανείες) και τα θαύματα ίασης δεν είναι παρά η άρση της μαγγανείας και συνεπώς των πληγών. Νοσοποιός και θεραπευτής είναι το ίδιο πρόσωπο! Άρα τα εγκλήματα αληθινά και τα θαύματα κατασκευασμένα. Για λεπτομέρειες διαβάστε το βιβλίο μου «Ο Ένοπλος Δόλος».

Περί καιγόμενης βάτου παραπέμπω στα βιβλία μου: «ο Ένοπλος Δόλος» και «Θαύμα ή απάτη το 'άγιον' φως της Ιερουσαλήμ». Για την διάβαση της Ερυθράς «το μεγάλο Ψέμα» και «Αβραάμ ο Μάγος» όπου διεξοδικά απομυθοποιώ με άφθονα στοιχεία τα θαύματα αυτά. Καταλάβετέ το... δεν είναι δυνατόν, κάποιοι τεχνολόγοι θαυμάτων του παρελθόντος, να μας έδεσαν ευκαιριακά με εντυπωσιακά 'θαύματα' και εμείς να καθόμαστε ακόμα δεμένοι μετά από χιλιετίες, υπηρετώντας τους δήθεν θεούς που κρύβονται πίσω απ’ τα δήθεν θαύματά τους... αυτό είναι κατάντια!

Λες πως τα θαύματα είναι η άρση της μαγγανείας (πραγματικής πληγής). Πώς είναι νοσοποιός και θεραπευτής το ίδιο άτομο; Τι έχετε να πείτε για την εκ του μηδενός σίτιση τόσων πολλών ανθρώπων από τον Ιησού άνευ της ύπαρξης υπαρχόντων τροφίμων; τους έκλεψαν τα τρόφιμα οι μαθητές και ο Ιησούς; Και που τα έκρυψαν αγαπητέ; η Ίαση του χωλού και του τυφλού, η ανάσταση του Λαζάρου προϋποθέτουν τον Χριστό ως μαγγανάρη τυφλωτή και δολοφόνο! Το σπαθί του Αγίου Γκαλγκάνου, τι μαγγανεία ανεξήγητη είναι; Η ανάσταση του Χριστού τι πληγή είναι και πως επιτυγχάνεται η άρση της; Πώς είναι δυνατόν νοσοποιός και θεραπευτής του θανάτου να είναι το ίδιο το πρόσωπο; Αυτοκτόνησε και αναστήσου λοιπόν αν μπορείς Καλόπουλε και πάψε να λες ότι ως ανεμοστρόβιλος περνά εις το μυαλό. Πώς είναι δυνατόν να γίνονται ιάσεις με την επίκληση Αγίων; Να παραθέσω θαύματα σε προσκυνητές Αγίων; Σου το είπα και την άλλη φορά. Ή τα εξηγείς όλα με μαγγανείες ή μην εξηγείς κανένα!

Τα βιβλία σου δεν μου χρειάζονται, αυτά που λες μου φθάνουν. Η «σχολή» σου δεν ικανοποιεί με τις εξηγήσεις της. Είναι φτηνές και ψεύτικες. Αυτά που υποστηρίζεις, νοσοποιός = θεραπευτής μπορείς να το βρεις κάλλιστα στην διδασκαλία άλλης θρησκείας και συγκεκριμένα στις ιάσεις του Ασκληπιού. Τότε οι πιστοί του δέχονταν πως τις αρρώστιες τις έστελνε ο Ασκληπιός και τον παρακαλούσαν να τις «πάρει πίσω». Αντιμετώπισε λοιπόν και συνέγραψε και κατά του θεού Ασκληπιού και σταμάτα να συμμαχείς μαζί με αυτόν και τους νέους οπαδούς του, ειδάλλως φανερώνεις πάλι έναν Καλόπουλο άδικο.

ΠΕΜΠΤΗ & ΤΡΑΓΙΚΗ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

Για τις "διαταγές" του Πανάγαθου δείτε ότι σας είπα παραπάνω. Μόνο που και δω σεις ο ίδιος τον λέτε "ηθικό" αυτουργό και όχι δολοφόνο.

Καλέ μου φίλε Ανώνυμε. Προφανώς αναφέρεσαι στις διαταγές βρεφοκτονίας του πανάγαθου Γιαχβε που υπάρχουν στην Βίβλο. Μα είναι πανάγαθος ο Γιαχβέ; Αυτά περί πανάγαθου είναι θεολογική σάλτσα που την χρησιμοποιούσαν αιώνες χωρίς ποτέ να γίνουν γνωστά τα τραγικά πραγματικά εγκλήματα στα οποία εμπλέκεται ο Γιαχβέ. Ποιος πανάγαθος και κουραφέξαλα. Που τον βλέπεις τον πανάγαθο όταν διατάζει: «εξολόθρευσε, μη λυπηθείς, αλλά εξόντωσε άνδρες, γυναίκες και παιδιά, από νήπια έως και θηλάζοντα». Α Σαμουήλ 15.3. Ένα απ’ τα αισχρότερα εγκλήματα της ανθρώπινης ιστορίας είναι η μαζική αυτή βρεφοκτονία κατ' εντολή του βιβλικού πανάγαθου! Η Βίβλος, ενώ κατηγορεί τα έθνη για βαρβαρότητες, δεν διστάζει να καταγράψει την σαφέστατη αλλά και 'θεϊκή' αυτή εντολή βρεφοκτονίας, που παρόμοια της δεν θα βρείτε σε κανένα άλλο βιβλίο θρησκείας! Το κακό βέβαια δεν σταμάτησε εκεί: «κι εσύ Βαβυλώνα θα καταστραφείς! Μακάριος οποίος πιάσει και συντρίψει τα βρέφη (Ο΄νήπια) σου στο βράχο!» (Β.Β.) Ψαλμός (ΡΛΖ΄9) 137.9 ή 136.9.

Μα τι είναι τα μωρά για να τα κοπανάμε στο βράχο; Δεν αισθάνεσαι τίποτε περίεργο, αποκαλώντας αυτόν τον αρχαίο βάρβαρο ασιάτη θεό πανάγαθο; «Λέει ο Κύριος, θα ξεσηκώσω ενάντιον (της Βαβυλώνας) τους Μήδους. Τα τόξα τους θα εξοντώνουν τους έφηβους, δεν θα λυπηθούν τα βρέφη, ούτε τα ανήλικα παιδία τους θ' αφήσουν να γλιτώσουν». Ησαΐας 1317-18.

Απολαύστε πανάγαθους βρυχηθμούς κατά του ίδιου του λαού του, ο οποίος για μένα υπήρξε κατ εξοχήν παθών: «Θα σας κάνω (λαέ Ισραήλ!) ότι δεν έκανα μέχρι τώρα... μέσα στην πόλη οι πατεράδες θα φάνε τα παιδία τους και τα παιδία θα φάνε τους πατεράδες... δεν θα σας σπλαχνιστώ... θα σας εξοντώσω με λοιμό... πείνα... ξίφος... σαν βέλος θα τρυπά τα σωθικά σας η πείνα... θα σας καταστρέψω... θα σας εξαφανίσω... εκτός από την πείνα άγρια θηρία θα στείλω εναντίον σας να θανατώσουν τα παιδιά σας. Οι αρρώστιες και βία θα σας βρουν κι εγώ θα σας καταδιώξω με το ξίφος μου. Εγώ ο Κύριος... θα σας τιμωρήσω... δεν θα σας δείξω έλεος... δεν θα γλιτώσετε... θα πληρώσετε... Να η καταστροφή έρχεται... Το τέλος έρχεται, έρχεται το τέλος. Το τέλος σας φτάνει πλησιάζει. Τώρα είναι η σειρά σας. Ήρθε ο καιρός σας η μέρα πλησιάζει... θα εξαντλήσω ενάντιων σας τον θυμό μου... κι έτσι θα μάθετε ότι εγώ που σας κτυπώ είμαι ο Κύριος» Ιεζεκιήλ 5.9 -7.9. Μπράβο Γιαχβε... Συγχαρητήρια Πανάγαθε... Πέσε πάνω τους Πανάγαθε, ρήμαξε τους, μην αφήσεις τίποτε όρθιο!!! Πανάγαθος... Πανάγαθος... Πανάγαθος! Αυτός είναι θεός!

Ε, αν αυτός δεν είναι ΠΑΝΑΓΑΘΟΣ... τότε... ποιος άλλος μπορεί να είναι;!

Σου θυμίζει καλέ μου άνθρωπε, όλο αυτό και εκατοντάδες αλλά παρόμοια μέσα στην Παλαιά Διαθήκη, κάποιον περίπου ηθικό αυτουργό όπως θέλεις να τον παρουσιάσεις; Και τι είναι ο ηθικός αυτουργός τον οποίον εσύ παρουσιάζεις περίπου σαν απαλλαγμένο ενοχής; δεν είναι ο πραγματικός εισηγητής του κακουργήματος δεν είναι η ψυχή του εγκλήματος; Είναι ο ηθικός αυτουργός απαλλαγμένος από ένοχες;

Ο νομικός μας σύμβουλος μας ενημέρωσε ότι στο δικαστήριο ο ηθικός αυτουργός εξισώνεται με τον φυσικό αυτουργό και τους επιδικάζονται οι ίδιες ποινές, εκτός από την περίπτωση που ο φυσικός αυτουργός έχει μειωμένο καταλογισμό... πράγμα πολύ συνηθισμένο στην ιστορία του θρησκευτικού εγκλήματος. Άλλωστε ο Γιαχβε, κατά δήλωση του... δεν νοιάζεται και πολύ αν είναι και τόσο δίκαιος: «εγώ ο Κύριος ο θεός, έρχομαι εναντίον σου, θα βγάλω το ξίφος μου από την θήκη του και θα εξολοθρεύσω και δικαίους και ασεβείς από τον νότο ως τον βορά». Ιεζεκιήλ 21.9. Πρόκειται για θεολογικό αμόκ!

(Κατ’ αρχάς θέλω να επισείσω την προσοχή των αναγνωστών, διότι ο Καλόπουλος υποστηρίζει πως όλες αυτές οι βιαιοπραγίες είναι ανθρώπινες - χαλδαϊκές - Ιουδαϊκές συνομωσίες για να αποδείξει πως ο Θεός δεν υπάρχει. Κατηγορία που προσάπτει στον Θεό για να υποστηρίξει ακόμη μια φορά την ανυπαρξία Του είναι η έλλειψη Παναγαθότητας. Θα εξεταστούν και τα δύο αυτά ζητήματα αν στέκουν λογικά για να αποδειχθεί η Ύπαρξη του Θεού.)

Οι Απώλειες των Βρεφών: Γιατί ο Θεός αποφάσισε να πάρει τις ζωές των βρεφών των ειδωλολατρικών λαών που συνόρευαν με τον Ισραήλ; Μας το εξηγεί η Αγία Γραφή (Δευτερονόμιον, Κεφ. Ιβ΄ «29 Ἐὰν δὲ ἐξολοθρεύσῃ Κύριος ὁ Θεός σου τὰ ἔθνη, εἰς οὓς εἰσπορεύῃ ἐκεῖ κληρονομῆσαι τὴν γῆν αὐτῶν, ἀπὸ προσώπου σου καὶ κατακληρονομήσῃς αὐτήν, καὶ κατοικήσῃς ἐν τῇ γῇ αὐτῶν, 30 πρόσεχε σεαυτῷ, μὴ ἐκζητήσῃς ἐπακολουθῆσαι αὐτοῖς μετὰ τὸ ἐξολοθρευθῆναι αὐτοὺς ἀπὸ προσώπου σου λέγων· πῶς ποιοῦσι τὰ ἔθνη ταῦτα τοῖς θεοῖς αὐτῶν, ποιήσω κἀγώ. 31 οὐ ποιήσεις οὕτω τῷ Θεῷ σου· τὰ γὰρ βδελύγματα Κυρίου, ἃ ἐμίσησεν, ἐποίησαν ἐν τοῖς θεοῖς αὐτῶν, ὅτι τοὺς υἱοὺς αὐτῶν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν κατακαίουσιν ἐν πυρὶ τοῖς θεοῖς αὐτῶν.») και συνεχίζει αμέσως μετά ο Θεός θέλοντας να δώσει ύψιστη σημασία στα λεγόμενα Του, περί της εξολόθρευσης αυτών των λαών (Δευτερονόμιον, Κεφ. Ιγ΄ «1 ΠΑΝ ρῆμα ὃ ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν σήμερον, τοῦτο φυλάξῃ ποιεῖν· οὐ προσθήσεις ἐπ΄ αὐτὸ οὐδὲ ἀφελεῖς ἀπ’ αὐτοῦ»).

Εσύ Καλόπουλε κατηγορείς τον ζωοδότη Θεό πως αφαιρεί άδικα ζωές, όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, διότι και δίκαια τις αφαιρεί, εφόσον σταματά τις ανθρωποθυσίες βρεφών σε ψεύτικους θεούς ή δαίμονες που δεν μπορούν να ανταποδώσουν ζωή, και φιλεύσπλαχνος είναι αφού σταματά αυτή την φρίκη της θυσίας παιδιών. Εσύ Καλόπουλε πως θα ήθελες τον Θεό για να είναι φιλεύσπλαχνος; να αφήσει να συνεχίζονται οι ανθρωποθυσίες των παιδιών από τους γονείς γύρω από τον λαό Του, τον οποίο προσπαθεί να του διδάξει τα περί αληθινού Θεού; έπρεπε να αφήσει και τους Ιουδαίους να γίνουν το ένα και αυτό με τους βρεφοθυσιαστές ειδωλολάτρες και να θύουν παιδιά όλοι παρέα; Αυτοί οι άνθρωποι μίαναν και τον Θεό που τους έπλασε και το ανθρώπινο γένος. Αλήθεια, για ρώτησε τον νομικό σου σύμβουλο τι ποινή θα αποφάσιζε να δώσει σ’ έναν γονέα που θυσίαζε και έκαιγε ζωντανά τα παιδιά του κατ’ εξακολούθηση στον κερασφόρο ψευτοθεό - δαίμονα Μολώχ; Μήπως η ποινή θα ήταν η καταδίκη των Ιουδαίων αντί των γονέων ή του Θεού, για να δικαιωθεί το αντισιωνιστικό ή ανιχαλδαϊκό ή αντιχριστιανικό μένος των νεοπαγανιστών;

Αλλά περί των βρεφών θα επανέλθω στο τέλος της ενότητας αυτής. Ας παρουσιάσω όμως ακόμη ένα χωρίο (Ησαΐας, Κεφ. Νζ «5 οἱ παρακαλοῦντες εἴδωλα ὑπὸ δένδρα δασέα, σφάζοντες τὰ τέκνα αὐτῶν ἐν ταῖς φάραγξιν ἀναμέσον τῶν πετρῶν. 6 ἐκείνη σου ἡ μερίς, οὗτός σου ὁ κλῆρος, κἀκείνοις ἐξέχεας σπονδὰς κἀκείνοις ἀνήνεγκας θυσίας· ἐπὶ τούτοις οὖν οὐκ ὀργισθήσομαι;»). Καλόπουλε, σου θυμίζει κάτι η ρίψη παιδιών σε φαράγγια ή στα σκουπίδια; Θα πρέπει να μάθεις πως ακόμα και οι ανθρωποθυσίες και η ανθρωποφαγική νηπιοφαγία ήταν φαινόμενο υπαρκτό, ακόμα και στην Αρχαία Ελλάδα. Υπήρχε εποχή στην Αρκαδία, που στο Ιερό του Δια γινόντουσαν τελετές νηπιοφαγίας, [εγκυκλ. Britannica , «Ανθρωποθυσία», τόμος 9 , σελ 207-208]. Δηλαδή το νήπιο τεμαχίζονταν, ψήνονταν και αφού ολοκληρωνόταν η τελετή, τα κομμάτια του μοιράζονταν προς βρώση. Επίσης, από όσα αναφέρει αναφέρονται στην Απολλόδωρου Βιβλιοθήκη, εκδ. Αφών Τολίδη, ο Διόνυσος σαν πήγε στο Άργος και είδε ότι δεν τον τιμούσαν οι γυναίκες, τις έκανε μαινάδες να παίρνουν τα βουνά με τα μωρά στο βυζί και να τρέφονται από τις σάρκες των ίδιων των παιδιών τους.

Οι διαταγές βρεφοκτονίας αγαπητέ δεν είναι τόσο απλές όσο φαντάζεσαι. Πρώτα από όλα δεν σκοτώνει ο Θεός. Τι θέλω να πω. Ο Θεός της Βίβλου και ο Χριστός ως Υιός, είναι ο πραγματικός Θεός. Βάση αυτής της αποδοχής και βάση της παραδοχής ότι Εκείνος είναι η πηγή της ζωής (Δευτορονόμιο, Κεφ. Λβ΄ «39 ἴδετε ἴδετε ὅτι ἐγώ εἰμι, καὶ οὐκ ἔστι Θεὸς πλὴν ἐμοῦ· ἐγὼ ἀποκτενῶ καὶ ζῆν ποιήσω, πατάξω κἀγὼ ἰάσομαι, καὶ οὐκ ἔστιν ὃς ἐξελεῖται ἐκ τῶν χειρῶν μου». Εδώ ο Θεός εννοεί πως Εκείνος μπορεί να θανατώσει αλλά ταυτόχρονα και να αναστήσει, μπορεί να αρρωστήσει κάποιον αλλά ταυτόχρονα να τον ιατρέψει εφόσον Πηγή της ζωής. Η αποχή του Θεού είναι αρρώστια και θάνατος, ο Διάβολος είναι μαύρος και θανατερός διότι απέχει από τον Θεό, έχει αποβάλλει τον Θεό ως Άγιο πνεύμα από μέσα του), οι αφαιρέσεις ζωών που έγιναν από τον Ίδιο τον Θεό ή με απ’ ευθείας εντολής Του, δεν είναι εγκλήματα διότι μπορεί να ανταποδώσει την ζωή. Όπως ξαναείπα ένας που σου δίνει ελεημοσύνη αν στην αφαιρέσει, δηλαδή την πάρει πίσω επειδή δεν την αξίζεις, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κλέφτης, πόσο μάλλον αν στην ξαναεπιστρέψει (καινή γη). Αν θανατώσει ο Διάβολος, ένας δαίμονας ή ένας άνθρωπος, δεν μπορεί πλέον να επαναφέρει τον άνθρωπο στην ζωή, μήτε στην παρούσα μήτε στην μέλλουσα. Γι’ αυτό και ο Θεός μέσα στις δέκα εντολές παράδωσε και το (Δευτερονόμιον, Κεφ. Ε΄ «17 οὐ φονεύσεις») και έδωσε και ποινή (Έξοδος, Κεφ. ΚΑ΄ «12 Ἐὰν δὲ πατάξῃ τίς τινα, καὶ ἀποθάνῃ, θανάτῳ θανατούσθω· »). Γνωρίζει ο Θεός, ότι ο άνθρωπος φυσικά και δεν μπορεί να κάνει ανταπόδοση ζωής για εκείνους που θα θανατώσει. Ο διάβολος υπήρξε ο χειρότερος διότι προώθησε τον άνθρωπο, από Αδάμ και μετά, να πεθαίνει, όπως και όλοι οι απόγονοί Του, εφόσον παρέβη τις εντολές του Θεού, και σαφώς μήτε ο διάβολος μπορεί να ανταποδώσει ζωή, εφόσον είναι Άγγελος και όχι Θεός. Ο Θεός όμως μπορεί και να ανταποδώσει ζωή για τον θάνατο αλλά και επιθυμεί να ανταποδώσει μεταθανάτια ζωή.

Αλλά ας δούμε το χωρίο που αναφέρεις Καλόπουλε περί του Σαμουήλ. Σε αυτό το χωρίο πράγματι εξολοθρεύονται όλοι οι του Αμαλήκ κατ΄ εντολή του Θεού, αλλά όχι μόνο όλοι οι άνθρωποι αλλά κατ’ εντολή και όλα τα ζώα θα έπρεπε να εξολοθρευτούν (Α΄ Σαμουήλ, Κεφ. ΙΕ΄ «3…ἀλλά θανάτωσον καί ἂνδρα και γυναῖκα καί παιδίον καί θηλάζον καί βοῦν καί πρόβατον καί κάμηλον καί ὂνον.»). Οι του Σαούλ λοιπόν, σκότωσαν τους Αμαληκίτες αλλά εντούτοις δεν άκουσαν τις εντολές του Θεού και δεν έσφαξαν και όλα τα ζώα (ό,π. «9 Πλήν ἐφείσθη ὁ Σαούλ καί ὁ λαός τόν Ἀγάγ καί τά καλήτερα τῶν προβάτων καί τῶν βοῶν καί τῶν δευτερευόντων καί τῶν ἀρνίων καί παντός ἀγαθοῦ, καί δέν ἢθελον νά εξολωθρεύσωσιν αὐτά.»). Γιατί όμως ο Σαούλ δεν εξολόθρευσε όλα τα ζώα; Διότι θα του ήταν χρήσιμα σ’ αυτόν και τον λαό του. Και το έπραξε αυτό ο Σαούλ ακριβώς επειδή δεν έχει καταλάβει το σχέδιο του Θεού και πίστεψε πως με την προστασία του Πραγματικού Θεού οι σφαγές έγιναν για να πλιατσικολογήσουν τους Αμαληκίτες οι Ιουδαίοι. Ακριβώς το ίδιο πράγμα νομίζεις και συ Καλόπουλε (βλέπε επόμενη παράγραφο «Δεν πρόκειται για αληθινό θεό αυτό κι αν είναι πια ξεκάθαρο! Αν είναι στην 'μοίρα' μας να αφανιστούμε από ένα τιτάνιο κοσμικό χτύπημα τότε αυτός ο ΘΕΟΣ των γαλαξιών ούτε που θα μας ρωτήσει, αλλά ούτε και θα παίξει μαζί μας, όπως παίζει με του φόβους, τις δήθεν ενοχές και τις δήθεν σωτήριες αρετές μας ο 'θεός' της Βίβλου»), ότι δηλαδή ο Θεός δεν υπάρχει και πως οι θεο-διαταζόμενες σφαγές δεν είναι τίποτα άλλο παρά το παραπέτασμα πάνω από μια επεκτατική πολιτική των Ιουδαίων. Όμως ο Θεός δεν είναι υποχείριο κανενός λαού. Ο Ιουδαϊκός λαός συμμετείχε στο σχέδιο του Θεού, όπως στην μ.Χ. μετέχουν όλα τα έθνη, και δεν ήταν ένας λαός που με θεϊκή βοήθεια θα μπορούσε να ληστεύει και να αρπάζει ότι και όσα ήθελε (αυτό ισχύει και για τους σημερινούς Χριστιανούς) .

Ο Θεός λοιπόν σαν είδε ότι δεν έσφαξαν και όλα τα ζώα είπε στον Σαμουήλ τον προφήτη (ό,π. «10 Τότε ἒγεινε λόγος Κυρίου προς τον Σαμουήλ, λέγων, 11 Μεταμελήθη ὃτι ἒκαμα τόν Σαούλ βασιλέα· διότι ἐστράφη ἀπό ὂπισθέν μου καί τούς λόγους μου δέν ἐξετέλεσε»). Γιατί ο Θεός λέει στον Προφήτη πως ο Σαούλ δεν κάνει για βασιλέας; Ακριβώς επειδή δεν άκουσε τους λόγους Του, δηλαδή δεν έσφαξε και όλα τα ζώα! (ό,π. «14 Εἶπε δέ ὁ Σαμούηλ, Καί τίς ἡ φωνή αὓτη τῶν προβάτων εἰς τά ὦτα μου, καί ἡ φωνή τῶν βοῶν, τήν ὁποίαν ἀκούω;»). Ακόμη και όταν ο Σαούλ υποστηρίζει ότι έσωσε τα ζώα για να τα προσφέρει δήθεν ως θυσία (ό,π. «21 ὁ λαός ὂμως ἐλαβεν ἐκ τῶν λαφύρων πρόβατα καί βόας, τά καλήτερα ἀπό τῶν ἀπηγορευμένων, διά νά θυσιάσῃ εἰς Κύριον τόν Θεόν σου ἐν Γαλγάλοις.») ο Θεός γνωρίζει ότι αυτός λέει ψέματα, γι’ αυτό και του ανακοινώνει πως η υπακοή στα λόγια του Θεού είναι ανώτερη από τις θυσίες (ό,π.. «22… ἰδού, ἡ ὑποταγή εἶναι καλητέρα παρά την θυσίαν· ἡ ὑπακοή, παρά τό πάχος τῶν κριῶν· 23 διότι ἡ ἀπείθεια εἶναι καθώς τό ἁμάρτημα τῆς μαγείας· ») και τον καταργεί από βασιλιά του Ισραήλ (ό,π. «28 Καί εἶπε προός αὐτόν ὁ Σαμουήλ, Ἐξέσχισεν ὁ Κύριος τήν βασιλείαν τοῦ Ἰσραήλ ἀπό σοῦ σήμερον καί ἒδωκεν αὐτήν εἰς τόν πλησίον σου, τόν καλήτερόν σου·»).

Γιατί λοιπόν Καλόπουλε ο Θεός ζητά εδώ τυφλή υποταγή στους λόγους Του και δηλαδή να είχαν σφαγή και όλα τα ζώα των Αμαληκιτών και να μην τα δρέψει αυτά ο «λαός» Του, οι Ιουδαίοι; Και γιατί ορίζει αυτή την συγκεκριμένη υπακοή ανώτερη από την θυσία προς τον Ίδιο; (ΤΕΣΤ: εσύ αλήθεια Καλόπουλε τι θα όριζες;… θυσία ή σφαγή των ζώων αν ήσουν θεός; Σαν βασιλιάς θα επιθυμούσες τα δώρα του πλιατσικολογήματος ή θα έλεγες στον λαό σου να τα καταστρέψει; …σταμάτα και σκέψου πριν διαβάσεις παρακάτω…

Ο χρόνος έληξε … πολύ απλά φίλτατε, ο Θεός έχει τόση σοφία, ώστε γνώριζε τις αντιρρήσεις που θα ύστατο στο μέλλον από ανθρώπους της δικής σου λογικής. Ο Θεός εδώ σε προλαβαίνει και στο λέει ξάστερα: δεν έγινε η σφαγή επειδή Εγώ ως Θεός δεν υπάρχω και επειδή οι Ιουδαίοι με «κατασκεύασαν» για να πλιατσικολογούν, αλλά η αφαίρεση της ζωής έγινε με Δική Μου εντολή. Γι’ αυτό και όρισα να σφαχτούν όλα τα ζώα, ώστε κριτικές σαν την δικής σου (συνωμοσία - πλιατσικολόγημα) να μη στέκουν, διότι (Δευτερονόμιο, Κεφ. Λβ΄ «39 ἴδετε ἴδετε ὅτι ἐγώ εἰμι, καὶ οὐκ ἔστι Θεὸς πλὴν ἐμοῦ· ἐγὼ ἀποκτενῶ καὶ ζῆν ποιήσω, πατάξω κἀγὼ ἰάσομαι»). Αυτά βέβαια Καλόπουλε καταμαρτυρούν την θεοπνευστία της Βίβλου διότι σ’ αυτό το χωρίο ούτε ο Προφήτης, ούτε ο Σαούλ γνωρίζουν γιατί έπρεπε να είχαν σφάξει και όλα τα ζώα και αυτό το επιβεβαιώνει η τυφλή υπακοή που ζητά ο Θεός από αυτούς δίχως να τους εξηγεί. Εκείνοι δεν μπορούν να μετάσχουν της Θείας Του σοφίας που όλα τα προβλέπει και όλα τα προνοεί.. Εσύ έχεις την τύχη να το μάθεις. Τώρα ελπίζω να εννοήσεις γιατί είχα πει στο προηγούμενο γράμμα «ηθικό» αυτουργό και όχι δολοφόνο («οὒ μη γένοιτο»). Αλλά αυτό το χωρίο ξάστερα ρίχνει στα έγκατα της γης τις ψευτοθεωρίες σου περί προφητικών βοτάνων. Διότι όπως βλέπεις εδώ ο προφήτης δεν ξέρει γιατί ο Θεός του ζητά να σφάξει τα ζώα ο Σαούλ. Δεν λέει προφήτης ότι του κατέβει από κάποιο βότανο. Αν ήταν δικά του τα λόγια θα δικαιολογούσε και τις αποφάσεις του. Όμως δεν ξέρει. Ο Θεός ήξερε όμως, αφού λογικά συνάγεται πως ο Θεός τους έλεγε τι να κάνουν.

Αλλά ας δούμε και γιατί ο Θεός εξολόθρευσε από την γη τους Αμαλικήτες. Στην Έξοδο (Κεφ. Ιζ΄ 8 - 13) γίνεται μνεία της ολοήμερης σκληρής μάχης των Αμαληκιτών ενάντια στους Ιουδαίους, που διαρκώς με την βοήθεια του Θεού, το έχουν σκάσει από την δουλεία της Αιγύπτου και αφού νικούν στο τέλος τους Αμαληκίτες, τους λέει ο ίδιος ο Θεός (Έξοδος, Κεφ. ΙΖ΄ «14 εἶπε δὲ Κύριος πρὸς Μωυσῆν· κατάγραψον τοῦτο εἰς μνημόσυνον ἐν βιβλίῳ καὶ δὸς εἰς τὰ ὦτα Ἰησοῦ, ὅτι ἀλοιφῇ ἐξαλείψω τὸ μνημόσυνον Ἀμαλὴκ ἐκ τῆς ὑπὸ τὸν οὐρανόν. 15 καὶ ᾠκοδόμησε Μωυσῆς θυσιαστήριον Κυρίῳ καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Κύριος καταφυγή μου· 16 ὅτι ἐν χειρὶ κρυφαίᾳ πολεμεῖ Κύριος ἐπὶ Ἀμαλὴκ ἀπὸ γενεῶν εἰς γενεάς.»). Το αυτό επαναλαμβάνει στο (Δευτερονόμιο, Κεφ. Κε΄ «17 Μνήσθητι ὅσα ἐποίησέ σοι Ἀμαλὴκ ἐν τῇ ὁδῷ ἐκπορευομένου σου ἐκ γῆς Αἰγύπτου, 18 πῶς ἀντέστη σοι ἐν τῇ ὁδῷ, καὶ ἔκοψέ σου τὴν οὐραγίαν, τοὺς κοπιῶντας ὀπίσω σου, σὺ δὲ ἐπείνας καὶ ἐκοπίας, καὶ οὐκ ἐφοβήθη τὸν Θεόν. 19 καὶ ἔσται ἡνίκα ἐὰν καταπαύσῃ σε Κύριος ὁ Θεός σου ἀπὸ πάντων τῶν ἐχθρῶν σου τῶν κύκλῳ σου ἐν τῇ γῇ, ᾗ Κύριος ὁ Θεός σου δίδωσί σοι κληρονομῆσαι, ἐξαλείψεις τὸ ὄνομα Ἀμαλὴκ ἐκ τῆς ὑπὸ τὸν οὐρανὸν καὶ οὐ μὴ ἐπιλάθῃ.»).

Εσύ δηλαδή Καλόπουλε τι περιμένεις; Να επιτίθεται ένας λαός στους «τσακισμένους απ’ την πείνα και την έρημο φουκαράδες Ισραηλίτες!» (συ είπες) που βρίσκονται υπό την προστασία του Θεού και ενώ ο Θεός το δήλωσε από την εποχή του Μωϋσή (Έξοδος, Κεφ. Ιζ΄ 14) πως θα τους τιμωρήσει γι’ αυτή την αδικία, μόλις περάσουν μερικές γενεές να το ξεχνά; Ποιόν ορίζεις δυνατότερο Καλόπουλε; Τους Αμαληκίτες, τους Ιουδαίους ή τον Αληθινό Θεό; Αντί να βλέπεις την επιβεβαίωση των προφητειών, περιτριγυρίζεις τα γεγονότα και ασχολείσαι με αποσπάσματα.

Θα μου πεις: και ποια είναι η αληθινή προφητεία; Το λέει ξάστερα η Αγία Γραφή (Δευτερονόμιο, Κεφ. ΙΗ΄ «21 ἐὰν δὲ εἴπῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου· πῶς γνωσόμεθα τὸ ρῆμα, ὃ οὐκ ἐλάλησε Κύριος; 22 ὅσα ἐὰν λαλήσῃ ὁ προφήτης ἐκεῖνος τῷ ὀνόματι Κυρίου, καὶ μὴ γένηται καὶ μὴ συμβῇ, τοῦτο τὸ ρῆμα ὃ οὐκ ἐλάλησε Κύριος· ἐν ἀσεβείᾳ ἐλάλησεν ὁ προφήτης ἐκεῖνος, οὐκ ἐφέξεσθε αὐτοῦ.»). Σκέψου όλη αυτή η ιστορία να αφορούσε έξοδο Ελλήνων που να ήσαν δούλοι των Αιγυπτίων και μόλις το έσκαγαν και άρχισαν να απολαμβάνουν λίγη ελευθερία μες την φτώχεια τους μέσα στην καυτερή και άγρια έρημο και ενώ τους προστατεύει ο ίδιος ο Θεός (απόδειξη οι πληγές της Αιγύπτου) να τους επιτίθονται οι Αμαληκίτες, θέλοντας να τους σφάξουν και να τους ληστέψουν, ενώ είναι σε γνώση της παρουσίας του Θεού!. Σου φαίνεται άδικη η τιμωρία του Θεού έπειτα; Εμένα μου φαίνεται δίκαιη η τιμωρία τόσο της ασέβειά τους όσο και της δυστυχίας που ήθελαν να επιφέρουν σε ένα τσούρμο πρόσφυγες! Σήμερα, τους τότε Ισραηλίτες, θα τους προστάτευε ο ΟΗΕ και ίσως και Έλληνες κυανόκρανοι στρατιώτες αθεόφοβε!

Για το ζήτημα της Βαβυλώνας στους ψαλμούς είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που φαντάζεσαι. Κατ’ αρχάς ο Ψαλμός δεν ομιλεί για την Βαβυλώνα όπως λαθεμένα παρουσιάζεις. Το απόσπασμα ομιλεί για την Θυγατέρα της Βαβυλώνας (Ψαλμοί, ΡΛΖ΄ «8 θυγάτηρ Βαβυλῶνος ἡ ταλαίπωρος, μακάριος ὃς ἀνταποδώσει σοι τὸ ἀνταπόδομά σου, ὃ ἀνταπέδωκας ἡμῖν· 9 μακάριος ὃς κρατήσει καὶ ἐδαφιεῖ τὰ νήπιά σου πρὸς τὴν πέτραν»). Η Θυγάτηρ της Βαβυλώνας είναι η Βαβυλώνα η Μεγάλη της Αποκάλυψης (Β΄ Προς Θεσσαλονικείς, Κεφ. Β΄ «3 μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ μηδένα τρόπον· ὅτι ἐὰν μὴ ἔλθῃ ἡ ἀποστασία πρῶτον καὶ ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, 4 ὁ ἀντικείμενος καὶ ὑπεραιρόμενος ἐπὶ πάντα λεγόμενον Θεὸν ἢ σέβασμα, ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ καθίσαι, ἀποδεικνύντα ἑαυτὸν ὅτι ἔστι Θεός. 5 Οὐ μνημονεύετε ὅτι ἔτι ὢν πρὸς ὑμᾶς ταῦτα ἔλεγον ὑμῖν; 6 καὶ νῦν τὸ κατέχον οἴδατε, εἰς τὸ ἀποκαλυφθῆναι αὐτὸν ἐν τῷ ἑαυτοῦ καιρῷ· 7 τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας, μόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται· 8 καὶ τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος, ὃν ὁ Κύριος ἀναλώσει τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ καταργήσει τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς παρουσίας αὐτοῦ· 9 οὗ ἐστιν ἡ παρουσία κατ' ἐνέργειαν τοῦ σατανᾶ ἐν πάσῃ δυνάμει καὶ σημείοις καὶ τέρασι ψεύδους 10 καὶ ἐν πάσῃ ἀπάτῃ τῆς ἀδικίας ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις, ἀνθ' ὧν τὴν ἀγάπην τῆς ἀληθείας οὐκ ἐδέξαντο εἰς τὸ σωθῆναι αὐτούς· 11 καὶ διὰ τοῦτο πέμψει αὐτοῖς ὁ Θεὸς ἐνέργειαν πλάνης εἰς τὸ πιστεῦσαι αὐτοὺς τῷ ψεύδει, 12 ἵνα κριθῶσι πάντες οἱ μὴ πιστεύσαντες τῇ ἀληθείᾳ, ἀλλ' εὐδοκήσαντες ἐν τῇ ἀδικίᾳ.») και δηλαδή η Ιερουσαλήμ, η οποία τον καιρό του πολιτικού Αντίχριστου θα εξακολουθεί να βρίσκεται εν αποστασία (εκτός Χριστού).

Ο πόλεμος εναντίον της θα φέρει οριστικό τέλος στην αποστασία της. Στον ορισμένο από το Θεό καιρό, θα μεταστραφεί εις Χριστόν ο κατά σάρκα Ισραήλ [ο πνευματικός είναι οι Χριστιανοί] (προς Ρωμαίους, Κεφ. ΙΑ΄ «25 Οὐ γὰρ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, τὸ μυστήριον τοῦτο, ἵνα μὴ ἦτε παρ' ἑαυτοῖς φρόνιμοι, ὅτι πώρωσις ἀπὸ μέρους τῷ Ἰσραὴλ γέγονεν ἄχρις οὗ τὸ πλήρωμα τῶν ἐθνῶν εἰσέλθῃ, 26 καὶ οὕτω πᾶς Ἰσραὴλ σωθήσεται, καθὼς γέγραπται· ἥξει ἐκ Σιὼν ὁ ῥυόμενος καὶ ἀποστρέψει ἀσεβείας ἀπὸ Ἰακώβ· 27 καὶ αὕτη αὐτοῖς ἡ παρ' ἐμοῦ διαθήκη, ὅταν ἀφέλωμαι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν. 28 κατὰ μὲν τὸ εὐαγγέλιον ἐχθροὶ δι' ὑμᾶς, κατὰ δὲ τὴν ἐκλογὴν ἀγαπητοὶ διὰ τοὺς πατέρας· 29 ἀμεταμέλητα γὰρ τὰ χαρίσματα καὶ ἡ κλῆσις τοῦ Θεοῦ.») (δες επίσης Αποκάλυψη Κεφ. Ια΄, 3,7,8, Κεφ. ιζ΄ 1,2, Κεφ. ιη΄ 1, 2α, 9α, 10β, Κεφ. ιη΄ 21, Κεφ. 19/ιθ΄ 1, 2).

Η πέτρα που φαντάζεσαι δεν είναι εκείνη η πέτρινη (Ησαίας, Κεφ. Να΄ «1 ΑΚΟΥΣΑΤΕ μου, οἱ διώκοντες τὸ δίκαιον καὶ ζητοῦντες τὸν Κύριον, ἐμβλέψατε εἰς τὴν στερεὰν πέτραν, ἣν ἐλατομήσατε, καὶ εἰς τὸν βόθυνον τοῦ λάκκου, ὃν ὠρύξατε.»), όπως (Κατά Ματθαίον, Κεφ. Κβ΄ «24 Πᾶς οὖν ὅστις ἀκούει μου τοὺς λόγους τούτους καὶ ποιεῖ αὐτοὺς, ὁμοιώσω αὐτὸν ἀνδρὶ φρονίμῳ, ὅστις ᾠκοδόμησεν τὴν οἰκίαν αὐτοῦ ἐπὶ τὴν πέτραν· 25 καὶ κατέβη ἡ βροχὴ καὶ ἦλθον οἱ ποταμοὶ καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι καὶ προσέπεσον τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ, καὶ οὐκ ἔπεσε· τεθεμελίωτο γὰρ ἐπὶ τὴν πέτραν. 26 καὶ πᾶς ὁ ἀκούων μου τοὺς λόγους τούτους καὶ μὴ ποιῶν αὐτοὺς ὁμοιωθήσεται ἀνδρὶ μωρῷ, ὅστις ᾠκοδόμησεν τὴν οἰκίαν αὐτοῦ ἐπὶ τὴν ἄμμον·») και (ό.π, Κεφ Ις΄ «18 κἀγὼ δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτ ρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐ κκλησίαν, καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς.») και (κατά Λουκάν, Κεφ. Η΄ «9 Ἐπηρώτων δὲ αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· Τίς εἴη ἡ παραβολή αὕτη;. 10 ὁ δὲ εἶπεν· Ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τοῖς δὲ λοιποῖς ἐν παραβολαῖς, ἵνα βλέποντες μὴ βλέπωσι καὶ ἀκούοντες μὴ συνιῶσιν. 11 Ἔστι δὲ αὕτη ἡ παραβολή· ὁ σπόρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ· 12 οἱ δὲ παρὰ τὴν ὁδόν εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, εἶτα ἔρχεται ὁ διάβολος καὶ αἴρει τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν, ἵνα μὴ πιστεύσαντες σωθῶσιν. 13 οἱ δὲ ἐπὶ τῆς πέτρας οἳ ὅταν ἀκούσωσι, μετὰ χαρᾶς δέχονται τὸν λόγον, καὶ οὗτοι ῥίζαν οὐκ ἔχουσιν, οἳ πρὸς καιρὸν πιστεύουσι καὶ ἐν καιρῷ πειρασμοῦ ἀφίστανται. 14 τὸ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας πεσόν, οὗτοί εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, καὶ ὑπὸ μεριμνῶν καὶ πλούτου καὶ ἡδονῶν τοῦ βίου πορευόμενοι συμπνίγονται καὶ οὐ τελεσφοροῦσι. 15 τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοί εἰσιν οἵτινες ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ») και τέλος ποια είναι αυτή η ΠΕΤΡΑ;

Η ΠΕΤΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΡΙΦΘΟΥΝ ΤΑ ΝΗΠΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

(προφητεία επιστροφής Ισραηλινών στον Χριστό)

Προς Κορινθίους, Κεφ. Ι΄ «4 καὶ πάντες τὸ αὐτὸ πόμα πνευματικὸν ἔπιον· ἔπινον γὰρ ἐκ πνευματικῆς ἀκολουθούσης πέτρας, ἡ δὲ πέτρα ἦν ὁ Χριστός.»

Συνεπώς Καλόπουλε, το χωρίο αυτό που κάκιστα παράθεσες, μαρτυρεί την επιστροφή των Ιουδαίων στην εκκλησία του Χριστού κατά τα μελλοντικά χρόνια του πολιτικού Αντίχριστου. Τα τέκνα της Βαβυλώνος, είναι οι άπιστοι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ, και όχι πραγματικά παιδιά. Και θα συντριβούν πάνω στην πέτρα που αψήφισαν, τον Ιησού Χριστό, ενώ αποδέχτηκαν (μελλοντικά - προφητικά) τον Αντίχριστο, γιατί η απιστία τους θα τους οδηγήσει σε περιπέτειες θανάσιμες. Γι’ αυτό και η Αγία Γραφή αναφέρει πως όποιος τα συντρίψει θα είναι μακάριος (θα ζήσει πολύ = αιώνια)

ΑΥΤΟ ΑΡΜΟΖΕΙ ΣΤΟΝ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟ ΜΙΧΑΛΗ

Β΄ Πέτρου Κεφ. Γ΄ «ὡς καὶ ἐν πάσαις ταῖς ἐπιστολαῖς λαλῶν ἐν αὐταῖς περὶ τούτων, ἐν οἷς ἐστι δυσνόητά τινα, ἃ οἱ ἀμαθεῖς καὶ ἀστήρικτοι στρεβλοῦσιν ὡς καὶ τὰς λοιπὰς γραφὰς πρὸς τὴν ἰδίαν αὐτῶν ἀπώλειαν.»

Καλόπουλε σύμφωνα με την Αγία Γραφή είσαι α) αμαθής β) αστήριχτος

Να το επαναλάβω για όσους τους διέφυγε ή το ξέχασαν:

Ο συγγραφέας και ερευνητής Μιχάλης Καλόπουλος, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1949. Έζησε για χρόνια στη Γερμανία όπου σπούδασε σε θετική κατεύθυνση και εργάστηκε ως υπεύθυνος σε μεγάλη εταιρεία σε θέση αναλυτή και με αντικείμενο την ανεύρεση λογικών σφαλμάτων σε μεγάλους όγκους δεδομένων (Πηγή: www.greatlie.com 30/11/2003).

Όμως αυτή η «λεπτομέρεια» πάνω στην οποία στηρίζεται ολάκερη η ελληνική Εκκλησία του διέφυγε! Και γιατί του διέφυγε κυρίες και κύριοι; Διότι πολύ απλά αγαπητοί μου φίλοι, ο Καλόπουλος Μιχάλης στην Βίβλο δεν ψάχνει τον Θεό, αν Τον έψαχνε είναι σίγουρο πως θα Τον έβρισκε, όπως Τον βρήκαμε όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί και βεβαίως θα έβρισκε και ποια είναι η πέτρα. Ο Καλόπουλος όμως γυροφέρνει στις Γραφές και στους Αγίους, για να μπορεί να λέει πως βρίσκει αυτά που παραφράζει, ώστε να τα εξάγει μόνος του μέσα στο αθεϊστικό του συγγραφικό σκοτάδι, και να υποστηρίζει τα παραμυθάκια του για νεοέλληνες παγανιστές, ώστε να κερδίζει από δαύτους χρήματα εύκολα και γρήγορα, δήθεν εξελληνίζοντάς τους (εγώ λέω πως τους σκοτώνει Πνευματικά).

Να γιατί δεν βρήκε λοιπόν ο Καλόπουλος ποια είναι η Πέτρα (Χριστός)! Άλλωστε το αναφέρει και ο ίδιος ότι έχει χαθεί, όπως χάθηκε και ο Μινώταυρος «Είμαι αυτό τον καιρό κυριολεκτικά βυθισμένος σε ένα ολόκληρο λαβύρινθο δεδομένων». Ο Καλόπουλος ψάχνει να φάει τον Θησέα και του ξεφεύγει η λύτρωση που μπορεί να του δώσει ο Θεός! Τι να του πεις!

Βέβαια αγαπητέ φιλεύσπλαχνε Καλόπουλε, ενώ δείχνεις μια τρομακτική ευαισθησία για τα «χαμένα» (λυτρωμένα από τον Χριστό) μωρά της «Βαβυλώνας» (Ιερουσαλήμ), παρουσιάζεις μια ανεξήγητη αδιαφορία για τα μωρά των Ιουδαίων και τις καθημερινές σφαγές τους υπό τον Φαραώ (Έξοδος, Κεφ. Α΄ «15 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τῶν Αἰγυπτίων ταῖς μαίαις τῶν Ἑβραίων· τῇ μιᾷ αὐτῶν ὄνομα Σεπφώρα, καὶ τὸ ὄνομα τῆς δευτέρας Φουά, 16 καὶ εἶπεν· ὅταν μαιοῦσθε τὰς Ἑβραίας καὶ ὦσι πρὸς τῷ τίκτειν, ἐὰν μὲν ἄρσεν ᾖ, ἀποκτείνατε αὐτό, ἐὰν δὲ θῆλυ, περιποιεῖσθε αὐτό.») και (ό.π, «22 συνέταξε δὲ Φαραὼ παντὶ τῷ λαῷ αὐτοῦ λέγων· πᾶν ἄρσεν, ὃ ἐὰν τεχθῇ τοῖς Ἑβραίοις, εἰς τὸν ποταμὸν ρίψατε· καὶ πᾶν θῆλυ, ζωογονεῖτε αὐτό.»). Θα ήθελες για τις ψυχές αυτών των αδικοχαμένων μωρών, που δεν συμμετέχουν σε κανένα σχέδιο λύτρωσης της ανθρωπότητας, να επιληφθεί ο Θεός; ή αδιαφορείς; Αν αδιαφορείς τότε να μην ενδιαφέρεσαι για τα «χαμένα» μωρά της «Βαβυλώνας» ή για τα «χαμένα» μωρά στις «βρεφοκτονίες» που διατάχθηκαν από τον Θεό. Αν πάλι θέλεις ο Θεός να επιληφθεί για τις ψυχές εκείνων που χάθηκαν από τον Φαραώ, τότε εφόσον «δίνεις» στον Θεό την δύναμη να μπορεί να επιληφθεί των αδικοχαμένων βρεφών τον χαμό των οποίων ο Θεός δέν διέταξε, να «δώσεις» και την ίδια δύναμη στον Θεό να επιληφθεί για τον «χαμό» των βρεφών που ο ίδιος διέταξε να θανατωθούν σωματικά. Καταλαβαίνεις τι λέω; ή αρχίζεις και κουράζεσαι Πνευματικά;

Σε αυτά τώρα που αναφέρει ο Ησαΐας, έχω να πω τούτα. Αυτό το εδάφιο είναι ένα προφητικό όραμα περί της καταστροφής της Βαβυλώνας και περιγράφει τα γεγονότα που θα γίνονταν. Εσύ τι περιμένεις; Άλλα να περιγράφει ο προφήτης του Θεού και άλλα να γίνονται στο μέλλον; Τότε αυτές οι συνθήκες μάχης επικρατούσαν. Ο ένας πολλές φορές έσφαζε τον άλλον ακόμη και τα βρέφη. Αυτό δεν σημαίνει πως πάντα έβαζε το χέρι του ο Θεός! Ο Θεός απέτρεπε το χέρι Του, δηλαδή δεν εμπόδιζε! Αυτό σημαίνει η λέξη «ἐπεγείρει». Ο Θεός μιλούσε και έδινε τις προφητείες δια μέσω των προφητών Του. Τι περιμένεις δηλαδή; Οι Προφήτες του Θεού να περιγράφουν μάχες και επερχόμενες σφαγές και να μιλάνε για λουλούδια και τριαντάφυλλα; Θα έπρεπε να είχες διαβάσει το άρθρο του Γεώργιου Χαραλαμπόπουλου για τις φρικαλεότητες στους εμφύλιους της αρχαίας Ελλάδας που δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό Ιστορία εικονογραφημένη (παραθέτω απόσπασμα) :

«Στη δεκαετία 590-580 π.Χ. η εμφύλια αιματοχυσία στη Μίλητο δείχνει τον αγριότερο εαυτό της. Πάνω στη μεγαλύτερη ακμή της, η πόλη χωρίστηκε σε δυο πολιτικούς συλλόγους (συντεχνίες), που είχαν τα ονόματα «πλούτις» και «χειρομάχα» (Γέργιθες). Ο πρώτος αντιπροσώπευε τους αριστοκράτες (πλούσιους, γαιοκτήμονες και εφοπλιστές) και ο δεύτερος τους δημοκράτες (εργάτες, αγρότες και ακτήμονες). Σε ένα απόσπασμα από το έργο του Ηρακλείδη του Ποντικού «Περί Δικαιοσύνης», που διέσωσε ο Αθήναιος, γίνεται λόγος για τη σφαγή αυτή: «Η πολιτεία των Μιλησίων έπαθε πολλές συμφορές εξαιτίας της ευδαιμονίας και των πολιτικών αντιπαραθέσεών της. Οι αδιάλλακτοι ξεπάστρεψαν τους εχθρούς τους. Όταν ξέσπασε ο εμφύλιος μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών, που τους έλεγαν Γέργιθες, αρχικά νίκησαν οι δεύτεροι. Μετά τις συλλήψεις που επακολούθησαν, εξόρισαν τους μεγάλους, ενώ τα παιδιά τους τα συγκέντρωσαν και τα οδήγησαν στα αλώνια. Εκεί τα αφάνισαν με τον πιο παράνομο θάνατο (τα αλώνισαν σαν στάχυα). Αθην, Δειπν. 12. 26 Αργότερα, όταν επικράτησαν οι πλούσιοι, τους συνέλαβαν όλους και τους έκαψαν μαζί με τα παιδιά τους».

Τώρα τι λες; Ξεσήκωσε ο Θεός τους Έλληνες εναντίων των Ελλήνων; Όλα αυτές οι σφαγές γίνονται με την άδεια του Θεού, δηλαδή ο Θεός δεν τις εμποδίζει. Ο άνθρωπος από την ημέρα που ελεύθερα έμαθε το κακό και το καλό, ελεύθερα (με την μη παρεμπόδιση του Θεού) συνεχίζει να πράττει το κακό ή το αγαθό.

Το εδάφιο του Ιεζεκιήλ που παραθέτεις εντάσσεται στην παραπάνω απολογία μου και επειδή σε αυτή την προφητεία είναι φανερό πως θα επιτραπεί στους άλλους λαούς να τιμωρήσουν περισσότερο τον Ισραήλ (Ιεζεκιήλ, Κεφ. Ε΄ «6 καὶ ἐρεῖς τὰ δικαιώματά μου τῇ ἀνόμῳ ἐκ τῶν ἐθνῶν καὶ τὰ νόμιμά μου ἐκ τῶν χωρῶν τῶν κύκλῳ αὐτῆς, διότι τὰ δικαιώματά μου ἀπώσαντο καὶ ἐν τοῖς νομίμοις μου οὐκ ἐπορεύθησαν ἐν αὐτοῖς. …. 8 διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ καὶ ποιήσω ἐν μέσῳ σου κρίμα ἐνώπιον τῶν ἐθνῶν 9 καὶ ποιήσω ἐν σοὶ ἃ οὐ πεποίηκα καὶ ἃ οὐ ποιήσω ὅμοια αὐτοῖς ἔτι κατὰ πάντα τὰ βελύγματά σου.»), από όσο ο Ισραήλ κατά διαστήματα με την βοήθεια του Θεού, τιμώρησε τους άλλους, είναι τρανταχτή ΛΟΓΙΚΗ απόδειξη, και όχι παγανιστικό χασμουρητό, ότι ο Αληθινός Θεός δεν είναι προσωπολήπτης. Το ότι είναι λόγια προφητείας φαίνεται στο (ο.π, Κεφ. Γ΄ «1 ΚΑΙ εἶπε πρός με· υἱὲ ἀνθρώπου, κατάφαγε τὴν κεφαλίδα ταύτην καὶ πορεύθητι καὶ λάλησον τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ») Καλό θα είναι Καλόπουλε να μελετήσεις της Αποκάλυψη του Ιωάννη και να δεις τι πρόκειται να πάθει η Ιερουσαλήμ. Καλό θα ήταν επίσης να πάψεις να γυροφέρνεις σαν ζαλισμένος γύρω από τα εδάφια της γραφής, να ανοίξεις τα μάτια σου και να αντικρίσεις τις εκπληρωμένες πλέον προφητείες του Θεού (βοήθεια προς Ισραήλ, Διασπορά, Σύναξη, Πολιορκία και καταστροφή Ιερουσαλήμ, τέλος των καιρών)

Το εδάφιο που αναφέρεις του Ιεζεκιήλ 21.9 δεν το βρήκα. Δεν ξέρω για ποιο στοίχο μιλάς, αλλά τα συμφραζόμενα επιβεβαιώνουν ακριβώς όσα σου λέω, πως δηλαδή δεν θα σκοτώσει ο Θεός δίκαιους και άδικους, μα η εγκατάλειψή - απομάκρυνση του Θεού θα επιφέρει αυτές τις καταστροφές, γι’ αυτό θα χαθούν και δίκαιοι και άδικοι. Αλλά ας δούμε από πού αλλού συνάγεται μια τέτοια εκδοχή φίλε Καλόπουλε (Ιεζεκιήλ, Κεφ. ΚΛ΄ «31 Καί θέλω ἐκχέει τήν ὁργήν μου ἐπί σέ· ἐν τῷ πυρί τῆς ὁργῆς μου θέλω ἐμφυσήσει ἐπί σέ· καί θέλω σέ παραδώσει είς χείρας ἀνδρῶν ἀγρίων, τεκταινόντων ὂλεθρον.»). Όπως βλέπεις η οργή Θεού είναι η εγκατάλειψη του λαού σε χέρια άγριων ανδρών. Μήπως αλήθεια ο Θεός θα στείλει τους άγριους άνδρες ως εκπρόσωπους της οργής Του; Είναι δυνατόν η οργή του Θεού να είναι έστω και 10.000 ή 20.000 άγριοι θνητοί; Αν ο Αθάνατος Μεγαλοδύναμος Θεός έχει οργή τότε το σύμπαν καταλύεται και δεν μπορεί να συγκριθεί με την καταστροφή που θα επιφέρουν οι άγριοι άνθρωποι! Ο Θεός παύει να τους προστατεύει και ο προφήτης καταγράφει όσα του λέει ο Θεός πως θα γίνουν γι’ αυτό και συνεχίζει ο προφήτης: (ό.π, «32 Τροφή πυρός θέλεις γένει· τό αἶμα σου θέλει εἶσθαι ἐν τῷ μέσῳ τῆς γῆς σου· δέν θέλει εἶσθαι πλεόν μνήμη περί σοῦ· διότι ἐγῶ ὁ Κύριος ἐλάλησα.»). Εσύ Καλόπουλε λογικά τι περιμένεις; Άλλα να λαλεί ο Θεός και διαφορετικά γεγονότα να συμβαίνουν; Δηλαδή ο Θεός θα κάνει λάθη και συ θα είσαι αλάθητος; Σου εύχομαι καλή σταδιοδρομία στο Παπαλίκι της Ρώμης!

Αλλά τώρα θα επιστρέψω στα περί των βρεφών. Εσύ Καλόπουλε προσπαθείς να κατηγορήσεις τον Θεό που έδωσε την ζωή για τις απώλειες βρεφών, λες και ο Θεός δεν μπορεί να ξαναδώσει ζωή στα συγκεκριμένα βρέφη. Εσύ όμως που είσαι λάτρης της φύσης και την θεωρείς «θεϊκή», ποτέ σου δεν πληροφόρησες το κοινό σου για το πως νιώθεις, κάθε φορά που ο οργανισμός σου με το ανοσοποιητικό του σύστημα θανατώνει «θεϊκά» κύτταρα ιών που εισδύουν μέσα στο σώμα σου. Από αυτά τα κύτταρα άλλα είναι μεγάλα και άλλα βρέφη. Αυτά γιατί δεν τα λυπάσαι; Γιατί δεν κατηγορείς τον εαυτό σου, όπως κατηγορείς τον Θεό; Επειδή δεν είναι άνθρωποι; Μα η φυσιολατρία που διδάσκεις και ο παγανισμός του όλου δεν ξεχωρίζει μεταξύ ανθρώπων και ιών. Που είναι τώρα η φιλευσπλαχνία σου για τους ιούς βρέφη; Για τα «θεϊκά» χόρτα βρέφη που κάθε μέρα που γυρίζεις στην φύση ποδοπατείς με τα παπούτσια σου, για τα «θεϊκά» μυρμήγκια που λιώνεις καθώς τρέχεις να προλάβεις το λεωφορείο, για τα «θεϊκά» κουνούπια (έγκυες μητέρες) που σε τσιμπάνε για λίγο αίμα για να δώσουν ανάπτυξη στα μικρά τους παιδιά, για τα «θεϊκά» βρέφη μικρόβια που σκότωσες κάθε φορά που έπλυνες το σώμα σου με σαπούνι, που έλουσες τα μαλλιά σου, για τον «θεϊκά» ιό βρέφος που σκότωσες κάθε φορά που έκανες λήψη αντιβίωσης, για όσο τυρί έφαγες στην ζωή σου, γιατί δεν λυπήθηκες το μικρό «θεϊκά» αρνάκι του οποίου η πυτιά του στομαχιού χρειάζεται για να παραχθεί η φέτα; Εσύ μάλιστα διέπραξες τόσους φόνους βρεφών της φύσης, χωρίς κανένα δικαίωμα πάνω σε αυτά σύμφωνα με την φυσιολατρία διότι δεν είσαι πλάστης τους, δεν τους έδωσες εσύ την ζωή, μα και όταν τους την πήρες, απλά και μόνο για να επιβιώσεις και δηλαδή για να συνεχίζεις να φονεύεις άλλα «θεϊκά» βρέφη της φύσης, δεν απέκτησες καμιά ικανότητα για να τα επαναφέρεις στην ζωή. Εσύ λοιπόν, ο μέγας φονιάς των βρεφών της φύσης (στηριζόμενος στις δικές σου θεωρίες), που ποτέ σου δεν έπλασες ζωή και που ποτέ δεν μπορείς να ξαναπλάσεις όσα εξολόθρευσες, τολμάς και λες πως ο Μεγαλοδύναμος Πλάστης ότι δεν είναι Πανάγαθος; Εσύ ποιος και πόσο αγαθός είσαι;

Όσο αφορά τον φίλο σου και νομικό σου σύμβουλο, να του μεταφέρεις εκ μέρους μου πως η χαρτικούρα, τα πολλά τα λόγια, η γραβάτα, το σακάκι και η επιχειρηματολογία είναι για τους ανθρώπους. Καλό θα ήταν να πάψει να είναι δικηγόρος του διαβόλου. Ο Διάβολος δεν χαρίζει ζωή. Μόνο παίρνει. Ο Θεός δεν υπολογίζει τα του ανθρώπινου δικαστηρίου και ο νομικός σου σύμβουλος θα κληθεί και αυτός σε απολογία και δεν θα είναι δικηγόρος υπεράσπισης όταν θα έλθει η ώρα της συγκομιδής.

Αλλά ακόμη και αν ο Θεός πάρει την ζωή κάποιου είναι σαφώς δικαίωμά του αφού εκείνος έδωσε την ζωή. Η ζωή μας είναι δώρο Θεού, ο άνθρωπος όταν δολοφονεί κάποιον σαφώς και είναι δολοφόνος διότι ο ίδιος ο άνθρωπος δεν έδωσε την ζωή σε κανένα. Η ζωή δεν είναι προϊόν ανθρώπινο. Ο Θεός όμως έδωσε την ζωή ως αγαθό. Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Θεό επειδή πήρε την ζωή κάποιου (στέρηση του αγαθού αυτού) [ΠΡΟΣΕΞΤΕ: υποτίθεται μιλάμε για τον Αληθινό Θεό και όχι για το οιονδήποτε που σκοτώνοντας μαρτυρεί ότι πράττει "θέλημα θεού"].

Για να μην παίζουμε με ιδεολογήματα και κυνηγάμε άνεμους φίλε Ανώνυμε το μυστικό βρίσκεται στο τέλος της φράσης σου και είναι απλό. Δεν πρόκειται για αληθινό θεό αυτό κι αν είναι πια ξεκάθαρο! Αν είναι στην 'μοίρα' μας να αφανιστούμε από ένα τιτάνιο κοσμικό χτύπημα τότε αυτός ο ΘΕΟΣ των γαλαξιών ούτε που θα μας ρωτήσει, αλλά ούτε και θα παίξει μαζί μας, όπως παίζει με του φόβους, τις δήθεν ενοχές και τις δήθεν σωτήριες αρετές μας ο 'θεός' της Βίβλου.

Η ανθρώπινη ένοχη και η αθωότητα (ακριβώς όπως και οι αρετές που προανέφερα) είναι έννοιες άκρως συμβατικές! Άνθρωποι τις ορίζουν! Στο διανοητικό χάλι που βρισκόμαστε σήμερα, δεν είμαστε ικανοί ούτε καν για πραγματική ενοχή! Οι άθλιες συνθήκες, τις οποίες συντηρούμε γεννούν στρατιές ανθρώπων με ενοχές, ελαττωματικές αναστολές και ανεξέλεγκτους παρορμητισμούς!

Ζούμε σ’ εναν θερμοκήπιο πνευματικής ανωμαλίας. Χαριστικά το ονομάζω «βρεφονηπιακός σταθμός η γη»! Εγκληματούμε πραγματικά όλοι μας καθημερινά ως προς τις ευκαιρίες που αφήνουμε στο όνομα του κάθε θεού να πάνε χαμένες!

Βαυκαλιζόμαστε θεωρώντας εαυτούς νοήμονες ενώ ουσιαστικά είμαστε ανίκανοι να σηκώσουμε το βάρος της διαχειριστικής αποστολής που μας έλαχε πάνω στον υπέροχο αυτόν πλανήτη! Ανίκανοι και ταλαίπωροι, γλύφομε τις πληγές μας ζητώντας απεγνωσμένα κάποιον θεό να ασχοληθεί σωτηριακά μαζί μας!

Θα συμφωνήσω στα περί του βρεφονηπιακού σταθμού που αναφέρεις και τα θα επεκτείνω λιγάκι φίλε μου. Ο βρεφονηπιακός σταθμός είναι η έλλειψη της του Χριστού Αλήθειας. Πρέπει να το καταλάβεις. Η ενανθρώπιση του Χριστού είναι αληθινή. Ως εκ τούτου δεν ζητήσαμε απεγνωσμένα εμείς κάποιος να μας σώσει αλλά ο Λόγος ένεκα της φιλευσπλαχνίας του Θεού, ενσαρκώθηκε για να μας σώσει. Εύχομαι να με αξιώσει ο Θεός να προλάβω να σου στείλω το του Μ. Αθανασίου περί Ενανθρωπίσεως σε ηλεκτρονική μορφή. Είναι πολύ σπουδαίο και θα σου ξεκαθαρίσει κάποιες ιδέες. Αρκεί να το διαβάσεις σοβαρά και να μην αρχίζεις να είσαι εμπαθής. Όταν καταλάβεις θα γίνεις εμπαθής προς τον παλιό σου εαυτό.

Ο ΑΒΡΑΑΜ

Στο Σατανισμό ή στις αρχαίες ανθρωποθυσίες είχαμε θυσίες ανθρώπων ώστε πράγματι ο δαίμονας που λατρεύονταν να νιώθει ο ίδιος Θεός (εφόσον ,μόνο ο Θεός έχει δικαίωμα ζωής ή θανάτου πάνω σε ανθρώπους και κανείς άλλος)

Νομίζετε πραγματικά ότι η ουσία του ελληνικού πολιτισμού ήταν οι ..ανθρωποθυσίες , οι δαίμονες και οι δεισιδαιμονίες… μήπως αναφέρεστε στην Ιερά Εξέταση του (χριστιανικού) μεσαίωνα?

Η μήπως αναφέρεστε στις μαζικές ανθρωποταφές που έχει τεκμηριώσει η αρχαιολογική έρευνα στην Ουρ της Χαλδαίας, τη γενέτειρα του Αβραάμ?

Θυμηθείτε ότι η πράξη για την οποία δοξάστηκε ο Αβραάμ ήταν η (παραλίγο) ανθρωποθυσία του γιου του... τέλος ο σατανισμός είναι καθαρά ιουδαιοχριστιανική εφεύρεση. Δεν θα επεκταθώ είναι τεράστιο το θέμα.

Δεν είπα πως η ουσία του ελληνικού πολιτισμού ήταν οι ανθρωποθυσίες, αλλά προσπάθησα να σου εξηγήσω ποια θεώρηση για τον Θεό υπάρχει γενικά και στις άλλες θρησκείες, ακόμη και σε κείνη την εξόχως αντιβιβλική, την σατανιστική. Οι δεισιδαιμονίες ήσαν η ουσία της αρχαίας θρησκείας της Ελλάδας και αυτό δεν μπορεί να το αναιρέσει κανείς. Αν δεν υπήρχε η δεισιδαιμονία δεν θα υπήρχε λόγος ύπαρξης του Επίκουρου, του Αριστοτέλη ή ακόμη και του ίδιου του Πλούταρχου του οποίου χρησιμοποιείς ορισμένες ιδέες.

Δεν μπορώ να σε καταλάβω, διότι έχεις μια τάση γενίκευσης η οποία ξεπερνά τα όρια της ανθρώπινης πραγματικότητας. Αν εσύ πιστεύεις πως η αρχαία θρησκεία ήταν τα βιβλία που συνέγραψαν μερικοί φιλόσοφοι των σχολών της αρχαίας Αθήνας πέφτεις πολύ έξω. Όλη η Μεσόγειος και ο κόσμος ολόκληρος, έσφυζε από ένα θρησκευτικό πανδαιμόνιο, το οποίο ουδεμία σχέση είχε με την ανώτερη φιλοσοφία ή τις επιστήμες. Αντί να το δεις αυτό ξεκάθαρα και να το δεχτείς εσύ και μερικοί άλλοι αρχαιολάτρες, έχετε πλάσει ένα μυθικό κόσμο μια αρχαίας Ελλάδα, δήθεν εξολοκλήρου Δημοκρατικής και επιστημονικά φιλοσοφημένης. Κατά τέτοιο αγαπητέ φίλε δεν ισχύει και δεν στηρίζεται ιστορικά. Το πλήθος των φιλοσόφων που είχαν καθαρά επιστημονικές απόψεις μετριέται στα δάκτυλα του ενός χεριού. Δεν μπορεί να συγκριθεί το μέγεθος, το εύρος και η εμβέλεια της δεισιδαιμονικής αρχαίας θρησκείας, όπως και με του Χριστιανισμού, με την διάδοση λ.χ. της νεοπλατωνικής θεουργίας ή φιλοσοφίας. Τα μεγέθη είναι εξόχως δυσανάλογα. Ακόμη και ο νεοπλατωνισμός ο ίδιος ως φιλοσοφία επιστημονική, καταπώς παρουσιάζουν διάφοροι εν την Ελλάδα αρχαιολάτρες, δεν ευσταθεί. Διότι βασικά πρόκειται περί μυστικιστικής θρησκείας.

Όσο αφορά την διαφορά της ιερής εξέτασης με τις ανθρωποθυσίες, αυτή είναι και ουσιαστική και ξάστερη. Οι ιερά εξέταση ήταν ένα όργανο των παπικών που στηρίχθηκες στις θεωρίες του Πλάτωνα και που αποσκοπούσε στον κεντρικό έλεγχο και την επιβολής της εξουσίας. Δεν ήταν θρησκευτικό δρώμενο ή τελετουργία, όπως λ.χ. είναι το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας κ.λ.π.. Αντιθέτως οι ανθρωποθυσίες φίλτατε, ήσαν τελετουργικές θρησκευτικές διαδικασίες και όχι όργανο ελέγχου, τις οποίες στον Χριστιανισμό δεν θα τις βρεις πουθενά! Είναι ένα άλλο σημείο αδικίας για το οποίο μπορώ να σε ψέξω, εφόσον κατηγορείς διαρκώς τον Χριστιανισμό και εξυμνείς διαρκώς την αρχαία Ελλάδα και τους φιλοσόφους (αν και αυτοί αποτέλεσαν την τραγική μειοψηφία) και δεν έχεις καταδικάσει ποτέ σου τις αναφερόμενες τελετές ανθρωποθυσίας αρχαίων αθώων Ελλήνων.

Πίστεψέ με πως θα είχες εντελώς διαφορετική γνώμη για τον Χριστιανισμό, αν ζούσες αλήθεια σε μεσαιωνική εποχή της Ελλάδας και οι συγκάτοικοι του οικισμού σου, αποφάσιζαν να σε θυσιάσουν για να ευχαριστήσουν τους χθόνιους δαίμονες για τις σοδειές που παρέλαβαν από την «θεϊκή» φύση ή αποφάσιζαν να σε θυσιάσουν ανάλογα με τους αιχμάλωτους που έπιασε ο Αχιλλέας και τους θυσίασε για τον χαμό του Πατρόκλου προσπαθώντας να εξευμενίσει τον νεκρό. Σε καμιά Εκκλησία δεν θυσιάστηκε ποτέ κανένας πιστός ή και άπιστος για θρησκευτικό δρώμενο. Θα πρέπει λοιπόν να καταλάβεις γιατί θεότητες που δεν είναι θεοί, επιζητούν την θυσία ανθρώπων (βλέπε θυσία Μακαρίας προς επαλήθευση του Χρησμού). Θα πρέπει να καταλάβεις πως δικαίωμα στην ζωή μας έχει μόνο ο Θεός που μας την χάρισε και όχι οι δαίμονες οι οποίοι προσπαθούν να το μιμηθούν σ’ αυτό. Βέβαια κεντρική εξουσία θρησκευτικού ελέγχου υπήρχε στην αρχαία Ελλάδα. Μπορεί να μην απόκτησε το εύρος και την διάδοση της ιεράς εξέτασης, αλλά αυτό δεν οφείλεται στην θρησκεία, αλλά στο ότι στην αρχαία Ελλάδα έχουμε να κάνουμε με ξεκομμένες κράτη - πόλεις, οι οποίες όμως στην δική τους εξουσιαστική περιφέρεια δεν φείδονται να καταδικάσουν ασεβείς ανθρώπους και μάλιστα τους ίδιους τους φιλόσοφους πολλές φορές.

Καταφέρεσαι έπειτα ενάντια στην Ούρ για να λασπολογήσεις ένα πρόσωπο, τον Αβραάμ και αυτό είναι απόδειξη της απερίγραπτης πονηράδας των λόγων σου, εφόσον από την μια χρησιμοποιείς 3-4 αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους για να ξελασπώσεις ολάκερη την αρχαία Ελλάδα από μια θρησκεία που δεν τις αξίζουν εύσημα στην ανεύρεση της αλήθειας και ακολουθώντας τον ανάποδο δρόμο, ομιλείς για μαζικές ταφές στην Ούρ για να καταπνίξεις τον Αβραάμ. Γιατί δεν χρησιμοποιείς την ίδια τακτική για να καταπνίξεις λ.χ. τον Πλούταρχο; Μήπως δεν ήταν ιερέας και αυτός της αρχαίας ψεύτικης θρησκείας, συνένοχης των ανθρωποθυσιών; Αυτόν γιατί δεν τον καταδικάζεις με γενικεύσεις του ίδιου στυλ; Καταλαβαίνω γιατί στο άρθρο σου στο Ιχώρ αναφέρεσαι σε αυτή την ταφή, ενός βασιλέα με τόση εμπάθεια, εφόσον σε συμφέρει να λασπώσεις την γενέτειρα του Αβραάμ. Όμως δεν έχεις λογική στα επιχειρήματά σου, διότι ο Αβραάμ έφυγε από την Ουρ γιατί δεν του άρεσε πλέον ένεκα αυτών των θρησκευτικών δρωμένων και δηλαδή την απαρνήθηκε ως πατρίδα του. Ο Πλούταρχος δεν έφυγε όμως από τους Δελφούς, παρ’ όλη την εισβολή της λατρείας της Αιγυπτιακής Ίσιδος στο ιερό αυτό και την καταπλάκωση της λατρείας του αρχαίου «Έλληνα» Απόλλωνα. Εξάλλου δεν μπορείς να αποδείξεις κάτι ενάντια στον Αβραάμ επειδή η Ούρ, έστω έκανε ως λες ανθρωποταφές, όπως εγώ δεν μπορώ να αποδείξω κάτι ενάντια στην γενέτειρά σου επειδή εσύ κρίνεις άδικα.

Έπειτα δεν μπορώ να σε εννοήσω όταν λες πως ο Αβραάμ δοξάστηκε ένεκα της παρ’ ολίγον ανθρωποθυσίας. Τι εννοείς; Αν εννοείς πως με μια ανθρωποθυσία δοξάζεσαι, τότε στην αρχαία Ελλάδα θα έπρεπε να είχαν δοξαστεί αρκετοί ιερείς, όπως ανάλογη δόξα θα έπρεπε να είχαν λάβει αρκετοί σημερινοί σατανιστές. Αν πάλι εννοείς πως δοξάστηκε για την αποφυγή της ανθρωποθυσίας, θα σου αναφέρω πως στην παρ’ ολίγο ανθρωποθυσία της Ιφιγένειας δεν δοξάστηκε κανένας ιερέας αλλά μάλλον η θεά Άρτεμης που την έσωσε και την πήρε μακριά από τους γονείς της. Βέβαια ας ανοίξω μια παρένθεση εδώ και ας πω ότι πιο λογική και σοφή και δηλαδή ιστορική - πραγματική είναι η Βιβλική αναφορά, η οποία αναφέρει πως μετά την μη αποδοχή της ανθρωποθυσίας από τον Θεό, ο Ισαάκ έμεινε με τον πατέρα του και την οικογένειά του, παρά η Ελληνική έκδοση η οποία παρουσιάζει την Άρτεμη να σώζει την νέα και να την πηγαίνει σε μακρινό τόπο, γεγονός που πέμπει σε άλλες υποθέσεις, δηλαδή μια μυθική κατασκευή που δηλώνει το τέλος των ανθρωποθυσιών στην αρχαία Ελλάδα ως πλέον μη αποδεκτές από το κοινό θρησκευτικό αίσθημα.

Τέλος στην παρατήρηση μου πως η θεοκρατία του Χριστιανισμού στηρίχθηκε στα γραπτά του Πλάτωνα δεν απάντησες παρά πετσόκοψες, όπως πάντοτε άλλωστε τα λεγόμενά μου.

Η Αγάπη του Θεού είναι αγάπη μεταξύ μας "Αγαπάτε Αλλήλους ως αδελφούς". Ο Θεός ούτως ή άτιςς είναι Αγάπη ο ίδιος γι’ αυτό και μας χάρισε ως δώρο την ζωή. Ακόμη και αν μας την αφαιρέσει και όντως υπάρχει τότε να είστε σίγουρος ότι και ο ίδιος μπορεί να ανταποδώσει μετά θάνατον (αν αξίζουμε) κατά το χτίσιμο της νέας γης για τους δίκαιους και όχι τους λογικούς.

Αντί για «δίκαιος» δεν γράφεις «πιστός» για να σε καταλαβαίνομε;

Δεν μπορείς να είσαι πιστός αν δεν είσαι δίκαιος και αυτό αφορά εσένα.

Η ΚΟΙΜΗΣΗ & Ο ΒΑΥΚΑΛΙΣΜΟΣ

Παραπάνω όμως χρησιμοποίησα μια λέξη που δεν ήταν καθόλου τυχαία. Δεν την πρόσεξες, προφανώς επειδή αγνοείς τη σημασία της αλλά και τη θρασύτατη εφαρμογή της αιώνες τώρα πάνω μας από τους κατ' επάγγελμα βαυκαλιστές κι ελπιδοταϊστές μας ιερείς, έτσι σου την εξηγώ: «Βαυκάλημα - βαυκαλίζω: αποκοιμιστικό άσμα προς αποκοίμιση νηπίων. Νανούρισμα, απατηλή υπόσχεση, παραμύθιασμα, απατηλή ελπίδα, αποκοιμίζω άδων μονοτόνως, δι απατηλών υποσχέσεων εμβάλλω απατηλές ελπίδες. Τον αποκοιμίζω, του καλλιεργώ απατηλές ελπίδες με απατηλές υποσχέσεις, τον καθησυχάζω με απατηλούς λόγους τον αφιονίζω, τον ξεγελώ, τον παραπλανώ». Λεξικό Σταματάκου.

«Βαυκισμός: όρχησις. Βαυ το κατακοιμίζειν» Κατεβαυκάλισέ με έλεγαν οι αρχαίοι Κωμωδιογράφοι! «Βαύκαλον μαλακιζόμενον, τρυφερόν. Βαυκόν δε το τρυφερόν». «Ονομάζεται δε έτσι και το κρόταλο και το σείστρο (παιδική κουδουνίστρα) με το οποίο καταβαυκαλίζει η τροφός τα μωρά». Μέγα ετυμολογικό και Ιούλιος Πολυδεύκης Γραμματικός. «Των τροφών τα νανουρίσματα καταβαυκαλήσεις ονομάζονται» Αθηναίος Δειπνοσοφιστών 14.10.17.

Την έγραψες τόσες πολλές φορές αυτή τη λέξη, που κάποια στιγμή πίστεψα πως αντιθέτως εσύ προσπαθείς να με αποκοιμίσεις. Αν θεωρείς τον εαυτό μου μωρό για νανούρισμα και τον Χριστό και τους Πατέρες της Εκκλησίας ως νανουρίστρες, θα πρέπει να το αποδείξεις κιόλας, όμως μέχρι στιγμής δεν έχεις αποδείξει τίποτα το ιδιαίτερο ενάντια στην Χριστιανική θρησκεία και την σοφία των Πατέρων της. Εσύ έχεις αποκοιμηθεί με την αρχαία ψεύτικη θρησκεία την οποία επικροτείς και την έχεις παραλλάξει νανουρίζοντας τον εαυτό σου και τους μαθητές σου, για να ταιριάζει στα μέτρα σας. Εσύ βαυκαλίζεις τους αναγνώστες σου με διαστροφές και τραβεστισμούς κειμένων. Δεν τους ξυπνάς, όπως θες να διακηρύττεις, αλλά τους αποκοιμίζεις παρέχοντας τους τον Μορφέα και ενώ αυτοί θαρρούν πως ξυπνάνε έχουν αντιθέτως περιπέσει σε μια κακοστημένη συγγραφική απάτη. Υπάρχει μονάχα Ένας που μπορεί να τους απαλλάξει από τον αιώνιο λήθαργο (Κατά Ιωάννη, Κεφ. Κα΄ «11 ταῦτα εἶπε, καὶ μετὰ τοῦτο λέγει αὐτοῖς· Λάζαρος ὁ φίλος ἡμῶν κεκοίμηται· ἀλλὰ πορεύομαι ἵνα ἐξυπνήσω αὐτόν·»), (Προς Κορινθίους, Κεφ. Α «20 Νυνὶ δὲ Χριστὸς ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο. 21 ἐπειδὴ γὰρ δι' ἀνθρώπου ὁ θάνατος, καὶ δι' ἀνθρώπου ἀνάστασις νεκρῶν. 22 ὥσπερ γὰρ ἐν τῷ Ἀδὰμ πάντες ἀποθνήσκουσιν, οὕτω καὶ ἐν τῷ Χριστῷ πάντες ζωοποιηθήσονται.»).

Αν μάλιστα νομίζει κανείς ότι οι ελπιδόγλωσσοι ιερείς (αρχαίοι και τωρινοί) αγνοούν το αποτελεσματική σαγήνη του βαυκαλισμού, δεν έχουν παρά να διαβάσουν όσα με εκπληκτική σαφήνεια κατέγραψαν οι προφήτες για το ανίκητο αυτό όπλο αλλοτρίωσης στην βαυκαλιστική Βίβλο τους: «αυτοί είναι ως βρέφη απογαλακτισμένα απεσπασμένα από των μαστών Ε, λοιπόν ναι, με διδασκαλίαν επί διδασκαλίαν, με στίχον επί στίχον, στίχον επί στίχον, ολίγον εδώ, ολίγον εκεί, και με χείλη ψελίζοντα (νανουριστικά) και με άλλην γλώσσα (βαυκαλιστική) θα ομιλεί... αυτή είναι η ανάπαυση με την οποία δύνασθε να αναπαυθείτε, αυτή είναι η άνεση... Και ο λόγος του Κύριου θα είναι προς αυτούς διδασκαλία επί διδασκαλία, διδασκαλία επί διδασκαλία στίχος επί στίχον, στίχον επί στίχον, ολίγον εδώ, ολίγον εκεί, (η επανάληψη είναι βιβλική, νανουριστική και εξηγεί αμέσως και το γιατί!) δια να περιπατήσουν και να προσκόψουν (Ο΄πέσωσιν) προς τα πίσω και να συντριφθούν και να παγιδευτούν και να πιαστούν (Ο΄ αλωθούν)» (Μασ.) Ησαΐας 28. 9-13

Δεν θα πράξω τίποτα άλλο προς στιγμή, παρά να συμπληρώσω την αρχή και μετά την συνέχεια των «επίδοξων» στίχων: (Ησαΐας, Κεφ. ΚΗ΄ «7 οὗτοι γὰρ οἴνω πεπλανημένοι εἰσίν, ἐπλανήθησαν διὰ τὸ σίκερα· ἱερεὺς καὶ προφήτης ἐξέστησαν διὰ τὸ σίκερα, κατεπόθησαν διὰ τὸν οἶνον, ἐσείσθησαν ἀπὸ τῆς μέθης, ἐπλανήθησαν· τοῦτ’ ἔστι φάσμα. 8 ἀρὰ ἔδεται ταύτην τὴν βουλήν· αὕτη γὰρ ἡ βουλὴ ἕνεκεν πλεονεξίας. 9 τίνι ἀνηγγείλαμεν κακὰ καὶ τίνι ἀνηγγείλαμεν ἀγγελίαν, οἱ ἀπογεγαλακτισμένοι ἀπὸ γάλακτος, οἱ ἀπεσπασμένοι ἀπὸ μαστοῦ;») και («14 διὰ τοῦτο ἀκούσατε λόγον Κυρίου, ἄνδρες τεθλιμμένοι καὶ ἄρχοντες τοῦ λαοῦ τούτου τοῦ ἐν Ἰερουσαλήμ· 15 ὅτι εἴπατε· ἐποιήσαμεν διαθήκην μετὰ τοῦ ᾅδου καὶ μετὰ τοῦ θανάτου συνθήκας, καταιγὶς φερομένη ἐὰν παρέλθῃ οὐ μὴ ἔλθῃ ἐφ’ ἡμᾶς· ἐθήκαμεν ψεῦδος τὴν ἐλπίδα ἡμῶν καὶ τῷ ψεύδει σκεπασθησόμεθα·»).

Αν λοιπόν βαυκαλισμός είναι να ξεφύγεις από το ψέμα, τότε ναι, δέχομαι αυτόν τον βαυκαλισμό και αν εσύ απορείς που ο Ησαΐας καλεί βρέφη την σοφία του ανθρώπου μπρος σε κείνη την θεϊκή, τότε τι μένει να σου πω; Να διαβάσεις Ηράκλειτο («Παιδικά παιχνίδια οι ανθρώπινες δοξασίες», «Η φύση του ανθρώπου δεν έχει σοφία, η θεϊκή έχει», «Ο άνθρωπος, άμυαλος φαίνεται μπροστά στο θεό, όπως το παιδί μπροστά στον άντρα.», «Ο πιο σοφός άνθρωπος μπρος στο θεό θα φανεί πίθηκος και στη σοφία και στην ομορφιά και σ' όλα τ' άλλα.»); Το μωρό σαφώς και χρειάζεται γάλα αγαπητέ Καλόπουλε και για να μεγαλώσει στο σώμα αλλά και στην σοφία και σίγουρα το κρασί του Διονύσου, της μέθης και του ψέματος δεν του αρμόζει, διότι ή το παιδί θα γίνει αλκοολικό ή θα δημιουργήσει καρκίνους και τερατογεννέσεις ή τέλος θα πεθάνει από το πολύ το δηλητήριο (βλ. Αλκοόλ)

Αλλά τώρα ήρθε και η στιγμή της αλήθειας και της δικαιοσύνης, ώστε να να δούμε από τι θα τους αλώσει τους Ισραηλίτες αυτό το νανούρισμα, που μας διδάσκεις με πολύ αλαζονεία (Ιεζεκιήλ, Κεφ. Λζ΄ «21 καὶ ἐρεῖς αὐτοῖς· τάδε λέγει Κύριος Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ λαμβάνω πάντα οἶκον Ἰσραὴλ ἐκ μέσου τῶν ἐθνῶν, οὗ εἰσήλθοσαν ἐκεῖ, καὶ συνάξω αὐτοὺς ἀπὸ πάντων τῶν περικύκλῳ αὐτῶν καὶ εἰσάξω αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν τοῦ Ἰσραήλ· 22 καὶ δώσω αὐτοὺς εἰς ἔθνος ἓν ἐν τῇ γῇ μου καὶ ἐν τοῖς ὄρεσιν Ἰσραήλ, καὶ ἄρχων εἷς ἔσται αὐτῶν, καὶ οὐκ ἔσονται ἔτι εἰς δύο ἔθνη, οὐδὲ μὴ διαιρεθῶσιν οὐκέτι εἰς δύο βασιλείας, 23 ἵνα μὴ μιαίνωνται ἔτι ἐν τοῖς εἰδώλοις αὐτῶν. καὶ ρύσομαι αὐτοὺς ἀπὸ πασῶν τῶν ἀνομιῶν αὐτῶν, ὧν ἡμάρτοσαν ἐν αὐταῖς, καὶ καθαριῶ αὐτούς, καὶ ἔσονταί μοι εἰς λαόν, καὶ ἐγὼ Κύριος ἔσομαι αὐτοῖς εἰς Θεόν.»).

Εσύ φίλτατε Καλόπουλε γιατί αποφεύγεις να πιασθείς; μήπως τρέχεις σε μάντεις ή σε καφετζούδες και χαρτορίχτες; τελείς σπλαχνοσκοπίες και παρατηρείς το ήπαρ που χάλασε από το πολύ το αλκοόλ; κάνεις όρκους μπρος από γλυπτά; μήπως λατρεύεις τα πεθαμένα αγάλματα; αν όχι γιατί ωρύεσαι; αφού εσύ δεν είσαι ειδωλολάτρης, γιατί δεν επικροτείς τον Θεό που αποπέμπει από τις κακές δεισιδαιμονίες; Άφησε τον Θεό να σε πιάσει φίλε μου καλέ, για να σωθείς από τον βούρκο της ειδωλολατρίας και της λατρείας του Θανάτου. Αν πάλι δεν είσαι ειδωλολάτρης απομακρύνσου από τον αιώνιο θάνατο. Πρέπει χωρίς εμπάθεια να εννοήσεις πως εσύ και οι λοιποί νεοπαγανιστές της Ελλάδας νανουρίζετε ανθρώπινες ελληνικές ψυχές με τα ψέματά που διδάσκουν οι ψεύτες και ψεύτικοι θεοί της αρχαίας Ελλάδας.

Κάποιοι λοιπόν, δεν τους αδικώ, προτιμούν ισοβίως τον θηλασμό, τις κουδουνίστρες, τα παραμυθιάσματα και τον ύπνο ανάμεσα στα ζεστά στήθια της παρα-μάνας εκκλησίας. Τι να κάνουμε όμως υπάρχουν και άλλοι, που καθώς μεγαλώνουν βλέπουν σε όλο αυτό έναν πνευματικό παλιμπαιδισμό. Βεβαίως ποτέ δεν θα λείψουν εκείνοι που παραμένουν πνευματικά‘νήπια’ και το μόνο που μπορούν και επιθυμούν να κάνουν μέχρι και τα βαθιά τους γεράματα, είναι να βυζαίνουν το γλυκό γάλα των ψευδαισθήσεων! Γέμισαν λοιπόν και οι ιερείς τον κόσμο μας 'στήθια' και κουδουνίστρες, τραγουδιστά ελπιδολόγια και παραμυθιάσματα!

(Κατά Ιωάννη, Κεφ. ΙΑ΄ «19 καὶ πολλοὶ ἐκ τῶν Ἰουδαίων ἐληλύθεισαν πρὸς τὰς περὶ Μάρθαν καὶ Μαρίαν ἵνα παραμυθήσωνται αὐτὰς περὶ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτῶν. 20 ἡ οὖν Μάρθα ὡς ἤκουσεν ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἔρχεται, ὑπήντησεν αὐτῷ· Μαρία δὲ ἐν τῷ οἴκῳ ἐκαθέζετο. 21 εἶπεν οὖν ἡ Μάρθα πρὸς τὸν Ἰησοῦν· Κύριε, εἰ ἦς ὧδε, ὁ ἀδελφός μου οὐκ ἂν ἐτεθνήκει»).

Όπως βλέπεις αγαπητέ φίλε τα παραμυθιάσματα (παρηγοριές) δεν τις δίνει η Εκκλησία αλλά εκείνοι που πιστεύουν στον θάνατο και παραμυθιάζουν (παρηγορούν) τους συμπολίτες τους για τον χαμό που αναγκαστικά θα τους βρει αυτούς και τους δικούς τους (ο Δίας, εφόσον δεν μπορούσε να σώσει από τον θάνατο τον Σαρπηδώνα, για να μην φωνάξουν οι άλλοι θεοί, συμφωνεί ώστε να μεταφερθεί τουλάχιστον το σώμα του από τον Απόλλωνα στην πατρίδα του και να ενταφιαστεί με τιμές. γι’ αυτό προστάζει τον Απόλλωνα:

«Πήγαινε Φοίβε, έφτασε η ώρα, γλίτωσε τώρα τον Σαρπηδόνα από τις πρόσθετες βολές το σώμα του καθάρισε από το μαύρο αίμα, πάρ’ τον μετά στα χέρια σου κι απόμακρα, στου ποταμού το ρέμα, λούσε τον νεκρό με μύρα μύρωσέ τον και να τον ντύσεις μ’ άφθαρτα ρούχα. Μετά τον παραδίδεις στους δίδυμους γοργούς ταξιδευτές, τον Ύπνο και τον Θάνατο γρήγορα να τον φέρουν και να τον αποθέσουν στον κάμπο και στην πόλη της ευρύχωρης Λυκίας. Εκεί το ξόδι και τον τάφο του αναλαμβάνουν αδέλφια και δικοί του φτιάχνουν τύμβο και του υψώνουν στήλη - άλλη τιμή δεν έχουν όσοι τους βρει ο θάνατος», ( στίχοι 663-683, 16^η ραψωδία, Ομήρου Ηλιάδα).

Από κει γεννήθηκαν τα μοιρολόγια των Ελληνίδων γυναικών γύρω στο νεκρό και που έχουν όχι μόνο το ίδιο περιεχόμενο, τον έπαινο του νεκρού -αυτό είναι πολύ φυσικό-, αλλά και το ίδιο σκηνικό στα Ομηρικά έπη:

«ολόγυρα στο φέρετρο, τοποθετημένο στη μεγάλη κάμαρα του σπιτιού, κάθονται οι γυναίκες- συγγένισσες και γνωστές- και θρηνούν· κάθε τόσο σηκώνει το μοιρολόι μία από τις πιο δικές, ενώ ο επίλαπος χορός το συνοδεύει με τους θρήνους του, «ἐπιστενάχεται» κατά την ομηρική έκφραση. Το μάδημα των μαλλιών, το ξέσκισμα του προσώπου και το χτύπημα του στήθους είναι το ίδιο συνηθισμένα και στην αρχαία και στη νεότερη Ελλάδα. Στην Ιλιάδα μέσα, δύο είναι οι μεγάλοι ήρωες που πεθαίνουν, ο ένας Έλληνας, ο άλλος Τρώας, ο Πάτροκλος και ο Έκτορας. Τον Πάτροκλο, σκοτωμένο από τον Έκτορα, με πολλή δυσκολία και ύστερα από μεγάλο αγώνα κατορθώνουν οι Έλληνες να τον γλιτώσουν από τα χέρια των Τρώων και να τον παραδώσουν στο φίλο του τον Αχιλλέα, που κρατιόταν μακριά από τον πόλεμο. Την τελευταία μάλιστα στιγμή αν δεν παρουσιαζόταν ο ίδιος ο Αχιλλέας, με τις φωνές του να φοβίσει τους αντίμαχους, δύσκολα το νεκρό κορμί του Πάτροκλου θα ξέφευγε τη ντροπή να ριχθεί τροφή στα σκυλιά της Τροίας. Ο Αχιλλέας ακουμπάει τον Πάτροκλο στο καλύβι του, πάνω στο κρεβάτι. Εκεί τον κλαίνε ολημερίς κι’ ολονυχτίς ο ίδιος ο φίλος του, οι σύντροφοί του -οι Μυρμιδόνες- και ο άλλος στρατός των Ελλήνων. Ωστόσο το έθιμο απαιτεί τον νεκρό να τον μοιρολογήσουν και γυναίκες. Πού να βρεθούν όμως γυναίκες δικές στο ελληνικό στρατόπεδο της Τροίας; Εκεί ζουν μονάχα άνδρες μέσα στα δεινά του δεκάχρονου πολέμου. Οι μόνες γυναίκες που κρατούν αυτοί κοντά τους είναι οι σκλάβες, όσες πήραν με το σπαθί τους πατώντας και κουρσεύοντας τα γύρω κάστρα. Αυτές οι σκλάβες, οι ξένες, θα αποτελέσουν και το χορό των γυναικών που θα μοιρολογήσουν τον νεκρό Πάτροκλο. Πώς όμως μπορούν οι γυναίκες αυτές να κλάψουν στη ταφή ενός από τους άνδρες που ρήμαξαν τις πατρίδες των, σκότωσαν τους άντρες των και τα παιδιά τους και σκλάβωσαν και αυτές τις ίδιες; Πώς μπορεί ποτέ να υπάρξει συμπάθεια ανάμεσα στο νικητή και στον αφέντη από τη μια, στο νικημένο και στο δούλο από την άλλη; Όλη η Ιλιάδα στρέφεται γύρω από το θυμό του Αχιλλέα, επειδή ο Αγαμέμνονας του πήρε τη σκλάβα του, τη Βρισηίδα. Το μόνο που αναφέρει ο Όμηρος στο Α είναι πως όταν την έπαιρναν από τον Αχιλλέα οι κήρυκες για να την παραδώσουν στον Αγαμέμνονα, εκείνη τους ακολούθησε «ἀθέλητά της». Αργότερα ο Αγαμέμνονας, αναγκάζεται να τη δώσει πίσω στον πρώτο της αφέντη απείραχτη. Την ώρα που η Βρισηίδα ξαναγυρνάει μέσα στη σκηνή του Αχιλλέα, αντικρίζει το νεκρό Πάτροκλο και αμέσως ξεσπάει σε θρήνο: «Κι η κόρη του Βρισέα, πανέμορφη σαν την χρυσή Αφροδίτη, με κοφτερό χαλκό τον Πάτροκλο σαν είδε σπαραγμένο, πάνω και πέφτει ξεφωνίζοντας, και πήρε να ξεσκίζει τον απαλό λαιμό, τα στήθη της και τ΄ ώριο πρόσωπό της· κι έλεεν αυτά η γυναίκα, που ΄μοιαζε με τις θεές, θρηνώντας: -Πάτροκλε, τόσο που η τρισάμοιρη περίσσια σ’ αγαπούσα! Αχ, ζωντανό σ’ αφήκα φεύγοντας απ’ το καλύβι ετούτο, και τώρα που γυρίζω ρήγα μου, σε βρίσκω σκοτωμένο! Αχ, πως πλακώνει αλήθεια πάνω μου το‘να κακό πα στ’ άλλο! Τον άντρα που ο πατέρας μου‘δωκε κι η σεβαστή μονή μάνα, μπροστά στο κάστρο, που διαφέντευε τον είδα σπαραγμένο, με κοφτερό χαλκό· τ’ αδέλφια μου τα τρία, τ΄ αγαπημένα, που μια κοιλιά μας γεννά, ετράβηξαν κι αυτά μαζί στον Άδη. Μα κι έτσι εσύ να κλαίω δε μ’ άφηνες, του θεϊκού του Μύνη απ’ το γοργό Αχιλλέα σαν πάρθηκε το κάστρο, και σκοτώθη το ταίρι μου, μον’ έλλεες πάντα σου, θα μ΄ έκανες γυναίκα του θεϊκού Αχιλλέα, θα μ’ έφερνες στη Φθία με τα καράβια και θα γιορτάζουμε το γάμο μας στους Μυρμιδόνες μέσα. Γι’ αυτό κι ο θρήνος μου είναι αστέρευτος, που ΄σουν γλυκός κι’ εχάθης! Αυτά θρηνώντας έλεε, κι έκλαιγαν μαζί της κι οι γυναίκες τάχα τον Πάτροκλο, μα πίσω του τα πάθη τα δικά τους».

Ζώντας όμως με τον Χριστό έμαθα να μην παραμυθιάζομαι (παρηγορούμαι) για τον θάνατο τον δικό μου, μήτε για των άλλων, διότι απλούστατα δεν πιστεύω άλλο στον Άδη, ούτε σε τάφους μήτε κηδείες. Πιστεύω στον Ιησού Χριστό (Κατά Ιωάννη, Κεφ. Ια΄. «25 εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή. 26 ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσεται· καὶ πᾶς ὁ ζῶν καὶ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ ἀποθάνῃ εἰς τὸν αἰῶνα.»). Η ιστορία έχει πολλές αποδείξεις και θαυμασμό των Εθνικών για την αδιαφορία των Χριστιανών για τον θάνατο. Για τους Εθνικούς ο θάνατος είναι απαρηγόρητος όσα παραμύθια (παρηγοριές) και να ακούσουν από τους ομόθρησκούς τους.

Όσο για τις 'αγάπες' και τα λουλούδια που το περιεχόμενο της ορίζουν ιερείς απ’ την Χαλδαία για να δέσουν τους λαούς στο άρμα των ιστορικών τους επιδιώξεων, σε παρακαλώ να τις προσφέρεις σ' αυτούς που μπορούν ακόμα να μπερδευτούν και όχι σε μένα που γνωρίζω ότι η καθοδηγούμενη αγάπη είναι κηδεμονία!

Η «αγάπη» και οι μεταθανάτιες ανταμοιβές αποδείχθηκαν στην πράξη εξαίρετα εργαλεία υπονόμευσης του πολιτισμού και της επί γη ζωής.

Θα κάνω μια απλή ερώτηση: Ο Ιησούς Χριστός είναι ιερέας από την Χαλδαία; Έπειτα αγαπητέ φίλε, κανείς δεν πεθαίνει πρόθυμα για να μαρτυρήσει μια Ανάσταση Ιησού Χριστού, μη αξιωμένος ποτέ να δει με τα ίδια του τα μάτια την επιτυχία των «ιστορικών του επιδιώξεων»! Εγώ άραγε ως Χριστιανός και ενάντια Πνευματικά σε σένα, τι ιστορικές επιδιώξεις έχω;

Όπως κατηγορείς εσύ τους «Χαλδαίους» (τι σημαίνει αυτό άραγε;) για συνομωσίες, το αυτό μπορώ να κατηγορήσω εγώ εσένα και τους φίλους σου του Ιχώρ για πολλές περισσότερες. Κάθε φορά που στην ιστορία δεν μπόρεσε κανείς να δώσει εξηγήσεις για φαινόμενα, όλα εξηγήθηκαν στον λαό δια μέσω «μυστικών συνομωσιών» ή «προδοσίες». Έτσι για «συνομωσία» και «προδοσία» κατηγορήθηκαν οι φίλοι και οι στρατηγοί του Μέγα Αλέξανδρου, ο Ντρέυφους από το Γαλλικό κράτος, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Χίτλερ τους Εβραίους και τους κομμουνιστές για το κάψιμο του Ράιχσταγ, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος διέγνωσε κομμουνιστική συνωμοσία στο κόμμα κέντρου και σήμερα οι Αμερική βλέπει συνομώτες και προδότες των επεκτατικών της σχεδίων σε όλο τον κόσμο (βλέπε Λάντεν ή Σαντάμ), όπως ανάλογα η Ρωμαϊκή είδε συνωμότες και προδότες τους Χριστιανούς. Ακόμη και αν ποτέ αποδειχτεί το αληθές μιας συνομωσίας ή προδοσίας, θα πρέπει να εξετασθεί αν αυτή η συνομωσία ή η προδοσία έχει χαμηλότερες αξίες από εκείνους κατά τους οποίους συνωμοτεί ή προδίδει, ώστε να τις απαγγελθούν καίριες και ξάστερες ιστορικές κατηγορίες. Όμως και συ το παρουσίασες πως «εμπιστευόμενοι, δεν θα αμελήσουμε και ούτε θα βραδύνουμε, αλλά με τον θεό της ανατροπής και δια του Μωσαϊκού νόμου που μας παρέδωσε... με χαρά θα κυνηγούμε τους ακάθαρτους δαίμονες. Γιατί ο νόμος (του Μωυσέως) σκιά των μελλόντων είναι... έτσι οι σκιές (αυτές) γεννούν την αλήθεια καθώς προείπε και ο θεσπέσιος Μωϋσής» γ΄ συνόδου κατά Νεστορίου - επιστολή Κυρίλλου προς Ακάκιον (1,4,41)».

Συνεπώς αν η «συνομωσία» των «Χαλδαίων» λες εσύ, του Θεού υποστηρίζω εγώ ως Χριστιανός, αφορούν την καταστροφή των δαιμόνων, ε τότε σίγουρα θα ταχθώ υπέρ! Διότι πραγματικός προδότης και συνωμότης με επικίνδυνα σχέδια κατά την ανθρωπότητας δεν μπορεί να είναι κανείς άλλος παρά ο Διάβολος (Ιωάννου, Κεφ. Γ΄ «7 Τεκνία, μηδεὶς πλανάτω ὑμᾶς· ὁ ποιῶν τὴν δικαιοσύνην δίκαιός ἐστι, καθὼς ἐκεῖνος δίκαιός ἐστιν· 8 ὁ ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν ἐκ τοῦ διαβόλου ἐστίν, ὅτι ἀπ' ἀρχῆς ὁ διάβολος ἁμαρτάνει. εἰς τοῦτο ἐφανερώθη ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ἵνα λύσῃ τὰ ἔργα τοῦ διαβόλου. 9 Πᾶς ὁ γεγεννημένος ἐκ τοῦ Θεοῦ ἁμαρτίαν οὐ ποιεῖ, ὅτι σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ μένει· καὶ οὐ δύναται ἁμαρτάνειν, ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ γεγέννηται. 10 ἐν τούτῳ φανερά ἐστι τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ τέκνα τοῦ διαβόλου. πᾶς ὁ μὴ ποιῶν δικαιοσύνην οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ Θεοῦ, καὶ ὁ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ») και οι συνένοχοί του (Πράξεις Αποστόλων, Κεφ. Ζ΄ «52 τίνα τῶν προφητῶν οὐκ ἐδίωξαν οἱ πατέρες ὑμῶν; καὶ ἀπέκτειναν τοὺς προκαταγγείλαντας περὶ τῆς ἐλεύσεως τοῦ δικαίου, οὗ νῦν ὑμεῖς προδόται καὶ φονεῖς γεγένησθε. 53 οἵτινες ἐλάβετε τὸν νόμον εἰς διαταγὰς ἀγγέλων καὶ οὐκ ἐφυλάξατε»).

Για την Αγάπη των ευαγγελίων και την συνεισφορά τους στον πολιτισμό έχω να πω ότι και εδώ ισχύει η ιστορική διαστρέβλωση από πλευράς νεοπαγανιστών. Το Βυζάντιο χρησιμοποίησε ως «όπλο» του ενάντια στους Βαρβάρους την κατήχηση, η οποία πάντοτε είχε ως αποτέλεσμα τον αποβαρβαρισμό των επίδοξων επιδρομέων και την σταδιακή ένταξή τους στον πολιτισμένο κόσμο. Το αυτό διαπράχθηκε από τους Γάλλους για τους Νορμανδούς της Βόρειας Ευρώπης, οι οποίοι νωρίτερα δεν ήσαν τίποτα άλλο παρά ειδωλολάτρες Βίγκινγς, βάρβαροι δηλαδή πειρατές του βορρά (Νορμανδοί =Νορντ Μεν =άνθρωποι του βορρά). Ακόμη και αυτούς να μην δεχτούμε ως σοβαρά παραδείγματα, έχω να σου αντιπαραβάλω κάτι ακόμη πιο ισχυρό. Από την απαρχή του Χριστιανισμού και δηλαδή τα τελευταία 2000 χρόνια που ο άνθρωπος συμπορεύτηκε με αυτή την θρησκεία, έχει κάνει πολύ μεγαλύτερες πολιτισμικές και τεχνολογικές ανακαλύψεις και προόδους, έχει γνωρίσει μεγαλύτερη άνθηση των τεχνών και των γραμμάτων, παρά τα χιλιάδες προηγούμενα χρόνια της βάρβαρης π.Χ. ειδωλολατρίας. Ακόμη και αυτή η αναγέννηση που συνεχώς καταμαρτυρείται στην Ευρώπη ως προϊόν ελληνικής σκέψης, είναι προϊόν Χριστιανικής κοινωνίας το θρήσκευμα, και όχι ειδωλολατρικής - φυσιολατρικής. Οι φυσιολάτρες έμειναν κατ’ εξοχήν βάρβαροι σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο και η κατάσταση τους δεν άλλαξε σε κάτι ακόμη και σ’ αυτόν τον 21^ο αιώνα, βλέπε Αφρική και ιθαγενείς Εθνικούς, Αυστραλία και ιθαγενείς Εθνικούς, Ανταρκτική και ιθαγενείς Εθνικούς, Αμερική και ιθαγενείς Εθνικούς, ακόμη και οι διαβόητοι κατά τους παγανιστές και απόγονοι των Ελλήνων Κάλας, Καφίρ κ.λ.π. δεν πρόκοψαν σε τίποτα. Δεν παρήγαγαν καμιά φιλοσοφία, κανένα τεχνολογικό επίτευγμα παρά έμεινα απολίτιστοι και ανεπρόκοποι. Συνέχισαν να λατρεύουν τα πατροπαράδοτα ξόανα των αρχαίων Ελλήνων για πλέον των 2000 ετών.

Και έτσι φτάσαμε σήμερα να έχουμε το εξής παράδοξο: οι σημερινοί παγανιστές της Ελλάδας να ασπάζονται τους απολίτιστους Κάλας και Καφίρ επειδή είναι ειδωλολάτρες και να αντιμάχονται τους άκρως πολιτισμένους Βυζαντινούς -Ρωμιούς επειδή Χριστιανοί. Μα δεν είναι κωμικοτραγικό; Ακόμη και αν μετρήσουμε και δηλαδή αντιπαραβάλουμε τους Εθνικούς το θρήσκευμα επιστήμονες με τους Χριστιανούς το θρήσκευμα θα δεις μια τεράστια διαφορά υπέρ των δευτέρων και όμως οι νεοπαγανιστές, όπως και συ άλλωστε που σε θεωρώ της ίδιας θρησκευτικής κατηγορίας, έχουν πλάσει ένα μυθικό κόσμο μέσα στον οποίο όλα τα έφτιαξαν οι Έλληνες (μα ποιοι από όλους; οι παγανιστές;), όλα τα είπαν οι Έλληνες και έχουν ξεχάσει πως όλη αυτή η κοινωνία της οποίας απολαμβάνουν τα αγαθά είναι βασικά Χριστιανική. Ιδίως ότι έχει να κάνει με την κοινωνική πρόνοια αγαπητέ Καλόπουλε το χρωστάς εσύ και οι φίλοι σου στο Χριστιανικό Πνεύμα και εκπολιτισμό των βάρβαρων ειδωλολατρών. Δεν έχω να σου προσθέσω κάτι παραπάνω, η ιστορία διδάσκει, συνεπώς κάθισε μελέτησε και («15 ὁ ἔχων ὦτα ἀκουέτω.» Κατά Ματθαίον, Κεφ. ΙΑ΄).

Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΩΝ ΜΙΣΟΥΝΤΩΝ

ΖΗΛΟΤΥΠΙΑ ..εγώ γαρ ειμί Κύριος ο θεός σου, θεός ζηλωτής, αποδιδούς αμαρτίας πατέρων επί τέκνα, έως τρίτης και τετάρτης γενεάς τοις μισούσι με...¨ (Εξ.Κ΄5) η ανταπόδοση της αμαρτίας, γίνεται μέχρι τρίτης και τετάρτης γενεάς, ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟΝ ΜΙΣΟΥΝ, και όχι σε όλους! Όχι σε αθώους. Γιατί αυτοί που τον μισούν, είναι οι υπεύθυνοι όλης της κακής κατάστασης του κόσμου, και συμμέτοχοι της αμαρτίας. Γιατί η ανταπόδοση, γίνεται όπως σαφώς λέει το εδάφιο, ΓΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ. Πού είναι λοιπόν η αδικία; Άρα είναι άδικα και τα δικαστήρια όταν καταδικάζουν τους παρανόμους. Φοβερή "Παγανιστική" λογική!

Αν η απειλή αυτή δεν αφορούσε τα αθώα παιδία των ένοχων γονέων, τότε γιατί αναφέρεται στην Έξοδο 20.5; Για τον απλούστατο λόγο ότι τότε τουλάχιστον το εννοούσε. Αργότερα βέβαια, αιώνες μετά, (Ιεζεκιήλ 18^.1-18) όταν η πνευματική δικτατορία του Γιαχβε είχε πια εδραιώσει την εξουσία των Λευιτών πάνω σε ολόκληρο τον λαό Ισραήλ, έκαναν ότι μπορούσαν να διευκρινίσουν ότι η απίστευτη αυτή αδικία παύει να ισχύει.

Προσοχή όμως: η καταδίκη των μισούντων με αποτελεί εφεύρημα χειρότερο απ’ την καταδίκη τριών αθώων γενεών. Η δικαιοσύνη δεν δικάζει όσους μισούν, αλλά όσους τελικά λόγω αυτού του μίσους εγκληματούν. Δεν καταλαβαίνεις λοιπόν ότι αυτή η ενοχή λόγω πεποιθήσεων είναι η καλύτερη αφορμή μισαλλοδοξίας και θρησκευτικών πόλεμων; Ότι οι θρησκείες ορίζοντας με τον δικό τους τρόπο τα αισθήματα μίσους ή αγάπης μπορούν να κατευθύνουν τους πιστούς και να κατασφάξουν όσους αυτές υποδεικνύουν ως ενόχους μίσους προς τον Κύριο και θεό τους;

Φαίνεται πως αν και έχουμε Χριστούγεννα, εσύ έχεις μπερδέψει τα αυγά με τα Πασχάλια. Κατ’ αρχάς σε αυτό το χωρίο υπερτονίζεται η δύναμη και η αιωνιότητα του Θεού, εφόσον εξηγεί πως η τιμωρία που μπορεί να επιφέρει Εκείνος, δεν διαρκεί μόνο σε μια γενιά εκείνων που Τον μισούν, λες και είναι κάποιος άνθρωπος, αλλά σε πολλές περισσότερες, εφόσον και εάν Τον μισούν, διότι Αυτός είναι Αθάνατος Θεός και όχι θνητός!

Αυτό αποδεικνύεται από την συνέχεια του εδαφίου της Εξόδου (Κεφ. Κ΄ «6 καὶ ποιῶν ἔλεος εἰς χιλιάδας τοῖς ἀγαπῶσί με καὶ τοῖς φυλάσσουσι τὰ προστάγματά μου.»). Στην συνέχεια δηλαδή ο Θεός εξηγεί ότι θα κάνει ελεημοσύνη σε πολλές χιλιάδες γενεές εφόσον όμως και εάν τον Αγαπούν. Σίγουρα δεν πρόκειται να κάνει ελεημοσύνη στους απογόνους που Τον μισούν, πατεράδων που Τον αγάπησαν. Το χωρίο του Ιεζεκιήλ που παραθέτεις δεν αντιτίθεται το χωρίο της Εξόδου αλλά πολύ απλά το συμπληρώνει και το επεξηγεί εν δικαιοσύνη. Και σαφέστατα είναι έτσι και αυτό καταμαρτυρείται περίτρανα αργότερα (Β΄ Χρονικών Κεφ. ΚΕ΄ «3 καὶ ἐγένετο ὡς κατέστη ἡ βασιλεία ἐν χειρὶ αὐτοῦ, καὶ ἐθανάτωσε τοὺς παῖδας αὐτοῦ τοὺς φονεύσαντας τὸν βασιλέα πατέρα αὐτοῦ· 4 καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτῶν οὐκ ἀπέκτεινε κατὰ τὴν διαθήκην τοῦ νόμου Κυρίου, καθὼς γέγραπται, ὡς ἐνετείλατο Κύριος λέγων· οὐκ ἀποθανοῦνται πατέρες ὑπὲρ τέκνων, καὶ οἱ υἱοὶ οὐκ ἀποθανοῦνται ὑπὲρ πατέρων, ἀλλ' ἢ ἕκαστος τῇ ἑαυτοῦ ἁμαρτίᾳ ἀποθανοῦνται.»).

Τώρα θα πρέπει να παραδεχτείς, πως το κείμενο των χρονικών Β΄, προηγείται του Ιεζεκιήλ. Αυτά που ορίζεις εσύ και δόλια είναι και πονηρά και δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα. Μάλιστα μπορώ να πω πως ο Εβραίος Αμασίας είχε πολύ περισσότερη σοφία από σένα και δικαιοσύνη, εφόσον αυτός κατάλαβε τα λόγια του Θεού, ενώ εσύ ως Επιστήμων Έλληνας που σπούδασες να βρίσκεις λάθη λογικής απέτυχες παταγωδώς! Μα όχι μόνο ήταν πιο σοφός αλλά είχε και τα μάτια της ψυχής του 14, διότι και σε άλλο σημείο της Βίβλου το διευκρινίζει ο Θεός στους ανθρώπους (Δευτερονόμιον, Κεφ. ΚΔ΄ «16 Οὐκ ἀποθανοῦνται πατέρες ὑπὲρ τέκνων, καὶ οἱ υἱοὶ οὐκ ἀποθανοῦνται ὑπὲρ πατέρων· ἕκαστος ἐν τῇ ἑαυτοῦ ἁμαρτίᾳ ἀποθανεῖται.»). Αν φταίει κάτι σε όλα τούτα Καλόπουλε, να είσαι σίγουρος πως είναι η θρησκεία που ακολουθείς. Παράτα την! Σταμάτα να ντροπιάζεις τον εαυτό σου και την Ελλάδα! Διότι ακόμη και αν διαλέξουμε αυτά που εσύ υποστηρίζεις, ναι μεν θα έχουμε άδικο Θεό, εφόσον σώζει πολύ περισσότερες γενεές από όσες τιμωρεί (χιλιάδες έναντι 3-4) αλλά εντούτοις Φιλεύσπλαχνο, εσύ όμως ούτε αυτή την ιδιότητά Του καταδέχεσαι. Πάλι δηλαδή αποτυχαίνεις να αποδείξεις κάτι μέσα από τις θέσεις σου. Δηλαδή ακόμη και αν μπορούσες με τις δικές σου εξηγήσεις να καταργήσεις την δικαιοσύνη του Θεού δεν θα μπορούσες να καταργήσεις με αυτή την κακόδοξη εξήγηση, την φιλευσπλαχνία Του.

Η γραφή εδώ, φυσικά ομιλεί για τον Θεό και δεν δίνει καμιά εντολή στους ανθρώπους για το τι να πράξουν. Τις εντολές τις είδαμε παραπάντω. Διότι σαφώς μόνον ο Θεός γνωρίζει ποιοι είναι αυτοί που Τον μισούν (Προς Εβραίους, Κεφ. Δ΄12 Ζῶν γὰρ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνεργὴς καὶ τομώτερος ὑπὲρ πᾶσαν μάχαιραν δίστομον καὶ διικνούμενος ἄχρι μερισμοῦ ψυχῆς τε καὶ πνεύματος, ἁρμῶν τε καὶ μυελῶν, καὶ κριτικὸς ἐνθυμήσεων καὶ ἐννοιῶν καρδίας, 13 καὶ οὐκ ἔστι κτίσις ἀφανὴς ἐνώπιον αὐτοῦ, πάντα δὲ γυμνὰ καὶ τετραχηλισμένα τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ, πρὸς ὃν ἡμῖν ὁ λόγος.») ενώ οι άνθρωποι δεν μπορούν να γνωρίζουν.

Τα ανθρώπινα δικαστήρια φίλτατε δεν βλέπουν, ούτε έχουν την δύναμη να διακρίνουν το μίσος αλλά κρίνουν μόνο από τα αποτελέσματα. Γι’ αυτό πέφτουν και σε δικαστικές πλάνες και πλεκτάνες, διότι δεν ξέρουν για το μίσος αλλά κρίνουν από κατασκευασμένα αποτελέσματα μερικές φορές (ψευδομάρτυρες - απόκρυψη στοιχείων) και φυσικά δεν μπορούν ποτέ να επανορθώσουν τις ποινές που επιβάλλουν όπως λ.χ. στην θανατική καταδίκη. Ο Θεός όμως βλέπει μέσα μας και αυτό καταφαίνεται στο παραπάνω χωρίο. Αλίμονο αν ο Θεός περίμενε να δει τις πράξεις μας για να καταλάβει τι συμβαίνει στον εσωτερικό μας κόσμο. Αν ο Θεός δεν μπορούσε να δει μέσα μας και να μας ακούσει, τότε σε ερωτώ: με τι κριτήρια θα καταλάβαινε την ειλικρινή μετάνοια ενός που ετοιμάζεται να πεθάνει, χαρίζοντάς του την τελική σωτηρία, αφού πλέον ο ετοιμοθάνατος δεν θα μπορούσε με καμιά πράξη να επανορθώσει τις προηγούμενες αμαρτίες; (Β΄ Προς Κορινθίους, Κεφ. ζ΄ «9 νῦν χαίρω, οὐχ ὅτι ἐλυπήθητε, ἀλλ' ὅτι ἐλυπήθητε εἰς μετάνοιαν· ἐλυπήθητε γὰρ κατὰ Θεόν, ἵνα ἐν μηδενὶ ζημιωθῆτε ἐξ ἡμῶν. 10 ἡ γὰρ κατὰ Θεὸν λύπη μετάνοιαν εἰς σωτηρίαν ἀμεταμέλητον κατεργάζεται· ἡ δὲ τοῦ κόσμου λύπη θάνατον κατεργάζεται.»).

Αλλά θα πω και τούτο: Το εδάφιο που παρέθεσα (πρ. Εβρ.) αφορά και την προσευχή γι’ αυτό και το Ευαγγέλιο πολύ αληθινά μας λέει (Κατά Ματθαίον, Κεφ. Σ΄ «6 σὺ δὲ ὅταν προσεύχῃ, εἴσελθε εἰς τὸ ταμιεῖόν σου καὶ κλείσας τὴν θύραν σου πρόσευξαι τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ· καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ. 7 Προσευχόμενοι δὲ μὴ βαττολογήσητε ὥσπερ οἱ ἐθνικοί, δοκοῦσι γὰρ ὅτι ἐν τῇ πολυλογίᾳ αὐτῶν εἰσακουσθήσονται. 8 μὴ οὖν ὁμοιωθῆτε αὐτοῖς· οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὧν χρείαν ἔχετε πρὸ τοῦ ὑμᾶς αἰτῆσαι αὐτόν.»).

Πώς φαντάζεσαι τον Θεό Καλόπουλε; Με αυτιά ή με μάτια; Γι' αυτό, αλλά και για πολλά άλλα ακόμη, οι Χριστιανοί αποκύρηξαν τους αρχαίους ψευτοθεούς . Δεν είναι δυνατόν για τον θεό να ισχύουν αυτά που αναφέρει λόγου χάρη ο Ησίοδος, πως δηλαδή δεν πρέπει να κάνεις σπονδή το πρωί διότι ο Θεός το πρωί δεν σε ακούει και τις ευχές σου αποστρέφεται (Ησίοδος, Έργα και Ημέρες, στίχ. 724 - 725 «μηδέ ποτ’ ἐξ ἡοῦς Διὶ λείβειν αἴθοπα οἶνον χερσὶν ἀνίπτοισιν μηδ’ ἄλλοις ἀθανάτοισιν· οὐ γάρ τοί γε κλύουσιν, ἀποπτύουσι δέ τα’ ἀράς»). Τώρα που είδες αυτό να σου κάνω και μια ερώτηση: πώς θεωρείς μέγιστε Καλόπουλε, ότι η αρχαία θρησκεία είναι οικολογία και δηλαδή οι θεοί είναι η φύση, κι’ αυτής, της φύσης δηλαδή, αν της κάνεις σπονδή το πρωί εκείνη δεν θα σε ακούσει; δηλαδή η φύση το πρωί εξαφανίζεται, κοιμάται ή πεθαίνει; Αυτή είναι η λογική της θρησκείας σας, όταν θεμελιώνεται πάνω σε ψέματα!

ΕΚΤΗ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

Δεν έχεις ακούσει για εγκλήματα πάθους; Ε λοιπόν ανάλογα είναι και τα θρησκευτικά εγκλήματα! Ορίστε και η ξεκάθαρη παρότρυνση του θεού σου σε έγκλημα θρησκευτικής δικαίωσης: «ο δίκαιος θέλει ευφρανθεί όταν ιδεί την εκδίκηση, και τους πόδας αυτού (Ο΄τας χείρας αυτού) θέλει νίψει εν τω αίματι του ασεβούς (Ο΄ αμαρτωλού)» Μασ. Ψαλμοί 58.10 (ή ΝΗ΄10) Ο΄ Ψαλμοί 57.11.

Βλέπεις λοιπόν ότι ο Δαβίδ στους ψαλμούς, επικροτεί απολύτως την αιμοχαρή συμπεριφορά των βιβλικών 'δικαίων'. Το άδικο εξισώνεται εδώ με την ασέβεια και την αμαρτία! Αν λοιπόν ορίσουμε εμείς ποια τα 'σεβάσματα' και ποια τα 'αμαρτήματα' τότε μπορούμε να κάνουμε μπάνιο στο αίμα των ασεβών και των αμαρτωλών με τις ευλογίες του πανάγαθου Γιαχβε ψάλλοντας και δικαίως ευφραινόμενοι!!!

Έτσι με τις ευλογίες του Γιαχβε και με το ίδιο φονικό αίσθημα δικαίωσης υπέρ του θεού τους έριξαν οι Ισραηλίτες 10.000 αθώους από τον γκρεμό: «δέκα χιλιάδας ζώντας ηχμαλώτισαν οι υιοί Ιούδα και έφεραν αυτούς εις το άκρον του κρημνού και κατεκρήμνιζον αυτούς από του άκρου του κρημνού, ώστε πάντες διερράγησαν»! Β΄Χρονικών 25.12.

Θα επαναλάβω για ακόμη μια φορά αυτά που λέει ο εργοδότης σου ο Μπεξής για να χαρακτηρίσω αυτά που υποστηρίζεις φίλτατε Καλόπουλε, στην συγκεκριμένη παράγραφο σου «Όλα αυτά είναι μπούρδες, και κουβέντες να κάνουμε…» (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, μηνιαία έκδοση για την Οικουμενική Ελληνικότητα, τεύχος 38, Σελίδα 2 - 3, Σημείωμα Εκδότη κ. Ευάγγελου Μπεξή, αρχαιολόγου).

Στους ψαλμούς αυτούς που αναφέρεις σαφώς και πάλι, όπως και παραπάνω σου εξήγησα, δεν ορίζεται στον άνθρωπο η εκδίκηση ενάντια στους άδικους αλλά μόνο και αποκλειστικά στον ίδιο τον Θεό ορίζεται αυτή η εκδίκηση. Θα πρέπει να παρουσιάζεις στους επισκέπτες της σελίδας σου και τα λοιπά εδάφια για να εννοήσουν τι λέει ξεκάθαρα το κείμενο (Ψαλμός ΝΗ΄ «Εἰς τὸ τέλος· μὴ διαφθείρῃς· τῷ Δαυΐδ εἰς στηλογραφίαν. 2 ΕΙ ΑΛΗΘΩΣ ἄρα δικαιοσύνην λαλεῖτε; εὐθείας κρίνετε οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων; 3 καὶ γὰρ ἐν καρδίᾳ ἀνομίαν ἐργάζεσθε ἐν τῇ γῇ, ἀδικίαν αἱ χεῖρες ὑμῶν συμπλέκουσιν.»).

Παραπάνω ο Θεός ψέγει τους ανθρώπους να μην κρίνουν, όπως άλλωστε επαναλαμβάνουν τα Ευαγγέλια (κατά Ματθαίον, Κεφ. Ζ΄ «1 Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε· 2 ἐν ᾧ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καὶ ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν. 3 τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ ἐν τῷ σῷ ὀφθαλμῷ δοκὸν οὐ κατανοεῖς; 4 ἢ πῶς ἐρεῖς τῷ ἀδελφῷ σου, Ἄφες ἐκβάλω τὸ κάρφος ἀπὸ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ ἰδοὺ ἡ δοκὸς ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σοῦ; 5 ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σοῦ, καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου.») διότι οι ίδιοι είναι άδικοι αγαπητέ! Και συνεχίζει ο ψαλμός (Ψαλμός Κεφ. Νη΄, «6 ἥτις οὐκ εἰσακούσεται φωνῆς ἐπᾳδόντων, φαρμάκου τε φαρμακευομένου παρὰ σοφοῦ. 7 ὁ Θεὸς συντρίψει τοὺς ὀδόντας αὐτῶν ἐν τῷ στόματι αὐτῶν, τὰς μύλας τῶν λεόντων συνέθλασεν ὁ Κύριος·») διότι (Ψαλμός, Κεφ. Νη΄ «12 καὶ ἐρεῖ ἄνθρωπος· εἰ ἄρα ἐστὶ καρπὸς τῷ δικαίῳ, ἄρα ἐστὶν ὁ Θεὸς κρίνων αὐτοὺς ἐν τῇ γῇ.»).

Πού λοιπόν είδες Καλόπουλε πως κρίνουν οι άνθρωποι και όχι ο Θεός; Πού είδες πως εκδίκηση παίρνουν οι άνθρωποι και όχι ο δίκαιος Θεός; Αυτά συνεχίζουν πολύ σωστά και τα ευαγγέλια (Προς Ρωμαίους, Κεφ. ΙΒ΄ «19 μὴ ἑαυτοὺς ἐκδικοῦντες, ἀγαπητοί, ἀλλὰ δότε τόπον τῇ ὀργῇ· γέγραπται γάρ· ἐμοὶ ἐκδίκησις, ἐγὼ ἀνταποδώσω, λέγει Κύριος.») και όχι μόνο δεν ζητά ο Θεός να κάνουμε εκδίκηση αλλά και να βοηθούμε τους εχθρούς μας (ο,π.«20 ἐὰν οὖν πεινᾷ ὁ ἐχθρός σου, ψώμιζε αὐτόν, ἐὰν διψᾷ, πότιζε αὐτόν· τοῦτο γὰρ ποιῶν ἄνθρακας πυρὸς σωρεύσεις ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. 21 μὴ νικῶ ὑπὸ τοῦ κακοῦ, ἀλλὰ νίκα ἐν τῷ ἀγαθῷ τὸ κακόν.» ). Εσύ Καλόπουλε φοβάσαι τον Θεό; Γιατί; Είσαι μήπως άδικος; Γίνε δίκαιος και Αγάπησέ Τον!

Έπειτα σε ποιο, άραγε σημείο της Βίβλου, είδες Καλόπουλε, πως με τις ευλογίες του Γιαχβέ οι Ισραηλίτες έριξαν 10.000 αθώους αιχμαλώτους (Ισραηλίτες) από τον γκρεμό; Ίσα ίσα που ο Θεός σε αυτήν την περίπτωση (εμφύλιου πολέμου μεταξύ των Ιουδαϊκών φυλών), δεν είναι υπέρ του Αμασία που κατακρήμνισε τους 10.000 αλλά ενάντια σε όλους. (Β΄ Χρονικών, Κεφ. Κε΄ «7 καὶ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ ἦλθε πρὸς αὐτὸν λέγων· βασιλεῦ, οὐ πορεύσεται μετὰ σοῦ δύναμις Ἰσραήλ, ὅτι οὐκ ἔστι Κύριος μετά Ἰσραήλ, πάντων τῶν υἱῶν Ἐφραίμ. 8 ὅτι ἐὰν ὑπολάβῃς κατισχῦσαι ἐν τούτοις, καὶ τροπώσεταί σε Κύριος ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν, ὅτι ἐστὶ παρὰ Κυρίου καὶ ἰσχῦσαι καὶ τροπώσασθαι·»)

Απορώ μαζί σου. Είσαι κριτής της Βίβλου και συγγραφέας και τυγχάνεις τόσο λίγο γνώστης της Ελληνικής γλώσσας; Ήμαρτον!. Πώς είναι συμμέτοχος ο Θεός εφόσον ο Αμασίας προσκυνά τα είδωλα; (Β΄ Χρονικών, Κεφ. Κε΄ «14 καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ ἐλθεῖν Ἀμασίαν πατάξαντα τὴν Ἰδουμαίαν καὶ ἤνεγκε πρὸς αὐτοὺς τοὺς θεοὺς υἱῶν Σηεὶρ καὶ ἔστησεν αὐτοὺς ἑαυτῷ εἰς θεοὺς καὶ ἐναντίον αὐτῶν προσεκύνει καὶ αὐτὸς αὐτοῖς ἔθυε. 15 καὶ ἐγένετο ὀργὴ Κυρίου ἐπὶ Ἀμασίαν, καὶ ἀπέστειλεν αὐτῷ προφήτην καὶ εἶπεν αὐτῷ· τί ἐζήτησας τοὺς Θεοὺς τοῦ λαοῦ, οἳ οὐκ ἐξείλοντο τὸν λαὸν ἑαυτῶν ἐκ χειρός σου;»). Τι τα θες και τα βάζεις με το Άγιο Φως, την Αγία Μαρκέλλα, τον π. Γεώργιο Μεταλληνό, τον Θεό; Τι τα θες τα τηλεοπτικά παράθυρα, αφού μήτε ικανός δεν είσαι για τα παράθυρα του Explorer; (πρόγραμμα περιήγησης ιστοσελίδων). Ντροπή είσαι για τους Έλληνες!

ΕΒΔΟΜΗ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

Πρέπει ίσως να γίνω ακόμα πιο δυσάρεστος και να σου θυμίσω πόσο εύκολα αργότερα ο Γιαχβε-Ιησούς αχρήστεψε ακόμα και τα αυτονόητα δίκαια μεταξύ γονέων και συγγενών λέγοντας: «Ει τις έρχεται προς με και ου μισεί τον πατέρα εαυτού και την μητέρα και την γυναίκα και τα τέκνα και τους αδελφούς και τας αδελφάς έτι τε και την ψυχήν εαυτού ου δύναται είναι μου μαθητής» Λουκάς 14.26.

Δυσάρεστη είναι η αναλήθεια σου και η προσπάθειά σου να συσκοτίζεις τους αδιάβαστους. Εμένα δεν μπορείς να με κωλύσεις σε θέματα πίστεως αγαπητέ. Στο είπα και άλλοτε. Θα έπρεπε να μην υπάρχει ο Χριστός για να μπορέσεις να με πείσεις. Πόσο μάλλον όταν χρησιμοποιείς τόσο παραφραστικά την Αγία Γραφή. Όπως και να το κάνουμε είσαι χαμένος όσο δεν αλλάζεις, διότι ο Χριστός υπάρχει, και καλό είναι να το χωνέψεις για να σωθείς.

Πώς είναι δυνατόν να είσαι συγγραφέας και να μην καταλαβαίνεις από βαθύτερα νοήματα σε γραπτό κείμενο; ή μήπως το κάνεις επίτηδες; Σε αυτό το εδάφιο που παραθέτεις, το μίσος που εννοεί εδώ ο Θεός δεν έχει σχέση με ανθρωποκτονίες, διότι αν είχε σχέση με ανθρωποκτονίες δεν θα μπορούσε να κανείς να σκοτώσει την ψυχή του με ντουφέκι ή μαχαίρι ή πιστόλι ή με κατακρήμνιση! («ἔτι δὲ καὶ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν, οὐ δύναταί μου μαθητής εἶναι») . Ο Θεός εδώ σαφώς, καθαρά και ξάστερα αναφέρεται στην απάρνηση του καθετί, που επιφέρει η παραδοχή του Ιησού ως Θεού έμπροσθεν των άλλων της εποχής του (Κατά Ματθαίον, κεφ. Ις΄’ «24 Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπεν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι.») αλλά και σε εκείνες τις επόμενες (βλέπε π.χ. σήμερα τις αντιδράσεις των γονέων όποτε ένας νέος αποφασίζει να μονάσει ή να γίνει καμιά φορά και κληρικός), διότι ο Θεός γνωρίζει πως δεν θα μισήσουν οι Χριστιανοί τους δικούς τους (Α΄ Πέτρου, Κεφ. Γ΄ «8 Τὸ δὲ τέλος πάντες ὁμόφρονες, συμπαθεῖς, φιλάδελφοι, εὔσπλαγχνοι, φιλόφρονες, 9 μὴ ἀποδιδόντες κακὸν ἀντὶ κακοῦ ἢ λοιδορίαν ἀντὶ λοιδορίας, τοὐναντίον δὲ εὐλογοῦντες, εἰδότες ὅτι εἰς τοῦτο ἐκλήθητε, ἵνα εὐλογίαν κληρονομήσητε. 10 ὁ γὰρ θέλων ζωὴν ἀγαπᾶν καὶ ἰδεῖν ἡμέρας ἀγαθὰς παυσάτω τὴν γλῶσσαν αὐτοῦ ἀπὸ κακοῦ καὶ χείλη αὐτοῦ τοῦ μὴ λαλῆσαι δόλον, 11 ἐκκλινάτω ἀπὸ κακοῦ καὶ ποιησάτω ἀγαθόν, ζητησάτω εἰρήνην καὶ διωξάτω αὐτήν· 12 ὅτι ὀφθαλμοὶ Κυρίου ἐπὶ δικαίους καὶ ὦτα αὐτοῦ εἰς δέησιν αὐτῶν, πρόσωπον δὲ Κυρίου ἐπὶ ποιοῦντας κακά.») αλλά θα απαρνηθούν, ενώ εκείνοι που θα μισήσουν είναι οι συγγενείς (Κατά Ματθαίον, Κεφ. Κα΄ «16 παραδοθήσεσθε δὲ καὶ ὑπὸ γονέων καὶ συγγενῶν καὶ φίλων καὶ ἀδελφῶν, καὶ θανατώσουσιν ἐξ ὑμῶν, 17 καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου·»).

Πώς λοιπόν κάποιος ακόλουθος του Χριστού δείχνει «μίσος» για τα αγαπημένα του πρόσωπα και για την ζωή του; Πολλά μπορούμε να πούμε εδώ, όμως θα αρκεστώ σε λίγα. Ας αρχίσουμε πρώτα από την εποχή εκείνη: Όταν οι ειδωλολάτρες συνελάμβαναν μια Χριστιανική οικογένεια, ζητούσαν από τον Χριστιανό να θυμιάσει στους ψεύτικους θεού τους. Και τον απειλούσανε ότι αν δεν το κάνει, θα τον σκοτώσουν. Κρατούσαν τη γυναίκα του, τα παιδιά του και τους γονείς του, και τους σφάζανε με βασανιστήρια μπροστά του ζωντανούς, με κάθε βάρβαρο μέσο, για να τον αναγκάσουν να αρνηθεί τον Χριστό. Ρωτάω λοιπόν: Όταν κάποιος γίνεται αιτία να τα παθαίνουν όλα αυτά τα αγαπημένα του πρόσωπα, αυτά τα φριχτά βασανιστήρια, για χάρη της δικής του πίστης, είναι ή δεν είναι σαν να τους μισεί; Και όταν υπομένει τα ίδια βασανιστήρια και για τον εαυτό του, μέχρι θανάτου, δεν είναι σαν να μισεί την ψυχή του; Με την κοινή ανθρώπινη λογική, πρέπει να μισείς κάποιον για να γίνεται η επιμονή σου για τον Χριστό, αιτία να τα παθαίνει όλα αυτά, όταν με μια απλή άρνηση του Χριστού μπορείς να τους σώσεις. Και όταν λόγω του διχασμού που επέρχεται σε μια οικογένεια όταν κάποιος γίνεται Χριστιανός, βλέπει καθημερινά τους δικούς του που είναι άπιστοι, να αντιμετωπίζουν χίλια δυο ψυχολογικά προβλήματα επειδή δεν ανέχονται την πίστη του, και όμως αυτός συνεχίζει να τους τα δημιουργεί πιστεύοντας, ενώ ταυτόχρονα βασανίζεται και ο ίδιος από τους ίδιους λόγους, δεν είναι σαν να μισεί και αυτούς και τον εαυτό του χάριν του Χριστού; Και δεν απέχει η αγάπη του προς αυτούς, από αυτή την ανώτερη αγάπη για τον Χριστό, όσο η αγάπη από το μίσος; Αλλά σύ που να τα σκεφτείς αυτά!

Εσύ Καλόπουλε τι θα έκανες αν τα παιδιά σου μετατρέπονταν σε πιστούς του Χριστού και ίσως κατόπιν και ιερείς Του; Θα τα αγαπούσες ή θα τα μισούσες; Αν θα τα αγαπούσες, τότε ευκαιρία να αγαπήσεις και τον Θεό, εκτός και αν θεωρείς περισσότερο σωστό να μισήσεις τα παιδιά σου. Αν ακόμη πιστεύεις πως δεν αξίζει να απαρνηθείς τον εαυτό σου και τους συγγενείς σου για τον Θεό, τότε να καταδικάσεις και την απάρνηση των γονέων και των συγγενών, της γυναίκας και των παιδιών, που επιφέρει ο ηρωισμός σε ένα επάγγελμα όπως του πυροσβέστη που πέφτει στην φωτιά για να σώσει ένα συνάδελφό του ή εκείνος στο πεδίο της μάχης, όταν πέφτεις για την πατρίδα ή για τον συμπατριώτη σου. Όταν είσαι με τον Θεό, και με προσευχή μάχεσαι υπέρ των συγγενών, είναι το ίδιο και ανώτερο από όταν μάχεσαι με όπλα γι’ αυτούς. Αν δεχτείς πως τα όπλα είναι ανώτερα από τον Θεό τότε δεν έχω παρά να σου ευχηθώ καλή συνέχεια στο σκοτάδι, διότι η προσευχή όχι μόνο μπορεί να σώσει από την επίγεια καταστροφή και θάνατο αλλά σπουδαιότερα από εκείνο τον θάνατο της ψυχής, ακόμη και αν αυτή γίνεται υπέρ των άλλων (Ιακώβου, Κεφ. Ε΄ «13 Κακοπαθεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσευχέσθω· εὐθυμεῖ τις; ψαλλέτω. 14 ἀσθενεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσκαλεσάσθω τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας, καὶ προσευξάσθωσαν ἐπ' αὐτὸν ἀλείψαντες αὐτὸν ἐλαίῳ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου· 15 καὶ ἡ εὐχὴ τῆς πίστεως σώσει τὸν κάμνοντα, καὶ ἐγερεῖ αὐτὸν ὁ Κύριος· κἂν ἁμαρτίας ᾖ πεποιηκώς, ἀφεθήσεται αὐτῷ. 16 ἐξομολογεῖσθε ἀλλήλοις τὰ παραπτώματα, καὶ εὔχεσθε ὑπὲρ ἀλλήλων, ὅπως ἰαθῆτε· πολὺ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη»)

Εξάλλου ο Θεός το είπε μια και εξ’ αρχής : (Έξοδος, Κεφ. Κ΄ «12 τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου, ἵνα εὖ σοι γένηται, καὶ ἵνα μακροχρόνιος γένῃ ἐπὶ τῆς γῆς τῆς ἀγαθῆς, ἧς Κύριος ὁ Θεός σου δίδωσί σοι.»). Εσύ τώρα τι θαρρείς πως πράττεις; Θα ελέγξεις τον Θεό; έχεις πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου για θνητός.

Χαίρομαι τουλάχιστον, που παρέθεσες τα Ευαγγέλια και επιτέλους μαρτύρησες πως δεν λεγόμαστε Γαλιλαίοι, όπως αναφέρεις στα άρθρα σου, αλλά μαθητές. Αυτό ήταν το πρώτο και πραγματικό μας όνομα. Διότι εφόσον είμαστε άνθρωποι δεν μπορεί παρά να είμαστε διαρκώς μαθητές της σοφίας του Θεού μας.

Ο ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΓΝΟΕΙ ΤΟΝ ΠΑΓΑΝΙΣΜΟ & Ο ΖΗΛΙΕΑΡΗΣ ΘΕΟΣ

Σχετικά με το ότι είναι ζηλιάρης, βεβαίως είναι ζηλιάρης! Όμως πού να το καταλάβουν αυτό οι Παγανιστές!

Με τον όρο 'παγανιστές' αναφέρεσαι σε μένα; Αν όχι, γιατί δεν ρωτάς τους παγανιστές όποιοι κι αν είναι αυτοί, ότι κι αν εννοείς ότι είναι αυτοί; Αν πάλι θέλεις να βρίσεις, κάντο ελευθέρα και μη με μπερδεύεις με ασαφείς όρους! Όσο για το αν είναι ζηλιάρης ο θεός με απασχολεί περισσότερο, το πόσο και υπέρ ποίων είναι ζηλιάρης!

Παγανιστής, προσωπικά για μένα είσαι και συ, και δεν με ενδιαφέρει η βιτρίνα. Συμπορεύεσαι με πιστούς του Δία; Είσα πιστός του Δία! Τα θεωρήματά και οι κινήσεις σου μαρτυρούν την κατεύθυνσή σου. Έπειτα θεωρώ αστείο το ότι αποκαλείς τον «παγανισμό» ασαφή όρο. Όχι αγαπητέ μου. Ο όρος είναι σαφέστατος. Και αν δεν ξέρεις τι είναι παγανισμός, να ανοίξεις τα ετυμολογικά σου λεξικά, όπως το έπραξες άλλωστε πολλές φορές σε τούτη την επιστολή. Άραγε τι σε εμποδίζει; Και μην εξάπτεσαι, κανείς δεν σε βρίζει κατά πρόσωπο. Είμαι μόνο ενάντια κατά της βούλησης, της δικαιοσύνης και της αλήθειας που παρουσιάζεις.

Ο Θεός είναι ζηλιάρης για τους συμμάχους του και τους ουδέτερους (κατά Ματθαίον, Κεφ. Θ΄ «50 καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Μὴ κωλύετε· οὐ γάρ ἔστι καθ' ὑμῶν· ὃς γὰρ οὐκ ἔστι καθ' ὑμῶν, ὑπὲρ ὑμῶν ἐστιν.») . Όχι όμως για εκείνους που Τον αντιστρατεύονται! (κατά Ματθαίον, Κεφ. Ιγ΄ «24 Ἄλλην παραβολὴν παρέθηκεν αὐτοῖς λέγων· Ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ σπείραντι καλὸν σπέρμα ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ· 25 ἐν δὲ τῷ καθεύδειν τοὺς ἀνθρώπους ἦλθεν αὐτοῦ ὁ ἐχθρὸς καὶ ἔσπειρε ζιζάνια ἀνὰ μέσον τοῦ σίτου καὶ ἀπῆλθεν. 26 ὅτε δὲ ἐβλάστησεν ὁ χόρτος καὶ καρπὸν ἐποίησε, τότε ἐφάνη καὶ τὰ ζιζάνια. 27 προσελθόντες δὲ οἱ δοῦλοι τοῦ οἰκοδεσπότου εἶπον αὐτῷ· κύριε, οὐχὶ καλὸν σπέρμα ἔσπειρας ἐν τῷ σῷ ἀγρῷ; πόθεν οὖν ἔχει ζιζάνια; 28 ὁ δὲ ἔφη αὐτοῖς· ἐχθρὸς ἄνθρωπος τοῦτο ἐποίησεν. οἱ δὲ δοῦλοι εἶπον αὐτῷ· θέλεις οὖν ἀπελθόντες συλλέξωμεν αὐτά; 29 ὁ δέ ἔφη· οὔ, μήποτε συλλέγοντες τὰ ζιζάνια ἐκριζώσητε ἅμα αὐτοῖς τὸν σῖτον· 30 ἄφετε συναυξάνεσθαι ἀμφότερα μέχρι τοῦ θερισμοῦ, καὶ ἐν καιρῷ τοῦ θερισμοῦ ἐρῶ τοῖς θερισταῖς· συλλέξατε πρῶτον τὰ ζιζάνια καὶ δήσατε αὐτὰ εἰς δέσμας πρὸς τὸ κατακαῦσαι αὐτά, τὸν δὲ σῖτον συναγάγετε εἰς τὴν ἀποθήκην μου.»). Τι περιμένεις δηλαδή; Ο Θεός να κάνει παρέα με τον έκπτωτο Άγγελο και τους συνένοχους;

Ο Θεός, βλέπει την Εκκλησία Του, (τόσο την αρχαία πιστή Ισραηλιτική, όσο και την σύγχρονη Χριστιανική), τρυφερά ως μια σύζυγο. γι’ αυτό ανθρωποπαθώς ονομάζει τον εαυτό Του «ζηλιάρη». To τι εννοεί ο Θεός αποκαλώντας έτσι τον εαυτό Του, γίνεται εμφανές, στο εδάφιο Ιερεμίας 3/γ΄ 20: «Όπως η άπιστη γυναίκα απατά, προδίδει και εγκαταλείπει τον σύζυγό της, έτσι απάτησε, πρόδωσε και εγκατέλειψε και εμένα (τον Θεό) ο Ισραηλιτικός λαός».Ομοίως, ενώ οι Ισραηλίτες σε πλήθος εδάφια αναφέρονται ως άπιστη γυναίκα, η Χριστιανική Εκκλησία αναφέρεται ως αγνή και πιστή νύμφη του Χριστού (Αποκάλυψη κα΄ 2, 9). Όπως λέει και ο Θεοδώρητος, «Ο ζήλος λοιπόν, είναι δηλωτικός της αγάπης» του Θεού προς την Εκκλησία. (Θεοδωρήτου Κύρου Απορα, Εις την Έξοδον, Ερώτ. ΛΘ΄ [39] PG 80, 264D-265C). Η απάντηση έχει δοθεί από την αρχαιότητα σε αυτό. Πού να το ξέρετε όμως εσείς;

Να είσαι καλά φίλε Ανώνυμε που μας διαφώτισες! Αυτό που δεν μας λες όμως είναι γιατί ο Γιαχβε είναι επικίνδυνα ερωτευμένος με συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων... ποδοπατώντας τους υπολοίπους … αυτό δεν ταιριάζει ούτε και στον πιο χαμηλών προδιαγραφών θεό!

Δεν μπορώ να σε καταλάβω, διότι, αν και υποτίθεται έχεις μελετήσει την Βίβλο, εντούτοις δεν βλέπεις αυτά που εξηγεί η Βίβλος. Στην εποχή του Μωϋσή, κανείς λαός στον κόσμο, πέρα του Ιουδαϊκού (και αυτός μέσα από την Αποκαλυπτικότητα του ίδιου του Θεού) δεν λάτρευε τον Πραγματικό Θεό (βλέπε Έξοδο). Όλοι λάτρευαν ψεύτικους θεούς και δαίμονες. Ο Θεός αποφάσισε να επιλέξει μια ομάδα ανθρώπων που βρίσκονταν υπό το καθεστώς της δουλείας και να τους προστατεύσει, ακόμη και αν αυτοί ήσαν λίγοι στον αριθμό και στον πολιτισμό, ώστε δια μέσω της προστασίας Του αυτής να τους εγκαταστήσει σε συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο, εφόσον όπως λέει ο Θεός όλη η Γη του ανήκει αφού Εκείνος είναι ο Χτίστης (Έξοδος, Κεφ. Ιθ΄ «5 καὶ νῦν ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητε τῆς ἐμῆς φωνῆς καὶ φυλάξητε τὴν διαθήκην μου, ἔσεσθέ μοι λαὸς περιούσιος ἀπό πάντων τῶν ἐθνῶν· ἐμὴ γάρ ἐστι πᾶσα ἡ γῆ·»), και δια μέσω αυτού του δικού Του λαού να γεννηθεί ο Υιός Του (Λόγος επί της Γης) ο οποίος θα διδάξει όλα τα υπόλοιπα έθνη της Γης ώστε να ευλογηθούν αυτά όλα (Ο Θεός προς τον Ιακώβ, Γένεσις, Κεφ. Κη΄ «14 καὶ ἔσται τὸ σπέρμα σου ὡς ἡ ἄμμος τῆς γῆς καὶ πλατυνθήσεται ἐπὶ θάλασσαν καὶ ἐπὶ λίβα καὶ ἐπὶ βορρᾶν, καὶ ἐπ’ ἀνατολάς, καὶ ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς καὶ ἐν τῷ σπέρματί σου.»). Το σχέδιο του Θεού είναι διαχρονικό, έχει αρχή, μέση και τέλος. Εσύ και οι φίλοι σου, αντί να δείτε πως το σχέδιο του Θεού δεν μπόρεσε μέχρι σήμερα κανείς να το σταματήσει και ούτε πρόκειται, και δηλαδή αντί να δείτε ότι αυτό το σχέδιο πραγματοποιείται καθημερινά καθώς εξελίσσεται, ασχολείστε με τα παρακλάδια του σχεδίου. Έχετε δηλαδή αφήσει τον Γάμο και πάτε για πουρνάρια.

Εσύ απορείς γιατί να είναι οι Εβραίοι ο αποκλειστικός λαός του Θεού στην π.Χ. εποχή. Μα αν δεν ήσαν οι Εβραίοι θα ήταν κάποιος άλλος λαός και πάλι θα απορούσες γιατί να είναι εκείνος ο λαός και όχι κάποιος άλλος. (Βέβαια ενώ εσύ απορείς το σχέδιο του Θεού για την ανθρωπότητα εξελίσσεται). Αν ήταν οι Έλληνες θα ήσουν ικανοποιημένος από τον Θεό; Ο Θεός δίκαια δεν επέλεξε τους Έλληνες διότι οι Έλληνες δεν είχαν ανάγκη από τόση προστασία τότε, όσο οι Εβραίοι. Όλοι οι Ισραηλίτες ήσαν δούλοι. Στην Ελλάδα όμως δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Αν ο Θεός επέλεγε τους Έλληνες και τους χάριζε στρατιωτικές νίκες, κανείς στους επόμενους αιώνες δεν θα πίστευε πως αυτές οι νίκες οφείλονταν στον Θεό αλλά θα πίστευε στην δύναμη της φάλαγγας. Όμως ο Θεός επίλεξε με σοφία και σκοπό τους Ιουδαίους που ήσαν αδύναμοι για να πιστέψει ο κόσμος, ότι όντως τότε εκείνοι είχαν θεία προστασία. Εξάλλου αν επιλέγονταν οι Έλληνες, να ξέρεις πως σήμερα και μισητοί θα ήμασταν στους άλλους λαούς επειδή θα μας είχε επιλέξει ο Θεός και θα είχαμε αντιμετωπίσει το φάσμα της διασποράς για 2000 χρόνια, όπως το προφήτευαν οι προφήτες και όπως έγινε για τον Ιουδαϊκό λαό (Ιεζεκιήλ, Κεφ Λς΄ 17 -28).

ΟΓΔΟΗ η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

Δεν σου κρύβω ότι αρχίζω και κουράζομαι, αλλιώς θα σου επισήμαινα πολλά περισσότερα. Για τους αναγνώστες μου όμως που περιμένουν μια αξιοπρεπή απάντηση στα αεράτα θεολογήματά σου, θα παραθέσω σύντομα τον παράξενο θεϊκό έρωτα του Γιαχβέ με δυο πόρνες, την Οολά και την Οολιβά! Απολαύστε θεϊκό ερωτικό λόγο, ήθος και πάθος: «Κάποτε άνθρωπε υπήρχαν δυο αδελφές, οι οποίες ήταν πόρνες απ’ τα νιάτα τους στην Αίγυπτο. Εκεί τους χάιδεψαν για πρώτη φορά τα παρθενικά τους στήθια. Η μεγαλύτερη που ονομαζόταν Οολά ήταν η Σαμάρια και η αδελφή της Οολιβά ήταν η Ιερουσαλήμ. Τις πήρα και τις δυο γυναίκες μου και μου γέννησαν αγόρια και κορίτσια. Αλλά η Οολά ενώ ήταν γυναίκα μου έγινε πόρνη και με πάθος αγάπησε ξανά τους εραστές της... τους αγάπησε όλους με πάθος... πλάγιαζε μαζί τους και της θώπευαν τα στήθη και ασελγούσαν πάνω της. Η αδελφή της Οολιβά αν και τα είδε αυτά έπεσε κι αυτή στην διαφθορά πιο πολύ από εκείνη και επιδόθηκε στις πορνικές πράξεις...

Έτσι σιχάθηκα την Οολιβά, όπως είχα σιχαθεί και την αδελφή της, γιατί συμπεριφέρθηκε όπως τότε που ήταν πόρνη στην Αίγυπτο. Τότε που είχε αγαπήσει με πάθος τους εραστές της, που το γεννητικό τους μόριο (!) ήταν σαν του όνου (γαϊδουρινό! Στους Ο΄ διαβάζουμε: αιδοία ίππων τα αιδοία αυτών) και ο οργασμός τους ήταν σαν των άλογων, (Μασ. η ρεύσις αυτών ρεύσις ίππων! ομολογουμένως... ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες!). Ξανάρχισε την ανηθικότητα (η Οολιβά) όπως τότε που οι Αιγύπτιοι έπαιζαν με τα στήθια της. γι’ αυτό Οολιβά θα φέρω από παντού τους εραστές σου εναντίον σου... και θα σου κόψουν την μύτη και τ’ αυτιά θα σε λογχίσουν... θα σου πάρουν τ’ αγόρια και τα κορίτσια σου... και θα σε αφήσουν εντελώς γυμνή... Ακολούθησες τον δρόμο της αδελφή σου και εγώ θα σου δώσω να πιεις το ίδιο μ' αυτήν ποτήρι... ποτήρι γεμάτο τρόμο και φρίκη, θα το πιεις και θα το στραγγίξεις θα ρουφήξεις και τα σπασμένα κομμάτια του κι αυτά θα σου ξεσκίσουν τα στήθη, γιατί εγώ ο Κύριος μίλησα». (Β.Β.) Ιεζεκιήλ 23.1-34

Όλες αυτές οι γελοίες αθυροστομίες, αποτελούν αισχρά ξεσπάσματα αφιονισμένων ιερέων. Πρόκειται σαφώς για αρχαία ηλίθια χυδαιολογήματα. Τα λόγια αυτά... δεν είναι λόγια θυμωμένου εραστή! Πρόκειται για ξεδιάντροπη καθαρά πορνογραφική περιγραφή και κακόγουστο εκχυδαϊσμό που συνδυασμένη με την αδιανόητα σκληρή φαλλοκρατική εκδίκηση, ταιριάζει μάλλον σε σαδιστικό ξέσπασμα εξοργισμένου νταβατζή

Εγώ αντιθέτως με σένα δεν κουράζομαι. Έχω αίτιο Αριστοτελικό πολύ δυνατό. Το πιο παράξενο από όλα που έχεις αναφέρει ως τώρα, είναι ότι για χάρη των αναγνωστών σου θα πρέπει να δώσεις μια αξιοπρεπή απάντηση στα αεράτα θεολογήματά μου. Θεωρείς αυτή λοιπόν ως αξιοπρεπή απάντηση σου; και τα θεολογήματά μου αεράτα; Μα δεν είναι δικά μου τα θεολογήματα. Ο Θεός θεολογεί όχι εγώ! Εγώ ανθρωπολογώ!

Πάντως η αξιοπρεπή απάντησή σου δεν είναι αξιοπρεπής, μήτε αληθινή, μήτε δίκαιη. Όλο αυτό το κείμενο δεν είναι μόνο μια αλληγορία αλλά υπάρχει και ουσία, και σαφώς ως αλληγορία ο Θεός θεωρεί πορνεία την εγκατάλειψη του Ιδίου και την λατρεία των ειδώλων, όπως πορνεία είναι να εγκαταλείπεις την γυναίκα σου ή τον άνδρα σου και να πηγαίνεις να ξαπλώνεις με πόρνους ή πόρνες. Διότι ο Θεός σαφώς χαρακτηρίζει ποια είναι αυτού του είδους η πορνεία στο ίδιο χωρίο που παραθέτεις (Ιεζεκιήλ, Κεφ. Κγ΄ «37 ὅτι ἐμοιχῶντο, καὶ αἷμα ἐν χερσὶν αὐτῶν· τὰ ἐνθυμήματα αὐτῶν ἐμοιχῶντο, καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν, ἃ ἐγέννησάν μοι, διήγαγον αὐτοῖς δι' ἐμπύρων. 38 ἕως καὶ ταῦτα ἐποίησάν μοι· τὰ ἅγιά μου ἐμίαινον καὶ τὰ σάββατά μου ἐβεβήλουν· 39 καὶ ἐν τῷ σφάζειν αὐτοὺς τὰ τέκνα αὐτῶν τοῖς εἰδώλοις αὐτῶν καὶ εἰσεπορεύοντο εἰς τὰ ἅγιά μου τοῦ βεβηλοῦν αὐτά· καὶ ὅτι οὕτως ἐποίουν ἐν μέσῳ τοῦ οἴκου μου.») . Θεωρεί λοιπόν ο Θεός πορνεία την καύση παιδιών και την θυσία τους μπρος από τα είδωλα. Εσύ όχι; Γιατί;

Αλλά εκτός της αλληγορίας υπάρχει και ουσία. Διότι είναι φανερό ποια πράγματα ήσαν οι φαλλοί όνων και ποια πράγματα οι ρεύσεις αλόγων. Διότι τι απορείς φίλε μου; Στην αρχαία πολιτισμένη Ελλάδα και φως της ανθρωπότητας, τα είδωλα των ψεύτικων θεών της θρησκείας είχαν και σχήματα αιδοίων και φαλλών και τράγων και οι θεοί είχανε σεξουαλικές επαφές με βόδια και άλογα και φίδια και γενικά οι κτηνοβασίες με ρεύσεις αλόγων και γίδες έδιναν και έπαιρναν στις θρησκείες των πολιτισμένων λαών του κόσμου. Από την σελίδα περί της κτηνοβασίας:

(Η διαστροφή της κτηνοβασίας αυτή είναι γνωστότατη από αρχαιότατους χρόνους και γι’ αυτό στην Μένδη (= τράγος και Παν της Αιγύπτου) ο Ηρόδοτος (ΙΙ, 46) αναφέρει «εἰς ἐπίδειξειν ἀνθρώπων ἀπικομένους» έρωτες προς τον εκεί λατρευόμενο τράγο (κατά τον Dukaure ίσως γίνονταν με την ελπίδα γονιμοποιήσεως τον γυναικών) πράγμα που βεβαιώνει ο Στράβωνας και ο Πλούταρχος, ο οποίος σημειώνει ότι ο τράγος διατηρούσε την προτίμησή του προς τις γίδες, όπως επίσης μαρτυρεί την σχέση ρωμαίας γυναίκας με κροκόδειλο και τις σχέσεις άλλων γυναικών με φίδια. Ο Αθήναιος επίσης βεβαιώνει σχέσεις ανθρώπων και ζώων, ο δε Αιλιανός έρωτες γυναικών με σκύλους, κυνοκέφαλους και τράγους «ἤκουσα οὖτος, κυνοκεφάλους καὶ παρθένοις ἐκμανῆναι καὶ μέντοι καὶ βιάσασθαι ὑπὲρ τὰ μικρὰ μειράκια τοῦ Μενάνδρου ἐν ταῖς παννυχίσιν ἀκόλαστα»).

Αν λοιπόν σε ενοχλεί η περιγραφή που δίνει ο Θεός για τις ακολασίες των ειδώλων και δεν σε ενοχλούν οι ίδιες οι ακολασίες αυτές, τι μπορώ να σου πω επιπλέον; Κρίμα αγαπητέ! Κρίμα! Δες τα λόγια σου «Όλες αυτές οι γελοίες αθυροστομίες, αποτελούν αισχρά ξεσπάσματα αφιονισμένων ιερέων. Πρόκειται σαφώς για αρχαία ηλίθια χυδαιολογήματα. Τα λόγια αυτά... δεν είναι λόγια θυμωμένου εραστή! Πρόκειται για ξεδιάντροπη καθαρά πορνογραφική περιγραφή και κακόγουστο εκχυδαϊσμό που συνδυασμένη με την αδιανόητα σκληρή φαλλοκρατική εκδίκηση, ταιριάζει μάλλον σε σαδιστικό ξέσπασμα εξοργισμένου νταβατζή». Ντροπή! Βρίσε την αρχαία θρησκεία και τους ιερούς τράγους, παρά να βρίζεις τον Θεό αθυρόστομε.

Ο Θεός Παν και ο Τράγος θεός Μένδης της Αιγύπτου, έπρεπε να ήσαν οι πρώτοι δαίμονες που θα έπρεπε να καταδικαστούν σε αιώνιο θάνατο με το κατηγορητήριο της διαστροφής των ελληνοπαίδων με την ανούσια χαζομάρα της κτηνοβασίας (Λευϊτικόν, Κεφ Ιη΄ «23 καὶ πρὸς πᾶν τετράπουν οὐ δώσεις τὴν κοίτην σου εἰς σπερματισμόν, ἐκμιανθῆναι πρὸς αὐτό. καὶ γυνὴ οὐ στήσεται πρὸς πᾶν τετράπουν βιβασθῆναι, μυσαρὸν γάρ ἐστι. 24 Μὴ μιαίνεσθε ἐν πᾶσι τούτοις· ἐν πᾶσι γὰρ τούτοις ἐμιάνθησαν τὰ ἔθνη»)

Μου έρχεται στο νου η θαρραλέα εκείνη γυναίκα,η φίλη καθηγήτρια κοινωνιολογίας Μαρία Τζάνη, που κάποτε δικάστηκε (και βέβαια αθωώθηκε) επειδή ούτε λίγο ούτε πολύ, αποκάλεσε την Βίβλο πορνογράφημα! Με τις συγκεκριμένες εικόνες με τα αλογίσια αιδοία και τα γαϊδουρινά μόρια, τις ρεύσεις των άλογων και τα ξεσκισμένα σωθικά... δικαιώνεται νομίζω ο χαρακτηρισμός της στην κυριολεξία.

Γνωρίζω την κ. Τζάνη, την έχω δει σε πολλές εκπομπές και είναι μια πάρα πολύ καλή γυναίκα, αρκετά μελετημένη με ίσως καλές πιθανότητες σωτηρίας, ένεκα του χαρακτήρα της. Όμως έχει μια τόσο κακή προκατάληψη προς την Βίβλο η οποία της ανατρέπει όλες τις ισορροπίες της μορφώσεώς της. Η κ. Τζάνη έχει αναφέρει πως όποιος δεν προσκυνά τον ελληνισμό δεν του αξίζει καμιά αναγνώριση ή κάτι παρόμοιο τέλος πάντων. Την ενοχλεί η «πορνογραφία» της Βίβλου, η οποία σαφώς έχει και ερωτικά χωρία, τα οποία όμως αναφέρονται στις ερωτικές πράξεις των ανθρώπων και όχι του Θεού. Η Βίβλος αγαπητέ, περιγράφει και την ζωή των ανθρώπων και όπως όλοι ξέρουμε για να γεννηθούμε χρειάζεται και ο έρωτας. Ο ίδιος ο Θεός μας έπλασε για να αναπαραγόμαστε δια μέσω της ερωτικής πράξης. Το ορίζει μάλιστα ο Θεός όταν λέει στον Νώε (Γένεσις, Κεφ. Θ΄ «1 ΚΑΙ εὐλόγησεν ὁ Θεὸς τὸν Νῶε καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτοῖς· αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς.»). Όμως ο Θεός ως ασώματος δεν έχει συμμετοχή σε αναπαραγωγές, εφόσον ο ίδιος και αγέννητος είναι και αιώνιος και φυσικά ούτε σε «πορνογραφίες», σύμφωνα με την κ. Τζάνη. Αν λοιπόν η κ. Τζάνη είναι τόσο δίκαια και αποκαλεί την Βίβλο πορνογράφημα για τους ανθρώπους, γιατί δεν αποκαλεί και την αρχαία Ελληνική θρησκεία ως πορνογράφημα, και τους θεούς της πόρνους, εφόσον σε αυτή την θρησκεία πορνεύουν οι θεοί μεταξύ τους (και αρσενοκοίτες), οι θεοί με τους ανθρώπους, οι θεοί με τα ζώα κ.λ.π. Γιατί δεν βλέπει την πορνεία των Ελληνίδων κορασίδων στα ιερά της πόρνης θεάς Αφροδίτης;

Συγνώμη αν υπερβάλω, όμως και οι πιο πληγωμένοι εραστές ακόμα κι αν έχουν βαθύτατα ή και θανάσιμα πληγωθεί, δεν φτάνουν σε τέτοια παράλογα άκρα εκδίκησης να θέλουν να ποτίσουν την αγαπημένη τους σπασμένα γυαλιά! Κάτι δεν πάει καλά με τον θεό της Βίβλου, πρέπει να το παραδεχθείς! Όλο αυτό το κατασκότεινο πάθος... δεν σε ενοχλεί που πρέπει να τ' αποδόσεις στον Πανάγαθο θεό σου; Αλήθεια... που βλέπεις τώρα τον Πανάγαθο Ανώνυμε;

Μα μιλάς σοβαρά; Θεωρείς τον Θεό της Βίβλου να έχει σώμα και να είναι εραστής; Αυτό είναι και συκοφαντία και ύβρη. Ο Θεός μας είναι εξωκοσμικός, ασώματος και δεν ασχολείται με έρωτες και κτηνοβασίες όπως οι θεοί της αρχαίας Ελλάδας. Αν φίλτατε είσαι συγγραφέας και δεν ξέρεις τι είναι η αλληγορία πρόβλημά σου. Μόνο παράτα τις σοβαρές συγγραφές και γίνε ένας Αριστοφάνης. Που ξέρεις; Μπορεί να έχεις και ταλέντο…

Έπειτα με ρωτάς που βλέπω τον Πανάγαθο. Ο Πανάγαθος αγαπητέ είναι Πανάγαθος διότι μας άνοιξε τα μάτια, παρ’ όλο που με τις αμαρτίες μας του γυρίσαμε ως προδότες τις πλάτες. Αυτός λοιπόν εδώ σε διδάσκει και με την ΠΑΝΑΓΑΘΟΤΗΤΑ Του να ξεκόψεις από τις κακές συνήθειες της πορνείας λατρεύονταν τα ξύλα, τις πέτρες και τους θεούς που έχουν σεξουαλικές επαφές με γίδες και άλογα.

Αλλά θα σου κάνω και μια ερώτηση: αν κάποιος γονέας (Θεός) εξηγήσει στον υιό του ή στην κόρη του (λαός) , τι προβλήματα θα έχει αν ασχοληθεί με την μαστρωπία ή την πορνεία (ειδωλολατρία) και όλα τα συνεπακόλουθά της (βλέπε βιασμούς, ναρκωτικά, ψυχολογική και κοινωνική κατάντια, επαγγελματική εκμετάλλευση, εμπόρια σάρκας, μαύρο χρήμα κ.λ.π.) και τον απειλήσει πως θα τον αποκληρώσει (εγκατάλειψη προστασίας Θεού) μπορεί να θεωρηθεί ως μη αγαθός; Αν λοιπόν ο γονέας κατηγορηθεί ως αγαθός επειδή προσπαθεί να προστατεύσει τον υιό του ή την κόρη του από την πορνεία, τότε και ο Θεός σίγουρα είναι πανάγαθος που προσπαθεί να απομακρύνει ολάκερο το ανθρώπινο γένος από τις κακές συνήθειες της ψυχής. Εκτός και αν υποθέσουμε με τα λεγόμενά σου, πως εκείνος ο γονέας που απειλεί τον υιό ή την κόρη του να μην εκπορνευτεί, δεν είναι αγαθός αλλά όσα του ή της είπε «Πρόκειται για ξεδιάντροπη καθαρά πορνογραφική περιγραφή και κακόγουστο εκχυδαϊσμό που συνδυασμένη με την αδιανόητα σκληρή φαλλοκρατική εκδίκηση, ταιριάζει μάλλον σε σαδιστικό ξέσπασμα εξοργισμένου νταβατζή». Αυτός είναι ο γονέας;

Ο Θεός μας αγαπητέ είναι ηθικός, και όχι ηθικολόγος. Λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Δεν είναι εκχυδαϊσμός το να λες τα πράγματα με το όνομά τους. Εκχυδαϊσμός είναι να τα πράττεις, όπως έκαναν οι Παγανιστές. Και τα λέει με το όνομά τους, ώστε να ταρακουνηθούν και να ξυπνήσουν ακόμα και άνθρωποι σαν εσένα, που βαυκαλίζονται με την ουτοπική «αρχαία Ελλάδα», ξεχνώντας τα αίσχη της ειδωλολατρείας, της μετεμψύχωσης στην πέτρα και την λατρεία του ορυκτού και του άλογου ζώου (φυσιολατρία, όλα φύση).

ΑΣΙΑΤΗΣ ΘΕΟΣ & ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΕΣ

Δεν ξέρω εσύ, αλλά εγώ δυσφορώ αφάνταστα! Δεν νομίζεις ότι δεν είναι και πολύ θεϊκά όλα αυτά; Δεν το νιώθεις ότι δεν είναι ιδιαίτερα θεϊκό, να προσκολλάται έτσι παράφορα οποιαδήποτε θεότητα σε μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων! Για το θεό όλοι οι άνθρωποι θα έπρεπε να είναι το ίδιο αξιολύπητοι ή αξιαγάπητοι! Σήμερα γνωρίζουμε ότι οι διαφορές στον χαρακτήρα των ανθρώπων, ορίζονται πολύ πριν ακόμα αυτοί γεννηθούν, από κληρονομικότητα, και στη συνέχεια από την περιρρέουσα παιδεία και τις ιστορικές συγκυρίες, πόλεμους, ειρήνη, ευημερία ή ανέχεια! Που να τα μάθει όμως όλα αυτά στην έρημο ο ασιάτης θεός της Βίβλου;

Έχεις ένα φοβερό σύμπλεγμα της συγγραφής με την καταγωγή (Ασιάτης) και τον χώρο (έρημο). Για το εξωκοσμικό του Θεού μας, το γνωρίζεις, αν θες να κατηγορήσεις ασιάτες θεούς, κατηγόρησε την Φοινίκισσα Αφροδίτη και την πορνεία των Ελληνίδων για χάρη της. Για τον χώρο σου ξαναμίλησα και αν θες να συντάσσεσαι με παγανιστές, να μην εκφράζεσαι υποτιμητικά για την έρημο διότι και αυτή κατά τις θεωρίες σου και τις θεωρίες τους είναι μέρος της «θεϊκής» φύσης ή μήπως όχι; ή η φύση έχει ορισμένα τμήματα πιο θεϊκά από τα άλλα; Εξάλλου είναι πασιφανείς η λεπτότητα της λογικής σου, διότι δεν εννοεί πως και η έρημος πριν ήταν δάσος και χάρη σε αυτό το δάσος που εξαφανίστηκε και μετατράπηκε σε καύσιμη ύλη (πετρέλαια), η ανθρωπότητα ανέπτυξε την μεγαλύτερη τεχνολογική πρόοδο όλων των εποχών μέχρι σήμερα. Δεν σκέφτεσαι πως είναι πολύ πιο δύσκολα να επιβιώσεις στην έρημο παρά στα δάση της Ευρώπης.

Εσύ θυμήθηκες την κ. Τζανή. Εγώ θυμήθηκα τώρα ένα φίλο μου, που όταν ακόμη δεν είχα γίνει Χριστιανός, είχε χλευάσει αισχρά και περιπαικτικά, μαζί με έναν φίλο του, τον Ιωάννη τον Βαπτιστή επειδή έτρωγε ακρίδες στην έρημο (Κατά Ματθαίον, Κεφ γ΄ «4 Αὐτὸς δὲ ὁ Ἰωάννης εἶχεν τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ ἀπὸ τριχῶν καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ, ἡ δὲ τροφὴ ἦν αὐτοῦ ἀκρίδες καὶ μέλι ἄγριον.»). Τότε είχα σκεφτεί «Δεν μπορεί ιερά κείμενα με τα οποία ασχολούνται τόσοι και τόσοι να είναι τόσο αναληθή ώστε να προκαλούν τα γέλια». Και βέβαια δικαιώθηκα μόλις άρχισα να σκέφτομαι για τούτο. Διότι εκείνος ο αμαθής, που μάλιστα σπούδαζε τότε Φυσική, δεν είχε σκεφτεί πως οι ακρίδες και γενικά τα έντομα, είναι από τις πιο άριστες πηγές καθαρής πρωτεΐνης (δομικό υλικό) η οποία συμπληρωμένη από το άγριο μέλι (υδατάνθρακες - ενέργεια -καύσιμος ύλη), χάριζε στον Ιωάννη μια ισορροπημένη τροφή για την επιβίωση του οργανισμού του στο άγριο περιβάλλον της ερήμου. Βέβαια τέτοιοι αφελείς άνθρωποι υπάρχουν πολλοί, όχι όμως στο νου αλλά στην δικαιοσύνη (δεν ρωτούν, θαρρούν πως τα ξέρουν όλα) σαν του λόγου σου. Διότι αν είχαν δει το συγκεκριμένο παράδειγμα διατροφής (ακρίδες και μέλι) να τίθεται σε εφαρμογή από τον κινηματογραφικό ήρωα της δύσης και πολεμιστή Ράμπο, τα ίδια αυτά άτομα, θα εντυπωσιάζονταν και να αναφωνούσαν «είδες τι τους μαθαίνουν στις ειδικές δυνάμεις; Πω πω!... Αυτή είναι εκπαίδευση για επιβίωση». Τι θέλω να πω με τούτο; Πως αγαπητέ Καλόπουλε σπουδαίο ρόλο στο πως θα κρίνουμε ένα γεγονός παίζει η βούλησή μας. Και εσύ είσαι από εκείνους πουν δεν έχουν καμία βούληση για τον Θεό, γι’ αυτό άλλωστε είσαι γεμάτος κακοδοξίες. Από όλες τις πληροφορίες που τριγυρίζουν γύρω σου έχεις αρπάξει και μελετήσει μόνο εκείνες τις στραβές, μη θέλοντας ποτέ φαίνεται, να μελετήσεις και να δεχθείς τις ορθές!

Όσο αφορά τα του χαρακτήρα δεν θα ασχοληθώ ιδιαίτερα με όλα αυτά. Μόνο με δύο σου κλασσικά αντιφατικές φράσεις «Σήμερα γνωρίζουμε ότι οι διαφορές στον χαρακτήρα των ανθρώπων, ορίζονται ...και τις ιστορικές συγκυρίες...Που να τα μάθει όμως όλα αυτά στην έρημο ο ασιάτης θεός της Βίβλου;». Γι’ άλλη μια φορά απέδειξες το περιγέλαστο της δαιμονίζουσας σοφίας των λόγων σου. Τι μια αναφέρεις πως ο ανθρώπινος χαρακτήρας εξαρτάται από τις ιστορικές συγκυρίες (δηλαδή τον Χριστό π.χ. - μ.Χ.) και κατόπιν αναφέρεις πως ο Θεός δεν το ξέρει! Βαδίζεις ευθεία ή κάνεις οκτάρια; δεν μπορώ να σου κρύψω ότι τα λόγια σου μοιάζουν για μεθυσμένα από το αντιχριστιανικό μίσος που έχουν πιει άφθονα και τους έχει ποτίσει και σαπίσει την λόγια ψυχή. Πώς δεν το ξέρει άραγε ο Θεός αφού Αυτός ο ίδιος αποφάσισε να θέσει τις ιστορικές συγκυρίες με την (ενανθρώπιση του Λόγου και Υιού Του) ώστε να αλλάξει ηθικά και πνευματικά ολόκληρο το ανθρώπινο γένος; Καταγέλαστα είναι τα άρθρα σου! Τολμάς να κάνεις κριτική στην Αγία Γραφή και δεν έχεις καταλάβει ότι δεν διαθέτεις κανένα υγιές θεμέλιο προς τούτο.

Σοβαρά ομιλείτε; υπάρχουν δηλαδή ιδέες και αξίες εθνικής προέλευσης; οι ιδέες του Πλάτωνας μήπως είναι Πλατωνικές για τον ίδιο; ή μήπως ελληνικές; ασφαλώς ο Πλάτων ουδέποτε είδε κάτι έτσι διότι οι ιδέες του είναι αιώνιες και υπεράνω ανθρώπων. Στην Χριστιανική Θεολογία κυριαρχεί η ιδέα της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ αλλά και της ΑΓΑΠΗΣ.

Δεν καταλαβαίνω σε τι αναφέρεσαι. Δεν μίλησα για εθνικότητα ιδεών ποτέ και ούτε είναι ο τομέας του ενδιαφέροντός μου. Αποδέχομαι με την ίδια εκτίμηση ιδέες από οπουδήποτε κι αν προέρχονται. Με την ιστορική χρήση των ιδεών έχω προβληματισμούς. Δεν εκτιμώ τις ιδέες απ' την προέλευσή τους, αλλά από την σαφήνεια και το ποιοτικό περιεχόμενό τους.

Με την ιστορική χρήση των ιδεών έχεις πρόβλημα; Αυτό και αν σε κρίνει δίκαιο! Τότε εξήγησε στον κόσμο γιατί καταφέρεσαι ενάντια στον Ιησού Χριστό και τον χλευάζεις ορίζοντάς τον ως «ο επί σκοπώ παρηγορητής της ανθρωπότητας και μέγας εξορκιστής δαιμόνων (!) Ιησούς-Γιαχβέ», εφόσον Αυτός είναι ο Δάσκαλος και δεν έχει καμιά σχέση με την ιστορική χρήση των ιδεών του! Αν λοιπόν έχεις πρόβλημα με την ιστορική χρήση των ιδεών και όχι με την καθ’ εαυτό σαφήνεια της ιδέας της Αγάπης του Θεανθρώπου, που ορίζει να αγαπάς ακόμη και τον εχθρό σου, να τα βάλεις με τους ιερείς ή με τους ανθρώπους εκείνους (σταυροφόρους, πάπες) που παρερμηνεύοντας το μήνυμα των λόγων της Γραφής, παράλλαξαν το νόημα. Αλλά πώς να το κάνεις αυτό; αφού και συ χρησιμοποιείς ιστορικά την Αγάπη της Γραφής για να την διαστρεβλώσεις, όπως είδαμε στο παράδειγμα με τους γονείς.

Έπειτα λες πως δεν εκτιμάς τις ιδέες από την προέλευσή τους αλλά στην ίδια επιστολή καταφέρεσαι διαρκώς ενάντια στους Χαλδαίους και ορίζεις τον Θεό ως Ανατολίτη. Δηλαδή με άλλα λόγια σε απασχολεί ο «τόπος προέλευσης» ακόμη και του Θεού. Αλλά υπάρχει και ακόμα μια απόδειξη περί τούτου. Στην πρώτη σου επιστολή έγραψες: «Αυτή η 'Αγάπη' εβραϊκής προέλευσης, μας φαίνεται ύποπτη». και σ’ αυτή την ενότητα λες «Δεν μίλησα για εθνικότητα ιδεών». Τώρα τι να συμπληρώσω; Αρκούν αυτά!

Τα της παρηγοριάς και ποιοι είναι παρηγορητές τα ανέλυσα.

ΕΒΡΑΪΚΗ ΑΓΑΠΗ

Η συγκεκριμένη 'αγάπη' εμφανίστηκε στην Παλαιστίνη από Εβραίους και διαδόθηκε στον κόσμο απ’ αυτούς (Παύλος, Πρώτες Εκκλησίες κ.λ.π.) σαν εργαλείο πνευματικής επιβίωσης κάποιων. Ναι η Χριστιανική Αγάπη είναι δόγμα με συγκεκριμένη σκοπιμότητα και προέλευση. Μη το συγχέεις με φιλοσοφικές θεωρίες που μπορεί κανείς να τις αποδεχθεί, να τις βελτιώσει η να τις απορρίψει ελεύθερα.

Ορίστε και η τελική απόδειξη «Δεν μίλησα για εθνικότητα ιδεών»! Γιατί δεν μπορεί κανείς φίλτατε να βελτιώσει την Χριστιανική Αγάπη εις την χρήση; Γιατί δεν μπορεί να την απορρίψει ελεύθερα; Εσύ πως την απέρριψες; Εγώ γιατί την δέχομαι; Τι πάει να πει «ναι η χριστιανική αγάπη είναι δόγμα με συγκεκριμένη σκοπιμότητα και προέλευση»; Αν δογματίζαμε όλοι στην αγάπη του Χριστού, θα πηγαίναμε πολύ καλύτερα. Όμως όπως φαίνεται δεν δογματίσαμε αρκετά και έχουμε ατέλειες!

Έπειτα, αφού όπως είπες σε ενοχλεί που εμφανίστηκε στην Παλαιστίνη, υποπτεύεσαι τους Εβραίους. Μα αγαπητέ φίλε στην Παλαιστίνη που ενσαρκώθηκε ο Χριστός μας ζούσαν Εβραίοι. Μήπως ήθελες να διαδώσουν πρώτοι τον λόγο Εσκιμώοι που δεν κατοικούν στην Παλαιστίνη; Βλέπεις οι Χριστιανοί δεν κατάγονται από τον Σείριο μήτε είναι εξωγήινοι! Αλλά θα σε ψέξω διότι δεν έχεις εννοήσεις την βαρυσήμαντη συμμετοχή του Ευαγγελικού λόγου από τους Έλληνες (το θρήσκευμα ή το γένος ή κατά γεωγραφική θέση ή την μόρφωση). Μέσα στα ίδια τα Ευαγγέλια διαφαίνεται ο σημαντικότατος ρόλος ο οποίος θα τους αντιστοιχούσε ιστορικά και ελέχθη από τον ίδιο τον Θεό μας (Κατά Ιωάννη Κεφ. Ιβ΄ «20 Ἦσαν δὲ τινες Ἕλληνες ἐκ τῶν ἀναβαινόντων ἵνα προσκυνήσωσιν ἐν τῇ ἑορτῇ. 21 οὗτοι οὖν προσῆλθον Φιλίππῳ τῷ ἀπὸ Βηθσαϊδὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἠρώτων αὐτὸν λέγοντες· Κύριε, θέλομεν τὸν Ἰησοῦν ἰδεῖν. 22 ἔρχεται Φίλιππος καὶ λέγει τῷ Ἀνδρέᾳ, καὶ πάλιν Ἀνδρέας καὶ Φίλιππος καὶ λέγουσι τῷ Ἰησοῦ· 23 ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀπεκρίνατο αὐτοῖς λέγων· Ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.»).

Αυτά τα παραπάνω λόγια περικλείουν μια αλήθεια. Οι πρώτοι που ήρθαν σε υποστήριξη αυτού του «Ανατολίτη», κατ’ εσέ Θεού, και απολογήθηκαν υπέρ του ενάντια σε θεούς αυτοκράτορες και σε ειδωλολάτρες, ήσαν πεπαιδευμένοι άνθρωποι Έλληνες (το θρήσκευμα ή το γένος ή κατά γεωγραφική θέση ή την μόρφωση) π.χ. φιλόσοφοι Κλήμης Αλεξανδρείας, Ωριγένης, Αθηναγόρας, ο συγγραφέας της προς Διόγνητον επιστολής, ο Ευσέβιος Καισαρείας, ο Μέγας Αθανάσιος, ο Κύριλλος Αλεξανδρείας , ο Θεοδώρητος ο Κύρρου ο οποίος έγραψε την τελευταία σωζόμενη και πληρέστερη κατά της Εθνικής θρησκείας απολογία. («Ελληνικών θεραπευτική παθημάτων ή Ευαγγελικής αληθείας εξ ελληνικής φιλοσοφίας επίγνωσις» κ.α.

Μα ακόμη και αυτοί οι πρώτοι Πατέρες (Μέγας Βασίλειος της Καισαρείας, Γρηγόριος ο Θεολόγος, Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Γρηγόριος ο Νανζιανζηνός) της Εκκλησίας που κατηγορείς ήσαν βαθιά πεπαιδευμένοι στην Ελληνική φιλοσοφία, αλλά βεβαίως είχαν αποβάλει τις ειδωλολατρικές αστοχίες. Έπειτα όταν αυτό το ρεύμα Χριστιανικής θρησκευτικής σκέψης πάταξε εκείνη την ειδωλολατρική και εύκολα μάλιστα, στράφηκε ενάντια στους Εβραίους, γι’ αυτό και έχουμε έργα σαν το «Κατά Ιουδαίων» του Αγίου Χρυσοστόμου, από το οποίο εσύ το μόνο που κατάλαβες (αν το μελέτησες, αλλά πολύ το αμφιβάλλω), είναι ο ανθελληνισμός του! Εύγε!...

Όλα τούτα είναι οι αποδείξεις πως η Χριστιανική Αγάπη δεν έχει συγκεκριμένο γεωγραφικό ή γενεαλογικό χώρο προέλευσης. Μα ακόμη εκτός αυτών, οι πρώτοι ιερείς της Μεσογείου είναι Έλληνες όπως και οι πρώτοι Πάπες της Λατινικής Ρώμης! Οι μόνοι κατ’ εξοχήν εχθρικοί φιλόσοφοι κατά του Χριστιανισμού είναι ο Κέλσος (κατά την Λιλή Ζωγράφου Ρωμαίος ή Ιουδαίος) και ο Πορφύριος ο οποίος είναι και αυτός Ιουδαίος (πρώην Μάλχος). Δεν είναι δυνατό οι Χαλδαίοι, συ είπες, συνεχιστές της συνομωσίας να στρέφονται ενάντια στα συνωμοτικά τους παιδιά! Ακόμη και ο Παύλος που κατηγορείς ως Εβραίο είναι Ρωμαίος πολίτης. Αν θες να κατηγορείς τον Παύλο ως Εβραίο, να κατηγορείς και τον Ιουλιανό που είναι Ρωμαίος και όχι Έλληνας και όχι να δείχνεις περίεργη ανοχή στον «φίλο» σου με την επιστολή του περί Ιουλιανού, του κατ’ εξοχήν ειδωλολάτρη και μαγγανάρη αυτοκράτορα στην ιστοσελίδα σου.

Επικαλείσαι με πολύ σιγουριά τις δυο αυτές ιδέες-αρετές υπέρ του Χριστιανισμού! Ο Χριστιανισμός όμως κατά γενική ομολογία δεν άφησε πίσω του ιστορία έστω και υποτυπώδους δικαιοσύνης ή οποιασδήποτε αυτονόητης αγάπης. Όπου κι αν βρέθηκε οι αρετές αυτές υπήρξαν εργαλείο εντυπωσιασμού και αμέσως μετά επεκτατισμού και κατακηδεμόνευσης με το πρόσχημα της σωτηρίας των ψυχών. Από την πανάθλια ιστορία επεκτατισμού κατά των Ελλήνων, έως την επιβολή του χριστιανισμού στην Αμερικανική Ήπειρο, όπου σε εκατό μόνο χρόνια άφησε πίσω της 120 εκατομμύρια αφανισμένους από χριστιανική αγάπη και δικαιοσύνη Ινδιάνους!

Πώς υποστηρίζεις τέτοια πράγματα; Δεν έχεις ιδέα από ιεραποστολικές διακονίες ή από την κοινωνική συνεισφορά του Χριστιανισμού. Πώς νομίζεις ότι προέκυψαν νοσοκομεία, βρεφοκομεία, γηροκομεία, φτωχοκομεία πρώτα στο Βυζάντιο, έπειτα στην Δύση και κατόπιν στην Ελλάδα μας; Τι λες άνθρωπέ; ότι σε συμφέρει; Βέβαια εδώ καταφέρεσαι και ενάντια στην ιστορική χρήση του χριστιανισμού, πρόβλημα γνωστό στους Χριστιανούς. Συνεπώς, σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο σε ενοχλεί τόσο και η προέλευση όσο και η ιστορική χρήση των ιδεών.

Έπειτα κανείς δεν σε καταλαβαίνει όταν λες πως οι αρετές αυτές έφεραν τον επεκτατισμό και την κατακηδεμόνευση. Από ποιους αγαπητέ; Όλοι οι ιερείς μας σήμερα μήπως δεν είναι Έλληνες πολίτες; Ποιος μας κατακηδευμονεύει πέρα του Θεού μας, δηλαδή του όντως Όντος;

Έπειτα εξηγείς αυτάρεσκα πως ο Χριστιανισμός επεκτάθηκε πανάθλια στους Έλληνες! Θα σου πω ετούτο. Αν έχετε εφιαλτικές ονειρώξεις με την αρχαία Ελλάδα όλοι οι ψευτο-αρχαιολάτρες και σας λείπει τόσο πολύ, να ανοίξετε ξανά τους οίκους ανοχής της Αφροδίτης και να βάλετε όλοι σας εκεί μέσα τις κόρες και τις γυναίκες σας να εκπορνεύονται για την θεά και τους ιερείς και εις τους οποίους ναούς θα επιτρέπεται ελεύθερα η «προσκύνηση» και στους Εβραίους και τους Σιωνιστές! Να μας το αποδείξετε ότι αγαπάτε τόσο πολύ την αρχαία Ελλάδα σε όλα της τα σημεία. Να αυτομαστιγωνόσαστε μπροστά από το άγαλμα της Αρτέμιδας ή να αυτοκτονείτε έμπροσθεν αυτού, να ανθρωποθυσιάζετε και να σπλαχνοσκοπείτε. Να παρατηρείτε τα συκώτια από τα πρόβατα και τις γίδες, να λατρεύετε φαλλούς και αιδοία (να τα προσκυνάτε ως ιερά αντικείμενα της θρησκείας σας). Να λατρεύετε θεούς αγελάδες και τράγους. Να πνίγετε σε θυσίες 4 άλογα (ρίψη τέθριππου στην Ρόδο). Να σφαγιάζετε από το πρωΐ μέχρι το βράδι ζώα της φύσης σε θυσίες προς τιμή της φύσης!!! Να κοιτάζετε τον ορίζοντα όταν αστράφτει και ανάλογα αν η αστραπή πέφτει δεξιά ή αριστερά να μαντεύετε την βούληση του Δία! Να παρατηρείτε πως τρώνε οι κότες ώστε να γνωρίζετε τα μελλούμενα. Να βάλετε μια γριά στο μαντείο των Δελφών να σας λέει τον καφέ. Να ορίσετε θνητούς ως θεούς και μετά να τους παντρέψετε με τους άλλους θεούς σας (βλ. Δημήτριο Πολιορκητή). Να κατασκευάσετε ναούς για αρσενοκοίτες θνητούς (Αντίνοος) και να ορίσετε αγώνες προς τιμή τους. Να διάγετε συμπόσια με εταίρες ενώ οι γυναίκες σας βρίσκονται φυλακισμένες στον γυναικωνίτη. Να πετάτε τα παιδιά σας ή να τα πουλάτε ως δούλους κάθε φορά που έχετε οικονομικές δυσκολίες. Να κάνετε φανερή πρακτική της αρσενοκοιτίας και της παιδεραστίας χάρην παιδαγωγίας. Να ορίσετε τον αθλητικό αγώνα του παγρατίου και ο νικητής να τρώει το συκώτι του αντιπάλου! Αν πραγματοποιήσετε όλα τούτα, τότε εμείς θα ντραπούμε ως Χριστιανοί που φιμώσαμε την θρησκεία της αρχαίας Ελλάδας. Αν πάλι δεν θεωρείτε σωστό να εφαρμόσετε όλα τούτα, τότε εσείς ήσαστε οι πραγματικοί πανάθλιοι επειδή κατηγορείτε τον Χριστιανισμό που επωμίσθηκε την ιστορική μετάλλαξη της συμπεριφοράς του Ελληνισμού, την οποία ούτε εσείς δεν επιθυμείτε να επαναφέρετε. Συνεπώς δόλια τον κατηγορείτε. Εξ ου και πραγματικοί πανάθλιοι

ΟΙ ΔΙΑΣΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ

Και την καλύτερη σας την φύλαξα για το τέλος. Είναι από το περιοδικό ΑΕΡΟΠΟΣ… σκέψου... ούτε χριστιανικό δεν είναι αλλά ξέρει να λέει την αλήθεια (ο Φώτιος διέσωσε όλη την αρχαία γραμματεία και όχι αυτά τα ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΑ που σας έχουν μάθει άλλοι ή και εσείς ο ίδιος δυστυχώς παπαγαλίζετε συμπρασόμενος με παγανιστές)

Αντιπαρέρχομαι τους χαρακτηρισμούς, καθώς είναι σαφές ότι δεν έχεις καμία εικόνα για το μέγεθος και την έκταση της καταστροφής, που επέφεραν οι ομοϊδεάτες σου. Οι τάφοι και οι ρημαγμένες από ηφαίστεια πολιτείες αποδείχθηκαν πιο φιλικοί για την αρχαία γνώση από τον κόσμο που φτιάξατε..

Πρόσφατα ανακαλύφθηκαν σε Αιγυπτιακό τάφο τα τρία έργα της χαμένης τριλογίας του Αισχύλου «Αχιλλϊής» Ο Φώτιός (;-891μ.Χ) δεν είχε καταφέρει να διασώσει ούτε καν τον τίτλο της… Για τον Φώτιο έχω να πω τούτο: ήταν ένας σωματοφύλακας που με τις πλάτες του βασιλιά αναρριχήθηκε στην κορυφή της εκκλησιαστικής ιεραρχίας - από κοσμικός σε επίσκοπο-, σε πέντε μόλις μέρες! Η αυθαιρεσία αυτή των ανατολικών υπέρ του Φωτίου έγινε η αφορμή του εκκλησιαστικού σχίσματος.

Στην υποτιθέμενη μυριόβιβλο του (μύριον θυμίζομε ότι είναι δέκα χιλιάδες) έχει διασώσει περιλήψεις από 380 μόνον έργα, στην συντριπτική τους πλειοψηφία χριστιανικά αφού μόνο τα εξήντα περίπου είναι αρχαιοελληνικά. Από αυτά όσα στο περιεχόμενο τους δεν βρίσκουν σύμφωνο τον λογοκριτή των ελληνικών βιβλίων Φώτιο, περιέργως χάνονται!

Για το πόσα βιβλία διέσωσε ο Φώτιος και οι Βυζαντινοί σε παραπέμπω στο συγκεκριμένο άρθρο, όπως έπραξα και άλλοτε. Αλλά θα σε ψέξω κιόλας, διότι στην προηγούμενή μου επιστολή, που πονηρά απέκρυψες, πέταξες ένα αλαφροΐσκιωτο και αστήριχτο «Μη ξεχνάτε ότι η φωτιά κατέστρεψε τον κύριο όγκο της ελληνικής γραμματείας από την οποία σώθηκε περίπου το 1 δεκάκις χιλιοστό». Και ξαναρωτώ: ποια φωτιά και ποιο δεκάκις χιλιοστό;! Τι αποδείξεις έχεις αγαπητέ Καλόπουλε, πέραν της συγγραφικής φαντασίας σου, για όλο αυτό το βοτανογέννητο γραπτό κατηγορητήριο;

Με αυτό το επιχείρημα του Αιγυπτιακού τάφου, ειλικρινά πιστεύεις πως αντιπαρέρχεσαι σε κάτι; σε τι φταίνε οι Χριστιανοί αν οι Αιγύπτιοι και οι Έλληνες Αλεξανδρινοί θάβανε στους τάφους τους τα έργα του Αισχύλου; Οι τάφοι είναι βιβλιοθήκες; Έμ βέβαια, αν κρίνουμε ότι το Σαράπειο , ναός και του Άδη, είχε και βιβλιοθήκη, μπορούμε άριστα να καταλάβουμε γιατί συνέβαινε κάτι τέτοιο! Πώς τολμάς και κατηγορείς τους Χριστιανούς για τα παράδοξα των ειδωλολατρών; Αυτή είναι μια συνήθεια φαίνεται των αρχαίων, αν κρίνουμε από τα παραδείγματα της ταφής του Μεγάλου Αλεξάνδρου με χιλιάδες τόμους βιβλίων διότι ο Σεπτίμος Σεβήρος αφήρεσε από όλα τα ιερά της Αιγύπτου τα βιβλία τα οποία περιείχαν απόκρυφες διδασκαλίες και από τα οποία ήταν δυνατό να προκύψουν ταραχές και στάσεις και τα έκλεισε όλα στον τάφο του Μ Αλέξανδρου. Δεν φταίνε οι Χριστιανοί αν οι ειδωλολάτρες είχαν το σύμπλεγμα της μελέτης των βιβλίων της αρχαίας παράδοσης, κατόπιν της παρέλευσης ετούτης της ζωής (βιβλία κτερίσματα;). Το 1961 ανακαλύφθηκε πάπυρος στο Δερβένι, μέσα σε τάφο του 4^ου αιώνα π.Χ., ο πρώτος που ανακαλύφθηκε σε ελληνική γη και μας έφερε στην παράδοξη θέση να αποδεχτούμε πως η αρχαιότερη μαρτυρία για την ελληνική θεογονία δεν σχετίζεται με τον Ησίοδο, οι παλαιότεροι πάπυροι του οποίου χρονολογούνται από τον 1^ο π.Χ. αιώνα, αλλά με τον Ορφέα. Ο πάπυρος περιείχε υπόμνημα σε κάποιο ορφικό ποίημα και μέσα σε αυτό το υπόμνημα περιλαμβάνονταν ολόκληροι στίχοι του ποιήματος. Οι στίχοι ήσαν αρχαιότεροι από το υπόμνημα και σύμφωνα με τους ειδικούς ανάγονται στον 6^ο αιώνα π.Χ.

Τι φταίνε λοιπόν Καλόπουλε οι χριστιανοί, αν οι αρχαίοι Έλληνες, πιστοί του Δία, πέφτανε για ύπνο στους τάφους τους, παρέα με τα ιερά τους κείμενα; Εγώ δεν θα τους κατηγορήσω, όπως ποτέ δεν έπραξα κάτι τέτοιο άλλωστε. Εγώ γεννήθηκα από τις νεοπαγανιστικές συκοφαντίες, που και συ χρησιμοποιείς, και αποδίδω δικαιοσύνη, ξελασπώνοντας τους Χριστιανούς συμπολίτες μου από την λάσπη που σωρηδόν πετάς εσύ και οι φίλοι σου! Δεν έχω λοιπόν να πω κάτι ενάντια στον κακομοίρη που κοιμήθηκε στο Δερβένι μαζί με τα Ορφικά υπομνήματα, αναφαίρετο δικαίωμά της ζωής του!, αλλά εσύ που κατηγορείς τους Χριστιανούς, λες και είσαι τάχα κάποιος άξιος δικαστής, κατηγόρησε λοιπόν και τον αρχαίο νεκρό του Δερβενίου, ώστε όλοι να σε θαυμάζουν για την δικαιοσύνη σου!

Έπειτα αυτό το επιχείρημά σου να κατηγορείς τον Φώτιο είναι τόσο αισχρό, που θα έπρεπε να ντρέπεσαι να το λες. Τι μπορεί να σημαίνει αυτή η παράθεση των γεγονότων περί Φωτίου; Ότι δεν διέσωσε τα έργα; Ντροπή σου! Τι έργα διέσωσες εσύ για να κατηγορείς τον Φώτιο; Αν δεν υπήρχε ο Φώτιος, και οι άλλοι Βυζαντινοί πριν από αυτόν, να διασώσουν αυτά τα έργα, σήμερα δεν θα είχαμε τις εκδόσεις Κάκτος να υπερηφανεύονται πως επανατυπώνουν όλη την αρχαία γραμματεία. Όπως σου είπα και στο προηγούμενο γράμμα και σκόπιμα δεν απάντησες, πόσα έργα διέσωσαν οι κρυφοπαγανιστές (σύμφωνα με τον Μαρίνη) ανά το πέρασμα των Αιώνων; Κανένα. Ούτε τα αντιχριστιανικά του Πορφύριου και Κέλσου. Τόσο σπουδαίοι διασώστες της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας ήσαν, που σήμερα τολμούν να κατηγορούν τους Χριστιανούς ως καταστροφείς. Και δεν απάντησες μόνο σε αυτό αλλά και σε αυτά που σε ρώτησα για της βιβλιοθήκες της Αλεξάνδρειας.

Και αν θες να εμφανίζεσαι ως δίκαιος ιστορικός και να κατηγορήσεις τον Φώτιο και τους Χριστιανούς για την απώλεια κάποιων έργων (λογοκρισία), τότε να κατηγορήσεις και τους Έλληνες φιλόλογους της Πτολεμαϊκής π.Χ. Αλεξάνδρειας, όπου από το έργο περί των διδαχών του Χείρωνα «Χίρωνος ὑποθῆκαι» (Ορφέας, Μουσαίος και ο κένταυρος Χείρων), σώθηκαν μόνο 3 στίχοι, έργο που θεωρούνταν από τους αρχαίους αναμφισβήτητα Ησιόδειο ως την εποχή του μεγάλου αλεξανδρινού φιλολόγου Αριστοφάνη του Βυζάντιου 200 π.Χ.. Ο τελευταίος θεώρησε το ποίημα νόθο (λογοκρισία) και η απόφασή του είχε ιδιαίτερη βαρύτητα για την απώλειά του, αφού ο ίδιος επιμελήθηκε μια έκδοση της Θεογονίας. Σημαντικό ρόλο στο χαμό ποιημάτων ήταν η απόφαση των αλεξανδρινών φιλόλογων να χαρακτηρίσουν ως μη Ησιόδεια και άλλα έργα (Παυσανίας 9, 31, 5 «έγγέγραπται δε αὐτῷ τά Ἒργα. ἒστι δέ και ἑτέρα κεχωρισμένη τῆς προτέρας, ὡς πολύν τινά ἐπῶν ὁ Ἡσίοδος ἀριθμόν ποιήσειεν, ἐς γυναῖκας τε ᾀδόμενα καί ἁς μεγάλας ἐπονομάζουσιν Ήοίας, καί Θεογονίαν τε και ές τόν μάντιν Μελάμποδα, καί ὡς Θησεύς ές τόν Ἂιδην ὁμοῦ Πειρίθῳ καταβαίη παραινέσεις τε Χίρωνος ἐπί διδασκαλίᾳ δή τῇ Ἀχιλλέως….καί ἒστιν ἒπη Μαντικά») δηλαδή νόθα. Η θεογονία και τα έρηγα είναι δύο από τα συνολικά 16 έργα που χάθηκαν. Ο Απολλώνιος ο Ρόδιος οριοθέτησε τα Έργα και τις Ημέρες στο στοίχο 828 και απέρριπτε όσα ακολουθούσαν ως νόθα. Από την άλλη πλευρά, όπως αναφέρει και ο Σουΐδας (τομ. Α. σ. 594) στο τέλος του Γ’ αιώνα ο Διοκλητιανός έλαβε νέα νομοθετικά μέτρα για την διοίκηση των βιβλιοθηκών της Αλεξάνδρειας διατάζοντας να καταστραφούν τα χειρόγραφα μόνο εκείνα που ομιλούσαν περί της Αιγυπτιακής χημείας (μαγείας δηλαδή κατά αυτούς). Γιατί λοιπόν δεν κατηγορείς και τους αρχαίους για απώλεια φιλολογικών έργων; Για να υποστηρίξεις τις ανυπόστατες συνομωσιολογικές συκοφαντικές ψευτο-επιστημονικές θεωρίες των βιβλίων σου;

Για την Λογοκρισία σου μίλησα, ας κατηγορήσεις λοιπόν και τους Αλεξανδρινούς Εθνικούς αν είσαι δίκαιος. Ακόμη μπορώ να σου πως από τα έργα του Ησίοδου που χάθηκαν είναι η Ορνιθομαντεία, που αναφέρεται στο μαντικό πέταγμα των πουλιών, Γης περίοδος (γεωγραφικό), Γυναικών κατάλογος ή Ηοίαι. Το τελευταίο δεν είναι σίγουρο γιατί χάθηκε αλλά κατά τον προλογιστή του βιβλίου «Ησίοδος, έργα και ημέρες, Θεογονία, Η ασπίδα του Ηρακλή», Δανιήλ Ι. Ιακώβ, των εκδόσεων Ζήτρος,

«ίσως να ήταν το γεγονός ότι το περιεχόμενο και το ύφος του, μια ασύνδετη και εκτεταμένη παράθεση ιστοριών για την αριστοκρατία ενός μακρινού παρελθόντος, δεν παρουσίαζε παρά ελάχιστον ενδιαφέρον για τους χριστιανούς αντιγραφείς».

Πρώτα από όλα ας σημειώσουμε πως ο ίδιος αναφέρει «ίσως» και επίσης αναφέρει πως όντως οι χριστιανοί «αντίγραφαν» τα αρχαία κείμενα (οι Εθνικοί δεν αντέγραψαν ποτέ ούτε ένα Χριστιανικό). Ακόμη και ένεκα αυτού του λόγου (μη αντιγραφή) να χάθηκε σε ερωτώ: για ποιο λόγο θα έπρεπε οι Χριστιανοί να διασώσουν στις πανάκριβες περγαμηνές ή παπύρους τους (συ είπες) ένα μυθικό έργο του Ησίοδου, περί της ηρωικής καταβολής και συνέχειας μια γυναικείας αριστοκρατίας, με όσες αφέλειες και μύθους μπορεί αυτή να περιέχει; Σε τι συμβάλλει αυτό στον πολιτισμό; Γιατί αυτό το έργο ή π.χ. το περί ορνιθομαντικής (πως μαντεύει κανείς κοιτώντας τις κότες μέσα στο κλουβί) θα έπρεπε να διασωθεί και δεν θα έπρεπε να διασωθεί από τους Χριστιανούς η πολύ σημαντικότερη εξήγηση της εξαημέρου του Μέγα Βασιλείου; Γιατί δεν θα έπρεπε να διασωθεί το Κατά Ιουλιανού του Γρηγόριου του Θεολόγου και να διασωθεί η αστεία διαδικασία της ορνιθομαντείας; Ποιο είναι το κριτήριο απόφασης περί της διασώσεως; Μην νομίσεις πως η ορνιθομαντεία εκείνα τα χρόνια θεωρούνταν ένα απλό φιλολογικό κείμενο. Είχε καθαρά θρησκευτικό περιεχόμενο. Εσύ ο ίδιος θα το είχες αγοράσει αυτό το βιβλίο για να το μελετήσεις; Αν όχι γιατί κατηγορείς τον Φώτιο; Αν ναι, τότε κατηγόρησε και τους Αλεξανδρινούς που πέταξαν κι άλλα, όπως και τον αρχαίο Διοκλητιανό και το νεκρό του Δερβενίου.

Ο χαμός των έργων δεν είναι περίεργος. Πριν τις περγαμηνές οι αρχαίοι γράφανε πάνω σε κομμάτια ξύλο τα οποία καταστράφηκαν από τον χρόνο. Οι περγαμηνές και οι αντιγραφείς κοστίζουν. Δεν είναι δυνατόν να απαιτεί κανείς από το Βυζάντιο να διασώσει όλα και κάθε έργο που συγγράφτηκε στην αρχαιότητα. Το κράτος πολλές φορές πλησίασε τα πρόθυρα της πτώχευσης και μερικές φορές σκεύη αξίας των ναών πουλήθηκαν για την δημιουργία στρατεύματος. Μην περιμένεις λοιπόν ενώ ο εχθρός είναι έξω από την πόρτα του, να αναλώνονται χρήματα του κράτους για να αντιγραφεί η ορνιθομαντεία! Και δηλαδή η πρόβλεψη του μέλλοντος δια μέσω του τρόπου με τον οποίο τρώνε οι κότες κυρίες και κύριοι!

Αλλά ας συμπληρώσω ακόμη μερικά περί της Λογοκρισίας. Το υπόμνημα του Ορφικού ποιήματος του τάφου του Δερβενίου, περιέχει τμήματα μιας Ορφικής θεογονίας. Μέσα λοιπόν σε αυτή την θεογονία, αρκετά όμοια με την Ησιόδεια, υπάρχει μια σειρά ευνουχισμών που επιτρέπουν το σφετερισμό της ύπατης εξουσίας του κόσμου από διαδοχικά νεότερους θεούς και περιλάμβανε την κατάποση γεννητικών οργάνων σε κάποια φάση της διαδοχής καθώς και μια αιμομιξία του θεού Δία με την μητέρα του. Σύμφωνα λοιπόν με τον Σταύρο Γκιργκένη, που επιμελήθηκε τις εισαγωγές στο βιβλίο «Ησίοδος, έργα και ημέρες, θεογονία, Ασπίδα του Ηρακλή», εκδόσεις Ζήτρος, αυτά τα δύο μοτίβα είναι άγνωστα από την υπόλοιπη ελληνική ποίηση (ο ίδιος ο αρχαίος υπομνηματιστής τα αντιμετωπίζει με αποστροφή και προσπαθεί να τα ερμηνεύσει αλληγορικά) και φανερώνουν πόσες πολλές παραλλαγές έχουν αποκλειστεί από τον επίσημο κορμό της ελληνικής μυθολογίας. Επίσης από σκόρπιες πληροφορίες είναι γνωστό πως τον 7^ο και 6^ο αιώνα π.Χ. , υπήρχαν και άλλες θεογονίες που αποδίδονταν σε μυθικά πρόσωπα ή και ιστορικά. Αποδίδονταν στο Μουσαίο, Αριστέα, Εποιμενίδη, Άβαρη, Φερεκύδη, Ακουσίλαο κοσμογονίες σε Λίνο, Θάμυρη, κοσμοποιία σε Παλαίφατο, γιγαντομαχία σε Εύμηλο ή Αρκτίνο. Ο Ηρόδοτος (2.53) ομιλεί για πολλές θεογονικές παραδόσεις στην αρχαία εποχή.

Λοιπόν; Πόσους ακόμη πρέπει να κατηγορήσεις για λογοκρισία ή για αμέλεια και απώλεια έργων; Ας σημειωθεί πως στην αρχαία Ελλάδα οι θεογονίες είναι γενικά συνδεμένες πάντα με κάποιο μάντη ή θαυματοποιό. Συνεπώς και θρησκευτικά να μιλήσουμε, και έτσι πρέπει να γίνει, η Εκκλησία, ακόμη και αν έφταναν στα χέρια της αυτά τα κείμενα, γιατί να τα συντηρήσει επί πάση θυσία; Και βέβαια τώρα θεωρούνται ποιήματα, όμως τότε, όλες οι θεογονίες προέκυψαν από θρησκευτικές τελετουργίες, θυσίες ή μαγικές τελετές (Αίγυπτος, Βαβυλώνα, Περσία, Ινδία, κτλ). Συνεπώς τι όφειλε να κάνει η Εκκλησία του Χριστού; Να διαδώσει και να συντηρεί πάνω από όλα, τις θεογονίες όλων των άλλων εκτός από την δική της; Αυτή είναι η δικαιοσύνη που εσύ θα τις αποδώσεις; Ο Σωκράτης δεν έγραψε τίποτα, ότι ξέρουμε το ξέρουμε από άλλους, οι Πυθαγόρειοι αναλώθηκαν στον μυστικισμό τους και την σχολή τους την έκαψαν μαζί με αυτούς μέσα οι αρχαίοι πρόγονοί μας, μυστικισμός κατέλαβε και τους νεοπλατωνικούς θεουργούς και τις μαγγανείες τους που διδάχθηκε ο Ιουλιανός ο Ειδωλολάτρης. Αυτούς γιατί δεν τους κατηγορείς; Εμείς οι Χριστιανοί δεν κατηγορήσαμε κανένα επειδή έκαψε ή δεν διέσωσε Χριστιανικά έργα, εσύ γιατί το πράττεις κατ’ αντιστροφή;

Ο στίχος 93 του ποιήματος "Έργα και Ημέρες" του Ησίοδου, είναι νόθος και ανήκει στην Οδύσσεια. Ορισμένοι στην αρχαιότητα, όπως ο Κράτης, ο μαθητής του Θεόφραστου Πραξιφάνης, ο Αρίσταρχος ο Σαμόθραξ θεώρησαν πως και τα δύο προοίμια των ποιημάτων του Ησίοδου (Έργα και Ημέρες και Θεογονία) ανήκουν στην ίδια κατηγορία ανεξάρτητων από τα συμφραζόμενά τους εισαγωγών και τα οβέλισαν ως νόθα. Αλλά μπορώ να σου πω και τούτο. Πως όχι μόνο οι Χριστιανοί διέσωσαν τα έργα των αρχαίων προγόνων (όπως σου αναλύω παρακάτω) αλλά τα διέσωσαν και συμπληρωμένα κιόλας! Διότι ο Παυσανίας (9.31.3) ισχυρίζονταν πως στο όρος Ελικών του παρουσίασαν ένα χειρόγραφο από μόλυβδο με τα «Έργα και Ημέρες» του Ησίοδου, χειρόγραφο που έφερε εκτεταμένες φθορές ως ένδειξη παλαιότητας, και στο οποίο δεν υπήρχε το προοίμιο που υπάρχει σήμερα!

Ακόμη οι 3 στίχοι του Ησίοδου 370 -373 θεωρείται πως παρεμβλήθηκαν από συλλογή γνωμικών. Ο Πρόκλος αναφέρει πως ορισμένοι τους οβέλιζαν. Ο Πλούταρχος στο βίο του Θησέα (3.3) αναφέρει για το στίχο 370 ότι ανήκε στον Πιτθέα και με αυτή την άποψη συμφωνούσε και ο Αριστοτέλης (απ. 598). Φαίνεται δηλαδή πως μια σειρά συλλογή γνωμικών που κυκλοφορούσε στην αρχαιότητα με το όνομα του μυθικού σοφού Πιτθέα πέρασαν στο κείμενο του Ησίοδου. Κατά την Αλεξανδρινή εποχή όμως διαγράφησαν ως νόθοι διότι οι φιλόλογοι διαπίστωσαν πως αυτοί έλειπαν από τα περισσότερα χειρόγραφα.. Γι’ αυτό και δεν απαντούν στους παπύρους. Ξαναπέρασαν όμως στο κείμενο των μεσαιωνικών (Χριστιανικών) χειρογράφων στα τέλη του 13^ου αιώνα από το υπόμνημα του άλλου διασωθέντα Πρόκλου, ώστε σήμερα να τους έχουμε.

Τέλος θα σου πω και τούτο. Ομιλείς και κατηγορείς τον Φώτιο για λογοκρισία. Ποιος; ΕΣΥ! Ο μέγας λογοκριτής και διαστρεβλωτής της αλήθειας και των λόγων των Αγίων Εκκλησιαστικών Πατέρων. Όχι μόνο λογόκρινες τους Πατέρες και τους πετσόκοψες (δες Έλληνες και Χρυσόστομο) αλλά ακόμη και την δική μου, 2^η επιστολή ΛΟΓΟΚΡΙΝΕΣ και πετσόκοψες. Τι να σου πω κατακαημένε! Ντροπή, πρέπει να είναι το μοναδικό αίσθημα από σήμερα μέχρι την ημέρα που θα κοιμηθείς, που οφείλεις να νιώθεις και μετάνοια. Τίποτα παραπάνω, τίποτα παρακάτω.

Ο Φώτιος υπήρξε μέγας ανθέλληνας και όχι φιλέλλην. Οι δηλώσεις του: «Ω της Ελλήνων ανιάτου φρενοβλάβειας». Φώτιος Βιβλιοθήκη 276.513a.14. «Οι Έλληνες τελετάς ετέλουν... θύοντες (θυσιάζοντας) τε άνδρας και παίδας και γυναίκας και τοις σπλάγχνοις αυτών μαντευόμενοι». Φώτιος Βιβλ. 258.483b.26. μιλούν από μόνες των.

Αν ναι, σύμφωνοι! αν καταδικάζεις κάποιον ως ανθέλληνα επειδή δεν πιστεύει στις ανθρωποθυσίες και τις σπλαχνομαντίες, τότε και εγώ είμαι ανθέλληνας παρέα με τον Φώτιο και μαζί με τους Χριστιανούς Πατέρες! Επιτέλους εδώ όρισες τον μ.Χ. όρο «Έλλην» θρησκευτικά ως όφειλες να πράξεις προ πολλού και όχι εθνολογικά. Χαίρομαι που ξεκαθάρισες την αλήθεια και σ’ ευχαριστώ που με έβγαλες από κόπο.

Ο ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ & ΤΟ ΠΑΛΙΜΨΗΣΤΟ

Σε χριστιανικό βιβλίο βρέθηκε (από κάτω) πρόσφατα χειρόγραφο με γραπτά του Αρχιμήδη που μιλούσε για το Άπειρο !!!!και όχι σε Άραβες. Αυτό δεν το βλέπετε;

Είναι δυνατόν να επικαλείσαι το γεγονός της επιβεβαιωμένης καταστροφής του ασύλληπτου αξίας αυτού χειρόγραφου απ’ τα χέρια καλόγερου και να μιλάς για διάσωση; Δεν καταλαβαίνεις καν τι λες! Οι Καλόγεροι φίλε μου έξυσαν πάνω απ’ την επιφάνεια του δέρματος (περγαμηνής) την πραγματεία του μεγαλύτερου μαθηματικού όλων των εποχών για να γράψουν πάνω της θρησκευτικά νιαουρίσματα. Κατάλαβες τι έγινε; Έξυσαν, αφάνισαν, μετέτρεψαν το γραπτό του Αρχιμήδη σε τριμμένο δέρμα σε... πιτυρίδα... καταλαβαίνεις! Μη μου μιλάς λοιπόν για διάσωση! Την αναπάντεχη διάσωση λίγων τέτοιων ελληνικών χειρόγραφων πέτυχαν οι σημερινές επιστημονικές εργαστηριακές αναλύσεις που κατάφεραν στο βάθος της δερμάτινης επιφάνειας, να εντοπίσουν όσα ίχνη μελάνης απέμειναν απ’ τις αρχικές ελληνικές εγγραφές γιατί δεν κατάφερε να τις ξεσκίσει τελείως το καλογερικό ξυράφι! Χιλιάδες παλίμψηστα αποδείχθηκε μέχρι στιγμής αδύνατον να ανασυσταθούν.

Αυτοί οι ζαλισμένοι απ' τα λιβάνια και την ελπιδολαγνεία καλόγεροι, αφού τεμπελιάζαν στα σκοτεινά κελιά τους, και δεν άντεχαν πια την αγαμία τους και τους τρέλαινε η επίσκεψη του μεσημβρινού δαίμονα και αφού χόρταιναν το φάντασμα της λαχταριστής ονοσκελούς, [10]... άπλωναν το βέβηλο χέρι τους, άρπαζαν μια απ’ τις ελληνικές περγαμηνές που σάπιζαν στις αποθήκες τους κι άρχιζαν να 'ξύνουν' ότι εύρισκαν μπροστά τους!

Οι περγαμηνές, όσες γλίτωσαν απ’ την φωτιά, κλεμμένες απ' τις κατεδαφισμένες (όπως της Αλεξάνδρειας) βιβλιοθήκες των Ελλήνων, είχαν αποθηκευτεί στα μοναστήρια μόνο επειδή στα μάτια των πλιατσικολόγων καλόγερων, ήταν σωστά κατεργασμένες, δυσεύρετες και πανάκριβες επιφάνειες γραφής. Όταν τους χτυπούσε η μοναχική ανία και άρχιζαν να βλέπουν αγγελούδια και διαβολάκια να χορεύουν γύρω απ’ το γεμάτο έξαψη κεφάλι τους, άρπαζαν έναν κύλινδρο με Αριστοτέλη ή Επίκουρο τον ξέσκιζαν στο ιερό αφανιστικό ξύσιμο και γεμάτοι ικανοποίηση έγραφαν πάνω του διάφορους ξορκισμούς των πόθων και των φόβων τους! Έξυναν την ανεκτίμητη ελληνική εργασία τον καρπό του λαμπρότερου πολιτισμού όλων των εποχών και έγραφαν επάνω τους τα καλογερίστικα ξόρκια τους! Καταλαβαίνεις πως διέσωσαν την ελληνική γνώση;

Στο χειρόγραφο που μου έστειλες η πραγματεία του Αρχιμήδη περί απειροστικού λογισμού που χρειάστηκε 20 αιώνες για να επαναδιατυπωθεί, διασώζεται κάτω απ’ τα 'ξυραφίσματα' των καλόγερων! Χριστιανοί έγραψαν πάνω απ΄ το μαθηματικό μεγαλείο του Αρχιμήδη παλαιοδιαθηκικες βλακείες... και εσύ τολμάς να το παρουσιάζεις σαν διασωστικό επιχείρημα; Έχεις χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα! Σου συμβαίνει αυτό μόνο με ότι αφορά την Ελλάδα, ή έχεις γενικότερο πρόβλημα;

Και μόνο μ' αυτό σου το επιχείρημα, καταδεικνύεται το επίπεδο της αξιοθρήνητης επιχειρηματολογίας σου. Σκληρή καταδίκη περιμένει την παράταξη σου απ’ την αμείλικτη επανεκτίμηση της ιστορίας!

Άραγε πόσα μικρότερα η μεγαλύτερα μαθηματικά και επιστημονικά έργα χάθηκαν με τον ίδιο τρόπο; Αλλά ξέχασα, την φαντασία σας την χρησιμοποιείτε μόνον για να επικαλείστε θεούς, αμαρτίες και δαίμονες και όχι για να συνειδητοποιήσετε το κακό που έχετε διαπράξει στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της ανθρωπότητας.

Είναι εύκολο μιας και σακάτεψες την 2^η επιστολή που σου έστειλα να κάνεις άλματα εντυπωσιασμού. Όμως έπραξες ένα σφάλμα μαντικής. Δεν μάντεψες πως δεν πρόκειται να λάβεις άλλη επιστολή από εμένα στο γραφείο σου και φυσικά ουδέποτε όρισα πως δεν θα απαντούσα, του εναντίον μάλιστα, αλλά εσύ και οι φίλοι σου βιαστήκατε να το γλεντήσετε με την φωτογραφία μου ως μουλάρι. Έχε χάρη που είμαι πολύ χιουμορίστας, όπως άλλωστε σου απέδειξα.

Έτσι λοιπόν στην προηγούμενη επιστολή σου έγραψα: (έπειτα αυτές οι «βιβλιοθήκες» που συνεχώς «τσαμπουνάτε» θα πρέπει επί τέλους εσείς και οι άλλοι του Ιχώρ μια φορά να τις ονομάσετε [μόνο της Αλεξάνδρειας αναφέρεται στο Ιχώρ αλλά και εκεί η γνώση σαφώς δεν χάθηκε και αποδείξεις δεν υπάρχουν ενάντια στους Χριστιανούς «δεν έχουμε καμία πληροφορία για την τύχη της Μεγάλης Βιβλιοθήκης. Τότε πρέπει να έγινε η μεγάλη και τελική πυρπόλησή της. Καμιά ιστορική πληροφορία δεν «διεσώθη». Δεν γνωρίζουμε ακριβώς το πότε. Δεν γνωρίζουμε ούτε τους φυσικούς αυτουργούς» (Πηγή: Περιοδικό «Ιχώρ», τεύχος 34, άρθρο «Η πυρπόληση της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας», Επαμεινώνδας Παντελεμίδης, σελίδα 36).] και συνέχιζα στην επιστολή μου: «αν θέλετε να το παίζετε Έλληνες και Επιστήμονες θα πρέπει να ΟΝΟΜΑΣΕΤΕ αυτές τις βιβλιοθήκες - ή ειδάλλως δεν κάνετε για αυτή την δουλειά...)..

Εσύ ο ίδιος αγαπητέ λες στο περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 38, σελίδα 81, στο περίφημο άρθρο για την Αγία Μαρκέλλα: «Κάποτε η θρησκεία γκρέμισε σωρηδόν τα περικαλλή αρχιτεκτονήματα των αρχαίων ελλήνων, έκαιγε βιβλιοθήκες και εξόριζε φιλοσόφους». Φυσικά δεν απάντησες στο ερώτημα μου για το ποιοι είναι αυτοί οι φιλόσοφοι και αυτές οι βιβλιοθήκες και συν τοις άλλοις έπραξες και το λογικό σου άλμα και με χλεύασες για την περίπτωση του εγγράφου του Αρχιμήδη. Βέβαια σε αυτό σου το άρθρο υποστηρίζεις πως οι αρχαίοι ναοί έγιναν βιβλιοθήκες και πανεπιστήμια… μα είναι ποτέ δυνατό να υποστηρίζεις τέτοια γιγαντιαία ψεύδη; Έπειτα εδώ αναμασάς το παραμύθι «όπως της Αλεξάνδρειας». Δεν θα καθίσω να σου αναλύσω τα της βιβλιοθήκης. Τα ψέματά σας σιγά σιγά εξανεμίζονται. Αν θες μελέτησέ τα από την σελίδα μου, αυτό δεν κάνεις και συ; Να με προτρέπεις στα βιβλία σου, λες και τα βιβλία σου είναι η μεγαλύτερη ανακάλυψη των αιώνων. Μάλλον η μεγαλύτερη ΑΠΑΤΗ αγαπητέ! Ας περάσουμε στον Αρχιμήδη.

Παραπάνω αγαπητέ Καλόπουλε, στο άρθρο σου στο Ιχώρ «απέδειξες» πως οι χριστιανοί έκαψαν τις βιβλιοθήκες. Αφού λοιπόν τις έκαψαν σε είχα ρωτήσει: πώς βρέθηκε μια τόσο πολύτιμη περγαμηνή στα χέρια τους; τι υποστηρίζεις; Ότι έκαιγαν τις περγαμηνές; ή ότι διατηρούσαν τις περγαμηνές στις αποθήκες τους και επάνω από τα αρχαία γραπτά του Αρχιμήδη έγραψαν Ψαλμωδίες της Π.Δ.; (συ είπες). Φάσκεις και αντιφάσκεις. Ένα από τα δύο θα συμβαίνει και όχι και τα δύο: «Οι περγαμηνές, όσες γλίτωσαν απ’ την φωτιά, κλεμμένες απ' τις κατεδαφισμένες (όπως της Αλεξάνδρειας) βιβλιοθήκες των Ελλήνων, είχαν αποθηκευτεί στα μοναστήρια μόνο επειδή στα μάτια των πλιατσικολόγων καλόγερων, ήταν σωστά κατεργασμένες, δυσεύρετες και πανάκριβες επιφάνειες γραφής».. Αυτό είναι μεταγενέστερη πονηρή σου προσθήκη για να ξεφύγεις από το άτοπο στο οποίο είχες προσέλθει.

Μα για ποια φωτιά μιλείς αγαπητέ; Με τι αποδείξεις υποστηρίζεις πως α. φωτιά στην βιβλιοθήκη του Σεραπείου έβαλαν οι Χριστιανοί β. ότι η φωτιά έκαψε περγαμηνές και γ. τι αποδείξεις έχεις πως η περγαμηνή του Αρχιμήδη ήταν αποθηκευμένη στο Σεράπειο; Τι νωθρά επιχειρήματα διαθέτεις; Η αρχαία θρησκεία και ο Μορφέας έχουν αποκοιμίσει τα λόγια σου: αερολογίες, αερολογίες... όπως λέει και ο Μπεξής «Όλα αυτά είναι μπούρδες, και κουβέντες να κάνουμε…». Έπειτα λες «άρπαζαν έναν κύλινδρο με Αριστοτέλη ή Επίκουρο». Μα πως έπαιρναν ένα Αριστοτέλη ή ένα Επίκουρο; Ποιες είναι οι αποδείξεις σου; Δεν τους έκαψαν και αυτούς; Αλλά ναι… ξέχασα οι περγαμηνές ήταν πανάκριβες! Η αλήθεια είναι πως οι περγαμηνές είχαν πολύ μεγάλη αξία και καμιά δεν πετιόνταν αλλά όπως και συ λες, όταν περνούσε πολύ καιρός και ξέφτιζε η περγαμηνή, δεν υπήρχε τρόπος επαναφοράς της στο αρχικό επίπεδο «Την αναπάντεχη διάσωση λίγων τέτοιων ελληνικών χειρόγραφων πέτυχαν οι σημερινές επιστημονικές εργαστηριακές αναλύσεις».

Αλλά ας δούμε την ιστορία του παλίμψηστου αυτού, μέσα από αποσπάσματα, όπως την αναφέρει το περιοδικό αρχαιολογίας Corpus, τεύχος 64, το οποίο αφιέρωσε ειδικό άρθρο «Ο Παλίμψηστος Κώδικας του Αρχιμήδη» [Περσεφόνη Μπαλή, Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια Τμήματος Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης] για το ζήτημα αυτό:

«Αρχιμήδης περίπου 287 - 212 π.Χ....» (Πηγή: Περιοδικό Corpus, τεύχος 64, άρθρο «Ο Παλίμψηστος Κώδικας του Αρχιμήδη», Περσεφόνη Μπαλή, Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια Τμήματος Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης, σελ. 49)

«...Παρά την σπουδαιότητα , όμως, των έργων του, η διάσωσή τους αποδείχθηκε ιδιαίτερα δύσκολη. Ενώ φαίνεται ότι συνέγραψε περισσότερα από 30 έργα, από αυτά διασώζονται περίπου τα μισά, κυρίως επειδή τα έργα του δεν απέκτησαν ούτε στην αρχαιότητα ούτε στον Μεσαίωνα μεγάλη δημοσιότητα, εφόσον δεν απευθύνονταν σε ευρύ αναγνωστικό κοινό και συνεπώς δεν εντάχθηκαν και στα εκπαιδευτικά προγράμματα, όπως για παράδειγμα τα Στοιχεία του Ευκλείδη. Ο ίδιος, άλλωστε, ο Αρχιμήδης πολλές φορές στους προλόγους των κειμένων δήλωνε ότι απευθύνονταν σε συγχρόνους του επαγγελματίες μαθηματικούς και μηχανισκούς, σε ένα περιορισμένο δηλαδή αναγνωστικό κοινό. Η διάσωση τέτοιων έργων εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από το ενδιαφέρον μικρού αριθμού ατόμων, που τελικά συμμετέχουν σε μια διαδικασία επιλογής κειμένων, η οποία καθορίζει ποια έργα θα επιβιώσουν μέσα στον χρόνο.

Ύστερα λοιπόν από τον θάνατο του Αρχιμήδη η τύχη των έργων του βρισκόντανε στα χέρια μεμονωμένων λόγιων που μπορεί να έδειχναν ενδιαφέρον για κάποιο συγκεκριμένο από αυτά και να έκριναν ότι έπρεπε να αντιγραφεί. Είναι εύλογο ότι όσο λιγότερο διαβάζονταν κάποιο έργο, τόσο μικρότερες ήσαν και οι πιθανότητες να αντιγραφεί και να διασωθεί. Ακόμη και η γενιά μαθηματικών που διαδέχθηκε τον Αρχιμήδη φαίνεται ότι δεν είχε πλήρη πρόσβαση στο έργο του, καθώς ήταν ήδη δύσκολο να βρεθούν αντίγραφα κειμένων του, ιδίως στην περίπτωση που τα κείμενα αφορούσαν καθαρά μαθηματικά. Υπάρχουν, ωστόσο, ενδείξεις ότι κατά τους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες οι Αλεξανδρινοί λόγιοι είχαν στα χέρια τους έργα του Αρχιμήδη, τα οποία δεν διασώζονται σήμερα.

Στην παράδοση των έργων του Αρχιμήδη σημαντική ήταν η συμβολή του Ευτόκιου του Ασκαλωνίτη, ο οποίος κατά τις αρχές του 6ου αιώνα αναζήτησε χειρόγραφα του, προσπάθησε να τα αποκαταστήσει και σχολίασε τρία από τα έργα του. Χάρη σε αυτό το εγχείρημα δύο έργα του Αρχιμήδη, το «Περί σφαίρας και κυλίνδρου» και το «Κύκλου μέτρησης», μαζί με τα σχόλια του Ευτόκιου έφτασαν στα χέρια του Ισιδώρου του Μιλησίου, ενός από τους αρχιτέκτονες της Αγίας Σοφίας. Η πρώτη, όμως συστηματική προσπάθεια έκδοσης του συνόλου των έργων του Αρχιμήδη δεν πραγματοποιήθηκε πριν από τις αρχές του 9ου αιώνα μ.Χ., οπότε ο Λέων ο Φιλόσοφος (περ. 790 - 869 μ.Χ.) διαμόρφωσε έναν χειρόγραφο κώδικα αποτελούμενο από επτά έργα του Αρχιμήδη και τα σχόλια του Ευτοκίου. Έχοντας αναζητήσει χειρόγραφα στην Κωνσταντινούπολη, αλλά και σε άλλα κέντρα της αυτοκρατορίας, ο Λέων έμεινε στην ιστορία όχι μόνο ως λαμπρή πνευματική προσωπικότητα του Βυζαντίου, αλλά και ως μία από τις σημαντικότερες μορφές στην ιστορία παράδοσης των έργων του Αρχιμήδη. Ο χειρόγραφος κώδικας που επιμελήθηκε ο Λέων μαζί με έναν ακόμη κώδικα που περιείχε τρία έργα του Αρχιμήδη αποτέλεσαν στη συνέχεια τη βάση όλων των αντιγραφών και μεταφράσεων που πραγματοποιηθήκαν κατά την περίοδο του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης. Κανένας από τους δύο χειρόγραφους κώδικες δεν διασώθηκε, αλλά το περιεχόμενο τους μπορεί να ανασυγκροτηθεί πλήρως μέσα από αντίγραφα και λατινικές μεταφράσεις που εκπονήθηκαν από τον 15ο αιώνα και ύστερα και τα οποία διασώζονται μέχρι και σήμερα..

Μοναδική εξαίρεση στην ιστορία παράδοσης των χειρογράφων του Αρχιμήδη αποτελεί ένας ακόμη κώδικας, ο χειρόγραφος κώδικας της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος μετατράπηκε σε παλίμψηστο πολύ νωρίς μετά την συγγραφή του και έτσι κατά τους επόμενους αιώνες παρέμειναν άγνωστα τα έργα που περιείχε. Παλίμψηστα ονομάζονταν τα χειρόγραφα στα οποία είχε αποξεσθεί το αρχικό κείμενο για να γραφεί ένα νέο, συνήθως εκκλησιαστικού περιεχομένου. Στοι συγκεκριμένο παλίμψηστο επάνω στα έργα του Αρχιμήδη φράφτηκε ένα λειτουργικό ευχολόγιο.» (Πηγή: Περιοδικό Corpus, τεύχος 64, άρθρο «Ο Παλίμψηστος Κώδικας του Αρχιμήδη», Περσεφόνη Μπαλή, Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια Τμήματος Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης, σσ. 49 - 50)

«Το χειρόγραφο αυτό συντάχθηκε πιθανότατα στην Κωνσταντινούπολη από κάποιον Βυζαντινό γραφέα στο τέλος του 10ου αιώνα, περί το 970, και μετατράπηκε σε παλίμψηστο κατά τον 12ο αιώνα ή κατά τις αρχές του 13ου. Λίγο αργότερα το παλίμψηστο μεταφέρθηκε σε ένα ελληνορθόδοξο μοναστήρι στην Παλαιστίνη, την μονή του Αγίου Σάββα. Στα μέσα, όμως, περίπου του 19ου αιώνα τα χειρόγραφα που βρίσκονταν στη βιβλιοθήκη του Ελληνικού Πατριαρχείου Ιεροσολύμων για λόγους ασφαλείας. Από τη βιβλιοθήκη του ελληνικού Πατριαρχείου Ιεροσολύμων το χειρόγραφο πρέπει να μεταφέρθηκε σχεδόν αμέσως στη βιβλιοθήκη του μετοχίου του Παναγίου Τάφου στην Κωνσταντινούπολη, εφόσον σήμερα γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι βρισκόταν στο μετόχι του Παναγίου Τάφου τουλάχιστον από το 1846» (Πηγή: Περιοδικό Corpus, τεύχος 64, άρθρο «Ο Παλίμψηστος Κώδικας του Αρχιμήδη», Περσεφόνη Μπαλή, Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια Τμήματος Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης, σελ. 50)

Κατά συμπέρασμα οι χριστιανοί Βυζαντινοί ήσαν εκείνοι που φρόντισαν να περισυλλέξουν τα έργα του Αρχιμήδη οι οποίοι μάλιστα από σένα κατηγορούνται ως εμπρηστές βιβλιοθήκων! Τόσο ξεδιάντροπα επιχειρήματα έχεις! Και ας προσέξει εδώ καλά ο αναγνώστης πως το χειρόγραφο πέρασε στα χέρια των μοναχών όχι από δήθεν αρπαγή από κάποια παγανιστική βιβλιοθήκη των πρώτων μεταχριστιανικών αιώνων, όπως αναφέρουν οι παγανιστές. Έτσι γενούνται εύλογα ερωτήματα και υποθέσεις:

1. Πιθανόν είναι κάποιος να δώρισε το χειρόγραφο στους μοναχούς κατά τον 12ο αιώνα παρά οι ίδιοι να τον αρπάξουν από κάπου

2. Οι μοναχοί δεν έφεραν καμιά ευθύνη διότι εκείνος που τους τον δώρισε, τους το δώρισε για χρήση παλίμψηστου

3. Αν τους δόθηκε, διότι αδύνατο είναι μοναχοί να τον άρπαξαν, τότε αυτός που τους τον έδωσε δεν γνώριζε τι τους έδινε για χρήση ως παλίμψηστου ή αν γνώριζε πιθανόν να είχε κρατήσει αντίγραφο.

Μια φορά οι μοναχοί δεν φέρουν καμιά ευθύνη. Εξάλλου ας υποθέσουμε ότι σε ένα μοναστήρι υπάρχουν π.χ. συνολικά 20 περγαμηνές με αρχαίους Έλληνες συγγραφείς. Όταν και οι 20 αυτές παλιώσουν και αρχίσουν και ξεφτίζουν (πέρασαν πλέον των 2000 ετών μέχρι σήμερα) πώς θα τις επαναφέρει το μοναστήρι στην αρχική τους κατάσταση εφόσον δεν διέθετε την κατάλληλη τεχνολογία εκείνη την εποχή μα ούτε και σήμερα; Να τις αντιγράψει; Μα πού; Αφού συνολικά διαθέτει μονάχα 20 περγαμηνές οι οποίες με τον καιρό παλιώνουν και δεν υπάρχει τρόπος να αγοραστούν καινούργιες, εφόσον και συ υποστηρίζεις πως οι περγαμηνές «ήταν σωστά κατεργασμένες, δυσεύρετες και πανάκριβες επιφάνειες γραφής» ή θα έπρεπε το μοναστήρι να καταστρέψει, ξύσει, τυχόν άλλες χριστιανικές περγαμηνές ή βασιλικές περγαμηνές από άλλα μοναστήρια (που σήμερα είναι ιστορικά κειμήλια) για να αντιγράψει τον Επίκουρο και τον Αριστοτέλη; Πάλι δεν θα κατηγορούνταν για καταστροφή κειμηλίων (ιστορικών;). Εξάλλου τι υποχρέωση είχε το μοναστήρι να τις αντιγράψει; Δεν υπήρχαν τα πανεπιστήμια για αυτό το σκοπό; Και σε ρώτησα στην προηγουμένη μου επιστολή: οι δήθεν Έλληνες παγανιστές της υπαίθρου, οι Κάλας, οι Καφίρ, οι Δρυίδες, οι «Έλληνες» του Ατλαντικού, του Ειρηνικού, της Αμερικής (βλέπε Δαυλό, Ιχώρ, κ.λ.π. Εθνικά έντυπα) πόσα τέτοια έγγραφα διέσωσαν; Αυτούς γιατί δεν τους κατηγορείτε;

Ακόμη και αν υποθέσουμε πως δεν ενδιέφερε τους Χριστιανούς το κείμενο του Αρχιμήδη, εσύ δεν μπορείς να χρεώσεις σε ένα μοναστήρι την καταστροφή (εγώ λέω διάσωση και είναι και ιστορικά αποδεδειγμένη, αν είχε χαθεί δεν θα το είχαμε σήμερα), της θεωρίας του Αρχιμήδη για το άπειρο. Δεν μπορείς να χρεώσεις ανικανότητα σε έναν ιερέα επειδή δεν κατάλαβε ένα κείμενο του Αρχιμήδη. Ποιος άλλωστε μπορούσε να το καταλάβει τότε; Εσύ θα το καταλάβαινες; Αμφιβάλλω ακόμη και σήμερα αν το καταλαβαίνεις! Μήπως κατάλαβε τον Αρχιμήδη ο Εθνικός Ρωμαίος στρατιώτης που τον θανάτωσε, ενώ ο πρώτος έγραφε κάτι στην άμμο; Αυτόν γιατί δεν τον κατηγορείς ακόμη περισσότερο, που όχι μόνο αφάνισε ένα έργο του Αρχιμήδη αλλά τον Αρχιμήδη τον ίδιο; Θα σου πω εγώ γιατί δεν τον κατηγορείς: διότι πολύ απλά δεν έχει κανένα ρόλο σε όλο αυτό το φανταστικό θεατρικό σενάριο που έχεις κατασκευάσει ενάντια στον Χριστιανισμό. Αν έπαιζε αυτός ο στρατιώτης σε αυτό το έργο, θα είχε το ρόλο του αφανή κομπάρσου, όμως ο καλόγερος (αν δεχτούμε την δική σου υπόθεση), επειδή εσύ είσαι ο άδικος σκηνοθέτης με ψεύτικη μανδύλα επιστήμονα δικαστή, έχει λάβει τον ρόλο του κυρίως πρωταγωνιστή. Όμως το έργο που έχεις σκηνοθετήσει είναι ένα απλά θέατρο σαν του Διονύσου και το δικαστήριο σου δεν έχει καμιά οικουμενική αξία . Απέχει από την πραγματικότητα όσο ο Διόνυσος από τον αληθινό Θεό. Η σκληρή καταδίκη δεν περιμένει εμένα, γιατί εγώ θα την δεχτώ αν είναι από τον Θεό, αλλά τους νεοπαγανιστές περισσότερο που αντιδρούν ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ. Και η καταδίκη του Θεού να είσαι σίγουρος πως είναι απείρως και αιωνίως ισχυρότερα από εκείνη της ιστορίας. Άλλωστε στο εγγυώμαι, πως σε 200 χρόνια τόσο εσύ όσο και ‘γω θα περάσουμε στην λήθη της ανθρώπινης ιστορίας αλλά όχι εκείνης του Θεού.

Επιπροσθέτως, σου όριζα να διαβάσεις το παρακάτω κείμενο που δημοσιεύθηκε για την περίπτωση του Αρχιμήδη, στην διαδυκτιακή πύλη που παρουσιάστηκε η εν λόγω είδηση, από τον χρήστη Αρχιμίδα:

1. Όλα τα χειρόγραφα που έχουν αποτελέσει μέχρι σήμερα μαρτυρία για το έργο ενός αρχαίου συγγραφέα έχουν βρεθεί σε βιβλιοθήκες της Ευρώπης με παρόμοιο τρόπο όπως το παρόν. Ανακαλύπτονται συγγραφείς που μέχρι τη στιγμή της ανακάλυψης ήταν για τους φιλολόγους άγνωστοι και έργα κολοσσών που δεν είχαμε ιδέα για την ύπαρξή τους.

2.Στα βυζαντινά μοναστήρια - τα οποία υπήρξαν επίσης (nota bene) εργαστήρια μελέτης και αντιγραφής των αρχαίων κειμένων, χάριν των οποίων (εργαστηρίων) σήμερα μπορούμε να έχουμε έστω και αυτή την περιορισμένη εικόνα για τη αρχαία ελληνική παραγωγή κειμένων - δεν υπήρχε κάποιος «σπόνσορας» ο οποίος θα χορηγούσε τα εργαστήρια με άφθονο χαρτί. Επομένως σε κάποιες περιπτώσεις χειρογράφων, το κείμενο των οποίων είτε είχε αντιγραφεί περισσότερες φορές, είτε κρινόταν φθαρμένο ή όχι τόσο σημαντικό (γιατί ένας μοναχός μπορεί και αυτός να κάνει καμιά φορά λάθος - κανένας δεν έχει το αλάθητο) χρησιμοποιείτο το χαρτί για λειτουργικούς λόγους (π.χ. ύμνοι).

Απόφοιτος Κλασσικής Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (στο οποίο διδάσκεται και το μάθημα της Παλαιογραφίας -για όσους βρίζουν από συνήθεια και την παιδεία)»

Συνεπώς και φιλόλογοι έχουν περιπέσει στο ίδιο σφάλμα με τους μοναχούς, όπως άλλωστε φάνηκε και στην περίπτωση των έργων του Ησιόδου. Σαφώς όμως εσύ δεν το είδες ή δεν θέλησες να το δεις και φυσικά δεν το δημοσίευσες αλλά παρουσίασες μια επιστολή «παστουρμά» άξια ενός ζαχαροπλάστη.

Επίσης για τα μοναστήρια και το διασωστικό τους έργο θα σου αναφέρω το εξής: δεν είναι δυνατόν να απαιτείς μετά από 2000 χρόνια να έχουν διασωθεί από τα μοναστήρια όλα τα αρχαία συγγράμματα διότι τα μοναστήρια υπέστησαν και διώξεις και καταστροφές, τόσο από ξένους επιδρομείς όσο και από Βυζαντινούς αυτοκράτορες. Μάλιστα οι ίδιοι οι παγανιστές σε επιχείρημά τους λένε αφελέστατα πως στα μοναστήρια πριν την άλωση βρίσκονταν 500.000 μοναχοί τους οποίους κατηγορούν ότι δεν πήραν μέρος στην μάχη. Δεν θα εξετάσω το ανυπόστατο αυτού του επιχειρήματος αλλά θα εκφράσω έναν άλλο συλλογισμό. Τι επιθυμούν οι παγανιστές να γίνουν πρώτα οι καλόγεροι: αντιγραφείς των αρχαίων κειμένων ή στρατιώτες; Για να κλείσω με το θέμα αυτό, το οποίο θεωρώ αστείο, παραπέμπω στην ανώνυμη σελίδα μου, που όμως περιέχει άρθρα επωνύμων και σου παραχωρώ ένα μόνο κείμενο του γνωστού μισόΧριστου ιστορικού Γίββων:

«Μέγα μέρος των έργων των αρχαίων, τα οποία σώζονταν ακόμη κατά τον ΙΒ’ αιώνα έχει απολεσθεί σήμερα. Οι ιππότες οι οποίοι ήσαν προσκυνητές, δεν βιάζονταν να διατηρήσουν ή να μεταφέρουν τους τόμους των βιβλίων, τα οποία ήσαν γραμμένα σε ξένη γλώσσα…».

Επίσης η φιλολογία των Ελλήνων ήταν σχεδόν συγκεντρωμένη ολόκληρη στην πρωτεύουσα τους αν και δεν γνωρίζουμε το μέγεθος της καταστροφής, πρέπει όμως να λυπούμαστε για την καταστροφή των πλούσιων βιβλιοθηκών κατά τις 3 πυρκαγιές της Κωνσταντινουπόλεως. Ο ανυπέρβλητος ζήλος των Βυζαντινών λογίων, οι οποίο κατόρθωναν να γίνονται κολοσσοί πολυμάθειας, όπως ένας Φώτιος, ένας Ψελλός, ένας Ευστάθιος, καταπλήσσει τον σημερινό άνθρωπο. Να πάλι τι λέει ο επιφανής Άγγλος ιστορικός Γίββων, ο οποίος ως γνωστόν δεν διακατέχεται από φιλικά αισθήματα προς το Βυζάντιο :

«Το πνεύμα του Ομήρου, του Δημοσθένους, του Αριστοτέλους, του Πλάτωνος, φώτιζε την Κωνσταντινούπολη. Οι πολυάριθμες ερμηνείες και τα σχόλια των Βυζαντινών εις τους κλασσικούς συγγραφείς δεικνύουν με πόση επιμέλεια ανεγινώσκοντο. Οι Έλληνες της Κωνσταντινουπόλεως απεκάθηραν την κοινήν γλώσσαν και ανέκτησαν την εύκολον χρήσιν της γλώσσης των προγόνων αυτών, η οποία είναι το αριστούργημα του ανθρώπινου πνεύματος. Η γνώσις των υπέροχων διδασκάλων, οι οποίοι είχαν μαγεύσει και διδάξει το μέγιστον από τα έθνη (τους Ρωμαίους) είχε καταστή πολύ κοινή. Η Κωνσταντινούπολη περιέκλειεν εις τον περίβολον αυτής τόσην επιστήμην και τόσα βιβλία, όσα δεν υπήρχαν σε όλας μαζί τας μεγάλας χώρας της Δύσεως».

Όπως βλέπουμε, τουλάχιστον από τον 2ο αι. και μετά οι Χριστιανοί αδιάλειπτα ανά τους αιώνες συγκέντρωναν, αντέγραφαν, και διέδιδαν κλασσικά κείμενα, αντίθετα από αυτά που ισχυρίζονται Νεο-Παγανιστές και «Αρχαιολάτρες» βάσει μεμονωμένων γεγονότων. Τέτοια ισχυρίζεσαι και εσύ. Όπως βλέπεις Καλόπουλε, κάποια παγανιστική ειδωλική αρρώστια έχει χτυπήσει το μυαλό των λόγων σου και δεν θέλεις να ακούσουν τα ιστορικά γεγονότα, διότι θέλεις να πλάσεις τους φανατικούς σου μύθους προς κατανάλωση αφελών. Γι’ αυτό απέκρυψες την 2η επιστολή μου, για να παριστάνεις τον ήρωα στους φανατικούς οπαδούς σου, που τύφλωσες με τα χονδροειδή ψέματά σου. Όμως τώρα τα λόγια σου φαίνονται ως κάποιος άνευ περιβολής μεθυσμένος μέσα στο χιονισμένο καταχείμωνο, που τον βρέχουν με την μάνικα της πυροσβεστικής αντλίας. Τραβάνε μεγάλη ψυχρολουσία αληθείας. Εσύ το διάλεξες ως συγγραφέας τους.

Για την Ονοσκελίδα (παλιό το κόλπο) θα σου παραθέσω τα εξής από την σελίδα περί Ζωολατρίας:

Ονολατρεία = Η λατρεία του Όνου (γαϊδάρου) ή εις τον γάιδαρο πρόσδοση υπεράνθρωπων, θείων ή δαιμονικών ικανοτήτων.Α) Αίγυπτος - Ρώμη - Ιουδαίοι: Στους Αιγυπτίους θεωρούταν «ου καθαρόν , αλλά δαιμονικόν ζώον» (Πλούτ. Ίσις 50), ενσάρκωση του Πυρός. Ταυτίσθηκε με τον Τυφώνα που συχνά παριστάνονταν ως γαϊδουροκέφαλος ή θεωρούνταν ιερό ζώο αυτού. Στην Κοήτη γκρέμιζαν γαϊδούρια προς τιμή του Τυφώνα και γαιδουροκέφαλος (Ονοκέφαλος) ήταν και ο Σίθ. Β) Ιουδαίοι: Και οι Ιουδαίοι πίστευαν ότι υπήρχαν Ονοκέφαλοι δαίμονες στην έρημο που επιτίθονταν στους περαστικούς. Εξ αιτίας της Ιουδαϊκής Ονολατρίας και εκ της γεννήσεως του Ιησού σε στάβλο ή η από την είσοδό του Ιησού στα Ιεροσόλυμα επάνω σε γάιδαρο, κατηγορήθηκαν - εμπαίζονταν οι Χριστιανοί ως γαιδουρολάτρες από τους Εθνικούς και η κατηγορία αυτή είχε μεγάλη διάδοση τον Γ’ αιώνα μ.Χ.. Τους προσονόμαζαν οι Εθνικοί ως asinarii και ο Ιησούς παριστανόταν ο Ιησούς ως ο έχων πόδια και αυτιά όνου μετά της επιγραφής DEVA CHRISTIANORUM ONOKOETES (ονοκοίτης), η αρχαιότατη δε παράσταση εσταυρωμένου Ιησού (τοιχογραφία Γ’ αιώνα μ.Χ. στην ρώμη) παριστά αυτόν ως γαϊδουροκέφαλο. Εξ άλλου από τους Εθνικούς χλευαζόμενος ο Ιησούς έχει βρεθεί πάνω σε σφραγιδόλιθο παλλισφόρος διδάσκων και επί ανάγλυφου εξ οπτής γης από καθέδρας διδάσκων όνος. Γ) Έλληνες : συνδέθηκε ο όνος με ιθυφαλλικές και σατυρολατρικές παραδόσεις και θεωρούνταν ιερό ζώο του Ηφαίστου, της Εστίας , του Βάκχου και του Πριάπου. Ο Νούνος αναφέρει ήρωα Ονιτήν ακόλουθο του Διονύσου, επί αγγειογραφιών δε αναφέρεται σάτυρος Οναρίων. Γάιδαροι χρησιμοποιούνται και στην Αθήνα για την μεταφορά των ιερών σκευών («μυστηρίω») στην Ελευσίνα και στην Μίλητο για την περιβολή της θεάς Κυβέλλης . Η παράδοση περί όνων δαιμονίων ήταν ευρύτατη στην αρχαία Ελλάδα. Η Έμπουσα* καλούνταν ονοσκελίς, ονοσκελιά, ονοκώλος, ονοκώλη ή ονόκωλως. Ο Μίδας προικίσθηκε από τον Απόλλωνα έναν όνο, ανάλογα με την Εμπούσα θεωρούνταν η Μορμώ, η Γελλώ, η Λαμία, πλάσθηκαν δε όντα οι ονοκένταυροι χαρακτηριζόμενοι ως «τριχίωνες, δαιμόνων τι γένος, κάθυλον και σκοτεινόν τη επιφάνεια» (Ησύχιος) και είχαν κατά τον Αιλιανό πρόσωπο, τράχυλο , χέρια, στέρνο «ανθρωπικά» και ράχη, πλευρές, γαστέρες και πόδες γαϊδουρίσιους με «τεφρώδην των χρόαν». Τερατικές τέτοιες παραστάσεις βρέθηκαν στις Μυκήνες, στη Φαίστω (τοιχογρ), στην Πραινέστω βρέθηκαν αγγειογραφίες και νομίσματα θεοτήτων που φέρνουν στην πλάτη τους θεότητες. Δ) Ονοκοίτης: χλευαστικό επίθετο του Ιησού από τους Εθνικούς Ε) Έμπουσα: μυθολογικό φάντασμα δεισιδαιμονικό που ανήκε στον κύκλο της Εκάτης συχνά αναφερόμενο από τους κωμικούς (έλληνες;). Εμφανίζεται ως εναλλασσόμενη μορφή , ως ισχυρό θηρίο παιδί, ημίονος , σκύλος , γυναίκα. Η όλη όψη της καταλάμπει από φωτιά και το ένα πόδι της είναι φτιαγμένο από χαλκό και το άλλα από κόπρανα γαϊδάρου βολίτινον και ονοκωλίς. Άλλοι την εικονίζουν ως μονόποδα, ταυτίζεται δε και με την Εκάτη. Ορμάται εξ σκοτεινών τόπων και φοβίζει τα παιδιά και τις γυναίκες και χρησιμοποιούνταν ως άγριο φόβητρο.

Αν λοιπόν κατηγορείς τους Ιουδαίους πως στον ύπνο τους βλέπουν δαίμονες με παράξενες μορφές, κατηγόρησε τους Έλληνες παρέα, αν και τους δεύτερους μπορείς να τους κατηγορήσεις πολύ περισσότερο μιας και οι Έλληνες δεν τους έβλεπαν μόνο στον ύπνο τους αλλά και στην ουσία, εφόσον Κένταυροι (ον μισός άνθρωπος -μισό άλογο) δίδασκαν τους ήρωές τους βλ. Αχιλλέα και Χείρων.

ΠΕΡΙ ΑΝΩΝΥΜΙΑΣ & ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Καλέ μου κύριε ανώνυμε όταν θα βρεις το θάρρος της επώνυμης γνώμης τα ξανάλεμε. Εις το εξής θα απαντώ μόνο σε επώνυμες επιστολές και αυστηρά και μόνο πάνω σε θέματα που έχω αναπτύξει εκτενώς στα βιβλία μου και όχι σε πνευματικές ανησυχίες και ιδεολογήματα επί παντός χριστιανικού επιστητού.

Καλέ μου Καλόπουλε, για την ανωνυμία σου μίλησα. Επιχειρήματα του είδους τα θεωρώ άξια για τα παιδάκια που μεθούν με το κρασί του Διονύσου. Να μάθεις σε αυτά τα παιδάκια λοιπόν, αν δεν ακολούθησαν τον σύνδεσμο για την «ανωνυμία» που παρέθεσα αλλού, χάρη εγκυκλοπαιδικής γνώσης, πως στην αρχαία Ελλάδα της αγαπητής τους Εθνικής θρησκείας, Ανώνυμος ήταν και ένας Τιτάνας που θέλησε από κοινού με το Γίγαντα Πυρίπνοα να επιβουλευτεί την τιμή της Ήρας και φονεύθηκε από τον Ηρακλή. Βέβαια εγώ δεν είμαι ο Ανώνυμος Τιτάνας, δεν επιβουλεύομαι κανέναν και εσύ δεν είσαι ο Ηρακλής. Όπως λένε και στα κινηματογραφικά έργα κάθε σύμπτωση με πραγματικά (μυθολογικά) πρόσωπα είναι τυχαία. Εγώ είμαι ένας απλός Απολογητής του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.

Έπειτα χαίρομαι που δεν δέχεσαι να απαντάς σε πνευματικές ανησυχίες και ιδεολογήματα επί παντός χριστιανικού επιστητού, διότι δίκαια θα πρέπει να περιμένεις πως ο π. Γεώργιος Μεταλληνός και ο Αρχιεπίσκοπος δεν μπορούν να απαντούν σε πνευματικές ανησυχίες και ιδεολογήματα επί παντός αρχαιοθρησκευτή επιστητού ψευτο-αμφισβητία, μιας και σε αυτά για τα οποία εσύ και οι υπόλοιποι «διαφωτιστές» της Ελλάδας ανησυχείτε, η Εκκλησία έχει δώσει εκτενέστατες και επώνυμες απαντήσεις στα βιβλία της, τα οποία δεν έχετε μελετήσει για να βρείτε τις εξηγήσεις που επιζητείτε στα παράθυρα της μικρής οθόνης προς τέρψη των τελεθεατών: «Όταν τους χτυπούσε η μοναχική ανία και άρχιζαν να βλέπουν αγγελούδια και διαβολάκια να χορεύουν γύρω απ’ το γεμάτο έξαψη κεφάλι τους, άρπαζαν έναν κύλινδρο με Αριστοτέλη ή Επίκουρο τον ξέσκιζαν στο ιερό αφανιστικό ξύσιμο και γεμάτοι ικανοποίηση έγραφαν πάνω του διάφορους ξορκισμούς των πόθων και των φόβων τους!». Ναι, ξόρκιζαν τις ανυπόστατες κατηγορίες που έμελλαν να έρθουν από λάτρεις τους ψέματος και της αδικίας, ξόρκιζαν τα ψέματα ενάντια στον Χριστό, τις αιρέσεις, τις κακοδοξίες, τις ψευτοδιδασκαλίες και τις διαστρεβλώσεις. Μπράβο τους! Διότι νίκησαν την ανία! Διότι την ανία την τσακίζει η αιτία του αληθινού Θεού! Όποιος δεν έχει πραγματική και αληθινή αιτία αφήνεται στην ανία και τέλος στον μαύρο και σκοτεινό θάνατο,. Θα έπρεπε λοιπόν και συ να έχεις καταλάβει, αν είσαι έξυπνος, το αίτιο της φανερής αμετροέπειας μου εναντίων των Εθνικών σας Λόγων. Το ζήτημα δεν είναι το αίτιο, αλλά αν εσύ είσαι έξυπνος ώστε να αποκτήσεις το ίδιο. Είσαι;

Αγαπητέ Καλόπουλε και οπαδοί της ψευδοδιδασκαλίας, επειδή κατηγορείτε τον Θεό της Π.Δ. ότι είναι μη Υπάρχων διότι διατάζει για επέκταση των Ισραηλιτών δίχως καμιά άλλη λογική, την εξολόθρευση των γειτονικών του Ισραήλ λαών θα ολοκληρώσω με τούτα: στην περίπτωση των Χαναναίων, δεν έγινε ολοκληρωτική σφαγή, διότι ο Θεός υποσχέθηκε πως εάν ο λαός Του τον εμπιστεύονταν, αυτός ο ίδιος θα έδινε στους Χαναναίους λόγο να άφηναν βαθμιαία τη γη. Γιατί όμως τους έδιωξε; Για να καρπώνονται οι Ισραηλίτες; Ας δούμε τι λέει η Π.Δ. η οποία είναι και η απόλυτα λογική εξήγηση που πατάει ακριβώς πάνω στην Ύπαρξη του Θεού Γιαχβέ (μτφρ: ο Ων =αυτός που υπάρχει [δηλαδή υπάρχει στα αλήθεια])

(Σοφία Σολόμωντας, Κεφ. ΙΒ΄ «1 ΤΟ γὰρ ἄφθαρτόν σου πνεῦμά ἐστιν ἐν πᾶσι. 2 διὸ τοὺς παραπίπτοντας κατ’ ὀλίγον ἐλέγχεις καὶ ἐν οἷς ἁμαρτάνουσιν ὑπομιμνήσκων νουθετεῖς, ἵνα ἀπαλλαγέντες τῆς κακίας πιστεύσωσιν ἐπὶ σέ, Κύριε. 3 καὶ γὰρ τοὺς παλαιοὺς οἰκήτορας τῆς ἁγίας σου γῆς μισήσας 4 ἐπὶ τῷ ἔχθιστα πράσσειν ἔργα φαρμακειῶν καὶ τελετὰς ἀνοσίους 5 τέκνων τε φονέας ἀνελεήμονας καὶ σπλαγχνοφάγων ἀνθρωπίνων σαρκῶν θοῖναν καὶ αἵματος, ἐκ μέσου μύστας θιάσου 6 καὶ αὐθέντας γονεῖς ψυχῶν ἀβοηθήτων, ἐβουλήθης ἀπολέσαι διὰ χειρῶν πατέρων ἡμῶν, 7 ἵνα ἀξίαν ἀποικίαν δέξηται Θεοῦ παίδων ἡ παρὰ σοὶ πασῶν τιμιωτάτη γῆ. 8 ἀλλὰ καὶ τούτων ὡς ἀνθρώπων ἐφείσω ἀπέστειλάς τε προδρόμους τοῦ στρατοπέδου σου σφῆκας, ἵνα αὐτοὺς κατὰ βραχὺ ἐξολοθρεύσωσιν. 9 οὐκ ἀδυνατῶν ἐν παρατάξει ἀσεβεῖς δικαίοις ὑποχειρίους δοῦναι ἢ θηρίοις δεινοῖς ἢ λόγῳ ἀποτόμῳ ὑφ΄ ἓν ἐκτρῖψαι,10 κρίνων δὲ κατὰ βραχὺ ἐδίδους τόπον μετανοίας, οὐκ ἀγνοῶν ὅτι πονηρὰ ἡ γένεσις αὐτῶν καὶ ἔμφυτος ἡ κακία αὐτῶν καὶ ὅτι οὐ μὴ ἀλλαγῇ ὁ λογισμὸς αὐτῶν εἰς τὸν αἰῶνα. 11 σπέρμα γὰρ ἦν κατηραμένον ἀπ’ ἀρχῆς, οὐδὲ εὐλαβούμενός τινα ἐφ’ οἷς ἡμάρτανον ἄδειαν ἐδίδους.») (4 Είχαν επιδοθεί να πράττουν τα απαίσια έργα της μαγείας και τις ανίερες τελετές 5. Στις τελετές αυτές, αυτοί, φόνευαν τα παιδιά τους, παρακάθονταν σε συμπόσια κατά τα οποία έτρωγαν σπλάχνα ανθρώπων, και αίμα ανθρώπινο. 6 οι σκληροί αυτοί γονείς ήταν φονείς (και όχι γονείς) των ανυπεράσπιστων παιδιών τους, γι’ αυτό κι εσύ, απεφάσισες να εξοντώσεις αυτούς με τα χέρια των προγόνων μας 8 Εν τούτοις, κι αυτούς τους ειδωλολάτρες τους λυπήθηκες ως ανθρώπους και έστειλες ως πρόδρομους του ισραηλιτικού λαού σφίγγες, για να τους καταστρέψουν λίγο λίγο 10 διότι έκρινες καλό, να τους τιμωρείς λίγο λίγο και παρείχες έτσι καιρό και τόπο μετάνοιας σ’ αυτούς.)

Ο Θεός έδωσε στους Χαναανίτες την ευκαιρία να φύγουν. Αυτοί είχαν μολύνει τη γη και γι’ αυτό έχασαν το δικαίωμα να ζουν σ’ αυτή την περιοχή. Όταν αυτοί διάλεξαν να αντισταθούν στον Θεό των στρατευμάτων του Ισραήλ, μόνο τότε ο Θεός ζήτησε την καταστροφή όλων αυτών των κοινοτήτων και μάλιστα για τον λόγο που έχω αναφέρει και που διαφαίνεται και σε αυτό το εδάφιο (Δευτερονόμιον, Κεφ. Ζ΄ «2 καὶ παραδώσει αὐτοὺς Κύριος ὁ Θεός σου εἰς τὰς χεῖράς σου καὶ πατάξεις αὐτούς, ἀφανισμῷ ἀφανιεῖς αὐτούς, οὐ διαθήσῃ πρὸς αὐτοὺς διαθήκην, οὐδὲ μὴ ἐλεήσητε αὐτούς, 3 οὐδὲ μὴ γαμβρεύσητε πρὸς αὐτούς· τὴν θυγατέρα σου οὐ δώσεις τῷ υἱῷ αὐτοῦ, καὶ τὴν θυγατέρα αὐτοῦ οὐ λήψῃ τῷ υἱῷ σου· 4 ἀποστήσει γὰρ τὸν υἱόν σου ἀπ΄ ἐμοῦ, καὶ λατρεύσει θεοῖς ἑτέροις, καὶ ὀργισθήσεται θυμῷ Κύριος εἰς ὑμᾶς καὶ ἐξολοθρεύσει σε τὸ τάχος.»). Παρόμοια ειδωλολατρική ακαθαρσία μπορεί να δει κανείς και εδώ (Δευτερονόμιον, Κεφ. ΙΒ΄ «ἐπειδὴ καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτῶν καὶ τὰς θυγατέρας αὑτῶν καίσουσιν ἐν πυρὶ πρὸς τοὺς θεοὺς αὑτῶν. »)

Αυτοί οι ισχυρισμοί μπορεί να φαίνονται ψεύτικοι και προπαγανδιστικοί ή απλώς αναληθείς. Η αλήθεια είναι ότι ανταποκρίνονται πλήρως στα ήθη και λατρεία των κατοίκων της Χαναάν (Παλαιστίνης).

Στο θυσιαστήριο του Κρόνου στην Tanit της Καρχηδώνας (Φοινικικής πόλης) οι αρχαιολόγοι είχαν ανακαλύψει, εκτός από οστά προβάτων και αιγών, πολλά ανθρώπινα οστά παιδιών. Ο Διόδωρος Σικελιώτης ( XX 14) επίσης λέει τα ίδια. Η «Φοινικική Ιστορία» γραμμένη από τον Sanchuniaton και μετεφρασμένη από τον Φίλωνα της Βύβλου είναι γεμάτη από τέτοιες θυσίες παιδιών εκ μέρους των Φοινίκων. Οι Χαναναίοι επηρεάστηκαν από την Φοινικική παράδοση. Τα αρχαιολογικά στοιχεία είναι στο σημείο αυτό απόλυτα και συνεχώς αυξάνονται. Οι τόποι ενταφιασμού θυσιασμένων παιδιών καλούνται tophet, και εμφανίζονται σε όλη την Χαναάν και τη φοινικική αυτοκρατορία. Αναφέρονται οι περιοχές 'Atlit, Tell el-Far'a (S) και Tell el 'Ajjul στην Παλαιστίνη (“The History of Ancient Palestine”, G.W. Ahlstrom. Fortress: 1993, 990pp.), και πρόσφατα κοντά στην Τύρο και την Gezer ( Peoples of the Old Testament World; Hoerth, Mattingly, Yamauchi (eds.), Baker: 1994.) Μα ακόμη ανάλογα και με την θεά Αφροδίτη της Ελλάδας «Η χρήση αρσενικών και θηλυκών ιερόδουλων είταν καθιερωμένη και εξαγιασμένη στα ιερά των Χαναναίων» (Ancient Israel. de Vaux, Roland, McGraw-Hill, 1965). Τα Χανανιτικά κείμενα στην Ugarit χρησιμοποιούν τις λέξεις qadesh και qedesha που σημαίνουν «ιερός άντρας» και «ιερή γυναίκα» αντίστοιχα και υποδήλωναν τους ομοφυλόφιλους ιερείς και ιέρειες που είχαν ρόλο ιερόδουλων.

Έπειτα πολλοί ανημέρωτοι πιστεύουν πως είναι ρατσισμός, το ότι ο Θεός δεν επέτρεπε τον γάμο των Ιουδαίων με τους ειδωλολάτρες. Το βλέπουν έτσι αυτοί διότι δεν σκέφτονται! Σήμερα όταν παντρεύονται δύο αλλόθρησκοι υπάρχουν μερικές φορές οικογενειακά προβλήματα και άλλες στιγμές ο ένας προσηλυτίζεται στην άλλη θρησκεία. Είναι λοιπόν ΛΟΓΙΚΑ δυνατόν, ο Θεός να επιτρέπει στον λαό που προσπαθεί να του διδάξει τα περί Αυτού, να έχει επαφές οικογενειακές με δαίμονες και ψεύτικα είδωλα (ύλη- πεθαμένα) ψεύτικων θεών (ανύπαρκτων ή δαιμόνων); Ποιος γονέας αφήνει το παιδί του σήμερα (2003) να κάνει παρέα με το παιδί ενός γνωστού κτηνοβάτη ή ενός δολοφόνου ή ενός ανθρωποφάγου ή ενός ανθρωποθυσιαστή, πόσο μάλλον με τον ίδιο τον κτηνοβάτη, τον ανθρωποθυσιαστή νηπίων, δολοφόνο ή και μάγο ακόμη; Ποιος θέλει το παιδί του να παντρευτεί κάποιον με αυτές τις ιδιότητες; Γιατί λοιπόν ο Θεός θα έπρεπε να αφήσει τους Ιουδαίους να νυμφεύονται με τέτοιου είδους ανθρώπους; Για να χαίρονται οι σημερινοί παγανιστές; Και τι θαρρούν αφελέστατα οι σημερινοί νεοπαγανιστές, Έλληνες και μη; Πώς η ικανοποίηση των αισθημάτων περί της ψεύτικης θρησκείας τους είναι πιο σημαντικό από το Σωτήριο έργο του Θεού για την ανθρωπότητα; Δηλαδή η τυφλή πίστη στην θρησκεία του ελληνικού πολιτισμού και δηλαδή η πίστη πως η κατσίκα παν είναι θεότητα, είναι πιο σημαντική από την ίδια τους την σωτηρία που ο Θεός σχεδίασε και ο Θεός εκτέλεσε και θα τελειώσει στην 2^η παρουσία; Και ποιο είναι το σωτήριο έργο του Θεού; Μα η αποβολή της Αδαμικής πτώσης (φυσικός θάνατος) και η άνοδος προς τον Θεό (μέλλουσα αθανασία σε άφθαρτο σύμπαν), η αποβολή της λύπης και της κακίας.

Οι παγανιστές ανάμεσα σε αυτά και στον Παν, διαλέγουν τον τραγοπόδαρο ενώ ο φοβερός «θεολόγος» Μάριος Βερέττας συγγράφει υπέρ του φαλλικού Κάρνειου Απόλλωνα και τα Καρναβάλια και θεωρεί την Βίβλο «πορνογράφημα». Μπράβο του! Αυτή είναι ΛΟΓΙΚΗ! Πραγματικά λυπάμαι. Ακόμη και αν αυτοί οι άνθρωποι διαθέτουν καλές ικανότητες και ενδιαφέρον - λύπη για τον συνάνθρωπο, εντούτοις το μίσος τους προς τον Πραγματικό Θεό, επειδή νοσταλγούν ένα αρχαίο κόσμο, θα τους στερήσει την ίδια την ζωή. Κρίμα!

Ακόμη και οι Έλληνες δεν σέβονταν τους ανθρωποφάγους. Ο Ησίοδος σαφώς διαχωρίζει από πολιτισμένους γεωργούς και απολίτιστους ανθρώπους του θεού Άρη (Έργα και Ημέρες, στ. 145 -147 «οἷσιν Ἄρηος ἔργ’ ἔμελε στονόεντα καὶ ὔβριες, οὐδέ τι σῖτον ἤσθιον, ἀλλ΄ ἀδάμαντος ἔχον κρατερόφρονα θυμόν»). Αν και ο Ησίοδος δεν μαρτυρεί την ανθρωποφαγία, εντούτοις οι άπαντες οι σχολιαστές του την θεωρούν δεδομένη! Τέτοιους βάρβαρους λαούς, που δίκαια τιμώρησε ο Θεός αφού τρώγανε τα παιδιά τους, πίστευαν οι Έλληνες τους Κύκλωπες και τους Λυστρυγόνες. Να με συγχωρείς δηλαδή, αλλά κάτι Κύκλωπες κοντέψανε να φάνε και τον Οδυσσέα και τους φίλους του τους Αχαιούς -Έλληνες το γένος. Σε ενοχλεί που τους τιμώρησε ο Γιαχβέ -Ιησούς Χριστός;

Ακόμη και οι Έλληνες παρουσίασαν τέτοια συμπτώματα ασέβειας αλλά βεβαίως ούτοι είχαν μια βασική διαφορά. Οι Έλληνες δια μέσω της φιλοσοφίας μόνοι τους , αν και ελάχιστοι, προσπάθησαν να καθαριστούν, εντοπίζοντας την Μοναδικότητα του Θεού κατακρίνοντας τα είδωλα της απάτης. Μα απέτυχαν. Ο πληθυσμός ήταν πολυθεϊστικός. Κανείς δεν ακολούθησε καμιά μονοθεΐα φιλοσόφου. Ως και ο Πλάτωνας εξακολουθούσε να λατρεύει την θεά Άρτεμη γι’ αυτό και δίκαια «καταδικάστηκε» για αυτή μόνη την ενέργεια του από τους εκκλησιαστικούς Πατέρες. (Αν εσείς θεωρείτε άδικη αυτή την «καταδίκη» ανάψτε κερί στην Άρτεμη και προσκυνήστε). Κανένας λοιπόν, πλην ελαχίστων δεν ακολούθησαν τις φιλοσοφικές σχολές και τις θρησκείες τους, πόσο ακόμη τις μονοθεϊστικές απόψεις 3-4 φιλοσόφων. Οι φιλόσοφοι ήσαν μια σταγόνα αλήθειας μέσα σε ένα τεράστιο Ωκεανό ψεμάτων και συκοφαντίας κατά του Θείου. Έπειτα η Αλήθεια του Θείου αποκαλύφθηκε στον ελληνισμό και ο ελληνισμός ήταν το άρμα της διάδοσης μετά τους απόστολους. Γι’ αυτό και ο Θεός είπε (Κατά Ιωάννην Κεφ. Ιβ΄ «20 Ἦσαν δὲ τινες Ἕλληνες ἐκ τῶν ἀναβαινόντων ἵνα προσκυνήσωσιν ἐν τῇ ἑορτῇ. 21 οὗτοι οὖν προσῆλθον Φιλίππῳ τῷ ἀπὸ Βηθσαϊδὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἠρώτων αὐτὸν λέγοντες· Κύριε, θέλομεν τὸν Ἰησοῦν ἰδεῖν. 22 ἔρχεται Φίλιππος καὶ λέγει τῷ Ἀνδρέᾳ, καὶ πάλιν Ἀνδρέας καὶ Φίλιππος καὶ λέγουσι τῷ Ἰησοῦ· 23 ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀπεκρίνατο αὐτοῖς λέγων· Ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.»). Ο Θεός αγαπητοί, ποτέ δεν λέει κάτι στην τύχη. Γνωρίζει πολύ καλά πώς και γιατί το λέει. Φυσικά ετούτοι είναι Έλληνες κατά το γένος διότι στην περίπτωση της Ελληνίδας που στο γένος είναι Συροφοινίκισσα, το Ευαγγέλιο μας το ξεκαθαρίζει (Κατά Μάρκον «25 ἀκούσασα γὰρ γυνὴ περὶ αὐτοῦ, ἧς εἶχε τὸ θυγάτριον αὐτῆς πνεῦμα ἀκάθαρτον, ἐλθοῦσα προσέπεσε πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ· 26 ἡ δὲ γυνὴ ἦν Ἑλληνίς, Συροφοινίκισσα τῷ γένει· »).

Αλλά να η μεγαλύτερη απάτη (κόρη της Νύχτας στην αρχαιότητα και θεά) της αναίτιας λογικής (και δηλαδή της αντιπάθειας κατά του Θεό της Βίβλου) του Καλόπουλου: ενώ όταν οι Ιουδαίοι με την βοήθεια του Θεού νικούν τους εχθρούς τους, ο Θεός κατακρίνεται ως ανύπαρκτος με ένα συνοπτικό απλούστατο συλλογισμό, περί Χαλδαίων Μάγων ή Ιουδαϊκής συνομωσίας και παρουσιάζεται ο Θεός ως εργαλείο Ιουδαϊκού επεκτατισμού, στην περίπτωση της τιμωρίας των Ιουδαίων από τον Θεό, δεν χρησιμοποιείται ο ίδιος συλλογισμός (σταθερή φιλοσοφική θέση) αλλά ο Καλόπουλος, ως καθαρόαιμος παγανίζων «στρίβει δια τους αρραβώνος» δηλαδή εμφανίζει τον Θεό ως κακό και τιμωρό και εκδικητή προς τους «κακόμοιρους και πεινασμένους Ιουδαίους». Δηλαδή με άλλα λόγια ο Καλόπουλος προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την φιλευσπλαχνία των αναγνωστών ώστε να λιθοβολήσει τον Θεό που στον πρώτο λογισμό δεν υπάρχει! Αυτό το πράττει διότι ο συλλογισμός του «επεκτατισμού» δεν μπορεί να βρει εφαρμογή στις περιπτώσεις της τιμωρίας των Ιουδαίων από τον Θεό. Ποια είναι η λύση; Το είπα… εφόσον ο συλλογισμός περί «Χαλδαϊκής συνομωσίας» δεν έχει αίτιο - πάτημα, εφόσον θα έπρεπε ένας λαός να συνωμοτεί ενάντια στον εαυτό του, ο Καλόπουλος Μιχάλης στρίβει δια τους αρραβώνος εφευρίσκοντας ένα Θεό «κακό» που τους τιμωρεί και τον οποίο έχει αρνηθεί στον προηγούμενο συλλογισμό, για να δημιουργήσει αρνητικά αισθήματα των αναγνωστών προς τον Θεό. Θαυμάσιο δείγμα σταθερής αριστοτέλειας λογικής προς εύρεση της αιτιότητας! Μπράβο Μιχάλη Καλόπουλε, μπράβο, μπράβο! Αν όμως ο Καλόπουλος στον πρώτο συλλογισμό είχε δεχτεί την ύπαρξη του Θεού θα μπορούσε να εξηγήσει και τον δεύτερο (τιμωρία Ιουδαίων), κάτι όμως που δεν τον συμφέρει. Μετά απορεί που θεωρώ παράλογες τις θεωρίες του. Είναι παράλογες, διότι έχει συσσωρεύσει κακοδοξίες τις οποίες για να τις υποστηρίξει, αναγκαστικά αεροβατεί, δηλαδή πατά στον αέρα και δεν έχει τίποτα να τον κρατά στο έδαφος. Οι λόγοι του είναι ψευδεπίγραφοι. Αίσχος. Όχι τίποτα άλλο, διότι ψευδεπιγράφει, όχι μόνο ενάντια σε κάποιο θνητό πρόσωπο αλλά στον ίδιο τον Θεό.

Η συνέχεια του εδαφίου αρμόζει στα λόγια του Καλόπουλου «12 τίς γὰρ ἐρεῖ· τι ἐποίσας; ἦ τις ἀντιστήσεται τῷ κρίματί σου; τις δὲ ἐγκαλέσει σοι κατᾶ ἐθνῶν άπολωλότων, ἃ σύ ἐποίησας; ἦ τις εἰς κατάστασιν σοι ἐλεύσεται ἔκδεικος κατὰ άδίκων άνθρώπων; 15 οὔτε γὰρ Θεός ἐστι πλὴν σοῦ, ᾧ μἐλει περὶ πάντων, ἵνα δείξῃς ὅτι οὐκ ἀδίκως ἔκρινας, 14 οὔτε βασιλεὺς ἤ τύραννος ἀντοφθαλμῆσαι δυνήσεταί σοι περὶ ὧν ἐκόλασας, 15 δίκαιος δὲ ὢν δικαίως τὰ πάντα διέπεις, αὐτὸν τὸν μῆ ὀφείλοντα κολασθῆναι καταδικάσαι ἀλλότριον ἡγούμενος τῆς δυνάμεως. 16 ἡ γὰρ ἰσχύς σου δικαιοσύνης άρχή, καὶ τὸ πάντων σε δεσπόζεις πάντων φείδεσθαι ποιεῖ. 17 ἰσχύν γὰρ ένδείκνεισαι ἀπιστούμενος έπί δυνάμεως τελειότητι καὶ ἐν τοῖς εἰδόσι τὸ θράσος ἐξελέγχεις. 18 σὲ δὲ δεσπόζων ἰσχύος ἐν ἐπιεικείᾳ κρίνεις καὶ μετὰ πολλῆς φειδοῦς δοικεῖς ἡμας· πάρεστι γάρ σοι, ὄταν θέλης, τὸ δύνασθαι 19 Ἐδίδαξας δέ σου τὸν λαὸν διά τῶν τοιούτων ἔργων, ὄτι δεῖ τὸν δίκαιον εἶναι φιλάνθρωπον· καὶ εὐέλπιδας ἐποίησας τοὺς υἱούς σου ὄτι δίδως ἐπὶ ἀμαρτήμασι μετάνοιαν. 20 εἰ γὰρ ἐχθροὺς παίδων σου καὶ ὀφειλομένους θανάτῳ μετὰ τοσαύτης προσοχῆς καὶ διέσεως, δοὺς χρόνους καὶ τόπον, δι’ ων ἀπαλλαγῶσι τῆς κακίας, 21 μετὰ πόσης ἔκρινας τοὺς υἱούς σου, ως τοῖς πατράσιν ὄρκους καὶ συνθήκας ἔδωκας άγαθῶν ὑποσχέσεων; 22 Ἡμᾶς οὗν παιδεύων τοὺς ἐχθροὺς ἡμῶν ἐν μυριότητι μαστιγοῖς, ἴνα σου τήν ἀγαθότητα μεριμνῶμεν κρίνοντες, κρινόμενοι δὲ προσδοκῶμεν. 25 ὄθεν καὶ τοὺς ἐφροσύνῃ ζωῆς βιώσαντας ἀδίκους διᾶ τῶν ἰδίων ἐβασάνισας βδελυγμάτων· 24 καὶ γὰρ τῶν πλάνης ὁδῶν κακρότερον ἐπλανήθησαν, θεοὺς ὑπολαμβάνοντες τὰ καὶ ἐν ζᾡης βιώσαντας ἀδίκους ἐβασάνισας βδεγλυμάτων· 24 καὶ γὰρ τῶν πλᾶνης ὁδῶν μακτρότερων ἐπλανήθησαν, θεοὺς ὑπολαμβάνοντες τὰ καὶ ἐν ζώοις τῶν ἐχθρῶν ἄτιμα, νηπίων δίκη άφρόνων ψευσθέντες· 25 διὰ τοῦτο ὡς παισὶν ἀλογίστοις τὴν κρίσιν εἰς ἐμπαιγμὸν ἔπεψας. 26 οἱ δὲ παιγνὶοις ἐπιτιμήσεως μή νουθετηθήντες ἀξίαν Θεοῦ κρίσιν πειράσουσιν. 27 ἐφ’ οις γὰρ αὐτοὶ πάσχοντες ἠγανάκτουν, ἐπὶ τούτοις, οὔς θεούς, ἐν αὐτοῖς κολαζόμενοι, ἱδόντες ὂν πάλαι ἠρνοῦντο εἰδέναι Θεόν ἐπέγνωσαν ἀληθῆ· διὸ καὶ τὸ τέρμα τῆς καταδίκης ἐπ’ αὐτοῦς ἐπῆλθεν».)

(Επιστολές Ιακώβου, Κεφ. Β΄ «23 καὶ ἐπληρώθη ἡ γραφὴ ἡ λέγουσα· ἐπίστευσε δὲ Ἀβραὰμ τῷ Θεῷ, καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην, καὶ φίλος Θεοῦ ἐκλήθη.»)

(Προς Γαλάτας, Κεφ. Γ΄ «8 προϊδοῦσα δὲ ἡ γραφὴ ὅτι ἐκ πίστεως δικαιοῖ τὰ ἔθνη ὁ Θεὸς, προευηγγελίσατο τῷ Ἀβραὰμ ὅτι ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ πάντα τὰ ἔθνη. 9 ὥστε οἱ ἐκ πίστεως εὐλογοῦνται σὺν τῷ πιστῷ Ἀβραάμ.»)

Αυτά λέει η Γραφή. Ο Καλόπουλος όμως που εξετάζει τις γραφές και τις εκλαμβάνει κατά λέξη, για να τις εξηγεί με την ψευδεπίγραφή λογική των έργων του , αμελεί να εξηγήσει αυτούς τους στίχους, διότι πολλά απλά ανατρέπουν τις ανυπόστατες κατηγορίες του περί Αβραάμ του Μάγου. Ο διάβολος φοβάται πάντα το «λιβάνι» και ο Καλόπουλος τον Θεό.

Δευτερονόμιο, Κεφ. Θ΄ «Ἀφοῦ Κύριος ὁ Θεός σου ἐκδιᾡξη αύτούς ἀπ’ ἔμπροσθέν σου, μὴ εἴπῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου λέγων, Διά τὴν δικαιοσύνην μου μὲ εἰσήγαγεν ὁ Κύριος ἀπ’ ἔμπροσθέν σου. 5 Οὐχὶ διὰ τὴν δικαιοσύνην σου οὐδὲ διὰ τὴν εὐθύτητα τῆς καρδίας σου εἰσέρχεσαι νὰ κληρονομήσῃς τήν γῆν αύτῶν· ἀλλὰ διὰ τὴν ἀσέβειαν τῶν ἐθνῶν τούτων Κύριος ὁ Θεός σου ἐκδιώκει αὐτά ἀπ’ ἔμπροσθέν σου»

Αν λοιπόν Καλόπουλε δεν μπορείς να δεις την παρουσία -πραγματικότητα και την δικαιοσύνη του Θεού και σε αυτό το εδάφιο (Θεοπνευστία), κανείς δεν σου φταίει για το που θα καταλήξεις (Ιεζεκιήλ, Κεφ. ΛΓ΄ «1 Καὶ ἔγεινε λόγος Κυρίου πρὸς ἐμέ, λέγων: 2 Υἱὲ ἀνθρώπου, λάλησον πρὸς τοὺς υἱοὺς τοῦ λαοῦ καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτούς· Ὄταν ἐπιφέρω ταὴν ῥομφαίαν ἐπὶ γῆν τινα καὶ ὁ λαός ταῆς γῆς λάβῃ ἄνθρωπόν τινα ἐκ μέσου αὐτοῦ καὶ θέσωσιν αύτὸν φύλακα εἰς ἑαυτούς, 3 καὶ αὐτός, ἰδὼν ταὴν ῥομφίαν ἐπερχομένην ἐπί τὴν γῆν, σαλπίσῃ ἐν σάλπιγγι’ καῖ σημάνῃ τὴν φωνήν τῆς σάλπιγγος καὶ δεν φυλαχθῇ, ἐὰν ἡ ῥομφαία ἐλθοῦσα καταλάβῃ αύτόν, ταὸ αἶμα αὐτοῦ θέλει εἶσθαι ἐπί ταὴν κεφαλὴν αύτοῦ. 5 Ἤκουσε ταὴν φωνὴν τῆς σάλπιγγος καὶ δὲν ἐφυλάχθη· τὸ αἶμα αὐτοῦ θέλει εἶσθαι ἐπ’ αὐτόν. Ὅστις ὄμως φυλαχθῇ, θέλει διασώσει τὴν ζωὴν αύτοῦ. 6 Ἀλλ’ ἐάν ὁ φύλαξ, ἰδών τὴν ῥομφαίαν ἐπερχομένην, δὲν σαλπίσῃ ἐν τῇ ἐν τῇ σάλπιγγι’ καὶ ὁ λαός δὲν φυλαχθῇ, ἡ δε ῥομφαία ἐλθοῦσα καταλάβῃ τινὰ ἐξ αὐτῶν, οὗτος μεν κατελήφθη διὰ τὴν ἀνομίαν αύτοῦ, πλὴν τὸ αἶμα αὐτοῦ θέλω ἐκζητήσει ἐκ τῆς χειρός τοῦ φύλακος.» (μτφρ: Υιέ του ανθρώπου, μίλησε στους συμπατριώτες σου και πες τους:‘Όταν εγώ φέρνω ξίφος εναντίον μιας χώρας, και οι άνθρωποι αυτής της χώρας διαλέξουν ένα εξ αυτών και τον κάνουν σκοπό και φύλακά τους 3 και αυτός βλέπει το ξίφος να έρχεται εναντίον της χώρας και σαλπίσει τη σάλπιγγά του για να προειδοποιήσει το λαό, 4 τότε, εάν κάποιος (από το λαό) ακούσει τη σάλπιγγα αλλά δεν φυλάξει τον εαυτό του και το ξίφος επέλθει και πάρει τη ζωή του, το αίμα του θα είναι πάνω στο κεφάλι του (θα‘ναι δικό του φταίξιμο) 5 αφού άκουσε τον ήχο της σάλπιγγας και δεν προφυλάχθηκε, το αίμα του θα είναι επί την κεφαλή του. Εάν είχε προφυλάξει τον εαυτό του, θα έσωζε τον εαυτό του. 6 Αλλά εάν ο σκοπός βλέπει το ξίφος να επέρχεται και δεν σαλπίσει προειδοποιητικά τη σάλπιγγά του, και το ξίφος επέλθει και πάρει τη ζωή ενός εξ αυτών (εκ του λαού), αυτός θα έχει φονευτεί εξ αιτίας της δικής του αμαρτίας, αλλά ωστόσο εγώ θα θεωρήσω τον σκοπό υπεύθυνο για το αίμα του φονευθέντος.)

Γιατί λοιπόν ο Θεός Πατήρ έδωσε τις 10 εντολές στους Εβραίους; Διότι αν οι Εβραίοι ήσαν σαν τους υπόλοιπους λαούς του περίγυρου, που ήσαν ανθρωποθυσιαστές, κτηνοβάτες και ειδωλολάτρες, κανείς σήμερα, αλλά και τότε, δεν θα μπορούσε να δεχτεί πως αυτόν τον Κτηνοβάτη, ανθρωποθυσιαστή και ειδωλολάτρη λαό, επέλεξε ο Θεός για να ενσαρκωθεί ο Λόγος Του ως Χριστός. Να γιατί. Αυτό λέει η λογική και όχι τα ανυπόστατα επιχειρήματα του Καλόπουλου. Το ξεκαθαρίζει και ο Ησίοδος αυτό, δηλαδή πως μόνο μέσα από την δικαιοσύνη ακμάζει η πόλη και ο λαός προοδεύει (Έργα και Ημέρες, στ. 225 -227 «οἵ δὲ δίκας ξείνοισι καὶ ἐνδήμοισι διδοῦσιν ἱθείας καὶ μή τι παρεκβαίνουσι δικαίου, τοῖσι τέθηλε πόλις, λαοὶ δ’ ἀνθέουσιν ἐν αὐτῇ·»)(μτφρ: Μα όσοι απονέμουν κρίσεις δίκαιες στους ξένους και τους ντόπιους κι από του δίκαιου την οδό δε παρεκβαίνουν, ακμάζει η πόλη τους κι ανθεί ο λαός σε τούτη). Η ακμή των Ιουδαίων έπρεπε να είναι εξόχως ηθική και όχι εσφαλμένα όμως θέλουν να πιστεύουν μερικοί σε τέχνες ή επιστήμες. Η επιστήμη δεν προϋποθέτει την ηθική μήτε την δικαιοσύνη.

Ερώτηση: Είναι ο Θεός της Βίβλου φιλεύσπλαχνος ναι ή όχι;

Απάντηση: (ό.π. «19 Ἐδίδαξας δέ σου τὸν λαὸν διά τῶν τοιούτων ἔργων, ὄτι δεῖ τὸν δίκαιον εἶναι φιλάνθρωπον· καὶ εὐέλπιδας ἐποίησας τοὺς υἱούς σου ὄτι δίδως ἐπὶ ἀμαρτήμασι μετάνοιαν.»). Το δίκαιον και η μετάνοια είναι το φιλάνθρωπο αγαπητέ Καλόπουλε και εσύ παρουσίασες πολλά σημεία έλλειψης δικαιοσύνης αλλά και αλήθειας σε αυτή την επιστολή σου (Κατά Ιωάννη, Κεφ. Η΄ «32 καὶ γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς.»). Εύχομαι να κερδίσει η μετάνοια. Ο Θεός τότε θα σου δείξει την φιλευσπλαχνία Του για όσο κακό έχεις κάνει σε «αστήρικτους» (Επιστολές, Β΄ Πέτρου, Κεφ. Β΄ «14 ὀφθαλμοὺς ἔχοντες μεστοὺς μοιχαλίδος καὶ ἀκαταπαύστους ἁμαρτίας, δελεάζοντες ψυχὰς ἀστηρίκτους, καρδίαν γεγυμνασμένην πλεονεξίας ἔχοντες, κατάρας τέκνα! 15 καταλιπόντες εὐθεῖαν ὁδὸν ἐπλανήθησαν, ἐξακολουθήσαντες τῇ ὁδῷ τοῦ Βαλαὰμ τοῦ Βοσόρ, ὃς μισθὸν ἀδικίας ἠγάπησεν»).

ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΣΗ ΛΑΩΝ, ΦΙΛΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ ΘΕΟΥ & 2^η ΠΑΡΟΥΣΙΑ

Μερικοί πιστεύουν λανθασμένα, πως ο Θεός της Αγάπης δεν είναι δυνατόν ποτέ να διέταξε στην αρχαιότητα τον αφανισμό κάποιων αθεοσεβών κοινοτήτων, διότι πιστεύουν πως δεν είναι δυνατόν ο Θεός να είναι την ίδια στιγμή φιλεύσπλαχνος και να επιφέρει τον θάνατο (αφαίρεση της ζωής που ο Ίδιος χάρισε). Ας τους κάνω μερικές ερωτήσεις προς την λογική τους λοιπόν:

1. Όταν θα επέλθει η 2^η παρουσία και η δίκη των ανθρώπων, μήπως τότε δεν θα αφανιστούν άδικοι άνθρωποι; Που είναι η διαφορά που ο Θεός αφάνισε νωρίτερα άλλους ανθρώπους; Γιατί στην 2^η παρουσία Του, δίνουν την ηθική ελευθερία να τιμωρήσει και δεν Του την δίνουν νωρίτερα και πριν από την γενιά τους; Περιμένει τάχα ο Θεός τις αποφάσεις τους για να νιώσει Ελεύθερος να πράξει; Εμείς οι θνητοί με ημερομηνία λήξης και πλάσματά δικά Του θα ορίσουμε τις ενέργειές Του σύμφωνα με τις αιρετικές μας σκέψεις της επιθυμίας και όχι της λογικής;

2. Όταν ο κάθε Χριστιανός επιθυμεί τον Θεό να τον Αναστήσει στην 2^η παρουσία, δεν πιστεύει άραγε στην παντοδυναμία του Πλάστη; Γιατί αφαιρεί λοιπόν αυτή την Παντοδυναμία της Ανάστασης, στην περίπτωση της εξολόθρευσης των ασεβών λαών με την δική Του εντολή; Είναι ο Θεός Παντοδύναμος όποτε εμείς επιθυμούμε και όχι εκ της ιδιότητας Του;

3. Ο κάθε πιστός δεν ευελπιστεί μήπως και ο Πλάστης αναστήσει όλους τους χαμένους δίκαιους και άδικους των σεισμών, των πολέμων, των καταστροφών, είτε αυτοί ενήλικες ή βρέφη; Ακόμη και τους νέους που τους έφαγαν οι αρκούδες. Γιατί λοιπόν δεν θα αναστήσει και τους χαμένους που εκείνος διέταξε να εξοντωθούν; Έγινε ξαφνικά ο Θεός αδύναμος ή δεν είναι πλέον Δημιουργός;

5. Αν θεωρούν τον Θεό φιλεύσπλαχνο που σταυρώθηκε γι’ αυτούς και αναστήθηκε γι’ αυτούς και θα τους αναστήσει, γιατί θεωρούν πως ο Θεός δεν είναι φιλεύσπλαχνος όταν εξολοθρεύει ορισμένα έθνη με απώτερο σκοπό την γενική σωτηρία του ανθρώπου δια μέσω της οδού προς το αγαθότερο; Δεν μπορεί μήπως να τα αναστήσει πάλι; Και αν τα αναστήσει δεν είναι φιλεύσπλαχνος; Γνωρίζουν ποια είναι η βούληση του Θεού και εξάγουν αποφάσεις ότι δεν θα τους αναστήσει, για να Τον κατηγορήσουν ως δολοφόνο ή μη φιλεύσπλαχνο επειδή αυτοί κινούνται στον χρόνο ενώ Εκείνος όχι; Ο ίδιος ο άνθρωπος, αν και μη δημιουργός της ζωής, δεν έχει νόμους και τιμωρεί αυστηρά τους κακούργους; Γιατί να μην τιμώρησε και ο Θεός προ Χριστού λαούς κακούργους, αφού ούτως ή άλλως και μπορεί να ξαναδώσει ζωή στους τιμωρημένους αλλά και τους κατήχησε στον Άδη ως Χριστός, δίδοντας ακόμη μια ευκαιρία μετανοίας;

6. Μα όχι μόνο θα αναστήσει λαούς ο Θεός όπου αρμόζει, αλλά και η Εκκλησία πάντοτε δίδασκε, όπως ελέχθει, ότι ο Χριστός τις 3 μέρες της ταφής του σώματός του, κατέβηκε στον «Άδη» για να κατηχήσει τους προηγούμενους νεκρούς. Αυτό δεν είναι ήδη η απόδειξη του ενδιαφέροντος του Θεού για τους προηγούμενους χαμένους του κόσμου; Ο Θεός και ενδιαφέρον έχει για τον άνθρωπο και φιλεύσπλαχνος είναι, διότι το κοσμοσωτήριο έργο Του έχει χρονική διάρκεια όπως φαίνεται μέσα από τις Γραφές. Αρχή, Μέση, Τέλος. Τίποτα ο Θεός δεν έκανε Τυχαία. Δεν συνταυτίζεται σοφία και τυχαίο. Δεν άφησε ο Θεός τον άνθρωπο, που είναι Πλάσμα Του, στην τύχη. Γι’ αυτό και θα υπάρξει αποκατάσταση.

ΓΙΑΤΙ ΤΙΜΩΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΟΤΕ ΑΥΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΝΕΑ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΦΕΣΗΣ ΑΜΑΡΤΙΩΝ;

(Ησαΐας, Κεφ. ΚΣ΄ «Καὶ ἄν ἐλῃθῆ ὁ ἀσεβής, δὲν θέλει μάθει δικαιοσύνην· ἐν τῇ γῇ ταῆς εὐθύτητος θέλει πράξει ἀδίκως καὶ δὲν θέλει ἐμβλέψει εἰς τὴν μεγαλειότητα τοῦ Κυρίου»)

Ας δούμε όμως γιατί αυτοί οι λαοί δεν επρόκειτο να αλλάξουν. Μας το λέει ο Ησίοδος, όταν αναφέρει ποιες είναι οι καλές θυσίες σύμφωνα με τους αρχαίους. Κατά τον Ησίοδο λοιπόν καλές θυσίες είναι οι θυσίες κατά το έθιμο (απαράλλαχτες) (Ησίοδος, Θεογονία, στχ. 415 - 417 «ἀθανάτοις τε θεοῖσι τετιμένη ἐστὶ μάλιστα. καὶ γὰρ νῦν, ὅτε πού τις ἐπιχθονίων ἀνθρώπων ἔρδων ἱερά καλὰ κατὰ νόμον ἱλάσκηται»). Γι’ αυτό και ο Θεός τους τιμώρησε. Δεν ήθελαν να αλλάξουν εκείνοι οι νηπιοθυσιαστές και νηπιοφάγοι λαοί. Ακολουθούσαν τα δαιμονικά τους έθιμα ασταμάτητα. Ασεβούσαν διαρκώς. Και αν ακόμη αναρωτηθεί κανείς γιατί ο Θεός τους έπαψε δια μέσω των Ιουδαίων και όχι μόνος Του, μπορώ να του πω πως αν τους εξολόθρευε μόνος Του δεν θα είχαμε μαρτυρία περί αυτού του γεγονότος, το οποίο θα εκλαμβάνονταν ως φυσική καταστροφή. Όμως ο Θεός θέλησε να αφήσει μαρτυρία και για την τιμωρία τους αλλά και για τους λόγους που επέβαλλαν αυτή την τιμωρία. Και ο Θεός θα το πράξει πάλι αυτό, όταν όπως είδαμε θα βοηθήσει τους Χριστιανούς στην τελική μάχη τους.

Φίλε Καλόπουλε, αν αλλάξεις θα χαρούμε που η Εκκλησία θα έχει λάβει ακόμη ένα μέλος να συμμερίζεται την αλήθεια της. Αν δεν αλλάξεις, κακό δικό σου και κάθετί που είναι στραβό και το παρουσιάζεις θα υπόκεινται σε κριτική. Γι’ αυτό θα ήθελα να σου θυμίσω (Προς Τίτον, Κεφ. Γ΄ «9 μωρὰς δὲ ζητήσεις καὶ γενεαλογίας καὶ ἔρεις καὶ μάχας νομικὰς περιίστασο· εἰσὶ γὰρ ἀνωφελεῖς καὶ μάταιοι. 10 αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, 11 εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος»).__

Ανώνυμος Πιστός και Απολογητής του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου, Υιού και Λόγου του Πραγματικού Θεού.

[2] Από τη Μετάφραση των Ο΄ την επονομαζόμενη των τεσσάρων καθηγητών ή του Βασιλείου Βέλλα (Β.Β.)

[3] Την χολερική κατάσταση πρώτος περιέγραψε με εφίδρωση εμετούς και διάρροιες ο μέγας Ιπποκράτης (5ος αι. π.Χ.) στο Περι διαιτης οξεων 16.1- «Χολέρα: Η γνωστή φθοροποιός νόσος καθ’ ην τα υγρά του σώματος εξέρχονται δι εμετού και κενώσεων. Λεξ. Σταματάκου. «Χολέρα λέγεται όταν από δυσπεψία πολύς εμετός γίνεται και επιμένει ημέρες πολλές... δίψα δε παρατηρείται και εφίδρωση, σφυγμών εκκοπή και αδυναμία μυών ποδών και χειρών. Δαγκώματα στην κοιλιά και τα έντερα έλκουν απ’ όλο το σώμα τα υγρά που οδηγούν σε λύση του εντέρου και εμετούς» Aetius Med. Περί χολέρας 12.1-14.. Στον Ένοπλο Δόλο κατέδειξα έναν μαγγανιστή-δηλητηριαστή θεό, κι αυτό είναι εν τέλει ξεκάθαρα παραδεκτό στο κείμενο των Ο΄!

[4] Για την απόλυτη ταύτιση Γιαχβε-Χριστού βλέπε το βιβλίο του θεολόγου Ν. Σωτηρόπουλου: «ο Ιησούς Γιαχβέ»! Μια διεξοδική ορθόδοξος απάντηση 345 σελίδων (μόνο 8 Ευρώ!) όπου αποφαίνεται με σαφήνεια: «αποδεικνύεται ότι εν τη συνειδήσει της εκκλησίας ο Ιησούς Χριστός της Καινής Διαθήκης είναι αυτός ούτος ο Γιαχβε της Παλαιάς Διαθήκης. Ο Ιησούς Χριστός είναι η κατά κυριολεξίαν ενσάρκωση του Γιαχβέ και η αποκάλυψις αυτού» Ιησούς Γιαχβέ σελ 33.

[5] «Εκλιμία: η αχορτασία», ο μη χορτασμός! Ps. Zonaras Lexicogr. Epsilon. 656.3.

[6] «Ανεμοφθορία : «η πληγή των (καταστρεπτικών) ανέμων» Suida alpha 2262.1.

[7] Εδώ έχουμε μια πρόσθετη ομολογία εντερικών διαταραχών, που συνηγορεί περαιτέρω στις ερμηνείες της εκτεταμένης νοθείας τροφίμων (μαγγανεία) που υπέστησαν οι ανυποψίαστοι Αιγύπτιοι!

[8] «Δαίμονα δε μεσημβρινόν ονομάζει (η Βίβλος) όταν ο νους εκτρέπεται προς φιληδονίαν και η καρδιά προς φιλοσαρκίαν... δεόμεθα του ποιμένος, δια τα μεσημβρινά δαιμόνια». Ωριγένης εις τους Ψαλμούς 90.5.6.5. «Πολλοί δε από πολλών δαιμόνων συνεσχέθησαν και υπό αλλόκοτων παθών κατελήφθησαν». Κλήμης Ρωμανός «επιδημιών κηρυγμάτων» 8.9.2.3.

[9] Θα δημοσιεύσω σύντομα μια παλαιότερη κόντρα που είχαμε με τον πατέρα Μεταλληνό σε ένα περιθωριακό περιοδικό. Όπου ο διάσημος πατήρ περιορίστηκε στην αποστολή ευχών!

[10] «Ονοσκελίδα», ή «Ονοσκελού»: Γυναικόσχημος δαίμονας: «πνεύμα σωματοποιημένο μορφή σώμα και δέρμα έχουσα ευπλησίαστης γυναικός, κνήμες δε ημιόνου»!

ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ

….δεν περιέχει καμία απάντηση για τα ερωτήματά μας, πέρα από βρισιές… (Πηγή: http://www.greatlie.com/gr/news.cfm?id=48&action=detail)

Αυτά λέει ο Καλόπουλος για να αποπροσανατολήσει τους αναγνώστες του. Όμως τα άνωθι είναι μια συντριπτική απόδειξη πως Ο Μιχάλης Καλόπουλος όχι μόνο ψεύδεται ενάντια στην Αγία Γραφή αλλά δεν έχει την κατάλληλη παιδεία. Πρακτικά είναι συγγραφικά ανίκανος να επιτελέσει το έργο που ανέλαβε. Μα και ακόμη αν ήταν εκπαιδευμένος, ουδείς, επαναλαμβάνω, ουδείς δύναται τα του Θεού κερδίζειν.

ΜΑΓΓΑΝΕΙΕΣ Μ. ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ

Σε αυτή την εργασία σημειώθηκαν οι παρακάτω μαγγανείες Μ. Καλόπουλου:

Μαγγανεία 01. Ο παγανιστικός δαίμονας μετατρέπεται σε γνώση

Μαγγανεία 02. Η αρχαία Ελληνική θρησκεία μετατρέπεται σε Οικολογία

Μαγγανεία 03. Ο Αβραάμ, φίλος επιλεγμένος από τον Θεό, μετατρέπεται σε Μάγο

Μαγγανεία 04. Ο Ιησούς Χριστός μετατρέπεται σε πέτρα

Μαγγανεία 05. Οι προφήτες του Θεού μετατρέπονται σε ναρκομανείς που λαμβάνουν προφητικά (;) βότανα

Μαγγανεία 06. Μέρος της επιστολής του Απολογητή εξαφανίζεται

Μαγγανεία 07. Εξαφανίζονται οι στίχοι του Ησίοδου 109-110 (Έργα και Ημέρες), όπου οι θεοί πλάθουν πρώτα τους ανθρώπους

Μαγγανεία 08. Το δεύτερο πρόσωπο Ενικού αριθμού μετατρέπεται σε πρώτο πρόσωπο Ενικού (περίπτωση Θεού και ενδύματος)

Μαγγανεία 09. Οι Ισραηλίτες χορταμένοι από το πολύ το μάννα και με την προστασία του Θεού, παρουσιάζονται αξιοθρήνητοι πεινασμένοι

Μαγγανεία 10. Τα ορτύκια μετατρέπονται σε δηλητηριασμένα ορτύκια

Μαγγανεία 11. Οι Ιουδαίοι τρώνε τα ορτύκια χωρίς να τα έχουν φάει και δηλητηριάζονται

Μαγγανεία 12. Η θαυματουργική μεταφορά των ορτυκιών στην έρημο γύρω από τους Ιουδαίους εξαφανίζεται

Μαγγανεία 13. Τα βότανα αποκτούν προφητικές (;) ιδιότητες, ο Θεός όχι.

Μαγγανεία 14. Ο Αριστοτέλης παρουσιάζεται ως αγύρτης θεολόγος

Μαγγανεία 15. Ο Απολογητής και οι Χριστιανοί μετατράπηκαν σε καταστροφείς δασών και της φύσης

Μαγγανεία 16. Οι Χριστιανικοί με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος μετατρέπονται σε πνευματικά νήπια

Μαγγανεία 17. Ο άυλος Θεός μετατράπηκε σε αρκούδες, σεισμούς, ρωμαίους στρατιώτες, άγριους ανθρώπους, σκορπιούς και δηλαδή μετατράπηκε σε παγανιστική φύση και τιμωρεί τους άπιστους ανθρώπους

Μαγγανεία 18. Η Εκκλησία του Χριστού, δηλαδή του Θεού και οι ιερείς της φοβούνται έναν θνητό, τον Καλόπουλο Μιχάλη τον Μέγα

Μαγγανεία 19. Οι δαίμονες των Ελλήνων γίνονται γνώση και ο δαίμονας του Θεόφραστου Θεός, ενώ αργότερα οι δαίμονες έγιναν Έλληνες (παράγραφος Αγίου Κυρίλλου)

Μαγγανεία 20. Η Αγία Γραφή μετατράπηκε σε μυθολογία

Μαγγανεία 21. Ο Θεός έγινε θνητός που κοιμάται ώστε να τον αιφνιδιάσει ο Καλόπουλος στην Ιερουσαλήμ όταν θα πάει

Μαγγανεία 22. Ο Θεός από δικαστής μετατρέπεται σε κατηγορούμενο από την νομική ομάδα Καλόπουλου

Μαγγανεία 23. Ο Θεός μετατρέπεται σε ειδωλολάτρη (!) δηλαδή συμμαχεί με δαίμονες (περίπτωση συμμαχίας με Αμασία κατά Καλόπουλο)

Μαγγανεία 24. Ο Θεός μισεί την οικογένεια που ο ίδιος ευλόγησε στο μυστήριο του Γάμου και που όρισε να τιμάται στις 10 εντολές

Μαγγανεία 25. Η Βίβλος μεταμορφώθηκε σε καφάσι με σάπια φρούτα

Μαγγανεία 26. Ο Αιγυπτιακός τάφος με τον Αισχύλο μετατρέπεται σε Χριστιανικό

Μαγγανεία 27. Η Εκκλησία του Πραγματικού Θεού και της Αλήθειας μετατρέπεται σε νανουρίστρα

Μαγγανεία 28. Ο φιλλέλην μετατρέπεται σε σπλαγχνοσκόπο και ανθρωποθυσιαστή (περίπτωση Φώτιου)

Μαγγανεία 29. Φταίνε οι Χριστιανοί για τις ταφές βιβλίων σε παγανιστικούς τάφους ενώ οι πραγματικοί φταίχτες ειδωλολάτρες εξαφανίζονται

Μαγγανεία 30. Ο Θεός μετατρέπεται σε άνθρωπο και χαρακτηρίζεται ως εραστής και νταβατζής (ήμαρτον!!!) ενώ οι αρχαίοι θεοί πόρνοι, μοίχοι, βιαστές, κτηνοβάτες, αιμομίκτες και πραγματικοί νταβατζήδες είναι οικολόγοι - επιστήμονες

Μαγγανεία 31.Η Βίβλος μετατρέπεται σε πορνογραφία ενώ ο Βερέττας, που γράφει υπέρ του φαλλικού Απόλλωνα, μετατρέπεται σε όμορφο ελληνικό πριγκιπόπουλο από την φίλη του Καλόπουλου Τζάνη που κατηγόρησε την Βίβλο, ενώ ο πορνογραφικός πίνακας του Βέλγου μετατρέπεται σε Ελληνικό Καλλιτέχνημα από τους φίλους Καλόπουλου

Μαγγανεία 32.Ο Απολογητής μετατρέπεται σε πολέμιο της φύσης και ο Καλόπουλος που τον παρομοίασε κοροϊδευτικά ως μουλάρι (υποτίμηση φύσης προς χρήση χλευασμού), μετατρέπεται σε οικολόγο - φυσιολάτρη δαήμων πλήρη

Μαγγανεία 33.Ο Θεός, αν και μπορεί να ανταποδώσει ζωή, παρουσιάζεται δολοφόνος και άσπλαχνος, επειδή διέταξε να εξολοθρευτούν λαοί που έθυαν και έτρωγαν τα μωρά παιδιά τους, ακολουθώντας δαιμονικά θρησκευτικά ήθη και έθιμα, ενώ οι δολοφόνοι αυτοί γονείς και ασεβείς προς τον Θεό, είναι τα άτυχα θύματα της αδικίας του Θεού

Μαγγανεία 34. Ο Θεός ως δημιουργός και πλάστης, μετατρέπεται σε δολοφόνο, επειδή αφαίρεσε την ζωή από ανθρώπους που δεν την άξιζαν ενώ ο Καλόπουλος που δεν είναι πλάστης και που από την ημέρα που γεννήθηκε, έχει συμμετάσχει με την επιβίωση του (τροφή, ίαση), σε χιλιάδες φόνους κατά της θείας, κατ’ αυτόν, φύσης είναι αθώος ως περιστερά και δικαστής του Θεού

Μαγγανεία 35. Η προσωπική επιστολή του Απολογητή προς τον Μ. Καλόπουλο μετατρέπεται σε χαρτοπόλεμο (λογοκρισία) και μέρος της αποκρύβεται

Μαγγανεία 36. Το σπαθί του Αγίου Γκαλγκάνο, είναι μυθολογικό και εξαφανίζεται

Μαγγανεία 37. Η αγάπη έχει Εβραϊκή καταγωγή

Μαγγανεία 38. Κατηγορείται ο Ανώνυμος Απολογητής για Ανωνυμία και στην σελίδα του Καλόπουλου περί Αγίου Σπυρίδωνος, ο τελευταίος αντλεί φράσεις από κείμενα ανωνύμων (περίπτωση Ελληνικής Νομαρχίας)

ΠΗΓΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ

1. Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας, Απολογηταί ΙΙ, Τατιανός Αθηναγόρας, Πατερικές Εκδόσεις Γρηγόριος ο Παλαμάς, Θεσσαλονίκη 1986

2. «Ησίοδος, έργα και ημέρες, Θεογονία, Η ασπίδα του Ηρακλή», Δανιήλ Ι. Ιακώβ, Εκδόσεις Ζήτρος

1. Βλ. Σέξτου Εμπειρικού, Πυρρώνειοι Υποτυπώσεις

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ & ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕ ΑΠΟΛΟΓΗΤΗ

Η ΣΑΤΥΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ ΔΕΝ ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΗ ΙΣΧΥ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Κατά Ματθαίον Κεφ. Ια΄

Κατά Ματθαίον Κεφ. Κγ΄

1.

2.

Μ. Καλόπουλος

Συμπέρασμα

3.

Συμπέρασμα:

&

4.

5.

ΑΠΟΛΟΓΗΤΗΣ ΜΕ ΥΒΡΕΙΣ ΔΙΧΩΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΓΙΑ ΒΙΑΣΤΙΚΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑΣ ΤΟΥ

ΟΙ «ΥΒΡΕΙΣ»

ΑΣΕΜΝΑ ΔΟΓΜΑΤΑ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ (ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΙΕΣ) & ΠΟΙΗΤΩΝ

Επίσκοπος Αντιοχείας Θεόφιλος «Προς Αυτόλυκον, βιβλίον β΄»

ΑΜΑΘΕΙΑ

ΚΛΙΝΙΚΗ ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ

ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

ΤΑ ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ

ΤΑ ΨΕΥΔΩΝΥΜΑ & Η ΑΝΩΝΥΜΙΑ

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟΛΟΓΗΤΗ

Η ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ & Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ

ΑΓΟΡΕΣ ΒΙΒΛΙΩΝ

Ο ΚΟΛΟΜΒΟΣ & Η ΑΜΕΡΙΚΗ

Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗΣ

2η ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

ΤΡΙΤΗ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

Ο ΘΕΟΣ ΑΠΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ

Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Η ΠΑΙΔΕΙΑ & Η ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ

ΟΙ ΘΕΟΙ ΤΟΥ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ

Η ΤΕΛΕΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΘΕΟΛΟΓΟΩΝ

ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, «ΟΥΚ ΕΝΔΕΧΕΤΑΙ ΑΛΛΩΣ ΕΧΕΙΝ ΟΥΔΑΜΩΣ» & ΔΙΑΣΤΡΟΦΕΑΣ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

Ο ΔΟΛΟΣ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥΠΟΥΛΟΥ

ΤΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΒΟΤΑΝΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ

Η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ

Ο ΑΠΟΛΟΓΗΤΗΣ ΑΝΗΣΥΧΕΙ

ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΑ ΑΓΝΟΙΑ ΑΠΟΛΟΓΗΤΗ ΣΕ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ ΑΠΟΛΟΓΗΤΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΦΥΣΗ

Ο ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΤΟΝ ΑΠΟΛΟΓΗΤΗ

ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΣΑΝ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ

ΠΑΡΑΠΟΜΠΉ ΣΕ ΑΡΘΡΟ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ

ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ & ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

ΠΕΡΙ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑΣ

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ & ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Ο ΘΕΟΣ & ΤΟ A PRIORI

ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ κατά ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ

Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Η ΒΙΒΛΟΣ & Ο ΜΙΧΑΛΗΣ

ΑΘΕΟΣ αλλά ΕΝΘΕΟΣ αντιφατικός ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΜΠΤΗ & ΤΡΑΓΙΚΗ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

Η ΠΕΤΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΡΙΦΘΟΥΝ ΤΑ ΝΗΠΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

(προφητεία επιστροφής Ισραηλινών στον Χριστό)

ΑΥΤΟ ΑΡΜΟΖΕΙ ΣΤΟΝ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟ ΜΙΧΑΛΗ

Ο ΑΒΡΑΑΜ

Η ΚΟΙΜΗΣΗ & Ο ΒΑΥΚΑΛΙΣΜΟΣ

Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΩΝ ΜΙΣΟΥΝΤΩΝ

ΕΚΤΗ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

ΕΒΔΟΜΗ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

Ο ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΓΝΟΕΙ ΤΟΝ ΠΑΓΑΝΙΣΜΟ & Ο ΖΗΛΙΕΑΡΗΣ ΘΕΟΣ

ΟΓΔΟΗ η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

ΑΣΙΑΤΗΣ ΘΕΟΣ & ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΕΣ

ΕΒΡΑΪΚΗ ΑΓΑΠΗ

ΟΙ ΔΙΑΣΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ

Ο ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ & ΤΟ ΠΑΛΙΜΨΗΣΤΟ

ΠΕΡΙ ΑΝΩΝΥΜΙΑΣ & ΕΠΙΛΟΓΟΣ

ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ

ΜΑΓΓΑΝΕΙΕΣ Μ. ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΗΓΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ