|
Για να μπορεί να ορίζει κανείς παραμέτρους εκπαίδευσης, ηθικής και θρησκευτικών, και ιδίως στο Δημοκρατικό Ελληνικό κράτος, θα πρέπει να κατέχει τα κατάλληλα πνευματικά προσόντα, ήθος, γνώσεις, παιδεία, καλλιέργεια και αγάπη για την αλήθεια. Ο Μ. Καλόπουλος και ο «ομάδα» των απομυθοποιητών του, πόσο άξιοι είναι για αυτό τον ρόλο; Μπορούν αυτοί που έχουν καταστρατηγήσει την εποπτεία και την αλήθεια να εκφέρουν γνώμες με σοβαρή ευθύνη ή αερολογούν κολαζόμενοι από την αντιπάθειά τους προς τον Ιησού Χριστό, προσπαθώντας να κολάσουν και άλλους Έλληνες πολίτες;
|
Ο τίτλος και η σελίδα του Μ. Καλόπουλου στις 17/10/2004 όπως παρουσιάστηκε στην σελίδα του:
(http://www.greatlie.com/gr/news.cfm?id=74&action=detail)
Ηρθε σε γνώση του Συνδέσμου Σκεπτικιστών - Απομυθοποιητών Ελλάδος με πρωτοβουλία μέλους μας η βάναυση κακοποίηση του μαθήματος των Αρχαίων Ελληνικών, στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού.
Η εργασία που θα διαβάσετε είναι αποκαλυπτική! Με πρόσχημα «τη διδασκαλία συγκεκριμένα της αρχαίας ελληνικής γλώσσας με βάση την αττική διάλεκτο, μέσα από τα κείμενα της κλασικής εποχής και μεταγενέστερα, που ακολουθούσαν όμως την εξέλιξη της αττικής στην ελληνιστική και τη βυζαντινή εποχή» η ύλη των σχολικών βιβλίων των αρχαίων ελληνικών, όσο διδάσκονταν κι αυτά τα έρμα μετατράπηκε δολίως σε όργανο κατήχησης... σημειώστε στο σημείο αυτό την κακή χρήση της ελληνικής στις δικαιολογίες των συγγραφέων του βιβλίου. Καιρό είχαμε να συναντήσομε τέτοιο στρεψίγλωσσο και κακογραμμένο κείμενο...
…η ύλη των σχολικών βιβλίων των αρχαίων ελληνικών…
…μετατράπηκε δολίως σε όργανο κατήχησης…
Η ελληνική γλώσσα είναι όργανο κατήχησης:
1. από την εποχή που ο Έλληνας Ησίοδος έγραψε την θεογονία του και διαβάζονταν στα εκπαιδευτήρια της εποχής
2. από την εποχή που οι Έλληνες φιλόσοφοι έγραψαν κείμενα φιλοσοφίας & θεολογίας αντίθετα με τον Ησίοδο
2. από την εποχή που οι Έλληνες Πτολεμαίοι μετάφρασαν την Βίβλο.
3. από την εποχή που τα Ευαγγέλια συγγράφτηκαν στην κοινή Ελληνική
4. από την εποχή που οι πρώτοι Ορθόδοξοι πατέρες έγραψαν στην ελληνική
Για να αποδοθεί δόλος σε αυτές τις κατηχήσεις πρέπει απαραιτήτως να αποδειχθεί το ψεύτικό της υποστάσεώς τους. Αν υπάρχει η απόδειξη πως η Χριστιανική θρησκεία είναι ψέμα τότε έχουμε να κάνουμε με δόλο. Αν δεν υπάρχει απόδειξη, τότε οι άλλες κατηχήσεις είναι οι δόλιες. Μέχρι στιγμής η ομάδα απομυθοποίησης του Μ. Καλόπουλου, που εν τω μεταξύ, μετατράπηκε και σε ομάδα σκεπτικιστών, δεν έχει αποδείξει τίποτα ενάντια στην Χριστιανική θρησκεία, με αποτέλεσμα οποιεσδήποτε κατηγορίες περί δολιότητας να καταλήγουν στο κενό αλλά και επιπλέον να στρέφονται εναντίων της, εφόσον κατηγορεί αβάσιμα και πονηρά ως θα δει κανείς παρακάτω.
Δηλαδή ξεκινάμε να διδάξομε την αρχαία ελληνική γλώσσα αλλά στον δρόμο κάτι μας προκύπτει και διδάσκομε την ελληνική γλώσσα της καινής διαθήκης και των βυζαντινών χρόνων, της εποχής δηλαδή της παρακμής της ελληνικής γλώσσας!
Ξεκινάει το παιδί σας να διδαχθεί τη σκέψη του Ξενοφάνη, του Ηράκλειτου του Εμπεδοκλή του Παρμενίδη του Αναξαγόρα, του Επίκουρου , του Διογένη του Κυνικού και βρίσκει μπροστά του... την Αποκάλυψη του Ιωάννου
… ξεκινάμε να διδάξομε την αρχαία ελληνική γλώσσα…
…διδαχθεί τη σκέψη του Ξενοφάνη, του Ηράκλειτου του Εμπεδοκλή του Παρμενίδη του Αναξαγόρα, του Επίκουρου
…την Αποκάλυψη του Ιωάννου…
Εδώ είναι και η πρώτη απόδειξη δολιότητας της ομάδας των σκεπτικιστών. Τους απασχολεί η γλώσσα αλλά εν τέλει μάλλον τους ενδιαφέρει η «σκέψη»… δηλαδή αδιαφορούν για την γλώσσα, για την οποία υποτίθεται έγραψαν το άρθρο τους.
Βλέπομε την αντίφαση να διδάσκονται τα ελληνόπουλα για την κατ’ εξοχήν έλλογη γλώσσα, από άλογα θρησκευτικά 'αποκαλυπτικά' κείμενα. Αντί να μάθουν την αρετή του λόγου και της αμφισβήτησης τα παιδιά σας προτρέπονται να απαντήσουν σε ερωτήσεις όπως:
«Ποια είναι η πρώτη απάντηση του Χριστού στο ερώτημα για την είσοδο στην αιώνια ζωή και ποια η δεύτερη;»
Μετά από αυτή την ερώτηση ακολουθεί συζήτηση υπέρ... της ελληνικής γλώσσας;
Βλέπομε την αντίφαση.. την κατ’ εξοχήν έλλογη γλώσσα, … άλογα θρησκευτικά 'αποκαλυπτικά' κείμενα.
…την αρετή του λόγου και της αμφισβήτησης…
Όσο αφορά τις αντιφάσεις, ήδη η ομάδα υπέπεσε σε μία και δεν είναι η μόνη, διότι πώς μπορεί να λέγεται και να υποστηρίζεται από δήθεν σκεπτικιστές πως υπάρχει γλώσσα έλλογη; Υπάρχει δηλαδή και γλώσσα παράλογη; Εκτός και αν για γλώσσα δεν εννοούν την ανθρώπινη αλλά εκείνη την βοδινή που ίσως ο κρεοπώλης τους πούλησε το προηγούμενο σαββατοκύριακο για να μαγειρέψουν σούπα για τον σύνδεσμό τους. Μάλλον οι άνθρωποι χρησιμοποιούν την γλώσσα για να εκφράσουν τα έλλογα ή παράλογα αιτήματα και φιλοσοφικοπονήματά τους και δω βλέπουμε πολύ καλά πόσο έλλογα χρησιμοποιείται η Ελληνική γλώσσα από τους απομυθοποιητές. Διότι δεν τους ενδιαφέρει η γλώσσα αλλά αν η γλώσσα «αμφισβητεί»(!). Ήμαρτον! Αλλά και αν αυτό ακόμη είναι που απασχολεί τους απομυθοποιητές, δηλαδή η αμφισβήτηση της γλώσσας και όχι η Ελληνική γλώσσα καθ’ εαυτή, για την οποία δήθεν κόπτονται, μπορεί κανείς να τους πει, πως τα Ευαγγέλια αμφισβητούν όλες τις θρησκείες του κόσμου, περασμένες και μέλλουσες, την αθεΐα, τις θεωρίες του ίδιου του Μ. Καλόπουλου και της ομάδα των απομυθοποιητών του αλλά και ακόμη περισσότερο τα Ευαγγέλια αμφισβητούν την ίδια την αμφισβήτηση. Ποια μεγαλύτερη ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ μπορεί να υψωθεί άραγε πέραν αυτής που αμφισβητεί όλες τις άλλες αμφισβητήσεις;
…να απαντήσουν σε ερωτήσεις όπως…
Μετά από αυτή την ερώτηση ακολουθεί συζήτηση υπέρ... της ελληνικής γλώσσας;
Γιατί, που είναι το αντιφατικό; Μήπως οι απαντήσεις προς την ερώτηση δίδονται στα αγγλικά; Αν το μάθημα περιστρέφονταν γύρω από την φιλοσοφία δεν θα γίνονται και φιλοσοφικές ερωτήσεις; Και αν γίνονταν δεν θα δίδονταν απαντήσεις στα Ελληνικά; ή με τον χριστιανισμό δίδονται οι απαντήσεις στα Κινέζικα;
Καταγγέλλομε την σκανδαλώδη ανοχή του εκπαιδευτικού κόσμου για την έντεχνη αυτή εκτροπή της εκμάθησης της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης, αυτού του κορυφαίου εργαλείου αναλυτικού λόγου σε εργαλείο αισχρής κατήχησης υπέρ μιας εκδοχής μονοπωλιακής θρησκοληψίας.
Καταγγέλλομε την μετατροπή της εκπαίδευσης σε κέντρο εξυπηρέτησης των πελατειακών αναγκών της Ελληνορθοδόξου Εκκλησίας και της παιδείας μας σε μηχανισμό παραγωγής γενιτσάρων.
Καταγγέλλομε την αδιαφορία του Υπουργείου Παιδείας και Προσηλυτισμού. Φαίνεται ότι η κ Υπουργός Παιδείας είναι πολύ απασχολημένη να ταξιδεύει στο Πατριαρχείο για να διευθετήσει τις προστριβές ανάμεσα στους προκαθήμενους της Εκκλησίας για να βρει χρόνο να ασχοληθεί με το περιεχόμενο τον βιβλίων των παιδιών που είναι στην ευθύνη της.
…αισχρής κατήχησης υπέρ μιας εκδοχής μονοπωλιακής θρησκοληψίας…
Για να υποστηρίξει κανείς πως μια κατήχηση είναι αισχρή θα πρέπει να το αποδείξει. Όμως οι απομυθοποιητές δεν έχουν αποδείξει τίποτα. Μάλιστα οφείλουν και πολλές απαντήσεις. Αν τους ενδιέφερε τους σκεπτικιστές η γλώσσα θα ομιλούσαν για κατήχηση αισχρής γλώσσας όμως αυτοί λυσσομανούν για να χαρακτηρίσουν την κατήχηση ως τέτοια. Ούτω και το αντιφατικό τους.
…μηχανισμό παραγωγής γενιτσάρων…
Οι γενίτσαροι κρατούν όπλα. Οι Χριστιανοί κρατούν κλάδο ελαίας (Κατά Λουκά, Κεφ. Α΄ «79 ἐπιφᾶναι τοῖς ἐν σκότει καὶ σκιᾷ θανάτου καθημένοις, τοῦ κατευθῦναι τοὺς πόδας ἡμῶν εἰς ὁδὸν εἰρήνης»). Ούτω και έτερο αντιφατικό τους.
…την αδιαφορία του Υπουργείου Παιδείας και Προσηλυτισμού…
Καλό θα είναι να συνέλθουν οι απομυθοποιητές διότι εν τέλει ο εκνευρισμός τους είναι έκδηλος και αυτός είναι που μαρτυρεί γενιτσαρισμό, όχι η χριστιανική κατήχηση.
…να ασχοληθεί με το περιεχόμενο τον βιβλίων των παιδιών που είναι στην ευθύνη της…
Δεν έχουν αντιληφθεί οι απομυθοποιητές, πως άλλοι αρμοδιότεροι εξ αυτών δημοκρατικά εκλεγμένοι από τον Ελληνικό λαό, έχουν αναλάβει τις ευθύνες τους. Οι απομυθοποιητές ας φροντίσουν να αναλάβουν τις δικές τους.
Ζουν όμως μόνον Χριστιανοί Ορθόδοξοι σε αυτή τη χώρα; Όχι, ζουν και άλλα παιδιά από οικογένειες διαφορετικής παιδείας, και πνευματικής κατεύθυνσης που είναι και αυτά ελληνόπουλα και δεν είναι καθόλου υποχρεωμένα να υφίστανται την αισχρή αυτή, εκτός θέματος προπαγάνδα υπέρ της χριστιανικής θρησκείας. Δόθηκε από τη μια μεριά δήθεν δυνατότητα διαφυγής από το μάθημα των Θρησκευτικών (η οποία δεν χρησιμοποιείται στην πράξη γιατί κάνει τα παιδιά που θα ζητήσουν απαλλαγή δακτυλοδεικτουμενα ) και επιτράπηκε να μπουν τα Θρησκευτικά από την πίσω πόρτα με τέτοιες επονείδιστες αναφορές διάσπαρτες σε άλλα μαθήματα που δεν θα μπορέσει κανένα παιδί να αποφύγει.
…μόνον Χριστιανοί Ορθόδοξοι…
…από οικογένειες διαφορετικής παιδείας…
Είναι η πλειοψηφία οι Ορθόδοξοι και πρέπει δημοκρατικά να γίνει σεβαστό. Αν οι απομυθοποιητές δεν είναι Ορθόδοξοι ας ομολογήσουν σε ποια θρησκεία ανήκουν. Διότι αν ανήκουν σε κάποια άλλη, ποιο το νόημα να κόπτονται για τα παιδιά από οικογένειες διαφορετικής παιδείας; Εκτός και αν δεν ανήκουν πουθενά. Είναι δημοκράτες; Ας σεβαστούν το σύνταγμα κατά το οποίο η πλειοψηφία ορίζει τα της παιδείας. Σε κάθε άλλη περίπτωση ας μαρτυρήσουν το θρήσκευμά τους και ας προσπαθήσουν να το φέρουν δημοκρατικά εις θέση ισχύος. Αν αδυνατούν ας αλλάξουν θέση!
Δόθηκε από τη μια μεριά δήθεν δυνατότητα διαφυγής… δακτυλοδεικτουμενα
Δόθηκε ή δεν δόθηκε; Μήπως θα ‘θελαν οι απομυθοποιητές να διδάσκεται καμιά άλλη θρησκεία στα σχολεία για να δοθεί καλύτερα η δυνατότητα «διαφυγής» στα παιδιά και να γίνουν δακτυλοδεικτούμενα τα Ορθόδοξα τα οποία αποτελούν την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού;
Από παρατηρήσεις εκπαιδευτικών μαθαίνομε ότι απαιτούνται 250 ώρες για την εκμάθηση των βασικών στοιχείων μιας ξένης γλώσσας, 300 ώρες για την εκμάθηση της χρήσης των προγραμμάτων ΗΥ και των στοιχείων της πληροφορικής. Αντίθετα για τα Θρησκευτικά τα παιδιά υφίστανται συνολικά 600 ώρες διδασκαλίας (και τις ανάλογες ώρες μελέτης στο σπίτι ) στις οποίες πρέπει να προσθέσει κανείς και τις ώρες που δολίως υποκλέπτονται για θρησκευτικά θέματα από άσχετα μαθήματα όπως στο παράδειγμά μας τα αρχαία ελληνικά και η Ιστορία, της οποίας τα βιβλία είναι γεμάτα από θρησκευτικές απεικονίσεις που εκτρέπουν σε θεολογικές συζητήσεις το μάθημα της Ιστορίας. Προσθέστε τώρα και τις ώρες που αναλώνονται εξωσχολικά στα κατηχητικά στις εκκλησίες και τις μονές και στις διάφορες μορφές θρησκευτικού τουρισμού, θα δει κανείς ποιο έγκλημα, ποια κατάχρηση συντελείται στην πιο τρυφερή ηλικία!
…παρατηρήσεις εκπαιδευτικών…
Ποιοί είναι αυτοί; Αποκυήματα και δημιουργήματα της φαντασίας των απομυθοποητών; παρακάτω γνωρίζουν οι απομυθοποιητές να κατηγορούν εκπαιδευτικούς επώνυμα. Εδώ γιατί δεν αποκαλύπτουν τα ονόματα των εκπαιδευτικών βάση των οποίων εξήγαγαν τα συμπεράσματά τους; Μήπως γιατί δεν υπάρχουν;
…και τις ανάλογες ώρες μελέτης στο σπίτι…
Παρατηρήθηκε προς τους απομυθοποιητές από Ορθόδοξους εκπαιδευτικούς των θρησκευτικών μήπως αυτή η πληροφορία;
…δολίως υποκλέπτονται για θρησκευτικά θέματα από άσχετα μαθήματα…
…που εκτρέπουν σε θεολογικές συζητήσεις το μάθημα της Ιστορίας…
Δηλαδή οι εκπαιδευτικοί της ιστορίας σε όλη την χώρα έχουν Ορθόδοξες θεολογικές γνώσεις; Διότι αν συμβαίνει αυτό τότε δικαιωματικά δίδεται Χριστιανική κατήχηση στα εκπαιδευτήρια της χώρας, εάν και εφόσον οι εκπαιδευτικοί είναι στην πλειοψηφία τους Ορθόδοξοι. Δηλαδή αν ήσαν άθεοι θα ήταν άδικο να ομιλούν όλοι γι’ αθεϊσμό;
…που αναλώνονται εξωσχολικά στα κατηχητικά στις εκκλησίες και τις μονές και στις διάφορες μορφές θρησκευτικού τουρισμού…
ΕΞΩΣΧΟΛΙΚΑ; Και που είναι το πρόβλημα των πραγματικών γενίτσαρων απομυθοποιητών; Μήπως επιθυμούν οι μαθητές και δηλαδή τα παιδιά των Χριστιανών να μην κατηχούνται Ορθόδοξα; Και με ποιο δικαίωμα φασιστικού τύπου οι απομυθοποιητές θα ομιλούν για τέτοια ζητήματα παρεμβολής στην οικογενειακή ζωή των άλλων; Έχουν μελετήσει ποτέ τους το Ελληνικό σύνταγμα για να δουν τι ορίζει για τα ανθρώπινα δικαίωμα και τον θεσμό της οικογένειας;
Έπειτα αυτή η σελίδα των δήθεν απομυθοποιητών αναφέρεται στο Δημοτικό και στο Δημόσιο. Τι σχέση έχει αυτό με την εξωσχολική παιδεία;
Είναι σημείο των καιρών μας και του κόσμου που έχει φτιάξει η κατάχρηση της οργανωμένης θρησκείας ότι κανείς δεν διαμαρτύρεται δημόσια για την διδαχή ασύστολων και αναπόδεικτων ψευδών τα ιδρύματα όπου τα παιδιά μας θα έπρεπε να στέλνονται για να μάθουν Ηθική, λογική, Κριτική και ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ! Και λέω Ηθική, γιατί την τελευταία φορά που το έλεγξα , τα αναπόδεικτα ψεύδη ήταν ακόμα ανήθικα!
…ασύστολων και αναπόδεικτων ψευδών…
ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ
Αμφισβήτηση; Μα αν δεν το κατάλαβαν οι απομυθοποιητές, τα παιδιά της Ελλάδας πρίν από όλα αμφισβητούν τους ίδιους τους απομυθοποιητές για ασύστολα και αναπόδεικτα ψεύδη με σκοπό την παραπαιδεία και την παραπληροφόρηση.
Ντροπή σας, κύριοι του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, ντροπή σας, συγγραφείς των εξαμβλωμάτων, Ζαμάρου Ρένα, Μαρκαντωνάτε Γεράσιμε, Μοσχόπουλε Θεοδόσιε, Παπανδρέου Ιφιγένεια, Ρώμα Χρήστο και Χωραφά Ευστράτιε, Μπούρα Νέστορα, Σακελλαρίου Αντώνιε, Φραγκούλη Αθανάσιε, Χρυσάφη Γεράσιμε και στους Ραγκούση Μιχάλη και Βλάχε Εμμανουήλ που επιμελήθηκαν τις εκδόσεις αυτές..
Ντροπή σας…, συγγραφείς των εξαμβλωμάτων.. που επιμελήθηκαν τις εκδόσεις αυτές..
Και ξάφνου οι απομυθοποιητές θυμήθηκαν τα βιβλία της ελληνικής γλώσσας με τα οποία ξεκίνησαν αυτή εδώ την διαμαρτυρία τους, η οποία δεν αποτελούσε τίποτα παραπάνω, παρά μια προσπάθεια «ρίψης άδειων για να πιάσουν τα γεμάτα». Τολμούν και μιλάνε έπειτα για δόλους και αισχρότητες. Ποιοί; οι απομυθοποιητές - μυθοπλάστες. Αν είναι ποτέ δυνατόν.
Κάθε Έλληνας, κάθε γονιός με συνείδηση πρέπει να διαμαρτυρηθεί και να απαιτήσομε συλλογικά την απόσυρση των απαράδεκτων αυτών μνημείων εκκλησιαστικής σκοπιμότητας και για την πλήρη απομάκρυνση κάθε ευκαιρίας κατήχησης και θρησκειολογίας στα σχολεία!
Κάθε Έλληνας, κάθε γονιός… πρέπει να διαμαρτυρηθεί
Ο σύνδεσμος απομυθοποιητών δεν είναι σε θέση να ορίζει το τι πρέπει και τι δεν πρέπει
1ον διότι δεν αποτελεί παρά μια ανυπολόγιστη μειοψηφία.
2ον διότι δεν έχει το εκπαιδευτικό υπόβαθρο να ορίζει παραμέτρους
3ον διότι εφόσον έχει αστοχήσει παταγωδώς να απομυθοποιήσει πως τολμά να ορίζει απομακρύνσεις;
4ον διότι δεν έχει κερδίσει δημοκρατικά το δικαίωμα να διαμορφώνει παιδεία
5ον διότι από παιδεία έχει μεσάνυχτα
Το αίτημά μας αυτό στα πλαίσια του άμεσου διαχωρισμού Κράτους και Θρησκείας δεν έχει μόνο την έννοια της απαλλαγής των πολιτών από την απροκάλυπτη οικονομική αφαίμαξη που επιβάλλεται απρόσκλητα σε όλες τις ελληνικές οικογένειες αλλά και την απαλλαγή των νέων παιδιών από αυτό τον δυσβάστακτο αυτό φόρτο από παραλογισμούς που αφήνει αμέτρητα από αυτά με μόνιμες νοητικές και ψυχολογικές βλάβες.
.. πλαίσια του άμεσου διαχωρισμού Κράτους και Θρησκείας…
…φόρτο από παραλογισμούς…
…μόνιμες νοητικές και ψυχολογικές βλάβες…
Αυτοί είναι οι πραγματικοί απομυθοποιητές που έχουν το θράσος να μιλάνε για αντιφάσεις «Βλέπομε την αντίφαση…». Δήθεν ενδιαφέρονται για την παιδεία των Ελλήνων αλλά δεν ΟΡΙΣΑΝ ΜΗΤΕ ΕΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ προς εφαρμογή στα Ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας σε αυτή την ανακοίνωσή τους, μήτε όρισαν με τι θα επιθυμούσαν να αντικατασταθούν όλες αυτές οι αφαιρέσεις διδακτέας ύλης και κατήχησης που προτείνουν. Μα μην απορεί κανείς. Δεν τους ενδιαφέρει η παιδεία με την οποία δεν έχουν καμιά σχέση υγείας. Αντιθέτως έχουν υποστεί λυσσώδη παραλογισμό ενάντια στον Ιησού Χριστό, παραλογισμός που τους έχει οδηγήσει στον άκρατο φανατισμό με μόνιμες νοητικές και ψυχολογικές βλάβες. Τα πονήματά τους δεν είναι τίποτα άλλο παρά ασύστολες αερολογίες. Άλλωστε το έχουν αποδείξει περίτρανα πως είναι φανατικοί οπαδοί του αέρα.
Σύνδεσμος Σκεπτικιστών - Απομυθοποιητών Ελλάδος
Δείτε την εξαιρετική εργασία του Μέλους του Σύνδεσμου Σκεπτικιστών -Απομυθοποιητών Ελλάδος στο σύνδεσμο:
http://www.greatlie.com/gymbooks/index.htm
Σύνδεσμος Σκεπτικιστών - Απομυθοποιητών Ελλάδος
«Οι» σκεπτικιστές φίλοι του Μ. Καλόπουλου, που ανησύχησαν για την αρχαία Ελληνική μαζί με αυτόν, και που συντάχθηκαν μαζί του, ας βοηθήσουν τον δεύτερο να διορθώσει την νεο-Ελληνική του και ας αποδείξουν πως όντως ο Χριστιανισμός είναι το ΜΕΓΑΛΟ ΨΕΜΑ το οποίο δεν πρέπει να διδάσκεται στα Ελληνικά Εκπαιδευτήρια. Όταν το επιτύχουν θα είναι ίσως και άξιοι να ορίζουν παραμέτρους εκπαίδευσης. Μέχρι τότε δεν είναι άξιοι για τίποτα άλλο παρά για παροχή παραπληροφόρησης και παραπαιδείας.
Ανώνυμος Απολογητής
Θρησκευτικά: η διδασκαλία στην Ευρώπη Υποχρεωτικό και ομολογιακό το μάθημα
Το μάθημα των θρησκευτικών στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης διδάσκεται υποχρεωτικά κι έχει χαρακτήρα ομολογιακό. Αυτό αποδεικνύει ο δρ του Συνταγματικού Δικαίου κ.. Γεώργιος Κρίππας στο πόνημα του «Η συνταγματική κατοχύρωσις του μαθήματος των θρησκευτικών παρ' ημίν και εν τη αλλοδαπή», που είναι καρπός υπερτριετούς ερευνάς του κι έχει δημοσιευθεί στο επίσημο περιοδικό της Εκκλησίας της Ελλάδος «Εκκλησία», (τόμ. 71,τ.1ον, Ιανουάριος-Ιούνιος 2000).
Στη Γερμανία η θεωρία και η νομολογία δέχονται ότι το μάθημα των θρησκευτικών είναι υποχρεωτικό. Σχετικά ο καθηγητής Λιστ αναφέρει ότι το μάθημα των θρησκευτικών εκ της φύσεως του δεν είναι προαιρετικό, αλλά δογματικό - κατηχητικό και υποχρεωτικό για τη στοιχειώδη και τη μέση εκπαίδευση. Επίσης το μάθημα των θρησκευτικών δεν μπορεί να καθορίζεται σε ακραίες ώρες, εφόσον αυτό γίνεται για να πληγεί το εν λόγω μάθημα και οι βαθμοί του πρέπει να αναγράφονται στο απολυτήριο ή το ενδεικτικό μαζί με τους βαθμούς των άλλων μαθημάτων. Ο καθηγητής των θρησκευτικών είναι ισότιμος με όλους τους άλλους καθηγητές, μπορεί να είναι κληρικός ή λαϊκός και η ύλη του μαθήματος καθορίζεται σε συμφωνία με την κάθε Εκκλησία (Προτεσταντική, Ρωμαιοκαθολική, Ορθόδοξη). Βεβαίως όπως και στην Ελλάδα του μαθήματος των θρησκευτικών απαλλάσσονται οι μαθητές των οποίων οι γονείς επικαλούνται λόγους θρησκευτικούς ή συνειδήσεως. Ο καθηγητής Λιστ σημειώνει πάντως ότι η παρακολούθηση του μαθήματος των θρησκευτικών από τους μαθητές προσεγγίζει το 100%.
Στην Αυστρία ισχύει ό,τι και στη Γερμανία. Δηλαδή το μάθημα είναι υποχρεωτικό και έχει ομολογιακή μορφή. Διδάσκεται σε όλα τα σχολεία της στοιχειώδους και της μέσης εκπαίδευσης και η διδασκαλία του τελεί υπό την άμεση εποπτεία των Εκκλησιών. Συγκεκριμένα το μάθημα των θρησκευτικών κατοχυρώνεται συνταγματικά και για τους προτεστάντες και για τους καθολικούς μαθητές. Μάλιστα ο καθηγητής Πρέε ανάφερα ότι η διδασκαλία μαθήματος θρησκειολογίας δεν προβλέπεται και προσθέτει ότι το μάθημα των θρησκευτικών ανήκει στην εσωτερική έννομη τάξη της Εκκλησίας και είναι κατηχητικού περιεχομένου.
Στην Ελβετία το μάθημα των θρησκευτικών είναι επίσης υποχρεωτικό στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο - Λύκειο, με βάση το άρθρο 27 του σε ισχύ Ελβετικού Συντάγματος. Μάλιστα κατά το ελβετικό κράτος η συμμετοχή των μαθητών στο μάθημα των θρησκευτικών εξισώνεται προς την έναντί του εκπλήρωση καθήκοντος από τον κάθε πολίτη. Τα ίδια ισχύουν και στο Βέλγιο, όπου κι εκεί το μάθημα των θρησκευτικών είναι υποχρεωτικό.
Ενδιαφέρουσα η περίπτωση της Ιταλίας, όπου δεσπόζει η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, η οποία όμως από το 1984 έπαυσε να είναι «κρατική θρησκεία». Το 1989 το Συνταγματικό Συμβούλιο της Ιταλίας βεβαίωσε την υποχρέωση του κράτους να προβλέψει το μάθημα των θρησκευτικών κατά το ρωμαιοκαθολικό δόγμα. Το 1999 η κεντροαριστερή κυβέρνηση επιχείρησε να αλλάξει την ύλη του μαθήματος των θρησκευτικών, με αποτέλεσμα να προκληθεί σάλος. Ο σημερινός πρωθυπουργός Μπερλουσκόνι στην προεκλογική του εκστρατεία υποσχέθηκε το μάθημα των θρησκευτικών να γίνει υποχρεωτικό στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και οι διδάσκοντες να παύσουν να θεωρούνται «εθελοντές καθηγητές», δηλαδή δεύτερης κατηγορίας και με συμβολικό μισθό, να γίνουν ισότιμοι διδάσκοντες προς όλους τους άλλους και να πληρώνονται κανονικά όπως οι υπόλοιποι. Αυτά τα υλοποίησε αμέσως μετά την εκλογή του, παρά την αντίδραση της Κεντροαριστεράς. Σημειώνεται ότι επί Μπερλουσκόνι οι σχέσεις της ιταλικής κυβερνήσεως έχουν τόσο βελτιωθεί με το Βατικανό, ώστε για πρώτη φορά στα χρονικά της Ιταλίας προ ολίγων ημερών ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β' επισκέφθηκε και μίλησε στο Ιταλικό Κοινοβούλιο.
Στην Αγγλία τα πράγματα είναι σαφή και ρυθμίζονται από το Νόμο περί εκπαιδεύσεως του 1988, ο οποίος ρητά και κατηγορηματικά αναφέρει ότι το μάθημα των Θρησκευτικών είναι υποχρεωτικό, η δε ύλη του περιέχει τις αρχές και τη διδασκαλία της χριστιανικής θρησκείας. Άλλωστε στη χώρα αυτή δεν υπάρχει χωρισμός Εκκλησίας και κράτους. Το ίδιο με την Αγγλία ισχύει και στις σκανδιναβικές χώρες Σουηδία, Νορβηγία και Δανία, όπως και στη Φινλανδία.
Στην Ολλανδία, παρότι είναι χώρα με έντονο αντικληρικαλιστικό και αντικαθολικό χαρακτήρα, το μάθημα των θρησκευτικών είναι υποχρεωτικό. Στη χώρα αυτή, όπως και στο Βέλγιο, το 80% περίπου των σχολείων είναι ιδιωτικά και χρηματοδοτούνται από το κράτος προκειμένου να εισαγάγουν στο πρόγραμμα τους το μάθημα των θρησκευτικών, του οποίου η παρακολούθηση είναι υποχρεωτική. Στην Ισπανία ισχύει σύμφωνο με το Βατικανό, με το οποίο το κράτος αναλαμβάνει την υποχρέωση να εξασφαλίζει τη θρησκευτική εκπαίδευση στα δημόσια σχολεία. Ενδιάμεσα η κυβέρνηση του σοσιαλιστή πρωθυπουργού Γκονζάλες είχε μετατρέψει το μάθημα των θρησκευτικών σε προαιρετικό, αλλά ο σημερινός κεντροδεξιός πρωθυπουργός Αθνάρ το επανέφερε ως υποχρεωτικό.
Σε όλες τις χώρες που υπέστησαν το άθεο και ολοκληρωτικό καθεστώς του κομμουνισμού είχε καταργηθεί το μάθημα των θρησκευτικών. Σήμερα οι περισσότερες χώρες το έχουν επαναφέρει ως υποχρεωτικό, παρά τις αντιδράσεις που υπάρχουν σε ορισμένες από τους αμετανόητους κομμουνιστές. Στη Ρωσία έχουν επανέλθει τα θρησκευτικά στις περισσότερες περιοχές, αλλά δεν έχουν ακόμη κατοχυρωθεί νομοθετικά κι επιπλέον δεν υπάρχουν τόσοι καθηγητές για να διδάξουν στον πολύ μεγάλο αριθμό μαθητών, αφού μόλις από το 1990 και μετά άρχισαν να αναπτύσσονται οι θεολογικές σχολές και τα θεολογικά σεμινάρια. Στη Βουλγαρία επανήλθαν, το ίδιο στη Σερβία, στη Ρουμανία, στην Πολωνία και την Ουγγαρία.
Ιδιάζουσα περίπτωση είναι αυτή της «άθεης» Γαλλίας, όπου από το 1880 απαγορευόταν στα δημόσια σχολεία κάθε αναφορά σε οποιαδήποτε θρησκεία. Πριν η σοσιαλιστική κυβέρνηση Ζοσπέν αποχωρήσει της εξουσίας, μετά την παταγώδη ήττα του σοσιαλιστικού κόμματος στις πρόσφατες εκλογές, αποφάσισε να επαναφέρει έπειτα από τόσα χρόνια τα θρησκευτικά στα δημόσια σχολεία, έστω υπό τη μορφή του θρησκειολογικού μαθήματος. Και σε ενίσχυση της απόφασης εκείνης ο σημερινός υπουργός Παιδείας της Κεντροδεξιάς κ. Λικ Φερί είπε σε πρόσφατη συνέντευξη του στην εφημερίδα «Λα Κρουά» ότι λόγω του άθρησκου γαλλικού κράτους το μάθημα των θρησκευτικών δεν μπορεί να είναι ομολογιακό, αλλά ότι ήταν και λάθος η αποκοπή των παιδιών από τη θρησκευτική τους ιστορία. Και πρόσθεσε «είτε είναι κανείς , θρήσκος είτε άθρησκος δεν αλλάζει τίποτε, δεν μπορεί να αντιληφθεί την πνευματική, καλλιτεχνική και πολιτική ζωή και παράδοση αν δεν μάθει ότι αυτή είναι αποτέλεσμα μιας χριστιανικής κυριαρχίας 15 αιώνων».
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ Ν. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ», 24/11/2002, στο ένθετο «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ».
Οι μαγγανείες της έρευνας του Μ. Καλόπουλου γι αυτή την σελίδα:
Μαγγανεία 01. Ο Καλόπουλος και η ομάδα απομυθοποιητών παρουσιάζονται ως ενδιαφερόμενοι για την γλώσσα, η οποία όμως μετατρέπεται σε σκέψη
Μαγγανεία 02. Η γλώσσα από κώδικα έλλογων όντων αποκτά λογική από μόνη της
Μαγγανεία 03. Οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις δεν δίδονται σε ελληνική γλώσσα, αν ο διάλογος περιστρέφεται γύρω από Θεολογικά ζητήματα.
Μαγγανεία 04. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα μετατρέπεται σε σύστημα παραγωγής γενιτσάρων
Μαγγανεία 05. Το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, δεν κάνει σωστά την δουλειά του και την κάνει η ανύπαρκτη Ομάδα Απομυθοποιητών και ο κακο-ερευνητής και κακο-ιστορικός Μ. Καλόπουλος
Μαγγανεία 06. Η ομάδα του Μ. Καλόπουλου και ο ίδιος, ζητάνε ευθύνες, ενώ εξαφανίζεται η δικής τους εκπαιδευτική ανευθυνότητα
Μαγγανεία 07. Παρουσιάζονται στατιστικές κατά Χριστιανισμού και εξαφανίζονται οι δημιουργοί τους
Μαγγανεία 08. Παρουσιάζονται στατιστικές αναφορές για τις ώρες μελέτης θρησκευτικών μαθημάτων στο σπίτι ενώ λείπουν και πάλι οι αναφορές προς τους δημιουργούς ττους
Μαγγανεία 09. Η Ομάδα του Καλόπουλου και ο ίδιος ανησυχούν για την σχολική εκπαίδευση, αλλά αυτή εξαφανίζεται και γίνεται σαφή στροφή καθ’ οδόν για εκείνη την εξωσχολική.
Μαγγανεία 10. Ζητούνται ευθύνες από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, αλλά εμφανίζονται ενστάσεις για εξωσχολικές εκπαιδεύσεις.
Μαγγανεία 11. Γίνεται λόγος για αμφισβήτηση προς την θρησκεία, ενώ η ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ενάντια στους μυθοποιητές προσπερνιέται.
Μαγγανεία 12.Υβρίζονται οι εκπαιδευτικοί της Ελλάδας και απαιτείται ο αποτροπιασμός τους, ενώ αποκρύβεται η βαθιά και καρκινογόνα αμάθεια των Οπαδών του Μ. Καλόπουλου αλλά και αυτού του ίδιου.
Μαγγανεία 13. Απαιτείται η διαμαρτυρία των γονέων ενάντια στο εκπαιδευτικό σύστημα, ενώ περιθωριοποιείται η διαμαρτυρία ενάντια στα τραγικά ψέματα των απομυθοποιητών και του Καλόπουλο.
Μαγγανεία 14. Απαιτείται άμεσα διαχωρισμός θρησκείας - Κράτους, ενώ έχουν εξαφανιστεί οι οποιεσδήποτε αποδείξεις πως κάτι τέτοιο επιβάλλεται να γίνει
Μαγγανεία 15. Εμφανίζεται επαναλαμβανόμενη αντιπάθεια προς το εκπαιδευτικό σύστημα αλλά εξαφανίζονται θετικές, και κυρίως ουσιαστικές, προτάσεις προς βελτίωσή του
