|
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΜΑΓΟΣ – ΓΟΗΣ;
|
Ο Μ. Καλόπουλος υποστηρίζει σαθρά πως είναι απομυθοποιητής ενώ βασικά εκείνο που κατορθώνει κάθε φορά να απομυθοποίησει είναι οι απάτες της φαντασίας του (αυταπάτες). Ανάλογα όπως κατασκεύασε ένα ψεύτικο φως για να το απομυθοποιήσει, προσπαθώντας να αντικρούσει το Άγιο Φως Ιεροσολύμων, έτσι και στην περίπτωση της καιγόμενης βάτου του Μωυσή, κατασκευάζει μια δική του, ασφαλώς ψεύτικη, ούτε καν φλεγόμενη και μη καιγόμενη βάτο, την οποία κατορθώνει κιόλας να απομυθοποιήσει! Φανταστείτε να μην μπορούσε κιόλας! η συνέχεια παρακάτω...
|
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΜΑΓΟΣ – ΓΟΗΣ;
|
Ο τίτλος και η σελίδα του Μ. Καλόπουλου στις 17/10/2004 όπως παρουσιάστηκε στην σελίδα του:
(http://www.greatlie.com/miracles.cfm-id=1&action=detail)
"Θαύματα" - H Καιόμενη Βάτος
Για χιλιετίες τώρα το αρχαίο κόλπο της «θεοπτίας» (θεοφάνειας), δημιούργησε σοβαρές ιστορικές εξελίξεις, πείθοντας με τον πλέον ισχυρό τρόπο, ανθρώπους που έγραψαν ιστορία, να δράσουν υπέρ των συμφερόντων των κατασκευαστών του θαύματος. Μια ολόκληρη σειρά από τέτοια απατηλά θαύματα με φωτιές που δεν καίνε παρά μόνο τους απίστους, περιγράφονται στην βίβλο.
Στην περίπτωση του Μωϋσή, η "θεϊκή" φωνή μέσα από φωτιά της μη κατακαιόμενης βάτου, έκανε τον Μωϋσή να αναλάβει αποστολή διάσωσης των Ιουδαίων από την Αίγυπτο, όπου όμως τελικά "έκαψε" (σκότωσε) χιλιάδες αθώους Αιγυπτίους.
Ο Μωϋσής ανυπόδητος ακούει τη φωνή του βιβλικού "θεού" μέσα από την φλεγόμενη βάτο.
Η επόμενη αναφορά, είναι αυτή της περιβόητης καιόμενης βάτου, για την οποία διαβάζουμε: «βάτος[1] εκαίετο υπό του πυρός και δεν κατεκαίετο». Έξοδος 3.2. Ένα παράξενο (θεϊκό) πυρ λοιπόν, έκαιγε στο Σινά χωρίς να κατακαίει μια βάτο!
Η θρησκευόμενη ανθρωπότητα, αιώνες τώρα παραληρεί γοητευμένη από την περιγραφή αυτού του θαύματος, χωρίς "κανείς" να αποτολμά την οποιαδήποτε απομυθοποίησή του! Ενώ τα τεχνικά χαρακτηριστικά του "θαύματος" δεν είναι τελικά τόσο περίπλοκα.
Η προσεκτικότερη έρευνα έδειξε, ότι η πιθανότερη εκδοχή για την ερμηνεία του γοητευτικού αυτού θεάματος, δεν ήταν παρά μια εντυπωσιακή θαμνοειδής κατασκευή (δημιούργημα του πεθερού του Μωϋσή και χαρισματικού απόγονου του Αβραάμ, του Μαδιανίτη[2] «ιερέα Ιοθόρ»), από πυρίμαχο υλικό (πήλινη), τοποθετημένη πάνω σε μια φυσική έξοδο εύφλεκτων αερίων, (ατμίδα), από τις πολλές που πρέπει να υπήρχαν τότε στην περιοχή!
Το ενδιαφέρον αυτό συμπέρασμα ενισχύεται από το γεγονός, ότι το υπέδαφος του Σινά, διαθέτει ταυτόχρονα γεωθερμία, (π.χ. θερμές πηγές Μωϋσέως) και πετρέλαια, ο συνδυασμός των οποίων είναι ιδανικός, για τον σχηματισμό ατμίδων εύφλεκτου αερίου.
Βάσιμες δε υποψίες, για την ανάμιξη εύφλεκτου αεριού στο "θαύμα" της καιομένης βάτου, έδωσε το γεγονός, ότι στην βιβλική περιγραφή το "θαύμα" της υποτιθέμενης θεοφάνειας στο Σινά, περιλαμβάνει «δάπεδο στρωμένο με σαπφείρους» (Έξοδος 24.10) δηλαδή, από κρυσταλλικό υλικό, ή «κορούνδια» όπως γενικά ονομάζονται, που όμως, σχηματίζονται ακριβώς στο εσωτερικό τέτοιων εξόδων αερίου.[3] Ας σημειωθεί μάλιστα ότι το Σινά διαθέτει ακόμα, αφθονία τέτοιων κορουνδιακών πετρωμάτων.
Το πρωτότυπο της "Καιομένης Βάτου" σε λειτουργία.
Κατασκεύασα σε μικρογραφία μια τέτοια καιγόμενη και μη κατακαιόμενη "βάτο" και αξίζει νομίζω να σας περιγράψω τον απλό τρόπο με τον οποίο κατασκευάζεται! Αφού έδωσα σε έναν μικρό δενδρόσχημο θάμνο το κατάλληλο σχήμα, τον βούτηξα πρώτα σε κερί.[4] και στην συνέχεια, αλλεπάλληλες φορές σε αραιό πηλό (λάσπη). Έκανα πάνω στον νωπό πηλό, τις απαραίτητες πολλές μικρές εξόδους (τρυπούλες) του αερίου. Αφού ξεράθηκε, έβαλα το πήλινο "δενδρύλλιο" μέσα σε μια απλή φωτιά, όπου επέβαλε το κερί και ελευθερώθηκαν εσωτερικά οι περίπλοκες διαδρομές του αεριού. Συνέδεσα στην βάση του παροχή υγραερίου και το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένα καιγόμενο και μη αναλισκόμενο δενδρύλλιο.
Μάλιστα σε μια απλούστερη ακόμα εκδοχή, μπορούμε να υποθέσουμε πως το ίδιο αποτέλεσμα θα ήταν εφικτό και χωρίς κερί, αφού τα λεπτά ξύλινα κλαδάκια, με την σταδιακή καύση καταρρέουν σε στάχτη και στην θέση τους, αφήνουν ένα δενδρόσχημο πήλινο αγωγό αερίου! Είναι θέμα επιμονής και φαντασίας και με ελάχιστη προσπάθεια και επιδεξιότητα, το "θαύμα" είναι έτοιμο!
Απόσπασμα από το βιβλίο του Μιχάλη Καλόπουλου "Θαύμα ή Απάτη; Το "΄Αγιο" Φως της Ιερουσαλήμ". Εκδόσεις Χαμένη Βιβλιοθήκη Τηλ 2310 770 100
[1] Μια απλή βάτο επιδεικνύουν ακόμα σήμερα ως αντικείμενο προκυνήματος στο Σινά! Ιδέ «Το ΄Αγιον Φως» Ιωάννας Τσεκούρα σελ 46.
[2] Ο Μαδιάμ ήταν γιος του Αβραάμ (Γεν.25.2) που εποίκησε την περιοχή του Σινά. Ο πεθερός του Μωϋσή, ο Ιοθόρ, είναι απόγονός του, συνεπώς ο Ιοθόρ είναι εξίσου απόγονος του Αβραάμ όσο και ο Μωϋσής.
[3] Η απομυθοποίηση της καιόμενης βάτου είναι το αποτέλεσμα μιας μακροσκελέστατης ανάλυσης των βιβλικών και άλλων δεδομένων που μας απασχόλησε στο βιβλίο ο Ένοπλος δόλος και στο κεφάλαιο: τι ήταν επιτέλους η καιόμενη βάτος. Με βάση τις βιβλικές πληροφορίες περί βάτου, καθώς και τις ενδιαφέρουσες υποθέσεις που προέκυψαν από τη σχολαστική απομυθοποίησή της, κατασκεύασα ένα ενδιαφέρον πρωτότυπο της καιόμενης βάτου.
[4] Κερί υπήρχε ανέκαθεν. Εξίσου καλά μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και λίπος!
Πριν ξεκινήσει κανείς να ασχολείται με αυτή την νέα συγγραφική μαγγανεία του Μ. Καλόπουλου, πρέπει να παρατηρήσει το ύφος του συγγραφέα. Είναι πολλές φορές αποδεδειγμένο, ότι διακατέχεται από μια συναισθηματική φόρτιση, η οποία διαρκώς τον εμποδίσει εις την αμερόληπτη έρευνα. Αυτή λοιπόν την φόρτιση προσπαθεί να την περάσει και στον αναγνώστη του. Στην συγκεκριμένη περίπτωση και πριν παρουσιάσει την τεχνητή απάτη της ψευτο-φλεγόμενης βάτου που κατασκεύασε, φροντίζει να εμβολιάσει τον αναγνώστη με αντισημιτισμό «που όμως τελικά "έκαψε" (σκότωσε) χιλιάδες αθώους Αιγυπτίους». Παριστάνει τους Αιγυπτίους ως αθώους ώστε αυτομάτως ο αναγνώστης να θεωρήσει τους Ιουδαίους ενόχους, αν και αυτό ουδεμία σημασία μπορεί να έχει εις το ζήτημα της απομυθοποίησης της φλεγόμενης βάτου, ως παρουσίας του Θεού. Κι όμως ο Μιχάλης δεν διστάζει να το αναφέρει χρησιμοποιώντας γοητεία προς την ψυχή του αναγνώστη. Και είναι γοητεία εφόσον μεροληπτική έρευνα, διότι ο συγγραφέας Μ. Καλόπουλος δεν ζυγίζει εις τα όμματα του ευγενή ερευνητή του διαδικτύου τα εγκλήματα των αφεντών Αιγυπτίων προς τα νεογέννητα αρσενικά των δούλων Ιουδαίων: (Έξοδος, Κεφ. Α΄ «15 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τῶν Αἰγυπτίων ταῖς μαίαις τῶν Ἑβραίων· τῇ μιᾷ αὐτῶν ὄνομα Σεπφώρα, καὶ τὸ ὄνομα τῆς δευτέρας Φουά, 16 καὶ εἶπεν· ὅταν μαιοῦσθε τὰς Ἑβραίας καὶ ὦσι πρὸς τῷ τίκτειν, ἐὰν μὲν ἄρσεν ᾖ, ἀποκτείνατε αὐτό, ἐὰν δὲ θῆλυ, περιποιεῖσθε αὐτό.») και (ό.π, «22 συνέταξε δὲ Φαραὼ παντὶ τῷ λαῷ αὐτοῦ λέγων· πᾶν ἄρσεν, ὃ ἐὰν τεχθῇ τοῖς Ἑβραίοις, εἰς τὸν ποταμὸν ρίψατε· καὶ πᾶν θῆλυ, ζωογονεῖτε αὐτό.»). Άλλωστε και ο ίδιος ο Θεός το μαρτυρεί την στιγμή της καιγόμενης βάτου (Έξοδο στον κεφάλαιο Γ΄« . 7 εἶπε δὲ Κύριος πρὸς Μωυσῆν· ἰδὼν εἶδον τὴν κάκωσιν τοῦ λαοῦ μου τοῦ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ τῆς κραυγῆς αὐτῶν ἀκήκοα ἀπὸ τῶν ἐργοδιωκτῶν· οἶδα γὰρ τὴν ὀδύνην αὐτῶν… 9 καὶ νῦν ἰδοὺ κραυγὴ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἥκει πρός με, κἀγὼ ἑώρακα τὸν θλιμμόν, ὃν οἱ Αἰγύπτιοι θλίβουσιν αὐτούς »)
Έτσι λοιπόν, ο ανεξάρτητος ερευνητής δεν μπορεί να έχει καμιά συμπάθεια προς τα δεινά των Αιγυπτίων αν δεν έχει και συμπάθεια προς τα δεινά των Ιουδαίων. Ο Μ. Καλόπουλος όμως, επιθυμεί να βάλει τον αναγνώστη σε εμπαθή κατάσταση κατά των Ιουδαίων και κατ’ επέκταση ενάντια στον Μωυσή, ώστε αφού τον τυφλώσει με πάθος, μετά να μπορεί εύκολα να γίνει έρμαιο της αρπακτικής συγγραφικής του γοητείας (Β΄ Προς Τιμόθεον, Κεφ. γ΄ «13 πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι»)
Ας δει κανείς τι αναφέρει το εδάφιο περί της καιγόμενης βάτου ώστε να κατανοήσει την απάτη της κατασκευής του Μ. Καλόπουλου:
(Έξοδος κεφ. Γ΄ «1 ΚΑΙ Μωυσῆς ἦν ποιμαίνων τὰ πρόβατα Ἰοθόρ τοῦ γαμβροῦ αὐτοῦ τοῦ ἱερέως Μαδιὰμ καὶ ἤγαγε τὰ πρόβατα ὑπὸ τὴν ἔρημον καὶ ἦλθεν εἰς τὸ ὄρος Χωρήβ. 2 ὤφθη δὲ αὐτῷ ἄγγελος Κυρίου ἐν πυρὶ φλογὸς ἐκ τοῦ βάτου, καὶ ὁρᾷ ὅτι ὁ βάτος καίεται πυρί, ὁ δὲ βάτος οὐ κατεκαίετο. 3 εἶπε δὲ Μωυσῆς· παρελθὼν ὄψομαι τὸ ὅραμα τὸ μέγα τοῦτο, ὅτι οὐ κατακαίεται ὁ βάτος. 4 ὡς δὲ εἶδε Κύριος ὅτι προσάγει ἰδεῖν, ἐκάλεσεν αὐτὸν ὁ Κύριος ἐκ τοῦ βάτου λέγων· Μωυσῆ, Μωυσῆ. ὁ δὲ εἶπε· τί ἐστι; 5 ὁ δὲ εἶπε· μή ἐγγίσῃς ὧδε. λῦσαι τὸ ὑπόδημα ἐκ τῶν ποδῶν σου· ὁ γὰρ τόπος, ἐν ᾧ σὺ ἕστηκας, γῆ ἁγία ἐστί. 6 καὶ εἶπεν· ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸς τοῦ πατρός σου, Θεὸς Ἁβραὰμ καὶ Θεὸς Ἰσαὰκ καὶ Θεὸς Ἰακώβ. ἀπέστρεψε δὲ Μωυσῆς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ· εὐλαβεῖτο γὰρ κατεμβλέψαι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. 7 εἶπε δὲ Κύριος πρὸς Μωυσῆν· ἰδὼν εἶδον τὴν κάκωσιν τοῦ λαοῦ μου τοῦ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ τῆς κραυγῆς αὐτῶν ἀκήκοα ἀπὸ τῶν ἐργοδιωκτῶν· οἶδα γὰρ τὴν ὀδύνην αὐτῶν, 8 καὶ κατέβην ἐξελέσθαι αὐτοὺς ἐκ χειρὸς τῶν Αἰγυπτίων καὶ ἐξαγαγεῖν αὐτοὺς ἐκ τῆς γῆς ἐκείνης καὶ εἰσαγαγεῖν αὐτοὺς εἰς γῆν ἀγαθὴν καὶ πολλήν, εἰς γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι, εἰς τὸν τόπον τῶν Χαναναίων καὶ Χετταίων καὶ Ἀμορραίων καὶ Φερεζαίων καὶ Γεργεσαίων καὶ Εὐαίων καὶ Ἰεβουσαίων 9 καὶ νῦν ἰδοὺ κραυγὴ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἥκει πρός με, κἀγὼ ἑώρακα τὸν θλιμμόν, ὃν οἱ Αἰγύπτιοι θλίβουσιν αὐτούς.»)
Πού βρίσκεται λοιπόν η απάτη της κατασκευής του Μ. Καλόπουλου σε σχέση με την φλεγόμενη και μη καιγόμενη βάτο του Μωυσή;
Στο ότι την φλεγόμενη και μη καιγόμενη βάτο για την οποία γίνεται αναφορά εις την Παλαιά Διαθήκη, την αντίκρισε μόνο ο ίδιος ο Μωυσής και κανείς άλλος. Ο Μωυσής δεν χρειάστηκε να στήσει κάποιο μηχανισμό εξαπάτησης σαν αυτό που έστησε ο Καλόπουλος, διότι ο Μωτσής δεν έχει ακροατήριο ούτε κάλεσε κανέναν να δει την φλεγόμενη αυτή βάτο. Δεν προσπαθεί να γοητέψει με τεχνικά μέσα κάποιο ακροατήριο, αυτοαναδυκνυόμενος ως άλλος Καλόπουλος Μιχάλης. Αν θα πρέπει να καταχωρηθεί τέτοια ενέργεια εις τον Μωυσή, τότε θα πρέπει να έρθει ο ερευνητής στο συμπέρασμα πως ο Μωυσής κατασκεύασε ένα μηχανισμό θαύματος για να εξαπατήσει τον εαυτό του, εφόσον δεν είχε ακροατήριο!.
Ο μηχανισμός «γκαζιού» που ο ίδιος ο Καλόπουλος κατασκεύασε από πηλό (βάτος;) και που ασφαλώς αυτονόητα απομυθοποίησε. Φανταστείτε να μην μπορούσε κιόλας! Ανάλογες απλούστατες μεθοδεύσεις (αποχή από παρατήρηση) έπραξε και για το Άγιο Φως Ιεροσολύμων. Απομυθοποίησε και πάλι τον μηχανισμό φωσφόρου που ο ίδιος κατασκεύασε. Φοβερός απομυθοποιητής του εαυτού του ο Μιχάλης! Θα πρέπει να είναι ο μοναδικός ερευνητής στην Παγκόσμια Ιστορία που τα έχει βάλει με τον εαυτό του και καταφέρνει και τον νικάει. Είναι ταυτόχρονα νικητής και ηττημένος.
Είναι πραγματικά παράλογο γιατί ο Μ. Καλόπουλος κατασκεύασε ένα μηχανισμό εξαπάτησης ανημέρωτων, όταν ο Μωυσής δεν απέδειξε τίποτα και δεν παρουσίασε κάτι για την καιγόμενη βάτο στους συνανθρώπους του. Απλά όλα ήσαν θέμα εμπιστοσύνης. Ο Μωυσής θα μπορούσε κάλλιστα να αναφέρει, αν ο σκοπός του ήταν η εξαπάτηση, οτιδήποτε χονδροειδέστατο του είχε κατέλθει στο μυαλό, χωρίς να έχει ανάγκη από το να αποδείξει το θαύμα με οποιοδήποτε εποπτικό ή μηχανιστικό μέσο σαν αυτό που κατασκεύασε ο Καλόπουλος. Γι’ αυτό άλλωστε εις την περίπτωση του Μωυσή δεν έχει κανείς να κάνει με καμιά γοητεία, πράγμα που δεν μπορεί και να αποκλήσει για την περίπτωση Καλόπουλου.
Η βάτος του Μωυσή λοιπόν δεν καίγονταν, διότι απλά δεν φλέγονταν, αλλά αντιθέτως περιλούζονταν από το άκτιστο φως του Θεού. Το ίδιο άκτιστο φως παρουσιάζεται και στα Ιεροσόλυμα, και ο Μ. Καλόπουλος εφαρμόζοντας και σε αυτή την περίπτωση την ίδια αθεϊστική λογική, όπως με την βάτο, προσπαθεί να υποθέσει πως όλο το γεγονός εις τα Ιεροσόλυμα είναι το άναμμα του κεριού του Πατριάρχη (κτιστό φως), για αυτό άλλωστε έχει παρουσιάσει κάποιο μηχανισμό αυτοανάφλεξης προσπαθώντας να απομυθοποιήσει. Αλλά εκείνο που δεν έχει αναλάβει είναι περί του φωτός που διαχέεται εις τον ναό αυτόν της Αναστάσεως. Πώς άλλωστε θα μπορούσε ο Μιχάλης Καλόπουλος ως κτίσμα να απομυθοποιήσει κάτι που έχει τις ιδιότητες του ακτίστου; Μεγάλα τα φορτία που προσπαθεί να σηκώσει ο Μιχάλης εις την θνητή πλάτη του. Άραγε αυτή θα αντέξει με τέτοιο αθάνατο βάρος που προσπαθεί να δείξει πως σηκώνει;
Βίντεο: Μέγεθος 19Kb -Διάρκεια: 5΄΄. Επειδή εμείς οι συγγραφείς και οι σκεπτικιστές - απομυθοποιητές δεν έχουμε πολύ χρόνο από σας... προχωράμε... (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Antenna1, εκπομπή στούντιο με θέμα: ποια είναι τα τρυκ του Γκέλλερ, 28/11/2004)
Εδώ.
Διαδίκτυο
1. http://www.greatlie.com/miracles.cfm-id=1&action=detail
Τηλεοπτικοί Σταθμοί
1. Antenna1, εκπομπή στούντιο με θέμα: ποια είναι τα τρυκ του Γκέλλερ, 28/11/2004
2. Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ» Σάβατο 07/02/2004
Βιβλία
1. Σέξτος Εμπειρικός, Πυρρώνειες Υποτυπώσεις Α΄, Εισαγωγή: Τερέζα Πεντζοπούλου - Βαλάλα: Ο πυρρωνισμός, Μετάφραση Στυλιανός Δημόπουλος, Εκδόσεις Ζήτρος, Θεσσαλονίκη 2002
