ΕΡΩΤΑΣ, ΣΕΞ, ΛΟΓΙΚΗ, «12ΘΕΟΙ», ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΑΓΑΠΗ

 

ΟΙ «ΕΞΥΠΝΟΙ» vs «ΣΚΟΤΑΔΙΣΤΕΣ» ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ   «Πηδάλιον. Περί Μαλακίας, Αρσενοκοιτίας, Μοιχείας, Αιμομιξίας και Πορνείας. Εκδόσεις Περίπλους.» [Υποτίθεται πως βιβλία τέτοιου είδους έχουν την «λογική» με το μέρος τους και το «Πηδάλιον» της Ορθοδόξου Εκκλησία είναι «Μεσαιωνικό». Αληθεύει κάτι τέτοιο ή μήπως ορισμένους τους έχει τυφλώσει το πάθος;]   ΕΝΑ ΑΠΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΑΗΔΙΑΣ   Πιέστε για τα απολογητικά σχόλια.   ΤΟ ΣΤΕΙΡΟ ΣΕΞ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟ & ΣΤΑ ΑΛΟΓΑ ΟΝΤΑ   Οι υποστηρικτές του ερωτισμού, δεν αναφέρονται ποτέ εις την λογική γύρω από την ύπαρξη και την λειτουργία του έρωτα, δηλαδή στην δημιουργία απογόνων, αλλά μόνο εις την ευχαρίστηση και δηλαδή εις το πάθος [τους], το οποίο αφού πρώτα τους φιμώσει τον Λόγο που ο Θεός τους έδωσε ως λογική, κατόπιν τους δένει χειροπόδαρα και τους μετατρέπει σε άλογους σκλάβους του, οι οποίοι αδυνατούν να κατανοήσουν τα ευνόητα, έπειτα από μια ζωή σκοτισμού της ψυχής από τις σωματικές αμαρτίες. Οι άνωθι φωτογραφίες είναι χαρακτηριστικές της αλογίας εις την οποία περιπίπτει ο άνθρωπος αναζητώντας διαρκώς την ηδονή, χαλκεύοντας την λογική της ύπαρξης του αναπαραγωγικού του συστήματος, την ιερή τεκνογονία. Μαζοχισμοί, κοπρολαγνίες, ουρολαγνίες, κτηνοβασίες, ομοφυλοφιλίες και τα άλλα παράλογα συναφή, είναι όλα όσα υπόσχεται το πάθος της Αφροδίτης, ενάντια εις την λογική της τεκνογονίας του Χριστιανισμού. Οι κτηνοβασίες των αρχαίων θεών αποδεικνύουν περίφημα, πως οι λεγόμενοι παγανιστικοί θεοί δεν  είναι θεοί, παρά είτε είναι παθιασμένοι δαίμονες, είτε κατασκευάσματα ανθρώπων που απεικόνισαν τα πάθη τους, παρουσιάζοντας θεούς με παράλογη (παθιασμένη) συμπεριφορά γύρω από την αναπαραγωγική λειτουργία την οποία παραχάραξαν σε καθαρό και συστηματικό αναποτελεσματικό αυνανισμό.   Κατά Λουκά, Κεφ. Η΄ «11 Ἔστι δὲ αὕτη ἡ παραβολή· ὁ σπόρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ· 12 οἱ δὲ παρὰ τὴν ὁδόν εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, εἶτα ἔρχεται ὁ διάβολος καὶ αἴρει τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν, ἵνα μὴ πιστεύσαντες σωθῶσιν. 13 οἱ δὲ ἐπὶ τῆς πέτρας οἳ ὅταν ἀκούσωσι, μετὰ χαρᾶς δέχονται τὸν λόγον, καὶ οὗτοι ῥίζαν οὐκ ἔχουσιν, οἳ πρὸς καιρὸν πιστεύουσι καὶ ἐν καιρῷ πειρασμοῦ ἀφίστανται. 14 τὸ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας πεσόν, οὗτοί εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, καὶ ὑπὸ μεριμνῶν καὶ πλούτου καὶ ἡδονῶν τοῦ βίου πορευόμενοι συμπνίγονται καὶ οὐ τελεσφοροῦσι.» Η μέριμνα της ηδονής, πέρα από εκείνη του πλουτισμού, οδηγεί σε αδικίες και παραλογισμούς, σε πορνική στάση ζωής. Το πάθος έρχεται σε σύγκρουση με τα κελεύσματα της Θείας Ευχαριστίας μέσα στον άνθρωπο. Κάποιοι δοκιμάζουν τον αγώνα και τον κερδίζουν, άλλοι αδιαφορούν και νομίζουν πως σωματική πορνεία και σωτηρία της ψυχής είναι πράγματα ξεχωριστά. Άλλοι τέλος γνωρίζουν πολύ καλά τι συμβαίνει, αλλά μπρος στην σάρκα (λογισμούς τους), στην οποία υποτίθεται «αδυνατούν» να αντισταθούν, ακολουθούν τον δρόμο της απώλειας, μη θέλοντας ποτέ να δοκιμάσουν να αγωνιστούν πραγματικά. Στην σύγχρονη εποχή, πορνείες στην νεαρή ηλικία αφήνουν ηδονιστικά μνημονικά κατάλοιπα στο μυαλό και την καρδιά του ανθρώπου, ο οποίος προσπαθεί με κάθε πρακτικό μέσο αργότερα να ζήσει ξανά, μπαίνοντας μέσα σε ένα φαύλο κύκλο προσπάθειας και επανάληψης «μέγιστου» αισθησιασμού. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πλάνη από εκείνη που υποστηρίζει πως η χαρά βρίσκεται μόνο μέσα στην αμαρτία.  Διότι η πλάνη αυτή αφορά εκείνους που δεν διάβηκαν την διάβαση των Μυστηρίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας και δεν γνωρίζουν συνεπώς πως είναι η απέναντι πλευρά του δρόμου. Από την δική τους μοναχική μεριά εξάγουν συμπεράσματα και για τους απέναντι, που κάποτε ήταν στο δικό τους πεζοδρόμιο. «Εκεί που ήσουν ήμουνα και εκεί που είμαι μακάρι να έρθεις. Αμήν.»

1.	ΤΟ ΧΩΡΑΦΙ, Ο ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ & ΟΙ ΓΕΩΡΓΟΙ (ΠΕΡΙ ΣΕΞ & ΛΟΓΙΚΗΣ)
2.	ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ «ΣΕΞ» στην ΒΙΟΛΟΓΙΑ;   Είναι το «βιολογικό σεξ» λογικό; Φύση. Πρέπει να την ακολουθεί ο άνθρωπος;
3.	ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΕΞ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ;   Είναι το «ανθρώπινο σεξ» λογικό;
4.	ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΣΕΞ ως ΠΑΡΑΛΟΓΗ ΠΑΡΕΚΤΡΟΠΗ   01. Αυνανισμός       «Ολιστική Ιατρική» και προώθηση αυνανισμού ένεκα «σοφίας»        Αυνανισμός & αρχαίοι θεοί 02. Ομοφυλοφιλία & Αρσενοκοίτηδες       Ομοφυλοφιλία & αρχαίοι θεοί 03. Κτηνοβασία       Κτηνοβασία & αρχαίοι θεοί 04. Όργια – Πολυγαμία - Μοιχεία       Πολυγαμία - Μοιχεία & αρχαίοι θεοί 05. Κοπρολαγνεία 06. Νεκροφιλία       Νεκροφιλία & αρχαίοι θεοί 07. Σαδομαζοχισμός 08. Ουρολαγνεία 09. Υποταγή 10. Συντριβή 11. Παιχνίδια του Σεξ 12. Πορνεία, Μαστροπεία & Πορνογραφία 13. Παιδεραστία 14. Φετιχισμός 15. Πρωκτικές ανοησίες 16. Προφυλακτικά 17. Στείρωση 18. Εκτρώσεις (Δολοφονίες) 19. Ο στοματικός έρωτας       α. Στοματικός έρωτας & καρκίνος       β. Στοματικός έρωτας & αρχαίοι θεοί 20. Τριβαδική ασέλγεια 21. Επιδειξιμανία 22. Έκφυλοι 23. Μουσική του σεξ (Γαμοτράγουδα) & λογική
5.	ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ ΣΕΞΙΣΤΩΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΣΕΞ   1. «Μου αρέσει!»     α. «Μου αρέσει!»: Λογική ή πάθος;     β. «Μου αρέσει!»: Μπορεί να στηθεί ως πειστικό επιχείρημα; 2. «Χριστιανοί είστε συμπλεγματικοί» 3. «Πρότυπά μας τα ζώα» 4. «Το σεξ κάνει καλό στην υγεία»
6.	ΠΑΡΘΕΝΙΑ, ΕΠΙΣΤΗΜΗ & ΘΡΗΣΚΕΙΑ
7.	ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΕΞ ΚΑΛΟ ή ΚΑΚΟ;
8.	Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ, Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ & ΤΟ ΣΕΞ, Η ΑΓΑΠΗ   α. Η περίπτωση του Λωτ και των θυγατέρων του β. Η πορνεία στον Ορθόδοξο Χριστιανισμό γ. Λόγια αγάπης να της λες (Άγιος Ι. Χρυσόστομος) δ. Πέθανε για χάρη της αν χρειασθεί (Άγιος Ι. Χρυσόστομος)
9.	ΠΑΡΘΕΝΙΑ, ΕΠΙΣΤΗΜΗ & ΘΡΗΣΚΕΙΑ
10.	ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΕΞ
11.	ΑΓΑΠΗ & ΕΡΩΤΑΣ ΣΕ ΕΠΙΣΤΗΜΗ & ΘΡΗΣΚΕΙΑ
12.	ΕΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ «ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ»
13.	ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ ΤΟΥ ΣΕΞ
14.	Η [επαγγελματική] ΠΟΡΝΕΙΑ
15.	ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ & ΣΕΞ
16.	ΑΡΧΑΙΟΙ ΘΕΟΙ & ΣΕΞ
17.	ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΑΤΕΣ     «ΕΒΡΑΙΟ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ» ΓΑΜΟΣ ΠΑΤΕΡΑ- ΚΟΡΗΣ («Οδυσσέας Επικουρίδης», επιστολή στον Απολογητή)   ΚΩΔΙΚΑΣ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ & ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ (Αναγνώστης περιοδικού Ram, τεύχος 194, Αλληλογραφία, σσ. 206 - 207)   ΟΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΑΓΙΟΣΥΝΗ ΔΙΑ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΓΑΜΙΑΣ (Παναγιώτης Μαρίνης. τηλεοπτικός σταθμός Alter, Σάββατο 07/02/2004)   ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΜΕ ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΔΙΑΡΡΗΓΝΥΕΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΒΙΟ & ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΓΑΜΟ (Παναγιώτης Μαρίνης, π. Τρίτο Μάτι, ένθετο, σελ. 7)   Ο ΠΟΛΥΘΕΙΣΜΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΘΙΚΟ ΝΟΜΟ (Δ. Δελής, Ένα 5.5.88, σελ. 124)   «ΣΚΟΤΑΔΙΣΤΕΣ» ΙΕΡΕΙΣ & «ΕΡΩΤΥΛΟΙ» ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ (Κοσμάς Βίδος, Εφημερίδα Το Βήμα, Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2007, σελ. Α30)   ΑΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΟΙ & ΑΜΑΘΕΙΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΑΝ ΤΗΝ ΣΑΠΦΩ (Λάδα Ταξιαρχούλα, περιοδικό Δαυλός, τεύχος 268,  Σελ. 19496)   ΑΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΟΙ & ΑΜΑΘΕΙΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤOYN ΤΗΝ ΣΑΠΦΩ No2 (Δημήτριος Λάμπρου, σταθμός Alpla, «Καλημέρα σας», Βήμα, 12/06/08)
18.	ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ   Ένα απτό παράδειγμα σεξουαλικού παραλογισμού & αηδίας Ο «σύγχρονος μοναχισμός» για απεξάρτηση Πλανεμένος ιατρός επιθυμεί βρέφη 2 μηνών Η «δοκιμασία» (τεστ) του παθιασμένου Σεξιστικά ζητήματα Το σεξ αναιρεί επαινώντας το ολοκαύτωμα Οι γάμοι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (Η χήρα με το σκύλο)
19.	ΠΗΓΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ

 

 

33 ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ἐν ἐμοὶ εἰρήνην ἔχητε. ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἔξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον. Ιησούς Χριστός, Κατά Ιωάννη, Κεφ Ισ΄   Αν ο Ιησούς Χριστός νίκησε τον κόσμο και τους παραλογισμούς του, γιατί φοβάται ο καθείς ότι θα χάσει ή δεν μπορεί να κερδίσει τα πάθη του (*); επειδή παρατηρεί τους άλλους και τις ακολασίες τους; Χτίστηκε ο καθένας εις ομοίωση του Θεού; Άρα μπορεί. Απλά δεν θέλει να προσπαθήσει... Ορισμένοι άνθρωποι νομίζουν πως το να κερδίσουν τα πάθη τους, και να αντιταχθούν στο συνεχόμενο σεξ, είναι «αδύνατο», αφού πλέον όλοι «εμπλέκονται» σε αυτή την σήμερα πολλές φορές εκτός γάμου σωματική «επικοινωνία». Άλλωστε γι’ αυτούς δεν υπάρχει κανένα νόημα να το σταματήσουν, αφού δεν ξέρουν ούτε μπορούν να εννοήσουν τι κερδίζουν. Το σεξ γι’ αυτούς, υποτίθεται είναι μια «ανάγκη» και «σωματική λειτουργία», που επιβάλλεται από την «γενετήσια ορμή» η οποία ελλοχεύει στα «γεννητικά όργανα». Η σεξουαλική στάση όμως είναι ζήτημα εγκεφάλου, σκέψεων, λογισμών, παραλογισμών, φαντασίας και πάθους. Όχι γεννητικών οργάνων. Όσο περισσότερο ασχολείται με το σώμα και το σεξ κανείς, τόσο περισσότερο παθιάζεται και τόσο δυσκολεύεται να καταλάβει που βρίσκεται το κακό, αφού το «καλό» είναι τα συναισθήματα της «ηδονής», που βιώνει κάνοντας χρήση μόνο του δικού του ή και ενός ή περισσοτέρων ξένων σωμάτων. Όσο όμως κανείς απέχει από το πάθος, τόσο ανεξαρτητοποιείται και πραγματικά ελευθερώνεται, αφού πλέον ούτε το πάθος, τον ή την «κολλά» με τις ώρες στην αναζήτηση του «επόμενου» ερωτικού συντρόφου, στο ξενύχτι με τους μεθυσμένους και στις ναρκωτικές ουσίες για την κατάργηση του Κεντρικού Εγκεφαλικού Ελέγχου των πράξεων εις αποχαλίνωση της ακολασίας, ή στην διαρκή αναζήτηση της «παντοτινής σεξουαλικής εμφάνισης» και νεότητας ή στις πορνογραφικές σελίδες στο διαδίκτυο που καταβροχθίζουν ψυχές και χρήματα. Το να προτείνει κανείς σε ένα σεξουαλικά παθιασμένο να απέχει από το σεξ είναι σαν λέει σε ένα παχύσαρκο να πάψει να τρώει γλυκά ή λιχουδιές. Η απάντηση του παχύσαρκου είναι η εξής: -Μα γιατί να στερηθώ το γλυκό; Εκείνο που δεν καταλαβαίνει ο παχύσαρκος είναι πως η στέρηση που θα έχει από την «έλλειψη» γλυκού μέσα σε μια νηστεία, δημιουργείται από την ήδη αυξημένη κατανάλωση γλυκών. Αν ασκηθεί εις την μη κατανάλωση των γλυκισμάτων, τότε αυτά παύουν με τον καιρό να γίνονται αντιληπτά ως απαραίτητα και δεν υπάρχει πλέον καμία «στέρηση», αφού δεν υπάρχει και επιπλέον παθιασμένη επιθυμία γι’ αυτά. Και σίγουρα κάποιος θα σκεφτεί: -Μα τι σχέση έχει το γλυκό με το σεξ; Το σεξ δεν βλάπτει, αλλά κάνει καλό στην υγεία! Υπάρχει μια σειρά από αναλήθειες μέσα σε αυτά τα λόγια. Πρώτον, δεν είναι το σεξ που κάνει καλό στην υγεία αλλά η λειτουργία της αναπαραγωγής. Οι κερδοσκόποι όμως του σεξ παίζουν με τις λέξεις και συγχέουν τις σωματικές λειτουργίες με τις ακολασίες για αποπροσανατολισμό των «πιστών» τους. Έπειτα το σεξ μπορεί να φέρει και το κακό. Αφού το πάθιασμα χωρίς κανένα σχεδιασμό αναπαραγωγής, οδηγεί τις περισσότερες φορές σε ψέματα, φόνους από ζήλειες, διαζύγια, εκτρώσεις, μίση κ.α. Αλλά αυτά δεν είναι τίποτα. Το αχαλίνωτο σεξ έφερε και το AIDS, δηλαδή υποτίθεται την αντίδραση της «φύσης» στην γενικευμένη πορνεία του σώματος (πολυγαμία και σεξ εκτός γάμου). Υπάρχουν όμως και μερικοί «φωστήρες» που είπαν πως: -Το AIDS το κατασκεύασαν στα εργαστήρια κάποιοι επιστήμονες! Για την χριστιανική θέση, κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά απίθανο. Το πιθανότερο είναι πως η πλάση έχει εις ενέργεια τους μηχανισμούς εκείνους που τίθενται υπέρ της Θείας Βουλήσεως (Γάμος). Ειδάλλως τίθεται το ερώτημα: ποιος έφτιαξε την ζωή; Αν κανείς παραδέχεται πως ο Θεός κατασκεύασε τον κόσμο, δεν μπορεί να μην δεχτεί πως «κατασκεύασε» ή επιτρέπει να υπάρχει και το AIDS, έστω και αν αυτό αποτελεί «εξέλιξη». Διότι ακόμη και αν ο Θεός δεν το κατασκεύασε ευθέως στο απώτατο παρελθόν, εντούτοις επέτρεψε την εμφάνισή του μέσα στον χρόνο και δηλαδή «σήμερα». Και εδώ ίσως ο άθεος κατηγορήσει τον Θεό γι’ αυτό. Όμως κάτι τέτοιο είναι λάθος. Αφού δεν είναι ο Θεός που ευθύνεται για την μετάδοση του ιού, αλλά οι ακολασίες του ανθρώπου. Διότι ο λόγος της εγκαθίδρυσης του γάμου από τον Θεό, δεν ήταν μόνο η θέωση, και δηλαδή η απεξάρτηση από το πάθος και η άνοδος προς την αγάπη για το έτερο ήμισυ, που πλέον δεν ήταν «σώμα» προς απλή τέρψη αλλά πρόσωπο προς γενικευμένο ενδιαφέρον, αλλά και η προστασία από τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες. Η γενιά όμως του ’60, ’70, ’80, ’90 θεώρησε πως ο γάμος είναι μια «βλακώδης» αρχαία διδαχή που δεν μπορεί να έχει σχέση με τον Θεό. Η αποχή από το σεξ και ο γάμος είναι «ανοησίες» και «Ταμπού». Απελευθέρωσε τα πάθη της, αφού όλες οι προηγούμενες «ασθένειες» της γενετήσιας ομιλίας είχαν αποσοβηθεί (βλ. σύφιλη, βλεννόρροια κ.λ.π.) και επιδόθηκε σε οινόπνευμα, «πάρτι», ξενύχτια, σεξ και «ροκ εν ρολ». Μερικά χρόνια αργότερα ο μπαμπούλας του AIDS, συνέπεια της γενικευμένης ματαιοδοξίας αυτών των γενεών, έστελνε στον άλλο κόσμο αδιάβαστους μια σειρά από πορνο - «στάρ», «καζανόβες» και «υψηλών προδιαγραφών» ιερόδουλες, ενώ βύθιζε την παγανιστική Αφρική σε ένα αφάνταστο σεξουαλικό νεκροταφείο, όπως και αργότερα μεγάλο μέρος της δύσης. Κι όμως ενώ η γενικευμένη πορνεία οδηγεί σε αυτό τον φρικτό θάνατο, πολλοί είναι εκείνοι που διδάσκουν στην τηλεόραση το πως να είναι ο κόσμος «σέξι» εις την εμφάνιση. Και δηλαδή το πως να μεταδίδει την αρρώστια προσκαλώντας σε εφήμερες σχέσεις εις τέρψη ακολασίας και πάθους.   * Σημείωση: Προσοχή! Ο σπόρος του ευαγγελικού λόγου (Κατά Λουκά, Κεφ. Η΄ «11 Ἔστι δὲ αὕτη ἡ παραβολή· ὁ σπόρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ·») είναι μια εν δυνάμει κατάσταση που με τον καιρό γίνεται κίνηση και ανάπτυξη του φυτού της πίστεως δια μέσω της άσκησης και των Μυστηρίων. Δεν θα πρέπει κανείς να απελπίζεται αν δεν τα καταφέρνει επί της νίκης των παθών από την πρώτη στιγμή, θα δεν πρέπει κανείς να κάνει κρίση σωτηρίας επί των άλλων, γιατί ποτέ του δεν μπορεί να γνωρίζει τι συμβαίνει μέσα στον άλλον με το φυτό της Χριστιανικής Πίστεως και τέλος δεν θα πρέπει ποτέ κανείς να υπερηφανεύεται για ότι κατορθώνει. Διότι το φυτό της παλινόρθωσης του ανθρώπου ενδέχεται να πληγεί και από παρασιτικές ασθένειες που του στερούν την ανάπτυξη και το πισωγυρίζουν. Μια από αυτές είναι και το παράσιτο της υπερηφάνειας. Άλλη δε παρασιτική ασθένεια είναι η ψευδαίσθηση ότι ο καθένας άνθρωπος έχει «μόνο ένα» πάθος ή ελάττωμα που χρειάζεται διόρθωση.

 

 

 

 

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΕΞ ΣΤΗΝ ΒΙΟΛΟΓΙΑ;

 

Το σεξ στην βιολογία είναι ο τρόπος αναπαραγωγής με τον οποίο δύο άτομα διαφορετικού φύλλου ενώνουν το βιολογικό τους κώδικα DNA  δίδοντας απογόνους. Αυτό σημαίνει πως η σεξουαλική πράξη καταλήγει στην συνάντηση του ενός βιολογικού υλικού με εκείνο του άλλου. Ασφαλώς δεν λείπουν οι εξαιρέσεις στα ζώα αλλά μάλλον είναι περιορισμένες σε έκταση.

 

Είναι το «βιολογικό σεξ» λογικό;

Ως «βιολογικό σεξ» εννοείται εδώ το σεξ που κατά πλειοψηφία χρησιμοποιείται στην φύση από τα ζώα, δηλαδή ο μηχανισμός που οδηγεί στην τεκνοποίηση και δηλαδή στην αναπαραγωγή του είδους. Σαφώς λοιπόν το βιολογικό σεξ ενέχει τουλάχιστον περισσότερη λογική από τον λογικό άνθρωπο, διότι τα διαφορετικά αναπαραγωγικά βιολογικά συστήματα δύο διαφορετικών σεξουαλικά διαφοροποιημένων ατόμων, ενώνονται και δίδουν απογόνους. Δηλαδή τα δύο όργανα οδηγούν στην επίτευξη του τελικού σκοπού, για τον οποίο λογικά, και όχι τυχαία, υπάρχουν.

 

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΕΞ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ;

 

Αν και το σεξ θα έπρεπε στο ανθρώπινο είδος να έχει τον ίδιο σκοπό με εκείνον που υπάρχει κατά το πλείστον εις την φύση, εντούτοις το σεξ για τον άνθρωπο έχει περάσει από την καθαρή αναπαραγωγική λειτουργία, σε μια άκρατη σεξομανία που σκοπό δεν έχει να αναπαράγει το είδος, αλλά που ως σκοπό έχει μόνο την ευχαρίστηση και την ιδιοτέλεια των ατόμων που συνευρίσκονται, παρά την δημιουργία νέων βιολογικών όντων. Μάλιστα η απόδειξη πως το σεξ χρησιμοποιείται από τον άνθρωπο για την ιδιοτέλεια είναι η χρήση σπερμοκτόνων, προφυλακτικών, εκτρώσεων, αυνανιστικών συσκευών και μηχανημάτων, σεξ από απόσταση δια μέσω τηλεφώνου, βίντεο, κ.λ.π.

 

Είναι το ανθρώπινο σεξ λογικό;

Ως «ανθρώπινο σεξ», θα εννοηθεί εδώ το σεξ που δεν οδηγεί στην αναπαραγωγή, αλλά καθαρά στην ευχαρίστηση και στην ικανοποίηση των ερωτικών συντρόφων, έστω και αν ο άνθρωπος ανήκει στα βιολογικά όντα. Το ανθρώπινο σεξ λοιπόν δεν ενέχει λογική, αλλά πάθος. Αυτό γιατί αν και το σεξ υπάρχει λογικά για την δημιουργία απογόνων, εντούτοις ο άνθρωπος απορρίπτει την δημιουργία απογόνων, στο μεγαλύτερο μέρος των περιπτώσεων που χρησιμοποιεί αυτόν τον βιολογικό μηχανισμό, και δηλαδή αυτή την λογικά βιολογικά ύπαρξη του αναπαραγωγικού συστήματος και διαλέγει μόνο την αυτοϊκανοποίηση, δηλαδή το προσωπικό πάθος.

Αν το σεξ δεν είχε αυτό το σκοπό, δηλαδή την δημιουργία απογόνων, τότε ο άνδρας δεν θα έπρεπε να έχει σπέρμα και η γυναίκα ωάριο. Σαφώς ο άνδρας έχει σπέρμα και η γυναίκα ωάριο, όχι για την καλοπέραση αλλά για την δημιουργία βιολογικών απογόνων. Εκείνοι λοιπόν που χρησιμοποιούν το σεξ 99% ή 100% για να μην κάνουν απογόνους, έχουν παρεκτραπεί λογικά από την ορθή λειτουργία και έχουν περιπέσει μέσα σε ένα πάθος. Γι’ αυτό και ο άνθρωπος μη θέλοντας να χρησιμοποιήσει λογικά το αναπαραγωγικό σύστημα για την αναπαραγωγή, χρησιμοποιεί πότε χάπια που καταστρέφουν το σπέρμα, πότε χάπια που καταστρέφουν το ωάριο, πότε προφύλαξη, πότε εκσπερμάτωση οπουδήποτε αλλού εκτός του γυναικείου κόλπου, που έχει την λειτουργία να το συλλέγει για να το οδηγήσει στο ωάριο, και τέλος φτάνει και μέχρι του σημείου να σκοτώσει τους απογόνους (έκτρωση), απόδειξη του ότι το σεξ δεν χρησιμοποιήθηκε για την αναπαραγωγή, αλλά για προσωπική ικανοποίηση, με αποτέλεσμα το σεξ πλέον να μην είναι τρόπος γέννησης της ζωής, αλλά λόγος ακύρωσής της, δηλαδή το ακριβώς αντίθετο από τον λόγο ύπαρξής του.

Μάλιστα ο άνθρωπος, αν και υποτίθεται έλλογος, σκοτίζεται τόσο από το πάθος, ώστε κυνηγά τυφλός την συνεύρεση ακόμη και με βιολογικά όντα που δεν μπορούν να δώσουν απογόνους π.χ. ίδιου φύλου, παιδιά (με μη ανεπτυγμένο αναπαραγωγικό σύστημα), ζώα κ.α. Πόσο λογική λ.χ. μπορεί να είναι η κτηνοβασία; Φυσικά καθόλου και αυτό διότι το σεξ δεν χρησιμοποιείται για να αναπαράγει αλλά για να ικανοποιήσει, με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να πέφτει εις τα βάραθρα της ανόητης και παράλογης ακολασίας. Δεν λείπουν στην Ευρώπη «ζωολογικοί κήποι» όπου τα ζώα εκπορνεύονται για χάρη κτηνοβατών.

Ο άνθρωπος λοιπόν, αν και ανήκει εν τέλει στα λογικά όντα, κατά κόρον χρησιμοποιεί το σεξ ανορθολογικά. Και γιατί; Διότι το πάθος διέστρεψε και συσκότισε την λογική του, η οποία πλέον μηχανεύεται τρόπους για να παθιάζεται περισσότερο, παρά για να αναπαράγεται μέσα σε νέους απογόνους.

 

Όργια – Πολυγαμία - Μοιχεία

Και τα όργια, και η πολυγαμία και η μοιχεία αποτελούν καθαρές περιπτώσεις χρήσης του σεξ, αυστηρά για την ικανοποίηση και όχι για την γονιμοποίηση. Αυτό γιατί ο κάθε άνθρωπος για να δώσει απογόνους χρειάζεται μόνο έναν σύντροφο. Στην περίπτωση των οργίων, όπως και της πολυγαμίας, οι σύντροφοι είναι πολυπληθείς και εξ αυτού άχρηστοι, εφόσον ένας και μόνον ένας σύντροφος, μπορεί να δώσει απογόνους, εφόσον υγιείς. Στην δε περίπτωση της μοιχείας, ουδέν λογικό ακολουθείται εφόσον ο έτερος σύντροφος μπορεί να δώσει απογόνους, με συνέπεια ο νέος σύντροφος να καθίσταται περιττός. Δεν χωρά αμφιβολία πως λογικά τα όργια, η πολυγαμία και η μοιχεία είναι παρεκτροπές. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση εκείνη που ο σύντροφος δεν μπορεί να δώσει απογόνους; Νομιμοποιείται η μοιχεία λογικά; Εδώ θα δοθεί απάντηση με μια νέα ερώτηση: δηλαδή ο μοίχος ή η μοιχαλίδα μοιχεύει για να δώσει απογόνους ή γιατί έχει πάθος;

 

α. Πολυγαμία - Μοιχεία & αρχαίοι θεοί

    Βλ. την εορτή του Κάνωβη και τα όργια στους ναούς του Αντίνοου.

 

 

Κοπρολαγνεία

Μια από τις πιο κακοήθεις ανοησίες της χρήσης του σεξ καθαρά για την απόλαυση και όχι για την τεκνοποίηση, είναι η κοπρολαγνεία. Διότι τι χρειάζεται η κατάποση κοπράνων για την παραγωγή σπέρματος ή ωαρίου; Δεν χωρά αμφιβολία πως η κοπρολαγνεία είναι καθαρός παραλογισμός, εφόσον ένα ον επιλέγει ως τροφή του άχρηστο βιολογικό υλικό, το οποίο δεν θα επέλεγε καθαρά ως τροφή ακόμη και σε περίοδο λοιμού. Όμως το σεξ και η χρήση του μόνο για την απόλαυση οδηγεί μερικούς εις αυτή την μιαρή συμπεριφορά. Τι να προσθέσει κανείς; Ποιος είναι εκείνος ο οποίος θα έτρωγε κόπρανα αρρώστων από το νοσοκομείο; Μάλλον κανείς. Όμως αν ο «ερωτικός σύντροφος» είναι «ακαταμάχητος» για το έτερο ήμιση, τότε αυτό πράττει την μίζερη πράξη, ως επακόλουθο της αιχμαλωσίας του στο βλακώδες πάθος.

 

Αριστερά: Υποχείριο του πάθους, πέφτει σε παντοειδής βλακοφανέστατες ακολασίες. «Καθαρίζει» με την γλώσσα του αποχωρητήριο. Λίγο εκεί δίπλα βρίσκεται και παραμονεύει η ουρολαγνεία και η κοπρολαγνεία. (Πηγή Φώτο: Λογοκριμένη)

 

Νεκροφιλία

Υπάρχουν σπάνιες περιπτώσεις παθιασμένων από την χρήση του σεξ ανθρώπων, που πίπτουν σε αισχρές και κακοήθεις πράξεις. Και πολλές φορές στις πιο αποτρόπαιες. Μία από αυτές είναι η ασέλγεια νεκρών ατόμων, σε χώρους νεκροτομείων και γραφείων κηδειών. Η χρήση του σεξ και πάλι καθαρά για λόγους απόλαυσης, οδηγεί μερικούς στην ανοησία της συνουσίας με νεκρό βιολογικά όν, το οποίο δεν υπάρχει ουδεμία περίπτωση να δώσει απογόνους. Δεν χωρά αμφιβολία πως βιολογικά η νεκροφιλία είναι παρεκτροπή. Ποτέ το νεκρό άτομο δεν μπορεί να δώσει απογόνους και όμως ανόητοι συνουσιάζονται με αυτό.

   

    α. Νεκροφιλία & Αρχαίοι θεοί

    Βλέπε την περίπτωση του θεού Διονύσου

  

 

Παιδεραστία

 

Σαδομαζοχισμός

Και πάλι το πάθος πάνω από την λογική. Διότι αν οι αγαπητοί παθιασμένοι φίλοι και συνάνθρωποι χρειάζεται να πονέσουν για να απολαύσουν, είναι σίγουρο πως κάτι τέτοιο επιστημονικά είναι άχρηστο για την τεκνογονία. Διότι η τεκνογονία χρειάζεται το σπέρμα και το ωάριο και μια γυναίκα να κυοφορήσει και δεν εξαρτάται από τον πόνο ή την ευχαρίστηση του ανθρώπου. Ορισμένοι όμως σκλάβοι στο πάθος, αδυνατούν να οδηγηθούν εις τεκνογονία εάν δεν μαρτυρήσουν! Και έπειτα έρχονται κάποιοι να κατηγορήσουν τους Χριστιανούς ως ανθρώπους που εύκολα μαρτυρούν για τον Θεό τους, όταν ο άλογος παγανισμός τους ρίχνει στο καθημερινό μαρτύριο του βασανισμού του κορμιού τους για σκέτη απόλαυση. Ούτε καν δίδουν απογόνους! Για στείρα απόλαυση βασανίζουν το σώμα τους... τι χρειάζεται να πει κανείς παραπάνω;

Αριστερά: Ποιος άντρας θα δέχονταν ποτέ να γίνει τασάκι για κάποια ή κάποιον από τον οποίο δεν «έλκεται σεξουαλικά»; Κανείς, είναι η απάντηση. Κι όμως το πάθος της σεξουαλικής μανίας όχι οδηγεί όχι μόνο σε «εξευτελισμούς», που είναι το λιγότερο, αλλά και σε ακύρωση της λογικής του ανθρώπου (πλάνη). Διότι ο εν λόγω εικονιζόμενος, υποχείριο του πάθους και εξαρτημένος, όσο στάχτη από καρκινογόνα τσιγάρα και αν καταπιεί, δεν πρόκειται ποτέ του να τεκνοποιήσει με αυτή την μέθοδο.  Ας σημειωθεί δε πως ο εν λόγω «εξευτελισμός» είναι παράγωγο της δυτικής αστικής κουλτούρας, αφού το τσιγάρο και το κάπνισμα είναι προϊόντα δικά της τα οποία δεν βρίσκονται μέσα σε καμιά «φυσική λειτουργία» ή «γενετήσιο γονίδιο» που κληροδότησε τάχα η φύση στον άνθρωπο, όπως τάχατες είναι η ομοφυλοφιλία που «υπάρχει στην φύση».

 

Φετιχισμός

Ψυχοπαθολογία: Φυσιολογικώς η ψυχική αναπαράσταση γυμνής γυναικός ή η θέα μέλους του σώματος της επιφέρει διέγερση παρά τον άνδρα και επιθυμία προς απόκτηση αυτής και αντιστρόφως παρά την γυναίκα. Αλλά οσάκις επί της θέας αναπαράστασης γυναικείων μελών ή αντικειμένων άτομα τίνα παθολογικά, άνευ επιθυμίας τινός προς απόκτηση της γυναίκας, πάσχουν στύση, αλλά και εκσπερμάτωση, το τοιούτο αποτελεί διαστροφή, την οποία οι περί τον Kraft Ebing κάλεσαν φετιχισμό.

Οι φετιχιστές, σπανιότατα ομοφυλόφιλοι, αποτελούν τύπους έκφυλους, των οποίων τα στίγματα της παθήσεως εμφανίζονται πρόωρα κατά το 10ον - 13ον έτος της ηλικίας των με ερωτικά όνειρα και ισχυρές γενετησίους διεγέρσεις, τις οποίες το πρώτον έσχον κατά την εφηβία σε συνδυασμό με αναπαραστάσεις γυναικείων μελών ή αντικειμένων. Άπειρα είναι τα διεγείροντα τις ορμές των παθολογικών τούτων όντων άλλοτε ο λαιμός τη γυναίκας ή οι μαστοί, οι γλουτοί, η κνήμη, τα σφυρά, η ρις, η κόμη κλπ., άλλοτε γυναικεία αντικείμενα (υποδήματα, εσώρουχα, περικνημίδες, ρινόμακτρα κλπ.), προς την κλοπή των οποίων μύριους μηχανεύονται τρόπους κ.λ.π. Τα αντικείμενα ταύτα, όταν, σε στιγμήν γενετησίου σπασμού κατά την συνουσία ή τον υπό γυναικός παρ’ αυτούς διενεργούμενο αυνανισμό, το πρώτο υποπίπτουν στην όραση των, αποτελούν πλέον δι’ αυτούς στο μέλλον μέσον και όργανο προς διέγερση ή συνουσία. Άλλοτε πολύ παραδοξότερα αντικείμενα ή γεγονότα ή αναπαραστάσεις εικόνων διεγείρουν τούτους. Ούτως άνθρωποι επί τη όψει πέλματος γυναικείου υποδήματος φέροντος ήλους συνεκινήθησαν και άλλους συνεκίνησεν η ανάμνηση γραίας φορούσης σκούφο. Τέλος άλλοι διεγείρονται με γυναικείας δυσμορφίας, ως την χωλότητα, τις κυφώσεις, την παρουσία διαφόρων όγκων κ.λ.π.. Ετέρα μορφή της νόσου είναι η μελάνης σπίλωσης ή η αποκοπή των εσθήτων των γυναικών. Ιδιαίτερη κατηγορία αποτελούν οι ψυχοπαθείς οι οποίοι σε συγκεντρώσεις. σε δολοφονίες, λεωφορεία κ.λ.π. αποκόπτουν τις πλεξίδες των νεανίδων. Ούτοι φέρονται ακατάσχετοι προς πάσα συναντώμενη καθ’ οδό πλεξιδοφόρο νεανίδα, η επαφή ή η τριβή της πλεξίδας της οποίας προκαλεί σε αυτούς οργασμό και εκσπερμάτωση μεθ’ ηδυπάθειας. Αλλά επειδή δεν είναι πάντοτε σε αυτούς εύκολη η πράξη αυτή σε κατάλληλη στιγμή αποκόπτουν δια ψαλίδας την πλεξίδα, ίνα πρόχειρα εκάστοτε έχουν το προσφιλές σε αυτούς αντικείμενο προς διέγερση και οργασμό.

 

Δεξιά: Μόδα της δυτικής αστικής ερωτικής άνευ τεκνογονίας ανωμαλίας, αποτελεί λατρεία - φετίχ προς τα ενδύματα από γόμα ή συνθετικό ελαστικό. Στην εικόνα δεξιά λάτρης της ελαστικής γυναικείας ενδυμασίας δέχεται να λάβει το ρόλο του άλογου υποχειρίου, αφού φέρει μάσκα σκύλου και τελεί υπό αλυσίδα (πάθους) που του στερεί την ελευθερία έμπροσθεν του ποθητού του αντικειμένου. Είναι εκπληκτικές οι μέθοδοι που μηχανεύεται ο διάβολος για να οδηγήσει τον άνθρωπο από τα ένλογα όντα στα άλογα (σκύλοι). Οι νεοπαγανιστές όμως και οι διαφωτιστές της δύσης και της Ελλάδας επιμένουν πως τάχατες με το σεξ ο άνθρωπος απελευθερώθηκε ή πως ο Χριστιανός στα τέσσερα προσκυνώντας τον Θεό ευτελίζεται... (Πηγή Φώτο: Λογοκριμένη)

 

Ο φετιχισμός άπαντα και στον φυσιολογικό έρωτα, αλλά η διαφορά έγκειται στο ότι οι φετιχιστές με μόνη την όψη ή την κατοχή ορισμένου γυναικείου αντικειμένου, όπερ επέφερε άλλοτε οργασμό σε αυτούς, είναι δυνατόν να διεγερθούν.

 

Πηγή: Ραλλίδης Οδ., Χειρούργος - Γυναικολόγος, Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος Κγ΄,  σσ. 904 - 905

 

Πρωκτικός έρως

 

Αριστερά: Το πεπτικό σύστημα του ανθρώπου εις την ομοφυλοφιλία μετατρέπεται δια μαγείας σε «αναπαραγωγικό», στάση ασύμβατη με την επιστημονική γνώση και συνέπεια (αλήθεια). Οι υπέρμαχοι όμως των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» παραλογίζονται ασύστολα όποτε και όταν τους συμφέρει και είναι πολύ επιτυχημένοι εις την εκτόξευση λάσπης κατά του Χριστιανισμού με διάφορα «διανοουμενίστικα» αρθρίδια στον αστικό τύπο.  (Πηγή: Βιολογία Γ΄ Λυκείου, Β΄ Δέσμης, Οργανισμός Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων, Αργύρης Ι. Λυκειάρχης Δρ. Βιολογίας, Κοτσιφάκης Ε. Λέκτορας Πειρ. Φυσιολογίας Παν. Αθηνών, Μαργάρης Ν., Καθηγητής Οικολογίας Παν. Θεσ/νίκης, Μάρκου Σ., Φυσιογνώστης Καθηγητής Μ.Ε., Παπαδόπουλος Ν., Επικ. Καθηγητής Περιγρ. Ανατομικής Παν. Αθηνών, Παπαφίλης Α., Λέκτορας Πειρ. Φυσιολογίας Παν. Αθηνών, Παταργιάς Θ., Αναπλ. Καθηγητής Βιολογίας Παν. Αθηνών, Σεκέρης Κ., Καθηγητής Βιοχημείας Παν. Αθηνών, Αθήνα, σελίδα 330)

Το ότι ο πρωκτικός έρως είναι παραλογισμός δεν χρειάζεται και μεγάλη δυσκολία για να αποδειχθεί. Αν υποθέσει κανείς πως το ανθρώπινο σώμα είναι αυτοκίνητο, τότε ο πρωκτικός έρως αναλογεί εις την «έκχυση βενζίνης» εις την «εξάτμιση» αντί του «ρεζερβουάρ». Η «πλάκα» είναι πως πολλοί «διανοούμενοι» και αντιχριστιανοί δεν χάνουν την ευκαιρία να επιτεθούν σε μοναχούς που κουβαλούν από την κοσμική τους ζωή τέτοια πάθη και μέσα στο μοναχικό σχήμα. Έτσι κατηγορίες περί «ομοφυλοφίλων» μοναχών δίδουν και παίρνουν σε τηλεοπτικά κανάλια, εφημερίδες και μεσημβρινές «υψηλού επιπέδου» ερωτικές συζητήσεις μεταξύ «φιλοσόφων». Υποτίθεται πως οι ερωτύλοι διανοούμενοι που επιτίθενται στους όποιους ομοφυλόφιλους μοναχούς, είναι σε «πλεονεκτική» θέση και μπορούν και κατηγορούν εφόσον οι ίδιοι δηλώνουν ετεροφυλόφιλοι. Κι όμως τα φαινόμενα απατούν. Διότι πόσοι από αυτούς τους ετεροφυλόφιλους ερωτύλους δεν παραλογίζονται στα σπίτια τους ή εκτός όταν και μόνον όταν εφαρμόζουν πρωκτικό ή στοματικό έρωτα; Ο παραλογισμός ετεροφυλόφιλων και ομοφυλοφίλων δεν έχει καμία διαφορά κάτω από την λογική εξέταση των γεγονότων του πρωκτικού σεξ. Κι όμως οι «διανοούμενοι» νομίζουν πως μπορούν να κριτικάρουν ενώ μένουν στο απυρόβλητο. Πλανώνται όμως πλάνην οικτράν.

 

 

 

Αμβλώσεις - εκτρώσεις

 

Ο Χρόνος -Κρόνος, ο καταστροφέας που τρώγει τα παιδιά του, αυτά που έχει δημιουργήσει το θείο ον, η σκέψη του Διός, η ουράνια σκέψη, του Λόγου, της Φιλότητας. (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, Τεύχος 4, άρθρο «Έρως και Παγκόσμια Φιλότητα, οι αντιερωτικές θρησκείες και ο ερωτοκεντρικός Ελληνισμός», Αθ. Κυριάκου, σελίδα 51)

Περισσότερα στην ειδικά αφιερωμένη σελίδα.

 

 

Στοματικός έρωτας

 

Ο στοματικός έρωτας κάτω από την σκοπιά της λογικής ανάλυσης αντιστοιχεί στον πρωκτικό.

 

 

Το γαρ πολύ του (στοματικού) έρωτος εγκυμονεί... καρκίνο

Αυξάνει ως και κατά 250% τις πιθανότητες εμφάνισης όγκου στο στόμα και στον φάρυγγα

ΛΟΝΔΙΝΟ

Ο στοματικός έρωτας μπορεί να «εκτοξεύσει» τον κίνδυνο στοματοφαρυγγικού καρκίνου, αναφέρει μια νέα μελέτη η οποία δημοσιεύεται στην έγκριτη ιατρική επιθεώρηση «New England Journal of Medicine». Συγκεκριμένα, όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας Μπλούμπεργκ του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς, τα άτομα που είχαν περισσότερους από πέντε ερωτικούς συντρόφους κατά τη διάρκεια της ζωής τους με τους οποίους έκαναν στοματικό σεξ εμφάνιζαν αυξημένες ως και κατά 250% πιθανότητες να παρουσιάσουν καρκίνο στην περιοχή του στόματος και του φάρυγγα σε σύγκριση με όσους δεν επιδίδονταν σε στοματικές ερωτικές επαφές. (1)

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι «ένοχος» για τη σύνδεση είναι ο ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων (human papillomavirus, ΗΡV) ο οποίος εμπλέκεται στις περισσότερες περιπτώσεις καρκίνων του τραχήλου της μήτρας στις γυναίκες. Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα, τα νέα ευρήματα θα έπρεπε να ενθαρρύνουν το κοινό να κάνει χρήση προφυλακτικού κατά τον στοματικό έρωτα (2), προκειμένου να έχει προστασία από τον HPV. Άλλοι ερευνητές σημειώνουν επίσης πως τα καινούργια αποτελέσματα ενισχύουν την άποψη ότι οι άνδρες πρέπει να λάβουν το νέο εμβόλιο για τον HPV το οποίο κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό στην παγκόσμια αγορά - βέβαια δεν είναι γνωστό αν το εμβόλιο μπορεί να προφυλάξει από τη μόλυνση που προκαλείται μέσω του στόματος.

 

Αριστερά: Ο ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων στο μικροσκόπιο. (Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Παρασκευή 11 Μαΐου 2007, σελίδα Α35)

 

Η Μάουρα Γκίλισον και οι συνεργάτες της συνέλλεξαν δείγματα αίματος και σιέλου από τον φάρυγγα 100 ανδρών και γυναικών που είχαν διαγνωσθεί πρόσφατα με στοματοφαρυγγικό καρκίνο (πλήττει τον φάρυγγα, τις αμυγδαλές και το πίσω μέρος της γλώσσας), καθώς και από 200 υγιή άτομα.

Συνδυάζοντας τα δείγματα με μοριακά αντισώματα οι ειδικοί μπόρεσαν να διαπιστώσουν ποιοι συμμετέχοντες είχαν κάποια στιγμή μολυνθεί με τον ΗΡV. Η ανάλυση έδειξε ότι τα άτομα που είχαν μολυνθεί με τον ιό παρουσίαζαν 32 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν τη συγκεκριμένη μορφή καρκίνου σε σύγκριση με όσα δεν είχαν μολυνθεί ποτέ με τον ιό.

Τα στοιχεία έδειξαν μάλιστα σύνδεση μεταξύ του αριθμού των συντρόφων με τους οποίους ένα άτομο είχε στοματικές ερωτικές επαφές και της αύξησης του κινδύνου για τη συγκεκριμένη μορφή καρκίνου (3). Όσοι είχαν έναν ως πέντε συντρόφους με τους οποίους είχαν επιδοθεί σε στοματικό σεξ παρουσίαζαν περίπου διπλάσιο κίνδυνο στοματοφαρυγγικού καρκίνου σε σύγκριση με εκείνους που δεν επιδίδονταν σε τέτοιου είδους σεξουαλική δραστηριότητα - σε εκείνους δε που είχαν περισσότερους από πέντε συντρόφους ο κίνδυνος έφθανε στο 250%. (4)

Οι ερευνητές συμπληρώνουν πάντως ότι «ο στόματοφαρυγγικός καρκίνος είναι σχετικά σπάνιος και η πλειονότητα των ατόμων με μόλυνση από τον ιό μέσω του στόματος δεν θα εμφανίσει καρκίνο του στόματος ή του φάρυγγα» (5). (Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Παρασκευή 11 Μαΐου 2007, σελίδα Α35)

 

Ο στοματικός έρωτας υπαίτιος για «έξαρση» του καρκίνου του στόματος

Ερευνητές αναφέρουν ότι οι περιπτώσει καρκίνου του στοματοφάρυγγα έχουν εκτοξευθεί στις ΗΠΑ την τελευταία τριακονταετία, κυρίως σε νεαρά άτομα. Στο διάστημα 1973-2004 ο αριθμός των καρκίνων του στοματοφάρυγγα παρουσίασε αύξηση που ξεπερνούσε το 30%, κάτι που αποδίδεται στο γεγονός ότι ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι επιδίδονται στον στοματικό έρωτα με διαφορετικούς συντρόφους (5), με αποτέλεσμα να εμφανίζεται συχνότερη μετάδοση του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων (ΗΡV), ο οποίος έχει συνδεθεί τόσο με τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας στις γυναίκες όσο και με καρκίνους στη γλώσσα, στο στόμα και στον φάρυγγα. Οι ειδικοί συστήνουν εμβολιασμό τόσο των κοριτσιών όσο και των αγοριών ενάντια στον HPV. (Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Σάββατο 1 Μαρτίου 2008, σελ. Α39)

 

Σημειώσεις α.α.

1. Εδώ δεν καυτηριάζεται από την επιστημονική μελέτη ο στοματικός έρωτας αλλά και η «στοματική πολυγαμία». Ούτως ή άλλως η πολυγαμία έχει στιγματιστεί από την επιστήμη ένεκα της μεταφοράς νόσων (αφροδίσια νοσήματα) όσο και από την τρομακτική διάδοση του AIDS, αυτού του «απίθανου» ιού, του 20ου αιώνα, αποτέλεσμα της έκλυσης των ηθών και της γενικευμένης πορνείας σωμάτων και ψυχών της «απελευθερωμένης από τα ταμπού γενιάς του ’ 60 ή ’ 70». Και εδώ δεν μπορεί ασφαλώς αυτή η επιστημονική μελέτη να μείνει ασχολίαστη. Έτσι λοιπόν, αν ένας Χριστιανός απορρίψει τον στοματικό έρωτα ως παράλογο, παραλογική δηλαδή ρίψη του «σπόρου» σε περιοχή που τίποτα δεν «φυτρώνει», όπως ανάλογα ισχύει και για τον πρωκτικό που τον απορρίπτει ασφαλώς ο Απόστολος Παύλος (Προς Ρωμαίους, Κεφ. Α΄ «18 Ἀποκαλύπτεται γὰρ ὀργὴ Θεοῦ ἀπ’ οὐρανοῦ ἐπὶ πᾶσαν ἀσέβειαν καὶ ἀδικίαν ἀνθρώπων τῶν τὴν ἀλήθειαν ἐν ἀδικίᾳ κατεχόντων, 19 διότι τὸ γνωστὸν τοῦ Θεοῦ φανερόν ἐστιν ἐν αὐτοῖς· ὁ γὰρ Θεὸς αὐτοῖς ἐφανέρωσε. 20 τὰ γὰρ ἀόρατα αὐτοῦ ἀπὸ κτίσεως κόσμου τοῖς ποιήμασι νοούμενα καθορᾶται, ἥ τε ἀΐδιος αὐτοῦ δύναμις καὶ θειότης, εἰς τὸ εἶναι αὐτοὺς ἀναπολογήτους, 21 διότι γνόντες τὸν Θεὸν οὐχ ὡς Θεὸν ἐδόξασαν ἢ εὐχαρίστησαν, ἀλλ’ ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς διαλογισμοῖς αὐτῶν, καὶ ἐσκοτίσθη ἡ ἀσύνετος αὐτῶν καρδία· 22 φάσκοντες εἶναι σοφοὶ ἐμωράνθησαν, 23 καὶ ἤλλαξαν τὴν δόξαν τοῦ ἀφθάρτου Θεοῦ ἐν ὁμοιώματι εἰκόνος φθαρτοῦ ἀνθρώπου καὶ πετεινῶν καὶ τετραπόδων καὶ ἑρπετῶν. 24 Διὸ καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς ἐν ταῖς ἐπιθυμίαις τῶν καρδιῶν αὐτῶν εἰς ἀκαθαρσίαν τοῦ ἀτιμάζεσθαι τὰ σώματα αὐτῶν ἐν αὑτοῖς, 25 οἵτινες μετήλλαξαν τὴν ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ψεύδει, καὶ ἐσεβάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα, ὅς ἐστιν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν. 26 Διὰ τοῦτο παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς εἰς πάθη ἀτιμίας. αἵ τε γὰρ θήλειαι αὐτῶν μετήλλαξαν τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν, 27 ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καὶ τὴν ἀντιμισθίαν ἣν ἔδει τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἑαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες»), τότε ο Χριστιανός αυτός, για τους νεοπαγανιστές και τους σεξιστές, είναι «σκοταδιστής» και «ανέραστος». Χαρακτηρισμοί που προκαλούν τα γέλωτα για εκείνον που έχει αποτινάξει από το νου του και την καρδιά του, τους πολλαπλούς ανορθολογισμούς των απίστων. Όταν όμως η επιστήμη αναφέρει ότι, όχι μόνο ο στοματικός έρως ως πορνεία προκαλεί καρκίνο, αλλά και το ότι η γενικευμένη πορνεία του σώματος (πολυγαμία) φέρνει την αδυσώπητη μετάδοση του ιού του AIDS, ο νεοπαγανιστής και ο σεξιστής στην απέλπιδα προσπάθειά του να συνεχίζει έτι τους παραλογισμούς του ανατρέχει στην «ιατρική» και στις «προφυλάξεις». Αποφεύγει έτσι να χαρακτηρίσει την επιστήμη «ανέραστη» και «σκοταδιστική» αφού η επιστημονική γνώση, και όχι η επιστήμη ως ορθολογισμός, του παρέχει τις μεθόδους εκείνες (φάρμακα - προφυλακτικό) που του εξασφαλίζουν την συνέχιση του παραλόγου του πάθους.

2. Χαρακτηριστική η προτροπή προς την συνέχιση του παράλογου, με την επίκληση της γνώσης που έχει επιφέρει η επιστήμη. Διότι επιστήμη είναι λογική και αλήθεια. Η προτροπή της χρήσης προφυλακτικού δεν είναι ορθολογισμός, εφόσον ρίψη του σπόρου εκεί που δεν φυτρώνει (προφυλακτικό) είναι ανορθολογισμός, αλλά  λοιπόν συνέχεια του ανορθολογισμού-πάθους, ο οποίος στηρίζεται στην (επιστημονική) γνώση γύρω από την φύση της ανατομίας, του μηχανισμού της αναπαραγωγής και την φύση των ιών. Ανάλογα λ.χ. το κάπνισμα είναι ένα ανορθολογικό πάθος που επιφέρει ζημιές στην υγεία. Το άναμμα του με επιστημονικά μέσα π.χ. φλόγα αναπτήρα ή σπίρτα φωσφόρου, δεν εξορθολογεί ασφαλώς το πάθος. Το ίδιο ισχύει και για τα ναρκωτικά. Η επιστημονική γνώση γύρω από το ανθρώπινο κυκλοφοριακό σύστημα του αίματος οδήγησε στην εφεύρεση της σύριγγας, η οποία με την σειρά της εγχέει την ναρκωτική ουσία μέσα στον οργανισμό δια μέσου μια φλέβας ή αρτηρίας. Σε καμιά περίπτωση η χρήση τέτοιων «επιστημονικών εργαλείων» δεν εξορθολογεί, ούτε αγιάζει, το καταστροφικό πάθος.

3. Στοιχείο κατά της πολυγαμίας. Ο γάμος (μονογαμία) έχει δοθεί από τον Θεό, όχι μόνο για λόγους πνευματικής υγείας, αλλά και σωματικής. Βέβαια είναι αναμενόμενο άνθρωποι οι οποίοι κάνουν στοματικό έρωτα να είναι συνήθως πολυγαμικοί. Η πορνεία (και εκτός γάμου ερωτικές περιπέτειες) γίνονται περισσότερο για σωματική «ευχαρίστηση» ή με άλλες λέξεις για το πάθος. Κάτι τέτοιο αποτελεί σαφώς οδηγό εις την «ανακάλυψη - χρήση» όλο και περισσότερο «διαφορετικών [ανορθολογικών] μεθόδων» ικανοποίησης του. Ασφαλώς αλληλένδετα τα στοιχεία, αν και φαίνεται ότι διαφεύγουν από την συλλογιστική του άρθρου αυτού όσο και από την επιστημονική μελέτη.

4. Από την επιστημονική μελέτη λείπουν τα στοιχεία περί της μονογαμίας, της πρακτικής στοματικού έρωτος και της μόλυνσης από τον ιό.

5. Χιλιάδες χρόνια πριν η Π.Δ. και ο Θεός της, δεν λάθευαν όταν καταφέρονταν ενάντια εις την «πορνεία» με τους «πολλούς εραστές» της.

 

  α. Στοματικός έρωτας & οι αρχαίοι θεοί

 

Η θεά Ήρα στην παγανιστική θεολογία παρουσιάζεται ως διαφημιστής και πρακτικός του παραλόγου σεξουαλικού πάθους. Προς τούτο τέτοιες θεολογικές απόψεις ήσαν πολύ εύκολο να απορριφθούν και να περιθωριοποιηθούν από εκείνους που ασχολούνταν με Χριστιανική θεολογία, εφόσον παρουσίαζαν θεούς άνευ λογικής:

«Καὶ πρώτου γε τοῦ Διὸς οἱ ποιηταὶ εὐφωνότερον ᾄδουσιν τὰς χαλεπὰς πράξεις. Χρύσιππος δέ, ὁ πολλὰ φλυαρήσας, πῶς οὐχὶ εὑρίσκεται σημαίνων τὴν Ἥραν στόματι μιαρῷ συγγίνεσθαι τῷ Διΐ. Τί γὰρ μοι καταλέγειν τὰς ἀσελγείας τῆς μητρὸς θεῶν λεγομένης, ἣ Διὸς τοῦ Λατεαρίου διψῶντος αἵματος ἀνθρωπείου, ἣ Ἄττου τοῦ ἀποκοπτομένου, ἣ ὅτι ὁ Ζεὺς ὁ καλούμενος Τραγῳδός, κατακαύσας, τὴν ἑαυτοῦ χεῖρα, ὥς φασιν, νῦν παρὰ Ρωμαίοις θεὸς τιμᾶται; Σιγῶ τὰ Ἀντινόου τεμένη καὶ τὰ τῶν λοιπῶν καλουμένων θεῶν. Καὶ γὰρ ἱστορούμενα τοῖς συνετοῖς καταγέλωτα φέρει» (Μτφρ: Και πρώτου του Διός υμνούν δυνατότερο τις τρομερές πράξεις οι ποιητές. Ο δε Χρύσιππος ο πολλά φλυαρήσας, δεν γνωστοποιεί ότι η Ήρα συνήλθε με τον Δία με το μιαρό το στόμα; Τι χρειάζεται να απαριθμώ τις ασέλγειες της λεγόμενης μητέρας των θεών ή του Δία του Λατεαρίου του διψώντος από ανθρώπινο αίμα ή του ευνουχιζόμενου Άττι; Ή ότι ο Ζευς ο καλούμενος τραγωδός, κατακαύσας το χέρι του, όπως λένε, τώρα τιμάται από τους Ρωμαίους ως θεός; Αποσιωπώ τα αγιαστήρια του Αντίνοου (1) και τα των άλλων καλούμενων θεών. Διότι ιστορούμενα εις τους συνετούς φέρουν γέλωτα)

Σημειώσεις

(1) Όλοι σχεδόν οι Απολογητές επικαλούνται την λατρεία του Αντινόου, ερωμένου του Αδριανού. Φαίνεται ότι στα τεμένη του διεπράττωνταν όργια.

Πηγή: Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας, Απολογηταί ΙΙ, Τατιανός Αθηναγόρας, Πατερικές Εκδόσεις Γρηγόριος ο Παλαμάς, Επόπτης Εκδόσεως Παναγιώτης Κ. Χρήστου, Καθηγητής Πανεπιστημίου & Επιμελητής Ελευθέριος Γ. Μερετάκης, Πτυχιούχος Θεολογίας, Θεσσαλονίκη 1986, σσ. 468 -469

 

Τριβαδική ασέλγεια

 

 

 

 Τριβαδική ασέλγεια (Ιατροδ ]. Διαστροφή του γενετησίου αισθήματος γυναικών, κατευναζομένου δια ασελγών πράξεων εκτελουμένων επί ομοφύλων. Αυτή εκλήθη τριβαδικη εκ του τρίβω (λατ. fricare), εξ ου παρήχθη και το όνομα των περί τους παρά φύση τούτους έρωτας επιδιδομένων γυναικών, οι οποίοι εκλήθησαν τριβάδες (λατ. frictrices) ή άλλως ἑταιρίστοιαι (Πλάτων. Συμπόσ 191 Ο), η διεταιρίστριαι (Ησύχιος). Κατά τις κρατούσες παρά τους αρχαίους Έλληνες ιδέες, το πάθος αυτό απαντάτο ιδίως στην Λέσβο, διό και λεσβίος έρως εκλήθη (amor lesbicus, λεσβιασμός, lesbische Liebe Kraft-Ebinh). Αυτός ο Λουκιανός Αυτός ό Λουκιανός παρουσιάζει τινά τούτων, Μεγύλλη τ’ όνομα, ως Λεσβία, καίτοι και άλλη τινά Λευκαδία, την Φιλαινίδα, αναφέρει (πρβλ. και Πλουτ. Λυκουργ. 18). Δυστυχώς, παρεξηγηθέντων μερικών ποιημάτων της Λεσβίας Σαπφούς, κακώς αποδόθηκε και σε αυτή η μομφή ότι υπήρξε εκ των τοιούτων γυναικών, υπό τίνων δε μάλιστα και το πάθος εκλήθη σαπφισμός. Η διαστροφή αυτή αναφέρεται είτα και εν Ρώμη (Ορατ. Epod. 5,41), ιδία δ’ υπό σατυρικών συγγραφέων (Μαρτιάλ. VI, 67,68. Ιουβεν. II 47-49 κ. ά.)· ο Σενέκας δε μάλιστα αναφέρει (Contr. 2), περίπτωση ζηλοτυπίας συζύγου δια την φίλη της γυναικός αυτού. Οι ακόλαστες πράξεις συνίσταντο είτε εις προστριβή, λείξιν, εισαγωγή επιμηκυνθείσης κλειτορίδος, ιδίως ο ανδρογύνου γυναικός (Λουκιαν. Έταιρ. Διάλογ. 5), είτε τέλος εις χρήση τεχνητού φαλλού (ὄλισβος, βαυβών· πρβλ. Αριστοφ. Λυσιστράτ., στιχ. 108-110., Κρατίν., αποσπ. 344 Ηρώδν. Μιμίαμβ. 6 και εικονογραφίες εν J. Bloch, Der Ursprung d. Syphilis II, σελ. 596).

Ο Πλάτων (Συμπ. 191 ά) δίδει την εξής περί του πάθους τούτου εξήγηση. Οταν ο Ζευς διέτεμε δίχα τους πρώτους διπλού φύλου ανθρώπους (διπλούς ανήρ, διπλή γυνή, ανδρόγυνος), παρέθηκε αυτούς τα αρμόζοντα αναπαραγωγής όργανα, γενομένης ούτω φυσικής της κλίσεως του άρρενος προς το θήλυ και τανάπαλιν, ίνα και πάλι «ἐκ τῶν δύο ἕν ποιῆται». Αλλά, αν το ήμισυ, εξ ου πλάστηκε η  γυναίκα, είναι τμήμα ανδρός, «οὐ πάνυ αὗται τοῖς ἀνδράσι τὸν νοῦν προσέχουσιν, ἀλλὰ μᾶλλον πρὸς τὰς γυναῖκας τετραμμέναι εἰσί· καὶ αἱ ἑταιρίστριαι ἐκ τούτου τοῦ γένους γίνονται». Ο Φαίδρος στο μύθο αυτού (IV, 14) δίδει άλλη εξήγηση, γράφων ότι ο Προμηθέας όταν εξ αργίλου τους ανθρώπους έπλασσε, κατασκεύασε και τα της αναπαραγωγής όργανα, τα οποία καταλλήλως τοποθέτησε αναλόγως του φύλου. Κληθείς όμως ποτέ υπό του Βάκχου εις γεύμα, τοποθέτησε κατόπιν στην μέθη του αυτού εις τίνας των ανδρών γυναικών μέλη, εξ ου και η ανώμαλος αυτή κλίση.

Το πάθος εξακολούθησε αναφερόμενο και κατά τον μεσαίωνα, ως και κατά τους νεότερους χρόνους, μέχρι της σήμερον, ει και η συχνότητα αυτού, ως εικόνα, είναι αδύνατον να διακριβωθεί. Πάντως η κλίση αυτή είναι συνήθης παρ’ απολιτίστους λαούς (Νέα Γουϊνέα, Ολλανδικές Ινδίεςκτλ.), παρά τις οποίες αναφέρονται και γάμοι μεταξύ γυναικών, στην Κίνα (Brandt, «Sittenbildern aus China» 2 Aufl, σελ. 25), στην Ιαπωνία (Karsch, Maron), αλλά και πανταχού του πεπολιτισμένου κόσμου, ένθα δεν έλειψαν τοιαύτες περιπτώσεις παρ’ ακολάστους αναφερόμενες. Το πάθος εξετάζεται επιστημονικώς υπό της ιατροδικαστικής, διότι ενίοτε τοιαύτες πράξεις και προ της δικαιοσύνης ήχθησαν Μάλιστα αναφέρονται και εγκλήματα, διαπραχθέντα υπό τοιούτων γυναικών, όταν εγκαταλειφθήκαν υπό των φίλων αυτών, και δη και φόνοι των συζύγων τούτων, εις περιπτώσεις κατά τις οποίες αυτές αποχωρίζοντας είχαν υπανδρευτεί.

Η φιλολογία, αποσκοπούσα εις τον στιγματισμό του κοινωνικού τούτου κακού, ασχολήθηκε επανειλημμένως επί τούτου, άλλα και η ρυπαρογραφία επωφελήθηκε τα μέγιστα του ζητήματος, δια αυτό και πάμπολλα μυθιστορήματα, διηγήματα και ποιήματα εκδόθηκαν, μεταξύ των οποίων τα κυριότερα: «La religieuse» υπό Diderot, «La fille aux yeux d’ or» του Balzac, «Mademoiselle de Gaupin» του Gautier, «Sind sie Frauen» υπό Doce, «Die neue Eva» υπό Janitschek, «Freundinnen» υπό Stadker και πλείστα άλλα. Παλαιότερο έργο είναι το «Tribaticon» του Νικολάου Chorier.

Τις συλλαμβανομένας γυναίκας εκόλαζαν δι’ εξορίας και μαστιγώσεως. Τοιαύτη περίπτωση αναγράφει ο ιατρός Tulpius. Η Εκκλησία δ’ από των πρώτων ήδη χριστιανικών χρόνων ήρξατο καυτηριάζουσα την επονείδιστο ταύτη τάση. Ο απόστολος Παύλος (Προς Ρωμ. Α΄  24) γράφει ότι: «24 Διὸ καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς ἐν ταῖς ἐπιθυμίαις τῶν καρδιῶν αὐτῶν εἰς ἀκαθαρσίαν τοῦ ἀτιμάζεσθαι τὰ σώματα αὐτῶν ἐν αὑτοῖς, 25 οἵτινες μετήλλαξαν τὴν ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ψεύδει, καὶ ἐσεβάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα, ὅς ἐστιν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν. 26 Διὰ τοῦτο παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς εἰς πάθη ἀτιμίας. αἵ τε γὰρ θήλειαι αὐτῶν μετήλλαξαν τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν, 27 ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καὶ τὴν ἀντιμισθίαν ἣν ἔδει τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἑαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες. 28 Καὶ καθὼς οὐκ ἐδοκίμασαν τὸν Θεὸν ἔχειν ἐν ἐπιγνώσει, παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς εἰς ἀδόκιμον νοῦν, ποιεῖν τὰ μὴ καθήκοντα, 29 πεπληρωμένους πάσῃ ἀδικίᾳ πορνείᾳ πονηρίᾳ πλεονεξίᾳ κακίᾳ, μεστοὺς φθόνου φόνου ἔριδος δόλου κακοηθείας, 30 ψιθυριστάς, καταλάλους, θεοστυγεῖς, ὑβριστάς, ὑπερηφάνους, ἀλαζόνας, ἐφευρετὰς κακῶν, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, 31 ἀσυνέτους, ἀσυνθέτους, ἀστόργους, ἀσπόνδους, ἀνελεήμονας· 32 οἵτινες τὸ δικαίωμα τοῦ Θεοῦ ἐπιγνόντες, ὅτι οἱ τὰ τοιαῦτα πράσσοντες ἄξιοι θανάτου εἰσίν, οὐ μόνον αὐτὰ ποιοῦσιν, ἀλλὰ καὶ συνευδοκοῦσι τοῖς πράσσουσι.». Και αυτοί οι πατέρες της Εκκλησίας αντεπεξήλθαν ποικιλοτρόπως κατ’ αυτής (Tertul., De pall. 4, Δε ρεσ ψ. 16). Κυρίως όμως οι γονείς μετά μεγίστης φροντίδας oφείλουν να μεριμνούν περί τής επιλογής των φίλων, των παιδαγωγών, των οικοτροφείων κτλ. των θυγατέρων αυτών, προνοούντες έτσι όχι μόνο περί του ηθικού αλλά και της αυτής της υγιεινής αυτών κατάστασης. Διότι οι τοιαύτες διαστροφές όχι μόνο εκφυλίζουν ηθικά τα άτομα, αλλά και υγιεινώς την μάλλον ολέθρια επίδραση έχουν, διότι παρακολουθούνται υπό φυματίωσης και άλλων εξαντλητικών νόσων, ιδιαίτερα υπό βαρύτατων ψυχοπαθειών, των οποίων όχι σπάνια είναι και η πρώτη εκδήλωση.

Πηγή: Κούζης Αριστ. Π., Καθηγητής της Ιστορίας της Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ακαδημαϊκός, Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος Κγ΄, σσ. 295-296

 

ΣΕΞ, ΜΟΥΣΙΚΗ (ΓΑΜΟΤΡΑΓΟΥΔΑ) & ΛΟΓΙΚΗ

 

Τα γαμοτράγουδα δεν είναι μόνο εκείνα τα τραγούδια που τραγουδιούνται κατά την διάρκεια των καρναβαλιών, αλλά συνολικά μπορούν να θεωρηθούν όλα τα τραγούδια που περιέχουν σεξουαλικά μηνύματα και στερεότυπα, δια μέσω των οποίων στον 20ο αιώνα διαμορφώθηκαν παγκόσμιες αντιλήψεις ανάμεσα στην νεολαία και κατ’ επέκταση στους «αυριανούς» ενήλικους.

Σε αυτό το σημείο θα εξεταστούν ελάχιστοι στίχοι από 2 τραγούδια του 20ου αιώνα ως προς τα ζητήματα λογικής. Αμφότεροι οι τραγουδιστές έφεραν το το σύμβολο του σταυρού, τα «Ημισκούμπρια» κρεμασμένο στο στήθος και ο κύπριος George Michael στο αριστερό αυτί (βλ. κάτωθι εικόνες). Και οι δύο περιπτώσεις αφορούν πολύ γνωστούς και πετυχημένους τραγουδιστές.

 

Ημισκούμπρια και το τραγούδι «Greek Lover»

 

 

Αριστερά: Οι καλλιτέχνες του ραπ συγκροτήματος «Ημισκούμπρια». Όπως κάθε «καλό» ραπ συγκρότημα, τα «Ημισκούμπρια» στηρίζουν την δημοτικότητά και τις πωλήσεις τους σε σεξουαλικά μηνύματα και εικόνες μέσα από τα βίντεο κλιπ τους, εις προσπάθεια χρήσης του πάθους του τηλεθεατή ή του ακροατή. (Πηγή Φώτο: www.imizbiz.com/)

 

Στίχος 1. Μέγεθος: 82Kb  - Διάρκεια: 5΄΄ «You don’ t understand, listen to the man, do you think we have the lowers for fun?» [Μτφρ: Δεν καταλαβαίνεις; άκουσε τον άνθρωπο, νομίζεις ότι έχουμε τα αχαμνά για την πλάκα;] (1)

Στίχος 2. Μέγεθος: 191Kb  - Διάρκεια: 12΄΄ «Yes Hello, Yes Hello, I am a Greek Lover and I love you so, Yes Hello, Yes Hello, είμαι 100% αρσενικό» [Μτφρ: Ναι γεια, ναι γεια, είμαι Έλληνας εραστής και σε «αγαπώ» πολύ, Ναι γεια, ναι γεια, (είμαι 100% αρσενικό)] (2)

Στίχος 3. Μέγεθος: 138Kb  - Διάρκεια: 8΄΄ «I am the greatest lover, I am, I am the greatest lover» [Μτφρ: Είμαι ο σπουδαιότερος εραστής, είμαι, είμαι ο σπουδαιότερος εραστής] (3)

 

Σημειώσεις

1. Για τους εραστές υποτίθεται πως τα «αχαμνά» δεν υφίστανται «για την πλάκα», με την έννοια πως τους γίνεται συχνή χρήση και με αυτή την χρήση επιβεβαιώνουν την σοβαρότητά τους γύρω από ζητήματα σεξουαλικότητας. Για τους σεξιστές υποτίθεται πως τα «αχαμνά της πλάκας» είναι εκείνα που δεν χρησιμοποιούνται. Η λογική όμως λέει πως «αχαμνά της πλάκας», δεν είναι εκείνα που δεν χρησιμοποιούνται, αλλά εκείνα που δεν έχουν κανένα παραγωγικό αποτέλεσμα ενώ χρησιμοποιούνται διαρκώς! Ο «εραστής» εξουδετερώνει την σοβαρότητα των «αχαμνών» του, κάθε φορά που πυροδοτεί «άσφαιρα» πυρά. Βλέπε και το παράδειγμα του γεωργού για περισσότερα.

2. Το 100% αρσενικό, όπως το 100% θηλυκό υποτίθεται βάση των σεξουαλικών στερεοτύπων, ότι είναι εκείνα τα άτομα τα οποία έχουν πλειάδα εραστών. Η λεγόμενη «αρσενικότητα» ή «θηλυκότητα» που νιώθουν οι συχνά αλλάζοντες πολλαπλούς εραστές, δεν είναι τίποτα άλλο παρά περίσσεια πάθους. Η υποτιθέμενη «αρρενωπότητα» των ποικίλλων σεξουαλικών επαφών άνευ τεκνογονίας, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ύπαρξη ποικίλης ύλης και ποσότητας παραλογικών πράξεων. Ο ανορθολογισμός δηλαδή περνιέται ως σήμα κατατεθέν «μάτσο» καταστάσεων. Μάλιστα οι σεξουαλικές επιτυχίες κάθε ενός μάτσο «αρσενικού» ή μάτσο «θηλυκού», δεν εξαρτώνται μόνο από την εμφανησιακή κατάσταση του ίδιου του ατόμου-προσώπου, αλλά επίσης από την κατάσταση πάθους του πιθανού εραστή. Με άλλα λόγια η «υπερήφανη επιβεβαίωση» είναι δύο φορές υπερήφανη εφόσον δεν λαμβάνει υπ’ όψη της ποτέ την κατάσταση του άλλου, παρά όλα τα φορτώνει στην «ικανότητα» του εγώ.

3. Ο μύθος του «καλύτερου εραστή», αναλογεί εις την πραγματικότητα εις το ιστορικό παράδειγμα του χειρότερου γεωργού.  Διότι κανείς γεωργός δεν δύναται να παριστάνει τον καλύτερο, όταν δεν παρουσιάζει ουδεμία σοδειά. Έτσι ο Έλληνας, ο Ιταλός, ο Γερμανός κ.ο.κ., δεν μπορεί να παριστάνει τον πρωταθλητή του κρεβατιού, όταν υφίσταται και διαιωνίζει καταστάσεις υπογεννητικότητας. Κατά αυτό το σκεπτικό, πολίτες κρατών με μεγάλο πληθυσμό και έκρηξη γεννήσεων, είναι στην ουσία οι πραγματικά «καλύτεροι γεωργοί» ή «καλύτεροι εραστές». Όλες οι λοιπές «ειδήσεις» είναι πολύ θόρυβος γύρω από μια αναπαραγωγική απάτη. Βλέπε περισσότερα στο παράδειγμα περί γεωργού και χωραφιού.

 

George Michael και το τραγούδι «I want your sex»

 

 

Αριστερά: Ο Κύπριος τραγουδιστής George Michael «μεγάλωσε» και «γαλούχησε» τις γενιές της δεκαετίας του ’ 80 με μεγάλες επιτυχίες, χαρίζοντας τους στιγμές ευτυχίας. Σπουδαίος καλλιτέχνης και με εκπληκτική χροιά φωνής, δεν άργησε να σκαρφαλώσει τα «Top Charts» παγκοσμίως. Βεβαίως και όμως τόλμησε να παραδεχθεί και να διαφημίσει την ομοφυλοφιλική του συμπεριφορά. (Πηγή Φώτο: http://www2.georgemichael.com/index.php?module=images)

 

Στίχος 1. Μέγεθος: 367Kb  - Διάρκεια: 23΄΄ «I swear I won’ t tease you, I won’ t tell no lies, don’ t need no bible just look in my eyes, I am waiting so long baby, now that we are friends, Every man got his patience, and here’ s where my ends, I want your sex» [Μτφρ: Ορκίζομαι ότι δεν θα σε ταλαιπωρήσω, δεν θα πω ψέματα (1), δεν χρειάζεται η Βίβλος (2), μόνο κοίτα με στα μάτια (3), περίμενα τόσο πολύ μωρό μου, τώρα που είμαστε φίλοι, κάθε άνδρας έχει υπομονή και εδώ η δική μου τελειώνει, θέλω το σεξ σου.]

Στίχος 2. Μέγεθος: 367Kb  - Διάρκεια: 23΄΄ «It’ s natural, it’ s chemical (let’ s do it), it’ s logical, habitual (can we do it), its sensual, but most of all, sex is something we should do, (sex is something for me and you), sex is natural sex is good, not everybody does it but everybody should, sex is natural sex is fun, sex is best when is one on one, one on one   Yes Hello, Yes Hello, I am a Greek Lover and I love you so, Yes Hello, Yes Hello, είμαι 100% αρσενικό» [Μτφρ: Είναι φυσικό (4), είναι χημικό (ας το κάνουμε), είναι λογικό (5), συνήθεια (6) (μπορούμε να το κάνουμε), είναι αισθησιακό, αλλά πάνω από όλα, το σεξ είναι κάτι που πρέπει να κάνουμε (7), (το σεξ είναι κάτι για μένα και για σένα), το σεξ είναι φυσικό, είναι καλό (8), δεν το κάνουν όλοι αλλά θα έπρεπε (9), το σεξ είναι φυσικό , το σεξ είναι διασκέδαση (10), το σεξ είναι καλύτερο όταν είναι ένας με έναν, ένας με έναν. (11)]

 

Σημειώσεις

1. Έχει αποδειχθεί επιστημονικά, τουλάχιστον με πειράματα ανάμεσα σε μη «Ορθόδοξους Χριστιανούς», πως τα περισσότερα ψέματα λέγονται από τους ανθρώπους κατά την διάρκεια της προσπάθειας «σεξουαλικής κατάκτησης» ενός πιθανού «συντρόφου» ο οποίος δεν πρόκειται να είναι μελλοντικός σύζυγος.

 

Αριστερά: Κατά την διάρκεια του αιτήματος  (Πηγή Φώτο: http://www.youtube.com/watch?v=8x9rtEHtubI)

 

2. Η προτροπή για την παράβλεψη της Βίβλου πριν το ερωτικό κάλεσμα είναι χαρακτηριστική. Υποτίθεται πως η Βίβλος είναι «ηθικολογία» και τα τραγούδια είναι «λογική» (βλ. παρακάτω). Ο στίχος στο βίντεοκλιπ συνοδεύεται από το κάλυμμα των ματιών με κόκκινη σατινέ κορδέλα. Με άλλα λόγια η εθελοτυφλία συνοδεύεται ή αποδαιμονοποιείται κάνοντας χρήση φετιχιστικών καλυμμάτων - καλεσμάτων.

3. Ζητείται η απερισκεψία και η προσκόλληση στο υποτιθέμενο «ένστικτο», ενάντια στην σκέψη και στην αμφισβήτηση των αιτίων και των αποτελεσμάτων του «ερωτικού» καλέσματος.

4. Η «φυσικότητα» της σεξουαλικής πράξης είναι ένα χαρακτηρισμός που χρησιμοποιείται γενικόλογα, ιδίως από παγανιστές. Για παράδειγμα, κάθε τι που συμβαίνει μέσα στα πλαίσια της φύσης θεωρείται «φυσικό». Έτσι μυριάδες παραλογισμών γύρω από το σεξ, άνευ συνέχισης του είδους, θεωρούνται φυσικότητα, επειδή συμβαίνουν μέσα στην φύση, ενώ αντίθετα η άσκηση αποχής από αυτό σε περιόδους νηστείας ή κατά τον μοναχισμό (ποτέ στην ψυχολογία), θεωρείται «αντιφυσική», έστω και αν συμβαίνει και αυτή μέσα στα πλαίσια της φύσης. Με τέτοιου είδους κανόνες οιεσδήποτε επεμβάσεις του ανθρώπου μέσα στην φύση, π.χ. πυρηνικά απόβλητα, χημικά απόβλητα, δημιουργία στοιχείων που δεν υπάρχουν ελεύθερα στην φύση, μπορούν να θεωρηθούν «φυσικές», αφού συμβαίνουν μέσα στα πλαίσια της φύσης από έναν και έστω μόνο έναν φυσικό βιολογικό οργανισμό, τον άνθρωπο. Η χρήση του όρου «φυσικό» ορισμένες φορές χρησιμοποιείται λοιπόν ως εξωραϊσμός του ανορθολογισμού. Η διασταύρωση π.χ. μεταξύ ανθρώπων και κτηνών είναι «φυσική», για τους κτηνοβάτες, έστω και αν δεν έχει κανένα απαραγωγικό αποτέλεσμα ή αν το αποτέλεσμα είναι χιμαιρικό.

5. Αυτός είναι ο απόλυτος μύθος μέσα στους στίχους του τραγουδιού. Το σεξ άνευ τεκνογονίας δεν έχει καμία ουσιαστική λογική. Το επιχείρημα «μου αρέσει άρα το κάνω» είναι πάθος.

6. Η απόλυτη αλήθεια γύρω από τις σεξουαλικές περιπτύξεις. Τα πάθη είναι έξεις.

7. Σε αυτό τον στίχο του τραγουδιού, υπάρχει προτροπή για περισσότερο σεξ. Προτροπή η οποία δεν είναι τίποτα άλλο παρά ηθική (της ηδονιστικής σχολής από όσο μπορεί κανείς να καταλάβει βάση του στίχου «το σεξ είναι διασκέδαση»). Και αυτός ο στίχος είναι ουσιώδης. Διότι αποδεικνύει περίφημα πως αν και είναι ο Χριστιανισμός και η Βίβλος που κατηγορούνται από τους περισσότερους σεξιστές για «ηθικολογία» γύρω από την σεξουαλική συμπεριφορά (στην ουσία χειραγώγηση των παθών που οδηγούν στην αλογία), εντούτοις οι σεξιστές είναι εκείνοι οι οποίοι ηθικολογούν, εφόσον δεν βασίζουν τις προτροπές τους σε καμιά λογική αναφορά γύρω από την χρήση του ανθρωπίνου σώματος, παρά μόνο στην αισθησιακή: «είναι αισθησιακό», ωραίο, «καλό», «φυσικό» και «χημικό».

 

Αριστερά: Κατά την διάρκεια του αιτήματος  (Πηγή Φώτο: http://www.youtube.com/watch?v=8x9rtEHtubI)

 

 

8. Η αναφορά στο «καλό» από τους σεξιστές βασίζεται και πάλι στον αισθησιασμό, και δηλαδή στις ηδονές που νιώθει ο κάθε άνθρωπος. Αντίθετα με τις απόψεις των σεξιστών, η σκληρή πραγματικότητα έχει αποδείξει πως η αισθητικότητα (βλ. την ενότητα για τις συνέπειες του πάθους του σεξ) δεν είναι ο απόλυτος οδηγός εις τον καθορισμό του «καλού» και του «κακού». Πολλές φορές το «καλό» ως αισθητικότητα του ενός, επιφέρει την μέγιστη ζημιά σε άλλους «κακό» (βλ. πχ. τις εκτρώσεις). Η προσπάθεια ορισμού του καλού και του κακού από τον άνθρωπο, άνευ της βοηθείας του αγαθού Θεού, έχει να κάνει με την πτώση του παραδείσου.

9. Η αναφορά από τους σεξιστές εις την υποχρέωση προς το σεξ, δεν βασίζεται σε κανέναν λογικό κανόνα ιδίως όταν επιζητούνται πολλαπλοί σύντροφοι για «εμπειρίες» (αύξηση και πλουτισμός των παθών)

10. Ο κανόνας περί διασκέδασης γύρω από το σεξ αντιβαίνει στον κανόνα περί λογικής, καθόσον εκείνος ο παράγων που έχει επιφέρει την παραχάραξη της αναπαραγωγικής πράξης από τους σεξιστές, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η εναγώνια αναζήτηση νέων και διαφορετικών ηδονών.

11. Η τελική προτίμηση του τραγουδιστή για την επιλογή ενός και μόνο ερωτικού συντρόφου είναι απαράδεκτη από τους κανόνες των ίδιων των σεξιστών. Διότι οι σεξιστές ακολουθούν τις δικές του ο καθένας ιδιοτελείς αισθησιακές αυθυποβολές, οι οποίες δεν είναι ποτέ δυνατόν να υπόκεινται σε κανένα ηθικιστικό κανόνα περί «ορθής» ή «σωστής» αισθητικότητας. Με άλλα λόγια άλλη η αισθητικότητα του κοπρολάγνου και άλλου του «μέσου» εραστή και αντιστρόφως.

 

 

 

 

Χαναναίοι θυσιάζουν τα παιδιά τους στα τείχη μια πόλης για να εξευμενίσουν τους «θεούς» τους ώστε εκείνοι να αποτρέψουν την άλωση. Ανάγλυφο από το ναό του Άμμωνα στο Καρνάκ της Αιγύπτου. (Πηγή: Ian Wilson, The Bible is History, Weidenfeld & Nicolson, U.K. 1999, σελ. 49)

 

Σημειώσεις

1. Τρεμπέλας Ν. Παν., «Υπόμνημα εις το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον», 4η έκδ., «Ο Σωτήρ», Αθήνα 1989, σελ. 99Β

2. Ό.π, σελ. 99Β

3. Καραβιδόπουλος Δ. Ιωάννης, «Το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο», Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1988, σελ. 330-331

4. Νικοδήμου Αγιορείτου, «Πηδάλιον» (ακριβής ανατύπωσις της γ΄ εκδόσεως του 1864), εκδ. Βασ. Ρηγόπουλου, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 596

5. Μπούμης Ι. Παναγιώτης, «Κανονικόν Δίκαιον», έκδ. 3η επηυξημένη, Γρηγόρης, Αθήνα 2002, σελ. 139
 

 

γ. Λόγια αγάπης να της λες! (Άγιος Ι. Χρυσόστομος)

 

«Ἐγώ (νά τῆς λές ) ἀπό ὅλα τή δική σου ἀγάπη προτιμῶ καί τίποτε δέν μοῦ εἶναι τόσο βασανιστικό ἤ δυσάρεστο, ὅσο τό νά βρεθῶ κάποτε σέ διάσταση μαζί σου. Κι ἄν ὅλα χρειασθεῖ νά τά χάσω, κι ἄν γίνω φτωχότερος ἀπό τόν Ἴρο, κι ἄν στούς ἔσχατους βρεθῶ κινδύνους, ὁ,τιδήποτε κι ἄν πάθω, ὅλα μοῦ εἶναι ἀνεκτά καί ὑποφερτά, ὅσο ἐσύ μοῦ εἶσαι καλά. Καί τά παιδιά τότε μοῦ εἶναι περιπόθητα, ἐφόσον ἐσύ μᾶς συμπαθεῖς... Ἴσως κάποτε σοῦ πεῖ: Ποτέ ὥς τώρα δέν ξόδεψα ἀπό τά δικά σου, ἔχω ἀκόμη τά δικά μου, πού μοὔδωσαν οἱ γονεῖς μου. Τότε πές της: Τί λές καλή μου; Ἔχεις ἀκόμη τά δικά σου; Ποιά λέξη μπορεῖ νἆναι χειρότερη ἀπό αὐτή; Σῶμα δέν ἔχεις πιά δικό σου κι ἔχεις χρήματα; Δέν εἴμαστε δύο σώματα μετά τό γάμο, ἀλλά γίναμε ἕνα. Δέν ἔχουμε δυό περιουσίες, ἀλλά μία... Ὅλα δικά σου εἶναι, κι ἐγώ δικός σου εἶμαι, κορίτσι μου. Αὐτό μέ συμβουλεύει ὁ Παῦλος λέγοντας ὅτι ὁ ἄνδρας δέν ἐξουσιάζει τό σῶμα του, ἀλλά ἡ γυναίκα. Κι ἄν δέν ἔχω ἐγώ ἐξουσία στό σῶμα μου ἀλλά ἐσύ, πόσο μᾶλλον δικά σου εἶναι τά χρήματα... Ποτέ νά μήν τῆς μιλᾶς μέ πεζό τρόπο, ἀλλά μέ φιλοφροσύνη, μέ τιμή, μέ ἀγάπη πολλή. Νά τήν τιμᾶς καί δέν θά βρεθεῖ στήν ἀνάγκη νά ζητήσει ἐπαίνους ἀλλοῦ, ἄν ἔχει τούς δικούς σου. Νά τήν προτιμᾶς ἀπό ὅλους γιά ὅλα, γιά τήν ὀμορφιά, γιά τή σωφροσύνη της, καί νά τήν ἐγκωμιάζεις. Νά κάνεις φανερό ὅτι σ ’ ἀρέσει ἡ συντροφιά της κι ὅτι προτιμᾶς νά μένεις στό σπίτι γιά νά εἶσαι μαζί της, ἀπό τό νά βγαίνεις στήν ἀγορά. Ἀπό ὅλους τούς φίλους νά τήν προτιμᾶς, καί ἀπό τά παιδιά πού σοῦ χάρισε, κι αὐτά ἐξαιτίας της νά τά ἀγαπᾶς».

Πηγή: Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Εις την προς Εφεσίους 20 (1), PG 6, 146, κατά μετάφραση Παν. Νέλλα

 

Σημειώσεις

1. Προς Εφεσίους, Κεφ. Ε΄ «18 Και μη μεθάτε με κρασί, στο οποίο υπάρχει ασωτία· αλλά, γίνεστε πλήρεις με το Πνεύμα, 19 μιλώντας μεταξύ σας με ψαλμούς και ύμνους και πνευματικές ωδές, τραγουδώντας και ψάλλοντας με την καρδιά σας στον Κύριο· 20 ευχαριστώντας πάντοτε για όλα τον Θεό και Πατέρα στο όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού· 21 καθώς ο ένας θα υποτάσσεται στον άλλον με φόβο Θεού. 22 Οι γυναίκες, υποτάσσεστε στους άνδρες σας, όπως στον Κύριο· 23 επειδή, ο άνδρας είναι η κεφαλή τής γυναίκας, όπως και ο Χριστός είναι η κεφαλή τής εκκλησίας, κι αυτός είναι ο σωτήρας τού σώματος. 24 Αλλά, όπως η εκκλησία υποτάσσεται στον Χριστό, έτσι και οι γυναίκες να υποτάσσονται στους άνδρες τους, σε όλα. 25 Οι άνδρες, αγαπάτε τις γυναίκες σας, όπως και ο Χριστός αγάπησε την εκκλησία, και παρέδωσε τον εαυτό  του για χάρη της, 26 για να την αγιάσει, αφού την καθάρισε με το λουτρό τού νερού διαμέσου τού λόγου·  27 για να την παραστήσει στον εαυτό του εκκλησία ένδοξη, χωρίς να έχει κάποια κηλίδα ή ρυτίδα ή κάτι αυτού τού είδους, αλλά για να είναι αγία και χωρίς ψεγάδι. 28 Έτσι χρωστούν οι άνδρες να αγαπούν τις δικές τους γυναίκες, σαν τα δικά τους σώματα. Όποιος αγαπάει τη δική του γυναίκα, αγαπάει τον εαυτό του· 29 επειδή, κανένας δεν μίσησε ποτέ τη δική του σάρκα, αλλά την εκτρέφει και την περιθάλπει, όπως και ο Κύριος την εκκλησία. 30 Δεδομένου ότι, είμαστε μέλη τού σώματός του, από τη σάρκα του, και από τα κόκαλά του. 31 «Γι' αυτό, ο άνθρωπος θα αφήσει τον πατέρα του και τη μητέρα, και θα προσκολληθεί στη γυναίκα του, και θα είναι οι δύο σε μία σάρκα». 32 Τούτο το μυστήριο είναι μεγάλο· εγώ δε το λέω αυτό για τον Χριστό και για την εκκλησία. 33 Όμως, κι εσείς, κάθε ένας ξεχωριστά, έτσι ας αγαπάει τη δική του γυναίκα, σαν τον εαυτό του· η δε γυναίκα, ας σέβεται τον άνδρα.»

 

δ. Πέθανε για χάρη της αν χρειασθεί (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

«Ἂν αὐτὰ πρὶν ἀπὸ τὸν γάμο καλὰ τὰ σκεφτοῦμε καὶ γνωρίζουμε αὐτὲς τὶς ἐντολές, πολλὴ θὰ καταβάλουμε φροντίδα, ὥστε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ νὰ πάρουμε γυναίκα ποὺ νὰ προσαρμόζεται καὶ νὰ ταιριάζει στὴ ζωή μας. Κι ἂν πάρουμε τέτοια, δὲν θὰ καρπωθοῦμε μονάχα αὐτό, ὅτι δηλαδὴ ποτὲ δὲν θὰ τὴ χωρίσουμε, ἀλλὰ καὶ τὸ ὅτι θὰ τὴν ἀγαπήσουμε παράφορα, ὅσο ὁ Παῦλος πρόσταξε. Διότι ἀφοῦ εἶπε: «Οἱ ἄνδρες νὰ ἀγαπᾶτε τὶς γυναῖκες σας», δὲν σταμάτησε μονάχα ἐκεῖ, ἀλλὰ μᾶς ἔδωσε καὶ μέτρο ἀγάπης: «Καθὼς κι ὁ Χριστὸς ἀγάπησε τὴν Ἐκκλησία». Καὶ πῶς ἀγάπησε ὁ Χριστός; Πές μου. «Ἔτσι, ὥστε παρέδωσε τὸν ἑαυτό του γιὰ χάρη της».

Λοιπόν, κι ἂν χρειαστεῖ νὰ πεθάνεις γιὰ χάρη τῆς γυναίκας σου, μὴν κάνης πίσω. Διότι, ἂν ὁ Κύριος ἔτσι τὴ δούλη του ἀγάπησε, ὥστε καὶ τὸν ἑαυτό του νὰ προσφέρει γιὰ χάρη της, πολὺ περισσότερο σὺ πρέπει νὰ ἀγαπᾶς τὴν ὁμόδουλή σου...

Αὐτὸν κι ἐσὺ μιμήσου. Καὶ σὲ χίλια δυὸ νὰ πέσει ἁμαρτήματα ἡ συμβία σου ἐναντίον σου, ὅλα νὰ τῆς τὰ σβήσεις καὶ νὰ τῆς τὰ συγχωρήσεις. Κι ἂν παντρευτεῖς στριμμένη γυναίκα, ἀναμόρφωσε τὴν μὲ τὴν ἐπιείκεια καὶ τὴν πραότητα, ὅπως κι ὁ Χριστὸς τὴν Ἐκκλησία.»

Πηγή: Ομιλία Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου: «Ποιές γυναίκες να παίρνουν οι άνδρες»

 

 

 

Η [επαγγελματική] ΠΟΡΝΕΙΑ

Το ζήτημα της [κοσμικής] πορνείας παρουσιάζεται καθόσον διάφοροι είναι εκείνοι οι οποίοι υποστήριξαν πως οι Χριστιανοί ήσαν και είναι ανεκτικοί στην πορνεία ως επάγγελμα. Κάτι τέτοιο θεωρήθηκε ασύμβατο με την Χριστιανική διδασκαλία και συνεπώς «υποκρισία». Όμως αυτό δεν αληθεύει. Η ορθοδοξία δεν υποστήριξε ποτέ την δια βίας μεταστροφή κανενός εις τον Χριστιανισμό, ούτε δια της βίας αποβολής των παθών. Κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο. Η Ορθοδοξία θεώρησε πως το επάγγελμα της πόρνης είναι υπαρκτό διότι στην ανθρώπινη κοινωνία υπάρχουν «πόρνοι» εις την ψυχή άνθρωποι. Δεν είναι θεολογικά ορθό ούτε εφικτό να αποβάλλει κανείς τα πάθη δια της βίας. Ο Χριστιανισμός ως Ορθοδοξία πιστεύει εις την ελεύθερη μεταστροφή του ανθρώπου (μετάνοια), μέσω μόνο της οποίας επιτυγχάνεται λύτρωση. Κάθε άλλος δρόμος είναι ανεπιτυχής έως επικίνδυνος. Από την άλλη μεριά όμως η Ορθοδοξία δεν είναι συμβατή με την πρόκληση. Έτσι αν και η επαγγελματική πορνεία δεν απαγορεύεται σε μια ανθρώπινη κοινωνία, από την άλλη οι σεξουαλικές προκλήσεις είναι γνωστό πως οδηγούν περισσότερους ανθρώπους εις το πάθος και εις την πτώση. Και η σεξουαλική απελευθέρωση της δεκαετίας του 70 αυτό το έχει αποδείξει περίφημα, όπως το έχουν αποδείξει πειράματα σε ζώα με προβολή ταινιών πορνογραφικού περιεχομένου του είδους τους. (βλ. και την σημασία της πορνείας εις τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό)

 

Εγκυκλοπαιδικά

Πορνεία (η). Καλείται ή επί χρήμασι και άνευ ουδεμιάς προτιμήσεως παράδοση του γυναικείου σώματος προς γενετήσια ομιλία εις διαφόρους άνδρας αλληλοδιαδόχους και κατά την αυτήν εποχή. Η μνημόνευση των διαφόρων και αλληλοδιαδόχων ανδρών είναι αναγκαία, καθότι άλλως θα περιλαμβάνονταν το εις την πορνεία και ο γάμος, εις τον όποιον επίσης το γυναικείο σώμα παραδίδεται διά λόγους υλικών συμφερόντων. Καθ’ όμοιο τρόπον εξαιρούνται του χαρακτηρισμού της πορνείας οι γυναίκες, οι οποίες παραδιδόμενες επί χρήμασι σε ένα άνδρα δεν χρηματίζονται, κατά την αυτήν εποχή της γενετησίου ομιλίας, και εξ ετέρου προσώπου. Η μνεία της επί χρήμασι και άνευ προτιμήσεως παραδόσεως απομακρύνει επίσης του χαρακτηρισμού της πορνείας τις γυναίκες, οι οποίες ανιδιοτελώς προσφέρονται εις τον άνδρα της προτιμήσεως των, καθότι η αυτοδιάθεση του σώματος δεν είναι πορνεία. Ωσαύτος δεν είναι πορνεία η πράξης των ανδρών, οι οποίοι έχουν αλληλοδιαδόχους ερωμένες.

 

Ο εντοπισμός της πορνείας στο γυναικείο φύλο.

Η πορνεία αφορά μόνον το γυναικείο φύλο, δια λόγους βιολογικούς και κοινωνικούς. Η γυνή, λόγω της μητρότητας και της καταλληλότητας της στις οικιακές ασχολίες, ετέθη εν υποδεέστερα μοίρα όσον αφορά την ικανότητα του κερδίζειν χρήματα εκ τής εργασίας της. Συντηρείται όθεν κατά γενικό κανόνα υπό τής ανδρικής εργασίας και συνεπώς η ατομική της ελευθερία είναι περιορισμένη και υποταγμένη στην ανδρική κυριαρχία του πατρός ή του συζύγου. Εντεύθεν και η αυτοδιάθεση του σώματος της θεωρείται απαγορευμένη άνευ της εκπληρώσεως ορισμένων κοινωνικών συνθηκών. Άλλα, πλην τούτου, η αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος προς γενετήσια ομιλία έχει σοβαρές συνεπείας όσο αφορά την μητρότητα και την γνησιότητα του τέκνου, η εξασφάλιση της οποίας συνδέεται με λόγους οικονομικούς και κληρονομικής διαδοχής. Ο ανήρ, ευρισκόμενος σε γενετησίους σχέσεις μετά πλείστων γυναικών, δύναται πάντοτε να είναι βέβαιος περί της γνησιότητας του τέκνου του, όταν η μήτηρ δεν έχει σχέση προς άλλους άνδρας. Αλλ’ η γυνή, ευρισκομένη σε γενετησίους σχέσεις προς πολλούς άνδρας μη έχοντας σχέσεις με άλλες  γυναίκες πλην αυτής, δεν είναι δυνατόν να καθορίσει την γνησιότητα του τέκνου της. Εν τη πρώτη περιπτώσει το τέκνον έχει ένα πατέρα και μία μητέρα. Εν τη δευτέρα περιπτώσει και υπό τις αυτές συνθήκες το τέκνον έχει πλείονες πατέρες και μία μητέρα. Ο βιολογικός ούτος νόμος είναι απαραβίαστος και συνεπώς ευνόητος τυγχάνει η απαγόρευση της αυτοδιαθέσεως της γυναικός, εάν μεν είναι έγγαμος, χάριν εξασφαλίσεως της γνησιότητας του τέκνου, εάν δε είναι άγαμος, χάριν αποφυγής της μητρότητας. Εκ των λόγων τούτων μοιραία προέκυψε η διαίρεση των γυναικών σε εκείνες, οι οποίες έχουν υποχρεώσεις μη αυτοδιαθέσεως του σώματος των, και σε άλλες, οι οποίες είναι ελεύθερες και των οποίων φυσικά ο αριθμός είναι περιορισμένος. Αλλ’ η ύπαρξη των ελευθέρων γυναικών είναι αναγκαία, καθότι, λόγω των κοινωνικών όρων, ο ανήρ ευρίσκεται εν αμηχανία διά την ικανοποίηση του θεμελιώδους γενετησίου ενστίκτου. Εάν δ’ η γυνή, λόγω της βιολογικής της συνθέσεως, δύναται ανενόχλητα και αβλαβώς ν’ αναμείνει την νόμιμο μετ’ ανδρός σύζευξη, τούτο διά τους αυτούς βιολογικούς λόγους είναι αδύνατον στον άνδρα, στον οποίο η αφροδισία αναφαίνεται από τής εφήβου ηλικίας, επιζητώντας όπως ικανοποιηθεί διά παντός μέσου. Υφισταμένων ομοίως των κοινωνικών απαγορεύσεων της ατοδιαθέσεως του γυναικείου σώματος, ο ανήρ μετέρχεται διάφορα μέσα, όπως παραβίαση την απαγόρευση ταύτη και από τα οποία κύριο είναι το δέλεαρ του υλικού  συμφέροντος. Αλλά και μετά τον γάμο ο ανήρ μετέρχεται τ’ αυτά μέσα, επιδιώκοντας  την γενετήσια ομιλία και μετ’ άλλων γυναικών λόγω της πολυγαμικής του Ιδιότητος. Δι’ όλων των μέσων τούτων δημιουργείται η μειονότητα των ελευθέρων γυναικών και επειδή: 1) η αφροδισία (γενετήσιος επιθυμία) είναι πρωΐμώτερη και
και απείρως εντονότερη εις τον άνδρα παρά εις την γυναίκα 2) η γυναίκα δύναται πολλές φορές της ημέρας να συνέρχεται εις γενετήσιο ομιλία μετά πλήθους ανδρών, το οποίος ασφαλώς είναι φυσιολογικά αδύνατο για έναν άνδρα και 3) κατά γενικό κανόνα ο άνδρας είναι ο διαθέτων χρήματα και η γυναίκα η έχουσα ανάγκη αυτών, η πορνεία εντοπίζεται εις τον γυναικείο φύλο. Οι εξαιρέσεις της ομοφυλοφίλου ανδρικής πορνείας ή της λόγω διαστροφής (ορισμένων γυναικών επιδιώξεως τής γενετησίου ομιλίας μετ’ ανδρών, τους οποίους αμείβουν δια χρημάτων, είναι φαινόμενα παθολογικά και ουχί συνήθη, ώστε ν’ αλλοιώσουν την πραγματική έννοια της πορνείας.

 

Βιολογικά και κοινωνικά αίτια της πορνείας.

Η πορνεία είναι παλαιά όσο και το ανθρώπινο γένος. Επειδή δε η αφροδισία (σεξουαλισμός, γενετήσιο ένστικτο) παρουσιάζεται πρώτον στο άρρεν φύλο, στο οποίο και διατηρείται υπό μορφή ενεργητική, μοιραίο ήταν όπως τον ρόλο του πορνεύεσθαι, ήτοι του επ’ ανταλλάγματος προσφέρειν το σώμα, κρατεί πάντοτε ή γυνή, εφ’ όσον ο ανήρ είναι εκείνος, ο οποίος αισθάνεται (αντιθέτως προς την γυναίκα) πρώϊμο, ακατανίκητο και συχνή την ανάγκη τγς γενετησίου ομιλίας. Η διαφορά όθεν του μηχανισμού της λειτουργίας του γενετησίου ενστίκτου στα δύο φύλα κατά την εμφάνιση του, την ακμή και την παρακμή του και η κοινωνική απαγόρευση της αυτοδιαθέσεως του γυναικείου σώματος είναι τα κύρια ελατήρια τής γενέσεως της πορνείας.

Ο ανήρ, ευρισκόμενος προ των βιολογικών του αναγκών και προ των κοινωνικών απαγορεύσεων, μετέρχεται παντοία μέσα όπως δημιουργήσει την ελευθέρα  γυναίκα. Όπου δε οι κοινωνικοί νόμοι είναι αυστηρότεροι, όπου το άσυλο του γάμου ή της παρθενίας περισσότερο απαραβίαστο, εκεί τα μέσα ταύτα είναι δελεαστικότερα, ο δε μεταξύ των ανδρών συναγωνισμός καταφαίνεται διά της μείζονος προσφοράς χρημάτων και η ελευθέρα γυνή της ολιγότερο αυστηρής κοινωνίας μεταβάλλεται εις πόρνη. Η δημιουργία όμως των πορνών στηρίζεται και σε αίτια κοινωνικά, τα οποία εξαναγκάζουν την γυναίκα όπως μεταπέσει στην ελευθεριότητα της πορνείας.  Τα αίτια ταύτα είναι: 1) η λόγω οικονομικών δυσχερειών δυσκολία του γάμου, 2) η υπό της κοινωνίας απαγόρευση της άνευ γάμου συμβιώσεως ανδρός και γυναικός, 3) η ψευδής υπόσχεση προς γάμο, 4) η σωματεμπορία, 5) το κακό παράδειγμα, 6) η φτώχεια, 7) το γλίσχρον της αμοιβής της γυναικείας εργασίας, 8) η μανία της πολυτελείας, 9) η οκνηρία, 10) η παθολογική ώθηση προς το πορνεύεσθαι, 11) ο εκβιασμός υπό των φυσικών προστατών (γονείς, σύζυγος, αδελφός) προς το πορνεύεσθαι, 12) η ερωτική εκδίκηση. Εκ των αιτίων τούτων η μεγαλύτερα ευθύνη βαρύνει τον θεσμό του γάμου· ακολουθεί η φτώχεια, έπεται η μανία της πολυτελείας και η οκνηρία και ελάχιστο ποσοστό οφείλεται στην προς την πορνεία ώθηση υπό των φυσικών προστατών είτε υπό έκφυλων ενστίκτων. Όλους δε τους παράγοντες τούτους εκμεταλλεύεται ή σωματεμπορία. Οι Ισχυρότεροι όθεν λόγοι είναι οι οικονομικοί. Επί δε της προελεύσεως των πορνών συμφωνούν όλες σχεδόν οι στατιστικοί και οι συγγραφείς. Ούτω το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών προέρχεται εξ υπηρετριών οικιών και ξενοδοχείων. Ακολουθούν οι γυναίκες του θεάτρου και των καφενείων, έπειτα οι υπάλληλοι γραφείων και καταστημάτων, οι ράφτρες  και οι επαρχιώτισσες και χωρικές.

 

Ιστορία της πορνείας.

Είναι ιστορικά εξακριβωμένο ότι η πορνεία υφίστατο από της εποχής των προφητών. Στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρονται πλείστα επεισόδια αναφερόμενα στην πορνεία και στις χρηματικές συμφωνίας με τις πόρνες. Ο εξέχων χαρακτήρας της πορνείας καθ’ άπασα την αρχαιότητα και μέχρι του Β΄ μετά Χριστό αιώνος, είναι ο θρησκευτικός. Εκ του γεγονότος ότι οι πράξεις της αφροδισίας είναι αμέσως συνδεδεμένοι προς την αναπαραγωγή του είδους και το μυστήριο της γονιμότητας στη φύση, η πορνεία συνδέθηκε αρρήκτως προς την εκδήλωση της θρησκευτικής λατρείας.

Εις την Βαβυλώνα πάσα γυνή όφειλε άπαξ εις την ζωή της να προσφέρει το σώμα της εις τον πρώτον τυχόντα αντί οιασδήποτε τιμής. Μετά δε την πράξη ταύτη εισέρχονταν στην αγνότητα [Ηρόδ. Α΄ 109). Η πορνεία αυτή λάμβανε χώρα κυρίως στους ναούς αφιερωμένους στην Αφροδίτη, αυτοί δε υπήρχαν πανταχού, στην Αίγυπτο, την Έφεσο, την Κύπρο, την Ελλάδα, την Ρώμη. Εξ άλλου οι ιεροτελεστίες οι αφιερωμένες στον Πρίαπο και την λατρεία του Φαλλού συντηρούσαν τον ιερό χαρακτήρα της πορνείας, στην οποία δεν ήσαν αμέτοχα τα Ελευσίνια μυστήρια. Στην Κύπρο οι νεανίδες πορεύονταν προς την θάλασσαν, όπου πρόσφεραν την παρθενία των εις τους ξένους επί χρήμασι, τα οποία κατέθετα στον Ναό της Αφροδίτης. Αντιθέτως, την παρθενία θεωρούσαν απαραίτητη και ιερή διά τον γάμο οι  Εβραίοι και οι Άραβες. Συν τω χρόνω εξαφανίσθηκε τελείως ο θρησκευτικός χαρακτήρας της πορνείας στην Ελλάδα, υφίστατο όμως στην Μ. Ασία μέχρι της εποχής του Μ. Κωνσταντίνου. Στις τις Τράλλεις της Λυδίας η πορνεία εξακολουθούσε να θεωρείται ιερή και επαγγελμα έντιμο δια τις γυναίκες της ανώτερης τάξης, μέχρι τον Β΄ μ.Χ. αιώνα. Σήμερα υπάρχουν πόρνες ιέρειες στους ναούς των μεσημβρινών Ινδιών και του Ντεκκάν. Από της νεότητάς των αφιερώνονται στους ναούς, τελοώντας συμβολικούς γάμους μετά των αγαλμάτων των θεοτήτων ενώπιον των όποιων χορεύουν γυμνές καθ’ εκάστην, αλλά διδάσκονται επίσης όπως διεγείρουν τις αφροδισίας επιθυμίας των πιστών και ικανοποιούν αυτές. Ο Χριστιανισμός και ο Μωαμεθανισμός απογύμνωσαν την πορνεία παντός θρησκευτικού χαρακτήρα, την απαγόρευσαν και την στιγμάτισαν.

Η είσοδος του ωφελιμιστικού στοιχείου στην ιερότητα της πορνείας υπήρξε η αφορμή όπως δημιουργηθεί στην Ελλάδα ή τάξης των εταιρών (βλ. λ.). Οι Ρωμαίοι καλλιέργησαν την πορνεία υπό την αισθησιακή αυτής πλευρά. Ο πλησιέστερος προς τις Ελληνίδες εταίρας τύπος υπήρξαν οι Ιαπωνίδες γκέισες. Ανάλογες επίσης ήσαν οι κουρτιζάνες της Αναγεννήσεως, που εμφανίστηκαν πρώτα στην Ιταλία κατά τον ΙΕ΄ αιώνα και έχουσα θέση στις αυλές των παπών και των βασιλέων,  γυναίκες εξόχου κάλλους και μορφώσεως, ανώτερης τάξεως συνήθως, γνωρίζοντας πλείστες γλώσσες,  ομιλούσαν λατινικά και ελληνικά, εντριβείς στην φιλοσοφία, την ποίηση και την μουσική. Και σε αυτές, όπως στις Ελληνίδες εταίρας, οφείλονται πλείστα μνημεία τέχνης στην Ιταλία και ιδίως στην Γαλλία, όπου οι κουρτιζάνες εξέλιπαν κατά τον ΙΖ΄ αιώνα. Η Ινδή μπαϋαντέρα και η Κινέζα κόρη των άνθεων είναι τύποι κατώτεροι.

Η βαθμιαία εξαφάνιση του θρησκευτικού χαρακτήρα της πορνείας υπηγόρευσε την ίδρυση των πορνείων, ήτοι οίκων, όπου διητώντο και εξασκούσαν το επάγγελμα των οι πόρνες. Το πρώτο πορνείο ιδρύθηκε στην Αθήνα από τον Σόλωνας, κατόπιν δε στην αρχαία Ρώμη, όπου η εξώθυρα των πορνείων διακοσμούταν δια φαλλού, την δε νύκτα φωτίζονταν διά φανού. Στη Ρώμη, πλην των πορνείων, υπήρχαν και ειδικοί οίκοι που ενοικίαζαν μόνον δωμάτια δι’ μερικές ώρες, ως και οινοπωλεία δίδοντας άσυλο στις πόρνες. Την ρωμαϊκή πορνεία ενίσχυα ακόμη και ειδικές εορτές, μιμικοί αγώνες καλούμενοι, κατά τους οποίους γυναίκες γυμνές επί σκηνής παρίσταναν διαφόρους αφροδισίους σκηνές. Στο τέλος της παραστάσεως κήρυκας διαλαλούσε τα ονόματα, τις διευθύνσεις και τις τιμές των γυναικών αυτών. Η διάσημος Ρωμαία πόρνη Φλώρα δώρησε στο κράτος όλη την περιουσία της επί τον όρο όποις εκάστην άνοιξη τελούνται αγώνες πάλης μεταξύ γυμνών νεανίδων και γυμνών εφήβων. Και η σύγκλητος αποδέχθηκε την δωρεάν και την τέλεση των αγώνων. Συν τω χρόνω τα πορνεία, θεωρηθέντα ως ασπίδες διά την ηθική της κοινωνίας και προστατευθέντα υπό των νόμων, απόβηκαν οργανωμένες επιχειρήσεις και εγκατέστησαν το απαισιότερο των εμπορίων, το τής λευκής σαρκός, δι’ ου οι οίκοι ούτοι συντηρούνται. Τα πορνεία στην σύγχρονη εποχή βαίνουν διαρκώς ελαττούμενα, ιδίως κατόπιν του Παγκοσμίου πολέμου (1918). Τούτο οφείλεται στο ότι, αυξημένης της οικονομικής δυσπραγίας, οι γάμοι ελαττώθηκαν, οι νεανίδες επιδόθηκαν στην ελευθέρα πορνεία και συνεπώς τα πορνεία, τα στεγάζοντα την επίσημο πορνεία, καταργούνται αφ’ εαυτών ελλείψει πελατείας.

 

Η καταδίωξη της πορνείας.

Ο στιγματισμός της πορνείας αναφαίνεται το πρώτον στον Εβραϊκό νόμο, ο οποίος απαγόρευε στα τέκνα των πορνών μέχρι δεκάτης γενεάς να εισέρχονται στον ναό του Κυρίου. Όταν όμως η πορνεία έλαβε θρησκευτική χροιά, οι πιέσεις αυτές άρθησαν, συντελώντας πραγματικά στην εξυγίανση των ηθών. Άλλα μετά την παρακμή της θρησκευτικής εννοίας της πορνείας οι εναντίον της νόμοι επανήλθαν αμείλικτοι. Η συστηματική όμως καταδίωξη των πορνών εμφανίζεται από των Ρωμαίων, οι οποίοι ήσαν σε αυτό οι οργανωτές της πορνείας. Οι πόρνες στην αρχαία Ρώμη θεωρούνταν ως δούλες, έστω και αν ήσαν πατρίκιοι· απαγορεύονταν δε όπως ενδύονται καθ’ όμοιο με τις έντιμους γυναίκας τρόπον. Τούτο γίνονταν απλώς προς διάκριση, καθόσον οι πόρνες μπορούσαν κάλλιστα να κυκλοφορούν γυμνές στις οδούς. Απαγορεύονταν επίσης όπως έχουν πολιτικά δικαιώματα, όπως νυμφεύονται κ.ο.κ. Ο Χριστιανισμός στιγμάτισε την πορνεία, χωρίς όμως να την απαγορεύσει, καθότι διείδε σε αυτή την προάσπιση του γάμου, την αποσόβηση της μοιχείας και την άμβλυνση της αφροδισίου επιθυμίας. Την υπέβαλε όμως υπό ορισμένους περιορισμούς. Βαρύς φόρος επιβλήθηκε υπέρ μονών και η πορνεία, χωρίς να αναγνωρίζεται, θεωρήθηκε ως ανεκτή. Ηγεμόνες τινές, όπως ο Θεοδόσιος Β΄, ο Ιουστινιανός, ο Βαλεντινιανός, ο Καρολομάγνος κλπ., κηρυχθήκαν αμείλικτοι πολέμιοι της πορνείας, διέταξαν το κλείσιμο των πορνείων, την διά θανάτου ποινή παντός προαγωγών και την εξορία πάσης πόρνης, η οποία δέχονταν προηγουμένως τριακοσίους ραβδισμούς. Άλλα τα μέτρα αυτά απέληγον μάλλον εις την εξαχρίωση των ηθών, γι’ αυτό και σύντομα αναστέλλονταν. Το Κοράνιο επίσης απαγορεύει την πορνεία. Η πλέον απηνή δίωξη της πορνείας έγινε στην Γαλλία από τον ΙΓ΄  μέχρι του ΙΣΤ΄ αιώνος. Τα πορνεία καίγονταν, οι δε πόρνες απογυμνώνονταν από τα χρήματά των, τα κοσμήματα και αυτά τα ενδύματα των και εξεδιώκονταν εκ τής χώρας.

Το 1575 ο Ερρίκος Γ΄, ο οποίος ήταν ακόλαστος και ομοφυλόφιλος, κατήργησε τους περιοριστικούς νόμους. Το 1687 όμως δ Λουδοβίκος ΙΔ΄ διέταξε όπως κοπούν τα αυτιά των πορνών των Βερσαλλιών. Άλλα και το μέτρο τούτο απέτυχε. Το 1778 ηπιότερα περιοριστικά μέτρα κατέστειλαν την δημοσία έκλυση. Άλλα και ταύτα καταργηθήκαν επαναστατικά το 1791. Αργότερα ο Μέγας Ναπολέων διαρρύθμισε το σύστημα των οίκων ανοχής, εγκαθιστώντας την υγιειονομική επιθεώρηση. Το σύστημα τούτο ισχύει σε πλείστα κράτη μέχρι σήμερα. Στην Βενετία ο πορνικός φόρος ήταν βαρύτατος, τόσον, ώστε εκ του φόρου χιλίων πορνών συντηρούνταν  μία γαλέρα του κράτους. Η τελευταία απόπειρα προς εξόντωση της πορνείας στην Ευρώπη έγινε κατά τον ΙΗ΄ αιώνα υπό της Μαρίας-Θηρεσίας της Αυστρίας, η οποία διάταξε την διά πυρός καταστροφή παντός πορνείου, επέβαλε βαρύτατα πρόστιμα στους προαγωγούς, και φρικώδη βασανιστήρια στις πόρνες. Τα μέτρα αυτά, τα οποία απέληξαν στην τρομακτική αύξηση των νόθων τέκνων στην Βιέννη, καταργήθηκαν το 1751 από τον αυτοκράτορα Φραγκίσκο Ιωσήφ Β΄. Εξ όλων των εθνών η Αγγλία άφησε ανενόχλητη την πορνεία, είναι δε το πρώτο έθνος, το όποιον προηγείται και σήμερα στους φιλελευθέρους νόμους σε σχέση με την πορνεία. Μία μόνον απόπειρα συνέβη στην Αγγλία κατά το 1860 υπό του δημάρχου της Πόρτσμουθ, ο οποίος διέταξε το κλείσιμο των πορνείων. Άλλα τοιούτο σκάνδαλο ηγέρθη, ώστε μετ’ ολίγες ημέρες η διαταγή ανεστάλη. Και στην Αμερική, στην Πενσυλβανία, εγένετο παρόμοια απόπειρα κατά το 1891. Οι πόρνες εκδιωχθήκαν των πορνείων και απαγορεύθηκε στους κατοίκους να δώσουν σε αυτές τροφή και στέγη. Αλλά σύσσωμος ο αμερικανικός λαός εξεγέρθηκε κατά του ανελεύθερου τούτου μέτρου, όπερ και καταργήθηκε κατά την γέννησή του.

Κατά τους νεότερους χρόνους καταργηθήκαν οι ατιμωτικές και εξευτελιστικές διακρίσεις μεταξύ ελευθερίων και μη γυναικών. Τούτο συντέλεσε στο ν’ ανακτήσουν πάντα τα δικαιώματα τους οι πορνεύουσες γυναίκες και συγχρόνως να εισρεύσουν στην πορνεία πολλές νεανίδες και γυναίκες, οι οποίες παραμένουν κρυμμένες και ακαταδίωκτες υπό τους νόμους και μη αισθανόμενες την πίεση των ατιμαστικών εμποδίων της άλλοτε, πύκνωσαν τις τάξεις των ανεπισήμων πορνών. Στην Ιαπωνία, όπου η πορνεία θεωρείται ως επάγγελμα μη ατιμωτικό, η κρυφία πορνεία δεν υπάρχει.

 

Συστήματα οργανώσεως τής πορνείας.

Η πρώτη οργάνωση της πορνείας δι’ ειδικού νομοθετικού συστήματος χρονολογείται από του ΙΔ΄ αιώνος εν Γαλλία, διά της υπαγωγής των πορνείων σε εβδομαδιαίες υγιειονομικές επισκέψεις. Αλλ’ η σοβαρότητα της κρατικής εποπτείας επί της πορνείας σημειώνεται από τον ΙΣΤ΄ αιώνα. Στο γενικό αναβρασμό της συφιλιδικής επιδημίας υπέστη αγρία καταδίωξη η πορνεία δι’ εκτοπίσεως των πορνών και κλεισίματος των πορνείων. Άλλα τα μέτρα αυτά ήσαν αψυχολόγητα και αύξησαν  το κακό. Το 1724 ο Mandeville, ο πρόδρομος του μέχρι σήμερα σε πολλά κράτη ισχύοντος διακανονιστικού συστήματος, υποστήριξε την καταδίωξη της κρύφιας πορνείας και την ενθάρρυνση των πορνείων, όπου η πορνεία εποπτεύεται υγειονομικά και κοινωνικά και συνεπώς όχι μόνον ακίνδυνος είναι άλλα και επωφελής. Επί μακρά έτη και υπό πλείστων επιτροπών και συνεδρίων συζητήθηκε η πρόταση ενός διεθνούς διακανονιστικού συστήματος, κατ’ εξοχήν δε στα διεθνή συνέδρια των Παρισίων (1867) και της Φλωρεντίας (1869). Η κίνηση εκείνη είχε έντονο αντίκτυπο και πολλά κράτη, προεξαρχούσης της Γαλλίας, παραδεχτήκαν το σύστημα του διακανονισμού (reglementation), όπερ, υποστηρίζουν τους οίκους ανοχής, διατείνεται ότι προασπίζει την υγεία του κοινού. Το σύστημα αυτό ισχύει μέχρι σήμερον και στην Ελλάδα.  Αλλ’ από του 1870 ισχυρότατη κριτική άρχισε κατά του συστήματος τούτου, λόγω του ότι η υγειονομική επιθεώρηση των εν τοις πορνείοις  πορνών σε τίποτα δεν ωφελεί, εφόσον η κρυφία πορνεία, η μη υπαγόμενη σε κανένα περιορισμό, βρίθει αφροδισίων κινδύνων και είναι περισσότερο διαδεδομένη της επισήμου πορνείας, η οποίας εις ουδέν άλλο συντελεί ειμή στην ανάπτυξη της σωματεμπορίας. Το καταργητικό (abolitionnisme) τουναντίον σύστημα, το όποιον ολίγα κράτη άρχισαν να το αποδέχονται, προεξαρχούσης της Αγγλίας, η οποία το εφαρμόζει από του 1886, στηρίζεται επί της καταργήσεως και της μη ανοχής των πορνείων, επί τής παρεμποδίσεως της εκπορνεύσεως, επί της υγειονομικής προπαγάνδας προς προφύλαξη και θεραπεία, της ιδρύσεως δωρεάν νοσοκομείων, της ιδρύσεως διορθωτικών ασύλων δια τις παραστρατημένες γυναίκες, της αμείλικτης διώξεως της σωματεμπορίας και της τιμωρίας των μεταδιδόντων αφροδίσια νοσήματα. Άλλα συστήματα είναι ο νεο-διακανονισμός, ο η ιατρική επίβλεψη κ.λ.π. Και οι μεν θέλοντας να τροποποιήσουν το διακανονιστικό σύστημα διατηρούν τα πορνεία, άλλα καταργούν την υποχρεωτική σε αυτά παρμαονή των πόρνων, αλλά και την αστυνομική εξουσία, επιτρέποντες την εκούσια και μετά διακρίσεως θεραπεία. Οι δε τροποποιούντες το καταργητικό σύστημα επιβάλλουν την υποχρεωτική δήλωση και την υποχρεωτική θεραπεία των ασθενών, την απαγόρευση της παροχής στέγης προς πορνεία υφ’ οποιανδήποτε δικαιολογία κ.ο.κ.

 

Κοινωνική άποψη.

Η πόρνη, χρησιμοποιούσα ως επάγγελμα μία εκ των βασικών φυσιολογικών λειτουργιών του ανθρώπου, ευνόητο είναι ότι διαστρέφεται τόσον, ώστε ν’ αποτελεί ιδιόρρυθμο τύπο, ανεπίδεκτου συνήθως διορθώσεως. Ο ψυχολογικός τύπος της πόρνης είναι σύμμεικτος· Είναι ψευδολόγος, οκνηρά, επιπολαία, εκφυλομανής, ομοφυλόφιλος, αυνανίστρια. Εξ αντιθέτου είναι φιλεύσπλαγχνος, θρησκόληπτος και τίμια στις υποχρεώσεις της και τα χρέη της. Αλλ’ εξετάζοντας κανείς κοινωνικώς το ζήτημα της πορνείας, δέον να έχει υπ’ όψιν του ουχί την επίσημη πορνεία μόνον, καθότι αυτή είναι η μειονότητα, αλλά την κρυφία πορνεία, η οποία σήμερα  αυξάνει. Ούτως στην Αθήνα και Πειραιά υπάρχουν επτακόσιοι επισήμως αναγνωρισμένοι πόρνες, ήτοι κοινές γυναίκες των οίκων ανοχής, διερχόμενες από τους αστυνομικούς νόμους του διακανονιστικού συστήματος και επιθεωρούμενες από της αστιατρικής υπηρεσίας. Εκ τούτων οι μισές ευρίσκονται διαρκώς σε νοσηλεία στο νοσοκομείο των αφροδισίων νοσημάτων ή σε σανατόρια. Εναπομένει όθεν αρθμός 350 μόνον εξασκουσών το επάγγελμα των. Αυτές κατά το μάλλον ή ήττον δεν είναι φορείς αφροδισίων νόσων ούτε και διαφθοράς. Αλλ’ εκ παραλλήλου εκατονταπλάσιος περίπου αριθμός, ήτοι περί τις τριάντα χιλιάδας νεανίδες και γυναίκες πορνεύουν κρυφίως στην περιφέρεια Αθηνών- Πειραιώς. Οι γυναίκες αυτές εξασκούν ερασιτεχνικώς τρόπον τινά την πορνεία, ήτοι πορνεύουσαι εις κρύφιους οίκους συναντήσεων, παρασυρόμενοι υπό εκμαυλιστριών και προς εύκολη απόκτηση χρήματος, διατηρούν κατ’ επίφαση την αξιοπρέπεια της αστικής των προελεύσεως εν τη κοινωνία, αγνοώντας εξ άλλου τους κινδύνους και τα μέσα προφυλάξεως από των αφροδισίων νοσημάτων, σε ουδένα έλεγχο αστυνομικό ή υγιειολογικό υπάγονται, βρίθουν αφροδισίων νοσημάτων και κατά εκατοντάδας μολύνουν το κοινό. Απαν ανεξαιρέτως το κολοσσιαίο ελληνικό ποσοστό των αφροδισίων νοσημάτων, τα οποία νέμονται τα 75% του ελληνικού πληθυσμού, προέρχεται εκ των γυναικών τούτων, από τις οποίες πλείστες είναι ανήλικα κοράσια, μαθήτριες σχολείων ή υπάλληλοι καταστημάτων, μέγα δε ποσοστό αποτελείται εξ εγγάμων γυναικών.

 

Ανδρική πορνεία.

Στις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης υφίστανται οίκοι ανοχής, όπου αντί πορνών υπάρχουν άνδρες, των οποίων η πελατεία είναι γυναικεία. Ο αριθμός των επισκέψεων είναι λίαν περιορισμένος, η δε αμοιβή των πολλαπλάσια της των πορνών. Στους οίκους τούτους συχνάζουν γυναίκες έγγαμοι, απογοητευμένες εκ του γάμου των ή έκφυλες γριές κλπ. Τοιαύτη κατάσταση υφίστατο και στην αρχαιότητα, ιδίως δε στην Ρώμη. Αλλά δια του όρου ανδρική πορνεία εξυπακούεται κυρίως η μεταξύ ανδρών ομοφυλόφιλος γενετήσιος ομιλία. Η πράξη αυτή αποτελεί παθολογικό και κακόηθες φαινόμενο. Εν τούτοις εις ορισμένους λαούς είναι ευρύτατα διαδεδομένη και η εμφάνιση της χρονολογείται από των αρχαιοτάτων χρόνων. Στην Αγία Γραφή αναφέρονται πλείστα χωρία περί ομοφυλοφιλίας και ανδρικής πορνείας, η οποία τιμωρείτο υπό των Εβραίων αυστηρότατα. Στην αρχαία Ελλάδα επίσης, ως και εις την αρχαία Ρώμη, η ανδρική πορνεία ήτο λίαν διαδεδομένη.

 

Πηγή: Δρακουλίδης Ν.Ν., Ιατρό-δερματολόγος, Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος Κ΄, σσ. 564-565

 

ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ & ΣΕΞ

 

 

ΑΡΧΑΙΟΙ ΘΕΟΙ & ΣΕΞ

 

 

 

 

 

ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΑΤΕΣ

 

 

ΠΡΟΣΟΧΗ: Στο τέλος κάθε σελίδας του Ανώνυμου Απολογητή θα παρουσιάζονται νεοπαγανιστικές και αθεϊστών (δήθεν ελληνιστών) απάτες που έχουν σχέση με το θέμα της σελίδας. Αυτές οι απάτες δεν έχουν σκοπό να βάλουν τα περιοδικά στα οποία εμφανίζονται τα νεοπαγανιστικά ψεύδη, εφόσον ούτως ή άλλως παγανιστές συγγράφουν σε διάφορα ανυποψίαστα εξ αυτών και αυτά δεν εκφράζονται από τις απόψεις των αρθρογράφων, αλλά σκοπό έχουν:

1. να καταδείξουν τον κρυφοπαγανιστή αρθρογράφο ώστε να γίνει γνωστός και

2. είτε ο κάθε ενδιαφερόμενος που αναγιγνώσκει εκ νέου άρθρα του να θέτει τον εαυτό του εν εγρήγορση και να ελέγχει θαρρετά τα ψεύδη του κρυφοπαγανιστή (δήθεν ελληνιστή), αν είναι μελετημένος και έχει πρόσβαση σε πρωτογενή βιβλιογραφία

3. είτε εάν δεν έχει πρόσβαση σε βιβλιογραφία, να μην δείχνει πλέον εμπιστοσύνη στον αρθογράφο εφόσον γνωρίζει πως εκφράζει ψεύδη για να σπιλώσει τον Χριστιανισμό υποστηρίζοντας θέσεις παγανισμού, που όμως δεν είναι σχεδόν ποτέ ξεκάθαρες, αλλά που παρουσιάζονται ως «ελληνικές» μιας και η πλειοψηφία των νεοπαγανιστών ντρέπεται να ομολογήσει δημοσίως την θρησκεία που ακολουθεί και προτιμά να καμουφλάρεται με κάτι οικοιότερο, τον πατριωτισμό, που όμως αρρωστημένα έχει μετατραπεί σε ένα παγανιστικό εθνικισμό.

ΕΞΑΙΡΕΣΗ: εξαιρούνται τα προσωπικά βιβλία του κρυφοπαγανιστή αθρογράφου ή τα έντυπα με καθαρά νεοπαγανιστικό προσανατολισμό, ανάμεσα στα τόσα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα.

 

ΚΩΔΙΚΑΣ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ & ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ

(Κατά: psarrism@..., Περιοδικό Ram, τεύχος 194, Αλληλογραφία, επιστολή «ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ DA VINCI» σσ. 206 - 207)

 

Ακόμη πιο σημαντικό όμως -και δράττομαι της ευκαιρίας να το σημειώσω-, είναι το γεγονός ότι κανένας, μα κανένας, δεν ασχολείται με την ουσία του βιβλίου [του Dan Brown], η οποία δεν είναι ούτε ο ρόλος του Μεγάλου Κωνσταντίνου ούτε των Ναϊτών Ιπποτών ούτε της Ηγεσίας της Εκκλησίας ή της Opus Dei στην υπόθεση αυτή, που άλλωστε έχει τις ρίζες της στην περίοδο δράσης του Ιησού (και αναρωτιέμαι αλήθεια γιατί...). Η ουσία, λοιπόν, βρίσκεται στην θέση της γυναίκας στην κοινωνία, της δαιμονοποιημένης από τον χριστιανισμό γυναίκας (και κατ’ επέκταση του έρωτα αλλά και των παιδιών που προκύπτουν από αυτή την πράξη, μέχρι βέβαια τη στιγμή της βάπτισης, που ο Χριστός θα διώξει το βαρύ φορτίο της αμαρτίας από τα αμαρτωλά... δίχρονα!), όπως αυτή είχε εδραιωθεί στις προχριστιανικές θρησκείες. Αυτή η θέση, ανεξάρτητα από το αν οι ιστορικές ή οι πηγές του βιβλίου είναι ανακριβείς και αναξιόπιστες (σε πιο βαθμό ανταποκρίνονται άραγε στην πραγματικότητα όσα γνωρίζουμε και έχουμε διδαχθεί σχετικά με την ιστορία του έθνους μας, το Μακεδονικό, τη «λαμπρή» περίοδο του Βυζαντίου κ.α.;) και ανεξάρτητα από το αν η Μαγδαληνή ήταν η γυναίκα του Ιησού και δικαιούνταν ή όχι να αποτελεί το βασικό συνεχιστή της διδασκαλίας του αντρός της, με βρίσκει ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΣΥΜΦΩΝΟ.

Εσάς;

Ευχαριστώ πολύ

psarrism@... (Πηγή: Περιοδικό Ram, τεύχος 194, Αλληλογραφία, επιστολή «ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ DA VINCI» σσ. 206 - 207)

 

Μυθοπλάστης: Άγνωστος επιστολογράφος προς το περιοδικό Ram

Απάντηση: Εδώ

 

ΟΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΑΓΙΟΣΥΝΗ ΔΙΑ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΓΑΜΙΑΣ

(Κατά Παναγιώτη Μαρίνη, μέλους της επιτροπής για την αναγνώρισης της Ελληνικής Θρησκείας και προέδρου της Ελληνικής εταιρίας αρχαιοφίλων, τηλεοπτικός σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Φεβρουάριος 2004)

 

Βίντεο:  Μέγεθος: 66 kb Διάρκεια: 23΄΄ Οι θεολογόγοι διδάσκουν την ασχημοσύνη του σώματος, την  αγαμία και την Αγιοποίηση μέσω αυτής εις τα μοναστήρια. Αυτά αποτελούν μια καταστροφική θρησκεία (Πηγή: Παναγιώτης Μαρίνης, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας αρχαιοφίλων και μέλος της Επιτροπής για την αναγνώριση της Ελληνικής θρησκείας του 12θέου Τηλεοπτικός σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάββατο 07/02/2004

Μυθοπλάστης: Παναγιώτης Μαρίνης

Απάντηση: Εδώ

 

Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΔΙΑΡΡΗΓΝΥΕΙ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΒΙΟ & ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΤΟΝ ΓΑΜΟ

(Κατά: Παναγιώτη Μαρίνη, π. Τρίτο Μάτι, ένθετο, σελ. 7)

 

...οξέως [η ΑΟΕΕ] διαρρηγνύει τον κοινωνικόν ιστόν καλούσα τους ελληνόπαιδας να προσχωρήσουν εις τον «μοναχικόν βίον»  ...Καταδικάζεται η φυσιολογική ζωή και ο Γάμος: «Κατά μέν τήν ἁγνείαν, τοῖς Ἀγγέλοις ὁμοιοῦται ὁ ἄνθρωπος, κατὰ δὲ τόν γάμον τῶν θηρίων οὐδὲν διενήνοχεν». Το προβαλλόμενον εις τους νέους ιδεώδες δεν είναι αυτό της κοινωνικής προσφοράς και δράσεως, άλλα το μοναστικόν ιδεώδες αρνήσεως τής κοινωνίας και του πολιτισμού. (Πηγή: Παναγιώτης Μαρίνης, Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 109, ένθετο «Θα αναγνωρισθεί επίσημα η Αρχαία Ελληνική Θρησκεία;», σελ. 7)

 

Μυθοπλάστης: Παναγιώτης Μαρίνης

Απάντηση: Εδώ

 

Ο ΠΟΛΥΘΕΪΣΜΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΘΙΚΟ ΝΟΜΟ

(Κατά: Δ. Δελή, Ένα 5.5.88, σελ. 124)

 

Ο πολυθεϊσμός, απελευθερώνει τον άνθρωπο απ’ οποιονδήποτε ηθικό νόμο. Βάζει την ηθική του πάνω στη φύση και πουθενά αλλού. Δεν έχει την έννοια του Καλού και του Κακού. Υπάρχει μόνο η έννοια του ωραίου και του άσχημου. Αν πας ενάντια στη φύση σου, είσαι άσχημος. Αν πας με τη φύση σου, είσαι όμορφος. (Πηγή: Δ. Δελής, Ένα 5.5.88, σελ. 124).

 

Μυθοπλάστης: Δ. Δελής

Απάντηση: Οι μόνοι που θα μπορούσαν να πιστεύουν πως «ο πολυθεϊσμός, απελευθερώνει τον άνθρωπο απ’ οποιονδήποτε ηθικό νόμο» είναι οι Έλληνες αρχαιολάτρες, οι οποίοι έχουν αποδείξει ποικιλοτρόπως την άγνοιά τους γύρω από ζητήματα θρησκευτικά και αρχαιοελληνικά.

 

ΗΘΙΚΗ & ΠΟΛΥΘΕΪΣΜΟΣ

Ζωντανό παράδειγμα ακολουθίας ηθικής στον πολυθεϊσμό είναι τόσο η συμμετοχή στα μυστήρια, ως τα Ελευσίνια, που απαιτούσαν ακολουθία και εφαρμογή ηθικών κανόνων, όσο και η δια βίου αφιέρωση ανθρώπων σε θεότητες, ως οι Εστιάδες Παρθένες στην θεά Εστία, κ.λ.π. Ακόμη και οι αρχαίοι Φιλόσοφοι, τους οποίους εκθειάζουν οι νεοπαγανιστές (1) έχουν να επιδείξουν ποίκιλλα συγγράμματα ηθικής. Όλες οι σχολές φιλοσοφίας στην αρχαία Ελλάδα ηθικολογούν. Μπορεί να ηθικολογούν ακόμη και διαφορετικά από τον Χριστιανισμό ή από άλλους μονοθεϊσμούς, αλλά πάντοτε ηθικολογούν, ακόμη και όταν προτρέπουν εις την επίτευξη της ηδονής ως τελικού σκοπού. Έτσι λ.χ. η ηδονιστική, η ερετρική, η περιπατητική, η πυθαγόρεια, η στωική, η νεοπλατωνική κ.α. σχολές (βλ. σελίδα περί φιλοσοφίας), ηθικολόγησαν.

Οι Έλληνες νεοπαγανιστές, είτε είναι ανημέρωτοι για την αρχαία Ελλάδα και τον πολυθεϊσμό, είτε την όποια δική τους ανοησία την ντύνουν με θρησκευτική ευλάβεια και την πλασάρουν στο κοινό για πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό φαγητό, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να τον «ελευθερώσουν» από την ηθική διδασκαλία του μονοθεϊσμού της σύγχρονης Ελλάδας και δηλαδή του Ορθόδοξου Χριστιανισμού. Προσπαθούν να αποδείξουν με κάθε μέσο, όποτε η άγνοια τους το επιτρέπει, πως ο πολυθεϊσμός είναι ο «άνετος» και «εύκολος» δρόμος απέναντι στις υποχρεώσεις του Χριστιανού μπρος σε έναν Αναμάρτητο Θεό (2).

 

ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ

Αλλά δεν είναι μόνο τα παραπάνω, διότι αυτό το μικρό σε μήκος, αλλά σημαντικό φραστικό νεοπαγανιστικό παραμύθι για την ηθική, συνοδεύεται από ένα ακόμη μεγάλο ψέμα, για την ανυπαρξία, υποτίθεται, της έννοιας «του Καλού και του Κακού» στον πολυθεϊσμό. Κι όμως ο πολυθεϊστής θεολόγος Ησίοδος στην θεογονία του βάζει τον αρχηγό των θεών Δία να διακρίνει ανάμεσα σε αγαθό και κακό:

 

ὣς δ’ αὔτως ἄνδρεσσι κακὸν θνητοῖσι γυναῖκας

Ζεὺς ὑψιβρεμέτης θῆκε, ξυνήονας ἔργων

ἀργαλέων. ἕτερον δὲ πόρεν κακὸν ἀντ’ ἀγαθοῖο,

[Μτφρ: Έτσι ακριβώς ο Δίας που από ψηλά βροντά,, για τους

θνητούς τους άνδρες συμφορά όρισε τις γυναίκες, που

είναι συνεργάτιδες στα έργα τα πικρά.

Κι ακόμη ένα κακό τους έδωσε στη θέση του αγαθού:] (3)

 

Χαρακτηριστικές είναι επίσης στην ελληνική πολυθεϊστική μυθολογία οι τιμωρίες του Σίσυφου και του Τάνταλου από τους θεούς, για διάφορα ηθικά παραπτώματα, όπως αυτά φανερώνονται μέσα από την αρχαία Ελληνική λόγια παράδοση. Χρήσιμο θα ήταν επίσης ο αναγνώστης να συμβουλευτεί το ειδικό άρθρο στην σελίδα «Διαφωτισμός», Φως και Σκότος όπως και την παλαιότερες προσπάθειες των νεοπαγανιστών να ισχυριστούν ψευδώς ότι οι αρχαίοι δαίμονες είναι «γνώση» ή πως η Χριστιανική εκκλησία «δαιμονοποίησε» τον «καλό εωσφόρο».

 

 «αλλά και σε όσους τύχει ενάρετη γυναίκα να τους συντροφεύει στην ζωή τους θα παραμονεύει πάντα ο φθόνος να φέρει το κακό» (Πηγή: Ησίοδος Θεογονία, Έλληνες Κλασσικοί εικονογραφημένοι, εκδόσεις Εύανδρος, σελίδα 47)

 

Η «ΟΜΟΡΦΗ ΦΥΣΗ»

Το τελειωτικό νεοπαγανιστικό παραμύθι αυτής της ενότητας, υποστηρίζει πως στον πολυθεϊσμό ισχύει το «Αν πας ενάντια στη φύση σου, είσαι άσχημος. Αν πας με τη φύση σου, είσαι όμορφος», χωρίς όμως και να καθορίζει το ποιόν αυτής της προσωπικής «Φύση(ς)» με την οποία κάποιος μπορεί είτε να συμβαδίζει είτε να εναντιώνεται πάντοτε, λες και αυτή είναι «αμετάβλητη». Εναντίωση στην «Φύση» κάποιου, μπορεί να υπάρξει μόνο εξωτερική και όχι εσωτερική. Διότι εσωτερική «εναντίωση» σημαίνει στην ουσία υιοθέτηση διαφορετικής ιδίας «φύσης» και συνεπώς καμία εναντίωση.

Κάτι τέτοιο στον Χριστιανισμό, μεταφράζεται ως μετάνοια από την αμαρτία και δηλαδή μεταστροφή από ένα χαρακτήρα αμαρτωλό σε έναν άλλον πολύ λιγότερο. Αντίθετα η νεοπαγανιστική διδαχή της «παραμονής» στην ιδία πάντοτε «Φύση», είναι η μη αποδοχή της μετάνοιας και η παραμονή στην αμαρτία για τον νεοπαγανιστή. Για την Ορθόδοξο τρόπο σκέψης, έλλειψη μετάνοιας ισοδυναμεί με δαιμονική νοοτροπία, δηλαδή σταθερή και αιώνια πτώση. Μόνο και μόνο από τα διδάγματα του νεοπαγανιστικού κινήματος μπορεί να αντιληφθεί ο καθείς Χριστιανός εις την κατεύθυνση εις την οποία αυτά άγουν.

 

-Για δες πως (ΔΕΝ) αλλάζει ο άνθρωπος τελικά...

-Όντως ΔΕΝ αλλάζει. Εμένα μου πήρε περίπου 25 περίπου χρόνια δημόσιας κοινωνικής και πολιτικής δράσης (1975 - 2000) για να το συνειδητοποιήσω. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβεις αυτό φίλη, τόσο το καλύτερο (Πηγή: Κρεσφόντης ΥΣΕΕ, Βλάσσης Ρασιάς, εδώ)

 

Αριστερά: Παναγιώτης Μαρίνης, Πρ. Ελληνικής Εταιρίας Αρχαιοφίλων και μέλος της Επιτροπής για την αναγνώριση της Ελληνικής θρησκείας του 12θέου (Πηγή: Τηλεοπτικός σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάββατο 07/02/2004)

 

Επιπλέον αυτή η νεοπαγανιστική διδαχή περί της «όμορφης αμετάβλητης Φύσης» ενέχει διάφορα παράδοξα. Για παράδειγμα μια διδαχή του νεοπαγανιστή Π. Μαρίνη θέλει την Ορθοδοξία να «αμφισβητεί την ιδίαν την κυριαρχίαν της Ελληνικής Πολιτείας δεχόμενη τους νόμους αυτής μόνον υπό όρους και εφ’ όσον συμφωνούν προς τους ιδικούς της κανόνας» (4). Παραμονή όμως στην ιδία «Φύση» για ένα νεοπαγανιστή εγκληματία ή παράνομο, σημαίνει ισόβια παράνομα εγκλήματα και παρανομίες γενικότερα για να είναι «όμορφος», επαναλαμβάνοντας την διδαχή του Π. Μαρίνη για την ολόδική του θρησκεία.

Επίσης, η πολυθεϊστική αυτή εντολή παραμονής εις την ιδία «Φύση» ως αποκλειστικής «ομορφιάς» φέρνει κάποιες αστείες καταστάσεις εις τις ρατσιστικού τύπου κελεύσεις των νεοπαγανιστών για την υπεροχή της ελληνικής φυλής. Διότι κατά τους Έλληνες νεοπαγανιστές, οι άλλες φυλές είναι «κατώτερες». Σύμφωνα με αυτούς «Όποιος αμφισβητεί την Ανωτερότητα της Ελληνικής Φυλής είναι Προδότης» (5). Το ερώτημα είναι: Μπορεί ένας πολυθεϊστής μαύρος (6) που έχει αυτή την αμφισβήτηση η οποία «πηγαίνει με την φύση του», να είναι τουλάχιστον «όμορφος»; ο Εφιάλτης λ.χ. στις Θερμοπύλες ήταν ως «προδότης όμορφος» αφού πήγε με την «Φύση» του; Πρακτικά είναι άγνωστο ποια θέση έχουν όλοι οι πολυθεϊστές εθνικοί προδότες στο νεοπαγανιστικό κίνημα της «φυσικής ομορφιάς», όταν όλοι αυτοί οι εθνικοί, ή των ελληνικών πόλεων προδότες, οι τύραννοι, οι αντιδημοκρατικοί κ.λ.π. στιγματίστηκαν στον μέγιστο βαθμό εις την αρχαία Ελλάδα βάση κανόνων ηθικής στάσης, παρά της όποιας ορθολογικής.

Υπάρχει επίσης κάτι ακόμη το παράδοξο εις τις νεοπαγανιστικές κελεύσεις περί «Φυσικής ομορφιάς». Οι νεοπαγανιστές ωρύονται κατά των αισθητικών απόψεων των Ορθόδοξων Κανόνων, αφήνοντας την υποψία ότι εις το νεοπαγανιστικό κίνημα και εις τον νεοπαγανισμό γενικότερα, η «η περιποίησις και η ψιμυθίωσίς» (7) είναι η επιθυμητή κατάσταση (;). Όμως από τις νεοπαγανιστικές εντολές, που ενημερώνουν τους ενδιαφερόμενους ότι «Αν πας ενάντια στη φύση σου, είσαι άσχημος. Αν πας με τη φύση σου, είσαι όμορφος», γεννιέται ακόμη ένα ερώτημα: ένας που δεν περιποιείται τον εαυτό του αισθητικά, εφόσον μια τέτοια στάση «πηγαίνει με την φύση του» «ηθικά» είναι και παραμένει «όμορφος» για τους νεοπαγανιστές ή μήπως όχι;

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Η μη ακολουθία ενός ηθικού νόμου σημαίνει την ακολουθία ενός άλλου ηθικού νόμου. Διότι απόρριψη του ηθικού νόμου είναι απόρριψη του «ξένου» ηθικού νόμου, με ακολουθία και αντικατάστασή του από τον προσωπικό ηθικό νόμο για να είναι κανείς «όμορφος». Και στην πραγματικότητα μιας και γίνεται λόγος για θρησκείες, απόρριψη ή μη αποδοχή του «ξένου» ηθικού νόμου, ισούται με την απόρριψη ή την ανυπαρξία θρησκευτικού - θεϊκού ηθικού νόμου και την αντικατάστασή του, ή καλύτερα την υποκατάστασή του, με τον «προσωπικό (ανθρώπινο) ηθικό νόμο». Πρόκειται σε ορισμένες περιπτώσεις όχι μόνο για κατάλυση της κοινωνίας και επιλογή του νόμου της ζούγκλας, αλλά κάτω από την Ορθόδοξη ματιά στην ουσία περί επιστροφής εις την στιγμή της πτώσης του Παραδείσου, όπου εκεί ο ηθικός νόμος του Θεού που παραδόθηκε στον Αδάμ και στην Εύα, τυγχάνει αντικατάστασης από τις προσωπικές αποφάσεις των δύο τελευταίων (Περισσότερα βλέπε στην σελίδα Βίβλος, ενότητα η «Πρώτη Ειδωλολατρία»). Για την μετά την Καινή Διαθήκη εποχή, η σημασία αυτής της στάσης είναι επίσης μη ακολουθία των αποκαλυφθέντων ηθικών νόμων και η προσκόλληση εις τις προσωπικές αποφάσεις και ηθικές προτιμήσεις. Με άλλα λόγια αδυναμία θέωσης και εμμονή εις την πτώση.

 

Σημειώσεις

1. «ο κλασσικός άνθρωπος ... έθεσε ως στόχο το σκέπτεσθε, παρουσιάσας την αθάνατη σειρά των αρχαίων φιλοσόφων οι οποίοι, λαβόντες ως βάση τις θεολογικές αλήθειες, τις ανέλυσαν τόσο επιστημονικώς, όσο και πρακτικώς» (Πηγή: Η αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, Ρ. Αναστασάκης, Μ. Βερέττας, Μ. Δημόπουλος, Μ. Καλόπουλος. Μ. Κιουλαφά, Π. Μαρίνης, Χ. Μήνη, Στ. Μυτιληναίος, Γ. Σπυρόπουλος, Ο. Τουτουνζή, Γ. Τσαγκρινός, Εισαγωγή Εύα Αυλίδου, Εκδόσεις Αρχέτυπο, Έκδοση Α΄ Απρίλιος 2002, Θεσσαλονίκη, σελ. 102)

2. Κατά Ιωάννη, Κεφ. Η΄ «46 τίς ἐξ ὑμῶν ἐλέγχει με περὶ ἁμαρτίας;»

3. Ησίοδος, έργα και Ημέραι, Θεογονία, η Ασπίδα του Ηρακλή, Πρόλογος Δανιήλ Ι. Ιακώβ, Εισαγωγή Μετάφραση, σχόλια Σταύρος Γκιργκένης, εκδόσεις Ζήτρος, Θεσσαλονίκη 2001, σσ. 344-345

4. Παναγιώτης Μαρίνης, Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 109, ένθετο «Θα αναγνωρισθεί επίσημα η Αρχαία Ελληνική Θρησκεία;», εδώ.

5. «Ο εκδότης [του Απολλώνειου Φωτός, τεύχος 12], σε άρθρο του με τίτλο «Ελληνικότης και Ελληνισμός», παραθέτει εντός πλαισίου τα εξής από τον Κ. Πλεύρη: «Από τα πανάρχαια χρόνια οι Έλληνες εκαυχώντο δια την υπεροχήν της φυλής των (όμαιμον). Το «πας μη Έλλην βάρβαρος» είναι μια αλήθεια που επιβεβαίωσε ιστορία χιλιετιών. Κάθε φυλή έχει την αξίαν του πολιτισμού της. Επομένως, η Ελληνική Φυλή ως δημιουργήσασα άφθαστον πολιτισμόν προέχει όλων των άλλων. Όποιος αμφισβητεί την Ανωτερότητα της Ελληνικής Φυλής είναι Προδότης.» (Πηγή: Πηγή: Άρδην, τ. 53, Απρίλιος - Μάιος 2005, άρθρο στις σσ. 28-33)

6. «από το 1928 εσίγησε η Ανθρωπολογία και την θέσιν της έλαβον δογματικές διακηρύξεις, του τύπου «όλοι είμαστε αδέλφια» και σκοτεινές απειλές καταστροφής κάθε επιστημονικής σταδιοδρομίας, του τύπου «αλλά τι είσαι εσύ και πιστεύεις ότι οι Έλληνες είναι πιο έξυπνοι από τους Μαύρους;» και πανηγυρισμοί του τύπου «κατεστράφησαν όλοι αυτοί οι αχρείοι που επίστευαν στην ανωτερότητα των Αρίων». (Πηγή: Παναγιώτης Μαρίνης, Ελευθεροτυπία, 7/2/1999 & Παν.Μαρίνης, Η ελληνική θρησκεία, εκδ. Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα 1996, σελ.126, αντίστοιχα).

7. Στον Χριστιανισμό «το ανθρώπινον σώμα είναι «άσχημοσύνη» και η περιποίησις και η ψιμυθίωσίς του «αμαρτία»», «Απαγόρευσις της κομμώσεως και της έως τότε ενδυμασίας (ς΄ Οίκ. Σύνοδος -παράδειγμα άκρας αμαρτωλότητος η Ιεζάβελ καθότι «ἠγάθηνε τὴν κεφαλὴν αὐτῆς»), επιβολή ατημέλητου κόμης, φαιών φελονίων, μακρού δαλματικού χιτώνος και  "μαντήλας" δια τας γυναίκας»  (Πηγή: Παναγιώτης Μαρίνης, Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 109, ένθετο «Θα αναγνωρισθεί επίσημα η Αρχαία Ελληνική Θρησκεία;», σσ. 7,12). Απάντηση εδώ.

 

«ΣΚΟΤΑΔΙΣΤΕΣ» ΙΕΡΕΙΣ & «ΕΡΩΤΥΛΟΙ» ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ

(Κατά: Κοσμά Βίδου, Εφημερίδα Το Βήμα, Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2007, σελ. Α30)

 

Ήταν κάτι παραπάνω από σουρεαλιστική η συνάντηση του γνωστού για την... άνεση με την οποία εκφράζει όλα (μα όλα!) όσα σκέφτεται γιατρού Ελευθέριου Ανευλαβή και ενός ιερέα που ονομαζόταν Νεκτάριος στην εκπομπή του Γιώργου Αυτιά. Θέμα της (ας την πούμε) συζήτησης ο έρωτας. Με τον εκπρόσωπο (;) της Εκκλησίας να εμμένει στην άποψη ότι εκτός γάμου ο έρωτας μπορεί να είναι μόνο πλατωνικός και να μη δέχεται επ’ ουδενί τις προγαμιαίες σχέσεις, και με τον γιατρό να... τον βγάζει από τα ράσα του, δηλαδή να τον προκαλεί (όπως μόνο εκείνος ξέρει) με διαπιστώσεις του στυλ «πάτερ, τι είναι αυτά που λέτε; Οι άνθρωποι έχουν όργανα και πρέπει να τα χρησιμοποιούν!». Μέσα σε όλα και ο παρουσιαστής, ο ευτυχισμένος ενορχηστρωτής αυτού του χάους (γιατί περί χάους και όχι περί συζητήσεως επρόκειτο), να ρίχνει και άλλο λάδι στη φωτιά ρωτώντας: «Πάτερ, το παντελόνι είναι αμαρτία για τη γυναίκα;».  Για να κάνει τον παπά να εκτεθεί περισσότερο από όσο είχε ήδη εκτεθεί, λέγοντας «η γυναίκα με τα παντελόνια ασχημαίνει! Όλη η ασχήμια είναι στο γυναικείο παντελόνι! Το λένε και οι ίδιες!». Αλήθεια, κατά τον Αυτιά, τέτοιου είδους εκπομπές τι προάγουν, τη δημοσιογραφία ή τον σκοταδισμό; Ο οποίος Αυτιάς κάποια στιγμή μονολόγησε παίρνοντας το πολύ σοβαρό και πολύ... φιλοσοφικό ύφος του: «Σκέφτομαι τώρα, πόσοι Χριστόδουλοι θα χρειαστούν για να πάει η Εκκλησία μας μπροστά;». Και πόσοι Αυτιάδες για να πάει η τηλεόραση μας (ακόμη πιο) πίσω; (Πηγή: Κοσμάς Βίδος, Εφημερίδα Το Βήμα, Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2007, σελ. Α30)

 

Μυθοπλάστης: Κοσμάς Βίδος

Απάντηση: Εδώ

 

ΑΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΟΙ & ΑΜΑΘΕΙΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΑΝ ΤΗΝ ΣΑΠΦΩ

(Κατά: Λαδά Ταξιαρχούλας, περιοδικό Δαυλός, τεύχος 268,  Σελ. 19496)

 

 

Σαπφώ: Το αιώνιο πρότυπο γυναίκας

ΛΑΔΑ, ΤΑΞΙΑΡΧΟΥΛΑ

Σαπφώ η παντοτινή. Η θρυλική μορφή που με την ποίησή της και κυρίως με την προσωπικότητά της γοήτευσε τον αρχαίο κόσμο, που δικαίως ο Πλάτων την ονόμασε δέκατη Μούσα. Αδιαφορώντας για τις επιταγές της εποχής της πρωτοστάτησε στη δημιουργία ενός γυναικείου προτύπου με τη δυναμική της, τις απόψεις της, την ίδια της την ζωή. Μία τέτοια μορφή, της οποίας «τα λόγια ήταν ανακατεμένα με φλόγες», όπως λέει ο Πλούταρχος, δεν θα μπορούσε να μείνει αλώβητη από εκείνους που στερούνταν πνευματικής καλλιέργειας και γνώσης, μη μπορώντας έτσι να κατανοήσουν, αλλά και να συναγωνιστούν το έργο της, μα κυρίως από χριστιανοκρατικές αντιλήψεις του τύπου «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα», πλάθοντας σενάρια περί ομοφυλοφιλικής ζωής. Η Σαπφώ είναι γνωστό, ότι έχαιρε πανελλήνιας αίγλης για πολλούς αιώνες, αλλά αργότερα συκοφαντήθηκε για τις ερωτικές της προτιμήσεις, παρόλο που αυτοκτόνησε από τον έρωτά της για τον πλοίαρχο Φάωνα. Η δυσφήμηση διαιωνίστηκε από τον Χριστιανισμό και μεταδόθηκε παγκοσμίως, ταυτίζοντας δυστυχώς ατεκμηρίωτα το όνομα αλλά και τη γενέτειρα της μεγάλης ποιήτριας, την Ερεσό της Λέσβου, με την ομοφυλοφιλία! (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, τεύχος 288, Σελ. 19496)

 

Μυθοπλάστης Λαδά Ταξιαρχούλα, Δαυλός

Απάντηση: Εδώ

 

ΑΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΟΙ & ΑΜΑΘΕΙΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤOYN ΤΗΝ ΣΑΠΦΩ No2

(Δημήτριος Λάμπρου, σταθμός Alpla, εκπομπή «Καλημέρα σας», Βήμα, 12/06/08, σελ. Α30)

 

Αριστερά: «Αίτηση Λεσβίων (από την Λέσβο) κατά "Λεσβίων" (ομοφυλοφίλων)». (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, τεύχος 313, εξώφυλλο)

Μέσο: Δημήτριος Λάμπρου, εκδότης περιοδικού Δαυλός, «τέλος στον όρο Λεσβία». (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, τεύχος 314, σελ. 22151)

Δεξιά: «Παγκόσμιος Σάλος για τη λέξη Λεσβία». (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, τεύχος 314, εξώφυλλο)

 

Μέσα σε όλα αυτά κι ένας κάποιος Δημήτρης Λάμπρου, εκ Μυτιλήνης, ο οποίος έχει βάλει στόχο της ζωής του να αποκαταστήσει την φήμη της Σαπφούς και του νησιού του απαγορεύοντας τη χρήση του όρου λεσβία για τον χαρακτηρισμό των ομοφυλοφίλων γυναικών. Βγήκε, λοιπόν, στην εκπομπή του Γεώργιου Αυτιά για να καταγγείλει ότι οι ομοφυλόφιλοι «υπέκλεψαν και σφετερίζονται την ταυτότητα χιλιάδων Μυτιληνιών» και για να δηλώσει «ειπώθηκε από κάποιους (;) ότι η Σαπφώ ήταν ομοφυλόφιλη. Η ιστορία όμως λέει ότι αυτοκτόνησε για έναν άνδρα. Πώς είναι δυνατόν, λοιπόν, να θεωρείται ότι η γυναίκα αυτή ήτα ομοφυλόφιλη;» (Πηγή: Κοσμάς Βίδος, On Air, Εφημερίδα Το Βήμα, Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008, σελ. Α30)

 

Μυθοπλάστης: Δημήτριος Λάμπρου

Απάντηση: Εδώ

 

 

 

ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ

 

ΕΝΑ ΑΠΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΒΙΑΣ, ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΥ & ΑΗΔΙΑΣ

 

Αριστερά: Τρύπημα παλάμης από μεταλλική γυναικεία γόβα. (Πηγή: Λογοκριμένη)

Μέσο Αριστερά: Ο τίτλος της «σεξουαλικής ταινίας»: «Σύνθλιψη Γάτας -ου», από την «κυρία Wen Custom» (σσ: προφανώς ψευδώνυμο) (Πηγή: Cat Crush, www.crushworld.net)

Μέσο Δεξιά: Η πρωταγωνίστρια βασανιστής ανατολικών χαρακτηριστικών στην εν λόγω ταινία. (Πηγή: Cat Crush, www.crushworld.net)

Δεξιά: Η γάτα δεμένη με χοντρή αλυσίδα στην αρχή βασανίζεται με ένα αναμμένο τσιγάρο. Βασανισμός πολύ διαδεδομένος ανάμεσα στους σαδομαζοχιστές. (βλ. εικόνα δίπλα)   (Πηγή: Cat Crush, www.crushworld.net)

 

Προσοχή. Προσοχή.. Προσοχή. Βίντεο. Μέγεθος: 4 Μέγα - Διάρκεια: 29΄12΄΄. Το βίντεο είναι αυστηρώς ακατάλληλο για εκείνους που δεν έχουν γερά νεύρα. Συμπιέστηκε και μίκρυνε υπερβολικά σε κάδρο, 80Χ60, όχι μόνο για λόγους χώρου αλλά ιδίως για λόγους ευπρέπειας. Πραγματικά το άτυχο αυτό γατί, υπέστη τα πάνδεινα. Η προβολή του εν λόγω βίντεο σε μεγάλο κάδρο πολύ απλά σοκάρει. Όποιος δεν αντέχει τους σπαραγμούς, παρακαλείται θερμά να μην το δει και να αρκεστεί στις φωτογραφίες. Αν το δει κανείς ας μην αγανακτήσει με το πρόσωπο αλλά με το άλογο πάθος που οδηγεί σε τέτοιες πρακτικές.

 

Αριστερά & Μέσο Αριστέρα: Η άμοιρη και δύστυχη γάτα, ποδοπατείται και καίγεται χωρίς κανένα οίκτο για να μπορέσουν να «εκσπερματώσουν» κάποιοι που χρήζουν ψυχολογικής θεραπείας από την Ορθοδοξία.

 Μέσο Δεξιά & Δεξιά: Μέσα σε απίστευτα ουρλιαχτά η γάτα ποδοπατείται συνεχώς ξανά και ξανά μέχρι να αφήσει και την τελευταία της ανάσα. Το πείσμα του ανθρώπου δεν έχει όρια. Ακόμη και όταν κάποιοι στρέφονται ενάντια στο Πηδάλιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

 

Κατ’ αρχή θα πρέπει να δηλωθεί πως το βίντεο αυτό καταγγέλθηκε στην σελίδα του Απολογητή από ιδιώτη και ψαρεύτηκε μέσα από το πρόγραμμα emule. Η αρχική του κοιτίδα υπήρξε το www.crushworld.net, ιστοχώρος ο οποίος ασχολείται με τη λεγόμενη σύνθλιψη, ένα φετίχ, μια εγκεφαλική ανοησία ηδονής, η οποία πηγάζει από την παρακολούθηση σύνθλιψης αντικειμένων, φυτών και ζώων κάτω από τις ψηλές γυναικείες γόβες,

 

Στην συνέχεια η γάτα εν μέσω σπαρακτικών φωνών και ακανόνιστων βίαιων αντιδράσεων, ποδοπατείται από την πρωταγωνίστρια μέχρι θανάτου εις τέρψη σαδομαζοχιστών και πιθανόν αυνανιστών. (Πηγή: Cat Crush, www.crushworld.net)

 

Αριστερά: Το στόμα της γάτας ποδοπατείται με μεταλλικά τακούνια και ανοίγεται στα δύο μέχρι αποκόλλησης της κάτω σιαγόνας από την άνω. Υποτίθεται πως ο τηλεθεατής αρρωστημένος αυνανιστής του διαδικτύου, την «βρίσκει» με κάτι τέτοια και ρίχνει το σπέρμα του στο κενό άνευ ουδεμίας λογικής τεκνογονίας.  (Πηγή: Cat Crush, www.crushworld.net)

Δεξιά: Η γάτα νεκρή ψαλιδίζεται εις τέρψη αποτυχημένων αυνανιστών ή ερωτύλων σαδομαζοχιστών. (Πηγή: Cat Crush, www.crushworld.net)

 

Η γάτα αφού της ανοίχθηκε το δέρμα και ο μυϊκός ιστός, ποδοπατείται συνέχεια μέχρι εξόδου των σπλάχνων. Υποτίθεται τώρα πως αυτό το είδος «σεξ» για τους κοινούς «εραστές - εράστριες - καμάκια - γκόμενες» είναι «ακραίο» και «όχι υγιεινό» ίσως και «παράλογο». Όμως ποιο είναι το μέτρο τους; Μα φυσικά το δικό τους «στυλ» σεξουαλικότητας, δηλαδή και πάλι ο προσωπικός ανορθολογισμός.

 

Βέβαια οι σεξιστές έχουν επιχειρήματα ανά χείρας. Αμέσως ίσως θα πουν: «αυτή η κατάσταση δεν είναι κανονική και είναι εξαίρεση». Ναι μπορεί να είναι εξαίρεση, όμως ποια είναι η «κανονικότητα» στο σεξ; Όπως απλέτως ελέχθει και αλλού, αναζήτηση της ηδονής άνευ συνοδείας τεκνογονίας, παρασέρνει σε ποικίλους ατραπούς ανεύρεσης της «ευχαρίστησης» όπου η λογική απορρίπτεται και αντίθετα το παράλογο, η θηριωδία, το αίσχος και η δυσωδία μπορεί να αναβλύσουν βιαίως χωρίς προειδοποίηση.

 

Άνωθι: Μονή Αγίου Νικολάου των Γάτων. Saint Nicolas Monastery (of the Cats).

 

Β΄ Πέτρου, Κεφ. Β΄ «18 ὑπέρογκα γὰρ ματαιότητος φθεγγόμενοι δελεάζουσιν ἐν ἐπιθυμίαις σαρκὸς ἀσελγείαις τοὺς ὄντως ἀποφυγόντας τοὺς ἐν πλάνῃ ἀναστρεφομένους, 19 ἐλευθερίαν αὐτοῖς ἐπαγγελλόμενοι, αὐτοὶ δοῦλοι ὑπάρχοντες τῆς φθορᾶς· ᾧ γάρ τις ἥττηται, τούτῳ καὶ δεδούλωται. 20 εἰ γὰρ ἀποφυγόντες τὰ μιάσματα τοῦ κόσμου ἐν ἐπιγνώσει τοῦ Κυρίου καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ, τούτοις δὲ πάλιν ἐμπλακέντες ἡττῶνται, γέγονεν αὐτοῖς τὰ ἔσχατα χείρονα τῶν πρώτων· 21 κρεῖττον γὰρ ἦν αὐτοῖς μὴ ἐπεγνωκέναι τὴν ὁδὸν τῆς δικαιοσύνης ἢ ἐπιγνοῦσιν ὑποστρέψαι ἐκ τῆς παραδοθείσης αὐτοῖς ἁγίας ἐντολῆς. 22 συμβέβηκε δὲ αὐτοῖς τὸ τῆς ἀληθοῦς παροιμίας, κύων ἐπιστρέψας ἐπὶ τὸ ἴδιον ἐξέραμα, καί, ὗς λουσαμένη εἰς κύλισμα βορβόρου.»

 

---

 

Ο «ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ» ΓΙΑ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ

 

Κατασκήνωση απεξάρτησης από το Διαδίκτυο

Πειραματικό πρόγραμμα για σαράντα εφήβους πρόκειται να εφαρμοστεί σε θερινή κατασκήνωση στην Κίνα, προκειμένου να θεραπευτούν από τον εθισμό τους στο Διαδίκτυο, ανακοίνωσαν κινεζικά μέσα ενημέρωσης. Στο δεκαήμερο πρόγραμμα θα συμμετάσχουν νέοι ηλικίας 14 ως 22 ετών, αφού προηγουμένως υποβληθούν στα απαραίτητα ψυχολογικά τεστ. Η θερινή κατασκήνωση θεωρείται μια πιο ήπια εκδοχή του προγράμματος το οποίο ήδη εφαρμόζεται στο Θεραπευτικό Κέντρο Εθισμού στο Διαδίκτυο κοντά στο Πεκίνο. Το συγκεκριμένο κέντρο θεραπεύει παιδιά τα οποία έχουν εθιστεί στα διαδικτυακά ηλεκτρονικά παιχνίδια, στις πορνογραφικές ιστοσελίδες και στο κυβερνοσέξ (1). Σύμφωνα με την ίδια πηγή, υπολογίζεται ότι περίπου 2,6 εκατομμύρια νέοι στην Κίνα, δηλαδή το 13% των χρηστών κάτω των 18 ετών, θεωρούνται εθισμένοι στο Ιντερνετ (2), με συμπτώματα όπως η κατάθλιψη.

Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Τετάρτη 8 Αυγούστου, σελ. Α18

 

Στο παραπάνω παράδειγμα γίνεται εμφανής η προσπάθεια απεξάρτησης νεαρών από την οικονομική, σωματική, πνευματική, απώλειας παγίδα του έχει στηθεί στο διαδίκτυο από επιχειρήσεις και ιδιώτες που εμπορεύονται σώματα και ηδονή εις τέρψη περιηγητών. Βεβαίως ο μοναχισμός ή η νηστεία από διάφορους «διανοούμενους» και σίγουρα από τους νεοπαγανιστές, θεωρούνται «αντιφυσικές σκοταδιστικές» μέθοδοι απεξάρτησης από ψυχολογικά πάθη, ως ο άκρατος σεξισμός, ιδίως επειδή οι πολέμιοι είναι ήδη εθισμένοι σε αυτά και επειδή επιπλέον δεν κατανοούν ούτε αντιλαμβάνονται τον εθισμό τους, πόσο μάλλον την ανεξάρτητη εκείνη ευτυχισμένη κατάσταση που φέρνει η νηστεία (αποχή) από τέτοιες πρακτικές σωματικής και πνευματικής σκλαβιάς. Άλλες φορές η επίθεσή τους είναι μια τυφλή στάση βίας απέναντι στον χριστιανισμό που μισούν σε όλη την διάρκεια της ζωής τους. Όμως ποτέ δεν τους συμφέρει, στο όνομα του «επιστημονικού ορθολογισμού» να επιτίθενται επίσης και σε «νηστείες» κατασκευασμένες από ψυχολόγους ως η ανωτέρω. Ίσως επειδή δεν θεωρούν ότι η ψυχολογία είναι ακόμη μια θρησκεία (παγανιστικού τύπου) αυτο(ανθρωπο)λατρείας και πολλές φορές, κατά συνέπεια, άκρατου επαίνου της όποιας αμαρτίας εν όψει της επιθυμητής ψυχολογικής, με όλα τα μέσα, ακόμη και φάρματα ή βότανα «ευτυχίας». Άλλες φορές, οι ίδιοι «διανοούμενοι» δεν αντιλαμβάνονται ότι η Ορθοδοξία είναι μέθοδος ψυχολογικής θεραπείας, αφού ποτέ τους δεν την ακολούθησαν για να βιώσουν τα αποτελέσματα της. Εκτός όμως αυτών των ελάχιστων παρατηρήσεων, η στάση των πολέμιων προς την Ορθοδοξία είναι άκρως αντιφατική, διότι λ.χ. για τους «διανοούμενους» και τους επιστήμονες, ο αυνανισμός και η ομοφυλοφιλία αφενός δεν θεωρούνται αντιφυσικές ερωτικές πρακτικές, παρ’ όλους τους παραλογισμούς που αυτές οι πρακτικές σημαίνουν για τον άνθρωπο, με το σκεπτικό ότι αφού οι εν λόγω συνήθειες συναντιόνται σε αρκετά ζώα, αποτελούν μέρος της φύσης,... «άρα είναι φυσικές».  Αφετέρου οι ίδιοι αυτοί επίδοξοι επικριτές της «φυσιολατρίας» ξεχνούν με περισσή αμνησία δικαιοσύνης, ότι και ο μοναχισμός συμβαίνει μέσα στην φύση, και με την ίδια λογική, είναι και αυτός μέρος  της και κατά συνέπεια φυσικός.

 

Σημειώσεις α.α.

1. Εννοεί τον παραλογισμό του αυνανισμού, ο οποίος επιτυγχάνεται με χρήση «προϊόντων υψηλής τεχνολογίας της πληροφορικής επιστήμης».

2. Εννοείται και «στις πορνογραφικές ιστοσελίδες και στο κυβερνοσέξ» εκτός των διαδικτυακών ηλεκτρονικών παιχνιδιών.

 

---

 

 

ΠΛΑΝΕΜΕΝΟΣ ΙΑΤΡΟΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΒΡΕΦΗ 2 ΜΗΝΩΝ

 

 

ΚΑΒΑΛΑ

Σε βαθμό κακουργήματος για το παιδικό πορνό.

Ο φοιτητής πήρε προθεσμία για να απολογηθεί σήμερα στις 12 το μεσημέρι

 

Φωτογραφίες και βίντεο με παιδιά ως 13 ετών, ακόμη και βρέφη δύο μηνών, που κατάγονται - σύμφωνα με εκτιμήσει αστυνομικών - από τη Ρουμανία και άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης είχε στην κατοχή του ο 25χρονος φοιτητής που συνελήφθη προχθές στην Καβάλα. Οι Έλληνες αστυνομικοί συνεργάζονται για την υπόθεση με συναδέλφους του5 της Ιντερπόλ στους οποίους απέστειλαν τουλάχιστον 250.000 αρχεία με υλικό παιδικής πορνογραφίας προκειμένου να εξεταστούν σε ειδική βάση δεδομένων. Στη βάση αυτή βρίσκονται συγκεντρωμένα αρχεία από παλαιότερες υποθέσεις και από την ανάλυση μπορούν να προκύψουν ακριβή στοιχεία τόσο για τις χώρες καταγωγής των παιδιών όσο και για το ποιοι κρύβονται πίσω από το διεθνές κύκλωμα, μέλος του οποίου ήταν ο 25χρονος. Οι φωτογραφίες και τα βίντεο δεν αποκλείεται να έχουν τραβηχτεί ακόμη και μέσα σε ορφανοτροφεία.

Οι αστυνομικοί, που είχαν βάλει στο στόχαστρο τον 25χρονο το τελευταίο εξάμηνο, δεν έχουν ακόμη καταφέρει να εξακριβώσουν ποιος ήταν ο πραγματικός ρόλος του στο κύκλωμα καθώς ο ίδιος αρνείται να αναφέρει λεπτομέρειες για την υπόθεση. Εκτιμούν ότι τα τελευταία χρόνια ασχολούνταν με το αντικείμενο επειδή του άρεσε η εικόνα των παιδιών σε ερωτικές περιπτύξεις αλλά και για κερδοσκοπία.

Εν τω μεταξύ ο κατηγορούμενος φοιτητής χθες ζήτησε από την τακτική ανακρίτρια Καβάλας και πήρε προθεσμία για να απολογηθεί σήμερα στις 12 το μεσημέρι. Νωρίτερα ο εισαγγελέας του είχε απαγγείλει κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος για πορνογραφία ανηλίκων κατ’ εξακολούθηση και κυκλοφορία άσεμνου υλικού σε βαθμό πλημμελήματος. Πληροφορίες αναφέρουν ότι λόγω της ιδιαιτερότητας της υπόθεσης κανείς από τους δικηγόρους της Καβάλας δεν δέχθηκε να αναλάβει συνήγορος υπεράσπισης και έτσι αιτήθηκε η συνδρομή δικηγόρου από τη Θεσσαλονίκη. Έξω από το κτίριο της Εισαγγελίας είχαν συγκεντρωθεί αρκετά άτομα, τα οποία κατά την είσοδο του κατηγορουμένου προσπάθησαν να τον πλησιάσουν και να τον λιντσάρουν, ωστόσο κρατήθηκαν σε απόσταση από αστυνομικούς.

Το θέμα της σύλληψης του 25χρονου απασχόλησε και τους συμμετέχοντες στο 1ο Διεθνές Συνέδριο για την Ασφαλή Πλοήγηση των Παιδιών στο Διαδίκτυο που έγινε χθες στη Θεσσαλονίκη. Μάλιστα ο διευθυντής Ασφαλείας Θεσσαλονίκης Στέργιος Αποστολίδης χαρακτήρισε την υπόθεση σοκ για την ελληνική κοινωνία.

Όπως λένε ειδικοί το internet κρύβει πολλούς κινδύνους για τους ανηλίκους. Σύμφωνα με στοιχεία που έχουν προκύψει από έρευνες, το 80% των μαθητών εισέρχεται στο Internet από το σπίτι ή από ηλεκτρονικούς υπολογιστές φίλων, ενώ τρία στα δέκα παιδιά «σερφάρουν» στο Διαδίκτυο χωρίς την επιτήρηση των γονιών τους ή κάποιου ενηλίκου συγγενούς τους. (1)

Πηγή:  Εφημερίδα «το Βήμα», Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου 2006, σελ. 14

 

Αριστερά: Σκηνή από την ταινία «Little Miss Sunshine» που θα προβληθεί στην ενότητα «Ανεξάρτητοι Αμερικανοί» και πολύ πιθανόν να ακουσθεί στα προσεχή Όσκαρ (Πηγή: Εφημερίδα «Το Βήμα», Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου 2006, σελ. 31)

Δεξιά: Ο 25χρονος φοιτητής κατά την προσαγωγή του στον ανακριτή (Πηγή:  Εφημερίδα «το Βήμα», Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου 2006, σελ. 14)

 

Όπως μπορεί κανείς να μελετήσει στο κάτωθι παράρτημα, φοιτητής της ιατρικής πλανήθηκε από την Αφροδίτη και βρέθηκε να κατέχει ακόμη και φωτογραφίες βρεφών ηλικίας 2 μηνών (!) για τον κορεσμό του άλογού του πάθους. Ως φοιτητής στην ιατρική, θα πρέπει να γνώριζε από τη στιγμή των πανελλαδικών (ύλη βιολογίας), πως τα βρέφη 2 μηνών δεν τεκνοποιούν. Εντούτοις ο ακόλουθος της «τέχνης του Ασκληπιού», δεν κατάφερε να νικήσει το πάθος του, παρά την επιστημονική του ιδιότητα. Μπορεί επίσης να μη σκέφτηκε καν ότι αυτό υπάρχει, ανίκανος να το αναγνωρίσει, ούτε ότι μπορεί να το νικήσει και εξαφανίσει με την μητέρα άσκηση και προσευχή εις τον Ιησού Χριστό. Σφάλμα στο οποίο πέφτουν και ορισμένοι ομοφυλόφιλοι, ενίοτε και ιερείς. Από την άλλη μεριά η κοινωνία «έτοιμη να λιντσάρει», δεν μπορεί να εννοήσει πως διακατέχεται και αυτή από ανάλογα πάθη (π.χ. πρωκτικός έρωτας, αμβλώσεις) και αναζητά εξιλαστήρια θύματα για την «αυτοκάθαρσή» της «εκτός προσωπικού εαυτού», θυμίζοντας έντονα την περίπτωση του λιθοβολισμού της πόρνης στην Κ.Δ..

Ενώ λοιπόν η παιδεραστία στιγματίζεται από το νόμο και την κοινωνία γενικότερα, δεν λείπουν στην τελευταία αντιφατικά παραδείγματα ώθησης μικρών κοριτσιών σε επιδείξεις «αισθητικής» (βλέπω φώτο άνωθι αριστερά) εφόσον οι «κριτές» τέτοιων «επιδείξεων-διαγωνισμών» δεν ανήκουν στην ίδια ηλικία των «διαγωνιζομένων» αλλά αντίθετα φαίνεται πως ανήκουν και ικανοποιούν ζητήματα «αισθητικής» και «σωστής κοινωνικής ένταξης» σε εκείνη των μεγαλύτερων. Είναι γνωστοί άλλωστε οι τουριστικοί προορισμοί  των πλανεμένων παιδεραστών Ευρωπαίων προς τις χώρες της Άπω Ανατολής αλλά και γνωστό το ανόητο Ολλανδικό κόμμα που ζητά ελεύθερο σεξ στα 12 [έννομη  παιδοφιλία], όπως επίσης και ελευθερία στην κτηνοβασία (1)

 

Σημειώσεις

1. Το άνωθι παράδειγμα αναφέρεται ανάμεσα σε χιλιάδες της δημοσιογραφίας για ένα και μόνο λόγο. Για να αποδειχθεί πως ακόμη και επιστήμονες, όπως και Χριστιανοί και ιερείς, πάσχουν από πάθη τα οποία τους χαλκεύουν ζητήματα λογικής, για τα οποία πάντοτε έχουν λόγο αναμετάδοσης τους, όντας προσκεκλημένοι σε τηλεοπτικά κανάλια, ραδιόφωνα και εφημερίδες. Ο «επιστήμονας» δεν έχει πάντα ορθό λόγο ούτε ορθή ζωή. Η ψυχή του και οι έξεις του είναι υπεράνω επιστημοσύνης και καλό θα είναι κάθε ακροατής να προσέχει πολύ καλά τι υποστηρίζει ο κάθε ένας «πεφωτισμένος». Για έναν χριστιανό που γνωρίζει καλά από άσκηση και θεολογία, είναι πανεύκολο να εννοήσει τι κρύβεται πίσω από απόψεις και ιδέες σεξουαλισμού που κινούνται πολλές φορές στα Μ.Μ.Ε. «Άλλοι» αποδέχονται τα πάντα, μόνο και μόνο επειδή εκείνος που υποστήριξε την τάδε ή την δείνα σεξουαλική άποψη είναι «καθηγητής πανεπιστημίου», που όμως το βράδυ αργά μπορεί να υποβάλει το σώμα του σε πλειάδα παραλογισμών εις προσπάθεια τέρψης.

2. http://www.repubblica.it/2006/05/sezioni/esteri/prtito-dei-pedofili/prtito-dei-pedofili/prtito-dei-pedofili.html

 

---

 

Η «ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ» (ΤΕΣΤ) ΤΟΥ ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΟΥ

 

 

Αριστερά: «Διογένης ο Κυνικός» (Πηγή Φώτο: Περιοδικό Strange, τεύχος 65, άρθρο «Η αλήθεια για τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους», Παντελής Γιαννουλάκης, σελίδα 46)

Δεξιά: «Πηδάλιον. Περί Μαλακίας, Αρσενοκοιτίας, Μοιχείας, Αιμομιξίας και Πορνείας. Εκδόσεις Περίπλους.» [Υποτίθεται πως βιβλία τέτοιου είδους έχουν την «λογική» με το μέρος τους και το «Πηδάλιον» της Ορθοδόξου Εκκλησία είναι «Μεσαιωνικό». Αληθεύει κάτι τέτοιο ή μήπως ορισμένους τους έχει τυφλώσει το πάθος;]

 

Εδώ μπορεί ο αναγνώστης (ιδίως ο «ελεύθερος» παγανιστής) να δοκιμάσει τον εαυτό του με ένα πολύ μικρό «τεστ» και να διαπιστώσει εάν είναι παθιασμένος (εθισμένος) εις την σεξουαλική πράξη ή μακάρι εις τον αυνανισμό, και να διαπιστώσει ότι οι «σοφές ρήσεις» δεν οδηγούν πάντα στην αλήθεια. Επιλέχθηκε εσκεμμένα ένας Έλληνας φιλόσοφος παγανιστής, που ταιριάζει γάντι στις νεοπαγανιστικές ρήσεις προγονολατρείας και συμπλεγματικού εντυπωσιασμού έναντι προσώπων της ελληνικής αρχαιότητας: «... ημών, που θέλουμε να ονομαζόμαστε απόγονοι των επιστημόνων, των ποιητών, των φιλοσόφων, όλων εκείνων που δημιούργησαν τον Παγκόσμιο Πολιτισμό.» (1). 

Σύμφωνα λοιπόν με τον Παντελή Γιαννουλάκη:  «Ο Διογένης, επίσης, αυνανιζόταν δημοσίως, κατά προτίμηση στην αγορά. Ο Διογένης Λαέρτιος μας διηγείται ότι ο Διογένης ο Κυνικός κάποτε αυνανιζόταν στην αγορά, κι όταν οι άλλοι τον κατέκριναν εκείνος είπε:

 

ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ:

«Εἴθε καὶ τὴν κοιλίαν ἢν παρατρίψαντα καὶ μὴ πεινῆν» (μακάρι να τρίβαμε έτσι και την κοιλιά μας και να μην πεινούσαμε ποτέ)» [σσ: εννοεί όπως τρίβει και τα γεννητικά του όργανα (αυνανισμός) για να διώχνει το αίσθημα της «ορμής»(βλ. libido)]

Καλείται λοιπόν ο αναγνώστης να απαντήσει στην εξής ερώτηση:

-Όταν ανάγνωσες την απάντηση του φιλοσόφου Έλληνα Διογένη, μήπως χαμογέλασες διότι την θεώρησες σοφή; Μήπως σου φάνηκε σπουδαίος ο Κυνικός φιλόσοφος; Μήπως και συ ένιωσες δέος απέναντι στην «ελληνική σοφία»;

Ο γράφων ελπίζει πως όχι και ο νοοών νοείτω. Εκείνος που δεν εννόησε ας πατήσει εδώ να μάθει για τις «ελληνικές σοφίες».

 

ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ 2η

Καλείσαι να συλλογιστείς για μερικά δευτερόλεπτα ή λεπτά, τι σημαίνει για σένα η φράση «τέλειο σεξ»...

Αν νομίζεις ότι το σκέφτηκες αρκετά δοκίμασε να δεις εδώ τι βαθμό πήρες...

 

Σημείωση:

1. Ελευθερίου Κίμων, περιοδικό Δαυλός, τεύχος 282, σελ. 18890

 

---

 

ΣΕΞΙΣΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ

 

Α.  USE IT OR LOOSE IT («ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟ ή ΧΑΣΕ ΤΟ»)

Είναι ο κλασσικός μύθος που αναφέρεται στο ανδρικό όργανο και υποθέτει πως αν ο άνδρας δεν έχει σεξουαλικές επαφές σύντομα θα περιπέσει σε ανικανότητα. Αυτό είναι ένα ψέμα. Το ανδρικό όργανο κάθε νύχτα γυμνάζεται μόνο του. Δεν έχει ανάγκη από τις όποιες «ακολασίες» για να γυμνάζεται.

 

Β. ΟΙ ΠΙΟ ΙΚΑΝΟΣ ΕΡΑΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΑΔΕ ή Ο ΔΕΙΝΑ ΛΑΟΣ

Είναι ο κλασσικός εθνικιστικός μύθος που θέλει κάποιος έθνος να είναι πιο ικανό από ένα άλλο όσο αφορά την σεξουαλική συμπεριφορά. Όποιο σύγχρονο εθνικό κράτος και αν επισκεφθεί κανείς, υπάρχει ο μύθος περί της ερωτικής ικανότητας των ανδρών του. Κι όμως, βάση της αναπαραγωγής, εν έτη 2007 διαφαίνεται πως οι «καλύτεροι» εραστές είναι μόνον οι Κινέζοι, αφού έχουν τον μεγαλύτερο πληθυσμό στον κόσμο. Βάση δηλαδή του παραδείγματος του γεωργού, δεν έχει κανένα νόημα να κοκορεύεται ένας λαός πως είναι ικανός γεωργός επειδή απλά σπέρνει, δίχως από την άλλη να παράγει καρπό. Επιπλέον η ύπαρξη τέκνων είναι και η ουσιαστικότερη επιστημονική απόδειξη περί της αλήθειας του υπαινιγμού αυτού.

 

Γ. ΤΟ ΣΕΞ ΕΙΝΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ (ΓΕΝ. ΟΡΓΑΝΑ) ή ΟΡΜΟΝΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ ή LIBIDO

Αυτή η άποψη στηρίζεται όχι μόνο σε στατιστικές εκτός Ορθόδοξου χώρου, αλλά και στις πλάνες του Φρόιντ για το λεγόμενο libido. Κι όμως τα πάντα εξαρτώνται από τον εγκέφαλο, και για την Ορθοδοξία και από το όργανο της καρδιάς (που προηγείται χρονικά σε λειτουργία των λογισμών). Τα γεννητικά όργανα δεν φαίνεται να παίζουν κανένα ρόλο εις την «ορμή». Για παράδειγμα τις περισσότερες φορές στους ανθρώπους οι σεξουαλικές επαφές δεν επέρχονται μιας κάποιας μεταβολής της κατάστασης των γεννητικών οργάνων, όσο μάλλον επί της μεταβολής της σκέψης του «εν δυνάμει εραστή». Οι λεγόμενες ορμές είναι συλλογισμοί. Όσο περισσότερο κάποιος άνθρωπος περιπλανάται στις ηδονές, τόσο περισσότερο τις έχει ανάγκη, εφόσον ο εγκέφαλος και η καρδιά αποκτούν έξεις, ως οι ναρκομανείς, για τις οποίες ζητούν συνεχείς ικανοποιήσεις. Μάλιστα πολλές φορές οι έξεις αυτές είναι τόσο μεγάλες, που δεν επέρχεται ποτέ κορεσμός τους, παρά με την «επανάληψη», η οποία δημιουργεί νέες εγκεφαλικές αιτήσεις. Τότε δημιουργείται φαύλος κύκλος. Ο Χριστός πολύ σωστά δίδαξε πως η πορνεία ξεκινά από το μυαλό και από την καρδιά, όχι από τα γεννητικά όργανα: Κατά Ματθαίον, Κεφ. Ε΄ «27 Ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη τοῖς ἀρχαίοις, Οὐ μοιχεύσεις. 28 ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ.»

Το ζήτημα δε της εξάρτησης των πάντων από τις ορμόνες είναι μια είδηση που διαλαλείται διαρκώς από «τηλεπαραθυράκηδες». Οι ορμόνες εκχέονται στο αίμα από τους αδένες. Όμως δεν υπάρχει αδένας που να μην υπόκεινται εις τον έλεγχο του πνεύματος. Βίωμα μέσα στον ορθόδοξο χώρο μεταβάλει την λειτουργία τους. Προς τούτο η κατανάλωση ορμονών για την επίτευξη ίσως και αθλητικών στόχων, είναι επικίνδυνη σε πνευματικά ζητήματα, πέρα των σωματικών, διότι μεταβάλλει την ισορροπία ή τις προσπάθειες του πνεύματος να ρυθμίσουν την ορμονική παραγωγή και διαθεσιμότητα. Με άλλα λόγια υπάρχει ροπή εις τους παραλογισμούς ένεκα εξωγενών χημικών παραγόντων (χημικός πόλεμος).

 

Δ. Ο ΚΑΛΟΣ Ο ΜΥΛΟΣ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΕΘΕΙ

Ο καλός ο μύλος παράγει αλεύρι. Αντίθετα οι σεξιστές αποτυχημένοι αλευρόμυλοι δεν παράγουν ποτέ αλεύρι και αν ποτέ κάτι τέτοιο συμβεί, τότε αυτό το αλεύρι βάλλεται στο πυρ το εξώτερον (εκτρώσεις).

 

Ε. Η ΑΓΑΠΗ & Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΧΗΜΕΙΑ ΣΤΟ ΕΓΚΕΦΑΛΟ

Είναι ένα μπέρδεμα που προκύπτει συνήθως από τις μεταφράσεις σαξονικών σελίδων από έλληνες δημοσιογράφους. Για τους αγγλοσάξονες έρωτας και αγάπη εκφράζονται με την ίδια πάντοτε λέξη: «love». Εις την ελληνική γλώσσα υπάρχει ευτυχώς σαφή διάκριση. Ο έρωτας είναι ανορθολογικός και έχει σαφώς σχέση με την χημεία στον εγκέφαλο, η δε αγάπη εδράζει στον ανώτερο φλοιό του ανθρώπινου εγκεφάλου, εκεί όπου εδράζει και η λογική, γι’ αυτό και έχει σχέση μόνο με τον άνθρωπο, όχι με τα ζώα. Μάλιστα έχει αποδειχθεί επιστημονικά πως η λογική κατάληξη της ερωτικής πράξης, δηλαδή η προσπάθεια δημιουργίας απογόνων με εκσπερμάτωση εντός του γυναικείου κόλπου, οδηγεί εις την αύξηση της αγάπης, η οποία εδράζει στον φλοιό όπου εδράζει και η λογική. Είναι δηλαδή πράγματα αλληλένδετα τα οποία δεν είναι τυχαία.

 

ΣΤ. ΟΙ ΣΕΞΙΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ.

Πράγματι από την δεκαετία του 70 υπάρχει σεξουαλική απελευθέρωση ιδίως στην Δύση και ο σεξουαλικά απελευθερωμένος μπορεί να είναι ελεύθερος να έχει σεξουαλικές επαφές εκτός γάμου. Όμως δεν είναι ανεξάρτητος, αλλά εξαρτημένος και έχει αδυναμία να κάνει σεξουαλική αποχή. Αυτή η εξάρτηση ως πάθος, είναι πιθανόν να οδηγήσει και σε κολασμό ψυχής, εφόσον μεγάλη έξη προς ένα πάθος μετά θάνατον, σημαίνει επιθυμία συνέχισης ικανοποίησης του πάθους. Μετά θάνατον όμως δεν υπάρχει σώμα. Κόλαση μπορεί να είναι η στέρηση που βιώνει η ψυχή ένεκα αυτής της εξάρτησης που δεν μπορεί να ικανοποιηθεί πλέον. Με άλλα λόγια αν μια σεξουαλική νηστεία μόνο 40 ημερών βιώνεται ως νοητικός, όχι σωματικός, βάσανος για ένα πρόσωπο ένεκα λογισμών, πόσο μάλλον πολύ περισσότερο μπορεί να υπάρχει κίνδυνος βιώματος  απέραντου βάσανου κατά την αιώνια, άνευ χρόνου, χωρίς τερματισμό βασιλεία του Θεού. Προς τούτο χρειάζεται πάντοτε άσκηση και νηστεία και ανεξαρτησία από τα διάφορα πάθη για ένα χριστιανό.

 

Άνωθι: Το σημειωτικό τετράγωνο γύρω από το «δύναμαι να κάνω».

 

Α΄ Κορινθίους, Κεφ. Στ΄ «9 ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι; μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται 10 οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι».

Προς Γαλάτας, Κεφ. Ε΄«16 Λέγω δὲ πνεύματι περιπατεῖτε καὶ ἐπιθυμίαν σαρκὸς οὐ μὴ τελέσητε. 17 ἡ γὰρ σὰρξ ἐπιθυμεῖ κατὰ τοῦ πνεύματος, τὸ δὲ πνεῦμα κατὰ τῆς σαρκός· ταῦτα δὲ ἀντίκειται ἀλλήλοις, ἵνα μὴ ἃ ἐὰν θέλητε ταῦτα ποιῆτε. 18 εἰ δὲ Πνεύματι ἄγεσθε, οὐκ ἐστὲ ὑπὸ νόμον. 19 φανερὰ δέ ἐστι τὰ ἔργα τῆς σαρκός, ἅτινά ἐστι μοιχεία πορνεία, ἀκαθαρσία, ἀσέλγεια, 20 εἰδωλολατρία, φαρμακεία, ἔχθραι, ἔρεις, ζῆλοι, θυμοί, ἐριθεῖαι, διχοστασίαι, αἱρέσεις, 21 φθόνοι, φόνοι, μέθαι, κῶμοι καὶ τὰ ὅμοια τούτοις, ἃ προλέγω ὑμῖν καθὼς καὶ προεῖπον, ὅτι οἱ τὰ τοιαῦτα πράσσοντες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσιν. 22 ὁ δὲ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, 23 πρᾳότης, ἐγκράτεια· κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ ἔστι νόμος. 24 οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις. 25 Εἰ ζῶμεν πνεύματι, πνεύματι καὶ στοιχῶμεν. 26 μὴ γινώμεθα κενόδοξοι, ἀλλήλους προκαλούμενοι, ἀλλήλοις φθονοῦντες.»

Η Αγία Γραφή είναι ξεκάθαρη. Τα πάθη και ανομοιότητα προς την αγαθοσύνη του Θεού, είναι προβλήματα που μπορούν να επιφέρουν προσωπικά αιώνια βάσανα ένεκα προσωπικής επιλογής, έξης και συνήθειας, η οποία μετά θάνατον δεν θα βρίσκει χώρο ικανοποίησης. Όπως ο ναρκομανής βασανίζεται από στερητικό σύνδρομο, ίσως και ανάλογα ο πόρνος ή πόρνη εις το σώμα, δύναται να βασανίζεται από την παρατεταμένη μετά θάνατον στέρηση, του πάθους που ο ίδιος ή η ίδια απέκτησε κατά την επίγεια ζωή. Κανείς δεν του την επέβαλε. Ήταν ελεύθερή δική του επιλογή να παραμείνει εξαρτημένος ή εξαρτημένη από την «σωματική (ψυχική) ικανοποίηση» των σαρκικών ηδονών.

Προς Γαλάτας, Κεφ. Ε΄ «1 Τῇ ἐλευθερίᾳ οὖν, ᾗ Χριστὸς ἡμᾶς ἠλευθέρωσε, στήκετε, καὶ μὴ πάλιν ζυγῷ δουλείας ἐνέχεσθε.»,

Β΄ Κορινθίους, Κεφ. Γ΄ «17 ὁ δὲ Κύριος τὸ Πνεῦμά ἐστιν· οὗ δὲ τὸ Πνεῦμα Κυρίου, ἐκεῖ ἐλευθερία»

Προς Ρωμαίους, Κεφ. Στ΄«22 νυνὶ δέ ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας δουλωθέντες δὲ τῷ Θεῷ ἔχετε τὸν καρπὸν ὑμῶν εἰς ἁγιασμόν, τὸ δὲ τέλος ζωὴν αἰώνιον. 23 τὰ γὰρ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος, τὸ δὲ χάρισμα τοῦ Θεοῦ ζωὴ αἰώνιος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.»

Ασφαλώς όμως τελικός κριτής των ανθρώπων είναι και παραμένει μόνον ο Ιησούς Χριστός. Διότι Αυτός είναι ο Νομοθέτης.

 

---

 

ΤΟ ΣΕΞ ΑΝΑΙΡΕΙ ΕΠΑΙΝΩΝΤΑΣ ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ

 

Η Απαγορευμένη Λογοτεχνία των Στρατοπέδων Συγκέντρωσης

 

 

Αριστερά: Ο Yehiel De-Nur ενώ καταθέτει στην δίκη του Eihmann. (Πηγή: Περιοδικό Απαγορευμένη Ιστορία, τεύχος 8, σελ. 37)

 

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν η σκηνή για κάποιες από τις μεγαλύτερες φρικαλεότητες της ανθρώπινης ιστορίας. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ήταν μία από αυτές, αλλά αιχμαλώτισε τη φαντασία του κόσμου όσο λίγες. Σε ορισμένες περιπτώσεις όμως, ίσως αυτή η «φαντασία» να είχε διαφορετικές κατευθύνσεις από τις αναμενόμενες. Η πρώτη «ανάμιξη» της σεξουαλικότητας και των στρατοπέδων συγκέντρωσης έγινε στο βιβλίο The House of Dolls το 1955; το οποίο αναφερόταν στα Joy Divisions, μια σαρκαστική ονομασία για τα πορνεία εντός των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Συγγραφέας του ήταν ο Yehiel De-Nur ή Ka-tzetnik 135633 όπως τον είχαν ονομάσει οι φρουροί του Άουσβιτς. Επρόκειτο για έναν Εβραίο πολωνικής καταγωγής, ο οποίος άφησε το όνομα με το οποίο έγραφε για να καταθέσει στη δίκη του εγκληματία πολέμου Eichmann το 1961. Στο μυθιστόρημα του ο De-Nur περιγράφει τις εμπειρίες μιας άχρονης Εβραίας Πολωνής η οποία κλείνεται στο Joy Division ενός στρατοπέδου, και ενώ αρχικά είχε κυκλοφορήσει πως η ιστορία βασίζεται στο ημερολόγιο της ηρωίδας, ο συγγραφέας ισχυρίστηκε στη συνέχεια πως επρόκειτο για τις εμπειρίες της αδελφής του η οποία δεν επέζησε του Ολοκαυτώματος. Στη συνέχεια ο ίδιος έγραψε το βιβλίο Piepel για τις εμπειρίες ενός νεαρού αγοριού που χρησιμοποιήθηκε για τους ίδιους σκοπούς, ισχυριζόμενος πως επρόκειτο για τον αδελφό του, ο οποίος επίσης πέθανε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Διαπόμπευση ενός μικτού ζεύγους (Εβραίου και Γερμανίδας) στο Αμβούργο από στελέχη των SS. Οι Νόμοι της Νυρεμβέργης απαγόρευσαν την επιμειξία μεταξύ Γερμανών και Εβραίων. (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 125)

 

Τα βιβλία του Ka-tzetnik 135633 είχαν τεράστια επίδραση όταν πρωτοεκδόθηκαν, και η ιστορία τους έγινε πιστευτή. Ακόμα και σήμερα μάλιστα αποτελούν μέρος της σχολικής ύλης στα ισραηλινά σχολεία, ακόμα και τα δημοτικά. Οι ιστορικοί όμως έχουν αρχίσει να αμφισβητούν την αλήθεια των όσων έγραφαν αυτά τα βιβλία, πάνω από όλα επειδή οι σεξουαλικές επαφές με Εβραίους ήταν αυστηρά απαγορευμένες στους Γερμανούς. Είναι γεγονός πως υπήρχαν πορνεία για τους στρατιωτικούς ή για τους μη Εβραίους κρατούμενους μέσα στα στρατόπεδα και κάποιες γυναίκες πέρα από τις πόρνες εξαναγκάζονταν να βρίσκονται εκεί, αλλά σε αντίθεση με άλλες θηριωδίες που γνωρίζουμε, ελάχιστα ντοκουμέντα έχουν βρεθεί πέρα από το βιβλίο του De-Nur, το οποίο γρήγορα χαρακτηρίστηκε πορνογραφικό. Το ερώτημα που προκύπτει, αν το βιβλίο δεν έλεγε τελικά την αλήθεια, είναι τι επεδίωκε ο συγγραφέας με αυτό.

Τα βιβλία Stalag που κυκλοφορούν στο Ισραήλ και αντλούν το υλικό τους από τα Joy Divisions. (Πηγή: Περιοδικό Απαγορευμένη Ιστορία, τεύχος 8, σελ. 37)

 

Όποιες κι αν ήταν οι προθέσεις του, δυστυχώς αυτά τα βιβλία ξεκίνησαν μια άρρωστη μόδα με βιβλία, κόμιξ και ταινίες τα οποία αντλούσαν το υλικό τους από τα Joy Divisions στρατοπέδων. Στο Ισραήλ υπάρχει μια ειδική κατηγορία αυτών των βιβλίων, τα Stalag, τα οποία έγιναν ιδιαίτερα επιτυχημένα ταυτόχρονα με τη δίκη του Eichmann το 1961 στην οποία κατέθεσε ο συγγραφέας του House of Dolls. Έπειτα από αυτό τα βιβλία πωλούνταν κατά χιλιάδες ακόμα και σε κιόσκια του δρόμου -οι εκδότες τους επιμένουν πως πριν από αυτά ο κόσμος δεν μιλούσε για το Ολοκαύτωμα και Ισραηλίτες σήμερα θυμούνται πως η πρώτη τους επαφή με την ιστορία των στρατοπέδων έγινε μέσα από αυτά τα βιβλία.

Έξω από το Ισραήλ το πρώτο ανάλογο φιλμ γυρίστηκε το 1955, ωστόσο η ιταλική αγορά εκμεταλλεύτηκε το είδος σε τρομακτικό βαθμό, ειδικά τη δεκαετία το ’ 70. Οι ταινίες ήταν ουσιαστικά ταινίες σεξ και τρόμου, που παρουσίαζαν σαδισμό και γυμνό σε αφθονία. Με το πρόσχημα της καταγγελίας, οι εικόνες γίνονταν αρρωστημένες. Όπως ήταν αναμενόμενο, τα μεγάλα στούντιο δεν τις άγγιζαν, αλλά αυτό δεν τις εμπόδισε να γίνουν επιτυχημένες, με αποκορύφωμα το Ilse the she wolf of the SS, η οποία έφτασε το είδος στα άκρα του. Η ταινία αυτή γυρίστηκε σε δυο εβδομάδες με σκηνικά που είχαν ξεμείνει από άλλες ταινίες αλλά Πέτυχε τόσο που παρήγαγε τρεις συνέχειες.

Το είδος απαγορεύτηκε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, και ακόμα κι όταν-η αγορά του βίντεο τις έκανε προσιτές, οι διαμαρτυρίες του κόσμου προκάλεσαν την ολοκληρωτική απαγόρευση πολλών από αυτές. Λέγεται ωστόσο πως στην Αμερική ο άθεος ιδιοκτήτης ενός κινηματογράφου της Νέας Ορλεάνης άναψε ένα κερί στο όνομα μιας από αυτές τις ταινίες, τέτοια ήταν τα κέρδη του.

 

Στιγμιότυπα από το παρανοϊκό κινηματογραφικό «ερωτικό» έργο «Ilsa, She Wolf of the SS»[Ίλσα, η λύκαινα των ΕΣ-ΕΣ].  (Πηγή Φώτο: Λογοκριμένη)

 

Αν όμως είναι εύκολο να καταδικάσουμε την άρρωστη απόλαυση αυτών των ταινιών, ο Θυρωρός της Νύχτας της βραβευμένης Λιλιάνα Καβιάνι θολώνει τα όρια: η Ιταλίδα σκηνοθέτις διηγείται την ιστορία μιας επιζήσασας των στρατοπέδων που συναντώντας το βασανιστή της μετά την απελευθέρωση ξαναγυρνά σε αυτόν, γίνονται ο ένας εμμονή του άλλου και φτάνουν σαν ζευγάρι μέχρι το θάνατο. Η ταινία δημιούργησε σάλο, καθώς ερευνούσε τη σχέση θύματος και θύτη, χρησιμοποιώντας όμως ένα ιστορικό γεγονός τόσο κοντά στο παρόν. Έκανε λάθος η Καβιάνι να προκαλέσει με αυτό τον τρόπο; Η ίδια η ύπαρξη των Stalag λέει πως όχι.

 

Αριστερά: Η Ίλσα Κοχ (Ilse Koch), η γυναίκα του διευθυντή του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Μπούχενβαλντ Καρλ Κοχ (Karl Koch), γνωστή ως «Μάγισσα του Μπούχενβαλντ», η οποία έκανε συλλογή από τατουάζ εγκλείστων. Η ίδια αιτούνταν την εκτέλεση τους προς αφαίρεση της επιδερμίδας με όλο το τατουάζ. Αυτοκτόνησε κατά την διάρκεια φυλάκισής της σε ηλικία 60 ετών, την 1η Σεπτεμβρίου του 1967. (Πηγή Φώτο: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/2/2d/Koch_ilse.png)

Μέσο Αριστερά:  Μπούχενβλαντ, 16 Απριλίου 1945. Η είσοδος των συμμάχων εις το στρατόπεδο φανέρωσε τατουάζ μέσα σε δοχεία. Η φωτογραφία τραβήχτηκε από τον Βέλγο εθελοντή της 1ης Αμερικανικής Στρατιάς, του 16ου Συντάγματος τυφεκιοφόρων, Jules Rouard. (Πηγή Φώτο: http://en.wikipedia.org/wiki/Image:Buchenwald-J-Rouard-24.jpg)

Μέσο: Η Ίρμα Γκρίζ (Irma Grese), το «Όμορφο Κτήνος», η οποία κατά το τέλος του πολέμου διετέλεσε ως το δεύτερο υψηλόβαθμο στέλεχος διοίκησης των 30.000 περίπου θήλεων Εβραίων εγκλείστων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς. Τριγύριζε με βαριές μπότες, ένα μαστίγιο και ένα πιστόλι. Έμεινε γνωστή για τις σαδιστικές της τάσεις, για τις εν ψυχρώ εκτελέσεις, για τους βασανισμούς, για τις σεξουαλικές της παρεκτροπές και για τις επιθέσεις με τους πεινασμένους σκύλους της κατά των εγκλείστων. Εκτελέστηκε από τους Άγγλους, την Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 1945 με απαγχονισμό.  (Πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/Irma_Grese)

Μέσο Δεξιά και Δεξιά: Δύο φωτογραφίες από το στρατόπεδο του Άουσβιτς - Μπιρκενάου. Πάνω από την είσοδο η πινακίδα ανάγραφε «Arbeit macht frei (Η εργασία Ελευθερώνει)». Σύμφωνα με τους διαφωτιστές που προσκύνησαν την θεά πόρνη, θα έπρεπε ίσως να γράφει «Το σεξ ελευθερώνει», αφού ο άνθρωπος «πλέον» γι’ αυτούς χρησιμοποιεί το σώμα του «ελεύθερα»· ή μήπως όχι; (Πηγή Φώτο: http://www.scrapbookpages.com/Poland/Auschwitz/Auschwitz12.html)

 

Την εποχή που πωλούνταν στο Ισραήλ ήταν η μοναδική διαθέσιμη πορνογραφία, και παρόλο που προωθούνταν ως αμερικάνικα και βρετανικά ήταν γραμμένα από Ισραηλίτες για Ισραηλίτες. Η ύπαρξη τους κινεί όχι μόνο το ζήτημα του πόσο παράξενη μπορεί να γίνει η σχέση βασανιστή και βασανισμένου όταν τα όρια της λογικής ξεπεραστούν, όχι μόνο αν η εικόνα του Γ΄ Ράιχ με το πρόσχημα της ανάγκης για μνήμη έχει αρχίσει να γίνεται πορνογραφική, αλλά πάνω από όλα το ζήτημα του πόσες σκοτεινές πλευρές μπορεί να έχει η ανθρώπινη ψυχή.

Δήμητρα Νικολαΐδου

Πηγή: Περιοδικό Απαγορευμένη Ιστορία, τεύχος 8, σσ. 36-37

 

 

 

ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ

 

Άλλοι στήνουν μνημεία μεγέθους ποδοσφαιρικού γηπέδου (βλέπε κάτωθι) για να θυμούνται την θηριωδία και άλλοι απλά «την βρίσκουν» (βλέπε άνωθι). Αλλά για όλα «φταίει» ο «σκοταδισμός» του Χριστιανικού Πηδαλίου.

Αριστερά: Αποκάλυψη του μνημείου του Εβραϊκού ολοκαυτώματος στο Άλσος της Αγίας Παρασκευής. (Πηγή Φώτο: http://www.xronos.gr/detail.php?ID=18235)

Δεξιά: Παρουσία της γερμανικής πολιτικής ηγεσίας, 1500 καλεσμένων και δημοσιογράφων από ολόκληρο τον κόσμο εγκαινιάστηκε στο κέντρο του Βερολίνου, κοντά στην Πύλη του Βρανδεμβούργου και το Ράϊχσταγκ, το κτίριο της ομοσπονδιακής βουλής, το Μνημείο του Ολοκαυτώματος, για τους έξι εκατομμύρια Εβραίους, θύματα των ναζί κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το Μνημείο, συνολικού εμβαδού 19.000 τετραγωνικών μέτρων αποτελείται από 2.700 πλάκες γρανίτη και έναν υπόγειο «Τόπο Ενημέρωσης», όπως αποκαλείται. (Πηγή Φώτο: http://e-roosters.blogspot.com/2005/05/blog-post_111609503717334999.html)

 

ΕΤΙ ΝΑΖΙΣΤΙΚΕΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ

Σεξ και σβάστικες με φόντο τη... Φόρμουλα 1

Σαδομαζοχιστικό όρμο με ναζιστικά στοιχεία φέρεται να οργάνωσε ο πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Μηχανοκίνητου Αθλητισμού

 

Αριστερά: Τις ναζιστικές ρίζες του προέδρου της FIA κ. Μαξ Μόσλεϊ, εμπλουτισμένες με σεξουαλικό όργιο, αποκάλυψε βρετανική σκανδαλοθηρική εφημερίδα (Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Τρίτη 1 Απριλίου 2008, σελ. Α33)

 

Χρειάστηκε πολύ κόπο και σίγουρα περισσότερο χρόνο ο πιο ισχυροί άντρας της Φόρμουλα 1 κ. Μαξ Μόσλεϊ για να σβήσει από το... βιογραφικό του τις ναζιστικές ρίζες του. Ο πατέρας του Όσβαλντ Μόσλεϊ ήταν ό,τι πιο κοντινό είχε να επιδείξει η Αγγλία στον Αδόλφο Χίτλερ, του οποίου ήταν στενός φίλος. Μάλιστα ο γάμος του με την Νταϊάνα Μίτφορντ είχε γίνει παρουσία του Χίτλερ στο σπίτι του υπουργού Προπαγάνδας της γερμανικής ναζιστικής κυβέρνησης Γιόζεφ Γκέμπελς. Η απόφαση του να ασχοληθεί με τη Φόρμουλα 1, παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα του, ο οποίος τον ωθούσε προς την πολιτική, ωφέλησε τον 67χρονο Μόσλεϊ ως την περασμένη Κυριακή, όταν η βρετανική σκανδαλοθηρική εφημερίδα «News of the World» δημοσίευσε φωτογραφίες στην έντυπη έκδοση της και βίντεο στην ηλεκτρονική όπου απεικονιζόταν ο κ. Μόσλεϊ σε σαδομαζοχιστικό όργιο εμπλουτισμένο με αρκετά στοιχεία του ναζιστικού παρελθόντος (του).

Ο ισχυρότερος άντρας του μηχανοκίνητου αθλητισμού είχε προσκαλέσει πέντε εκδιδόμενες γυναίκες αντί περίπου 3.000 ευρώ στο υπερπολυτελές διαμέρισμα του στις όχθες του Τάμεση, στο Τσέλσι του Λονδίνου, και τις έντυσε με στολές κρατουμένων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης! Έδινε διαταγές στα γερμανικά, τις μαστίγωνε και στη συνέχεια άφηνε να τον μαστιγώσουν ώσπου να ματώσει. «Γδύσου! Τώρα θα τιμωρηθείς για να καταλάβεις πως συμπεριφέρονται στους κρατουμένους» φέρεται να λέει σε μία από τις... φιλοξενούμενές του σε ένα χαρακτηριστικό κομμάτι του αρρωστημένου βίντεο (1).

Η Διεθνής Ομοσπονδία Μηχανοκίνητου Αθλητισμού (FΙΑ), της οποίας προεδρεύει ο κ. Μόσλεϊ, δεν έχει πάρει θέση. «Είναι ένα θέμα που αφορά τον ίδιο και την εφημερίδα» δήλωσε εκπρόσωπος της FΙΑ, συμπληρώνοντας ότι «απ' όσο γνωρίζουμε οι δικηγόροι του Μόσλεϊ είναι ήδη σε επαφή με τη συγκεκριμένη εφημερίδα» αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο 67χρονος δικηγόρος ενδέχεται να κινηθεί νομικά εναντίον της «News of the World». Το πιο πιθανό είναι να μηνύσει ο κ. Μόσλεϊ την εφημερίδα για παραβίαση της προσωπικής του ζωής βάσει του άρθρου 8 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. (2)

Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Τρίτη 1 Απριλίου 2008, σελ. Α33

 

Σημειώσεις

1. Γίνεται ολοφάνερο πως ο αστικός τύπος, όλα τα επαινεί και όλα τα μαστιγώνει. Ειδάλλως δεν εξηγείται με ποιους κανόνες άλλοτε μορφές του «σεξ» καυτηριάζονται από τον αστικό τύπο και άλλες επαινούνται. Είναι χαρακτηριστική περίπτωση ηθικολογίας, δηλαδή ελέγχου της σεξουαλικής πράξης δια μέσω του «κοινού ηθικού κώδικα», παρά με την λογική, ο οποίος όμως ηθικός κανόνας στην Δύση στηρίζεται ακόμη σε πολλές περιπτώσεις εις την Χριστιανική διδασκαλία αιώνων, ειδάλλως δεν αποκλείεται ακόμη και σήμερα βάση της πολιτιστικής κληρονομιάς των Ελλήνων η πορνεία να εθεωρείτο «ιερό επάγγελμα», αν και δεν λείπουν τέτοιες αναφορές σε μεσημεριάτικες τηλεοπτικές εκπομπές, όπου την πορνεία υπερασπίζονται ψυχολόγοι και τηλεπαρουσιάστριες. Από την άλλη μεριά, όλοι μαζί «ενοχλούνται» που η Ορθόδοξος Διδασκαλία θεωρεί τις προγαμιαίες σχέσεις πορνεία, κάτι που είναι υποτίθεται «ιερό»! Εκπληκτική σαλάτα ηθικολογίας δηλαδή και αντιφάσεων, τόσο του αστικού τύπου όσο και των τηλεοπτικών δημοσιογράφων και ψυχολόγων. Ας σημειωθεί δεν πως αυτή η «αλά κάρτ» μαστίγωση του σεξ και ο έπαινός του, από την στιγμή που δεν μπορεί να στηριχθεί σε λογικά επιχειρήματα, δεν μπορεί και να θεωρείται a priori ανώτερη της Ορθοδόξου Διδασκαλίας, η οποία παραδόθηκε από τον Θεό και τους Αγίους Του. Κι όμως οι δημοσιογράφοι καταφέρνουν και κολυμπάνε σε κύματα αλαζονείας.

2. Ο κάθε πολίτης στην παρούσα ζωή μπορεί να επικαλεστεί νόμους και δικαιώματα για να αποκρύψει εκείνα για τα οποία ίσως σε άλλη περίπτωση δεν θα είχε κανένα λόγο να τα κρύψει, αλλά να τα φανερώσει ένεκα αλαζονείας. Όμως μια τέτοια απόκρυψη δεν έχει νόημα έναντι του Θεού, και αυτό αφορά πάντες. Προς Εβραίους, Κεφ. Δ΄ «12 Ζῶν γὰρ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνεργὴς καὶ τομώτερος ὑπὲρ πᾶσαν μάχαιραν δίστομον καὶ διικνούμενος ἄχρι μερισμοῦ ψυχῆς τε καὶ πνεύματος, ἁρμῶν τε καὶ μυελῶν, καὶ κριτικὸς ἐνθυμήσεων καὶ ἐννοιῶν καρδίας, 13 καὶ οὐκ ἔστι κτίσις ἀφανὴς ἐνώπιον αὐτοῦ, πάντα δὲ γυμνὰ καὶ τετραχηλισμένα τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ, πρὸς ὃν ἡμῖν ὁ λόγος». Μάλιστα το παράδοξο της υπόθεσης είναι, πως ενώ οι περισσότεροι είναι υπερήφανοι για διάφορα «σεξουαλικά κατορθώματα», από την άλλη αποκρύβουν διάφορες πλευρές τους ένεκα ντροπής.

 

 

ΟΙ ΓΑΜΟΙ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ (Η ΧΗΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ)

 

«Γιατί όχι και η χήρα με τον μονάκριβο σκύλο της;..»

Η «επανίδρυση» του κράτους του κ. Καραμανλή, ο οποίος απογοήτευσε πάρα πολύ γρήγορα, έλαβε ένα ακόμη ηχηρό χαστούκι. Τα τηλεοπτικά μέσα μαζικής... απονεύρωσης παρουσίασαν εκτεταμένα - διότι, ως γνωστόν, σκοπός τους πια δεν είναι η ενημέρωση του πολίτη αλλά ο σκανδαλισμός των ψυχών με σκοπό τη διάβρωση της ελληνοχριστιανικής παιδείας - ένα εμετικό οπτικά και ακουστικά συμβάν σε δημαρχείο ακριτικού ελληνικού νησιού, έναν πολιτικό γάμο ανθρώπων του ιδίου φύλου! Ωδ αιτία της ενέργειας προβλήθηκε η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή, σε απλά ελληνικά, της εισβολής, προσβολής και καταπάτησης των θεσμών. Πρόκειται για το συμπλεγματικό δικαίωμα (κόμπλεξ) δύο π.χ. ανδρών να μαϊμουδίσουν την τελετουργία ενός αστικού (πολιτικού) γάμου και να την κάνουν και δική τους τελετουργία και δικό τους θεσμό διότι έτσι επιβάλλουν οι μειονεξίες τους. Σε ανισορροπία με την από αιώνων τάξη και νομοτέλεια της οργανωμένης κοινωνίας-πλειοψηφίας, η οποία θέσπισε και νομιμοποίησε τη διά του γάμου φυσική συνύπαρξη του άνδρα και της γυναίκας. Και ερωτώ: Γιατί όχι και η ενήλικη μητέρα με τον ενήλικο υιό της; Γιατί όχι και ο ενήλικος πατέρας με τον ενήλικο εγγονό του; Ο θείος με την ανιψιά; Η προ-γιαγιά με τον προπάππο; Η χήρα με τον μονάκριβο σκύλο της; Και παραπέρα, γιατί όχι και ο θερμόαιμος γόης με τις τρεις συμβίες του; Και αυτοί δεν είναι άνθρωποι; Εφόσον είναι ενήλικοι και ελεύθεροι επιλογών, δεν πρέπει να προστατευθούν; Γιατί να μην εισβάλουν και αυτοί στο «ανθρώπινο δικαίωμα» της τέλεσης αστικού πολιτικού γάμου; Φυσικά το ατέλειωτο και ασυνάρτητο αυτό ερωτηματολόγιο δεν είναι παρά η αρμόζουσα απάντηση στα πλαστογραφημένα ανθρώπινα δικαιώματα τα οποία μικρές ομάδες αγωνίζονται λυσσωδώς να επιβάλουν πραξικοπηματικά σπδ οργανωμένες κοινωνίες. Σε ένα τέτοιο αντιχριστιανικό πανηγύρι πνευματικής εξαθλίωσης, ξετσιπωσιάς και θολοκουλτούρας οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια σε εποχές Νέρωνα με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα. Μηδενική παιδεία και σοβαρότης μηδέν προς δόξα της τηλεθέασης. Και κάτι τελευταίο: είδα με απορία τον νέο Αρχιεπίσκοπο βγαίνοντας από τη Σιβιτανίδειο να αποφεύγει να σχολιάσει τα ανωτέρω γεγονότα. Αν η αποστασιοποίηση του από αντιχριστιανικές προκλήσεις είναι και επίσημη ιδεολογία του, τότε υπάρχει πρόβλημα. Ο καλός ποιμένας ποιμαίνει ενεργά το ποίμνιο, άλλωστε σε τι διαφέρει από έναν ατυχή μουγγό; Βεβαίως, αν ζούσε ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, αυτά δεν θα συνέβαιναν.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ Δικηγόρος, Αθήνα (Πηγή: Επιστολές προς το Βήμα, Εφημερίδα Το Βήμα, Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008, σελ. Α10)

 

Όπως μπορεί να παρατηρήσει ο αναγνώστης, στην ανωτέρω επιστολή προς την εφημερίδα ο δικηγόρος δεν κάνει τίποτα άλλο, παρά να τονίζει την σχετικότητα του «ηθικισμού» έναντι του Θείου Νόμου, όπως και να αναφέρεται περιπαικτικά εις τα πρότυπα που η κοινωνία έχει αποφασίσει να ενστερνίζεται.

Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης των γάμων των ομοφυλοφίλων είναι το επιχείρημα περί «προόδου» που ακούγεται συχνά-πυκνά στα τηλεοπτικά παράθυρα. Άραγε τι σημαίνει «πρόοδος»; Αν η πρόοδος είναι το πέρασμα του χρόνου ως μονάδα μέτρησης π.χ. 2001, 2002, 2003, 2004 μ.Χ. κ.ο.κ, τότε «πρόοδος» συμβαίνει και άνευ της θέσπισης ουδενός πολιτικού νόμου, όπως ο γάμος των ομοφυλοφίλων. Δεν χρειάζονται γάμοι ομοφυλοφίλων για να υπάρξει δηλαδή πρόοδος. Αν πάλι «πρόοδος» είναι η θέσπιση διαφορετικών νόμων από το παρελθόν, τότε στην περίπτωση αυτή δεν έχει κανείς να κάνει με πρόοδο, αφού γάμοι ομοφυλοφίλων υπήρξαν και στην αρχαιότητα (1) πριν τον Χριστιανισμό. Μάλλον για οπισθοδρόμηση μιλάνε οι υπερασπιστές των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» παριστάνοντας τους «εκσυγχρονιστές» (2). Αν πάλι «πρόοδος» είναι το πέρασμα σε κάτι καλύτερο και κάτι τελειότερο, τότε η «απόλυτη πρόοδος» θα πρέπει να είναι η μεταμόρφωση της κοινωνίας σε κοινωνία ομοφυλοφιλίας, και δηλαδή σε μια κοινωνία εις την οποία δεν υπάρχει τεκνογονία και η οποία εκ των πραγμάτων, αφού «προοδεύσει» για μερικά χρόνια θα είναι καταδικασμένη σε εξόντωση ένεκα έλλειψης νέων στελεχών-απογόνων. Φοβερή πραγματικά «πρόοδος» -κατάσταση τελειότητας η ανυπαρξία.

Η αλήθεια είναι πως κάθε αμαρτία είναι «ανθρώπινο δικαίωμα». Και ο Νόμος του Θεού είχε και έχει αυτό το σκοπό. Να τονίσει πως αυτό ειδικά το δικαίωμα οδηγεί στην αυτοκαταστροφή. Με άλλα λόγια το κατά πόσο κάθε ανθρώπινο δικαίωμα οδηγεί εις την «πρόοδο» της κοινωνίας, είναι «αλλουνού παπά ευαγγέλιο» και όχι των πολιτικών, που παριστάνοντας τους ιερείς τελούν γάμους μεταξύ προσώπων.

 

Αριστερά: "Στιγμιότυπο από την πρόσφατη παρέλαση οργανώσεων ομοφυλοφίλων στο κέντρο της Αθήνας με την ευκαιρία της «Ημέρας Υπερηφάνειας»". [Υπερήφανοι δεν είναι μόνο μερικοί ομοφυλόφιλοι για τον τρόπο διαγωγής του σωματικού τους βίου, αλλά και πλειάδα άλλων «αεράτων εραστών», οι οποίοι σαν στόχο έχουν μόνο τον βίο των ομοφυλοφίλων, αδυνατώντας να εννοήσουν πως η υπερηφάνεια για την αμαρτία (των σωματικών τους «επιτυχιών» - αποτυχιών) είναι μια σκέτη ανοησία, διότι 1ον η αμαρτία προς τον Χριστιανικό Θεό δεν είναι ανδραγάθημα, είναι πολύ εύκολη στο να πραγματοποιηθεί σε σχέση με την αναμαρτησία και 2ον ποιός είναι εκείνος που υπερηφανεύεται για το δικό του λάθος (αμαρτία), όταν το ίδιο λάθος το χλευάζει εις τους συνανθρώπους του «ταπεινώνοντάς» τους;] (Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008, σελ. Α15)

 

Σημειώσεις

1. Ο Νέρων μεταμφιέζεται, βάζει το κασκέτο των κακών αγοριών, φοράει και περούκα και ξεχύνεται στην περιπέτεια σ` όλες τις τρώγλες - πορνεία της πρωτεύουσας. Συνοδεύεται από σωματοφύλακες, μεταμφιεσμένους, όπως κι αυτός, που τον βοηθούν στις παρανομίες του. Τη συμμορία του Νέρωνα τη φοβούνται όλοι. Σπάνε τις πόρτες των μαγαζιών και σπιτιών και προβαίνουν σε λεηλασίες. Μέσα στο ανάκτορό του ο Νέρων στήνει μια καντίνα, όπου βγάζει σε πλειστηριασμό όλα τα προϊόντα των κλοπών του. Το 64 ο Νέρων «παντρεύεται» τον απελεύθερό του Πυθαγόρα. Η τελετή είναι λαμπρή. Ο αυτοκράτορας φοράει το πορτοκαλί πέπλο της νύφης, η συνοδεία κραδαίνει τους δαυλούς του υμέναιου και η τελετή του γάμου γίνεται δημόσια. Έκανε και άλλο παρόμοιο γάμο ο Νέρων. Μόνο που τη φορά αυτή ο αυτοκράτορας έχει το ρόλο του συζύγου. Νύφη είναι ένα παιδί που ονομάζεται Σπόρος και βαφτίστηκε Σαβίνα για την περίσταση. Φοράει κεντημένο φόρεμα και πέπλο στο χρώμα της φλόγας. Και ένας πνευματώδης θεατής λέγει: «Τι ευτυχία για την ανθρωπότητα αν ο πατέρας του Νέρωνα έπαιρνε μια τέτοια γυναίκα». (Πηγή: http://www.freestuff.gr/forums/viewtopic.php?t=34181)

2. Αδόκιμος όρος ομοίως σαν τους όρους «προοδευτικός» και «πρόοδος».