Όμως, για να οδηγηθούμε στην κατανόηση της «Ολότητας των Πραγμάτων» είμαστε υποχρεωμένοι να ξεκινήσουμε από την αναζήτηση των βασικών συλλήψεων που δόμησαν την Αρχαιοελληνική Θρησκεία. Εάν δεν δουλέψουμε σε βάθος και δεν διαβρώσουμε, παράλληλα, τις ρίζες που στηρίζουν τα δόγματα της θεοκρατίας, τότε σύντομα δεν θα υπάρχει παρά μια χαώδης Οικουμένη... (Πηγή: Γιάννης Σπυρόπουλος, Η αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, Ρ. Αναστασάκης, Μ. Βερέττας, Μ. Δημόπουλος, Μ. Καλόπουλος. Μ. Κιουλαφά, Π. Μαρίνης, Χ. Μήνη, Στ. Μυτιληναίος, Γ. Σπυρόπουλος, Ο. Τουτουνζή, Γ. Τσαγκρινός, Εισαγωγή Εύα Αυλίδου, Εκδόσεις Αρχέτυπο, Έκδοση Α΄ Απρίλιος 2002, Θεσσαλονίκη, σελίδα 230)
«Κάθε λαός», έλεγε ο Ρόζενμπεργκ, «για να δώσει τον καλύτερο εαυτό του και για να εκπληρώσει την ιστορική του αποστολή, οφείλει να ζει σύμφωνα με τις δικές του παραδόσεις και τους δικούς του κανόνες. Οι φιλοσοφίες που δεν δέχονται αυτή την ιδιαίτερη μοίρα κάθε λαού, ή κάθε εθνικής κοινότητος, δεν μπορούν παρά να οδηγήσουν την ανθρωπότητα στο χάος». (Πηγή: Περιοδικό Ιστορία εικονογραφημένη, τεύχος 36, άρθρο «Ρόζενμπεργκ, ο φιλόσοφος του Ναζισμού», σελ. 117)
|
Τρύφωνας Ολύμπιος, διοργανωτής των Προμήθειων 2002-2003 (Πηγή Φώτο:Περιοδικό Τρίτο Μάτι, Τεύχος 96, σελίδα 2)
Απάντηση Τρύφωνα Ολύμπιου προς τον Μητροπολίτη Κίτρους και Κατερίνης κ. Αγαθόνικο
(απάντηση στην Εγκύκλιο 287)
Για ποιο φως μιλάτε; Για εκείνη την απάτη του δήθεν «φωτός της αναστάσεως» μέσα από μια κρύπτη του δήθεν «παναγίου τάφου», ο οποίος τάφος κατά τ’ άλλα έχει κτιστεί πάνω στον κατεδαφισμένο από χριστιανούς του 4ου αιώνα ναό της Αφροδίτης; Είναι ή δεν είναι αυτό αλήθεια; Πώς βρέθηκε εκεί ο τάφος του Ιησού, αφού μέχρι τον Κωνσταντίνο υπήρχε ο ναός της Αφροδίτης;…
Υπογραφή: Λιτόχωρο 20-7-2002 Μετ’ εκτιμήσεως, Τρύφων Ολύμπιος, 602 00 Λιτόχωρο (Πηγή: http://www.ysee.gr 2/11/2002, Θέμα Η «αγκυλωμένη κρίση» των Ελλήνων και ο «ατίμητος» Χριστιανισμός. Μια εγκύκλιος και 2 + 1 απαντήσεις )
Μυθοπλάστης: κ. Τρύφωνας Ολύμπιος (πρβλ Υ.Σ.Ε.Ε.)
Απάντηση: Εδώ
Μυθοπλάστης: κ. Ελευθέριος Σαράγας (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 14, άρθρο «Ο Γίγας Παλλάς, το Παλλάδιον και η Πάλλας Αθηνά», σελίδες σσ. 68 - 81.) Ο ίδιος αρθρογράφος φανέρωσε και την κατοίκηση της σελήνης από εξωγήινους
Απάντηση: Εδώ .
Ο Πατριάρχης Φώτιος στην «Μυριοβίβλο» αναφέρει την ύπαρξη στην περιοχή αυτή των Ινδιών, ημιανθρωπόμορφων όντων, με όψη και συνήθειες θηρίων. Τα όντα αυτά περιγράφονται από πολλούς αρχαίους Γεωγράφους και συγγραφείς ως «κυνοκέφαλοι». Από την περιοχή που εξετάζουμε κατάγεται και ο χριστιανός Άγιος Χριστόφορος, ο έχων κεφαλή σκύλου (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 20, άρθρο «Το παιδί του Διός και οι παράξενοι άθλοι του», Παντελής Παντελεμίδης, σελ. 34-35)
Μυθοπλάστης: κ. Παντελής Παντελεμίδης.
Απάντηση: Ο Αγιογράφος ζωγράφισε τον Άγιο με πρόσωπο κυνός είτε διότι ήθελε να τονίσει πως στην επουράνια βασιλεία η όψη δεν έχει καμία σημασία, είτε επειδή κατά άλλη παράδοση ο Άγιος αυτός (Χριστόφορος) επειδή ήταν πολύ όμορφος άνδρας και σκανδάλιζε τις πιστές με την όψη του, δεν θέλησε να αποδοθεί το πρόσωπό του. Περισσότερα για θεούς με την μορφή ζώων στην σελίδα ζωολατρία.
Μυθοπλάστες: Ιερατείο των Δελφών και υποστηρικτής τους ο κ. Μάριος Δημόπουλος, περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 7.
Ο «Ομφαλός της Γης» στους Δελφούς.(Πηγή: Περιοδικό Myst, τεύχος 2, άρθρο «Αναζητώντας το μυστικό της Πυθίας», Γεωργία Μεταξά, σελίδα 39)
Απάντηση: Εδώ
Α.Τ.Ι.Α. πάνω από αρχαίο ναό (Πηγή Φώτο: Περιοδικό Myst, τεύχος 1, σελίδα 19)
Μυθοπλάστης: NεοΕθνικοί κατά καιρούς
Απάντηση: Εδώ
Μυθοπλάστης: Ο ανύπαρκτος επιστήμονας «Karl Brighton» (Πηγή: βιβλίο «Αιγυπτιακές Πυραμίδες, Ελλήνων έργον», εκδόσεις Κάδμος)
Απάντηση: Εδώ.
Μυθοπλάστης: κ. Γεώργιος Νανόπουλος, (Πηγή: βιβλίο «Εξωγήινοι, ναι Υπάρχουν, τι είπαν και τι έγραψαν οι αρχαίοι Έλληνες» και Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 6, σελ. 72, άρθρο «Οι αποκαλύψεις του Λουκιανού για την Σελήνη», του Ελευθέριου Σαράγα) (ο ίδιος είδε και την Αθηνά Παλλάδα πάνω από την Ακρόπολη)
Απάντηση: Εδώ
Μυθοπλάστης: Διάφοροι Εθνικοί σε φόρουμ (π.χ. Pathfinder) κατά το 2002
Απάντηση: Εδώ
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο κ. Νίκο Β. Λίτσα, το πράσινο βέλος δείχνει την επίσημη προκατακλυσμιαία είσοδο στο εσωτερικό του Ολύμπου και που σήμερα είναι σφραγισμένη με ένα ογκόλιθο που «έλειωσε και μετά πάγωσε και έπιασε πέτσα και έγινε ένα σώμα». Διακρίνονται με κόκκινα βέλη, οι ένθεν και ένθεν της σφραγισμένης εισόδου τιμητικά παραταγμένοι λέοντες όπως αυτής της Δήλου. Πάνω από την πύλη με μπλε βέλος σημειώνεται η τεράστια ανάγλυφη μορφή του επιβλητικού Δεσπότου Διός, ύψους περίπου 50 μέτρων. (Πηγή: Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 96, σελίδα 38)
Μυθοπλάστης: κ. Νίκος Β. Λίτσας. Ο ίδιος μυθοπλάστης, κατασκεύασε και τον μύθο περί του κρανίου του ελληνικού εξωγήινου δαίμονα.
Απάντηση: Εδώ
Μυθοπλάστης: Νεοπαγανιστές σε φόρουμ κατά το 2003 (π.χ. esoterica). Το μυθικά πλασμένο - (παρ-) εξηγημένο χωρίο (κατά Μάρκον, Κεφ. Ζ «26 ἡ δὲ γυνὴ ἦν Ἑλληνίς, Συροφοινίκισσα τῷ γένει· καὶ ἠρώτα αὐτὸν ἵνα τὸ δαιμόνιον ἐκβάλῃ ἐκ τῆς θυγατρὸς αὐτῆς. 27 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ· Ἄφες πρῶτον χορτασθῆναι τὰ τέκνα· οὐ γάρ ἐστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ τοῖς κυναρίοις βαλεῖν») αναφέρει κατά τους μυθοπλάστες νεοπαγανιστές πως οι Έλληνες είναι εξωγήινοι από τον πλανήτη του Κυνός
Απάντηση: Δεν υπάρχει πιο τραγική κατάσταση από εκείνη της παραχάραξης της γραφής. Κατ’ αρχάς η γυναίκα δεν είναι Ελληνίδα στην καταγωγή αλλά στο θρήσκευμα. Στο γένος είναι Συροφοινίκισσα. Πέραν τούτου, είναι παράλογο να συνεχίσει κανείς. Περισσότερα για τα Ευαγγέλια στην ανάλογη σελίδα.
Αριστερά το αινιγματικό κρανίο της Ροδόπης και δεξιά πήλινη μάσκα σατύρου από το Ιερόν της Ορθίας Αρτέμιδος, στη Σπάρτη. Παρατηρείστε την εμφανή ομοιότητα μεταξύ τους, η οποία φτάνει στην ταύτιση με την αλληλοεπίθεση των δυο κρανίων. (Πηγή : Τρίτο Μάτι, τεύχος 102, «Το μυστηριώδης κρανίο της Ροδόπης, οι εξωγήινοι, η επιστημονική κοινότητα και η εκδοχή της Ελληνικής μυθολογίας». Ν. Λίτσα, σελίδα 32)
Μυθοπλάστης: κ. Νίκος Λίτσας Τρίτο Μάτι, τεύχος 102, «Το μυστηριώδης κρανίο της Ροδόπης, οι εξωγήινοι, η επιστημονική κοινότητα και η εκδοχή της Ελληνικής μυθολογίας» σελίδα 28. Ο ίδιος αρθρογράφος ευθύνεται για τον μύθο της εισόδους αρχαίων διαστημοπλοίων στα Ολύμπια δώματα.
Απάντηση: Εδώ
Μυθοπλάστης: Ανέστης Κεραμυδάς.
Απάντηση: Εδώ
Εικόνα της Θεοτόκου η οποία βρίσκεται στον ιερό χώρο της Γεσθημανής όπου κοιμήθηκε. Η Θεοτόκος εικονίζεται με Ε και σταυρό στο στήθος της, ενώ οι ακτίνες σε φόντο σε συνδυασμό με το Ε υποδηλώνουν το αρχαϊκό σύμπλεγμα ΕΥ (Πηγή: Τα αρχεία της χαμένης Γνώσης. Παναγιώτης Τουλάτος, εικ. 126, εκδόσεις Άμμων)
Μυθοπλάστης: Ανέστης Κεραμυδάς, Ιωάννης Φουράκης, Γεώργιος Γκιόλβας, Γεώργιος Πάλμος, Βλάσσης Ρασσιάς κ.α. παγανιστές
Απάντηση: Το ελληνικό έθνος έχει μόνο μια «ομάδα Ε». Τον Πραγματικό Θεό και την Αληθινή Μήτηρ Θεού για προστασία. Μυθικές ανθρώπινες ομάδες δεν αρκούν για να το στηρίξουν στον αγώνα υπέρ αιώνιας ζωής, καθόσον θνητές οι ίδιες και δηλαδή πρόσκαιρες. Η αθανασία του ελληνικού έθνους δεν μπορεί να στηρίζεται επάνω σε θνητούς της υποτιθέμενης ανύπαρκτης ομάδας Έψιλον που παρουσίασαν νεοπαγανιστές, σε θεούς Α.Τ.Ι.Α. και άλλες μυθοπλασίες της νέας εποχής της πλάνης.
(Πηγή Φώτο: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 6, άρθρο «Το θέατρο στα Βυζαντινά χρόνια», Βασίλης Μισύρης, σελ.48)
Μυθοπλάστης: Βασίλης Μισύρης
Απάντηση: Οι Άγιοι δεν έχουν σχέση με ψεύτικους θεούς ή δαίμονες, διότι οι Άγιοι διάγουν τον βίο τους εν Χριστώ και εν Αλήθεια και όχι εν παραμύθια. Εξάλλου το όνομα του Αγίου δεν μαρτυρεί τίποτα παραπάνω, παρά την ομαλή χριστιανοποίηση του Ελληνικού Εθνικού λαού εις ελληνική ορθοδοξία
Ερμής ο Ψυχοπομπός: Ίσως η μορφή που έχει το DNA ή το κηρύκειο του Ερμή να έχουν άμεση σχέση με την εξ έλικος πορεία (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 16, άρθρο «Λόγος, εγκέφαλος και η ελληνική Γλώσσα», Ελευθέριος Σαράγας, σελίδα 47).
Μυθοπλάστες : Ελευθέριος Σαράγας, Jean-Pierre Garnier Malet, Δρος Φυσικού, Paris ή κ. Ιωάννης Αναστασίου, Δρ. πυρηνικής μηχανικής, Βρυξέλλες
Απάντηση: Εδώ
Εμφανίστηκε σήμερα ξαφνικά η Ελληνική Θρησκεία του Δωδεκαθέου; Η Θρησκεία μας πάντοτε υπήρχε ζωντανή. Σ’ όλη την διάρκεια του Βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας υπήρχε αφ’ ενός ως κύριο ρεύμα στις πόλεις και, αφ’ ετέρου, υπήρχαν, πολλά χωριά και κωμοπόλεις που όλοι οι κάτοικοι ήταν Έλληνες. [Σήμερα λέγεται Έλλην ο κάτοικος της Ελλάδος, όμως στο Βυζάντιο και κατά την Τουρκοκρατία, Έλλην λέγεται ο πιστός της Ελληνικής Θρησκείας, και γι΄ αυτό τα κατά της θρησκείας κείμενα των Πατέρων επιγράφονται «κατά Ελλήνων», και μ’ αυτό τον τρόπο χρησιμοποιούμε την λέξη]…Οπότε φθάσαμε στο σήμερα και αποφασίσαμε και εμείς ότι δεν πρέπει πλέον να κρυβώμεθα, αλλά πρέπει να διεκδικήσουμε και εμείς αυτό που προβλέπει πλέον ο νόμος… (Πηγή: Περιοδικό «Τρίτο Μάτι», τεύχος 95, άρθρο «Τι πιστεύει η Ελληνική μας Θρησκεία», Παναγιώτης Μαρίνης, Μέλος της επιτροπής για την αναγνώριση της ελληνικής θρησκείας του Δωδεκαθέου, σελίδα 26).
Μυθοπλάστης: Παναγιώτης Μαρίνης
Απάντηση: Εδώ
Μυθοπλάστες: Απανταχού παγανιστές.
Απάντηση:
Εμφανίστηκε σήμερα ξαφνικά η Ελληνική Θρησκεία του Δωδεκαθέου; Η Θρησκεία μας πάντοτε υπήρχε ζωντανή. Σ’ όλη την διάρκεια του Βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας υπήρχε αφ΄ ενός ως κύριο ρεύμα στις πόλεις και, αφ’ ετέρου, υπήρχαν, πολλά χωριά και κωμοπόλεις που όλοι οι κάτοικοι ήταν Έλληνες. [Σήμερα λέγεται Έλλην ο κάτοικος της Ελλάδος, όμως στο Βυζάντιο και κατά την Τουρκοκρατία, Έλλην λέγεται ο πιστός της Ελληνικής Θρησκείας, και γι’ αυτό τα κατά της θρησκείας κείμενα των Πατέρων επιγράφονται «κατά Ελλήνων», και μ’ αυτό τον τρόπο χρησιμοποιούμε την λέξη]…Οπότε φθάσαμε στο σήμερα και αποφασίσαμε και εμείς ότι δεν πρέπει πλέον να κρυβώμεθα, αλλά πρέπει να διεκδικήσουμε και εμείς αυτό που προβλέπει πλέον ο νόμος…» (Πηγή: Περιοδικό «Τρίτο Μάτι», τεύχος 95, άρθρο «Τι πιστεύει η Ελληνική μας Θρησκεία», Παναγιώτης Μαρίνης, Μέλος της επιτροπής για την αναγνώριση της ελληνικής θρησκείας του Δωδεκαθέου, σελίδα 26).
Έτσι λοιπόν, ενώ κατά τον Μαρίνη οι παγανιστές υπήρχαν όλα τα χρόνια στα χωριά της Ελλάδας, δεν κατάφεραν να σώσουν από τον χρόνο, όχι μόνο έργα της ελληνικής γραμματείας (για χριστιανικά δεν γίνεται κανένας λόγος) αλλά ούτε και τα αντίχριστα και κατ’ εξοχήν παγανιστικά, του Κέλσου τον «Αληθή Λόγο» και του Πορφύριου το «Κατά Χριστιανών». Τέτοια διασώστες της αρχαίας γραμματείας ήσαν οι παγανιστές. Αυτοί λοιπόν που δεν διέσωσαν κανένα έργο τολμούν και κατηγορούν τους Χριστιανούς πως δεν διέσωσαν αρκετά έργα. Περισσότερα εδώ.
Κάποτε η θρησκεία γκρέμισε σωρηδόν τα περικαλλή αρχιτεκτονήματα των αρχαίων Ελλήνων, έκαιγε βιβλιοθήκες και εξόριζε φιλοσόφους. Σήμερα εμείς δεν κάνουμε τίποτα από όλες αυτές τις βαρβαρότητες, απλώς του απομυθοποιούμε, κάτι που είναι απαραίτητο, αληθινό και αιώνιο (Πηγή: Περιοδικό «Ιχώρ», τεύχος 38, «Θαύματα, αλήθειες και υπερβολές», Μιχάλης Καλόπουλος, σελίδα 81)
Μυθοπλάστης: Μιχάλης Καλόπουλος
Απάντηση: Τα παραδείγματα διώξεως Ελλήνων φιλοσόφων για τις επιστημονικές τους απόψεις κατά τα Βυζαντινά χρόνια είναι ελαχιστότατα. Πολλά περισσότερα δε εκείνα της αρχαίας θρησκείας με τους νόμους περί ασέβειας. Όσα δε αναφέρονται για τις δήθεν καμένες βιβλιοθήκες από χριστιανούς, είναι καθαρή μυθολογία, γι' αυτό και ουδείς παγανιστής τολμά να προσάψει αποδεικτικά στοιχεία προς αυτό, εφόσον ανύπαρκτα.
Μυθοπλάστες: ΝεοΕθνικοί - Παγανιστές
Απάντηση: Φυσικά και ο αρχαίος Ελληνικός τεχνολογικός πολιτισμός υπήρξε σπουδαιότατος αλλά χονδροειδείς τοποθετήσεις δεν μπορεί να στέκουν ορθολογικά (τα ανακάλυψαν όλα). Απόδειξη πως δεν τα ανακάλυψαν όλα οι αρχαίοι πρόγονοι είναι, πως ουδέποτε ανακάλυψαν τον ηλιακό ημερολόγιο (ηλιοκεντρισμός) αλλά χρησιμοποιούσαν το σεληνιακό.
Ο Ιωάννης Φουράκης στην περιοχή «Πριόνια» τού Ολύμπου, στους καταρράκτες τού Ενιπέα, απαγγέλλει τον ύμνο εις τον Πατέρα των Θεών
Αμέσως μετά την απαγγελία τού ύμνου εις την ξύλινη γέφυρα τού Ενιπέα, στον μέχρι εκείνη την στιγμή καθαρό ουρανό, αρχίζει να σχηματίζεται ένα σύννεφο, το οποίο βλέπουμε στην παρακάτω φωτογραφία να σχηματίζει
ένα Ε (Πηγή:http://www.fourakis.gr/frameset/photo.htm)
Μυθοπλάστης: κ. Ιωάννης Φουράκης
Απάντηση: Εδώ
Στο έργο του «λόγοι κατά Ιουδαίων» 48.851.38 έως 852.35, ο Ιωάννης «Χρυσόστομος» προέτρεπε τον εμπρησμό της ΜΕΓΑΛΗΣ βιβλιοθήκης της Αλεξανδρείας με τις εμπρηστικές δηλώσεις του
Μυθοπλάστης: Μιχάλης Καλόπουλος , λόγια που αναμασά και ο αρθρογράφος του Ιχώρ Επαμεινώνδας Παντελεμίδης καθώς και άλλοι Παγανιστές
Απάντηση: Δεν είναι θεϊκά επιτρεπτό ένας Άγιος που έζησε μ.Χ., να μπορεί να κάψει μια βιβλιοθήκη που υπήρχε και καταστράφηκε π.Χ. από ειδωλολάτρες. Περισσότερα γι’ αυτήν αλλά και για άλλες μυθοπλασίες Καλόπουλου Μιχάλη εδώ.
Δεξιά: Το «άγαλμα του Ε.Τ.». Αρχαίο κυπριακό αγαλματίδιο, της ύστερης εποχής του Χαλκού (μουσείο Καρλσρούης, Γερμανία)
Αριστερά: Το άγαλμα της Εφεσίας Αρτέμιδος. Ένα από τα ελάχιστα γλυπτά της αρχαιότητας που δεν φέρει ένδυμα της εποχής εκείνης αλλά φορά κάτι άλλο απροσδιόριστο που καλύπτει πλήρως την πλαστικότητα του σώματος. Αυτό το περίεργο πανωφόρι μοιάζει αρκετά με μια διαστημική στολή. (Πηγή: Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 103, άρθρο «Αναφορές και μαρτυρίες για άγνωστα και ανερμήνευτα σκάφη, φαινόμενα και τεχνολογίες, από την αρχαία Ελληνική Γραμματεία.», Δ. Κούτουλας, σελίδα 24)
Μυθοπλάστης: Δ. Κούτουλας
Απάντηση: Εδώ
Πανάρχαιος Μονοθεϊσμός στο Μαντείο των Δελφών (Πηγή: Περιοδικό «Δαυλός», Τεύχος 186, Εξώφυλλο, Άνω Επικεφαλίδα)
Μυθοπλάστης: Άγνωστος αρθρογράφος στο περιοδικό Δαυλός
Απάντηση: Εδώ
Μαντική: η πανάρχαια επιστήμη των προβλέψεων (Περιοδικό «Δαυλός», Τεύχος 62, Εξώφυλλο, Κάτω Επικεφαλίδα)
Μυθοπλάστης: Άγνωστος αρθρογράφος, στο περιοδικό Δαυλός τεύχος 62
Απάντηση: Εδώ
Μια περίεργη απάτη. Οι δήθεν ανθρωποθυσίες στην Κρήτη».(Πηγή: τεύχος 162, κάτω επικεφαλίδα εξωφύλλου)
Μυθοπλάστης: Περιοδικό «Δαυλός»,
Απάντηση: Εδώ
Ακόμη και θηριομαχίες, ήρθαν να αντικαταστήσουν [στον Ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης] τους ευγενείς Ολυμπιακούς αγώνες του δρόμου, το δίαυλου, της πάλης, της μουσικής, της ποίησης (Πηγή: Περιοδικό «Ιχώρ» σελίδα 29, τεύχος 28, άρθρο «Οι λαμπροί Ολυμπιακοί αγώνες του Οικουμενικού Ελληνισμού στην Ρωμαιοκρατία», Βασίλης Μισύρης)
Μυθοπλάστης: Βασίλης Μισύρης
Απάντηση: Εδώ
Οι Έλληνες ποτέ δεν προσκυνούσαν, σκύβοντας μάλιστα στην γη. Σήκωναν μάτια και χέρια στον Ουρανό, όπου κατοικούσαν οι Θεοί τους κι εκεί που αυτός ο Ουρανός άγγιζε τις κορυφές των ψηλότερων βουνών τους, με πρώτο τον Όλυμπο (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 30, άρθρο «Το μίσος της Αγάπης», Επαμεινώνδας Παντελεμείδης, σελίδα 29)
Για μας τους Έλληνες ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά της φυλής μας είναι η υπερηφάνεια. Ο υπερήφανος επιδεικνύει τον εαυτό του, αλλά, για να το επιτύχει αυτό, δεν πρέπει να συρρικνώνει το σώμα του, αλλά να υιοθετήσει ένα ευθυτενές παράστημα και ανάλογο βάδισμα. Ο υπερήφανος δεν φοβάται. Δεν γονατίζει. Δεν προσκυνά. Κατά τον Ξενοφώντα δεν είναι γνώρισμα των Ελλήνων το προσκύνημα ούτε θεών ούτε ανθρώπων, το προσκύνημα είναι ίδιον των βαρβάρων. Δεν σέρνεται ο Έλληνας για να εγείρει τον οίκτο τού «θεού» του. Δεν επιζητεί καν τον οίκτο τού θεού του για τη «σωτηρία» του. (Πηγή: Ίων Δημόφιλος, Ηλεκτρολόγος - Μηχανολόγος Ε.Μ.Π., περιοδικό Δαυλός, τεύχος 272 - 273, άρθρο «Ιησούς: Κήρυκας μίσους, διχασμού και ανθελληνισμού, αποκάλυψη του ρόλου του από τα ίδια τα ευαγγέλια», σελίς 17909 κ.εξ. )
Μυθοπλάστης: Επαμεινώνδας Παντελεμείδης & Ίων Δημόφιλος
Απάντηση: Εδώ
Ο Τάλως, το προϊστορικό αυτόματο (ρομπότ) (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 2, άρθρο «Η Ευρώπη», Απόστολος Γονιδέλλης, σελ. 29)
Μυθοπλάστης: Απόστολος Γονυδέλλης και Ελευθέριος Σαραγάς
Απάντηση: Εδώ
«λέγεται τοίνυν αὔτη ἠ Πυθία γυνί τις οὖσα ἐπικαθῆσθαι τῷ τρίποδί ποτε τοῦ Ἀπόλλωνος, διαιροῦσα τὰ σκέλη· εἶθ᾽ οὕτω πνεῦμα πονηρὸν κάτωθεν ἀναδιδόμενον, καὶ διὰ τῶν γεννητικῶν αὐτῆς διαδυόμενον μορίων πληροῦν τὴν γυναῖκα τῆς μανίας, καὶ ταύτην τὰς τρίχας λύουσαν λοιπὸν ἐκβακχεύεσθαι τε, καὶ ἀφρὸν ἐκ τοῦ στόματος ἀφιέναι, καὶ οὕτως ἐν παροινίᾳ γενομένην τὰ τῆς μανίας φθέγγεσθαι ῥήματα. Οἶδα ὅτι ἠσχύνθητε καὶ ἠρυθριάσατε ταῦτα ἀκούσαντες· ἀλλ᾽ ἐκεῖνοι καὶ μέγα φρονοῦσι καὶ διὰ τὴν ἀχημοσύνην καὶ διὰ τὴν μανίαν ταύτην» Johannes Chrysostomus Scr. Eccl. Work #156 61.241.54 61 to 242.12. Βέβαια, οι τρεις αυτοί μεγάλοι ιεράρχες δεν είναι οι μόνοι υποτιμητές των Ελλήνων. (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 30, άρθρο «Το μίσος της Αγάπης», σελίδα 28)
Μυθοπλάστης: Επαμεινώνδας Παντελεμείδης
Απάντηση: Εδώ
Χτυπούσε άσχημα και καταγγελτικά στα που η ελληνική ψυχή, η ελευθερία που «εκεί μέσα κατοικούσε», ξύπνησε από τα παιδιά της, τους Έλληνες, όχι τους Ρωμιούς, όχι τους Γραικούς ή τους Greeks, αλλά τους Έλληνες…(Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 29, Εκδοτικό σημείωμα, Ευάγγελος Μπεξής, εκδότης και αρχαιολόγος (Εκδόσεις Εύανδρος και Επιστημονική Εστία), σελίδα 2)
Μυθοπλάστης: Ευάγγελος Μπεξής, εκδότης Ιχώρ και αρχαιολόγος (Εκδόσεις Εύανδρος και Επιστημονική Εστία)
Απάντηση: Εδώ
Η δολοφονία δύο - τρίων Γότθων στην Θεσσαλονίκη, έδωσε την ευκαιρία στον Θεοδόσιο να εκδικηθεί τους Θεσσαλονικείς για την γενικότερη εναντίον του συμπεριφορά τους, που είχε να κάνει με την άρνησή τους να αποδεχτούν τον νηπιοβαπτισμό. Έδωσε λοιπόν εντολή στο Γότθο διοικητή, να συγκεντρώσει τους κατοίκους στον Ιππόδρομο, για δήθεν τέλεση Ιποδρομιών, και οι Γότθοι κατάσφαξαν 15.000, ενώ κατ΄άλλους, 7.000 Θεσσαλονικείς. (Πηγή:Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 41, άρθρο «Ο νηπιοβαπτισμός και πως επιβλήθηκε», Μενέλαος Παγουλάτος, σσ. 50 -51)
Επί «μεγάλου» Θεοδοσίου και του υιού του Αρκαδίου, αφ’ ενός μεν σφαγιάσθηκαν 15.000 Έλληνες στην Θεσσαλονίκη, γιατί αρνήθηκαν να βαπτίσουν τα παιδιά τους, αφ’ ετέρου δε διατάχθηκε η πλήρης καταστροφή των ναών και των μνημείων της Αρχαίας Ελλάδας, με τέτοιο τρόπο, «ώστε να μην μείνει τίποτα που να τα θυμίζει», όπως έλεγε ένα διάταγμα (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 28, άρθρο «Πίστη και Γνώση, Ελληνικότητα και Ανατολικισμός», Γρηγόρης Δ. Δέπος, σελίδα 52)
Τον Δεκέμβριο του +390 ο Γότθος στρατηγός Βοθέριχος, αρχηγός της Βυζαντινής φρουράς της Θεσσαλονίκης, προσπαθεί να επιβάλλει τον εκχριστιανισμό των Ελλήνων κατοίκων της πόλεως. Αποτέλεσμα, η εξέγερση του λαού που προσπαθούσε απεγνωσμένα να διατηρήσει την ταυτότητά του. Η Γοτθική φρουρά της πόλεως στην αρχή αιφνιδιάστηκε και πολλοί αξιωματικοί και στρατιώτες σκοτώθηκαν. Ο Θεοδόσιος πληροφορείται το συμβάν και με δόλιο τρόπο, τάχα για να εξευμενίσει τα οξυμένα πνεύματα, καλεί τον λαό της πόλεως στον Ιππόδρομο, για να παρακολουθήσουν την ιπποδρομία. Εκεί μέσα, μόνο σε τρεις ώρες, κατασφάζει με την βοήθεια των Γότθων 7.000 πολίτες, σύμφωνα με τον ιστορικό Θεοδώρητο, ενώ κατά τον Κεδρηνό, τον Θεοφάνη και άλλους, ο αριθμός των θυμάτων ξεπερνά τις 15.000. «Τους θέρισαν όλους», γράφει ο Θεοδώρητος, «σαν καλαμιές στον θερισμό». Η σφαγή της Θεσσαλονίκης θεωρείται από τους ιστορικούς το πιο αποτρόπαιο, εν ψυχρώ έγκλημα, ενός μονάρχη της αρχαιότητας. Πραγματική θηριωδία. Το πιο βδελυρό της ιστορίας. Ξεπέρασε σε αγριότητα και διαστροφή και τα πιο ειδεχθή εγκλήματα. Ο Θεοδόσιος ενώ θα έπρεπε να κατατάσσεται στον εφιαλτικό πίνακα των πλέον κατάπτυστων αιμοβόρων μοναρχών, αναβιβάζεται από την Εκκλησία, χωρίς αιδώ, στο βάθρο του «αγίου» και «μέγα». (Αυτή είναι η έκδοση του περιοδικού Δαυλού, που πρώτο διάχυσε αυτό το ψέμα ανάμεσα στους νεοΕθνικούς, οι οποίοι συνεχίζουν ανεξέλεγκτα να αναμασούν)
Μυθοπλάστης: Μενέλαος Παγουλάτος, περιοδικό Δαυλός και "Ιστορική" (παγανιστική) Εταιρία ο Δευκαλίων (Θεσσαλονίκη) στην οποία μετέχει ο Καλόπουλος Μιχάλης
Απάντηση: Εδώ
Το βάπτισμα, ως καθαρμός του σώματος των νεογεννηθέντων βρεφών, αποτελούσε κοινό τόπο για τους ανατολικούς λαούς (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 41, άρθρο «Ο νηπιοβαπτισμός και πως επιβλήθηκε», Μενέλαος Παγουλάτος, σσ. 50)
Μυθοπλάστης: Μενέλαος Παγουλάτος
Απάντηση: Εδώ
Μυθοπλάστης: Γεώργιος Γρηγορομιχελάκης, 15 Εσταυρωμένοι & Αναστημένοι σωτήρες,, Εκδόσεις Δαδούχος, Θεσσαλονίκη 2003
Απάντηση: Εδώ
Μέσο Αριστερά: Η γυναίκα υποχείριο στον άνδρα ως επίσημη θέση στον Χριστιανισμό» (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, εξώφυλλο και άρθρο, Νικόλαος Τσίτσος,, τεύχος 236-237)
Μέσο Δεξιά: Ο Γεώργιος Γρηγορομιχελάκης, «palladas1@hotmail.com» που συνέγραψε το βιβλίο «15 εσταυρωμένοι και αναστημένοι σωτήρες», εκδόσεις Δαδούχος, Θεσσαλονίκη 2003, διακινητής της επιστολής περί γυναίκας ως υποχειρίου
Μυθοπλάστες: Νικόλαος Τσίτσος συγγραφέας του Δαυλού και Γρηγόριος Γρηγορομιχελάκης, διακινητής της επιστολής «Η γυναίκα ως υποχείριο του άνδρα στον Χριστιανισμό», σε πολλούς αθώους παραλήπτες στις 28/03/2004
Απάντηση: Εδώ
Μέσο Αριστερά: Αναθεματίζονται οι Έλληνες στις Εκκλησίες της Ελλάδος»(Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, εξώφυλλο, τεύχος 192)
Μέσο Δεξιά: Ο Γεώργιος Γρηγορομιχελάκης, «palladas1@hotmail.com» που συνέγραψε το βιβλίο «15 εσταυρωμένοι και αναστημένοι σωτήρες», εκδόσεις Δαδούχος, Θεσσαλονίκη 2003
Μυθοπλάστες: Περιοδικό Δαυλός, διακινητής επιστολής Γ. Γρηγορομιχελάκης και διακινητής επιστολής Στυλιανός Τάκας, Νομικός και Φυσικός (hellenicrelligion) «Αναθεματισμοί κατά του Ελληνικού Έθνους στις εκκλησίες της Ελλάδος»
Απάντηση: Εδώ
Η Χριστιανική θρησκεία, ανεξάρτητα εάν πιστεύει κάποιος ή δεν πιστεύει, είναι όλη οικοδομημένη επάνω στην Αρχαία Ελληνική Γραμματεία (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 42, άρθρο «Ο Σπύρος Καρατζαφέρης μιλάει στον Γιώργο Τσαγκρινό για όλους και για όλα…», σελίδα 40)
Μυθοπλάστης:Σπύρος Καρατζαφέρης
Απάντηση: Εδώ
Και καταλαβαίνω και την ανησυχία της Εκκλησίας, όταν σκέπτομαι ότι τα περισσότερα πατερικά κείμενα στην ουσία είναι διασκευές Πλατωνικών και Νεοπλατωνικών κειμένων (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 42, άρθρο «Ο Σπύρος Καρατζαφέρης μιλάει στον Γιώργο Τσαγκρινό για όλους και για όλα…», σελίδα 40)
Μυθοπλάστης: Γεώργιος Τσαγκρινός
Απάντηση: Εδώ
Ξύλινο κεφάλι προχριστιανικού ξόανου σλαβικού θεού, που ανακαλύφθηκε σε λίμνη της Πολωνίας «θύμα» του εχριστιανισμού των Σλάβων. (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 42, άρθρο «Η Ελληνική συμβολή στον εκπολιτισμό‘πασών των Ρωσιών΄, Βασίλης Μισύρης σ. 73)
Ο Βλαδίμηρος ήταν παγανιστής, πιστός στον αργυροκέφαλο και αιμοβόρο θεό Περούν. Μικρός είχε βαπτισθεί Ορθόδοξος από την χριστιανή γιαγιά του, την θρυλική Όλγα. Όταν έγινε ηγεμόνας και είχε πεθάνει η Όλγα, επανήλθε στην παραδοσιακή θρησκεία των Roska. Η Ρωσία εκείνη την εποχή βρισκόταν στο τελευταίο σκαλοπάτι της εξαθλίωσης, στυγερή και άγρια, μ’ ένα θρήσκευμα αιμοχαρές και με ήθη θηριώδη. Εθεωρείτο ότι κατείχε την έσχατη θέση στην ιεραρχία των αναγνωρισμένων κρατών… Ο Βλαδίμηρος , πιστεύοντας ότι η επιγαμία ήταν τελειωμένη, άρχισε να κωλυσιεργή το ζήτημα της βάπτισης. Και τότε μπήκαν σε ενέργεια τα μεγάλα μέσα της βυζαντινής πανουργίας. Κατά την διάρκεια του γεύματος που παρετέθη προς τιμή της νύφης, η Άννα έριξε κρυφά στο ποτήρι που έπινε κρασί ο παρακαθήμενος τσάρος μια μυστηριώδη σκόνη και ο Βλαδίμηρος ξαφνικά τυφλώθηκε! Την επομένη η πριγκίπισσα διεμήνυσε στον μνηστήρα της: «Θέλεις να θεραπευτείς; Βαπτίσου και τα σκοτάδια θα φύγουν από τα μάτια σου…» Τι να κάνει ο δύσμοιρος Βλαδίμηρος; Μπήκε στην κολυμβήθρα και, ω του θαύματος, ξαναβρήκε το φως του! Και τότε αναφώνησε «Νυν γιγνώσκω τον αληθινό Θεό». Είναι αλήθεια ότι οι αρχέγονοι λαοί ουδέποτε παραδέχθηκαν την ικανότητα της ανθρώπινης γνώσης και της επιστήμης. Κάθε τι που δεν μπορούσαν να εξηγήσουν , το απέδιδαν σε υπερφυσικές δυνάμεις και γι αυτό απέδωσαν το θαύμα σε γιατρειά των ματιών του τσάρου. Έτσι οι αξιωματούχοι που περιστοίχιζαν τον ηγεμόνα τους, διαπιστώνοντας ότι πρόκειται περί γεγονότος υπεράνω των ανθρωπίνων δυνάμεων, έτρεξαν και αυτοί να βαπτισθούν…. Ο Βλαδίμηρος μετά την βάπτισή του, έδωσε εντολή να γκρεμίσουν τα ξόανα των Σλαβικών θεών και διέταξε να προσδέσουν τον θεό Περούν στην ουρά ενός αλόγου και να τον τραβήξουν έως τον ποταμό Βορυτσήβο. Στην συνέχεια, αφού επήλθε η κάθαρση, πέταξαν τον ταλαίπωρο Περούν στο ποτάμι (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 42, άρθρο «Η Ελληνική συμβολή στον εκπολιτισμό «πασών των Ρωσιών», Βασίλης Μισύρης σσ. 71-73)
Μυθοπλάστης: Βασίλης Μισύρης
Απάντηση: Εδώ
ΠΑΥΛΟΥ Α΄ Προς Κορινθίους Κεφ. ζ΄ «36 Εἰ δέ τις ἀσχημονεῖν ἐπὶ τὴν παρθένον αὐτοῦ νομίζει, ἐὰν ᾖ ὑπέρακμος, καὶ οὕτως ὀφείλει γίνεσθαι, ὃ θέλει ποιείτω· οὐχ ἁμαρτάνει· γαμείτωσαν. 37 ὃς δὲ ἕστηκεν ἑδραῖος ἐν τῇ καρδίᾳ, μὴ ἔχων ἀνάγκην, ἐξουσίαν δὲ ἔχει περὶ τοῦ ἰδίου θελήματος, καὶ τοῦτο κέκρικεν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, τοῦ τηρεῖν τὴν ἑαυτοῦ παρθένον, καλῶς ποιεῖ. 38 ὥστε καὶ ὁ ἐκγαμίζων καλῶς ποιεῖ, ὁ δὲ μὴ ἐκγαμίζων κρεῖσσον ποιεῖ.»
Για άλλη μια φορά οι επίσημοι μεταφραστές της εκκλησίας αναλαμβάνουν να αποκρύψουν την αλήθεια των κειμένων και να κρύψουν ότι το παραπάνω κείμενο αφορά τον γάμο πατέρα με την δική του κόρη! Αυτό αποτελεί άλλωστε εβραϊκή παράδοση, δηλ. οι γάμοι μεταξύ μελών της ίδιας οικογένειας (Πηγή: Οδυσσέας Επικουρίδης, καταχώρηση σε βιβλίο επισκεπτών http://guestbooks.pathfinder.gr/read/ancientgr?pass=&page=3)
Μυθοπλάστης: Οδυσσέας Επικουρίδης, Μαθηματικός
Απάντηση: Εδώ
Όλοι οι εξουσιαστές έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, είναι ιδεολογικά τέκνα ενός δικτατορικού ολοκληρωτικού πολιτικοθρησκευτικού συστήματος και έχουν ένα κοινό μεγάλο εχθρό: τον ερωτοθρεμμένο ελεύθερο Ελληνικό πνεύμα που ποτίζει την ανθρώπινη ψυχή με το Δίκαιο, με την Ελευθερία, με τον Έρωτα, με τον ηρωικό τρόπο ζωής. Γι’ αυτό και οι θρησκείες των εξουσιαστών είναι οι θρησκείες ανέραστων (δογματικοί μονοθεϊσμοί) ή θρησκείες σκληρών και ανηλεών σεξιστών (σατανολατρεία, δαιμονολατρεία) (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 11-12, άρθρο «Ελλάδα - Δύση. Ελληνισμός και Ιουδαιοχριστιανισμός», Γεώργιος Τσαγκρινός, σελίδα 54.)
Μυθοπλάστης: κ. Γεώργιος Τσαγκρινός
Απάντηση: Εδώ
Βίντεο: Μέγεθος: 56 kb Διάρκεια: 19΄΄.Παναγιώτης Μαρίνης, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας αρχαιοφίλων και μέλος της Επιτροπής για την αναγνώριση της Ελληνικής θρησκείας του 12θέου: Όταν έχουμε μια επιβαλλόμενη θρησκεία (Χριστιανισμό) έχουμε να κάνουμε κατά τους νομικούς με ήπια θεοκρατία στο σημερινό Ελληνικό κράτος. (Πηγή: Τηλεοπτικός σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάββατο 07/02/2004)
Μυθοπλάστης: Παναγιώτης Μαρίνης
Απάντηση: Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ των «αρχαιόφιλων» Μαρίνης δεν βλέπει πως στην αρχαία Ελλάδα η πόλη - κράτος ήταν αυστηρώς συνδεμένη με την πλειοψηφική θρησκεία και η θεοκρατία της δεν ήταν καθόλου ήπια μιας και καταδίκαζε τους φιλοσόφους σε εξορία; Το σόι «αρχαιόφιλος» είναι; Και πού εφαρμόζεται η αρχαιο-φιλία του; Μόνο στην αρχαία θρησκεία; Αφού έχει μελετήσει την πολιτεία του Πλάτωνα τι κομπάζει; ή τον ενδιαφέρει απλά ο Χριστιανισμός να μην είναι ενωμένος με το κράτος ώστε η δική του θρησκεία να βρει πάτημα επεκτατισμού; Δηλαδή αρχαιοφιλία τι εστί; Η αγάπη για τις αρχαίες αξίες όπως αυτές ήσαν στην παλαιά Ελλάδα ή μονάχα αγάπη για τους «12 θεούς» και τον παγανισμό, συντροφευμένο από το μίσος κατά του Ιησού Χριστού; Ας αποκτήσουν ελευθερία στο θρησκεύεσαι οι νεοΕθνικοί αλλά αυτό δεν πρέπει να έχει σχέση με την συνταγματική θρησκεία, αν αυτοί θέλουν να ονομάζονται αρχαιολάτρες και όχι αρχαιοκάπηλοι. Περισσότερα για την σύνδεση αρχαίου κράτους με την θρησκεία.
Εκτός των 12 Ολυμπίων θεών, στο ελληνικό πάνθεον υπάρχουν και άλλοι. Μια τέτοια μεγάλη θεά είναι η Εκάτη, η οποία εκτός των άλλων, ονομάζεται «Νυκτερία», επειδή ασχολείται με τον ιδικό μας κόσμο ο οποίος εις την Συμβολική της μυθολογίας ονομάζεται «νύχτα» και «ετερόφωτος», προς διαχωρισμόν από τουτς αυτόφωτους και φωτεινούς Ανώτερους Κόσμους δια τον «μελαναυγέα κόσμον» των Χαλδαϊκών Λογίων. Η Εκάτη ως κυρία του κόσμου μας ονομάζεται «Χθονία».
Δια να καταστεί ενεργής η εικονοπλασία της θεάς ή οποία έχει καθήκον την προώθηση της εξελίξεως των αφωτίστων ακόμη ανθρώπων του ετερόφωτου κόσμου -τουτέστιν να επιτύχει τον «φωτισμόν» των- η εκάτη λέγεται «Φωσφόρος» και «Δαδούχος» και εικονίζεται εις τα αγάλματά της, φέρουσα εις εκάστην των χειρών της δάδα. Είναι δε γνωστόν ότι η θεά δια να δείξει την υπέρ του Μεγάλου Ιουλιανού ευαρέσκειάν της, κατά την είσοδο του εις τον ναό της ανέλαμψε πυρ από τας δάδας του μαρμάρινου αγάλματός της! (Πηγή: Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 96, άρθρο «Ας μιλήσουμε για τους Έλληνες θεούς», Παναγιώτης Μαρίνης, μέλος της επιτροπής για την αναγνώρισης της Ελληνικής Θρησκείας και πρόεδρος της Ελληνικής εταιρίας αρχαιοφίλων, σελίδα 69)
Μυθοπλάστης: Παναγιώτης Μαρίνης
Απάντηση: Εδώ
«Ὁ νῦν κόσμος περικεκλασμένῳ σχήματι ἐσχημάτισται τὸν τρόπον τοῦτον: Τῶν ἀτόμων σωμάτων ἀπρονόητον καὶ τυχαίαν ἐχόντων τὴν κίνησιν, συνεχῶς τε καὶ τάχιστα κινουμένων, εἰς ταὐτο πολλὰ σώματα συνηθροίσθη καὶ διὰ τοῦτο ποικιλίαν ἔχοντα καὶ σχημάτων καὶ μεγεθῶν» (Ο κόσμος αυτός, σε (αυτήν την) διασπαρμένη μορφή εσχηματίσθη με τον εξής τρόπο: τα ατόμων σώματα, χωρίς αιτία και τυχαία έχοντας την κίνηση, κινούμενα συνεχώς και ταχύτατα, πλήθος επί τω αυτώ (σε ένα τόπο) συγκεντρώθηκαν, σε ποικιλία σχημάτων και μεγεθών)…είναι πραγματικά πέρα από κάθε κατανόηση, το πώς ο μέγας αυτός θεωρητικός διέβλεψε από τότε με τέτοια ακρίβεια την μεγάλη κοσμογονική έκρηξη, που σήμερα είναι γνωστή ως «BING BANG».... ο διανοητικά προικισμένος Έλληνας είχε πράγματι ξεπεράσει κάθε αναμενόμενη πρόοδο
Αριστοτέλης ο Μέγας Φιλόσοφος
Κάποια στιγμή λοιπόν, όπως τόσες άλλες χρυσές στιγμές, θεοί και αιτιότητα διαχωρίστηκαν αποφασιστικά στα χέρια του σκεπτόμενου Έλληνα. Μετά την εδραίωση της αιτιοκρατικής σκέψης, τίποτα πια στον πνευματικό χώρο δεν μπορούσε να είναι το ίδιο. Οι θεοί, όχι μόνο της Μεσογείου, αλλά ολόκληρης της ανθρωπότητας, εφεξής δεν θα μπορούσαν πια να επικαλεστούν την προτεραία τους δόξα. Σταδιακά, οι κοσμικές και γήινες εξελίξεις άρχισαν να αποδίδονται σε ανεξάρτητες από το θέλημα οποιουδήποτε «θεού».
Δεν ήταν μάλιστα δύσκολο να καταδειχθεί κάτι εξαιρετικά ανατρεπτικό. Οι φυσικοί νόμοι λειτουργούσαν εντελώς ανεξάρτητα από την θρησκευτική τοποθέτηση των ανθρώπων και το όνομα του θεού τους. Μάλιστα τα αίτια των φαινομένων της ζωής, ευχάριστα ή και δυσάρεστα, δεν φαινόταν να έχουν απολύτως καμιά σύνδεση με τον βαθμό της φιλευσέβιάς τους. Η καινοφανής γνώση για την ουδέτερη φύση των νόμων της φύσης, κέρδιζε συνεχώς έδαφος (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 35 - 36, άρθρο «Δεισιδαιμονία ή αιτιότητα; ο πόλεμος συνεχίζεται», Μιχάλης Καλόπουλος, σσ. 80 - 81)
Μυθοπλάστης: Καλόπουλος Μιχάλης
Απάντηση: Ο Λεύκιππος, κατά πρώτον, δεν έχει κανένα μα κανένα αίτιο στην κίνησή του δια αυτό και αναφέρει πως «Τῶν ἀτόμων σωμάτων ἀπρονόητον καὶ τυχαίαν ἐχόντων τὴν κίνησιν», (αν υπέθετε το Μπινκγ Μπανκ ο Λεύκιπος δεν θα έλεγε μήτε «ἀπρονόητον» μήτε και «τυχαίαν») διότι το Μπινγκ Μπανγκ από μόνο του δεν μπορεί να είναι πρώτο αίτιο, διότι λογικά η έκρηξη προϋποθέτει αίτιο κ.ο.κ. Κατά δεύτερον, ο Αριστοτέλης, ο Μέγας Φιλόσοφος, σύμφωνα με τον μυθοπλάστη Καλόπουλο, όχι μόνο καταργεί τους πολλούς θεούς αλλά ορίζει τον ένα Θεό ως αίτιο της κίνησης του κόσμου (Μετά τα Φυσικά 1072a21 κ. εξ. «Θεός ἔστι τι ἀεὶ κινούμενον κίνησιν ἄπαυστον, αὕτη δ΄ ἡ κύκλῳ (καὶ τοῦτο οὐ λόγῳ μόνον ἀλλ΄ ἔργῳ δῆλον), ὥστ΄ ἀΐδιος ἂν εἴη ὁ πρῶτος οὐρανός. ἔστι τοίνυν τι καὶ ὃ κινεῖ. ἐπεὶ δὲ τὸ κινούμενον καὶ κινοῦν [καὶ] μέσον, τοίνυν ἔστι τι ὃ οὐ κινούμενον κινεῖ, ἀΐδιον καὶ οὐσία καὶ ἐνέργεια οὖσα. κινεῖ δὲ ὧδε τὸ ὀρεκτὸν καὶ τὸ νοητόν· κινεῖ οὐ κινούμενα. τούτων τὰ πρῶτα τὰ αὐτά. ἐπιθυμητὸν μὲν γὰρ τὸ φαινόμενον καλόν, βουλητὸν δὲ πρῶτον τὸ ὂν καλόν· ὀρεγόμεθα δὲ διότι δοκεῖ μᾶλλον ἢ δοκεῖ διότι ὀρεγόμεθα· ἀρχὴ γὰρ ἡ νόησις. νοῦς δὲ ὑπὸ τοῦ νοητοῦ κινεῖται, νοητὴ δὲ ἡ ἑτέρα συστοιχία καθ΄ αὑτήν· καὶ ταύτης ἡ οὐσία πρώτη, καὶ ταύτης ἡ ἁπλῆ καὶ κατ΄ ἐνέργειαν (ἔστι δὲ τὸ ἓν καὶ τὸ ἁπλοῦν οὐ τὸ αὐτό· τὸ μὲν γὰρ ἓν μέτρον σημαίνει, τὸ δὲ ἁπλοῦν πὼς ἔχον αὐτό). ἀλλὰ μὴν καὶ τὸ καλὸν καὶ τὸ δι΄ αὑτὸ αἱρετὸν ἐν τῇ αὐτῇ συστοιχίᾳ· καὶ ἔστιν ἄριστον ἀεὶ ἢ ἀνάλογον τὸ πρῶτον. ὅτι δ΄ ἔστι τὸ οὗ ἕνεκα ἐν τοῖς ἀκινήτοις, ἡ διαίρεσις δηλοῖ· ἔστι γὰρ τινὶ τὸ οὗ ἕνεκα καὶ τινός, ὧν τὸ μὲν ἔστι τὸ δ΄ οὐκ ἔστι. κινεῖ δὴ ὡς ἐρώμενον, κινούμενα δὲ τἆλλα κινεῖ. εἰ μὲν οὖν τι κινεῖται, ἐνδέχεται καὶ ἄλλως ἔχειν, ὥστ΄ εἰ [ἡ] φορὰ πρώτη ἡ ἐνέργειά ἐστιν, ᾗ κινεῖται ταύτῃ γε ἐνδέχεται ἄλλως ἔχειν, κατὰ τόπον, καὶ εἰ μὴ κατ΄ οὐσίαν· ἐπεὶ δὲ ἔστι τι κινοῦν αὐτὸ ἀκίνητον ὄν, ἐνεργείᾳ ὄν, τοῦτο οὐκ ἐνδέχεται ἄλλως ἔχειν οὐδαμῶς»)
Συνεπώς ο δεισιδαίμονας είναι ο Καλόπουλος και όχι οι Χριστιανοί διότι δεισιδαίμων ετυμολογικά είναι εκείνος που φοβάται τον Θεό!, άλλωστε και ο Καλόπουλος το αναφέρει κάνοντας χρήση του Θεόφραστου που καταδικάστηκε για αθεΐα στην Αθήνα (ό.π. σελ. 72 «δειλία πρός τὸ δαιμόνιο (τὸ θεῑο) εἶναι») ο δεισιδαίμων. Μάλιστα ο Καλόπουλος αναφέρει πως «Τον δε δεισιδαίμονα περιγράφει με τα μελανότερα χρώματα, ως κατατρεχόμενο από αυτήν του την δειλία»). Τόσο δειλός και κατατρεγμένος είναι λοιπόν ο δεισιδαίμων Καλόπουλος που εξαπατά τους έλληνες πολίτες μασκαρεύοντας τις θεωρίες των αρχαίων φιλοσόφων μιας και φοβάται να παραδεχτεί και να δεχτεί την ύπαρξη του Θεού Ζώντος.
…τα ευρήματα πρόσφατων ανασκαφών των Γερμανών αρχαιολόγων Sinn, Brodersen, Siewert και Ebert στην Ολυμπία, στα οποία καταγράφονται Ολυμπιάδες και ολυμπιονίκες αγώνων, που οι Έλληνες τελούσαν για 350 χρόνια εκτός νόμου μετά την απαγόρευσή τους και την ισοπέδωσή της Ολυμπίας από τους Βυζαντινούς (βλέπε τεύχη 229, Ιανουαρίου 2001 και 230, Φεβρουάριου 2001 (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, σελίδα 17619, άρθρο «Δικάζεται η Ε.Ρ.Τ. Α.Ε. για λογοκρισία του «Δ»» Δημήτρης Ι. Λάμπρου, Διευθυντής «Δ»)
Μυθοπλάστης: Δημήτρης Ι. Λάμπρου
Απάντηση: Εδώ
Ακόμη οφείλουμε να γνωρίζουμε για την θεία λατρεία ότι:
α. η λατρεία είναι εικονική και υλική, δηλαδή τελείται πάντοτε προ της απεικονίσεως ενός έστω Θεού (διότι πρωτίστως αποδίδεται τιμή στους θείους νόμους της μορφής και της εξελίξεως), η οποία απεικόνιση οφείλει να είναι τρισδιάστατος πλήρης ύλης, δηλαδή γλυπτό ή ανάγλυφο (διότι πρωτίστως τιμάται η ύλη του Κόσμου ως το μόνο υπάρχον), και όχι εζωγραφισμένη επιφάνεια. (Πηγή: Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 95, άρθρο «Τι πιστεύει η Ελληνική μας θρησκεία», Παναγιώτης Μαρίνης, μέλος της επιτροπής για την αναγνώρισης της Ελληνικής Θρησκείας και πρόεδρος της Ελληνικής εταιρίας αρχαιοφίλων, σελίδα 29)
Μυθοπλάστης: Παναγιώτης Μαρίνης
Απάντηση: Εδώ
Πριν ξεκινήσουμε την ανάλυση του πολύ σημαντικού άλλα και συνάμα δύσκολου αυτού θέματος, θα πρέπει ευθύς εξ αρχής να ξεκαθαρίσουμε: Ό όρος δαίμων ουδεμία σχέση έχει με την διαστρεβλωτική ερμηνεία του όρου πού κατά κόρον στις παραδόσεις των μονοθεϊστικών θρησκειών αναφέρεται. Δαίμων στην αρχαία γλώσσα μας σημαίνει συνετός, όπως δηλαδή τους χαρακτήριζε ο Ησίοδος ως δαήμονες = σοφούς, συνετούς.
Ο Σατανισμός και οι παρόμοιες εκδηλώσεις τους έχουν ως βάση την Εβραϊκή θρησκευτική παράδοση και όχι την Ελληνική και ενεργεί ως αντίπαλο δέος, και πάλι έτσι ουδεμία σχέση έχει με τους αγαθοδαίμονες, τις σοφές και φωτεινές οντότητες της αρχαίας ελληνικής θρησκευτικής αντίληψης ούτε πουθενά σχετίζονται ή συναντιόνται αυτά τα δυο. (Πηγή: Περιοδικό «Ιχώρ», τεύχος 9, άρθρο «Η λαϊκή λατρεία των αρχαίων Ελλήνων και οι αγαθοοντότητες», Γεώργιος Τσαγκρινός, σελίδα 24)
Μυθοπλάστης: Γεώργιος Τσαγκρινός, Φυσικός και διευθυντής περιοδικού Ιχώρ
Απάντηση: Εδώ
Πόσο φιλέλληνες είναι οι Πατέρες της Εκκλησίας; (Πηγή: Μιχάλης Καλόπουλος, τα βιβλία του Μ. Θ. Καλόπουλου, απ’ την σειρά ΒΙΒΛΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ: «Το μεγάλο ψέμα», «Ο ένοπλος δόλος» και «Αβραάμ ο Μάγος»)
Μυθοπλάστης: Μιχάλης Καλόπουλος
Απάντηση: Εδώ
363 Ο Ιουλιανός διατάσσει την απομάκρυνση από τον Ναό του Απόλλωνος στη Δάφνη της Αντιοχείας του μιάσματος των λειψάνων του Αγίου Βαβύλα (επισκόπου Αντιοχείας που υποτίθεται ότι είχε μαρτυρήσει επί Δεκίου, αλλά στην πραγματικότητα είχε εκτελεσθεί από τον χριστιανό αυτοκράτορα Φίλιππο τον Άραβα επειδή, ως επιτίμιο για τη δολοφονία του Γορδιανού, του είχε αρνηθεί την «θεία κοινωνία», Lieu, 1989, σελ. 48). Χριστιανοί εμπρηστές πυρπολούν τον Ναό μετά την απομάκρυνση των λειψάνων. (Πηγή: Βλάσσης Γ. Ρασσιάς (Υ.Σ.Ε.Ε.), Μια ιστορία Αγάπης, Εκδόσεις Ανοιχτή Πόλη)
Μυθοπλάστης: Βλάσσης Γ. Ρασσιάς, Υ.Σ.Ε.Ε.
Απάντηση: Εδώ
Στην εκπομπή της κας Δρούζας «Μπορώ» της 24/09/03, στον δίαυλο «Άλφα», με θέμα: «Τα θαύματα», εξαπέλυσε (ο π. Γεώργιος Μεταλληνός), χωρίς λόγο, (;) προσωπική επίθεση κατά του γνωστού και για το μεγάλο έργο του και πρόσφορα στην γνώση, συγγραφέα κ. Μιχάλη Καλόπουλου, πριν μάλιστα ο άνθρωπος προλάβει να καθίσει στην θέση του (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 38, «Επιστολές Αναγνωστών - Ανακοινώσεις», Παναγ. Ιατρού Θεσσαλονίκη, σελ. 6)
Μυθοπλάστης: Παναγ. Ιατρού Θεσσαλονίκη
Απάντηση: Όσους λόγους επίθεσης έχει Μιχάλης Καλόπουλος ενάντια στον Χριστιανισμό, τόσους έχει και ο π. Μεταλληνός ενάντια στις ιδέες του Καλόπουλου. Ουδείς στο απυρόβλητο. Όσο αφορά το έργο του Μιχάλη, ναι αυτό είναι μεγάλο. Αλλά αν αυτό είναι προσφορά στην γνώση, αφήστε κ. Ιατρού να το κρίνει κανείς άλλος. Προσφορές του Μιχάλη Καλόπουλου στην: Γνώση. Αν δεν αρκούν αυτά, ρίξτε και μια ματιά στην παρούσα σελίδα.
Τι στάση κράτησε [ο π. Γεώργιος Μεταλληνός], όταν οι ομοιόμορφα στα γκρίζα ντυμένοι παραβαλάνοι (τραμπούκοι), πετούσαν τον εκδότη του «Ιχώρ» Βαγγέλη Μπεξή, και τον συγγραφέα και στρατηγό Γεώργιο Αϋφαντή, έξω από το κτίριο, σαν τσουβάλια με πατάτες, αφού τους «φίμωσαν» πρώτα, κατεβάζοντας τα μικρόφωνα επειδή τόλμησαν να έχουν άλλον λόγο από τον δικό τους.
Τσιμουδιά! Ούτε κουβέντα. Αυτό έκανε ο κ. Μεταλληνός· όχι ανέχθηκε, αλλά συμφώνησε απολύτως με τα διαπραχθέντα, συμφωνώντας βέβαια, και ακολουθώντας τις εντολές ενός αντίστοιχου με αυτόν «πατέρα» του παρελθόνος, του Ι. Χρυσοστόμου.
Και αν ακόμη φονεύσει κάποιος κατά το θέλημα του Θεού, ο φόνος αυτός είναι από κάθε φιλανθρωπία καλύτερος, ενώ αν κάποιος από λύπη δείξει ευσπλαχνία και φιλανθωπία, παρά το θέλημα του Θεού, θα μπορούσε η φειδώ αυτή να αποβεί πιο μιαρή από οποιονδήποτε φόνο («Κατά Ιουδαίων» λόγος Δ΄, σελ 195, τόμος 34)
Δεν είχε δίκιο λοιπόν ο «πατήρ» που «ἐποίησε τὴν νῆσσαν», αφήνοντας έτσι τους ανεγκέφαλους πιστούς τραμπούκους να αγωνισθούν, σκορπίζοντας απλόχερα όλη την γιαχβική αγάπη στον περιβάλλοντα χώρο, εκπεφρασμένη, για να γίνει κατανοητή, σε βρισιές, απειλές, χειροδικίες; [Αυτά τα είδα και τα άκουσα] Πυρές δεν είδα, για να είμαι ειλικρινής, αργότερα … ίσως. (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 38, «Επιστολές Αναγνωστών - Ανακοινώσεις», Παναγ. Ιατρού Θεσσαλονίκη, σελ. 6)
Μυθοπλάστης: Παναγ. Ιατρού Θεσσαλονίκη
Απάντηση: . Όσο τώρα για την επιστολή του κ. Π. Ιατρού (στο Ίδιο τεύχος, σ. 6), οι χαρακτηρισμοί του είναι για εμέ το μεγαλύτερο εγκώμιο, και τους αφήνω ασχολίαστους. Ήδη τα προβληθέντα για το Συνέδριο της Θεσσαλονίκης στην Τηλεόραση, απέδειξαν, ότι όσα πολεμικά ελέχθησαν γι’ αυτό, είναι ψεύδη και κατασκευάσματα, εξυπηρετικά μιας καταφανούς σκοπιμότητας. Θα σταθώ μόνο σε ένα σημείο, στον λόγο τού Ιερού Χρυσοστόμου, του μεγαλυτέρου ερευνητού της Εκκλησίας μας και φορέα της Ελληνικότητας, ως παιδείας, λόγου και επιστημοσύνης. Ο Χρυσόστομος, στον Δ΄ λόγο του «Κατά Ιουδαίων», θέλοντας ως μεγάλος ρήτωρ να εξάρει την σημασία του θελήματος του Τριαδικού Θεού, λέγει «καθ’ υπερβολήν» (ρητορικά) και τα παρατιθέμενα από τον επιστολογράφο σας λόγια. Γράφει: «Κἄν φονεύσῃ τὶς κατὰ γνώμην Θεοῦ, φιλανθρωπίας ἁπάσης βελτίων ἐστιν ὁ φόνος» («Και αν ακόμη φονεύση κάποιος κατά το θέλημα του Θεού, ο φόνος αυτός είναι από κάθε φιλανθρωπία καλύτερος...»). Δεν συνιστά τον φόνο προφανώς. Είναι σχήμα λόγου, για να φανεί η σημασία του θείου θελήματος. Δεν είναι, λοιπόν, «εντολή» προς τους χριστιανούς, όσο και αν ο κ. Ιατρού θα ήθελε κάτι τέτοιο. (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 41, «Επιστολή π. Γ. Μεταλληνού», σελ. 9)
Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 38, «Τα ψέματα περί ναζιστικής προέλευσης της Ολυμπιακής φλόγας καταρρέουν», Γεώργιος Τσαγκρινός, σελίδα 7
Μυθοπλάστης: Διευθυντής Ιχώρ, Γεώργιος Τσαγκρινός
Απάντηση: Εδώ
Η γενοκτονία των Ελλήνων στο Άουσβιτς της Σκυθόπολης (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, τεύχος 258, άνω επικεφαλίδα, εξώφυλλο)
359 Η λατρεία των Διόσκουρων κηρύσσεται εκτός νόμου ως «μαγική», θανατώνονται οι ιερείς της και κλείνονται τα ιερά της. Στην Σκυθόπολη της Συρίας στήνονται τα πρώτα «στρατόπεδα θανάτου», οργανωμένα δηλαδή κέντρα βασανισμού και θανατώσεως των Εθνικών (Πηγή: Ιστοσελίδα Υ.Σ.Ε.Ε.)
Μυθοπλάστης: Περιοδικό Δαυλός, Βλάσης Ρασσιάς - Υ.Σ.Ε.Ε.
Απάντηση: Εδώ
Κάποτε η θρησκεία γκρέμισε σωρηδόν τα περικαλλή αρχιτεκτονήματα των αρχαίων Ελλήνων, έκαιγε βιβλιοθήκες και εξόριζε φιλοσόφους. Σήμερα εμείς δεν κάνουμε τίποτα από όλες αυτές τις βαρβαρότητες, απλώς του απομυθοποιούμε, κάτι που είναι απαραίτητο, αληθινό και αιώνιο (Πηγή: Περιοδικό «Ιχώρ», τεύχος 38, «Θαύματα, αλήθειες και υπερβολές», Μιχάλης Καλόπουλος, σελίδα 81)
Ο μισελληνισμός του Βυζαντινού καθεστώτος. (Πηγή: Περιοδικό «Δαυλός», Τεύχος 179, Εξώφυλλο, κάτω επικεφαλίδα)
Έλληνες διωγμένοι από Βυζαντινούς άρχισαν την Αναγέννηση στο Σαλέντο. (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός Τεύχος 196, Εξώφυλλο, Κάτω Επικεφαλίδα)
Μέσω των Αράβων, όχι των Βυζαντινών, πέρασε η Ελληνική Σκέψη στην Ευρώπη (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, Τεύχος 212 - 213, εξώφυλλο, κάτω επικεφαλίδα)
Και μην παρασύρεστε από τις «Σειρήνες» που διαδίδουν ότι εκτιμούν και θαυμάζουν και αυτοί την αρχαία Ελληνική Γραμματεία. Ότι τάχα τα αρχαία Ελληνικά κείμενα είναι θαυμάσια, διδακτικά και αξιολογότατα…
Όλα αυτά είναι μπούρδες, και κουβέντες να κάνουμε… Διότι αλλιώς, γιατί για αιώνες τα έσπρωχναν στο «πυρ το εξώτερον» και κατάφεραν ελάχιστα να διασωθούν έως εμάς; Πώς τολμούν και μιλάνε; Αυτοί οι υποκριτές, οι μαυροφορεμένοι δήμιοι της Ελληνικής σκέψης, που αφού την κουτσούρεψαν, της «άλλαξαν τα καντήλια», τολμάνε τώρα να την επαινούν, και να μυξοκλαίνε κάποιοι από αυτούς για το ότι είναι κρίμα που δεν διασώθηκαν περισσότερα… Μοιρολογίστρες επί πληρωμή, που άλλες φορές και πάλι, τολμούν αναίσχυντα να εμφανίζονται μέχρι και σωτήρες των κειμένων, όταν τα χέρια τους ακόμη, κυτταρικά, έχουν σημάδια της κάπνας από τις πυρές του μίσους, όπου «εξάγνισαν» την αρχαία προγονική σκέψη, ως ολοκαύτωμα - προσφορά στα είδωλα της αμάθειας, της παραφροσύνης και της ανωμαλίας που είχαν βαθιά μέσα στο αρρωστημένο μυαλό τους. Ναι, αρρωστημένοι και συμπλεγματικοί εχθροί της γνώσης και της αλήθειας, της επιστήμης και της προόδου και του περήφανου ανθρώπινου είδους, που ήθελαν να το μεταμορφώσουν σε ανθρωπάκια μαυροντυμένα, κακεχτικά, με μυαλό κατσαρίδας, που το μόνο που θα καταφέρνει, θα είναι απλά να επιβιώνει. Και όταν αυτοί μιλάνε για αρχαία Ελληνική γραμματεία, να φοβάστε… Να φοβάστε την διαστροφή, την παρανόηση, τον τραβεστισμό εν τέλει, και την πλήρη αλλαγή των νοημάτων εκείνων, που αυτοί τα έκαναν όμοια με τους εαυτούς τους…να είναι καλά οι παππούδες μας, που έγραψαν τόσα πολλά, ούτως ώστε όσα και αν κάψαν οι δήμιοι του Ελληνισμού, πάλι κάτι έμεινε. Κοντά 2.000 έργα τους ξέφυγαν…Με το «ΙΧΩΡ» αλλάξαμε τα δεδομένα και προβληματίζουμε καθημερινά τον Έλληνα για τα παραμύθια που έχει μάθει ως τώρα…θέλουν δεν θέλουν, η Ελληνική νεολαία θα ξυπνήσει και αυτή. Είναι απλά υπόθεση χρόνου, και η κλεψύδρα του δικούς τους χρόνου τελειώνει. Αρκετά μίλησαν, αρκετά έκαναν, ώρα ήρθε η ώρα να ακούσουν και να δουν, να νιώσουν την δύναμή μας. (Πηγή: Περιοδικό «Ιχώρ», τεύχος 38, «Σημείωμα Εκδότη» [Ευάγγελου Μπεξή, αρχαιολόγου] σελίδα 2 &3)
Οι μοναχοί της Κωνσταντινούπολης…αυτοί οι καταστροφικοί υπηρέτες του Θεού.. λυσσαλέοι εχθροί των γραμμάτων, ξεφορτώνονται ακόμη και τα ωραία χειρόγραφα των πατέρων της Εκκλησίας, σαν πράγματα άχρηστα σ΄ένα πιστό του Θεού, που με την άγνοιά του κερδίζει τον παράδεισο (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 30, άρθρο «Το φουσάτο των Μελαχλαίνων», Βασίλης Μισύρης, σσ. 62 - 63)
Ως εκ τούτου, ο κυριότερος εχθρός του υπήρξε ο ελληνικός Πολιτισμός και τρόπος του σκέπτεσθαι. Πολλά είναι τα γεγονότα που συνηγορούν υπέρ αυτής της απόψεως: α) ο εμπρησμός βιβλιοθηκών και το κάψιμο βιβλίων. Αν στόχος του ιουδαιοχριστιανισμού ήταν απλώς η κατάργηση των παγανιστικών θρησκειών, τότε για ποιο λόγο το πολιτικοθρησκευτικό κατεστημένο του Βυζαντίου πυρπόλησε βιβλιοθήκες κι έκαψε βιβλία αρχαίων φιλοσόφων και ποιητών (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 28, άρθρο «Ποιησομαι δε τον αγώνα προς έλληνας πρώτον, το οδοιπορικό της αθλιότητας», Μάριος Δημόπουλος, σελίδα 60)
Τίποτα δεν είναι πιο εσφαλμένο από τον ισχυρισμό ότι τάχα οι μοναχοί, ως σώμα, προσέφεραν υπηρεσίες στα γράμματα. Είχαν ξεκάθαρα αποδείξει το μίσος τους για την φιλομάθεια των λεγομένων ειδωλολατρών, ενώ η αποσπασματική διάσωση κάποιων κλασσικών αριστουργημάτων οφείλεται κατά κανόνα σε απλή τύχη. Οι μοναχοί κατέστρεψαν ή παραποίησαν αναρίθμητα αρχαία κείμενα. (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 28, άρθρο «Ποιησομαι δε τον αγώνα προς έλληνας πρώτον, το οδοιπορικό της αθλιότητας», Μάριος Δημόπουλος, σελίδα 61)
Μυθοπλάστης: Μιχάλης Καλόπουλος, Ευάγγελος Μπεξής, Μάριος Δημόπουλος, Βασίλης Μισύρης
Απάντηση: Εδώ
Αριστερά: Αρχαιοελληνικοί σταυροί και στέφανοι εξ ακάνθων (Πηγή: Περιοδικό «Δαυλός», Τεύχος 194, εξώφυλλο, άνω επικεφαλίδα)
Δεξιά: Το σύμβολο του Σταυρού στην Προ Χριστού Ελλάδα (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, τεύχος 204, Εξώφυλλο, Άνω Επικεφαλίδα)
Μυθοπλάστης: Περιοδικό Δαυλός
Απάντηση: Εδώ
Έντονες αντιδράσεις για τον Ροκ Σατανιστή (Πηγή: Σταθμός Alter, απογευματινό δελτίο ειδήσεων, Σάββατο 11 Ιουνίου 2004)
Η Υπατία έμεινε στην Ιστορία ως η μεγαλύτερη νεοπλατωνική φιλόσοφος μετά τον Πλωτίνο. Τον Μάρτιο του 415 μ.Χ., στην διάρκεια της Σαρακοστής, ένας όχλος από μοναχούς και παραβολάνους έστησε καρτέρι έξω από το σπίτι της Υπατίας. Τι ήταν όμως οι περιβόητοι «παραβολάνοι»; Η Εκκλησία της Αλεξάνδρειας χρησιμοποιούσε ως σωματοφύλακες, ως «μπράβους» όπως θα λέγαμε σήμερα, χειροδύναμους άντρες χαμηλής μόρφωσης., τους οποίους στρατολογούσε κυρίως από το λιμάνι, με σκοπό να τρομοκρατούν αιρετικούς κ.α.. Μόλις έφτασε η Υπατία στο σπίτι της, τα αγριεμένα πλήθη «την τράβηξαν έξω από την άμαξά της και την έσυραν στην εκκλησία που ονομάζονταν Καισάρειον. Έσκισαν τα ρούχα της και την κατακρεούργησαν με όστρακα. Όταν κομμάτιασαν το σώμα της, μετέφεραν τα κομμάτια σε κάποιο σημείο που λεγόνταν Κιναρώνας και τα έκαψαν». Όπως αναφέρεται από πολλές πηγές, εμπνευστής και εντολέας της εκτέλεσης ήταν ο ίδιος ο πατριάρχης Αλεξανδρείας Κύριλλος, ο οποίος ανακηρύχθηκε «άγιος» (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 43, άρθρο «Χριστιανισμός και Ελληνισμός, μια ολέθρια σχέση», Στυλιανός Τάκας, Φυσικός και πτυχιούχος της Νομικής, σελίδα 88)
Μία ήμερα του έτους 415, φανατισμένος χριστιανικός όχλος, πού τον οδηγούσε ο αναγνώστης της εκκλησίας της Αλεξανδρείας, όρμησε στο σπίτι της Υπατίας, την έσυραν έξω στους δρόμους και «αποδύσαντές τε την έσθητα όστράκοις ανείλον και μεληδόν διασπάσαντες επί τον καθούμενου Κυναριώνα τα μέλη συνάραντες πυρι κατανάλωσαν». Δηλαδή την γύμνωσαν, την σκότωσαν με κεραμίδια, τεμάχισαν το σώμα της και τα κομμάτια αυτά του κορμιού της τα πήγαν στην τοποθεσία του Κυναριώνα, τα πέταξαν στη φωτιά και τα έκαψαν. Μετά από τον θάνατο της Υπατίας, ή Αλεξάνδρεια δεν θα ενοχληθεί ποτέ πια από φιλοσόφους (δηλ. φιλοσοφία τέλος).
Ο Θεοδόσιος Β΄', ηθέλησε να τιμωρηθούν αυστηρώς οι ένοχοι του στυγερού αυτού εγκλήματος, οι ευνούχοι όμως, πού τον περιέβαλαν, δωροδοκήθηκαν από τους ενόχους, παρουσίασαν σ' αυτόν τα πράγματα διαφορετικά και το αποτρόπαιο έγκλημα έμεινε ατιμώρητο.
Μέτοχος δηλαδή ηθικός αυτουργός, της κακουργίας αυτής ήταν ο «άγιος» πατριάρχης Αλεξανδρείας Κύριλλος, όπως μαρτυρούν οι παλαιοί ιστορικοί και ο σύγχρονος ιστορικός της εκκλησίας Σωκράτης (ο οποίος αναφέρει) «Τούτο ου μικρόν μώμον Κυρίλλω και τη Άλεξανδρέων εκκλησία ειργάσατο. Άλλότριον γαρ παντελώς των φρονούντων τα Χριστού, φόνοι και μάχαι και τα τούτοις παραπλήσια».
Ο πατριάρχης Αλεξανδρείας Κύριλλος διατηρούσε σε ετοιμότητα ειδικό σώμα κληρικών και προσέτι σώμα 500 ανδρών των «Παραβαλανέων», (δηλαδή ένα είδος «μπράβων», όπως θα λέγαμε σήμερα χυδαϊστί). Οι Παραβαλανείς αυτοί με τις αταξίες τους έσπειραν τον τρόμο και την φρίκη στην Αλεξάνδρεια. Μετά από παράπονα των κατοίκων, ο Θεοδόσιος Β΄ υπήγαγε τούς Παραβαλανείς υπό τον έλεγχο του Έπαρχου Αλεξανδρείας (Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Δρανδάκη, τόμος Γ σελίς 551).Παρά ταύτα μερικοί νεώτεροι δεν αποδίδουν ευθύνη για έγκλημα στον Πατριάρχη Κύριλλο. (Πηγή: «Βυζάντιο, αυτοκράτορες, κλήρος και Ελληνισμός», Στυλιανός Μιχόπουλος, εκδόσεις, ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ, σελ. 261-262)
ΜΙΛΗΣΑ ΜΕ την Υπατία: Ναι, ο Κύριλλος τους έβαλε. Και μετά πήγε να βγάλει την ουρά του απ’ έξω. Το μίσος του ήταν γνωστό. Περνούσε έξω απ’ το σπίτι μου και έβλεπε τον κόσμο που μαζευόταν να ακούσει την διδασκαλία μου και τρελαινόταν από φθόνο και ζήλεια. Είχε την καρέκλα, αλλά εγώ είχα την δύναμη και την λαϊκή επιδοκιμασία. Ναι ο Κύριλλος έστησε αυτήν την δολοφονία. Την πιο άγρια δολοφονία στην ιστορία των θρησκευτικών πολέμων! (Πηγή: Δημήτριος Ιατρόπουλος, Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 55, λόγου χάριν, σελ. 41)
Μυθοπλάστης: Στυλιανός Τάκας, Φυσικός και πτυχιούχος της Νομικής, Δημήτριος Ιατρόπουλος, Μιχάλης Καλόπουλος και Στυλιανός Μιχόπουλος
Απάντηση: Εδώ
Ο Αλέξανδρος προσκυνά… όμως με κλασσικού τύπου περικεφαλαία, με ρωμαϊκού τύπου πανοπλία, χωρίς περικνημίδες αλλά με δόρυ. Δίπλα στον αρχιερέα, φορώντας περσική τιάρα με σταυρό ζωγραφισμένο μπροστά της(!!!) κάποιος ακόλουθος. Η φαντασία του χαράκτη της χαλκογραφίας αχαλίνωτη (από το βιβλίο των θρησκευτικών της Α΄ Γυμνασίου σελίς 208). Την σχολική χρονιά 2000-2001, η παραπάνω φωτογραφία έχει επιτέλους βγει από το βιβλίο των θρησκευτικών. Άγνωστο όμως παραμένει το αν είναι αποτέλεσμα των αντιδράσεων ή αν μας επιφυλάσσουν μεγαλύτερη έκπληξη στο μέλλον…(Πηγή: Υ.Σ.Σ.Ε.)
Μυθοπλάστες: Υ.Σ.Ε.Ε.
Απάντηση: Ο εν λόγω πίνακας δεν οφείλεται σε αχαλίνωτη φαντασία του χαράκτη διότι:
1. Η προσκύνηση του Αλεξάνδρου δεν φαντάζει απίθανη μιας και ο Μ. Αλέξανδρος ήταν ο πρώτος Έλληνας ηγεμόνας που ασπάσθηκε αυτή την συνήθεια των Ανατολικών και την επέβαλλε στους άνδρες του και θανάτωσε αρκετούς από τους γνωστούς του μέχρι να το κατορθώσει. Μια φορά ο εκ Μακεδονίας αφηχθείς Κάσανδρος βλέποντας τους Ασιάτες να προσκυνούν τον Αλέξανδρο εγέλασε και είπε : «ατε δη τεθραμμένος ελληνικώς κα τιούτο πρότερον μηδέν εωρακώς» και κτυπήθηκε με ορμή από τον Αλέξανδρο. Φαντάζει αλήθεια παράλογο άνθρωπος που επέβαλλε στους άνδρες του την προσκύνηση, να μην προσκυνεί πρώτα αυτός; Εξάλλου η προσκύνηση ήταν τότε για τους ανατολικούς, ότι σήμερα η χειραψία για τους δυτικούς. Που είναι το μεμπτό στις πολιτικές και στρατιωτικές συμφωνίες του Μ. Αλεξάνδρου; Μήπως αναφέρει κάπου η ιστορία πως ο Αλέξανδρος εξανδραπόδισε τα Ιεροσόλυμα; ήταν ο Μ. Αλέξανδρος εκείνος που ίδρυσε ένα πολυπολιτισμικό κράτος σεβόμενος όλες τις θρησκείες και τις κουλτούρες ή όχι κατά το Υ.Σ.Ε.Ε.;
Ο Μέγας Αλέξανδρος (ως Βυζαντινός Αυτοκράτορας) κατατροπώνει τον Δαρείο με την ακολουθία του. Παράσταση από την Μυθιστορία του Αλέξανδρου (Κώδικας Ελληνικού Ινστιτούτου της Βενετίας φ. 61 versus)
2. Οι αστοχίες στην ζωγραφική απεικόνιση του Μ. Αλέξανδρου ή οιαδήποτε άλλου ιστορικού προσώπου είναι πασίγνωστές σε όσους ασχολούνται με την τέχνη και λαμβάνουν χώρα ένεκα λάθους πληροφόρηση του ζωγράφου. Κανείς ζωγράφος δεν είναι υποχρεωμένος να κρατά την ιστορική αλήθεια, πόσο μάλλον όταν δεν ευθύνεται ο ίδιος, μιας και πολλοί ζωγράφοι έζησαν σε χρόνια που ακόμη οι πανοπλίες ή τα όπλα των αρχαίων δεν ήσαν αρχαιολογικά τεκμηριωμένα. Στον πίνακα της κατατρόπωσης του Δαρείου από τον Μ. Αλέξανδρο, οι στρατιώτες του και βέβαια και ο Μ. Αλέξανδρος φορούν στολές της Βυζαντινής περιόδου. Αλλά οι νεοΕθνικοί, αν και γνωρίζουν χωρίς δυσκολία να κατηγορούν, όπως λ.χ. σε αυτή την περίπτωση της προσκύνησης του Μ. Αλεξάνδρου, χρησιμοποιούν και αυτοί οι ίδιοι ακόμη τέτοιους αναληθεώς ιστορικά πίνακες για να τονίσουν το αρχαίο μεγαλείο εκμεταλλευόμενοι την δεινότητα του ζωγράφου, ακόμη και Χριστιανού, και την φαντασία του, όπως στην περίπτωση της απεικόνισης της Πλατωνικής Ακαδημίας από τον Ραφαήλ, αδιαφορώντας ταυτόχρονα για την ιστορική αλήθεια.
(Πηγή Φώτο: Εξώφυλλο Βιβλίου, Κέλσος, Αληθής Λόγος, Εκδόσεις Θύραθεν, Επιλογή, Θεσσαλονίκη. )
3. Το θέμα του σταυρού σε ακόλουθο των ιερέων δεν μπορεί να σημαίνει πως ο ακόλουθος των ιερέων είναι Χριστιανός. Άλλωστε οι ίδιοι οι νεοΕθνικοί υποστηρίζουν πως ο σταυρός ή ακόμη και η Ιουδαϊκή Πεντάλφα είναι ελληνικά σύμβολα που ανάγονται σε π.Χ. αιώνες.
Αριστερά: Η Πεντάλφα και το άστρο του Δαυίδ είναι πανάρχαια σύμβολα του Ελληνισμού (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, τεύχος 192, εξώφυλλο, κάτω επικεφαλίδα)
Μέσο: Αρχαιοελληνικοί σταυροί και στέφανοι εξ ακάνθων (Πηγή: Περιοδικό «Δαυλός», Τεύχος 194, εξώφυλλο, άνω επικεφαλίδα)
Δεξιά: Το σύμβολο του Σταυρού στην Προ Χριστού Ελλάδα (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, τεύχος 204, Εξώφυλλο, Άνω Επικεφαλίδα)
4. Όσο αφορά το ζήτημα της ιστορικής αλήθειας αυτού του γεγονότος, είναι άξιο απορίας γιατί χολοσκάζει το Ύπατο. Αυτή η προσκύνηση διασώθηκε μέσα από την Παράδοση και βέβαια όχι μέσα από κάποια ιστορική αναφορά. Το Υ.Σ.Ε.Ε. λοιπόν που δήθεν κόπτεται για την ιστορία, και ιστορικά λάθη αξιοσημείωτα και γιγαντιαία έχει δημοσιοποιήσει στις σελίδες του αλλά και ιδρύθηκε για την διάσωση και ανάδειξη της Αληθινής Ελληνικής Παραδόσεως (Μυθολογίας). Συνεπώς τι κόπτεται για την Χριστιανική Παράδοση πως δεν είναι τάχα ιστορική, εφόσον το αυτό Ύπατο αγωνίζεται για την Εθνική Μυθολογία;
Το Υ.Σ.Ε.Ε., ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 1997 με σκοπό την ηθική και φυσική υποστήριξη αλλά και παλινόρθωση της Εθνικής Πολυθεϊστικής Ελληνικής Παραδόσεως, Θρησκείας και καθημερινού Τρόπου στην σύγχρονη Ελληνική κοινωνία η οποία καταδυναστεύεται από την Χριστιανική Ορθόδοξη Εκκλησία και από έναν αδιάλλακτο Βυζαντινισμό ο οποίος καταστρέφει πνευματικά τους Νεοέλληνες, μπολιάζοντάς τους με δεισιδαιμονία, σκοταδισμό, θεομανία και σαφή απέχθεια για την ανθρώπινη ελευθεροπρέπεια, η οποία ωστόσο απετέλεσε το υπ΄ αριθμόν ένα βιοτικό πρόταγμα των πολυθεϊστικών πραγματικών Ελλήνων προγόνων μας. (Πηγή: Υ.Σ.Ε.Ε.)
Μυθοπλάστες: Υ.Σ.Ε.Ε.
Απάντηση: Εδώ
326 Με προτροπή της μητέρας του Ελένης, ο Κωνσταντίνος δολοφονεί τη σύζυγό του Φαύστα. Η Ελένη φεύγει με τους “πνευματικούς” της για την Ιερουσαλήμ, όπου, παρά το ότι οι νόμοι των Ιουδαίων προέβλεπαν την καύση όλων ανεξαιρέτως των σταυρών μετά τις θανατώσεις, η Ελένη, και όπως βεβαίως θα ισχυρισθεί η χριστιανική Γραμματεία 114 χρόνια αργότερα, “ανακάλυψε” (με τη βοήθεια φυσικά.. Εβραίων ραβίνων!!) άθικτο τον λεγόμενο “Τίμιο Σταυρό” που πάνω του είχε σταυρωθεί σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση ο ραβί Τζεσουά. (Πηγή: Υ.Σ.Ε.Ε. και Ιστορία Αγάπης του Βλάση Ρασσιά)
Μυθοπλάστης: Βλάσης Ρασσιάς
Απάντηση: Εδώ
Βίντεο. Μέγεθος: 855Kb. Διάρκεια: 6΄ 53΄΄. Μπεξής Ευάγγελος, Εκδότης περιοδικού Ιχώρ. Ο Μπεξής Ευάγγελος, εκδότης του «αρχαιολατρευτικού» περιοδικού Ιχώρ, υποστηρίζει πως οι τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες, ο Χριστιανισμός, ο Ιουδαϊσμός και ο Μωαμεθανισμός κλειδώνουν και απαγορεύουν σε πολλούς την γνώση με τα κέντρα εξουσίας τους, εν αντιθέσει με την αρχαία Ελλάδα και τον Ελληνικό τότε κόσμο, όπου ο καθείς είχε πρόσβαση σε αυτήν, δια μέσω των βιβλιοθηκών και των βιβλίων ώστε ο καθείς μπορούσε να την προσεγγίσει. Ταυτόχρονα υποστηρίζει πως σήμερα δεν συμβαίνει κάτι ανάλογο...(Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, 05/06/2004)
Μυθοπλάστης: Ευάγγελος Μπεξής, αρχαιολόγος
Απάντηση: Εδώ
Βίντεο. Μέγεθος: 24Kb. Διάρκεια: 10΄΄ Τα πανεπιστήμια τότε ήταν τα μυστήρια, δεν έμπαινε ο καθένας, έμπαιναν κατ’ επιλογήν και η γνώση άρχιζε πρώτα από τον εαυτό του…. (Πηγή: Κωνσταντίνος Γεωργαντάς, Δικηγόρος Ερευνητής. Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, 05/06/2004)
Μυθοπλάστης: Κωνσταντίνος Γεωργαντάς
Απάντηση: Εδώ
1. San Francisco (123° 10΄) 2. Wasington (74° 59΄) 3. ΕΡΥΘΕΙΑ (8° 37΄) 4. ΔΕΛΦΟΙ (22° 29΄) 5. ΚΟΡΥΦΗ ΜΗΡΟΣ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΠΑΡΑΠΑΜΙΣΟΣ (72° 00΄) 6. TIENTSIN (117° 50΄) 7. ΔΥΤ. ΚΟΡΕΑ (124° 59΄) 8. ΑΝ. ΚΟΡΕΑ (128° 39΄) 9. ΔΥΤ. ΙΑΠΩΝΙΑ (139° 30΄) 10 ΑΝ. ΙΑΠΩΝΙΑ (141° 35΄)
ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ:
Τα σημεία που επισημαίνουμε στον χάρτη με στρογγυλά νουμεράκια, είναι κατά προσέγγιση και αναλύονται με τις συντεταγμένες τους στο κείμενο
Η κόκκινη γραμμή είναι βοηθητική στην προσπάθεια αποδείξεως ότι οι Δελφοί είναι η «χρυσή τομή» του κόσμου
Η κίτρινη γραμμή είναι βοηθητική και προσδιορίζει ότι οι Δελφοί είναι η «χρυσή τομή» του τμήματος Ερύθεια - Μηρός (Παραπάμισος)
Η Λευκή Γραμμή είναι βοηθητική και προσδιορίζει ότι οι Δελφοί είναι η «χρυσή τομή» του Τμήματος Σαν Φραντσίσκο - Τιεντσίν (Πηγή: Περιοχικό Ιχώρ, τεύχος 45, άρθρο «Δελφοί ο Ομφαλός της Γης», Σπύρος Μακρής, σελίδα 21)
Η΄. Εκείνο που έχει μεγάλη αξία να σημειώσουμε, είναι η απάντηση στο ερώτημα για ποιόν λόγο «τοποθέτησαν» τους Δελφούς στο συγκεκριμένο παράλληλο, δηλαδή στις 38°27΄30΄΄. Το μυστήριο βρίσκει εύκολα την λύση του, αν ταξιδέψουμε μερικές χιλιάδες χρόνια πίσω, τότε που όλες οι ήπειροι ήταν ενωμένες σε μία, την Πανγαία. Έχει σημασία αυτό, καθώς θα αποδείξουμε ότι από τις 360° του συγκεκριμένου παραλλήλου κύκλου οι 180° είναι ξηρά και οι υπόλοιπες 180° θάλασσα.
Άραγε έχει η Γη δύο άκρα; Η Γη, δηλαδή η ξηρά της Γης, κάποτε, πριν πολλά ίσως εκατομμύρια χρόνια, είχε δύο άκρα. Λέγεται ότι όλες οι ήπειροι ήταν ενωμένες σε μία ξηρά, που οι σημερινοί την ονομάζουν Πανγαία.... Ας δούμε τώρα ποια ενδεχομένως είναι τα ανατολικά και δυτικά άκρα αυτής της μεγάλης προϊστορικής ξηράς. (Πηγή: Περιοχικό Ιχώρ, τεύχος 45, άρθρο «Δελφοί ο Ομφαλός της Γης», Σπύρος Μακρής, σελίδα 23)
Για ποιόν λόγο «τοποθέτησαν» τους Δελφούς στο συγκεκριμένο παράλληλο, δηλαδή στις 38°27΄30΄΄. Το μυστήριο βρίσκει εύκολα την λύση του, αν ταξιδέψουμε μερικές χιλιάδες χρόνια πίσω, τότε που όλες οι ήπειροι ήταν ενωμένες σε μία, την Πανγαία.
Άραγε οι Δελφοί βρίσκονται σε αναλογία Χρυσής Τομής σε σχέση με την παλιά Πανγαία; Πόσο ρίσκο μπορεί να έχει η άποψη ότι η επιλογή των Δελφών έχει γίνει στην εποχή της Πανγαίας, προ των γεωλογικών ανακατατάξεων κατά τις οποίες σχηματίστηκαν οι γνωστές σήμερα ήπειροι; (Πηγή: Περιοχικό Ιχώρ, τεύχος 45, άρθρο «Δελφοί ο Ομφαλός της Γης», Σπύρος Μακρής, σελίδα 24)
Θ΄: Οι Δελφοί ήταν χτισμένοι στην πλαγιά του Παρνασσού, σε απόκρημνο βράχο που δεσπόζει της μικρής κοιλάδας του ποταμού Πλείστου. Το Δελφικό Μαντείο είχε χτιστεί στην βάση του ημικύκλιου των βραχών που διαμορφώνει το όρος Παρνασσού σε μία πλευρά του. Οι βράχοι αυτοί ονομάζονταν Φαιδριάδες, που σημαίνει λαμπροί, αυτοί που ακτινοβολούν, διότι φωτοβολούν - αντιφεγγίζουν και αντανακλούν τις ηλιακές ακτίνες.
Με σημερινή ορολογία θα λέγαμε ότι αυτό το γιγάντιο «πιάτο», με τις Φαιδριάδες στο μέσον του, σχηματίζει ημικυκλικό κατοπτρικό ανακλαστήρα. Φανταστείτε τώρα το αυθεντικό αυγοειδές λιθάρι με το περίεργο πλέγμα, τον «αγρηνό», γύρω του, εκεί που αρχικά ήταν η θέση του, μαζί με μία ακριβή αναστύλωση του όλου οικοδομήματος, με το ακριβές υλικό από το οποίο τότε κατασκευάστηκε,. Ίσως λειτουργούσε ως ο μεγαλύτερος πομποδέκτης όλων των εποχών και της ανθρωπότητας!
Όμως μην το φανταστείτε σαν ένα σύστημα επικοινωνίας με εξωγήινους. Ίσως απλά λειτουργούσε σαν ένας γιγάντιος και φυσικός δέκτης ευνοϊκής ακτινοβολίας ή δύναμης από το συμπαντικό χώρο. Ίσως δηλαδή αποτελούσε έναν «πνευματικό ομφαλό» για τους ανθρώπους από την Γη προς το Σύμπαν, αλλά και από το Σύμπαν προς αυτούς, αν μάλιστα σκεφτούμε πως το όνομα του Απόλλωνα αναλύεται ως «ἀεὶ βάλλων», δηλαδή «αυτός που βάλλει συνέχεια». Και οι ουρανοί βάλλονται συνέχεια από ουράνια (Απόλλων) και χθόνια (Γη) ακτινοβολία. (Πηγή: Περιοχικό Ιχώρ, τεύχος 45, άρθρο «Δελφοί ο Ομφαλός της Γης», Σπύρος Μακρής, σελίδα 13)
Μυθοπλάστης: Μακρής Σπύρος
Απάντηση: Εδώ
Ασκληπιεία: Ψυχοσωματική ιατρική και μέθοδος ψυχαναλυτικής θεραπείας (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, τεύχος 216, εξώφυλλο)
Καταστροφή των ασκληπιείων (αρχαίων ιατρείων, νοσοκομείων), αφού ο Ασκληπιός (θεός της Ιατρικής) εθεωρείτο δαίμονας για τους χριστιανούς. (Πηγή: Ιωάννης, Νεοκλής Φιλάδελφος Ρούσσος Ph.D., Τακτικός Kαθηγητής Mαθηματικών, Hamline University και Κώστας, Μιθριδάτης Ευπατρίδης Αγγελίδης, Υποψήφιος Διδάκτωρ Χημικής Μηχανικής, University of Minnesota Minneapolis, MN, U. S. A., Ιούνιος 2003)
Μυθοπλάστες: Δαυλός, Ιωάννης Ρούσσος και Κώστας Αγγελίδης
Απάντηση: Εδώ
Μέσο Αριστερά: Τρύφωνας Ολύμπιος. (Πηγή Φώτο: Περιοδικό Τρίτο Μάτι, Τεύχος 96, σελίδα 2)
Μέσο Δεξιά: Μιχάλης Καλόπουλος
Απάντηση Τρύφωνα Ολύμπιου προς τον Μητροπολίτη Κίτρους και Κατερίνης κ. Αγαθόνικο
(απάντηση στην Εγκύκλιο 287)
Για ποιο φως μιλάτε; Για εκείνη την απάτη του δήθεν «φωτός της αναστάσεως»... (Πηγή: http://www.ysee.gr 2/11/2002, Θέμα Η «αγκυλωμένη κρίση» των Ελλήνων και ο «ατίμητος» Χριστιανισμός. Μια εγκύκλιος και 2 + 1 απαντήσεις )
Η φωνή των αρχαίων μας προγόνων αντηχεί καθαρά από το βάθος της σκηνής, όπου παίζεται η σημερινή τραγωδία σε παγκόσμια κλίμακα: Μέμνησο Απιστείν! (Ρητό του Επίχαρμου που αναφέρεται από τον Λουκιανό στον Ερμότιμο) Αλλά ο υγιής σκεπτικισμός δεν μπορεί ποτέ να συνυπάρξει με το "πάντα πιστεύει" (1η προς Κορινθίους 13.7) του Χριστιανικού Δόγματος. Η θανατοκεντρική χριστιανική λατρεία με την ανατολίτικη προσκόλληση της σε φαντασίες που δήθεν συμβαίνουν μετά θάνατον είναι ασύμβατη με την αυθόρμητη Ελληνική λατρεία της εφήμερης ζωής μας και της εύθραυστης φύσης που μας περιβάλλει και μας συντηρεί. Φυσικά οι υποτιθέμενοι σωτήρες της ψυχής μας είναι πολύ απασχολημένοι με τις περιγραφές τους της μετά θάνατον ζωής και της καταστροφής του Κόσμου, της Αποκάλυψης, της Δευτέρας Ευκαιρίας, του Αρμαγεδώνος και άλλων παρόμοιων φόβητρων. Πως θα μπορούσαν να βρουν το χρόνο για κριτική, καλλιέργεια της επιστήμης και της φυσιογνωσίας και απλή λογική; (Πηγή: Σελίδα Καλόπουλου Μιχάλη Περί Αγίου Φωτός)
Μυθοπλάστες: Τρύφωνας Ολύμπιος και Μιχάλης Καλόπουλος
Απάντηση: Εδώ
Ο καφαλλήν (Κεφαλλονίτης) καλός μου φίλος Παναγιώτης Μαρίνης μου είχε πει ότι το λείψανο του Αγίου σας Σπυρίδων στην Κέρκυρα είναι μούμια γυναίκας που σας το κουβάλησαν από την Κωνσταντινούπολυ τότε που ήταν θέλημα θεού η πόλη …(Πηγή: Ηλεκτρονική αλληλογραφία Ανώνυμου Απολογητή, Ιωάννης, Νεοκλής Φιλάδελφος Ρούσσος Iroussos@gw.hamline.edu Ph.D., Τακτικός Kαθηγητής Mαθηματικών, Hamline University of Minnesota Minneapolis, MN, U. S. A., 13 Αύγουστου 2004, 21:35 )
Θαύμα, η μούμια χαμογελάει και "τείνει ευήκοον ους" στις προσευχές των πιστών..Τέσσερις φορές το χρόνο οι αδιάντροποι ρασοφόροι ντυμένοι στα γιορτινά τους άμφια περιφέρουν τη... μούμια στους δρόμους της όμορφης Κέρκυρας. (Πηγή: Μιχάλης Καλόπουλος, τίτλος και η σελίδα)
Μυθοπλάστες: Καλόπουλος Μιχάλης, Ιωάννης Μ. Ρούσσος και Παναγιώτης Μαρίνης
Απάντηση: Εδώ.
Μιχάλης Θ. Καλόπουλος, Βιβλική Θρησκεία, Το Μεγάλο Ψέμα, στην Σκιά του Γίγαντα Ελληνισμού
Μυθοπλάστης: Μιχάλης Θ. Καλόπουλος
Απάντηση: Το βιβλίο του Σπύρου Φίλου («Θέλουμε να διατηρούμε την ελπίδα ότι ο κ. Κ. ίσως αντιληφθεί κάποτε το μεγάλο του λάθος και θελήσει να ανασκευάσει τα όσα έγραψε, χάρη της αλήθειας. Αυτό θα είναι προς τιμήν του. Επειδή, είναι πλέον φανερό ότι, με την παραμέριση της πλουσιότατης επιστημονικής βιβλιογραφίας, που περιφρονητικά αγνόησε - και μόνον γι’ αυτόν τον λόγο - ΔΕΝ είχε ΚΑΝ το δικαίωμα να κυκλοφορήσει ένα βιβλίο σαν το δικό του, και μάλιστα με τον χτυπητό τίτλο: «ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΨΕΜΑ», ενώ Το Μεγάλο Ψέμα είναι κατ’ ουσίαν το δικό του γραπτό, το βιβλίο του, με όσα αβάσιμα, αναληθή και αστήρικτα υποστηρίζει.»)
Σύμφωνα με τις ενδείξεις δολοφονήθηκε από Χριστιανό για ιδεολογικοπολιτικούς και θρησκευτικούς λόγους, όπως υποστηρίζουν ο Έλληνας ιστορικός Λιβάνιος, ο χριστιανός ιεράρχης Βασίλειος, ο χριστιανός χρονικογράφος Σωζομενός, καθώς και άλλοι συγγραφείς. Τα σχετικά στοιχεία -εθνικών και χριστιανικών πηγών- δείχνουν ότι η συνωμοσία στήθηκε από τον άξονα Αντιόχειας-Καππαδοκίας του πλουτοκρατικού και θεοκρατικού κατεστημένου. Η σχετική διαταγή φαίνεται να δόθηκε από το χριστιανό υπασπιστή του αυτοκράτορα, τον Ιοβιανό, και εξετελέσθη -όπως υποστηρίζει ο Βασίλειος- από το στρατιώτη Μερκούριο. Μετά τη δολοφονία το χριστιανικό ιερατείο ανακήρυξε διάδοχο τον Ιοβιανό, για λίγους μήνες, τόσο όσο να εξουδετερώσει τη θεσμική επανάσταση του δολοφονημένου προκατόχου του, να ακυρώσει τα σχετικά διατάγματα και να παραδώσει «γη και ύδωρ» στους νικημένους Πέρσες, προκειμένου να ανασυγκροτηθούν και να αποτελούν και πάλι κίνδυνο για την Κωνσταντινούπολη. Παραδόξως, οι εχθροί του Ιουλιανού επιθυμούσαν να παραμένει η Περσία ισχυρή περιφερειακή δύναμη. Αφού ο Ιοβιανός εξετέλεσε την αποστολή του, δηλητηριάστηκε και πέθανε ενώ ακόμη βρισκόταν στη Μικρά Ασία, πριν ακόμη προλάβει να φτάσει στη Βασιλεύουσα για να λάβει επισήμως το στέμμα. Όσο για τον εκτελεστή Μερκούριο, τον «αγιοποίησαν» για τη «θεάρεστον πράξιν του» (!). Ωστόσο, ο καταξιωμένος τότε στη συνείδηση των λαών και των εθνών Ιουλιανός αποθεώθηκε στην Δύση (αλλά και στην βόρεια Αφρική) και μάλιστα λατρεύονταν από τους κελτικούς πληθυσμούς. (Πηγή: Περιοδικό Άβατον, άρθρο «Ιουλιανός, η αποκατάσταση ενός ιστορικού θρύλου», Αλέξανδρος Χ. Μήτσιος, συγγραφέας και διπλωματούχος του ΑΠΘ με ειδικότητα σε θέματα ελληνικού πολιτισμού, πολιτικής ανθρωπολογίας και φιλοσοφικής και ιστορικής αποκατάστασης, τεύχος 44, σελίδα 74)
Ορθόδοξη απεικόνιση του Αγίου Μερκουρίου (Πηγή: http://www.myriobiblos.gr/museum/Gallery/panselinos/51.jpg)
Μυθοπλάστης: Αλέξανδρος Χ. Μήτσιου
Απάντηση: Εδώ.
Βίντεο: Μέγεθος: 207 Kb Διάρκεια: 1΄27΄΄ Αριστερά: Ιωάννης Φουράκης, Συγγραφέας Ερευνητής. Δεξιά: Παναγιώτης Παππάς, Φυσικός – Καθηγητής ΤΕΙ Πειραιά Κάνοντας κλικ θα δείτε μια μικρή ακολουθία βίντεο σύμφωνα με την οποία οι 12 θεοί Ολύμπιοι θα εμποδίσουν τους Ολυμπιακούς της Αθήνας του 2004 επειδή αυτοί αποτελούν βεβήλωσή τους.(Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, Εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ»)
Μυθοπλάστες: Παναγιώτης Παπάς, Φυσικός Καθηγητής ΤΕΙ Πειραιά και Ιωάννης Φουράκης, Συγγραφέας - Ερευνητής
Απάντηση: Εδώ
Πρέπει να διευκρινισθεί ότι κανένας διωγμός δεν έγινε από Έλληνες. Για ένα τυπικό κι έναν ουσιαστικό λόγο. Ο τυπικός είναι ότι οι Έλληνες ήσαν υπόδουλοι στους κατακτητές Ρωμαίους από τον δεύτερο π.Χ. αιώνα. Δεν είχαν καμιά εξουσία και κανένα πρακτικό μέσον να κάνουν διωγμούς κατ’ άλλων υπηκόων του «Ρωμαϊκού κράτους», ακόμη και αν το ήθελαν. Κάθε άλλος ισχυρισμός είναι ιστορικά αβάσιμος. Ο ουσιαστικός, όμως και σημαντικότερος λόγος ήταν ότι οι Έλληνες σέβονταν με ιερή ευλάβεια τα ετερόδοξα. Στην πολυχιλιετή ιστορία τους έκαναν πολλούς πολέμους, αλλά κανένας μα κανένας από αυτούς δεν είχε θρησκευτική χροιά. Οι Έλληνες αναγνώριζαν σε κάθε λαό το δικαίωμα να λατρεύει το Θείο με όποιο όνομα και όποιες διαδικασίες εκείνος ο λαός επιθυμούσε (Πλούταρχος, «Λόγος Θεολογικός» και «Περί Ίσιδος και Οσίριδος», 378α). Αυτή η πλήρους ηθική ανοχή τους ήταν ίσως και η καταλυτική αδυναμία τους, στην μη δυναμική αντίδραση στις προσβολές και καταστροφές του Πολιτισμούς τους. (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, Τεύχος 30, άρθρο «Το μίσος της Αγάπης», Επαμεινώνδας Παντελεμίδης, σελίδα 32)
Μυθοπλάστης:Επαμεινώνδας Παντελεμείδης, άρθρο «Το μίσος της Αγάπης», περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 30, σελ. 32)
Απάντηση: Εδώ
Ο ουσιαστικός, όμως και σημαντικότερος λόγος ήταν ότι οι Έλληνες σέβονταν με ιερή ευλάβεια τα ετερόδοξα… Οι Έλληνες αναγνώριζαν σε κάθε λαό το δικαίωμα να λατρεύει το Θείο με όποιο όνομα και όποιες διαδικασίες εκείνος ο λαός επιθυμούσε (Πλούταρχος, «Λόγος Θεολογικός» και «Περί Ίσιδος και Οσίριδος», 378α). (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, Τεύχος 30, άρθρο «Το μίσος της Αγάπης», Επαμεινώνδας Παντελεμίδης, σελίδα 32)
Μυθοπλάστης:Επαμεινώνδας Παντελεμείδης, άρθρο «Το μίσος της Αγάπης», περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 30, σελ. 32)
Απάντηση: Οι Έλληνες με τον Αντίοχο τον Επιφανή ήσαν οι πρώτοι που καταπάτησαν το ετερόδοξο εκείνης της εθνότητας που ακραίοι νεοΕθνικοί θεωρούν ως αιώνιο εχθρό του ελληνισμού, ενώ από την άλλη πλείστες φορές καταπάτησαν το ετερόδοξο των Ελλήνων φιλοσόφων καθώς και άλλων Ελλήνων πολιτών
Στην πολυχιλιετή ιστορία τους έκαναν πολλούς πολέμους, αλλά κανένας μα κανένας από αυτούς δεν είχε θρησκευτική χροιά. (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, Τεύχος 30, άρθρο «Το μίσος της Αγάπης», Επαμεινώνδας Παντελεμίδης, σελίδα 32)
Μυθοπλάστης:Επαμεινώνδας Παντελεμείδης, άρθρο «Το μίσος της Αγάπης», περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 30, σελ. 32)
Απάντηση: Εδώ
Μάριος Βερέττας (Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, Εκπομπή «Οι Πύλες του Ανεξήγητου», Θέμα: Η δύναμη της προσευχής εις την ζωή μας, Νοέμβριος 2004)
Βίντεο 1: Μέγεθος 32 Kb Διάρκεια 34΄΄. Ο Βερέττας διατείνεται ως άθεος
Βίντεο 5: Μέγεθος 36Kb: Διάρκεια 11΄΄: Ο Βερέττας διατείνεται πως δεν είμαστε όλοι τρελοί (πιστοί) σε αυτόν τον τόπο, υπάρχουν και άθεοι και λογικοί και ορθολογιστές...
Μυθοπλάστης: Μάριος Βερέττας
Απάντηση: Εδώ
Τα χαράματα της 5ης Μαρτίου 1997, κάποιοι εγκληματίες πυρπόλησαν με δύο αυτοσχέδιες βόμβες το βιβλιοπωλείο μου. Ταυτόχρονα, πέταξαν προκηρύξεις μισαλλόδοξου περιεχομένου το οποίο υπέγραφε μια περίεργη «Ομάδα Μαχόμενων Ορθόδοξων Χριστιανών», ενώ δεν παρέλειψαν να γράψουν στην πρόσοψη με λαδομπογιά την λέξη ΕΞΑΓΝΙΣΜΟΣ, διότι, ως φαίνεται για τα άρρωστα μυαλά τους, η καταστροφή που προκάλεσαν ήταν μια πράξη.... εξαγνιστική. (Πηγή: Η αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, Ρ. Αναστασάκης, Μ. Βερέττας, Μ. Δημόπουλος, Μ. Καλόπουλος. Μ. Κιουλαφά, Π. Μαρίνης, Χ. Μήνη, Στ. Μυτιληναίος, Γ. Σπυρόπουλος, Ο. Τουτουνζή, Γ. Τσαγκρινός, Εισαγωγή Εύα Αυλίδου, Εκδόσεις Αρχέτυπο, Έκδοση Α΄ Απρίλιος 2002, Θεσσαλονίκη, σελίδα 43)
Κι αλίμονο σε όποιον καταγγέλνει δημόσια τα πάμπλουτα φαιοφόρα τάγματα του καταπιεστικού αυτού καθεστώτος!
Σε άλλες εποχές έσφαξαν κι έκαιγαν στην πυρά τους αντιπάλους τους. Η ιστορία του Μεσαίωνα βρίθει παραδειγμάτων. Σήμερα όμως, δεν είναι σε θέση να εγκληματίσουν ανοιχτά και νόμιμα. Έτσι, καταφεύγουν στις ποταπές μεθόδους των ανώνυμων εμπρηστών...(Πηγή: Η αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, Ρ. Αναστασάκης, Μ. Βερέττας, Μ. Δημόπουλος, Μ. Καλόπουλος. Μ. Κιουλαφά, Π. Μαρίνης, Χ. Μήνη, Στ. Μυτιληναίος, Γ. Σπυρόπουλος, Ο. Τουτουνζή, Γ. Τσαγκρινός, Εισαγωγή Εύα Αυλίδου, Εκδόσεις Αρχέτυπο, Έκδοση Α΄ Απρίλιος 2002, Θεσσαλονίκη, σελίδα 45)
Μυθοπλάστης: Μάριος Βερέττας
Απάντηση: Εδώ.
Βίντεο: Μέγεθος: 32 Kb Διάρκεια 14΄΄ (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Alter Εκπομπή «Οι Πύλες του Ανεξήγητου», Θέμα: Η δύναμη της προσευχής εις την ζωή μας, Νοέμβριος 2004)
Μυθοπλάστης: Μάριος Βερέττας
Απάντηση: Εδώ
Σε κοινωνικό επίπεδο τώρα, όλα μοιάζουν, θα έλεγα, με έναν ποταμό. Όταν, δηλαδή, άρχισα να εκδηλώνομαι δημόσια, γνώρισα κι άλλους ανθρώπους οι οποίοι έκαναν το ίδιο ακριβώς. Βαρέθηκαν να μιλούν γι’ αυτόν τον πόθο κατ’ ιδίαν, συνειδητοποίησαν ότι μια από τις σπουδαιότερες αρετές του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος είναι η παρρησία, την υιοθέτησαν και βροντοφώναξαν ολοφάνερα: «Ναι, είμαστε Πολυθεϊστές, είμαστε αυτοί που οι φορείς του Μονοθεϊσμού αποκαλούν υβριστικά "Ειδωλολάτρες" (Πηγή: Η αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, Ρ. Αναστασάκης, Μ. Βερέττας, Μ. Δημόπουλος, Μ. Καλόπουλος. Μ. Κιουλαφά, Π. Μαρίνης, Χ. Μήνη, Στ. Μυτιληναίος, Γ. Σπυρόπουλος, Ο. Τουτουνζή, Γ. Τσαγκρινός, Εισαγωγή Εύα Αυλίδου, Εκδόσεις Αρχέτυπο, Έκδοση Α΄ Απρίλιος 2002, Θεσσαλονίκη, σελίδα 47)
Μυθοπλάστης: Μάριος Βερέττας
Απάντηση: Εδώ
Βίντεο: Μέγεθος: 66 kb Διάρκεια: 23΄΄ Οι θεολογόγοι διδάσκουν την ασχυμοσύνη του σώματος, την αγαμία και την Αγιοποίηση μέσω αυτής εις τα μοναστήρια. Αυτά αποτελούν μια καταστροφική θρησκεία (Πηγή: Παναγιώτης Μαρίνης, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας αρχαιοφίλων και μέλος της Επιτροπής για την αναγνώριση της Ελληνικής θρησκείας του 12θέου Τηλεοπτικός σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», 07/02/2004)
Μυθοπλάστης: Παναγιώτης Μαρίνης
Απάντηση: Εδώ
Από την μια μεριά, λοιπόν, ο έρωτας της Φύσης και της ζωής κι από την άλλη, οι στρατιές των θυμάτων τω εχθρών προς τη Φύση και τη ζωή εξουσιαστικών ιδεοληψιών.
Ανάμεσά τους κι εγώ, ο ταλαίπωρος άνθρωπος του θριάμβου της Εποχής του Σκότους. Τι να κάνω; Να σβήσω το λυχνάρι της προοπτικής του εξανθρωπισμού και να συμβάλω με τη σιωπηλή μου συγκατάθεση στη διαιώνιση του σκοτεινού θριάμβου; Ή σαν τους φίλους μου τα δέντρα να στραφώ προς τον ζωοδότη Ήλιο, να βγάλω ρίζες, να απλώσω φύλλα, να δέσω κλαριά, να αποδώσω καρπούς και ηδονικά να σμίξω με τα άλλα δέντρα για να υφάνουμε όλα μαζί το νέο καταπράσινο ευωδιαστό μανδύα της Μάνας Γης;
Είμαι Έλληνας. Η πολιτισμική κληρονομιά των προγόνων μου δεν χάθηκε. Υπάρχει. Η επιλογή είναι δική μου, Ή την αποκυρρήσω και παραμένω σκυφτό, φοβισμένο ανθρωπάκι, έρμαιο των ιδεοληψιών των εγκληματιών που παριστάνουν τους ισχυρούς του κόσμου ή την αποδέχομαι και ξαναγίνομαι Έλληνας με όλη την σημασία της λέξης, λάτρης της πατρίδας του κάλλους, της σοφίας και της άμεσης δημοκρατίας. Με μια λέξη ʼνθρωπος!.(Πηγή: Η αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, Ρ. Αναστασάκης, Μ. Βερέττας, Μ. Δημόπουλος, Μ. Καλόπουλος. Μ. Κιουλαφά, Π. Μαρίνης, Χ. Μήνη, Στ. Μυτιληναίος, Γ. Σπυρόπουλος, Ο. Τουτουνζή, Γ. Τσαγκρινός, Εισαγωγή Εύα Αυλίδου, Εκδόσεις Αρχέτυπο, Έκδοση Α΄ Απρίλιος 2002, Θεσσαλονίκη, σσ. 64 - 65)
Διότι μόνο με την αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής θρησκεία θα μπορεί και πάλι ο Νεοέλληνας να λέγεται Έλληνας και μόνον έτσι θα πάψει να είναι ελληνόφωνος Ρωμιός.
Εάν το θέλει φυσικά...(Πηγή: ό.π., σελίδα 67)
Διότι ή Έλλην θα είναι κανείς και θα αντλεί εμνεύσεις από το πολιτισμικό πρότυπο της Αρχαίας Ελληνικής Παράδοσης, ή Ρωμιός θα παραμένει -έστω και ελληνόφωνος-αλλά εμπλεγμένος στα αβυσσαλέα σκοτάδια του Μεσαίωνα.( Πηγή: ό.π., σελίδα 66)
Μυθοπλάστης: Μάριος Βερέττας
Απάντηση: Εδώ
Οι ανθρωποθυσιαστές Ατλάντιοι της Αμερικής & οι πανάρχαιοι Έλληνες εκπολιτιστές τους (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, τεύχος 231, Επικεφαλίδα εξώφυλλου)
«Ιησούς: Κύρηκας μίσους, διχασμού και ανθελληνισμού, αποκάλυψη του ρόλου του από τα ίδια τα ευαγγέλια» (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, τεύχος 272 - 273, εξώφυλλο)
Μυθοπλάστης: Περιοδικό Δαυλός & Ιων Δημόφιλος, Ηλεκτρολόγος - Μηχανολόγος Ε.Μ.Π. (dhmofilos@freemail.gr)
Απάντηση: Εδώ
Τελετή ανθρωποφαγίας από την νήσο του Πάσχα (Μιχάλης Μιχελλής, περιοδικό Ιχώρ, άρθρο Καννιβαλισμός, τεύχος 1, σελίδα 62)
Στην πραγματικότητα οι αρχαιολόγοι διαίρεσαν τον κανιβαλισμό σε 3 κατηγορίες: α) στην ανθρωποφαγία που οφείλεται σε πείνα β) στον καννιβαλισμό που έχει θρησκευτικό χαρακτήρα και γ) στον μυστηριακό, οργιαστικό κανιβαλισμό που πολλές φορές καταλήγει εις τον ακρωτηριασμό των μυημένων λατρών. Με βάση αυτή την κατάταξη η ανθρωποφαγία θα μπορούσε να διαιρεθεί στις ακόλουθες κατηγορίες: την μαγική, που είχε σκοπό να αποκτήσει ο δράστης τις ιδιότητες του νεκρού, τρώγοντας τις σάρκες του, την τελετουργική, που συνίστατο σε μια θυσιαστική προσφορά, την ωφελιμιστική, με καθαρά επισιστικό χαρακτήρα, και την εξιλαστική που επιβαλλόνταν ως εξαγνισμός.
Την περίπτωση όμως που αναφέρει η Βίβλος δεν γνωρίζουμε που θα ήταν καλύτερα να την κατατάξουμε. Είναι τόσο ιδιάζουσα, πρωτόγονη και ανατριχιαστική και γίνεται πιο απάνθρωπη από το γεγονός ότι αναφέρεται σε ένα βιβλίο που θεωρείται ιερό, αυτό της Παλαιάς Διαθήκης «24 Καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἤθροισεν υἱὸς Ἄδερ βασιλεὺς Συρίας πᾶσαν τὴν παρεμβολὴν αὐτοῦ καὶ ἀνέβη καὶ περιεκάθισεν ἐπὶ Σαμάρειαν. 25 καὶ ἐγένετο λιμὸς μέγας ἐν Σαμαρείᾳ, καὶ ἰδοὺ περιεκάθηντο ἐπ’ αὐτήν, ἕως οὗ ἐγενήθη κεφαλὴ ὄνου πεντήκοντα σίκλων ἀργυρίου καὶ τέταρτον τοῦ κάβου κόπρου περιστερῶν πέντε σίκλων ἀργυρίου. 26 καὶ ἦν ὁ βασιλεὺς διαπορευόμενος ἐπὶ τοῦ τείχους, καὶ γυνὴ ἐβόησε πρὸς αὐτὸν λέγουσα· σῶσον, κύριε βασιλεῦ. 27 καὶ εἶπεν αὐτῇ· μή σε σώσαι Κύριος, πόθεν σώσω σε; μὴ ἀπὸ ἅλωνος ἢ ἀπὸ ληνοῦ; 28 καὶ εἶπεν αὐτῇ ὁ βασιλεύς· τί ἔστι σοι; καὶ εἶπεν ἡ γυνή· αὕτη εἶπε πρός με· δὸς τὸν υἱόν σου καὶ φαγόμεθα αὐτὸν σήμερον, καὶ τὸν υἱόν μου φαγόμεθα αὐτὸν αὔριον· 29 καὶ ἡψήσαμεν τὸν υἱόν μου καὶ ἐφάγομεν αὐτόν, καὶ εἶπον πρὸς αὐτὴν τῇ ἡμέρᾳ τῇ δευτέρᾳ· δὸς τὸν υἱόν σου καὶ φάγωμεν αὐτόν. καὶ ἔκρυψε τὸν υἱόν αὐτῆς.»...Βασιλειών Δ΄ 24 - 29 [Σημ. Απολογητή: το σωστό είναι Δ΄ Βασιλειών, Κεφ. Στ΄]
Στην περίπτωση που διαβάσαμε, υπάρχει βέβαια το γεγονός της μεγάλης πείνας. Αυτό μειώνει άραγε το γεγονός ότι οι δύο μάνες σχεδιάζουν να φάνε τα παιδιά τους; Απαλύνεται το γεγονός της ανθρωποφαγίας αυτού του αγοριού, επειδή η γαϊδουροκεφαλή και οι κοπριές των περιστεριών είχαν πληθωριστικά φτάσει στα ύψη;
Όταν αυτή την αποτροπιαστική συμπεριφορά την αντιπαραβάλλουμε με εκείνη της Ελληνίδας μάνας που πλακωμένη στα συντρίμμια του γκρεμισμένου από σεισμό σπιτιού της, σχίζει το δάκτυλο της με γυαλί και για να μην πεθάνει το παιδί της, το ταΐζει από το ίδιο της το αίμα, τότε μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα το μέγεθος της κτηνωδία, του μητρικού κανιβαλισμού που περιγράφεται εις την Παλαιά Διαθήκη.
Χωρίς κανένα ηθικό ενδοιασμό ή αναστολή, η βιβλική «μάνα» ψήνει και τρώει τον γιό της και μοιράζεται τις σάρκες του παιδιού της με μία άλλη ανθρωποφάγο μάνα, η οποία εκτός από κανίβαλος, παρουσιάζεται και ιδιαιτέρα πονηρή, διότι την επόμενη κρύβει τον δικό της υιό. Έτσι την επόμενη ημέρα, που καταλαβαίνει ότι η άλλη μάνα δεν διαθέτει τον γιό της για φάγωμα, ψάχνει να βρει το δίκιο της.
Δεν νιώθει ίχνος ντροπής, δεν βρίσκει καιρό για θρήνο, που ο υιός χάθηκε έτσι άδοξα.
Ανάμεσα στις περίεργες συμπεριφορές που καταγράφονται στην Παλαιά Διαθήκη θα υπάρχει και το ντοκουμέντο αυτό για να δοκιμάζει την ανθρώπινη λογική.
Και είναι απορίας άξιο αλήθεια, ποια είναι η ιερότητα και ο συμβολισμός που μπορεί να εμπεριέχονται σε αυτή την διήγηση και ταυτόχρονα ποιος ο διδακτικός και συμβουλευτικός χαρακτήρας που μπορεί κάποιος να αποκομίσει από παρόμοια αναγνώσματα. Και πόσο μακριά από όλες αυτές τις αποτροπιαστικές πράξεις στέκει η Ελληνίδα μάνα, το σύμβολο της αυταπάρνησης, της αυτοθυσίας, της αγάπης και της στοργής.
Ας μένουν λοιπόν αυτά τα αποσπάσματα και ας προβάλλονται, για να γίνονται πιο εύκολα οι συνειρμοί και οι συγκρίσεις και να κατανοούμε έτσι για πολλοστή φορά την ευγνωμοσύνη που θα πρέπει να οφείλουμε στο γεγονός ότι η μάνα που όλους εμάς μας έφερε κάποτε στον κόσμο ήταν Ελληνίδα. Αυτή η μάνα, αυτή η ιερή μορφή που μας ανέθρεψε με άλλες αξίες και ιδανικά, μα άλλες ανησυχίες και οράματα. Γιατί εν τέλει ιερό δεν είναι ότι επιβάλλεται, αλλά ότι από μόνο του στέκει και κατξιώνετε ως τέτοιο εις την συνείδηση και τις πράξεις μας. Η βιβλική «μάνα» και η Ελληνίδα. Η επιλογή προτύπων είναι δική σας υπόθεση. (Πηγή: (Μιχάλης Μιχελλής, περιοδικό Ιχώρ, άρθρο Κανιβαλισμός, τεύχος 1, σσ. 65 - 67)
Μυθοπλάστης: Μιχάλης Μιχελλής
Απάντηση: Εδώ.
Όσοι γνωρίζουν τι μπορεί να σημαίνει υλοποιήσεις ανωτέρων οντοτήτων, κατανοούν το πόσο σημαντικές είναι οι δυνατές οσμές που κυρίως αναδύονται από τις θυσίες, όπως και οι συντονισμένες εκστασιασμένες ψυχές των πιστών, για την ολοκλήρωση των υλοποιήσεων. (Πηγή: Περιοδικό «Ιχώρ», τεύχος 9, άρθρο «Η λαϊκή λατρεία των αρχαίων Ελλήνων και οι αγαθοοντότητες», Γεώργιος Τσαγκρινός, σελίδα 24)
Μυθοπλάστης: Γεώργιος Τσαγκρινός
Απάντηση: Εδώ
Ο μυστικός συμβολισμός του Μινώταυρου (Πηγή: Περιοδικό «Ιδεοθέατρον», Ιούνιος 2001, τεύχος 14ον)
Μυθοπλάστης: Περιοδικό Ιδεοθέατρον, Αναστασάκη Ραδάμανθυ
Απάντηση: Εδώ
Εθνικοί ενάντια στους Ναζί, Heiden Gegen Nazi, Pagans Against Nazis (Πηγή: http://www.ethnikoi.org, ʼγγελος Γιαννακουρέας, Υ.Σ.Ε.Ε. Παράρτημα Αυστραλίας, ένας υπολογιστής)
Αριστερά: Γιάννης Χαραλαμπόπουλος, εκδότης του περιοδικού Απολλώνειο Φως,
Μέσο: Γεώργιος Τσαγκρινός, Διευθυντής Περιοδικού Ιχώρ
Αριστερά: Τηλεφωνική παρέμβαση εις την εκπομπή του Σάββα Χατζηπαρασκευά, Εκδότη της Εφημερίδας «Στόχος» (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή Αθέατος Κόσμος, Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2004)
Βίντεο 58, Μέγεθος 349 Kb - Διάρκεια 2: 27
Ο Γεώργιος Τσαγκρινός, διευθυντής του νεοπαγανιστικού περιοδικού Ιχώρ, μαίνεται ενάντια εις τον εκδότη της εφημερίδας «Στόχος», εφόσον θεωρεί πως ο εν λόγω εκδότης κατ’ αρχάς δεν ανήκει εις τον χώρο («ελληνοκεντρικό») και επιπλέον και ιδιαίτερα εκφράζει πολιτικές πεποιθήσεις οι οποίες δεν συνάδουν με την δημοκρατία.
Μυθοπλάστες: ʼγγελος Γιαννακουρέας εξ Αυστραλίας, Γεώργιος Τσαγκρινός
Απάντηση: Εδώ
(Πηγή Φώτο: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 23 -24, άρθρο «Πλούταρχος, θεοί, δαίμονες και η τεχνική της μαντείας», Σταύρος Γκριγκένης, σελίδα 48)
Οι αετοί, τα κοράκια ή τα γεράκια θεωρούνται πουλιά που προμηνύουν γενικά συγκρούσεις και πολέμους ή ταραχές. Οι γύπες, τα χελιδόνια, οι κουκουβάγιες, οι μέλισσες, θεωρούνται προάγγελοι καταστροφών και πυρκαϊών. Από την άλλη πλευρά, οι πελαργοί, οι ερωδιοί, οι κορυδαλλοί, τα αηδόνια και τα περιστέρια θεωρούνται φορείς καλής τύχης, ευτυχίας και ευδαιμονίας. [Matthaeus Praetorius:DELICIOE PRUSSICOE], σ. 43. Ο Lekkutons φορά μια λευκή χλαμύδα όταν πρόκειται να ασχοληθεί με την ερμηνεία των σημείων που αντιπροσωπεύουν τα πουλιά, και φέρει πάντοτε την ιερή Krywyle, μια κυρτή ράβδο (περίπου όπως η ανάλογη των επισκόπων της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας) και κατευθύνεται σε ένα τύμβο (pillukztis), όπου με πρόσωπο στραμμένο προς την ανατολή, επικαλείται δυνάμεις της φύσης, περιμένοντας ότου εμφανιστεί το πρώτο πτηνό. [Matthaeus Praetorius:DELICIOE PRUSSICOE], σ. 48…στοιχειοθετείται, με βάση τις λεπτομερείς αυτές αναφορές, πως ο Λιθουανός και Πρώσσος Lekkutons αντιστοιχίζεται πιστά με τον Ρωμαίο Augur, ο οποίος με την ίδια μέθοδο κραδαίνοντας μια κυρτή ράβδο (lituus), ανεβαίνει στην ακρόπολη και με το πρόσωπο του στραμμένο προς την ανατολή, παρατηρεί τον ουρανό, αναμένοντας το πρώτο σημείο (κάποιο πτηνό), ή με τον Έλληνα οιωνοσκόπο, που προσπαθεί με τον ίδιο τρόπο να διεισδύσει στο μέλλον (όπως λόγου χάρη ο Αρίστανδρος ο Τελμησεύς, ο οποίος ακολουθεί τον Αλέξανδρο στην εκστρατεία της Ασίας. (Πηγή: Περιοδικό «Ιχώρ», Τεύχος 37, άρθρο «Οιωνοσκοπία, η διάγνωση του μέλλοντος», Γεώργιου Ηλιόπουλου, σελίδα 40)
Μυθοπλάστης: Γεώργιος Ηλιόπουλος
Απάντηση: Εδώ
Εθνική Ιστορική Εταιρία «Ο Δευκαλίων»
Έδρα Θεσσαλονίκη
Ανακοίνωσις
Αριθμ. Π. ..../..../2004 Αρτεμίσιος (Απρίλιος) 2004 μ΄. Α.Τ.
ΠΡΟΣ...
Φέρεται εις γνώσιν των μελών και των φίλων της εδρεύουσης εν Θεσσαλονίκη Εθνικής Ιστορικής Εταιρείας «Ο Δευκαλίων» ότ την 9η του μηνός Ηρακλείου (Μαΐου) 2004 μ΄. Α.Τ., ημέραν Ηλιοδίτην (Κυριακήν), και ώρα 10.00 π.μ. πρόκειται να τελεσθεί εις τον χώρο της Πλατείας Ναυαρίνου, παρά την Πομπικήν Οδόν και το ανάκτορον Γαλερίου, εκδήλωσις υπέρ της αθανάτου μνήμης των δεκαοκτώ χιλιάδων (18.000) Εθνομαρτύρων Θεσσαλονικέων, οι οποίοι αγωνιζόμενοι υπέρ ΠΑτρίων Εθών και Εδών, έπεσαν υπέρ Εθνικής Θρησκείας και Ελληνικής ΠΑτρίδος, σφαγιασθέντες τον Απρίλιον του 392 μ. Α.Τ. από τα μίσθαρνα όργανα του εγκληματικού εκείνου διδύμου των στυγερών μισελλήνων ιεχωβιστών Θεοδόσιου - Αμβρόσιου, εςι το στάδιον της πόλεως, ως ανυπάκουοι προς τους τυρράνους του Ελληνισμού ιεχωβικούς δεσπότας του πολιτικού και δη του θρησκευτικού βίου των Ελλήνων.
Καλείσθε, δια της παρούσης, όπως παρευρεθήτε και μετάσχητε εις την τοιαύτην ως άνω εκδήλωσίν μας, η οποία θα είναί ελάχιστον το οποίον δυνάμεθα να πράξωμεν προκειμένου δι’ αυτής να εκφράσωμεν τα αισθήματα τιμής και δόξης προς τας ηρωϊκάς εκείνας γεννεάς, οι οποίοι ανιστάθηκαν κατά των φορέων του Μεσαιωνικού ζόφου, ο οποίος επεβλήθηε εις την Ιεράν μας Γην, άνω των τετιμημένων νεκρών ημών, δια του φασγάνου του θρησκευτικοφανούς ολοκληρωτισμού της ερήμου και της ερημώσεως.
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 6977.756374 (Β. Γούσιος)
» » ................... (Δ. Μυλωνάς)
Εν θεσσαλονίκη τη 15 Αρτεμισίου (Απριλίου) 2004 μ.΄ Α.Τ.
Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΥΛΩΝΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΓΟΥΣΙΟΣ
Μυθοπλάστες: Δημήτριος Μυλωνάς & Βασίλειος Γούσιος της Ιστορικής Εθνικής (παγανιστικής) εταιρίας ο Δευκαλίων
Απάντηση: Εδώ
Ο Ιουδαιοχριστιανισμός, συνεπώς, ήταν συνώνυμο της αντιγνώσης, όπως μας πληροφορεί ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος Κέλσος…. Έτσι ο Ι. Χρυσόστομος θα μπορεί ελεύθερα να θριαμβολογεί υπέρ αυτών «Ὁ οὐρανός ἔχει μορφὴ σκηνῆς. Ποῦ εἶναι αὐτοὶ ποὺ λέγουν ὅτι ὁ οὐρανὸς κινεῖται; Ποῦ εἶναι αὐτοὶ ποὺ νομίζουν ὅτι εἶναι σφαιρικός; Καὶ οἱ δύο αὐτὲς ἀπόψεις σαρὼθηκαν πιὰ (Προς Ἑβραίους ΙΔ΄, 1)» (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 28, άρθρο «Το οδοιπορικό της αθλιότητας», Μάριος Δημόπουλος, σελίδα 62)
Μυθοπλάστης: Μάριος Δημόπουλος
Απάντηση: Ο Μάριος Δημόπουλος, θεωρώντας πως εις το άρθρο του περί Τελουριακών ρευμάτων, απέδειξε τα όσα λέει, συμπεραίνει αυτά που δεν οφείλει να συμπεράνει. Κατά αρχής δεν υπάρχει Προς Εβραίους Ιδ΄. Συνεπώς κάθε σχολιασμός είναι περιττός. Όμως ακόμη και έτσι:
Σκηνή
Εννοεί ο Άγιος ολόκληρο το στερέωμα, με πλανήτες, γαλαξίες, σύμπαν καλύπτει την γη. Διότι στο Η΄ 1 λέει τα εξής: «δε επί τοις λεγομένοις, τοιούτον έχομεν αρχιερέα, ος εκάθισεν εν δεξιά του θρόνου της μεγαλωσύνης εν τοις ουρανοίς, 2 των αγίων λειτουργός και της σκηνής της αληθινής, ην έπηξεν ο Κύριος, και ουκ άνθρωπος». Συνεπώς πολλά μπορούν να ειπωθούν.
Κινείται
Η μυθολογία όριζε πως ο ουρανός με όλα τα άστρα επί αυτού κινούνταν γύρω από την γη, εφόσον η γη ήταν το κέντρο και η σταθερή έδρα των θεών βάση της Ησιόδεια θεογονίας, και μαζί με τα άστρα του λοιπόν, βυθίζονταν στον Δυτικό Ωκεανό και αναδύονταν από τον Ανατολικό Ωκεανό.
σφαιρικός
Εξ ου και θεωρούνταν ο ουρανός σφαιρικός, πράγμα που είναι λάθος. Η γη κατά τους αρχαίους ήταν ακίνητη, πράγμα που υποστηρίζουν και οι σημερινοί νεοεθνικοί. Βάση της ακινησίας της λοιπόν καταδικάστηκαν σοφοί επειδή την «κίνησαν».
Και ύστερα φάνηκε η γαία η σταθερή και παντοτινή έδρα των αθανάτων που κατέχουν την κορφή του χιονισμένου Ολύμπου αλλά και τα ζοφερά Τάρταρα στα βάθη της (Πηγή Ησίοδος Θεογονία, Έλληνες Κλασσικοί εικονογραφημένοι, εκδόσεις Εύανδρος, σελίδα 8)
Όμως κατά τον κύριο Δημόπουλο, ο ΙουδαιοΧριστιανισμός έφερε την «αντιγνώση» και το μαντείο των Δελφών τις «επιστήμες». Και τα παιδιά του Δημοτικού ξέρουν όμως τι να του απαντήσουν.
Ο «Ομφαλός της Γης» στους Δελφούς. (Πηγή: Περιοδικό Myst, τεύχος 2, άρθρο «Αναζητώντας το μυστικό της Πυθίας», Γεωργία Μεταξά, σελίδα 39)
Ουδεμία σχέση έχουν όλα αυτά με σφαιρική Γη και «Τελουριακά ρεύματα»
Βίντεο: Μέγεθος: 78 kb Διάρκεια: 28΄΄. Ο αρχαίος πολιτισμός ήταν ένα ενιαίο σύστημα φιλοσοφίας, παιδείας, πολιτισμού κ.λ.π. (Πηγή: Αναστασάκης Ραδάμανθυς, τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάββατο 07/02/2004)
Μυθοπλάστης: Αναστασάκης Ραδάμανθυς
Απάντηση: Εδώ
Βίντεο:Μέγεθος: 74 kb Διάρκεια: 28΄΄΄ Ο Κρόνος που έφαγε τα παιδιά του είναι πανηγυριώτικες εκδοχές. Η ελληνική θεολογία έχει διαφορετικές απόψεις (εννοεί γύρω από τα νοήματα αυτά) (Πηγή: Αναστασάκης Ραδάμανθυς, τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάββατο 07/02/2004)
Μυθοπλάστης: Αναστασάκης Ραδάμανθυς
Απάντηση: Εδώ
Βίντεο. Μέγεθος: 26 kb Διάρκεια: 6΄΄ κ. Αναστασάκης Ραδάμανθυς: Ο Ησίοδος είναι ένας παραμυθατζής ποιητής (Πηγή: Αναστασάκης Ραδάμανθυς, τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάβατο 07/02/2004)
Μυθοπλάστης: Αναστασάκης Ραδάμανθυς
Απάντηση: Εδώ
Βίντεο. Μέγεθος: 62 kb Διάρκεια: 24΄΄. Οι θεοί είναι υπαρκτές οντότητες, πανάρχαιοι Έλληνες πατέρες που έζησαν κάποτε. (Πηγή: Αναστασάκης Ραδάμανθυς, τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάβατο 07/02/2004)
Βίντεο: Μέγεθος: 46 kb Διάρκεια: 14΄΄ Ο Χριστιανικός Θεός είναι εξωκοσμικός ενώ οι παγανιστικοί θεοί είναι εσωκοσμικοί (ζουν ή υπάρχουν μέσα στον υλικό κόσμο) και εν τέλει οι αρχαίοι θεοί είναι οι ΦΥΣΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ (Πηγή: Αναστασάκης Ραδάμανθυς, τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάβατο 07/02/2004)
Βίντεο: Μέγεθος: 50 kb Διάρκεια: 15 ΄΄ Οι Έλληνες θεοί ήσαν ιστορικά πρόσωπα και οι άλλοι δεν έχουν σοβαρότητα όταν δεν αποδέχονται αυτήν μας την παραδοχή εφόσον δεν έχουν «γνωρίσει». (Πηγή: Αναστασάκης Ραδάμανθυς, τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάβατο 07/02/2004)
Μυθοπλάστης: Αναστασάκης Ραδάμανθυς
Απάντηση: Εδώ
Βίντεο: Μέγεθος: 78 kb Διάρκεια: 28΄΄ Η θρησκεία μας, διδάσκει την ελευθερία σε αντιπαράθεση με τον Χριστιανισμό που διδάσκει την Αγάπη. (Πηγή: Αναστασάκης Ραδάμανθυς, τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάβατο 07/02/2004)
Μυθοπλάστης: Αναστασάκης Ραδάμανθυς
Απάντηση: Εδώ
Βίντεο: Μέγεθος: 42 kb Διάρκεια: 13΄΄ Στόχος της θρησκείας μας είναι το άτομο να βούλεται ελεύθερα, να γνωρίσει τον εαυτό του και να εναρμονιστεί με τους φυσικούς νόμους. (Πηγή: Αναστασάκης Ραδάμανθυς, τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάβατο 07/02/2004)
Μυθοπλάστης: Αναστασάκης Ραδάμανθυς
Απάντηση: Εδώ
Ραδάμανθυς Αναστασάκης, Ηθοποιός - Καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου (Πηγή: Ραδιοτηλεοπτικός σταθμός «Alter», Εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Φεβρουάριος 2004)
Βίντεο: Μέγεθος: 70 Kb Διάρκεια: 31΄΄ Ο Αναστασάκης Ραδάμανθυς εκτελεί μια «λειτουργία αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας» (;!), εκφωνώντας θρησκευτικό ορφικό ύμνο στο «κεντρικό πυρ» (δηλαδή στην θεά Εστία) (Πηγή: Αναστασάκης Ραδάμανθυς, τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάβατο 07/02/2004)
Μυθοπλάστης: Αναστασάκης Ραδάμανθυς
Απάντηση: Εδώ
Άναψε πάλι η ιερή φλόγα στην ιερή και φωτεινή κορυφή του Λυκαίου όρους....
Η τελετή ξεκίνησε με επιβλητική πομπή ιερέων, νεανίδων και χλαμυδοφόρων η οποία κατέληξε στο κέντρο του σταδίου όπου ο βωμός και η τράπεζα των προσφορών. Πρωθιερέας της θρησκευτικής τελετής που επηκολούθησε ήταν ο γνωστός συγγραφεύς Βλάσης Ρασσιάς.
Δυστυχώς δεν εσυνεχίσθη ο θεσμός των Λυκαίων με τον τρόπο που εξελίσσετο. Δηλαδή με το αρχαιότροπο ή καλύτερο ελληνότροπο θεοσεβικό περιεχόμενο. Αντί γι' αυτό, υπό την «δαμόκλειο σπάθη» του εβραιοχριστιανικού αφορισμού, το 2001 οι γιορτές ήταν μία φολκλορική φιέστα τουριστικού τύπου με ουδαίο πολιτιστικό περιεχόμενο και τοποτηρητή τον γιαχβίτη αντιπρόσωπο?. (Πηγή: Αποθηκευμένη σελίδα της Μηχανής Αναζήτησης Google από τον ιστοχώρο της Τετρακτύος http://www.tetraktys.org)
Μυθοπλάστες: Τετρακτύς & Βλάσης Ρασσιάς
Απάντηση: Εδώ
«Χριστιανικός Ασκητισμός: Ένας ασιατικός θεσμός επιβιώνει μετά από 2.000 έτη στη σημερινή Ευρώπη…» (Πηγή: Περιοδικό «Δαυλός», Τεύχος 259, Εξώφυλλο, Μέση Επικεφαλίδα)
Μυθοπλάστης: Περιοδικό Δαυλός
Απάντηση: Εδώ
Βίντεο: Μέγεθος: 30 kb Διάρκεια: 08΄΄ Ο Ζευς είναι η ζεύξη - διαίρεση της ύλης. (Πηγή: Ντορέττα Πέππα, τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάβατο 07/02/2004)
Μυθοπλάστης: Ντορέττα Πέππα
Απάντηση: Εδώ
Βίντεο: Μέγεθος: 34 kb Διάρκεια: 10΄, Δεν είμαστε ειδωλολατρία αλλά το άγαλμα είναι ο πνευματικός βατήρας προς κάτι ανώτερο (ανάλογα με τις Χριστιανικές εικόνες δηλαδή). (Πηγή: Ντορέττα Πέππα, τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάββατο 07/02/2004)
Μυθοπλάστης: Ντορέττα Πέππα
Απάντηση: Εδώ
Ο Ζευς δεν είναι μόνο η ενέργεια του κεραυνού, είναι ένα ον που είναι ανοιχτό στην επικοινωνία προς τα όντα του σύμπαντος, είναι η ζεύξης των πάντων (Πηγή: Γεώργιος Τσαγκρινός, Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 109, Ένθετο: συνάντηση με ένα παλιό φίλο... Ο Γιώργος Τσαγκρινός μιλάει στο ΤΜ για όλα και για όλους, συνέντευξη στον Παύλο Βουδούρη, σελίδα vi)
Μυθοπλάσης: Γεώργιος Τσαγκρινός
Απάντηση: Εδώ
Φιλοκαλία είναι ο έρως προς τα ωραία σώματα. Η ενασχόληση με τα διάφορα αθλήματα αποβλέπει πάντοτε στην διαμόρφωση ωραίων σωμάτων, τα οποία αποδίδουν ωραία επιτεύγματα προς τιμή των ωραίων Ελλήνων Θεών. (Πηγή: Η αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, Ρ. Αναστασάκης, Μ. Βερέττας, Μ. Δημόπουλος, Μ. Καλόπουλος. Μ. Κιουλαφά, Π. Μαρίνης, Χ. Μήνη, Στ. Μυτιληναίος, Γ. Σπυρόπουλος, Ο. Τουτουνζή, Γ. Τσαγκρινός, Εισαγωγή Εύα Αυλίδου, Εκδόσεις Αρχέτυπο, Έκδοση Α΄ Απρίλιος 2002, Θεσσαλονίκη, σελίδα 54)
Μυθοπλάστης: Μάριος Βερέττας
Απάντηση: Εδώ
Ο Έλληνας γνωρίζει ότι είναι γέννημα της Φύσης... (σελ. 55)
Ο Έλληνας αποκτά της περί Φύσης γνώσεις εξαιτίας του έρωτά του για τη Φύση. Είναι ερωτευμένος με τη σοφία αλλά ο έρωτας του για την Φύση υπερέχει. Ως εκ τούτου, αρνείται να επενδύσει τις γνώσεις του για την «κατάκτηση» ή την «καταστροφή» της Φύσης. Αυτά είναι ανεπίτρεπτες βαρβαρότητες. Αυτά συνιστούν ύβρη. Και ο Έλληνας απεχθάνεται την ύβρη. (σελ. 56)
...η σαρωτική επίθεση εναντίον της Μητέρας Φύσης δια μέσου της τεχνοκρατίας....(σελ. 57)
Βέβαια η ιστορία της επίθεσης εναντίον της Φύσης είναι πολύ παλαιότερη και έχει διαβρώσει τον ψυχισμό δισεκατομμυρίων ανθρώπων εδώ και 16 τουλάχιστον αιώνες. Η ιστορία, δηλαδή, αυτή ξεκινά από την εποχή όπου μια συμμορία πραξικοπηματίων κατέλαβε την εξουσία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και επέβαλε μια εχθρική προς την Φύση θρησκευτική ιδεολογία. Οι φαιοφόροι αυτοί πραξικοπηματίες διακήρυξαν το μίσος εναντίον της Φύσης... (σελ. 59)
...από χέρια ανθρώπων ανεθραμένων με την εχθρική προς την Φύση κατήχηση των φαιοφόρων.... (σελ. 60)
... αλλά και όλων των προηγούμενων θλιβερών αιώνων του φαιοφόρου σκοταδισμού αναθεωρούνται με γνώμονα την υπεράσπιση της Φύσης και της ζωής (σελ. 61)
Από την μια μεριά, λοιπόν, ο έρωτας της Φύσης και της ζωής κι από την άλλη, οι στρατιές των θυμάτων των εχθρικών προς την Φύση και την Ζωή εξουσιαστικών ιδεοληψιών (σελ. 64)
Και αντί για λάτρεις έγιναν «κατακτητές» της Φύσης. Και η Φύση υποχώρησε εμπρός στην καταστροφική τους προέλαση (σελ. 67) (Πηγή: Η αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, Ρ. Αναστασάκης, Μ. Βερέττας, Μ. Δημόπουλος, Μ. Καλόπουλος. Μ. Κιουλαφά, Π. Μαρίνης, Χ. Μήνη, Στ. Μυτιληναίος, Γ. Σπυρόπουλος, Ο. Τουτουνζή, Γ. Τσαγκρινός, Εισαγωγή Εύα Αυλίδου, Εκδόσεις Αρχέτυπο, Έκδοση Α΄ Απρίλιος 2002, Θεσσαλονίκη, σσ. 55, )
Μυθοπλάστης: Μάριος Βερέττας
Απάντηση: Εδώ
ΕΑΝ Ο ΓΙΑΧΒΕ ΔΕΝ ΕΠΝΙΓΕ ΣΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΟΥ ΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΡΙΚΕΣ ΔΕΚΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΘΩΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΦΑΝΙΖΕ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ, ΠΟΣΟ ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΘΑ ΗΜΑΣΤΑΝ ΟΛΟΙ!
ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟΝ ΕΝΑ ΥΙΟ (ΕΠΙΣΗΜΩΣ)!
ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΝΑ ΕΥΧΗΘΗΤΕ ΥΓΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΥΣΤΥΧΕΙΣ ΤΩΝ ΠΛΗΓΕΝΤΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ. ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΞΗΓΗΣΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ "ΘΕΟ" ΣΑΣ. ΚΑΙ "ΜΕΤΡΗΣΤΕ"¨ΤΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΩΝ.
Μυθοπλάστης: Στέφανος Βαβούρας, ʼστρον Υπολογιστές Θεσσαλονίκη, επιστολή προς τον ανώνυμο Απολογητή. (astron@astron.gr)
Απάντηση: Εδώ
Βίντεο: Μέγεθος 34 Kb. Διάρκεια: 15΄΄ Το τι είναι μια θρησκεία φαίνεται από τους καρπούς της όταν επικρατεί σε μια κοινωνία. Το τι είναι η ελληνική θρησκεία του Δωδεκαθέου, φαίνεται από τον κλασσικό πολιτισμό που έφτιαξε (Πηγή: Παναγιώτης Μαρίνης, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας αρχαιοφίλων και μέλος της Επιτροπής για την αναγνώριση της Ελληνικής θρησκείας του 12θέου Τηλεοπτικός σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάβατο 07/02/2004)
Μυθοπλάστης: Παναγιώτης Μαρίνης
Απάντηση: Εδώ
Εγκυκλοπαίδειες
1.Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμοι Γ΄, Στ΄, Ζ΄, Ε΄
Αρχαία Γραμματεία
1. Ομήρου Ηλιάδα
Βιβλία
01. Αιγυπτιακές Πυραμίδες, Ελλήνων έργον, Karl Brighton, Εκδόσεις Κάδμος
02. Ο Μονοθεϊσμός στην αρχαία Ελλάδα, Στέφανος Μυτιληναίος, εκδόσεις Νέα Θέσις
03. Εξωγήινοι, ναι υπάρχουν, τι είπαν και έγραψαν οι αρχαίοι έλληνες, εκδόσεις Κάδμος
04. Τα αρχεία της χαμένης Γνώσης, Παναγιώτης Τουλάτος, εκδόσεις Άμμων
05. «Άραι», Ι. Θ. Κακριδή, Εκδόσεις Ιδεοθέατρον Ραδάμανθυ -Αναστασάκη, Αθήνα 2000
06. «Κέλσος, Αληθής Λόγος», Εκδόσεις Θύραθεν Επιλογή, Θεσσαλονίκη
07. 15 Εσταυρωμένοι & Αναστημένοι σωτήρες, Γεώργιος Γρηγορομιχελάκης, Εκδόσεις Δαδούχος, Θεσσαλονίκη 2003
08. Μια ιστορία Αγάπης, Βλάσης Ρασσιάς, Εκδόσεις Ανοιχτή Πόλη
09. Βυζάντιο, αυτοκράτορες, κλήρος και Ελληνισμός, Στυλιανός Μιχόπουλος, εκδόσεις, ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ
10. Παγανιστικός Ελληνισμός ή Ελληνορθοδοξία;, π. Γ. Μεταλληνός
11. Mιχάλης Θ. Καλόπουλος, Βιβλική Θρησκεία, Το Μεγάλο Ψέμα, στην Σκιά του Γίγαντα Ελληνισμού
12. Σπύρος Φίλος, Κριτική στο βιβλίο «ΜΙΧΑΛΗΣ Θ. ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΒΙΒΛΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ, Το Μεγάλο Ψέμα , ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΓΙΓΑΝΤΑ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, Η οριστική απομυθοποίηση των βιβλικών ηρώων υπό το φως του ελληνικού μύθου, , Σελίδες 392, ΘΕΣ/ΝΙΚΗ 1995», Αθήνα 2000
13. Η αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, Ρ. Αναστασάκης, Μ. Βερέττας, Μ. Δημόπουλος, Μ. Καλόπουλος. Μ. Κιουλαφά, Π. Μαρίνης, Χ. Μήνη, Στ. Μυτιληναίος, Γ. Σπυρόπουλος, Ο. Τουτουνζή, Γ. Τσαγκρινός, Εισαγωγή Εύα Αυλίδου, Εκδόσεις Αρχέτυπο, Έκδοση Α΄ Απρίλιος 2002, Θεσσαλονίκη.
14. Ancient Mysteries by Peter James and Nick Thorpe
15. Η Λύτρωση του Προμηθέα, εκδόσεις Ιδεοθέατρον
16. Οι αργοναύτες επιστρέφουν, εκδόσεις Ιδεοθέατρον
Περιοδικά
01. Ιχώρ, τεύχη 1, 2, 6, 7, 9, 13, 14, 15, 16, 20, 28, 29, 30, 35-36, 38, 41, 42, 43, 47, 48,55
02. Τρίτο Μάτι, Τεύχη 95, 96, 102, 103, 109, 119
03. Myst, τεύχη 1,2
04. Δαυλός, τεύχη 62, 162, 179, 186, 192, 194, 196, 204, 212-213, 216, 229, 230, 231, 236 -237, 258, 259, 268, 272-273
05. Αέροπος, τεύχος 51
06. Άβατον, τεύχος 44)
07. Ιδεοθέατρον, τεύχος 14
08. Ησίοδος Θεογονία, Έλληνες Κλασσικοί εικονογραφημένοι, εκδόσεις Εύανδρος
09. Ιστορία εικονογραφημένη, τεύχος 36
Διαδίκτυο
1. http://web.utk.edu/~blyons/centaur.html
2. http://www.fourakis.gr/frameset/photo.htm
3. http://www.ysee.gr
4. http://www.myriobiblos.gr
5. http://www.ethnikoi.org
6. http://digital.tanea.gr/
7. http://www.amazon.com/
Τηλεοπτικοί σταθμοί
1. Alter, Εκπομπή «Οι Πύλες του Ανεξήγητου» Νοέμβριος 2004., Εκπομπή «Αθέατος Κόσμος», Τρίτη 19 Οκτωβρίου 200, Εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάββατο 07/02/2004, εκπομπή Αθέατος Κόσμος - Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2004, απογευματινό δελτίο ειδήσεων, Σάββατο 11 Ιουνίου 2004
Εφημερίδες
1. Έθνος, Πέμπτη 6 Μαρτίου 1997