ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ & ΣΧΗΜΑΤΑ ΟΞΥΜΩΡΑ

 

ΟΙ ΓΡΑΙΚΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

(Κατά: Ευάγγελου Μπεξή, περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 29, σελίδα 2)

 

Χτυπούσε άσχημα και καταγγελτικά στα που η ελληνική ψυχή, η ελευθερία που «εκεί μέσα κατοικούσε», ξύπνησε από τα παιδιά της, τους Έλληνες, όχι τους Ρωμιούς, όχι τους Γραικούς ή τους Greeks, αλλά τους Έλληνες…(Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 29, Εκδοτικό σημείωμα, Ευάγγελος Μπεξής, εκδότης και αρχαιολόγος , σελίδα 2)

 

Μυθοπλάστης: Ευάγγελος Μπεξής, εκδότης Ιχώρ και αρχαιολόγος (Εκδόσεις Εύανδρος και Επιστημονική Εστία)

Απάντηση: Εδώ

 

 ΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΕΚΑΨΑΝ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ

(Κατά: Μιχάλη Καλόπουλου, Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 38, «Θαύματα, αλήθειες και υπερβολές», Μιχάλης Καλόπουλος, σελίδα 81)

(Κατά: Ευάγγελου Μπεξή, Περιοδικό «Ιχώρ», τεύχος 38, «Σημείωμα Εκδότη»  σελίδα 2 &3)

(Κατά: Βασίλη Μισύρη, Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 30, άρθρο «Το φουσάτο των Μελαχλαίνων», σσ. 62 - 63)

(Κατά: Μάριου Δημόπουλου, Περ. Ιχώρ, τ. 28, άρθρο «Ποιησομαι δε τον αγώνα προς Έλληνας πρώτον, το οδοιπορικό της αθλιότητας», σσ. 60, 61)

 

Κάποτε η θρησκεία γκρέμισε σωρηδόν τα περικαλλή αρχιτεκτονήματα των αρχαίων Ελλήνων, έκαιγε βιβλιοθήκες και εξόριζε φιλοσόφους. Σήμερα εμείς δεν κάνουμε τίποτα από όλες αυτές τις βαρβαρότητες, απλώς του απομυθοποιούμε, κάτι που είναι απαραίτητο, αληθινό και αιώνιο (Πηγή: Περιοδικό «Ιχώρ», τεύχος 38, «Θαύματα, αλήθειες και υπερβολές», Μιχάλης Καλόπουλος, σελίδα 81)

 

Και μην παρασύρεστε από τις «Σειρήνες» που διαδίδουν ότι εκτιμούν και θαυμάζουν και αυτοί την αρχαία Ελληνική Γραμματεία. Ότι τάχα τα αρχαία Ελληνικά κείμενα είναι θαυμάσια, διδακτικά και αξιολογότατα…

Όλα αυτά είναι μπούρδες, και κουβέντες να κάνουμε… Διότι αλλιώς, γιατί για αιώνες τα έσπρωχναν στο «πυρ το εξώτερον» και κατάφεραν ελάχιστα να διασωθούν έως εμάς; Πώς τολμούν και μιλάνε; Αυτοί οι υποκριτές, οι μαυροφορεμένοι δήμιοι της Ελληνικής σκέψης, που αφού την κουτσούρεψαν, της «άλλαξαν τα καντήλια», τολμάνε τώρα να την επαινούν, και να μυξοκλαίνε κάποιοι από αυτούς για το ότι είναι κρίμα που δεν διασώθηκαν περισσότερα… Μοιρολογίστρες επί πληρωμή, που άλλες φορές και πάλι, τολμούν αναίσχυντα να εμφανίζονται μέχρι και σωτήρες των κειμένων, όταν τα χέρια τους ακόμη, κυτταρικά, έχουν σημάδια της κάπνας από τις πυρές του μίσους, όπου «εξάγνισαν» την αρχαία προγονική σκέψη, ως ολοκαύτωμα - προσφορά στα είδωλα της αμάθειας, της παραφροσύνης και της ανωμαλίας που είχαν βαθιά μέσα στο αρρωστημένο μυαλό τους. Ναι, αρρωστημένοι και συμπλεγματικοί εχθροί της γνώσης και της αλήθειας, της επιστήμης και της προόδου και του περήφανου ανθρώπινου είδους, που ήθελαν να το μεταμορφώσουν σε ανθρωπάκια μαυροντυμένα, κακεχτικά, με μυαλό κατσαρίδας, που το μόνο που θα καταφέρνει, θα είναι απλά να επιβιώνει. Και όταν αυτοί μιλάνε για αρχαία Ελληνική γραμματεία, να φοβάστε… Να φοβάστε την διαστροφή, την παρανόηση, τον τραβεστισμό εν τέλει, και την πλήρη αλλαγή των νοημάτων εκείνων, που αυτοί τα έκαναν όμοια με τους εαυτούς τους…να είναι καλά οι παππούδες μας, που έγραψαν τόσα πολλά, ούτως ώστε όσα και αν κάψαν οι δήμιοι του Ελληνισμού, πάλι κάτι έμεινε. Κοντά 2.000 έργα τους ξέφυγαν…Με το «ΙΧΩΡ» αλλάξαμε τα δεδομένα και προβληματίζουμε καθημερινά τον Έλληνα για τα παραμύθια που έχει μάθει ως τώρα…θέλουν δεν θέλουν, η Ελληνική νεολαία θα ξυπνήσει και αυτή. Είναι απλά υπόθεση χρόνου, και η κλεψύδρα του δικούς τους χρόνου τελειώνει. Αρκετά μίλησαν, αρκετά έκαναν, ώρα ήρθε η ώρα να ακούσουν και να δουν, να νιώσουν την δύναμή μας. (Πηγή: Περιοδικό «Ιχώρ», τεύχος 38, «Σημείωμα Εκδότη» [Ευάγγελου Μπεξή, αρχαιολόγου] σελίδα 2 &3)

 

Οι μοναχοί της Κωνσταντινούπολης…αυτοί οι καταστροφικοί υπηρέτες του Θεού.. λυσσαλέοι εχθροί των γραμμάτων, ξεφορτώνονται ακόμη και τα ωραία χειρόγραφα των πατέρων της Εκκλησίας, σαν πράγματα άχρηστα σ΄ένα πιστό του Θεού, που με την άγνοιά του κερδίζει τον παράδεισο (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 30, άρθρο «Το φουσάτο των Μελαχλαίνων», Βασίλης Μισύρης, σσ. 62 - 63)

 

Ως εκ τούτου, ο κυριότερος εχθρός του υπήρξε ο ελληνικός Πολιτισμός και τρόπος του σκέπτεσθαι. Πολλά είναι τα γεγονότα που συνηγορούν υπέρ αυτής της απόψεως: α) ο εμπρησμός βιβλιοθηκών και το κάψιμο βιβλίων. Αν στόχος του ιουδαιοχριστιανισμού ήταν απλώς η κατάργηση των παγανιστικών θρησκειών, τότε για ποιο λόγο το πολιτικοθρησκευτικό κατεστημένο του Βυζαντίου πυρπόλησε βιβλιοθήκες κι έκαψε βιβλία αρχαίων φιλοσόφων και ποιητών (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 28, άρθρο «Ποιησομαι δε τον αγώνα προς έλληνας πρώτον, το οδοιπορικό της αθλιότητας», Μάριος Δημόπουλος, σελίδα 60)

 

Τίποτα δεν είναι πιο εσφαλμένο από τον ισχυρισμό ότι τάχα οι μοναχοί, ως σώμα, προσέφεραν υπηρεσίες στα γράμματα. Είχαν ξεκάθαρα αποδείξει το μίσος τους για την φιλομάθεια των λεγομένων ειδωλολατρών, ενώ η αποσπασματική διάσωση κάποιων κλασσικών αριστουργημάτων οφείλεται κατά κανόνα σε απλή τύχη. Οι μοναχοί κατέστρεψαν ή παραποίησαν αναρίθμητα αρχαία κείμενα. (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 28, άρθρο «Ποιησομαι δε τον αγώνα προς έλληνας πρώτον, το οδοιπορικό της αθλιότητας», Μάριος Δημόπουλος, σελίδα 61)

 

Μυθοπλάστης: Μιχάλης Καλόπουλος, Ευάγγελος Μπεξής, Μάριος Δημόπουλος, Βασίλης Μισύρης

Απάντηση: Εδώ

 

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΟΝΟΘΕΪΣΤΙΚΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΓΝΩΣΗ

(Κατά: Ευάγγελου Μπεξή, Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, Εκπομπή Χωρίς Μοντάζ ΙΙ, 05 Ιουλίου, 2004)

 

Βίντεο. Μέγεθος: 855Kb - Διάρκεια: 6΄ 53΄΄. Μπεξής Ευάγγελος, Εκδότης περιοδικού Ιχώρ. Ο Μπεξής Ευάγγελος, εκδότης του «αρχαιολατρευτικού» περιοδικού Ιχώρ, υποστηρίζει πως οι τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες, ο Χριστιανισμός, ο Ιουδαϊσμός και ο Μωαμεθανισμός κλειδώνουν και απαγορεύουν σε πολλούς την γνώση με τα κέντρα εξουσίας τους, εν αντιθέσει με την αρχαία Ελλάδα και τον Ελληνικό τότε κόσμο, όπου ο καθείς είχε πρόσβαση σε αυτήν, δια μέσω των βιβλιοθηκών και των βιβλίων ώστε ο καθείς μπορούσε να την προσεγγίσει. Ταυτόχρονα υποστηρίζει πως σήμερα δεν συμβαίνει κάτι ανάλογο...(Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, 05/06/2004)

 

Μυθοπλάστης: Ευάγγελος Μπεξής, αρχαιολόγος

Απάντηση: Στο ίδιο βίντεο, λίγα λεπτά αργότερα την στιγμή που ο Γεωργαντάς Κωνσταντίνος υποστηρίζει πως πριν την αρχαιότητα έσβησε ένας πιο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός, του οποίου όμως η γνώση πέρασε δια μέσω των μυστών σε ορισμένους επόμενους ηθικά «ανώτερους» ανθρώπους και όχι σε όλους, και ενώ βάλλεται από τον συντονιστή της εκπομπής δημοσιογράφο Χαρδαβέλλα περί «εκλεκτών» - μυημένων ανθρώπων, ο Μπεξής Ευάγγελος προστρέχει να υπερασπιστεί τον Γεωργαλά Κωνσταντίνο περί γνώσης που πρέπει να «χειραγωγείται» (μυητικής γνώσης)...

 

Κωνσταντίνος Γεωργαντάς, Δικηγόρος Ερευνητής. (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, 05/06/2004)

 

Λοιπόν πώς επικαλείται ταυτόχρονα την δημοκρατία επάνω στην γνώση και ταυτόχρονα υποστηρίζει μυητικές διαδικασίες απαγόρευσης της γνώσης; Πώς κατηγορεί τον Χριστιανισμό - Μωαμεθανισμό - Ιουδαϊσμό για χειραγώγηση της γνώσης και ταυτόχρονα επικροτεί διαδικασίες απόκρυψής της (μύηση) στην αρχαία θρησκεία;

Και μια Ερώτηση προς τον Μπεξή Ευάγγελο: ποίος είναι ο άξιος που θα κρίνει ποιος θα είναι ο επόμενος ικανός και εκλεκτός να μυηθεί στην επιστημονική γνώση; Ο συγκεκριμένος μυημένος παγανιστής ιερέας -ιεροφάντης; ή γενικά ολόκληρο το παγανιστικό ιερατείο;

 

ΟΙ ΜΑΣΚΩΤ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ 2004 ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΑ

& ΠΡΟΣΒΑΛΟΥΝ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

(Κατά: Ευάγγελου Μπεξή, περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 21, σημείωμα εκδότη, σσ. 2 - 3)

(Κατά: Κανενός, περιοδικό Ι΄χώρ, τεύχος 20, Ελλάς Δημοκρατία 2004 - Φοίβος και Αθηνά, σσ. 10 - 11)

(Κατά: Ζαζαμπίδη Κωνσταντίνου, περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 21, Επιστολές αναγνωστών, σελίδα 6)

(Κατά: Βασίλη Παπαλεξόπουλου, Σταθμός Alter, Εκπομπή Αθέατος Κόσμος, Σάββατο 07/02/2004)

 

Οι Νέες Μασκώτ. Ο Κίτσος και η Χάϊδω. Ευτυχώς οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 απέχουν αρκετά για να μπορέσουν να διορθωθούν ορισμένα λάθη που τυχόν έχουν γίνει. Σ’ αυτό το πνεύμα λοιπόν πιστεύουμε ότι οι συγκεκριμένοι «Φοίβος» και «Αθηνά» ως μασκώτ της Ολυμπιάδας δεν είναι αρκετά επιτυχημένες με το πνεύμα των «νέων Ολυμπιακών αγώνων». Γι’ αυτό μετά από πολύ σκέψη και έρευνα, ψάξαμε και βρήκαμε δύο νέες μορφές που μπορούν να αντικαταστήσουν το δίδυμο «Φοίβος και Αθηνά». Δύο μορφές από ειδώλια της ελληνικής προϊστορίας και συγκεκριμένα της νεολιθικής περιόδου, που πιστεύουμε ότι μπορούν επάξια να μας εκπροσωπήσουν στην νέα Ολυμπιακή τάξη, με όλο το συμβολισμό που περιέχουν. Απευθυνόμαστε λοιπόν στην κα Αγγελοπούλου Δασκαλάκη, στον κ. Ευαγ. Βενιζέλο ως υπουργό πολιτισμού, αλλά και σε όλους τους αρμόδιους φορείς και τους καλούμε να αντιμετωπίσουν με την ανάλογη σοβαρότητα την πρότασή μας, όπως και εμείς αντιμετωπίζουμε τη δική τους. Προτείνουμε λοιπόν το δίδυμο που πιστεύουμε ότι θα γοητεύσει.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Οποιαδήποτε ομοιότης με πρόσωπα, πράγματα κι ονόματα είναι εντελώς συμπτωματική. (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 21, Εκδοτικό σημείωμα, Ευάγγελος Μπεξής, σσ. 2 - 3)

 

Κύριε Μπεξή

Σας «ακούω» και σας «βλέπω» τα τελευταία χρόνια.

Με την εμφάνιση των Μασκώτ Φοίβου και Αθηνάς, είδα να αντιδράτε στην προσπάθεια γελιοποίησης των. Ταυτοχρόνως προτρέπετε και εμάς να αντιδράσουμε όπως ο καθείς νομίζει.

Μια «θέση» θα ήταν: Φωτογραφία Απόλλωνος και Αθηνάς με ονόματα, επώνυμα και επίθετα κάτω από αυτήν. Υπάρχουν υπεράρκετα και μάλιστα κάποια είναι «κλεμμένα» από την εκκλησία μας...(αναφέρει ονόματα θεού Απόλλωνα και θεάς Αθηνάς)...

Ζαζαμπίδης Κωνσταντίνος  (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 21, Επιστολές αναγνωστών, Ζαζαμπίδης Κωνσταντίνος, σελ. 6)

 

Ας μην φοβόμαστε επειδή μας βάπτισαν «δούλους», μπορούμε να σπάσουμε τα δεσμά μας και να αντικρύσουμε το καθάριο φως του Ηλίου. Ο Φωτοδότης ήλιος, ο Φοίβος Απόλλων, ο Μουσηγέτης Ιατρός των Δελφών, θα ξαναδώσει την λάμψη του εδώ σε αυτά τα χώματα μετά από 2500 χρόνια ανεκτίμητη προσφορά για όλο την ανθρωπότητα....

Ας ξεκαθαρίσουμε όμως το αρχικό μας ερώτημα:

Τι θα είναι η Ελλάδα για τον Ευρωέλληνα το 2004;

Την απάντηση μας την έδωσε η Ολυμπιακή Επιτροπή: «Φοίβος και Αθηνά»

Ποιος να μας τόλεγε ότι ο ΑΠΟΛΛΩΝ ΙΗΤΡΟΣ (Όρκος Ιπποκράτη) και η ΑΘΗΝΑ σύμβολο της Σοφίας θα ήταν μασκώτ κατά του Aids.

Πραγματικά με τέτοιου είδους «Προφύλαξη» καμιά ασθένεια, όποια και αν είναι αυτή, δεν θα είναι δυνατόν να προσβάλει την ανθρωπότητα. Λέτε να το σκέφτηκε έτσι η Ολυμπιακή επιτροπή;

Δεν νομίζουμε γιατί κάτι τέτοιο δεν ακούσθηκε.

Ακούσαμε όμως ότι τα εν λόγω ανθρωπάκια-προφυλακτικά, ήταν πιστές αντιγραφές από ειδώλια παιδικών παιχνιδιών του 700 π.Χ.. Ας είναι έτσι, αλλά από αυτό το γεγονός μέχρι την ονομασία των συμβόλων σαν τον Απόλλωνα και την Αθηνά, προσβάλλει και λοιδωρεί κάθε έννοια συμβολισμού και αυτού του Παρθενώνα (Αθηνά) και των Δελφών (Απόλλων)

Αυτές οι καρικατούρες συνοδεύουν μόνο την έννοια «Olympic Games».

Εμείς όμως οι Έλληνες λέμε ότι δεν ήταν παιχνίδια αλλά αγώνες.

Βλέπετε όμως ότι ήταν κάποιοι θέλουν να μας λοιδωρήσουν προσπαθούν με κάθε τρόπο να μας περάσουν την ιδέα ότι:

Όταν ο αρσιβαρίστας σηκώνει στις πλάτες του 200-300 κιλά, παρ’ όλο που είναι με την ψυχή στο στόμα απ’ την υπερπροσπάθεια των μυώνων, του σκελετού, του νου, για το μέγιστο κατόρθωμα, επιμένουν ότι, πρόκειται για παιχνίδια όπως «περνά, περνά η μέλισσα...»

Αυτά τα τερτίπια δεν έχουν σχέση με το πνεύμα της Ολυμπιάδας. Οι Ολυμπιακοί αγώνες είναι ή αγώνες ή τίποτα.

Παιχνίδια δεν υπάρχουν στους αγώνες γιατί ποτέ δεν υπήρξαν τέτοια, τουλάχιστον στους προγόνους μας, οι οποίοι αν μη τι άλλο, διέθεταν ιστορική μνήμη. Εγνώριζαν ότι ήταν της ίδιας φυλής, ανήκαν σε ένα έθνος. Διότι έθνος είναι μια οντότητα που αν δεν γνωρίζει από που ξεκίνησε γιατί να ξέρει που πάει.

Να είμαστε σίγουροι ότι αν απουσίαζαν αυτοί οι «κάποιοι», το 2004 θα ήταν χρονολογία της νέας επανελλήνισης της ανθρωπότητας.

Τώρα αν αυτοί οι κάποιοι επιμείνουν να παίζουν «κουκλοθέατρο προφυλακτικών» με την νοημοσύνη μας, ας το παίξουν μόνοι τους. Δεν θα τους κάνουμε το χατίρι για τα «παιχνίδια» είναι γι’ αυτούς. Αυτοί παίζουν με τον «καημό» του Έλληνα, προσπαθώντας να τον μεθύσουν με την ύλη και να τον «πνίξουν» μέσα σ’ αυτήν.

Ο «καημός» αυτός όμως του Έλληνα... ξέρει να κολυμπάει. Θέλει να ξανανιώσει την ευτυχία του γέρου-Διαγόρα, που σκαρφαλωμένος επάνω στους ώμους των δύο υιών του των Ολυμπιονικών δέχονταν τις επευφημίες του Σταδίου. «Δεν αξίζει πια να ζεις Διαγόρα! Τέτοια ευτυχία πως να την αντέξεις;»

Με τέτοια «κουκλόπανα» όμως ασχολείται η Ολυμπιακή Επιτροπή που φυσικά δεν έχει την παραμικρή σχέση με την λιτή, σοβαρή, απέριτη Ελλανόδικο επιτροπή. Σημεία των καιρών θα πείτε!

Μα από άλλα «σημεία» συγκεκριμένα, του εγκέφαλου του Έλληνα, ξεπήδησε αυτή η λαμπρή και φωτεινή ιδέα, που μεταφέρθηκε στα πέρατα της γης για να γιορτάσει  αυτή η Μάνα - Γη, μαζί με τα παιδιά της. Και η μάνα γιόρταζε κάθε τέσσερα χρόνια!

Μα κάποιο χέρι άνανδρο, αυτοκρατορικό, θεοκρατικό, έδωσε τέλος στην γιορτή και τα παιδιά δεν ξαναγιόρτασαν την Μάνα, προσωρινά όμως!

Τα «σκανδαλιάρικα» παιδιά ξανασήκωσαν την Μάνα που μετά τόσους αιώνες της είχαν τσακίσει το κορμί.

Μια μάνα αγνώριστη από το «lifting» του 2004

Πώς έγινε και φυλάκισαν αυτή τη Μάνα, την Μάνα της Δημοκρατίας;

Την απάντηση δίνει ο ποιητής:

«Ε! Σείς! της γης ψοφίμια....»

(Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 20, Ελλάς Δημοκρατία 2004 - Φοίβος και Αθηνά, «κανένας», σσ. 10 - 11)

 

Βίντεο: Μέγεθος: 28 Kb - Διάρκεια: 7΄΄ Ο εξευτελισμός του Φοίβου και της Αθηνάς σε κουκλάκια είναι αμαρτία, ας το πούμε, με χριστιανική έννοια (Πηγή: Εκπομπή Χωρίς Μοντάζ ΙΙ, Σάββατο 07/02/2004, Σταθμός Alter, Ελλάς, Βασίλης Παπαλεξόπουλος, λάτρης Πατρώας θρησκείας)

 

Μυθοπλάστης: Ευάγγελος Μπεξής, αρχαιολόγος, «Κάνενας» [σύνταξη περιοδικού Ιχώρ], Βασίλης Παπαλεξόπουλος

Απάντηση: Εδώ

 

ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ & ΟΧΙ ΡΩΜΙΩΝ

(Κατά: Περιοδικού Δαυλός, τεύχος 243)

(Κατά: Ευάγγελου Μπεξή, τεύχος 29, Εκδοτικό σημείωμα, σελίδα 2)

 

 

«Πώς η “απ’ τα κόκαλα των Ελλήνων” ελευθερία έγινε “Ελληνοχριστιανισμός” (Πηγή: Περιοδικό «Δαυλός», τεύχος 243, εξώφυλλο, κάτω επικεφαλίδα)

Προφητικά ο μεγάλος εθνικός μας ποιητής το είχε πει στον ύμνο της Ελευθερίας «ἀπ’ τὰ κόκκαλα βγαλμὲνη τῶν Ἑλλήνων τά ἱερὰ» και αυτό «τῶν Ἑλλήνων» χτυπούσε άσχημα και καταγγελτικά στα αυτιά των κατακτητών της γης και των συνειδήσεών μας. Χτυπούσε άσχημα που η Ελληνική ψυχή, η ελευθερία «ἐκεῖ μέσα ἐκατοικοῦσε», ξύπνησε απ’ τα παιδιά της , τους Έλληνες, όχι τους Ρωμιούς, όχι τους Γραικούς ή τους Greeks αλλά τους Έλληνες, που τα κόκκαλα των προγόνων τα ιερά τους προστάζουν το καθήκον τους. Και σήμερα, πιο δυνατά από τότε, εμείς τα παιδιά και τα εγγόνια εκείνων, ναι, σήμερα εμείς, φιλάμε αυτά τα κόκκαλα, σκύβουμε το κεφάλι ευλαβικά στην μνήμη τους, και φωνάζουμε ότι τα ιερά αυτά κόκκαλα δεν θα ξεχαστούν. Αυτές οι ψυχές ποτέ δεν θα χαθούν. Τα λόγια τους ποτέ δεν θα σβήσουν. (Πηγή: Περιοδικό «Ιχώρ», Τεύχος 29, Σελίδα 2 «Εκδοτικό Σημείωμα», Ευάγγελος Μπεξής, αρχαιολόγος)

 

Μυθοπλάστης: Περιοδικό Δαυλός & Ευάγγελος Μπεξής περιοδικό Ιχώρ

Απάντηση: Εδώ

 

Ο ΔΙΑΣ ΔΕΝ ΘΕΛΗΣΕ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΣΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

(Κατά: Γεώργιου Τσαγκρινού - Ευάγγελου Μπεξή, Ησίοδος Θεογονία Εικον., εκδ. Εύανδρος, σσ. 43 - 44)

 

Αριστερά: Γεώργιος Τσαγκρινός, διευθυντής του περιοδικού Ιχώρ. Δεξιά: Ευάγγελος Μπεξής, Εκδότης του περιοδικού Ιχώρ (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή Οι Πύλες του Ανεξήγητου, Σάββατο 19/11/2005 & Χωρίς Μοντάζ ΙΙ, 05/06/2004)

 

Για τον Προμηθέα όμως τίποτα δεν είχε τελειώσει. Από την αιώνια φλόγα, που έκαιγε στο εργαστήρι του Ηφαίστου άναψε με κούφιο καλάμι... την φωτιά που θα έδινε και πάλι το φως στους ανθρώπους.

Με δέος τον υποδέχτηκαν αυτοί, όταν τον είδαν να βαστάει την αναμμένη δάδα. Η ζωή τους θα μπορούσε να κυλήσει και πάλι αρμονικά.

Όμως όταν ο Δίας είδε από ψηλά την γη φωτισμένη..

..άστραψε και βρόντηξε απ’ την κορφή του ιερού βουνού.. και δίνει διαταγή να συλλάβουν μόνο τον Προμηθέα, γιατί λυπόταν να τιμωρήσει πάλι τους ανθρώπους...  (Πηγή: Ησίοδος Θεογονία, Έλληνες Κλασσικοί εικονογραφημένοι, εκδόσεις Εύανδρος, σελίδα 44)

 

Μυθοπλάστες: Ευάγγελος Μπεξής & Γεώργιος Τσαγκρινός

Απάντηση: Εδώ

 

Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΧΑΡΑΣ & ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ

(Κατά: Ευάγγελου Μπεξής, Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 56, σημείωμα εκδότη, σσ. 4-5)

 

Ευάγγελος Μπεξής, εκδότης του περιοδικού Ιχώρ. (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, 05/06/2004)

 

Και αυτό φοβάστε. Την δημοσιότητα. Το ξύπνημα του υπόδουλου. Που του στερήσατε την χαρά της ζωής, της διασκέδασης και του έρωτα, της τέχνης και της δημιουργίας, της επιστήμης, του αθλητισμού, της μουσικής και που σας εύρισκε πάντα «μπάστακα» μπροστά του. Μην τραγουδήσεις και χορέψεις, αμαρτία· μην κάνεις έρωτα αν δεν τεκνοποιήσης, αμαρτία· μην κάνεις αθλητισμό - γυμνά σώματα, ιδρώτας, αμαρτία· τι τι θες τις επιστήμες, αμαρτία· να είσαι μουτζούφλης για να γίνεις άγιος και να σωθείς, γιατί αν χαίρεσαι είναι αμαρτία. Αλλά ο υπόδουλος Ελληνικός λαός αιώνες τώρα σας έγραφε κανονικά... (Πηγή: Ευάγγελος Μπεξής,  Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 56, Σημείωμα Εκδότη, σσ. 4-5)

Μυθοπλάστης: Ευάγγελος Μπεξής

Απάντηση: Εδώ

 

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΥΜΙΑ ΤΟΥ «ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑ»;

 (Κατά: Ευάγγελου Μπεξή, αρχαιολόγου, Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 2, σσ. 12-23)

(Κατά: Ευάγγελου Μπεξή, Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, Οι Πύλες του Ανεξήγητου, Σάββατο 19/11/2005)

 

Αριστερά: Η «μούμια» του Αγαμέμνονα. Γιατί μας κρύβουν την αλήθεια; (Πηγή: Ευάγγελος Μπεξής, αρχαιολόγος εκδότης Ιχώρ, Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 2, άρθρο «Η Μούμια του Αγαμέμνονα. Γιατί μας κρύβουν την αλήθεια;», σσ. 12-13)

Δεξιά: Βαγγέλης Μπεξής. Εκδότης Περιοδικού Ιχώρ. (Πηγή: Τηλεοπτικός  Σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάββατο 07/02/2004)

 

Η «μούμια» του Αγαμέμνονα. Γιατί μας κρύβουν την αλήθεια;

Η έκπληξη ήταν τεράστια, όταν σηκώνοντας την γνωστή πλέον χρυσή προσωπίδα ανακάλυψαν ότι ο νεκρός ήταν ταριχευμένος δηλ. ήταν «μούμια». Αξίζει δε τον κόπο να παραθέσουμε το απόσπασμα, όπου ο ίδιος ο Σλήμαν αφηγείται το περιστατικό ανεύρεσης του νεκρού:

«Το στρογγυλό πρόσωπο με όλη του την σάρκα είχε διατηρηθεί θαυμάσια κάτω από την βαρειά χρυσή προσωπίδα. Δεν υπήρχε ούτε ίχνος από τα μαλλιά, αλλά τα δύο μάτια διακρίνονταν τέλεια, όπως και το στόμα, το οποίο λόγω του τεραστίου βάρους που είχε δεχθεί, ήταν διάπλατα ανοιχτό, αποκαλύπτοντας 32 όμορφα δόντια. Όλοι οι γιατροί που ήλθαν να δουν τον νεκρό συμπέρανα από τα δόντια ότι ο άνδρας αυτός πρέπει να είχε πεθάνει στην νεαρή ηλικία των 35 ετών. Η μύτη είχε τελείως εξαφανισθεί». Με σχόλιο του αργότερα σε ανακοίωσή του στον ελληνικό τύπο δηλώνει: «... ο νεκρός  ανταποκρίνεται πλήρως στην εικόνα που εδώ και πολύ καιρό είχε πλάσει η φαντασία μου για τον πανίσχυρο Αγαμέμνονα». Τα νέα ταξιδεύουν γρήγορα, ο κόσμος ενθουσιάζεται, «βρέθηκε ο νεκρός Αγαμέμνονας, ο θρυλικός βασιλιάς των Μυκηνών». Ένα κύμα ενθουσιασμού σαρώνει την Ελλάδα μπροστά στην τρομακτική ανακάλυψη, αλλά πολύ γρήγορα και ολόκληρο τον κόσμο. Χιλιάδες άνθρωποι συρρέουν στις Μυκήνες για να δουν το θαύμα...ο Σλήμαν τηλεγραφεί στο Ναύπλιο ζητώντας ένα ζωγράφο [σημ: αγνώστων στοιχείων], για να γίνει πρώτα μια ελαιογραφία...και το πρότυπο της ξυλογραφίας που δημοσιεύθηκε στο λεύκωμα των Μυκηνών του Σλήμαν.

...Γιατί ποτέ εμείς δεν μάθαμε για την «μούμια» του Αγαμέμνονα;...

....στο όνομα του εθνικού συμφέροντος και του ιδίου προσδιορισμού που φέρει και το εν λόγω Μουσείο [Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών], να έλθει επιτέλους στο φως και να εκτεθεί η σορός του Μυκηναίου Άνακτα. Γιατί, ακόμα και αν δεν είναι ο Αγαμέμνονας, όπως ίσως λανθασμένα η ρομαντική φύση του Σλήμαν να τον ταύτισε, δεν παύει να είναι ο νεκρός, και μάλιστα ταριχευμένος, ενός μεγάλου προγόνου από τα βάθη της ιστορικής μας παραδόσεως, αφού το μέρος που ετάφη εθεωρήθη διπλά ιερό...

... και μετά από αυτή την δημοσίευση θα πρέπει να είναι πλέον πανελλήνια και παγκόσμια απαίτηση, εθνική προσταγή: Φέρτε στο Ελληνικό Φως του Ιερούς Νεκρούς των Ελλήνων, μην μας στερείτε επί τέλους την ιστορία μας!...η προστασία των αρχαιολογικών μας μνημείων και θησαυρών δεν μπορεί να επιβληθεί μόνο με νομικές διαδικασίες και φανταχτερούς τίτλους, τις περισσότερες φορές για το «θεαθῆναι», ούτε με νομικίστικους διαχωρισμούς των Ελλήνων πολιτών, αλλά θέλει λαϊκή συμμετοχή και βαθειά συνείδηση της ανάγκης προστασίας της κληρονομιάς που οι προπάτορές μας μας παρέδωσαν. Πόσο μάλλον θέλει αναγνώριση αυτών των ιδίων, όταν η μοίρα μας παίζει τέτοια παιχνίδια και παραδίδει τα σώματά τους στα χέρια μας μετά από 3500 τουλάχιστον χρόνια. Ας λατρεύσουμε λοιπόν τους νεκρούς μας και ας τους αποδώσουμε τις τιμές που τους αρμόζουν. Και θα το τονίσουμε κλείνοντας για άλλη μια φορά, για να γίνει ακόμη καλλίτερα κατανοητό: ας καταλάβουν καλά κάποιοι, προτού να είναι αργά γι’ αυτούς, ότι ο πολιτισμός μας και η εθνική μας κληρονομιά δεν είναι κτήμα κανενός, δεν υπάρχει αποκλειστικότητα κανενός πατρώνα -εξουσιαστή πάνω του, δεν είναι κτήμα κανενός «αρμοδίου» δικτατορίσκου.

Σεβαστείτε την ιστορία μας. (Πηγή: Ευάγγελος Μπεξής, αρχαιολόγος εκδότης Ιχώρ, Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 2, άρθρο «Η Μούμια του Αγαμέμνονα. Γιατί μας κρύβουν την αλήθεια;», σσ. 12-23)

 

 

Αριστερά: Θεοχάρης Προβατάκης. Διευθυντής Υπουργείου Πολιτισμού. Συγγραφέας. (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, Οι Πύλες του Ανεξήγητου, Σάββατο 19/11/2005)

 

Βίντεο: Μέγεθος: 167 Kb - Διάρκεια: 1΄ 37΄΄.

-Σας παρακαλώ πάρα πολύ [Δημοσιογράφος]

-Έχουμε ένα κράτος που δεν σέβεται τον πολιτισμό του. Τελεία και Παύλα. [Ευάγγελος Μπεξής]

-Αυτό είναι γεγονός...

-Θα σας πω... εδώ κύριε Προβατάκη, έχω μιλήσει για την μούμια του Αγαμέμνονα, από το δεύτερο τεύχος του Ιχώρ. Έχω φέρει το απόσπασμα, από το υπουργείο πολιτισμού, από το βιβλίο θυμάστε την έκδοση που είχε γίνει με την Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, και λέει μέσα, ότι υπήρχε η μούμια του Αγαμέμνονος και τώρα δεν ξέρουν που βρίσκεται. Ξέρετε τι είναι αυτό που λέμε κύριε Χαρδαβέλλα;

-Φοβερό!

-Είναι τεράστιο!

-Φοβερό ζήτημα.

-Μιλάμε για το ότι βρέθηκε στις Μυκήνες το 1876 από τις ανασκαφές του Σλήμαν, από τον ίδιο τον Σλήμαν, βρέθηκε η καλούμενη η προσωπίς του Αγαμέμνονος, η οποία έχει από πίσω της μούμια, να τη!, σε ελαιογραφία. Δεν ξέρω αν μπορεί η κάμερα...

-Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά εδώ. [Θεοχάρης Προβατάκης]

-Ποια διαφορά;

-Η ανακάλυψη αυτή που λέτε, είναι 400 χρόνια..., ο τάφος δηλαδή αυτός, είναι 400 χρόνια παλαιότερος.

-Ποιός το λέει αυτό;

-Το λέει ο Μαρινάτος και αν θέλετε την μαρτυρία εδώ την έχω...

-Μισό λεπτό,... μισό λεπτό, όχι 400 χρόνια παλαιότερο...

-Σας παρακαλώ πάρα πολύ...

-Όταν βρέθηκε σας παρακαλώ, όταν βρέθηκε,... λέει ο ίδιος ο Σλήμαν, ότι απέσπασε...[εννοεί την προσωπίδα]

-Έκανε λάθος.

-Έκανε λάθος ο Σλήμαν;

-Μάλιστα...

-Που λέει στο ημερολόγιο της ανασκαφής...

-Μάλιστα...

-..ότι απέσπασα... [την προσωπίδα]

-Ο τάφος αυτός δεν είναι την εποχή του Αγαμέμνονα. Είναι 400 χρόνια παλαιότερος, και όπως...

-...καλά...

-Σας παρακαλώ κύριε Μπεξή γιατί αυτή την στιγμή είμαστε εντελώς εκτός θέματος (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, Οι Πύλες του Ανεξήγητου, Σάββατο 19/11/2005)

 

Μυθοπλάστης: Ευάγγελος Μπεξής

Απάντηση: Εδώ

 

ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΑΥΜΑ ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ ΛΟΓΙΚΑ & Ο ΘΕΟΣ ΒΟΗΘΑ

(Κατά: Ευάγγελου Μπεξή, περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 25, σελ. 28)

 

Ευάγγελος Μπεξής, Αρχαιολόγος, Εκδότης περιοδικού Ιχώρ. (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, Χωρίς Μοντάζ ΙΙ, 5 Ιουλίου 2004)

 

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΘΑΥΜΑ

Θαύμα για τον αρχαίο Έλληνα δεν υφίσταται με την χριστιανική σημασία του όρου. Θαύμα για τον Έλληνα σημαίνει κάτι που προξενεί απορία την συγκεκριμένη στιγμή, αλλά αφού καταγράφεται ως γεγονός, από εκείνη την στιγμή και μετά ξεκινάει μια προσπάθεια για εξήγηση με λογικά επιχειρήματα, αυτού που συνέβει. Ακόμη στο «Θαύμα» ο Θεός δεν είναι ο ταχυδακτυλουργός μάγος, αλλά ο βοηθός του ανθρώπου που τον σπρώχνει, τον παρακινεί να βρει, ακονίζοντας το μυαλό του, μόνος του την λύση.

Χαρακτηριστικό για να καταλάβουμε την διαφορά είναι το περιστατικό που αναφέρει ο Φιλόστρατος στο Α΄ βιβλίο του και στο κεφάλαιο ΙΧ.

«Ένας γέρος από την Ασσυρία πήγε κάποτε στην Ασκληπιό (στο ιερό του Θεού) που ήταν άρρωστος, αυτός ζούσε -ή καλύτερα πέθαινε - μέσα στην τρυφή και τα ποτά. Υπέφερε από υδρωπικία και ευχαριστιόταν με το ποτό, αδιαφορώντας για την απαλλαγή από τα υγρά. Γι’ αυτό ο Ασκληπιός δεν τον πρόσεχε και ούτε στο όνειρό του εμφανιζόταν. Ο νέος παραπονιόταν γι’ αυτό και έτσι ο θεός παρουσιάστηκε και του είπε: «Αν συζητήσεις με τον Απολλώνιο, θα γίνεις καλά». Πήγε λοιπόν στον Απολλώνιο και του είπε: «Τι θα μπορούσα να κερδίσω από την σοφία σου; Ο Ασκληπιός με διέταξε να σε συναναστραφώ». Ο Απολλώνιος του είπε: «Θα κερδίσεις αυτό που για σένα τώρα θα έχει μεγάλη αξία. Χρειάζεσαι υγεία;». «Ναι, μα τον Δία» είπε. «Ο Ασκληπιός την υπόσχεται αλλά δεν την δίνει». «Μην βλασφημείς. Την δίνει σε όσους την θέλουν, εσύ όμως κάνεις τα αντίθετα απ’ αυτά που χρειάζονται για την θεραπεία της αρρώστιας σου. Είσαι λαίμαργος, γεμίζεις με τροφές τα υγρά και κατεστραμμένα σπλάχνα σου και αναμειγνύεις με το νερό λάσπη».

Έτσι λοιπόν τον θεράπευσε ο Απολλώνιος τον νέο, με συμβουλές και εξηγήσεις, αποδεικνύοντας του ποια ήταν η αιτία της αρρώστιας του. Για κάποιους άλλους, και σε άλλους καιρούς αφού θα τον θεράπευαν χωρίς να του αποκαλύψουν την αλήθεια θα είχε προστεθεί ένα ακόμη «θαύμα» στα ταχυδακτυλουργικά τους curiculum. (Πηγή: Μπεξής Ευάγγελος, Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 25, σελ. 28)

 

Μυθοπλάστης: Ευάγγελος Μπεξής

Απάντηση: Εδώ