ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ & ΣΧΗΜΑΤΑ ΟΞΥΜΩΡΑ

Η ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ ΤΟΥ ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΟΥ ΨΕΥΔΟΥΣ     Τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας είναι πολλά και παρουσιάζονται με διαφορετικό πρόσωπο και εικόνα εις τον ανυποψίαστο. Όμως όλα προσφύονται και αρθρώνονται εις το αυτό κοινό σώμα του μίσους προς τον Ιησού, που ελλοχεύει ριζωμένο εις τον αρχαίο βαθύ θρησκευτικό βάλτο, επιθυμώντας να βυθίσει τον νεοΈλληνα Ηρακλείδη εις το προϊστορικό σκοτάδι της αμνησίας της μετά Χριστόν αλήθειας.

 

1.	ΝΤΟΡΕΤΑ ΠΕΠΠΑ   ΘΕΟΛΟΓΙΑ Ο θεός Ζευς   ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑ
2.	Επιστολή νεοπαγανιστή για το ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ
3.	ΣΠΟΝΔΗ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΟ ΔΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΒΙΑ   α. Το ζήτημα των θρησκευτικών δρωμένων σε αρχαιολογικούς χώρους β. Νεοπαγανιστικοί Οιωνοί & Θαύματα;
4.	ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΝΕΜΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ.
5.	ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΑΤΕΣ     Ο ΖΕΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΖΕΥΞΗ ΤΗΣ ΥΛΗΣ (Ντορέτα Πέππα, τηλεοπτικός  Σταθμός Alter,  Σάββατο 07/02/2004)   ΌΧΙ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑ, ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΩΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΒΑΤΗΡ (Ντορέτα Πέππα, τηλεοπτικός  Σταθμός Alter,  Σάββατο 07/02/2004)   Ο ΜΕΣΣΙΑΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΒΡΑΪΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ (Ντορέτα Πέππα, Συγγραφέας, Σταθμός Alter, Σάββατο 18/12/2004)   ΕΓΚΥΡΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ (Ντορέτα Πέππα, Συγγραφέας, περ. Τρίτο Μάτι, τεύχος 142, ένθετο)   Η ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΚΟ (Ντορέτα Πέππα, περ. Τρίτο Μάτι, τεύχος 142, ένθετο, σελ. 7)
6.	ΠΗΓΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ

 

 

 

Αριστερά:  Η καθηγήτρια κα Μ. Τζάνη με ένα υπεύθυνο του αρχαιολογικού χώρου.  (Πηγή: Έκκαρης, περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 149, άρθρο «Τι συνέβει στο Ολυμπίειον στην τελετή του ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ. την Κυριακή 21 Ιανουαρίου», σελ. 23)   Μικρό επεισόδιο προέκυψε και από την κίνηση της καθηγήτριας κας Μαρίας Τζάνη να υψώσει κάποιο λάβαρο χωρίς να δοθεί περαιτέρω συνέχεια όμως. Η ίδια σε τηλεοπτικές δηλώσεις έκανε λόγο για τον «φόβο των Ιουδαίων» -αναφερόμενη στο ορθόδοξο ιερατείο- και για ψηφοθηρικούς/μικροπολιτικούς λόγους πίσω από την υπουργική απόφαση [που απαγόρευε την πραγματοποίηση θρησκευτικής τελετής] (Πηγή: Έκκαρης, περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 149, άρθρο «Τι συνέβει στο Ολυμπίειον στην τελετή του ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ. την Κυριακή 21 Ιανουαρίου», σελ. 22)   Όπως αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης, το λεγόμενο «ορθόδοξο ιερατείο» υποτίθεται ότι βρίσκεται πίσω από όλα όσα εναντιώνονται στις αυθαιρεσίες των αρχαιολατρών. Ενώ υποτίθεται, πως με την αναφορά στο λεγόμενο «φόβο των Ιουδαίων», η Μαρία Τζάνη αναφέρονταν συγκεκριμένα στο «ορθόδοξο ιερατείο» και όχι σε κάθε έναν Έλληνα πολίτη, ο οποίος τυγχάνει να αντιδρά στις κινήσεις των αρχαιολατρών. Για τους νεοπαγανιστές είναι «δεδομένα» τα ζητήματα αυτά. Όποιος δεν συμπορεύεται με τις κινήσεις και με τους σκοπούς τους, είναι «ανθέλληνας»,  «Ιουδαίος», σίγουρα όχι «πραγματικός Έλληνας».  Δεκαπέντε μόλις μέρες αργότερα, οπαδός του ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ. ή της ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΕΥΜΟΛΠΙΔΩΝ δήλωνε στον σταθμό Alter πως «Εδώ θα γίνει ο τάφος της Σιών», επειδή ιδιώτης είχε σκοπό να κτίσει ξενοδοχείο πάνω από έναν αρχαίο ναό της Άρτεμης. Ακόμη και τα ξενοδοχεία ή οι ιδιωτικές επιχειρήσεις και το κεφάλαιο αρχίζουν να αποκτούν στο μυαλό των νεοπαγανιστών «Ιουδαϊκή χροιά». Δεξιά: Δεύτερη από δεξιά η Μαρία Τζάνη άκουσε με προσοχή και προφανώς χειροκρότησε την ομιλία περί «ανθρωποσχημίας» των Εβραίων, του εκ αριστερά καθήμενου της Βλάση Ρασσιά. [Περισσότερα στην σελίδα Υ.Σ.Ε.Ε. Κουλουβάχατα] (Πηγή: http://www.rassias.gr/9005.html) *Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, Εσπερινό Δελτίο Ειδήσεων, 04/02/2007

 

 

 

ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΑΤΕΣ

 

 

Κεντρική σελίδα με νεοπαγανιστικές απάτες

 

Ο ΖΕΥΣ ΕΙΝΑΙ ΖΕΥΞΗ ΤΗΣ ΥΛΗΣ

(Κατά: Ντορέτας Πέππας, τηλεοπτικός  Σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάββατο 07/02/2004)

 

Βίντεο: Μέγεθος: 30 kb Διάρκεια: 08΄΄ Ο Ζευς είναι η ζεύξη  διαίρεση της ύλης. (Πηγή: Ντορέτα Πέππα, τηλεοπτικός  Σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάββατο 07/02/2004)

 

Μυθοπλάστης: Ντορέτα Πέππα

Απάντηση: Εφόσον οι θεοί των παγανιστών είναι εσωκοσμικοί :

Βίντεο: Μέγεθος: 46 kb Διάρκεια: 14΄΄ Ο Χριστιανικός Θεός είναι εξωκοσμικός ενώ οι παγανιστικοί θεοί είναι εσωκοσμικοί (ζουν ή υπάρχουν μέσα στον υλικό κόσμο)  και εν τέλει οι αρχαίοι θεοί είναι οι ΦΥΣΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ (Πηγή: Αναστασάκης Ραδάμανθυς, τηλεοπτικός  Σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάββατο 07/02/2004)

....η ύπαρξη του θεού Κρόνου πριν την ύπαρξη του Ζευ προϋποθέτει αναγκαστικά και την ύπαρξη της ύλης πριν υπάρξει και γεννηθεί ο Ζευς, εφόσον οι θεοί δεν μπορούν να ζουν εκτός του σύμπαντος κόσμου, με συνέπεια ύπαρξη ενός και μόνο θεού να δηλώνει την ύπαρξη κάποιας ποσότητας ύλης, έστω και ελάχιστης. Πώς γίνεται λοιπόν να υπάρχει ύλη πριν του Διός και δηλαδή πριν την ζεύξη της; Δηλαδή, ο Δίας ως μεταγενέστερος μυθολογικά της ύλης και του κόσμου, δεν μπορεί να είναι η ζεύξη της, εφόσον ύλη χωρίς ζεύξη δεν μπορεί να υπάρξει. Είναι ταυτόχρονη τόσο η ύπαρξη της ύλης τόσο και η ζεύξη της. 

Εντούτοις, ακόμη και αν αποφασίσει κανείς να μην λάβει υπ’ όψιν του όσα παρανοϊκά διατυπώνονται από τους νεοπαγανιστές, δεν μπορεί να παραβλέψει πως αυτή η διατύπωση έρχεται σε κάθετη αντίθεση με ακόμη μια άλλη διατύπωση της ίδιας παγανίστριας θεολόγου:

Βίντεο: Μέγεθος: 34 kb Διάρκεια: 10΄,  Δεν είμαστε ειδωλολατρία αλλά το άγαλμα είναι ο πνευματικός βατήρας προς κάτι ανώτερο (ανάλογα με τις Χριστιανικές εικόνες δηλαδή). (Πηγή: Ντορέτα Πέππα, τηλεοπτικός  Σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάββατο 07/02/2004)

Εφόσον λοιπόν ο Ζευς είναι η ζεύξη και η διαίρεση της ύλης, και όχι ένας βασιλιάς θεός στον Όλυμπο που ρίχνει τους κεραυνούς, τότε ο Ζευς περιέχεται  κατοικεί ως ζεύξη της ύλης τόσο μέσα στα αγάλματα, δίνοντας πάτημα εις την άποψη περί ειδωλολατρίας, όσο και στα υπόλοιπα υλικά περιττώματα ανθρώπων και ζώων αλλά και στα σκουπίδια & απόβλητα γενικότερα. (Συγνώμη, αλλά αυτοί λένε, αυτοί ας διαλέξουν).

 

ΟΧΙ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑ, ΑΓΑΛΜΑ ΩΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΒΑΤΗΡ

(Κατά: Ντορέτας Πέππας, τηλεοπτικός  Σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάββατο 07/02/2004)

 

Βίντεο: Μέγεθος: 34 kb Διάρκεια: 10΄,  Δεν είμαστε ειδωλολατρία αλλά το άγαλμα είναι ο πνευματικός βατήρας προς κάτι ανώτερο (ανάλογα με τις Χριστιανικές εικόνες δηλαδή). (Πηγή: Ντορέτα Πέππα, τηλεοπτικός  Σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάββατο 07/02/2004)

Μυθοπλάστης: Ντορέτα Πέππα

Απάντηση:

 

Βίντεο: Μέγεθος: 46 kb Διάρκεια: 14΄΄ Ο Χριστιανικός Θεός είναι εξωκοσμικός ενώ οι παγανιστικοί θεοί είναι εσωκοσμικοί (ζουν ή υπάρχουν μέσα στον υλικό κόσμο)  και εν τέλει οι αρχαίοι θεοί είναι οι ΦΥΣΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ (Πηγή: Αναστασάκης Ραδάμανθυς, τηλεοπτικός  Σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάββατο 07/02/2004)

Πώς δεν είναι λοιπόν ειδωλολατρία, όταν αλλού διατυπώθηκε η άποψη πως ο Ζευς είναι η ζεύξη της ύλης και πως οι θεοί τους, εν αντιθέσει με τον Χριστιανικό Θεό είναι εσωκοσμικοί; Άρα οι θεοί τους είναι και μέσα στο άγαλμα διότι το άγαλμα είναι μέρος του κόσμου και της ύλης του Ζευ της ζεύξης της ύλης από την οποία αποτελείται το άγαλμα. Συνεπώς όταν φιλάνε το άγαλμά τους, οποιοδήποτε είναι αυτό, ακόμη και της Αθηνάς ή και το εικόνισμα του Χριστού, φιλούν και τον Ζευ. Με άλλα λόγια το κτίσμα, υπό την έννοια του όλου είναι ο Ζευς και το άγαλμα ως μέρος του όλου είναι Ζευ, ενώ η λατρεία του Ζευ καταντά εφαρμοσμένη ειδωλολατρία ξεκάθαρα, αφού η λατρεία προς το άγαλμα είναι λατρεία του Ζευ. Εν τέλει το άγαλμα δεν είναι βατήρας αλλά μέσα του περιέχει τον Δία Ζευ.

 

Ο ΜΕΣΣΙΑΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΒΡΑΪΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ

(Κατά: Ντορέτας Πέππας, Συγγραφέα, Σταθμός Alter, Εκπομπή Στις πύλες του Ανεξήγητου, Σάββατο 18/12/2004)

 

Βίντεο 65: Μέγεθος 118Kb. Διάρκεια: 51΄΄ Ο Μεσσιανισμός είναι Εβραϊκής καταγωγής...  (Πηγή: Ντορέτα Πέππα, Συγγραφέας  Φίλη του Γ. Γκιόλβα, Ραδιοτηλεοπτικός Σταθμός Alter, Εκπομπή Στις Πύλες του Ανεξήγητου, Σάββατο 18/12/2004)

Μυθοπλάστης: Ντορέτα Πέππα

Απάντηση: Πλάτωνας, Απολογία Σωκράτη, Κεφ. Ιη΄  «τοιοῦτος οὖν ἄλλος οὐ ῥᾳδίως ὑμῖν γενήσεται, ὦ ἄνδρες, ἀλλ᾽ ἐὰν ἐμοὶ πείθησθε, φείσεσθέ μου· ὑμεῖς δ᾽ ἴσως τάχ᾽ ἂν ἀχθόμενοι, ὥσπερ οἱ νυστάζοντες ἐγειρόμενοι, κρούσαντες ἄν με, πειθόμενοι Ἀνύτῳ, ῥᾳδίως ἂν ἀποκτείναιτε, εἶτα τὸν λοιπὸν βίον καθεύδοντες διατελοῖτε ἄν, εἰ μή τινα ἄλλον ὁ θεὸς ὑμῖν ἐπιπέμψειεν κηδόμενος ὑμῶν.»

Περισσότερα περί Ελληνικού Μεσσιανισμού εις την σελίδα με τις προφητείες περί Ελεύσεως Σωτήρα.

 

ΕΓΚΥΡΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

(Κατά: Ντορέτας Πέππας, Συγγραφέα, περ. Τρίτο Μάτι, τεύχος 142, ένθετο)

 

 

 

 

 Έγκυρη ανάλυση για την ιστορική δικαστική απόφαση της αναγνώρισης της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας εκ μέρους της σύγχρονης Ελληνικής Πολιτείας

της Ντορέτας Πέππα

 

Το άρθρο αυτό είναι ένα κείμενο με ξεχωριστή σημασία. Δεν είναι γραμμένο μόνο για μας, ούτε και προορίζεται να κορέσει απλά την περιέργεια του καθενός μας. Είναι γραμμένο για τους Έλληνες που έζησαν κάποτε, για κείνους που ζουν σήμερα απανταχού της γης και για όσους δεν έχουν γεννηθεί ακόμη. Κι αυτό γιατί αφορά μια μεγάλη, μια χαρμόσυνη είδηση: Την αναγέννηση της αρχαίας ελληνικής θρησκείας (2) και την επαναφορά της ελληνικής κοσμοθέασης στον κοινωνικό μας βίο, μιας κοσμοθέασης που γέννησε το λαμπρό Πολιτισμό μας και που μπορεί πια απρόσκοπτη να συνεχίσει από κει που όλα σταμάτησαν, όταν μαζί με το νήμα της ζωής του Ιουλιανού, κόπηκε και το νήμα της ελευθερίας των προγόνων μας και του ελληνικού τρόπου σκέψης. Και θα πρέπει να τονισθεί εδώ ότι αυτή ακριβώς η ελληνική σκέψη, χάρη στη φιλοσοφία και την έρευνα, είχε καταφέρει να διακρίνει στο Θείον πολλές θείες προσωπικότητες, καθώς οι άνθρωποι δε ζούσαν τότε σε ένα θολό πνευματικό τοπίο, με έναν ανεικονικό και απρόσιτο Θεό για Κύριο και αφέντη...

 

■ Οι πρώτες αντιδράσεις από την αναγνώριση

Αλλά ας περάσουμε στην υλική διάσταση του θέματος μας. Και είναι δεδομένο πως όταν κατερχόμαστε στην παγερή υλική διάσταση, αρχίζουν και τα προβλήματα...

Έχουν ήδη ακουστεί πολλά σχετικά με τη δικαστική αυτή απόφαση περί της αναγνώρισης της θρησκείας των αρχαίων ημών προγόνων (3), που όχι μόνο δεν απηχούν την αλήθεια, αλλά πολύ φοβάμαι ότι ορισμένως έχουν και το σκοπό να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο και να υποβαθμίσουν τη μεγάλη σημασία αυτού καθεαυτού του γεγονότος. Δυστυχώς, είναι πολλοί εκείνοι -και μάλιστα από τον ευρύτερο χώρο των ελληνοπρεπών, μετά λύπης μου το λέω- που βιάστηκαν να βγάλουν συμπεράσματα και να απαξιώσουν το όλο θέμα, επαναλαμβάνοντας για άλλη μια φορά το προαιώνιο και καταστροφικό λάθος των Ελλήνων, μέγιστο κακό της διχόνοιας (4), που πολλές φορές οδήγησε τον τόπο μας σε μεγάλα δεινά.

Δεν πειράζει. Έλληνες είμαστε κι είμαστε ζωηροί. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς... Άλλωστε, υπάρχει ακόμη καιρός για επανόρθωση και ελπίζουμε οι φίλοι Συνέλληλες που έσπευσαν να αδράξουν όπλα για να κατέλθουν σε μια ανύπαρκτη αρένα, αν και κανείς δεν τους προσκάλεσε σε μάχη μα σε συμπόσιο χαράς και ευωχίας, να καταλάβουν το σφάλμα τους και να υποστηρίξουν -αν μη τι άλλο- τα πιστεύω τους, εφ’ όσον η απόφαση αφορά όλους τους Αρχαιοθρήσκους και δεν έχει περιορισμένη ισχύ, δηλαδή δεν περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο στα μέλη του σωματείου ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ και θα εξηγήσουμε αμέσως το γιατί. Πάντως, η σωφροσύνη, η μεγάλη αυτή φιλοσοφική αρετή, ας επιστρέψει σ’ εκείνους που λένε πως την υπερασπίζονται και ας δουν τα πράγματα όπως έχουν, καθώς και το μεγάλο όφελος που απορρέει από το όλο γεγονός...

 

■ Κύρια σημεία της αναγνώρισης

Η απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών της 28ης Φεβρουαρίου 2006 -μια πολυσέλιδη και πολυαναλυτική απόφαση και όχι απλά η συνήθης μονοσέλιδη επικύρωση ενός καταστατικού Σωματείου- αναγνωρίζει, δηλαδή καθιστά γνωστή θρησκεία την Αρχαία Ελληνική Θρησκεία, και δίνει στο Σωματείο μας, το «ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ. Ελλήνων Αρχαιοθρήσκων Ιερόν Σωματείον» το δικαίωμα της λειτουργίας της εντός της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας.

• Το πρώτο, λοιπόν, είναι ότι η Αρχαία Ελληνική Θρησκεία είναι πλέον γνωστή, αναγνωρισμένη και νόμιμη εντός της χώρας.

• Το δεύτερο και εξίσου σημαντικό είναι ότι η Αρχαία Ελληνική Θρησκεία εκπροσωπείται και επισήμως από το Σωματείο ΕΛΗΝ.Α.Ι.Σ. για το οποίο εξεδόθη η δικαστική απόφαση, είτε μ’ αυτό συμφωνούν κάποιοι, είτε όχι. Εμάς μας αρκεί που συμφωνεί ο Νόμος!

Είναι επίσης σημαντικό ότι δεν είναι υποχρεωτικό να είναι κάποιος μέλος του Σωματείου για να μπορεί να θρησκεύεται νομίμως κατά τα πάτρια, εφόσον μπορεί απλά να δηλώσει αρχαιόθρησκος, με τον όρο, βέβαια, ότι αποδέχεται το νομικό πλαίσιο που έχει ήδη τεθεί από την Πολιτεία στην επικύρωση του καταστατικού του Σωματείου ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ.

Οι θρησκευτές μας -και όχι πιστοί- (5) μπορούν, λοιπόν, εις το εξής να τιμούν μετά πάσης νομιμότητας και αυστηρά στα πλαίσια της ευπρέπειας, τους Θεούς των αρχαίων ημών προγόνων, που είναι βεβαίως οι δώδεκα Θεοί του Ολύμπου, καθώς και όλους τους υπόλοιπους Θεούς του Ελληνικού Πανθέου (Διόνυσο, Πάνα, Θέμιδα και πλήθος άλλους), ενώ τιμώνται ακόμη οι ήρωες και οι πρόγονοι.

Η θρησκευτική πρακτική διενεργείται εντός ευκτήριου οίκου ή στους ιερούς τόπους των Αρχαίων Ελλήνων(!), πάντα σε συνεννόηση και κατόπιν αδείας των αρμοδίων Αρχών. Το τελεστικό μέρος περιλαμβάνει ύμνους, ευχές, αναίμακτες θυσίες (καρπούς, θυμιάματα, άνθη κ.ά.), καθώς και δρώμενα.

Η έδρα του Σωματείου λειτουργεί και ως ευκτήριος οίκος (δηλαδή, χώρος λατρευτικών εκδηλώσεων), σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση και αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει ανάγκη έγκρισης του ευκτήριου οίκου από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, αφού στην απόφαση αναφέρεται ρητά ότι: «Δεν απαιτείται όπως το δόγμα που πληροί τις παραπάνω προϋποθέσεις έχει τύχει και έγκρισης ή οποιασδήποτε φύσης αναγνώρισης με κάποια πράξη της πολιτείας ή της Ορθόδοξης Εκκλησίας» Και μάλιστα, διευκρινίζεται ότι: «Κάθε γνωστή θρησκεία είναι ελεύθερη και τα σχετικά με τη λατρεία της τελούνται ανεμπόδιστα υπό την προστασία  των νόμων», ενώ είναι σαφές ότι «οι λειτουργοί όλων των γνωστών θρησκειών -άρα και οι λειτουργοί της αναγνωρισμένης πλέον Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας- υπόκεινται στην ίδια εποπτεία της Πολιτείας και στις ίδιες υποχρεώσεις απέναντι της, όπως οι λειτουργοί της επικρατούσας θρησκείας.»

 

 

 Ήδη η Γενική Συνέλευση έχει ανακηρύξει τρεις ιερείς (δύο ιερείς και μία ιέρεια), ενώ στους επόμενους μήνες είναι πιθανόν να οριστούν από το σώμα και άλλοι ιερατικοί λειτουργοί μας. Οι ιερείς και οι ιέρειες μας δηλώνονται στις αρμόδιες Αρχές με πλήρη στοιχεία, γι’ αυτό και χαίρουν της προστασίας, αλλά και της εποπτείας της Πολιτείας, αποτελούν άρα τους μόνους επίσημους λειτουργούς της θρησκείας μας, σύμφωνα με την απόφαση. Ωστόσο, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι όλοι μπορούν να γίνουν ιερείς, είτε είναι μέλη του Σωματείου ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ. είτε όχι, εφόσον το θελήσουν και αποφασίσουν να παρακολουθήσουν τα ιερατικά μαθήματα, τα οποία, βάσει του καταστατικού μας, υποχρεούνται να παραδίδουν δωρεάν οι ιερείς μας.

Κατά τα άλλα, τονίζουμε ότι η δικαστική απόφαση είναι ρητή: «η άσκηση των δικαιωμάτων αυτών δεν επιτρέπεται να υπαχθεί σε άλλους περιορισμούς πέρα από αυτούς που προβλέπονται από το νόμο».

Όσο για τον τίτλο που είναι εγκεκριμένος... Τον παραθέτουμε: «Ελλήνων Αρχαιοθρήσκων Ιερόν Σωματείον». Αυτός ορίστηκε -επειδή ακριβώς ήταν χαρακτηριστικός περί του τι αντιπροσωπεύουμε θρησκευτικά- αυτός μας εδόθη, αυτόν θα χρησιμοποιούμε!

 

 

 ■ Η θρησκεία του Δωδεκάθεου

Για να δούμε, όμως, εάν πρόκειται όντως περί θρησκείας επειδή από κάποιους αμφισβητήθηκε ακόμη και αυτό το τόσο εξώφθαλμο... Παραθέτουμε, λοιπόν, το σκοπό του Σωματείου «ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ.», όπως αυτός ορίστηκε στο Καταστατικό και όπως επικυρώθηκε και από την ίδια τη δικαστική απόφαση. Σκοπός, λοιπόν, είναι: «η θρησκευτική διομολόγηση (η κοινή όλων ομολογία πίστεως (15), δηλαδή) και λειτουργία της θρησκείας των Ελλήνων Αρχαιοθρήσκων, όπως αυτή προκύπτει από τις θρησκευτικές θέσεις και πρακτικές των Αρχαίων Ελλήνων, αρχής γενομένης από την Προϊστορική Περίοδο και τους Νεοπλατωνικούς Νεοπυθαγορείους θρησκευτές φιλοσόφους έως και σήμερα (16). Ως θρησκεία των Ελλήνων Αρχαιοθρήσκων ορίζεται η λατρεία του δωδεκαθέου των Ολυμπίων θεών, καθώς και όλων των άλλων Θεών που ετιμώντο από τους Αρχαίους Έλληνες. Επίσης, ορίζεται και η λατρεία των ηρώων και των προγόνων εν γένει. Τελούνται ιεροπραξίες προς τιμήν των Θεών, των ηρώων και των προγόνων, ενώ ορίζονται και συγκεκριμένες εορτές μνήμης και τιμής, όπως η εορτή μνήμης των πεσόντων στις Θερμοπύλες ή στη Σαλαμίνα κ.α.».

 Δε νομίζω να απομένει καμιά αμφιβολία περί του τι είναι το Σωματείο «ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ.», καθώς ο σκοπός του εμπερικλείει όλα τα προϊστορικά και ιστορικά στάδια της αρχαίας ελληνικής θρησκείας.

Επιπλέον, όχι μόνο η έδρα του σωματείου αποτελεί ευκτήριο οίκο, αλλά το Σωματείο, μέσω της επίσημης απόφασης, λαμβάνει την εντολή να «υποστηρίζει ανάλογες αιτήσεις Αρχαιοθρήσκων ομάδων και Κοινοτήτων προς το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων και προς οποιαδήποτε άλλη αρμόδια Αρχή», δηλαδή αναλαμβάνει το ρόλο του ρυθμιστή, ενώ και το κάθε παράρτημα του Σωματείου ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ. στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό θα μπορεί να λειτουργεί και ως ευκτήριος οίκος.

Θα πρέπει εδώ να επισημάνουμε ότι τόσο σύμφωνα με το καταστατικό, όσο και σύμφωνα με την δικαστική απόφαση, στην τελεστική πρακτική μας: «απαγορεύεται αυστηρά η χρήση κατάρας, αναθέματος, ύβρεων και γενικότερα η ευχή προς το κακό, καθώς η ουσία της διομολόγησης επιζητά το Αγαθό για όλους -παρόντες και μη- και η ύβρις, η κατάρα και ο αναθεματισμός δεν αποτελούν, σε καμία περίπτωση, πρακτική της θρησκείας των Αρχαιοθρήσκων Ελλήνων, η οποία προκρίνει αποκλειστικά τελετές προς αποτροπή του κακού.» (17)

 Παράλληλα, τίθεται βασική προϋπόθεση για τα μέλη μας να είναι «πολυθεϊστές, να μην προκρίνουν μονοθεϊστικές συγκρητιστικές αντιλήψεις και να μη διακατέχονται από φανατισμό ή επισήμως εκπεφρασμένες ολοκληρωτικές απόψεις.» Αν κάτι από τα μόλις λεχθέντα αποδειχθεί για κάποιο μέλος, τότε αυτό απομακρύνεται αμέσως από το σώμα.(18)  

 

 

 Όσον αφορά στην παρακολούθηση των ιεροπραξιών, είτε αυτές γίνονται εντός ευκτήριου οίκου, είτε σε κάποιον ιερό τόπο των αρχαίων ημών προγόνων -αφού φυσικά έχει πρώτα γίνει η απαραίτητη συνεννόηση με τις αρμόδιες αρχαιολογικές Αρχές- θα είναι ελεύθερη για το κοινό, ενώ το Σωματείο έχει δικαιοδοσία να τελεί και ιεροπραξίες οικογενειακού χαρακτήρα, δηλαδή γάμους, κηδείες και ονοματοδοσίες.

Και βεβαίως, οι τελετές μας είναι ανοιχτές για όλο τον κόσμο, καθώς δεν αποτελούμε κλειστή σέκτα ή μυστική εταιρία, αλλά θρησκεία! Άλλωστε, το εξαμηνιαίο πρόγραμμα των εορτών και τελετών θα αναρτάται στο χώρο και θα εκδίδεται σε φυλλάδιο το οποίο θα δίδεται από την έδρα μας προς πάντα ενδιαφερόμενο.

Όλα τα παραπάνω και τα όσα θα ακολουθήσουν αμέσως μετά και τα οποία επίσης συμπεριλαμβάνονται στη δικαστική απόφαση, δεν αποτελούν την απλή... έγκριση του καταστατικού ενός Σωματείου, όπως επιχειρείται από ορισμένους να θεωρηθεί η αναγνώριση της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας. Αντίθετα αποτελούν μια απόφαση σταθμό για τα ελληνικά, αλλά και τα διεθνή ιστορικά και δικαστικά δεδομένα, καθώς είναι η πρώτη θετική απόφαση υπέρ της πατρώας θρησκείας εδώ και δεκαεξίμισι αιώνες -1643 ακριβώς χρόνια από τη δολοφονία του Ιουλιανού! (19) Το φιλέλληνον κοινόν καλείται να κρίνει -όχι απόψεις- αλλά γεγονότα...

 

■ Κλήρωση και εκλογές. Η δημοκρατική δομή του Σωματείου ΕΛΛΗΝΑ.Ι.Σ.

Το Σωματείο «ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ.», πιστό (20) στην αρχαία ελληνική παράδοση, είναι βαθιά δημοκρατικό και μάλιστα κατά τα κλασικά ελληνικά πρότυπα. Διοικείται από τέσσερα συμβούλια, με επικεφαλής το Διοικητικό. Τα συμβούλια αυτά, εκτός από το Διοικητικό, είναι το Γνωμοδοτικό, το Ιερατικό και το Ελεγκτικό.

Θα πρέπει να πούμε ότι η θρησκεία μας παρουσιάζει μια τρομερή για τους καιρούς μας καινοτομία. Δεν διοικείται από ιερείς, αλλά από πολίτες. Οι ιερείς προκύπτουν από την ψήφο της Γενικής Συνέλευσης όλων των μελών και το έργο τους είναι καθαρά και αποκλειστικά ιερατικό. Εάν θέλουν να γίνουν μέλη της Διοίκησης, πράγμα που το δικαιούνται καθόσον είναι και αυτοί πολίτες, θα πρέπει να βάλουν υποψηφιότητα, όπως όλοι, αλλά έχουν το δικαίωμα να εκλεγούν μόνο σε ένα ακόμη από τα άλλα συμβούλια (εκτός του Ιερατικού).

Το Διοικητικό Συμβούλιο προκύπτει από εκλογές, ενώ τα άλλα δύο συμβούλια, το Γνωμοδοτικό που αποτελεί, τρόπον τινά, έναν εισηγητή δράσης που διοχετεύει προτάσεις προς το Διοικητικό και το Ελεγκτικό που ελέγχει ετησίως τα πεπραγμένα των υπολοίπων, είναι κληρωτά. Η Θεά Τύχη αποφασίζει, λοιπόν, κάθε φορά ποιος θα άρχει και ποιος θα άρχεται, καθώς η πραγματική Δημοκρατία επιτάσσει όλοι να μπορούν να άρχουν και να άρχονται, διαφορετικά δεν είναι πολίτες.

 

■ Εν τάχει το χρονικό της έγκρισης

Όλα ξεκίνησαν από ένα άρθρο που είχε δημοσιεύσει σε κάποιο περιοδικό ο πανεπιστημιακός καθηγητής Νεοκλής Σαρρής και στο οποίο ανέφερε ότι όλες οι θρησκείες αποτελούν, κατ’ ουσίαν, άτυπα σωματεία. Κάποιοι από μας, απλοί άνθρωποι, κοινοί θνητοί και όχι ανήκοντες ενεργά σε ομάδες, που γνωρίζαμε μάλιστα τις αλλεπάλληλες και αποτυχημένες προσπάθειες ορισμένων φίλων να επιτύχουν την αναγνώριση της θρησκείας μέσω της έγκρισης ευκτήριων οίκων από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε μία άλλη οδό.

Έχοντας πεποίθηση στη δύναμη της λαϊκής βάσης στην οποία και στηριζόμαστε, στις ελληνικές οικογένειες που ασπάζονται την ίδια με εμάς θρησκεία, αλλά προσβλέποντας και με απόλυτη εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη, που όπως αποδείχθηκε από τη δίκαιη αυτή απόφαση της, στα πλαίσια της ανεξιθρησκείας και της θρησκευτικής ελευθερίας τις οποίες προκρίνει κάθε ευνομούμενη Πολιτεία, στάθηκε λαμπρά στο Δημοκρατικό Της ύψος, προχωρήσαμε στην υποβολή της αίτησης έγκρισης του Σωματείου από το Πρωτοδικείο Αθηνών. Η ίδρυση έγινε από τα 23 μέλη στις 23 Οκτωβρίου του 2005 και η απόφαση ήρθε λίγους μήνες μετά, απλά και δημοκρατικά.

Ομολογούμε ότι δεν συναντήσαμε δυσκολίες στην όλη διαδικασία μέσω της δικαστικής οδού. Οι Θεοί προέκριναν την επιλογή μας... Από την άλλη, όμως, ήμασταν και αποφασισμένοι να εξαντλήσουμε όλα τα νόμιμα μέσα, πάντα εντός της χώρας, γιατί για τη χώρα αυτή πονάμε και λαχταράμε και εμείς προσωπικά και πιστεύουμε ότι όλα μπορούμε εδώ, στο μεταξύ μας, και να τα βρούμε και να τα λύσουμε.

Ποτέ δε θα βγάζαμε κατηγορούμενη τη χώρα μας και δε θα την εκθέταμε στο διεθνή παράγοντα, γιατί δεν είμαστε μηδίζοντες! Αρκετά πρόστιμα κι αρκετές περιπέτειες έχει υποστεί τούτος εδώ ο άγιος τόπος! Αρκετά έχει πληρώσει ο Έλλην πολίτης, αρκετά έχει υποφέρει από όλα αυτά τα ασφυκτικά σενάρια που επιβάλλονται σ’ όλους τους λαούς για χάρη της «Νέας Εποχής», που πουθενά δε διευκρινίζεται αν είναι και... Ωραία! Και μάλλον δε δείχνει για τέτοια προς το παρόν...

Εμείς θέλουμε να βοηθήσουμε, να ανεβάσουμε όσο μπορούμε -αυτό το λίγο που μπορούμε!- το επίπεδο και το ηθικό τούτου του λαού, με την επαναφορά του αρχαίου αθάνατου πνεύματος των Ελλήνων, και όχι να ζημιώσουμε και να επιβαρύνουμε τον ήδη ζοφερό δημόσιο βίο μας. Αυτός είναι ο πόθος μας, αυτές είναι οι αρχές μας, βγαλμένες από την αιώνια σοφία των δελφικών ρητών και επικυρωμένες πλέον από την απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών και είθε οι Θεοί να ευοδώσουν το όραμα μας!

Γένοιτο!

Έρρωσθε και Τύχη Αγαθή!

Για το ΕΛΛΗΝ.Α.1 .Σ.

Η πρόεδρος του Δ.Σ. Ντορέτα Πέππα

 

Πηγή: Ντορέτα Πέππα, Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 142, ένθετο «Το Σωματείο ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ.» για την αναγνώριση του Δωδεκαθέου και οι απαντήσεις του Π. Μαρίνη [προς το Τ.Μ.]

 

Μυθοπλάστης: Ντορέτα Πέππα

Απάντηση: Αυτή η δημοσίευση των αρχαιολατρών ορίζεται ως «απάτη», εφόσον και πάλι καπηλευτικά αυτοί ορίζουν την θρησκείας τους ως «Αρχαία Ελληνική Θρησκεία» και Θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων (!) («τη δικαστική αυτή απόφαση περί της αναγνώρισης της θρησκείας των αρχαίων ημών προγόνων»),  που αναγεννήθηκε («Την αναγέννηση της αρχαίας ελληνικής θρησκείας»), ενώ αυτή δεν είναι διόλου «Αρχαία», όπως διακρίνει κανείς μέσα από τις δικές τους τις δημοσιεύσεις. Η πολιτεία μπορεί να αναγνωρίζει μια θρησκεία με οποιοδήποτε τίτλο οι πιστοί της και οι ιδρυτές της αιτούνται να της αποδώσουν. Αυτό όμως δεν σημαίνει τίποτα το ουσιαστικότερο περί του περιεχομένου της θρησκείας αυτής. Η πολιτεία λ.χ. το αυτό πράττει και όταν δέχεται αιτήσεις για την βάπτιση ιδιωτικών επιχειρήσεων. Αποδίδει τον τίτλο της αίτησης. Η εταιρία λ.χ. Τσιμέντων ΑΓΕΤ έχει για έμβλημά της τον Ηρακλή. Αυτό δεν σημαίνει ότι αναβιώνει καμιά «Αρχαία Ηρωϊκή ή Ελληνική Θρησκεία». Η άλλωστε φιλοσοφική ερώτηση στην ενότητα «Η θρησκεία του Δωδεκαθέου», χάρη υπερασπίσεως του ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ., δια πένας της Ντορέτας Πέππας («Για να δούμε, όμως, εάν πρόκειται όντως περί θρησκείας» η δική τους), διαγράφει πολύ ικανοποιητικά το θέμα, εφόσον κανείς δεν αμφέβαλλε ότι πρόκειται περί θρησκείας. Η όλη αμφιβολία έγκειται ως προς την χρήση του όρου «αναγέννηση» της ονομαζόμενης «Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας». Ασφαλώς για έναν Ορθόδοξο κάτι τέτοιο δεν έχει καμία σημασία. Η Αρχαία Θρησκεία ήταν πλάνη και άλλο τόσο η οποιαδήποτε μορφής «αναγέννησή» της. Εδώ απασχολεί μόνο η καπηλεία όρων προς σύναξη γραφικών πιστών υπό την ψευδαίσθηση ότι μετατρέπονται σε «πραγματικούς Έλληνες» (βλ. «...τους πραγματικούς Έλληνες, δηλαδή τους εθνικούς,» και «τους Έλληνες, όχι τους Ρωμιούς, όχι τους Γραικούς ή τους Greeks, αλλά τους Έλληνες…» (Πηγές: Πόσο Έλληνες είμαστε; Ομιλία του Βλ. Ρασσιά στο Συνέδριο «Η Αρχαιοελληνική Παράδοση Στην 3η Χιλιετία», Αθήναι, Αίθουσα Εκδηλώσεων Πολεμικού Μουσείου, 24. 1. 1999, αποθηκεμένη εδώ,  Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 29, Εκδοτικό σημείωμα, Ευάγγελος Μπεξής, εκδότης και αρχαιολόγος , σελίδα 2, εδώ).

 

Αριστερά: Α.Γ.Ε.Τ. (Πηγή: http://www.aget.gr/aget/)

Δεξιά: Οι αρχαιολάτρες καπηλευτικά ορίζουν την θρησκείας τους ως «Αρχαία Ελληνική Θρησκεία» και Θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων (!) («τη δικαστική αυτή απόφαση περί της αναγνώρισης της θρησκείας των αρχαίων ημών προγόνων»), ενώ αυτή δεν είναι διόλου «Αρχαία», όπως διακρίνει κανείς μέσα από τις δικές τους τις δημοσιεύσεις. Η πολιτεία μπορεί να αναγνωρίζει μια θρησκεία με οποιοδήποτε τίτλο οι πιστοί της και οι ιδρυτές της αιτούνται να της αποδώσουν. Αυτό όμως δεν σημαίνει τίποτα το ουσιαστικότερο περί του περιεχομένου της θρησκείας αυτής. Η πολιτεία λ.χ. το αυτό πράττει και όταν δέχεται αιτήσεις για την βάπτιση ιδιωτικών επιχειρήσεων. Αποδίδει τον τίτλο της αίτησης. Η εταιρία λ.χ. Τσιμέντων ΑΓΕΤ έχει για έμβλημά της τον Ηρακλή. Αυτό δεν σημαίνει ότι αναβιώνει καμιά «Αρχαία Ηρωϊκή ή Ελληνική Θρησκεία». Η άλλωστε φιλοσοφική ερώτηση στην ενότητα «Η θρησκεία του Δωδεκαθέου», χάρη υπερασπίσεως του ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ., δια πένας της Ντορέτας Πέππας («Για να δούμε, όμως, εάν πρόκειται όντως περί θρησκείας») διαγράφει πολύ ικανοποιητικά το θέμα, εφόσον κανείς δεν αμφέβαλλε ότι πρόκειται περί θρησκείας. Η αμφιβολία έγκειται ως προς την χρήση του όρου «αναγέννηση» της ονομαζόμενης «Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας» (Πηγή Φώτο: Βιβλίο Η αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, Γιάννης Σπυρόπουλος, Ρ. Αναστασάκης, Μ. Βερέττας, Μ. Δημόπουλος, Μ. Καλόπουλος. Μ. Κιουλαφά, Π. Μαρίνης, Χ. Μήνη, Στ. Μυτιληναίος, Γ. Σπυρόπουλος, Ο. Τουτουνζή, Γ. Τσαγκρινός, Εισαγωγή Εύα Αυλίδου, Εκδόσεις Αρχέτυπο, Έκδοση Α΄ Απρίλιος 2002, Θεσσαλονίκη)

 

Παρακάτω τίθονται ως σημειώσεις τα σχόλια προς τις δημοσιεύσεις των παγανιστών. Ο αναγνώστης ας αναγνώσει το κείμενο των αρχαιολατρών και ας συμβουλεύεται τους συνδέσμους που οδηγούν εις τα κάτωθι σχόλια για μια ολοκληρωμένη άποψη της εργασίας αυτής.

 

Σημειώσεις

01. Η «απόδειξη του Δωδεκαθέου» δηλαδή είναι οι «δώδεκα βάσεις» που «αποδείχθηκε», άγνωστο πως,  ότι είναι «δώδεκα υπερνόες,» οι οποίοι δεν είναι άλλοι από τους  12 θεούς του Ολύμπου!  Ακόμη και αυτή η ίδια η φράση «απόδειξη της ύπαρξης του Δωδεκαθέου των Ολυμπίων Θεών!» είναι εξαιρετικά σκιώδης ως προς τι εννοεί ότι αποδεικνύεται, όταν μάλιστα αργότερα στο κείμενό υποστηρίζεται από το ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ. πως «Ως θρησκεία των Ελλήνων Αρχαιοθρήσκων ορίζεται η λατρεία του δωδεκαθέου των Ολυμπίων θεών, καθώς και όλων των άλλων Θεών που ετιμώντο από τους Αρχαίους Έλληνες.». Δηλαδή αν και τέθηκε η «απόδειξη της ύπαρξης του Δωδεκαθέου των Ολυμπίων Θεών!» με δωδεκάεδρα «σχήματα», από την άλλη εκλείπει η «απόδειξη της ύπαρξης»  «όλων των άλλων Θεών που ετιμώντο από τους Αρχαίους Έλληνες», που δεν διευκρινίζεται στο κείμενο πόσες πλευρές έχουν τα «σχήματά» τους. Κι αυτό συμβαίνει όταν στις «Ηθικές Αρχές» τους οι του ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ. διδάσκουν τον «νεοφώτιστο» παγανιστή:  «απόδιωχνε τις δοξασίες και τα δόγματα και την τυραννία των κατεστημένων, αντιεπιστημονικών ιδεών, που δυναστεύουν τις συνειδήσεις των ανθρώπων και που προωθούν πάντα τον τρόμο και την πλάνη».

02. Ο ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ. διδάσκουν τους «νεοφώτιστους» πως υπάρχει όντως «αναγέννηση» της αρχαίας θρησκείας. Ο Π. Μαρίνης στο Κεφάλαιο Τρία του δικού του ενθέτου στο Τρίτο Μάτι, τεύχος 141 αντιλέγει: «Λέγουν διάφοροι: «αναβιώνετε την αρχαία θρησκεία»; Όχι! δεν αναβιώνομε κάποιαν «περίοδον» της Ελληνικής Θρησκείας, είμεθα οι συνεχισταί μιας αδιάλειπτου παραδόσεως. Δεν ομοιάζομε προς τας σημερινάς «Ευαγγελικάς» χριστιανικάς διομολογήσεις, όπου κάποιοι αποφασίζουν να λάβουν το γνωστόν βιβλίον της Υστέρας Αρχαιότητος, την «Αγίαν Γραφήν» και, βάσει της ιδικής των κρίσεως και μελέτης να ιδρύσουν μίαν νέαν ομολογίαν!». Πάντως οι αρχαιόθρησκοι μέσα από τις απαγορεύσεις των αρχαίων τυπικών δεν φαίνονται ως «συνεχισταί μιας αδιάλειπτου παραδόσεως». (βλ. «Ωστόσο, οι ιδρυτές του Σωματείου έχουν ρητά αποκλείσει από την τελετιστική πρακτική της θρησκείας τους τέτοιες μυστικές τελετές, διότι όπως αναφέρεται στο άρθρο 4 του καταστατικού η «παρακολούθηση (προφανώς όλων) των τελετουργιών θα είναι ελεύθερη για το κοινό». Είναι επίσης γνωστό από την Ιστορία ότι ορισμένες τελετές της αρχαίας ελληνικής θρησκείας και ιδιαίτερα εκείνες που γίνονται προς τιμή του θεού Διόνυσου, όπως τα Εν Άστει Διονύσια και Κατά Αγρούς Διονύσια, τα Ανθεστήρια, τα Λήναια κ.ά., περιέχουν εκδηλώσεις άσεμνες που είναι αμφίβολο αν θα ήταν συμβατά με τη σημερινή κρατούσα κοινωνική ηθική.» εδώ, και σημείωση 17)

03. Η φράση «αναγνώριση της θρησκείας των αρχαίων ημών προγόνων» δεν μπορεί να έχει σχέση με την πραγματικότητα εφόσον λ.χ. από τα σημερινά «σωματεία» των αρχαιοφίλων λείπουν πολλά στοιχεία από τις αρχαίες εκφράσεις της π.χ. αιματηρές θυσίες, μαντική πρακτική, μυστήρια κ.α..

04. Η «διχόνοια» ως αποκλειστική ιδιότητα του Ελληνικού Έθνους είναι ένας πολύ μεγάλος εθνολογικός και ανθρωπολογικός μύθος που ανακυκλώνεται, ακόμη και στην δημόσια εκπαίδευση από τα χείλη των εκπαιδευτικών. Η αλήθεια είναι πως όλα τα έθνη της γης έχουν πάντα διχόνοιες, εμφυλίους, αλληλοσπαραγμούς, αντικρουόμενες θεωρίες και διχασμούς. Τι να παραθέσει κανείς πρώτο; Τα ιδίων εθνών μεσαιωνικά βασίλεια και τους μεταξύ αυτών πολέμους; Τις εμφύλιες διαμάχες στην αρχαία Περσία; Την δημιουργία φασιστικών και αντιστασιακών καθεστώτων στην Ν. Αμερική και ΝΑ. Ασία από ομοεθνείς; Την Γαλλική επανάσταση όπου αστοί εξεγέρθηκαν ενάντια σε γαιοκτήμονες; Τις διαμάχες των Γοτθικών φυλών μεταξύ τους;  Σε καμιά περίπτωση δεν ισχύει εθνολογικά πως «Έλληνες είμαστε κι είμαστε ζωηροί. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς...» ωσάν το Ελληνικό έθνος να είναι «τα άτακτα μικρά παιδάκια» της υφηλίου.

05. Μια εναγώνια προσπάθεια των αρχαιολατρών είναι να διαχωριστούν από την έννοια της πίστης και να περάσουν εις την έννοια της γνώσης και της επιστημοσύνης των «θρησκευτών» τους (:«απόδιωχνε τις δοξασίες και τα δόγματα και την τυραννία των κατεστημένων, αντιεπιστημονικών ιδεών»). Δηλαδή η «αναγέννηση της αρχαίας ελληνικής θρησκείας» και η «επαναφορά της ελληνικής κοσμοθέασης στον κοινωνικό» βίο των αρχαιολατρών είναι «επιστήμη» που συνοδεύεται από τα ηθικά ρητά του «επιστημονικού» μαντείου των Δελφών; (Βλ. σημειώσεις 1, 6, 14).

06. Κανείς δεν γνωρίζει πως μπορεί να επιτευχθεί αυτό που υποστηρίζει το ΕΛΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ, δηλαδή «Να αποδέχεσαι και να σέβεσαι όλες τις ιερές αξίες και [σημ: αντιφατικές] διδαχές των αρχαίων ημών προγόνων, τη φιλοσοφία τους, την κοσμοαντίληψη τους», τηρουμένων των αναλογιών περί «επιστήμης» στην σημείωση (5). Πώς είναι δυνατόν ο αρχαιολάτρης να αναγιγνώσκει αυτό που του λέγεται «Να αποδέχεσαι και να σέβεσαι όλες τις ιερές αξίες και διδαχές των αρχαίων ημών προγόνων» και να μπορεί να το φέρει σε πέρας, όταν μια από τις σπουδαιότερες εκφάνσεις της αρχαίας προσευχής, είναι οι κατάρες και οι ευχές προς το κακό (Βλ. Άραι, Ι.Θ. Κακριδής, εκδόσεις Ιδεοθέατρον, Ραδάμανθυ Αναστασάκη, Αθήνα 2000, εδώ) οι οποίες απαγορεύονται από το καταστατικό του ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ; («απαγορεύεται αυστηρά η χρήση κατάρας, αναθέματος, ύβρεων και γενικότερα η ευχή προς το κακό»)

07. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι αρχαιολάτρες τάσσονται υπέρ των νόμων και της ευνομίας. Κι όμως οι αρχαιολάτρες είναι εκείνοι που στηλιτεύουν διαρκώς τους Χριστιανούς, για εκείνες τις φορές που αυτοί δεν επιθυμούσαν τον πόλεμο αλλά και όταν παρότρυναν αδελφούς για ευνομία, ώστε να μην χαρακτηριστούν ως κοινωνικοί επαναστάτες, ιδιότητα που αποδίδεται από ιδεολόγους του «αριστερού» χώρου ακόμη και στον Ίδιο τον Ιησού Χριστό. (Προς Τίτον, Γ΄ «1 Ὑπομίμνησκε αὐτοὺς ἀρχαῖς καὶ ἐξουσίαις ὑποτάσσεσθαι, πειθαρχεῖν»).

08. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αντίπραξη σε αυτή την διδασκαλία των νεοπαγανιστών για την έλλειψη υπερβολής («να αποφύγεις την υπερβολή σε κάθε περίπτωση»), από την δική τους υπερβολική, και ρατσιστική πολλές φορές θεώρηση, υπέρ του «ανώτερου» Ελληνικού Έθνους, με «καταγωγή» πολλές φορές από τον Σείριο, υπέρ του «ανώτερου» τεχνολογικά αρχαίου πολιτισμού, όπως και υπέρ της τεχνολογίας των θεών.

09. Είναι άγνωστο πως από την μια ο νεοπαγανισμός ορίζει στον «θρησκευτή» του: «απόδιωχνε τις δοξασίες και τα δόγματα και την τυραννία των κατεστημένων, αντιεπιστημονικών ιδεών» και από την άλλη ζητά απευθυνόμενος σε αυτόν: «Να αποδέχεσαι και να σέβεσαι όλες τις ιερές αξίες και διδαχές των αρχαίων ημών προγόνων» μέσα εις τις οποίες ανήκουν «όλες» (β. σημείωση 6), οι αντιεπιστημονικές, τις περισσότερες φορές, μυθολογικές αλλά και φιλοσοφικές διηγήσεις (βλ. Πάπυρο Δερβενίου «"Ο ήλιος", υποστηρίζει ο Ηράκλειτος, τον οποίο παραθέτει ο συγγραφέας, "έχει εύρος ενός ανθρώπινου ποδιού και δεν επιτρέπεται να το υπερβεί. Αν το κάνει, θα τον ανακαλύψουν οι Ερινύες, οι βοηθοί της Δίκης, και θα τιμωρήσουν την υπέρβασή του"»).

Επίσης το παράδοξο εδώ είναι πως ζητείται από τον αρχαιολάτρη να ζητά την σοφία και την αλήθεια και να μελετά το παν («Την σοφία και την αλήθειαν ζητεί και μελέτα το παν») όταν αργότερα για την θρησκεία του 12θέου αναφέρεται: «Παράλληλα, τίθεται βασική προϋπόθεση για τα μέλη μας να είναι «πολυθεϊστές, να μην προκρίνουν μονοθεϊστικές συγκρητιστικές αντιλήψεις και να μη διακατέχονται από φανατισμό ή επισήμως εκπεφρασμένες ολοκληρωτικές απόψεις.». Με άλλα λόγια, αν μελετάνε κάποια μέλη το παν, ακόμη και τα Ευαγγέλια, και ανακαλύψουν κάποια μονοθεϊστική αλήθεια και την υποστηρίξουν, λ.χ. τον Ιησού Χριστό, τότε πρέπει αυτοί οι «αρχαιόθρησκοι» να «διακατέχονται από φανατισμό ή επισήμως εκπεφρασμένες ολοκληρωτικές απόψεις» αφού δεν αποδίωξαν «τις δοξασίες και τα δόγματα και την τυραννία των κατεστημένων, αντιεπιστημονικών ιδεών». Όπως ελέχθη νωρίτερα η μόνη «επιστημονική» αλήθεια είναι ο παγανισμός και η μυθολογία και «όλες τις ιερές αξίες και διδαχές των αρχαίων ημών προγόνων».

10. Πρόκειται για ίσως πρωτοφανή δημόσια δήλωση αρχαιολάτρη. Δυστυχώς δεν στηρίζεται η αιτιολόγηση της δήλωσης αυτής σε υγιείς βάσεις. (βλ. σημείωση 11)

11. Ας προσέξει τώρα ο αναγνώστης:  «διαφωνούμε ριζικά με τον κοινωνικό διχασμό και δε δεχόμαστε επ’ ουδενί ότι ένας Έλλην χριστιανός παύει να είναι Έλλην επειδή ακριβώς είναι χριστιανός -μια τέτοια άποψη είναι γελοία και... αντιεπιστημονική, βεβαίως, καθώς, ως γνωστόν, οι ιδεολογίες και τα πιστεύω δεν τροποποιούν το γενετικό κώδικα...». Δηλαδή η ελληνική εθνικότητα και πάλι «είναι» ζήτημα DNA (παραδείγματα εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ) όταν έχει οριστεί από τον ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ. πως οι νεοπαγανιστές πρέπει να μάχονται «τις δοξασίες και τα δόγματα και την τυραννία των κατεστημένων, αντιεπιστημονικών ιδεών».

12. Ευτυχώς, ίσως και λόγω της γυναικείας ιδιοσυγκρασίας, υπάρχει εδώ μια ουσιώδη πατριωτική άποψη στο χώρο της αρχαιολατρίας.

13. Η Ντορέτα Πέππα σε τηλεοπτική δήλωσή της ανέφερε πως «Ο Ζευς είναι η ζεύξη, διαίρεση της ύλης.» (Πηγή: Τηλεοπτικός  Σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάββατο 07/02/2004, εδώ). Εδώ αυτή η «ζεύξη, διαίρεση της ύλης» χαρακτηρίζεται από δικαιοσύνη με την οποία «γεμίζει η καρδιά του ανθρώπου», γιατί η καρδιά είναι .....«η κεφαλή του Διός» και δηλαδή η «ζεύξη, διαίρεση της ύλης» έχει κεφάλι κατά τους αρχαιολάτρες.

14.Είναι ίσως η πρώτη φορά που αρχαιολάτρης καταφέρνει να επιτεθεί κατά της τεχνολογίας, χαρακτηρίζοντας την «ανήθικη», επειδή καταστρέφει «το περιβάλλον, τον οίκο μας, την Εστία όλων», εν αντιθέσει με αρχαιολάτρες τύπου Δαυλού, που φαίνεται να τους ενδιαφέρει μόνο το «ύψος», μηδενικό καμιά φορά, της τεχνολογίας των θεών, από το οποίο άλλωστε εξαρτάται και η αξία των θεών, παρά η καθαυτή χρήση της. Εδώ πράγματι αξίζει κανείς να δει ορισμένα στοιχεία για την θεά Εστία, εις την οποία θρησκεύονται, και δεν πιστεύουν («Οι θρησκευτές μας -και όχι πιστοί- »), οι αρχαιολάτρες:

«Ο βωμός της εν Δελφούς Εστίας από κοινής εστίας της Ελλάδος, επειδή οι Δελφοί εθεωρούντο ο ομφαλός της γης, έγινε και του κόσμου όλου «κοινὴ ἐστία». Υπό την εστία δε ταύτη οι αρχαίοι πίστευαν ότι εντός του πάχους της δίσκου κυκλικού σχήματος έχουσας γης υπήρχε κεντρικό πυρ, η αιωνία εστία, η αρχή πάσης γήινης ζωής, η θεοποιημένη στην Εστία. Αλλ’ ούτως η θεότητα Εστία ταυτίσθηκε με την θεά Γη και η αρχική φύση της θεότητας ταύτης μεταβλήθηκε. Εις τους ορφικούς και τους πυθαγορείους η σημασία της Εστίας ευρύνθηκε έτι μάλλον. Η γη η κατέχουσα στο κέντρο της το πυρ, την πηγή της ζωής, είναι και η κατέχουσα το μέσον του σύμπαντος. Ο εν αύτη θρόνος της Εστίας είναι «ἡ κεντρικὴ ἕδρα τοῦ κόσμου», ήτις είναι ακίνητος, ενώ τα άλλα ουράνια σώματα στρέφονται περί αυτήν.» (Πηγή: Γεράσιμος Δ. Καψάλης, Πρόεδρος του Εκπαιδευτικού Συμβουλίου, Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος Ια΄, σσ. 652 - 655, εδώ).

Λόγο αυτής της παραδοχής υπήρξε και η καταδίκη του φιλοσόφου Κλεάνθη στην Αθήνα «ὡς κινῶν τὴν τοῦ κόσμου ἑστίαν καὶ ταράσσων τὴν τῶν Ὀλυμπίων (θεῶν) ἠρεμίαν». Όλα αυτά αποτελούν ακόμη μία δυσκολία για τον «σύγχρονο» αρχαιολάτρη, εφόσον οι του ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ. του διδάσκουν «Να αποδέχεσαι και να σέβεσαι όλες τις ... διδαχές των αρχαίων ημών προγόνων» αλλά παράλληλα του λέγεται «απόδιωχνε τις δοξασίες και τα δόγματα και την τυραννία των κατεστημένων, αντιεπιστημονικών ιδεών».

15. Στα «Κύρια Σημεία της Αναγνώρισης» οι αρχαιολάτρες του ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ ομολογούσαν πως δεν είναι πιστοί αλλά θρησκευτές («Οι θρησκευτές μας -και όχι πιστοί-»). Για την ανάγκη όμως των περιστάσεων, και δηλαδή χάρη της αναγνώρισης της δικής τους θρησκείας του 12θέου, συνομολογούν πίστη «η θρησκευτική διομολόγηση (η κοινή όλων ομολογία πίστεως, δηλαδή...». Έπειτα έχουν και την ελαφρότητα να υποστηρίζουν ότι πρέπει να αποδιώχνουν κάθε αντιεπιστημονική ιδέα. (βλ. σημείωση 5).

16. Πάλι οι του ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ. θέτουν δύσκολα κατορθώματα στον αρχαιολάτρη πιστό τους. Στα Δελφικά ρητά διδάσκουν τον πιστό τους «Λογικήν και Καλλιέπειαν και Ήθος έχειν», ώστε να τον κυβερνά η Λογική αν και «η θρησκευτική διομολόγηση (η κοινή όλων ομολογία πίστεως, δηλαδή) και λειτουργία της θρησκείας των Ελλήνων Αρχαιοθρήσκων, όπως αυτή προκύπτει από τις θρησκευτικές θέσεις και πρακτικές των Αρχαίων Ελλήνων, αρχής γενομένης από την Προϊστορική Περίοδο και τους Νεοπλατωνικούς Νεοπυθαγορείους θρησκευτές φιλοσόφους έως και σήμερα» θέτει αυτόν σε μια σειρά παραλογισμούς αντιφατικών πολέμιων φιλοσοφικών και δογματικών διδασκαλιών της κάθε μίας προς τις άλλες και το αντίστροφο. Χαρακτηριστικότερη περίπτωση η του Ορφέα ενάντια στο 12θέο, όπως αυτή προκύπτει από τον πάπυρο του Δερβενίου, καθώς και η αθεΐα του Πρωταγόρα του οποίου τα συγγράμματα κάηκαν στην Αθήνα ένα προς ένα (βλ. σημείωση 18).

17. Πρόκειται περί χειροπιαστής απόδειξης της «μη αναγέννησης» της αρχαίας θρησκείας, εφόσον αν και ο σκοπός του του ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ. «εμπερικλείει όλα τα προϊστορικά και ιστορικά στάδια της αρχαίας ελληνικής θρησκείας.» εντούτοις αποφεύγει τις άρες (κατάρες-προσευχές, βλ. σημείωση 6) αλλά και τα Μυστήρια («Ωστόσο οι ιδρυτές του σωματείου έχουν ρητά αποκλείσει από την τελεστική πρακτική της θρησκείας τους τέτοιες μυστικές τελετές [ως λ.χ. τα Ελευσίνια Μυστήρια]»).

18. Πρέπει να θυμηθεί ο αναγνώστης όλες εκείνες τις περιπτώσεις κατά τις οποίες άλλοτε οι αρχαιολάτρες, μη ετυμολογώντας την σημασία του αναθέματος μέσα στα πλαίσια της Ορθοδόξου Εκκλησίας (αποβολή εκτός σώματος αυτής), στιγμάτιζαν αυτήν ως μισαλλόδοξη και διατυμπάνιζαν δια του Δαυλού πως «Αναθεματίζονται οι Έλληνες στις Εκκλησίες της Ελλάδος», αν και δεν αναθεματίζονταν πρόσωπα αλλά ιδέες  ή θρησκευτικές θεωρίες που αποτελούν προειδοποίηση για τον τυχών διδάσκοντα αυτές, ότι θα αποβληθεί εκτός του πληρώματος αυτής.(περισσότερα εδώ)

 

Αριστερά: «Αναθεματίζονται οι Έλληνες στις Εκκλησίες της Ελλάδος» (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, τεύχος 192, εξώφυλλο)

 

 Σήμερα,  το έτος 2006, το σωματείο των αρχαιοθρήσκων ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ. μπορεί να μην αναθεματίζει επί της ουσίας αφού ναι μεν η «κατάρα και ο αναθεματισμός δεν αποτελούν, σε καμία περίπτωση, πρακτική της θρησκείας των Αρχαιοθρήσκων Ελλήνων» αλλά δεν διαφέρει στις πρακτικές της Ορθοδόξου Εκκλησίας μιας και προειδοποιεί πως «Αν κάτι από τα μόλις λεχθέντα [και πρόκριση μονοθεϊστικού συγκρητισμού] αποδειχθεί για κάποιο μέλος, τότε αυτό απομακρύνεται αμέσως από το σώμα» του ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ. Και εδώ ερωτά κανείς:

α. Υπάρχει ή δεν υπάρχει μονοθεϊσμός εις τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους; Η απάντηση είναι πως υπάρχει σίγουρα.

β. Υπάρχει ή δεν υπάρχει άρνηση του 12θέου στην αρχαία Ελλάδα; Η απάντηση είναι πως υπάρχει σίγουρα. Η ίδια η Ντορέτα Πέππα στο Τρίτο Μάτι τεύχος 146, στις στήλες της αλληλογραφίας, σελ. 72, σε επιστολή της προς τον Βασίλη Μπακούρο, αναφέρει για το ΕΑΡ και τον Βλάση Ρασσιά: «Λέει λοιπόν στο καταστατικό του το ΕΑΡ: " «Περὶ μὲν θεῶν οὐκ ἔχω εἰδέναι, οὔθ’ ὡς εἰσὶν οὔθ’ ὡς οὐκ εἰσὶν οὔθ’ ὁποῖοί τινες ἰδέαν· πολλὰ γὰρ τὰ κωλύοντα εἰδέναι ἥ τ’ ἀδηλότης καὶ βραχὺς ὢν ὁ βίος τοῦ ἀνθρώπου» δηλαδή, «Για τους θεούς δεν μπορώ να γνωρίζω, ούτε ότι υπάρχουν ούτε ότι δεν υπάρχουν, ούτε να έχω ιδέα ποιοι είναι. Γιατί είναι πολλά αυτά που εμποδίζουν να μάθεις, και ότι το θέμα είναι σκοτεινό και ότι η ζωή του ανθρώπου είναι σύντομη» (Πρωταγόρας).". Και μπορεί με την παραπάνω άποψη να συμφωνούν πλείστα όσα μέλη του πολιτικού αυτού χώρου -δικαίωμά τους, καθώς δεν σημαίνει ότι όποιος πολιτεύεται θρησκεύεται κιόλας, το αντίθετο μάλλον συμβαίνει κατά κόρον- ο κ. Ρασσιάς όμως, που ηγείται κιόλας του ΕΑΡ(ος) και που τόσα χρόνια μέσω του Υπάτου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών διατυμπάνιζε... ότι θρησκεύεται κατά τα πάτρια και ενδιαφέρεται διακαώς για το θέμα, τι λέει επ’ αυτού; Πώς ένας πραγματικά ένθεος και ευσεβής άνθρωπος υπογράφει κάτι τέτοιο;»

 Συνεπώς, πέρα του ότι υποτίθεται πως κάθε μέλος του σωματείου τους οφείλει να αποδέχεται  και να σέβεται «όλες τις ... διδαχές των αρχαίων ημών προγόνων» εξαιρουμένου «ασφαλώς» του μονοθεϊσμού, υπάρχει και το ζήτημα «αναθέματος» κατά έστω και μίας αρχαιοελληνικής φιλοσοφικής παράδοσης που περικλείει γενικότερη & ειδικά προς το 12θεο αθεΐα ή γενικότερο & ειδικά προς το 12θεο, αγνωστικισμό. Βέβαια οι αρθρογράφοι του Δαυλού, σε αυτή την περίπτωση δεν βλέπουν πουθενά να «Αναθεματίζονται οι Έλληνες» στα νεοπαγανιστικά νεοιδρυθέντα σωματεία. Εκεί δεν υπάρχει «ανάθεμα» ή «αναθεματίζονται» μόνο ιδέες όχι πρόσωπα, έστω και αν ομοιότροπα προς την Ορθόδοξη Εκκλησία, μέλη διαγράφονται από το «σώμα». (βλ. άλλη μια υποκρισία με τον «αφορισμό» του Καζαντζάκη)

19. Από ποια ιστορικά και επιστημονικά (βλ. Σημείωση 5) στοιχεία προκύπτει πως ο Ιουλιανός ο Παραβάτης ήταν θύμα «δολοφονίας»; (Η οποιαδήποτε παραδοχή περί του Αγίου Μερκουρίου ως «δολοφόνου» του Ιουλιανού, ως υποστηρίζουν και άλλοι νεοπαγανιστές, δεν εναπόκεινται εις την επιστήμη, εφόσον η διήγηση αυτή είναι καθαρά θρησκευτική - μεταφυσική εις τα πλαίσια της Χριστιανικής Παράδοσης)

20. Για ακόμη μια φορά οι θρησκευτές που «δεν είναι πιστοί» («Οι θρησκευτές μας -και όχι πιστοί- ») διακηρύσσουν πως μετέχουν σε ένα σωματείο που είναι «πιστό στην αρχαία ελληνική παράδοση».

 

Η ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΚΟ

(Κατά: Ντορέτας Πέππας, περ. Τρίτο Μάτι, τεύχος 142, ένθετο, σελ. 7)

 

Θα πρέπει εδώ να επισημάνουμε ότι τόσο σύμφωνα με το καταστατικό, όσο και σύμφωνα με την δικαστική απόφαση, στην τελεστική πρακτική μας: «απαγορεύεται αυστηρά η χρήση κατάρας, αναθέματος, ύβρεων και γενικότερα η ευχή προς το κακό, καθώς η ουσία της διομολόγησης επιζητά το Αγαθό για όλους -παρόντες και μη- και η ύβρις, η κατάρα και ο αναθεματισμός δεν αποτελούν, σε καμία περίπτωση, πρακτική της θρησκείας των Αρχαιοθρήσκων Ελλήνων, η οποία προκρίνει αποκλειστικά τελετές προς αποτροπή του κακού.» (Πηγή:  Ντορέτα Πέππα, Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 142, ένθετο «Το Σωματείο ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ.» για την αναγνώριση του Δωδεκαθέου και οι απαντήσεις του Π. Μαρίνη [προς το Τ.Μ.], σελ.7)

 

Μυθοπλάστης: Ντορέτα Πέππα

Απάντηση: Εδώ