Οι νεοπαγανιστές της Ελλάδας, χαρακτηρίζονται ο καθένας από τις δικές του θεωρίες, συμπεριφορές, σέκτες & δόγματα, τα οποία θα παρουσιαστούν γενικά στις παρακάτω ενότητες. Ένα άλλο χαρακτηριστικό ορισμένων, έγκειται εις την παρουσίαση αυτών δημόσια ως άθεων, προς κριτική του Χριστιανισμού εκ του ασφαλούς (μη παράλληλη κριτική της ιδικής των θρησκείας). Τελικά σχέδια τέτοιας συμπεριφοράς είναι, όταν βληθούν τα Χριστιανικά σεβάσματα εκ του αθεϊστικού «ασφαλούς», να οδηγήσουν το αρχαιολατρευτικό αμάλγαμα των οπαδών τους εις αποκάλυψη πραγματικών εαυτών, προσπαθώντας να ανεβάσουν εις την λατρεία τα δικά τους σεβάσματα, τα οποία απέκρυβαν κατά την διάρκεια της πνευματικής αντιπαράθεσης.
«Λέει λοιπόν στο καταστατικό του το ΕΑΡ: " «Περὶ μὲν θεῶν οὐκ ἔχω εἰδέναι, οὔθ’ ὡς εἰσὶν οὔθ’ ὡς οὐκ εἰσὶν οὔθ’ ὁποῖοί τινες ἰδέαν· πολλὰ γὰρ τὰ κωλύοντα εἰδέναι ἥ τ’ ἀδηλότης καὶ βραχὺς ὢν ὁ βίος τοῦ ἀνθρώπου» δηλαδή, «Για τους θεούς δεν μπορώ να γνωρίζω, ούτε ότι υπάρχουν ούτε ότι δεν υπάρχουν, ούτε να έχω ιδέα ποιοι είναι. Γιατί είναι πολλά αυτά που εμποδίζουν να μάθεις, και ότι το θέμα είναι σκοτεινό και ότι η ζωή του ανθρώπου είναι σύντομη» (Πρωταγόρας).". Και μπορεί με την παραπάνω άποψη να συμφωνούν πλείστα όσα μέλη του πολιτικού αυτού χώρου -δικαίωμά τους, καθώς δεν σημαίνει ότι όποιος πολιτεύεται θρησκεύεται κιόλας, το αντίθετο μάλλον συμβαίνει κατά κόρον- ο κ. Ρασσιάς όμως, που ηγείται κιόλας του ΕΑΡ(ος) και που τόσα χρόνια μέσω του Υπάτου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών διατυμπάνιζε... ότι θρησκεύεται κατά τα πάτρια και ενδιαφέρεται διακαώς για το θέμα, τι λέει επ’ αυτού; Πώς ένας πραγματικά ένθεος και ευσεβής άνθρωπος υπογράφει κάτι τέτοιο;» (Πηγή: Ντορέτα Πέππα, Τρίτο Μάτι τεύχος 146, Αλληλογραφία, επιστολή προς τον Βασίλη Μπακούρο, σελ. 72), περισσότερα εδώ & εδώ |
1. |
ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΛΑΤΡΕΣ ΠΟΛΙΤΕΥΟΝΤΑΙ |
2. |
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ (ΕΑΡ)Ο Κλείτωρ και το ΕΑΡ |
2. |
ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΑΤΕΣΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ .... ΕΘΝΙΚΟΙ(Βλάσης Ρασσιάς, «Πόσο Έλληνες είμαστε;» Συνέδριο «Η Αρχαιοελληνική Παράδοση Στην 3η Χιλιετία», Αθήναι, Αίθουσα Εκδηλώσεων Πολεμικού Μουσείου, 24. 1. 1999, http://www.rassias.gr/9005.html)(ΥΣΕΕ) |
3. |
ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ |
4. |
ΠΗΓΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ |
Στην Αριστερή εικόνα διακρίνονται «ιερείς» του Υ.Σ.Ε.Ε. να τελούν σπονδές και στην Δεξιά διακρίνεται στεφάνι του Ε.Α.Ρ. με πράσινη και άσπρη απόχρωση. [Aπόδοση τιμής κατά τα πάτρια στην μνήμη των προγόνων μας Μαραθωνομάχων στον χώρο του «Τροπαίου Μάχης»] (Πηγή: http://www.ysee.gr/index.php?type=d&f=tropaion06)
ΠΡΟΟΙΜΙΟ
Εμείς, Έλληνες πολίτες στο ήθος και στο έθος (1), μέτοχοι της Ελληνικής Παιδείας και συνειδητοποιημένοι στις θεμελιώδεις και πατροπαράδοτες αρχές της γόνιμης Αμφισβήτησης, της Έρευνας, της Ελευθερίας, της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της Άμεσης Δημοκρατικής Διαδικασίας. Εμείς, Έλληνες πολίτες στο ήθος και στο έθος, ανήσυχοι για το παρόν και το μέλλον της πατρίδας και του έθνους. Εμείς, Έλληνες πολίτες στο ήθος και στο έθος, αγανακτισμένοι από τη σήψη και την παρακμή διαπιστώνουμε ότι:
Αυτό το κατεστημένο άθλιο ημεδαπό και παγκόσμιο σύστημα που αντικατοπτρίζει τη χειρίστη μορφή παρακμής και αλλοτρίωσης, δεν είναι δυνατό να ανατραπεί παρά από ένα αδιάβλητο πολιτισμικό ρεύμα πολιτικής και κοινωνικής παρέμβασης, που θα έχει τη θέληση να επιφέρει την πλήρη ανανέωση αυτού του τόπου. Ένα Κίνημα αμετάκλητα προσηλωμένο και εμπνευσμένο από το αρχαιοελληνικό σύστημα αξιών και από τις διαχρονικής αξίας πολιτικές διακηρύξεις των Ελλήνων Φιλοσόφων. Ένα πρώτιστο καθήκον, υπαγορευόμενο από τη γνώση της Ελληνικής ιστορίας και ωθούμενο από την πατριωτική και δημοκρατική συνείδηση του έθνους μας. Ήρθε η ώρα της πολιτικής, συνειδησιακής επανελλήνισης (2).
Προσηλωμένοι στα προαιώνια δημοκρατικά ιδεώδη (3), ελευθερόφρονες και πατριώτες, έχουμε ιστορικό χρέος απέναντι στους ιδεολογικούς και φυσικούς πρoπάτoρές μας, ήτοι τους Έλληνες Κλασσικούς και Ελληνιστές Φιλοσόφους, τους Έλληνες θεμελιωτές της Ευρωπαϊκής Αναγέννησης, τους Έλληνες Διαφωτιστές, τους Έλληνες Δημοκράτες διανοητές και τους εθνικούς μας Ποιητές, να πορευθούμε στην οδό του Ορθού Λόγου, που οι ανωτέρω μας δίδαξαν και να προμαχήσουμε υπέρ του Ελληνικού Έθνους και κυρίως υπέρ της Ελληνικής Παιδείας και του Ελληνικού Πολιτισμού, που αποτελούν την βάση του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου πολιτισμού (4).
Υπεραμυνόμενοι του Ανθρωπισμού, της Πολιτικής Ισότητας, της Άμεσης Δημοκρατίας, της Ειρήνης, της Εθνικής Ανεξαρτησίας, με μία λέξη της ΕΛΕΥΘΕΡΟΠΡΕΠΕΙΑΣ.(5)
Αντίθετοι στον κάθε είδους δογματισμό, όπως αυτός εκφράζεται σε πολιτικό, θρησκευτικό και κοινωνικό επίπεδο (6).
Με σύνεση, και από κοντά γνώση και συνείδηση ότι αποτελούμε το σύγχρονο κρίκο μιας αδιάσπαστης στους αιώνες αλυσίδας ελευθερωτάτων και απροσκύνητων Ελλήνων, αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας απέναντι στους προγόνους και τους απογόνους μας, δεσμευόμαστε να υπηρετήσουμε με το Κίνημα μας αποκλειστικά και μόνο τα δίκαια της πατρίδας και του έθνους, και ψηφίζουμε για το Κίνημά μας το παρόν καταστατικό.
Άρθρο 1. 'Ίδρυση
Το πολιτισμικό Κίνημα πολιτικής και κοινωνικής
παρέμβασης που συμφωνήθηκε να ιδρυθεί στις 15 Ιανουαρίου του 2006 ονομάζεται
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ.
Άρθρο 2. 'Έδρα - Έμβλημα
Η έδρα του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ πολιτικά βρίσκεται στην Αθήνα επί της οδού Ακαδημίας 88, και ιδεολογικά τοποθετείται στους Δελφούς.
Το έμβλημά του έχει χρώμα πράσινο λαδί και απεικονίζεται από το γράμμα Έψιλον, «Ε», γραμμένο κεφαλαίο, πλαισιωμένο από κλαδί ελιάς αριστερά του.
Άρθρο 3. Διεθνείς και εντόπιες σχέσεις - συνεργασίες
Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ δε συμμετέχει σε διεθνείς ενώσεις πολιτικών κινημάτων, εφ' όσον θεωρεί ότι κανένας γνωστός -ισμος δε συμβαδίζει (ή πληροί) με τις αρχές της Ελληνικότητας ως πολιτικής κοσμοθεωρίας (7). Ωστόσο, δύναται υπό προϋποθέσεις να συνεργασθεί με κινήματα η πολιτισμικούς φορείς της Ελλάδος η του εξωτερικού, που ασπάζονται και υπηρετούν τις θεμελιακές αξίες του.
Άρθρο 4. Θεμελιακές αξίες και στόχοι
Το Κίνημα τάσσεται υπέρ της Άμεσης Δημοκρατίας. Με την δράση του προωθεί τις ανθρωπιστικές αξίες πού εκπορεύονται από τον Ελληνικό Πολιτισμό και την Ελληνική Παιδεία - Φιλοσοφία, επιδιώκει:
ΕΙΡΗΝΗ: «Ό μεν γαρ της ειρήνης έρως θείος ην ως αληθώς, και το λύσαι τόν πόλεμον ελληνικώτατον πολίτευμα», δηλαδή: «Ό έρωτας για την ειρήνη είναι βέβαια πραγματικά θείος, και η προσπάθεια για την κατάλυση του πολέμου πράξη Ελληνικότατη» (Πλούταρχος). (8)
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: «Η εν δημοκρατίη πενίη της παρά τοις δυνάστηισι καλουμένης εύδαιμονίης τοσουτόν έστι αίρετωτέρη όκόσον ελευθερίη δουλείης», δηλαδή, «Η φτώχεια στη δημοκρατία είναι τόσο πολύ προτιμότερη απ' αυτή πού ονομάζεται ευδαιμονία στους τυράννους, όσο είναι προτιμότερη η ελευθερία από την δουλεία» (Δημόκριτος).
ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ: «Περί πατρίδος έσται ό αγών» (Θουκυδίδης).
ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: «Στάσις εμφύλιος ες εκάτερα κακόν' και γαρ νικέουσι και ησσωμένοις όμοίη», δηλαδή, «Ο εμφύλιος πόλεμος είναι κακό και για τους δυό, νικητές και ηττημένους, γιατί η φθορά είναι όμοια και για τους δυό» (Δημόκριτος). Επίσης, «Άπό όμονίης τά μεγάλα έργα ... », δηλαδή, «τα μεγάλα έργα προέρχονται άπό την όμόνοια» (Δημόκριτος).
ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ: «Οί κακοί Ιόντες εις τας τιμάς όκόσω αν μαλλον ανάξιοι εόντες ίωσι, Τοσούτω ανακηδέες γίγνονται και αφροσύνης και θράσεος πίμπλανται», δηλαδή, «'Όταν οι κακοί ανέρχονται σε αξιώματα, όσο πιο ανάξιοι είναι, τόσο περισσότερο άμυαλοι γίνονται και γεμίζουν θράσος και αφροσύνη» (Δημόκριτος). Επίσης, «Χαλεπόν αρχεσθαι ύπό χερείονος», δηλαδή, «Είναι δυσβάσταχτο να κυβερνιέσαι από κάποιον χειρότερό σου» (Δημόκριτος), και «κρέσσον άρχεσθαι τοίς ανοήτοισιν η άρχειν», δηλαδή, «Για τους ανόητους είναι καλύτερο να άρχονται παρά να άρχουν» (Δημόκριτος).
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ: «Μούνοι θεοφιλέες, όσοις εχθρόν τό αδικέειν», δηλαδή, «Μόνοι αγαπητοί στους θεούς, όσοι εχθρεύονται την αδικία» (Δημόκριτος). Επίσης, «Άδικία έξις ύπεροπτική νόμων», δηλαδή, «Αδικία είναι η συνήθεια, πού αντιμετωπίζει υπεροπτικά τους νόμους» (Πλάτων) και ως αποτέλεσμα:
«'Ή γε αδικία και μίση και μάχας εν αλλήλοις παρέχει», δηλαδή, «Ή αδικία, βέβαια, σπέρνει το μίσος και δημιουργεί διαμάχες μεταξύ των ανθρώπων» (Πλάτων). «Αλλ' αυτό δικαιοσύνην αυτή ψυχή άριστον ηύρομεν», δηλαδή, «Αλλά η δικαιοσύνη ιδιαίτερα είναι το καλύτερο για την ίδια την ψυχή» (Πλάτων).
ΕΥΝΟΜΙΑ: «Μάχεσθαι χρή τόν δήμον υπέρ του νόμου όκωσπερ τείχεος», δηλαδή, «Πρέπει οι πολίτες να μάχονται υπέρ του νόμου, όπως ακριβώς όταν υπερασπίζονται τα τείχη» (Ηράκλειτος).(9)
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: «Άλλοισιν άλλος θεών τε κάνθρώπων μέλει», δηλαδή, «είναι δικαίωμα του καθενός να επιλέγει ποιόν άνθρωπο ή θεό θα τιμά» (Ευριπίδης). Επίσης, «Περί μεν θεών ούκ έχω ειδέναι, ούθ' ως εισίν ούθ' ως ουκ εισίν ούθ οποίοί τινες ιδέαν πολλά γαρ τα κωλύοντα ειδέναι ή τ' αδηλότης και βραχύς ών ο βίος τού ανθρώπου», δηλαδή, «Για τους θεούς δεν μπορώ να γνωρίζω, ούτε ότι υπάρχουν ούτε ότι δεν υπάρχουν, ούτε να έχω ιδέα ποιοι είναι. Γιατί είναι πολλά αυτά που εμποδίζουν να μάθεις, και ότι το θέμα είναι σκοτεινό και ότι η ζωή του ανθρώπου είναι σύντομη» (Πρωταγόρας).
ΙΣΟΝΟΜΙΑ: «Καλόν εν παντί τό ίσον υπερβολή δε και έλλειψις ού μοι δοκέοι», δηλαδή, «Για κάθε περίπτωση είναι καλή η ισότητα. Την υπερβολή και την έλλειψη δεν την αποδέχομαι» (Δημόκριτος).
ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΥΛΩΝ: « ... είς το μίαν είναι καί τήν αυτήν ανδρός τε καί γυναικός αρετήν ... », δηλαδή, « ... η αρετή του άνδρα και της γυναίκας είναι μία και η αυτή» (Πλούταρχος).
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ: «Η παιδεία ευτυχούσι μέν εστι κόσμος, ατυχούσι δε καταφύγιον», δηλαδή, «Η παιδεία γι' αυτούς που ευτυχούν είναι κόσμημα, ενώ γι' αυτούς που δυστυχoύν, καταφύγιο» (Δημόκριτος). Επίσης, «την παιδείαν έτερον ήλιον είναι τοίς πεπαιδευμένοις», δηλαδή, «Η παιδεία είναι ένας άλλος ήλιος για τους πεπαιδευμένους» ('Ηράκλειτος).
ΣΩΦΡΟΝΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: «Ό αληθινός άρχων ου πέφυκε το αυτώ συμφέρον σκοπείσθαι, αλλά το τω αρχομένω, δηλαδή, «Ο αληθινός άρχοντας δεν γεννήθηκε, για να αποσκοπεί στο δικό του συμφέρον, αλλά στο συμφέρον αυτού, τον οποίο κυβερνά» (Πλάτων).
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: «Όπερ εστίν την ελευθερία μέγιστον αγαθόν καί αίτιον» (Πλάτων) και «όλως οίονται άνισοι είναι, οί δ' άν κατά τι ίσοι, οίον ελευθερία, όλως ίσοι», δηλαδή: «σε όλα (οι άνθρωποι) νομίζουν ότι είναι άνισοι, μα αν κατά τι είναι ίσοι, είναι η ελευθερία δια της οποίας είναι καθ' όλα ίσοι» (Αριστοτέλης). Επίσης, «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή» (Ρήγας Φεραίος).
ΣΚΟΠΟΙ
1. Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ, θεωρώντας ότι η μόνη αληθινή δημοκρατία είναι εκείνη που λειτουργεί σύμφωνα με τις αρχές της άμεσης δημοκρατικής διαδικασίας, που στηρίζεται όμως από πολίτες ενημερωμένους και υπεύθυνους μέσω της συμμετοχής τους και της κοινής προπαιδεύσεως τους, θα επιδιώξει αυτήν ακριβώς την αναβάθμιση σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο μέσω εκείνων των διαδικασιών που θα επαναφέρουν και πάλι το άτομο - ιδιώτη στην λειτουργία του ενεργού πολίτη. Οι διαδικασίες αυτές αφετηρία τους θα έχουν τον διαφωτισμό για την πορεία του Ελληνικού έθνους και πολιτισμού στην ιστορική του διαχρονία, ούτως ώστε σταδιακά να επιτευχθεί η Εθνική αυτογνωσία μας.
2. Η Ελληνική Παιδεία αποτελεί για το Κίνημα τη μόνη γνωστική, λογική και ανθρωπιστική εκπαιδευτική διαδικασία, που απελευθερώνει τους ανθρώπους από τα σκοτάδια της αμάθειας, του φόβου και της δεισιδαιμονίας, καλλιεργεί την κριτική ικανότητα και διαμορφώνει ενεργούς, υπεύθυνους και σώφρονες πολίτες. Η προστασία της Ελληνικής Γλώσσας και η ανάδειξη και διδασκαλία της Ελληνικής Φιλοσοφίας είναι το βασικό μέλημα μας.
3. Η προστασία των αρχαιοτήτων είναι για το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ ιερό καθήκον κάθε Έλληνα πολίτη. Οδηγός και εμπνευστής στην πολιτική μας σε αυτό το θέμα η ρήση του στρατηγού της Επαναστάσεως του 1821 Μακρυγιάννη, «δι' αυτά πολεμήσαμεν», δείχνοντας δύο αρχαία ελληνικά αγάλματα, που Έλληνες στρατιώτες ήθελαν να τα πουλήσουν σε ξένους και εκείνος τους απέτρεψε. Επειδή λοιπόν οι επαναστάτες πρόγονοί μας «δι' αυτά επολέμησαν», εμείς οφείλουμε ΟΧΙ μόνο να προστατεύουμε την αρχαιολογική κληρονομιά μας με κάθε τρόπο και κάθε τίμημα, αλλά και να την αναδεικνύουμε. Το Κίνημα συνεπώς τάσσεται ανεπιφύλακτα υπέρ της προώθησης των αρχαιολογικών ανασκαφών και ερευνών σε όλη τη χώρα και θα υποστηρίξει ενεργά μέσω εθελοντικής εργασίας των μελών του τέτοιες προσπάθειες, εφ' όσον μας ζητηθεί από τους αρμόδιους φορείς. Παράλληλα όμως θα ζητήσουμε επανεξέταση του αρχαιολογικού νόμου και του ισχύοντος καθεστώτος ως αναχρονιστικά κατάλοιπα μιας άλλης αντίληψης περί των αρχαιολογικών μνημείων και αντικειμένων, που για εμάς δεν είναι νεκρά κατάλοιπα ενός παρελθόντος πολιτισμού, αλλά τα εφόδια των Ελλήνων πολιτών προκειμένου να παραδειγματισθούν από το παρελθόν τους και να οικοδομήσουν στέρεο το μέλλον τους με το παράδειγμα των προγόνων τους που οφείλουν να μιμηθούν (10) και να ξεπεράσουν.
4. Η αναβάθμιση της δημόσιας υγείας για το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ είναι απαραίτητος παράγοντας ασφάλειας και ευημερίας του Έλληνα πολίτη. Ως εκ τούτου ή Ελληνική Πολιτεία θα πρέπει να μεριμνήσει για την δημιουργία νέων νοσοκομείων και ιατρικών κέντρων και η στελέχωσή τους από ιατρικό και βοηθητικό προσωπικό να βασίζεται πρωταρχικά στην ευγένεια, την ψυχική καλλιέργεια και την αντίληψη περί Ιπποκράτειας ιατρικής και ηθικής. Η συμπαράσταση προς τον ασθενή συνάνθρωπό μας αποτελεί χρέος ιερό για τους λειτουργούς της Ιατρικής επιστήμης.
5. Το Κίνημα θα επιδιώξει το χωρισμό κράτους και εκκλησίας ως υγιή και απαραίτητη συνθήκη για μία ευνομούμενη πολιτεία (11). Το κράτος οφείλει να σέβεται το αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε πολίτη να θρησκεύεται όπως εκείνος επιθυμεί. Το θρησκευτικό δικαίωμα του κάθε πολίτη σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο θεωρείται αυτονόητο.
6. Βασική μας θέση και ιερό μας καθήκον είναι η ανάδειξη του Ελληνικού πολιτισμού και σκέψης σε όλους τους τομείς του και η προβολή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την παγκόσμια κοινότητα.
7. Για το Κίνημα μας η ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών οφείλει να είναι θεσμός που θα τελεί στο απυρόβλητο. Ουδείς δύναται να διώκεται για τις φιλοσοφικές, πολιτικές ή άλλες του πεποιθήσεις. Η ποινικοποιημένη σκέψη είναι το πρόσφορο έδαφος για κάθε ολοκληρωτικό καθεστώς. Η αληθινή δημοκρατία δε φοβάται την αντίθετη άποψη.
8. Ανθελληνικές ενώσεις και ιδρύματα του εσωτερικού και του Εξωτερικού παραπληροφορούν, ενοχοποιούν και σκόπιμα αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη από τις αξίες και τα θεμελιώδη γνωρίσματα του Ελληνικού πολιτισμού. Η ελεύθερη έκφραση των ιδεών όμως απαιτεί να ακούγονται όλες οι απόψεις και ως εκ τούτου το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ με συγκροτημένο λόγο και τεκμηριωμένες απόψεις, πάντοτε σε επίπεδο διαλόγου και αντιπαράθεσης στοιχείων, θα επιδιώξει την ανατροπή και ανασκευή ανιστόρητων και έντεχνα διατυπωμένων τέτοιων θεωριών εντός και έκτος Ελλαδικής επικράτειας, στο διαδίκτυο, στον τύπο, και γενικότερα όπου τέτοιες απόψεις ακούγονται και γράφονται (12).
9. Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ θεωρεί ότι ο ρόλος των ΜΜΕ οφείλει πρωτίστως να είναι επιμορφωτικός και να στοχεύει στην πραγματική πληροφόρηση και ΟΧΙ στην εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου και δυστυχίας. Δεδομένη όμως και συνεχής είναι η προώθηση από τηλεοράσεως και ραδιοφώνου προγραμμάτων που απευθύνονται ή θέλουν να δημιουργήσουν άτομα χαμηλής νοημοσύνης εξαρτώμενα απόλυτα και ελεγχόμενα από τα ίδια κέντρα εξουσίας που επιχειρούν τη μετατροπή τους σε άτομα χαμηλής αντιληπτικότητας. Γι' αυτό και ο ρόλος μας ως Κίνημα και εδώ θα είναι παρεμβατικός καταγγέλλοντας στους αρμόδιους φορείς τέτοια φαινόμενα και απαιτώντας ίσου χρόνου προγράμματα επιμορφωτικά και εκπομπές λόγου στα ίδια μέσα, όντας και εμείς φορολογούμενοι πολίτες αυτής της χώρας, χωρίς να στερούμε το δικαίωμα από κάποιους κατοίκους του ίδιου γεωγραφικού χώρου να έχουν την πληροφόρηση και τα προγράμματα που κρίνουν ότι αρμόζουν στην ψυχοσύνθεση και τις ανάγκες τους (13).
10. Οι καταστροφές και η εγκατάλειψη αρχαιολογικών χώρων και μνημείων στην χώρα μας είναι πλείστες φορές κάτι παραπάνω από έκδηλη. Το Κίνημα ως φορέας πολιτισμικής παρέμβασης έρχεται να καλύψει ένα μεγάλο κενό που άφηνε έως τώρα κάποιους φανερά η κρυφά να απαξιώνουν το πολιτισμικό βάρος της ιερής κληρονομιάς μας. Στόχος μας λοιπόν και βασική μας επιδίωξη θα είναι, πάντοτε στα πλαίσια της ευπρέπειας, του νομίμου δικαιώματος της διαμαρτυρίας, που και άλλοι φορείς και κινήματα έχουν, και των καταγγελιών, η προάσπιση με βαθύ συναίσθημα ευθύνης των αρχαιολογικών μας μνημείων και χώρων είτε ατομικά είτε μαζικά.
11. Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ θεωρεί ότι η υποχρεωτική θητεία των Ελλήνων πολιτών στο στράτευμα είναι ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους του δημοκρατικού πολιτεύματος. Οι πολίτες - οπλίτες αποτελούν τους μόνους ασφαλείς εγγυητές της πολιτικής και εθνικής ελευθερίας. Η αντικατάσταση του στρατού των ελευθέρων πολιτών αποκλειστικά από μισθοφόρους (επαγγελματίες) σημαίνει, ιστορικά, την προαναγγελία τυραννίδας. Για το Κίνημά μας συνεπώς τίθεται θέμα και θα επιδιώξουμε την επαναφορά του θεσμού του πατριωτικού και όχι μισθοφορικού πνεύματος στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας. Ουδείς πολίτης αυτής της χώρας, άνδρας ή γυναίκα, θα φοιτά σε πανεπιστημιακό ή άλλο εκπαιδευτικό ίδρυμα, αν πρώτα δεν έχει εκπληρώσει την οπλιτική του θητεία. Άντρες και γυναίκες θα υπηρετούν την πατρίδα ισάξια και ισόνομα. Κάθε αντίθετη πρακτική παραβαίνει τις αρχές της θεσπισμένης ισοπολιτείας. (14)
Άρθρο 5. Μέλη του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ
1. Στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ έχουν δικαίωμα να εγγραφούν ως μέλη όλοι όσοι έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους, και είναι ελληνικής καταγωγής ανεξαρτήτου υπηκοότητας.
2. Αλλοεθνείς δύνανται να είναι μέλη του Κινήματος, αρκεί να μετέχουν στην Ελληνική Παιδεία, να είναι ενήλικες και να συμφωνούν με τους σκοπούς και στόχους του Κινήματος.
3. Έλληνες πολίτες, άρρενες, που μέχρι το 31ο έτος της ηλικίας τους δεν έχουν εκπληρώσει τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις (θητεία), αν είναι ήδη μέλη, διαγράφονται αυτομάτως, ειδάλλως δεν δύνανται να εγγραφούν στο Κίνημά μας. Εξαιρούνται όσοι έχουν απαλλαγεί των στρατιωτικών τους υποχρεώσεων λόγω υγείας ή φοιτούν σε ιατρικές σχολές.
4. Κάθε νέο μέλος πρέπει να προτείνεται από δυο παλαιότερα και να εγκρίνεται η έγγραφή του από την ολομέλεια της τοπικής οργάνωσης ή πυρήνα που επιθυμεί να ενταχθεί.
5. Μέλη του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ δεν μπορούν να είναι όσοι μέσω αποκρυφιστικών οργανώσεων, μυστικών - κλειστών πολιτικών η «φιλοσοφικών» λεσχών και εταιρειών, μειονοτικών ή άλλων οργανώσεων αναπτύσσουν φανερά ή συγκαλυμμένα ανθελληνική δραστηριότητα (15) όπως αυτή ορίζεται στο προοίμιο του καταστατικού του Κινήματος.
6. Τα μέλη μπορούν να παραιτηθούν και να αποχωρήσουν από το κίνημα ανά πάσα στιγμή, με κατάθεση και ανάγνωση γραπτής παραίτησής τους στην ολομέλεια της τοπικής οργάνωσης που συμμετέχουν.
7. Γυναίκες και άνδρες εγγράφονται ισότιμα στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ.
Άρθρο 6. Δικαιώματα και υποχρεώσεις μελών
1. Όλα τα μέλη του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ συμμετέχουν και δρουν ισότιμα στο σύνολο της πολιτικής ζωής και έκφρασης του Κινήματος.
2. Εκλέγουν τους εκπροσώπους τους και εκλέγονται σε όλα τα όργανα.
3. Συμμετέχουν στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων.
4. Έχουν πρόσβαση σε όλες τις πληροφορίες σχετικά με τις πολιτικές αποφάσεις και τις πολιτικές ή πολιτισμικές δράσεις του Κινήματος.
5. Καταβάλλουν με σχολαστικότητα την συνδρομή τους.
6. Δεν ανακοινώνουν δημοσίως η διαρρέουν τα εσωτερικά του Κινήματος (έγγραφα, συζητήσεις, αποφάσεις) σε τρίτους.
7. Συμμετέχουν ενεργά σε κάθε δράση, πολιτική ή πολιτισμική, του Κινήματος.
Άρθρο 7. 'Οργανωτική διάθρωση
1. Τοπική Οργάνωση ή Πυρήνας: Η σημασία των τοπικών οργανώσεων του Κινήματος είναι για το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ θέμα πρωταρχικής σημασίας και σπουδαιότητας. Η σύγχρονη Ελλάδα οικοδομήθηκε πάνω στην βάση ενός Αθηνοκεντρικού κράτους με την περιφέρεια να διαδραματίζει δευτερεύοντες ή τριτεύοντες ρόλους και τις περισσότερες φορές να μένει αμέτοχη ή να ακολουθεί στην καλύτερη των περιπτώσεων τις πρωτοβουλίες του Αθηνοκεντρικού μοντέλου. Αυτό όμως δεν συνέβη με το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ. Η Ανάγκη, όπως την ορίζει η Αρχαιοελληνική αντίληψη και οι περιφερειακές δυνάμεις ανανέωσης, τα κινήματα απ' όλη την Ελλάδα, ήταν αυτά τελικά που οδήγησαν στην πραγμάτωση του μεγάλου επιτεύγματος της συνασπισμένης Ελληνικής Δύναμης που το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ εκφράζει σήμερα. Ανήσυχοι Έλληνες πολίτες από τη Μακεδονία, την Ήπειρο, τη Θράκη, την Κεντρική Ελλάδα, την Πελοπόννησο, την Κρήτη και τα νησιά μας, ακόμα και εκτός Ελλαδικής επικράτειας οδήγησαν τα γεγονότα, με μία κοινή προτροπή και απόφαση. Το ενιαίο μέτωπο αντίστασης. Κατόπιν αυτών το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ, ως Κίνημα Πανελληνίου εμβελείας και οικουμενικού προσανατολισμού, για την πολιτισμική, πολιτική και κοινωνική ανάταση του έθνους, στηρίζει τις Τ.Ο. (Τοπικές Οργανώσεις ) του Κινήματος θεωρώντας αυτές τους πνεύμονες της οργανωτικής του δομής. Η Τ.Ο. είναι διαρθρωμένη ανά Δήμο της χώρας ή ανά Δημοτικό Διαμέρισμα. Από 1 μέχρι 20 μέλη θεωρείται πυρήνας, ενώ το όριο μελών που απαρτίζουν την κάθε Τ.Ο. δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 80 εγγεγραμμένα μέλη. Ως εκ τούτου ένας Δήμος ή ένα Δημοτικό Διαμέρισμα μπορούν να έχουν περισσότερες από μία Τ.Ο., με κριτήριο συμμετοχής σε αυτές τον τόπο κατοικίας των μελών που τις απαρτίζουν.
2. Νομαρχιακή Οργάνωση: Οι Τοπικές Οργανώσεις και οι πυρήνες ενός νομού της χώρας συνιστούν την Νομαρχιακή Οργάνωση (Ν.Ο.). Η έδρα κάθε Ν.Ο. βρίσκεται στην πρωτεύουσα του νομού.
3. Εθνική Οργάνωση: Απαρτίζεται από όλα τα μέλη του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ και εκφράζει την βούλησή της συνολικά μέσα από εσωκινηματικό δημοψήφισμα. Εσωκινηματικό δημοψήφισμα μπορεί να προκληθεί ύστερα από απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου ή έπειτα από αίτημα γραπτό και ενυπόγραφο από τουλάχιστον τα 2/3 των μελών του Κινήματος στην Κεντρική Επιτροπή.
4. Οργανώσεις Εξωτερικού: Σε κάθε γεωγραφικό σημείο του πλανήτη εκτός των ελλαδικών συνόρων μπορούν να ιδρυθούν τοπικές και νομαρχιακές οργανώσεις του Ελληνικού Ανανεωτικού ΡΕΥΜΑΤΟΣ. Η Τ.Ο. ή Πυρήνας Εξωτερικού θα λειτουργεί σε επίπεδο κοινότητας, δήμου ή μητρόπολης. Και εδώ, σε μία πόλη μπορεί να υπάρχουν περισσότερες από μία Τ.Ο. εξωτερικού. Η Ν.Ο. εξωτερικού θα συνίσταται σε επίπεδο κράτους. Για παράδειγμα, όλες οι Τ.Ο. των Η.Π.Α. συνιστούν την Ν.Ο. των Η.Π.Α. Σε κάθε ξένη χώρα, η έδρα της κάθε Ν.Ο. εξωτερικού τοποθετείται εκεί όπου υπάρχουν τα περισσότερα μέλη του Κινήματός μας. Αν ο αριθμός των μελων εξωτερικού εντός των συνόρων ενός κράτους είναι μεγάλος, τότε και ύστερα από απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου μπορούν να δημιουργηθούν δύο Ν.Ο. εξωτερικού στο ίδιο κράτος.
'Άρθρο 8. Όργανα του Κινήματος.
1. Τοπική Γραμματεία: Εκλέγεται με φανερή ψηφοφορία από τα μέλη της Τ.Ο. και είναι τριμελής με δυο αναπληρωματικά μέλη. Η εκλογή γίνεται ως εξής: Από τα παρόντα μέλη κληρώνεται ένα για να προεδρεύσει στην εκλογική διαδικασία και ένα δεύτερο, εκλογικός/ή γραμματέας, για την τήρηση των πρακτικών. Ο προεδρεύων ή η προεδρεύουσα καλεί όσους ή όσες επιθυμούν να θέσουν υποψηφιότητα και τα ονόματά τους αναγράφονται σε πίνακα με αλφαβητική σειρά. Στη συνέχεια ο προεδρεύων ή η προεδρεύουσα καλεί ονομαστικά από την κατάσταση μελών, όλους με αλφαβητική σειρά να πουν δυνατά ποιους ψηφίζουν από αυτούς που έχουν θέσει υποψηφιότητα. Το κάθε μέλος έχει δικαίωμα να ψηφίσει δύο και αν είναι υποψήφιο δεν μπορεί να ψηφίσει τον εαυτό του. Ο/η εκλογικός/ή γραμματέας σημειώνει δίπλα στο αναγραμμένο όνομα του υποψηφίου στον πίνακα πόσες ψήφους έχει λάβει με γραμμές (όπου η κάθε γραμμή αντιστοιχεί σε μία ψήφο). Στο τέλος της ψηφοφορίας οι πέντε πρώτοι σε ψήφους αποτελούν το τακτικό και αναπληρωματικό όργανο. Στη συνέχεια μεταξύ των τριών πρώτων σε ψήφους στήνεται κληρωτίδα με τα ονόματα τους για τις αρμοδιότητες που ο καθένας ή η καθεμία θα αναλάβει. Ο/η εκλογικός/ή γραμματέας τραβά τους κλήρους, παρουσία του εκλογικού σώματος, και με την σειρά που βγαίνουν τα ονόματα δίδονται οι παρακάτω αρμοδιότητες: Γραμματέας, Υπεύθυνος Οργανωτικού και Ταμίας. Στη συνέχεια η εφορευτική Επιτροπή (Προεδρεύων/ουσα και Εκλογικός/ή γραμματέας) συντάσσουν αναλυτικό πρακτικό με αναγραφή όλων των υποψηφίων, πόσες ψήφους έλαβε έκαστος/η, ποιοί εξελέγησαν και σε ποιές θέσεις κληρώθηκαν, το υπογράφουν και το σφραγίζουν με τη σφραγίδα της οργάνωσης και αποστέλλουν ένα αντίγραφο του πρακτικού στο Πολιτικό Συμβούλιο συστημένο με το ταχυδρομείο ή με τηλεομοιότυπο (φαξ). Ή θητεία της Τοπικής Γραμματείας (Τ.Γ.) είναι διάρκειας ενός έτους. Για τη σύγκληση και διεξαγωγή της εκλογικής διαδικασίας είναι απαραίτητη η παρουσία των 2/3 των μελών, ενώ οι απόντες δεν έχουν δικαίωμα να θέσουν υποψηφιότητα. Βεβαίως, κυρίαρχο όργανο της Τοπικής Οργάνωσης είναι η Ολομέλεια (2/3) της Τ.Ο., η οποία είτε σε μηνιαίες τακτικές συνελεύσεις είτε σε έκτακτες είναι η μόνη αρμόδια να αποφασίζει τις ενέργειες και δράσεις που θα καλείται μετά να συντονίζει και να διεκπεραιώνει η Τοπική Γραμματεία με συμμετοχή και αρωγή όλων των μελών. Υπεύθυνη για τη σύγκληση εκτάκτων Ολομελειών της Τ.Ο. είναι η Τ.Γ., καθώς επίσης και για τον καθορισμό της ημερησίας διάταξης των τακτικών και έκτακτων Ολομελειών. Επίσης έκτακτη Ολομέλεια δύνανται να προκαλέσουν το 1/3 των μελών της Τ.Ο. με αίτησή τους προς την Τ.Γ., καθορίζοντας εγγράφως και τα θέματα ημερησίας διάταξης. Η Τ.Γ. υποχρεούται μέσα σε διάστημα επτά (7) ημερών να συγκαλέσει την ζητηθείσα Ολομέλεια. Σε κάθε Ολομέλεια, τακτική ή έκτακτη, κληρώνεται μεταξύ των παρόντων μελών ο/η προεδρεύων/ουσα της Ολομέλειας για το συντονισμό της διαδικασίας.
2. Νομαρχιακή Γραμματεία: Συνίσταται από όλα τα τακτικά μέλη (τα τριμελή) των Τ.Γ. ενός νομού. Η θητεία της Νομαρχιακής Γραμματείας (Ν.Γ.) έχει διάρκεια ενός έτους. Οι κληρωτές αρμοδιότητες είναι Γραμματέας, Υπεύθυνος Οργανωτικού, Ταμίας και οι υπόλοιποι απλά μέλη. Κυρίαρχο όργανο της Νομαρχιακής Επιτροπής είναι η ολομέλεια της Ν.Ε. (2/3 όλων των μελών ενός νομού), η οποία, είτε σε ανά εξάμηνο τακτικές συνελεύσεις είτε σε έκτακτες, είναι η μόνη αρμόδια να αποφασίζει τις ενέργειες και δράσεις που θα καλείται μετά να συντονίζει και να διεκπεραιώνει η Νομαρχιακή Γραμματεία με συμμετοχή και αρωγή όλων των μελών. Υπεύθυνη για τη σύγκληση εκτάκτων Νομαρχιακών Ολομελειών είναι η Ν.Γ., καθώς επίσης και για τον καθορισμό της ημερησίας διάταξης των τακτικών και εκτάκτων Ολομελειών. Επίσης έκτακτη Νομαρχιακή Ολομέλεια δύνανται να προκαλέσουν το 1/3 των μελών της Ν.Ε. με αίτησή τους προς τη Ν.Γ., καθορίζοντας εγγράφως και τα θέματα ημερησίας διάταξης. Η Ν.Γ. υποχρεούται μέσα σε διάστημα επτά (7) ήμερων να συγκαλέσει τη ζητηθείσα Νομαρχιακή Ολομέλεια.
3. Κεντρική Επιτροπή: Αποτελείται από 100 μέλη τα οποία Εκλέγονται με φανερή ψηφοφορία από το «Κοινό των Ελλήνων» (έτσι ονομάζεται το συνέδριο του Κινήματος). Από τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής εκλέγεται με φανερή ψηφοφορία το Πολιτικό Συμβούλιο και με τον ίδιο τρόπο οι Εθνικές Επιτροπές δράσης και έλέγχου, όπως: α) Εθνική Επιτροπή Τήρησης Καταστατικού (Ε.Ε.Τη.Κ), β) Εθνική Επιτροπή Πολιτισμικής Δράσης (Ε.Ε.Πο.Δ.), γ) Εθνική Επιτροπή Παιδευτικής Δράσης (Ε.Ε.Πα.Δ.), δ) Εθνική Επιτροπή Αλληλεγγύης (Αλληλεγγύη) και ε) Εθνική Επιτροπή Οικονομικού Ελέγχου (Ε.Ε.Ο.Ε). Η Κεντρική Επιτροπή (Κ.Ε.) συνεδριάζει τακτικά μία φορά το εξάμηνο και έκτακτα όποτε τη συγκαλέσει το Πολιτικό Συμβούλιο. Επίσης έκτακτη Ολομέλεια της Κ.Ε. δύνανται να προκαλέσουν το 1/3 των μελών της (34 μέλη) με αίτησή τους προς το Πολιτικό Συμβούλιο, καθορίζοντας εγγράφως τα θέματα της ημερησίας διάταξης. Η Κ.Ε. θεωρείται ότι έχει απαρτία όταν συμπληρωθούν τα 2/3 των μελών της (68 μέλη). Στις συνεδριάσεις της Κ.Ε. προεδρεύει το Πολιτικό Συμβούλιο, από τα μέλη του οποίου κληρώνεται ένα σε ρόλο Προεδρεύοντα της ολομέλειας και τρία σε ρόλο γραμματείας για την τήρηση των πρακτικών. Τα μέλη της Κ.Ε. δεν έχουν το δικαίωμα να ψηφίσουν «λευκό». Όλες οι αποφάσεις της Κεντρικής Επιτροπής λαμβάνονται με την αρχή της πλειοψηφίας μεταξύ της απαρτίας των μελών της. Η θητεία της Κεντρικής Επιτροπής ορίζεται μεταξύ δύο συνεδρίων.
4. Πολιτικό Συμβούλιο: το Πολιτικό Συμβούλιο (Π.Σ.) είναι το ανώτατο εκτελεστικό όργανο του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ, εκλέγεται από τα 100 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής (Κ. Ε.), εκφράζει την συλλογικότητα του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ και διαμορφώνει την πολιτική στρατηγική μεταξύ δυο συνεδρίων (Κοινό των Ελλήνων). Το Π.Σ. αποτελείται από τον/την Πρόεδρο του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ, τρεις γραμματείς (Γραμματέας Οργανωτικού, Γραμματέας Διαφωτισμού, Γραμματέας Οικονομικού) και οκτώ (8) μέλη. Άπαντες εκλέγονται από την Κεντρική Επιτροπή (το σύνολο των μελών του Π.Σ. είναι δώδεκα). Και τα 12 (δώδεκα) μέλη του Π.Σ. θεωρούνται ίσα, ο/η δε Πρόεδρος πρώτος/η μεταξύ ίσων. Το Π.Σ. λειτουργεί με ευθύνη των τριών γραμματέων του, οι οποίοι και το συγκαλούν, καθορίζουν την ημερήσια διάταξη και ορίζουν τους εισηγητές. Βεβαίως, εκτός από τους τρεις γραμματείς, οποιοδήποτε άλλο μέλος του Π.Σ. μπορεί να εισάγει κι άλλα θέματα προς συζήτηση, τα όποια όμως πρέπει να τεθούν πριν από τον καθορισμό της ημερήσιας διάταξης και να εγκριθούν από την πλειοψηφία των μελών του Π.Σ. Όλες οι αποφάσεις του Πολιτικού Συμβουλίου λαμβάνονται με την αρχή της πλειοψηφίας μεταξύ της απαρτίας των μελών του, όπου κάθε μέλος έχει το δικαίωμα μιας ψήφου σε έκαστο ζήτημα. Το Π.Σ. έχει απαρτία όταν είναι παρόντα τα 2/3 (8 παρόντες) των μελών του. Τα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου δεν έχουν το δικαίωμα να ψηφίσουν «λευκό». Η εκλογή του Πολιτικού Συμβουλίου από την Κεντρική Επιτροπή γίνεται ως έξης: Από τα παρόντα μέλη κληρώνεται ένα για να προεδρεύσει στην εκλογική διαδικασία και ένα δεύτερο, εκλογικός/ή γραμματέας, για την τήρηση των πρακτικών. Ο προεδρεύων ή η προεδρεύουσα καλεί όσους ή όσες επιθυμούν να θέσουν υποψηφιότητα και τα ονόματά τους αναγράφονται σε πίνακα με αλφαβητική σειρά. Στη συνέχεια ο προεδρεύων ή η προεδρεύουσα καλεί ονομαστικά από την κατάσταση μελών της Κ. Ε. όλους με αλφαβητική σειρά να πουν δυνατά ποιους ψηφίζουν από αυτούς που έχουν θέσει υποψηφιότητα. Το κάθε μέλος έχει δικαίωμα να ψηφίσει τέσσερις και αν είναι υποψήφιο δεν μπορεί να ψηφίσει τον εαυτό του. Ο/η εκλογικός/ή γραμματέας σημειώνει δίπλα στο αναγραμμένο όνομα του υποψηφίου στον πίνακα πόσες ψήφους έχει λάβει με γραμμές (όπου η κάθε γραμμή αντιστοιχεί σε μία ψήφο). Στο τέλος της ψηφοφορίας οι δώδεκα πρώτοι σε ψήφους αποτελούν το Πολιτικό Συμβούλιο. Η θητεία του Πολιτικού Συμβουλίου ορίζεται μεταξύ δύο συνεδρίων. 5. Οι τρεις Γραμματείς: Οι τρεις γραμματείς καθορίζονται μεταξύ των 12 μελών του Πολιτικού Συμβουλίου, είτε με εσωτερική ψηφοφορία των μελών του Π.Σ. (δικαίωμα μιας ψήφου έκαστος με ανάταση χειρός), είτε με κλήρωση των ονομάτων εκείνων που επιθυμούν να αναλάβουν μία γραμματεία. Ο Γραμματέας Οργανωτικού έχει την ευθύνη των κινητοποιήσεων. Ο Γραμματέας Διαφωτισμού έχει την ευθύνη της Επικοινωνίας του Κινήματος προς τον τύπο και την Κοινή Γνώμη, της εσωτερικής ενημέρωσης των μελών με ιδεολογικές και πολιτικές εγκυκλίους. Ο Γραμματέας Οικονομικού είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση των οικονομικών του Κινήματος. Κάθε Γραμματέας υποχρεούται να συμβουλεύεται και να συνεργάζεται με τις Εθνικές Επιτροπές της Κεντρικής Επιτροπής στις οποίες προεδρεύει ή προΐσταται. Επίσης το Πολιτικό Συμβούλιο ορίζει από τα μέλη του και από έναν έως τρεις βοηθούς ανά περίσταση για έκαστο Γραμματέα. 6. Πρόεδρος. Ο Πρόεδρος του Π.Σ. εκφράζει και εκπροσωπεί το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ σε όλες του τις εκδηλώσεις. Προεδρεύει στις συνεδριάσεις του Π.Σ. Ασκεί τις αρμοδιότητές του στα πλαίσια των αποφάσεων του «Κοινού των Ελλήνων», της Κεντρικής Επιτροπής και του Πολιτικού Συμβουλίου. Εκλέγεται κάθε τέσσερα (4) χρόνια άμεσα με φανερή ψηφοφορία από το Συνέδριο του «Κοινού των Ελλήνων». Υποψήφιος Πρόεδρος αναδεικνύεται όποιος προταθεί τουλάχιστον από 30 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής και είναι μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου. Πρόεδρος εκλέγεται εκείνος που παίρνει την απόλυτη πλειοψηφία των συνέδρων (50%+1). Αν υπάρχουν άνω των δύο υποψηφίων και κατά την πρώτη ψηφοφορία κανένας δεν έχει εξασφαλίσει την απαιτούμενη πλειοψηφία, τότε διενεργείται επαναληπτική ψηφοφορία με τους δύο επικρατέστερους υποψηφίους, οπότε και εκλέγεται εκείνος που εξασφαλίζει την απόλυτη πλειοψηφία (50%+1). Σε περίπτωση ισοψηφίας των δύο, άνω των δύο επαναληπτικών ψηφοφοριών, τότε γίνεται κλήρωση. 7. Συνέδριο, το «Κοινό των Ελλήνων»: Το Συνέδριο «Κοινό των Ελλήνων» είναι το ανώτατο καθοδηγητικό όργανο του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ και θεωρείται ανώτερο και του Προέδρου. Συγκαλείται κάθε 4 (τέσσερα) χρόνια. α) Αποτελείται από 1000 (χίλια) μέλη που εκλέγονται με απλή αναλογική από τις Τ.Ο. Ελλάδας και εξωτερικού. Και στην εκλογή των Συνέδρων από τις Τ.Ο. ισχύει η ίδια φανερή ψηφοφορία που ακολουθείται για την εκλογή Τοπικής Γραμματείας. β) Σύνεδροι θεωρούνται επίσης δίχως προηγούμενη εκλογική διαδικασία ανάδειξής τους και τα 100 (εκατό) μέλη της εν ισχύ Κ.Ε, καθώς και τα 220 (διακόσια είκοσι) ιδρυτικά μέλη του Κινήματος. Στο Συνέδριο προεδρεύει ο Γραμματέας του Οργανωτικού με τη βοήθεια της Εθνικής Επιτροπής Τήρησης Καταστατικού (Ε.Ε.Τή.Κ.), τα μέλη της οποίας ασκούν και καθήκοντα εκλογικών γραμματέων. Το Συνέδριο έχει απαρτία όταν παρευρίσκονται τουλάχιστον τα 2/3 των μελών του. Το Συνέδριο εκλέγει την Κεντρική Επιτροπή με την εξής διαδικασία: Ο προεδρεύων ή η προεδρεύουσα του «Κοινού των Ελλήνων» καλεί όσους ή όσες επιθυμούν να θέσουν υποψηφιότητα και τα ονόματά τους αναγράφονται σε πίνακα με αλφαβητική σειρά. Στη συνέχεια ο προεδρεύων ή η προεδρεύουσα καλεί ονομαστικά από την κατάσταση συνέδρων όλους με αλφαβητική σειρά να πουν δυνατά ποιους ψηφίζουν από αυτούς που έχουν θέσει υποψηφιότητα. Το κάθε μέλος έχει δικαίωμα να ψηφίσει μέχρι και πέντε υποψηφίους και αν είναι υποψήφιο το ίδιο δεν μπορεί να ψηφίσει τον εαυτό του. O/η εκλογικός/ή γραμματέας του Συνεδρίου (μέλος του Ε.Ε.Τη.Κ.) σημειώνει δίπλα στο αναγραμμένο όνομα του υποψηφίου στον πίνακα πόσες ψήφους έχει λάβει με γραμμές (όπου η κάθε γραμμή αντιστοιχεί σε μία ψήφο). Στο τέλος της ψηφοφορίας οι 100 πρώτοι σε ψήφους αποτελούν τη νέα Κεντρική Επιτροπή. Αντιστοίχως εκλέγεται και ο/η Πρόεδρος, μόνο που εκεί ο κάθε σύνεδρος έχει δικαίωμα μόνο μιας ψήφου. Το Συνέδριο επίσης είναι το μόνο όργανο που μπορεί να αναθεωρήσει το Καταστατικό του Κινήματος. Για τη διάρκεια των εργασιών του Συνεδρίου και τα θέματα που θα συζητηθούν εκτός από τα εκλογικά, αρμόδια είναι η Κεντρική Επιτροπή.
Άρθρο 9. Αρχές λειτουργίας
Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ λειτουργεί σύμφωνα με τις αρχές της άμεσης δημοκρατίας όπως αυτή θεσμοθετήθηκε από τους αρχαίους Έλληνες και επιβίωσε μέσα από την εθνική παράδοσή μας, τόσο με φανερές ψηφοφορίες όσο και με κληρώσεις αρμοδιοτήτων. Η μυστική ψηφοφορία θεωρείται κάλυμμα δειλίας (16), ενώ η λευκή ψήφος δεν γίνεται δεκτή σε καμμία εκλογική διαδικασία ή άλλη ψηφοφορία. Όλα τα μέλη συμμορφώνονται με τις αποφάσεις της πλειοψηφίας και συνυπογράφουν προς τα έξω αυτές τις αποφάσεις.
Άρθρο 10. Δημοκρατικές διαδικασίες
Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ επιθυμεί να εισαγάγει καινοτόμα πολιτικά ήθη εμπνευσμένα από τα ιθαγενή πολιτεύματα και τους ελληνικούς τρόπους (17). Η διαφορετικότητά μας δεν έγκειται απλά στην ιδεολογική μας διαφοροποίηση, άλλα και στην πολιτική μας πρακτική και συμπεριφορά.
1. Στο εσωτερικό του Κινήματος κατοχυρώνεται πλήρως η εσωκινηματική δημοκρατία, ή φιλοσοφική ελευθερία, ή ελευθερία προφορικού και γραπτού λόγου και προάγεται η παρρησία.
2. Συνυπάρχουν και διακινούνται ελεύθερα, γραπτά ή προφορικά, όλες οι απόψεις και τάσεις που εκπορεύονται από την ελληνικότητα και τις σχολές της ελληνικής φιλοσοφίας, αρχαίας και μεταγενέστερης.
3. Η έκφραση και διακίνηση ιδεών γίνεται με σεβασμό στις βασικές αρχές και στόχους του Κινήματος.
4. Η σύννομη αλληλεγγύη μεταξύ των μελών του Κινήματος αποτελεί θεμελιακή αρχή της λειτουργίας του.
5. Τα όργανα του Κινήματος λειτουργούν με βάση τις αρχές της συλλογικότητας και του διαλόγου.
6. Η αρχή της πλειοψηφίας είναι δεσμευτική για τα μέλη κάθε οργάνου.
Οι απόψεις των μειοψηφούντων είναι σεβαστές και οι πλειοψηφούντες οφείλουν να τις λαμβάνουν υπόψη τους.
Άρθρο 11. Λογοδοσία - Ανάκληση
1. Όλα τα αιρετά όργανα (εκλεγμένα ή κληρωτά) λογοδοτούν ανά πάσα στιγμή στα Σώματα που τα ανέδειξαν.
2. Όλα τα αιρετά όργανα (εκλεγμένα ή κληρωτά) μπορούν να ανακληθούν από τα σώματα που τα εξέλεξαν νωρίτερα από την λήξη της θητείας τους.
3. Η απόφαση ανάκλησης απαιτεί τη συμμετοχή των 2/3 των μελών και λαμβάνεται από το 1/2 + 1 του αριθμού των συμμετεχόντων στη διαδικασία.
Άρθρο 12. Οικονομική Διαχείριση
1. Οι οικονομικοί πόροι του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ είναι:
- Οι συνδρομές των μελών, το ύψος των οποίων καθορίζεται από το Π.Σ. ύστερα από εισήγηση της Εθνικής Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου (Ε.Ε.Ο.Ε.).
- Οι έκτακτες εισφορές των μελών ή κάθε πολίτη που στηρίζει τους στόχους του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ
- Δωρεές, κληρονομιές και χορηγίες (18).
- Εισπράξεις από εκδηλώσεις και δραστηριότητες.
2. Εθνική Επιτροπή Οικονομικού Ελέγχου: Την ευθύνη για τα οικονομικά του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ έχει η επταμελής Εθνική Επιτροπή Οικονομικού Ελέγχου (Ε.Ε.Ο.Ε.), η οποία εκλέγεται από τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής και στην οποία προΐσταται με δικαίωμα ψήφου ο Γραμματέας Οικονομικού, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου (σύνολο μελών με το γραμματέα οκτώ). Η Ε.Ε.Ο.Ε. έχει την υποχρέωση τακτικού ελέγχου και τη δυνατότητα εκτάκτων ελέγχων σε όλες τις Οργανώσεις και τα Όργανα του Κινήματος. Η παροχή οποιωνδήποτε στοιχείων και διευκρινίσεων από τα όργανα στα οποία απευθύνεται είναι υποχρεωτική. Κάθε Όργανο του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ υποβάλλει μέχρι το πρώτο 15μερο εκάστου έτους πλήρη και αιτιολογημένο ετήσιο οικονομικό απολογισμό και προγραμματισμό στην Ε.Ε.Ο.Ε. Το Πολιτικό Συμβούλιο εγκρίνει τον οικονομικό απολογισμό και προγραμματισμό σε ειδική συνεδρίασή του έπειτα από οικονομική έκθεση που υποβάλλει ή Ε.Ε.Ο.Ε.
Άρθρο 13. Τήρηση του καταστατικού
1. Μέλος του Κινήματος που ενεργεί κατά παράβαση του καταστατικού, ελέγχεται πειθαρχικά κατόπιν αιτιολογημένης παραπομπής του στα αρμόδιο πειθαρχικά όργανα.
2. Ανάλογα με την βαρύτητα της πράξης που του προσάπτεται, κι αν κριθεί αιτιολογημένα ένοχος, μπορεί να του επιβληθεί είτε παρατήρηση είτε προσωρινή άρση της Ιδιότητας του μέλους είτε οριστική διαγραφή του από το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ.
3. Για τον έλεγχο τήρησης του καταστατικού συγκροτείται από τα Π.Σ. Εθνική Επιτροπή Τήρησης Καταστατικού (Ε.Ε.Τη.Κ.), αποτελούμενη από επτά (7) μέλη της Κεντρικής Επιτροπής. Η Ε.Ε.Τη.Κ. είναι αρμόδια για παραπεμπόμενα μέλη των περιφερειακών οργάνων, ενώ για τα μέλη του Π.Σ. και της Κ.Ε. αποφασίζει τα ίδιο το Π.Σ. ύστερα από εισήγηση της Ε.Ε.Τή.Κ.
4. Σημειωτέον ότι Επιτροπή Τήρησης Καταστατικού (Ε.Τ.Κ.) εκλέγουν και τοπικά όλες οι Τ.Ο. Πυρήνες και Ν.Ε. με την αρμοδιότητα να επιλαμβάνονται καταστατικών παραβάσεων μελών των οργανώσεών τους. Μέλη τα οποία διαφωνούν για την ποινή που τους επιβλήθηκε δύνανται να προσφύγουν στην Εθνική Επιτροπή Τήρησης Καταστατικού (Ε.Ε.Τη.Κ.), της οποίας οι αποφάσεις είναι τελεσίδικες.
5. Η Ε.Ε.Τη.Κ., καθώς και οι αντίστοιχες τοπικές Ε.Τ.Κ., είναι επιφορτισμένες και για την τήρηση του Μητρώου μελών. Επίσης είναι αρμόδιες για την εποπτεία των εκλογικών διαδικασιών των Οργάνων των οποίων ελέγχουν την καταστατική τάξη.
6. Στην Ε.Ε.Τη.Κ. προεδρεύει με δικαίωμα ψήφου ο Γραμματέας του Οργανωτικού, μέλος του Π.Σ.
Άρθρο 14. Εθνικές Επιτροπές της Κ.Ε.
1. Εθνική Επιτροπή Πολιτισμικής Δράσης: Είναι δεκαμελής, εκλέγεται και συνίσταται από τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής με την ίδια διαδικασία φανερής ψηφοφορίας που ισχύει για όλα τα όργανα. Ασχολείται με όλα τα θέματα που άπτονται της προαγωγής ή προάσπισης του Ελληνικού Πολιτισμού. Οργανώνει πολιτισμικές εκδηλώσεις, διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες όταν αποδεδειγμένα θίγονται ή απειλούνται στοιχεία, ευρήματα και απομεινάρια από διάφορες εποχές, εκφράσεις και εκδοχές του Ελληνικού Πολιτισμού. Στην Ε.Ε.ΠΟ.Δ. προΐσταται με δικαίωμα ψήφου ο Γραμματέας Διαφωτισμού, μέλος του Π.Σ.
2. Εθνική Επιτροπή Παιδευτικής Δράσης: Είναι δεκαμελής, εκλέγεται και συνίσταται από τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής με την ίδια διαδικασία φανερής ψηφοφορίας που ισχύει για όλα τα όργανα. Ασχολείται με όλα τα θέματα που άπτονται της προαγωγής η προάσπισης της Ελληνικής Παιδείας. Οργανώνει εκδηλώσεις, διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες όταν γίνουν αντιληπτές ενέργειες φαλκίδευσης η αλλοτρίωσης της Ελληνικής Παιδείας. Στην Ε.Ε.Πα.Δ. προΐσταται με δικαίωμα ψήφου Ο Γραμματέας Διαφωτισμού, μέλος του Π.Σ.
3. Εθνική Επιτροπή Αλληλεγγύης: Είναι δεκαμελής, εκλέγεται και συνίσταται από τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής με την ίδια διαδικασία φανερής ψηφοφορίας που ισχύει για όλα τα όργανα. Ασχολείται με όλα τα θέματα που άπτονται των εσωτερικών σχέσεων αλληλεγγύης, φιλίας και συμπαράστασης μεταξύ των μελών του Κινήματος. Στην Αλληλεγγύη προΐσταται με δικαίωμα ψήφου ο Γραμματέας του Οργανωτικού, μέλος του Π.Σ.
4.Σε όλες τις Εθνικές Επιτροπές τον αρμόδιο γραμματέα του Π.Σ. αντικαθιστά αν χρειασθεί ο αντίστοιχός του Β' Γραμματέας.
Άρθρο 15. 'Έκτακτες Επιτροπές της Κ.Ε.
Το Πολιτικό Συμβούλιο έχει τη δυνατότητα να σχηματίσει υπό τη βία της ανάγκης ή της επικαιρότητας Έκτακτες Επιτροπές επανδρωμένες από μέλη της Κεντρικής Επιτροπής για δράσεις που δεν προβλέπονται από το παρόν καταστατικό. (Όπως για παράδειγμα για θέματα εξωτερικής πολιτικής, εργασίας, νεολαίας, καταπολέμησης ναρκωτικών κ.λπ.). Στις Επιτροπές αυτές θα προεδρεύει ένα μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου, εκτός των Α' η Β' γραμματέων.
Άρθρο 16. Ιδρυτική Οργανωτική Δομή
1. Ως μέλη του πρώτου Πολιτικού Συμβουλίου ορίζονται από το παρόν καταστατικό οι ιδρυτές και εμπνευστές του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ των οποίων τα ονόματα ακολουθούν με αλφαβητική σειρά : Βαρδίκος Δημήτρης, Ιεροδιάκονος Γιώργος, Λεμοντζόγλου Βασίλης, Μπεξής Eυάγγελoς, Μυτιληναίος Στέφανος, Παλιβίδας Ηρακλής, Πάντου Σίλβα, Ρασσιάς Βλάσης, Τραμπάζαλης Ευάγγελος, Τραυλού Σεμέλη, Χριστοδουλάρης Σωκράτης, Ψωμιάδης Γιάννης
2. Η θητεία του πρώτου ιδρυτικού Πολιτικού Συμβουλίου ορίζεται τετραετής, με ημερομηνία που τρέχει από την επίσημη έγκριση του παρόντος καταστατικού από την Ελληνική Δικαιοσύνη.
3. Μετά την συμπλήρωση των τεσσάρων ετών θα συγκληθεί τα πρώτο Συνέδριο του Κινήματος για την εκλογή Κεντρικής Επιτροπής, Πολιτικού Συμβουλίου και Προέδρου.
4.Το Πολιτικό Συμβούλιο μπορεί να παρατείνει τον χρόνο διεξαγωγής του πρώτου συνεδρίου σε 2 (δύο) ακόμα χρόνια, σύνολο 6 (έξι) από την ημερομηνία έγκρισης του καταστατικού, με σύμφωνη γνώμη της Κ.Ε.
5. Μέχρι την εκλογή Προέδρου, τα καθήκοντα αυτού θα ασκούνται από τους 3 (τρεις) γραμματείς του Πολιτικού Συμβουλίου σε αγαστή συνεργασία με τα υπόλοιπα μέλη του Π.Σ.
6. Το Πολιτικό Συμβούλιο αναλαμβάνει την ευθύνη να διορίσει τα 100 μέλη της πρώτης Κεντρικής Επιτροπής με θητεία ισόχρονη με του Π.Σ.
7. Σε περίπτωση που κάποιο μέλος του ιδρυτικού Π.Σ. αποχωρήσει, η Κ.Ε. οφείλει να εκλέξει αντικαταστάτη μέσα από τα μέλη της.
8. Το Πολιτικό Συμβούλιο αναλαμβάνει την ευθύνη να διορίσει γραμματείς και πυρηνάρχες στις υπό σύσταση Τ.Ο. και πυρήνες του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ ανά την Ελλάδα και το εξωτερικό.
9. Ή θητεία των διορισμένων γραμματέων και πυρηναρχών ορίζεται σε τρία χρόνια. Μετά θα ισχύσουν οι διαδικασίες εκλογής που προβλέπονται από το άρθρο 8 παρ. 1. του παρόντος καταστατικού. Από τους ίδιους διορισμένους θα συσταθούν και οι πρώτες Ν.Γ. όπως προβλέπει τα άρθρο 8. παρ. 2. του παρόντος καταστατικού.
10. Το Πολιτικό Συμβούλιο μπορεί να παύσει ανά πάσα στιγμή τους διορισμένους γραμματείς και πυρηνάρχες και να τούς αντικαταστήσει με άλλους. Αυτό δεν ισχύει με όσους έχουν εν τω μεταξύ εκλεγεί, μετά την παρέλευση των τριών πρώτων ετών.
11. Το Άρθρο 16 θα ακυρωθεί με την έναρξη των εργασιών του πρώτου συνεδρίου .
Πηγή: http://www.ear-hellas.gr/index.php?type=doc&f=katastatiko, εδώ
Σημειώσεις α.α.
1. Είναι εντελώς ξεκαθαρισμένο για το ποιους οι αρχαιολάτρες εννοούν ως Έλληνες στο «ήθος και στο έθος». Οι Βλάσσης Ρασσιάς και Μπεξής Ευάγγελος, που συγκαταλέγονται μέσα στους «ιδρυτές και εμπνευστές του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ», το οποίο βρίθει από χριστιανομάχους των «νεοπαγανιστικών συλλόγων & περιοδικών», αναφέρουν αντίστοιχα περί αυτών: «...τους πραγματικούς Έλληνες, δηλαδή τους εθνικούς,» και «τους Έλληνες, όχι τους Ρωμιούς, όχι τους Γραικούς ή τους Greeks, αλλά τους Έλληνες…» (Πηγές: Πόσο Έλληνες είμαστε; Ομιλία του Βλ. Ρασσιά στο Συνέδριο «Η Αρχαιοελληνική Παράδοση Στην 3η Χιλιετία», Αθήναι, Αίθουσα Εκδηλώσεων Πολεμικού Μουσείου, 24. 1. 1999, http://www.rassias.gr/9005.html, αποθηκεμένη εδώ, Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 29, Εκδοτικό σημείωμα, Ευάγγελος Μπεξής, εκδότης και αρχαιολόγος , σελίδα 2, εδώ).
Μάλιστα υπάρχουν και άλλες «ουσιώδεις» λεπτομέρειες που προσδιορίζουν ακόμη περισσότερο την «Ελληνικότητα» που οι ίδιοι ονειρεύονται για τους άλλους. Αυτοί θεωρούν εαυτούς ως την αδιάσπαστη αλυσίδα «ελευθερωτάτων και απροσκύνητων Ελλήνων» και ουδεμία ίσως σχέση δεν μπορούν να έχουν με το «το προσκυνημένο νεο-ελληναριό» για το οποίο είχε αναφερθεί ο Β. Ρασσιάς στην ομιλία του, μέσα στα πλαίσια ασφαλώς της «ελεύθερης διακίνησης ιδεών» του Ε.Α.Ρ. Ασφαλώς ουδέν λόγος γίνεται για τις προσκυνήσεις των αγαλμάτων από τους αρχαίους προγόνους. Για τους «Έλληνες» του Ε.Α.Ρ. η προσκύνηση αφορά μόνο τους Χριστιανούς. Οι αρχαίοι παίρνουν «άφεση αμαρτιών» χάρη ειδωλολατρίας.
Κατόπιν τούτων είναι αμφίβολης ποιότητας οι δηλώσεις τους για «τα δίκαια της πατρίδας και του έθνους», διότι ο Ελληνικό Έθνος δεν είναι μόνο αυτό το οποίο εκείνοι αντιλαμβάνονται.
2. Στην αρχαία Ελλάδα υπάρχουν πάρα πολλές πολιτικές αξίες. Από στρατιωτικές και βασιλικές δικτατορίες μέχρι μορφές δημοκρατικού πολιτεύματος. Ακόμη και οι ίδιοι οι φιλόσοφοι που επικαλούνται εδώ οι αρχαιολάτρες, διαφέρουν μεταξύ τους στις πολιτικές τους προτιμήσεις π.χ. σε αριστοκρατικούς (Αριστοτέλης) μοναρχικούς (Ζήνων) κ.α., ενώ πολλές φορές καθεστώτα διαπνεόμενα από «πολιτικές αξίες» στις οποίες το κίνημα είναι «αμετάκλητα προσηλωμένο» (!) κυνήγησαν φιλοσόφους (βλ. κάψιμο σχολής Πυθαγορείων εις την Ν. Ιταλία) πολεμώντας τις διαφορετικές πολιτικές αξίες των τελευταίων. Προς τούτο προκύπτει ακατανόητο το «πρώτιστο καθήκον» της «συνειδησιακής επανελλήνισης» το οποίο προτείνουν οι αρχαιολάτρες του Έαρ και που συνοδεύεται από την διαπίστωση ότι είναι «υπαγορευόμενο από τη γνώση της Ελληνικής ιστορίας».
3. Ποια είναι δηλαδή η συγκεκριμένη «πολιτική... επανελλήνιση» που προτείνουν οι αρχαιολάτρες; Ποιο σύστημα των αρχαίων Ελλήνων είναι εκείνο το αυστηρώς και ευκόλως προσαγορεύεται ως «Ελληνικό»; Στην αρχή οι αρχαιολάτρες διακήρυξαν πως το Κίνημά τους είναι απόλυτα εμπνευσμένο και προσηλωμένο στις «διαχρονικής αξίας πολιτικές διακηρύξεις των Ελλήνων Φιλοσόφων» οι οποίες όμως διαφέρουν μέσα στην ποικιλία τους ως η μέρα από την νύχτα, αν και αργότερα αναφέρουν ότι είναι «Προσηλωμένοι στα προαιώνια δημοκρατικά ιδεώδη». Δηλαδή είτε πρέπει οι αρχαιολάτρες να είναι προσηλωμένοι (!) στις αντιφατικές «διαχρονικής αξίας πολιτικές διακηρύξεις των Ελλήνων Φιλοσόφων» είτε θα πρέπει να είναι «Προσηλωμένοι στα προαιώνια δημοκρατικά ιδεώδη». Και τα δύο μαζί δεν γίνεται παρόλο που αργότερα ως θεμελιακή αξία επιλέγεται η Άμεση Δημοκρατία.
4. Ένα από τα βασικά νεοπαγανιστικά υπερφίαλα δόγματα είναι πως ο Ελληνικός πολιτισμός είναι η βάση του παγκόσμιου πολιτισμού («κυρίως υπέρ της Ελληνικής Παιδείας και του Ελληνικού Πολιτισμού, που αποτελούν την βάση του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου πολιτισμού»). Αυτό δεν προκύπτει αβίαστα από πουθενά. Δεν υπάρχει «Παγκόσμιος πολιτισμός» αλλά διαφορετικοί πολιτισμοί. Ήδη από την εποχή που επέλεξαν ως προτίμηση οι αρχαιολάτρες ως προγονική τους και δηλαδή την εποχή με τους «Έλληνες Κλασσικούς», υπάρχουν δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες διαφορετικοί πολιτισμοί στον πλανήτη που δεν έχουν σε καμία περίπτωση ως βάση(;) τους εκείνο τον ελληνικό.
Έπειτα ενώ οι ίδιοι οι αρχαιολάτρες αποδέχονται πως τα δικά τους ιδεολογήματα αποτελούν «την βάση του... παγκόσμιου πολιτισμού» παράλληλα καταριόνται το Βυζάντιο ως πολιτισμό της Παγκοσμιότητας που δεν έχει σχέση με τον Ελληνικό: «να μην αφοδεύουμε τα βυζαντινά κόπρανά μας πάνω στις αδικαίωτες και κατ' εξακολούθησιν καθυβρισθείσες και καθυβριζόμενες ψυχές των προγόνων μας αληθινών Ελλήνων». Βέβαια αυτή η άποψη δεν είναι του Ε.Α.Ρ. αλλά του Βλάση Ρασσιά (ό.π,) μέσα στα πλαίσια των Σκοπών του ΕΑΡ όπου «η ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών οφείλει να είναι θεσμός που θα τελεί στο απυρόβλητο».
5. Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αυτή η άποψη των αρχαιολατρών υπέρ του ανθρωπισμού, όταν μέσα στα δόγματα τους που τους δίνουν την δυνατότητα, ως λένε οι ίδιοι να πορευθούν «στην οδό του Ορθού Λόγου», ενυπάρχουν απόψεις περί «ανθρωποσχημίας» : «ανάμεσα στην ελευθεροπρέπεια και την δουλοφροσύνη, ανάμεσα στην ανθρώπινη ιδιότητα και την απλή ανθρωποσχημία»
6. Οι Αρχαιολάτρες πάντοτε εκφράζουν τις ενάντια στα δόγματα θέση τους. Παρ’ όλες όμως τις προσπάθειές τους κατά του δογματισμού, που άλλωστε αποτελεί μια έμμεση βολή κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας που αιώνες τώρα διδάσκει το αδιάσειστο δόγμα (αλήθεια) περί της Θεότητας της Αγίας Τριάδας, δεν ξεχνούν ποτέ να δογματίζουν υπέρ της αρχαίας Ελλάδας και υπέρ της αρχαίας θρησκείας. Άλλωστε πώς θα μπορούσαν να μην δογματίζουν όταν μόνοι τους εγκλωβίζονται μέσα σε ιστορικές υποχρεώσεις, μιας και κάθε κίνηση τους είναι «ιστορικό χρέος» που περνά από την «οδό του Ορθού Λόγου», ώστε να προμαχούν «υπέρ της Ελληνικής Παιδείας και του Ελληνικού Πολιτισμού». Δηλαδή ο Ορθός Λόγος οδηγεί αναγκαστικά σε προμάχους υπέρ εκείνου του «Ελληνικού Πολιτισμού» που αντιλαμβάνονται οι αρχαιολάτρες;
7. «...αρχές της Ελληνικότητας ως πολιτικής κοσμοθεωρίας»;
8. Οι αρχαιολάτρες τάσσονται δια μέσω των φιλοσόφων υπέρ της ειρήνης και λίγο αργότερα υπέρ των νόμων και της ευνομίας. Κι όμως οι αρχαιολάτρες είναι εκείνοι που στηλιτεύουν διαρκώς τους Χριστιανούς, όσες φορές αυτοί δεν επιθυμούσαν τον πόλεμο αλλά και όταν παρότρυναν τους αδελφούς για ευνομία, ώστε να μην χαρακτηριστούν ως κοινωνικοί επαναστάτες, ιδιότητα που αποδίδεται από ιδεολόγους του «αριστερού» χώρου εις τον Ίδιο τον Ιησού Χριστό. (Προς Τίτον, Γ΄ «1 Ὑπομίμνησκε αὐτοὺς ἀρχαῖς καὶ ἐξουσίαις ὑποτάσσεσθαι, πειθαρχεῖν»).
10. Δηλαδή «με το παράδειγμα... που οφείλουν να μιμηθούν» οι νεοέλληνες διακηρύσσεται έμπρακτα η «ελευθεροπρέπεια» των αρχαιολατρών όταν στους Σκοπούς 2 του Κινήματος, ανάφεραν πως «Η Ελληνική Παιδεία αποτελεί για το Κίνημα τη μόνη γνωστική, λογική και ανθρωπιστική εκπαιδευτική διαδικασία, που ... καλλιεργεί την κριτική ικανότητα..» της μίμησης των αρχαίων. Ουσιαστικά και μέσα από τα νοήματα που εκφράζουν οι αρχαιολάτρες η «ελευθεροπρέπεια» δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο παρά η άρνηση του Βυζαντινού πολιτισμού και ιδίως η άρνηση της Χριστιανικότητας και δηλαδή της Θεότητας του Ιησού Χριστού.
11. Αν και οι αρχαιολάτρες ζητάνε «μιμήσεις» της αρχαιότητας (Βλ. σημείωση 10), παράλληλα υπάρχει κάτι που δεν γίνεται να το «μιμηθούν» με τίποτα, αφού «Το Κίνημα θα επιδιώξει το χωρισμό κράτους και εκκλησίας» έστω και αν στην αρχαιότητα το κράτος - πόλη είχε σαφή θρησκευτικό προσανατολισμό π.χ. τα Ελευσίνια Μυστήρια των «ΑμεσοΔημοκρατικών ιδεωδών της Κλασσικής Αθήνας» στα οποία οι αρχαιολάτρες δήλωσαν πως προσηλώνονται «προκειμένου να παραδειγματισθούν από το παρελθόν τους» κατά το δοκούν όμως.
12. Κοιτάζοντας κανείς το είδος της «Ελληνικότητας» που φαίνεται ότι στοχάζονται οι αρχαιολάτρες (Βλ. σημείωση 1), αντιλαμβάνεται περίφημα τι σημαίνει ο όρος «Ανθελληνικές ενώσεις και ιδρύματα του εσωτερικού και του Εξωτερικού». Δεν θα αποτελούσε καμία έκπληξη αν μέσα σε αυτά τα «ιδρύματα» ανήκε και η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος.
13. Αυτή η θέση του ΕΑΡ είναι αρκετά ομιχλώδης. Διότι αν και τάσσεται ανοιχτά υπέρ των επιμορφωτικών προγραμμάτων, πράγμα θεμιτό μιας και όντως η σημερινή (2006) ελληνική τηλεόραση γενικότερα χρειάζεται επιμορφωτική «αναβάθμιση», από την άλλη φροντίζει να επιτεθεί μόνο κατά των προγραμμάτων που προβάλουν - εκμεταλλεύονται καταστάσεις «ανθρώπινου πόνου και δυστυχίας». Δηλαδή τάσσεται κατά των βιωματικών δυσκολιών μέρους του ελληνικού λαού για τον οποίο όμως νωρίτερα ζητείτο η «αναβάθμιση της δημόσιας υγείας». Κι όμως την πλειονότητα των τηλεοπτικών εκπομπών σήμερα στην Ελλάδα αποτελούν σειρές «τηλεδιασκέδασης» όπου παρελαύνουν λογής «καλλιτεχνών» εις τέρψιν τηλεθεατών.
Εκπομπές που προβάλλουν την ανθρώπινη δυστυχία δεν είναι δυνατό να περάσουν στο περιθώριο, διότι μέσα από αυτές ο ελληνικός λαός ευαισθητοποιείται για τα δεινά των συνανθρώπων του και του δίδεται η ευκαιρία να προσφέρει την αρωγή του. Πράγμα το οποίο πράττει εξαιρετικά γενναιόδωρα όπως αποκαλύπτεται μέσα από τις ίδιες τις εκπομπές (π.χ. «Το κλειδί της ευτυχίας» του Κ. Χαρδαβέλλα). Εις τα τελεολογικά κείμενα της Ορθοδόξου Εκκλησίας φαίνεται πως η τάση για την προσφορά φιλανθρωπίας δεν θα εκλείψει ποτέ παρόλα τα δεινά (φτώχεια). (Αποκάλυψης, Κεφ. Στ΄ «καὶ τὸ ἔλαιον καὶ τὸν οἶνον μὴ ἀδικήσῃς»). Ο άνθρωπος δεν είναι μόνον «Ορθός Λόγος» και «μόρφωση». Η επιστήμη έχει αποδείξει περίφημα πως στις αποφάσεις του ανθρώπου υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες συναισθηματικού τύπου βάση της κατασκευής του εγκεφάλου.
14. Στο Προοίμιό του καταστατικού του το ΕΑΡ διατύπωνε πως υπεραμύνεται του Ανθρωπισμού («Υπεραμυνόμενοι του Ανθρωπισμού») αν και ορίζει υποχρεωτική σε συγκεκριμένη ηλικία την στρατιωτική θητεία του πολίτη. Σε αντίθετη περίπτωση, δηλαδή σε άρνηση πρόωρης στράτευσης ή συνειδησιακής αντίρρησης, κάθε μετοχή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση απαγορεύεται και επισύρει και την διαγραφή από το κόμμα σε περίπτωση. Ουσιαστικά σε αυτή την περίπτωση ο ανθρωπισμός διαγράφεται από την πολιτική και αξίζει εδώ να επαναληφθούν τα λόγια του Β. Μπακούρου για το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (πλήρη ανάλυση του θέματος σε άλλη σελίδα, εδώ) :
«Ο όρος «ανθρώπινο δικαίωμα» και το εννοιολογικό του φορτίο, δηλαδή ένα ατομικό προνόμιο που απολαμβάνει φυσικά ένας άνθρωπος, επειδή είναι άνθρωπος, είναι όχι μόνο άγνωστα στην αρχαία πολιτική σκέψη, αλλά και σκανδαλώδη. Ο άνθρωπος για τους αρχαίους Έλληνες ως βιολογική-φυσική μονάδα δεν διαθέτει κανένα δικαίωμα, γιατί η αναγνώριση δικαιωμάτων προϋποθέτει την ύπαρξη μιας έννομης Τάξης (Πολιτείας). Επομένως η αναγνώριση οποιουδήποτε δικαιώματος δεν αφορά ποτέ τον «Άνθρωπο», αλλά τον «Πολίτη». Και μάλιστα, επειδή η Πολιτεία εγγυάται τα δικαιώματα αυτά, σε κάθε περίπτωση τα δικά της (κρατικά) προνόμια προηγούνται των (ατομικών) ανθρώπινων δικαιωμάτων. Για παράδειγμα η θανατική ποινή ή τα βασανιστήρια ήταν αυτονόητες ποινές, που αναφαίρετα μπορούσε να επιβάλει η Πολιτεία στον Άνθρωπο, όταν έπρεπε να αυτοπροστατευθεί από την παραβατική ή εγκληματική του δραστηριότητα.
Σε αυτή την σύλληψη σχέσεων θεμελιώνεται και ο απάνθρωπος θεσμός της δουλείας. Οι αρχαίοι γνώριζαν ότι οι δούλοι ήταν βιολογικώς άνθρωποι τους αντιμετώπιζαν όμως, ως πράγματα γιατί απλούστατα δεν μετείχαν στην ιδιότητα του πολίτη και, άρα, αποκλείονταν από τα προνόμια που αυτή η ιδιότητα εξασφάλιζε, δηλαδή την ίδια την ζωή.
Πολιτεία για τους αρχαίους δεν σήμαινε ότι και η πόλη. Πόλη ήταν το άθροισμα των πολιτών σε δεδομένα όρια (Κράτος), ενώ πολιτεία ήταν ο τρόπος οργάνωσης των μεταξύ τους σχέσεων (Πολίτευμα). Αυτός ο τρόπος δεν καθοριζόταν μόνο από νόμους, αλλά και από την Παράδοση, την Θρησκεία κ.λπ. Δικαιώματα, λοιπόν, όπως η ανεξιθρησκία (έμμονο στους σύγχρονους αρχαιόθρησκους) ή η ισότητα των δύο φύλων, ήταν απειλή για το πολίτευμα, όχι γιατί παραβίαζαν τους Νόμους, αλλά γιατί απειλούσαν το πολιτειακό πλαίσιο μέσα στο οποίο οι Νόμοι λειτουργούσαν.
Η έστω και υποψία παραβίασης αυτού του πλαισίου επέσειε την τιμωρία και χωρίς την ύπαρξη κάποιου συγκεκριμένου Νόμου, όπως φαίνεται από το αντιφατικό κατηγορητήριο εναντίον του Σωκράτη.» (Πηγή: Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 144, άρθρο «Η αγωνία της Νεοελληνικής Αυτοσυνειδησίας και το Άγος της Προγονοπληξίας», Βασίλειος Μπακούρος, σσ. 64-65)
15.Ακόμα ένα σημείο εις το οποίο η δήλωση «ανθελληνική δραστηριότητα» εγείρει εύλογα ερωτήματα. (βλ. και σημείωση 12)
16. Με μια αποκοτιά υπαγορευμένη «από τη γνώση της Ελληνικής ιστορίας» οι «πραγματικοί Έλληνες» αρχαιολάτρες βαπτίζουν όσους ψηφίζουν μυστικά «δειλούς». Δύο παραδείγματα «δειλίας» από τους «πραγματικούς αρχαίους Έλληνες πολυθεϊστές», σύμφωνα με τους αρχαιολάτρες, παρουσιάζουν:
α. οι «λατρευτοί» του Βλ. Ρασσιά Σπαρτιάτες (βλ. Επίτομη ιστορία της Σπάρτης, Βλ. Ρασσιά), που ως οπλίτες των 15μελών ομάδων των φιδιτίων και των συσκηνιών του Λυκούργου ψηφίζουν μυστικά για την αποδοχή ενός νέου μέλους (Πηγή: Κ. Μ. ΚΟΛΟΜΠΟΒΑ & Ε.Λ. ΟΖΕΡΕΤΣΚΑΪΑ .Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΕΘΝΟΣ- ΠΑΤΡΙΔΟΓΝΩΣΙΑ .ΤΕΥΧΟΣ 14.(ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ) & ROBERT FLACELIERE & Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΒΙΟΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ) και
β. οι Αθηναίοι πολίτες όταν ψηφίζουν μυστικά για την αποδοχή ενός ξένου ως πολίτη στην πόλη τους, όπως παρουσιάζουν στην σελίδα τους οι 12θεϊστές πιστοί του ΥΣΕΕ του Β. Ρασσιά (Πηγή: Ο ρόλος του Πολίτη και του Ξένου στην Αρχαιότητα, από το βιβλίο «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΣ» του Γκυστάβ Ντε Φουλάνς, http://www.ysee.gr/index.php?type=article&f=foulance, εδώ).
Δηλαδή αν καλοσκεφτεί κανείς την περίπτωση της αρχαίας Αθήνας όπου οι πολίτες ψήφιζαν μυστικά για την αποδοχή ή όχι ενός ξένου ως συμπολίτη τους, πρέπει να δεχθεί πως αυτή ίσως να είναι η μέγιστη μορφή «δειλίας» μέσα στην ανθρώπινη ιστορία, σύμφωνα πάντοτε με τους αρχαιολάτρες, εφόσον οι πολίτες μια τόσο δυνατής πόλης της αρχαιότητας «φοβούνται» να δηλώσουν «ελευθεροπρεπώς» την γνώμη τους όσο αφορά τα πολιτικά δικαιώματα ενός ξένου, που αν γίνονταν συμπολίτης είχε ούτως ή άλλως καλώς αλλά αν δεν γίνονταν δεν επρόκειτο να «γυροφέρνει» ανάμεσα στα πόδια των Αθηναίων.
17.«καινοτόμα πολιτικά ήθη εμπνευσμένα από τα ιθαγενή πολιτεύματα και τους ελληνικούς τρόπους»;
18. Αυτό το σημείο είναι και το τελευταίο και σημειώνεται απλώς για ένα και μόνο λόγο. Για όλες εκείνες τις περιπτώσεις που οι νεοπαγανιστές επιτιθέμενοι κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας μαίνονταν απαγορευτικά κατά της περιουσίας της τελευταίας που έχει δημιουργηθεί και από δωρεές Ελλήνων Ορθοδόξων πιστών
ΠΡΟΣΟΧΗ: Στο τέλος κάθε σελίδας του Ανώνυμου Απολογητή θα παρουσιάζονται νεοπαγανιστικές και αθεϊστών (δήθεν ελληνιστών) απάτες που έχουν σχέση με το θέμα της σελίδας. Αυτές οι απάτες δεν έχουν σκοπό να βάλουν τα περιοδικά στα οποία εμφανίζονται τα νεοπαγανιστικά ψεύδη, εφόσον ούτως ή άλλως παγανιστές συγγράφουν σε διάφορα ανυποψίαστα εξ αυτών και αυτά δεν εκφράζονται από τις απόψεις των αρθρογράφων, αλλά σκοπό έχουν:
1. να καταδείξουν τον κρυφοπαγανιστή αρθρογράφο ώστε να γίνει γνωστός και
2. είτε ο κάθε ενδιαφερόμενος που αναγιγνώσκει εκ νέου άρθρα του να θέτει τον εαυτό του εν εγρήγορση και να ελέγχει θαρρετά τα ψεύδη του κρυφοπαγανιστή (δήθεν ελληνιστή), αν είναι μελετημένος και έχει πρόσβαση σε πρωτογενή βιβλιογραφία
3. είτε εάν δεν έχει πρόσβαση σε βιβλιογραφία, να μην δείχνει πλέον εμπιστοσύνη στον αρθογράφο εφόσον γνωρίζει πως εκφράζει ψεύδη για να σπιλώσει τον Χριστιανισμό υποστηρίζοντας θέσεις παγανισμού, που όμως δεν είναι σχεδόν ποτέ ξεκάθαρες, αλλά που παρουσιάζονται ως «ελληνικές» μιας και η πλειοψηφία των νεοπαγανιστών ντρέπεται να ομολογήσει δημοσίως την θρησκεία που ακολουθεί και προτιμά να καμουφλάρεται με κάτι οικοιότερο, τον πατριωτισμό, που όμως αρρωστημένα έχει μετατραπεί σε ένα παγανιστικό εθνικισμό.
ΕΞΑΙΡΕΣΗ: εξαιρούνται τα προσωπικά βιβλία του κρυφοπαγανιστή αθρογράφου ή τα έντυπα με καθαρά νεοπαγανιστικό προσανατολισμό, ανάμεσα στα τόσα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα.
«...τους πραγματικούς Έλληνες, δηλαδή τους εθνικούς,» (Πηγή: Πόσο Έλληνες είμαστε; Ομιλία του Βλ. Ρασσιά στο Συνέδριο «Η Αρχαιοελληνική Παράδοση Στην 3η Χιλιετία», Αθήναι, Αίθουσα Εκδηλώσεων Πολεμικού Μουσείου, 24. 1. 1999, http://www.rassias.gr/9005.html, αποθηκεμένη εδώ)
Το Υ.Σ.Ε.Ε., ιδρύθηκε τον Ιούνιο του «1997» με σκοπό την ηθική και φυσική υποστήριξη, αλλά και παλινόρθωση της Εθνικής Πολυθεϊστικής, Ελληνικής Παραδόσεως, Θρησκείας και Καθημερινού Τρόπου στην σύγχρονη Ελληνική κοινωνία η οποία καταδυναστεύεται από την Χριστιανική Ορθόδοξη Εκκλησία και από έναν αδιάλλακτο Βυζαντινισμό ο οποίος καταστρέφει πνευματικά τους νεοέλληνες με δεισιδαιμονία, σκοταδισμό, θεομανία και σαφή απέχθεια για την ανθρώπινη ελευθεροπρέπεια, η οποία ωστόσο απετέλεσε το υπ’ αριθμόν ένα βιοτικό πρόταγμα των πολυθεϊστικών πραγματικών Ελλήνων προγόνων μας. (Πηγή: Υ.Σ.Ε.Ε.)
Μυθοπλάστης: Βλάσης Ρασσιάς & ΥΣΕΕ
Απάντηση: Εδώ
Βιβλία
1. Η αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, Ρ. Αναστασάκης, Μ. Βερέττας, Μ. Δημόπουλος, Μ. Καλόπουλος. Μ. Κιουλαφά, Π. Μαρίνης, Χ. Μήνη, Στ. Μυτιληναίος, Γ. Σπυρόπουλος, Ο. Τουτουνζή, Γ. Τσαγκρινός, Εισαγωγή Εύα Αυλίδου, Εκδόσεις Αρχέτυπο, Έκδοση Α΄ Απρίλιος 2002, Θεσσαλονίκη.
Ραδιοτηλεοπτικοί Σταθμοί
1. Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, Εκπομπή «Οι Πύλες του Ανεξήγητου», Θέμα: Η δύναμη της προσευχής εις την ζωή μας, Νοέμβριος 2004
Εφημερίδες
1. Έθνος, Πέμπτη 6 Μαρτίου 1997
Περιοδικά
1. Ιχώρ, τεύχος 29
2. Τρίτο Μάτι, τεύχη 144, 146
Ομιλίες
1. Πόσο Έλληνες είμαστε; Βλ. Ρασσιάς στο Συνέδριο «Η Αρχαιοελληνική Παράδοση Στην 3η Χιλιετία», Αθήναι, Αίθουσα Εκδηλώσεων Πολεμικού Μουσείου, 24. 1. 1999
Διαδίκτυο
1.http://www.parembasis.gr/1999/99_08_04.htm
2. http://www.rassias.gr/9005.html
3. http://www.ear-hellas.gr/index.php?type=doc&f=katastatiko
4. http://www.ysee.gr
5. http://www.rassias.gr/9005.html
6. http://www.ysee.gr/index.php?type=d&f=tropaion06
Επιπλέον Βιβλιογραφία
1. Κ. Μ. ΚΟΛΟΜΠΟΒΑ & Ε.Λ. ΟΖΕΡΕΤΣΚΑΪΑ .Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΕΘΝΟΣ- ΠΑΤΡΙΔΟΓΝΩΣΙΑ, ΤΕΥΧΟΣ 14.(ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ)
2. ROBERT FLACELIERE & Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΒΙΟΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ