ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΠΛΗΞΙΑ 

 

1. ΠΡΟΛΟΓΟΣ

2. ΤΙ ΝΕΟ ΠΡΟΣΤΕΘΗΚΕ

3. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

4. ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΕΣ ΑΝΑΝΕΩΣΕΙΣ

1

Ο ιστότοπος αυτός δημιουργήθηκε με σκοπό να απαντηθούν τα πολλά και διάφορα λάθη εκείνων των οπαδών της αρχαιότητας, κυρίως των Νεοπαγανιστών και των "αρχαιολατρών" εθνικιστών, που εξαιτίας μιας παρανοϊκής και υπερβολικής υποστήριξης τους προς την αρχαιότητα και λόγω μιας εθνικιστικής ερμηνείας του αρχαίου κόσμου, τείνουν να ξεχνούν τα αρνητικά σημεία της αρχαιότητας και να επιτίθενται στην ιστορία του εκχριστιανισμένου ελληνισμού και του Βυζαντίου, την οποία και απορρίπτουν σφοδρότατα. Πρόκειται για μια υπερβολική μορφή αρχαιολατρίας, που έχει ως ουσία της το ιδεολόγημα πως μόνο ό,τι είναι αρχαιοελληνικό είναι πραγματικά ελληνικό, κι έτσι απορρίπτει την οποιαδήποτε πολιτισμική εξέλιξη του λαού.

 

Σκοπός του ιστοτόπου αυτού δεν είναι να μειωθεί η αξία της αρχαιότητας. Η άμεση δημοκρατία και κάποια φιλοσοφικά ρεύματα της αρχαίας Ελλάδας είναι αντικείμενο θαυμασμού για όλους. Η μελέτη των Αρχαίων είναι πολύ χρήσιμη, επειδή ακούμε απόψεις σε ζητήματα που μάς απασχολούν ακόμη, ανεξάρτητα του αν  τελικά συμφωνούμε ή όχι με τις απόψεις των αρχαίων. Αλλά κανένας λαός δεν είναι τέλειος. Το να διαβάζουμε τους αρχαίους και να παίρνουμε ωφέλιμα για την εποχή μας πράγματα και ιδέες είναι  διαφορετικό από το να θαυμάζουμε άκριτα ο,τιδήποτε είπαν ή έκαναν οι Αρχαίοι Έλληνες, μόνο και μόνο επειδή είναι πρόγονοί μας, όπως είναι διαφορετικό πράγμα η μελέτη αρχαίων κειμένων από το να επιδιώκουμε να επαναφέρουμε στη ζωή μια κοινωνία 2500 ετών παλιά. Είναι προφανές πως ο χρόνος δε γυρίζει πίσω. Οι ξένοι λαοί αν πήγαν μπροστά είναι επειδή μελέτησαν τα αρχαία κείμενα προσεκτικά, κι όχι απο εθνικιστικό ζήλο, ούτε έχοντας κατά νου να φορέσουν χλαμμύδες. Στη μελέτη μας προσπαθήσαμε να χρησιμοποιούμε όσο περισσότερες αρχαίες πηγές γίνεται, ώστε τα πορίσματά μας να είναι λιγότερο αυθαίρετα, σε αντίθεση με ό,τι κάνουν οι απατεώνες.

 

2

ΤΙ ΝΕΟ ΠΡΟΣΤΕΘΗΚΕ / ΤΙ ΑΝΑΝΕΩΣΕΙΣ ΕΓΙΝΑΝ

 2. Και άλλα, ακόμη πιο κωμικά παραδείγματα αρχαιοελληνικού πολυθεϊστικού ανορθολογισμού, όπως μας τα αναφέρει ο Ηρόδοτος και ο Παυσανίας (Ελλάδος Περιήγησις). Οι αρχαίοι Πολυθεϊστές της Ελλάδας λάτρευαν ως Θεό ένα δέντρο, μυρτιά, επειδή εκεί είχε τρυπώσει... ένας λαγός!

15. 1  Προσθήκη: και άλλα παραδείγματα αλληλοϋβριζόμενων και αλληλοφθονούμενων "ήπιων" φιλοσόφων. Λεύκιππος, Αναξαγόρας, Δημόκριτος κ.ά.

15. 7 Προσθήκη: ο δήθεν αντισημητισμός του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου.

15. 9 Προσθήκη: και άλλοι έπαινοι του αγίου Γρηγόριου Θεολόγου προς Επίκουρο, Διογένη Κυνικό, Μέγα Αλέξανδρο.

16. 2 Προσθήκη: και άλλες αποδείξεις ότι οι Μανιάτες είχαν εκχριστιανιστεί πολύ πριν τον 9ο αι.και ότι η Μάνη έχει σπουδαίο παλαιοχριστιανικό πολιτισμό. Επίσης: για τα παραμύθια περί ύπαρξης "εποίκων" στην Σπάρτη. Επίσης: αναίρεση ισχυρισμών περί ανυπαρξίας Χριστιανών στη Σπάρτη τον Μεσαίωνα (7ος-9ος αι.)

17. 1  Προσθήκη: οι παγανιστές Ζώσιμος και Ευτρόπιος απορρίπτουν την άποψη ότι ο Ιουλιανός δολοφονήθηκε από Χριστιανούς. Επίσης: αναίρεση των ισχυρισμών ότι οι Χριστιανοί ιστοριογράφοι παραδέχονται την χριστιανική ταυτότητα του δολοφόνου.

22. 11 Πατέρες της Εκκλησίας προτρέπουν στη σωματική γυμναστική.

23. 1 Και άλλοι ιστοριογράφοι που δεν κάνουν λόγο για θρησκευτικά αίτια της σφαγής του Ιπποδρόμου στην Θεσσαλονίκη το 390.

23. 2 Οι Νεοπαγανιστές δεν έχουν καν διαβάσει τα κείμενα για την ανταρσία των Ελλαδικών.

23.3 Πώς οι Νεοπαγανιστές παραποιούν την ιστορία του Λέοντος Διακόνου, ώστε να "αποδείξουν" ότι αυτός αναφέρεται σε Κρήτες Παγανιστές στην εποχή του. Επίσης: περί του όρου "αποστασία".

24. Προσθήκη: Δημόκριτος, Ίππων Σάμιος, Αριστοτέλης, Πλάτων, Εκαταίος, Πρόδικος, κατά της λατρείας των "θεών" και της πίστης στα όνειρα. 

27. 1 quaesitor σημαίνει τον "Ερευνάδα"και τα καθήκοντά του μόνο ιεροεξεταστικά δεν ήταν.

29. Ατελειωτες διαφωνίες μεταξύ αρχαίων Ελλήνων ποιητών ως προς τον αριθμόν και τα ονόματα των Μουσών.

37. Και ο Παυσανίας (Αττικά) κατά της αυτοχθονίας των Ελλήνων. Προδότης κι αυτός, φαίνεται.

45. Ο Παυσανίας αναφέρεται στην εισαγωγή ξένων ασιατικών και φοινικικών θεών στην Αρχαία Ελλάδα.

58. Οι αρχαίοι Πολυθεϊστές ήταν Ειδωλο-λάτρες, αφού λάτρευαν ως θεούς δέντρα, κοτρώνες, ώς και μυκηναϊκά όπλα (προσφέροντας θυσίες σε αυτά). Ακόμη πιο πολλές αναφορές!

59. Και άλλες αναφορές για ανθρωποθυσίες και βασανισμούς λάτρεων των θεών, "οι οποίες δε γίινονταν".

67. 8 Κι άλλες αναφορές για το υψηλό επίπεδο της εκπαίδευσης στη Ρωμανία/Βυζάντιο. Ώς και διδασκαλία γεωμετρίας σε τυφλούς.

79. Οι Τούρκοι με νόμους απαγόρευαν τα ελληνικά στη Μ. Ασία, αντίθετα με τους Ρωμηούς που τα υποστήριζαν.

89. 6 Ο Χίτλερ δηλώνει ότι κανείς δεν μπορεί να είναι και  Γερμανός και Χριστιανός. Ολοφάνερη η ομοιότητα της κοσμοαντίληψής του με τους Νεοπαγανιστές, που δηλώνουν με θράσσος ότι κανείς δεν μπορεί να είναι και Έλληνας και Χριστιανός. Επίσης: Ναζί κατά Παλαιάς Διαθήκης.

93. Και άλλα αποσπάσματα Πατέρων της Εκκλησίας κατά της δουλείας.

94. 15 Ο Πλούταρχος μας πληροφορεί πώς δρούσαν οι αρχαίοι Πολυθεϊστές παιδόφιλοι, προκειμένου να πλησιάσουν τα αγοράκια που ποθούσαν.

 

 

3

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

 Ανανεώθηκε: 25 Ιουλίου 2006

 

 Α’ ΜΕΡΟΣ 

ΑΡΧΑΙΟΣ ΑΝΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

 

1. Ειδωλολατρικές δεισιδαιμονίες.

2. Πολυθεϊστική φιλοσοφική δεισιδαιμονία και ανορθολογισμός.

 

 Β’ ΜΕΡΟΣ 

ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ I

 

3. Στίχοι της Παλαιάς Διαθήκης τους οποίους καταδικάζουν οι Νεοπαγανιστές.

 

 

 Γ’ ΜΕΡΟΣ 

ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ II

 

4. «Η Παλαιά Διαθήκη είναι εθνικιστικό και ρατσιστικό βιβλίο».

  1. Ήταν δίκαιη πράξη η κατάληψη της Χαναάν και η εκδίωξη των Χαναναίων;

  2. Δεν υπήρξε «γενοκτονία» των λαών της Χαναάν.

  3. Αντιρατσιστικά εδάφια της Παλαιάς Διαθήκης.

  4. Η Παλαιά Διαθήκη δεν είναι εθνικιστική, αλλά αντιεβραϊκή.

5. «Οι γείτονες των Εβραίων, οι Φιλισταίοι, ήταν Έλληνες».

6. Υπάρχουν «Εβραιοχριστιανοί»;

 

 

 Δ’ ΜΕΡΟΣ 

ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ III

 

7. Είναι ανθρωπομορφικός ο Γιαχβέ, όπως οι εθνικοί θεοί;

8. Θανατώνει δίκαιους και αδίκους, αδιακρίτως, ο Γιαχβέ;

9. Είναι ο Κατακλυσμός και η Δημιουργία της Π.Δ. αντιγραφή παγανιστικών μύθων;

10. Είναι ο μονοθεϊσμός της Π.Δ. αντιγραφή της αιγυπτιακής ηλιολατρίας;

11. Είναι ο ιουδαϊκός μονοθεϊσμός πρόσφατο κατασκεύασμα;

12. Είναι ο μωσαϊκός νόμος αντιγραφή των νόμων του Χαμμουραμπί;

13. Είναι η ιστορία της Εξόδου και η κατάκτηση της Χαναάν από τον Ιησού του Ναυή παραμύθια, και οι Υξώς οι Εβραίοι;

 

 

 Ε’ ΜΕΡΟΣ 

ΔΙΩΞΕΙΣ I

 

14 - πρώτο μέρος. Οι Έλληνες εκχριστιανίστηκαν με το ζόρι από τους Βυζαντινούς αυτοκράτορες, οι οποίοι κατέστρεψαν το αρχαίο ελληνικό πνεύμα.

1.      Οι αντιφάσεις.

2.      Οι ανακρίβειες.

3.      Αντίλογος.

 

 

 ΣΤ’ ΜΕΡΟΣ 

ΔΙΩΞΕΙΣ II

 

14 - δεύτερο μέρος. Οι Έλληνες εκχριστιανίστηκαν με το ζόρι από τους Βυζαντινούς αυτοκράτορες, οι οποίοι κατέστρεψαν το αρχαίο ελληνικό πνεύμα.  

4.      Διωγμοί φιλοσόφων και καταστροφές αρχαίων μνημείων από Ειδωλολάτρες.

5.      Σχετικά με την αποτελεσματικότητα και την εφαρμογή των διαταγμάτων κατά Εθνικών.

6.      Για τις υπαρκτές διώξεις.

7.      Ο μαρασμός της ειδωλολατρίας και η εξάπλωση του Χριστιανισμού.

 

 Ζ’ ΜΕΡΟΣ 

ΔΙΩΞΕΙΣ III   

15. Πατέρες της Εκκλησίας και Εθνικοί – αρχαίος πολιτισμός.

1.      Αρχαίοι φιλόσοφοι αλληλοϋβριζόμενοι.

2.      Πατέρες της Εκκλησίας και αξία της φιλοσοφίας.

3.      Βία και εκκλησιαστικοί συγγραφείς.

4.      Αυγουστίνος.

5.      Μέγας Αθανάσιος.

6.      Χρυσόστομος.

7.      Η διαστρέβλωση των κειμένων του Χρυσοστόμου.

8.      Μέγας Βασίλειος.

9.      Γρηγόριος ο Θεολόγος.

10.  Αναθεματισμοί κατα «Ελλήνων».

11.  Σχετικά με τη σημασία της λέξης «Έλληνας».

16. Όσιος Νίκων ο «Μετανοείτε».

1.      Η δράση του στην Κρήτη.

2.      Η δράση του στην Λακωνία.

17. Ιουλιανός.

1.      Ήταν ο δολοφόνος του Χριστιανός;

2.      Η πολιτεία του Ιουλιανού.

 

 Η’ ΜΕΡΟΣ 

ΔΙΩΞΕΙΣ IV

 

18. Είναι ο Κύριλλος υπαίτιος του φόνου της Υπατίας;

19. Έκλεισε ο Ιουστινιανός το 529 την Ακαδημία των Αθηνών;

20. Ποιοι έκαψαν τη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας;

21. Αφάνισαν οι Χριστιανοί την αρχαιοελληνική γραμματεία;

1.      Χριστιανοί και αρχαία βιβλία.

2.      Για την δήθεν μεγαλύτερη συνεισφορά των Αράβων έναντι των Ρωμηών στη διάσωση της αρχαίας γραμματείας.

22. Οι Χριστιανοί και οι Ολυμπιακοί Αγώνες.

1.      Φιλόσοφοι και λόγιοι κατά του αρχαίου αθλητικού ιδεώδους.

2.      Αρχαίο ντόπινγκ, αθάνατο.

3.      Μεγάλο οικονομικό παζάρι.

4.      Η θεοποίηση των πρωταθλητών.

5.      Το ήθος των αγώνων.

6.      Υπήρχαν γυναίκες θεατές;

7.      Η βαρβαρότητα των αγωνισμάτων.

8.      Απομυθοποίηση.

9.      Ολυμπιακοί αγώνες επί «φιλέλληνα» Νέρωνα.

10.  Συνέχεια των Ο.Α. μετά το 390 μ.Χ.;

11.  Συμπέρασμα.

23. Ιππόδρομος Θεσσαλονίκης – Επανάσταση Ελλαδικών – Απελευθέρωση Κρήτης.

1.      Για τη σφαγή στον Ιππόδρομο της Θεσ/κης το 390 μ.Χ.

2.      Για την επανάσταση των Ελλαδικών.

3.      Για την απελευθέρωση της Κρήτης από τον Νικηφόρο Φωκά.  

4.   Σύντομος οδηγός προστασίας από την νεοπαγανιστική προπαγάνδα.  

 

 Θ’ ΜΕΡΟΣ 

ΚΟΙΝΟΤΟΠΑ ΑΡΧΑΙΟΛΑΤΡΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

 

24. «Ο Αρχαίος Πολιτισμός είναι προϊόν της αρχαίας θρησκείας».

25. «Ο Δυτικός πολιτισμός είναι προϊόν της Αρχαίας Ελλάδας και όχι της Ορθοδοξίας και του Βυζαντίου».

26. «Η θεοκρατία είναι χαρακτηριστικό του Ιουδαιοχριστιανισμού κι όχι της Αρχαίας Ελλάδας».

27. «Η Ιερά Εξέταση πρωτοεμφανίστηκε στο Βυζάντιο».

1.      Για την Ιερά Εξέταση στο Βυζάντιο.

2.      Αρχαιοελληνική Ιερά Εξέταση.

28. «Ο Χριστιανισμός κατέστρεψε το Διονυσιακό πνεύμα».

29. «Το αρχαιοελληνικό πνεύμα και η αρχαία θρησκεία είναι ενιαία και αδιαίρετα».

30. «Η αρχαία θρησκεία δεν είχε "Ιερούς Πολέμους"».

31. «Η θεοποίηση ανθρώπων δεν είναι αρχαιοελληνικό φαινόμενο».

32. «Η Αρχαία Ελλάδα, όντας πολυθεϊστική, ήταν θρησκευτικώς ανεκτική˙ το μονοθεϊστικό Βυζάντιο δεν ήταν».

33. «Γιατί να απορρίψουμε τους αρχαίους Θεούς υπέρ του Γιαχβέ; Γιατί ένας αντί πολλών θεών;»

34. «Ο Χριστιανισμός αντέγραψε τον Ερμή Τρισμέγιστο και τον Ορφέα».

1.      Διαφορές Ερμή Τρισμέγιστου και Χριστιανισμού.

2.      Διαφορές Ορφισμού και Χριστιανισμού.

3.      Αρχαίοι φιλόσοφοι που σπούδασαν σε Αίγυπτο και Ασία.

35. «Η Αρχαία θρησκεία δεν είχε «θεό του κακού» εν αντιθέσει προς το Χριστιανισμό».

36. Περί της αυτοχθονίας των Αρχαίων Ελλήνων.

 

 Ι’ ΜΕΡΟΣ  

ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΠΛΗΞΙΑ

 

37. Προδοσίες των Ειδωλολατρών κατά του ελληνικού έθνους.

38. «Είμαστε υπό ξένη κατοχή εδώ και 22 αιώνες».

39. «Το όνομα «Έλλην» ως δηλωτικό του έθνους επανήλθε από τον Πλήθωνα».

40. «Το ήθος της Αρχαιότητας ήταν ανώτερο από εκείνο του Μεσαίωνα».

41. Η εξιδανίκευση της Αρχαίας Σπάρτης από τους Νεοπαγανιστές και η πραγματικότητα.

42. «Οι Εθνικοί επιβίωσαν δια μέσου των αιώνων ώς τα σήμερα».

43. «Τα έθιμα του λαού αποδεικνύουν ότι είμαστε Παγανιστές – η Εκκλησία τα απαγόρευσε».

44. «Εξαιτίας της κοινής λατρείας του Γιαχβέ με άλλα έθνη, οι Έλληνες αφελληνίστηκαν».

45. «Προσκυνώντας ξένους θεούς θα αφανιστούμε».

1.      Η προέλευση των αρχαίων θεών.

2.      Αρχαίοι ελληνικοί μισελληνικοί θεοί.

46. «Οι Χριστιανοί αρνούνται τμήμα του Ελληνικού πολιτισμού, τη θρησκεία».

47. Απαγόρευσε η Εκκλησία τα ελληνικά ονόματα;

 

 ΙΑ’ ΜΕΡΟΣ 

ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΑ ΔΟΓΜΑΤΑ

 

48. Αναφορικά με τη μετεμψύχωση.

49. Εσωκοσμικός ή εξωκοσμικός θεός;

50. «Οι Θεοί είναι απρόσωπες οντότητες».

51. Για την σύγκρουση της επιστήμης με την πολυθεϊστική κοσμογονία.

52. Πανθεϊσμός και Χριστιανισμός.

53. «Ο κόσμος πρέπει να είναι αιώνιος, αλλιώς ο Θεός είναι ατελής».

54. Οι Νεοδωδεκαθεϊστές κατά της ιδέας του προσωπικού Θεού.

55. Συνιστά η προσκύνηση των εικόνων ειδωλολατρία;

56. Δόγματα «Εκκλησίας των Ελλήνων στο θρήσκευμα».

57. Ποια είναι η πραγματική φύση της αρχαίας λατρείας;

 

 ΙΒ’ ΜΕΡΟΣ 

ΑΡΧΑΙΟΙ ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΜΥΘΟΙ

 

58. Δεν είναι ειδωλολατρία η προσκύνηση αγαλμάτων;

59. Ανθρωποθυσίες στην αρχαία ελληνική θρησκεία.

60. Μύθοι και πραγματικότητα.

1.      Αναφορικά με την ανάγκη ύπαρξης δόγματος.

2.      Αρχαίοι φιλόσοφοι και μυθολογία.

3.      Είναι δυνατός ο αποσυμβολισμός των μύθων;

4.      Προβλήματα της μυθολογίας.

5.      Μυθολογία ακατάλληλη δι' ανηλίκους.

6.      Κριτική των μύθων.

7.      Ήταν συμβολικοί οι μύθοι για τους Αρχαίους;

61. Λάθος αποκαλούν οι Χριστιανοί τους «θεούς» δαίμονες; Ποια η σχέση Σατανισμού-(Νεο)παγανισμού;

1.      Είναι οι αρχαίοι θεοί δαίμονες;

2.      Σατανισμός-(Νεο)παγανισμός.

 

 ΙΓ’ ΜΕΡΟΣ 

ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ 1821

 

62. «Αφού η Ορθοδοξία είναι θρησκεία και άλλων εθνών, γιατί την χαρακτηρίζετε προασπιστή της ελληνικότητας;»

63. Είναι τόσο λανθασμένη η ταύτιση Νεοελληνισμού και Ορθοδοξίας;

64. Ο αφορισμός Επανάστασης από το Πατριαρχείο˙ αγία Λαύρα και 25^η Μαρτίου˙ «Ελληνική Νομαρχία».

1.      Αφορισμός από τον Γρηγόριο Ε’

2.      Αγία Λαύρα και 25^η Μαρτίου 1821.

3.      Ελληνική Νομαρχία.

65. Είναι μύθος το «Κρυφό Σχολειό»;

66. «Επειδή το Βυζάντιο ήταν χριστιανικό, οι παπάδες μάς το παρουσιάζουν ως ελληνικό».

 

 ΙΔ’ ΜΕΡΟΣ 

ΒΥΖΑΝΤΙΟ

 

67. «Το Βυζάντιο δεν ήταν ελληνικό, κι επιπλέον ήταν απολίτιστο ασιαστικό κράτος».

1.      1821 και Βυζάντιο.

2.      Γιατί υποτιμήθηκε από τη Δύση το Βυζάντιο;

3.      Αναίρεση διάφορων ισχυρισμών για την μη ελληνικότητα του Βυζαντίου.

4.      Σύγχρονοι ιστορικοί για την ελληνικότητα του Βυζαντίου.

5.      Ενδείξεις ελληνικής αυτοσυνειδησίας των Βυζαντινών.

6.      Υπάρχει συνέχεια μεταξύ Ρωμανίας και Αρχαιότητας;

7.      Η πολιτεία της Ρωμανίας.

8.      Ρωμανία και διδασκαλία των Αρχαίων – Εκπαίδευση.

9.      Ο πολιτισμός της Ρωμανίας.

10.  Κρίσεις για το Βυζαντινό πολιτισμό και το Βυζάντιο.

11.  Ήταν βάρβαρο το Βυζάντιο; (αναφορικά με τις ποινές)

12.  Ήταν η βυζανινή εποχή εποχή ανομίας δίχως καμμία πολιτική νομιμοφροσύνη;

13.  Νεοπαγανιστικές κατηγορίες κατά Ρωμανίας.

14.  Σύγκριση Ρωμανίας και συγχρόνων της κρατών.

15.  Κι άλλες νεοπαγανιστικές κατηγορίες.

68. «Οι Έλληνες δεινοπάθησαν απ’ τους Βυζαντινούς» - Είναι η Οθωμανική Αυτοκρατορία κληρονόμος του Βυζαντίου;

1.      Ρωμηοί αυτοκράτορες και Ελλάδα.

2.      Είναι η Οθωμανική Αυτοκρατορια κληρονόμος του Βυζαντίου;

69. Είναι υπεύθυνοι οι Ανθενωτικοί για την Άλωση του 1453;

70. Κατέστρεψαν οι μοναχοί το Βυζάντιο;

71. Σημαίνει το όνομα «Ρωμηός» τον Έλληνα ή όχι;

72. «Εξαιτίας του Χριστιανισμού και του Βυζαντίου καταστράφηκε ο Ελληνισμός και επήλθε ο Μεσαίωνας».

 

 ΙΕ’ ΜΕΡΟΣ 

ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ I

 

73. «Ο Ιησούς των Χριστιανών δεν έχει σχέση με τον εβραϊκό Μεσσία».

74. Είναι ο Χριστός αντιγραφή των παγανιστικών ανεστημένων θεοτήτων;

75. Σχετικά με την ιστορικότητα του Ιησού.

76. Σχετικά με την αξιοπιστία των Ευαγγελίων.

 

 

 ΙΣΤ' ΜΕΡΟΣ 

ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ II

 

77. Διάφορες αντιρρήσεις των Νεοπαγανιστών για στίχους της Καινής Διαθήκης. 

 

 

 ΙΖ' ΜΕΡΟΣ 

ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ III

 

77. (συνέχεια) Διάφορες αντιρρήσεις των Νεοπαγανιστών για στίχους της Καινής Διαθήκης. 

 

 

   ΙΗ’ ΜΕΡΟΣ 

ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ

 

78. «Οι λόγιοι του Βυζαντίου ήταν κρυπτοεθνικοί, γι’ αυτό επικράτησε η ελληνική».

79. Προώθησαν οι Ρωμηοί Αυτοκράτορες την ελληνική γλώσσα;

80. Προώθησε η Εκκλησία την ελληνική;

81. «Ο Χριστιανισμός αντέγραψε τον Πλατωνισμό διαστρεβλώνοντάς τον, όπως και κάθε τι από την ελληνική φιλοσοφία».

82. Τι ελληνικότητα έχουν το Βυζάντιο και η χριστιανική θεολογία;

83. «Η Ελληνικότητα είναι αμετάβλητη και Παγκόσμια – δεν υπάρχει Χριστιανική Ελληνικότητα».

84. «Βρίζετε την Ελλάδα, αναφέρετε τα αρνητικά της, αρνείστε ό,τι όλος ο κόσμος θαυμάζει, ενώ ταυτόχρονα ισχυρίζεστε ότι διαφυλάξατε την ελληνικότητα».

85. Κατενόησαν οι Πατέρες της Εκκλησίας το αρχαιοελληνικό πνεύμα;

86. «Δεν μπορεί να υπάρξει χριστιανική φιλοσοφία».

87. Πατέρες της Εκκλησίας και η θεωρία της λογοκλοπής από τον Πλάτωνα.

88. Ήταν οι αρχαίοι φιλόσοφοι ενάντια στην αρχαία θρησκεία ή απλώς πολεμούσαν στο πλευρό της τις δεισιδαιμονίες της Αρχαιότητας;

 

 ΙΘ’ ΜΕΡΟΣ 

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ-ΠΟΛΥΘΕΪΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

 

89. Μονοθεϊσμός, Πολυθεϊσμός και Δημοκρατία - Εξουσιασμός.

  1. Πολυθεϊσμός και δημοκρατία.

  2. Χριστιανισμός και δημοκρατία.

  3. Το πολίτευμα της Ρωμανίας.

  4. Χριστιανισμός και εξουσία.

  5. Πολυθεϊστική αρχαιότητα και εξουσιασμός.

  6. Χίτλερ και Ναζί για Ιησού Χριστό και Χριστιανισμό.

  7. Χριστιανισμός και καπιταλισμός.

 

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ-ΠΟΛΥΘΕΪΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ/ΕΠΙΣΤΗΜΗ

 

90. Χριστιανισμός, Πολυθεϊσμός και οικολογία/φύση.

91. Χριστιανισμός, Πολυθεϊσμός και επιστήμη.

 

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ

 

92. Χριστιανισμός, Πολυθεϊσμός και τέχνη.

 

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ-ΠΟΛΥΘΕΪΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ

 

93. Χριστιανισμός, Πολυθεϊσμός και δουλεία.

 

 Κ’ ΜΕΡΟΣ 

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ-ΠΟΛΥΘΕΪΣΜΟΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ, ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΣ

 

94. Χριστιανισμός, Παγανισμός και Γυναίκα/Έρωτας

1.      Γυναίκα στην Καινή Διαθήκη.

2.      Η σύνοδος της Macon.

3.      Πατέρες της Εκκλησίας και γυναίκα.

4.      Παλαιά Διαθήκη και γυναίκα.

5.      «Προγαμιαίο» σεξ για τις πολυθεΐστριες στην αρχαιότητα;

6.      Αρχαιοελληνικός γάμος «από έρωτα»;

7.      Υπήρχε ελεύθερη επιλογή άντρα από της Αρχαίες Ελληνίδες;

8.      Αρχαία τιμωρία των μοιχαλίδων.

9.      Διαζύγιο για την γυναίκα της αρχαιότητας.

10.  Ο εξευτελισμός της αρχαίας γυναίκας.

11.  Ο εκμηδενισμός της αρχαίας γυναίκας – αρχαίοι Έλληνες μισογύνιδες.

12.  Θρησκευτική ισότητα στην αρχαιότητα;

13.  Ισότητα γιού-κόρης στην πατρική κληρονομιά;

14.  Χριστιανισμός και ηδονή.

15.  Παιδεραστία.

16.  Κοίτα ποιοι μιλάν για «άγαμους».

17.  Φιλόσοφοι και νεοπαγανιστικές φαντασιώσεις περί ελεύθερου σεξ.

95. Κηρύσσει ο Χριστιανισμός τον ευνουχισμό;

96. Κηρύσσει ο Χριστιανισμός την αδιαφορία και το μίσος κατά του κόσμου αυτού και του σώματος;

 

 ΚΑ’ ΜΕΡΟΣ 

ΝΕΟΪΟΥΛΙΑΝΟΙ

 

97. Οδηγεί η αρχαιομάθεια αναγκαστικά στον Παγανισμό;

98. Νεοϊουλιανοί.

 

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ ΠΑΓΑΝΙΣΤΩΝ

 

99. Απαντήσεις στον Κέλσο.

100. Απαντήσεις σε ερωτήσεις Νεοπαγανιστών.

 

ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΟ ΗΘΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ

 

101. Ιδού το νεοπαγανιστικό ήθος και οι επιδιώξεις.

 

ΑΝΕΞΙΘΡΗΣΚΕΙΑ

 

102. Είναι ο νηπιοβαπτισμός χριστιανική μέθοδος προπαγάνδας;

103. «Γιατί δεν αναγνωρίζετε την Ελληνική θρησκεία;»

104. «Γιατί εμείς οι Εθνικοί να πληρώνουμε τους παπάδες;»

105. Πόσο εφικτός είναι ένας διάλογος Νεοπαγανιστών και Ορθόδοξων;

 

 ΚΒ’ ΜΕΡΟΣ 

 

1. Επίλογος
2. Βιβλιογραφία.

 

 

4

26 Δεκεμβρίου 2005

3.α Προσθήκη, Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης για την τριαδικότητα του Θεού στην Π.Δ.

3. ια Ανανέωση: ο Καλόπουλος διαστρεβλώνει το μύθο του Φορωνέα.   

3.λθ Προσθήκη: οι παράλογοι ισχυρισμοί των εθνικιστών ότι οι Εβραίοι έλαβαν μέρος στην εκστρατεία του Ξέρξη κατά της Ελλάδας, η οποία έγινε εξαιτίας της Εσθήρ.

14. Το κεφάλαιο αυτό ανανεώνεται, αλλά δεν δημοσιεύονται οι παρατηρήσεις μας, ώστε να επιπέσουν μαζεμένα στους Νεοπαγανιστές τα νέα και ακόμη χειρότερα λάθη του.

15.3 Ανανέωση: για την σύνοδο της Καρθαγένης.

17.2 Προσθήκη: ο Ιουλιανός και οι Αντιοχείς. Η εκδικητικότητα του πρώτου κατά των δεύτερων.

19. Ανανέωση: περί "Γιουτπράνδα"-Ιουστινιανού περισσότερα σχόλια ως απάντηση στις σαχλεπίσαχλες νεοπαγανιστικές σοφιστίες περί του θέματος αυτού. Επίσης: Ο Ιουστινιανός δεν προκάλεσε παρακμή της παιδείας στο Βυζάντιο. Επίσης: φιλολαϊκά μέτρα του Ιουστινιανού.

28. Προσθήκη: η απαισιοδοξία των Αρχαίων Ελλήνων για τη ζωή, όπως διαφαίνεται στα έργα των μεγάλων αρχαίων ποιητών.

41. Η κριτική του Πλάτωνα κατά της Αρχαίας Σπάρτης. Επίσης: η δήθεν αντιπάθεια των λαϊκών μαζών για τους Αθηναίους.

58. Προσθήκη: οι Πολυθεϊστές λάτρευαν λιθάρια πεσμένα από τον ουρανό.

76. Ανανεώσεις, γενικές.

77. Προσθήκη: Κριτική των βιβλίων του Γ. Κορδάτου για τον Χριστό και την εμφάνιση του Χριστιανισμού. 90 απόψεις του Κορδάτου αναιρούνται.

89.4 Προσθήκη: άγιος Γρηγόριος Θεολόγος προς τους άρχοντες.

89.5 Προσθήκη: στην Αρχαιότητα οι άρχοντες πριν αναλάβουν τα καθήκοντά τους έπρεπε να δηλώσουν πίστη στους θεούς (αφιερωμένο σ' όσους κατηγορούν το Βυζάντιο και το Νεοελληνικό κράτος για θεοκρατία, επειδή ορκίζονται οι άρχοντες στο Ευαγγέλιο). Επίσης: προσθήκη, κληρονομικά τα ιερατικά αξιώματα στην Αρχαιότητα. 

94.3 Προσθήκη: και άλλη ρήση του, κατηγορούμενου από τους Παγανιστές ως "μισογύνη", Χρυσόστομου υπέρ των γυναικών. Πιο γενναίες από τους άντρες.

94.7 Προσθήκη: Ηλικία γάμου στην Πολυθεϊστική Αρχαιότητα.

94.11 Προσθήκη: Οι πολυθεϊστές ζητούσαν από τις έγκυες γυναίκες τους, αν το βρέφος ήταν κορίτσι, να το πετάξουν. Παρατίθεται επιστολή συζύγου.

94.12 Προσθήκη: η εκπόρνευση τη γυναικάς στους ναούς των θεών στα Μυκηναϊκά χρόνια.

94.15 Προσθήκη: παράθεση παιδοφιλικών ποιημάτων Πολυθεϊστών, τα οποία δείχνουν την ηλικία των μικρών αγοριών. Επίσης: το Κατά Τιμάρχου, που οι αρχαιολάτρες παραθέτουν για ν' αποδείξουν ότι δεν υπήρχε παιδοφιλία στην αρχαία Αθήνα, αποδεικνύει το αντίθετο. Επίσης: προσθήκη: ο Δίων Χρυσόστομος αναφέρεται σε παιδοφιλικά νόμιμα πορνεία της Αρχαιότητας. Επίσης, ο Αριστοφάνης περιγράφει την έκταση του κιναιδισμού στην Αθήνα. Επίσης: ο Θέογνις περιγράφει την προτίμηση των αρχαίων πολυθεϊστών για αγοράκια αντί γυναικών. 

96. Προσθήκη: και άλλες ρήσεις του Χρυσόστομου κατά των απόψεων αυτών (εθνικών ή αιρετικών) που υποτιμούν το ανθρώπινο σώμα.

 

26 Σεπτεμβρίου 2005

3. α’ Προσθήκη: αναφορικά με το όνομα Elohim για το Θεό και το ότι αυτό δεν συνεπάγεται κάποιον αρχαϊκό πολυθεϊσμό του αβρααμικού Ισραήλ.

3. β’ Προσθήκη: αναφορικά με τον ισχυρισμό ότι η βιβλική διήγηση για τους πρωτόπλαστους είναι αντιγραφή αντίστοιχων βαβυλωνιακών μύθων.

3. η’ Προσθήκη: αναφορικά με το ζήτημα του πόθεν βρήκε γυναίκα ο Κάιν, όταν έφυγε απ’ τη οικογένειά του και εάν η Παλαιά Διαθήκη υπονοοεί ότι μόνο ο Αδάμ και οι Εύα δημιουργήθηκαν από τον Θεό της Παλαιάς Διαθήκης, ενώ υπήρχαν κι άλλοι άνθρωποι. Επίσης: προσθήκη αναφορικά με το ενδεχόμενο το ανθρώπινο γένος να κατάγεται από ένα μόνο ζευγάρι ανθρώπων.

3. ι’ Προσθήκη: αναφορικά με τις μεγάλες ηλικίες των ανθρώπων στο βιβλίο της Γένεσης.

3. ια’ Προσθήκη: αναφορικά με την ιστορικότητα της διήγησης του πύργου της Βαβέλ. Απάντηση σε αρχαιολατρικούς ισχυρισμούς ότι αυτή είναι αντιγραφή αντίστοιχων αρχαιοελληνικών μύθων.

3. ιβ’ Προσθήκη: αναφορικά με τις αποδείξεις για την ιστορικότητα του Αβραάμ.

3. ιγ’ Ανανέωση: οι ισχυρισμοί του αρχαιολάτρη Μ. Καλόπουλου ότι ο Αβραάμ έκανε... μάγια (παρουσιάζοντάς τα ως θεϊκή επέμβαση), ώστε να αποκομίσει πλούτη από τον Φαραώ.

3. ιδ’ Προσθήκη: αναφορικά με τους ισχυρισμούς ότι η εμφάνιση τριών αγγέλων στον Αβραάμ είναι αντιγραφή αντίστοιχων αρχαιοελληνικών μύθων.

3. ιε’ Προσθήκη: αναφορικά με τους ισχυρισμούς του αρχαιολάτρη Μ. Καλόπουλου ότι η Π.Δ. δήθεν λέει πως ο Ισαάκ θα γεννιόταν σε 12 κι όχι σε 9 μήνες.

3. ιστ’ Προσθήκη: αναφορικά με τους ισχυρισμούς του αρχαιολάτρη «απομυθοποιητή της Βίβλου» Μ. Καλόπουλου, ότι τα Σόδομα καταστράφηκαν από τον Αβραάμ, ώστε να ιδιοποιηθεί την γη τους.

3. ιη’ Προσθήκη: αναφορικά με τους ισχυρισμούς του Μ. Καλόπουλου, ότι εμμέσως η Π.Δ. παρουσιάζει τον Αβραάμ να κατηγορείται ως ψεύτης και απατεώνας.

3. ιθ’ Προσθήκη: ο «απομυθοποιητής της Βίβλου», Μ. Καλόπουλος, είναι τόσο μεγάλος γνώστης της Βίβλου, ώστε αγνοεί ακόμη και το ότι το «Ων» και «Yahwe» σημαίνουν το ίδιο πράγμα. Επίσης:  σχετικά με τους ισχυρισμούς ότι ο Μωυσής ήταν αιγύπτιος μονοθεϊστής και η Έξοδος αυτοεξορία των ηττημένων αιγυπτίων μονοθεϊστών.

3. κ’ Προσθήκη: αναφορικά με αρχαιολατρικούς ισχυρισμούς σχετικά με τη λατρεία ως πρόφαση για φυγή των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο.

3. κα’ Προσθήκη: αναφορικά με τους ισχυρισμούς του Μ. Καλόπουλου ότι η πρώτη από τις δέκα πληγές, του αίματος, ήταν σκόνη χαλκού ριγμένη σε τεράστιες ποσότητες στο Νείλο.

3. κβ’ Προσθήκη: αναφορικά με τη σύγχυση του Μ. Καλόπουλου, ως προς τα τρία θαύματα που θα έκανε στους Ισραηλίτες για να τον πιστέψουν ότι είναι εκπρόσωπος του Θεού και τις δέκα πληγές με τις οποίες θα έπληττε το Φαραώ.

3. λζ’ Ανανέωση: ο «κακός» προφήτης Ελισαίος απαγορεύει την εκτέλεση Σύριων αιχμαλώτων στρατιωτών από τους Ισραηλίτες.

3. μα’ Προσθήκη: αναφορικά με το ζήτημα της συγγραφής ή μη των πέντε πρώτων βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης από τον Μωυσή (Θεωρία των πηγών J, P, E, D).

3. μβ’ Προσθήκη: αναφορικά με το ζήτημα της «θεοπνευστίας» και του «αλάθητου» της Αγίας Γραφής, και πώς οι επικριτές της παρανοούν την θέση της Εκκλησίας.

4. Ανανέωση και επαναδιαπραγμάτευση του θέματος της υποτιθέμενης γενοκτονίας των Χαναναίων από τους Ισραηλίτες και της εκδίωξής τους από τη Χαναάν. Προσθήκη αναφορικά με την περίπτωση των Μαδιανιτών.

6. Ανανέωση: και άλλοι στίχοι της Παλαιάς Διαθήκης, που δείχνουν ότι ο Θεός δεν είναι διόλου εθνικιστικός, αλλά οικουμενικός.

8. Ανανέωση: αναφορικά με το ζήτημα των εντολών εξόντωσης των μικρών παιδιών των Χαναναίων από τους Ισραηλίτες κατά την κατάκτηση της Χαναάν.

9. Ανανέωση: σύγκριση βιβλικής διήγησης και βαβυλωνιακών επών σχετικά με τον Κατακλυσμό και την Δημιουργία του ανθρώπου. Επίσης: απάντηση στους αρχαιολάτρες που θεωρούν ότι η βιβλική διήγηση είναι αντιγραφή του μύθου του Δευκαλίωνα.

11. Ανανέωση: η άποψη του πανεπιστημιακού-θρησκειολόγου Παπαλεξανδρόπουλου για τις σύγχρονες και τις παλαιότερες απόψεις για το ποια ήταν η «αρχική θρησκεία», ο μονοθεϊσμός ή ο πολυθεϊσμός.

13. Ανανέωση: κατάρριψη των απόψεων ότι δήθεν η Έξοδος δεν συνέβη ποτέ κι ότι δήθεν με βάση τις τελευταίες αρχαιολογικές ανακαλύψεις δεν αποδεικνύεται η κατάκτηση της Χαναάν από τον Ιησού του Ναυή.

14. 3 Ανανέωση: το θαύμα του «εν τούτω νίκα» δεν ήταν διόλου φαντασία του Κωνσταντίνου και ψέμμα του Ευσέβιου.

14. 4 Ανανέωση: κι άλλοι Αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι που καταδιώχτηκαν στην υποτιθέμενη φιλελεύθερη πολυθεϊστική Αρχαιότητα.

14. 7 Ανανέωση: απάντηση στον ισχυρισμό ότι ώς τον Μ. Κωνσταντίνο η πλειονότητα των Χριστιανών ήταν εξ Εβραίων.

15. 3 Ανανέωση: σχετικά με τις συνόδους και τη βία κατά Εθνικών.

15. 7 Ανανέωση: κατάρριψη των αρχαιολατρικών ισχυρισμών ότι ο Χρυσόστομος θεωρούσε «θυσιαστήριο ψυχών» τη βιβλιοθήκη του Σαράπειου κι έτσι εμμέσως προέτρεπε στον εμπρησμό της.

23. 4 Προσθήκη: ένας σύντομος οδηγός προστασίας από την αρχαιολατρική προπαγάνδα.

28. Ανανέωση: πεσσιμιστικές απόψεις των Αρχαίων Ελλήνων, ως απάντηση στο ότι ο Χριστιανισμός καταδίκασε το γέλιο και τη χαρά της ζωής.

29. Ανανέωση: ο Πλάτων ειρωνεύεται τον Ορφέα και τον ορφισμό.

41. Ανανέωση: και άλλα στοιχεία για το «μολών λαβέ», που ουδέποτε ειπώθηκε από τον Λεωνίδα.

58. Ανανέωση: ακόμη και οι παγανιστές αναγνωρίζουν την ύπαρξη, στην Αρχαιότητα, αγαλμάτων που θεωρούνταν θεοί.

59. Ανανέωση: Επαναδιαπραγμάτευση του θέματος της κόρης του Ιεφθάε.

67. 15 Ανανέωση: απάντηση στις κατηγορίες ότι το Βυζάντιο κατέστρεψε το πολιτειακό σύστημα των πόλεων, όπως αυτό είχε διαμορφωθεί.

77. Προσθήκη: Διάφορες νεοπαγανιστικές κατηγορίες εναντίον της Καινής Διαθήκης. Απάντηση στην κατηγορία ότι ο Χριστός είναι μισαλλόδοξος και εναντίον όσων δεν τον πιστεύουν. Επίσης απάντηση στην κατηγορία ότι ο Χριστός δεν επιθυμούσε εξάπλωση του Χριστιανισμού εκτός Ισραήλ. Επίσης: απάντηση στο ζήτημα της αυθεντικότητας των Γνωστικών Ευαγγελίων.

89.4 Ανανέωση: προσθήκες κι άλλων ρητών των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης κατά των βασιλέων, των πλουτοκρατών και των διεφθαρμένων ιερατείων, αναφορικά με τον ισχυρισμό ότι ο Χριστιανισμός υποβοηθά τον εξουσιασμό. Επίσης: πράξεις των προφητών κατά βασιλιάδων του Ισραήλ. Επίσης: η αντίληψη της Εκκλησίας για τον πόλεμο.

89. 5 Ανανέωση: η «ελευθερόφρονα» πολυθεϊστική Αρχαιότητα εξανάγκαζε τους νέους πολίτες να ορκίζονται ότι θα λατρεύουν την επίσημη κρατική θεότητα. Επίσης: ρατσιστική η ειδωλολατρική κρατική θρησκεία.

89. 7 Ανανέωση: λαθεμένη η αντίληψη του Καλβινισμού για την απόκτηση υλικού πλούτου. Επίσης: η φιλοαγροτική νομοθεσία των Μακεδόνων αυτοκρατόρων.

92. Ανανέωση: η μόνη επιβίωση του αρχαίου θεάτρου βρίσκεται στο τυπικό της λειτουργίας της Εκκλησίας.

93. Ανανέωση: η άποψη της Παλαιάς Διαθήκης και του απ. Παύλου για τη δουλεία και τους δουλέμπορους.

94. 1 Ανανέωση: Ιησούς Χριστός και γυναίκες, μέσα από τα Ευαγγέλια. Επίσης: αναφορικά με τον ισχυρισμό ότι Χριστός και Παύλος είχαν διαφορετική αντίληψη για τη γυναίκα. Επίσης: η μισογυνική προσευχή «Θεέ μου, σ’ ευχαριστώ που δε μ’ έκανες γυναίκα» βρίσκεται στο μη χριστιανικό Ταλμούδ κι όχι στη χριστιανική Παλαιά Διαθήκη.

94. 3 Ανανέωση: ο δήθεν «μισογύνης» Ιωάννης Χρυσόστομος συνιστά στη γυναίκα να συμβουλεύει και να διδάσκει, με λόγια και πράξεις, τον άντρα της.

94. 4 Ανανέωση: και δεύτερη γυναίκα-ηγέτις στο «βάρβαρο μονοθεϊστικό» Ισραήλ του 8^ου π.Χ. αιώνα – σε αντίθεση με την «ολόφωτη» πολυθεϊστική Αρχαιότητα.

94. 12 Ανανέωση: η ανισότητα της οικοδέσποινας ως προς τον οικοδεσπότη, σχετικά με την οικογενειακή λατρεία.

94. 16 Ανανέωση: η θρησκευτική αγαμία στην πολυθεϊστική Αρχαιότητα.

101. Ανανέωση: και άλλα μαργαριτάρια των Νεοπαγανιστών/Αρχαιολατρών˙ ύβρεις προς τους Ορθόδοξους και την πίστη τους δείχνουν το ανώτερο ήθος που φέρνουν οι Αρχαιολάτρες.

Επίλογος, 2: επιπλέον βιβλιογραφία.  

 

4 Ιουλίου 2005

4. 3 Προσθήκη: κι άλλοι αντιρατσιστικοί στίχοι της Παλαιάς Διαθήκης.

4. 4 Προσθήκη: κι άλλοι στίχοι αντιεβραϊκοί της Π.Δ., που αντικρούουν ακόμη περισσότερο την αβάσιμη άποψη ότι η Π.Δ. είναι "εθνικιστικό εβραϊκό βιβλίο".

4 6 Προσθήκη: κι άλλοι στίχοι της Π.Δ. που δείχνουν ότι εξαρχής ο Θεός της Π.Δ. δείχνεται ως οικουμενικός και όχι εθνικός/εθνικιστικός.

14. 2 Προσθήκη: η νεοεποχίτικης, μη αρχαιοελληνικής έμπνευσης μέθοδος χρονολόγησης που χρησιμοποιούν οι Νεοπαγανιστές.

14. 3 Προσθήκη: απάντηση στις απόψεις Νεοπαγανιστών που φέρνουν ξένους αντιχριστιανούς, για να αποδείξουν ότι οι ισχυρισμοί τους περί διώξεων αληθεύουν.

14. 4 Προσθήκη: παράθεση του πλήθους των καταστροφών και λεηλασιών των αρχαιοελληνικών ναών/αγαλμάτων από Ειδωλάτρες πριν την επικράτηση του Χριστιανισμού. Σύγκριση με χριστιανικές βιαιότητες.

14. 5 Προσθήκη: και άλλα έδικτα των Αυτοκρατόρων που εγγυώνται την διατήρηση των αρχαίων ναών καθώς και τη συνέχιση των αρχαίων γιορτών. Επίσης: απάντηση στον ισχυρισμό ότι στόχος των Αυτοκρατόρων ήταν ο Ελληνισμός και μόνο ή κυρίως ο Ελληνισμός επλήγη.

14. 6 Προσθήκη: κατάλογος αρχαίων ναών που καταστράφηκαν. Απόδειξη ότι αυτοί ήταν 1) εκτός Ελλάδας και 2) ελάχιστοι, σε διάστημα 150 ετών.

14. 7 Προσθήκη: Το ήθος των Ειδωλολατρών ιερέων και του ειδωλολατρικού λαού, όπως μάς το παρουσιάζει ο Ιουλιανός στις επιστολές του. Επίσης: οι αιτία επικράτησης του Χριστιανισμού δεν ήταν απλώς η παρακμή του Παγανισμού, αλλά η φιλοσοφική υπεροχή και η απήχηση στην λαϊκή ψυχή και ανταπόκριση στις προσδοκίες της.

15. 2 Η άποψη του άγιου Ιωάννη του Δαμασκηνού για την ελληνική φιλοσοφία.

17. 2 Προσθήκη: ο "Υπερασπιστής του Ελληνισμού", Ιουλιανός, προτείνει πετσόκομμα ακόμη και της αρχαίας μυθολογίας και αρχαιοελληνικής ιστορίας.

21. 1 Προσθήκη: εσφαλμένη η άποψη ότι οι Χριστιανοί αντέγραφαν τα αρχαία κείμενα ώστε να έρθουν σ' επαφή με αυτά και να προσελκύσουν τους μορφωμένους Εθνικούς, συζητώντας με φιλοσοφικούς όρους μαζί τους.

22. 1 Προσθήκη: οι απόψεις του Αριστοτέλη και του Λιβάνιου για τον αθλητισμό και τους αγώνες. Ψευδής η άποψη ότι τον 4ο αι. οι "καλοί εθνικοί" ήταν υπέρ του αθλητισμού ενώ οι "κακοί χριστιανοί" κατά.

22. 4 Προσθήκη: οι τύραννοι/βασιλιάδες της Ελληνικής Αρχαιότητας χρησιμοποιούσαν τις αθλητικές νίκες τους για προπαγανδισμό του καθεστώτος τους.

22. 5 Προσθήκη: και άλλα παράλογα των αρχαίων Ο.Α.

22. 7 Προσθήκη: παραδοχή από Αρχαίους ότι πολλοί αθλητές πέθαιναν κατά τους αγώνες.

22. 8 Προσθήκη: κι άλλοι ολυμπιακοί "μύθοι" ξεσκεπάζονται.

22. 10 Γενική Ανανέωση.

22. 11 Κριτική στο ιδεώδες του "πρωταθλητισμού" που πρώτα στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες επικράτησε.

23. 3 Ένας μικρός και πρακτικός Οδηγός για την αντιμετώπιση των ψευδών ισχυρισμών του καθενός αρχαιολάτρη αναφορικά με "διώξεις Εθνικών από Χριστιανούς".

34. 3 Προσθήκη: ο Πλούταρχος μάς δίνει τα ονόματα των Αιγυπτίων ιερέων που δίδαξαν τον Εύδοξο, τον Σόλωνα και τον Πυθαγόρα.

36. Προσθήκη: ο Στράβων πληροφορεί για την βαρβαρική καταγωγή των Λελέγων, που ήταν οι πρώτοι κάτοικοι της Ακαρνανίας.

50. Προσθήκη: η λέξη "θείον" δεν σημαίνει "απρόσωπη θεότητα", όπως ισχυρίζονται οι Παγανιστές.

59. Προσθήκη: απάντηση στους ισχυρισμούς των Παγανιστών ότι "Δεν υπάρχουν αρχαιολογικές αποδείξεις για τέλεση ανθρωποθυσιών στην Αρχαία Ελλάδα".

67. 1 Προσθήκη: Ο "ελληνοχριστιανισμός" δεν ήταν κρατικό δημιούργημα, αλλά όσοι τον πρωτοδιατύπωσαν δεν ήταν ακριβώς "της Εκκλησίας". Επίσης: τα ακριτικά τραγούδια αποδεικνύουν την ταύτιση του ελληνικού λαού με το Βυζάντιο.

67. 3 Προσθήκη: αναίρεση ισχυρισμού ότι στο Βυζάντιο... υπήρχε νόμος (!) που απαγόρευε την αναρρίχηση Ελλήνων στο θρόνο. Έλληνες βασιλείς.

67. 5 Προσθήκη: κι άλλες ενδείξεις ελληνικής αυτοσυνειδησίας των Βυζαντινών.

67. 9 Προσθήκη: απάντηση στον παγανιστικό ισχυρισμό ότι οι Βυζαντινοί δεν μπορούσαν (!) να φτιάξουν κίωνες... και γι' αυτό έπαιρναν από τους αρχαίους ναούς. Επίσης: απάντηση στον ισχυρισμό του Τρύφωνα Ολύμπιου ότι μετά τον εκχριστιανισμό του ο Ελληνισμός συνέγραφε μόνο... συναξάρια (!)

67. 15 Προσθήκη: απάντηση στον ισχυρισμό του Δαυλού ότι το Βυζάντιο ήταν "Σαθρό". Επίσης: απάντηση σε παραποίηση της αλήθειας για το Βυζάντιο από το Ελληνικό Πάνθεον (περιοδικό Π. Μαρίνη). Επίσης: απάντηση στον ισχυρισμό του Δαυλού ότι ο βυζαντινός στρατός ήταν μισθοφορικός. Επίσης: απάντηση στον ισχυρισμό του αρχαιολάτρη Κουκοβίστα ότι οι Σταυροφόροι του 1204 που κατέστρεψαν το Βυζάντιο ήταν "φορείς του ελληνικού πνεύματος" (!) Επίσης: απάντηση σε ισχυρισμό του αρχαιολάτρη Κουκοβίστα ότι αιτία του αντιδυτικού μίσους των Βυζαντινών ήταν... η Αναγέννηση των Δυτικών (!)

72. Προσθήκη: Παράθεση αρχαίων παγανιστικών πηγών του 1ου π.Χ., 1ου, 2ου και 3ου αι. μ.Χ. που αποδεικνύουν ότι η Ελλάδα ήταν πριν την επικράτηση του Χριστιανισμού παρηκμασμένη κι ερημωμένη και συνεπώς δεν ευθύνεται ο Χριστιανισμός.

88. 4 Χριστιανισμός και εξουσία: απάντηση στις κατηγορίες ότι ο Θεός της Αγίας Γραφής δημιουργήθηκε για τον πλουτισμό του εβραϊκού και χριστιανικού ιερατείου (εδάφιοα όπου οι προφήτες καταφέρονται κατά του ιερατείου, των βασιλιάδων, των πλουτοκρατών), στους ισχυρισμούς ότι ο Παύλος και ο Πέτρος υποβοηθούν τον ρωμαϊκό εξουσιασμό μέσω των επιστολών τους, στους ισχυρισμούς ότι ο Χριστιανισμός έγινε σανίδα σωτηρίας των ρωμαϊκών ελίτ (ότι ο εκχριστιανισμός του Κωνσταντίνου οφείλεται σε πολιτική σκοπιμότητά του).

88 5 Έκθεση του μεγέθους της ανελευθερίας του αρχαίου Έλληνα και του εξουσιασμού του αρχαίου Κράτους. Οι απόψεις του Πλάτωνα για τη δημοκρατία. 

88. 7 Απάντηση στον ισχυρισμό ότι ο Χριστιανισμός δικαιολογεί και προωθεί τον καπιταλισμό. Αποσπάσματα λόγων Πατέρων και Ιησού και Π.Διαθήκης κατά του τόκου. Το Βυζαντινό οικονομικό αντικαπιταλιστικό σύστημα.

90. Προσθήκη: και άλλες γνώμες μεγάλων φυσικών που αντικρούουν την άποψη περί σύγκρουσης θρησκείας-επιστήμης. 

91. Προσθήκη: ο Πλάτων υποστηρίζει την ύπαρξη δουλείας ακόμη και στην "ουράνια" Πολιτεία.

93. 4 Προσθήκη: ο προφήτης Μαλαχίας τονίζει ότι ο ίδιος Θεός κι όχι άλλος έπλασε τον άντρα και τη γυναίκα.

102. Προσθήκη: το καθεστώς τον σχέσεων Εκκλησίας -Κράτους σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Αναίρεση του κουτοπόνηρου ισχυρισμού Διαφωτιστών και Παγανιστών ότι τάχα "μόνο στην Ελλάδα είναι ενωμένη Εκκλησία και Κράτος και υπάρχει αναφορά στο Σύνταγμα και επιρροή εκκλησιαστική στην εκπαίδευση".