ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΠΛΗΞΙΑ 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

 ΚΑ' ΜΕΡΟΣ 

ΝΕΟΪΟΥΛΙΑΝΟΙ

 97. «βλέποντας οι σημερινοί χριστιανοί Ελληνες, έστω και σπασμένα, αγάλματα και ναούς γίνονται λίγο-λίγο Έλληνες στο θρήσκευμα. Δεν μπορούν να αποφύγουν την επαναφορά τους στην Εθνική μας Θρησκεία. Από την στιγμή που βλέπουν αρχαίο θέατρο κάποια στιγμή θα αγαπήσουν τους Πατρώους Θεούς. Από την στιγμή που μαθαίνουν Ευκλείδιο γεωμετρία, από την  στιγμή που διαβάζουν Ελληνική φιλοσοφία, από την στιγμή που θαυμάζουν τα Ελληνικά αριστουργήματα γλυπτικής, κάποια στιγμή θα γίνουν Έλληνες στο θρήσκευμα. Δεν μπορούν να το αποφύγουν. Από την στιγμή που μιλούν την θεία Ελληνική γλώσσα, την δοσμένη από τους Πατρώους Θεούς μας κάποια ημέρα, αργά ή γρήγορα θα γίνουν Έλληνες στο θρήσκευμα».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το πόσο τα έχουν χάσει οι Νεοπαγανιστές και δεν ξέρουν πια τι λένε, φαίνεται από το ότι αντιφάσκουν με τον εαυτό τους. Παραπάνω λένε ότι η επαφή με αρχαία αγάλματα, η ονοματοδοσία αρχαίων ονομάτων η επίσκεψη σε αρχαία θέατρα, η γεωμετρία κ.λ.π. σε μετατρέπει σε παγανιστή. Και παρακάτω, στο ίδιο κείμενο(!) ισχυρίζονται ότι τα αρχαιοελληνικά ονόματα, τα αρχαία αγάλματα κλπ δεν ελληνοποιούν. Να τι γράφουν:

«Και στο Μεξικό υπάρχει το άγαλμα της Αθηνάς, τι πάει να πεί αυτό; ότι το Μεξικό ελληνοποιείται; Στις ΗΠΑ υπάρχουν πόλεις με αρχαιοελληνικά ονόματα, στα πανεπιστήμιά τους διδάσκουν περισσότερο τους Έλληνες κλασσικούς απ’ ότι στο σημερινό Ελλαδιστάν. Τι πάει να πεί αυτό; Ότι οι ΗΠΑ είναι Ελληνικό κράτος; ή ότι ελληνοποιείται; Στην Τουρκία το υπουργείο πολιτισμού συντηρεί το αρχαία Ελληνικά μνημεία; Τι σημαίνει αυτό; ότι η Τουρκία ελληνοποιείται;»

Τι συμβαίνει; Από τη μιά τα αρχαιοελληνικά αγάλματα σε κάνουν Ειδωλολάτρη και στην άλλη περίπτωση δεν σε κάνουν; Από την μια τα αρχαία μνημεία σε κάνουν Ειδωλολάτρη κι από την άλλη τα αρχαία μνημεία δεν σε κάνουν; Από τη μιά οι αρχαίοι συγγραφείς σε κάνουν Ειδωλολάτρη κι από την άλλη οι αρχαίοι συγγραφείς δεν σε κάνουν; Εκπέμπουν καμμιά ουσία ή καμμιά μυρωδιά τα αγάλματα και τα βιβλία και αναλόγως απωθούν ή ελκύουν τους ενδιαφερόμενους; Ευχαριστούμε τους Παγανιστές για τα διασκεδαστικά αυτά ανέκδοτά τους˙ μάς έκαναν πραγματικά να ξεκαρδιστούμε με τις αμφιδρομες δυνατότητες ενός αρχαίου αγάλματος, να σε κάνει και να μη σε κάνει Παγανιστή.

Η αρχαιομάθεια δεν κάνει κάποιον Παγανιστή. ’λλο πράγμα το ενδιαφέρον για τις απόψεις των Αρχαίων Ελλήνων κι άλλο πράγμα η αποδοχή ορισμένων ή όλων από τις απόψεις αυτές. Αν η αρχαιομάθεια έκανε κάποιον Παγανιστή, τότε όλοι οι Πατέρες της Εκκλησίας θα ήταν Παγανιστές.Τόσο απλό είναι το ζήτημα, ώστε δεν το κατανοούν οι αρχαιολάτρες.

 98. «Καλούνται Έλληνες και Ελληνίδες να αναλάβουν Ιερατικά καθήκοντα στην Ελληνική Εκκλησία των Ελλήνων στο θρήσκευμα και συγχρόνως να αναλάβουν την εκπαίδευση δοκίμων Ιερέων και Ιερειών. (...) Γίνε Ιερεύς Πολεμιστής της Ελληνικής Θρησκείας. Εντάξου στην Ελληνική Εκκλησία και πολέμησε δίπλα στους Θεούς κατά των απίστων. (...) Η προπαγάνδα του εχθρού, και δυστυχώς ωρισμένοι Έλληνες στο θρήσκευμα, υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να έχουμε ωργανωμένο ιερατείο και δόγματα.(...) Δεν είχαμε ποτέ, ούτε πρόκειται να έχουμε ποτέ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ταύτιση με τον χριστιανισμό και το ισλάμ. Αλλά πρέπει να έχουμε ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ταύτιση με ισλάμ και χριστιανισμό. ’λλο πράγμα οι μέθοδοι οργανώσεως και άλλο ζήτημα η ιδεολογία».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Νομίζουν αυτοί οι Ν/Π (και πόσο χαίρονται, από μέσα τους) ότι πρωτοτύπησαν μιμούμενοι το χριστιανικό σύστημα οργάνωσης και ιερατείου, ώστε να κερδίσουν τον Ιερόν Πόλεμον. Ατύχησαν όμως και ήρθαν δεύτεροι: τους πρόλαβε ο Ιουλιανός, που πήγε να φτιάξει ιερατείο και εκκλησιαστική παγανιστική οργάνωση, αντιγράφοντας την Εκκλησία, ώστε να την πολεμήσει με τα όπλα της. Κι έφτασε στο σημείο να ορίσει ότι οι «αμαρτωλοί» ειδωλολάτρες θα αφορίζονταν από τους παγανιστές ιερείς του. Τοσα πολλά ειρωνικά σχόλια για όλες τις επινοήσεις αυτές του Ιουλιανού γίνονταν από ειδωλολάτρες και Χριστιανούς της εποχής εκείνης,  που ο Καβάφης, 17 αιώνες μετά έγραψε το γνωστό ποίημα «Ο Ιουλιανός, ορών ολιγορίαν». Το πόσο πέτυχε ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, το είδαμε˙ παλιά η συνταγή κι αποτυχημένη, κι ας την διαφημίζουν για ολοκαίνουργια. Ο προβληματισμός αυτός, ωστόσο, για την καταπολέμηση της ανεργίας αξίζει συγχαρητηρίων.

Πάντως, δεν μπορούμε παρά να χαμογελάμε βλέποντας, από την μια τον Ιουλιανό που έλεγε ότι περιεχόμενο (η αρχαία θρησκεία) και μορφή (ελληνική γλώσσα) πρέπει να ταυτίζονται (ώστε να απαγορεύσει στους Χριστιανούς την ελληνική παιδεία), ενώ από την άλλη οι Νεοπαγανιστές, μιμούμενοι αποτυχημένα κόλπα του Ιουλιανού, να ισχυρίζονται ότι άλλο πράγμα το περιεχόμενο (η αρχαία θρησκεία) κι άλλο πράγμα η μορφή (η  χριστιανική εκκλησιαστική οργάνωση και ιερατείο). Ακόμα μια διασκεδαστική αντίφαση των νεοπαγανιστών. Φαντάζεται κανείς τι αστείο θα ήταν, οι Χριστιανοί να απαγόρευαν –όπως ο Ιουλιανός απαγόρευε στους Χριστιανούς τα ελληνικά γράμματα- στους Νεοπαγανιστές να τους μιμούνται; Ας μιμηθούν κι άλλο τον Χριστιανισμό.  Διόλου δεν ενοχλούνται οι Χριστιανοί. Στο τέλος θα απαγγείλουν και το Πιστεύω. Για λόγους αισθητικής, εννοείται.

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΓΑΝΙΣΤΩΝ 

 99.  (Κέλσου μικρή αναίρεση)

α) «Και τονίζουν ότι το σώμα του ήταν θνητό (..) κι ότι ο ίδιος μέσα από ένα ανθρώπινο κορμί ενεργούσε ως θεός. Ομως, μας λένε, βάζοντας κατά μέρος τη φθαρτή του σάρκα, αποθεώθηκε. Τότε, τι λιγότερο έχουν ο Ασκληπιός και ο Διόνυσος και ο Ηρακλής;»

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: έχουν το λιγότερο ότι δεν ήταν εξαρχής θεοί, αλλά αποθεώθηκαν μετά, αφήνοντας τη σάρκα τους κατά μέρους, ενώ ολόκληρη η ανθρώπινη φύση του Ιησού, σάρκα και ψυχή, αναστήθηκε και αποθεώθηκε˙ ενώ ο Χριστός όντας ο Λόγος, ήταν εξαρχής θεός. Δύσκολη θεολογία για παγανιστές.

β) «Ας ακούσουμε ποιους καλούν κοντά τους οι Χριστιανοί: όποιος, λένε, είναι αμαρτωλός, όποιος είναι ανόητος, όποιος είναι νήπιος, όποιος είναι δαιμονισμένος, αυτός θα κερδίσει τη βασιλεία του θεού. Κι ακόμη καλύτερα ίσως αν είναι και άδικος και κλέφτης και διαρρήκτης και δηλητηριαστής και βλάσφημος και τυμβωρύχος. Ούτε προσκλητήριο να ήταν, για σύσταση συμμορίας ληστών. Μα, θα πούνε, ο θεός στάλθηκε στη γη για χάρη των αμαρτωλών. Καλώς˙ και με τους αναμάρτητους τι γίνεται; Αυτοί δεν είναι άξιοι της χάρης του; Μήπως τελικά είναι κακό να είσαι αναμάρτητος;»

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: και ποιος είναι αναμάρτητος μπροστά στο θεό; Μήπως ξεχνάν το γνωμικό του Ηράκλειτου, ότι ο σοφότερος των ανθρώπων συγκρινόμενος με το θεό είναι πίθηκος; Ξέρουν κανένα που να συγκρίνεται με τα θεϊκά μέτρα και να βγαίνει δίκαιος, δηλαδή τέλειος; Κανείς δεν είναι μπροστά στο θεό δίκαιος και καλός, αλλα είναι ατελής. Γι’αυτό η σοφιστεία του Κέλσου, «και τί γίνεται με τους αναμάρτητους;», τί γίνεται με τους «τέλειους» (!) είναι για γέλια. Κι όλοι αυτοί βέβαια οι αμαρτωλοί σωστά καλούνται, για θεραπεία, αρκεί να αλλάξουν συμπεριφορά και τρόπο ζωής. Τι το παράξενο;

γ) «Αναρωτιέμαι τι σκοπό μπορεί να έχει ο θεός για να αποφασίσει μια τέτοια κάθοδο στη γη. Θέλει να μάθει τί συμβαίνει ανάμεσα στους ανθρώπους; Δηλαδή δεν είναι παντογνώστης; Ή μήπως τα γνωρίζει μεν όλα αλλά δεν διορθώνει τα στραβά, και ούτε έχει τη θεία δύναμη να το κάνει, εκτός αν στείλει κάτω κάποιον ειδήμονα, και μάλιστα σε ορισμένη γωνιά της οικουμένης, αποφασισμένος να φροντίσει μονάχα όσους ζουν εκεί;».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δηλαδή τι είναι ο θεός, κανένας παγανιστής μάγος και ταχυδακτυλουργός, για να χτυπήσει παλαμάκια και να διορθώσει με μιας τα στραβά του κόσμου, δίχως κόπο, δίχως προσπάθεια και συνεργασία και εν τέλει, δίχως τη θέληση του ίδιου του ανθρώπου και όσων ανθρώπων θέλουν να του μοιάσουν; Αυτά να τα αναζητήσουν σε παγανιστικούς θεούς.

δ) «Ύστερα από τόσους και τόσους αιώνες, τώρα θυμήθηκε ο θεός να κρίνει τη ζωή των ανθρώπων; Τόσο καιρό τι έκανε, έμενε άπραγος και τους παραμελούσε;»

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: όχι βέβαια˙ Δεν παρέμενε άπραγος: είχε σχέδιο και εκείνη τη στιγμή ήταν που διάλεξε να ενσαρκωθεί. Αν δε παραδέχονται τη συνέχεια του σχεδίου, αυτό είναι άλλο πράγμα, αλλά να απορούν γιατί ένας πάνσοφος θεός διάλεξε μια συγκεκριμένη στιγμή για ένα συγκεκριμένο γεγονός-τμήμα του συνολικού σχεδίου του δεν είναι σωστό.

ε) «Ο θεός είναι καλός και αγαθός ...καθως ζει σε μια αυθύπαρκτη κατάσταση τελειότητας και υπεροχής. Αν ποτέ συμβεί να κατεβεί και ν’ αναμιχθεί με τους ανθρώπους, αναγκαστικά θα υποστεί μια μεταβολή από το καλό στο κακό˙ από το ωραίο στο άσχημο˙ από την τελειότητα στην πονηριά. Ποιος θεός θα επέλεγε μια τέτοια μεταβολή; Είναι στη φύση των θνητών το να υφίστανται μεταβολές˙ όμως ένα αθάνατο ον παραμένει αμετάλλαχτο».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Φυσικά και η θεϊκή φύση του Χριστού παρέμεινε αμετάλλαχτη και απαθής και τέλεια κατά την ενσάρκωσή του. Δεν ήταν η θεϊκή φύση που μεταβλήθηκε, αλλά η ανθρώπινη φύση, η οποία και αποθεώθηκε, διότι ο Χριστός είχε ταυτόχρονα και τις δύο φύσεις, δίχως ούτε η θεϊκή να μπασταρδευτεί, ούτε η ανθρώπινη να εξαφανιστεί και να απορροφηθεί από τη θεϊκή. Κι επειδή τέτοιου είδους ήταν η ενσάρκωση του θεού, δεν έχει νόημα η ερώτηση.

στ) «Κάποιον άνθρωπο τον έπλασε, λέει, ο ίδιος ο θεός με τα χέρια του και φύσηξε μέσα του ζωή, κι ύστερα από το πλευρό του έφτιαξε μια γυναίκα, και μετά τους έδινε παραγγέλματα κι ήρθε ένα φίδι και του εκανε αντίπραξη, και τελικά υπερίσχυσε το φίδι κι όχι τα παραγγέλματά του. Αυτο τον ανόσιο μύθο διηγούνται, που παρουσιάζει ένα θεό αδύναμο από την πρώτη στιγμή: ένα θεό που δεν στάθηκε ικανός να πείσει ούτε τον ένα και μοναδικό άνθρωπο που ο ίδιος έπλασε»

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: φυσικά, ο άνθρωπος δεν είναι ρομπότ, ώστε να κάνει ό,τι του λέει ο θεός δίχως αντίρρηση, αλλά ελεύθερος να υπακούει όποιον θέλει και να αποφασίζει ό,τι θέλει. Αλλά οι Παγανιστές με τις Μοίρες που ορίζουν τα πάντα – κι ούτε θεός δεν μπορεί να τα αλλάξει – και την Ειμαρμένη που τους τυραννά, δεν δέχονται ελευθερία πνευματική. Είναι φυσικό να απορεί ο Κέλσος που ο άνθρωπος διάλεξε κάτι άλλο από ό,τι του είπε ο θεός, και ως αθεολόγητος Εθνικός που είναι, να λογαριάζει τον θεό για αδύναμο.

ζ) «συνεχίζουν να σκαρώνουν άτεχνους μύθους: τί απίθανες τεκνοποιίες από γονείς σε βαθιά γεράματα...ανηθικότητες που μπροστά τους ωχριούν τα Θυέστια...(...). Οι πιο λογικοί ανάμεσα στους Ιουδαίους και τους Χριστιανούς, μες στην αμηχανία τους προσπαθούν να αποδώσουν σ’ όλα αυτά αλληγορική σημασία˙ όμως οι ιστορίες αυτές δεν είναι τέτοιες που να επιδέχονται κάποια αλληγορική ερμηνεία, κάθε άλλο. Όσο για τις αλληγορίες που τους έχουν αποδωθεί, είναι πιο κακοήθεις και ανάρμοστες από τους ίδιους τους μύθους».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: οι ιστορίες αυτές, που φαίνονται ανήθικες, είναι ακριβώς αληθινές, διότι παρουσιάζονται ακριβώς όπως έγιναν, δίχως ωραιοποιήσεις και αναφέρονται σε ιστορικά πρόσωπα˙ όχι σε ανύπαρκτους θεούς, αλλά σε ανθρώπους με ατέλειες, με ελαττώματα. Ακριβώς η ατέλεια των ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ χαρακτήρων των ιστοριών αποδεικνύει και την ιστορικότητά τους, ενώ οι "θεοί"; Αυτοί, πώς είναι δυνατόν να είναι θεοί και να είναι ταυτόχρονα δολοφόνοι, παιδεραστές και τσατσάδες; Καλά ο Ιακώβ και το σόι του: μπορεί να είναι απολίτιστοι, αλλά είναι άνθρωποι, γι’ αυτό τα κάνουν αυτά. Δεν διάβασε ο Κέλσος τον Πλάτωνα, που κατακρίνει τους μύθους, είτε είναι αλληγορικοί είτε όχι, και ζητά να σβηστούν, γιατί βλάπτουν τους νέους; Ο θεός καταδέχεται να συνεργαστεί με ατελή όντα για το δικό τους καλό. Οι θεοί του Κέλσου; Τι παράδειγμα δίνουν;

η) «Κι αν εσύ επιθυμήσεις κάτι το αηδιαστικό (την ανάσταση της σάρκας) επειδή είσαι φαύλος, δε πρέπει να πιστεύεις ότι ο θεός θα το μπορέσει κι όλας και ότι θα γίνει αμέσως. Το να ανακυρήξει αιώνια τη σάρκα –που είναι γεμάτη πράγματα που ούτε να τα λες δεν είναι ωραίο-ούτε θα το θελήσει ο θεός ούτε θα το μπορέσει. Γιατί ο θεός είναι το πρωτο αίτιο της ορθότητας και δικαιοσύνης των νόμων της φύσης κι όχι αρχηγέτης της ελαττωματικής επιθυμίας ούτε της πλανημένης αταξίας. Ποιο σώμα αλλοιωμένο εντελώς, μπορεί να επανέλθει στην αρχική του φυσική κατάσταση και σύσταση;»

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: για όσους είναι ιδεαλιστές και εχθροί της ύλης, το σώμα αποκαλείται αηδιαστικό˙ κάνει ο Κέλσος σαν τον Πλωτίνο που ντρεπόταν επειδή είχε σώμα. Κι έπειτα κοροϊδεύει την χριστιανική μεταφυσική, ο ιδεαλιστής. Και το έχει δύσκολο για το θεό να υπερβεί τη φυσική τάξη – που ο ίδιος δημιούργησε – όχι για να την χαλάσει, αλλά για να την τελειοποιήσει, αφθαρτοποιώντας την. Μάλλον κακή γνώμη έχει για το θεό τότε, που τον θεωρεί αδύναμο. Σιχαμάρα για το σώμα έχει ο Κέλσος επειδή απλούστατα είναι εχθρός της ύλης.

θ) «Διότι το πνεύμα που έδωσε ο θεός δε θα το καταδεχόταν πίσω καταμολυσμένο από τη φύση του σώματος. Κι αν ήθελε να στείλει το δικό του πνεύμα στη γη, ήταν ανάγκη να φυσήξει μέσα σε κοιλιά γυναίκας; Αφού ήδη μπορούσε να φτιάχνει ανθρώπους, κι ήξερε πώς να πλάσει ένα σώμα στο οποίο να μπορεί να κατοικήσει και να μη ρίξει το πνεύμα του μέσα σε τόσο μίασμα»

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: το σώμα δεν είναι μίασμα, αλλά ο Κέλσος όντας παγανιστής, μισεί το σώμα και θέλει να απαλλαγούν οι άνθρωποι που γεννήθηκαν δεμένοι με αυτό, «είτε τιμωρούμενοι για τα σφάλματά τους, είτε επειδή η ψυχή βάρυνε και πρέπει να εξαγνιστεί». Και έχει μια ιδέα για το θεό-μάγο που χτυπά παλαμάκια και δημιουργεί εκ του μηδενός, δεύτερη φορά, κι ενώ υπάρχει πλέον ο φυσικός τρόπος δημιουργίας, έναν άνθρωπο. Αλλά τέτοιοι είναι οι θεοί του, έτσι νόμιζε ότι ισχύει και για τον Γιαχβέ.

ι) «Τι νομίζετε, ότι αν νικήσουν οι βάρβαροι θα απομείνει τίποτα, είτε από τη δική σας θρησκεία είτε από την αληθινή σοφία; Στηρίξτε λοιπόν τον αυτοκράτορα με όλη σας τη δύναμη, κοπιάστε μαζί του για τα δίκαια και πολεμήστε στο πλευρό του, και, αν χρειαστεί, πάρτε μέρος στη διακυβέρνηση της πατρίδας, για τη σωτηρία των νόμων και της ευσέβειας»

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Πώς να έπαιρναν μέρος οι Χριστιανοί της στιγμή που  προϋπόθεση γι’ αυτό ήταν να απαρνηθούν τα πιστεύω τους, θυσιάζοντας στον.. αυτοκράτορα-θεό; Η εξουσία δεν τους αναγνώριζε το δικαίωμα της ελευθερίας στην πίστη, αναγκάζοντάς τους να γίνουν πολυθεϊστές, και κατηγορούν οι Παγανιστές τους Χριστιανούς που αρνούνταν; Γι’ αυτό απέφευγαν αρχικά τη στράτευση οι Χριστιανοί, επειδή καταπατώνταν η θρησκευτική τους ελευθερία, όχι γιατί ήθελαν την κατάλυση της Αυτοκρατορίας. Είναι αστείο, άλλωστε, οι Νεοπαγανιστές από τη μια να υιοθετούν τις κατηγορίες του Κέλσου κατά των Χριστιανών ότι δεν στρατεύονταν, και από την άλλη να εγκωμιάζουν την τακτική του Ιουλιανού του Αποστάτη που έδιωξε τους Χριστιανούς από το ρωμαϊκό στρατό. Τι να πει κανείς για τους διωγμούς; «Αν ο Τίβερης πλημμυρίσει την πόλη ή αν ο Νέιλος δεν μπορεσει να πλημμυρίσει τα χωράφια ή αν ο ουρανός ακινητοποιηθεί ή αν η γη κινηθεί, αν πέσει πείνα, αν πέσει πανούκλα, η πρώτη αντίδραση είναι «Οι χριστιανοί στα λιοντάρια!»» (Tερτυλλιανού, Apol., 40). «Το 235 σειρά από σεισμούς στη Μ. Ασία ήταν το έναυσμα για έναν τοπικό διωγμό˙ το 248 οι Χριστιανοί κατηγορήθηκαν ακόμη και για μια καταστροφή που είχε ανθρώπινη προέλευση, έναν εμφύλιο πόλεμο» (E.R. Doods, Εθνικοί και Χριστιανοί σε μια εποχή αγωνίας, εκδ. Αλεξάνδρεια, σ. 179). Ο Αυγουστίνος αναφέρει ένα λαϊκό απόφθεγμα «Χάρις στους χριστιανούς συνεχίζεται η αναβροχιά» (Civ. Dei, 2.3). Εξ άλλου, σε τελική ανάλυση ήταν οι Χριστιανοί που προστάτευσαν πολύ πιο αποτελεσματικά την Αυτοκρατορία απ’ ό,τι οι Ειδωλολάτρες. Το δυτικό τμήμα, που ήταν παγανιστικό χάθηκε τον 5^ο αιώνα, ενώ το ανατολικό χριστιανικό κράτησε ώς την ’λωση.

 100. Απαντήσεις σε ερωτήσεις από τους Εθνικούς

α) Γιατί ο Ιαχωβά, ο Θεός των Μονοθεϊστών, δεν ερμηνεύεται μέσω φυσικών διαδικασιών;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διότι τότε θα είχαμε ακόμη έναν ειδωλολατρικό θεό, που ταυτίζεται ή συγχέεται με το σύμπαν.  Ο Δημιουργός του σύμπαντος δε μπορεί να ερμηνευθεί μέσω του σύμπαντος το οποίο αυτός δημιούργησε και των διαδικασιών μέσω των οποίων το δημιούργησε˙ το ίδιο κι ο άνθρωπος, δε μπορεί να ερμηνευθεί ως (και μέσω) των διαδικασιών παραγωγής ενός αυτοκινήτου ή μιας καρέκλας. Είναι κάτι διαφορετικό από αυτές.

β) γιατί δε δέχεστε γυναίκες για ιέρειες;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Βαθμός ιεροσύνης για τη χριστιανή είναι να γίνουν διάκονοι. Αυτή είναι αρχαιότατη αντίληψη της εκκλησίας, άλλο αν έχει παραμεληθεί. Επειδή ο Λόγος ήρθε με τη μορφή άντρα, ιεροσύνη έχουν μόνο οι άντρες. Αν είχε έρθει με τη γυναικεία φύση, ιερείς θα γίνονταν μόνο γυναίκες.

γ) Πού και πότε γεννιέται η περίφημη ατομική και μοναδική ψυχή για την οποία κόπτεται ο Χριστιανισμός;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αμέσως μόλις δημιουργεί το σώμα ο Θεός, κτίζει και την ψυχή. Ο άγιος Αναστάσιος ο Σιναΐτης γράφει: «Ούτε γαρ σώμα προ της ψυχής υφίστατο, ούτε ψυχή προ του σώματος» (PG 89, 724). Ο δε άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός επιγραμματικά τονίζει, αντικρούοντας την άποψη του Ωριγένη, ότι «άμα δε το σώμα και η ψυχή πέπλασται, ου το μεν πρώτον, το δε ύστερον» (Ι. Δαμασκηνού, Εκδοσις αληθής της Ορθοδόξου πίστεως). Η ψυχή και το σώμα  δημιουργούνται ταυτόχρονα. Η ψυχή δεν υφίσταται προ της δημιουργίας του σώματος, αλλά κτίζεται μαζί με αυτό: «Την ψυχήν ούτε γαρ προϋφίσταται του σώματος∙ ούτε μεθυφίσταται∙ αλλ’ άμα τη τούτου γενέσει κτίζεται και αυτή» (Ι. Σιναίτου, Κλίμαξ) Η ψυχή, όπως έχουμε σημειώσει, κτίσθηκε μαζί με το σώμα. Και ακόμη το έμβρυο «εν τη συλλήψει εψύχωται». Μαζί με την  σύλληψη δημιουργείται η ψυχή και «τοσούτον η ψυχή ενεργεί τότε, όσον  και η σαρξ∙ κατ’ αύξησιν γαρ την του σώματος και αύτη τας οικείας ενεργείας διαδείκνυσι» (Ι. Σιναίτου, Κλίμαξ).  Όσο  αυξάνεται το σώμα τόσο φανερώνει  και τις ενέργειες της η ψυχή.  «Η ψυχή συνέχουσά το σώμα με το οποίο κτίσθηκε «πανταχού του σώματός εστιν, ουχ ων εν τόπω, ουδ’ ως περιεχομένη, αλλ’ ως συνέχουσά τε και περιέχουσα και ζωοποιούσα τούτο  κατ’εικόνα και τούτ’ έχουσα Θεού» (Φιλοκαλία Δ’, 156, ξα’). «Η ψυχή, ενουμένη τω σώματι, μένει παντελώς ασύγχυτος» (PG 40, 597 & 600). Ο ίδιος άγιος (Γρηγόριος Νύσσης) επιγραμματικά διδάσκει ότι δεν κρατείται η ψυχή από το σώμα, αλλά αυτή κρατεί το σώμα. Δεν βρίσκεται μέσα στο σώμα σαν σε αγγείο ή ασκό, αλλά μάλλον το σώμα είναι μέσα σ’ αυτήν. Χωρεί η ψυχή δι’ όλου του σώματος «και ουκ εστι μέρος φωτιζόμενον υπ’ αυτής, εν ω μη όλη πάρεστιν».  

Η νεοπαγανιστική θρησκεία, έχει μήπως αντιλήψεις για τη ψυχή; Ότι κατοικεί στο κεφάλι και φεύγει από το σώμα μέσω του τραύματος; Ή μήπως «έχει» αντιλήψεις κλεμμένες από κανέναν άμοιρο Ελληνα φιλόσοφο, που χωρίς να το φανταζότανε έγινε, μετά από 2500 χρόνια, κι αυτός «εκπρόσωπος της Ελληνικής Θρησκείας»; Είναι πάντως κωμικό να ειρωνεύονται οι Νεοπαγανιστές τη χριστιανική άποψη περί «ατομικης και μοναδικης ψυχης», τη στιγμή που πιστεύουν στη μετενσάρκωση των ατομικών τους συνειδήσεων.

δ) Ποιός ο πραγματικός ορισμός της «Ειδωλολατρίας»; Γιατί την φοβάστε; Αφού θεωρείτε ανύπαρκτους του Θεούς μας, γιατί δεν μας αφήνετε να τους τιμούμε μέσα στην υποτιθέμενη «άγνοια» και «ανοησία» μας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δικαίωμα των Ν/Π να λατρεύουν ό,τι θέλουν, αρκεί να μην προστρέχουν, ελλείψει νεοπαγανιστικής θεολογίας, όλες μαζί οι νεοπαγανιστικές εθνικιστικές σέκτες, σε έναν αντιχριστιανικό ταραμά, και βρίζουν. Ειδωλολατρία είναι η λατρεία ως θεού κάθε κτιστού όντος ή πράγματος. Είτε λατρεύουν πέτρες είτε διανοητικά κατασκευάσματα («ιδέες») είτε θεούς που δεν δημιούργησαν τον κόσμο αλλά είναι τμήματά του είτε τον εαυτό τους τον ίδιο, είναι ειδωλολάτρες, λατρεύουν είδωλα «θεών», κάτι άλλο αντί για το Θεό. Οι «θεοί» σας δεν είναι ανύπαρκτοι ως οντότητες˙ είναι υπαρκτοί και μάλιστα συνειδητές, προσωπικές (κι όχι απρόσωπες, όπως αφελώς νομίζετε) οντότητες. Απλώς δεν είναι θεοί. Είναι δαίμονες. Πάψτε να μας συκοφαντείτε (Παγανιστές δεν είστε;) ότι σας ενοχλούμε στη λατρεία σας – εσείς οι ίδιοι παινεύεστε ότι στους αρχαιολογικούς χώρους ουδείς σας ενοχλεί.

ε) Σε αυτό το αχανές Σύμπαν, ο Ιαχωβά έπλασε νοήμονα όντα μόνο στη Γη και μόνο σε αυτά «αποκαλύφθηκε», ή μήπως οφείλουν να είναι υποχρεωτικά «μονοθεϊστές», πόσο μάλλον «χριστιανοί», όλα τα νοήμονα όντα που τυχόν φιλοξενεί μέσα του αυτό το αχανές Σύμπαν;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αν υπάρχουν κι άλλα νοήμονα όντα, γιατί να μην έχει αποκαλυφθεί και σε αυτά; Επιστρέφοντας βέβαια την ειρωνία των νεοαρχαιολατρών στους ίδιους, τους ρωτάμε: αν αύριο-μεθαύριο  κατέβουν εξωγήινοι και πάνε να προσκυνήσουν στο ναό της Αναστάσεως, στα Ιεροσόλυμα, τον Ιησού Χριστό, θα πιστέψουν;

στ) Με ποιά λογική μπορεί να ορισθεί... «τριαδικότητα» του «Θεού», δίχως την ελάχιστη έστω παρουσία «θηλυκού» στοιχείου;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Με τη λογική ότι ο Θεός δεν έχει φύλο, και αν οι Ν/Π δεν απαλλαγούν ποτέ από τον τοτεμισμό τους που κάθε λέξη τη θεωρεί και οντότητα, καθώς και από την Γραμματική, δεν θα καταλάβουν τίποτα από χριστιανική θεολογία.

ζ) Πιστεύετε στα σοβαρά ότι μπορεί να γίνει ανάσταση νεκρών;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι Ν/Π πιστεύουν στα σοβαρά ότι δεν μπορεί να γίνει από έναν παντοδύναμο Θεό; ενώ αντίθετα γίνεται – όπως είπαν και τόσοι Αρχαίοι – μόνον μετενσάρκωση της παγανιστικής «ψυχής» από άνθρωπο σε κρύσταλλο και μετά σε μύγες και ξανά σε άνθρωπο, σε ένα αιώνιο σύμπαν, αιωνίως;

η) Γιατί ο... «Υιός του Θεού» χρειάσθηκε να ενσαρκωθεί ως Ιουδαίος ραβίνος στην Παλαιστίνη και όχι ως Έλλην φιλόσοφος στην Ελλάδα, στην πιο πολιτισμένη δηλαδή χώρα εκείνης της εποχής;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: διότι ο Θεός δεν είναι εθνικιστής και κτήμα κανενός λαού. Διαλέγει λαούς ανάλογα με το σχέδιο έχει. Στην π.Χ. εποχή είχε τους Ιουδαίους. Στην Χριστιανική εποχή χρησιμοποίησε τον ελληνικό λόγο. Οι  Ν/Π έχουν ποτέ τη διάθεση να απαλλαγούν από τον εθνοκεντρισμό τους; Δηλαδή άμα ενσαρκωνόταν ως Ελλην φιλόσοφος, θα πιστεύανε; ’μα τότε πιστεύανε, αποκαλύπτεται ποιο είναι το πρόβλημά τους με το Χριστό. Έχουν αντιληφθεί τι πολιτικές απόψεις και ιδεολογίες προωθούν άθελά τους, ρωτώντας τέτοια πράγματα;

θ) Γνωρίζετε ότι το όνομα του «Θεού» που λατρεύει ο Χριστιανισμός είναι Ιαχωβά;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το γνωρίζουμε. Οι Ν/Π γνωρίζουν ότι εδώ και 23 αιώνες υπάρχει ελληνική μετάφραση της Π.Δ. την οποία χρησιμοποιούν οι Χριστιανοί μόνο, και σε αυτήν ο Θεός λέγεται ο Ων; Ή μήπως σνομπάρουν τις ελληνικές μεταφράσεις και την ελληνική γλώσσα; Γι’ αυτό, ενώ αποκαλούν «Κρήτη» κι «Έλληνε» την Caphtor και τους Φιλισταίους αντίστοιχα, όταν πρόκειται περί του Όντος, τον αποκαλούν αποκλειστικά «Γιαχβέ»;

ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΟ ΗΘΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ 

 101. "Εμείς εκπροσωπούμε το Ελληνικό ήθος, όπως το εκφράζει η αυθεντική Πολυθεϊστική παράδοση. Εμείς είμαστε το ελληνικό φως, αυτοί το σκοτάδι της ανατολής. Εμείς εκπροσωπούμε μια παράδοση πολιτισμού, αυτοί την βαρβαρότητα".

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τι εκπροσωπεί καθένας φαίνεται από το περίσσευμα της καρδιάς του, όπως το βγάζει προς τα έξω. Και ποιο είναι το περίσσευμα της καρδιάς και της σκέψης που έχουν οι... πολιτισμένοι Πολυθεϊστές και αρχαιολάτρες, είναι εύκολο να το δει κανείς διαβάζοντας όλα αυτά. Τα αφιερώνουμε στους ουμανιστές ευρωπαϊστές συνήγορους της «θρησκευτικής ελευθερίας» πιστεύοντας πως θα κρατούσαν ψύχραιμη και «βολταιρική» στάση, αν όλα αυτά εκτοξεύονταν κατά των ίδιων και των οικογενειών τους:

Φράσεις από τα δελτία τύπου του Υπατου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών:

(7) θεόδουλος γραφεύς / μονοθεϊστής μισέλληνας της αλλοδαπής,

(12) Βυζαντινορωμαίους κατακτητές,

(16) βυζαντινής μούμιας / κτηνώδους Νέας Ρώμης του Βοσπόρου,

(18) σε αυτόν τον κατακτημένο τόπο δεν κατοικούν μόνο χριστιανόδουλοι και βυζαντιόφρονες Ρωμιοί, αλλά και αληθείς Έλληνες,

(19) οι Εβραιο-Χριστιανοί κατακτητές,  

(20) είμαστε και αισθανόμαστε Έλληνες, δηλαδή ΜΗ Ιουδαίοι (κατά την καταγωγή ή κατά την περί Θεών αντίληψη),

(22) παραληρηματικά ιουδαϊκά "διδάγματα",

(27) κραυγές θεόδουλων και ιερέων του δικτατορεύοντος ιουδαιοχριστιανικού δόγματος,

(28) Ας τού τιμάνε τη γκρίζα μνήμη οι ρωμαιόφρονες [για τον Όσιο Νίκωνα],   

(32) -εξωελληνικής προέλευσης- δικτατορεύοντος δόγματος / άρρωστο εγκέφαλό τους,

(31) εκπρόσωπους της μεσαιωνικής μούμιας,

(36) το νεο έγκλημα του παγκόσμιου ιαχωβισμού / λαίλαπα της παγκόσμιας Ιερουσαλήμ,

(39) ανθρωπόμορφη μάζα του Ιαχωβά / καρκινικό συρφετό [σημ.: των Χριστιανών, εννοούν] / σκεπτομορφικό και παρά φύσιν "Θεό" του,

(40) λαίλαπα που ενέσκυψε ως κατάρα στα ιερά χώματα της πατρίδας μας / Ιουδαιοχριστιανικής εκκλησίας / ανάμεσα στους πραγματικούς Ελληνες και τους Χατζηέλληνες / η βδέλλα του Ιουδαιο-Χριστιανισμού,

(41) υπάρχουν και άλλες ιουδαιογενείς αιρέσεις (καθολικοί, πεντηκοστιανοί, μουσουλμάνοι, εβραίοι κ.α.),  

(52) μοντέρνας αφαιρετικής εκτρωματικότητος γλυπτό, 

(54) Η πλήρης απελευθέρωση του πραγματικού Ελληνικού Έθνους είναι μία υπόθεση που εκκρεμεί, 

(58) ιουδαϊκές λάσπες / Η γνωστή ωστόσο εβραιογενής μέθοδος της "ταπεινώσεως" (ισοπεδώσεως) των πνευματικά ανωτέρων,

(64) κηφηναριό μισού εκατομμυρίου καλογέρων "ησυχαστών". 

(65) ζητούμε όμως τον αποχριστιανισμό της χώρας μας κανέναν δεν θα κάνουμε άνθρωπο με το ζόρι ,

(69) τα δάση μας, πυρπολούνται ή αφήνονται να αποτεφρωθούν από τους μονοθεϊστές "εχθρούς",

(72) Εκτός και αν θεωρείτε τέχνη την απεικόνιση των ανθρωπίνων μομμίων (δηλαδή τη Βυζαντινή "ζωγραφική"),

(74) οι παρανοϊκοί οπαδοί του αρρωστημένου σκοταδιστή Σαούλ ή Παύλου, 

(86) το σιχαμερό Βυζάντιο, τρία και μισό εκατομμύρια (!!!) αναλφαβήτων Νεοελλήνων, 

(88) το προσκυνημένο νεο-ελληναριό / Να τσακίσουμε την θεομανιακή μούμια,

(92) τρομπάρετε το ανθελληνικό μένος κάποιων άλλων [προς τον Ιο της Ελευθεροτυπίας] / χριστιανόδουλους βυζαντινιστές,

(96) Εμείς λοιπόν ως πραγματικοί Έλληνες, χατζηέλληνες / ας συνεχίσουν την χυδαία σλαβοποίηση του μαζικού υποσυνειδήτου των νεοελλήνων,

(97) Εμείς ορκιζόμαστε ότι κοινή θα είναι η μοίρα όλων εκείνων αλλοδαπών ή χατζηελλήνων,

(99) "Μεγάλης Εβδομάδος" των Γαλιλαίων / πονηρή ("καθιερωμένη" πλέον) πλημμυρίδα εβραϊκών σινετηλεοπτικών υποπροϊόντων καθυβρίσεως της ελληνορωμαϊκής αρχαιότητος,

(100) τα σκοτεινά και ανθελληνικά κέντρα θεοφασισμού / αφετηρία ελπίδας ότι ο Ελληνισμός δεν εξοντώθηκε οριστικά από τους πεμπτοφαλαγγίτες του πανσλαβισμού,

(101) τουρκοβυζαντινό Πατριάρχη / Σταδιακή απομάκρυνση κάθε χριστιανικού κτίσματος ή κατασκευάσματος μέσα από ή σε ακτίνα 500 μέτρων από τα τα εθνικά μας Ιερά σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια / Στο όνομα των εθνικών μας Θεών και των ψυχών των προγόνων μας εμείς θα μαζέψουμε το γάντι της προκλήσεως από κάτω και θα λύσουμε την αλυσίδα από τα σφυρά του ’ρεως. Ό, τι και αν αυτό κοστίζει ή σημαίνει,

(114) εσείς οι Ιουδαίοι και ιουδαιόφρονες   [απευθυνόμενοι προς την δημοσιογράφο κ. Παναγιωταρέα] / περιτετμημένου ραβίνου που εσείς και οι ομόθρησκοί σας Χατζηέλληνες προσκυνάτε ως τον ενσαρκωθέντα τάχα Ιαχωβά,

(133) γνωστό και μη εξαιρετέο Πατριάρχη της Ισταμπούλ Βαρθολομαίο,

(148) το μισαλλόδοξο κήρυγμα της λεγομένης Ορθοδοξίας   

            Να τονίσουμε ότι τα αποσπάσματα αυτά από τα δελτία τύπου δεν συνιστούν προσπάθεια σπίλωσης των Παγανιστών εκ μέρους μας, για δύο λόγους: πρώτα διότι οι ύβρεις δεν επαναλαμβάνονται σε δυο-τρία δελτία μόνο, αλλά σε δεκάδες. Δεν είναι «λίγες ατυχείς εκφράσεις». Δεύτερον, διότι οι ύβρεις δεν απευθύνονται μόνο προς συγκεκριμένα άτομα (οπότε θα οφείλονταν σε αγανάκτηση), αλλά στο σύνολο των ανώνυμων, απλών Χριστιανών της χώρας (και κατα συρροή), οι οποίοι προφανώς δεν έφταιξαν τίποτα στο ΥΣΕΕ˙ απλώς τυγχάνει να είναι Ορθόδοξοι.

-άβουλα "ποίμνια" των οπαδών τους, δούλους του δαιμονίσκου Ιεχωβά,του αύχου και από αιώνων νεκρού κακοδαίμονος Ιεχωβά,οι αρνησιπάτριδες και αρνησίθρησκοι εβραιοχριστιανοί (9/9/95 Β.Π.Γούσιος, Όλυμπος), 

-εβραιόψυχοι (24/1/99, Β.Ρασσιάς. Πολ. Μουσείο Αθηνών),

-«ορθοδοξόπληκτο Πρόεδρο της Δημοκρατίας» (Βλάση Ρασσιά, Υπέρ Της Των Ελλήνων Νόσου, β' έκδοση, εκδ. Ανοιχτή πόλη  σ. 13.),

-«μαυροφορεμένα οντάρια» (Βλάση Ρασσιά, Υπέρ Της Των Ελλήνων Νόσου, β' έκδοση, εκδ. Ανοιχτή πόλη, σ. 13),

-«Οι Χατζηέλληνες πνίγουν τους πραγματικούς Έλληνες» (Βλάση Ρασσιά, Υπέρ Της Των Ελλήνων Νόσου, β' έκδοση, εκδ. Ανοιχτή πόλη, σ. 107).

Το περιοδικό Διιπετές:

-«Αιώνιοι ναοί που κανένας αλλόθρησκος βλάκας δε θα μπορέσει ποτέ του να βεβηλώσει» (τ. 1, σ. 6)

-«έχουμε πάνω στο πετσί μας το αόρατο από τους βέβηλους και από τους αλλόθρησκους βλάκες, σημάδι της αυτοχθόνου Θεάς Αθηνάς» (τ. 3, σ. 7).

-«Δεν μας αφορούν από εδώ κι εξής (....) ούτε οι ψευδοελληνολάτρες οπαδοί του κοινοβουλευτισμού που σαλιαρίζουν αποκλειστικά με το δήμο της αθηναϊκής Πνυκός, ούτε επίσης οι ψευτοελληνολάτρες "αντιεξουσιαστές" διανούμενοι που επιμένουν να μην βλέπουν τίποτα περισσότερο στον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, από την απλή ανυπαρξία Μεγα-Κράτους και "οπιούχου" Θρησκείας (...)» (τ. 4, σ. 2).

-«Καληνύχτα σας – προς το παρόν – ως έρποντες και ποδογλύφοντες Ρωμαίοι» (τ. 4, σ. 3).

-«βυζαντινοληγούρηδες» (τ. 7, σ. 13).

-«Ο ιουδαϊσμός και αι εξ αυτού "θρησκείαι" είναι ειδωλολατρείαι των εθελοδούλων, των δουλαγωγών, ως θρησκείαι όχλων και όχι ελευθέρων, καλών καγαθών πολιτών ελευθεροφρόνων» (Β.Π. Γούσιος, τ. 7, σ. 18).

-«Γιαχβέ &Υιός Α.Ε.» (τ. 47, σ. 8)

-«ταχυδακτυλουργό της ερήμου Jesua» (τ. 47, σ. 16)

-«τους παθητικούς και ενα αγνοία τους χασισοπότες οι οποίοι εκκλησιάζονται κάθε εβδομάδα μέσα στις συναγωγές του μισάνθρωπου Γιαχωβά» (τ. 49, σ. 8)

-«άπειρους καλοπλυμένους εγκέφαλους των ελληνόφωνων» (τ. 49, σ. 10)

-«του πεθαμένου ξυλουργού» (τ. 49, σ. 10)

-«οι καραχριστιανοί που εξορμούν τα σαββατοκύριακα στα πάμπολλα ανά την επικράτεια μοναστήρια, όπου διδάσκεται η ασέβεια στους φυσικούς νόμους» (τ. 49, σ. 10)

-«η αγάπη του Σούλη (από το Ιησούλη)» (τ. 49, σ.11)

-«Στην τελική φάση της βρίσκεται η έγκριση της Ιεράς Συνόδου για την αγιοποίηση μιας σειράς από... νέους αγίους. (...) Πρόκειται για τους εξής: Αγία Προξένη: κάνει τον γκόμενο ή τη γκόμενα να έχει μάτια μόνο για σένα. Η χάρις της ωστόσο πιάνει μόνον όταν έχεις σοβαρό σκοπό» (τ. 49, σ. 12)

-«ίδρυση μιας μοχθηρής και ευτελιστικής Θρησκείας» (τ. 49, σ. 20)

-«σταλιναναρχορθόδοξοι» (τ. 52, σ. 5)

-«χυδαίες προπαγανδιστικές ιστοσελίδες θεοκρατών με ψευδώνυμα όπως "Ανώνυμος Απολογητής"» (τ. 52, σ. 6) (Για την απόπειρα φίμωσης της ιστοσελίδας του «Ανώνυμου Απολογητή» από τους Νεοπαγανιστές – έστελναν email διαμαρτυρίας στα Geocities ή σε άλλους παροχείς δωρεάν ιστοχώρου, ότι τάχα η σελίδα του «Α.Α.» είναι προσβλητική – δείτε: http://www.apologitis.com/gr/ancient/ysee/ysee_fasismos.htm)

-«μετέχουν σε περιφορές νεκροκεφαλών των υποτιθέμενων «αγίων» της θρησκείας του θανάτου» (τ. 52, σ. 6)

-«ο κακομοίρης» [Β. Ρασσιάς, για τον π. Γ. Μεταλληνό] (τ. 52, σ. 10)

-«εβραιορθοδοξίας» (τ. 55, σ. 16)

-«πώς μπορεί να είναι ιερά τα εργαλεία της εξουσίας αυτής: η πίστη, η απάτη, τα μυθεύματα της, και η όλη η σάπια παλιατζούρα της παράδοσής της;... Οι φανατικοί σχιζοφρενείς υποστηριχτές της και τα παρά φύση δόγματα της;» (τ. 55, σ. 17)

-«ανθρωπόμορφους υπηρέτες του έξω από δω θεού της ερήμου» (τ. 55, σ. 26),

ενώ το περιοδικό Ανοιχτή Πόλη, που έβγαζε ο Ρασσιάς πριν βγει το Διιπετές, μας δίνει ένα παράδειγμα αντιρατσιστικής σκέψης (τ. 30, σ. 24) : «Αν είναι να ‘χουμε θεούς, ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ. Δεν τον χρειαζόμαστε τον ξένο...». Τα κεφαλαία δικά τους. Ώστε το πρόβλημα για τους «μη ρατσιστές», ήταν η ξενικότητα του θεού.

Αφήνοντας αυτούς τους μη μισαλλόδοξους, ιδού και το ελληνικό ήθος και φως που διαδίδει ο Δαυλός όπως εκφράζεται από το διευθυντή του, Δ.Ι.Λάμπρου και διάφορους αρθρογράφους:

-«κακομοιριασμένο κρατίδιο των γραικύλων», 

-«εβραιογενής θρησκεία», 

-«αρχαίο συνδικάτο της ρωμαίικης αθλιότητας», 

-«υπάρχει μόνον ένας πολιτισμός, ο ελληνικός» (τ. 238), 

-«ασιατικό Σκότος», 

-«κάποιοι κάποτε εξαφάνισαν σχεδον ολόκληρη την υπάρχουσα γνώση της ανθρωπότητας» (τ. 170), 

-«Σκοταδισμός που δρα με σατανική αποτελεσματικότητα επί αιώνες χωρίς διάλλειμα» (τ. 164-165), 

-«αρουραίοι του σκοταδισμού» (τ. 232), 

-«μια απίστευτα μισελληνική πολυεθνική εξουσία που συγκροτήθηκε αποκλειστικά και μόνο για να συντρίψη πολιτικά και πνευματικά τον ελληνισμό» (τ. 145),

-«συνωμότες εχθροί του Πολιτισμού» (τ. 139),

-«ερεβομανείς» (τ. 139),

-«οι πνευματικοί πράκτορες του Διεθνούς Εξουσιασμού, οι "ειδικοί"-"καθηγητές"» (τ. 140-141),

-«δεν έχει ανάγκη ο ελληνισμός καμμίας τεχνητής "εθνικής ταυτότητας"» (τ. 142),

-«οι τυφλωμένοι από τον προαιώνιο Σκοταδισμό Νεοέλληνες» (τ. 142),

-«ο εγχώριος μισελληνισμός» (τ. 150),

-«Ανθρωποβόρο τέρας της Ασιογενούς Εξουσιαστικής Παράνοιας», 

-«παραλήρημα παραλογισμού του αοράτου εξουσιασμού» (τ. 134), 

-«Αλβανοί, Σκοπιανοί, Βούλγαροι, αλλά και Τούρκοι, θα προτιμούσαν σίγουρα να είναι Έλληνες, αντί αυτού που είναι» (τ. 138),

-«η κωματώδης ψυχότροπος κατάσταση του Ανατολισμού» (τ. 218),

-«ανιστόρητων, μοναχικών, στερημένων, αμαθών και ανέραστων ατόμων» (τ. 220),

-«ρωμαίικο εθνάριο» (τ. 220),

-«ασιατική αγριότητα»,

-«ο διεθνισμός είχε κάνει την εμφάνισή του και παλαιότερα με την γέννηση του Χριστιανισμού, για τον οποίο «ουκ ένι Ιουδαίος...ουδέ Έλλην»....αποτελεί την αρρώστια» (τ. 209, σ. 13136),

-«απερίγραπτης γελοιότητας θεολογική αδολεσχία» (τ. 181),

-«Δίκαιους και Αγίους της Π.Δ. (ήσαν άπαντες είτε προαγωγοί των συζύγων τους επί αμοιβή είτε αιμομίκτες είτε απατεώνες...) (223, σ. 14193),

-«ο Διεθνής Εξουσιασμός προσπαθεί πάντα να παρασιωπήσει την Ελληνική Αρχαιότητα» (τ. 218, σ. 13852),

-«Στον κοινοβουλευτισμό οι άνθρωποι ισοπεδώνονται (...) η ισότητα δεν υπάρχει πουθενά, ούτε στη Φύση ούτε στις βιολογικές ή πνευματικές ικανότητες των ανθρώπων, αλλά αντίθετα ισχύει η ποιοτική διαφοροποίηση και διαβάθμιση σ’ όλα (...) ο βαθύτερος σκοπός που υπηρετεί ο πλουραλισμός, η ύπαρξη δηλαδή περισσότερων του ενός κομμάτων μέσα στα πλαίσια του καθεστώτος, είναι η αποδυνάμωση και εξαφάνιση των Εθνών, η αποσύνθεση της γενικής θελήσεως και η υποταγή τους στη Διεθνή Εξουσία» (τ. 142). Κατά τα άλλα, ο Δ. Λάμπρου γράφει πως στον Δαυλό «δεν υπάρχει ούτε μια φράση φασιστικού περιεχομένου» (τ. 236-237, σ. 15168),

-«μια παγκόσμια πνευματική "Ελβετία"- αντίστοιχη της παγκόσμιας οικονομικής Ελβετίας - θα διαμορφωθή στα προσεχή χρόνια στην πανάρχαια περιοχή της ευρύτερης Αιγηΐδας» (τ. 144)

και από διάφορους άλλους

-«κοινό εξωσυμπαντικό πατερούλη» (τ. 223, σ. 14260)

-«Ρωμιοσυναράδες» (τ. 223, σ. 14260)

-«η ιδεολογική απέχθεια προς τον Δαυλόν κάποιων γραικύλων κατοίκων του κράτους της Ρωμιοσύνης» (τ. 224-5, σ. 14280)

-«παγκόσμιο τέχνασμα του Γιαχβέ» (τ. 219, σ. 13919)

-«ω καραγκιόζηδες της Θεοκρατίας» (τ. 246, σ. 15940)

-«ρωμαιοϊουδαιοχριστιανοί» (τ. 247, σ. 16030)

-«Γιαχβεδοχριστιανοί» (τ. 247, σ. 16034).

Κάνουν εντύπωση οι χαρακτηρισμοί «εθνάριο» και «κρατίδιο» για το Νεοελληνικό έθνος και κράτος αντίστοιχα˙ προφανώς διότι για κάποιους στο εξωτερικό, το μέγεθος της Ελλάδας συγκρινόμενο με το κράτος τους την κάνει να φαίνεται «κρατίδιο» και «εθνάριο». Ο Δαυλός πιστεύει ότι μπορεί να αποκαλεί «γραικύλους» όσους διαφωνούν μαζί του, σέρνοντας όμως στα δικαστήρια (την εφ. Χριστιανική) όσους το αποκαλούν «φασίστες» (καθένας μπορεί ν’ αντιληφθεί, από τα παραπάνω αποσπάσματα, αν ισχύει ο χαρακτηρισμός). Ωστόσο με την υπ’ αριθ. 2233/2005 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, απορρίφθηκε η αγωγή του Δαυλού. Στην απόφαση τονίζεται ότι «.. ο ενάγων (ο ιδιοκτήτης του Δαυλού) (...) είναι υποχρεωμένος να υπομένει την αυστηρή κριτική».

Να τι γράφει για τον «Ανώνυμο Απολογητή» ο ήπιων τόνων κ. Γεώργιος Τσαγκρινός στο περιοδικό του, ΙΧΩΡ, τεύχος 53, σ.  6-7:

-«..Ως προς την ανδρεία σου όμως, κακομοιρούλη, είσαι για λύπηση...»

-«...είσαι ταυτόχρονα πολύ κότα, ταλαίπωρε...»

-«..σε είχα «κανονικότατα γραμμένο»..

-«...ότι πάντα θα νοιώθω ότι απαντώ σε ένα ανθρωπάκι, σε μία κότα, όπως σου ξαναείπα...»

-«...ο άλλος -χάλκινος ή τενεκεδένιος ή τέλος πάντων ό,τι άλλου είδους ψευτομεταλλικό κατασκεύασμα..»

-«...Στα τραινάκια πού κάνετε εσείς οι «θεούσες αδελφές ψυχές», εσύ πιο βαγόνι είσαι; ...»

-«...πτωχή κρυμμένη απολογήτρια...»

-«...Και ψάχνεις μέσα σε αυτό το κακό να βρεις εάν ήταν η "Ολυμπιακή φλόγα ιδέα των Ναζί του 1936; Αυτό σε κόφτει, βρε καραγκιόζη;»

-«...Έχεις υπ’ όψιν σου, «απολογητριούλα»,...»

-«...Εάν δεν το ξέρεις, τράβα μάθε, άσχετε. Ξέχασες, ρε καραγκιόζη...»

-«...βρε σουλτανοπούλα,..»

-«...Αυτά είναι τα σημαντικά, «απολογητριούλα»...»

-«...Η φλόγα των Ναζί σε ενόχλησε, μωρή υποκρίτρια...».

            Ο Μ. Καλόπουλος σε μια στιγμή ειλικρίνειας γράφει: «αυτά που λέει σε μια στιγμή ο βασιλιάς της Αιγύπτου [σημ.: ΕΞΟΔΟΣ Α’, 9] δεν απηχούν παρά τη συνηθισμένη εικόνα, που αφήνουν έκτοτε οι εβραϊκές παροικίες ανά τον κόσμο καθώς σπεύδουν όλοι αδελφωμένοι να κατακτήσουν μέχρι το μεδούλι τις χώρες και τις πόλεις που παροικούν» (Μ. Καλόπουλου, Βιβλική θρησκεία. Το μεγάλο ψέμα, σ. 241). Ασφαλώς ο Μ. Καλόπουλος θα πιστεύει αυτά τα πράγματα ειδικά για τους Εβραίους Έλληνες πολίτες, οι οποίοι, κατά τη γνώμη του – αν δεν κάνουμε λάθος – δίνουν στους Έλληνες την εικόνα ότι εργάζονται επίπονα ώσπου να κατακτήσουν και το μεδούλι της Ελλάδας. «Ευτυχώς που οι περισσότεροι εξοντώθηκαν κατά τον Β’ Π.Π. και δεν μπορούν να μας βλάψουν τόσο πολύ», ίσως σκεφτούν κάποιοι άλλοι.

            Η αυτοαποκαλούμενη «Εκκλησία των Ελλήνων στο θρήσκευμα» δίνει εντολές για σφαγές, πλαστογραφίες, διάσπαση του Ελληνικού κράτους, κατεδάφιση εκκλησιών, σφαγή Χριστιανών, βρίζει ως άθεους τους στωικούς, και, φυσικά, βρίζει όσο χυδαιότερα μπορεί τον Χριστό ("Τζεσουά"):

 «Αποτελεί προδοσία εκ μέρους μας να αφήνουμε ασύδοτους ωρισμένους  ψυχανώμαλους να μιλάνε»

«με τον κάθε αγύρτη από την ναζαρέτ που δηλώνει θεός»

«ιουδαϊκός πολτός»

«Οιοσδήποτε Έλλην παρευρεθεί σε χριστιανικό εκμαυλιστήριο….Ένας εχθρός του Ελληνισμού και του αξίζει ο θάνατος.»

«Οφείλουν να την αντικαταστήσουν με την εξουσία των Θεών, κάνοντας χρήση κάθε μέσου.»

«Στο Έθνος δεν ανήκουν όσοι δεν πιστεύουν στην Ελληνική Θρησκεία»

«ανατολίτικη πανώλη.»

«Όποιος Έλλην θρησκεύεται σε χριστιανικά πορνεία»

«Ο Σαούλ-Παύλος τόλμησε να φέρει από το σκότος τα όργια της Μύριαμ και την επιθυμία του να θεοποιήσει μία πόρνη της χώρας του.»

«Ο Τζεσουά ήταν ένα αδηφάγο και ανικανοποίητο ανθρωπόμορφο κτήνος.»

«Ο ψευτοθεός Τζεσουά ήταν ακάθαρτο και βρωμερό πνεύμα

ενός εγκληματία από την ναζαρέτ»

«Πόσο βδελυρό είναι το ακάθαρτο πνεύμα του Τζεσουά»

«Ας καούν λοιπόν τα σατανικά βιβλία του Τζεσουά»

«η σατανική αίρεση των ναζωραίων»

«Η νύχτα σχίζεται από την τρομερή φωνή του Παντοκράτορος Διός: «Χωρίς έλεος. Χωρίς οίκτο η στρατιά των Θεών θα εξολοθρεύσει τους απίστους και τους αποστάτες. Θα πεθάνουν κατά χιλιάδες.»

«Η κατάληψη της κρατικής εξουσίας αποτελεί αναγκαία φάση του Ιερού Πολέμου»

«Δεν επιτρέπεται ναζωραίος να κατέχει την θέση εισαγγελέως, δικαστού ή του αστυνομικού. Αυτές οι θέσεις ανήκουν μόνον σε Έλληνες»

«Οι άθεοι…Οι δειλές ψυχές τους δεν θέλουν την γνώση και τη σοφία. Επιζητούν μόνο τη θεία τιμωρία που λειτουργεί ήδη πάνω τους»

«Βασικό καθήκον του Ιερού Πολέμου είναι η δημιουργία ενός παγκοσμίου μετώπου όλων των αντιχριστιανικών δυνάμεων, που θα περιλαμβάνει από μουσουλμάνους μέχρι άθεους κομμουνιστές»

«Οι χριστιανοί είναι αισχροί, χωμόπλαστα υπανθρωπάκια»

«Οι χριστιανοί είναι υβριστές….Ψυχές και σώματα υβριστών διαλύονται οριστικά και τελειωτικά και δε μένει τίποτε από δαύτους, ούτε καν λίγη αστρική σκόνη...»

«βρυκόλακα Τζεσουά.»

«μην φοβάσαι το εσταυρωμένο Κτήνος»

«Τέκνα Ελλήνων εγέρθητε κατά απίστων γονέων»

«Μία χώρα που φέρει κατά τύχη το όνομα Ελλάς.... Δεν αποτελεί πατρίδα για τους Έλληνες και οι Έλληνες οφείλουν να φέρουν εις έδαφος όλα τα πορνεία των απίστων επειδή τόλμησαν να οικειοποιηθούν το όνομα Ελλάς. Οφείλουν να πολεμήσουν μέχρι θανάτου μία τέτοια βρώμικη και ιερόσυλη χώρα.»

«Δεν έχει το δικαίωμα ο κάθε τυχάρπαστος υπάνθρωπος που προσκυνάει τα είδωλα του εσταυρωμένου Κτήνους να αυτοαποκαλείται Έλλην.»

«Ποινή για όλα αυτά τα εγκλήματα: θάνατος, επί εσχάτη προδοσία.»

«Ο Θεός Ερμής σε κάθε περίπτωση σε καθιστά ικανό και υπεύθυνο να εξαπατάς τον ναζωραίο κατακτητή. Είναι εθνικώς αναγκαίο και θρησκευτικώς υποχρεωτικό να κατάσχεις την περιουσία του ναζωραίου»

«Θα εξολοθρεύσεις αμείλικτα όσους μιλούν για θρησκευτικώς και πολιτιστικώς ουδέτερο Ελληνικό Έθνος και Κράτος.»

«Πάντα θα αποδίδεις στον ναζωραίο εχθρό πράγματα που ποτέ δεν είπε, και μετά θα του απαντάς πάνω στις διαστρεβλωμένες από σένα θέσεις του»

«Θα πλαστογραφείς όλα τα κείμενα του εχθρού σου, ώστε να τα εμφανίζεις ότι υποστηρίζουν τα Δόγματα της Ελληνικής Θρησκείας»

«Θα σχηματίζεις ένοπλες ομάδες και θα εξοντώνεις τους ναζωραίους φονιάδες του Ελληνισμού»

«Η Εποχή του Υδροχόου μας φέρνει κοντά στην Μητέρα των Θεών»

«Στρέψε τα όπλα σου προς τον Τζεσουά και πυροβόλησέ τον.»

«Μέσα στο πολυφυλετικό και πολυεθνικό κράτος του Χριστόδουλου Παρασκευαΐδη υπάρχουν πάρα πολλές καταπιεσμένες εθνοθρησκευτικές μειονότητες. Υπάρχουν εθνότητες Τούρκων, Βουλγάρων, Ελλήνων, Αλβανών, Αρμενίων, Σκοπιανών, Σέρβων που όλοι ζητούν την ελευθερία τους.»

«Το Κίνημα της Επανελληνίσεως ήδη συνεργάζεται στενά με γειτονικά κράτη και εθνότητες…..Συνεργαζόμαστε μαζί τους…για την σύγχρονη αυτονόμηση όλων των άλλων εθνοθρησκευτικών κοινοτήτων.»

«η επιδραση του στωικισμου, ενος εκφυλισμενου κινηματος αθεΐας»

«Ουδέποτε οι Έλληνες ήταν ανεκτικοί! Αν ήταν ανεκτικοί δεν θα ήταν Έλληνες»

«εναρμονείστε τον ρυθμό της αναπνοής σας με τον παγκόσμιο ρυθμό του υδάτινου στοιχείου.»

«το νερό θα αποβάλλει τις συσσωρευμένες ακαθαρσίες και τα τιτανικά κατάλοιπα από τις τοξίνες που έχουν συσσωρευθεί μέσα σας. Συνεχίστε την νηστεία»

«Οι Έλληνες θα κάνουν επανελλήνιση με γκρέμισμα όλων των χριστιανικών πορνείων και κτίσιμο Ελληνικών Ναών στα ερείπιά τους. Οι Έλληνες θα κάνουν επανελλήνιση με κατάληψη της εξουσίας και καθαίρεση όλων των ναζωραίων βουλευτών.»

«Οι Έλληνες θα κάνουν ΕΠΑΝΕΛΛΗΝΙΣΗ θέτοντας εκτός νόμου την μισελληνική αίρεση των ναζωραίων».

’λλες δηλώσεις αρχαιολατρών:

«γουρούνια που κυλιούνται πάνω στους ίδιους βόθρους με τα ίδια πάντοτε κόπρανα» (περ. Διάλογος, 16/99, 11),

«εβραιόδουλους ρασοφόρους» (περ. Απολλώνιο Φως, Ιαν-Φεβ. 1998, σ. 36),

«στυγερούς πρωτογενίτσαρους ρασοφόρους» (περ. Διιπετές, 13/95, 15),

«σημιτικής καταγωγής δικτατορίσκο του ουρανού» (περ. Διιπετές 4/93, 6)

[για τον απ. Παύλο και τους Πατέρες της Εκκλησίας]:

«εξ ανατολών ύαινες», «άγια ρεμάλια», «κοπρόψυχους» (Μεγαρ. Τύπος, 17/9/95 και 8/10/95).

Θα πουν οι απολογητές της σκοτεινής πλευράς της Αρχαιότητας: «κι οι πατέρες της Εκκλησίας, έβριζαν χυδαία τον ελληνικό πολιτισμό˙ αυτούς γιατί δεν τους αναφέρετε;» Απαντάμε: οι Πατέρες της Εκκλησίας καταδίκαζαν τα είδωλα κι όχι τον ελληνικό πολιτισμό. Αλλά το νεοπαγανιστικό επιχείρημα καθεαυτό, είναι καθαρή σοφιστεία. Οι Πατέρες της Εκκλησίας ζούσαν στον 4^ο αιώνα, και μιλούσαν, όπως μιλούσε κι ο Πορφύριος, ο Κέλσος, ο Ιουλιανός. Αυτό ήταν το ύφος όλων. Φαίνεται δεν έχουν διαβάσει Κέλσο και Ιουλιανό οι Νεοειδωλολάτρες. Τώρα όμως, είναι οι Νεοπαγανιστές που βρίζουν, λες και ζουν σε εκείνους τους αιώνες. Ο χρόνος, ωστόσο, είναι ευθύγραμμος. Η μηχανή του χρόνου δεν είναι αρχαιοελληνική. Ας ξυπνήσουν κι ας επιστρέψουν, λοιπόν, στον 21^ο αιώνα, οι Νεοπαγανιστές.

Για το Συνέδριο περί Νεοειδωλολατρίας, το οποίο διοργανώθηκε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο το 2003, το μεν ΥΣΕΕ (Δελτίο τύπου #141) με επιστολή προς τον Πρύτανη, ζητώντας του να απαγορεύσει τη διοργάνωση του συνεδρίου εντός του ΑΠΘ, αναφέρθηκε σε «"καθηγητές" σας που έχουν ίσως έχουν γίνει τέτοιοι με πιέσεις της Εκκλησίας»(!), για εκείνους τους καθηγητές του ΑΠΘ, οι οποίοι διοργάνωσαν το συνέδριο, το οποίο το ΥΣΕΕ αποκαλεί «αισχρό». Επίσης το ΥΣΕΕ, στην ίδια επιστολή θεωρεί μεταξύ άλλων την εισήγηση «Νομική αντιμετώπιση της Νεοειδωλολατρίας» «γελοία». Ο λόγος εξηγείται παρακάτω. Διάφοροι άλλοι Νεοπαγανιστές, προχώρησαν σε αισχρές πράξεις τρομοκράτησης των συνέδρων, ώστε αυτοί να ακυρώσουν τη διεξαγωγή του. Όπως λέει ο καθηγητής Θ.Ν. Ζήσης «μας έστειλαν πλαστά εξώδικα, χωρίς υπογραφή κάποιου συγκεκριμένου δικηγόρου ή δικαστικού, για να ματαιώσουμε το συνέδριο, διαφορετικά θα μας οδηγούσαν  στο δικαστήριο» (Βλέπε  σχετικά: Θεοδρομία, τ. 3, Ιουλ-Σεπτ. 2003). Ακόμη και στην αίθουσα της ομιλίας προσπάθησαν να προκαλέσουν επισόδεια οι λάτρεις των «θεών».

Αντίθετα, με τις Πολυθεϊστικές παρεμβάσεις στη διοργάνωση ενός καθ’ όλα νόμιμου Ορθόδοξου συνεδρίου σ’ ένα χώρο που παρέχει «ακαδημαϊκή ελευθερία», οι Ορθόδοξοι δεν παρενόχλησαν με κανέναν τρόπο το συνέδριο των παγανιστών θρησκευτών που έλαβε χώρα στην Αθήνα το 2004. Διαφορά ήθους, βέβαια. Σύμφωνα με τον Γ. Κρίππα, Δρ. Νομικής-Συνταγματολόγο, «το άρθρον 199 του Ποινικού Κώδικος έχει ως εξής επί λέξει:

            "Όποιος δημόσια και κακόβουλα καθυβρίζει με οποιονδήποτε τρόπο την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού ή άλλη θρησκεία ανεκτή στην Ελλάδα τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών".

Εκ της εφαρμογής εις την πράξιν της εν λόγω διατάξεως έχουν προκύψει τα εξής μέχρι σήμερα:

Α’ Η εν προκειμένω καθύβρισις δεν απαιτείται να αναφέρεται ειδικώς εις αυτήν ταύτην την θρησκείαν. Μπορεί να αναφέρεται και εις εκκλησιαστικόν σκεύος.

Β’ Το έγκλημα είναι τυπικόν και όχι εκ του αποτελέσματος. Δηλ. εκ της καθυβρίσεως δεν απαιτείται να πρεκλήθη π.χ. σκάνδαλον, έξαψις παθών κ.λπ. Αρκεί η καθύβρισις και μόνη, χωρίς να χρειάζεται να επέλθουν και κάποια αποτελέσματα. Επομένως και μόνη η χρησιμοποίησις καταφρονητικών εκφράσεων δια την Χριστιανικήν ή άλην ανεκτήν θρησκείαν αρκεί δια να επισύρη την καταδίκην των υπαιτίων.

Γ’ «Καθύβρισις θρησκεύματος» σημαίνει χρησιμοποίησις περιφρονητικής εκφράσεως ή εν γένει εκδήλωσις κατά ορισμένης θρησκείας, γενομένης αμέσως ή εμμέσως, δια φράσεως ή πράξεως αφορώσεις τα δόγματα, τα έθιμα, τα σύμβολα, τα σκεύη, τας εικόνας κ.ο.κ.

Δ’ «Δημόσια» είναι η καθύβρισις της θρησκείας, όταν δύναται να υποπέσει εις την αντίληψιν τρίτου ή τρίτων εις δημόσιον ή μη χώρον.

Ε’ «Κακοβούλως» είναι η καθύβρισης της θρησκείας, όταν ο δράστης τελεί εν γνώσει του, ότι δια των εκφράσεων που χρησιμοποιεί ή των ενεργειών εις τας οποίας προβαίνει προσβάλλεται ορισμένη θρησκεία..

ΣΤ’ Καθύβρισιν έχομεν και όταν αι εκφράσεις ή εκδηλώσεις αφήνουν ή επιδιώκουν να επέλθη περιφρόνησις εις βάρος της θρησκείας.

Ζ’ Απαιτείται εδώ ο δράστης να έχη ενεργήσει εκ δόλου (δηλ. εκ προθέσεως). Να έχη δηλ. επιδιώξει να προκαλέση περιφρόνησιν εις βάρος της θρησκείας. Δια το παρόν έγκλημα αρκεί και ο λεγόμενος «ενδεχόμενος δόλος». Αυτό σημαίνει, ότι το παρόν αδίκημα θα θεωρηθεή διαπραχθέν και επισύρον την καταδίκην του υπαιτίου, εφ’ όσον ακόμη και αν ο δράστης δεν επιδιώκη αμέσως το αποτέλεσμα δια των ενεργειών του, αλλά αρκεί και εμμέσως, π.χ. εκ των ενεργειών ή των εκφράσεων του δράστου, πιθανόν να επέλθη, πιθανόν και όχι, περιφρόνησις της άλλης θρησκείας. Εάν όμως ο δράστης και εις την τελευταίαν ταύτην περίπτωσιν αποδέχεται το ενδεχόμενον (και όχι το βέβαιον) αποτέλεσμα της πράξεώς του, είτε συμβή, είτε δεν συμβή, τότε έχομεν τον λεγόμενον ενδεχόμενον δόλον του δράστου, ο οποίος αρκεί δια να του επιβληθή η υπό του νόμου προβλεπόμενη ποινή.

            Φρονώ, ότι είναι ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος να παρατεθή κατά λέξιν η αιτιολογική έκθεσις της παρούσις διατάξεως του Ποινικού Κώδικος, η οποία έχει ως εξής:

"Δεν πρόκειται ενταύθα να λυθώσιν έριδες και αμφισβητήσεις θρησκευτικαί και μεταφυσικαί, πρόκειται απλώς και μόνο να τιμωρηθή πράξις το μεν προσβάλλουσα το θρησκευτικόν συναίσθημα, ούτινος η τόνωσις πρέπει να είναι εκ των κυρίων μελημάτων της Πολιτείας, το δε διαταράσσουσα την κοινωνικήν ειρήνην δια του χλευασμού και της περιϋβρίσεως αλλοτρίων πεποιθήσεων, αίτινες θεμιτόν βεβαίως είναι να καταπολεμηθώσι δια σκέψεων, συζητήσεων και επιχειρημάτων, δεν είναι όμως πρέπον να καθίστανται αντικείμενον χλεύης, διότι κυρία βάσις της ειρηνικής εν τη κοινωνία συμβιώσεως είναι και το να δύναται έκαστος να έχη και να εκφράζη ελευθέρως τας πεποιθήσεις του, εφ’ όσον δια τούτου δεν προσβάλλει τους νόμους του κράτους, και το να αξιοί σεβασμόν προς αυτάς. Είναι δε τοσούτον ισχυρά τα πάθη, τα οποία δια τοιούτων περιϋβρίσεων προκαλούνται, ώστε μέγιστον έχει η Πολιτεία συμφέρον εις άρσιν της τοιαύτης αιτίας σοβαρών αδικημάτων δια της απαγορεύσεως των πράξεων εκείνων, αίτινες κατά την κοινήν αντίληψιν και πείραν εισίν επιτήδειαι εις διέγερσιν παθών ή διαιρέσεων κοινωνικών"» (Γ. Κρίππα, «Η νομική αντιμετώπισις της Νεοειδωλολατρίας», Φαινόμενα Νεοειδωλολατρίας, εκδ. Θεοδρομία, σ. 349-351).

«Ο νόμος (Ποινικός Κώδιξ, άρθρον 367) επιτρέπει και δεν θεωρεί αξιόποινες δυσμενείς εκφράσεις εναντίον καλλιτεχνικών ή επιστημονικών έργων ή απόψεων.» (Γ. Κρίππα, «Η νομική αντιμετώπισις της Νεοειδωλολατρίας», Φαινόμενα Νεοειδωλολατρίας, εκδ. Θεοδρομία, σ. 356).

«Ακόμη και αν η διαφωνία μας με τους περί ων ο λόγος δεν περιοριζόταν εις το επιστημονικόν αυστηρόςέπίπεδον, αλλά εχρησιμοποιούσαμε και δυσμενείς εις βάρος των εκφράσεις (και συνέτρεχε δεδικαιολογημένον ενδιαφέρων εν προκειμένω -ως ανωτέρω), τότε οι εν προκειμένω δυσμενείς φράσεις δεν θα ήσαν αξιόπιστες, αφού – ως προαναφέραμε – ο ίδιος ο Ποινικός Κώδιξ εις το άρθρον 367 ρητός αναφέρει, ότι δεν δεωρούνται αξιόποινες δυσμενείς εκφράσεις επί επιστημονικών έργων ή λόγω άλλων λόγων δεδικαιολογημένου ενδιαφέροντος. ’λλωστε ας μη λησμονάμε, ότι αι προαναφερθείσες βαρείες καταφρονητικές και χλευαστικές φράσει των περί ων ο λόγος εναντίον των μελών της Ορθοδόξου Χριστιανικής θρησκείας είναι βαρύτατα προσβλητικές και αυταποδείκτως αξιόποινες και βεβαίως ημείς οι Χριστιανοί ευρισκόμεθα ήδη αυτήν την στιγμήν εν αμύνη βλέποντες να λοιδωρούμεθα και εξευτελιζόμεθα τόσον βαρέως και καταλυτικώς. Αρα έχουμε κάθε δικαίωμα να αμυνθούμε εν προκειμένω και μάλιστα δι αναλόγων (παρανόμων κατ' αρχήν) ενεργειών, αι οποία, αν κριθή ότι εγένοντο εν αμύνη και προς προστασίαν θιγομένου εννόμου αγαθού, ΔΕΝ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ, ως ρητός ορίζει ο Ποινικός Κώδιξ εις το άρθρον 22 αυτού. Βεβαίως όλα αυτά αναφέρονται εντελώς θεωρητικώς και μόνον χάριν επιστημονικής πληρότητος και δεν προτιθέμεθα να τους ακολουθήσωμεν εις τον τοιούτον καταιγισμόν ύβρεων» (Γ. Κρίππα, «Η νομική αντιμετώπισις της Νεοειδωλολατρίας», Φαινόμενα Νεοειδωλολατρίας, εκδ. Θεοδρομία, σ. 357).

«Πρέπει να διευκρινισθή, ότι το έγκλημα της καθυβρίσεως θρησκευμάτων (δηλ. της χρησιμοποιήσεως καταφρονητικών εκφράσεων κατ’ αυτών) διώκεται αυτεπαγγέλτως και όχι κατ’ έγκλησιν. Εις την περίπτωσιν αυτήν η άσκησις ποινικής διώξεως είναι υποχρεωτική κατ’ άρθρον 36 του Κώδικος Ποινικής Δικονομίας. Το ίδιο προκύπτει και εκ των άρθρων 37 και 43. Η τελευταία μάλιστα αυτή διάταξις αναφέρει, ότι ο Εισαγγελεύς εάν λάβη την καταγγελίαν, υποχρεούται να ασκήση την ποινικήν δίωξιν» (Γ. Κρίππα, «Η νομική αντιμετώπισις της Νεοειδωλολατρίας», Φαινόμενα Νεοειδωλολατρίας, εκδ. Θεοδρομία, σ. 358).

Ο κ. Μαρίνης (Βλ. Θεοδρομία, τ. 3, Ιουλ-Σεπτ. 2003), διαμαρτυρόμενος για ένα άρθρο του καθηγητή ΑΠΘ Θ.Ν. Ζήση σε μια εφημερίδα, στο οποίο ο τελευταίος χρησιμοποίησε τους όρους «ειδωλολατρία» και «νεοπαγανισμός», έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στην ίδια εφημερίδα, δια της οποίας  αναφερόταν σε νομικές κυρώσεις βάσει των άρθρων του Ποινικού Κώδικα περί εξυβρίσεως γνωστής θρησκείας, λόγω της χρησιμοποίησης των όρων αυτών από τον Θ.Ν.Ζήση, αναφέροντας ότι ο νεοδωδεκαθεϊσμός αποτελεί γνωστή και ανεκτή θρησκεία στην Ελλάδα. Ο καθηγητής Ζήσης απάντησε ότι ο Ποινικός Κώδικας αναφέρεται σε εξύβριση γνωστής θρησκείας, και η νεοπαγανιστική δεν αποτελεί τέτοια, τουλάχιστον προς το παρόν, ώστε να συνιστά προσβολή της ο χαρακτηρισμός «ειδωλολατρία» ή «νεοπαγανισμός», αλλά κι ότι η χρήση των όρων αυτών είναι καθιερωμένη. Δηλαδή, οι Νεοπαγανιστές θέλουν να εφαρμόζουμε το νόμο, όταν ο νόμος δεν προβλέπει τίποτε, αλλά να μην τον εφαρμόζουμε, όταν προβλέπει κυρώσεις για τους υβριστές. Δεν νομίζουμε, πως η απαίτηση να μην βρίζουν οι Νεοπαγανιστές συνιστά απειλή ή «φασισμό» ή προσπάθεια φίμωσης των απόψεών τους. Ούτε φυσικά είναι όλοι τέτοιοι. Κανείς δεν το υποστηρίζει αυτό – ωστόσο αυτών των οποίων παραθέσαμε δηλώσεις, η νοοτροπία είναι η κυρίαρχη στο χώρο τους και οι ίδιοι είναι οι περισσότεροι.

ΑΝΕΞΙΘΡΗΣΚΕΙΑ

 102. "Ο νηπιοβαπτισμός είναι μια προπαγάνδα των Χριστιανών, για να υφίστανται τα ελληνόπουλα πλύση εγκεφάλου και να κερδίζουν τις νεώτερες γενιές με το μέρος τους οι Χριστιανοί. Διότι τότε διαπλάθεται η προσωπικότητα του ανθρώπου. Ας τολμήσουν οι Χριστιανοί να δεχθούν, το βάπτισμα να γίνεται στα 18-20, χωρίς χριστιανική προπαγάνδα. Και μετά να επιλέγει καθένας τη θρησκεία που επιθυμεί. Ή ακόμη καλύτερα, ας διδάσκονται τα ελληνόπουλα την ελληνική θρησκεία πρώτα".

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

α’) Ο νηπιοβαπτισμός δεν επιβάλλεται από κανέναν. Νόμος επιτρέπει στους γονείς να δίνουν, αμέσως μετά τη γέννηση, το όνομα του παιδιού, δίχως βάπτιση. Η βάπτιση γίνεται μόνο έπειτα από τη θέληση των γονιών του παιδιού˙ αν αυτοί δεν θέλουν, δεν υπάρχει κανένας νόμος του κράτους που να τους τιμωρεί για τις θρησκευτικές τους απόψεις. Δεν επιβάλλει στους γονιούς η Εκκλησία τίποτε. Αυτοί θέλουν και βαφτίζουν τα παιδιά τους. ’λλωστε, οι γονείς είναι οι μόνοι αρμόδιοι να διαλέξουν την διαπαιδαγώγηση των τέκνων τους. Κανείς δεν μπορεί να τους το αρνηθεί. Εάν λοιπόν διαλέξουν να βαφτιστεί το παιδί μικρό και να λάβει χριστιανική αγωγή, με ποιο δικαίωμα έρχονται οι Παγανιστές να τους κατηγορήσουν; Παιδιά τους είναι, όπως θέλουν τα διαπαιδαγωγούν.

β') Δηλαδή, τι θέλουν να πουν οι Παγανιστές; Ότι στην Αρχαία Ελλάδα τα παιδιά δεν συμμετείχαν στις θρησκευτικές παγανιστικές τελετές, παρά μόνο όταν ενηλικιώνονταν; Αυτό είναι ψέμμα. Υπάρχουν δεκάδες αναφορές (ακόμη και πίνακας ζωγραφικής που διεσώθη, βλέπε Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτικής Αθηνών Α.Ε., τ. Β’, σ. 68) που δείχνουν ότι από μικρά τα παιδιά διαπαιδαγωγούνταν στον Παγανισμό και συμμετείχαν στην θρησκεία των γονιών τους. Ακόμη και νήπια μυούσαν στα μυστήρια του Διόνυσου. Η μύηση γινόταν με εναπόθεση του νηπίου στο ιερό λίκνο (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτικής Αθηνών Α.Ε., τ.ΣΤ’, σ. 494). Αφού λοιπόν στην αρχαία Ελλάδα δεν περίμεναν οι παγανιστές γονείς να ενηλικιωθούν πρώτα τα παιδιά τους, και ύστερα να διαλέξουν τη θρησκεία τους ή ύστερα να  συμμετέχουν στις θρησκευτικές τελετές, αλλά από μικρή ηλικία προπαγάνδιζαν την παγανιστική θρησκεία στα παιδιά τους, τότε οι Νεοπαγανιστές να μην υποδεικνύουν στους Χριστιανούς (αν δεν το γνωρίζουν πως είναι Χριστιανοί) γονείς τι θα κάνουν με την θρησκευτική ανατροφή των παιδιών τους. ’λλωστε και στις δικές τους συγκεντρώσεις (π.χ. Προμήθεια) οι Νεοπαγανιστές ονοματοδοτούν τα ανήλικα παιδιά τους και τα μυούν στην λατρεία των ειδωλολατρικών θεών. Δεν δικαιούνται να κατηγορούν τους Χριστιανούς γονείς.

γ') Αφού θέλουν να μην υπάρχει θρησκευτική χριστιανική διαπαιδαγώγηση, για να εκλέξουν αντικειμενικά, αργότερα, τα παιδιά την θρησκεία που θέλουν, τότε, προκειμένου τα παιδιά να εκλέξουν αντικειμενικά, όταν ενηλικιωθούν, την εθνική τους ταυτότητα και συνείδηση, να μην διδάσκονται ελληνική γλώσσα και ελληνική ιστορία ώς τα 18 τους, διότι διδασκόμενα αυτά τα μαθήματα δεν μπορούν να είναι αντικειμενικοί ως προς το ζήτημα της εθνικής συνείδησης. Επομένως, τα παιδιά να διδάσκωνται τις τοπικές διάλεκτους των προγόνων τους αντί των αρχαίων και της δημοτικής, δηλαδή την πραγματική γλώσσα των προγόνων τους, αλλά όχι αρχαία και ούτε ιστορία. Κι όταν μεγαλώσουν να διαλέξουν ψάχνοντας μόνοι τους. Τι θα λέγανε γι’ αυτό οι Νεοπαγανιστές; Πόσο λογικό τους φαίνεται;

Αν δεν τους φαίνεται λογικό, τότε να πάψουν αυτές τις ανοησίες περί «αντικειμενικότητας»˙ το ξέρουν πολύ καλά, ότι η ταυτότητα δίνεται από την κοινωνία και την οικογένεια ώς τα 18. Μετά, αν θέλουν τα παιδιά, ας γίνουν Βουδιστές και Κινέζοι. Αλλά είναι πράγματι υποκριτικό, οι Νεοπαγανιστές να κατηγορούν τους Χριστιανούς γονείς για πράγματα που οι αρχαίοι παγανιστές γονείς έπρατταν, δηλαδή την διαπαιδαγώγηση των τέκνων τους κατά τις δικές τους δοξασίες ο καθένας. Ή θα κατηγορούν ΚΑΙ τους αρχαίους Παγανιστές γονείς που – προφανώς – δεν ρώταγαν τα παιδιά τους για την θρησκευτική διαπαιδαγώγησή τους και δεν περίμεναν την ενηλικίωσή τους ή δεν θα κατηγορούν τους Χριστιανούς γονείς για πράγματα αντίστοιχα με όσα έκαναν οι αρχαίοι γονείς! Βέβαια, οι γονείς εκτός από το βάπτισμα, μάς επέβαλαν κι άλλα «απαίσια πράγματα»:

-μας έδωσαν ένα όνομα, αντί να περιμένουν να γίνουμε 18 και να διαλέξουμε μόνοι μας.

-μας έμαθαν ελληνικά, ενώ έπρεπε να περιμένουν να γίνουμε 18 και μετά να μάς διδάξουν όποια γλώσσα μάς αρέσει περισσότερο.

-μας έμαθαν ότι είμαστε Έλληνες, ενώ θα έπρεπε να μην μάς κάνουν πατριωτική προπαγάνδα, αλλά ισότιμα να μάς διδάσκουν όλες τις εθνικές ιστορίες, και μετά τα 18 να διαλέγαμε.

 103. «Γιατί δεν μας αναγνωρίζετε ως «γνωστή θρησκεία»; Εμείς δεν μπορούμε να παντρευτούμε με τον τρόπο που εμείς θέλουμε, δεν μπορούμε να αποτεφρωθούμε, ούτε να χτίσουμε έναν ναό. Δεν είμαστε αναγνωρισμένη θρησκεία και δεν έχουμε τα δικαιώματα που έχουν οι άλλες θρησκείες. Δεν υπάρχει ανεξιθρησκεία».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αυτά τα λένε, στους δημοσιογράφους μεγάλων εφημερίδων (ΕΘΝΟΣ, 31/1/2004) οι Νεοπαγανιστές. Ενώ στην επίσημη δογματική «γραμμή» τους λένε: «Αναγνωρίζουμε για προφανείς λόγους την πατρομήτρια Ολύμπια Ελληνική Θρησκεία ως τη μόνη νομίμως ιθαγενή, αυτόχθονα, αρχαιότερη, εθνική, και ζώσα εν Ελλάδι λατρεία του Θείου. Θεωρούμε ότι η ελευθερία ασκήσεως της λατρείας της καλύπτεται απολύτως από το άρθρο 18 του νόμου 2462 / 97 και συνεπώς η δημόσια και κοινωνική αναγνώρισή της (…)  δεν είναι ζήτημα νομικής αναγνωρίσεώς της, αλλά de facto αυτοανακηρύξεώς της (εκ του αυτεξουσίου των θρησκευτών της), όπως προείπαμε, ως μόνης νομίμως ιθαγενούς, αυτοχθόνου, αρχαιοτέρας, εθνικής και ζώσης λατρείας του Θείου. Μία στενά "νομική" της αναγνώριση είναι άτοπη και ανεπιθύμητη, αφού, ως γνωστόν, στις διαδικασίες μίας τέτοιας συμπεριλαμβάνεται παρανόμως και η συγκατάθεση του δικτατορεύοντος ξένου δόγματος. Είναι λοιπόν άτοπη μία "αναγνώρισή" μας μέσω της από την μεριά μας αναγνωρίσεως του νομίμου της αυταρχίας ενός ιστορικά μεταγενεστέρου και ξενικής προελεύσεως δόγματος»

Ώστε έτσι! Από τη μια Παράπονο, ότι δεν μάς αναγνωρίζει το κράτος˙ κι από την άλλη ’ρνηση να αναγνωριστούν από το κράτος! Παράπονο και ’ρνηση, ’ρνηση και Παράπονο: Πότε το ένα, πότε το άλλο. Όποτε τους συμφέρει το καθένα. Όταν θέλουν να εμφανισθούν στην κοινή γνώμη ως ακόμα μια «ομάδα κατατρεγμένων», ζητάνε αναγνώριση˙ σε άλλες περιπτώσεις, όχι μόνο αρνούνται το κράτος να αναγνωρίσει τη θρησκεία τους αλλά και παραδέχονται ότι μπορούν να εξασκήσουν ελεύθερα την λατρεία τους βάσει συγκεκριμένου νόμου. Ειδικά το τελευταίο τούς ξεσκεπάζει τελείως: δε μπορούν να ισχυρίζονται ότι «τους καταπιέζει το νεο-βυζαντινό κράτος» και ταυτόχρονα να παραδέχονται ότι οι νόμοι του ...νεο-βυζαντινού κράτους τούς καλύπτουν πλήρως. Λοιπόν, στο κράτος αυτό οι  Νεοπαγανιστές μπορούν να διαλέξουν: ή να ζητήσουν μέσω αναγνώρισης τα δικαιώματα που έχουν οι άλλες θρησκείες ή να μην κλαίγονται, και να ισχυρίζονται ότι ο νόμος 2462/97 τούς καλύπτει πλήρως. Ή θα κλαίγονται ή θα πάρουν τα νόμιμα δικαιώματα που πιστεύουν ότι δίνει ο νόμος.

Εν πάσει περιπτώσει, μιλώντας για όλες τις νεοπαγανιστικές ομάδες: Να τις αναγνωρίσει το κράτος, ώστε να καίγονται σύμφωνα με το νόμο, αλλά, ποιαν από όλες να αναγνωριστεί ως την συνέχεια της «αρχαίας ελληνικής θρησκείας»; Αφού έχουν τεράστιες διαφορές μεταξύ τους. Φαντάζεται κανείς τι γελοίο θα ήταν, να αναγνωρίζονταν 4-5 «ελληνικές θρησκείες». Απευθείας προερχόμενες, η καθεμιά, από την αρχαιότητα, εννοείται. Μας αρκεί ο Ζορμπάς˙ δε χρειάζεται κι άλλο φολκλόρ.

Θα απαντήσουν σ’ αυτό οι Νεοπαγανιστές λέγοντας ότι και οι αναγνωρισμένες χριστιανικές εκκλησίες δεν είναι μία, αλλά πολλές. Ξεχνάνε (η Μνημοσύνη δεν τους βοηθά ποτέ) πως ούτε ιδρύθηκαν όλες οι χριστιανικές εκκλησίες ταυτόχρονα ούτε αναγνωρίστηκαν όλες ταυτόχρονα και, κυρίως, δεν εμφανίστηκαν εκ του μηδενός, όπως οι Νεοπαγανιστές, διεκδικώντας την συνέχεια έπειτα από διακοπή δύο χιλιετιών. Υπάρχουν τουλάχιστον τρεις κύριες νεοπαγανιστικές σέκτες. Εκ του μηδενός λοιπόν, έπειτα από 1700 χρόνια εμφανίζονται ταυτόχρονα τρεις θρησκείες, ταυτόχρονα αναγνωριζόμενες, και αλληλοαντιμαχόμενες, υποστηρίζοντας καθεμιά ότι αυτή είναι η πραγματική συνέχεια.

Όσο για την ανεξιθρησκεία, φαίνεται δε γνωρίζουν οι Νεοπαγανιστές ότι η «ανεξιθρησκεία» είναι καθολικό φαινόμενο μόνο τους τελευταίους 2 αιώνες και ουδέποτε ήταν θρησκευτικώς αποχρωματισμένα τα αρχαιοελληνικά κράτη. Στα σοβαρά πιστεύουν ότι το αρχαίο Κράτος-Πόλη άφηνε τον καθένα να υβρίζει την επίσημη θρησκεία της Πόλης; Ή να της κάνει κριτική; Αμέσως εδιώκετο ο φιλόσοφος που ασκούσε κριτική. «Κράτος και θρησκεία ήταν ένα πράγμα. Την ενότητα που βλέπουμε στην Ελλάδα ανάμεσα στο κράτος και τη θρησκεία δε τη βλέπουμε πουθενά αλλού» (Fustel De Coulanges, Η αρχαία Πόλη, εκδ. Ειρμός, σ. 266). Αυτή ήταν η «αρχαία ανεξιθρησκεία». Αν λοιπόν τούς ενοχλεί ότι η Εκκλησία είναι ενωμένη με το Κράτος (ούτε σε αρκετούς Ορθόδοξους αρέσει η εκκοσμίκευση αυτή), ηθικώς δεν έχουν το δικαίωμα να ομιλούν, διότι και στην αρχαία πόλη η θρησκεία ήταν ενωμένη με το κράτος, πολύ περισσότερο απ’ ό,τι είναι σήμερα η Εκκλησία με την Πολιτεία. Δεν διαμαρτύρονται οι Ν/Π υπέρ της ανεξιθρησκείας αυτής καθεαυτής, λοιπόν, αλλά  κατά της Ορθοδοξίας και υπέρ της αρχαίας θεοκρατίας τύπου Λακεδαιμονίας και αρχαίας πόλης. ’λλος είναι ο καημός τους˙ όχι η «ανεξιθρησκεία», όπως ισχυρίζονται.

Ο Πλήθων, δεν διέθετε κρατική εξουσία για να επιβάλει με διωγμούς την θρησκεία του, πράγμα που, φυσικά, θα έπραττε, αφού, όπως προκύπτει από τα διασωθέντα αποσπάσματα του έργου του Νόμων συγγραφή, προέβλεπε την θανατική ποινή για όσους θα αρνούνταν να προσκυνήσουν τα είδωλα. Τρομερή ανεξιθρησκεία.

-Ή, λοιπόν, θα κατακρίνουν και την αρχαία έλλειψη ανεξιθρησκείας, την ταύτιση δηλαδή Κράτους και Θρησκείας,

-ή δεν θα κατηγορούν ό,τι τους συμφέρει μόνο.

Πάντως, δεν μπορούν να αυτοαποκαλούνται υπερασπιστές της ανεξιθρησκείας άνθρωποι που αποκαλούν τους αλλόδοξους συμπολίτες τους "χατζηέλληνες", "εβραιόψυχους", "Γαλιλαίους", "προσκυνημένο νεοελληναριό".

Ισχυρίζονται συνεχώς οι Νεοπαγανιστές ότι οι νόμοι περί προσηλυτισμού αποτελούν μεταξικά νομοθετήματα και συνεπώς «όνειδος για τη χώρα μας». Αν όμως προέβαιναν σε επιστημονική έρευνα, θα ανακάλυπταν ότι από τους ισχύοντες σήμερα νόμους, είναι «μεταξικά νομοθετήματα», ο ισχύων Αστικός Κώδικας, οι νόμοι περί ΙΚΑ και ΤΕΒΕ, οι διατάξεις περί αιγιαλού, παραλίας και αιγιαλίτιδας ζώνης, ο ισχύων νόμος περί τύπου και πολλοί άλλοι ισχύοντες και εφαρμοζόμενοι σήμερα νόμοι. Τι θέλουν, δηλαδή, να μας πουν οι Νεοπαγανιστές; Ότι δεν πρέπει να κληρονομούμε, επειδή ο Αστικός Κώδικας είναι μεταξικός ή ότι δεν πρέπει να πουλάμε, να νοικιάζουμε, ή μήπως να αρνηθούμε να συνταξιοδοτηθούμε από το ΙΚΑ ή το ΤΕΒΕ, επειδή οι σχετικοί νόμοι είναι «μεταξικοί»; Δεν είναι, λοιπόν, η μεταξική προέλευση του ενός ή του άλλου νόμου, η οποία τους ενοχλεί˙ είναι ότι αυτοί ονειρεύονται το ψήφισμα του μάντη Διοπείθη.

            Αντί οι Νεοπαγανιστές να διαμαρτύρονται ότι οι νόμοι του ελληνικού κράτους είναι φασιστικοί ή ενάντιοι στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, ας κάτσουν να διαβάσουν καμμιά φορά τα πρακτικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

1. Η κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης την 29.11.1991 καταρτίζει έκθεσιν υπό τον τίτλον «ΕΚΘΕΣΙΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ»(DOCUMENT 6534). Δι’ αυτής επισημαίνει την επικίνδυνον και καταστροφικήν δράσιν των αιρέσεων και ζητεί από τα ευρωπαϊκά κράτη, όπως ενημερώνουν τους πολίτας των επί του προκειμένου.
2. Την 10.2.1999 η Επιτροπή Νομικών Υποθέσεων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Κοινοβουλευτικής Συνελεύσεως του Συμβουλίου της Ευρώπης υποβάλλει έκθεσιν επισημαίνουσαν μεταξύ άλλων, ότι μεταξύ των εγκληματικών δραστηριοτήτων των αιρέσεων περιλαμβάνονται και ομαδικαί αυτοκτονίαι.
3. Την 22.5.1999 επίσης η Κοινοβουλευτική Συνέλευσις του Συμβουλίου της Ευρώπης εκδίδει την Σύστασην Νο 1412/1999, δια της οποίας μεταξύ άλλων ζητεί, όπως αι κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών χωρών ιδρύσουν κέντρα πληροφορήσεως του κοινού επί της επικινδύνου δράσεως των αιρέσεων, όπως επιβάλλουν κυρώσεις επί των επικινδύνων αιρέσεων και όπως ενισχύσουν την ίδρυσιν μη κυβερνητικών οργανώσεων προστασίας των θυμάτων των αιρέσεων.
4. Την 13.4.1999 η Επιτροπή Νομικών Υποθέσεων της Κοινοβουλευτικής Συνελεύσεως του συμβουλίου της Ευρώπης εκδίδει την υπ’ αριθ. 8373 έκθεσίν της επιβεβαιούσαν την προηγούμενην Σύστασιν και εμένει επί της πληροφορήσεως του κοινού.
5. Την 22.9.2001 η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης εκδίδει την υπ’ αριθ. 9220 Πράξιν της, δια της οποίας δηλοί, ότι συμφωνεί ανεπιφυλάκτως προς την προαναφερομένην Σύστασιν υπ’ αριθ. 1412/1999 και ζητεί από τα ευρωπαϊκά κράτη, όπως λάβουν τα αναγκαία νομοθετικά μέτρα προς προστασίαν της ανθρωπίνης αξιοπρέπειας εκ των επικινδύνων αιρέσεων ιδία των ανηλίκων και των πλέον ευαλώτω ατόμων.
6. Το Ευρωπαϊκόν Κοινοβούλιον την 22.5.1984 εκδίδει Ψήφισμα περί της επικινδύνου δραστηριότητος των αιρέσεων και καλεί τα κράτη-μέλη, όπως μη προβαίνουν εις χορήγησιν φορολογικών απαλλαγών εις τας παντοίας αιρέσεις και παραθρησκείας και όπως προστατεύσουν τα θύματα των επικινδύνων δραστηριοτήτων των αιρέσεων δια της ιδρύσεως υπηρεσιών συνδρομής και βοηθείας εις αυτά.
7. Την 29.2.1996 επίσης το Ευρωπαϊκόν Κοινοβούλιον εκδίδει παρόμοιον Ψήφισμα, δια του οποίου διαπιστώνει, ότι ορισμέναι αιρέσεις επιδίδονται εις πλείοντας των είκοσι εγκληματικών πράξεων και παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (π.χ. κακομεταχείρισις ανθρώπων, σεξουαλική βία, εγκλεισμοί, σωματεμπόριον, προώθησις επιθετικής και ρατσιστικής συμπεριφοράς, φορολογικαί απάται, μεταφορά κεφαλαίων, εμπόριον όπλων, διακίνησις ναρκωτικών, παραβίασις του δικαιώματος εργασίας, παράνομος άσκησις ιατρικής κ.λπ.). Καλεί δε τα κράτη-μέλη, όπως κινητοποιήσουν τας αστυνομικάς και διοικητικάς αρχάς των, όπως συνεργασθούν με την EUROPOL.
8. Την 11.12.1997 το Ευρωπαϊκόν Κοινοβούλιον κυκλοφορεί έκθεσιν περί της επικινδύνου δράσεως των αιρέσεων εις την Ευρώπην (Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών και Εσωτερικών Υποθέσεων), η οποία προτείνει την χάραξιν στρατηγικής αντιμετωπίσεως της περιπτώσεως, μεταξύ δε των προτεινομένων μέτρων είναι και η προσαρμογή της εσωτερικής νομοθεσίας των ευρωπαϊκών χωρών προς προστασίαν του κοινού.
9. Τέλος, την 19.2.1998 το Ευρωπαϊκόν Κοινοβούλιον εκδίδει τρίτον Ψήφισμα, δια του οποίου μεταξύ άλλων καλεί τα ευρωπαϊκά κράτη, όπως λάβουν τα κατάλληλα εν προκειμένω μέτρα προς προστασίαν του κοινού εκ της τοιαύτης επικινδύνου και παραβατικής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δράσεως των επικινδύνων αιρέσεων και παραθρησκειών. Επισημαίνει δε, ότι υπάρχουν και κάποιες οργανώσεις, αι οποίαι δεν αποτελούν θρησκείας αλά εγκληματικά όργανα, επωφελούνται όμως του αναγνωριζομένου εις τας θρησκείας ατομικού δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας.
10. Βεβαίως το επικίνδυνον των αιρέσεων έχει επίσης αναγνωρισθή και από το Δικαστήριον των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (απόφασις 4.12.74, υπόθεσις 41/74 VAN DUYN κατά HOMME OFFICE, δεχομένη ως νόμιμην την άρνησιν της Αγγλίας να μην επιτρέψη την εις την χώραν αυτήν είσοδον οπαδού αιρέσεως επικινδύνου δια την δημοσίαν τάξιν) και βεβαίως και από το Ευρωπαϊκόν Δικαστήριον Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (απόφασις 24.2.1998, υπόθεσις Λαρίσης κατά Ελλάδος, επικυρώνουσα ως νομίμους τρεις καταδίκας επί προσηλυτισμώ επιβληθείσας υπό των ελληνικών δικαστηρίων εις ισαρίθμους οπαδούς επικινδύνου αιρέσεως

Είναι χαρακτηριστικόν, ότι επί των πολύ σπουδαίων τούτων δεδομένων υπό των ευρωπαϊκών οργάνων δεν επισημαίνεται μόνον το παράνομον ή το αξιόποινον της δράσεως των αιρέσεων, αλλά και το επικίνδυνον αυτών. Το επικίνδυνον τούτο λαμβάνεται εδώ υπ’ όψιν όχι υπό αυστηρώς νομικήν άποψιν, αλλά τονίζεται ιδιαιτέρως η εγκληματολογική πλευρά του όλου θέματος» (Γ. Κρίππα «Η νομική αντιμετώπισις της Νεοειδωλολατρίας», Φαινόμενα Νεοειδωλολατρίας, εκδ. Θεοδρομία, σ. 343-347). Ας μην χρησιμοποιούν, λοιπόν, την «Ευρώπη» οι Νεοπαγανιστές ως πρόφαση, ώστε να κατηγορούν την ελληνική θρησκευτική νομοθεσία ως «μεταξική» και «αντιδημοκρατική». Η Ευρώπη τα θέματα αυτά τα έχει εξετάσει επικυρώνοντας ακόμη και αποφάσεις ελληνικών δικαστηρίων κατά προσηλυτισμού.

Να τονίσουμε ότι παρά τις κραυγές των Νεοπαγανιστών και των «αντιεξουσιαστών ουμανιστών» δημοσιογράφων, η Ελλάδα δεν είναι το μόνο κράτος στο οποίο η Εκκλησία είναι ενωμένη με αυτό.

O χωρισμός Κράτους – Εκκλησίας δεν είναι άγνωστος μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Κύπρο, τη Μ. Βρεταννία, την Ελβετία, τη Φιλανδία, τη Σουηδία, τη Νορβηγία, τη Δανία, την Ισλανδία, το Μονακό, τον Αγ. Μαρίνο κ.α. Επίκληση του Θεού στο Σύνταγμα και την δικαιοσύνη υπάρχει στη Γερμανία, την Ελβετία, τη Μ. Βρεταννία, τη Γαλλία και την Ιρλανδία. Το σύνταγμα μάλιστα της τελευταίας έχει την ακόλουθη «κεφαλίδα»: «Στο όνομα της Αγίας Τριάδος, απο την οποία πηγάζει κάθε εξουσία και στην οποία, ως έσχατο τέλος όλων μας, πρέπει να αναφέρεται κάθε πράξη ανθρώπων και κρατών. Εμείς, ο λαός της Ιρλανδίας, αναγνωρίζοντας ταπεινόφρονα όλες μας τις υποχρεώσεις στον Κυριο ημών Ιησου Χριστό, ο Οποίος συμπαραστάθηκε στους πατέρες μας στις δοκιμασίες αιώνων... υιοθετούμε .... το ακόλουθο Συνταγμα». Προβλέπεται όρκος στη Χριστιανική Θρησκεία στις Χώρες: Ολλανδία, Νορβηγία, Ιρλανδία, Γερμανία, Λιχτενστάιν, Αυστρία.

Για τις Ειδικότερες σχέσεις: Στη Γαλλία, δεν υπάρχει ομοφωνία για το «κοσμικό κράτος». Ο χωρισμός είναι πρακτικά ανεφάρμοστος. Υπάρχει κατήχηση στα σχολεία, ως μάθημα. Ο «Τελευταίος Πειρασμός» του Ν. Καζαντζάκη απαγορευθηκε απο τις διοικητικες (οχι τις δικαστικές) αρχές. Η «Σκοπιά» είναι απαγορευμένη και ο Χιλιασμός δεν θεωρείται Θρησκεία. Αυτά από μια επισημα «κοσμική» χώρα. Τέτοια μέτρα δεν υπάρχουν ούτε στην Ελλάδα, που δεν υπάρχει επίσημα χωρισμός. Στη Γερμανία δεν υπάρχει διάταξη για χωρισμό και γι’ αυτό οι επίσημες Εκκλησίες (Ρωμαιοκαθολικη – Ευαγγελική) εισπράττουν «Εκκλησιαστική φορολογία» (Kirchensteuer). Λειτουργούν κρατικές Θεολογικές σχολές, το μάθημα των Θρησκευτικών είναι υποχρεωτικό, οι Εκκλησίες έχουν λόγο για τον Διορισμό καθηγητών ως Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ). Στις Δημόσιες υπηρεσίες υπάρχει Σταυρός ή Εσταυρωμένος. Λειτουργεί θρησκευτική υπηρεσία στο στρατό, στις φυλακές, οι χριστιανικές Εκκλησίες έχουν θέση στην διοίκηση, στο στράτευμα, στην κρατική τηλεόραση και γίνεται μνεία του Θεού στο Συνταγμα. Στην Ιταλία, είναι αναγνωρισμένη η αξία της θρησκευτικής εκπαιδευσεως και o «Καθολικισμός» ως μέρος της ιστορικής κληρονομιάς της χωρας. Διδάσκονται τα Θρησκευτικά με άξονα την Καθολική Χριστιανική Θρησκεία, έστω και αν οι μαθηταί ανήκουν σε άλλα δόγματα. Η Καθολική Εκκλησία διατηρεί σημαντικά προνόμια, απο το 1990 ισχύει εκκλησιαστική φορολογία, υποχρεωτική ακόμα και για τους άθεους. Ακόμη και στην Ιαπωνία η θρησκεία είναι ενωμένη με την πολιτεία. Βεβαίως και η δομή της Θρησκείας τους είναι διαφορετική. Ο Αυτοκράτορας είναι και Αρχιερέας. Αρα τι ενοχλεί τους είρωνες ουμανιστές και αρχαιολάτρες; Μαλλον ο Χριστιανισμός. Αλλά αυτό είναι προσωπικό τους προβλημα.

 104. "Δεν θέλουμε να πληρώνουμε εμείς, ως Έλληνες Εθνικοί, μέσω των φόρων την εκκλησία και τους θεολόγους της που διδάσκουν στα ελληνόπουλα τον χριστιανισμό. Τι είδους ανεξιθρησκεία είναι αυτή; Ας φτιάξουν δικά τους ορθόδοξα σχολεία, και να πληρώνουν για τη λειτουργία τους".

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

-και οι Ορθόδοξοι φορολογούμενοι γιατί να πληρώνουν τα δημόσια νοσοκομεία/ιατρεία, στα οποία γίνονται εκτρώσεις; Να βοηθούν, δηλαδή, στο φόνο αγέννητων παιδιών, που η θρησκεία τους το απαγορεύει;

-και οι Ορθόδοξοι φορολογούμενοι γιατί να πληρώνουν για τη συντήρηση αρχαίων ναών; Πώς τους υποχρεώνει το κράτος να πληρώνουν για μνημεία που δεν αφορούν τη θρησκεία τους; Μήπως δέχονται να πληρώνουν, επειδή είναι Έλληνες κι όχι «Εβραιόψυχοι», όπως τους βρίζουν οι ελληνοπαγανιστές;

-και οι Ορθόδοξοι φορολογούμενοι που διαφωνούν με τη θεωρία της Εξέλιξης (όσοι από αυτούς διαφωνούν), γιατί να πληρώνουν φόρους, για να αμοίβονται όσοι τη διδάσκουν στα σχολεία;

-και οι Ορθόδοξοι φορολογούμενοι, γιατί να πληρώνουν όσους διδάσκουν μυθολογία στα σχολεία; Είναι υποχρεωμένοι να δίνουν  τα λεφτά τους στο κράτος, για να διδάσκεται κάτι ξένο με την πίστη τους;

Φυσικά, κανείς Ορθόδοξος δεν έθεσε ποτέ τέτοια ζητήματα υπό το πρόσχημα μιας δήθεν ανεξιθρησκείας και της προστασίας της προσωπικής του πίστης, όπως τα θέτουν οι νεοπαγανιστές αρχαιολάτρες και οι δήθεν άθεοι – λέγε με αντιχριστιανό. Τέτοιου είδους κατηγορίες εναντίον της Ορθοδοξίας αποδεικνύουν το επίπεδο σκέψης των κατηγόρων της.

Ένα επίπεδο (επίπεδης) σκέψης ανθρώπων που αγνοούν ότι στην αρχαιότητα η παγανιστική θρησκεία ήταν κρατική, δηλαδή οι ιερείς πληρώνονταν από το κράτος, οι ναοί συντηρούνταν από το κράτος, γινόταν κρατικές δαπάνες για τις παγανιστικές τελετές. Οι Νεοπαγανιστές που έχουν πρόβλημα με το γεγονός ότι το Ελληνικό Κράτος χρηματοδοτεί τους Ορθόδοξους ιερείς, ξεχνώντας ότι χρηματοδοτεί και τους ιερείς των υπόλοιπων γνωστών και αναγνωρισμένων θρησκειών, ας μας απαντήσουν πρώτα, γιατί θα έπρεπε να πληρώνει η πόλη-κράτος την αρχαία θρησκεία; Μήπως για να γεμίζουν χρυσάφι και θησαυρούς χρήσιμους σε κανέναν οι ναοί; Τουλάχιστον η Εκκλησία χρηματοδοτεί συσσίτια για φτωχούς˙ οι παγανιστές ιερείς, με τα τόσα χρήματα που είχαν οι ναοί, πόσους φτωχούς τάιζαν;

Αν άρχιζε ο καθένας να αρνείται για φιλοσοφικούς λόγους να καταβάλει φόρους, τότε τύφλα να ‘χαν οι φοροφυγάδες. Δεν μας λέν οι υποκριτές Νεοπαγανιστές, ότι πριν τον Μεγάλο Κωνσταντίνο – και πολύ πιθανόν και κατά τη διάρκεια της βασιλείας του – οι Χριστιανοί πλήρωναν φόρους, με τους οποίους συντηρούνταν η ειδωλολατρική κρατική θρησκεία, η οποία οργάνωνε διωγμούς κατά του Χριστιανισμού. Έδιναν φόρους οι Χριστιανοί για να υφίστανται διώξεις, ενώ τώρα οι Νεοδωδεκαθεϊστές εξοργίζονται που πληρώνουν φόρους, δίχως να διώκονται.

 105. "Γιατί δεν τολμάτε δημόσιο διάλογο μαζί μας; ...τι φοβάστε; Μόνο με τους μονοθεϊστές αλλοεθνείς Ιουδαίους, Μουσουλμάνους και Καθολικούς κάνετε διάλογο;"

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι Νεοπαγανιστές, ως οπαδοί του θρησκόληπτου, δεισιδαιμονικού και ανορθολογικού τμήματος της αρχαιότητας προφανώς δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει διάλογος. Για να υπάρξει διάλογος απαιτείται σεβασμός. Όταν οι Νεοπαγανιστές βρίζουν, χλευάζουν, απειλούν, δεν μπορούν να περιμένουν από κανέναν να τους δεχτεί ως συνομιλητές ’λλωστε, οι ίδιοι οι Νεοπαγανιστές αντιφάσκουν: τι είδους διάλογο επιθυμούν να κάνουν με τους Χριστιανούς, τους οποίους χαρακτηρίζουν «βλάκες και ανθέλληνες»; Υποβιβάζουν τον εαυτό τους επιθυμώντας διάλογο με «ηλίθιους» και «συνειδητά κακούς». Ας αρκεστούν λοιπόν στην  μοναχική τους... ολύμπια ενατένιση.

-Τι διάλογος να γίνει με όσους ονομάζουν «Κτήνος» τον Ιησού Χριστό  και Era Vulgaris την μετά την γέννησή του εποχή, κάνοντας έπειτα λόγο για «ανεξιθρησκεία»; 

-Τι διάλογος να γίνει με αυτούς που ξεστομίζουν απαράδεκτους ισχυρισμούς περί Σκυθόπολης, «σφαγής της Θες/κης», «καψίματος της αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης», «σφαγέα» Όσιου Νίκωνα, «γενοκτονίας των Εθνικών της Κρήτης» και παραποιούν κείμενα του Χρυσοστόμου;

-Τι διάλογος να γίνει με όσους υβρίζουν την ορθόδοξη πλειοψηφία των πολιτών της Χώρας «αναλφάβητους», «Χατζηέλληνες», «μη πραγματικούς Έλληνες», «προσκυνημένο νεοελληναριό», «γαλιλαίους», «ναζωραίους», «εβραιόψυχους», «χασισοπότες», «ελληνόφωνους», «ανθρωπόμορφους», «χριστιανόδουλους», «ανθρωπάκια»;

-Τι διάλογος να γίνει με αυτούς που προτρέπουν έμμεσα και άμεσα στην «σφαγή των ναζωραίων»;  

Σεβόμαστε όσους Νεοπαγανιστές δεν ανήκουν στις άνωθι κατηγορίες των συκοφαντών και των υβριστών και των πλαστογράφων και δεν τους τσουβαλιάζουμε όλους μαζί, όπως κάνουν οι Νεοπαγανιστές τους Χριστιανούς. Αλλά αν δεν αποδοκιμάσουν δημόσια τέτοιες συμπεριφορές, ούτε μαζί τους είναι δυνατός δημόσιος διάλογος. Αν οι Νεοπαγανιστές ζητήσουν δημόσια συγγνώμη για τις παραπάνω ύβρεις, τις απειλές, τους χλευασμούς, τα ψέμματα, είναι δυνατός ο διάλογος. Αλλά αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που οι Νεοπαγανιστές έχουν κατά νου: να ζητήσουν συγγνώμη για τους αχαρακτήριστους χαρακτηρισμούς τους. Αν το έκαναν αυτό, θα καταστρέφονταν!

Δέν έχει ο Χριστιανισμός να φοβηθεί τίποτα από έναν δημόσιο διάλογο  και ισότιμη αντιμετώπιση των Νεοπαγανιστών. Ο Χριστιανισμός επιβίωσε και επικράτησε μεταξύ 65 και 311 μ.Χ. παρ’ όλες τις  άπειρες ύβρεις, λοιδωρίες, χλευασμούς, συκοφαντίες, διώξεις, εξορίες, σφαγές που υπέστη˙ και φυσικά δίχως «ισότιμη μεταχείριση», την οποία τώρα θυμήθηκαν οι σημερινοί συκοφάντες και οι υβριστές. Αφού νίκησε υπό καθεστώς άνισης μεταχείρισης, θα νικήσει και υπό καθεστώς ισότιμης μεταχείρισης. Ο διάλογος, όμως, προϋποθέτει σεβασμό. Κάτι που δεν διαθέτουν οι Νεοπαγανιστές.

 ΠΡΟΧΩΡΗΣΕ ΣΤΟ ΚΒ' ΜΕΡΟΣ (Επίλογος)

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ