ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΔΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ

Αυτή η σελίδα αποτελεί μέρος του ιστοχώρου του Απολογητή και σκοπός της δεν είναι ο σκανδαλισμός αλλά ο διαφωτισμός του αναγνώστη γύρω από κάποια ζητήματα. Αναλαμβάνει με δική του ευθύνη την ανάγνωσή της.

ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΕΞ

Τυχαία; εκούσια ή ακούσια; Τι σημασία έχει; Υπάρχουν. (Η ενότητα αυτή αποτελεί υποσύνολο της σελίδας για τον έρωτα). Προσοχή: Ορισμένοι για να ανταπεξέλθουν σε αυτές τις καταγγελίες, τις ονόμασαν «μύθους», ισχυριζόμενοι για παράδειγμα πως στην «μικρή γοργόνα» ο φαλλός προστέθηκε αργότερα και όχι από την εταιρία κατασκευής του έργου. Βεβαίως κάτι τέτοιο είναι παντελώς αδιάφορο και δεν καταργεί σε καμιά περίπτωση του γεγονός. Το πρόβλημα δεν είναι ποιος τοποθέτησε, αλλά το ότι τοποθέτησε κάποιος.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ (ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ)

Ο Χρόνος -Κρόνος, ο καταστροφέας που τρώγει τα παιδιά του, αυτά που έχει δημιουργήσει το θείο ον, η σκέψη του Διός, η ουράνια σκέψη, του Λόγου, της Φιλότητας. (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, Τεύχος 4, άρθρο «Έρως και Παγκόσμια Φιλότητα, οι αντιερωτικές θρησκείες και ο ερωτοκεντρικός Ελληνισμός», Αθ. Κυριάκου, σελίδα 51)

Η ανθρωπότητα έχει ορίσει το σεξ ως αγαθό, εφόσον από αυτό ο άνθρωπος διάλεξε να κερδίζει την ηδονή δίνοντας ελάχιστο χώρο στο σκοπό του, που είναι η τεκνογονία. Οι εκτρώσεις όμως αποδεικνύουν πως το σεξ χωρίς σκοπό την τεκνογονία δεν μπορεί να είναι αγαθό και πως οι οι φιλόσοφοι της ηδονικής σχολής πλανηθήκαν οικτρά. (Η ενότητα αυτή είναι υποσύνολο της σελίδας για τον έρωτα). Όταν η λειτουργία ενός άκρως εξειδικευμένου συστήματος καταστρατηγείται από το πάθος, τότε επέρχονται αποτελέσματα εντελώς αντίθετα από την λειτουργία του συστήματος

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΜΒΛΩΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΣΩΜΑΤΙΚΗ & ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Κυρίες επιπτώσεις της έκτρωσης στη σωματική υγεία 1

ΘΑΝΑΤΟΣ: Οι κύριες αιτίες των θανάτων που οφείλονται στην έκτρωση είναι η αιμορραγία, η μόλυνση, η εμβολή, η αναισθησία και οι μη διαγνωσθείσες εξωμήτριες κυήσεις. Η νόμιμη έκτρωση αναφέρεται ως η πέμπτη σε έκταση αιτία θανάτου για τις μητέρες στις ΗΠΑ, παρ' όλο που είναι γνωστό ότι οι περισσότεροι θάνατοι εξ αιτίας των εκτρώσεων αναφέρονται ως θάνατοι που οφείλονται δήθεν σε άλλα αίτια.2

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ:Για τις γυναίκες που κάνουν έκτρωση στην πρώτη εγκυμοσύνη τους, ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού σχεδόν διπλασιάζεται μετά από έκτρωση εντός του πρώτου τριμήνου και πολλαπλασιάζεται με δύο ή περισσότερες εκτρώσεις. Ο κίνδυνος αυτός είναι ιδιαίτερα αυξημένος για γυναίκες που δεν έχουν παιδιά.3 Περισσότερα για το θέμα, βλ. Σχέση έκτρωσης και καρκίνου του μαστού.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΤΡΑΧΗΛΟΥ, ΤΩΝ ΩΟΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ:Οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε μία έκτρωση αντιμετωπίζουν κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου στον τράχηλο της μήτρας 2,3 φορές μεγαλύτερο απ' ότι οι γυναίκες που δεν έχουν κάνει έκτρωση, και οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε δύο ή περισσότερες εκτρώσεις αντιμετωπίζουν κίνδυνο 4,92 φορές μεγαλύτερο. Παρόμοια αυξημένοι κίνδυνοι εμφάνισης καρκίνου στις ωοθήκες και στο ήπαρ έχουν επίσης συσχετιστεί με την μία και τις περισσότερες της μίας εκτρώσεις. Αυτοί οι αυξημένοι αριθμοί κρουσμάτων καρκίνου στις γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση προφανώς σχετίζονται με την ανώμαλη διακοπή των ορμονικών αλλαγών που συνοδεύουν την κύηση και τις ζημίες που προκαλούνται στον τράχηλο και δεν θεραπεύονται.4

ΔΙΑΤΡΗΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΡΑΣ:Ένα ποσοστό 2 έως 3% των γυναικών που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση μπορεί να έχει υποστεί διάτρηση μήτρας, ωστόσο οι περισσότερες βλάβες παραμένουν απαρατήρητες (χωρίς διάγνωση) και δεν τυγχάνουν θεραπείας εκτός αν πραγματοποιηθεί λαπαροσκόπηση.5 Ο κίνδυνος διάτρησης της μήτρας αυξάνεται για τις γυναίκες που έχουν ήδη γεννήσει και για εκείνες που υποβάλλονται σε γενική αναισθησία την ώρα της έκτρωσης.6 Η διάτρηση μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές στις επόμενες κυήσεις και να εξελιχθεί σε προβλήματα που απαιτούν αφαίρεση μήτρας, κάτι που μπορεί με τη σειρά του να προκαλέσει μια σειρά άλλων βλαβών και επιπλοκών, μία από τις οποίες είναι η οστεοπόρωση.

ΡΗΞΗ ΤΟΥ ΤΡΑΧΗΛΟΥ: Σημαντικές ρήξεις του τραχήλου που απαιτούν ράμματα συμβαίνουν σε τουλάχιστον 1% των εκτρώσεων που πραγματοποιούνται εντός του πρώτου τριμήνου. Μικρότερες ρήξεις, ή μικροκατάγματα, που κανονικά δεν τυγχάνουν θεραπείας, μπορούν επίσης μακροπρόθεσμα να οδηγήσουν σε αναπαραγωγικές βλάβες. Η λανθάνουσα βλάβη του τραχήλου μετά από μια έκτρωση μπορεί να προκαλέσει μεταγενέστερα ανικανότητα λειτουργίας του τραχήλου, πρώιμο τοκετό και επιπλοκές στη διάρκεια των ωδίνων του τοκετού. Ο κίνδυνος βλάβης του τραχήλου είναι μεγαλύτερος στις νέες κάτω των 20 ετών, στις εκτρώσεις του δευτέρου τριμήνου και στις περιπτώσεις κατά τις οποίες αυτοί που εκτελούν τις εκτρώσεις δεν χρησιμοποιούν λαμινάρια για τη διαστολή της μήτρας.7

ΠΡΟΔΡΟΜΙΚΟΣ ΠΛΑΚΟΥΣ:Η έκτρωση αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης προδρομικού πλακούντος στις επόμενες κυήσεις από 7 έως 15 φορές. Ο προδρομικός πλακούς είναι μια κατάσταση απειλητική τόσο για τη μητέρα όσο και για την κύηση που επιθυμεί. Η ανώμαλη ανάπτυξη του πλακούντα λόγω διάτρησης της μήτρας αυξάνει τον κίνδυνο παραμόρφωσης του εμβρύου, περιγεννητικού θανάτου, και ακατάσχετης αιμορραγίας κατά τον τοκετό.8

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΚΥΗΣΕΙΣ: Η έκτρωση σχετίζεται με βλάβη στον τράχηλο και τη μήτρα που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο πρώιμου τοκετού, εμφάνισης επιπλοκών κατά τον τοκετό και ανώμαλη ανάπτυξη του πλακούντα στις επόμενες κυήσεις. Αυτά τα είδη αναπαραγωγικών επιπλοκών είναι οι κύριες αιτίες γεννήσεων παιδιών με προβλήματα.9

ΕΞΩΜΗΤΡΙΟΣ ΚΥΗΣΗ:Η έκτρωση σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με αυξημένο κίνδυνο μελλοντικών εξωμητρίων κυήσεων. Αυτές, με τη σειρά τους, είναι απειλητικές για τη ζωή και μπορούν να προκαλέσουν μειωμένη γονιμότητα.10

ΠΥΕΛΙΚΗ ΦΛΕΓΜΟΝΗ: Πυελική φλεγμονή είναι μια δυνητικά απειλητική για τη ζωή ασθένεια που μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο κίνδυνο εξωμητρίου κυήσεως και μειωμένη γονιμότητα. Από τις ασθενείς που πάσχουν από μόλυνση από χλαμύδια κατά τον χρόνο της έκτρωσης, το 23% θα εκδηλώσει πυελική φλεγμονή εντός 4 εβδομάδων. Μελέτες έχουν δείξει ότι από 20 έως 27% των ασθενών που επιδιώκουν την έκτρωση πάσχουν από μόλυνση από χλαμύδια. Περίπου το 5% των ασθενών που δεν έχουν μολυνθεί από χλαμύδια εκδηλώνουν πυελική φλεγμονή εντός 4 εβδομάδων μετά από μια έκτρωση πρώτου τριμήνου. Είναι συνεπώς λογικό να αναμένεται από τους γιατρούς που εκτελούν εκτρώσεις να ερευνούν και να θεραπεύουν τέτοιες μολύνσεις πριν από μια στείρωση.11

ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΤΙΣ: Η ενδομητρίτις είναι κίνδυνος για όλες τις γυναίκες μετά από έκτρωση, ιδιαίτερα όμως για τις νέες κάτω των 20 ετών, οι οποίες έχουν 2,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν ενδομητρίτιδα μετά από μια έκτρωση, απ' ότι οι γυναίκες 20-29 ετών.12

ΑΜΕΣΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ: Περίπου το 10% των γυναικών που επιλέγουν την έκτρωση θα υποφέρει από άμεσες επιπλοκές, από τις οποίες το ένα πέμπτο περίπου (2%) θεωρούνται απειλητικές για τη ζωή. Οι εννέα περισσότερο συνήθεις επιπλοκές που μπορούν να προκύψουν κατά τη διάρκεια μιας έκτρωσης είναι οι εξής: μόλυνση, ακατάσχετη αιμορραγία, εμβολή, ρήξη ή διάτρηση της μήτρας, επιπλοκές από την αναισθησία, σπασμοί, διαταραχές πήξεως, βλάβες στον τράχηλο, και σοκ ενδοτοξίνης. Οι πιο συνήθεις "δευτερεύουσες" επιπλοκές είναι οι εξής: μόλυνση, αιμορραγία, πυρετός, εγκαύματα δευτέρου βαθμού, χρόνιος κοιλιακός πόνος, έμετος, γαστρεντερικές διαταραχές, και ευαισθητοποίηση Rhesus.13

ΑΥΞΗΜΕΝΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΥΠΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ: Γενικά, οι περισσότερες από τις μελέτες που αναφέρονται παραπάνω επισημαίνουν τους παράγοντες κινδύνου που ισχύουν για γυναίκες που υποβάλλονται σε μία μόνο έκτρωση. Οι ίδιες μελέτες δείχνουν ότι οι γυναίκες που υποβάλλονται σε περισσότερες εκτρώσεις αντιμετωπίζουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο να εκδηλώσουν τις επιπλοκές αυτές. Το σημείο αυτό πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα καθώς το 45% του συνόλου των εκτρώσεων αφορά γυναίκες που είχαν πραγματοποιήσει στο παρελθόν και άλλες εκτρώσεις.

ΑΥΞΗΜΕΝΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ: Οι νέες γυναίκες κάτω των 20 ετών, που αντιστοιχούν στο 30% του συνόλου των εκτρώσεων, υπόκεινται επίσης σε πολύ μεγαλύτερους κινδύνους εμφάνισης πολλών επιπλοκών από την έκτρωση. Αυτό ισχύει τόσο για τις άμεσες επιπλοκές όσο και για τις μακροπρόθεσμες αναπαραγωγικές βλάβες.14

ΑΥΞΗΜΕΝΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΕΠΙΒΛΑΒΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ: Η έκτρωση συνδέεται με αλλαγές στην συμπεριφορά, όπως σεξουαλικές σχέσεις με πολλούς άνδρες, κάπνισμα, χρήση ναρκωτικών, διαταραχές στη διατροφή, που συντελούν σε αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης προβλημάτων υγείας.15 Για παράδειγμα, οι σεξουαλικές σχέσεις με πολλούς άνδρες και η έκτρωση σχετίζονται, η κάθε μία, με τα αυξημένα κρούσματα πυελικών φλεγμονών και με τις εξωμητρίους κυήσεις. Δεν είναι γνωστό ποια συνεισφέρει περισσότερο, αλλά η εύρεση συγκεκριμένων ποσοστών ενδέχεται να μην έχει ουσιαστική βάση εάν οι σεξουαλικές σχέσεις με πολλούς άνδρες είναι και αυτές μια αντίδραση σε ψυχικό τραύμα λόγω της έκτρωσης ή σε απώλεια της αυτοεκτίμησης.

1. Μια πολύ αξιόλογη πηγή για εκείνους που ενδιαφέρονται για τις νομικές πλευρές της έκτρωσης είναι τα Σημαντικά Άρθρα και Βιβλία που Αφορούν τις Καταστρεπτικές Επιπτώσεις της Έκτρωσης, του Thomas Strahan [Thomas Strahan's Major Articles and Books Concerning the Detrimental Effects of Abortion] (Rutherford Institute, PO Box 7482, Charlottesville, VA 22906-7482, (804) 978-388.) Εκεί περιλαμβάνονται σύντομες περιλήψεις απο σημαντικά συμπεράσματα από ιατρικά περιοδικά και περιοδικά ψυχολογίας, βιβλία και σχετικό υλικό, χωρισμένο σε κατηγορίες με βάση τις διάφορες βλάβες.

2. Kunitz, "Causes of Maternal Mortality in the United States," Obstetrics and Gynecology, 65(5) May 1985.

3. H. L. Howe, et al., "Early Abortion and Breast Cancer Risk Among Women Under Age 40," International Journal of Epidemiology, 18(2):300-304 (1989); L. I. Remennick, "Induced Abortion as A Cancer Risk Factor: A Review of Epidemiological Evidence," Journal of Epidemiological Community Health, (1990); M. C. Pike, "Oral Contraceptive Use and Early Abortion as Risk Factors for Breast Cancer in Young Women," British Journal of Cancer, 43:72 (1981).

4. M-,G, Le et al., "Oral Contraceptive Use and Breast or Cervical Cancer: Preliminary Results of a French Case-Control Study, Hormones and Sexual Factors in Human Cancer Etiologly", ed. J P Wolff, et al., Excerpta Medica: New York (1984) pp. 139-141; F. Parazzini, et al., "Reproductive Factors and the Risk of Invasive and Intraepithelial Cervical Neoplasia," British Journal of Cancer, 59:805-809 (1989); H. L. Stewart, et al , "Epidemiology of Cancers of the Uterine Cervix and Corpus, Breast and Ovary in Israel and New York City," Journal of the National Cancer Institute 37(i):1-96; I. Fujimoto et al., "Epidemiologic Study of Carcinoma in Situ of the Cervix," Journal of Reproductive Medicine 30(7):535 (July 1985); N. Weiss, "Events of Reproductive Life and theIncidence of Epithelial Ovarian Cancer," Am. J. of Epidemiology, 11 7(2):128-139 (1983); V. Beral, et al., "Does Pregnancy Protect Against Ovarian Cancer," The Lancet, May 20, 1978, pp. 1083-1087; C. LaVecchia, et al., "Reproductive Factors and the Risk of Hepatocellular Carcinoma in Women," International Journal of Cancer, 52:351, 1992.

5. S. Kaali et al., "The Frequency and Management of Uterine Perforations During First Trimester Abortions," Am. J. Obstetrics and Gynecology 161:406-408, August 1989; M. White, "A Case-Control Study of Uterine Perforations Documented at Laparoscopy," Am. J. Obstetrics and Gynecology 129:623 (1977).

6. D. Grimes et al., "Prevention of uterine perforation During Curettage Abortion," JAMA, 251:2108-2111 (1984); D. Grimes, et al., "Local versus General Anesthesia: Which is Safer For Performing Suction Abortions?" Am. J. of Obstetrics and Gynecology, 135:1030 (1979).

7. K. Schulz, et al., "Measures to Prevent Cervical Injuries During Suction Curetage Abortion," The Lancet, May 28, 1983, pp. 1182-1184; W. Cates, "The Risks Associated with Teenage Abortion," New England Journal of Medicine, 309(11):612-62, l; R. Castadot, "Pregnancy Termination: Techniques, Risks, and Complications and Their Management," Fertility and Sterility, 45(l):5-16 (1986).

8. Barrett, et al., "Induced Abortion: A Risk Factor for Placenta Previa", American Journal of Ob & Gyn. 141:7 (1981).

9. Hogue, Cates and Tietze, "Impact of Vacuum Aspiration Abortion on Future Childbearing: A Review", Family Planning Perspectives (May-June 1983), vol. 15, no. 3.

10. Daling, et.al., "Ectopic Pregnancy in Relation to Previous Induced Abortion", JAMA, 253(7):1005-1008 (Feb. 15, 1985); Levin, et al., "Ectopic Pregnancy and Prior Induced Abortion", American Journal of Public Health (1982), vol. 72, p. 253; C. S. Chung, "Induced Abortion and Ectopic Pregnancy in Subsequent Pregnancies," American Journal of Epidemiology, 115(6):879-887 (1982)

11. T. Radberg, et al., "Chlamydia Trachomatis in Relation to Infections Following First Trimester Abortions," Acta Obstricia Gynoecological (Supp. 93), 54:478 (1980); L.Westergaard, "Significance of Cervical Chlamydia Trachomatis Infection in Post-abortal Pelvic Inflammatory Disease," Obstetrics and Gynecology, 60(3):322-325, (1982); M. Chacko, at al., "Chlamydia Trachomatosis Infection in Sexually Active Adolescents: Prevalence and Risk Factors," Pediatrics, 73(6), (1984); M. Barbacci, et al., "Post Abortal Endometritis and Isolation of Chlamydia Trachomatis," Obstetrics and Gynecology 68(5):668-690, (1986); S. Duthrie, et al., "Morbidity After Termination of Pregnancy in First-Trimester," Genitourinary Medicine, 63(3):182-187, (1987).

12. Burkman, et al,, "Morbidity Risk Among Young Adolescents Undergoing Elective Abortion," Contraception, 30:99-105 (1984); "Post-Abortal Endometritis and Isolation of Chlamydia Trachomatis," Obstetrics and Gynecology, 68(5):668- 690, (1986).

13. Frank, et al., "Induced Abortion Operations and Their Early Sequelae," Journal of the Royal College of General Practitioners (April 1985),35(73):175-180; Grimes and Cates, "Abortion: Methods and Complications", Human Reproduction, 2nd ed., 796-813; M. A. Freedman, "Comparison of complication rates in first trimester abortions performed by physician assistants and physicians," Am. J. Public Health, 76(5):550-554 (1986).

14. Wadhera, "Legal Abortion Among Teens, 1974-1978", Canadian Medical Association Journal, 122:1386-1389, (June 1980).

15. Βλ πηγές (12 - 19) στο σχετικό έγγραφο, "Κατάλογος κύριων ψυχολογικών επιπτώσεων της έκτρωσης".

Από πληροφορίες που παρεσχέθησαν από το Elliot Institute PO Box 7348, Springfield, IL 62791, USA

Περισσότερο του 58% του συνόλου των γυναικών αισθάνθηκε έντονο ή πολύ έντονο πόνο κατά την άμβλωση. Μεταξύ των γυναικών που δεν είχαν στο παρελθόν γεννήσει με συμπλήρωση του κύκλου της κυήσεως, το ποσοστό αυτό ήταν 61,4%. "Μας προκάλεσε έκπληξη το γεγονός ότι η πλειοψηφία των γυναικών ανέφερε μέτρια ή μεγαλύτερη καταπόνηση στη διάρκεια της επέμβασης [άμβλωσης]. Δεν περιμέναμε τόσο πολλές γυναίκες να αναφέρουν πολύ έντονο πόνο". [Πηγή: The Journal of Reproductive Medicine, Pain During Early Abortion, Dr. Lynn Borgatta and David Nickinovich (PhD), 1997, vol. 42, pp. 287-293. Η συγγραφέας Dr Lynn Borgatta είναι στο Ιατρικό τμήμα της Planned Parenthood Federation of America - Νέα Υόρκη.]

Οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε αμβλώσεις υπόκεινται σε αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης από τον ιό HIV κατά 172%, και οι ερευνητές είναι 99% βέβαιοι γι' αυτό το φαινόμενο. "Σημαντικά υψηλότερα κρούσματα μόλυνσης [HIV-1] σχετίζονταν με την άμβλωση (0,49%) απ' ό,τι με τον τοκετό (0,18%) (OR: 2.72; 95% CI: 2.29-3.22)" [European Journal of Epidemiology, Deliveries, abortion and HIV-1 infection in Rome, 1989-1994, 1997, 13:373-378.]

Ένα τυπικό κορίτσι 15 ετών στην Αμερική έχει πιθανότητα 10% να εμφανίσει καρκίνο του μαστού κάποια στιγμή στη ζωή της. Εάν μείνει έγκυος κάτω από την ηλικία των 20 και κρατήσει το παιδί, ο κίνδυνος μειώνεται στο 7,5%. Αν όμως κάνει έκτρωση, ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου του μαστού αυξάνεται στο 15% (υποθέτοντας ότι θα αποκτήσει ένα τουλάχιστον παιδί μέχρι την ηλικία των 30). Εάν εξ αιτίας της έκτρωσης υποστεί στείρωση ή/και για άλλους λόγους δεν έχει στο μέλλον κύηση, ο κίνδυνος αυξάνει στο 30%. [Πηγή: Brinton LA, Hoover R, Fraumeni IF, Ir. (1983) Brit. J. Cancer. 47:757-62.]

1. Grimes D A, "Surgical Management of Abortion." TeLind Operative Gynecology, 7th ed. pp. 317-339 (1992).

2. Hakim-Elahi E, Tovell H, Burnhill M, "Complications of First-Trimester Abortion: A Report of 170,000 Cases." Obstetrics and Gynecology, 76:129-134 (1990).

3. Hern W, "Long Term Risks of Induced Abortion," Gynecology and Obstetrics, 6:63 (1994).

4. Niswander K and Porto M, "Abortion Practices in the United States: A Medical Viewpoint." Abortion, Medicine, and the Law., 4th ed., pp. 567-581 (1992).

5. Shulman H, "Second Trimester Abortion: Techniques and Complications." Gynecology and Obstetrics, 6:54 (1994).

Επιπτώσεις της έκτρωσης στην ψυχική υγεία της γυναίκας

Μια ηθελημένη έκτρωση μπορεί να είναι ψυχολογικά καταστρεπτική.

Μελέτες αποκάλυψαν σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία στις γυναίκες που υποβάλλονται σε έκτρωση, σε βαθμό που οι ειδικοί έχουν εντάξει τα συμπτώματα σε ειδική κατηγορία της μετατραυματικής αγχώδους διαταραχής, το «μετεκτρωτικό σύνδρομο»:

25% Επισκέπτονται ψυχίατρο - 60% αναφέρουν ιδεασμό αυτοκτονίας, το 28% από αυτές επιχειρεί αυτοκτονία

Προβλήματα σχετικά με παιδιά που γεννούν μελλοντικά: αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, εξασθένηση των μητρικών δεσμών, αυξημένες πιθανότητες κακοποίησης και κατάληξης τού ζευγαριού στο χωρισμό ή το διαζύγιο.

Εάν στο αναλυτικό κείμενο που ακολουθεί αναγνωρίζετε τον εαυτό σας, επικοινωνήστε μαζί μας για βοήθεια.

Συμπεράσματα ιατρικών ερευνών για τις ψυχολογικές συνέπειες της έκτρωσης

Κυρίες ψυχολογικές επιπτώσεις της έκτρωσης 1

ΑΝΑΓΚΗ ΨΥΧΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ: Σε μια μελέτη που αφορούσε γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε έκτρωση μόλις πριν 8 εβδομάδες, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 44% παραπονέθηκε για νευρικές διαταραχές, το 36% υπέφερε από διαταραχές του ύπνου, το 31% ένοιωθε μετάνοια για την πράξη και το 11% έπαιρνε ψυχοφάρμακα με συνταγή του οικογενειακού γιατρού.2 Μια μελέτη ανασκόπησης 5 ετών σε δύο Καναδικές περιφέρειες διαπίστωσε σημαντικά μεγαλύτερη χρήση ιατρικών και ψυχιατρικών υπηρεσιών από τις γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε έκτρωση. Το πιο σημαντικό εύρημα ήταν ότι το 25% των γυναικών που είχαν κάνει έκτρωση επισκέπτεται ψυχίατρο σε σύγκριση με το 3% της ομάδας ελέγχου3 (γυναικών χωρίς έκτρωση). Οι γυναίκες που έχουν κάνει έκτρωση είναι πολύ πιθανότερο να χρειαστούν αργότερα εισαγωγή σε ψυχιατρική κλινική. Σε ιδιαίτερα υψηλό κίνδυνο υπόκεινται οι νέες γυναίκες κάτω των 20 ετών, οι χωρισμένες ή διαζευγμένες γυναίκες, και οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε περισσότερες από μία εκτρώσεις.4

Επειδή πολλές γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση καταπνίγουν την ψυχική τους διαταραχή προκειμένου να την ξεπεράσουν, μπορεί να υπάρξει μια μεγάλη περίοδος άρνησης πριν η γυναίκα ζητήσει ψυχιατρική βοήθεια. Τα καταπνιγμένα συναισθήματα μπορεί να προκαλέσουν ψυχοσωματικές ασθένειες και ψυχιατρικά προβλήματα ή προβλήματα συμπεριφοράς σε άλλους τομείς της ζωής. Σαν αποτέλεσμα, μερικοί ειδικοί αναφέρουν ότι η ψυχική διαταραχή που καταπνίγεται μετά από μια έκτρωση είναι η αιτία ασθενείας πολλών αρρώστων γυναικών, παρ' όλο που οι ασθενείς έφθασαν σε αυτούς αναζητώντας θεραπεία για φαινομενικά άσχετα προβλήματα.5

ΜΕΤΑΤΡΑΥΜΑΤΙΚΗ ΑΓΧΩΔΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ (PTSD ή PAS): Μια εκτενής μελέτη με τυχαία δείγματα διαπίστωσε ότι τουλάχιστον το 19% των γυναικών που έχουν κάνει έκτρωση υποφέρουν από διαγνώσιμη μετατραυματική άγχώδη διαταραχή (post-traumatic stress disorder - PTSD). Περίπου οι μισές εμφάνιζαν πολλά, αλλά όχι όλα, από τα συμπτώματα της ψυχικής αυτής νόσου, ενώ 20 έως 40% εμφάνιζαν μέτρια έως υψηλά επίπεδα άγχους και συμπεριφορά αποφυγής των εμπειριών της έκτρωσης.6 Επειδή αυτή είναι μια σημαντική νόσος που μπορεί να υπάρχει σε πολλές ασθενείς, και δεν είναι άμεσα αντιληπτή από ανθρώπους που δεν ανήκουν στον χώρο της ψυχιατρικής βοήθειας, η περίληψη που ακολουθεί είναι περισσότερο πλήρης από τις άλλες της παρούσας ενότητας. Η PTSD είναι μια ψυχολογική ανωμαλία που προξενείται από τραυματική εμπειρία η οποία επικρατεί όλων των αμυντικών μηχανισμών ενός Προσώπου και οδηγεί σε έντονο φόβο, συναισθήματα αδιεξόδου, παγίδευσης ή απώλειας ελέγχου. Ο κίνδυνος που υπάρχει ώστε μια εμπειρία να είναι τραυματική αυξάνεται όταν το γεγονός που γίνεται αίτιο του τραύματος επάγει απειλές σωματικής βλάβης, σεξουαλικής βίας ή την μαρτυρία/συμμετοχή σε βίαιο θάνατο. Η PTSD εμφανίζεται όταν το τραυματικό συμβάν προκαλεί την υπερδιέγερση των αμυντικών μηχανισμών "φυγής ή πάλης". Αυτή η υπερδιέγερση κάνει αυτούς τους αμυντικούς μηχανισμούς να αποδιοργανωθούν, να αποκοπούν από τις παρούσες συνθήκες και να αποκτήσουν μια δική τους υπόσταση με αποτέλεσμα μη φυσιολογική συμπεριφορά και σημαντικές διαταραχές της προσωπικότητας. Ως παράδειγμα αυτής της αποκοπής των νοητικών λειτουργιών, ορισμένα θύματα της PTSD μπορεί να αισθανθούν έντονα συναισθήματα αλλά χωρίς καθαρή ανάμνηση του γεγονότος, άλλα μπορεί να θυμούνται κάθε λεπτομέρεια χωρίς όμως έντονα συναισθήματα, άλλα μπορεί να αναβιώνουν τόσο το συμβάν όσο και τα συναισθήματα σε ξαφνικές (παρεισδυτικές) και πνικτικές εμπειρίες αναδρομής.7

Οι γυναίκες μπορεί να αισθάνονται την έκτρωση ως τραυματικό γεγονός για πολλούς λόγους. Πολλές ωθούνται σε ανεπιθύμητη έκτρωση από συζύγους, φίλους, γονείς ή άλλους. Εάν η γυναίκα έχει πέσει πολλές φορές θύμα καταπιεστικής μεταχείρισης, μια τέτοια ανεπιθύμητη έκτρωση μπορεί να εκληφθεί ως ο ακρότατος βιασμός σε μια ζωή που χαρακτηρίζεται από την κακομεταχείριση. Άλλες γυναίκες, ανεξάρτητα από το πόσο πιεστικές είναι οι αιτίες για τις οποίες επιδιώκουν την έκτρωση, μπορεί πάντα να εκλάβουν την διακοπή της κυήσεώς τους ως τη βίαια θανάτωση του ίδιου τους του παιδιού. Ο φόβος, η αγωνία, ο πόνος και η ενοχή που σχετίζονται με την επέμβαση αναμιγνύονται σε αυτή την αντίληψη ενός αλλόκοτου και βίαιου θανάτου. Ακόμα, άλλες γυναίκες αναφέρουν ότι ο πόνος της έκτρωσης, που προκαλείται από έναν μασκοφόρο άγνωστο ο οποίος εισβάλλει στο σώμα τους, δημιουργεί αίσθηση ταυτόσημη με τον βιασμό8. Πραγματικά, οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι οι γυναίκες με ιστορικό σεξουαλικής επιθέσεως μπορεί να αισθανθούν μεγαλύτερη ταραχή κατά και μετά την έκτρωση, ακριβώς λόγω των ομοιοτήτων μεταξύ των δύο εμπειριών9. Όταν το αίτιο του άγχους που οδηγεί στην PTSD είναι η έκτρωση, συνήθως αναφέρεται από τους ειδικούς ως Μετεκτρωτικό Σύνδρομο (Post-Abortion Syndrome - PAS).

Τα κύρια συμπτώματα της PTSD ταξινομούνται γενικά σε τρεις κατηγορίες: υπερδιέγερση, παρείσδυση και συστολή.

Υπερδιέγερση είναι ένα χαρακτηριστικό χρονίως και ανομάλως διεγερμένων αμυντικών μηχανισμών "φυγής ή πάλης". Το πρόσωπο μοιάζει να βρίσκεται σε διαρκή συναγερμό για την απειλή κινδύνου. Συμπτώματα υπερδιέγερσης είναι τα εξής: απαντήσεις υπερβολικής έκπληξης, επιθέσεις αγωνίας, οξυθυμία, εκρήξεις θυμού ή οργής, επιθετική συμπεριφορά, αδυναμία συγκέντρωσης, υπερεγρήγορση, δυσκολία στον ύπνο, αντιδράσεις που αναφέρονται στη φυσιολογία του σώματος όταν υπάρξει έκθεση σε καταστάσεις που συμβολίζουν ή μοιάζουν με κάποια πλευρά της τραυματικής εμπειρίας (για παράδειγμα, ταχυπαλμία, εφίδρωση κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης πυέλου ή με το άκουσμα του ήχου μιας αντλίας κενού).

Παρείσδυση είναι η εμπειρία του τραυματικού συμβάντος σε ανεπιθύμητο και απροσδόκητο χρόνο. Συμπτώματα παρείσδυσης στις περιπτώσεις του PAS είναι τα εξής: ανακάμπτουσες και ξαφνικές σκέψεις για μια έκτρωση ή ένα εκτρωμένο παιδί, αναδρομές, στις οποίες η γυναίκα στιγμιαία αναβιώνει μια πλευρά της εμπειρίας της έκτρωσης, εφιάλτες σχετικά με την έκτρωση ή το παιδί, επετειακές αντιδράσεις έντονης λύπης ή κατάθλιψης την ημερομηνία κατά την οποία θα έπρεπε να γεννηθεί το παιδί ή τις επετείους της έκτρωσης.

Συστολή είναι το μούδιασμα των συναισθηματικών δυνάμεων, ή η ανάπτυξη τρόπων συμπεριφοράς τέτοιων, ώστε να αποφεύγονται ερεθίσματα που σχετίζονται με το τραύμα. Είναι συμπεριφορά διαφυγής -- προσπάθεια άρνησης και αποφυγής αρνητικών συναισθημάτων, ή ανθρώπων, τόπων, πραγμάτων που επιδεινώνουν τα αρνητικά συναισθήματα που σχετίζονται με το τραύμα. Στις περιπτώσεις μετεκτρωτικού τραύματος, η συστολή μπορεί να εκφράζεται ως: αδυναμία ανάμνησης της εμπειρίας της έκτρωσης ή σημαντικών μερών της, προσπάθειες αποφυγής δραστηριοτήτων ή καταστάσεων που μπορούν να δημιουργήσουν αναμνήσεις της έκτρωσης, απομάκρυνση από τις σχέσεις, ιδιαίτερα αποξένωση απ' όσους συνδέονται με την απόφαση για την έκτρωση, αποφυγή των παιδιών, προσπάθεια αποφυγής ή άρνησης σκέψεων ή συναισθημάτων που σχετίζονται με την έκτρωση, περιορισμένο εύρος συναισθημάτων αγάπης ή στοργής, αίσθηση μικρής μελλοντικής προοπτικής (για παράδειγμα, η γυναίκα δεν περιμένει καριέρα, γάμο, παιδιά ή μακροζωία); μειωμένο ενδιαφέρον για δραστηριότητες οι οποίες ήταν παλαιότερα αγαπητές, χρήση ναρκωτικών ή οινοπνεύματος, σκέψεις ή απόπειρες αυτοκτονίας, καθώς και άλλες τάσεις αυτοκαταστροφής.

Όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, η μελέτη του Barnard διαπίστωσε την ύπαρξη PTSD σε ποσοστό 19% μεταξύ των γυναικών που είχαν δεχθεί έκτρωση τρία έως πέντε έτη παλαιότερα. Όμως στην πραγματικότητα το ποσοστό αυτό είναι πιθανώς υψηλότερο. Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες μελέτες που αναφέρονται στο διάστημα μετά την έκτρωση, η μελέτη του Barnard σφάλλει κατά ένα ποσοστό 50%. Η κλινική εμπειρία έχει δείξει ότι οι γυναίκες που έχουν λιγότερες πιθανότητες να συνεργαστούν στην έρευνα που αναφέρεται στις επιπτώσεις της έκτρωσης είναι εκείνες στις οποίες η έκτρωση προξένησε την μεγαλύτερη ψυχική διαταραχή. Η έρευνα έχει επιβεβαιώσει το συμπέρασμα αυτό, υποδεικνύοντας ότι οι γυναίκες που αρνούνται να δεχθούν παρακολούθηση μετά την έκτρωση ταιριάζουν περισσότερο με τα δημογραφικά χαρακτηριστικά των γυναικών που υποφέρουν από περισσότερες διαταραχές μετά την έκτρωση.10 Το υπερβολικά υψηλό ποσοστό άρνησης συμμετοχής σε μελέτες που αναφέρονται στο διάστημα μετά την έκτρωση μαρτυρεί συμπεριφορά συστολής ή διαφυγής (θέληση αποφυγής σκέψεων που αναφέρονται στην έκτρωση) κάτι που αποτελεί κύριο σύμπτωμα του PTSD.

Για πολλές γυναίκες, η εμφάνιση ή ο ακριβής προσδιορισμός των συμπτωμάτων του PTSD μπορεί να καθυστερήσει πολλά χρόνια.11 Μέχρις ότου μια ασθενής που πάσχει από PTSD τύχει παρακολούθησης και επιτύχει ικανοποιητική αποκατάσταση, το PTSD μπορεί να προκαλέσει ψυχολογική ανικανότητα που μπορεί να εμποδίσει μια ασθενή που πάσχει μετά την έκτρωση να αναλάβει εντός της κανονικής περιόδου που προβλέπεται από τον νόμο (στις ΗΠΑ). Αυτή η ανικανότητα, συνεπώς, δικαιολογεί να προβλέπεται μακρότερη περίοδος αποκατάστασης από τον νόμο.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ: 30 έως 50% των γυναικών που έχουν υποστεί έκτρωση αναφέρουν προβλήματα στη σεξουαλική ζωή, τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα, τα οποία αρχίζουν αμέσως μετά την έκτρωση. Τα προβλήματα αυτά μπορεί να είναι ένα ή περισσότερα από τα εξής: έλλειψη της αίσθησης απόλαυσης κατά την σεξουαλική επαφή, αυξημένος πόνος, αποστροφή προς το σεξ και/ή τους άνδρες γενικότερα, ή αλλαγή πολλών συντρόφων.12

ΙΔΕΑΣΜΟΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ: Περίπου το 60% των γυναικών που αισθάνονται επιπτώσεις από την έκτρωση που έκαναν αναφέρουν ιδεασμό αυτοκτονίας, ενώ το 28% των γυναικών αυτών επιχειρούν και την ίδια την αυτοκτονία, από τις οποίες οι μισές την επιχειρούν περισσότερες από μία φορές. Οι προσπάθειες αυτοκτονίας φαίνεται να επικρατούν περισσότερο στις νέες γυναίκες κάτω των 20 ετών. 13

ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ ΜΕ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ: Το μετεκτρωτικό άγχος συνδέεται με αύξηση του καπνίσματος. Οι γυναίκες που κάνουν έκτρωση έχουν διπλάσιες πιθανότητες να γίνουν μανιώδεις καπνίστριες και υπόκεινται στους αντίστοιχους κινδύνους για την υγεία.14 Οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση έχουν περισσότερες πιθανότητες να συνεχίσουν το κάπνισμα στη διάρκεια των επόμενων επιθυμητών κυήσεων, οπότε υπάρχει αυξημένος κίνδυνος θανάτου των νεογνών ή συγγενών ανωμαλιών.15

ΧΡΗΣΗ ΟΙΝΟΠΝΕΥΜΑΤΟΣ: Η έκτρωση συνδέεται σημαντικά με διπλάσιο κίνδυνο χρήσης οινοπνεύματος από τις γυναίκες.16 Σε περίπτωση που η έκτρωση οδηγήσει στη χρήση οινοπνευματωδών, τότε μπορεί να εκδηλωθεί βίαιη συμπεριφορά ή να προκύψουν διαζύγιο ή χωρισμός, αυτοκινητιστικά δυστυχήματα και απόλυση από την εργασία.17

ΧΡΗΣΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ: Η έκτρωση συνδέεται σημαντικά με τη μελλοντική χρήση ναρκωτικών. Επιπλέον του ψυχοκοινωνικού κόστους που συνεπάγεται η χρήση ναρκωτικών, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος μόλυνσης από HIV/AIDS, εμφάνισης συγγενών δυσπλασιών και προβληματικής συμπεριφοράς.18

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ: Για ορισμένες τουλάχιστον γυναίκες, το μετεκτρωτικό άγχος συνδέεται με διαταραχές στη διατροφή, όπως είναι η κραιπάλη, η βουλιμία και η νευρική ανορεξία.19

ΠΑΡΑΜΕΛΗΣΗ Ή ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΠΑΙΔΙΩΝ:Η έκτρωση συνδέεται σημαντικά με αυξημένη κατάθλιψη, βίαιη συμπεριφορά, χρήση οινοπνεύματος και ναρκωτικών, υποκατάστατες κυήσεις και μείωση των μητρικών δεσμών με τα παιδιά που γεννώνται μελλοντικά. Οι παράγοντες αυτοί σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με την κακοποίηση των παιδιών και φαίνονται να επιβεβαιώνουν μεμονωμένες κλινικές εκτιμήσεις που συνδέουν το μετεκτρωτικό τραύμα με την μελλοντική κακοποίηση παιδιών.20

ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ: Για τα περισσότερα ζευγάρια, μια έκτρωση προκαλεί απρόβλεπτα προβλήματα στη σχέση τους. Τα ζευγάρια μετά από μια έκτρωση έχουν περισσότερες πιθανότητες να οδηγηθούν στον χωρισμό ή το διαζύγιο. Πολλές γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση αποκτούν δυσκολία στην ανάπτυξη μακρών δεσμών με ένα άνδρα. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε αντιδράσεις που σχετίζονται με την έκτρωση, όπως είναι η μικρότερη αυτοεκτίμηση, η αυξημένη έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους άνδρες, προβλήματα στη σεξουαλική συμπεριφορά, αυξημένη κατάθλιψη, αγωνία και άστατος θυμός. Οι γυναίκες που έχουν πραγματοποιήσει περισσότερες από μία εκτρώσεις (και αποτελούν περίπου το 45% του συνόλου των εκτρώσεων) έχουν περισσότερες πιθανότητες να χρειαστούν βοήθεια από την πολιτεία, και ένας λόγος είναι ότι έχουν περισσότερες πιθανότητες να μείνουν με παιδί και χωρίς σύζυγο.21

ΠΟΛΛΑΠΛΕΣ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ: Οι γυναίκες που έχουν κάνει μία έκτρωση διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να προβούν σε νέες εκτρώσεις στο μέλλον. Συγκεκριμένα, έχουν τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να διακόψουν μια τρέχουσα κύηση από εκείνες που δεν έχουν ιστορικό έκτρωσης.22

Αυτός ο αυξημένος κίνδυνος σχετίζεται με την παλαιότερη έκτρωση λόγω μειωμένης αυτοεκτίμησης, συνειδητής ή υποσυνείδητης επιθυμίας υποκατάστατης κυήσεως και αυξημένης σεξουαλικής δραστηριότητας μετά την έκτρωση. Οι επόμενες εκτρώσεις μπορούν να γίνουν λόγω αλληλοσυγκρουόμενων επιθυμιών κύησης /απόκτησης παιδιού και πιέσεων για έκτρωση, όπως είναι η εγκατάλειψη από τον νέο άνδρα. Αναφέρεται επίσης η χρήση των πολλαπλών εκτρώσεων ως μέθοδος αυτοτιμωρίας.23

Το 45% περίπου του συνόλου των εκτρώσεων αφορά γυναίκες που έχουν ήδη κάνει έκτρωση. Ο κίνδυνος κατάληξης σε κύκλο πολλαπλών εκτρώσεων θα πρέπει να αναφέρεται σε μια γυναίκα που σκέπτεται να κάνει την πρώτη έκτρωση. Επιπλέον, επειδή οι γυναίκες που έχουν κάνει περισσότερες από μία εκτρώσεις υπόκεινται σε σημαντικά μεγαλύτερο κίνδυνο σωματικών και ψυχολογικών επιπτώσεων, αυτοί οι αυξημένοι κίνδυνοι πρέπει να συζητηθούν προσεκτικά με τις γυναίκες που επιζητούν την έκτρωση.

2 Ashton, "The Psychological Outcome of Induced Abortion", British Journal of Ob&Gyn., 87:1115-1122, (1980).

3. Badgley et al., Report of the Committee on the Operation of the Abortion Law (Ottawa: Supply and Services, 1977) pp. 313-321.

4. R. Somers, "Risk of Admission to Psychiatric Institutions Among Danish Women who Experienced Induced Abortion: An Analysis on National Record Linkage," Dissertation Abstracts International, Public Health 2621-B, Order No. 7926066 (1979); H. David et al., "Postpartum and Postabortion Psychotic Reactions," Family Planning Perspectives 13:88-91 (1981).

5. Kent et al., "Bereavement in Post-Abortive Women: A Clinical Report", World Journal of Psychosynthesis (Autumn-Winter 1981), Vol. 13, Nos. 3-4.

6. Catherine Bernard, The Long-Term Psychological Effects of Abortion, Portsmouth, N.H.: Institute for Pregnancy Loss, 1990).

9. Zakus, "Adolescent Abortion Option," Social Work in Health Care, 12(4):87 Makhorn, "Sexual Assault & Pregnancy," New Perspectives on Human Abortion, Mall & Watts eds., (Washington, D.C.: University Publications of America, 1981).

10. Adler, "Sample Attrition in Studies of Psycho-social Sequelae of Abortion: How great a problem." Journal of Social Issues, 1979, 35, 100-110.

11. Speckhard, "Postabortion Syndrome: An Emerging Public Health Concern," Journal of Social Issues, 48(3):95-119.

12. Speckhard, Psycho-social Stress Following Abortion, Sheed & Ward, Kansas City: MO, 1987; and Belsey, et al, "Predictive Factors in Emotional Response to Abortion: King's Termination Study - IV," Soc. Sci. & Med., 11:71-82 (1977).

13. Speckhard, Psycho-social Stress Following Abortion, Sheed & Ward, Kansas City: MO, 1987; C. Haignere et al, "HIV/AIDS Prevention and Multiple Risk Behaviors of Gay Male and Runaway Adolescents," Sixth International Conference on AIDS: San Francisco, June 1990; N. Campbell, et al., "Abortion in Adolescence," Adolescence, 23(92):813-823 (1988); H. Vaughan, Canonical Variates of Post-Abortion Syndrome, Portsmouth, NH: Institute for Pregnancy Loss, 1991; B. Garfinkel, "Stress, Depression and Suicide: A Study of Adolescents in Minnesota," Responding to High Risk Youth, Minnesota Extension Service, University of Minnesota (1986).

14. Harlap, "Characteristics of Pregnant Women Reporting Previous Induced Abortions," Bulletin World Health Organization, 52:149 (1975); N. Meirik, "Outcome of First Delivery After 2nd Trimester Two Stage Induced Abortion: A Controlled Cohort Study," Acta Obsetricia et Gynecologica Scandinavia 63(l):45-50(1984), Levin, et al., "Association of Induced abortion with Subsequent Pregnancy Loss," JAMA, 243:2495-2499, June 27, 1980.

15. Otiel, "Pregnancy Complications Following Legally Induced Abortion: An Analysis of the Population with Special Reference to Prematurity," Danish Medical Bulletin, 26:192- 199 (1979); Martin, "An Overview: Maternal Nicotine and Caffeine Consumption and Offspring Outcome," Neurobehavioral Toxicology and Terotology, 4(4):421-427, (1982).

16. Klassen, "Sexual Experience and Drinking Among Women in a U.S. National Survey," Archives of Sexual Behavior, 15(5):363-39 : M. Plant, Women, Drinking and Pregnancy, Tavistook Pub, London (1985); Kuzma & Kissinger, "Patterns of Alcohol and Cigarette Use in Pregnancy," Neurobehavioral Toxicology and Teratology, 3:211-221 (1981).

17. Morrissey, et al., "Stressful Life Events and Alcohol Problems Among Women Seen at a Detoxification Center," Journal of Studies on Alcohol, 39(g):1159 (1978).

18. Oro, et al., "Perinatal Cocaine and Methamphetamine Exposure Maternal and Neo-Natal Correlates," J. Pediatrics, 11 1:571- 578 (1978); D.A. Frank, et al., "Cocaine Use During Pregnancy Prevalence and Correlates," Pediatrics, 82(6):888 (1988); H. Amaro, et al., "Drug Use Among Adolescent Mothers: Profile of Risk," Pediatrics 84:144-150, (1989).

19. Speckhard, Psycho-social Stress Following Abortion, Sheed & Ward, Kansas City: MO, 1987 J. Spaulding, et al, "Psychoses Following Therapeutic Abortion, Am. J. of Psychiatry 125(3):364 (1 978); R. K. McAll, et al., "Ritual Mourning in Anorexia Nervosa," The Lancet, August 16, 1980, p. 368.

20. Benedict, et al,, "Maternal Perinatal Risk Factors and Child Abuse," Child Abuse and Neglect, 9:217-224 (1985) P.G. Ney, "Relationship between Abortion and Child Abuse," Canadian Journal of Psychiatry, 24:610-620, 1979; Reardon, Aborted Women - Silent No More (Chicago: Loyola University Press, 1987), 129-30, describes a case of woman who beat her three year old son to death shortly after an abortion which triggered a "psychotic episode" of grief, guilt, and misplaced anger.

21. Shepard, et al., "Contraceptive Practice and Repeat Induced Abortion: An Epidemiological Investigation," J. Biosocial Science, 11:289-302 (1979); M. Bracken, "First and Repeated Abortions: A Study of Decision-Making and Delay," J. Biosocial Science, 7:473-491 1975) S. Honcho, "The Characteristics and Prior Contraceptive Use of U.S. Abortion Patients," Family Planning Perspectives, 20(4):158-168 (1986); D. Sherman, et al., 'The Abortion Experience in Private Practice," Women and Loss: Psychobiological Perspectives, ed. W.F. Finn et al., (New York: Fraeger Publ. 1985), pp. 98-107: E. M. Belsey, et al., "Predictive Factors in Emotional Response to Abortion: King's Termination Study -- IV," Social Science and Medicine, 11:71- 82 (1 977): E. Freeman, et al., "Emotional Distress Patterns Among Women Having First or Repeat Abortions," Obstetrics and Gynecology, 55(5):630-636 (1980); C. Berger, et al., "Repeat Abortion: Is it a Problem?" Family Planning Perspectives 16(2):70-75 (1984).

22. Joyce, "The Social and Economic Correlates of Pregnancy Resolution Among Adolescents in New York by Race and Ethnicity: A Multivariate Analysis," Am. J. of Public Health, 78(6):626-631 (1988), C. Tietze, "Repeat Abortions -- Why More?" Family Planning Perspectives 10(5):286-288, (1978).

23. Leach, "The Repeat Abortion Patient," Family Planning Perspectives, 9(l):37-39 (1977); S Fischer, "Reflection on Repeated Abortions: The meanings and motivations," Journal of Social Work Practice 2(2):70-87 (1986); B. Howe, et al., "Repeat Abortion, Blaming the Victims," Am. J. of Public Health, 69(12):1242-1246, (1979).

Από πληροφορίες που παρεσχέθησαν από το Elliot Institute PO Box 7348, Springfield, IL 62791, USA

1. Alder N and David H, et al., "Psychological Factors in Abortion, A Review," American Psychologist, October 1992, Vol. 47(10): 1194-1204.

2. Franz W and Reardon D, "Differential Impact of Abortion on Adolescents and Adults," Adolescence, 1992, Vol. 27(105): 161-172.

3. Major B and Cozzarelli C, "Psychological Predictors of Adjustment to Abortion," Journal of Social Issues, 1992, Vol. 48(3): 121-142.

4. Mueller P and Major B, "Self-Blame, Self-Efficacy, and Adjustment to Abortion," Journal of Personality and Social Psychology, 1989, Vol. 57(6): 1059-1067.

5. Rosenfeld J, "Emotional Responses to Therapeutic Abortion," American Family Physician, January, 1992, Vol. 45(1): 137-140.

6. Rue V, "The Psychological Realities of Induced Abortion," Post-Abortion aftermath: A Comprehensive Consideration, Michael T. Mannion, Ed., Sheed & Ward, 1994, p. 543.

7. Speckhard A and Rue V, "Postabortion Syndrome: An Emerging Public Health Concern," Journal of Social Issues, 1992, Vol. 48(3): 95-119.

8. Worden J, Grief Counseling and Grief Therapy, Springer Publishing Company, New York, 1982, 91.

ΕΜΒΡΥΑΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Το βρέφος σας αισθάνεται, ονειρεύεται και είναι σε θέση να ακούσει και Μότσαρτ μέσα στη μήτρα.

Από άποψη συμπεριφοράς λίγο διαφέρει ένα νεογέννητο από ένα έμβρυο 32 εβδομάδων. Μια νέα σειρά ερευνών δείχνει ότι το έμβρυο αισθάνεται, ονειρεύεται, και ακόμη μπορεί να ευχαριστηθεί την κινηματογραφική παραγωγή (του Dr. Seuss) «Cat in the Hat». Απ’ ό,τι φαίνεται, η συζήτηση για τις αμβλώσεις μπορεί να μην είναι ποτέ πια η ίδια.

Η σκηνή αυτή ποτέ δεν είναι δυνατόν να μη συγκινήσει: το νεογνό, δευτερόλεπτα μετά τον τοκετό, ακόμη ελαφρά υγρό από την μήτρα, σηκώνεται στην αγκαλιά των εξαντλημένων αλλά υπερευτυχισμένων γονιών του. Παρακολουθούν γεμάτοι λατρεία πώς το νέο τους παιδί τεντώνεται και στριφογυρίζει, πώς κάνει μορφασμούς με το στόμα του, πώς ανοίγει τα μάτια του. Για οποιονδήποτε παρακολουθεί αυτή την τρυφερή σκηνή, το μήνυμα είναι αλάνθαστο. Η γέννηση είναι η αρχή του παντός, η ώρα μηδέν, η στιγμή από την οποία το ρολόι αρχίζει να χτυπά.

Δεν είναι έτσι, δηλώνει η Janet DiPietro. Ίσως ο τοκετός είναι μία μεγάλη στιγμή, λέει η ψυχολόγος του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, «ωστόσο είναι μία δευτερεύουσα στιγμή από άποψη ανάπτυξης του παιδιού. Τίποτε το ενδιαφέρον από νευρολογικής άποψης δεν συμβαίνει.»

Οπλισμένοι με σύστημα καταγραφής υψηλής ακρίβειας και τελειότητας, η DiPietro και άλλοι ερευνητές ανακαλύπτουν σήμερα ότι οι πραγματικές εξελίξεις αρχίζουν εβδομάδες νωρίτερα. Στην 32η εβδομάδα της εγκυμοσύνης -δύο μήνες δηλαδή πριν το βρέφος θεωρηθεί απολύτως έτοιμο για τον κόσμο, ή στην ώρα του- το έμβρυο συμπεριφέρεται σχεδόν ακριβώς όπως και ένα νεογνό. Και συνεχίζει να συμπεριφέρεται έτσι για τις επόμενες 12 εβδομάδες.

Σαν να μην έφτανε η ανατροπή της κοινής αντίληψης για τη νηπιακή ηλικία, οι επιστήμονες δημιουργούν μια νέα εκπληκτική εικόνα ευφυούς ζωής μέσα στην μήτρα. Μεταξύ των αποκαλύψεων:

· Την ένατη εβδομάδα, το αναπτυσσόμενο έμβρυο μπορεί να έχει λόξιγκα και να αντιδράσει σε δυνατούς θορύβους. Στο τέλος του δεύτερου τριμήνου λειτουργεί η αίσθηση της ακοής.

· Ακριβώς όπως και οι ενήλικες, το έμβρυο κάνει τον χαρακτηριστικό τύπο ύπνου με όνειρα (ύπνος με γρήγορες κινήσεις οφθαλμών [Rapid Eye Movement [REM] sleep]).

· Το έμβρυο γεύεται τα γεύματα της μητέρας του, γνωρίζοντας έτσι τις γεύσεις του πολιτισμικού του χώρου κιόλας από την μήτρα.

· Μεταξύ άλλων διανοητικών ικανοτήτων του, το έμβρυο είναι σε θέση να διακρίνει μεταξύ της φωνής της Μαμάς από τη φωνή ενός αγνώστου, και να ανταποκρίνεται σε μια γνώριμη ιστορία που του διαβάζουν.

· Ακόμη και ένα πρόωρο βρέφος αντιλαμβάνεται, αισθάνεται, αποκρίνεται και προσαρμόζεται στο περιβάλλον του.

· Το ότι το έμβρυο αντιδρά σε συγκεκριμένα ερεθίσματα δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνει στόχος προσπαθειών ενίσχυσης της ανάπτυξής του. Ερεθισμός των αισθητηρίων του εμβρύου μπορεί μάλιστα να οδηγήσει σε παράξενους τρόπους προσαρμογής αργότερα.

Οι ρίζες της ανθρώπινης συμπεριφοράς, όπως γνωρίζουν τώρα οι ερευνητές, αρχίζουν να αναπτύσσονται νωρίς -μόλις εβδομάδες μετά τη σύλληψή του. Πολύ πριν τον χρόνο που η γυναίκα συνήθως γνωρίζει ότι είναι έγκυος, ο εγκέφαλος του εμβρύου έχει ήδη αρχίσει να διογκώνεται. Την πέμπτη εβδομάδα, το όργανο που μοιάζει με στρουμπουλή κάμπια έχει ξεκινήσει τον πιο θεαματικό άθλο στην διαδικασία ανάπτυξης του ανθρώπου: την δημιουργία του βαθιά πτυχωτού και σπειροειδούς εγκεφαλικού φλοιού, που είναι το τμήμα του εγκεφάλου το οποίο με τον καιρό θα επιτρέψει στον αναπτυσσόμενο άνθρωπο να κινείται, να σκέπτεται, να μιλά, να προγραμματίζει και να δημιουργεί κατά τον ανθρώπινο τρόπο.

Την ένατη εβδομάδα, ο διογκούμενος εγκέφαλος του εμβρύου, του επιτρέπει να λυγίζει το σώμα του, να έχει λόξιγκα, και να αντιδρά σε δυνατούς ήχους. Την δέκατη εβδομάδα κινεί τους βραχίονες, «εισπνέει» και «εκπνέει» αμνιακό υγρό, ανοίγει τις σιαγόνες του και τεντώνεται. Πριν συμπληρωθεί το πρώτο τρίμηνο, χασμουριέται, πιπιλάει και καταπίνει, καθώς επίσης αισθάνεται και οσφραίνεται. Στο τέλος του δεύτερου τριμήνου ακούει. Προς το τέλος δε της κύησης μπορεί να βλέπει.

Οι επιστήμονες που καταγράφουν την καθημερινή ζωή του εμβρύου παρατηρούν ότι τον περισσότερο χρόνο του δεν ασκεί αυτές τις νέες ικανότητες αλλά κοιμάται. Την 32η εβδομάδα κοιμάται 90 έως 95% της ημέρας. Μερικές από αυτές τις ώρες κοιμάται βαθύ ύπνο, άλλες με ύπνο τύπου REM και μερικές ώρες τις περνά σε μη διευκρινισμένη κατάσταση, που οφείλεται στην ανωριμότητα του εμβρυακού εγκεφάλου και που είναι διαφορετική από την κατάσταση ύπνου βρέφους, παιδιού, ή ενήλικα. Κατά τη διάρκεια του ύπνου REM τα μάτια του εμβρύου κινούνται εμπρός-πίσω, έτσι όπως και τα μάτια ενός ενήλικα. Πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι το έμβρυο ονειρεύεται. H DiPietro υποθέτει ότι τα έμβρυα ονειρεύονται ό,τι γνωρίζουν - τα αισθήματα που νοιώθουν μέσα στην μήτρα.

Καθώς πλησιάζει ο τοκετός, το έμβρυο κοιμάται 85 ή 90% του χρόνου, όσο και τα νεογνά. Μεταξύ των συχνών ύπνων του, το έμβρυο φαίνεται να έχει «κάτι σαν περιόδους αφυπνίσεως», σύμφωνα με τον ψυχολόγο ανάπτυξης (developmental psychologist) William Filer που, μαζί με τους συναδέλφους του από το Πανεπιστημίου Columbia, παρακολουθεί αυτούς τους κύκλους ύπνου και επαγρύπνησης, με σκοπό να αναγνωρίσει μοτίβα κανονικής ή μη ανάπτυξης του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένων και πιθανών σημείων πρόβλεψης του συνδρόμου αιφνιδίου θανάτου των νηπίων. Ο Filer λέει: «στην ουσία ρωτάμε το έμβρυο: - Προσέχεις; Το νευρικό σου σύστημα συμπεριφέρεται έτσι όπως πρέπει;»

Είτε κοιμάται είτε είναι ξύπνιο, το ανθρώπινο έμβρυο κινείται 50 φορές ή περισσότερες ανά ώρα, τεντώνοντας το λαιμό του, κινώντας το κεφάλι του, το πρόσωπο και τα άκρα του και εξερευνώντας το θερμό υγρό διαμέρισμά του δια της αφής. H Heidelise Als, ψυχολόγος ανάπτυξης στο Harvard Medical School, είναι εντυπωσιασμένη από τον αριθμό των ερεθισμάτων που δίνει το έμβρυο στον εαυτό του μέσω της αφής. Αναφέρει: «αγγίζει με το χέρι το πρόσωπό του, το ένα χέρι με το άλλο, αγκαλιάζει τα πόδια του, αγγίζει με το πέλμα την άλλη κνήμη ή με το χέρι τον ομφάλιο λώρο».

Η Als θεωρεί ότι υπάρχει μια αναντιστοιχία μεταξύ του περιβάλλοντος που δίνεται στα πρόωρα νεογνά στα νοσοκομεία και του περιβάλλοντος που θα είχαν μέσα στη μήτρα. Χρόνια τώρα προσπαθεί να βελτιώσει την περίθαλψη που προσφέρεται στα πρώιμα νεογνά, ώστε να μπορούν να κουλουριάζονται, να ενώνουν τα γόνατά τους, και να αγγίζουν αντικείμενα με τα χέρια τους έτσι όπως θα έκαναν για εβδομάδες ακόμη μέσα στην μήτρα.

Εκτός από τέτοιες κοινές κινήσεις, η DiPietro έχει παρατηρήσει κάποιες πιο παράξενες εμβρυακές δραστηριότητες, όπως το ότι «γλείφει τα τοιχώματα της μήτρας και κυριολεκτικά περπατά μέσα στη μήτρα απωθώντας την με τα πόδια του.». Όταν η έγκυος έχει ήδη ένα τοκετό στο παρελθόν, το έμβρυο μπορεί να έχει περισσότερο χώρο μέσα στην μήτρα για τέτοιες κινήσεις απ’ ό,τι ένα έμβρυο που εξελίσσεται στη διάρκεια μιας πρώτης κυοφορίας. Μετά την πρώτη κύηση η μήτρα είναι μεγαλύτερη και ο ομφάλιος λώρος μακρύτερος, παρέχοντας μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων. «Τα δεύτερα και τα επόμενα παιδιά μπορούν να αναπτύξουν μεγαλύτερη κινητική εμπειρία ενδομητρίως και έτσι μπορεί να εξελιχθούν σε πιο ενεργητικά νήπια», εικάζει η DiPietro.

Τα έμβρυα αντιδρούν απότομα στις ενέργειες της μητέρας τους. «Όταν παρατηρούμε το έμβρυο με υπερήχους και η μητέρα αρχίζει να γελά, τότε μπορούμε να δούμε το έμβρυο να πλέει ανάποδα μέσα στην μήτρα, να αναπηδά πάνω κάτω επάνω στο κεφάλι του, μπαμ-μπαμ-μπαμ, σαν να αναπηδά πάνω σε τραμπολίνο», λέει η DiPietro. «Όταν οι μητέρες το βλέπουν αυτό στην οθόνη, γελούν ακόμη πιο έντονα και το έμβρυο πάει πάνω κάτω ακόμη ταχύτερα. Αναρωτιόμαστε αν αυτός είναι ο λόγος που αρέσουν στους ανθρώπους, όταν αυτοί μεγαλώσουν, τα τραινάκια των λούνα παρκ.»

Το ότι υπάρχουν άνθρωποι στους οποίους αρέσουν οι καυτές πιπεριές ή άλλα καυτερά καρυκεύματα ίσως έχει σχέση με το εμβρυακό περιβάλλον. Κιόλας από την 13η με 15η εβδομάδα οι αισθητήρες γεύσης του εμβρύου μοιάζουν με αυτούς που έχουν οι ώριμοι ενήλικες, και οι γιατροί γνωρίζουν ότι το αμνιακό υγρό που περιβάλλει το έμβρυο μπορεί να έχει την οσμή του κάρυ, του κύμινου, του σκόρδου, του κρεμμυδιού και άλλων ουσιών από τη δίαιτα της μητέρας του. Το αν τα έμβρυα μπορούν και να γευθούν αυτές τις γεύσεις δεν είναι ακόμη γνωστό, αλλά οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι ένα πρόωρο 33 εβδομάδων θα πιπιλήσει πιο δυνατά μια ζαχαρωμένη θηλή παρά μια απλή ελαστική.

«Κατά το τρίτο τρίμηνο το έμβρυο καταπίνει μέχρι και ένα λίτρο την ημέρα» αμνιακό υγρό, σημειώνει η Julie Mennella, βιοψυχολόγος του Κέντρου Χημικών Αισθήσεων Monell, στην Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ. Η ίδια πιστεύει ότι το υγρό ίσως λειτουργεί ως «γέφυρα γεύσεων» για το μητρικό γάλα, το οποίο επίσης φέρει γεύσεις φαγητών από τη δίαιτα της μητέρας.

Άσχετα με το αν το έμβρυο έχει την αίσθηση της γεύσης, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ακούει. Ένα πολύ πρώιμο νεογνό, που έρχεται στον κόσμο την 24η ή 25η εβδομάδα, αντιδρά στους ήχους γύρω του, παρατηρεί η Als, έτσι τα όργανα ακοής πρέπει να είναι ήδη σε λειτουργία στην μήτρα. Πολλές έγκυοι αναφέρουν εμβρυακό τίναγμα ή ξαφνικό λάκτισμα αμέσως μετά από δυνατό κλείσιμο πόρτας ή έντονο θόρυβο εξάτμισης αυτοκινήτου.

Ωστόσο, ακόμη και χωρίς τέτοιες «εισβολές», η μήτρα δεν είναι σιωπηλός χώρος. Σύμφωνα με την DiPietro, ερευνητές που έχουν εισαγάγει υδρόφωνο μέσα σε μήτρα εγκύου, κατέγραψαν επίπεδο θορύβων «συγγενές με τον θόρυβο του περιβάλλοντος που μπορεί να καταγραφεί σε ένα διαμέρισμα». Στους ήχους που κατέγραψαν συμπεριλαμβάνονται ο θυελλώδης ήχος της ροής του αίματος στα αγγεία της μητέρας, το γουργουρητό και η βοή του στομάχου και των εντέρων της, όπως επίσης και οι τόνοι της φωνής της φιλτραρισμένοι μέσα από τα οστά, τους ιστούς και το υγρό, όπως επίσης οι φωνές άλλων ανθρώπων που φτάνουν στο έμβρυο μέσω του αμνιακού τοιχώματος. O Filer διαπίστωσε ότι η εμβρυακή καρδιά χτυπά με βραδύτερο ρυθμό όταν η μητέρα του μιλά, κάτι που δείχνει ότι το έμβρυο όχι μόνο ακούει και αναγνωρίζει τον ήχο, αλλά και ότι ο ήχος αυτός το ηρεμεί.

Η όραση είναι η αίσθηση που αναπτύσσεται τελευταία. Ένα πολύ πρόωρο νεογνό μπορεί να δει φως και σχήμα. Οι ερευνητές υποθέτουν ότι το έμβρυο έχει κι αυτό τέτοια ικανότητα. Έτσι όπως η μήτρα δεν είναι απόλυτα ήσυχη, έτσι επίσης δεν είναι και απόλυτα σκοτεινή. Ο Filer λέει: «Ίσως υπάρχει επαρκής οπτικός ερεθισμός, που διαπερνά τους ιστούς του σώματος της εγκύου μητέρας, έτσι που το έμβρυο να μπορεί να ανταποκριθεί όταν η μητέρα βρίσκεται σε δυνατό φως», όπως για παράδειγμα όταν κάνει ηλιοθεραπεία.

Ιάπωνες επιστήμονες έχουν μάλιστα αναφέρει διαφορετική εμβρυακή αντίδραση σε εκθαμβωτικό φως που ρίχνεται στην κοιλιά της μητέρας. Ωστόσο, άλλοι ερευνητές προειδοποιούν ότι η έκθεση των εμβρύων (ή προώρων νεογνών) σε δυνατό φως πριν είναι έτοιμα, μπορεί να είναι επικίνδυνη. Μάλιστα, η Als από το Harvard πιστεύει ότι βλάβες της ίριδας πρώιμων βρεφών, που επί μακρόν αποδίδονται σε υψηλές συγκεντρώσεις οξυγόνου, ίσως στην πραγματικότητα οφείλονται σε υπέρμετρη έκθεση στο φως σε ακατάλληλη στιγμή κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης.

Ένα έμβρυο έξι μηνών, γεννημένο πρόωρα κατά 14 περίπου εβδομάδες, έχει εγκέφαλο που ούτε είναι προετοιμασμένος αλλά ούτε και περιμένει σήματα από τα μάτια τα οποία θα σταλούν στον οπτικό φλοιό του εγκεφάλου και από εκεί στο εκτελεστικό τμήμα των μετωπικών λοβών, όπου ενσωματώνονται οι πληροφορίες. Όταν το έμβρυο αναγκάζεται να δει πολύ νωρίτερα απ’ ό,τι πρέπει, λέει η Als, η ταχύτερη διέγερση των αισθητηρίων μπορεί να οδηγήσει σε παρεκτροπές της ανάπτυξης του εγκεφάλου.

Μαζί με την ικανότητα αίσθησης, όρασης και ακοής, έρχεται και η ικανότητα μάθησης και μνήμης. Αυτές οι δραστηριότητες μπορεί να είναι υποτυπώδεις, αυτόματες ακόμη και βιοχημικές. Για παράδειγμα, ένα έμβρυο μετά από μια αρχική αντίδραση συναγερμού, τελικά παύει να αντιδρά σε κάποιον επαναλαμβανόμενο δυνατό θόρυβο. Ο Fifer έχει διαπιστώσει ότι το έμβρυο επιδεικνύει το ίδιο είδος πρωτόγονης μάθησης, γνωστής ως εξοικείωσης, ανταποκρινόμενο στην φωνή της μητέρας του.

Όμως το έμβρυο έχει αποδείξει ότι είναι ικανό για πολλά περισσότερα. Στην δεκαετία του ’ 80 ο καθηγητής ψυχολογίας Anthony James DeCasper και συνάδελφοί του από το Πανεπιστήμιο της North Carolina στο Greensboro, ανέπτυξαν τεχνική διατροφής που επιτρέπει σε ένα βρέφος να θηλάζει γρηγορότερα προκειμένου να ακούσει μια σειρά ήχων μέσω ακουστικών, και να θηλάζει με πιο αργό ρυθμό προκειμένου ν’ ακούσει μια άλλη σειρά ήχων. Με αυτήν την τεχνική, ο DeCasper ανακάλυψε ότι μόλις μερικές ώρες μετά τον τοκετό, το βρέφος προτιμά τη φωνή της μητέρας του από τη φωνή κάποιου αγνώστου. Αυτό υποδηλώνει ότι το βρέφος πρέπει να έμαθε και να απομνημόνευσε την φωνή, αν και όχι απαραίτητα συνειδητά, κατά τους τελευταίους μήνες της κυήσεως μέσα στην μήτρα. Πιο πρόσφατα ανακάλυψε ότι ένα νεογνό προτιμά μια ιστορία που του διάβαζαν επανειλημμένα ενόσω ήταν στην μήτρα -στη συγκεκριμένη περίπτωση την ιστορία «The Cat in the Hat»- παρά κάποια άλλη ιστορία, που του διαβάστηκε πρώτη φορά σύντομα μετά τον τοκετό.

O DeCasper και άλλοι έχουν ανακαλύψει περισσότερες νοητικές ικανότητες. Τα νεογνά όχι μόνο είναι σε θέση να ξεχωρίσουν την ομιλία της μητέρας τους από την ομιλία κάποιου ξένου, αλλά προτιμούν ν’ ακούν τη φωνή της μαμάς τους, ιδιαίτερα έτσι όπως ακούγεται φιλτραρισμένη από το αμνιακό υγρό παρά μέσα από τον αέρα. Και είναι και ξενόφοβα: προτιμούν να ακούν τη μαμά τους να μιλά τη μητρική της γλώσσα, παρά να ακούν αυτήν ή κάποιον άλλον να μιλά μια ξένη γλώσσα.

Παρακολουθώντας τις μεταβολές του εμβρυακού καρδιακού παλμού, ο ψυχολόγος JeanPierre Lecanuet και οι συνεργάτες του στο Παρίσι διαπίστωσαν ότι τα έμβρυα ξεχωρίζουν τη φωνή κάθε αγνώστου. Επίσης φαίνεται να τους αρέσουν κάποιες ιστορίες περισσότερο απ’ ό,τι άλλες. Ο παλμός της εμβρυακής καρδιάς επιβραδύνεται όταν κοντά στην κοιλιά της μητέρας διαβάζονται γνωστά τους γαλλικά παραμύθια όπως το «La Poulette» («Το κοτοπουλάκι») ή το «Le Petit Crapaud» («Το μικρό βατραχάκι»). Όταν ο ίδιος αναγνώστης διαβάζει κάποιο άγνωστό τους παραμύθι, ο εμβρυακός καρδιακός παλμός παραμένει σταθερός.

Το έμβρυο πιθανώς αντιδρά στη διακύμανση του τόνου της φωνής και το ρυθμό των παραμυθιών και όχι στις ίδιες τις λέξεις, παρατηρεί ο Fifer, αλλά το συμπέρασμα παραμένει το ίδιο: το έμβρυο μπορεί να ακούει, να μαθαίνει και να θυμάται σε κάποιο επίπεδο, και, όπως συμβαίνει με τα περισσότερα βρέφη και παιδιά, του αρέσει η άνεση και η βεβαιότητα που του προσφέρει το ήδη γνωστό.

Δεν αποτελεί μυστικό ότι τα βρέφη γεννιούνται με ιδιαίτερες διαφορές και πρότυπα δραστηριότητας που δείχνουν ότι κάθε ένα τους έχει δικό του χαρακτήρα. Ακριβώς πότε και πώς τα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς γεννώνται μέσα στην μήτρα αποτελεί αυτή τη στιγμή αντικείμενο εξονυχιστικής έρευνας.

Στην πρώτη μελέτη του εμβρυακού χαρακτήρα που έγινε με πλήρως επιστημονική μεθοδολογία το 1996, η DiPietro και οι συνεργάτες της κατέγραψαν τον καρδιακό παλμό και τις κινήσεις 31 εμβρύων, έξι φορές πριν από τον τοκετό και τις σύγκριναν με καταγραφές που ελήφθησαν δύο φορές μετά τον τοκετό. (Από τότε έχουν διευρύνει την μελέτη ώστε να συμπεριλαμβάνει 100 ακόμη έμβρυα). Τα πορίσματα τους: τα έμβρυα που είναι πολύ δραστήρια μέσα στην μήτρα, τείνουν να είναι πιο ευερέθιστα ως νήπια. Εκείνα που κοιμούνται/ξυπνούν μέσα στην μήτρα ακανόνιστα, δεν κοιμούνται τόσο καλά ως μικρά νήπια. Επίσης τα έμβρυα με ταχύ καρδιακό παλμό γίνονται απρόβλεπτα, αδρανή βρέφη.

«Η συμπεριφορά δεν αρχίζει κατά τον τοκετό» αποφαίνεται η DiPietro. «Αρχίζει νωρίτερα και αναπτύσσεται με προβλεπόμενους τρόπους». Μια από τις σημαντικότερες επιδράσεις στην ανάπτυξη είναι το εμβρυακό περιβάλλον. Όπως παρατηρεί η Als από το Harvard, «Το έμβρυο δέχεται τεράστια ποσότητα «ορμονικών λουτρών» μέσω της μητέρας, έτσι οι χρονοβιολογικοί ρυθμοί του επηρεάζονται από τους κύκλους ύπνου/ξυπνήματος της μητέρας, τις διαιτητικές της συνήθειες, τις κινήσεις της».

Οι ορμόνες που η μητέρα εκκρίνει αντιδρώντας στο στρες παρουσιάζονται επίσης κρίσιμες. H DiPietro βρίσκει ότι οι πολύ πιεσμένες μέλλουσες μητέρες τείνουν να έχουν πιο δραστήρια έμβρυα -και πιο ευερέθιστα νήπια. «Οι πιο στρεσαρισμένες απ’ όλες είναι οι εγκυμονούσες που εργάζονται» λέει η DiPietro. «Σ’ αυτούς τους καιρούς οι γυναίκες τείνουν να εργάζονται μέχρι την ημέρα του τοκετού, ακόμη κι αν οι επιπτώσεις στην εγκυμοσύνη δεν είναι πλήρως ξεκαθαρισμένες ακόμη. Αυτό είναι το πολιτισμικό μας πρότυπο, ωστόσο εγώ το θεωρώ τρέλα.»

H Als συμφωνεί ότι η εργασία μπορεί να αποτελέσει τεράστιο στρες, αλλά υπογραμμίζει ότι οι ορμόνες της εγκυμοσύνης βοηθούν στην προστασία τόσο της μητέρας όσο και του εμβρύου. Ακόμη ρόλο παίζουν και οι προσωπικές αντιδράσεις στο στρες. «Η έγκυος που επιλέγει να εργαστεί είναι κιόλας διαφορετική από κάποια που επιλέγει να μην εργαστεί», εξηγεί η Als.

Είναι επίσης διαφορετική από τη γυναίκα που δεν έχει άλλη επιλογή παρά να εργαστεί. Οι μελέτες της DiPietro δείχνουν ότι τα έμβρυα πτωχών γυναικών είναι από άποψη νευρολογικής συμπεριφοράς αλλοιώτικα -είναι λιγότερο δραστήρια, με λιγότερο κυμαινόμενο καρδιακό παλμό- απ’ ό,τι τα έμβρυα των εγκύων μέσης (αστικής) τάξης. Ωστόσο, παρατηρεί ότι «οι πτωχές γυναίκες κατατάσσουν τους εαυτούς τους ως λιγότερο στρεσαρισμένες απ’ ό,τι οι εργαζόμενες γυναίκες μέσης αστικής τάξης». Η DiPietro υποπτεύεται ότι η ανεπαρκής διατροφή και η έκθεση σε ρυπαντικές ουσίες μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τα έμβρυα των πτωχών γυναικών.

Το στρες, η διατροφή, και οι τοξίνες μπορούν, συνδυαζόμενες μεταξύ τους, να έχουν επιβλαβή επίδραση στην νοημοσύνη. Πρόσφατη μελέτη του βιοστατιστικολόγου Bernie Devlin από το Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, υποδεικνύει ότι τα γονίδια ίσως έχουν λιγότερη επίδραση στον δείκτη νοημοσύνης, απ’ ό,τι θεωρείτο παλαιότερα και ότι το ενδομήτριο περιβάλλον ίσως επιδρά πολύ περισσότερο. Η DiPietro επιμένει: «Η παλιά μας αντίληψη περί επιρροής της φύσεως επί του εμβρύου προ του τοκετού και περί ανατροφής μετά τον τοκετό χρειάζεται ανανέωση. Υπάρχει και ένα προγεννητικό περιβάλλον, το οποίο παρέχεται από την μητέρα.»

Οι μέλλοντες γονείς που επιθυμούν να ενισχύσουν την νοητική ανάπτυξη του αγέννητου παιδιού τους, πρέπει να ξεκινήσουν από το να εξασφαλίσουν ότι το προγεννητικό περιβάλλον παρέχει καλή διατροφή, χαμηλό στρες και απουσία φαρμακευτικών ουσιών. Ποικίλοι συγγραφείς και «ειδικοί» έχουν επίσης προτείνει να δίνονται ωθήσεις στο έμβρυο κατά τακτά διαστήματα, να του μιλούν οι γονείς μέσω ενός χαρτοσωλήνα («εγκυοφώνου»), να του διοχετεύουν κλασσική μουσική, ακόμη και να εκπέμπεται ισχυρός φωτισμός στην κοιλιά της μητέρας.

Τέτοιο είδος ερεθισμών έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα; Και ακόμη σημαντικότερο: είναι ασφαλές; Ορισμένοι χρήστες αυτών των μεθόδων ορκίζονται ότι τα παιδιά τους είναι εξυπνότερα, με μεγαλύτερη κλίση προς τον λόγο και την μουσική, με μεγαλύτερο φυσικό (σωματικό) συντονισμό και κοινωνικές δεξιότητες απ’ ό,τι ο μέσος όρος. Οι επιστήμονες ωστόσο είναι δύσπιστοι.

«Δεν υπάρχει πουθενά επιστημονικά κατοχυρωμένη έρευνα, που να δείχνει κάποιο μόνιμο αποτέλεσμα από αυτούς τους ερεθισμούς» βεβαιώνει ο Filer. «Εφ’ όσον κανείς δεν μπορεί με βεβαιότητα να πει πότε το έμβρυο κοιμάται και πότε όχι, το να σκουντά κανείς το έμβρυο ή να κολλά ηχεία στην κοιλιά της μητέρας μπορεί να διαταράξει το φυσιολογικό μοτίβο ύπνου. Κανείς δεν θα διανοείτο να σκαλίσει ή να σκουντήσει ένα νεογνό μέσα στην κούνια του, ή να βάλει δίπλα στο αυτί του ηχείο, γιατί λοιπόν να κάνει κάτι τέτοιο σε ένα έμβρυο;»

H Als είναι ακόμη πιο κατηγορηματική. «Στοιχηματίζω ότι το σκούντημα, η διατάραξη ή ο με άλλον τρόπο εσκεμμένος ερεθισμός του εμβρύου, θα μπορούσε να αλλοιώσει την ακολουθία ανάπτυξής του και οτιδήποτε επιδρά στην ανάπτυξη του εγκεφάλου έχει το τίμημά του.»

Πάντως, το να μιλά κανείς ήρεμα στο έμβρυο, φαίνεται να μην είναι επικίνδυνο. O Fifer ισχυρίζεται ότι τέτοιου είδους δραστηριότητα μπορεί να βοηθήσει τόσο τους γονείς όσο και το έμβρυο. «Το να σκέπτεσαι το έμβρυο, το να του μιλάς, το να ζητάς από τον σύζυγό σου να του μιλά, όλα αυτά θα σε βοηθήσουν να προετοιμαστείς γι’ αυτό το νέο πλάσμα που θα μπει στη ζωή σου και θα την φέρει άνω κάτω,» λέει ο Fifer -όταν τελικά κάνει την είσοδό του που αποτελεί το αποκορύφωμα της αναμονής.

Παρά το γεγονός ότι η εμβρυακή ψυχολογία εστιάζει στο τελευταίο τρίμηνο, κατά το οποίο οι περισσότερες αμβλώσεις είναι παράνομες, η σκέψη ενός εμβρύου που ονειρεύεται, ακούει, και αποκρίνεται στη φωνή της μητέρας του, σίγουρα θα προσθέσει νέα πολυπλοκότητα στο θέμα. Τα νέα πορίσματα αναμφίβολα θα ενισχύσουν την πεποίθηση των υποστηρικτών της ζωής (pro-lifers) και πιθανώς θα κλονίσουν την βεβαιότητα των υποστηρικτών της επιλογής (στην άμβλωση), που θεωρούν ως αρχή της διανοητικής ζωής τον τοκετό.

Ωστόσο, πολλοί από τους επιστήμονες -μελετητές των εμβρύων παραμένουν μακριά από την αντιπαράθεση για τις αμβλώσεις, επιμένοντας ότι η εργασία τους είναι τελείως άσχετη με την δημόσια συζήτηση περί αμβλώσεων.

«Δεν πιστεύω ότι η εμβρυολογική έρευνα διαφωτίζει καθόλου το θέμα», διατείνεται η ψυχολόγος Janet DiPietro του Πανεπιστημίου Johns Hopkins. «Η ουσία της αντιπαραθέσεως περί των αμβλώσεων είναι η εξής: Πότε αρχίζει η ζωή; Ορισμένοι άνθρωποι πιστεύουν ότι αρχίζει με την σύλληψη, το άλλο άκρο πιστεύει ότι αρχίζει με τον τοκετό, και υπάρχει και μια ομάδα στο μέσον που πιστεύει ότι αρχίζει γύρω στην 24η με 25η εβδομάδα, όταν το έμβρυο είναι σε θέση να επιβιώσει εκτός της μήτρας, παρ’ ότι χρειάζεται πολλή βοήθεια για να το καταφέρει.

«Μέχρι την 25η εβδομάδα περίπου, είτε πιπιλά ή όχι τον αντίχειρά του είτε έχει ή όχι προσωπικότητα είτε κάνει οτιδήποτε άλλο, το έμβρυο δεν μπορεί να επιζήσει έξω από την μητέρα του. Λοιπόν, αυτό είναι ζωή, ή όχι; Αυτό είναι ηθικοθρησκευτικό ερώτημα, όχι επιστημονικό. Υπάρχουν πράγματα που συμπεριφέρονται κι όμως δεν είναι ζωντανά. Οι υποστηρικτές της ζωής μπορεί να πουν ότι αυτή η έρευνα αποδεικνύει ότι το έμβρυο είναι ζωντανό, αλλά δεν το κάνει. Δεν μπορεί να το κάνει».

«Η εμβρυολογική έρευνα αλλάζει την συζήτηση για τις αμβλώσεις μόνο γι’ αυτούς που νομίζουν ότι η ζωή αρχίζει κάποια μαγική στιγμή» ισχυρίζεται η Heidelise Als, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Harvard. «Αν πιστεύεις ότι η ζωή αρχίζει με τη σύλληψη, τότε δεν χρειάζεσαι την απόδειξη της εμβρυακής συμπεριφοράς». Για άλλους, πάντως, η άμβλωση είναι πολύ περίπλοκο θέμα και σχετίζεται με πολύ περισσότερα πράγματα από το αν η έρευνα δείχνει ότι το έμβρυο είναι ζωντανό. «Οι περιστάσεις στις οποίες βρίσκεσαι και τα προσωπικά σου πιστεύω έχουν πολύ μεγαλύτερη επίπτωση στην απόφασή σου», παρατηρεί.

Όπως η DiPietro, έτσι και η Als καταλαβαίνει ότι «κάποιοι θα χρησιμοποιήσουν αυτήν την έρευνα σαν ένα συναισθηματικό μέσο για να προσελκύσουν τον κόσμο προς την πλευρά που τάσσεται υπέρ της ζωής (pro-life), αλλά δεν θα πρέπει να τύχει εκμετάλλευσης από επιθετικούς (φανατικούς) ακτιβιστές.» Αντίθετα, πιστεύει ότι θα έπρεπε να εφαρμοστούν τα αποτελέσματα της έρευνας για να βοηθηθούν οι μητέρες ώστε να έχουν όσο το δυνατόν υγιέστερη εγκυμοσύνη, και για να προετοιμαστούν να κηδεμονεύσουν καλύτερα το παιδί τους. Σύμφωνος είναι και ο ψυχολόγος του Πανεπιστημίου της Columbia, William Fifer: «Η έρευνα σχετίζεται πολύ περισσότερο με θέματα που αφορούν βιώσιμα έμβρυα - πρόωρα βρέφη.»

Με απλά λόγια, λένε και οι τρεις, η εργασία τους στόχο έχει να βοηθήσει βρέφη που ζουν -όχι να αποφασίσει κατά πόσον τα έμβρυα θα έπρεπε να ζήσουν ή όχι.

Η ΑΝΤΙΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ

Είναι φανερό πως ο νεοπαγανισμός, όπως και η φυσική θρησκεία ή οι θέσεις μερικών Διαφωτιστών, παρ’ όλες τις προσπάθειες τους περί ορθολογικοφάνειας, δεν αποτελούν τίποτα άλλο παρά τα κλαριά του ίδιου κορμού της ανάγκης της ικανοποίησης των ανθρωπίνων παθών, όσο παράλογα και αν είναι αυτά. Η οριοθέτηση, κατανόηση και αναγνώριση των παθών μέσα εις την κριτική σκέψη του οιοδήποτε ανθρώπου, αποτελεί το αλάθητο λυχνάρι με το οποίο κάθε προσποίηση διαφωτιστικής, πλην σκοτεινής, «λογικοφάνειας» να καταρρέει και να παρουσιάζει τον φέροντα αυτήν, ως διφορούμενο χρησμοδότη. Παρακάτω ακολουθεί ένα ενδιαφέρον παράδειγμα αυτής της αντίφασης εις τα λόγια του «ορθολογιστή» Χρήστου Πατσού.

Βίντεο: Μέγεθος Μέγεθος: 73 Kb - Διάρκεια: 35΄΄: [Προσεγγίζουμε] την πολιτική, την οικονομία, τον πολιτισμό μας, με ένα δυϊσμό μεταξύ καλού και κακού, και αυτό τι κάνει,.. αυτό ακυρώνει κάθε ορθό λόγο, κάθε κριτική σκέψη, ενός ελεύθερου ατόμου να βρει τα αίτια, που είναι οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά και δεν ανάγονται σε κανένα κακό πνεύμα, διότι εάν δεχτούμε αυτήν την λογική, καταλαβαίνετε πως βολεύονται τα κέντρα εξουσία [εννοεί τις Η.Π.Α. με την δαιμονοποίηση των αντιπάλων] να αποπροσανατολίζουν τον κόσμο, από το σημαντικό, να ασχοληθούν με τα πραγματικά αίτια που είναι εδώ στην γη που ζούμε και δεν έρχονται από κανένα ουρανό... (Πηγή: Χρήστος Πατσός, Κοινωνιολόγος - Μέλος Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων, Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή «Οι Πύλες του Ανεξήγητου», θέμα «Ο χορός των δαιμόνων και οι εξορκισμοί», Σάββατο 05/11/2005)

Βίντεο. Μέγεθος: 51 Kb - Διάρκεια: 18΄΄: Αν θέλουμε να επιβιώσουμε ως άνθρωποι, είπε ο Karl Poper, τότε ολοταχώς, στο αξιακό σύστημα της αρχαίας Ελλάδος, πολύ πιο πίσω και από τους προσωκρατικούς, αυτό είχα να καταθέσω,....[πίσω] στον ορθό λόγο. (Πηγή: Μαρία Τζάνη, Καθηγήτρια Παιδαγωγικής Πανεπιστημίου Αθηνών, Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή «Οι Πύλες του Ανεξήγητου», θέμα «Ο χορός των δαιμόνων και οι εξορκισμοί», Σάββατο 05/11/2005)

Βίντεο: Μέγεθος Μέγεθος: 80 Kb - Διάρκεια: 35΄΄:Σήμερα και πρέπει να αρχίσουμε να προβληματιζόμαστε σε ποια εποχή βρισκόμαστε, σατανολατρεία, σατανολαγνεία, δαιμονολογία και αχαλίνωτο σεξ κύριε Χαρδαβέλλα... να αρχίσουμε να προβληματιζόμαστε για την εποχή που ζούμε.. (Κασσάνδρα Τσαροπούλου)

-Συγνώμη... αν κατάλαβα καλά... εσείς λέτε τώρα, για να καταλάβω και ‘γω καλά, το αχαλίνωτο σεξ, εννοείτε τι;... την ελευθερία που έχει αποκτήσει ο άνθρωπος... (Χρήστος Πατσός)

-Την εμπορευματοποίηση...(Κασσάνδρα Τσαροπούλου)

-Σας λέω τι εννοώ εγώ... (Κασσάνδρα Τσαροπούλου)

Αφήστε με να ολοκληρώσω,... της νεωτερικότητας να διαχειρίζεται το σώμα του όπως θέλει; (Χρήστος Πατσός) (Πηγή: Χρήστος Πατσός, Κοινωνιολόγος - Μέλος Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων & Κασσάνδρα Τσαροπούλου, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή «Οι Πύλες του Ανεξήγητου», θέμα «Ο χορός των δαιμόνων και οι εξορκισμοί», Σάββατο 05/11/2005)

Συμπεράσματα

Α΄) Διακήρυξη ορθολογισμού με αποβολή Θεού

Όπως πρόσεξε ο αναγνώστης ή άκουσε ο ακροατής, ο ορθός λόγος του διαφωτισμού ενός ελεύθερου ατόμου, δεν δέχεται την ανάμειξη κακού δαίμονος [σατανά], είτε Θεού, εφόσον στον Ουρανό δεν υπάρχει κανένα αίτιο, αλλά όλα βρίσκονται επί της γης. Ουσιαστικά μια τέτοια τοποθέτηση δεν έχει θεμελιωθεί σε βάθος εφόσον δεν έχει λυθεί ακόμη το αίτιο της ύπαρξης της ζωής επί του πλανήτη. Επίσης μια τέτοια γνώμη ουσιαστικά δεν αποδέχεται τον Χριστό, εφόσον ο Χριστός είναι ενανθρώπιση του Θεού και συνεπώς επέμβαση του Ουρανού εις την ιστορία της Γη και όχι μια φορά αλλά συνέχεια με την επιτέλεση θαυμάτων. Όπως και να έχει σημασία εδώ έχει το εξής: πως το ελεύθερο άτομο εφαρμόζει τον ορθό λόγο, διότι ελευθερώθηκε, αφού πριν από όλα απέβαλλε τον Θεό από την σκέψη του [Νιτσεϊκή αντίληψη]. Δηλαδή, μόνο χωρίς Θεό ο άνθρωπος μπορεί να έχει ορθό λόγο. Το επιχείρημα αυτό διπλαρώνεται λίγο αργότερα από την επιθυμία της Μαρίας Τζάνη να επιστρέψει η ανθρωπότητα στον ορθό λόγο, για τον οποίον σαφώς δεν έχουν αντιληφθεί ορισμένα πράγματα. Εντούτοις... πού βρίσκεται όμως η αντίφαση του λεγόμενου διαφωτισμού; Αυτή φάνηκε από το στόμα του ίδιου του Χρήστου Πατσού αρκετά λεπτά της ώρας νωρίτερα, στην συζήτηση περί του έρωτος του και πάλι «ελεύθερου ατόμου», που όμως τώρα υποδουλώνεται στο πάθος του.

Β΄) Διακήρυξη Ανορθολογισμού με αποβολή Θεού

Κατά την διάρκεια της συζήτησης με την Σύμβουλο Ψυχικής Υγείας, Κασσάνδρα Τσαροπούλου, ο Χρήστος Πατσός έχει θέσει την δυναμίτιδα στα θεμέλια των δικών του θέσεων που διατύπωσε αργότερα περί «ορθολογισμών του ελευθέρου [από την θρησκεία] ανθρώπου». Αυτό διότι εις την περίπτωση του πάθους του έρωτα, δεν τον απασχολεί πλέον ο ορθολογισμός της τεκνογονίας, δηλαδή της σωστής χρήσης του αναπαραγωγικού συστήματος αλλά απλά υποστηρίζεται το δικαίωμα του ανθρώπου να διαχειρίζεται το σώμα του όπως θέλει, ελεύθερα, έστω δηλαδή και ανορθολογικά, βλέπε λ.χ. κοπρολαγνίες, ουρολαγνίες, ομοφυλοφιλίες, κτηνοβασίες, εφόσον βεβαίως και σε αυτή την περίπτωση έχει γίνει αποβολή του Θεού και δηλαδή της διδασκαλίας εκείνης που επιφέρει την όσο το δυνατόν απόλυτη ταύτιση των πράξεων του ανθρώπου με την βούληση του Θεού και Πλάστη. Δηλαδή, μόνο χωρίς Θεό ο άνθρωπος μπορεί να μην έχει ορθό λόγο, εφόσον δεν έχει ορθολογική πράξη.

Πολιτικοί γάμοι ομοφυλοφίλων εις την Ευρώπη [Σας ονομάζω «άνδρα» και «γυναίκα». Τέτοιες πρακτικές δεν απέχουν και πολύ από την μαγεία ή την δεισιδαιμονία, όταν δηλαδή κανείς μετατρέπει ή εξαναγκάζει με τα λόγια ένα ανδρικό κορμί να γίνει γυναικείο και ένα γυναικείο να γίνει ανδρικό] (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός NET, εκπομπή Transit, Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2004)

«Ψηλά το κεφάλι». Αρχαία «Θρησκεία» και πάλι.

Για ποια ελευθερία και για ποιο ορθολογισμό του ανθρώπου κάνουν λόγο; Άλλοτε χρησιμοποιούν τον δήθεν ορθό λόγο, επειδή τους συμφέρει [ρίξιμο εις την αθεΐα] και άλλοτε, αντικαθιστούν τον ορθό λόγο με την λέξη, ελευθερία [υποδούλωση] του ανθρώπου στα [παράλογα] πάθη. Πραγματικά ανίσχυροι να πείσουν οι διαφωτιστές και οι παγανιστές. Αν δεν υπήρχε Θεός τα συμπεράσματα τους, επειδή ακριβώς πολλές φορές συνοδεύονται από μια υπεροψία και αυθεντία έναντι των θεοσεβούμενων απλοϊκών ανθρώπων που τυγχάνουν καθαροί στην καρδιά, θα ήταν άξια σκωπτικής αντιμετώπισης. Αλλά επειδή ο Χριστιανικός Θεός υπάρχει, ας τυχαίνουν πάντοτε βαθύτατης κατανόησης. Μόνο ας ενθυμηθεί εδώ ο αναγνώστης πως πάνω σε αυτή την αντίφαση υπέρ των παθών του διαφωτισμού, είναι στηριγμένος ο νεοπαγανισμός. (Για περισσότερα δες εδώ και εδώ)

ΜΕΘΥΣΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ

ΝΕΟ-ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΑΤΕΣ

ΠΡΟΣΟΧΗ: Στο τέλος κάθε σελίδας του Ανώνυμου Απολογητή θα παρουσιάζονται νεοπαγανιστικές και αθεϊστών (δήθεν ελληνιστών) απάτες που έχουν σχέση με το θέμα της σελίδας. Αυτές οι απάτες δεν έχουν σκοπό να βάλουν τα περιοδικά στα οποία εμφανίζονται τα νεοπαγανιστικά ψεύδη, εφόσον ούτως ή άλλως παγανιστές συγγράφουν σε διάφορα ανυποψίαστα εξ αυτών και αυτά δεν εκφράζονται από τις απόψεις των αρθρογράφων, αλλά σκοπό έχουν:

1. να καταδείξουν τον κρυφοπαγανιστή αρθρογράφο ώστε να γίνει γνωστός και

2. είτε ο κάθε ενδιαφερόμενος που αναγιγνώσκει εκ νέου άρθρα του να θέτει τον εαυτό του εν εγρήγορση και να ελέγχει θαρρετά τα ψεύδη του κρυφοπαγανιστή (δήθεν ελληνιστή), αν είναι μελετημένος και έχει πρόσβαση σε πρωτογενή βιβλιογραφία

3. είτε εάν δεν έχει πρόσβαση σε βιβλιογραφία, να μην δείχνει πλέον εμπιστοσύνη στον αρθογράφο εφόσον γνωρίζει πως εκφράζει ψεύδη για να σπιλώσει τον Χριστιανισμό υποστηρίζοντας θέσεις παγανισμού, που όμως δεν είναι σχεδόν ποτέ ξεκάθαρες, αλλά που παρουσιάζονται ως «ελληνικές» μιας και η πλειοψηφία των νεοπαγανιστών ντρέπεται να ομολογήσει δημοσίως την θρησκεία που ακολουθεί και προτιμά να καμουφλάρεται με κάτι οικοιότερο, τον πατριωτισμό, που όμως αρρωστημένα έχει μετατραπεί σε ένα παγανιστικό εθνικισμό.

ΕΞΑΙΡΕΣΗ: εξαιρούνται τα προσωπικά βιβλία του κρυφοπαγανιστή αθρογράφου ή τα έντυπα με καθαρά νεοπαγανιστικό προσανατολισμό, ανάμεσα στα τόσα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα.

Κεντρική σελίδα με νέο-παγανιστικές απάτες

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΑΥΤΟΕΞΕΥΤΕΛΙΖΟΝΤΑΙ ΧΑΡΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

(Κατά: Μιχάλη Καλόπουλου, http://www.greatlie.com/gr/news.cfm?id=65&action=detail με απάντηση εδώ)

Μια λύση που προτάθηκε από ένθερμους Χριστιανούς αλλά δυστυχώς αγνοήθηκε ήταν η θεσμοθέτηση εκκλησιαστικών αγώνων με χριστιανικά αθλήματα που θα ταίριαζαν περισσότερο στη εκκλησιαστική ιστορία και παράδοση και θα αποτελούσαν προγύμνασμα για τη μετά θάνατο ζωή, με σύνθημα «Πίστη δυνατή, για μεταθανάτια ζωή».

Εκκλησιαστικοί παράγοντες με τους οποίους επικοινωνήσαμε μας μίλησαν για τα ακόλουθα αθλήματα:

Αντί για ρυθμική γυμναστική, ρυθμικές επικύψεις (μετάνοιες) και αγώνες εξομολόγησης, μεταμέλειας και κάθε λογής αυτοεξευτελισμών χάριν σωτηρίας. (Πηγή: Μιχάλη Καλόπουλου, http://www.greatlie.com/gr/news.cfm?id=65&action=detail με απάντηση εδώ)

Μυθοπλάστης: Μιχάλης Καλόπουλος

Απάντηση: Οι «υπερήφανοι Ελληναράδες» και οι νεοπαγανιστές φίλοι τους, εκνευρίζονται πολλές φορές γιατί οι Χριστιανοί διάλεξαν να προσκυνούν τον Πλάστη τους και θεωρούν τις εξομολογήσεις, τις μεταμέλειες και τις άλλες οδούς της Ορθόδοξης ψυχοθεραπείας ως μεθόδους «αυτοεξευτελισμού» λες και και τέτοιες συμπεριφορές δεν συναντώνται και εκτός Ορθοδοξίας π.χ. τα παιδιά εξομολογούνται στους φίλους και στους γονείς τις πράξεις για τις οποίες νιώθουν ενοχές, η μεταμέλεια είναι βασικό στοιχείο αλληλοκατανόησης μεταξύ φίλων και ζευγαριών. Ακόμη και σε τηλεοπτικές εκπομπές εμφανίζονται ζευγάρια, οικογένειες και είτε εξομολογούνται κάθε είδος ενοχής σε παρουσιαστές και ψυχολόγους και μεταμελούν για διάφορες πράξεις τους, είτε οδηγημένοι στο άλλο άκρο αλληλοβρίζονται.

Όσο αφορά τις μετάνοιες, είναι γνωστό πως οι περισσότεροι πολέμιοι του Χριστιανισμού έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Υπερασπίζονται πολύ χειρότερες θέσεις από αυτές για τις οποίες βρίσκουν πρόφαση να «κατηγορούν» τον Χριστιανισμό για να δημιουργούν εντυπώσεις. Στην προκειμένη περίπτωση, είναι άξιο μεγάλης προσοχής, το ότι οι κακοθελητές τολμούν ως δήθεν «απομυθοποιητές» να κατηγορούν για αυτοεξευτελισμούς τον Χριστιανισμό όταν η συμμαχία τους με τον παγανισμό επιφέρει την αποδοχή αυτομαστιγώσεων π.χ. ναός της Άρτεμης εις την Σπάρτη και στην Έφεσο, αλλά και ανθρωποθυσιών. Μάλλον κατά τις απαίσιες ανθρωποθυσίες, οι οπαδοί του Μιχάλη Καλόπουλου δεν βλέπουν αυτο-εξευτελισμούς διότι εκεί σε σκοτώνει ο ιερέας της παγανιστικής θρησκείας και δεν αυτοκτονεί κανείς μόνος του, ακολουθώντας φαίνεται τις προτροπές του Υ.Σ.Ε.Ε. για ευθανασία, αν και τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν όχι μόνο εις τα αυτομαστιγώματα των νεανίων, αλλά και στον αυτοευνουχισμό των λατρών του θεού Άττι και της θεάς Κυβέλλης, την οποία προσκυνούσε και ο μεγάλος φιλόσοφος του νεοπλατωνισμού Πρόκλος.

Μα εκτός αυτών, οι «καλοθελητές» ενώ «σκανδαλίζονται» με χριστιανικές πρακτικές, δεν κάνουν ποτέ λόγο για τους όσους εξευτελισμούς επιφέρει ο αθεϊστικός τρόπος ύπαρξης του ανθρώπου, με στόχο πότε την δόξα (χρήμα - επιτυχία), πότε την έπαρση (τηλεθέαση) και πότε την διασκέδαση (μέθυσοι Διονύσου).

Αριστερά: Καλήφωνος Ελληνίδα τραγουδίστρια, ξαπλώνει εις το πάτωμα της σκηνής, κατά την διάρκεια της εξεταστικής της ακρόασης από επιτροπή δασκάλων καλλιτεχνίας. (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Ant1, Fame Story, 23/01/2005)

Μέσο & δεξιά: Παίχτριες του «Big Brother» παλεύουν μέσα στις λάσπες προς τέρψιν των τηλεθεατών, με την ελπίδα ενός καλύτερα οικονομικά επίγειου αύριο. (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Ant1, Big Brother, 08/11/2005)

Σε αυτή την περίπτωση «επικύψεων» προς το κοινό ή προς την εξεταστική επιτροπή, και δηλαδή προς «χάριν γοητείας» θνητών ή εις τις λασπομαχίες, δεν υπάρχει κανείς αυτοεξευτελισμός του τραγουδιστή ή των παιχτριών για την ομάδα του Μ.Καλόπουλου, όταν αντιθέτως επικύψεις θνητών προς τον Θεό οδηγούν αναγκαστικά σ’ αυτόν «...ρυθμικές επικύψεις (μετάνοιες) ...και κάθε λογής αυτοεξευτελισμών χάριν σωτηρίας. »

«ΘΕΟΣ ΕΡΩΤΑΣ» ΚΑΙ ΕΥΤΕΛΙΣΜΟΙ

Άνω,: Τυφλοί, δεμένοι χειροπόδαρα περιμένουν περιποίηση από την αφέντρα τους (Πηγή Φώτο: Λογοκριμένη)

Κάτω: Σε θέση άλογου ζώου με αμφίεση ίππου, σεξομανείς επιδίδονται σε παραλογισμούς σκλαβιάς. Στην άκρη δεξιά διαφήμιση παπουτσιών με «πέταλα» Κατόπιν ο παγανισμός έχει το θράσος να υποστηρίζει πως οι θεοί του «ελευθερώνουν» τον άνθρωπο από τον «Χριστιανισμό». (Πηγή Φώτο: Λογοκριμένη)

Αριστερά: Αγνώστου ορισμού «ερωτικό παίγνιο» κατά το οποίο η μία «παρτεναίρ» - συντρόφισσα παριστάνει το άλογο της αλογίας με σέλα, παρωπίδες και χαλινάρι στο στόμα και η άλλη την «ιππέα» του.

Δεξιά: Οι μονόφθαλμες κατηγορίες των νεοπαγανιστών περί «.. μετανοιών που αυτοεξευτελίζουν»

Οι νεοπαγανιστές και άθεοι εκτελούν χρέη μονόφθαλμων Πολύφημων κατήγορων του Χριστιανισμού. Οι πιστοί του Χριστιανισμού κατηγορούνται για ευτελισμούς, αλλά για να εκφράσουν αυτοί την κατηγορία οι συνήγοροι κατήγοροι έχουν κλείσει το άλλο τους μάτι «πονηρά» στο θεό των πρώτων, τον «Έρωτα», και οι δεύτεροι στους «ελεύθερους» ερωτευμένους σεξιστές εις τους οποίος ανήκουν. Βασικά όμως και οι δύο έχουν χαθεί μέσα σε ένα κυκεώνα ανελεύθερων παθών, όπου πολλοί από δαύτους πέφτουν σε εξευτελιστικές πορνικές μιαρότητες κυνηγώντας την ηδονή και απορρίπτοντας την ιερή τεκνογονία. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι ουρολάγνοι και οι κοπρολάγνοι, οι οποίοι για να «βρουν» μέθεξη από τον «θεό» έρωτα, είτε οικιοθελώς, είτε δια της βίας (βλέπε σεξουαλικές διαστροφές με αφέντη ή αφέντρα και δούλο ή σκλάβα αντίστοιχα), οδηγούνται σε πόση ούρων και κατάποση κοπράνων του ετέρου μέλους της «σχέσης» που εκτελεί τα χρέη του «βασανιστή» σώματος και ψυχής, εις απόλαυση γενετησίας διαστροφής. Άλλοι δεμένοι χειροπόδαρα «τρώνε το ξύλο της χρονιάς τους» ακόμη και πάνω σε σταυρούς (του Μαρτυρίου του Ιησού) ή σε χιαστούς (του Αγίου Ανδρέα), ενώ άλλοι φιμώνονται, φορούν ρούχα εις ομοίωση άλογων ζώων και υπακούν σε κάθε εντολή του αφέντη ή της αφέντρας, γινόμενοι περίγελοι από τρίτους. Και όλα αυτά στην δημόσια θέα του διαδικτύου, όπου ο «θεός» τους έχει απλώσει τα ανηλεή πλοκάμια του.

Αριστερά: Δεμένη ή δεμένος χειροπόδαρα και ντυμένος καρναβαλίστικα ως οικιακό, άνευ λογικής, ζώο περιμένει υπομονετικά την «ικανοποίηση» από τον «οικοδεσπότη» που προφανώς του αρέσει η ιδέα της αρχαίας κτηνοβασίας, με οικιακό ζώο αντί για κατσίκα. (Πηγή Φώτο: Λογοκριμένη)

Μέσο: Σκλαβωμένος στο πάθος δέχεται τον ρόλο του ψημένου πάνω από τα «κάρβουνα». (Πηγή Φώτο: Λογοκριμένη)

Δεξιά: Δεμένη χειροπόδαρα και φιμωμένη από το πάθος της, παραμένει άλαλη και περιμένει τις συνέπειες. (Πηγή Φώτο: Λογοκριμένη)

Αριστερά: Παθιασμένος άνδρας στην σεξουαλική αυνανιστική ικανοποίηση δέχεται να φωτογραφηθεί γυμνός δηλώνοντας πως είναι σκλάβος της αφέντρας του και θεάς του «Goddess» με το όνομα «Lorena». (Πηγή Φώτο: Λογοκριμένη)

Μέσο: Ο μελλοντικός εραστής (;) σκλάβος νυν, μεταμφιεσμένος καρναβαλικά ως Αιγύπτιος δούλος εξυπηρετεί τις θεές του (που σε πολλές περιπτώσεις φέρουν αρχαία ονόματα θεοτήτων ή γνωστών μαγισσών του μεσαίωνα). Πολλοί από δαύτους υπογράφουν συμβόλαια εις τα οποία επί τη παρουσία μαρτύρων δέχονται οιονδήποτε εξευτελισμό και βασανιστήριο από τις θεές και μάγισσες τους. (Πηγή Φώτο: Λογοκριμένη)

Δεξιά: Σκλάβος στην θεά («Goddess») (Πηγή Φώτο: Λογοκριμένη)

Αριστερά: Η ερωτική φαντασίωση των πιστών του Πανός γίνεται σήμερα πραγματικότητα, ακόμη και για όσους δεν κατοικούν στην εξοχή. Η τεχνολογία και η τεχνογνωσία τους παρέχει φουσκωτές κατσίκες για να εφαρμόζουν την «θρησκευτικότητά» τους που είναι «ανώτερη» των απαγορευμένων κτηνοβασιών της Βίβλου και του Θεού. Το προϊόν αυτό πωλείται σε μαγαζιά «Sex Shop» του εξωτερικού που κινούνται στο χώρο των διαδικτυακών πωλήσεων. (Πηγή Φώτο: Λογοκριμένη)

Δεξιά: Ιδίως σήμερα μετά τον τεχνολογικό, αλλά όχι πνευματικό εις τους Ορθόδοξους, μεσαίωνα, ο άνθρωπος «ελευθερώθηκε σωματικά» κατά τον κοινωνιολόγο Χρήστο Πατσό και άλλους διαφωτιστές, και διαχειρίζεται το σώμα του όπως θέλει, χωρίς να υπολογίζει την Χριστιανική «θρησκεία». Δεν συμφέρει να φανερώσουν οι διαφωτιστές πως δεν υπολογίζεται μήτε η λογική, εφόσον ο διαφωτισμός περνιέται για κατ’ εξοχήν ορθολογισμός (σάπιος όμως στην βάση του). Ο σεξουαλισμός από αναπαραγωγή και επιτρεπόμενο ελεγχόμενο πάθος μέσα στα πλαίσια του γάμου ενός ζευγαριού δύο ατόμων αντιθέτου φύλου με στόχο και την τεκνογονία, μετατρέπεται σε βλακώδη ακολασία προς τέρψη αυνανιστική, όπου γυναίκες και άνδρες συνουσιάζονται με κατσίκες, άλογα, βόδια, ελέφαντες κ.λ.π. και όλα αυτά δια μέσω του εμπορίου παραχωρούνται σε παθιασμένους ακολούθους της ελληνικής μυθολογίας. (Πηγή Φώτο: Λογοκριμένη)

Αριστερά: Ο ελληνικός παγανιστικός «διαφωτισμός» πουλά και σήμερα. Ιστοχώροι όπου διαφημίζονται κτηνοβασίες γυναικών με άλογα, τα τελευταία μετατρέπονται σε Κενταύρους, για να «δείχνει το πράμα πιο ωραίο» και να εξάπτεται ή να εξαπατάται το άτομο από την φαντασία. (Πηγή Φώτο: Λογοκριμένη)

Δεξιά: Απαγωγή της Δηιάνειρας σε πίνακα (Πηγή: Περιοδικό Crypto, τεύχος 1, άρθρο «Κένταυροι, υπήρξαν πραγματικά;», Κωνσταντίνος Τσοπάνης, Δρ. Ιστορίας και Φιλοσοφίας των Θρησκευμάτων, σελίδα 29)

Οι πιστοί «αυτοεξευτελίζονται», έτσι το αντιλαμβάνονται οι «ερευνητές» του παγανισμού, για χάρη σωτηρίας, δηλαδή αιώνιας ζωής. Αυτοί όμως με όλα αυτά τα κακο-παραμυθένια άρθρα τους, χάρη ποιού εξευτελίζονται σαν λέγουν τόσα ψέματα κλείνοντας το δεξί τους μάτι στον έρωτα-σεξ που πρεσβεύουν και τους πιστούς τους; Του Μαμωνά; (Κατά Ματθαίον, Κεφ. Στ΄ «24 Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει· οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ.»). Δεν βλέπουν πως (Κατά Ματθαίον, Κεφ. Στ΄ «19 Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσιν καὶ κλέπτουσιν· 20 θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· 21 ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρός ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν»);

Η ΠΛΗΡΗ ΕΝΑΝΤΙΩΣΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ & ΟΙ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΙ

Βίντεο. Μέγεθος: 280 Kb - Διάρκεια: 52΄΄. Στο βίντεο παρουσιάζονται όσα περίπου περιγράφονται άνωθι με εικόνες και δηλαδή συγκρότημα μουσικής, πιθανόν Heavy Metal, που αποτελείται επί το πλείστον από αλλοδαπές γυναίκες επιδίδεται σε «σατανικές» και ουρολατρικές «τελετές» επί σκηνής. Στην πρώτη φωτογραφία (αρίθμηση από άνω αριστερά προς τα δεξιά) η μία τραγουδίστρια τοποθετείται ανάστροφα κάτω από μία άλλη που ουρεί και δέχεται τα απόβλητα στο στόμα της ενώ αποδίδει χαιρετισμό στον Σατανά (κόκκινο βέλος δεξιά). Στην δεύτερη φωτογραφία και ενώ μόλις έχει γεμίσει την στοματική της κοιλότητα με ούρα, προσέρχεται ο κιθαρίστας του συγκροτήματος και πίνει και αυτός λίγο από τον «μαγικό ζωμό» ή το «αγίασμα» - μίασμα τους (κόκκινο βέλος). Στην φωτογραφία τρία προσέρχεται ακόμη μία, ημίγυμνη, τραγουδίστρια και «μυείται» των «θνητών μυστηρίων» και της «θνητής ευχαριστίας». [Ο Χριστός μας έδωσε το αίμα Του. Εις αντιπαράθεση εδώ οι σατανιστές δίδουν ο εις στον άλλο τα σωματικά απόβλητά τους]. Στην φωτογραφία τέσσερα, η τραγουδίστρια - μέλος του συγκροτήματος που έχει τα ούρα ακόμη στο στόμα της (κόκκινο βέλος), ξεφυσώντας ραντίζει με το «μίασμα» το ξέφρενο πλήθος που βρίσκεται κάτω από την σκηνή. Με κίτρινο βέλος διακρίνεται το λεπτό νέφος των ούρων που εξέρχεται με πίεση από την στοματική της κοιλότητα. Το πλήθος έχει συμμετάσχει εις τον σατανιστικό «αγιασμό» - μιασμό της «νέας σχολικής - μουσικής χρονιάς». (Πηγή: Λογοκριμένη)

ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ & ΕΥΤΕΛΙΣΜΟΙ

Αριστερά, Μέσο και Μέσο Δεξιά: Βίντεο. Μέγεθος: 360 Kb - Διάρκεια: 52΄΄. Right this is Reptile Skill, or "Wizard Skill". Rpetile Skill is magical (Αυτό είναι το στυλ του ερπετού ή το στυλ του Μάγου. Το Στυλ του Ερπετού είναι μαγικό. (Πηγή: Discovery Channel, Shaolin Kung Fu, Διαδίκτυο)

Δεξιά: «Απαγόρευσις της σωματικής περιποιήσεως και ασκήσεως» έρχεται με τον Χριστιανισμό κατά τον νεοπαγανιστή Π. Μαρίνη (Πηγή: Παναγιώτης Μαρίνης, Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 109, ένθετο «Θα αναγνωρισθεί επίσημα η Αρχαία Ελληνική Θρησκεία;», σελ. 12)

Οι παγανιστές δεν «αντέχουν» να βλέπουν Χριστιανούς στα σκαλοπάτια της Παναγίας της Τήνου. Είναι «εξευτελισμός». Γι’ αυτούς όμως ο παγανιστικός αθλητισμός των πολεμικών Μοναχών Shaolin της Ανατολής, τι μπορεί να είναι, όταν ο άνθρωπος παριστάνει το «Στυλ του Ερπετού», δεδομένου ότι και θεωρίες περί της επιρροής των ανατολικών αυτών τεχνών από το ελληνικό παγκράτιο, έχουν ακουστεί από τον νεοπαγανιστικό χώρο, ενώ ο αθλητισμός τυχαίνει υπεράσπισης σε όλες του τις εκφάνσεις;

ΣΥΜΒΟΥΛΗ - ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Δεξιά: Κατασκευασμένος σκελετός Κένταυρου, για διδακτικούς σκοπούς (ενάντια στο πίστευε και μη ερεύνα) μέσα σε προθήκη βιβλιοθήκης πανεπιστημίου. (Πηγή Φώτο: http://web.utk.edu/~blyons/centaur.html)

Α΄ Προς Κορινθίους, Κεφ. Στ΄ «9 ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι; μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται 10 οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι.»

ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ ΤΑ CD ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ

(Κατά: Ομάδας «Γυναίκες στην Εκπαίδευση»)

«Γενοκτονία οι αμβλώσεις»

Αντιδράσεις για εκπαιδευτικό CD-RΟΜ που διδάσκει τον... Μεσαίωνα

ΜΑΡΘΑ ΚΑΙΤΑΝΙΔΗ

«Με το πρόσχημα της ποιότητας ζωής, ο Χίτλερ έστειλε στον θάνατο 300.000 Γερμανούς με μόνο μειονέκτημα κάποια δυσμορφία, πολύ πριν στείλει τα 6 εκατομμύρια Εβραίων. Με τη νομιμοποίηση των εκτρώσεων επισημοποιείται πια η οργανωμένη γενοκτονία...»: «Σχολιάστε γραπτά».

Παραπέμπει σε αντιλήψεις του... Μεσαίωνα η παραπάνω ερώτηση-τεστ που περιέχεται σε εκπαιδευτικό CD-ROM, το οποίο έχει διατεθεί σε 1.303 Λύκεια της χώρας. Το συγκεκριμένο υλικό έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις από εκπαιδευτικούς για τα σχόλια, τα βίντεο και τις εικόνες. «Έχουμε σκοπό να φτάσουμε αυτήν την ιστορία πολύ μακριά», δηλώνει στα «NEA» το μέλος της Ομάδας «Γυναίκες στην Εκπαίδευση» και επίκουρoς καθηγήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής Θεσσαλονίκης του ΑΠΘ (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), κ. Ελένη Χοντολίδου.

H Ομάδα «Γυναίκες στην Εκπαίδευση», που έχουν έδρα τη Θεσσαλονίκη, έχει ήδη στείλει δύο επιστολές στην υπουργό Παιδείας. Στην πρώτη ζητούν εξηγήσεις για τη διαδικασία αξιολόγησης του συγκεκριμένου υλικού, ενώ στη δεύτερη, ουσιαστικά, απαιτούν την απόσυρση του CD-ROM από τις σχολικές αίθουσες.

«Γνωρίζουμε πλέον πολύ καλά πως στην εποχή μας τα παιδιά έχουν σεξουαλική επαφή. Αντί λοιπόν να ενταχθεί μάθημα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, ώστε να προλαμβάνονται οι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, δημιουργούν στις μαθήτριες ενοχές. Κι όλα αυτά τη στιγμή που η άμβλωση είναι νομικά κατοχυρωμένη», συμπληρώνει η κ. Χοντολίδου.

Το CD-ROM, που είναι παραγωγή του υπουργείου Παιδείας και του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, έχει τίτλο «Θέματα Χριστιανικής Ηθικής» και αποτελείται από 4 ενότητες: Ναρκωτικά, AIDS, Κακοποίηση - παραμέληση παιδιών και Εκτρώσεις. Το συγκεκριμένο υλικό είναι στη διάθεση των θεολόγων της Γ΄ τάξης Ενιαίου Λυκείου, οι οποίοι και αποφασίζουν αν θα το αξιοποιήσουν ή όχι κατά τη διάρκεια του μαθήματος.

H άποψη των κατασκευαστών του CD-ROM για τις εκτρώσεις δεν αφήνει χώρο για καμία αμφισβήτηση: η έκτρωση είναι φόνος, που παίρνει μάλιστα διαστάσεις... γενοκτονίας! Και ενώ οι επιστημονικές αναφορές «συμπυκνώνονται» σε ένα μικρό απόσπασμα του όρκου του Ιπποκράτη - «... ούτε σε γυναίκα θα δώσω εκτρωτικό φάρμακο» - και στις ενδείξεις συγκεκριμένων φαρμάκων που διακόπτουν την εγκυμοσύνη, τα αποσπάσματα των Αγίων δεν αφήνουν χώρο για «παρερμηνεία» από τους μαθητές: η άμβλωση είναι αμάρτημα.

H «σιωπηλή κραυγή», βίντεο του 1976 που περιγράφει τη διαδικασία της άμβλωσης και έχει αμφισβητηθεί από πληθώρα ιατρών, συμπεριλαμβάνεται επίσης στα περιεχόμενα του συγκεκριμένου CD-ROM.

Για το AIDS

H ενημέρωση είναι ένα από τα όπλα για την καταπολέμηση του AIDS, όπως όμως εκτιμούν οι κατασκευαστές του CD-ROM, τελικά δεν φτάνει μόνο αυτό.

H «λύση» που οι ίδιοι προτείνουν είναι να «... αγαπάμε τον άνθρωπο-εικόνα του Θεού, όχι τον άνθρωπο-ερωτικό αντικείμενο. Επιπλέον, στο ίδιο CD-ROM περιέχεται και ένα κείμενο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, κ. Χριστόδουλου, που κατακρίνει τον «πανσεξουαλισμό» και τονίζει την αναγκαιότητα της παραδοσιακής οικογένειας.

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ , 10/02/2005 , Σελ.: N15, Κωδικός άρθρου: A18162N151, ID: 453435

Μυθοπλάστες: Ομάδας «Γυναίκες στην Εκπαίδευση» και υποστηρικτές «αμερόληπτοι» και «πληροφορημένοι» δημοσιογράφοι.

Απάντηση: Ο Σεβασμός της ανθρώπινης ζωής και οι κίνδυνοι που την απειλούν», που διακινήθηκε στον χώρο της ελληνικής παιδείας, θεωρήθηκε και βαπτίσθηκε από μερικούς «προοδευτικούς» και «μοντέρνους» εκπαιδευτικούς και δημοσιογράφους, ως «Μεσαιωνικό», επειδή μιλούσε για μεθόδους προφύλαξης διαφορετικές από εκείνες του άκρατου σεξουαλισμού. Έτσι λοιπόν:

α) Αν ο όρος «Μεσαιωνικός», υποδηλώνει την περιφρόνηση των επιστημών, τότε θα πρέπει να γνωρίζουν, πως οι δικές τους «προφυλάξεις» δεν είναι επιστημονικές κατά την ουσία, εφόσον αντιτίθεται εις την λογική (μοναδικά ανθρώπινη) & αληθή (επιστημονική) χρήση του αναπαραγωγικού συστήματος, η οποία δεν είναι άλλη από την τεκνογονία. Από κει και έπειτα, όλες οι υπόλοιπες χρήσεις ενέχουν αναγκαστικά τον κίνδυνο των παρεκτροπών, μέσα εις τις οποίες ανήκει και η άμβλωση.

β) Αν πάλι ο όρος «Μεσαιωνικός» υποδηλώνει τα εγκλήματα της Παπικής Λατινικής Ιεράς Εξετάσεως κατά των ανθρώπων της Δύσεως, τότε θα πρέπει να γνωρίζουν, πως το συνεχιζόμενο έγκλημα των αμβλώσεων, το οποίο εφόσον βαπτίζεται «νόμιμο δικαίωμα», επάγει το πρωτοφανές τύλιγμα του ηθικού προβλήματος ανάλογα με το σχετικό νομικό καθεστώς του κάθε κράτους, ξεπερνά σε βαρύτητα, οποιαδήποτε «Ιερά Εξέταση», οποιασδήποτε αιρέσεως, ακόμη και αν υπολογίσει κανείς μόνο αυτά τα ελάχιστα χρόνια που εφαρμόζεται συστηματικά, μόνο σε ένα σημερινό κράτος.

...που παίρνει μάλιστα διαστάσεις... γενοκτονίας!

Τις έχει προ πολλού ξεπεράσει:

ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ Η.Π.Α.

40 Εκατομμύρια αμβλώσεις από το 1973

4.000 αμβλώσεις κάθε μέρα

AGI - Alan Guttmacher Institute (Planned Parenthood)

CDC - Centers for Disease Control

NRLC - National Right To Life Committee

CIRTL - Central Illinois Right To Life (1)

...οι επιστημονικές αναφορές «συμπυκνώνονται» σε ένα μικρό απόσπασμα του όρκου του Ιπποκράτη...

Κίνδυνοι που περιτριγυρίζουν την σωματική υγεία της γυναίκας που υποβάλλεται σε έκτρωση:

01. Διάτρηση της μήτρας

02. Ρήξη τραχήλου

03. Εμφάνιση προδρομικού πλακούντα

04. Μελλοντική εξωμήτρια κύηση

05. Ενδομητρίτιδα

06. Ενδοτραχηλίτιδα

07. Πυελική φλεγμονή

08. Δευτεροπαθή αμηνόρροια ή στείρωση

09. Ενδομήτριες συμφύσεις

10. Ανεπάρκεια εσωτερικού τραχηλικού στομίου

11. Αυξημένη περιγεννητική νοσηρότητα και θνησιμότητα

12. Καθ’ έξιν αποβολές

13. Πρώιμοι τοκετοί

14. Καρκίνος του μαστού

Μελέτες έδειξαν ότι ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού διπλασιάζεται για τις γυναίκες που κάνουν έκτρωση στην πρώτη εγκυμοσύνη και πολλαπλασιάζεται με δύο ή περισσότερες εκτρώσεις. Ο αυξημένος κίνδυνος καρκίνου του μαστού, αν και έχει τεκμηριωθεί καλά, δεν αποκαλύπτεται συνήθως στις γυναίκες που επιζητούν την έκτρωση.

«Υπάρχει πραγματικός κίνδυνος όσον αφορά την έκτρωση και τον καρκίνο του μαστού και ο κόσμος θα πρέπει να γνωρίζει τον κίνδυνο όταν αποφασίζει για μια έκτρωση ώστε να παίρνει την απόφαση με πλήρη γνώση.» (2) Οι επιπτώσεις της έκτρωσης στην ψυχική υγεία της γυναίκας έχουν ενταχθεί σε ειδική κατηγορία της μετατραυματικής αγχώδους διαταραχής, το «μετεκτρωτικό σύνδρομο»:

44% παρουσιάζουν νευρικές διαταραχές

36% διαταραχές ύπνου

30% - 50% προβλήματα στη σεξουαλική ζωή

25% Επισκέπτονται ψυχίατρο - 60% αναφέρουν ιδεασμό αυτοκτονίας, το 28% από αυτές επιχειρεί αυτοκτονία

Τώρα αν σκεφτεί ο καθείς πως το σύνολο των γυναικών που κάνει άμβλωση, δεν μπορεί να είναι συνειδητά Ορθόδοξο, ανακαλύπτει σαφώς πως «ενοχές» (βλέπε ιδεασμούς αυτοκτονίας και απόπειρες), υπάρχουν εκτός Χριστιανισμού, με συνέπεια οι φόβοι πίσω από τους οποίους κινούνται οι «διαφωτιστές», να είναι πέρα για πέρα πλασματικοί.

Οι «διαφωτιστές» δημοσιογράφοι, γύρω από το θέμα της ζωής, αντιδρούν σε μαχητικά CD, αφήνοντας να εννοηθεί πως με «αποσπάσματα Αγίων» δεν μπορεί να ορίσει κανείς την άμβλωση ως αμάρτημα ή έγκλημα. Τα «αποσπάσματα των Αγίων» είναι «Μεσαίωνας» και «δεν είναι αρκετά». Οι δε «διαφωτιστές φιλόσοφοι» από την δική τους πλευρά, αφήνουν να εννοηθεί πως η ηθική και η λογική είναι θέμα νόμου, δηλαδή παρανομίας και νομιμότητας. Ότι προστατεύει ο νόμος (3) είναι «ηθικό και λογικό» γι’ αυτούς και δεν πρέπει να δημιουργεί ενοχές στους έννομους πολίτες. Με άλλα λόγια αν ο νόμος δεν απαγορεύει την ανθρωποφαγία, και δεν την απαγορεύει, τότε η ανθρωποφαγία δεν είναι «κακό» και ας μην αποφεύγεται ή να μην διδάσκεται η αποφυγή της εφόσον νόμιμη!

Όμως ευτυχώς, υπάρχουν πολλά ιστορικά παραδείγματα στα οποία μπορεί να ανατρέξει κανείς για να αποδείξει στους πρώτους, πως δεν είναι μόνο (4) οι Άγιοι που καταφέρονται ενάντια εις την άμβλωση, χαρακτηρίζοντάς την έγκλημα και τους συμμετέχοντες σε αυτήν εγκληματίες, όπως επίσης μπορεί να λεχθεί στους δεύτερους ότι ο νόμος δεν μπορεί να αποτελεί την λογική και την ηθική των ανθρώπων, διότι όχι μόνο είναι σχετικός με το ήθος και την λογική «του εκάστοτε νομοθέτη» αλλά και διότι ξεχνούν να διευκρινίσουν, πως όταν μια πράξη θεωρείται νόμιμη, δεν ανάγει τον εαυτό της σε ανάγκη, δηλαδή ναι μεν απαγορεύεται το παράνομο αλλά δεν είναι ανάγκη να πράττεις όλες τις πράξεις που χαρακτηρίζονται νόμιμες. Ο νόμος ορίζει την ελευθερία των κινήσεων του πολίτη, δεν την προτρέπει ούτε την εξαναγκάζει. Με άλλα λόγια μπορεί η άμβλωση να μην είναι σήμερα παράνομη, αλλά και ούτε η μη άμβλωση είναι. Γι’ αυτό ο νόμος δεν έχει να κάνει με την ηθική διαπαιδαγώγηση. Εξάλλου αυτό είναι πρόσχημα. Όταν κάποτε οι αμβλώσεις ήσαν παράνομες, το ίδιο τις ακολουθούσαν οι άνθρωποι.

...δημιουργούν στις μαθήτριες ενοχές...

Είναι ποτέ δυνατό η υποκρισία να φτάνει εις τον πλήρη στρουθοκαμηλισμό; Όταν οι «διαφωτίστριες» μαλώνουν τα παιδιά τους δεν τους δημιουργούν ενοχές; τόσα πράγματα δεν δημιουργούν στην ζωή και στους ανθρώπους ενοχές; Στα συναισθήματα «κολλήσανε;». Τα αποκεφαλισμένα παιδιά δεν ενοχλούν πλέον κανέναν;

Όμως η υποκρισία πάει ακόμη πιο βαθειά εφόσον ενοχές σημαίνει τετελεσμένα γεγονότα από τις λεγόμενες μεθόδους «πρόληψης»: «Η χρήση επείγουσας αντισύλληψης τα τελευταία χρόνια σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες συμβάλλει στη μείωση των αμβλώσεων στην Ευρώπη. Πρόκειται για το RU-486, φάρμακο που περιέχει μεφιπρεστόνη και προκαλεί αποβολή σε κύηση μέχρι οκτώ εβδομάδων, χωρίς στη συνέχεια να χρειαστεί απόξεση.» (5). Οι αντιτιθέμενοι «διαφωτιστές» στον «μεσαίωνα» της πληροφόρησης κατά των «νόμιμων αμβλώσεων», ανησυχούν για τις ενοχές που μπορεί να δημιουργηθούν εις τις μαθήτριες, αν η άμβλωση θεωρηθεί από αυτές αμαρτία, λες και εκτός Χριστιανισμού δεν υπάρχουν ενοχές. Όμως και το κάπνισμα, εκτός του είναι αμαρτία, είναι νόμιμο και μπορεί να οδηγήσει τον καπνιστή σε ενοχές για τις βλάβες (καρκίνος) κατά του σώματος του ιδίου ή των παθητικών καπνιστών συνανθρώπων του (6).

Ανάλογα με τους αντίπαλους του «μεσαίωνα», σκέφτονται και οι ιμπεριαλιστές στρατηγοί. Δεν θέλουν να δημιουργούν «ενοχές» στους στρατιώτες τους και καλλιεργούν μύθους περί «δικαίου», «νόμιμης προληπτικής επίθεσης» και «χειρουργικών χτυπημάτων», άνευ παράπλευρων απωλειών. Ο αντίπαλος θεωρείται είτε «απάνθρωπος - κακός», είτε «υπάνθρωπος - μη άνθρωπος», ποτέ όμως άνθρωπος και εις τις χειρότερες των περιπτώσεων, δεν του αναγνωρίζεται κανένα δικαίωμα ούτως ώστε να «αποκεφαλίζεται» «δίχως τύψεις» από τους δημίους που «ζουν καλά» και οι υπερασπιστές τους «καλύτερα».

Επιστήμη δίχως ηθική δεν διαφέρει από λεωφορείο δίχως οδηγό.

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

α) Ένα νομικό στοιχείο: «Καμιά έγκυος γυναίκα που πέθανε να μη θάπτεται, αν προηγουμένως δεν έχει αφαιρεθεί το έμβρυο από το σώμα της· όποιος πράξει διαφορετικά, πρέπει να θεωρείται δολοφόνος», 715 π.Χ. Νούμας Πομπίλιος (Numa Pompilius), δεύτερος, σύμφωνα με την μυθολογία, βασιλιάς της Ρώμης μετά τον Ρωμύλο. Αυτό υπήρξε η αρχή της καισαρικής τομής (sectio caesarea) (7).

Η «μητέρα» ίσως να επιτρέπονταν και τότε να θανατώνει το «παιδί της» μέσα στην μήτρα της. Άλλοι, απαγορεύονταν να το αφήσουν να πεθάνει μέσα της, και αν το έκαναν, εξομοιώνονταν με δολοφόνους. Κανείς σήμερα δεν μπορεί να αρνηθεί την ωφέλεια ύπαρξης που προέκυψε (Καισαρική μέθοδος) από αυτόν τον «προ-Μεσαιωνικό» νόμο.

β) Ένα ιατρικό στοιχείο, μια άποψη του ίσως γνωστότερου ιατρού της ύστερης ελληνικής αρχαιότητας, του Γαληνού: «Επίσης ποτέ δεν θα αποφάσιζα να κάνω μνεία των ερωτικών ποτών, των μέσων που δημιουργούν έκσταση, ακόμη και αν είχα στην διάθεσή μου πλούσια πείρα σχετικά με αυτά· πολύ λιγότερο (θα έκανα μνεία) των φαρμάκων που προκαλούν νόσους, για τα οποία υποστηρίζεται γελοιωδώς ότι έχουν την ιδιότητα να επιφέρουν σύγχυση στην κρίση των αντιπάλων, να προκαλούν αποβολή, να εμποδίζουν την σύλληψη και τα παρόμοια. Για ένα μέρος από τα μέσα αυτά δεν είναι δυνατό να γίνει γνωστή η επίδρασή τους με την εμπειρία, ενώ το άλλο μέρος, για το οποίο αυτό θα ήταν δυνατόν, θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των ασθενών. Γι’ αυτό απορώ, πως κάποιος, στο όνομα όλων των θεών, με λογική σκέψη μπορεί να φτάσει σ’ αυτό το σημείο, να γράψει τέτοια φάρμακα» (Γαληνός, Περί κράσεως και δυνάμεως των απλών φαρμάκων 10,1 [XII 251, 9-252, 5Κ.]) (8)

Αν σκεφτεί κανείς πως κόμμα στην Ολλανδία ζητά ελεύθερο σεξ στα 12 [έννομη παιδοφιλία], όπως επίσης και την ελευθερία στην κτηνοβασία (9), τότε μπορεί να περιμένει στο μέλλον περισσότερη υποστήριξη προς την άποψη που θεωρεί τις γυναίκες από την μια «ανώριμες» να κυοφορήσουν, αλλά από την άλλη «ώριμες» για να χρησιμοποιηθούν σεξουαλικά ακόμη και με οργανισμούς εντελώς διαφορετικού είδους (ζώα). Η αντιφατική πλάνη της ηδονικής σχολής σε όλο της το μεγαλείο.

ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ

Σε σελίδα της Ολλανδικής οργάνωσης Women on Waves (10), που χρησιμοποιεί καράβι ώστε να μπορεί να πραγματοποιεί αμβλώσεις σε διεθνή χωρικά ύδατα αποφεύγοντας τα νομικά κωλύματα στις χώρες όπου αυτή απαγορεύεται, διαφημίζονται μπλουζίτσες με το σύνθημα «έκανα άμβλωση», και την απεικόνιση ενός κόκκινου κύκλου

Αριστερά, και Μέσο Αριστερά: «Έκανα έκτρωση» αναγράφεται στην πρόσοψη του ενδύματος, ενώ στο πίσω μέρος ένας ζωγραφισμένος κόκκινος κύκλος προσπαθεί να «απάλειψη» την φρίκη της αφαίρεσης της ζωής ενός άλλου οργανισμού. (Πηγή Φώτο: http://www.womenonwaves.org/article-1020.427-en.html)

Μέσο δεξιά: Στο οπίσθιο μέρος του ενδύματος που φέρει η γυναίκα αναγράφεται «είμαι ζωντανή», ώστε το έμβρυο να παρουσιάζεται ως κάποιος που μάχεται και αντιπαλεύεται την «επιτυχημένη» επιβίωση της μητέρας. Τεράστιες πλάνες έχουν καταβάλλει τους παθιασμένους. Έχει ξεχάσει η λεγούσα πως είναι «ζωντανή» επειδή ακριβώς η μάνα της την γέννησε και δεν την «πέταξε στα σκουπίδια», και όχι επειδή το δικό της παιδί της θα προσπαθούσε συνειδητά ποτέ να την σκοτώσει. Τα παιδιά δεν έχουν τέτοια κάκιστα πάθη. Μάλιστα η ανόητη παρουσία αυτής της φωτογραφίας είναι στημένη σε μια «κλασσική πόζα» ερωτικής ίσως πρόκλησης, εφόσον ο κόκκινος κύκλος που αναπαριστά την άμβλωση είναι τοποθετημένος πολύ κοντά στα γεννητικά όργανα του «μοντέλου» της φωτογράφησης. Το τέχνασμα τους είναι όχι μόνο απλό αλλά και πονηρότατο, θα έλεγε κανείς διαβολικό. Διότι στηρίζεται στο πάθος του «αντιπάλου». Με άλλα λόγια η έκτρωση συγκαλύπτεται με μια επιπλέον ερωτική πρόκληση που ένεκα αφέλειας και ελαφρού μυαλού, δεν αποκλείεται να οδηγήσει σε μια εκ νέου άμβλωση της αλογίας, εφόσον η τεκνογονία «δεν προβλέπεται» από το αυνανιστικό προσκάλεσμα του «ερωτικού συντρόφου» που έχει αποκοιμηθεί μέσα στο πάθος του και δεν αντιλαμβάνεται τις δικές του ευθύνες. Κανένα παιδί που υπόκεινται σε έκτρωση δεν θα μπορούσε ποτέ να θανατωθεί αν δεν υπήρχε κάποιος άρρεν δότης σπέρματος που να οδηγήσει σε εγκυμοσύνη μια γυναίκα. Οι ευθύνες μοιράζονται ένεκα του «φυσικού νόμου». (Πηγή Φώτο: http://www.womenonwaves.org/article-1020.427-en.html)

Δεξιά: Αν ποτέ οι άνθρωποι αντικαταστήσουν τον «κόκκινο κύκλο» με μια φωτογραφία του είδους στα ρούχα τους, τότε η αφέλεια και η αποχριστιανοποίηση θα «έχει σπάσει όλα τα ταμεία» στην Ευρώπη, ενώ δεν θα υπάρχει μεγάλη διαφορά με τις βρεφοθυσίες των αρχαίων παγανιστών.

Αυτή η συμπεριφορά είναι ενδεικτική των δύο μέτρων και δύο σταθμών που χρησιμοποιούν οι υποστηρικτές των αμβλώσεων. Από τη μια πάντα αντιδρούν και μιλούν για «πρόκληση ενοχών» «προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων» και «τρομοκρατία» όταν παρουσιάζονται φωτογραφίες που δείχνουν την άμβλωση όπως είναι. Από την άλλη προσπαθούν οι ίδιοι να δημιουργήσουν ψευδείς εντυπώσεις, εξωραΐζοντας τη φρικιαστική επέμβαση με μια αφηρημένη απεικόνιση και διαφημίζοντάς την μέσω της αφελέστατης αστικής «μόδας».

Παράρτημα

Η εξομολόγηση ενός γυναικολόγου: Σταματήστε τη σφαγή

Ο ιατρός Στόιαν Αδάσεβιτς είναι ο μοναδικός γυναικολόγος στην Σερβία, ο οποίος δημοσίως ομολόγησε ότι η έκτρωση είναι φόνος, για τον οποίο ευθύνονται τόσο ο ιατρός, όσο και η μητέρα. Μόλις κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Η αγιότης της ζωής», το οποίο είναι μια συλλογή των άρθρων του περί της ενδομητρίου παιδοκτονίας. Το σχόλιο πιο κάτω δεν χρειάζεται επεξήγηση.

«Είμαι ιατρός, γνωρίζω τις πράξεις μου, είμαι ένοχος για όλες τις φρικαλεότητες που έκανα εργαζόμενος ως γυναικολόγος και είμαι υποχρεωμένος να μαρτυρήσω, να αφυπνίσω, να προειδοποιήσω ότι η διακοπή της εγκυμοσύνης ουσιαστικώς είναι φόνος του αγέννητου ανυπεράσπιστου παιδιού. Στα τέλη της δεκαετίας του '80 ενεφανίσθη το υπερηχογράφημα με τη διαγνωστική δυνατότητα και μου έφερε πολλές εκπλήξεις. Είδα το έμβρυο, τους κτύπους της καρδιάς του, τις κινήσεις, το άνοιγμα του στόματός του στα μεγαλύτερα έμβρυα παρατήρησα το «πιπίλισμα» του αντίχειρος, το έμβρυο εσκέπτετο και αισθάνετο, διότι αντέδρα στους βαθείς διαπεραστικούς ήχους, επιταχύνοντας τις κινήσεις του. Και ύστερα από 4-5 λεπτά όσον διαρκεί η άμβλωση, το έμβρυο τούτο, αυτό το ίδιο ανθρώπινο ον, κείται τεμαχισμένο μεταξύ των εργαλείων στο τραπέζι. Προς θλίψη και δυστυχία μου το 1988 έκανα την άμβλωση σε μια προχωρημένη εγκυμοσύνη των 4½ μηνών. Κατά τη διάρκεια αυτής της εγχείρησης, της οποίας τις λεπτομέρειες δεν μπορώ να περιγράψω άνευ ταραχής, φρικιών ανακάλυψα το φονέα εντός μου.
Μια εγχείρηση, η οποία έπρεπε να είναι μια πράξη ρουτίνας, μετατράπηκε σε πραγματικό εφιάλτη.

Τότε συνειδητοποίησα ότι έπραξα φόνο, ότι θανάτωσα τον άνθρωπο. Η γυναίκα αιμορραγεί πολύ, η ζωή της κινδύνευε. Προσευχήθηκα: «Κύριε, βοήθησέ με να σώσω τη γυναίκα και τιμώρησε εμένα!» Έκτοτε ποτέ μου δεν επανέλαβα όμοια πράξη. Έτυχε η νέα μου γνώση να συμπίπτει με την άποψη της Εκκλησίας - ότι το έμβρυο είναι ζωντανό ήδη από τη σύλληψή του, δηλαδή από την στιγμή της γονιμοποίησης του ωαρίου.

Η ενδομήτριος παιδοκτονία είναι πολύ μεγαλύτερη και βαρύτερη αμαρτία από τον απλό φόνο, επειδή το έμβρυο εντός της μήτρας είναι αδύναμο να αμυνθεί, ενώ δεν φταίει για τίποτε.

Ως κοινωνία είμαστε υποχρεωμένοι να προστατεύσουμε το παιδί ιατρικώς, ηθικώς, δικαστικώς και νομικώς, διότι πρέπει να έχει όλα τα δικαιώματα, τα οποία έχει ένας ενήλικας. Τούτο είναι το καθήκον μας προς όλα τα μέλη της κοινωνίας μας».

ΠΕΛΑΓΙΑ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, Νηπιαγωγός, Λευκωσία (11)

Σημειώσεις

01. http://www.abortiontv.com/Misc/AbortionStatistics.htm

02. Leon Bradlow, Ph.D., Διευθυντής του Εργαστηρίου Βιοχημικής Επιδημιολογίας στο Εργαστήριο Αντικαρκινικής Έρευνας Strang-Cornell., Περιοδικό του Εθνικού Αντικαρκινικού Ινστιτούτου, 15 Δεκεμβρίου 1993

03. 1. «…δημιουργούν στις μαθήτριες ενοχές. Κι όλα αυτά τη στιγμή που η άμβλωση είναι νομικά κατοχυρωμένη...»

04. Βλέπε Παράρτημα

05. http://health.in.gr/news/article.asp?lngArticleID=31411

06. Οι καπνίστριες μητέρες αισθάνονται ενοχές. ΛΟΝΔΙΝΟ. Τα μισά παιδιά των οποίων οι μητέρες καπνίζουν τους έχουν ζητήσει να σταματήσουν τη βλαβερή συνήθεια τους, όπως δείχνει μια νέα δημοσκόπηση που διεξήχθη σε 500 καπνίστριες μητέρες. Παράλληλα, όπως προέκυψε από τα στοιχεία, και οι ίδιες οι καπνίστριες αισθάνονται ενοχές στην πλειονότητα τους - σε ποσοστό περίπου 75% - για το γεγονός ότι σπαταλούν χρήματα για την αγορά τσιγάρων τα οποία θα μπορούσαν να διαθέτουν για τα παιδιά τους. Εκτός από τις ενοχές όμως, οι μητέρες που καπνίζουν νιώθουν ανησυχία και σχετικά με τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η συνήθεια τους στην υγεία των παιδιών τους.

Η δημοσκόπηση αυτή που έγινε μέσω του δικτυακού τόπου tickbox.net διεξήχθη στο πλαίσιο της Ημέρας Χωρίς Καπνό και χρηματοδοτήθηκε από μεγάλη φαρμακευτική εταιρεία.

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης, η Ρουθ Μπόσγουορθ από το ανεξάρτητο ίδρυμα κατά του καπνίσματος Quit ανέφερε: «Αποδεικνύεται ότι οι γυναίκες θέτουν άθελα τους την εξάρτησή τους από τη νικοτίνη σε προτεραιότητα σε σχέση με την υγεία των παιδιών τους».

Την ίδια στιγμή, όσο δύσκολο και αν φαίνεται να απαλλαγεί κάποιος από τη βλαβερή συνήθεια του καπνίσματος, ίσως τελικώς μπορεί να το καταφέρει με πολύ απλούς τρόπους, όπως αναφέρουν ειδικοί από το Πανεπιστήμιο του Εξέτερ. Ήπια βάδιση επί πέντε λεπτά ή μερικές εκτάσεις μπορούν να κόψουν την επιθυμία για νικοτίνη, σημειώνουν οι ειδικοί στο έντυπο «Addiction» μετά την ανασκόπηση 12 διαφορετικών ερευνών σχετικά με το κάπνισμα και την άσκηση. Μάλιστα, όπως αναφέρουν οι ερευνητές, ενώ η πιο έντονη άσκηση μπορεί να βοηθήσει ενάντια στο τσιγάρο, δεν φαίνεται να είναι απαραίτητη, αφού και οι πολύ απλές παρεμβάσεις φαίνεται να κάνουν τη διαφορά. (Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Τετάρτη 14 Μαρτίου 2007, σελ. Α 35)

07. Marcellus l. 28 digestorum (d. 11,8.2) [=K.G. Bruns - O.Gradenwitz, Fontes iuris romani antique, τ.1: Leges et negotia, Tubingen 1909 (ανατύπ.: Aalen 1969), σ. 10], Η Ιατρική στην αρχαιότητα, Kurt Pollak, Εκδόσεις Δημ. Ν. Παπαδήμα, σελ. 259

08. Ό.π., σελ. 320

09. http://www.repubblica.it/2006/05/sezioni/esteri/prtito-dei-pedofili/prtito-dei-pedofili/prtito-dei-pedofili.html

10. http://www.womenonwaves.org/article-1020.427-en.html

11. Εφημερίδα ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, 5/11/2005, Κύπρος

Η ΤΕΧΝΗ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΤΟ ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΟ

(Κατά: Δημήτρη Ιατρόπουλου, Σταθμός Alter, απογευματινό δελτίο ειδήσεων, Σάββατο 11 Ιουνίου 2004)

Έντονες αντιδράσεις για τον Ροκ Σατανιστή (Πηγή: Σταθμός Alter, απογευματινό δελτίο ειδήσεων, Σάββατο 11 Ιουνίου 2004)

Βίντεο. Μέγεθος: 134 Kb - Διάρκεια: 1΄1΄΄.

-Η εμφάνιση των εννέα μελών του συγκροτήματος οι οποίοι στις συναυλίες τους φορούν μαύρες στολές και φρικιαστικές μάσκες που θυμίζουν νεκροκεφαλές. Ο Merilyn Manson το 94 έφτασε στο σημείο να σκίσει μια Βίβλο των Μορμόνων επί σκηνής προκαλώντας μεγάλες αντιδράσεις που κορυφώθηκαν, όταν ανακηρύχθηκε σε αιδεσιμότατο της Εκκλησίας του Σατανά. Μέχρι που θα μπορούσε να φτάσει; (δημοσιογράφος)

-Η Τέχνη είναι η σημαντικότερη μορφή συνείδησης του ανθρώπινου πολιτισμού. Είναι και πρέπει να είναι απολύτως ελεύθερη. Η τέχνη από μόνη της απορρίπτει το αντιαισθητικό και το κακόγουστο το χυδαίο ή το προσβλητικό για τις ανθρώπινες αξίες. Δεν χρειάζεται ούτε φρουρούς, ούτε επιτηρητές. Ο καθένας πηγαίνει όπου του ταιριάζει και διαλέγει αυτό που του αναλογεί. Είναι απαράδεκτο για τα κάθε λογής ιερατεία να μπαίνουν στην μέση και να απαγορεύουν ή να επιτρέπουν την ομαλή διεξαγωγή του καλλιτεχνικού φαινόμενου. (Δημήτριος Ιατρόπουλος) (Πηγή: Σταθμός Alter, απογευματινό δελτίο ειδήσεων, Σάββατο 11 Ιουνίου 2004)

Μυθοπλάστης: Δημήτριος Ιατρόπουλος

Απάντηση: Ο Δημήτριος Ιατρόπουλος είναι και αυτός πρεσβευτής της τέχνης, αφού τυγχάνει ποιητής που στολίζει το περιοδικό Ιχώρ σε κάθε τεύχος του είτε με ένα ποίημα, που αρκετές φορές δεν είναι τίποτα άλλα παρά ένα αντιχριστιανικό «ιστορικό» ψέμα, είτε με κάποιο φανταστικό λογοτεχνικό διάλογο, μέσα από τον οποίο κυλάει η νεοπαγανιστική προπαγάνδα κατά προσώπων του Χριστιανισμού.

Εδώ ο σχολιασμός αυτής του της εμφάνισης σε τηλεοπτικό σταθμό έχει να κάνει με ένα απλούστατο φαινόμενο. Να καταδείξει πως οι αντιχριστιανοί νεοπαγανιστές, όταν δρουν εις τα δημόσια μέσα μαζικής ενημέρωσης υπερασπίζονται όχι με παρρησία την δική τους θρησκεία και σεβάσματα, αλλά υπερασπίζονται διαρκώς απρόσωπες αξίες π.χ. πολιτισμός, ποίηση, τέχνη.

Εις το παρόν παράδειγμα ο παρουσιαστής ανακοίνωσε την γενικότερη στάση του συγκροτήματος, δηλαδή ότι φοράνε τα μέλη του μάσκες - νεκροκεφαλές, ότι καίνε την Βίβλο επί σκηνής και ότι έχει ανακηρύξει τον εαυτό ο αρχηγός του, σε αιδεσιμότατο του Διαβόλου. Ο Δ. Ιατρόπουλος δεν λαμβάνει ξεκάθαρα μια θέση, δηλαδή για το αν η εν λόγω «τέχνη» του σκισίματος ιερών βιβλίων επί σκηνής (1) και η εν γένει παρουσίαση του συγκροτήματος είναι θετική ή αρνητική για την ψυχολογία των μετεχόντων εις την συναυλία, παρά εκείνο που κατορθώνει να υποστηρίξει είναι πως:

α. η τέχνη είναι και πρέπει να είναι απολύτως ελεύθερη...

β. Η τέχνη από μόνη της απορρίπτει το αντιαισθητικό και το κακόγουστο το χυδαίο ή το προσβλητικό για τις ανθρώπινες αξίες...

γ. Δεν χρειάζεται ούτε φρουρούς, ούτε επιτηρητές...

δ. Είναι απαράδεκτο για τα κάθε λογής ιερατεία να μπαίνουν στην μέση και να απαγορεύουν ή να επιτρέπουν την ομαλή διεξαγωγή του καλλιτεχνικού φαινόμενου...

ε. Η Τέχνη είναι η σημαντικότερη μορφή συνείδησης του ανθρώπινου πολιτισμού

Δηλαδή αντί να εκφέρει μια άποψη για το αν η εν λόγω «καλλιτεχνική» εκδήλωση κάνει για τα μέτρα του, «στρίβει δια του αρραβώνος», «Ο καθένας πηγαίνει όπου του ταιριάζει και διαλέγει αυτό που του αναλογεί», εξυμνώντας πολιτικά την τέχνη.

Η ΓΝΩΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ... «ΣΤΡΙΒΕΙΝ ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΡΡΑΒΩΝΟΣ»

Ουσιαστικά δηλαδή έχει κανείς να κάνει με την κλασική δημόσια μέθοδο του νεοπαγανισμού. Όπου ο νεοπαγανισμός δεν θέλει ή δεν μπορεί να εκφέρει ουσιαστική τοποθέτηση, το ρίχνει στις ρητορικές λατρευτικές απόψεις περί ιδεών. Έτσι όταν υπάρχει ζήτημα περί «γαμοτράγουδων», το «ρίχνει» στην υπεράσπιση της «ελληνικής παράδοσης», όχι όμως όταν αυτή αφορά το ζήτημα των «παραδοσιακών ελληνικών» ανθρωποθυσιών, όταν υπάρχει ζήτημα υβριστικών πινάκων, ο παγανισμός το ρίχνει εις την απρόσωπη ιδέα της τέχνης, αν και η περίπτωση της αρχαίας ελληνικής καταδίκης του Φειδία εξορίζεται εις την χώρα της αμνησίας, όπου υπάρχει ζήτημα δολοφονίας (βλ. παγκράτιο) επί αθλητικής σκηνής, ο νεοπαγανισμός το «ρίχνει» και πάλι εις την γενική και αόριστη αθλητική ιδέα, όπου υπάρχει ζήτημα κακών ηθικών παροτρύνσεων δια μέσω του θεάτρου ή του σινεμά, ο νεοπαγανισμός το «ρίχνει» εις την ελευθερία της έκφρασης και του «ελληνικού πολιτισμού», όποτε ο νεοπαγανισμός επιθυμεί να προβεί ακόμη και σε δολοφονίες επικαλείται την «αξιοπρέπεια» και πάλι τις «ελληνικές παραδόσεις», όπως άλλωστε ακόμη και σήμερα όταν ο νεοπαγανισμός αλλά και ο κρατικός αθεϊσμός δια μέσω της «φιλοσοφίας του διαφωτισμού» θέλει να δολοφονεί με τις εκτρώσεις, το «ρίχνει» στην «πρόοδο» (ενάντια στον μεσαίωνα), στην «ερωτική ελευθερία» του ανθρώπου ακόμη και με παράπλευρες απώλειες, στην «προάσπιση του ψυχικού κόσμου της εν δυνάμει μητρός» και ασφαλώς εις την παράλληλη απαξίωση του βρέφους («δεν είναι άνθρωπος» βλ. τις παγανιστικές Ναζιστικές ρητορείες περί «υπανθρώπων» - Untermenshen για την αιτιολόγηση των στρατοπέδων θανάτου). Βέβαια αυτές οι ρητορίες αποτελούν τον «φιλοσοφικό στοχασμό», ο οποίος όμως δεν αποτελεί προσπάθεια αιτιολογίας αλλά προσπάθεια δικαιολογίας συμπεριφορών.

Κατεβαίνει ο Προκλητικός Πίνακας [Αριστερά ανδρικό μόριο, έχει ρεύση πάνω σε ένα σταυρό. Το σπέρμα του μορίου κατρακυλά επάνω στον σταυρό. Αυτό το αποκαλούν τέχνη οι παγανιστές, για να υπερασπίσουν τον αντιχριστιανισμό τους…] (Πηγή: Ραδιοτηλεοπτικός Σταθμός Alter, Δεκέμβριος 2002)

ΤΟ «ΣΤΡΙΨΙΜΟ ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΡΡΑΒΩΝΟΣ» & Η «ΑΡΧΑΙΟΛΑΤΡΙΑ» ΤΩΝ ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΩΝ

Το στρίψιμο δηλαδή «δια του αρραβώνος», επιτυγχάνεται από τους νεοπαγανιστές με την επίκληση των ιδεών αυτών που έχουν γενική αποδοχή από τον ανθρώπινο νου, ως «κοινά ανθρώπινα αγαθά», και που αποτελούν την έκφραση της ύπαρξης του ανθρώπου ως οντότητα εις το διάβα του χρόνου. Όμως ο απλός άνθρωπος δεν παρατηρεί πως σε αυτή την περίπτωση ως ελέχθει, αποφεύγεται «πολιτικά» η ουσιαστική λήψη ξεκάθαρης τοποθέτησης από τους νεοπαγανιστές («Ο καθένας πηγαίνει όπου του ταιριάζει και διαλέγει αυτό που του αναλογεί»). Όλοι γνωρίζουν πως διάφορες εκφράσεις του πολιτισμού γίνονται αποδεχτές, ένεκα του συγκεκριμένου αποτελέσματος και όχι γιατί αυτές οι εκφράσεις ανήκουν εις μεγαλύτερα και πλατύτερα γένη. Έτσι λ.χ. οι αρχαίοι Έλληνες δεν θεωρούσαν τέχνη την αναπαράσταση κορμιών που ήσαν σε σήψη, σκελετών, νεκροκεφαλών ή σωμάτων αγύμναστων και μη καλαίσθητων, και ας μπορούσαν να θεωρηθούν εκφράσεις του γένους της τέχνης. Αντίθετα οι νεοπαγανιστές δεν δείχνουν, προκειμένου να κοντραριστούν με τον Χριστιανισμό, να επιλέγουν κάποια έκφραση τέχνης, αλλά την υπερασπίζονται γενικά και αόριστα, ώστε να την νουθετούν ως κάποιου είδους εξολκέα της πίστης προς τον Ιησού Χριστό κάθε φορά που αυτή εναντιώνεται σε αυτήν δια μέσω ενός άθεου ή ενός σατανιστή που αντιπαθεί τον Χριστιανισμό. Και όπως ειπώθηκε αυτό δεν αφορά μόνο την τέχνη. Αφορά πολλούς τομείς του ανθρώπινου πολιτισμού. Αυτό είναι ουσιώδες στοιχείο που αποδεικνύει πως η αρχαιολατρία τους είναι, όπως έχει φανεί περίφημα και σε άλλες περιπτώσεις, ένα δίχτυ παραλλαγής που χρησιμοποιεί ο παγανιστής κυνηγός για να σκοτώσει μέσα στην καρδιά του περαστικού διαβάτη την συμπάθεια προς τον Θεό Ιησού Χριστό.

Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ & Η ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΝΙΑ

Ουδέποτε από τον νεοπαγανισμό δεν εξετάζεται ούτε λαμβάνεται ο άνθρωπος ως προσωπική ύπαρξη ουσιαστικά υπ’ όψιν, παρά μόνο λαμβάνονται υπ’ όψιν οι ιδέες σύμβολα π.χ. τέχνη, αθλητισμός κ.ο.κ.. Ο νεοπαγανισμός αδιαφορεί για το ψυχολογικό υπόστρωμα του κάθε ανθρώπου και για την τελική του κατάληξη, γι’ αυτό άλλωστε τα πάθη εξυψώνονται και μάλιστα δεν λείπουν περιπτώσεις όπου γίνεται διαφήμιση ναρκωτικών ουσιών (2) και του αλκοόλ το οποίο θεοποιείται (3) εις το πρόσωπο του θεού Διονύσου. Για τον νεοπαγανισμό αρκεί οι κάτοικοι της Ελλάδας να γίνουν «Έλληνες», δηλαδή είτε να γίνουν στην καλύτερη των περιπτώσεων ενεργοί παγανιστές ή στην χειρότερη να αποκηρύξουν τον Χριστό. Αλλά αν αυτοί οι άνθρωποι ως προσωπικότητες καταντήσουν αλκοολικοί ή ναρκομανείς μέσα από τα πάθη τους, αν ρίχνουν με την έκτρωση, και δηλαδή στα σκουπίδια, 150.000 μελλοντικούς Έλληνες πολίτες κάθε χρόνο δια μέσω της αποχαυνωμένης λατρείας του «θεού» έρωτα-σεξ, λίγο ή καθόλου δεν ενδιαφέρει, εφόσον κάτι τέτοιο αφορά πρόσωπα και όχι το εθνικό σύνολο, παρόλο που μπορεί κανείς να θεωρήσει αυτό ως αντίφαση εφόσον τα σύνολα αποτελούνται ασφαλώς από πρόσωπα. Μια όμως πιο εμπεριστατωμένη ματιά αναιρεί αυτή την φαινομενική αντίφαση εφόσον επί παραδείγματι, ο «Κώστας» μπορεί να γίνει «Έλληνας-παγανιστής», αλλά είναι αδιάφορο αν πεθάνει από κύρωση του ύπατος ή αν ταλαιπωρείται με τον καρκίνο στα τελευταία χρόνια της ζωής του ένεκα του πάθους του καπνίσματος και έτσι ενώ το κοινωνικό σύνολο μεταμορφώνεται σε «παγανιστικό» δεν έχουν σημασία τα επιμέρους προβλήματα που αποκτούν τα πρόσωπα δια μέσω των παθών.

Καταλήγοντας λοιπόν εδώ, πρέπει να φανερωθούν τα ψέματα και οι αντιφάσεις των νεοπαγανιστών που μάχονται τον Χριστιανισμό με φανερή μανία. Λέγεται λοιπόν πως:

1. «Η Τέχνη είναι η σημαντικότερη μορφή συνείδησης του ανθρώπινου πολιτισμού» δηλαδή υποστηρίζεται πως ο πολιτισμός (πάλι χρήση απρόσωπης ιδέας) έχει συνείδηση!

2. «η τέχνη είναι και πρέπει να είναι απολύτως ελεύθερη...», αλλά είναι σαφέστατο πως η τέχνη ως έκφραση της συνείδησης ενός ή περισσότερων ανθρώπων οφείλει να σέβεται την διαφορετικότητα κάθε αναγνωρισμένης θρησκείας και τα δικαιώματα των άλλων χωρίς να προσβάλει, αλλά ακόμη να σέβεται και την «δημόσια τάξη και τα χρηστά ήθη» του Κράτους (4). Τέχνη μπορεί να βαπτίσει κάποιος ακόμη και την σύνθεση ποιήματος που αποτελείται από στίχους υβριστικούς έναντι ενός οιοδήποτε προσώπου. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η «τέχνη» είναι ελεύθερη να το πράξει επειδή είναι απλά «τέχνη», διότι ο κάθε «προβληματισμένος» θα λάμβανε την ευκαιρία και θα «ξέσπαγε» ενάντια σε οιοδήποτε δια μέσω της «τέχνης», παραμένοντας ατιμώρητος ως νόμιμος. Κάτι τέτοιο όμως δεν μπορεί να συμβαίνει.

3. «Δεν χρειάζεται [η τέχνη] ούτε φρουρούς, ούτε επιτηρητές...». Υπάρχει όμως ο νόμος του Κράτους και ο νόμος του Κράτους δεν είναι αποτέλεσμα του Χριστιανισμού, αλλά αποτέλεσμα του «Ελληνικού πολιτισμού», της δημιουργίας οργανωμένων κοινωνιών μεγαλύτερων της κώμης, δηλαδή των πόλεων.

4. «Είναι απαράδεκτο για τα κάθε λογής ιερατεία να μπαίνουν στην μέση και να απαγορεύουν ή να επιτρέπουν την ομαλή διεξαγωγή του καλλιτεχνικού φαινόμενου...» ενώ είναι σαφέστατο πως τα ιερατεία δεν απαγόρευσαν τίποτα, διότι τα ιερατεία πολύ απλά δεν είναι εκτελεστικά όργανα της εξουσίας και δηλαδή δεν αποτελούν την δικαστική αρχή που εκτελεί και εφαρμόζει τους νόμους του Κράτους. Στην συγκεκριμένη περίπτωση εκφέρανε γνώμη απόρριψης εν αντιθέσει με τον Δ. Ιατρόπουλο που εκφέρει πολιτική άποψη, δηλαδή δεν έλαβε ουσιαστική θέση. Μάλιστα, όπως ίσως θα παρατήρησε ο αναγνώστης, στα ιερατεία ανήκει και ο «καλλιτέχνης» Merilyn Manson εφόσον έχει ανακηρυχθεί ως «αιδεσιμότατος του διαβόλου», αλλά ασφαλώς εκεί οι νεοπαγανιστές κλείνουν το ένα τους μάτι στον διάβολο παρά τις άλλες δηλώσεις τους, και έτσι το ιερατείο του διαβόλου που μπαίνει ουσιαστικά στην μέση του «καλλιτεχνικού» φαινόμενου της Χριστιανικής θείας λειτουργίας που ανάγει την καταγωγή της εις τον αρχαίο Ελληνικό Δράμα, πυρπολώντας συχνά ή βανδαλίζοντας Χριστιανικούς ναούς και κοιμητήρια τόσες φορές στην Αθήνα, παραμένει στο αλώβητο. Κανείς παγανιστής δεν εμφανίζεται στην τηλεόραση να υποστηρίξει πως «Είναι απαράδεκτο για τα κάθε λογής ιερατεία να μπαίνουν στην μέση και να απαγορεύουν ή να επιτρέπουν την ομαλή διεξαγωγή του...» χριστιανικού αυτή την φορά, θρησκευτικού φαινομένου. Μάλιστα το τραγικό εδώ είναι πως ο Δ. Ιατρόπουλος θεωρεί «απαράδεκτο» το να εκφέρει κανείς γνώμη και δεν θεωρεί απαράδεκτο το σκίσιμο ιερών βιβλίων επί σκηνής, αν και κάλλιστα γνωρίζει ο αναγνώστης τις πολλαπλές κατηγορίες κατά των χριστιανών για το κάψιμο φιλοσοφικών βιβλίων με διατάγματα χριστιανών αυτοκρατόρων, όπως π.χ. του Πορφυρίου.

5. «Η τέχνη από μόνη της απορρίπτει το αντιαισθητικό και το κακόγουστο το χυδαίο ή το προσβλητικό για τις ανθρώπινες αξίες...» ενώ είναι οφθαλμοφανές πως η τέχνη εφόσον αποτελεί έκφραση συνείδησης δεν μπορεί ταυτόχρονα να απορρίπτεται από μόνη της αυτόματα άπαξ και είναι έκφραση. Η έκφραση σημαίνει τετελεσμένο γεγονός και όταν υπάρχει δεν έχει απορριφθεί, αλλά αντίθετα έχει γίνει πραγματικότητα. Και ως έκφραση της συνείδησης μπορεί να είναι κατακριτέα ή όχι, όπως ακριβώς είναι στην καθημερινότητα μια οποιαδήποτε γραπτή ή προφορική γνώμη. Για να «απορριφθεί» κάτι τετελεσμένο χρειάζεται αντίθετες απόψεις, πράγμα που όπως είδε ο αναγνώστης οι νεοπαγανιστές αποφεύγουν και σε αυτή την περίπτωση να εκφέρουν, μιας και εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι η βολή προς την Εκκλησία του Χριστού με χρήση κάθε μέσου ή ευκαιρίας, έστω και εντελώς αντίθετου (5) με τις δικές τους θρησκευτικές πεποιθήσεις, όπως εδώ με την υπεράσπιση του σατανισμού (βλ. παρακάτω) δια μέσω του καμουφλαρίσματος υπό την αξία της «τέχνης».

ΟΙ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ & ΤΟΥ ΠΑΓΑΝΙΣΜΟΥ

Αριστερά: Ο Μέγας Αλέξανδρος δέχεται «μασάζ» από τον Ηφαιστίωνα ενώ μελετά επιστολή της μητέρας του. Η αμφιλεγόμενη σχέση τους στην ταινία του Όλιβερ Στόουν δημιούργησε αντιδράσεις εθνικιστών απέναντι στην τέχνη και το θέατρο με φαινόμενα λογοκρισίας. (Πηγή Φώτο: Alexander, Oliver Stone - Christopher Kyle , Intermedia films, DVD, 2004)

Μέσο: Ο Μέγας Αλέξανδρος μπροστά από την Μακεδονική Φάλαγγα. (Πηγή Φώτο: Alexander, Oliver Stone - Christopher Kyle , Intermedia films, DVD, 2004)

Δεξιά: Μολών Λαβέ. Η Ταινία που δεν θα ξεχάσεις ποτέ. (Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Τρίτη 13 Μαρτίου 2007)

Ο εθνικισμός, είτε ως ένθεος είτε ο άθεος έχει να επιδείξει ίδιες και χειρότερες όχι μόνο θέσεις για τις οποίες κατηγορείται το «χριστιανικό ιερατείο», αλλά ουσιαστικές έμπρακτες απαγορεύσεις με χρήση νομικής και δικηγόρων (βλ. παράρτημα) και εξαναγκασμό και λογοκρισίες ενάντια στην «παγανιστική» υποτίθεται ελεύθερη τέχνη. Ουδείς τον νεοπαγανιστών έκφερε κάτι ενάντια σε αυτή την μορφή λογοκρισίας απέναντι στον «αρχαίο ελληνικό πολιτισμό», από τους μηνυτές της ταινίας «Μέγας Αλέξανδρος» . Υποκριτική σιωπή απλώθηκε παντού από άκρη σε άκρη σε όλα τα παγανιστικά έντυπα της Ελλάδας.

Άλλη περίπτωση εις την οποία η τέχνη του «αρχαίου ελληνικού πολιτισμού» (βλ. θέατρο - κινηματογράφος) κατακρίνεται από τον εθνικισμό ή χρησιμοποιείται βάναυσα από αυτόν για πολιτικούς λόγους, χωρίς κανένα ενδιαφέρον για την ουσία της, είναι η περίπτωση της ταινίας «300» του Λεωνίδα (βλ. Παράρτημα). Οι νεοπαγανιστές δεν διαφέρουν από τους Αμερικανούς εις την πολιτική χρήση της τέχνης. Την χρησιμοποιούν και «ευαισθητοποιούνται» υπέρ αυτής, μόνο όταν έχουν να κάνουν με χριστιανούς και τις αντιδράσεις τους, που οι ενίοτε οι πρώτοι προκαλούν με την πολιτική χρήση της (βλ. ποίκιλλα θεατρικά έργα νεοπαγανιστών με στόχο το περιεχόμενο του Χριστιανισμού ή τα ιστορικά γεγονότα που αφορούν τον εκχριστιανισμό της Ελλάδας).

Αριστερά: Σπλαχνοσκοπία επί βωμού που με ιστορική ακρίβεια αναφέρθηκε στην ταινία του Όλιβερ Στόουν, καθώς τις επιχειρήσεις του Μ. Αλέξανδρου στην Ασία βοηθούσαν σίγουρα οι μάντεις Αρίστανδρος και Πράνιχος. Μια δεισιδαιμονία του παγανισμού που φανατικοί εθνικιστές και παγανιστές σήμερα ανάγουν ακόμη και σε «επιστήμη πρόβλεψης» δηλαδή σε «παγανιστική κτηνιατρική». Περίγελες οι απόψεις τους. (Πηγή Φώτο: Alexander, Oliver Stone - Christopher Kyle , Intermedia films, DVD, 2004)

Δεξιά: «Μαντική: η πανάρχαια επιστήμη των προβλέψεων» (Πηγή: Περιοδικό «Δαυλός», Τεύχος 62, Εξώφυλλο, Κάτω Επικεφαλίδα)

Ο ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΤΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Μερικά χρόνια μετά την εμφάνιση του Δημήτριου Ιατρόπουλου στον σταθμό Alter για τον Ροκ Σατανιστή, ο τελευταίος επαναεμφανίζεται σε ένα άλλο αυτή την φορά ζήτημα αντιφάσκοντας με τις θέσεις του. Η είδηση αφορούσε ναό της Παναγίας στην Ελλάδα, όπου αγιογράφος με τις οδηγίες των υπευθύνων του ναού απεικόνισε σε αγιογραφίες τον σύγχρονο Όσιο Λουκά να «διώκεται» από τον Λένιν, γνωστούς άθεους της Ελλάδας, ζώδια ανάμεσα στους αποστόλους, άθεους κ.α. Στο δελτίο ειδήσεων κλήθηκαν ο Θεολόγος Γεώργιος Μουστάκης, ο π. Ι Διώτης, ο π. Δωρόθεος και ο.... Δημήτριος Ιατρόπουλος να ασκήσουν κριτική στα γεγονότα.

Βίντεο. Μέγεθος 444Kb - Διάρκεια: 2΄5΄΄

-Κύριε Ιατρόπουλε σας βλέπω και χαμογελάτε (Δημοσιογράφος)

-Κατ’ αρχής βέβαια θέλω να ξέρετε ότι 100% συμφωνώ επί της ουσίας, εννοείται με τον Γιώργο τον Μουστάκη, έτσι; ... και να ακούσουνε όλοι οι παπάδες και όλοι οι ιερωμένοι, να ακούσουνε τι τους λέει ο διαλεκτός θεολόγος, που έχει και σοσιαλιστική αντίληψη της κοινωνίας και είναι πολύ πιο κοντά από όλους αυτούς τους ντυμένους σε αυτό που λέγεται κοινωνία και ζωή. (Δημήτριος Ιατρόπουλος)

-Ευχαριστώ. (Γεώργιος Μουστάκης)

-Όχι Γιώργο σου δίνω τον δημόσιο έπαινο εδώ γιατί τον αξίζεις. Πρόκειται για σαχλαμάρες, κατ’ αρχήν δεν είναι αγιογραφία, καλοβαλμένος είναι ο εικαστικός, δεν λέω πως δεν είναι καλός εικαστικός, αλλά πρόκειται για μια ψευτορεαλιστική γελοιογραφία. Τώρα προσπαθεί και ρεαλιστικά σε εικαστικό επίπεδο να δώσει τους άγιους, εεε... πιστεύω ότι είναι κάποια κουτοπόνηρη ιδέα κάποιων που θέλουν υποτίθεται να εκκοσμικεύσουν και σε κοσμικό επίπεδο την χριστιανική παράδοση, αυτά είναι αστεία και μόνο κακό κάνουνε στην Εκκλησία, ειδικά αυτή η σαχλαμπούχλα που βλέπω εδώ πέρα (αναφέρεται στον Λένιν) είναι για γέλια. το πολύ πολύ να φτάσει σε μια εποχή που βάλλεται ο Χριστιανός γιατί βάλλονται όλες οι θρησκείες, να φτάσει να βγει και στα πρακτορεία λίγο εκεί στο εξωτερικό και να γελάσουνε για άλλη μια φορά μαζί μας. Αυτό που θέλω μόνο να πω ως προς τον επιλεκτικό αντικομουνισμό που είπε ο Γιώργος, είναι σωστό, αλλά περισσότερο από όλα πρέπει να υπολογίζουμε ότι αυτό που μένει, είναι αυτό που βλέπει το νέο παιδί που θα κάθεται από κάτω. Λοιπόν, αν αρχίσουμε να λέμε ποιος ήταν ο Μακρυγιάννης, και ποιος ήταν ο Βάρναλης, και ποιοι είναι αυτοί που λείπουνε, ας πούμε δεν είδα τον φίλο μου τον Μαθιό τον Μουντέ, ένα πολύ σημαντικό χριστιανό...

-Το Καζαντζάκη, το Καζαντζάκη

-Το Καζαντζάκη δεν τον βάζουνε Γιώργο μου, γιατί ο Καζαντζάκης τσούζει πιο πολύ και από τον Λένιν, δεν τον βάζουνε πουθενά, γιατί ήταν πάρα πολύ θρήσκος άθεος. (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εσπερινό δελτίο ειδήσεων, 04/02/07)

Μερικά χρόνια νωρίτερα (καλοκαίρι 2004), ο Δημήτριος Ιατρόπουλος, παντοτινός «σύμμαχος της Λερναίας Ύδρας του νεοπαγανισμού», διατείνονταν πως «Η Τέχνη είναι η σημαντικότερη μορφή συνείδησης του ανθρώπινου πολιτισμού. Είναι και πρέπει να είναι απολύτως ελεύθερη... Δεν χρειάζεται ούτε φρουρούς, ούτε επιτηρητές. Ο καθένας πηγαίνει όπου του ταιριάζει και διαλέγει αυτό που του αναλογεί. Είναι απαράδεκτο για τα κάθε λογής ιερατεία να μπαίνουν στην μέση και να απαγορεύουν ή να επιτρέπουν την ομαλή διεξαγωγή του καλλιτεχνικού φαινόμενου.» Να όμως που αυτή την φορά ο ίδιος αποτελεί το «διαφωτιστικό», «νεοπαγανιστικό», «κουλτουριάρικο», «ιερατείο», που όχι μόνο «φρουρεί και επιτηρεί» την Τέχνη, αλλά επεμβαίνει και στις πρακτικές της Χριστιανικής θρησκείας, όταν οι «μουλάδες παγανιστές» ενοχλούνται και καταγγέλλουν την παρεμβατικότητα των Ορθοδόξων εις τις άλλες θρησκείες: «Διατί ο κ. Μπακούρος και οι άλλοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί ενδιαφέρονται δια τας άλλας θρησκείας; ΔΙΑΤΙ θέλουν να ορίσουν πώς θα λέγονται ... και τι θα πιστεύουν;» (Πηγή: Παναγιώτης Μαρίνης, Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 146, ένθετο «Απάντηση εις το "Άγος της Προγονοπληξίας"»).

Πώς και γιατί ο Δημήτριος Ιατρόπουλος «συμφωνεί» με ορισμένες Ορθόδοξες παραδοσιακές απόψεις περί αγιογραφικής τέχνης, καταδικάζοντας νέες εικαστικές, παρέα με τον «θεολόγο της Ορθοδοξίας» που αρθρογραφεί στον Δαυλό, Γεώργιο Μουστάκη; Σίγουρα δεν υπάρχει κανένα Ορθόδοξο θεολογικό ενδιαφέρον εκ μέρους του. Μήπως υπάρχει λοιπόν κάποιο πολιτικό;

1. «που έχει και σοσιαλιστική αντίληψη της κοινωνίας» ο Γεώργιος Μουστάκης,

2. «ειδικά αυτή η σαχλαμπούχλα που βλέπω εδώ πέρα» όταν περνά από το πάνελ της τηλεόρασης η αγιογραφία με τον Λένιν ως διώκτη του Οσίου. Κατά την άποψη του αυτό δεν έγινε ιστορικά. Ξέχασαν να αντιληφθούν οι αντιρρησίες πως η αγιογραφία είναι και συμβολική. Όχι απαραίτητα αυστηρώς ιστορική. Άλλωστε οι νεοπαγανιστές τι ενοχλούνται; μήπως η δική τους «θρησκευτική τέχνη» δεν είναι γεμάτη μυθικά τέρατα και σύμβολα; Ας πάψουν τις υποκρισίες τους οι νεοπαγανιστές.

3.«Αυτό που θέλω μόνο να πω ως προς τον επιλεκτικό αντικομουνισμό που είπε ο Γιώργος, είναι σωστό». Ξέχασε τον δικό του επιλεκτικό αντιχριστιανισμό του Ιχώρ. Κανένα νεοπαγανιστικό περιοδικό της Ελλάδας δεν πολεμά αντίπαλη εθνική θρησκεία. Μόνο τον Χριστιανισμό.

4. Ο Ιατρόπουλος αρθρογραφεί στο νεοπαγανιστικό Ιχώρ του «αριστερού χώρου».

Αυστηρά ανεξάρτητα από τις πολιτικές τοποθετήσεις του Δ. Ιατρόπουλου, οι οποίες είναι παντελώς αδιάφορες για το βαθύτερο νόημα της παρούσας σελίδας, το συμπέρασμα που προκύπτει αβίαστα εδώ είναι ότι οι νεοπαγανιστές διάγουν ελιγμούς με μια τακτική «κουτοπόνηρη». Από την μια θέλουν η τέχνη όταν βάλει τον Χριστιανισμό να μην «διώκεται» (περίπτωση σατανιστών) και να τυγχάνει υπεράσπισης από τους ιδίους και από την άλλη, όταν η τέχνη βάλει συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους, έστω και πλαγίως λ.χ. με τις αγιογραφίες, αυτή πρέπει και οφείλει να «διώκεται» από τους ιδίους, αφού ταυτόχρονα ασκείται και «κουλτουριάρικος» έλεγχος μέσα στα «Ορθόδοξα πράγματα». Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια δηλαδή. Τακτικοί ελιγμοί παγανιστών ή αστάθεια και το παραπάτημα του μεθύστακα θεού Διονύσου;

Το πολύ εύστοχο σχόλιό του Δ. Ιατρόπουλου, έστω και εν αγνοία του; «ήταν πάρα πολύ θρήσκος άθεος» ο Καζαντζάκης. Πολύ σωστά. Διότι όπως έχει δηλωθεί ποικίλα σε αυτή την σελίδα, η αθεΐα είναι σύστημα πίστης και δηλαδή είναι θρησκεία. Και ο Καζαντζάκης ήταν ένας πολύ πιστός άθεος.

ΤΡΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΗΣ «ΤΕΧΝΗΣ» & 3 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Πρόκληση τις μέρες των εορτών. Σοκάρει η έκθεση της Φρίκης. Ζωγράφος χρησιμοποίησε πτώματα από το νεκροτομείο ως μοντέλα για τους πίνακές του. (Πηγή: Εφημερίδα Espressso, 09/12/2005)

Οργή στο διαδίκτυο για τον κυνοκτόνο της γκαλερί

Άφησε να πεθάνει ένας σκύλος στο όνομα της Τέχνης και τώρα προκαλεί αντιδράσεις η επικείμενη επανάληψη της κτηνωδίας στην Ονδούρα

Κτηνωδία εν εξελίξει: Η «Θεία Γέννηση» γίνεται θέαμα στην γκαλερί λίγο προτού πεθάνει. (Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Πέμπτη 10 Απριλίου 2008, σελ. Α24)

Τα αδέσποτα σκυλιά δεν επιτρέπονται στις γκαλερί. Θεωρούνται παραφωνία στο αψεγάδιαστο σύμπαν της υψηλής αισθητικής. Ένας σκύλος όμως είχε το θλιβερό προνόμιο να σπάσει παρά τη θέληση του αυτό το εικαστικό εμπάργκο μπαίνοντας σε γκαλερί της Νικαράγουας. Όχι ως ανεπιθύμητος εισβολέας, αλλά ως έκθεμα. Και δεν Ξαναβγήκε ποτέ. Θυσιάστηκε στο όνομα της τέχνης από κάποιον Κοσταρικανό Γκιγέρμο Βάργκας, γνωστό και ωδ Χαμπακούκ, ο οποίος τον βάπτισε μάλιστα «Nativity» («Θεία Γέννηση») προτού τον αφήσει εσκεμμένα να ξεψυχήσει το 2007.

Τώρα όμως το όνομα του Χαμπακούκ έγινε γνωστό σε όλον τον κόσμο. Δημοσιεύματα σε εφημερίδες, ατέλειωτος πόλεμος μεταξύ των μπλόγκερ για τις προθέσεις του και ένα βίντεο στο Youtube που ωδ χθες το βράδυ αριθμούσε χιλιάδες επισκέψεις προβάλλοντας τις εικόνες της ντροπής. Ο εξευτελιστικός θάνατος της «Θείας Γέννησης»: ένα αβοήθητο πλάσμα δεμένο με σχοινί στον τοίχο της γκαλερί και μάλιστα με φαγητό σε απόσταση τέτοια που δεν μπορούσε να το γευθεί. Ο σκύλος πέθανε από πείνα και δίψα μπροστά στα μάτια των επισκεπτών που παρακολουθούσαν την κατάπτωση του και κανείς δεν έκανε το αυτονόητο, να το ελευθερώσει. Η γκαλερί μετατρέπεται ξαφνικά σε εκκλησία, ο καλλιτέχνης σε Θεό που αποφασίζει ποιος θα πεθάνει και οι «πιστοί» επισκέπτες είναι βουβοί μάρτυρες που θα διαπράξουν εικαστική ύβρη αν αντιδράσουν. Το «παρακαλώ, μην αγγίζετε» φαίνεται ότι έχει κάνει καλή δουλειά...

«Το σκυλί ήταν πολύ άρρωστο και θα πέθαινε ούτως ή άλλως. Στην πατρίδα μου δεκάδες χιλιάδες σκυλιά πεθαίνουν κάθε χρόνο στους δρόμους αβοήθητα. Στόχος μου δεν ήταν να βασανίσω αυτό το δύστυχο και αθώο πλάσμα, αλλά να περάσω ένα μήνυμα» είναι η εξήγηση που δίνει ο Χαμπακούκ τώρα που η τέχνη της κτηνωδίας βάλλεται από παντού. Η Βανέσα Ρένγουικ, καλλιτέχνις από το Πόρτλαντ, άρχισε τη συλλογή υπογραφών μέσω www.petitiononline.com/13031953 προκειμένου να μποϊκοτάρει την επικείμενη συμμετοχή του στη Central American Biennial στην Ονδούρα, όπου έχει κληθεί να διαπράξει νέο έγκλημα.

Μέχρι στιγμής οι υπογραφές έχουν ξεπεράσει τις 400.000, δυστυχώς όμως δεν είναι λίγοι και εκείνοι που βρίσκουν στην κίνηση αυτή του Κοσταρικανού ένα βαθύτερο κοινωνικό μήνυμα. «Έχετε δει τι συμβαίνει στη Λατινική Αμερική; Πόσο εφιαλτικές είναι οι συνθήκες για τους ανθρώπους και για τα ζώα; Η κυρία Ρένγουικ καλά θα κάνει να κατέβει από τον βορειοαμερικανικό θρόνο της και να συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα» γράφει σε μπλογκ ένας Κουβανός. «Αν ενδιαφέρεστε τόσο πολύ για τα αδέσποτα, γιατί δεν παίρνετε ένα στο σπίτι σας και αναλώνεστε στο να λογοκρίνετε έναν καλλιτέχνη;» είναι τα επιχειρήματα που βρίθουν επαναστατικότητας και προσπαθούν να καλύψουν τις φωνές όσων προσπαθούν να αρθρώσουν το αυτονόητο: ότι δηλαδή δεν χρειάζεται να είσαι ζωόφιλος για να νιώσεις οργή βλέποντας ότι κάποιος αποφασίζει πότε και με ποιον τρόπο θα πεθάνει ένας αδέσποτος σκύλος. Αρκεί να είσαι άνθρωπος.

Με τη λογική του παραλόγου άλλωστε κάποιος άλλος καλλιτέχνης μπορεί να δέσει ένα Αφρικανάκι σε μια γκαλερί, αφού θα πέθαινε από την πείνα ούτως ή άλλως στη χώρα του. Ή ακόμη να φέρει ωδ έκθεμα μια κακοποιημένη γυναίκα προσκαλώντας το φιλότεχνο κοινό να τη σκοτώσει στο Ξύλο, διευκολύνοντας έτσι το έργο του παρανοϊκού συζύγου της. Σε τελική ανάλυση, η αδιαφορία μπορεί να σκοτώνει. Πρόκειται όμως για φόνο εξ αμελείας και όχι εκ προμελέτης. Και το «έργο» αυτό που φέρει τον πολύφερνο τίτλο «Είσαι ό,τι διαβάζεις» («Eres lo que lees») κάνει την έκφραση «σκυλίσια ζωή» να μοιάζει πιο επίκαιρη από ποτέ...

Αστερόπη Λαζαρίδου

Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Πέμπτη 10 Απριλίου 2008, σελ. Α24

Οι ερωτήσεις

1. Άραγε όταν οι σατανιστές πίνουν τα ούρα τους και μετά με αυτά ραντίζουν τους οπαδούς τους, η τέχνη έχει προλάβει να απορρίψει το «το αντιαισθητικό και το κακόγουστο το χυδαίο ή το προσβλητικό για τις ανθρώπινες αξίες...» και μάλιστα «από μόνη της»; και πώς γίνεται αυτό κατά τον Δ. Ιατρόπουλο; Μη «ανεβαίνοντας στα «τσαρτς (charts) - τοπ τεν (top ten)» της «παγανοβίζιον»»;

2. Όταν οι νεοπαγανιστές ανατρέφουν τα «ελληνόπουλα» - παιδιά τους και λαμβάνουν την ερώτηση από αυτά «Μπαμπά ή Μαμά μπορώ να πάω στην συναυλία των σατανιστών», ο νεοπαγανιστής -στρια γονέας τι απαντά; «Ο καθένας πηγαίνει όπου του ταιριάζει και διαλέγει αυτό που του αναλογεί»; ή αυτή η άποψη έχει να κάνει μόνο με δημόσιες εμφανίσεις εκτός οίκου - «σηκού»; Ούτε γι’ αυτό δεν μπορεί να είναι κανείς σίγουρος με τους νεοπαγανιστές, διότι μερικά χρόνια αργότερα συμβούλευε ο νεοπαγανιστής Ιατρόπουλος: «αλλά περισσότερο από όλα πρέπει να υπολογίζουμε ότι αυτό που μένει, είναι αυτό που βλέπει το νέο παιδί που θα κάθεται από κάτω...».

3. Στην περίπτωση της γκαλερί, η τέχνη έχει προλάβει να απορρίψει το «το αντιαισθητικό και το κακόγουστο το χυδαίο ή το προσβλητικό για τις ανθρώπινες αξίες...» πριν να πεθάνει ο σκύλος ή όχι;

Αριστερά: Από όλες τις ενδιαφέρουσες και χαρακτηριστικές φωτογραφίες του άρθρου, επιλέξαμε να σχολιάσουμε την συγκεκριμένη). Μέχρι σήμερα οι Έλληνες που επέλεγαν να αλλάξουν την θρησκεία τους, ήταν ενήλικα άτομα και η απόφασή τους συνειδητή. Ήδη όμως νέα Ελληνόπουλα μεγαλώνουν με την κοσμοθεώρηση της αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας (κατ’ αντιστοιχίαν βέβαια του νηπιοβαπτισμού...) Η εξέλιξη του θέματος έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον (Πηγή: Τρίτο Μάτι, τεύχος 134, άρθρο Προμήθεια 2005, Νικόλαου Μίχου, σελίδα 35).

Αριστερά: Η τέχνη και οι ψυχικές παθήσεις. (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, τεύχος 112)

Δεξιά: Άνδρας με εξοπλισμό οπλίτη κραδαίνει το ξίφος του και καταβάλλει άοπλο καλλιτέχνη. Το ξίφος είναι το μακρύ, επίμηκες όπλο του 5ου αιώνα π.Χ. (Πηγή: Περιοδικό Panzer, τεύχος 23, Κωνσταντίνος Παπαδημητρίου, άρθρο «Το αρχαίο Ελληνικό ξίφος», σελ. 55)

Ένα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα «αποδιωγμού» (κριτικής) κατά της τέχνης από τους νεοπαγανιστές, όταν υπερασπίζονται με ψευδή στοιχεία την Σαπφώ, μπορεί να δει κανείς εδώ.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

22/11/2004

«Ε, όχι και gay ο Μέγας Αλέξανδρος»

Τελικά ο Ολιβερ Στόουν υλοποίησε την παραγωγή του «Μέγας Αλεξανδρος» και μέσα από αυτή αμφισβητείται η ανδροπρέπειά του, η ελληνικότητα του, η προσφορά του στον πολιτισμό, στον ελληνικό πολιτισμό και στην εξάπλωση του, η καταγωγή του και άλλα ων ουκ έτι αριθμός. Η ταινία ολοκληρώθηκε πριν από 10 μέρες, αφού χρειάστηκε πρώτα να κοπούν οι σκηνές που δείχνουν τον Μέγα Αλέξανδρο, να έχει ομοφυλοφιλικές σχέσεις με τον ιδιαίτερό του φίλο, Ηφαιστίωνα.
Έως τώρα οι πιέσεις οργής των ομογενών μας, ανάγκασαν τον Στόουν να κόψει από την ταινία του τις ομοφυλοφιλικές ερωτικές σκηνές, αλλά αν όλη αυτή η διαμάχη που έχει ξεσπάσει για το περιεχόμενο της ταινίας πηγάζει όντως από το σενάριο ή αποτελεί ένα ακόμα διαφημιστικό κόλπο θα το μάθουμε σύντομα, στις 24 Νοεμβρίου… Η ταινία όμως συνεχίζει να προκαλεί θύελλα αντιδράσεων σε όλο τον κόσμο και μάλλον όχι σε τυχαία χρονική περίοδο και όχι για τυχαίους λόγους. Πέρα από την συγκεκριμένη ιστορική ανακρίβεια, σχετικά με τις ομοφυλοφιλικές τάσεις του βασιλιά Αλέξανδρου, ο Όλιβερ Στόουν, έχει υποπέσει και σε άλλες.

Απειλούν με μηνύσεις

Την οργή Ελλήνων νομικών προκάλεσε η παρουσίαση του Μεγάλου Αλεξάνδρου ως ομοφυλόφιλου στην ομώνυμη ταινία. Προειδοποιούν μέσω του εκπροσώπου τους Γιάννη Βαρνάκου, ότι θα μηνύσουν την εταιρεία διανομής της ταινίας, Γουόρνερ Μπρός, για παραποίηση της ιστορίας. Ζητούν Δε από τους συντελεστές να προσθέσουν στους τίτλους την επεξήγηση ότι η ταινία δεν στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα και δεν αποτελεί αληθινή και ακριβή απόδοση της προσωπικότητας του Αλεξάνδρου.
Στην ταινία προβάλλεται ερωτική σχέση του Αλεξάνδρου με τον Ηφαιστίωνα («Ο Αλέξανδρος ηττήθηκε μόνο μία φορά στη ζωή του: από τους μηρούς του Ηφαιστίωνα», ακούγεται).
«Είναι θλιβερό, που οι σύγχρονες εκφράσεις της τέχνης έχουν περιορίσει τις ιστορικές τους ανησυχίες στο γεωγραφικό χώρο που εκτείνεται κάτω του… αφαλού. Εκείνος που υποστηρίζει κάτι τέτοιο έχει και την ευθύνη των αποδείξεών του. Οψόμεθα…» δήλωσε ο Σαράντος Καργάκος.
Οι πρόσφατες έρευνες από την πλευρά των ιστορικών ιατρών λένε πως ο Μέγας Αλέξανδρος κατά πάσα πιθανότητα πέθανε τελικά από τύφο. Στη διάγνωση αυτή κατέληξε η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, ύστερα από μελέτες των ιστορικών πηγών η πλησιέστερη χρονικά στο συμβάν του θανάτου γράφτηκε τρεις αιώνες μετά.

Προκλήσεις και αυθαιρεσίες

Ο Άγγλος ακαδημαϊκός Φοξ, βιογράφος κι αυτός του Μ. Αλεξάνδρου, απορρίπτει κατηγορηματικά τις κατηγορίες ότι η ταινία παρουσιάζει τον Μέγα Αλέξανδρο ως ομοφυλόφιλο. Σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν αμφιφυλόφιλος (!!!), κάτι που, όπως υποστηρίζει, ήταν εντελώς αποδεκτό εκείνη την εποχή. «Ο Αλέξανδρος δεν είναι γκέι. Ναι, είχε ερωτικές σχέσεις με τον Ηφαιστίωνα και τον Πέρση ευνούχο Βαγόα. Και λοιπόν;» Μάλλον οι Άγγλοι βέβαια κρίνουν με τα δικά τους κριτήρια, αλλά όλη αυτή η παραφιλολογία που προέρχεται από τους κύκλους της σήψης και της διαφθοράς δεν έχει τα όριά της!
Στο έγκυρο Γαλλικό φύλλο «Le Figaro Magazine» (τεύχος Αυγούστου 2004) υπάρχουν οι χαρακτηρισμοί αυτοί περιέχονται σε συνέντευξη που παραχώρησε ο αμερικάνος σκηνοθέτης και συγκεκριμένα δημοσιεύεται ότι ο Μακεδόνας Στρατηλάτης ήταν «παρανοϊκός» και «ομοφυλόφιλος» και εάν δεν πρόκειται για κακόγουστο διαφημιστικό τρικ προϊδεάζουν για το είδος, την «εγκυρότητα» και την «ποιότητα» της ταινίας, που γύρισε ο πολυβραβευμένος Αμερικανός σκηνοθέτης.

Πηγή: http://gr.altermedia.info/?p=474

Εξοργισμένοι οι Ιρανοί για τον τρόπο που απεικονίζονται οι Πέρσες στην ταινία «300»

Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων 13/3/2007 2:49:52 μμ

Η χολιγουντιανή ταινία «300", που είναι βασισμένη στη μάχη των Θερμοπύλων, έχει προσελκύσει την οργή του ιρανικού Τύπου επειδή εμφανίζει τους Πέρσες ως «αγρίους», ενώ ένας κυβερνητικός αξιωματούχος είδε σ’ αυτήν ένα «ψυχολογικό πόλεμο» των Ηνωμένων Πολιτειών.

«Το Χόλιγουντ κηρύσσει τον πόλεμο στους Ιρανούς», διακηρύσσει στην πρώτη σελίδα της η εφημερίδα «Αγιαντέχ-Νο» που υποστηρίζει τους μεταρρυθμιστές. Σύμφωνα με την εφημερίδα, «το μήνυμα προς το θεατή είναι πως το Ιράν, το οποίο αποτελεί τώρα μέρος του "άξονα του κακού", είναι εδώ και καιρό μια πηγή κακού και πως οι πρόγονοι την Ιρανών είναι οι άγριοι και ανόητοι φονιάδες που περιγράφονται στο "300"».

Ένας σύμβουλος του προέδρου Μαχμούντ Αχμαντινεζάντ σε πολιτιστικά θέματα είδε στην ταινία αυτή «έναν αμερικανικό ψυχολογικό πόλεμο εναντίον του Ιράν".

«Οι αμερικανοί αξιωματούχοι του πολιτισμού πίστεψαν ότι θα μπορούσαν να αντλήσουν πνευματική ικανοποίηση λεηλατώντας το ιστορικό παρελθόν του Ιράν και προσβάλλοντας αυτό τον πολιτισμό», δήλωσε ο Τζαβάντ Σαμαγνταρί, τον οποίο επικαλείται το πρακτορείο Mehr.

Τρεις βουλευτές ζήτησαν από το υπουργείο Εξωτερικών να διαμαρτυρηθεί επισήμως εναντίον της παραγωγής και της διανομής αυτής της «αντι-ιρανικής χολιγουντιανής ταινίας», σύμφωνα με το πρακτορείο Fars.

Οι ξένες ταινίες σπάνια εγκρίνονται για να προβληθούν στο Ιράν, αλλά η αγορά των πειρατικών αντιτύπων τους ανθεί.

Ένας 30χρονος Ιρανός που είδε την ταινία, ο Αλί, εξήγησε πως «οι Ιρανοί έχουν γίνει πολύ ευαίσθητοι αφού εδώ και 30 χρόνια παρουσιάζονται σαν να ήταν απολίτιστοι τρομοκράτες».

Ιρανοί χρήστες του Ίντερνετ έχουν κυκλοφορήσει διακήρυξη στην οποία επικρίνουν την ταινία «300» επειδή, όπως γράφουν, ο βασιλιάς Ξέρξης εμφανίζεται ως «ένας ομοφυλόφιλος» και ο περσικός στρατός ως μια συμμορία «τεράτων χωρίς ανθρώπινο χαρακτήρα». (Πηγή: http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=4769&subid=2&pubid=26101)

Σημειώσεις

1. Ας θυμηθεί εδώ ο αναγνώστης τις συκοφαντίες των νεοπαγανιστών για τις «καύσεις» βιβλίων από τους Χριστιανούς.

2. Επίσης ο Αρλεκίνος σε ένα δεύτερο επίπεδο σημαντικής πρέπει να έχει σχέση με το «ἀρλός», που προέρχεται από το «ἦρα», αρχ. «αἶρα» (=το ζιζάνιο του σιταριού, όπως επίσης στάχυ και άχυρο). Αυτή η πληροφορία θα μας βοηθήσει να μπούμε στην «ψυχή» μιας άλλης φιγούρας, του Παλιάτσου, που στην ουσία ξεκινά την καριέρα του στα καρναβάλια σαν αχυράνθρωπος. Εδώ οι υποψίες μας, ότι όλα αυτά τα παράσιτα-άρλα του σιταριού μπορεί να έχουν σχέση με την Ερυσιβώδη όλυρα, που είναι το παράσιτο που χρησιμοποιούσαν στα αρχαία ελληνικά Μυστήρια σαν ψυχεδελική ουσία και που σήμερα είναι γνωστή σαν L.S.D., έχουν κάποια βάση. Άλλωστε η έκσταση στα αρχαιοελληνικά Μυστήρια είναι σίγουρο ότι επεβοηθείτο από ψυχοδηλωτικές ουσίες. Ίσως αυτό να δικαιολογεί μια μορφή «τρέλας» που καταδιώκει όλες αυτές τις φιγούρες του καρναβαλιού, μπορεί να είναι μνήμες από τα παλιά. Όμως εδώ θα πρέπει να τονισθεί ότι η λήψη ψυχοδηλωτικών στην αρχαία Ελλάδα γινόταν μόνο μια φορά στην ζωή του ανθρώπου, όταν εμυήτο, και οποιαδήποτε άλλη χρήση θεωρείτο ύβρης. Στις γιορτές και τα πανηγύρια το κέφι ανέβαινε με άλλους τρόπους. (Πηγή: Γεώργιος Τσαγκρινός, Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 6, άρθρο «Διονυσιακές Μυστηριακές παραδόσεις στα σύγχρονα καρναβάλια», σσ. 11 -12)

3. Έτσι ο Θεός, σαν μαθηματική ιδέα, είναι αθάνατος και, σαν υλική υπόσταση, είναι θνητός. Είναι Υλόπνευμα - Οινόπνευμα και είναι ο Θεός Διόνυσος. (Πηγή: Η αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, Ρ. Αναστασάκης, Μ. Βερέττας, Μ. Δημόπουλος, Μ. Καλόπουλος. Μ. Κιουλαφά, Π. Μαρίνης, Χ. Μήνη, Στ. Μυτιληναίος, Γ. Σπυρόπουλος, Ο. Τουτουνζή, Γ. Τσαγκρινός, Εισαγωγή Εύα Αυλίδου, Εκδόσεις Αρχέτυπο, Έκδοση Α΄ Απρίλιος 2002, Θεσσαλονίκη, σελ. 280)

4. Πρβλ. Σύνταγμα της Ελλάδος της 6ης Απριλίου 2001 της Ζ΄ αναθεωρημένης Βουλής των Ελλήνων, Άρθρο 5 § 1, Άρθρο 13 § 2, Άρθρο 14 § 3α. (Πηγή: 20. Πολιτικοί Θεσμοί & Οργάνωση του Κράτους, Ομάδα εκπαιδευτών -Παιδαγωγών, Εκδόσεις Πελεκάνος, Αθήνα, σσ. 393, 396, 397)

5. Βίντεο: Μέγεθος: 26 kb Διάρκεια: 7΄΄ . Αυτά είναι χριστιανικά (ο Σατανισμός). Εμείς βέβαια δεν πιστεύουμε στον Χριστό άρα δεν υπάρχει Σατανάς, τελειωμένα πράγματα, αυτά είναι δικά τους (Πηγή: Σταθμός Alter, Εκπομπή Χωρίς Μοντάζ ΙΙ, Σάββατο 07/02/2004, Ελλάς, Βασίλης Παπαλεξόπουλος, λάτρης Πατρώας θρησκείας)

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΑΤΑΝΙΣΜΟ

(Κατά: Αναστασάκη Ραδάμανθυ, Σταθμός Alter, Εκπομπή Χωρίς Μοντάζ ΙΙ, Σάββατο 07/02/2004)

(Κατά: Δημήτριου Ιατρόπουλου, Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 56, λόγου χάριν, σελίδα 59)

(Κατά: Βασίλη Παπαλεξόπουλου, Σταθμός Alter, Εκπομπή Χωρίς Μοντάζ ΙΙ, Σάββατο 07/02/2004)

(Κατά: Διαβόλου, του μεγάλου ψεύτη)

Βίντεο: Μέγεθος: 123Kb. Διάρκεια: 52΄΄

-Επειδή από την αρχή λέτε κάποια πράγματα και φωνάζετε επειδή είπαμε για σατανισμό να ξεκαθαρίσουμε το θέμα αυτό.. (Δημοσιογράφος)

-Βεβαίως (Ραδάμανθυς)

-Σας κατηγορούνε... η εκκλησία...

-Ποιος κατηγορεί;

-Η Εκκλησία επειδή λέει ότι κάνετε θυσίες και έχετε αίμα...

-Θυσίες; ποιος κάνει θυσίες κύριε Χαρδαβέλλα; Μα είπαμε εδώ ότι απαγορεύουμε (σημ: η σχολή του Ραδάμαθυ) το κρέας, δεν επιτρέπεται..

-Θέλετε να καταλάβετε το νόημα της ερώτησής μου;

-Βεβαίως!

-Η ερώτησή μου δεν έχει και την αποδοχή από την πλευρά μου αυτών των απόψεων, ... σας ρωτάω..., σας κατηγορούνε, ένα κομμάτι από την Εκκλησία ότι είσαστε: παγανιστές, σατανιστές, εθνικιστές, φασίστες, θυσία κάνετε με αίμα κ.λ.π. τι απαντάτε, είναι πολύ απλό!

-Τι να απαντήσουμε; στις αρωστημένες διάνοιες των λασπολόγων τι να απαντήσουμε, απαντάτε εσείς με τα ρεπορτάζ σας, και αυτά που έχετε δείξει και αυτά που κρύβετε και περιμένετε να τα δείξετε την κατάλληλη ώρα..

-Πάμε παρακάτω (Πηγή: Αναστασάκης Ραδάμανθυς, Εκπομπή Χωρίς Μοντάζ ΙΙ, Σάββατο 07/02/2004, Σταθμός Alter)

ΜΙΛΗΣΑ ΜΕ: Τον «Σατανά»: Άκουσε, αγαπητέ μου. Μιλάς αυτή την στιγμή με τον Μεγάλο Ανύπαρκτο! Μα δεν με κατασκεύαζαν, πώς θα στηνότανε το μαγαζί τους; Ποιόν θα παλεύανε; Γίνεται ποτέ να στηθεί μπίζνα και μάλιστα τέτοια, που να κουμαντάρει όχι μονάχα πορτοφόλια αλλά κυρίως ψυχές και συνειδήσεις, δίχως να «νικάει» κάθε στιγμή τον Εχθρό; Τότε τι θα φοβόντουσαν οι παραμυθιασμένοι υπήκοοι; Πώς θα περπατούσε η φάμπρικα;

Οπότε τι να σου πω εγώ; «Οὐκ ἄν λάβοις παρὰ τοῦ μὴ ἔχοντος» κατά τον Λουκιανό, έτσι δεν είναι; Και τα λίγα ετούτα που τώρα σου μαρτυράω, με το ζόρι τα εξώρυξα από το διασυμπαντικό μου ενδεχόμενο ως τμήμα μιας «υπόθεσης», που όσο και αν δεν πρόκειται να υλοποιηθεί ποτέ, έστω ως συλλογισμός και φαντασιακό κατασκεύασμα, άντε να δικαιούται να σου «πει» δυο λόγια.

Ως εκ τούτου, αν σου περνάει καθόλου μέσα εκεί που τώρα ζεις εσύ και κινείσαι, ειδοποίησε αν μπορείς τίποτε αφελείς να ξεκαρφωθούν απ’ το ανύπαρκτο παραμύθι της δήθεν ύπαρξής μου.

Α, ρε Αβράμη αρχιγάτε, πώς τα βόλεψες για δυόμιση χιλιάδες χρόνια τα πράγματα! Άντε να δούμε τώρα που βουλιάζει το μαγαζί, τι τρύπα θα μείνει από κάτω και πως θα την γεμίσουνε οι επόμενοι συμμορίτες του πλανήτη σας, αχαχαχάχάχά...

ΤΟ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ ΜΑΣ: «Μόνο με την δημιουργία λοιπόν/αναστέλλει κανείς την ανυπαρξία του». Δικός σας. (Πηγή: Δημήτριος Ιατρόπουλος, Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 56, λόγου χάριν, σελίδα 59)

Βίντεο: Μέγεθος: 26 kb Διάρκεια: 7΄΄ . Αυτά είναι χριστιανικά (ο Σατανισμός). Εμείς βέβαια δεν πιστεύουμε στον Χριστό άρα δεν υπάρχει Σατανάς, τελειωμένα πράγματα, αυτά είναι δικά τους. (Πηγή: Σταθμός Alter, Εκπομπή Χωρίς Μοντάζ ΙΙ, Σάββατο 07/02/2004, Ελλάς, Βασίλης Παπαλεξόπουλος, λάτρης Πατρώας θρησκείας)

Βίντεο: Μέγεθος: 127 kb Διάρκεια: 1΄ 19΄΄ . [Στην σχολική εορτή κατά τον Αναστασάκη Ραδάμανθυ «Προμήθεια 2004»] ... Όταν μιλάμε για τον Πλάτωνα είμαστε σατανιστές. (Πηγή: Σταθμός Alter, Εκπομπή Χωρίς Μοντάζ ΙΙ, Σάββατο 07/02/2004, Ελλάς, Τρύφωνας Ολύμπιος)

Μυθοπλάστες: Αναστασάκης Ραδάμανθυς, Δημήτριος Ιατρόπουλος, Βασίλης Παπαλεξόπουλος, Τρύφωνας Ολύμπιος, Διάβολος

Απάντηση: Πρώτα εις παρουσίαση το κάτωθι βίντεο που έχει σχολιασθεί ανωτέρω:

Βίντεο. Μέγεθος: 134 Kb - Διάρκεια: 1΄1΄΄. -Η εμφάνιση των εννέα μελών του συγκροτήματος οι οποίοι στις συναυλίες τους φορούν μαύρες στολές και φρικιαστικές μάσκες που θυμίζουν νεκροκεφαλές. Ο Merilyn Manson το 94 έφτασε στο σημείο να σκίσει μια Βίβλο των Μορμόνων επί σκηνής προκαλώντας μεγάλες αντιδράσεις που κορυφώθηκαν, όταν ανακηρύχθηκε σε αιδεσιμότατο της Εκκλησίας του Σατανά. Μέχρι που θα μπορούσε να φτάσει; (δημοσιογράφος) -Η Τέχνη είναι η σημαντικότερη μορφή συνείδησης του ανθρώπινου πολιτισμού. Είναι και πρέπει να είναι απολύτως ελεύθερη. Η τέχνη από μόνη της απορρίπτει το αντιαισθητικό και το κακόγουστο το χυδαίο ή το προσβλητικό για τις ανθρώπινες αξίες. Δεν χρειάζεται ούτε φρουρούς, ούτε επιτηρητές. Ο καθένας πηγαίνει όπου του ταιριάζει και διαλέγει αυτό που του αναλογεί. Είναι απαράδεκτο για τα κάθε λογής ιερατεία να μπαίνουν στην μέση και να απαγορεύουν ή να επιτρέπουν την ομαλή διεξαγωγή του καλλιτεχνικού φαινόμενου. (Δημήτριος Ιατρόπουλος) (Πηγή: Σταθμός Alter, απογευματινό δελτίο ειδήσεων, Σάββατο 11 Ιουνίου 2004)

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Ενώ λοιπόν ο Σατανισμός είναι «χριστιανικός» και οι παγανιστές δεν «πιστεύουν» στον Σατανά, σύμφωνα με τον Βασίλη Παπαλεξόπουλο, και εφόσον η Εκκλησία δεν είναι Δήμος παρά «Δήμιος», οι Χριστιανοί είναι «Δημιοκράτες», «ψυχοπαθείς νεκροί» που έχουν «ψευτοπεθάνει» και «λειώνουν ανάποδα», με ψυχές «ερασιτεχνικές» που δεν «πετάνε» αλλά «τσουλάνε», ενώ οι ποιητές τους είναι «ποντικοί του καραβιού» και ενώ αυτός ο Χριστιανισμός βαπτίζεται από τους παγανιστές και από τον Δ. Ιατρόπουλο ως «προδοτική ανθελληνοσύνη» η οποία αντιπαλεύεται από τον «δημιουργικό Λόγο» (1) συμβαίνει το εξής παγανιστικό «θαύμα». Ο εκφραζόμενος σατανισμός, μέρος και αυτός του Χριστιανισμού, δεν βάλλεται αλλά υπερασπίζεται από τον Δ. Ιατρόπουλο ενάντια εις τις απόψεις της Εκκλησίας. Εκεί δεν γίνεται λόγος για Δήμιους, δημιοκράτες, ψυχοπαθείς νεκρούς, ψευτοπεθαμένους που λειώνουν ανάποδα με ερασιτεχνικές ψυχές που δεν πετάνε αλλά τσουλάνε, οι τραγουδιστές του δεν είναι ποντικοί του καραβιού, μήτε οι «ιερείς» του (βλ. Merilyn Manson) αποτελούν εκείνη την «προδοτική ανθελληνοσύνη», όπως ανάλογα συμβαίνει για τους μη Σατανιστές του Χριστιανισμού. Αντίθετα «Είναι απαράδεκτο για τα κάθε λογής ιερατεία να μπαίνουν στην μέση και να απαγορεύουν ή να επιτρέπουν την ομαλή διεξαγωγή του καλλιτεχνικού φαινόμενου». Ξέχασε ο Δ. Ιατρόπουλος να παρατηρήσει πως:

1. Και ο «Merilyn Manson» είναι ιερατείο.

2. Και η Χριστιανική λατρεία στην Εκκλησία με τους ύμνους, τις χορωδίες και τα μουσικά όργανα είναι «καλλιτεχνικό φαινόμενο».

Ο Νεοπαγανισμός δεν έχει φανερή σχέση με τον σατανισμό. Αλλά έχει υπόγεια. Και αυτό το βλέπει κανείς ξάστερα κατά την υπεράσπιση του σατανιστικού «καλλιτεχνικού φαινόμενου» από εκείνους που υποτίθεται μισούν καθετί «ανθελληνικό» αλλά ουσιαστικά «Χριστιανικό» (Αυτά είναι χριστιανικά (ο Σατανισμός).

Όσο αφορά τον Τρύφωνα Ολύμπιο θα πρέπει να λεχθεί πως όταν μιλά κανείς για τον Πλάτωνα δεν είναι σατανιστής και ο δε Πλάτωνας είναι σωσμένος και αυτό το διακήρυξε η Ορθοδοξία πολλούς αιώνες πριν τον νεοπαγανιστικό φαινόμενο. Αλλά η σωτηρία εξαρτάται από την εποχή που ζει ο καθείς.

ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Αρχαιοελληνικές Μουσικές Κλίμακες στην Ροκ Μουσική. Σάτυροι-Σεληνοί-Βάκχες και τα «τέρατα» των «Λόρντι» (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, τεύχος 294, εξώφυλλο)

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Εδώ είναι χρήσιμο να θυμηθεί κανείς τα λόγια των:

α. Ραδάμανθυ:

- Σας κατηγορούνε, ένα κομμάτι από την Εκκλησία ότι είσαστε: παγανιστές, σατανιστές, εθνικιστές, φασίστες, θυσία κάνετε με αίμα κ.λ.π. τι απαντάτε, είναι πολύ απλό! (Δημοσιογράφος)

-Τι να απαντήσουμε; στις αρωστημένες διάνοιες των λασπολόγων τι να απαντήσουμε...

β. Του Δ. Ιατρόπουλου:

Α, ρε Αβράμη αρχιγάτε, πώς τα βόλεψες (2) για δυόμιση χιλιάδες χρόνια τα πράγματα! Άντε να δούμε τώρα που βουλιάζει το μαγαζί, τι τρύπα θα μείνει από κάτω και πως θα την γεμίσουνε οι επόμενοι συμμορίτες του πλανήτη σας, αχαχαχάχάχά...

ΤΟ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ ΜΑΣ: «Μόνο με την δημιουργία λοιπόν/αναστέλλει κανείς την ανυπαρξία του». ...

... και ο Διάβολος χρησιμοποιεί ακόμη σήμερα τραγουδιστές και παγανιστές, και όχι τον Αβραάμ, για να δημιουργεί «καλλιτεχνικά φαινόμενα» και για να τα «βολεύει» έχει στην υπηρεσία του και τον νεοπαγανισμό.

Σημειώσεις

1. Χαρακτηρισμοί και τίτλοι «ποιητικής τέχνης» στο Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 59, λόγου χάριν, σσ. 46 - 47

2.Δεν είναι ευθύνη του «Αβράμη» αλλά όλων εκείνων που στηρίζουν τον Σατανά και το αντίθεο έργο του. Σε αυτή την περίπτωση δηλαδή και του νεοπαγανισμού έμμεσα.

Η ΑΜΒΛΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΛΟΓΙΚΗ & ΗΘΙΚΗ ΠΡΑΞΗ

(Κατά: http://elroy.net/ehr/abortionanswers.html, αποθηκεμένη εδώ)

Η άμβλωση είναι «ηθική πράξη» (Πηγή: http://elroy.net/ehr/abortionanswers.html, εδώ)

Μυθοπλάστης: http://elroy.net/ehr/abortionanswers.html

Απάντηση: Εδώ

ΠΗΓΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ

2. Alter, απογευματινό δελτίο ειδήσεων, Σάββατο 11 Ιουνίου 2004, 4 Φεβρουαρίου 2007, Χωρίς Μοντάζ ΙΙ, Σάββατο 07/02/2004, εκπομπή «Οι Πύλες του Ανεξήγητου», Σάββατο 05/11/2005

2. Το Βήμα, Σάββατο 10 Μαρτίου 2007, Τρίτη 13 Μαρτίου 2007, Τετάρτη 14 Μαρτίου 2007, Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2008, Πέμπτη 10 Απριλίου 2008, σελ. Α24

1. Η αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, Ρ. Αναστασάκης, Μ. Βερέττας, Μ. Δημόπουλος, Μ. Καλόπουλος. Μ. Κιουλαφά, Π. Μαρίνης, Χ. Μήνη, Στ. Μυτιληναίος, Γ. Σπυρόπουλος, Ο. Τουτουνζή, Γ. Τσαγκρινός, Εισαγωγή Εύα Αυλίδου, Εκδόσεις Αρχέτυπο, Έκδοση Α΄ Απρίλιος 2002, Θεσσαλονίκη

2. Ιστορία Ελληνική και Ευρωπαϊκή των Νέων Χρόνων, Χ. Θεοδωρίδου -Α. Λαζάρου, ΟΕΔΒ, Έκδοση Η΄, 1978

1. Κοσμήτορα της Θεολ. Σχολής του πανεπ. Αθηνών π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού, Εκκλησία του Αγ. Αντύπα, Γουδί Αττικής, 03-11-2005, Απομαγνητοφώνηση: Θ.Α., Επιμέλεια: Θ.Φ.Δ.

01. Thomas Strahan [Thomas Strahan's Major Articles and Books Concerning the Detrimental Effects of Abortion] (Rutherford Institute, PO Box 7482, Charlottesville, VA 22906-7482, (804) 978-388.)

02. Kunitz, "Causes of Maternal Mortality in the United States," Obstetrics and Gynecology, 65(5) May 1985.

03. H. L. Howe, et al., "Early Abortion and Breast Cancer Risk Among Women Under Age 40," International Journal of Epidemiology, 18(2):300-304 (1989)

04. L. I. Remennick, "Induced Abortion as A Cancer Risk Factor: A Review of Epidemiological Evidence," Journal of Epidemiological Community Health, (1990)

05. M. C. Pike, "Oral Contraceptive Use and Early Abortion as Risk Factors for Breast Cancer in Young Women," British Journal of Cancer, 43:72 (1981).

06. M-,G, Le et al., "Oral Contraceptive Use and Breast or Cervical Cancer: Preliminary Results of a French Case-Control Study, Hormones and Sexual Factors in Human Cancer Etiologly", ed. J P Wolff, et al., Excerpta Medica: New York (1984)

07. F. Parazzini, et al., "Reproductive Factors and the Risk of Invasive and Intraepithelial Cervical Neoplasia," British Journal of Cancer, 59:805-809 (1989)

08. H. L. Stewart, et al , "Epidemiology of Cancers of the Uterine Cervix and Corpus, Breast and Ovary in Israel and New York City," Journal of the National Cancer Institute 37(i):1-96

09. I. Fujimoto et al., "Epidemiologic Study of Carcinoma in Situ of the Cervix," Journal of Reproductive Medicine 30(7):535 (July 1985)

10. N. Weiss, "Events of Reproductive Life and theIncidence of Epithelial Ovarian Cancer," Am. J. of Epidemiology, 11 7(2):128-139 (1983)

11. V. Beral, et al., "Does Pregnancy Protect Against Ovarian Cancer," The Lancet, May 20, 1978

12. C. LaVecchia, et al., "Reproductive Factors and the Risk of Hepatocellular Carcinoma in Women," International Journal of Cancer, 52:351, 1992.

13. S. Kaali et al., "The Frequency and Management of Uterine Perforations During First Trimester Abortions," Am. J. Obstetrics and Gynecology 161:406-408, August 1989

14. M. White, "A Case-Control Study of Uterine Perforations Documented at Laparoscopy," Am. J. Obstetrics and Gynecology 129:623 (1977).

15. D. Grimes et al., "Prevention of uterine perforation During Curettage Abortion," JAMA, 251:2108-2111 (1984)

16. D. Grimes, et al., "Local versus General Anesthesia: Which is Safer For Performing Suction Abortions?" Am. J. of Obstetrics and Gynecology, 135:1030 (1979).

17. K. Schulz, et al., "Measures to Prevent Cervical Injuries During Suction Curetage Abortion," The Lancet, May 28, 1983

18. W. Cates, "The Risks Associated with Teenage Abortion," New England Journal of Medicine, 309(11):612-62, l

19. R. Castadot, "Pregnancy Termination: Techniques, Risks, and Complications and Their Management," Fertility and Sterility, 45(l):5-16 (1986).

20. Barrett, et al., "Induced Abortion: A Risk Factor for Placenta Previa", American Journal of Ob & Gyn. 141:7 (1981).

21. Hogue, Cates and Tietze, "Impact of Vacuum Aspiration Abortion on Future Childbearing: A Review", Family Planning Perspectives (May-June 1983), vol. 15, no. 3.

22. Daling, et.al., "Ectopic Pregnancy in Relation to Previous Induced Abortion", JAMA, 253(7):1005-1008 (Feb. 15, 1985)

23. Levin, et al., "Ectopic Pregnancy and Prior Induced Abortion", American Journal of Public Health (1982), vol. 72

24. C. S. Chung, "Induced Abortion and Ectopic Pregnancy in Subsequent Pregnancies," American Journal of Epidemiology, 115(6):879-887 (1982)

25. T. Radberg, et al., "Chlamydia Trachomatis in Relation to Infections Following First Trimester Abortions," Acta Obstricia Gynoecological (Supp. 93), 54:478 (1980)

26. L.Westergaard, "Significance of Cervical Chlamydia Trachomatis Infection in Post-abortal Pelvic Inflammatory Disease," Obstetrics and Gynecology, 60(3):322-325, (1982)

27. M. Chacko, at al., "Chlamydia Trachomatosis Infection in Sexually Active Adolescents: Prevalence and Risk Factors," Pediatrics, 73(6), (1984)

28. M. Barbacci, et al., "Post Abortal Endometritis and Isolation of Chlamydia Trachomatis," Obstetrics and Gynecology 68(5):668-690, (1986)

29. S. Duthrie, et al., "Morbidity After Termination of Pregnancy in First-Trimester," Genitourinary Medicine, 63(3):182-187, (1987).

30. Burkman, et al,, "Morbidity Risk Among Young Adolescents Undergoing Elective Abortion," Contraception, 30:99-105 (1984)

31. "Post-Abortal Endometritis and Isolation of Chlamydia Trachomatis," Obstetrics and Gynecology, 68(5):668- 690, (1986).

32. Frank, et al., "Induced Abortion Operations and Their Early Sequelae," Journal of the Royal College of General Practitioners (April 1985),35(73):175-180

33. Grimes and Cates, "Abortion: Methods and Complications", Human Reproduction, 2nd ed., 796-813

34. M. A. Freedman, "Comparison of complication rates in first trimester abortions performed by physician assistants and physicians," Am. J. Public Health, 76(5):550-554 (1986).

35. Wadhera, "Legal Abortion Among Teens, 1974-1978", Canadian Medical Association Journal, 122:1386-1389, (June 1980).

36. The Journal of Reproductive Medicine, Pain During Early Abortion, Dr. Lynn Borgatta and David Nickinovich (PhD), 1997, vol. 42

37. European Journal of Epidemiology, Deliveries, abortion and HIV-1 infection in Rome, 1989-1994, 1997, 13:373-378

39. Grimes D A, "Surgical Management of Abortion." TeLind Operative Gynecology, 7th ed. pp. 317-339 (1992).

40. Hakim-Elahi E, Tovell H, Burnhill M, "Complications of First-Trimester Abortion: A Report of 170,000 Cases." Obstetrics and Gynecology, 76:129-134 (1990).

41. Hern W, "Long Term Risks of Induced Abortion," Gynecology and Obstetrics, 6:63 (1994).

42. Niswander K and Porto M, "Abortion Practices in the United States: A Medical Viewpoint." Abortion, Medicine, and the Law., 4th ed., pp. 567-581 (1992).

43. Shulman H, "Second Trimester Abortion: Techniques and Complications." Gynecology and Obstetrics, 6:54 (1994).

44. Ashton, "The Psychological Outcome of Induced Abortion", British Journal of Ob&Gyn., 87:1115-1122, (1980).

45. Badgley et al., Report of the Committee on the Operation of the Abortion Law (Ottawa: Supply and Services, 1977)

46. R. Somers, "Risk of Admission to Psychiatric Institutions Among Danish Women who Experienced Induced Abortion: An Analysis on National Record Linkage," Dissertation Abstracts International, Public Health 2621-B, Order No. 7926066 (1979)

47. H. David et al., "Postpartum and Postabortion Psychotic Reactions," Family Planning Perspectives 13:88-91 (1981).

48. Kent et al., "Bereavement in Post-Abortive Women: A Clinical Report", World Journal of Psychosynthesis (Autumn-Winter 1981), Vol. 13, Nos. 3-4.

49. Catherine Bernard, The Long-Term Psychological Effects of Abortion, Portsmouth, N.H.: Institute for Pregnancy Loss, 1990).

53. Makhorn, "Sexual Assault & Pregnancy," New Perspectives on Human Abortion, Mall & Watts eds., (Washington, D.C.: University Publications of America, 1981).

54. Adler, "Sample Attrition in Studies of Psycho-social Sequelae of Abortion: How great a problem." Journal of Social Issues, 1979, 35, 100-110.

55. Speckhard, "Postabortion Syndrome: An Emerging Public Health Concern," Journal of Social Issues, 48(3):95-119.

56. Speckhard, Psycho-social Stress Following Abortion, Sheed & Ward, Kansas City: MO, 1987

57. Belsey, et al, "Predictive Factors in Emotional Response to Abortion: King's Termination Study - IV," Soc. Sci. & Med., 11:71-82 (1977).

58. Speckhard, Psycho-social Stress Following Abortion, Sheed & Ward, Kansas City: MO, 1987

59. C. Haignere et al, "HIV/AIDS Prevention and Multiple Risk Behaviors of Gay Male and Runaway Adolescents," Sixth International Conference on AIDS: San Francisco, June 1990

60. N. Campbell, et al., "Abortion in Adolescence," Adolescence, 23(92):813-823 (1988)

61. H. Vaughan, Canonical Variates of Post-Abortion Syndrome, Portsmouth, NH: Institute for Pregnancy Loss, 1991

62. B. Garfinkel, "Stress, Depression and Suicide: A Study of Adolescents in Minnesota," Responding to High Risk Youth, Minnesota Extension Service, University of Minnesota (1986).

63. Harlap, "Characteristics of Pregnant Women Reporting Previous Induced Abortions," Bulletin World Health Organization, 52:149 (1975)

64. N. Meirik, "Outcome of First Delivery After 2nd Trimester Two Stage Induced Abortion: A Controlled Cohort Study," Acta Obsetricia et Gynecologica Scandinavia 63(l):45-50(1984)

65. Levin, et al., "Association of Induced abortion with Subsequent Pregnancy Loss," JAMA, 243:2495-2499, June 27, 1980.

66. Otiel, "Pregnancy Complications Following Legally Induced Abortion: An Analysis of the Population with Special Reference to Prematurity," Danish Medical Bulletin, 26:192- 199 (1979)

67. Martin, "An Overview: Maternal Nicotine and Caffeine Consumption and Offspring Outcome," Neurobehavioral Toxicology and Terotology, 4(4):421-427, (1982).

68.Klassen, "Sexual Experience and Drinking Among Women in a U.S. National Survey," Archives of Sexual Behavior, 15(5):363-39

70. Kuzma & Kissinger, "Patterns of Alcohol and Cigarette Use in Pregnancy," Neurobehavioral Toxicology and Teratology, 3:211-221 (1981).

71. Morrissey, et al., "Stressful Life Events and Alcohol Problems Among Women Seen at a Detoxification Center," Journal of Studies on Alcohol, 39(g):1159 (1978).

72. Oro, et al., "Perinatal Cocaine and Methamphetamine Exposure Maternal and Neo-Natal Correlates," J. Pediatrics, 11 1:571- 578 (1978)

73. D.A. Frank, et al., "Cocaine Use During Pregnancy Prevalence and Correlates," Pediatrics, 82(6):888 (1988)

74. H. Amaro, et al., "Drug Use Among Adolescent Mothers: Profile of Risk," Pediatrics 84:144-150, (1989).

75. Speckhard, Psycho-social Stress Following Abortion, Sheed & Ward, Kansas City: MO, 1987

76. J. Spaulding, et al, "Psychoses Following Therapeutic Abortion, Am. J. of Psychiatry 125(3):364 (1 978)

77. R. K. McAll, et al., "Ritual Mourning in Anorexia Nervosa," The Lancet, August 16, 1980

78. Benedict, et al,, "Maternal Perinatal Risk Factors and Child Abuse," Child Abuse and Neglect, 9:217-224 (1985)

79. P.G. Ney, "Relationship between Abortion and Child Abuse," Canadian Journal of Psychiatry, 24:610-620, 1979

80. Reardon, Aborted Women - Silent No More (Chicago: Loyola University Press, 1987)

81. Shepard, et al., "Contraceptive Practice and Repeat Induced Abortion: An Epidemiological Investigation," J. Biosocial Science, 11:289-302 (1979)

82. M. Bracken, "First and Repeated Abortions: A Study of Decision-Making and Delay," J. Biosocial Science, 7:473-491 1975

83. S. Honcho, "The Characteristics and Prior Contraceptive Use of U.S. Abortion Patients," Family Planning Perspectives, 20(4):158-168 (1986)

84. D. Sherman, et al., 'The Abortion Experience in Private Practice," Women and Loss: Psychobiological Perspectives, ed. W.F. Finn et al., (New York: Fraeger Publ. 1985)

85. E. M. Belsey, et al., "Predictive Factors in Emotional Response to Abortion: King's Termination Study -- IV," Social Science and Medicine, 11:71- 82 (1 977)

86. E. Freeman, et al., "Emotional Distress Patterns Among Women Having First or Repeat Abortions," Obstetrics and Gynecology, 55(5):630-636 (1980)

87. C. Berger, et al., "Repeat Abortion: Is it a Problem?" Family Planning Perspectives 16(2):70-75 (1984).

88. Joyce, "The Social and Economic Correlates of Pregnancy Resolution Among Adolescents in New York by Race and Ethnicity: A Multivariate Analysis," Am. J. of Public Health, 78(6):626-631 (1988)

89. C. Tietze, "Repeat Abortions -- Why More?" Family Planning Perspectives 10(5):286-288, (1978).

90. Leach, "The Repeat Abortion Patient," Family Planning Perspectives, 9(l):37-39 (1977)

91. S Fischer, "Reflection on Repeated Abortions: The meanings and motivations," Journal of Social Work Practice 2(2):70-87 (1986)

92. B. Howe, et al., "Repeat Abortion, Blaming the Victims," Am. J. of Public Health, 69(12):1242-1246, (1979).

93. Alder N and David H, et al., "Psychological Factors in Abortion, A Review," American Psychologist, October 1992, Vol. 47(10): 1194-1204.

94. Franz W and Reardon D, "Differential Impact of Abortion on Adolescents and Adults," Adolescence, 1992, Vol. 27(105): 161-172.

95. Major B and Cozzarelli C, "Psychological Predictors of Adjustment to Abortion," Journal of Social Issues, 1992, Vol. 48(3): 121-142.

96. Mueller P and Major B, "Self-Blame, Self-Efficacy, and Adjustment to Abortion," Journal of Personality and Social Psychology, 1989, Vol. 57(6): 1059-1067.

97. Rosenfeld J, "Emotional Responses to Therapeutic Abortion," American Family Physician, January, 1992, Vol. 45(1): 137-140.

98.Rue V, "The Psychological Realities of Induced Abortion," Post-Abortion aftermath: A Comprehensive Consideration, Michael T. Mannion, Ed., Sheed & Ward, 1994

99. Speckhard A and Rue V, "Postabortion Syndrome: An Emerging Public Health Concern," Journal of Social Issues, 1992, Vol. 48(3): 95-119.

100.Worden J, Grief Counseling and Grief Therapy, Springer Publishing Company, New York, 1982, 91.

Πολλοί είναι οι ειδικοί που πιστεύουν ότι η εισβολή του σεξ στην καθημερινή ζωή με τέτοιες εικόνες (1) δεν εγκυμονεί κανέναν απολύτως κίνδυνο. «Δεν υπάρχει ο παραμικρός κίνδυνος» λέει ο διάσημος Βρετανός ανθρωπολόγος Ντέσμοντ Μόρις. «Η διαφήμιση δεν είναι παρά ο καθρέφτης της κοινωνίας, και αυτό που κάνει είναι να αναπαράγει τα κυρίαρχα μοντέλα συμπεριφοράς. Σήμερα το σεξ έχει πάψει να είναι ταμπού (2), ούτε συνδέεται αποκλειστικά με την αναπαραγωγή. Έχει γίνει ένα παιχνίδι (3), κάτι που ο καθένας δικαιούται να βιώνει ελεύθερα, χωρίς αναστολές ή συναισθήματα ενοχής. Το μόνο που κάνει η διαφήμιση είναι να αναπαράγει αυτή την κοινωνική τάση»... Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Σάββατο 10 Μαρτίου 2007, σελ. Α8 Σημειώσεις 1. Διαφημίσεις με υπονοούμενη σεξουαλική βία, πρβλ. διαφήμιση Dolce & Cabbana Μάρτιο 2007 2. Η ορθοδοξία δεν βαπτίζει το σεξ ταμπού. Σε καμιά περίπτωση. Ούτε «κομπλάρει» απέναντι στον έρωτα. Τίθεται θέμα πάθους και δηλαδή ζήτημα ανορθολογικής χρήσης του σώματος όπως και χρήσης του σεξ εκτός ορίων της βούλησης του Θεού, του όντως αγαθού και δηλαδή εκτός γάμου (παράνονομο). 3. Παρακάτω τα αποτελέσματα του «παιχνιδιού» που έπαψε να είναι αναπαραγωγή.






Η ανεύρεση αυτής της εσωτερικής βασιλείας καθιστά το μοναχικό βίωμα, παρά τη μόνωση που προϋποθέτει, θεμελιωδώς κοινωνικό! Αρκεί να θυμόμαστε ότι η κοινωνία στην οποία συμμετέχει ο μοναχός είναι κοινωνία προσώπων και όχι αριθμητικών μονάδων, δηλαδή ατόμων. Επειδή, όμως, κατά τη χριστιανική δογματική το πρόσωπο του Θεού έλαβε ανθρώπινη μορφή, κάθε ανθρώπινο πρόσωπο αποτελεί εξεικόνιση Του. Έτσι, όσο περισσότερο ευρίσκει ο μοναχός τον «ενοικούντα» Θεό (τον Θεό δηλαδή που κατοικεί μέσα του), τόσο περισσότερο συνάπτεται με τον συνάνθρωπο του, εντός του οποίου κατοικεί ο ίδιος Θεός. (Πηγή: Πολίτης και Μοναχός, Βασίλης Μπακούρος, Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 139, σελ. 64)

ΣΕΛΙΔΑ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΔΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΕΛΙΔΑΣ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΗΣ ΔΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ

1.

2.

3.

4.

5.

(Μιχάλης Καλόπουλος)

(Ομάδα «Γυναίκες στην Εκπαίδευση»)

(Δημήτρης Ιατρόπουλος, Alter, Σάββατο 11 Ιουνίου 2004)

(Αναστασάκης Ραδάμανθυς, Alter, Σάββατο 07/02/2004)

(Δημήτριος Ιατρόπουλος, Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 56, σελίδα 59)

(Βασίλης Παπαλεξόπουλος, Alter, Σάββατο 07/02/2004)

(Τρύφωνας Ολύμπιος, Alter, Σάββατο 07/02/2004)

(Διάβολος, ο μεγάλος ψεύτης)

(http://elroy.net/ehr/abortionanswers.html)

6.

ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΕΞ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ (ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ)

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΜΒΛΩΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΣΩΜΑΤΙΚΗ & ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

ΕΜΒΡΥΑΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Η ΑΝΤΙΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ

Συμπεράσματα

ΜΕΘΥΣΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ

ΝΕΟ-ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΑΤΕΣ

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΑΥΤΟΕΞΕΥΤΕΛΙΖΟΝΤΑΙ ΧΑΡΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

(Κατά: Μιχάλη Καλόπουλου, http://www.greatlie.com/gr/news.cfm?id=65&action=detail με απάντηση εδώ)

«ΘΕΟΣ ΕΡΩΤΑΣ» ΚΑΙ ΕΥΤΕΛΙΣΜΟΙ

Η ΠΛΗΡΗ ΕΝΑΝΤΙΩΣΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ & ΟΙ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΙ

ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ & ΕΥΤΕΛΙΣΜΟΙ

ΣΥΜΒΟΥΛΗ - ΕΠΙΛΟΓΟΣ

ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ ΤΑ CD ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ

(Κατά: Ομάδας «Γυναίκες στην Εκπαίδευση»)

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ

Παράρτημα

Η ΤΕΧΝΗ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΤΟ ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΟ

(Κατά: Δημήτρη Ιατρόπουλου, Σταθμός Alter, απογευματινό δελτίο ειδήσεων, Σάββατο 11 Ιουνίου 2004)

Η ΓΝΩΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ... «ΣΤΡΙΒΕΙΝ ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΡΡΑΒΩΝΟΣ»

ΤΟ «ΣΤΡΙΨΙΜΟ ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΡΡΑΒΩΝΟΣ» & Η «ΑΡΧΑΙΟΛΑΤΡΙΑ» ΤΩΝ ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΩΝ

Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ & Η ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΝΙΑ

ΟΙ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ & ΤΟΥ ΠΑΓΑΝΙΣΜΟΥ

Ο ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΤΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

ΤΡΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΗΣ «ΤΕΧΝΗΣ» & 3 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΑΤΑΝΙΣΜΟ

(Κατά: Αναστασάκη Ραδάμανθυ, Σταθμός Alter, Εκπομπή Χωρίς Μοντάζ ΙΙ, Σάββατο 07/02/2004)

(Κατά: Δημήτριου Ιατρόπουλου, Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 56, λόγου χάριν, σελίδα 59)