ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ «ΔΙΑΝΟΗΣΗ»

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
1.	ΨΗΦΙΖΩ LORDI ΣΤΗΝ EUROVISION. ΣΤΟ ΚΛΟΥΒΙ ΟΙ «ΣΚΟΤΑΔΙΣΤΕΣ»
2.	Η ΑΜΒΛΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΛΟΓΙΚΗ & ΗΘΙΚΗ ΠΡΑΞΗ
3.	ΒΡΕΘΗΚΕ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ (ΧΡΙΣΤΟΥ)
4.	Ο ΘΕΟΣ, ΤΑ GSM & Ο «ΞΥΠΝΙΟΣ» ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ
5.	Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ «ΣΥΓΧΡΟΝΟ» ΠΡΟΣΩΠΟ
6.	Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΠΑΓΟ ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΡΟ
7.	TO BBC ΣΧΕΔΙΑΖΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
8.	ΚΩΔΙΚΑΣ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ & ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ
9.	«ΣΚΟΤΑΔΙΣΤΕΣ» ΙΕΡΕΙΣ & «ΕΡΩΤΥΛΟΙ» ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ
10.	ΣΕΞ ΣΤΟ ΠΥΡ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΟΝ
11.	ΓΑΜΟΣ ΩΣ ΑΓΚΥΛΩΣΗ. ΖΗΤΩ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ
12.	Ο ΜΩΥΣΗΣ & ΟΙ ΙΣΡΑΗΛΙΤΕΣ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
13.	Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΥΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
14.	ΔΙΔΑΣΚΩ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ «ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΩ» & ΖΗΤΑΩ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ
15.	Η ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΛΩΤ & ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ (ΣΟΔΟΜΑ & ΓΟΜΟΡΡΑ)
16.	ΑΝ ΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙΣ;
17.	ΚΑΝΕΝΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΔΕΝ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΤΙ ΕΚΑΝΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ
18.	ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ, ΩΡΟΣ & ΧΡΙΣΤΟΣ
19.	ΓΙΑΤΙ ΟΙ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΟΦΟΤΕΡΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ;
20.	ΒΡΕΘΗΚΕ ΤΟ ΓΟΝΙΔΙΟ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ
21.	ΠΟΛΛΟΙ ΘΕΟΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΣΤΙΣ 25/12, «ΑΡΑ» Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑ
22.	ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ & ΨΕΥΤΕΣ ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ
23.	ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΘΕΝΟΓΕΝΕΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
24.	Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΙΩΝΑΣ ΔΕΝ ΕΖΗΣΕ ΓΙΑ 3 ΗΜΕΡΕΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΗΤΟΣ
25.	ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ
26.	ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΔΕΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ, ΚΡΙΝΟΥΝ
27.	Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΙΣΤΕΥΕ ΣΕ 2Α ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ
28.	Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙ ΜΕ ΤΗ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
29.	Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ
30.	ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΕΞ,  ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΠΑΝΑΓΙΑ & ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
31.	ΚΛΕΦΤΕΣ & ΚΛΕΦΤΕΣ
32.	ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ & ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ
33.	ΟΙ ΜΑΥΡΟΦΟΡΕΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΟΙ
34.	ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΑΜΑΘΕΙΑΣ
35.	Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ & Ο «ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ» ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
36.	Η ΥΓΕΙΑ & Η ΥΓΕΙΑ (ΝΗΣΤΕΙΑ)
	100.000 ΜΑΥΡΟΦΟΡΕΜΕΝΟΙ
37.	ΚΑΤΑΔΑΦΙΣΟΝ ΟΛΑ ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ
38.	Η ΑΜΑΘΕΙΑ & Η ΑΜΑΘΕΙΑ (ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ)
39.	Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ & Ο ΟΡΘΟΣ ΛΟΓΟΣ
40.	ΟΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ & ΟΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ
41.	Η ΗΘΙΚΗ & Η ΗΘΙΚΗ
42.	Η ΦΤΩΧΕΙΑ & Η ΦΤΩΧΕΙΑ
43.	ΟΙ ΚΟΛΑΚΕΙΕΣ & Η ΑΛΗΘΕΙΑ
44.	ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΑΜΑΘΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΑΜΑΘΕΙΑ
45.	ΜΗ ΛΑΛΕΙΣ ΕΠ’ ΑΜΒΩΝΟΣ
46.	ΤΑ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗΣ
47.	ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ & ΟΙ ΑΡΓΙΕΣ
48.	Η ΕΛΛΑΣ ΓΕΝΝΑ ΑΚΟΜΗ ΛΕΩΝΙΔΕΣ
49.	Ο ΧΡΥΣΟΣ & Ο ΧΡΥΣΟΣ
50.	Η ΕΛΛΑΣ & Η ΕΛΛΑΣ
51.	ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΓΕΝΝΟΥΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΝΟΜΑΡΧΙΕΣ
52.	500.0000 - 200.000 - 10.000 ΑΠΡΑΓΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΣΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ
53.	ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΑΚΟ
54.	ΟΙ ΗΓΕΜΟΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΚΝΗΡΟΙ
Β.	ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
Γ.	ΠΗΓΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ

 

 

«ΑΘΕΪΣΤΙΚΕΣ» ΑΠΑΤΕΣ

 

ΨΗΦΙΖΩ LORDI ΣΤΗΝ EUROVISION. ΣΤΟ ΚΛΟΥΒΙ ΟΙ «ΣΚΟΤΑΔΙΣΤΕΣ»

(Κατά: Καφενέ http://sendthefuckinmessage.okafenes.com/lordi_eurovision2006/, εδώ)

 

Όχι στον απαράδεκτο διασυρμό της χώρας μας!

Οι ημιμαθείς σκοταδιστές και αυτόκλητοι υπερασπιστές του τριπτύχου "πατρίς - θρησκεία - οικογένεια" στα κλουβιά τους!

Στο διαγωνισμό της Eurovision 2006

ΨΗΦΙΣΤΕ LORDI

 

ΜΑΣ "ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΝ" ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ, ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ ΝΑ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΝΑ ΜΑΣ ΡΩΤΗΣΟΥΝ ΑΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ - ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟ!!!

Για άλλη μια φορά η Ελλάδα και οι Έλληνες πρωτοτυπούν πανευρωπαϊκά (ίσως και παγκόσμια) αφήνοντας μια μικρή μειοψηφία να στέλνει σε όλους το μήνυμα πως οι κάτοικοι αυτής της χώρας (ή η συντριπτική πλειοψηφία αυτών) είτε έχουν σοβαρά προβλήματα αντίληψης, είτε βρίσκονται σε άλλη εποχή (μερικές χιλιάδες χρόνια πίσω - ούτε καν στο μεσαίωνα).

Όλοι θα έτυχε τις τελευταίες ημέρες να δούμε στην τηλεόραση ή στο διαδίκτυο κάποια διαμαρτυρία ορισμένων "ευαίσθητων" Ελλήνων, ενάντια στο "σατανικό συγκρότημα" Lordi, που θα εκπροσωπήσει τη Φινλανδία στο φετινό διαγωνισμό τραγουδιού Eurovision που θα γίνει στην Αθήνα.

Οι άνθρωποι αυτοί υποστηρίζουν ούτε λίγο - ούτε πολύ πως ...η χώρα κινδυνεύει από το "σατανικό συγκρότημα" και πως όλοι πρέπει να αντιδράσουμε. Ορισμένοι μάλιστα φτάνουν στο απίστευτο σημείο να προτείνουν να ζητήσουμε από την επίσημη κυβέρνηση της Φινλανδίας να εκλεγεί άλλο συγκρότημα που θα εκπροσωπήσει τη χώρα τους στο διαγωνισμό!

 

Η αλήθεια όμως είναι πολύ διαφορετική

Ανατρέχοντας κανείς στο διαδίκτυο και στη μέχρι σήμερα πορεία του ροκ συγκροτήματος, θα δει ότι πουθενά δεν υπάρχει κάποια σοβαρή ένδειξη που να παραπέμπει όχι σε λατρεία του "εξαποδώ" αλλά ούτε καν παρόμοια αναφορά στα περισσότερα τραγούδια τους (οι στίχοι των οποίων βρίσκονται δημοσιευμένοι στο διαδίκτυο).

Στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο: οι Lordi στέλνουν μηνύματα εναντίον τέτοιων προβληματικών και αντικοινωνικών συμπεριφορών (που βλακωδώς ερμηνεύονται ως "λατρεία στο σατανά") με τραγούδια όπως το "Devil is a loser" ("ο Διάβολος είναι κορόιδο - χαμένος") ενώ το ίδιο το τραγούδι που θα παρουσιαστεί στη Eurovision μιλά ξεκάθαρα για "μάχη ενάντια στον ψευδοπροφήτη", για το ότι "χρειαζόμαστε επιφώτηση - τη δύναμη του Φωτός" και πως "ροκ εν ρολ άγγελοι φέρνουν τα σκληρού ροκ αλληλούια"!

Δείτε το βίντεο κλιπ του τραγουδιού (δεξί κλικ - αποθήκευση προορισμού ως...)

Διαβάστε τους στίχους (κλικ)

Όλα αυτά δείχνουν πως σε ορισμένους ανθρώπους στη χώρα μας, οι οποίοι δυστυχώς κατέχουν και θέσεις επιρροής, η πνευματική παράλυση έχει προχωρήσει σε τρομακτικό επίπεδο και η διαστρέβλωση της αλήθειας είναι καθημερινή πρακτική. Οι κύριοι και κυρίες που διαμαρτύρονται για το "σατανικό συγκρότημα" δε κάνουν τον κόπο να αναφέρουν τα στοιχεία τα οποία, έστω κατά τη δική τους αντίληψη, συμβάλουν ώστε το συγκρότημα αυτό να χαρακτηρίζεται ως "σατανικό". Τι είναι αυτό που τους ενοχλεί;

 

Οι στίχοι;

Όπως γράψαμε πιο πάνω κι όπως μπορείτε κι εσείς να διαπιστώσετε, στους στίχους αυτού τουλάχιστο του τραγουδιού όχι μόνο δεν υπάρχει κάτι το "σατανικό" αλλά μάλλον συμβαίνει το αντίθετο.

 

Η εμφάνιση;

Η ιδιότυπη εμφάνιση του συγκροτήματος των ροκ τεράτων, οφείλεται στον ιδρυτή του ροκ συγκροτήματος ο οποίος έχει επιχείρηση που κατασκευάζει τέτοιου είδους εξοπλισμό (μάσκες, μακιγιάζ, αξεσουάρ κλπ) για ταινίες τρόμου! Είναι η καθημερινή δουλειά του δηλαδή. Τα δε μέλη του συγκροτήματος, ποτέ δεν έχουν εκφράσει κάποια "προτίμηση" προς το σατανά αλλά απλά δηλώνουν πως τους αρέσουν οι ταινίες τρόμου.

 

Η μουσική;

Αυτό το συζητάμε. Σε μια Ελλάδα της ντίσκο και του αμανέ, της ελαφριάς ποπ κουλτούρας δηλαδή από τη μία πλευρά και των τουρκοανατολίτικης προέλευσης μπουζουκολαϊκών ασμάτων από την άλλη, μήπως η ροκ μουσική είναι περιθωριακή; Στην Ελλάδα της ποπ και τουρκομπουζουκέ υποκουλτούρας μήπως κάτι που διαφέρει χαλάει τη σούπα; Μήπως τελικά εκεί οφείλεται και η όλη διαμαρτυρία των "ανησυχούντων χριστιανών" που δε διαμαρτυρήθηκαν ποτέ για το βασίλειο της υπο(τουρκο)κουλτούρας των μπουζουκίων αλλά σχίζουν κάθε φορά τα ρούχα τους για τους "ροκ σατανιστές";; Η αλήθεια είναι πως όλες οι ενδείξεις συνηγορούν πως μάλλον κάτι τέτοιο συμβαίνει...

Οι πρώτες δύο διαμαρτυρίες που είδαν το φως της δημοσιότητας ήταν στο βραδινό δελτίο ειδήσεων του καναλιού Αλτερ, το Σάββατο 11 Μαρτίου ("αποκλειστικό θέμα") και μετά λίγες ημέρες στο διαδίκτυο, με επίσημη ανακοίνωση του Πανελλήνιου Συνδέσμου Καταστημάτων Εστίασης και Διασκέδασης την οποία μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ (ή ΕΔΩ για αποθηκευμένη σελίδα, σε περίπτωση που χαθεί ή αλλοιωθεί).

Στο κανάλι Άλτερ, ο παρουσιαστής των ειδήσεων δημοσιογράφος Σωτήρης Ξενάκης μίλησε σαφώς για "σατανικό συγκρότημα" παρουσιάζοντας μάλιστα και ρεπορτάζ που διήρκησε αρκετά λεπτά. Βέβαια, στις ημέρες μας πολλοί είναι αυτοί που δε παίρνουν στα σοβαρά αυτά που παρουσιάζονται στα δελτία ειδήσεων των ιδιωτικών καναλιών και δε τους αδικούμε, ιδιαίτερα λαμβάνοντας υπόψη κι αυτό το ενδεικτικό ΒΙΝΤΕΟ (δεξί κλικ - αποθήκευση προορισμού ως...).

Στη διαμαρτυρία του ΠΑ.Σ.Κ.Ε.ΔΙ., η πρόεδρος του συνδέσμου που υπογράφει και το κείμενο, απευθύνεται προς "όλους τους Έλληνες και κάθε άνθρωπο που έχει σώας τα φρένας" (προφανώς η συγκεκριμένη κυρία μάλλον θεωρεί πως όλοι οι Έλληνες, από την κατασκευή τους, έχουν "σώας τας φρένας", μάλλον λόγω κάποιας βιολογικής ανωτερότητας από τους υπόλοιπους κατοίκους αυτού του πλανήτη) και προς τους Έλληνες - χριστιανούς - οικογενειάρχες" (προφανώς αν κάποιος είναι Έλλην μη χριστιανός ή μη οικογενειάρχης ή χριστιανός και οικογενειάρχης αλλά όχι Έλλην για τη συγκεκριμένη κυρία δεν αξίζει να του απευθύνουμε το λόγο) κάνοντας επίσης λόγο για "σατανικό συγκρότημα" αλλά και για "ανάλογη εμφάνιση, στίχους, φιλοσοφία και νοοτροπία, που συνειδητά θα μετατρέψει την Αθήνα και την Ελλάδα σε φεστιβάλ ΣΑΤΑΝΙΣΤΩΝ και πρέσβειρα του Σατανισμού"!!!

Φυσικά η πρόεδρος του ΠΑ.Σ.Κ.Ε.ΔΙ. πουθενά δε δίνει ούτε μισό στοιχείο όσον αφορά στη λογική με την οποία έγραψε αυτό το κείμενο, κάποιο τεκμήριο που να αποδεικνύει τα όσα τρομακτικά υποστηρίζει ούτε φυσικά δε κάνει τον κόπο να μας εξηγήσει αν με αυτό το κείμενο καταστροφολογίας (που δημοσιεύεται πρωτοσέλιδο στην ιστοσελίδα του συνδέσμου αλλά και στάλθηκε με email σε όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης) εκπροσωπεί τον ίδιο το σύνδεσμο στον οποίο είναι πρόεδρος ή απλά τον εαυτό της.

Τι είναι όμως ο ΠΑ.Σ.Κ.Ε.ΔΙ.; Πρόκειται για επαγγελματική ένωση όλων των καταστημάτων εστίασης και διασκέδασης όπως αναφέρει, δηλαδή φαγάδικα, καφέ, νυχτερινά κέντρα, κλαμπ κ.ο.κ. σε όλη την Ελλάδα! Ένας σύνδεσμος που έχει να κάνει με επιχειρήσεις οι οποίες κάθε χρόνο στην ουσία εκπροσωπούν τη χώρα μας σε εκατομμύρια τουρίστες οι οποίοι επισκέπτονται τη χώρα μας!

Δηλαδή η όλη διαμαρτυρία του ΠΑ.Σ.Κ.Ε.ΔΙ. υποτίθεται πως προέρχεται από όλα τα καταστήματα εστίασης και διασκέδασης της Ελλάδας, τα οποία την τουριστική περίοδο που μας έρχεται υποτίθεται πως προσπαθούν να προσελκύσουν όσο το δυνατόν περισσότερους τουρίστες από όλες τις χώρες του κόσμου και της Ευρώπης και φυσικά από την Φινλανδία.

Και τι λέμε δηλαδή σε αυτούς τους τουρίστες; Να ξανακάνουν ψηφοφορία (μέσα στη δική τους χώρα!) και να βγάλουν άλλο συγκρότημα (εμείς, από τη χώρα της Δημοκρατίας!) γιατί αυτό (για κάποιο αδιευκρίνιστο ακόμη λόγο) κάποιοι "Ελληνες - πατριώτες - οικογενειάρχες - χριστιανοί" το θεωρούν ως σατανικό (χωρίς βέβαια να κάνουν τον κόπο να μας εξηγήσουν το γιατί). Φανταζόμαστε όλοι δηλαδή τι θα συμβεί αν διαμαρτυρίες τέτοιου είδους γίνουν γνωστές στη Φινλανδία (αν κι εφόσον τις λάβουν στα σοβαρά).

Για όλους αυτούς αλλά κι ακόμη περισσότερους λόγους καλούμε:

 

Όλους τους κατοίκους αυτής της χώρας, απ' όπου κι αν προέρχονται.

Όλους όσους διαθέτουν πρόσβαση σε τηλέφωνο εκείνες τις ημέρες, άσχετα αν, σύμφωνα με την πρόεδρο του ΠΑ.Σ.Κ.Ε.ΔΙ. "έχουν σώας τας φρένας" ή όχι.

Όλους όσους ενδιαφέρονται για την εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό, έστω και μέσα από πανηγύρια υποκουλτούρας, όπως αυτό της Eurovision.

Να στείλουν μήνυμα σε όλους τους σκοταδιστές πως:

Δε μπορεί ο καθένας με το "έτσι θέλω" και κάνοντας κατάχρηση του όποιου μέσου ή της όποιας εξουσίας διαθέτει, να διαστρεβλώνει την πραγματικότητα προβάλλοντας εικόνες και δοξασίες του μυαλού του, ως πεποιθήσεις ολόκληρου του ελληνικού λαού.

Δε μπορεί ο καθένας να παραβιάζει νόμους και αρχές και να δρα ενάντια στα συμφέροντα μέρους ή και ολόκληρου του ελληνικού λαού επειδή πιστεύει πως έτσι εκπροσωπεί καλύτερα τα δικά του θρησκευτικά, επιχειρηματικά, συντεχνιακά ή άλλα συμφέροντα.

Δε μπορεί ο καθένας να δρα ανεξέλεγκτα, άγνωστο για ποιους λόγους και για ποιους σκοπούς και μάλιστα επικαλούμενος κάποιες χαρακτηριστικά παραδοσιακές ομάδες του ελληνικού λαού, για να δίνει έτσι στα λεγόμενά του κάποιο κύρος κι αξιοπιστία.

Δε μπορεί ο καθένας να δυσφημεί με αυτό τον τρόπο τον ελληνικό λαό, προβάλλοντας στο εξωτερικό τέτοιου είδους εικόνες και νοοτροπίες, προσπαθώντας να πείσει τους πάντες πως "εδώ όλοι έτσι σκεφτόμαστε".

Δε μπορεί ο καθένας να προσβάλει με αυτό τον τρόπο την κοινή λογική, στη χώρα όπου η ανθρώπινη σκέψη και το δημιουργικό πνεύμα γνώρισαν απίστευτα μεγαλεία (δυστυχώς, μόνο κατά το παρελθόν).

Στο διαγωνισμό της Eurovision 2006

ΨΗΦΙΣΤΕ LORDI (Πηγή: http://sendthefuckinmessage.okafenes.com/lordi_eurovision2006/ αποθηκευμένη εδώ)

 

Μυθοπλάστης: «Καφενές»

Απάντηση: Η αναφορά σε αυτή την δημοσίευση γίνεται για έναν και μόνο λόγο. Διότι το ίδιο επιχείρημα υπεράσπισης του καμουφλατρισμένου σατανισμού «Όχι στον απαράδεκτο διασυρμό της χώρας μας!» είχε υποπέσει στην αντίληψη του γράφοντος σε διάφορα φόρουμ - αγορές και σε άλλη επίσκεψη διαφορετικού καλλιτέχνη στην Ελλάδα, του «γνωστού» Merilyn Manson. Ατυχώς ο αρθογράφος του «Καφενέ» δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα, παρ’ όλη την προσπάθειά του να αποδείξει το αντίθετο («Η αλήθεια όμως είναι πολύ διαφορετική») και περισσότερο φαίνεται να κινείται από κάποιο αίσθημα δημοσιογραφικής αγανάκτησης, πράγμα που θα στοιχειοθετηθεί παρακάτω παρά από πλήρη αντίληψη της πραγματικότητας.

 

Έντονες αντιδράσεις για τον Ροκ Σατανιστή (Πηγή: Σταθμός Alter, απογευματινό δελτίο ειδήσεων, Σάββατο 11 Ιουνίου 2004)

 

ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ «ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗΣ»

 

Λίγα είναι τα σημεία που αξίζουν να σημειώσει κανείς ενάντια σε αυτή την ατυχή δημοσίευση του «καφενέ»:

 

1.  Διαρκής υποτέλεια του «Έλληνα» στην Δύση

(«Όχι στον απαράδεκτο διασυρμό της χώρας μας!»)

Ο αρθρογράφος του «Καφενέ» πιστεύει πως η Ελλάδα διασύρεται σαν ασκείται κριτική πάνω σε ένα Φιλανδικό Τραγούδι. Αν και θεωρεί πως η Ελλάδα είναι η  «χώρα όπου η ανθρώπινη σκέψη και το δημιουργικό πνεύμα γνώρισαν απίστευτα μεγαλεία», κατά ένα παράδοξο τρόπο βλέπει ότι από την κριτική διασύρεται η Ελλάδα και όχι η Φιλανδία πάνω εις το τραγούδι της οποίας ασκείται η κριτική των Ελλήνων. Γιατί και πώς εξηγείται αυτή η μεροληψία είναι κάτι που εξηγείται μόνο από την παιδεία του καθενός. Αν όμως μια τέτοια στάση δεν είναι δουλοπρέπεια και έλλειψη σχηματισμένης  προσωπικότητας τότε πράγματι είναι πλήρη αποδοχή του ξενόφερτου με τάση απολύτου μιμήσεως, που παρατηρείται στα νεανικά χρόνια της ανάπτυξης του Homo Sapiens, αλλά που μαστίζει για πολλά περισσότερα την ανάπτυξη και την υπόλοιπη ζωή άλλων ανθρωπιδών. Αν και λοιπόν ο αρθρογράφος του «καφενέ» θεωρεί απαράδεκτο «πως όλοι οι Έλληνες, από την κατασκευή τους, έχουν "σώας τας φρένας", μάλλον λόγω κάποιας βιολογικής ανωτερότητας από τους υπόλοιπους κατοίκους αυτού του πλανήτη» εντούτοις με την συγγραφική συμπεριφορά του, στοιχίζει τους Έλληνες ως υποτελείς και ιδιοκτήτες κάποιας «ψυχολογικής κατωτερότητας» έναντι των αλλοεθνών. Με άλλα λόγια ναι μεν ενάντια στο ύψος αλλά σαφώς όχι μετριόφρων, παρά υπέρ του ασυγχώρητου και υποτελούς βάθους.

 

2. Απόκρυψη του εξεταζόμενου ή τα «αυγά και τα πασχάλια»

Απόρροια του σημείου 1 που παρουσιάστηκε παραπάνω και δηλαδή της πνευματικής υποτέλειας στην Δύση, είναι το εξής τραγελαφικό: Ο «αρθρογράφος» του Καφενέ πιστεύει πως δεν είναι η Φιλανδία και το κάθε άλλο κράτος που διαγωνίζεται και εξετάζεται στην Eurovision αλλά πως αποκλειστικά εξετάζεται η Ελλάδα στην Φιλανδία ή μακάρι στην Ευρώπη. Ακόμη χειρότερα πιστεύει πως δεν κρίνονται οι τραγουδιστές και τα τραγούδια τους, που ελεύθερα και με ευθύνη των ιδίων και των χωρών καταγωγής τους εισέρχονται σε αυτόν τον διαγωνισμό, και άρα και σε κριτικό σχολιασμό, αλλά αντίθετα πως κρίνονται όλοι οι Έλληνες αν και οι τελευταίοι δεν υπέβαλλαν καμιά δήλωση συμμετοχής σε διαγωνισμό. Ως εκ τούτου πηγάζει η υστερική προτροπή «δεν μπορεί ο καθένας να δυσφημεί με αυτό τον τρόπο τον ελληνικό λαό», σαν η Ελλάδα να δίδει εξετάσεις στην «Ευρώπη» ή την Φιλανδία και όχι αυτοί οι τελευταίοι στον χώρο της Ελλάδας.

 

3. Έλλειψη κριτικής στο συγκεκριμένο τραγούδι & παράλληλη υπεράσπιση του γενικότερου είδους.

Ένα τραγούδι εξετάζεται βάση της μουσικής και βάση του στίχου. Ο καφενές «πουθενά δε δίνει ούτε μισό στοιχείο όσον αφορά στη λογική με την οποία» αποφασίζει πως το τραγούδι της Φιλανδίας αξίζει. Το μόνο που προσπαθεί να πει είναι πως είναι καιρός για ροκ «μήπως η ροκ μουσική είναι περιθωριακή», δηλαδή υπερασπίζεται ένα ευρύτερο είδος μουσικής, την ροκ,  χωρίς όμως σε καμιά περίπτωση να εξηγεί σε τι του άρεσε η μουσική ή οι στίχοι του συγκεκριμένου και εξεταζόμενου τραγουδιού της Φιλανδίας. Με άλλα λόγια δεν ασκεί κριτική στο παρουσιαζόμενο τραγούδι αλλά το υπερασπίζει με αίσθημα δημοσιογραφικής αγανάκτησης, ενάντια σε «ημιμαθείς σκοταδιστές» Χριστιανούς. Και ενώ θεωρεί λοιπόν  «ημιμαθείς σκοταδιστές» τους Χριστιανούς με δυσκολία αντιλαμβάνεται πως οι Χριστιανοί απορρίψανε το συγκεκριμένο τραγούδι βάση της κριτικής του στίχου και όχι όλη την μουσική ροκ αν και δεν ξεφεύγει από τον πειρασμό να αποδώσει και άλλους χαρακτηρισμούς «έχουν σοβαρά προβλήματα αντίληψης» τους οποίους θα έπρεπε να κρατήσει για τον εαυτό του.

 

4. Η Μειοψηφία και η Πλειοψηφία & η κακή χρήση της στατιστικής

«μια μικρή μειοψηφία»

Ο τύπος του «καφενέ» προσπαθεί να δώσει αξία εις τον κείμενό του βάση της στατιστικής, αναφέροντας πως οι Χριστιανοί είναι «μια μικρή μειοψηφία». Πρώτα από όλα βάση της πλειοψηφίας ή της μειοψηφίας δεν στηρίζεται ποτέ η αξία μιας άποψης π.χ. η πλειοψηφία μπορεί να καπνίζει αλλά το κάπνισμα δεν έχει καμία αξία. Επίσης η γνώμη της πλειοψηφίας ή της μειοψηφίας είναι συνήθως αποτέλεσμα ενημέρωσης. Το 100 μ.Χ. οι Χριστιανοί ήσαν μια μειοψηφία. Αλλά με την ευαγγελική ενημέρωση έγιναν πλειοψηφία μετά από πολλούς αιώνες. Άλλο όμως αυτό και άλλο η αξία της γνώμης η οποία συνήθως δεν φανερώνεται δηλαδή βραχυπρόθεσμα αλλά μακροπρόθεσμα. Τέλος δεν υπάρχει καμιά απόδειξη για την εγκυρότητα της στατιστικής που επικαλείται διότι «μια μικρή μειοψηφία» είναι σίγουρα αυτοί που παρακολούθησαν την Εurovision ζωντανά, ενώ δεν υπάρχει καμιά απολύτως απόδειξη για το πόσοι την παρακολούθησαν στην Ελλάδα τηλεοπτικά, πόσοι από αυτούς ήσαν Χριστιανοί, πόσοι ψήφισαν και πόσοι από όλους αυτούς κατάλαβαν τι έλεγε το συγκεκριμένο τραγούδι (βλέπε σημείο 5).

 

5. Και άλλες υποτέλειες στην Δύση & επιπλέον κακή χρήση της στατιστικής

«δεν υπάρχει κάποια σοβαρή ένδειξη που να παραπέμπει όχι σε λατρεία του "εξαποδώ"».... «Διαβάστε τους στίχους...»

Ο «φωστήρας» - μη σκοταδιστής  του «Καφενέ» για να αποδείξει όσα επικαλείται, πέμπει τον αναγνώστη του να διαβάσει τους στίχους του τραγουδιού δείχνοντας μια ξενόφωνη σελίδα «http://www.sing365.com/music/lyric.nsf/Hard-Rock-Hallelujah-lyrics-Lordi/69711A34D9FED2A04825712000081173» όπου οι στίχοι  είναι γραμμένοι στα Αγγλικά. Θεωρεί μέσα στο μυαλό του, ότι όπως αυτός καταλαβαίνει και αναγιγνώσκει πιθανόν τα Αγγλικά έτσι και όλοι οι Έλληνες που άκουσαν το τραγούδι το βράδυ της Eyrovision ψήφισαν έχοντας «καταλάβει» τι λένε οι στίχοι του τραγουδιού. Μαζί με αυτούς «κατάλαβαν» τι λέει το «Αγγλικό» τραγούδι και οι Φιλανδοί που το έστειλαν να διαγωνιστεί στην Ελλάδα. («Και τι λέμε δηλαδή σε αυτούς τους τουρίστες; Να ξανακάνουν ψηφοφορία (μέσα στη δική τους χώρα!) και να βγάλουν άλλο συγκρότημα»). Όπως ο Ελληνικός λαός «κατάλαβε» τους στίχους του «ελληνικού» - Αγγλικού τραγουδιού της Άννας Βίσση άλλο τόσο «κατάλαβε» πιθανόν και ο μέσος Φιλανδός το «Φιλανδικό» - Αγγλικό τραγούδι των τραγουδιστών τους. Με άλλα λόγια με την χρήση της ξένης γλώσσας (Αγγλικής) σε μια μανιώδη προσπάθεια για επιτυχία, όχι μόνο το ελληνικό τραγούδι αποξενώνεται από τον λαό που το γέννησε αλλά και το ξένο τραγούδι αντίστοιχα από το δικό του έθνος, πλην του Αγγλικού. Η κριτική απέναντι στο τραγούδι, όσο αφορά τον στίχο, εναποτίθεται σε μια «πλειοψηφία» (πρβλ. «μια μικρή μειοψηφία») «διανοουμένων» που γνωρίζει όχι μόνο την Αγγλική γλώσσα αλλά που καταφέρνει και κατανοεί αγγλόφωνους στίχους υπό τον υπόβαθρο θόρυβο της έξαλλης ροκ μουσικής και επιπλέον καταφέρνει και δίδει και ερμηνεία επιτυχή ως ο αρθρογράφος του «Καφενέ» (βλ. σημείο 6). Με άλλες λέξεις η πλειοψηφία ασκεί κριτική στην μουσική όχι όμως και στον στίχο αφού αυτός άπαξ και απέκτησε ταυτότητα αλλοδαπού κατάφερε να ξεπεράσει την κριτική του λαού που τον γέννησε και δηλαδή του Φιλανδικού, όπως και του Ελληνικού. Βέβαια για τον αρθρογράφο του «Καφενέ» οι Χριστιανοί «έχουν σοβαρά προβλήματα αντίληψης» αφού είναι «ημιμαθείς σκοταδιστές». Αν όμως ο τύπος του «Καφενέ» ελάμβανε μέρος ως κριτής σε ανάλογο διαγωνισμό στην Άπω Ανατολή είναί απολύτως βέβαιο πως θα καταλάβαινε πολύ καλύτερα την θέση του μέσου Ευρωπαίου απέναντι στην ισοπεδωτική «Αγγλο-Σαξομανία».

 

6. Ο «Εξαποδώ» και η απόκρυψη των σοβαρών ενδείξεων ήτις η ανικανότητα ερμηνείας

«δεν υπάρχει κάποια σοβαρή ένδειξη που να παραπέμπει όχι σε λατρεία του "εξαποδώ"»

«Στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο...»

«...η πνευματική παράλυση έχει προχωρήσει σε τρομακτικό επίπεδο και η διαστρέβλωση της αλήθειας είναι καθημερινή πρακτική. Οι κύριοι και κυρίες που διαμαρτύρονται για το "σατανικό συγκρότημα" δε κάνουν τον κόπο να αναφέρουν τα στοιχεία τα οποία, έστω κατά τη δική τους αντίληψη, συμβάλουν ώστε το συγκρότημα αυτό να χαρακτηρίζεται ως "σατανικό". Τι είναι αυτό που τους ενοχλεί;»

«...στους στίχους αυτού τουλάχιστο του τραγουδιού όχι μόνο δεν υπάρχει κάτι το "σατανικό" αλλά μάλλον συμβαίνει το αντίθετο.»

«Φυσικά η πρόεδρος του ΠΑ.Σ.Κ.Ε.ΔΙ. πουθενά δε δίνει ούτε μισό στοιχείο όσον αφορά στη λογική με την οποία έγραψε αυτό το κείμενο, κάποιο τεκμήριο που να αποδεικνύει τα όσα τρομακτικά υποστηρίζει..»

Κατά τον αρθρογράφο του «Καφενέ»  «..στους στίχους αυτού τουλάχιστο του τραγουδιού όχι μόνο δεν υπάρχει κάτι το "σατανικό" αλλά μάλλον συμβαίνει το αντίθετο.» και προτρέπει τους αναγνώστες του «Διαβάστε τους στίχους...» ως ο ίδιος να τους έχει διαβάσει αλλά ασφαλώς να μην τους έχει μελετήσει. Για πολλοστή φορά θα γίνει εδώ αναφορά για το πρόβλημα αποχριστιανοποίησης - πλάνης εις το οποίο πέφτει κάθε μέρα η ελληνική κοινωνία , όπως δεν αποφεύγει να πέσει και ο τύπος του «Καφενέ». Παρακάτω ακολουθούν οι στίχοι που παρατίθενται από την επίσημη σελίδα (http://www.eurovisionathens.gr/participants.asp), με μετάφραση από την σελίδα μεταφραστών (http://www.translatum.gr/forum/index.php/topic,3406.0.html) και με κάποια προσπάθεια ερμηνείας.

 

 

 

Σημειώσεις -Ερμηνευτική προσέγγιση

 

1. Σε μια νύχτα αμαρτωλών οι Άγιοι δηλώνονται ως «σακαταμένοι». Με άλλες λέξεις μέσα σε μια νύχτα αμαρτίας δεν υπάρχει χώρος για Αγίους και δηλαδή για ανθρώπους που μετέχουν της θείας χάριτος. Και δεν μετέχουν της θείας χάριτος διότι προφανώς έχασαν το Φως (βλ. σημείωση 2) από την επανάληψη της αμαρτίας, δηλαδή της συνειδητής (σατανισμός, βλέπε παρακάτω) αστοχίας έναντι της Θείας Αγαθής και Αγαπητικής Βουλήσεως.

2. Ως γνωστό η Αγία Γραφή ορίζει πολλές φορές ως Θείο Φως (α) τον Ιησού (β) αλλά και καλό ποιμένα (γ) , ενώ ως πρόβατα δηλώνονται οι άνθρωποι (γ) και ως ερίφια οι πλανεμένοι και καταδικασμένοι άνθρωποι από τις ίδιες τις πράξεις τους (δ) την ημέρα της κρίσης.

3. Στην Αποκάλυψη, και όχι στην «Αροκάλυψη», τείχη ψηλά έχει ως θωράκιση η «πνευματική Ιερουσαλήμ», δηλαδή η ερχόμενη βασιλεία του Θεού που στηρίζεται σε 12 πυλώνες (φυλές-απόστολοι, συμβολικό) ενώ ως Λίθος - Πέτρα τιμιώτατη θεωρείται ο φωστήρας της που έχει την δόξα του Θεού. Δηλαδή η πέτρα είναι το Θείο Φως πάνω στους σωσμένους που μετέχουν στην άχτιστη αυτή χάρη του Θεού. Αυτά τα τείχη και ίσως και την πέτρα θα τις ρίξει η «Αροκάλυψη» (βλ. κάτωθι).

4. Ως αστραπή στην Καινή Διαθήκη ορίζεται ο ίδιος ο Διάβολος (στ). 

5. Η ύψωση του φεγγαριού σημαδεύει την απώλεια του φωτός και το απόλυτο σχεδόν σκοτάδι. Μάλιστα επειδή υπάρχει και η αναφορά του στίχου στην «Αροκάλυψη» (βλ. Αποκάλυψη), εκεί ο ήλιος ως φως εξαφανίζεται εντελώς και γίνεται μέλας, δηλαδή μαύρος, ενώ το φεγγάρι μετατρέπεται σε αίμα (κόκκινο) (ζ)

6. Το δε σημάδι που επικαλείται το τραγούδι είναι η δεύτερη έλευση του Ιησού (η), η λεγόμενη Δευτέρα Παρουσία και η ημέρα λίγο πριν την τελική Κρίση, όπου οι Άγγελοι θα συλλέξουν τους εκλεκτούς από την Γη. Όμως εκεί δεν υπάρχει κανείς ξεσηκωμός - επανάσταση εφόσον η Βασιλεία του Θεού θεωρείται απόλυτη και ερίφια και δαίμονες τυλιγμένοι από την Χάρη - Αγάπη του Θεού θα κολαστούν, εφόσον ποτέ δεν μετείχαν των έργων της θείας βουλήσεως.

7. Οι Δαίμονες στην Αποκάλυψη, και όχι στην «Αροκάλυψη», δεν έρχονται μαζί με τους Αγγέλους αλλά θα περιοριστούν μαζί με τους καταδικασμένους στον «χώρο» της Κόλασης.

8. Το υπερφυσικό στερέωμα της θείας πλάσης δεν είναι ασφαλώς το φυσικό που περιλαμβάνει τους ανθρώπους και την γη αλλά είναι το στερέωμα εκείνο στο οποίο βρίσκονται τα υπέρ της φύσεως όντα, σύμφωνα με την Χριστιανική θεολογία, δηλαδή οι δαίμονες και οι άγγελοι.

9. Την ημέρα της «Ροκρίσως», η οποία ορίζεται από τον στίχο ανάλογη με την Χριστιανική Κρίση, θα οδηγήσει σύμφωνα με τους τραγουδιστές στην νίκη εκείνων που τολμούν. Από την Χριστιανική θεολογία αντλείται σαφώς πως ο Θεός και οι Άγγελοι δεν τόλμησαν ποτέ εφόσον παρέμειναν στην Αγαθή τους κατάσταση. Εκείνοι που τόλμησαν είναι οι δαίμονες και ο άνθρωπος. Οι δαίμονες με τον διάβολο τόλμησαν να υψωθούν απέναντι του Θεού και να γίνουν «ανώτεροι», πέφτοντας από την Θεία Χάρη και ο άνθρωπος τόλμησε να δοκιμάσει τον απαγορευμένο καρπό δηλαδή τόλμησε να παραβεί την θεία εντολή και βούληση. Άλλωστε ο Θεός δεν μπορεί να τολμήσει εφόσον θεωρείται Παντοδύναμος. Την τόλμη την χρησιμοποιεί μόνο ο αδύναμος έναντι του Δυνατού. Πράγμα που στον στίχο υποβοηθείται με την φράση του ξεσηκωμού που θα προκαλέσει δέος. Ο Θεός δεν έχει κανένα νόημα να ξεσηκωθεί έναντι κάποιου εφόσον δεν υπόκεινται στις εντολές κανενός. Σε εντολές Αγάπης (πρβλ. Αγαπάτε Αλλήλους) υπόκεινται μόνο ο άνθρωπος ηθικά. Η «αληθινή πίστη» σύμφωνα με τον στίχο των Λόρντι είναι η πίστη στην νίκη εκείνων που τολμούν, στα αδέλφια του υπερφυσικού στερεώματος, και όχι σαφώς σε εκείνους που δεν τολμούν (θ), με άλλα λόγια στα αδέλφια δαίμονες που πιστεύουν αληθινά (στον Σατανά ή στην νίκη τους) και που θα σωθούν εφόσον δεν θα υποστούν την κόλαση σαν νικήσουν (πρβλ. σημείωση 13)

10. Αυτός ο στίχος που ορίζει τους γελωτοποιούς ως νέους βασιλείς είναι αρκετά ικανός να ξεκαθαρίσει ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Αν υποθέσει κανείς ότι ο στίχος δεν είναι «σατανικός» αλλά «χριστιανικός» τότε θα πρέπει να δεχθεί πως οι Χριστιανοί που θα βασιλέψουν είναι οι σημερινοί γελωτοποιοί. Πράγμα άτοπο διότι δεν θα βασιλέψουν οι Χριστιανοί αλλά ο Θεός που είναι Ένας, ενώ δεν θα μπορούσε χριστιανός να υποδηλώνει τον εαυτό του ως «γελωτοποιό». Μάλλον  από την ημέρα της Αναστάσεως του Χριστού οι δαίμονες και οι σατανιστές είναι οι πραγματικοί γελωτοποιοί και ένεκα του πλήθους τους μπορεί κανείς να υποθέσει ότι «θα τολμήσουν να ξεσηκωθούν για να βασιλέψουν» [στο μυαλό τους].

11. Είναι απολύτως ξεκάθαρο ποιοι είναι οι ψευδοπροφήτες για το τραγούδι των Λόρντι, όταν η Αποκάλυψη μετατρέπεται σε «Αροκάλυψη» και η κρίση σε «Ροκρίση», όπου προφητεύονται μέσα σε ένα γενικότερο στίχο η ήττα του Θεού και η νίκη των δαιμόνων. Σίγουρα δεν είναι εκείνοι που μάχονται υπέρ του Ιησού.

12. Όταν κάποιος δεν είναι ακριβώς άγγελος αλλά ούτε και αυτός ο γνωστός ένας που έπεσε, δηλαδή ο Διάβολος, τότε δεν μπορεί παρά να είναι δαίμονας. Διότι ο Δαίμονας δεν είναι ακριβώς άγγελος αλλά άγγελος που έχασε την θεία χάρη και δηλαδή που έπεσε. Ο διάβολος δεν έπεσε μόνος του, ενώ πριν ήταν εωσφόρος, αλλά μαζί με άλλους αγγέλους.

13. Ίσως κανείς υποθέσει πως το τραγούδι των Lordi δεν είναι σατανιστικό επειδή ορίζει τους μη ακολούθους του ως καταδικασμένους στην κόλαση. Όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Αυτό εξάγεται από τρία σημεία: 

Ι. Στην αρχή του τραγουδιού ο στίχος αναφέρει πως η νύχτα «αυτή» είναι νύχτα των αμαρτωλών, στην οποία δεν υπάρχουν Άγιοι αφού έχουν σακατευτεί. (πρβλ.σημ. 1)

ΙΙ. Μετά ξεκαθαρίστηκε πως η τόλμη των αμαρτωλών έγκειται στην επανάσταση ενάντια στον Θεό την ημέρα της Ροκ Κρίσεως  και Ροκ Αποκαλύψεως  εις αντικατάσταση της Κρίσεως και Αποκαλύψεως. (πρβλ. σημείωση 8)

ΙΙΙ. Προβλέπεται η βασιλεία των πολλών, αντί του Θεού, γελωτοποιών, αφού τόλμησαν να ξεσηκωθούν προκαλώντας δέος. (πρβλ. σημείωση 9)

ΙV. Η επίκληση του κεραυνού που η Κ.Δ. παρομοιάζει με αυτόν τον Διάβολο κατά των ψευδοπροφητών, κάτω από το γενικότερο πλαίσιο του τραγουδιού δεν αφήνει πολλά περιθώρια για παρερμηνείες. Ψευδοπροφήτες είναι όσοι προφήτευσαν την βασιλεία του Ενός Θεού και δηλαδή οι προφήτες της Π.Δ., ο Ιησούς, οι Απόστολοι, όπως και ο Ιωάννης του οποίου η Αποκάλυψη αντικαθίσταται από την Αροκάλυψη (πρβλ. σημείωση 10)

 

Αγία Γραφή

α. Κατά Ιωάννη, Κεφ Ιβ΄ «35 εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἔτι μικρὸν χρόνον τὸ φῶς μεθ' ὑμῶν ἐστι· περιπατεῖτε ἕως τὸ φῶς ἔχετε, ἵνα μὴ σκοτία ὑμᾶς καταλάβῃ· καὶ ὁ περιπατῶν ἐν τῇ σκοτίᾳ οὐκ οἶδεν ποῦ ὑπάγει. 36 ἕως τὸ φῶς ἔχετε, πιστεύετε εἰς τὸ φῶς ἵνα υἱοὶ φωτὸς γένησθε.»)

β. Κατά Ιωάννη, Κεφ. Α΄ «6 Ἐγένετο ἄνθρωπος ἀπεσταλμένος παρὰ Θεοῦ, ὄνομα αὐτῷ Ἰωάννης· 7 οὗτος ἦλθεν εἰς μαρτυρίαν, ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός, ἵνα πάντες πιστεύσωσιν δι' αὐτοῦ. 8 οὐκ ἦν ἐκεῖνος τὸ φῶς, ἀλλ' ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός. 9 Ἦν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ὃ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον, ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον.»

γ.  Κατά Ιωάννη, Κεφ. Ι΄ «11 ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός. ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων· »

γ. Κατά Ματθαίον, Κεφ. Θ΄ «36 Ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ἐσπλαγχνίσθη περὶ αὐτῶν ὅτι ἦσαν ἐκλελυμένοι καὶ ἐρριμμένοι ὡς πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα», Κεφ. Ι΄ «6 πορεύεσθε δὲ μᾶλλον πρὸς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ.»

δ. Κατά Ματθαίον, Κεφ Κε΄ «32 καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ' ἀλλήλων, ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων»

ε. Αποκάλυψη Ιωάννου, Κεφ. Κα΄ «10 καὶ ἀπήνεγκέ με ἐν πνεύματι ἐπ' ὄρος μέγα καὶ ὑψηλόν. καὶ ἔδειξέ μοι τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν Ἰερουσαλὴμ καταβαίνουσαν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ, 11 ἔχουσαν τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ· ὁ φωστὴρ αὐτῆς ὅμοιος λίθῳ τιμιωτάτῳ, ὡς λίθῳ ἰάσπιδι κρυσταλλίζοντι· 12 ἔχουσα τεῖχος μέγα καὶ ὑψηλόν, ἔχουσα πυλῶνας δώδεκα, καὶ ἐπὶ τοῖς πυλῶσιν ἀγγέλους δώδεκα, καὶ ὀνόματα ἐπιγεγραμμένα, ἅ ἐστιν ὀνόματα τῶν δώδεκα φυλῶν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.»

στ. Κατά Λουκά, Κεφ. Ι. «18 Εἶπε δὲ αὐτοῖς· Ἐθεώρουν τὸν σατανᾶν ὡς ἀστραπὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόντα.»

ζ. Αποκάλυψη Ιωάννου, Κεφ Στ΄ «12 Καὶ εἶδον ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγῖδα τὴν ἕκτην, καὶ σεισμὸς μέγας ἐγένετο, καὶ ὁ ἥλιος μέλας ἐγένετο ὡς σάκκος τρίχινος, καὶ ἡ σελήνη ὅλη ἐγένετο ὡς αἷμα»

η. Κατά Ματθαίον, Κεφ. Κδ «30 καὶ τότε φανήσεται τὸ σημεῖον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ τότε κόψονται πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς καὶ ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς. 31 καὶ ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ μετὰ σάλπιγγος φωνῆς μεγάλης, καὶ ἐπισυνάξουσι τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων ἀπ' ἄκρων οὐρανῶν ἕως ἄκρων αὐτῶν.»

θ. Ιώβ, Κεφ. Ιε΄ «12 τί ἐτόλμησεν ἡ καρδία σου, ἢ τί ὑπένεγκαν οἱ ὀφθαλμοί σου; 13 ὅτι θυμὸν ἔρρηξας ἔναντι Κυρίου, ἐξήγαγες δὲ ἐκ στόματος ρήματα τοιαῦτα.»

 

ΟΙ «ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ» ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕ ΕΝΑΤΙΑ ΣΕ «ημιμαθείς σκοταδιστές» ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ

 

Δε μπορεί ο καθένας με το "έτσι θέλω" και κάνοντας κατάχρηση του όποιου μέσου ή της όποιας εξουσίας διαθέτει, να διαστρεβλώνει την πραγματικότητα προβάλλοντας εικόνες και δοξασίες του μυαλού του, ως πεποιθήσεις ολόκληρου του ελληνικού λαού.

Δε μπορεί ο καθένας να παραβιάζει νόμους και αρχές και να δρα ενάντια στα συμφέροντα μέρους ή και ολόκληρου του ελληνικού λαού επειδή πιστεύει πως έτσι εκπροσωπεί καλύτερα τα δικά του θρησκευτικά, επιχειρηματικά, συντεχνιακά ή άλλα συμφέροντα.

Δε μπορεί ο καθένας να δρα ανεξέλεγκτα, άγνωστο για ποιους λόγους και για ποιους σκοπούς και μάλιστα επικαλούμενος κάποιες χαρακτηριστικά παραδοσιακές ομάδες του ελληνικού λαού, για να δίνει έτσι στα λεγόμενά του κάποιο κύρος κι αξιοπιστία.

Δε μπορεί ο καθένας να δυσφημεί με αυτό τον τρόπο τον ελληνικό λαό, προβάλλοντας στο εξωτερικό τέτοιου είδους εικόνες και νοοτροπίες, προσπαθώντας να πείσει τους πάντες πως "εδώ όλοι έτσι σκεφτόμαστε".

Δε μπορεί ο καθένας να προσβάλει με αυτό τον τρόπο την κοινή λογική, στη χώρα όπου η ανθρώπινη σκέψη και το δημιουργικό πνεύμα γνώρισαν απίστευτα μεγαλεία (δυστυχώς, μόνο κατά το παρελθόν).

Στο διαγωνισμό της Eurovision 2006

ΨΗΦΙΣΤΕ LORDI

 

ΟΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΙ Ο «ΤΥΠΟΣ» ΤΟΥ «ΚΑΦΕΝΕ»: «Η αλήθεια όμως είναι πολύ διαφορετική»

 

Αριστερά: Ο Άντον Λαβέι, ο ανώτατος ιερέας της Εκκλησίας του Διαβόλου, υψώνει το χέρι του στον κλασικό «σατανιστικό χαιρετισμό», του τράγου δηλαδή με τα δύο κέρατα, όπως αυτός εικονίζεται πίσω του μέσα στην ανάποδη πεντάλφα (2 κέρατα [πάνω], 2 αυτιά [μέσο-οριζόντια] και στόμα - πιγούνι [κάτω] (Πηγή Φώτο: http://www.texemarrs.com/satans_el_diablo.htm)

Δεξιά: Ο τραγουδιστής των Lordi χαιρετά ομοίως «σατανιστικά» το ελληνικό κοινό που έχει «χασμουρηθεί-αποκοιμηθεί» παρά τους όποιους αναλωμένους «καφέδες».  (Πηγή Φώτο:   http://sendthefuckinmessage.okafenes.com/lordi_eurovision2006/)

 

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

 

Με άλλα λόγια (βλ. σημειώσεις - ερμηνεία), αυτό που υπαινίσσονται οι στίχοι των Λόρντι είναι πως αν δεν θέλουν οι αμαρτωλοί ακροατές και οι δαίμονες, αυτοί που σήμερα χλευάζονται μαζί με τους σατανιστές, να καταδικαστούν από την αναμενόμενη βασιλεία του Θεού, οφείλουν να συμμαχήσουν στην επανάσταση που θα τολμήσουν λίγο πριν την Αποκάλυψη και την Έλευση του Θεού, αφού θα έχει δοθεί το σημάδι της Σελήνης, ώστε να βασιλέψουν αυτοί που είναι πολλοί και όχι ίσως ο διάβολος που απέτυχε (ο Διάβολος είναι κορόιδο - χαμένος) ώστε να μην υπάρξει καμιά κόλαση. Πρακτικά οι θεωρίες των σατανιστών προκύπτουν από λάθος θεολογικές ερμηνείες εφόσον οι δαίμονες και ο διάβολος δεν εκπέσανε έπειτα από κάποια «μάχη» και την οποία θα κερδίσουν στην «ρεβάνς», αλλά έχασαν αφού απώλεσαν το φως του Θεού από μέσα τους. Μόνο η μετάνοια ενώνει με τον Θεό και σώζει. Δεν υπάρχει κανείς πόλεμος ενάντια στην Αγάπη του Θεού που μπορεί να κερδισθεί.

Γίνεται φανερό στον οποιοδήποτε ασχολείται με τις Χριστιανικές Γραφές, ότι το τραγούδοι των Lordi έχει σχέση με τον Χριστιανισμό εφόσον μιλά για «Αροκάλυψη» και «Ροκρίση» για Αγίους, πρόβατα, Φως, ψευδοπροφήτες, κόλαση κ.α.. Ο κάθε υπερασπιστής του τραγουδιού αυτού πιθανόν να μπορεί να υποστηρίξει πως το τραγούδι αυτό δεν είναι «σατανιστικό», πράγμα αμφισβητήσιμο, όμως σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να υποστηρίξει πως το τραγούδι αυτό ως στίχος δεν έχει σχέση με την Χριστιανική θεολογία, όπως άλλωστε δεν μπορεί να το υποστηρίξει και για πολλά άλλα «Heavy Metal - Σκληρού Ροκ» συγκροτήματα. Αυτό που πρέπει να σκεφτεί κανείς είναι γιατί τέτοιου είδους μουσικά κομμάτια ανακατεύουν την θεολογία στον στίχο τους και ποιοι οι σκοποί τους.

 

Τελειώνοντας αυτή την ενότητα ενάντια στην αναπόδεικτη προτροπή «ΨΗΦΙΣΤΕ LORDI» ο Έλληνας Χριστιανός Ορθόδοξος απαντά κατηγορηματικά ΟΧΙ, σαν τον 1940:

1. Γιατί δεν ικανοποιεί ο στίχος τους.

2. Γιατί στην «χώρα της Δημοκρατίας!» όλοι έχουν δικαίωμα στην διαφορετική στοιχειοθετημένη άποψη.

3. Γιατί φίλος του είναι ο Ιησούς, που είναι η Αλήθεια ως Θεός, και λίγο ενδιαφέρουν οι γνώμες και οι στίχοι πλανεμένων.

4. Γιατί δεν νιώθει υποτελής και συμπλεγματικός έναντι κανενός αλλοδαπού.

5. Γιατί το τραγούδι είναι αυτό που συμμετείχε σε διαγωνισμό και συνεπώς οφείλει να υπόκεινται σε κριτική και όχι ο Ορθόδοξος Χριστιανός που δεν τραγούδησε στην «Πλάνη-βίσιον 2006».

6. Γιατί θέσεις που απαντούν «όχι δεν είμαστε σατανιστές» και γίνονται πιστευτές από πολλούς ή λίγους αφελείς και ευκολόπιστους, καθόλου δεν απασχολούν και ενδιαφέρουν, εφόσον ο διάβολος στον Παράδεισο δεν εμφανίστηκε ως διάβολος αλλά ως άκακος όφις: (Γέννεσης, Κεφ. Γ΄ «1 Ο δὲ ὄφις ἦν φρονιμώτατος πάντων τῶν θηρίων τῶν ἐπὶ τῆς γῆς, ὧν ἐποίησε Κύριος ὁ Θεός. καὶ εἶπεν ὁ ὄφις τῇ γυναικί· τί ὅτι εἶπεν ὁ Θεός, οὐ μὴ φάγητε ἀπὸ παντὸς ξύλου τοῦ παραδείσου;»). Έπειτα στα αλήθεια τι περιμένουν άραγε οι διάφοροι δημοσιογράφοι με το μικρόφωνο στο χέρι σαν ρωτούν: «Καλά βρε Lordi, μην είστε σατανιστές;», να πάρουν τάχα μια «πολιτισμένη» απάντηση τύπου «Ναι, είμαστε σατανιστές και αγαπάμε τον διάβολο»; Δεν κατάλαβαν πως οι σημερινοί «γελωτοποιοί» αναγκαστικά πρέπει να κρύβονται, ειδάλλως προκαλούν τα γέλωτα; ή μήπως υπάρχει κακοποιός που δηλώνει με θράσος την παρανομία του; Άλλωστε και οι Έλληνες παγανιστές σαν ρωτηθήκαν αν είναι σατανιστές απάντησαν όχι. Όμως η συμπεριφορά τους, τους διαψεύδει είτε το καταλαβαίνουν ή δεν θέλουν να το καταλάβουν κάποιοι.

ΛΙΓΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

 

Τραγουδιστές με διάχυτες θρησκευτικές πεποιθήσεις στα τραγούδια τους, αλλά και στον τρόπο ζωής τους, και μάλιστα γνωστοί, ουκ ολίγοι.

 

 Αριστερά: Ο γνωστός τραγουδιστής της ρέγκε Μπομπ Μάρλευ, ακολουθεί την ρασταφάρι. (Πηγή: http://www.t-shirtshopper.com/cgi-bin/show_item.cgi?site=tshirtscom&url=http://images.t-shirts.com/printed/jpegs/ZIO001/large/218.jpg)

Δεξιά: Η «Μαντόνα» ακολουθεί και τραγουδά προσευχές της Καμπάλα. (Πηγή:  http://www.usatoday.com/life/lifestyle/2004-05-25-kabbalah-main_x.htm)

 

Η ΑΜΒΛΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΛΟΓΙΚΗ & ΗΘΙΚΗ ΠΡΑΞΗ

(Κατά: http://elroy.net/ehr/abortionanswers.html, αποθηκεμένη εδώ)

 

 

Η άμβλωση είναι απόλυτα λογική και «ηθική πράξη»...

Η «λογική» τους (των κατά των αμβλώσεων) είναι γεμάτη ελαττώματα  (Πηγή: http://elroy.net/ehr/abortionanswers.html, εδώ)

 

Μυθοπλάστης: http://elroy.net/ehr/abortionanswers.html

Απάντηση:  Η πολεμική κατά ή υπέρ των αμβλώσεων περιστρέφεται γύρω από 6 κεντρικές θέσεις για το ζυγώτη - έμβρυο. Αυτές αντλήθηκαν από την δηλωμένη ανωτέρω αλλοδαπή σελίδα (1) καθώς και από τον «Ιό» της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» και είναι :

 

01. Αν είναι ζωντανό

02. Αν είναι άνθρωπος

03. Αν έχει προσωπικότητα

04. Αν είναι φυσικά ανεξάρτητο

05. Αν έχει ανθρώπινα δικαιώματα

06. Αν η άμβλωση είναι δολοφονία

07. Αν το έμβρυο πονάει

08. Αν το έμβρυο διαμελίζεται ή όχι

09. Αν υπάρχει «επιστημοσύνη» γύρω από την σεξουαλική  διαπαιδαγώγηση ή όχι.

 

1. ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟ;

Το ότι είναι ζωντανό το έμβρυο αναμφισβήτητα το παραδέχονται οι υποστηρικτές των αμβλώσεων. Ξεπερνούν αυτή τη θέση λέγοντας πως μόνη της δεν του δίνει ανθρώπινα δικαιώματα, αφού ζωντανά είναι και τα ωάρια και τα σπερματοζωάρια και ακόμη και ένας μονοκύτταρος οργανισμός, ως η αμοιβάδα. Η ζωή από μόνη της, λέγουν, δεν μπορεί να δώσει ανθρώπινα δικαιώματα σε ένα ή μερικά κύτταρα. Δέχονται παράλληλα πως δυναμικά το έμβρυο  μπορεί να γίνει άνθρωπος.

 Θέση 1η: Το επιχείρημα της έλλειψης «των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» στον μη αναπτυγμένο σωματικά άνθρωπο είναι μια σοφιστεία, εφόσον τα ανθρώπινα δικαιώματα ορίζονται από τους ενήλικες ανθρώπους, παραχωρούνται δηλαδή υπό συνθήκες σύμβασης. Δεν αποτελούν βιολογικό στοιχείο του εμβρύου ή της αμοιβάδας. Είναι μια κοινωνική θέση, όχι βιολογική, που αφορά τις υποχρεώσεις των ενηλίκων προς το έμβρυο όχι του εμβρύου προς τους ενήλικες. Επίσης ούτε η αμοιβάδα, ούτε τα γεννητικά κύτταρα από μόνα τους πρόκειται να εξελιχθούν σε άνθρωπο ώστε να τους αποδοθούν ανθρώπινα δικαιώματα. Βασικά δηλαδή, οι υποστηρικτές της άμβλωσης επικαλούνται σχετικές θέσεις που τους συμφέρουν ως «ανταπόδειξη».

  

2. ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ;

Οι υποστηρικτές της άμβλωσης δέχονται πως το έμβρυο έχει ανθρώπινο DNA. Πάρα ταύτα δεν του αναγνωρίζουν και πάλι ανθρώπινα δικαιώματα εφόσον ακόμη και μια ανθρώπινη τρίχα περιέχει ανθρώπινο DNA. Από μόνο του το DNA λέγουν, δεν μπορεί να αποτελέσει θέση για την υποστήριξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αναγνωρίζουν ότι το έμβρυο μπορεί να γίνει ένας άνθρωπος ενώ η τρίχα όχι.

 Θέση 2η: Και πάλι η θέση τους βασίζεται σε μια σύμβαση των ενηλίκων όχι σε βιολογικά στοιχεία εφόσον, όπως και οι ίδιοι δέχονται, η τρίχα παραμένει πάντα τρίχα, ενώ ο ζυγώτης δεν παραμένει ποτέ ζυγώτης.

 

 3. ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ;

Οι υποστηρικτές των αμβλώσεων δέχονται πως το έμβρυο είναι δυναμικά μια προσωπικότητα. Όχι όμως κατά την ώρα της άμβλωσης. Στηρίζουν την θέση τους λέγοντας πως δύο δίδυμα έχουν το ίδιο DNA αλλά δεν θα γίνουν ποτέ οι ίδιες προσωπικότητες. Αυτό διότι η προσωπικότητα έρχεται μήνες ή χρόνια μετά την γέννηση και δεν υπάρχει ακόμη κατά την κύηση. Αποτέλεσμα αυτού το έμβρυο να μην θεωρείται άνθρωπος εφόσον δεν έχει ακόμη προσωπικότητα (επίγνωση της ύπαρξής του - αυτογνωσία). 

 Θέση 3η: Η θέση αυτή στηρίζεται και πάλι σε μια σοφιστεία. Το ότι δεν έχει αναπτυχθεί η προσωπικότητα μπορούμε να λεχθεί και για πολλά γεννημένα μωρά, και μάλιστα για μήνες ή και χρόνια μετά την γέννησή τους. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό που δεν διαχωρίζει πλήρως τον κυοφορούμενο από το γεννημένο άνθρωπο. Μια τέτοια αυθαίρετη επιλογή, ως στοιχείο του «ανεπτυγμένου πλήρως» ανθρώπου με «ανθρώπινα δικαιώματα», θα μπορούσε να αντικατασταθεί με μια άλλη ικανότητα που δεν διαφοροποιεί πλήρως το έμβρυο από το γεννημένο παιδί όπως π.χ. την ικανότητα της όρθιας βάδισης ή την πλήρη εμφάνιση των σεξουαλικών χαρακτηριστικών της εφηβείας, περιορίζοντας ακόμη περισσότερο τον αριθμό εκείνων που μπορούν να έχουν «ανθρώπινα δικαιώματα» από εκείνους που δεν έχουν. Η σύμβαση στις επιλογές των υποστηρικτών της άμβλωσης είναι ξεκάθαρη σε αυτή την περίπτωση.

  

4. ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ;

Το έμβρυο θεωρείται από τους υποστηρικτές των αμβλώσεων ως φυσικά εξαρτημένο από την μητέρα. Αν η μητέρα πάθει κάτι, το έμβρυο θα υποστεί τις συνέπειες και το αντίστροφο. Όταν τους επισημαίνουν πως και το γεννημένο μωρό εξαρτάται το ίδιο από την μητέρα όπως το έμβρυο, οι υποστηρικτές των αμβλώσεων απαντούν ότι αυτή η περίπτωση δεν είναι της ίδιας μορφής, εφόσον έχει κανείς να κάνει με κοινωνική εξάρτηση και όχι με φυσική (σωματική - συμβίωση). Η μητέρα λένε, δεν είναι υποχρεωμένη να κυοφορεί και να έχει στα σπλάχνα της ένα «ξένο σώμα» που της απομυζά τροφή και ενέργεια. Έχει δικαίωμα να το αποβάλλει. Συνοδεύουν αυτή την διαπίστωση από την θέση της έλλειψης της προσωπικότητας του ζυγώτη, όπως και από τους κινδύνους κατά την ζωή της μητέρας κατά την κύηση, και αναφέρουν την περίπτωση του βιασμού όπου η γυναίκα δεν έχει συναινέσει στο σεξ. Η μητέρα, λένε, έχει δικαίωμα να ελέγχει το κορμί της.

 Θέση 4η: Σαφώς η μητέρα έχει δικαίωμα να ελέγχει το κορμί της. Όμως εφ’ όσον γίνεται αποδεκτό ότι το έμβρυο είναι «ξένο σώμα» θα πρέπει να γίνει αποδεκτό και το ότι η μητέρα δεν έχει δικαίωμα να το ελέγξει. Η φυσική εξάρτηση ενός, από ένα άλλο ανθρώπινο σώμα, δεν μειώνει τα ανθρώπινα δικαιώματα του πρώτου, ούτε τα εξαφανίζει. Οι έχοντες μεσογειακή αναιμία εξαρτώνται από το σώμα άλλων ανθρώπων για πολύ περισσότερο χρόνο από ότι το έμβρυο από το σώμα της μητέρας. Αυτό όμως δεν τους αφαιρεί τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Επιπλέον η πλειοψηφία των αμβλώσεων δεν πραγματοποιείται επειδή υπάρχει κάποιος κίνδυνος για την υγεία της μητέρας ή επειδή έχει γίνει κάποιος ανεπιθύμητος βιασμός, αλλά επειδή κρίνεται ως ανεπιθύμητο το αποτέλεσμα του επιθυμητού σεξ, της επιθυμητής δηλαδή διαδικασίας «αναπαραγωγής».

 Επίσης αυτοί που υπερτονίζουν τους τυχόν κινδύνους της εγκυμοσύνης αποσιωπούν τις επιπλοκές της άμβλωσης, οι οποίες αποκαλύπτουν ότι η συμβίωση και η λεγόμενη «εξάρτηση του εμβρύου από την μητέρα» δεν είναι μίας και μοναδικής κατεύθυνσης. Η μητέρα εξαρτάται αρκετές φορές στον ίδιο βαθμό από την κατάσταση του εμβρύου. Αλλά αυτό δεν μειώνει τα δικαιώματα της γυναίκας για τους υποστηρικτές, που λένε ότι τα δικαιώματα του εμβρύου μειώνονται λόγω της εξάρτησής του από τη μητέρα.

Ακόμη, το να δικαιολογείται η άμβλωση επειδή τάχα είναι «βαρύ φορτίο» το ότι το έμβρυο παίρνει τροφή και ενέργεια από τη μητέρα του, είναι μια θέση που αντιτίθεται όχι μόνο στην «ανεπιθύμητη» αλλά και στην «επιθυμητή» εγκυμοσύνη, καθώς δεν υπάρχει ανθρώπινη μέθοδος αναπαραγωγής που να μην περνά από την διαδικασία συμβίωσης και διατροφής του εμβρύου από την μητέρα. Επίσης μετά τη γέννα το μωρό χρειάζεται πολλή περισσότερη τροφή και φροντίδα από ότι μέσα στην μήτρα, όπου το σώμα του είναι πολύ μικρότερο και οι ανάγκες του περιορισμένες. Κι όμως εκτός μήτρας κανένας φόνος δεν δικαιολογείται με ελαφρυντικό το «βαρύ φορτίο».

 

5. ΕΧΕΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ;

Οι υποστηρικτές απαντούν όχι, εφόσον το έμβρυο ακόμη δεν είναι άνθρωπος. Σύμφωνα με τις απόψεις τους δεν μπορεί να υπάρχουν δύο υπάρξεις με τα ίδια δικαιώματα και να καταλαμβάνουν το ίδιο σώμα. Τότε το ένα θα έχει βέτο ενάντια στο άλλο. Αν η μητέρα δεχθεί την κύηση παρά την θέλησή της, τότε χάνει τα δικαιώματα στην ελευθερία και την ευτυχία. Σύμφωνα με αυτή την άποψη, το μωρό μπορεί να έχει ανθρώπινα δικαιώματα μόνο μετά τη γέννα, εφόσον δεν εξαρτάται σωματικά από την μητέρα.

 Θέση 5η: Οι υπέρ της άμβλωσης θεωρούν πως δεν είναι δυνατόν δύο όντα να έχουν ταυτόχρονα στο ίδιο σώμα τα ίδια δικαιώματα. Έτσι αποφασίζουν αυθαίρετα πως μόνο η μητέρα έχει αυτό το δικαίωμα - ίσως επειδή το έμβρυο δεν είναι αναπτυγμένο τόσο, ώστε να μπορεί να υποστηρίξει τα δικά του ακολουθώντας την νομική οδό. Είναι άγνωστο γιατί δεν επιλέγουν τα δικαιώματα του εμβρύου αλλά μόνο εκείνα της γυναίκας. Ο νόμος σε γενικές γραμμές ορίζει ξεκάθαρα πως η ελευθερία του ενός τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου, πράγμα που οι υποστηρικτές των αμβλώσεων ξεχνούν. Και στην περίπτωση των σιαμαίων συχνά το σώμα του ενός εξαρτάται το σώμα του άλλου. Όμως αυτό δεν αποτελεί κώλυμα για τα δικαιώματα και των δύο παιδιών, αφού πάντοτε γίνεται προσπάθεια να αποκολληθούν με τρόπο που να διατηρεί και τα δύο στην ζωή.

 

6. ΕΙΝΑΙ ΦΟΝΟΣ;

Οι υποστηρικτές της άμβλωσης απαντούν πως όχι, επειδή το έμβρυο δεν είναι ανεξάρτητο. Η γυναίκα έχει δικαίωμα να διαχειρίζεται το σώμα της όπως θέλει.

Θέση 6η: Όπως είδε κανείς, οι υποστηρικτές των αμβλώσεων δεν υποστηρίζουν την ελευθερία της γυναίκας πάνω στο σώμα της, αλλά την «ελευθερία» της μητέρας πάνω στο σώμα ενός άλλου οργανισμού που ζει μέσα της (συμβίωση). Το να λένε ότι η άμβλωση δεν είναι φόνος έρχεται σε αντίθεση με το ότι παραδέχονται πως το έμβρυο ζει. Όμως η αφαίρεση της ζωής τι άλλο μπορεί να είναι από φόνος; Σε αυτό το τελευταίο επιχείρημά τους γίνεται φανερό γιατί προσπαθούν να αποφύγουν το χαρακτηρισμό του εμβρύου ως ανθρώπου, έστω και μη πλήρως ακόμη σωματικά αναπτυγμένου.

  

7. ΤΟ ΕΜΒΡΥΟ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ 3 ΜΗΝΕΣ ΤΗΣ ΚΥΗΣΗΣ ΔΕΝ ΠΟΝΑΕΙ ΣΤΗΝ ΑΜΒΛΩΣΗ

Θέση 7η: Αυτό το επιχείρημα μαζί με τα επόμενα εμφανίζονται στον «Ιό» της εφημερίδας Ελευθεροτυπία ενάντια στο βίντεο «Σιωπηλή Κραυγή». Η αλήθεια είναι πως κάτι τέτοιο δεν ενδιαφέρει καθόλου ακόμη και αν πραγματικά το έμβρυο δεν πονάει - στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τις τελευταίες ανακαλύψεις, πονάει. Όμως ο τερματισμός μια ζωής, είτε είναι επώδυνος είτε ανώδυνος, δεν παύει να είναι τερματισμός. Το ζήτημά δεν είναι ο βασανισμός των εμβρύων αλλά η απαγόρευση να έρθουν στην ζωή. Ακόμη και αν θανατωθεί κάποιος αφού του χορηγηθεί παυσίπονο πρώτα, δεν αλλάζει κάτι στο κεντρικό ζήτημα της θανάτωσης του.

  

8. ΤΟ ΕΜΒΡΥΟ ΔΕΝ ΔΙΑΜΕΛΙΖΕΤΑΙ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ, ΑΛΛΑ ΑΝΑΡΡΟΦΑΤΑΙ ΜΕ ΕΙΔΙΚΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ

Θέση 8η: Φαίνεται πως οι υποστηρικτές των αμβλώσεων νομίζουν πως όταν ο θάνατος είναι «κυριλέ» & «μοντέρνος»  ή συμβαίνει στους πρώτους 3 μήνες της κύησης όπου δεν διακρίνονται με γυμνό μάτι πολλές λεπτομέρειες, όλα είναι «όμορφα και αγγελικά πλασμένα». Είναι φανερό ότι δεν έχουν καταλάβει ποιο είναι το κεντρικό ζήτημα.

 

9. Η ΔΙΑΠΕΔΑΓΩΓΗΣΗ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΕΞ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ «ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ» Η «ΘΡΗΣΚΕΙΑ» ΔΕΝ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΕΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ, ΑΛΛΑ «ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΑ» ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΕΞ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΟΔΗΓΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.

 Θέση 9: Αυστηρά μέσα σε επιστημονικά, και όχι σε θρησκευτικά πλαίσια, το σεξ είναι αναπαραγωγικός μηχανισμός. Σε κάθε άλλη περίπτωση μιλάμε περί καπηλείας του όρου «επιστήμη». Επιπλέον η επιστήμη, χάρη και στην εξέλιξη της γενετικής και της εμβρυολογίας, αποφαίνεται ότι η ζωή αρχίζει με τη σύλληψη, κι έτσι έρχεται σε πλήρη συμφωνία με την χριστιανική θρησκεία. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το επιστημονικό αυτό πόρισμα με τη δικαιολογία ότι το ίδιο υποστηρίζει και η θρησκεία που «δεν είναι επιστημονική».

Η επιχειρηματολογία κατά της θρησκείας και υπέρ της επιστήμης συνοδεύεται από φλυαρίες περί της αγάπης προς το πρόσωπο διαφορετικού φύλου, και προτείνεται η «αντισύλληψη» ως πανάκεια για κάθε πρόβλημα, τόσο για την άμβλωση όσο και για μεταδοτικές ασθένειες όπως το AIDS. Για όσους υποστηρίζουν αυτά, όλα είναι ζήτημα τεχνοκρατίας. Επιφανειακά κανείς μπορεί να νομίσει πως η άποψη αυτή είναι σωστή. Στο βάθος όμως πρόκειται για τραγικό λάθος.

 Πρώτον διότι όποιος δεν γνωρίζει τους κινδύνους της άμβλωσης δεν χρησιμοποιεί σωστά την αντισύλληψη, κι έτσι το να προκύψει ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη είναι θέμα χρόνου.

Δεύτερον, επειδή όταν κανείς φτάνει στην κυοφορία, σημαίνει πως η «αντισύλληψη» έχει αποτύχει για πολλούς και διάφορους λόγους, οπότε και πάλι πρέπει να αντιμετωπιστεί σωστά το δίλημμα του αν υπάρξει ή όχι σεβασμός στη νέα ζωή που έχει δημιουργηθεί. Μια από τις περιπτώσεις όπου η αντισύλληψη είναι αδύνατον να χρησιμοποιηθεί, είναι αυτή του βιασμού. Άραγε η λύση στο πρόβλημα του βιασμού είναι το να διδαχθούν οι άνθρωποι ότι είναι δικαίωμά τους να αποκομίζουν σεξουαλική ηδονή όποτε θέλουν, και να τερματίζουν ζωές χωρίς ενοχές επειδή έτσι επιθυμούν, με επιχείρημα ότι τα έμβρυα είναι πιο αδύναμα και βρίσκονται στην εξουσία τους; Ή μήπως είναι καλύτερη λύση το να μάθουν ότι το να αγαπούν και να σέβονται τη ζωή και τους άλλους ανθρώπους γύρω τους, ακόμα κι όταν είναι πιο αδύναμοι από αυτούς, κι όταν βρίσκονται στην εξουσία τους, είναι κάτι πιο σημαντικό από την επίτευξη μιας εγωιστικής ηδονής; Άραγε ποια από τις δύο αυτές θέσεις διαπαιδαγώγησης ωφελεί περισσότερο μια κοινωνία;

 Τρίτον, διότι τα προβλήματα που προτείνονται προς επίλυση με την χρήση «προφύλαξης», οφείλονται στον γενικευμένο πανσεξουαλισμό που οι αντιτιθέμενοι προς τη θρησκεία στηρίζουν. Με άλλα λόγια οι «λύσεις» του αστικού τύπου «λύνουν» προβλήματα που η «σεξουαλική διαπαιδαγώγηση» προώθησε και προωθεί, είτε επίσημα είτε ανεπίσημα.  Ακόμη και η άνοδος της ηλικίας συνταξιοδότησης λόγω της έλλειψης νέου εργατικού δυναμικού στη γερασμένη Ευρώπη, είναι αποτέλεσμα της αποχής από την δημιουργία οικογένειας και απογόνων, που υπηρετείται από τις αμβλώσεις και την αντισύλληψη. Ο άνθρωπος πάντα στο τέλος «πληρώνει» με διαφορετικούς τρόπους τα ίδια του τα πάθη. Όμως για τον αστικό τύπο όλα «λύνονται διαφωτιστικά» με την χρήση «προφύλαξης» ή την χρήση ενός «μαγικού» χαπιού που διαλύει όλα τα επιμέρους προβλήματα. Με τέτοια αφελή συνθήματα στέλνει ο αστικός τύπος τους αναγνώστες του πίσω στην δεκαετία του ’ 60, όπου από τα χάπια ο «μοντέρνος» άνθρωπος περίμενε τις ψυχολογικές μαγικές λύσεις των τεχνοκρατών.

 Σε όλα αυτά πουθενά δεν γίνεται νύξη για τα δικαιώματα του πατέρα πάνω στο έμβρυο και δηλαδή αν δέχεται αυτός να υποβάλει η μητέρα το παιδί του σε άμβλωση. Το αν υπάρχει νομική κατοχύρωση του πατέρα (γάμος θρησκευτικός ή πολιτικός) δεν μειώνει σε τίποτα τα βιολογικά του δικαιώματα επάνω στο ζήτημα της ζωής του εμβρύου, πράγμα που οι υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν φαίνεται να λαμβάνουν υπ’ όψη τους.

 

 

Α. Η ΗΘΙΚΗ

 

Βεβαίως δεν μπαίνουν στον κόπο να εξηγήσουν ότι τα είδη της ηθικής ποικίλουν π.χ. ανάλογα με τον αν ο κατασκευαστής της ηθικής δέχεται την ύπαρξη του Θεού ή όχι. Ο «κλασσικός» αρνητής του Θεού, ο Νίτσε, είχε ως ηθική του εκείνη του δυνατού ενώ θεωρούσε τον αδύναμο ως δούλο. Την ηθική του ασπάστηκαν οι ναζί και όλος ο κόσμος «θαύμασε» τα αποτελέσματα. Έκτοτε κανείς δεν ξέχασε το εθνοσοσιαλιστικό κόμμα της Γερμανίας και βεβαίως όλοι γνωρίζουν τον Αδόλφο Χίτλερ.

Οι διαφωτιστές διαχώρισαν την ηθική από την μεταφυσική και από τον χώρο του θείου. Θεώρησαν ως βάση ηθικής τις πράξεις του (μεταπτωτικού)  ανθρώπου. Αυτό θυμίζει το βιβλικό «θα γίνετε σαν θεοί, ξεχωρίζοντας το καλό από το κακό» «ἔσεσθε ὡς θεοί, γινώσκοντες καλὸν καὶ πονηρόν».

 Οι υποστηρικτές της άμβλωσης ποτέ δεν παρουσιάζουν ή μάλλον δεν έχουν καταλάβει ότι η δική τους ηθική έχει επηρεαστεί από την αφηρημένη ηθική, που εξετάζει περισσότερο το παρόν, παρά τις συνέπειες των πράξεων στο μέλλον, πράγμα που εξετάζει η επιστήμη της εφαρμοσμένης ηθικής. Ίσως πράττουν έτσι επειδή κάτι τέτοιο συμφέρει τους χρονικά περιορισμένους, ή και ιδεολογικούς σκοπούς τους.

  

Το σήμερα και το αύριο

Πρακτικά τα επιχειρήματα των υποστηρικτών της άμβλωσης λένε και προσπαθούν να πείσουν περίπου για τα εξής:

1. Αν κάποιος στείλει τόνους αλεύρι στην φτωχή Αφρική για την κατασκευή ψωμιού, και κάποιος άλλος τους κάψει καθοδόν, τότε σύμφωνα με τους υποστηρικτές των αμβλώσεων, αυτός ο τελευταίος δεν ευθύνεται για το ότι η Αφρική δεν θα χορτάσει ποτέ. Αυτός ο τελευταίος κατάστρεψε μόνο αλεύρι. Όχι ψωμί. «Άρα δεν ευθύνεται» ηθικά για την πείνα και τους όποιους θανάτους από λοιμό. Η πράξη του δεν είναι αντίθετη με την ηθική.

2. Αν μετά από μια πυρηνική καταστροφή δεν υπάρχει σε όλο τον κόσμο κανένας άντρας αλλά μόνο 100 γυναίκες από τις οποίες οι 50 είναι έγκυοι, και μία τις οδηγήσει σε άμβλωση, τότε σύμφωνα με την «λογική» των υποστηρικτών της έκτρωσης, αυτή η μία δεν οδήγησε σε εξόντωση το ανθρώπινο είδος, δεν έχει ευθύνη που αυτό θα εξαφανιστεί, ούτε φόνευσε κανέναν, απλά «καθάρισε εξαρτημένα ζωντανά κύτταρα με ανθρώπινο DNA, χωρίς προσωπικότητα και ανθρώπινα δικαιώματα». Ηθικά λοιπόν «δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα».

 

Η ιατρική και η πρόληψη

Οι θεωρίες των υποστηρικτών των αμβλώσεων δεν μπορούν να εξηγήσουν ούτε να δικαιολογήσουν την προληπτική επέμβαση. Σύμφωνα με αυτούς, οι πράξεις τους έχουν πεπερασμένο χρονικό όριο και δεν έχουν επιρροές στο μέλλον. Όμως κάτι τέτοιο θα σήμαινε την αληθινή παύση της προληπτικής ιατρικής. Σύμφωνα με τους υποστηρικτές των αμβλώσεων, ένας γιατρός που επεμβαίνει προληπτικά στο έμβρυο για να διορθώσει κάποια μελλοντική ασθένεια, δεν μπορεί να είναι ευεργέτης του, εφόσον αυτά που πράττει δεν γίνονται σε «άνθρωπο» αλλά σε «κύτταρα δίχως προσωπικότητα».

 

Αριστερά: Το 1999, ο φωτογράφος Michael Clancy κλήθηκε να κάνει ένα φωτογραφικό ρεπορτάζ στο νοσοκομείο Vanderbilt University Medical Center, στο Nashville του Tennessee, για λογαριασμό της εφημερίδας USA Today. Αποστολή του ήταν να φωτογραφήσει μια εγχείρηση διόρθωσης μιας παραμόρφωσης του νωτιαίου μυελού, που λέγεται «δισχιδής ράχη», σε ένα έμβρυο 21 εβδομάδων μέσα στην μήτρα της μητέρας του. Κατά την πορεία της επέμβασης, η μήτρα ξαφνικά κινήθηκε και το χέρι του εμβρύου βγήκε από την οπή του τοιχώματος της και γαντζώθηκε στο δάχτυλο του χειρουργού. Ο φωτογράφος απαθανάτισε εμβρόντητος τη μαγική αυτή στιγμή. Η εγχείρηση ήταν επιτυχής και 9 εβδομάδες αργότερα γεννήθηκε ο μικρός Samuel, ένα υγιέστατο αγοράκι. (Πηγή: Science Illustrated, τεύχος 3, Ιούνιος 2005, σελ. 17)

 

 Αν χρησιμοποιήσει κανείς τη «λογική» των υποστηρικτών της άμβλωσης, και από ένα έμβρυο αφαιρέσει εκείνα τα κύτταρα που αύριο θα αποτελέσουν τα μάτια του ολοκληρωμένου σωματικά ανθρώπου, τότε δεν θα μπορεί να κατηγορηθεί ποτέ από αυτόν τον αυριανό άνθρωπο ως υπεύθυνος της τύφλωσης του, εφόσον ο πρώτος δεν αφαίρεσε μάτια αλλά μερικά «αδιαμόρφωτα» κύτταρα.

Όμως ο χρόνος δεν είναι μια ή δύο στιγμές. Ο χρόνος κυλά γραμμικά και ότι καλό ή κακό (ηθικά) πράττει ο καθένας, έχει προεκτάσεις στο μέλλον από τις οποίες δεν μπορεί να ξεφύγει. Όποιος στηρίζει το αντίθετο εξαπατά πρώτα τον εαυτό του και μετά τους συνανθρώπους του. 

  

Τα ζώα

Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι ο άνθρωπος πάνω στην αγωνία του για επιβίωση ορίζει χρονικές περιόδους όπου ο γόνος των ψαριών προστατεύεται και του αναγνωρίζονται δικαιώματα από τον νόμο, διότι όλοι καταλαβαίνουν ότι αυτός ο γόνος αύριο θα έχει σχηματίσει ένα ολοκληρωμένο ψάρι, που είναι τροφή για τους ανθρώπους. Γνωρίζουν οι άνθρωποι πάρα πολύ καλά, πως αν εξοντώσουν τους γόνους σήμερα, αύριο δεν θα υπάρχουν ψάρια, καθώς πρόκειται για διαφορετικές φάσεις ανάπτυξης του ίδιου οργανισμού και όχι για κάποια «κύτταρα με DNA ψαριού».

Αν τα ζώα έκαναν αμβλώσεις, τότε πολλά πράγματα θα άλλαζαν στην οικονομία του ανθρώπου όπως και στην διατροφή του. Αν τα πρόβατα και οι αγελάδες αποφάσιζαν την μη τεκνογονία, και επιχειρούσαν και συνεχόμενες αμβλώσεις, πολλά δεινά θα είχαν βρει τους υποστηρικτές των αμβλώσεων. Ίσως τώρα να λιμοκτονούσαν από την πείνα. Άραγε θα έδιναν το δικαίωμα στα ζώα να κάνουν απανωτές αμβλώσεις ή από την πείνα τους θα σκέφτονταν κάπως διαφορετικά και θα τους το απαγόρευαν;

 

Β. Η «ΛΟΓΙΚΗ»

 

Το μεγαλύτερο θράσος των υποστηρικτών των αμβλώσεων είναι η καπηλεία της λογικής. Εδώ δεν χρειάζεται να πει κανείς πολλά. Θα αναφερθεί ένα παράδειγμα από την σελίδα «έρως»:

1. Όταν σπέρνει ένας «γεωργός» σε ένα «χωράφι» και δεν επιθυμεί να φυτρώσει τίποτα, τότε κάτι δεν πάει καλά στο μυαλό του γεωργού (βλ. πάθος)

2. Όταν σπέρνει κανείς και επιπλέον «ξεριζώνει» τον «καρπό», υποστηρίζοντας από πάνω με θράσος πως το ξερίζωμα είναι «λογικό», τότε κάποιο λάκκο έχει η φάβα, αφού αν δεν ήθελε τον «καρπό» ο γεωργός όφειλε μιας εξαρχής να μην σπείρει. Αυτό λέει η στυγνή λογική. Όμως ο δικηγόρος του διαβολικού γεωργού επιμένει πως «Η «λογική» (και των χριστιανών) είναι γεμάτη ελαττώματα ». Τα επιχειρήματα του δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα ακραίο παραλήρημα και μια ασύστολη πολυλογία αποπλάνησης παθιασμένων και ερμητικού αποκλεισμού εις την ανοησία.

 

 

 ΚΑΤΑΛΗΚΤΙΚΑ...

 

1. Το σώμα του ανθρώπου δεν εμφανίζεται δια μαγείας. Κάπου πρέπει να αναπτυχθεί. Και ο χώρος αυτός είναι η μήτρα. Η φύση όρισε αυτό τον χώρο ώστε η ανάπτυξη του να προστατεύεται από εχθρούς. Κάποιοι νομίζουν πως αυτός ο χώρος δεν είναι κατοικία ανθρώπου αλλά «απλού DNA» και του επιτίθενται βίαια,  άνανδρα και ύπουλα. Δεν είναι δυνατό να απαγορεύεται στον άνθρωπο η ανάπτυξη, με το πρόσχημα του ότι δεν έχει αναπτυχθεί. Θα ήταν σαν να απαγορεύονταν σε ένα μαθητή να φοιτήσει στο λύκειο (κύηση), επειδή δεν έχει απολυτήριο λυκείου (γέννα).

 2. Σε όλα αυτά πουθενά δεν εξετάζεται το ζήτημα της ψυχής του ανθρώπου. Είναι άγνωστο αν το εξετάζουν αυτό οι υποστηρικτές των αμβλώσεων ή όχι. Είναι εξαιρετικά βαρύνουσας σημασίας για δύο λόγους: α. διότι μπορεί να στηρίξει περισσότερο την ανθρώπινη υπόσταση από την πρώτη στιγμή της σύλληψης. β. διότι μπορεί οι υποστηρικτές των αμβλώσεων να μην εξολοθρεύουν ολοκληρωτικά έναν άνθρωπο, αφού η ψυχή του παραμένει ζωντανή στον άλλο κόσμο, αλλά σίγουρα της στερούν το σώμα με το οποίο θα ζούσε σε αυτό τον κόσμο.

 3. Οι υποστηρικτές των αμβλώσεων ουσιαστικά υποκρίνονται όταν τις υποστηρίζουν. Διότι οι ίδιοι δεν είναι τα αποτελέσματα μιας άμβλωσης, αλλά μιας γέννησης. Δικαίωμα που φαίνεται να μην θέλουν να αποδώσουν σε άλλους. Αν αυτό που υποστηρίζουν είχε εξασκηθεί επάνω τους, δεν θα είχαν σήμερα δυνατότητα να μιλούν και να εκφέρουν παραδοξολογίες.

 

Αριστερά:  Τα μωρά στα χέρια του Θεού. (Η σελίδα της ιστορίας θα γυρίσει μια μέρα εις βάρος των υποστηρικτών των αμβλώσεων ολοκληρωτικά. Είναι ζήτημα εκείνου του χρόνου που όπως φάνηκε ανωτέρω εγκλωβίζουν εντελώς παράδοξα στο διάστημα της κύησης, αρνούμενοι το έμβρυο ως άνθρωπο αλλά και την μελλοντική 2α Παρουσία. Ο Ιησούς Χριστός έκοψε την ιστορία στα δύο. Μια μέρα θα την τερματίσει και οι αφέλειες θα περάσουν στο περιθώριο μια για πάντα.)

 

ΒΡΕΘΗΚΕ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ (ΧΡΙΣΤΟΥ)

(Κατά: Τζέιμς Κάμερον & Τζέιμς Τάμπορ, Discovery Channel, The Jesus Family Tomb)

 

The Jesus Family Tomb, Forward by James Cameron. The Discovery, the Investigation and the Evidence that could change History. Simcha Jacobovici and Charles Pellegrino (Μτφρ: Ο οικογενειακός τάφος του Ιησού από τον Τζέιμς Κάμερον. Η ανακάλυψη, η έρευνα και τα στοιχεία που θα μπορούσαν να αλλάξουν την ιστορία. Σίμκα Τζακομποβίτσι και Τσάρλς Πελεγκρίνο)

 

Μυθοπλάστες: Τζέιμς Κάμερον (James Cameron), Τζέιμς Τάμπορ

Απάντηση: Αυτή η μυθοπλασία ανήκει σε αυτές τις προσπάθειες εκείνων που δεν πιστεύουν στον Χριστό και που δημοσιεύονται κάθε φορά κατά την διάρκεια Χριστιανικών εορτών ή λίγο πριν την έναρξή τους (Τεσσαρακοστή 2007), ώστε να εκμεταλλεύονται την δημοσιότητα του Ιησού Χριστού, ανάμεσα στους ανθρώπους, κερδίζοντας τον «Μαμωνά» χάνοντας από την άλλη τον Θεό (1).

Το ζήτημα αυτό, δεν είναι νέο γιατί ξανά είχε δημοσιευθεί εδώ κι αρκετά χρόνια, όταν το 1980 ανακαλύφθηκαν τάφοι στην Ιερουσαλήμ, από την εποχή του Χριστού με επιγραφές «Ιησούς γιος του Ιωσήφ», «Μαρία», «Ιούδας» κ.λ.π. Η εφημερίδα Ελευθεροτυπία, πριν πολλά χρόνια είχε δημοσιεύσει αυτή την είδηση κατά την διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας, πλαισιωμένη με τα συνήθη αντιχριστιανικά και αντιεκκλησιαστικά της σχόλια. Το γεγονός όμως ξεχάστηκε τότε, λόγω της προφανούς στατιστικής γελοιότητας του, εφόσον τα ονόματα Ιησούς, Μαρία, Ιωσήφ, Ιούδας ήταν συνηθέστατα στο Ισραήλ την εποχή του Ιησού Χριστού. Οι τάφοι θα μπορούσαν να ανήκουν στους οποιουσδήποτε Ισραηλίτες χωρίς καμία βάσιμη απόδειξη πως αυτοί ήσαν οι της οικογένειας του Θεανθρώπου. Φέτος (2007) ο σκηνοθέτης του Τιτανικού Κάμερον έχει δημιουργήσει ένα ντοκιμαντέρ και δηλώνει σίγουρος ότι πρόκειται για τον.... τάφο του Ιησού (2).

 

ΟΙ ΑΠΑΤΕΣ

Οι απάτες που διαμορφώνουν το τοπίο της αθεΐας, και δηλαδή της μεταφυσικής πίστης και όχι απόδειξης, ότι ο Ιησούς Χριστός δεν ανέστησε σώμα, εμφανίζονται μέσα από τα άρθρα των εφημερίδων «Έθνος», «Ελευθεροτυπία» και «Τα Νέα» για το συγκεκριμένο θέμα και είναι οι εξής:

α. «[Στις σαρκοφάγους] ήταν γραμμένα ονόματα Ιησούς υιός του Ιωσήφ, Μαρία (η Παναγία;), Μαρία (φέρεται να είναι η Μαγδαληνή), Ματθαίος, Ιωσήφ και Ιούδας υιός του Ιησού». (3)

β. «Ο Κάμερον και ο σκηνοθέτης του Σίμσα Γιακομποβίτσι αφήνουν να εννοηθεί ότι ο Ιούδας είναι ο γόνος του Ιησού και της Μαρίας Μαγδαληνής». (3)

γ. «Συμπληρώνουν, μάλιστα, ότι μπορούν να αποδείξουν πως οι σαρκοφάγοι ανήκουν στην οικογένεια του Ιησού, βάσει ελέγχων DNA, αρχαιολογικών στοιχείων και μελετών της Βίβλου».

δ. «ο σκηνοθέτης του Xόλιγουντ, ο οποίος, μάλιστα, δεν αρνείται την Aνάσταση του Xριστού, υποστηρίζει ότι διαθέτει ευρήματα, σύμφωνα με τα οποία ο Iησούς και η Mαρία Mαγδαληνή είχαν αποκτήσει γιο με το όνομα Iούδας, κι ότι και οι τρεις ήταν θαμμένοι σε οικογενειακό τάφο» (4)

ε. «Πάνω, ο σκηνοθέτης Τζ. Κάμερον (δεύτερος από αριστερά) και οι συντελεστές τυο ντοκιμαντέρ για τον «Άγνωστο τάφο του Ιησού», που θα προβληθεί στις 4 Μαρτίου από το «Discovery», δείχνουν στους δημοσιογράφους τις λίθινες λάρνακες, ισχυριζόμενοι ότι περιείχαν τα οστά του Χριστού και της Μαρίας της Μαγδαληνής» (4)

στ. «Tέσσερις επιφανείς αρχαιολόγοι υποστηρίζουν, ύστερα από χρόνια ερευνών, ότι στις οστεοθήκες από ασβεστόλιθο αναγράφονται οι φράσεις «Iησούς, γιος του Iωσήφ», Iούδας, γιος του Iησού (στα αραμαϊκά), «Mαρία», «Iωσήφ», Mατθαίος» (στα εβραϊκά) και Mαρία Mαγδαληνή (στα ελληνικά).» (5)

ζ. «Mε δική τους πρωτοβουλία, ο Kάμερον, παραγωγός του ντοκιμαντέρ, και ο Σίμτσα Γιακομπόβιτσι, συγγραφέας και σκηνοθέτης και παραγωγός, απομόνωσαν δείγματα DNA από τις λάρνακες του Iησού και της Mαρίας Mαγδαληνής και τα έστειλαν για ανάλυση στο εργαστήριο του Πανεπιστημίου Λέικζχεντ, στο Oντάριο του Kαναδά. » (5)

η. «O καθηγητής Aρχαιολογίας Στίβεν Πφαν από το Πανεπιστήμιο της Iερουσαλήμ θεωρεί ότι οι χριστιανοί θα γυρίσουν την πλάτη στο ντοκιμαντέρ καθώς τα στοιχεία που θα προβληθούν αμφισβητούνται έντονα από τη θρησκεία τους, αλλά και από την πλειονότητα των αρχαιολόγων.

Aπό την πλευρά του, ο Aτάλα Xάνα, ελληνορθόδοξος κληρικός στην Iερουσαλήμ, πιστεύει ότι «οι θεωρίες των Kάμερον και Γιακομπόβιτσι αντιβαίνουν στις θρησκευτικές και ιστορικές αρχές με τις οποίες έχουμε γαλουχηθεί».

Oι δύο σκηνοθέτες ανακάλυψαν επίσης κι έναν δεύτερο, άγνωστο μέχρι σήμερα τάφο, περίπου 20 μέτρα από τον πρώτο, τον οποίο βιντεοσκόπησαν με ρομποτικές κάμερες. Θεωρούν, μάλιστα, ότι πρόκειται για έναν ασύλητο τάφο της εποχής του Iησού, ο οποίος πιθανόν να περιέχει τα οστά ορισμένων Aποστόλων.» (5)

 

Αντίστοιχα Σχόλια

α. Κατ’ αρχάς οι διαπιστώσεις για τις λάρνακες της θέσης α) δεν αποδεικνύουν ότι τα αναφερόμενα πρόσωπα είναι τα συγκριμένα των Ευαγγελίων. Η Ελευθεροτυπία παρουσιάζει την είδηση πως «ο Ισραηλινός αρχαιολόγος Αμος Κλονέρ, που προΐστατο των ανασκαφών, διαψεύδει κατηγορηματικώς τους ισχυρισμούς των χολιγουντιανών παραγωγών και υποστηρίζει ότι τα ονόματα είναι κοινότατα και δεν αναφέρονται στην οικογένεια του Ιησού. Κάνει λόγο για «ταινία μυθοπλασίας» και όχι ντοκιμαντέρ, και υπαινίσσεται διαφημιστικό τέχνασμα με υπόβαθρο τη θρησκεία, που θα μπορούσε να βοηθήσει το φιλμ. Η επιτυχία του «Κώδικα Ντα Βίντσι», άλλωστε, είναι ακόμη πολύ φρέσκια...

Τα ονόματα στις σαρκοφάγους είναι κοινότατα, υποστηρίζει ο Ισραηλινός αρχαιολόγος Αμος Κλονέρ, που προΐστατο των ανασκαφών, τα ευρήματα των οποίων θα χρησιμοποιήσει ο Κάμερον στο ντοκιμαντέρ του, και διαψεύδει τα... χολιγουντιανά σενάρια. »

β. Η θέση β) περί υιού του Ιησού, είναι αναπόδεικτη και πλαισιώνει τις φαντασιώσεις του Κώδικα Ντα Βίντσι, εφόσον στηρίζεται τόσο στο αναπόδεικτο της θέσης α), όσο και στην αναπόδεικτη θέση πως ο Ιησούς Χριστός παντρεύτηκε την Μαρία Μαγδαληνή. Κανένα Ευαγγέλιο, ούτε και απόκρυφο, δεν αναφέρει αυτή την πίστη ή αυτό το δόγμα. Είναι γέννημα του μυθικού «κώδικα Ντα Βίντσι» που δείχνει να έχει επηρεάσει την «επιστημονική» τους μελέτη.

γ. Σε καμιά περίπτωση το DNA δεν μπορεί να αποδείξει τίποτα παραπάνω, πέρα από την συγγενική σχέση των προσώπων των συγκεκριμένων τάφων. Εφόσον δεν είναι γνωστό το DNA κανενός εκ των γονέων του Ιησού Χριστού, αλλά και επειδή δεν υπάρχει κανείς γνωστός απόγονος Του σήμερα, δεν μπορεί να υπάρξει καμία σύγκριση ώστε να βρεθεί αν τα οστά του λεγόμενου Ιησού, είναι εκείνα του Ιησού Χριστού. Για τους Χριστιανούς, μια τέτοια τοποθέτηση όχι μόνο είναι γελοία, αλλά 100% δεν πρόκειται να αποδειχθεί ποτέ. Ο Νοών Νοείτω και ο ανόητος.... ανοήτω.

δ. Ο Κάμερον «δεν αρνείται την Aνάσταση του Xριστού» αλλά στην θέση ε) ισχυρίζεται μαζί με τους φίλους του ότι οι «λίθινες λάρνακες, ... περιείχαν τα οστά του Χριστού και της Μαρίας της Μαγδαληνής». Ο Κάμερον και οι συνεργάτες του φαντάζονται ίσως πως η ανάσταση του Ιησού ήταν μια κάποια ανάνηψη από πιθανή νεκροφάνεια, κατά την οποία αν και δηλαδή ο Χριστός φάνηκε πως «αναστήθηκε», εντούτοις μετέπειτα «πέθανε ξανά», ειδάλλως δεν δίνεται καμία εξήγηση στο πως προέκυψαν κόκαλα ενός πτώματος. Με άλλα λόγια ο Κάμερον «πιστεύει» στην «ανάσταση», ανάνηψη ορθότερα, αλλά όχι στην Θεότητα του Κυρίου. Περιγέλαστες αντιλήψεις. Εδώ πρέπει να φανταστεί κανείς έναν καταδικασμένο από τους Ρωμαίους σε θάνατο, που καταφέρνει και ξεφεύγει από τον τάφο παρά τις πληγές του, ξεγελώντας (;) την στρατιωτική φρουρά και κατόπιν του δίνεται και «άδεια» να ζει ελεύθερα και δημόσια στην Ιερουσαλήμ με την γυναίκα του και τα παιδιά του, ενώ κάποιοι μαθητές του δίδασκαν πως αναστήθηκε και αναλήφθηκε στους ουρανούς, αφού πριν ξέφυγε από τις ρωμαϊκές αρχές κάνοντας χρήση της θεότητάς του, ενάντια στην θεότητα του Ρωμαίου Καίσαρα.

ε. Βλέπε την θέση δ).

στ. «Tέσσερις επιφανείς αρχαιολόγοι» δεν «υποστηρίζουν» ότι ο Κάμερον ανακάλυψε τάφο με την επιγραφή «Mαρία Mαγδαληνή (στα ελληνικά)» αλλά απλά με την επιγραφή «Μαρία». Τα υπόλοιπα είναι αναπόδεικτες υποθέσεις.

ζ. Και πάλι γίνεται λόγος για «τις λάρνακες του Iησού και της Mαρίας Mαγδαληνής» ενώ δεν έχει αποδειχθεί ότι η μία από τις δύο λάρνακες είναι όντως της  Μαγδαληνής, ούτε βεβαίως ότι η άλλη είναι της Παναγίας.

η. Στο παρόν σημείο φτάνει κανείς στο απώτατο σημείο του παραλόγου. Οι Κάμερον και Τάμπορ πιστεύουν ότι ανακάλυψαν τον τάφο του Ιησού, τον ιδρυτή μιας ολάκερης «θρησκείας» με μεγάλο αριθμό πιστών μέσα στα Ιεροσόλυμα από τον 1ο μ.Χ. αιώνα, που αντί να επισκέπτονται τον τάφο που αυτοί ανακάλυψαν, εκείνοι αντίθετα επισκέπτονταν τον Γολγοθά. Ο αυτοκράτορας Αδριανός εις γνώση του γεγονότος αυτού, προσπάθησε ανεπιτυχώς να σκεπάσει τον τόπο του μαρτυρίου όπως και τον γνωστό σε όλους τότε τάφο του Ιησού Χριστού κτίζοντας από πάνω του τον ναό της Αφροδίτης, επί του οποίου μετά κτίσθηκε από τον Κωνσταντίνο ο ναός της Αναστάσεως. Ακόμη και οι απόστολοι, μέσα στις παράλογες υποθέσεις του Κάμερον, φαίνεται να θάφτηκαν παρέα με τον Ιησού («οποίος πιθανόν να περιέχει τα οστά ορισμένων Aποστόλων»), υπηρετώντας (;) τόσο καιρό κάποιον που γνώριζαν πως δεν ήταν Θεός (!), εξαπατώντας τον εαυτό τους, όπως και τους πιστούς, πεθαίνοντας και μαρτυρώντας για ένα τίποτα. Καμία εξήγηση δεν δίνεται για το πως οι απόστολοι θαυματουργούσαν αφού ο Ιησούς «δεν είναι Θεός» (sic). Ακόμη και πάλι, αν ο Κάμερον δηλαδή πιστεύει πως ο Ιησούς ανάνηψε και μετά «ξαναπέθανε»(;), καμία εξήγηση δεν δίνεται για τον τρόπο με τον οποίο κρατήθηκε αυτό μυστικό, δηλαδή το ότι ζούσε ακόμη έχοντας γυναίκα και παιδιά και δηλαδή δημόσιο βίο, ούτε καμιά εξήγηση δίδεται στο γιατί οι πρώτοι Χριστιανοί τον προσκυνούσαν στον Γολγοθά ως «ενταφιασμένο»  και δεν τον επισκέπτονταν «σπίτι» του μαζί με τους Αποστόλους. Το ότι ο Ιησούς «είχε δημόσιο βίο» μετά την σταύρωση, συνάγεται από το ότι ο Κάμερον υποστηρίζει ότι ο Ιησούς είχε παιδιά (sic), τα οποία τουλάχιστον σύμφωνα με τα Ευαγγέλια, δεν παρουσιάζονται πριν την σταύρωση του. «Θα πρέπει να τα απόκτησε μετά».

 

1. Λάρνακες πολυτελείας

Ο διακεκριμένος Ισραηλινός αρχαιολόγος καθηγητής Άμος Κλόνερ αποφεύγει να συνδέσει την κρύπτη που βρέθηκε μέσα στη σπηλιά με τον Ιησού Χριστό της Καινής Διαθήκης. Άλλωστε, ο πατέρας του Ιησού ήταν ένας ταπεινός ξυλουργός που σίγουρα δεν θα είχε τα χρήματα για να πληρώσει τέτοιες λάρνακες πολυτελείας. Κι όλα αυτά ήταν κοινά εβραϊκά ονόματα. «Θέλουν απλώς να κερδίσουν χρήματα», λέει ο Κλόνερ και καταλήγει: «Τα ευρήματα της νεκρόπολης της Ταλπιγιότ δεν έχουν κατά τη γνώμη μου καμία σχέση με την οικογένεια του Χριστού»...

«Το όνομα Ιησούς ήταν πολύ κοινό εκείνη την εποχή»

Ο ΑΜΟΣ ΚΛΟΝΕΡ, ο οποίος επέβλεψε την ανασκαφή στον αρχαιολογικό τόπο της Ταλπιγιότ, είναι καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Μπαρ-Ιλάν. Είναι απόλυτα βέβαιος ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα τα ευρήματα να ανήκουν στον Χριστό και τους συγγενείς του. «Είχα συνεργαστεί», λέει στην εφημερίδα «Ρεπούμπλικα», «για την πραγματοποίηση του ντοκιμαντέρ και τους είχα από καιρό ενημερώσει για τις απόψεις μου». Τότε γιατί δεν εισακούστηκε από τους δύο κινηματογραφιστές; Ίσως επειδή, παρ' όλα αυτά, θέλησαν να πιστέψουν πως αυτή είναι η αλήθεια. Όμως δεν είναι, λέει ο Κόνερ, που δεν αποκλείει ο Κάμερον και ο Γιακομπόβιτσι να σκέφτηκαν κυρίως τη διαφημιστική πλευρά του θέματος. «Τα ονόματα που είναι γραμμένα στις λάρνακες, όπως είπα τόσες φορές, εκείνη την εποχή, πριν από 2.000 χρόνια, ήταν πολύ κοινά. Έχω συναντήσει το όνομα Ιησούς τουλάχιστον 71 φορές σε διάφορους τάφους. Κι άλλο τόσο κοινά είναι και τα υπόλοιπα ονόματα: Ιωσήφ, Μαρία». Και ο Ιούδας, που παρουσιάζεται ως υιός του Ιησού; «Ακόμη κι αυτό το όνομα ήταν πάρα πολύ συνηθισμένο», εξηγεί ο αρχαιολόγος.» (6)

 

2. Απάτη διαστάσεων Τιτανικού

«Καιρός είναι, το κανάλι Discovery Channel να ανακαλύψει την... ηθική, και να πάψει τους εντυπωσιασμούς», λέει ο Ντόνοχιου.

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ, 26 Φεβρουαρίου 2007 (LifeSiteNews.com) -  Ο παραγωγός της ταινίας «Τιτανικός» Τζέϊμς Κάμερον και ο Καναδός τηλεοπτικός παραγωγός Σίμτσα Τζακομποβίτσι ισχυρίζονται πως έχουν αποδείξεις για κάποιον τάφο της Ιερουσαλήμ που υποτίθεται πως στεγάζει τα λείψανα του Ιησού και της οικογενείας του. Πάντως, οι κορυφαίοι αρχαιολόγοι στο Ισραήλ έχουν αποκρούσει σθεναρά τους ισχυρισμούς αυτούς, ως εντελώς αβάσιμους.

Ο Ισραηλινός αρχαιολόγος Αμώς Κλόνερ, που από το 1980 ήταν επικεφαλής της έρευνας για τον τάφο αυτό που έγινε θέμα των νέων ισχυρισμών Κάμερον-Τζακομποβίτσι, είπε: «Η δήλωση, πως βρέθηκε ο τόπος ταφής Του, στερείται οποιασδήποτε αποδείξεως, και είναι μόνο μια απόπειρα να πουλήσουν.» Προσθέτει ο Κλόνερ: «Αποκρούω κάθε ισχυρισμό, και κάθε προσπάθεια αναζωπύρωσης του ενδιαφέροντος στα ευρήματα. Με όλο τον σεβασμό, οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι αρχαιολόγοι.» Ο Κλόνερ είπε πως ενώ «είναι θαυμάσιο σενάριο για τηλεοπτική ταινία», δεν υπάρχει «καμία πιθανότητα» ο Ιησούς και οι συγγενείς Του να είχαν οικογενειακό τάφο, και απέρριψε τις απόψεις τους ως «κάτι αδιανόητο» και «ανοησίες».

«Ούτε μια Πασχαλιά δεν περνάει, χωρίς κάποιος συγγραφέας ή κάποιο τηλεοπτικό πρόγραμμα να σπεύδει να προβάλει αμφιβολίες για την θεότητα του Ιησού ή/και την Ανάσταση», είπε ο πρόεδρος της Ρωμαιοκαθολικής Λίγκας, Μπιλ Ντόνοχιου, σχολιάζοντας τον θόρυβο που έχει προκληθεί. «Τον περασμένο Απρίλιο», πρόσθεσε ο Ντόνοχιου, «το πρόγραμμα “Dateline” του σταθμού NBC φιλοξένησε τις όλωσδιόλου ανυπόληπτες και καταγέλαστες δηλώσεις του Michael Baigent, ενώ προ διετίας, ο σταθμός ABC μας «κέρασε» ένα ειδικό πρόγραμμα, το οποίο αμφισβητούσε κάθε πλευρά της Ανάστασης.» Και κατέληξε: «Τώρα, έχουμε την «διατριβή» των Κάμερον-Τζακομποβίτσι.»

Ο αρχαιολόγος Joe Zias, ο οποίος έχει περάσει ένα τέταρτο του αιώνα στο Πανεπιστήμιο Ροκεφέλερ στην Ιερουσαλήμ, είπε: «ο Simcha δεν έχει καμία απολύτως αξιοπιστία». 

Ο Ντόνοχιου επισημαίνει πως «η αξιοπιστία του Τζακομποβίτσι τινάζεται στον αέρα, όταν κανείς σκεφτεί πως ακόμα πιστεύει το παραμύθι του 2002 περί οστεοθήκης με την επιγραφή ‘ΙΑΚΩΒΟΣ ΥΙΟΣ ΙΩΣΗΦ ΑΔΕΛΦΟΣ ΙΗΣΟΥ’ »

Στις 18 Ιουνίου 2003, η Αρχαιολογική Αρχή του Ισραήλ (ΙΑΑ) σε μια ομόφωνη απόφαση της 15μελούς επιτροπής της, καταδίκασε την «οστεοθήκη του Ιακώβου» ως μία σύγχρονη πλαστογραφία.

Ο Ντόνοχιου επιτέθηκε καταιγιστικά στο κανάλι Discovery Channel, και για την προβολή της απάτης της «οστεοθήκης του Ιακώβου», και της τωρινής απάτης.  «Το κανάλι Discovery Channel είχε προβάλλει την απάτη του 2002, και τώρα επιστρέφει, με μια Τιτανική απάτη.»

«Καιρός είναι, το κανάλι Discovery Channel να ανακαλύψει την... ηθική, και να πάψει τους εντυπωσιασμούς», είπε ο Ντόνοχιου. (7)

 

 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

 

Είναι «εύλογο» 2000 χρόνια μετά τα γεγονότα κάποιοι να πιστεύουν, διότι περί πίστης πρόκειται, ότι ο Ιησούς Χριστός δεν αναστήθηκε, αλλά έμεινε ενταφιασμένος για πάντα. Διότι 2000 χρόνια πριν στην Ιερουσαλήμ, όσοι είδαν δεν θα μπορούσαν να πιστέψουν αυτό το σημερινό κινηματογραφικό φανταστικό μυθιστόρημα, που έπλασε ο σκηνοθέτης του Τιτανικού Τζέημς Κάμερον. Ο Κάμερον και οι φίλοι του διάλεξαν να μην πιστέψουν την μαρτυρία της Αγίας Γραφής, γραμμένη από τους αυτόπτες μάρτυρες της ανάστασής Του αλλά πιστεύουν αυτά που αρνούνται σήμερα οι αρχαιολόγοι. Δεν έμαθαν, ότι τόσους αιώνες, το Άγιο Φως δίνει και μαρτυρία Άνωθεν, για το θαυμαστό γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού, στον πραγματικό Πανάγιο Τάφο, κάθε γιορτή της Ανάστασης του Κυρίου. Ο Κάμερον ίσως να αποζητάει και νέα δημοσιότητα, καθώς το θέμα του Τιτανικού ξεχάστηκε και πέρασε η μόδα του. Ίσως ζήλεψε, ή πείστηκε, από τη δημοσιότητα του άλλου τυχοδιώκτη, του Νταν Μπράουν, που με το δικό του παραμύθι μάζεψε αμύθητη περιουσία. Γιατί είναι αποδεδειγμένο πλέον, ότι τα παραμύθια που βλασφημούν άγια πρόσωπα και διαστρέφουν κατάφορα την ιστορία, πουλάνε.

 

 

Σημειώσεις

1. Κατά Ματθαίον, Κεφ. Στ΄«24 Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει· οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ.»

2. Σίγουρα τάφος του Ιησού ανακαλύφθηκε, αλλά όχι του Ιησού Χριστού. Άλλο ο Γιάννης ο Μακρυγιάννης και άλλος ο τυχόντας Γιάννης.

3. http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=71231116, εδώ

4. http://www.ethnos.gr/showpic.asp?pic=http://media2.feed.gr/filesystem/images/20070227/low/assets_LARGE_t_420_78972.JPG

5. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=5351&subid=2&pubid=93910, εδώ

6. http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18774&m=N59&aa=1, εδώ

7. http://www.lifesite.net/ldn/2007/feb/07022601.html

 

Ο ΘΕΟΣ, ΤΑ GSM & Ο «ΞΥΠΝΙΟΣ» ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ

(Κατά: «Απολλώνιου», http://www.focusmag.gr/links/view-file-link.rx?oid=122804, εδώ)

 

Αριστερά: Η ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΩΝ ΤΗΛΕΦΩΝΩΝ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ. ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΑΠΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΕΤΕ

 

Όνομα: ΘΕΟΣ ΚΑΙ GSM

Περιγραφή: ΘΕΟΣ ΚΑΙ GSM !!! (ΘΕΛΕΙ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ??)

 

Σχόλια αναγνωστών

~Necrarxos , 19-09-2004 20:16: Δηλαδή ο θεός είναι στην άλλη γραμμή, αλλά κόβεται το σήμα από τον τρούλο ; χεχεχεχε

~roswell , 20-09-2004 01:00: ola ta lefta!pou to psarepses mwrh koufala??

~roz , 20-09-2004 08:52: Α καλά... Πρόσεξε να δεις Νέκραρχε, οι προσευχές δεν γίνονται μέσω τηλεφώνου! Για να επικοινωνήσεις με το Θεό με πιο μοντέρνες μεθόδους, χρησιμοποίησε τηλεπάθεια! Χαχα

~anna33 , 20-09-2004 11:01:  ειναι αληθινο?!  αλλα τι ρωταω? εγω ημουν σ ενα γαμο και ξαφνικα βαζει τις φωνες ο παπας πως τον ενοχλουν τα παιδια και μας ειπε πως αν δεν τα βγαλουμε εξω γαμος δε θα γινει!!!

~anna33 , 20-09-2004 11:05: αλλο ενα παρανοϊκο... ημουν 12 ΕΤΩΝ οταν βαφτισαμε ενα μωρακι με τη μαμα μου και οταν ειδε ο παπας το φουστανι μου μου ειπε να φορεσω μια ζακετα αν θελω να γινω νονα!!!

~Alchemist , 20-09-2004 12:02: χαχαχαχαχαχαχαααααααααχαχαχα!!! Εκτός αν το κινητό είναι βουτηγμένο από πριν σε αγιασμό...

~Alchemist , 20-09-2004 12:06: Πάντως μου αρέσει φοβερά και η γραμματοσειρά που χρησιμοποίησαν..Ένα θείο μήνυμα για τους αμαρτωλούς χρήστες κινητών τηλεφώνων.

~MONALISA , 20-09-2004 13:42: ΜΕ ΠΡΩΤΗ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΓΕΛΙΟ... ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΠΟΤΥΠΩΘΕΙ ΣΩΣΤΑ ΟΜΩΣ... ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΧΤΥΠΑΝΕ ΤΑ ΚΙΝΗΤΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΑΙΖΕΤΑΙ Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ...? ΤΡΑΓΙΚΟ ΕΠΙΣΗΣ...

~Horus , 20-09-2004 15:55: ΔΗΛΑΔΗ ΕΓΩ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΑΚΟΥΕΙ ΓΚΕΝΓΚΕΡΕΝΓΚ ΓΚΕΝΓΚΕΡΕΝΓΚ ΖΖΖΖ ΓΚΕΝΓΚΕΡΕΝΓΚ...ΓΙΑΥΤΟ ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΕΝ ΕΙΣΑΚΟΥΓΟΜΑΙ

~ood , 20-09-2004 17:31: αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα αποκλειετε!!!!

~brave , 20-09-2004 18:12: ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΛΛΛΛΛΕΕΕΕΕΕΕΕ ΧΑΧΑΧΑΧΑ ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ, Ο ΒΕΕΛΖΕΒΟΥΛ ΕΡΧΕΤΕ, ΓΚΟΛΟΥΜ ΓΚΟΛΟΥΜ!!!!!

~brave , 20-09-2004 18:14: ΠΟΥ ΤΟ ΒΡΗΚΕΣ ΑΥΤΟ ΡΕ ΘΗΡΙΟ? ΧΑΧΑΧΑΧΑ ΑΠΑΙΧΤΟ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ  ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, ΠΟΙΑΣΕ ΕΝΑ ΜΕΝΙΡ!!!! ΧΑΧΑΧΑΧΑ;ΧΑ

~sexrazat , 21-09-2004 23:14: εννοει ότι η ραδιενέργεια που εκπέμπεται από το κινητό είναι αντίχριστη??? ΔΕΝ ΤΟ ΗΞΕΡΑ :ΡΡΡ

~ulysses , 22-09-2004 23:42: AFISTE TA KINITA KAI ARXISTE ME TA AKINITA! :P SIGOURI EPENDISI :)!!! VIVAAAA!!!!

~Japon , 25-09-2004 14:40: Τέλειο!!!χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!!!!Πολύ καλό!

~olgi , 04-10-2004 14:31: Καλά ρε παράξενο σας φαίνεται; Δηλ. η άλλη που θα πάει να κάνει γιόγκα να αυτοσυγκεντρωθεί θα έχει δίπλα και το κινητό μπας και την πάρει τηλ. ο τάδε; Α ρε Απολλώνιε, να τα ψάχνεις πολύ αποκλείεται. Το μήνυμα το άφησε ο πάτερ για σένα, όταν την Κυριακή

~olgi , 04-10-2004 14:33: πήγες την μητέρα σου στην εκκλησία και το κινητόβάδιζε σε ρυθμούς{σήκωσέ το το ........δεν μπορώ δεν μπορώ να περιμένω}...

~x_volt_ , 15-11-2004 16:04: wraio xaxaxaxa

~Moon , 19-11-2005 18:53: φυσικα! Κανει παρασιτα! (Πηγή: http://www.focusmag.gr/links/view-file-link.rx?oid=122804, εδώ)

 

Μυθοπλάστης: Απολλώνιος & η «παρέα» του

Απάντηση: Ο πρώτος λόγος, που παρουσιάζεται εδώ η «ερμηνεία» αυτή από ορισμένους «χαιρέκακους» κατά του Χριστιανισμού, περί μιας οδηγίας ενός Ορθοδόξου ναού προς τους πιστούς Χριστιανούς, είναι η παρουσίαση της ίδιας αυτής «ερμηνείας» πριν μερικά χρόνια από παγανιστική ιστοσελίδα, η οποία πλέον (2007) δεν υπάρχει (http://dodekatheon.underground.gr). Έκτοτε η ίδια αφελής ερμηνεία έχει κάνει «το γύρω του κόσμου» μέσα στο ελληνικό διαδίκτυο και επαναλαμβάνεται από «αρχαιοπρεπείς ελληνιστές» όπως π.χ. ο Απολλώνιος.

Ο δεύτερος λόγος της παρουσίασης αυτής, είναι ο παραλληλισμός αυτής της απλής, πλην ανόητης «ερμηνείας», εις παραλληλισμό με τις ίδιες ανόητες «ερμηνείες» που δίδονται από ίδιας «οξύτητας» δυστυχώς ανθρώπους, στα κείμενα της Αγίας Γραφής. Όταν ο «ερμηνευτής» έχει απορρίψει εκ των προτέρων το κείμενο που προσπαθεί να ερμηνεύσει, κάθε προσπάθεια προσέγγισης της αλήθειας φαντάζει απίθανη.

Η ερμηνεία: Ασφαλώς τίποτα από όλα όσα υπαινίσσονται οι ανωτέρω δεν συμβαίνει, πλην ενός: «~olgi , 04-10-2004 14:31: Καλά ρε παράξενο σας φαίνεται; Δηλ. η άλλη που θα πάει να κάνει γιόγκα να αυτοσυγκεντρωθεί θα έχει δίπλα και το κινητό μπας και την πάρει τηλ. ο τάδε; Α ρε Απολλώνιε, να τα ψάχνεις πολύ αποκλείεται...». Και στον πιο αφελή είναι οφθαλμοφανές πως οι κλήσεις του κινητού εν ώρα προσευχής ενός πιστού ή εν ώρα  τέλεσης ενός μυστηρίου από ένα ιερέα είναι ενοχλητικές και αποσπούν την προσοχή και των δύο. Εξ ου το ότι «Η ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΩΝ ΤΗΛΕΦΩΝΩΝ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ». Διότι στο εξωτερικό δεν ενοχλεί κανένα από τους έσω.

Οι «άπιστοι» είναι εκτός από «έξυπνοι» και «δίκαιοι». Δεν ενοχλούνται από τις απαγορεύσεις κινητών στα δημόσια σχολεία διάφορων ευρωπαϊκών κρατών (1) ή στα θέατρα του «ελληνικού πολιτισμού» (βλ. παράρτημα) ή από τις προτάσεις του συνηγόρου του Πολίτη (2), ενοχλούνται μόνο από την προτροπή μη χρήσης κινητών εις τις Ορθόδοξες Εκκλησίες της Ελλάδας.

Προσοχή στα εξής δύο:

α.  «~anna33 , 20-09-2004 11:01:  ειναι αληθινο?!  αλλα τι ρωταω? εγω ημουν σ ενα γαμο και ξαφνικα βαζει τις φωνες ο παπας πως τον ενοχλουν τα παιδια και μας ειπε πως αν δεν τα βγαλουμε εξω γαμος δε θα γινει!!!». Δοκίμασε ποτέ της η «anna33» να αφήσει τα παιδιά να κάνουν φασαρία μέσα σε θέατρο, σε κινηματογράφο ή σε μουσείο; Γιατί ορισμένοι ενοχλούνται από την σιγή στην Εκκλησία; Είναι η Εκκλησία λιγότερο σοβαρός χώρος από ένα θέατρο ή κινηματογράφο;

β. «~brave , 20-09-2004 18:14: ΠΟΥ ΤΟ ΒΡΗΚΕΣ ΑΥΤΟ ΡΕ ΘΗΡΙΟ? ΧΑΧΑΧΑΧΑ ΑΠΑΙΧΤΟ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ  ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ». Αν οι Χριστιανοί είναι «τρελοί» από την άλλη η αντιχριστιανική λογική είναι «ζήτημα τύχης» ή «ρίξιμο ζαριών» (βλέπε εδώ το εικονίδιο)

 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

«Κλείνουν» τα κινητά σε θέατρο

ΜΟΣΧΑ. Στην εγκατάσταση συσκευής ηλεκτρονικών παρασίτων με στόχο την απενεργοποίηση των κινητών τηλεφώνων προχώρησε το θέατρο Αλεξαντρίνσκι της Αγίας Πετρούπολης, το οποίο θεωρείται το παλαιότερο της Ρωσίας. Πρόκειται για το πρώτο θέατρο στον κόσμο που προβαίνει σε ένα τόσο δραστικό μέτρο για την αντιμετώπιση των ενοχλητικών κλήσεων εν ώρα παράστασης. Σύμφωνα με ρωσικές πηγές, η παραδοσιακή ρωσική «ιντελιγκέντσια» έχει εγκαταλείψει πλέον τα θέατρα λόγω των υψηλών τιμών στα εισιτήρια (50 και πλέον ευρώ), ενώ τη θέση της έχουν πάρει οι νεόπλουτοι που, όπως φαίνεται, δεν αποχωρίζονται ποτέ τα κινητά τους. (Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Τετάρτη 7 Μαρτίου 2007, σελ. Α21)

 

Εθισμένοι στο κινητό σας;

Δημοσίευση: 28 Φεβ.

Ανανέωση: 1 Μαρ.

 Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι τα κινητά τηλέφωνα μπορούν να γίνουν τόσο εθιστικά όσο η κατανάλωση έτοιμης τροφής ή το κάπνισμα. Είστε μήπως εξαρτημένος από το κινητό σας;

Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα η αυξανόμενη εξάρτηση των ανθρώπων από τα κινητά τηλέφωνα μπορεί να δημιουργήσει ψυχολογικά προβλήματα σε εκατομμύρια άτομα.

Στην παραπάνω έρευνα διαπιστώθηκε ότι από ένα σύνολο ερωτηθέντων ατόμων, 19-45 ετών, ο μέσος όρος των ατόμων μιλάει τουλάχιστον 3 ώρες τη μέρα στο κινητό και δέχεται λογαριασμό γύρω στα £35 μηνιαίως.

Κάποιοι χρήστες επίσης παρουσίασαν συμπτώματα εξάρτησης όταν δεν πραγματοποιούσαν κλήσεις ή δεν δαχτυλογραφούσαν μηνύματα, όπως ανησυχία, έλλειψη αυτοπεποίθησης και στέρηση ύπνου. (Πηγή: http://tech.pathfinder.gr/telecom/260285.html)

 

Σημειώσεις

1. http://www.synigoros.gr/docs/deltio_typou_06_11_2006_kin_thlefwna.pdf, αποθηκεμένη εδώ

2. Η Ιταλία απαγορεύει τη χρήση κινητών τηλεφώνων στα σχολεία

Δημοσιεύθηκε στις 19/03/2007 12:18 από hunter_back - 1002 εμφανίσεις, 4 σχόλια

Ακόμα ένα κράτος προχωρά στην απαγόρευση της χρήσης κινητών τηλεφώνων στα σχολεία. Συγκεκριμένα, η Ιταλία έλαβε αυτό το μέτρο για να αποτραπεί η διακοπή του μαθήματος από τους ήχους κλήσης των κινητών τηλεφώνων, καθώς και η χρήση της κάμερας. Τα σχολεία και οι μαθητές υποχρεούνται να εφαρμόσουν τον νέο κανονισμό, ο οποίος περιλαμβάνει ποινές όπως κατάσχεση των κινητών και αποκλεισμό των μαθητών από τις τελικές εξετάσεις.

Τον περασμένο Νοέμβριο δημοσιεύθηκε στο διαδίκτυο ένα βίντεο όπου ένας μαθητής με ειδικές ανάγκες δεχόταν πειράγματα από άλλους συμμαθητές του. Μετά από αυτό το συμβάν ακολούθησαν δηλώσεις του Ιταλού Υπουργού Παιδείας όπου ζήτησε την λήψη μέτρων για την αποφυγή αντίστοιχων συμβάντων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι και η Ελλάδα είχε προχωρήσει στην ψήφιση αντίστοιχου νόμου τον Δεκέμβριο του 2006. Η είδηση είχε δημοσιευθεί και στο TechTeam στο παρακάτω link.

Πηγή: yahoo.news

Μετάφραση/Απόδοση στα ελληνικά: TechTeam (Πηγή: http://www.techteam.gr/index.php?act=view&id=98146)

 

Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ «ΣΥΓΧΡΟΝΟ» ΠΡΟΣΩΠΟ

(Κατά: Σωτήρη Μ. Τζούμα, εφημερίδα «Το Βήμα», Τετάρτη 30 Μαΐου 2007,σελ. Α13)

 

Μια Εκκλησία με σύγχρονη γλώσσα

Τα γεγονότα στο Παλαίφατο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων μας μελαγχολούν. Πρέπει κάτι να γίνει, για να σταματήσει το κακό που συντελείται. Παράλληλα, όμως, μας δίνουν αφορμή να κάνουμε κάποιες επίκαιρες σκέψεις. Οι Ορθόδοξες Εκκλησίες πρέπει να αφήσουν, επιτέλους, κατά μέρος τις άκαιρες διεκδικήσεις και να συγκεντρώσουν τις δυνάμεις τους στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του ποιμνίου τους. Διότι αυτή τη στιγμή οι εξελίξεις έχουν αφήσει τον λόγο της Εκκλησίας πολύ πίσω από το ποίμνιο και τις ανάγκες του. Ποια ποιμαντική μπορεί να έχει νόημα, ποιος λόγος της Εκκλησίας μπορεί να έχει απήχηση, όταν είναι πλέον εκτός πραγματικότητας και όταν οι Ποιμένες βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχία με το ποίμνιο;

Πράγματα που χθες ήταν αυτονόητα άξια καταδίκης, σήμερα είναι μέρος της καθημερινής ζωής. Είναι παράλογο και επικίνδυνο να μιλάει η Εκκλησία προς τους νέους, αλλά και τους μεγάλους, μια γλώσσα μακρινή από αυτήν της ζωής τους.

Θα πρέπει να μπει σε άλλη βάση, πια, το τι είναι αμαρτία. Άλλοτε ήταν αμαρτία που καταδικαζόταν αυστηρότατα το να απολαμβάνεις το θαλάσσιο μπάνιο σε μια παραλία όπου συνυπάρχουν άνδρες και γυναίκες (77ος Κανών της εν Τρούλλω Οικουμενικής Συνόδου). Και όταν ο λουόμενος μαζί με γυναίκες είναι λαϊκός αφορίζεται, και αν είναι κληρικός καθαιρείται. Ποιος είναι αυτός που σήμερα θεωρεί έγκλημα άξιο βαρύτατων ποινών το να κάνει μπάνιο με γυναίκες; Ασφαλώς κανείς! Ή μάλλον, ίσως μόνο, ο υπεραιωνόβιος σήμερα Μητροπολίτης πρώην Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης, που άφησε εποχή με τα αυστηρά κηρύγματα του.

Τέτοιοι κανόνες είναι πάρα πολλοί, και δεν έχει νόημα εδώ να φέρω πολλά παραδείγματα. Κάθε ενδιαφερόμενος που θα διαβάσει τους κανόνες των οικουμενικών συνόδων θα εντυπωσιαστεί και ενδεχομένως να γελάει επί ημέρες. Το ζητούμενο εδώ δεν είναι να δείξω ότι οι κανόνες των συνόδων δεν ισχύουν πια, αλλά να ερωτήσω: ποια προσέγγιση στα σύγχρονα προβλήματα μπορεί να έχει ένας ιερέας, ένας εξομολόγος, αν ακολουθεί πεισματικά όσα του λένε οι Κανόνες; Πολλοί ιερείς μας βγαίνουν να κάνουν κήρυγμα και είναι εκτός τόπου και χρόνου. Καταλαβαίνουν ότι δεν μπορούν να βγουν επισείοντας απειλές και εξαπολύοντας κατάρες. Αλλά, από την άλλη μεριά, δεν ξέρουν με τι να αντικαταστήσουν τις κατάρες και τις απειλές. Οπότε, τους μένει ως «καταφύγιο» να μιλούν στο εκκλησίασμα με έναν αισθηματισμό χωρίς μέτρο, με έναν λόγο μαρμελάδας, για τον καλό Χριστούλη και τη γλυκιά Παναγιά.

Ο πιστός έχει να διαλέξει: από τη μία η συνεχής επίκληση του Σατανά και των απειλών του τι θα πάθεις αν διαβάζεις περιοδικά με γυμνές φωτογραφίες - λες και υπάρχουν πια περιοδικά που δεν έχουν τέτοιες φωτογραφίες ή λες και αποτελεί για σένα καταφύγιο το να αποστρέφεις το βλέμμα σου από κάθε τι πονηρόν (και τρέχα βρες πια τι είναι το πονηρόν).

Και από την άλλη, θέλοντας να αποφύγει αυτή τη θεολογία της στέρησης, να πέφτει σε μιαν αντικατάσταση της θεολογίας με ωραιολογία και αισθηματολογία, όπου «δεν είναι καλό να στενοχωρείς τον καλό Χριστούλη, τι σου έφταιξε, βρε κτήνος!».

Και όμως, δεν είναι ο ρόλος του παπά να μας απειλεί για τις πραγματικές ή όχι αμαρτίες μας. Και ούτε βέβαια να μας απαγγέλλει δευτεροκλασάτη λυρική ποίηση από την ωραία πύλη.

Ο σημερινός πιστός, όπως και κάθε άλλος στους αιώνες, έχει ανάγκη να βρίσκει τον παπά δίπλα του, συνοδοιπόρο του, μέτοχο των προβλημάτων του, πατέρα του και δάσκαλο του. Δεν θέλει να βλέπει έναν απόμακρο και αμφισβητούμενο ρασοφόρο, αλλά έναν ιερέα του Θεού της Αγάπης, που ζει μαζί με το ποίμνιο (εννοώ στην εποχή του), μετέχει στην ίδια ζωή, και έχει να πει το μήνυμα του Ευαγγελίου μέσα στις σημερινές συνθήκες και περιστάσείς.

Η παράδοση μας δεν είναι τα ξεπερασμένα καριοφίλια, αλλά παρά πολλά διδάγματα, πάρα πολλή κατανόηση (καμία σχέση με τις μαρμελάδες), πάρα πολύς ρεαλισμός (καμία σχέση με ελληναράδικα). Αυτά θέλουμε, και τα χρειαζόμαστε. Θέλουμε έναν ιερέα που δίκαια και εύλογα να τον λέμε «Πάτερ», γιατί δεν είναι μακρινός από μας, αλλά δεν είναι και σαν εμάς - ακριβώς όπως θέλουμε να είναι ένας σωστός πατέρας.

Θα τολμήσει η Εκκλησία μας να προσγειωθεί από τα ανεμόπτερα των διεκδικήσεων και τις φρεναπάτες των δικαιωμάτων και να μιλήσει στον σημερινό άνθρωπο, μέσα και έξω από την Ελλάδα; Θα τολμήσει να μιλήσει σε πιστούς που έχουν φίλους και Εβραίους και μουσουλμάνους και βουδιστές, σε πιστούς που διαβάζουν όχι μόνο τη Φιλοκαλία αλλά και το Ζεν, Να μιλήσει σε αυτούς που δεν βλέπουν και δεν θέλουν την Εκκλησία ως μαντρί αλλά ως πραγματική Εκκλησία (Κλήρος και Λαός), όπως άλλωστε νοείται ετυμολογικά η λέξη.

 

Ο κ. Σ. Μ. Τζούμας είναι επικοινωνιολόγος.

 

Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Τετάρτη 30 Μαΐου 2007, σελ. Α13

 

Μυθοπλάστης: Σ.Μ. Τζούμας

Απάντηση: Εδώ

 

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΠΑΓΟ ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΡΟ

(Κατά: Doron Nof, καθηγητή Ωκεανογραφίας)

 

Στο μέσο ο καθηγητής Doron Nof κατά την διάρκεια μιας παράδοσης μαθήματος. (Πηγή: http://www.repubblica.it/2006/04/sezioni/esteri/gesu-acqua/gesu-acqua/gesu-acqua.html)

 

Ένας ερευνητής υποστηρίζει ότι στο παρελθόν η θάλασσα της Γαλιλαίας ήταν πιο κρύα.

Το 1992 εξήγησε επιστημονικά την διαίρεση των υδάτων μπρος από τον Μωϋσή.

Μελέτη στις ΗΠΑ: «Ο Ιησούς περπάτησε στον πάγο όχι στο νερό»

Χιλιάδες ηλεκτρονικά γράμματα με προσβολές και απειλές στον υποστηρικτή αυτής της υπόθεσης.

ΜΑΪΑΜΙ - Ένας Αμερικανός καθηγητής εξηγεί το θαύμα του Ιησού που περπάτησε στο νερό βάση ενός επιστημονικού δεδομένου. Η Καινή Διαθήκη αναφέρει ότι ο Χριστός περπάτησε στην θάλασσα της Γαλιλαίας, και ο ερευνητής του πανεπιστημίου της Φλώριδας υποθέτει ότι υπάρχει μια λογική εξήγηση: Ο Ιησούς θα μπορούσε στην πραγματικότητα να έθεσε τα πόδια του σε ένα κομμάτι πάγο που επέπλεε. Ο καθηγητής Doron Nof δεν είναι κάποιος νέος στην υποστήριξη επιστημονικών εξηγήσεων των γεγονότων που περιγράφονται στα ιερά κείμενα, διότι το 1990 θεώρησε ότι ακόμη και η διαίρεση των υδάτων που πραγματοποιήθηκε από τον Μωϋσή είχε μια βάση αποδείξιμη.

Ο Nof  δεν είναι ούτε ιστορικός ούτε θεολόγος, μα ένας καθηγητής της ωκεανογραφίας. Ο ερευνητής ανακοίνωσε χθες ότι υπάρχει επιστημονική απόδειξη ότι το είδος του νερού και οι κλιματικές συνθήκες στα βόρεια του Ισραήλ θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σχηματισμό πάγου στην θάλασσα της Γαλιλαίας. Για να μελετήσει την δυναμική αυτών των υδάτων, ο Nof  χρησιμοποίησε δεδομένα από την Μεσόγειο και μοντέλα στατιστικής, που εφάρμοσε έπειτα στην ζώνη όπου έλαβε χώρα το θαύμα, και που οι Ισραηλινοί ονομάζουν λίμνη Κινερέτ (Kinneret)

Η μελέτη του Nof αποκάλυψε ότι μεταξύ 2600 και 1500 ετών πριν από την εποχή μας, περίοδο που συμπεριλαμβάνει και την ζωή του Χριστού, υπήρχαν πιο χαμηλές θερμοκρασίες. Μια πτώση κάτω από το μηδέν θα μπορούσε να ήταν η αιτία που σχημάτισε πάγο στην επιφάνεια, ικανή για να υποστηρίξει το βάρος ενός άνδρα. Για τους παρατηρητές της ακτής θα ήταν αδύνατο να δουν το κομμάτι πάγου που επέπλεε περιβαλλόμενο από νερά.

«Αν με ρωτήσετε αν πιστεύω ότι κάποιος μπορεί να περπατήσει πάνω στο νερό -είπε ο καθηγητής Nof- απαντώ όχι. Είναι αντίθετα όμως δυνατό να περπατήσει κανείς πάνω σε ένα κομμάτι πάγο και περιορίζομαι να προτείνω αυτή την εξήγηση. Αφήνω στους άλλους το ερώτημα αν η μελέτη μας μπορεί ή όχι να διαψεύσει την βιβλική περιγραφή.»

Όταν 14 χρόνια πριν, ο Nof υποστήριξε ότι οι συνθήκες της θάλασσας και του αέρα στην Ερυθρά Θάλασσα θα μπορούσαν να εξηγήσουν το άνοιγμα των υδάτων μπρος από τον Μωϋσή, ο καθηγητής είχε λάβει απειράριθμα ηλεκτρονικά μηνύματα με απειλές, αν και είχε δηλώσει ότι η θεωρία του στην πραγματικότητα έδινε αξία στο βιβλικό επεισόδιο. Τα μηνύματα προσβολών και οι απειλές επαναλήφθηκαν ακόμη και τώρα: «Με ερωτούν αν τώρα θα εξηγήσω και την ανάσταση», διηγήθηκε ο Nof.

 Πηγή: Εφημερίδα Ρεπούμπλικα,  http://www.repubblica.it/2006/04/sezioni/esteri/gesu-acqua/gesu-acqua/gesu-acqua.html, 5 Απριλίου 2006, αποθηκεμένη εδώ.

 

Αριστερά: «Σύμφωνα με τους μαθητές του, ο Ιησούς περπάτησε πάνω στο νερό της λίμνης. Ωστόσο, ένας ωκεανογράφος πιστεύει ότι ίσως να περπάτησε πάνω σε πάγο.» (Πηγή: Περιοδικό Science Illustrated, τεύχος 19, σελ. 24)

Δεξιά: «Το γλυκό στρώμα νερού παγώνει. Το αλμυρό νερό που χύνεται στη λίμνη κατακάθεται στον πυθμένα, ενώ το στρώμα γλυκού νερού από πάνω του μετατρέπεται σε πάγο.» (Πηγή: Περιοδικό Science Illustrated, τεύχος 19, σελ. 24)

 

Ο Ιησούς περπάτησε πάνω σε πάγο.

Η Γενισαρέτ πάγωνε λόγω ενός τοπικού φαινομένου.

 

ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΙΑ. Ο Doron Nof, καθηγητής Ωκεανογραφίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Φλόριντα των ΗΠΑ, υποστηρίζει ότι βρήκε μια πιθανή επιστημονική εξήγηση για το πώς ο Ιησούς κατάφερε να περπατήσει πάνω στο νερό της λίμνης Γενησαρέτ στο Ισραήλ.

Το κλίμα στην περιοχή ήταν αρκετά ψυχρότερο πριν από 2.500 με 1.500 χρόνια. Κάνοντας χρήση στατιστικών μοντέλων και μελετώντας καταγραφές σχετικά με τη θερμοκρασία των μεσογειακών χωρών στην αρχαιότητα, ο Nof κατέληξε στο συμπέρασμα ότι την εποχή του Ιησού η επιφάνεια της λίμνης σε μερικά σημεία πάγωνε. Αν ο Ιησούς περπάτησε πάνω σε ένα τέτοιο κομμάτι πάγου και οι μαθητές του τον έβλεπαν από κάποια απόσταση, τότε είναι πιθανό να φαινόταν σαν να περπατούσε πάνω στο νερό.

Ο πάγος μπορεί να σχηματίστηκε όταν Βαρύ αλμυρό νερό από πηγές στη δυτική όχθη της λίμνης κατακάθισε στον πυθμένα σαν μαξιλάρι. Όταν έκανε πολύ κρύο, ψυχροί άνεμοι σάρωναν την επιφάνεια της λίμνης και ενδέχεται να μετέτρεπαν το στάσιμο στρώμα γλυκού νερού της επιφάνειας, πάνω από το αλμυρό «μαξιλάρι» του πυθμένα, σε πάγο. Σύμφωνα με τις έρευνες του Nof, το πάχος του πάγου μπορεί να έφτανε και τα δέκα εκατοστά - αρκετά για να μπορεί ένας άνθρωπος να περπατάει πάνω του.

Πηγή: Νέες Ανακαλύψεις, Περιοδικό Science Illustrated, τεύχος 19, σελ. 24

 

 

Μυθοπλάστης: Doron Nof

Απάντηση: Η άποψη ενός επιστήμονα γύρω από ένα παρελθοντικό γεγονός στο οποίο δεν είναι αυτόπτης μάρτυς, ανήκει σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου κάποιος έχει να αντιμετωπίσει μια πίστη ενός επιστήμονα, όχι μια επιστημονική απόδειξη ή αξίωμα. Και εκείνο που ενδιαφέρει εδώ, είναι σαφώς η απόδειξη ότι πρόκειται περί πίστης επιστήμονα και όχι περί επιστημονικής απόδειξης. Δυστυχώς ανά το πέρας της ιστορίας δεν έλειψαν τα παραδείγματα επιστημόνων που με τις απόψεις τους, όχι με τις αποδείξεις τους, επηρέασαν ανθρώπους στα θρησκευτικά ζητήματα. Άνθρωποι οι οποίοι μέσα στην άγνοια τους για τον ορισμό της επιστήμης (αλήθειας), θεώρησαν πως τα λόγια ενός επιστήμονα έχουν κατ’ ανάγκη και επιστημονική αξία, ή με άλλα λόγια πως τα λόγια ενός επιστήμονα κατ’ ανάγκη έχουν και αξιωματική αλήθεια.

 

Η «ΛΟΓΙΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ», όχι Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ & ΤΑ «A PRIORI» ΑΞΙΩΜΑΤΑ

Πριν από όλα πρέπει να γίνει ένας ξεκαθαρισμός ορισμένων ζητημάτων, άνευ των οποίων η πρόοδος στη κατανόηση των εξεταζόμενων δεδομένων δεν είναι εφικτή. Όπως αναφέρει το άρθρο της εφημερίδας, ο εν λόγω επιστήμονας «υποθέτει ότι υπάρχει μια λογική εξήγηση» γύρω από τον περίπατο του Ιησού πάνω στο νερό. Η «λογική» εξήγηση είναι πως ο περίπατος συνέβη πάνω σε πάγο, όχι σε νερό. Αυτή η υποθετική εξήγηση, στηρίζεται πάνω σε αναπόδεικτα αξιώματα a priori.

1ον δέχεται a priori πως «λογική» είναι μόνο η πιθανότητα ο Χριστός να μην είναι Θεός. Δεν αποδεικνύει γιατί η πιθανότητα του να είναι ο Χριστός Θεός δεν είναι το ίδιο λογική. Θεωρεί λοιπόν de facto «λογική» μόνο την δική του πιθανότητα, και την άλλη αναγκαστικά θεωρεί παράλογη, εφόσον «μόνη λογική» ερμηνεία είναι εκείνη του «μη θαύματος». Με άλλα λόγια το πραγματικό θαύμα είναι «παράλογο». Καθημερινά στους πιστούς διάφορων θρησκειών συμβαίνουν εκατοντάδες θαύματα. Όμως για τον «επιστήμονα» η πραγματοποίηση ενός πιο μεγάλου ακόμη θαύματος από Εκείνον που διακηρύσσει πως είναι πραγματικός Θεός, καταντά «αδύνατη». Αν είναι «παράλογη» η δυνατότητα του Θεού να βαδίζει πάνω στο νερό, πόσο «παράλογη» μπορεί να είναι τελικά η ανάσταση ενός νεκρού σώματος από τον Ίδιο; ανάποδα: αν είναι λογικά αποδεκτή μια ανάσταση ενός νεκρού σώματος από τον Θεό, πόσο «παράλογο» μπορεί να είναι το βάδισμα πάνω στο νερό από τον Ίδιο;

2ον  δέχεται a priori ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός, ειδάλλως είναι λιγότερο «λογική» η «εξήγηση» να εξαπατά ο Θεός τους ανθρώπους περπατώντας στον πάγο αντί στο νερό, από το να μην εξαπατά ο Θεός τους ανθρώπους της εποχής της ενανθρώπισής Του και να περπατά όντως πάνω στο νερό βάση των δυνάμεών Του (1) οι οποίες άπλετα περιγράφονται σε πάρα πολλές περικοπές της Καινής Διαθήκης.

3ον δέχεται a priori ότι η λογική ισχύς της δικής του υπόθεσης είναι δυνατότερη από εκείνη την «υπόθεση» που θέλει τον Χριστό να είναι Θεός. Κανείς όμως δεν γνωρίζει που βασίζεται ένα τέτοιο αξίωμα. Πιθανόν στην στατιστική, δηλαδή ότι «συμβαίνει τις περισσότερες φορές», ως ανικανότητα του ανθρώπου να περπατά πάνω στο νερό βάση του «νόμου του Αρχιμήδη», αυτό «συνέβη και την μία και μόνη φορά», στην περίπτωση του «κάποιου» Ιησού (2). Στην περίπτωση όμως των Ευαγγελίων δεν έχει κανείς να κάνει με «κάποιον» αλλά με τον Ίδιο τον Θεό, ο οποίος δεν μπορεί να περιγράφεται βάση της στατιστικής του πλήθους, εφόσον ούτως ή άλλως το άρθρο ασχολείται με τον μονοθεϊσμό, όχι με τον πολυθεϊσμό. Είναι άτοπο να αναζητείται η περιγραφή μιας εξαίρεσης (μονοθεϊσμός), βάση της στατιστικής περιγραφής του κανόνα (ανθρωπότητα).

4ον δέχεται a priori ότι η δική του «στατιστική» είναι ορθή και όχι λανθασμένη. Διότι εξετάζει την περίπτωση του θαύματος του Ιησού πάνω στα ύδατα, βάση της στατιστικής, αποκομμένα όμως από την λοιπή Ευαγγελική εξιστόριση, ως ο Χριστός να είναι απλός άνθρωπος, παρά τα στατιστικά παραδείγματα που έδωσε περί της αντιθέτου απόψεως. Έτσι λ.χ. βάση της στατιστικής του εν λόγω επιστήμονα, ένας άνθρωπος δεν μπορεί να περπατήσει πάνω στο νερό, διότι αυτό δείχνει η στατιστική της καθημερινότητας για όλους τους ανθρώπους. Παραβλέπει όμως την γνώμη της στατιστικής για όλα τα υπόλοιπα θαύματα του Ιησού των Ευαγγελίων, συμπεριλαμβανομένης και της Αναστάσεως, όπου αναδεικνύουν τον Ιησού ως Θεό, εφόσον τα πολλά θαύματα του Ιησού στατιστικά παρέχουν την μαθηματική βάση της αναμονής περί ενός επιπλέον θαύματος (βάδιση επί των υδάτων), παρά την αναμονής της εξαίρεσης μιας εξαπάτησης από πλευράς του προσώπου του Θεανθρώπου προς τους μαθητές του. Αλλά για τους μαθητές του θα γίνει ειδικότερη αναφορά κατωτέρω.

 

 

ΤΟ «ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ» (του ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ) ΨΕΜΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ

& η υποστήριξή του από τον «αστικό τύπο» (εφημερίδα)

Αναφέρει ο αστικός τύπος επαναλαμβάνοντας τα λόγια του καθηγητή ότι «Για τους παρατηρητές της ακτής θα ήταν αδύνατο να δουν το κομμάτι πάγου που επέπλεε περιβαλλόμενο από νερά» πάνω στο οποίο «περιπατούσε ο Χριστός». Υπάρχει όμως μια μεγάλη απατεωνιά σε αυτή την διήγηση. Ο Χριστός δεν επιτέλεσε το θαύμα αυτό «Για τους παρατηρητές της ακτής», που άλλωστε είχαν φύγει (3), αλλά για τους μαθητές του που ήσαν επί του πλοίου. Και δεν είναι απατεωνιά μόνο για τον προηγούμενο μόνο λόγο, αλλά και διότι το ίδιο ακριβώς θαύμα επιτέλεσε και ο Πέτρος κατεβαίνοντας από το πλοίο μέσα στο οποίο βρίσκονταν, περπατώντας δηλαδή και ο ίδιος επί των υδάτων, με την βοήθεια της δυνάμεως του Ιησού Χριστού. (5)

Κι όμως αντί ο αστικός τύπος να ελέγξει αυτό το «επιστημονικό» ψέμα περί της ευαγγελικής περιγραφής, περισσότερο φαίνεται να κόπτεται για τις «Χιλιάδες ηλεκτρονικά γράμματα με προσβολές και απειλές στον υποστηρικτή αυτής της υπόθεσης». Η αλήθεια είναι πως επιστήμη που στηρίζεται πάνω σε αλλοιωμένες μαρτυρίες δεν νοείται. Η σύμπραξη αστικού ανεξέλεγκτου τύπου και ψεύδους κάποιου επιστήμονα είναι δεδομένη στην εν λόγω περίπτωση. Σύγχρονη «αυλοκολακεία» επιστημόνων, χάρη αντιχριστιανισμού, από τον αστικό τύπο.

Όμως γιατί είναι σημαντική η περικοπή που δείχνει πως το ίδιο ακριβώς θαύμα επιτελέστηκε και από τον Απόστολο Πέτρο; Είναι σημαντική για δύο λόγους:

α. διότι αποδεικνύει πως ο μαθητής του Ιησού που αργότερα έγινε πιστός ακόλουθός Του, ακόμη και μετά την σταύρωσή και Ανάστασή Του, δεν διακινδύνευε την ζωή του διδάσκοντας για «κάποιον» απατεώνα, ου μη γένητο, αλλά για κάποιον επί του Οποίου είχε σχηματίσει ορθή γνώμη περί της θεότητας Του, αφού Εκείνος ήταν ο Θεάνθρωπος που του έδινε και αυτού την δυνατότητα να επιτελέσει το «αδύνατο», το βάδισμα δηλαδή επί των υδάτων.

β. διότι το θαύμα του Ιησού στράφηκε προς τους ευαγγελιστές. Δεν στράφηκε προς κανένα άλλο παρατηρητή «της ακτής» ως αναμασά βλακωδώς ο αστικός τύπος. Στην ουσία η εν λόγω περιγραφή είναι μια δοκιμασία εμπιστοσύνης προς τους αναγνώστες των ευαγγελίων. Δεν χρειάστηκε δηλαδή κάποια εξαπάτηση του Χριστού έναντι των μαθητών, αφού οι μαθητές είναι εκείνοι που γράφουν τα γεγονότα. Ποιος βλάκας θα ξεγελιούνταν από ένα ψεύτικο «θαύμα», ως ο περίπατος επί του πάγου αντί επί του νερού, ξεγελώντας και αυτός ο ίδιος (βλ. Απόστολος Πέτρος) τον εαυτό του βάση της ίδιας μεθόδου, που στηρίζεται από την «λογική εξήγηση» του επιστήμονα; Με άλλα λόγια, αν οι Απόστολοι είχαν σκοπό να εξαπατήσουν τους αναγνώστες τους, δεν θα χρειάζονταν καν να μπουν στο κόπο να περπατήσουν πάνω στον πάγο, αφού κανείς δεν ήταν εκεί να τους δει. Αρκεί να περιγράφανε ότι περπάτησαν στο νερό, και όποιος ήθελε τους πίστευε, όποιος δεν ήθελε όχι. Κι όμως ο επιστήμονας (sic)  επιμένει πως οι μόνοι μάρτυρες του «ψευδούς» θαύματος έμπαιναν στο κόπο να εξαπατούν τους εαυτούς τους χάρη της διήγησης! Αλήθεια ποιος βλάκας συγγραφέας θα έμπαινε στο κόπο να τρέξει συνεχόμενα 500 χιλιόμετρα, κλέβοντας στην διαδρομή τρέχοντας στην πραγματικότητα μόνο 30, όταν έχει την δυνατότητα να μην τρέξει ούτε ένα και όμως να υπαινίσσεται στο βιβλίο του ότι πράγματι έτρεξε και τα 500; Δεν αρκεί αυτή η απόδειξη περί της ανοησίας του Doron Nof; Φυσικά όχι για ορισμένους. Εκείνοι πεισματικά ενδιαφέρονται για τα «Χιλιάδες ηλεκτρονικά γράμματα με προσβολές και απειλές στον υποστηρικτή αυτής της υπόθεσης», παρότι ο υποστηρικτής «αυτής της υπόθεσης» με τις υποθετικές του «λογικές εξηγήσεις» υβρίζει την αλήθεια, προσβάλει την λογική και συνιστά απειλή πιθανώς για χιλιάδες ανημέρωτους αναγνώστες που πιστεύουν ευλαβικά τα ψευδή «πορίσματά» του.

Προσοχή: την ίδια ανόητη και θαυμασίως παρόμοια «λογική εξήγηση» έχει ακολουθήσει ο Μιχάλης Καλόπουλος, στην περίπτωση της φλεγόμενης και μη καιγόμενης Βάτου.

Αριστερά: Ο Μιχάλης Καλόπουλος με συνεργάτη του, παρουσιάζει την δική του απάτη της φλεγόμενης και μη καιγόμενης βάτου, «εξηγώντας» βάση μιας «απατεωνιάς» το θαύμα, όταν δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του ότι το εν λόγω θαύμα το παρατήρησε μόνος του ο Μωϋσής, ο οποίος δεν χρειάζονταν να ξεγελάσει κανέναν παρατηρητή, κατασκευάζοντας κάποιον μηχανισμό, αφού εκείνος ήταν και ο μόνος μάρτυρας. Είναι χαρακτηριστική η τρέλα των άθεων, η οποία πλασάρεται όμως ως «λογική εξήγηση».  (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Antenna1, εκπομπή στούντιο με θέμα: ποια είναι τα τρυκ του Γκέλλερ, 28/11/2004)

 

 

 

ΤΟ «ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ» ΕΡΩΤΗΜΑ

Λέγει ο καθηγητής Nof: «Αφήνω στους άλλους το ερώτημα αν η μελέτη μας μπορεί ή όχι να διαψεύσει την βιβλική περιγραφή.»

Και ο γράφων το ίδιο.

 

Σημειώσεις

1. Κατασκευαστής, θεμελιωτής και υποστηρικτής φυσικών νόμων & ύλης.

2. «Αν με ρωτήσετε αν πιστεύω ότι κάποιος μπορεί να περπατήσει πάνω στο νερό -είπε ο καθηγητής Nof- απαντώ όχι.».

3. Κατά Ματθαίον, Κεφ. Ιδ΄ «22 Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους. ὄχλους. 23 καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος κατ' ἰδίαν προσεύξασθαι. »

4. Κατά Ματθαίον, Κεφ. Ιδ΄ «24 τὸ δὲ πλοῖον ἤδη μέσον τῆς θαλάσσης ἦν, βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων· ἦν γὰρ ἐναντίος ὁ ἄνεμος. 25 τετάρτῃ δὲ φυλακῇ τῆς νυκτὸς ἀπῆλθε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς περιπατῶν ἐπὶ τῆς θαλάσσης. 26 καὶ ἰδόντες αὐτὸν οἱ δὲ μαθηταὶ ἐπὶ τὴν θάλασσαν περιπατοῦντα ἐταράχθησαν λέγοντες ὅτι φάντασμά ἐστι, καὶ ἀπὸ τοῦ φόβου ἔκραξαν. 27 εὐθέως δὲ ἐλάλησεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε. 28 ἀποκριθεὶς δὲ αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, εἰ σὺ εἶ, κέλευσόν με πρὸς σὲ ἐλθεῖν ἐπὶ τὰ ὕδατα· 29 ὁ δὲ εἶπεν, Ἐλθέ. καὶ καταβὰς ἀπὸ τοῦ πλοίου ὁ Πέτρος περιεπάτησεν ἐπὶ τὰ ὕδατα ἐλθεῖν πρὸς τὸν Ἰησοῦν. 30 βλέπων δὲ τὸν ἄνεμον ἰσχυρὸν ἐφοβήθη, καὶ ἀρξάμενος καταποντίζεσθαι ἔκραξε λέγων· Κύριε, σῶσόν με. 31 εὐθέως δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἐπελάβετο αὐτοῦ καὶ λέγει αὐτῷ· Ὀλιγόπιστε! εἰς τί ἐδίστασας; 32 καὶ ἐμβάντων αὐτῶν εἰς τὸ πλοῖον ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος. 33 οἱ δὲ ἐν τῷ πλοίῳ ἐλθόντες προσεκύνησαν αὐτῷ λέγοντες· Ἀληθῶς Θεοῦ υἱὸς εἶ.»

5. Κατά Ματθαίον, Κεφ. Ιδ΄ «28 ἀποκριθεὶς δὲ αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, εἰ σὺ εἶ, κέλευσόν με πρὸς σὲ ἐλθεῖν ἐπὶ τὰ ὕδατα· 29 ὁ δὲ εἶπεν, Ἐλθέ. καὶ καταβὰς ἀπὸ τοῦ πλοίου ὁ Πέτρος περιεπάτησεν ἐπὶ τὰ ὕδατα ἐλθεῖν πρὸς τὸν Ἰησοῦν.»

 

TO BBC ΣΧΕΔΙΑΖΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

(Κατά: BBC)

Το τελικό στάδιο της υποθετικής ανάπλασης του προσώπου του Ιησού από την ομάδα του BBC. (Πηγή Φώτο: Εκπομπή Γκρίζες Ζώνες, Τηλεοπτικός Σταθμός Mega, 2003)

 

Μυθοπλάστης: BBC

Απάντηση: Το γνωστό BBC με την βοήθεια ομάδας επιστημόνων θέλησε να ανασκευάσει το πρόσωπο του Ιησού Χριστού βάση της στατιστικής. Η ανακατασκευή αυτή, του προσώπου του Χριστού, έδωσε την ευκαιρία σε διάφορους αντι-Χριστιανούς να χλευάσουν, αφού το μόνο που τους είχε απομείνει μέσα στην απαίδευτη κακία της επιχειρηματολογία τους είναι τα δόγματα περί της αισθητικής, που «δεν νιώθει ικανοποιημένη» βάση των «δυτικών πρότυπων της Άριας Φυλής», όσο αφορά το παρουσιαστικό του Σωτήρα.

 

 

 

 

ΚΩΔΙΚΑΣ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ & ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ

(Κατά: psarrism@..., Περιοδικό Ram, τεύχος 194, Αλληλογραφία, επιστολή «ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ DA VINCI» σσ. 206 - 207)

 

Ακόμη πιο σημαντικό όμως -και δράττομαι της ευκαιρίας να το σημειώσω-, είναι το γεγονός ότι κανένας, μα κανένας, δεν ασχολείται με την ουσία του βιβλίου [του Dan Brown], η οποία δεν είναι ούτε ο ρόλος του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ούτε των Ναϊτών Ιπποτών, ούτε της Ηγεσίας της Εκκλησίας ή της Opus Dei στην υπόθεση αυτή, που άλλωστε έχει τις ρίζες της στην περίοδο δράσης του Ιησού (και αναρωτιέμαι αλήθεια γιατί...). Η ουσία, λοιπόν, βρίσκεται στην θέση της γυναίκας στην κοινωνία, της δαιμονοποιημένης από τον χριστιανισμό γυναίκας (και κατ’ επέκταση του έρωτα αλλά και των παιδιών που προκύπτουν από αυτή την πράξη, μέχρι βέβαια τη στιγμή της βάπτισης, που ο Χριστός θα διώξει το βαρύ φορτίο της αμαρτίας από τα αμαρτωλά... δίχρονα!), όπως αυτή είχε εδραιωθεί στις προχριστιανικές θρησκείες. Αυτή η θέση, ανεξάρτητα από το αν οι ιστορικές ή οι πηγές του βιβλίου είναι ανακριβείς και αναξιόπιστες (σε πιο βαθμό ανταποκρίνονται άραγε στην πραγματικότητα όσα γνωρίζουμε και έχουμε διδαχθεί σχετικά με την ιστορία του έθνους μας, το Μακεδονικό, τη «λαμπρή» περίοδο του Βυζαντίου κ.α.;) και ανεξάρτητα από το αν η Μαγδαληνή ήταν η γυναίκα του Ιησού και δικαιούνταν ή όχι να αποτελεί το βασικό συνεχιστή της διδασκαλίας του αντρός της, με βρίσκει ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΣΥΜΦΩΝΟ.

Εσάς;

Ευχαριστώ πολύ

psarrism@... (Πηγή: Περιοδικό Ram, τεύχος 194, Αλληλογραφία, επιστολή «ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ DA VINCI» σσ. 206 - 207)

 

Μυθοπλάστης: Άγνωστος επιστολογράφος προς το περιοδικό Ram

Απάντηση: Από τις άνωθι δηλώσεις του επιστολογράφου προς το περιοδικό Ram, εκείνο που αντιλαμβάνεται ο κάθε πληροφορημένος Ορθόδοξος είναι η πνευματική ζημιά που προκαλούν μυθιστορήματα τύπου Da Vinci στην παγκόσμια και ελληνική κοινωνία, που από την εποχή του Διαφωτισμού έχει σκύψει το πνευματικό της κεφάλι υποτακτικά στους «διανοούμενους φιλοσόφους» της Δυτικής Ευρώπης και στον κάθε συγγραφέα μυθιστορημάτων. Εδώ αυτό είναι που έχει σημασία. Όχι δηλαδή ο επιστολογράφος, αλλά το θέμα της παραφιλολογίας γύρω από την Μαγδαληνή, και όχι μόνο, ως αποτέλεσμα της απάτης του Dan Brown.

Έτσι λοιπόν η λεγόμενη «δαιμονοποίηση» της γυναίκας στον Χριστιανισμό, είναι μια λαθεμένη άποψη, η οποία έχε απαντηθεί αναλυτικά στην σελίδα «Γυναίκα» και έχει να κάνει με ανημέρωτους γύρω από την Αγία Γραφή ή για ανθρώπους που παρερμηνεύουν τα εδάφιά της κατά το δοκούν.

 Εκείνο που ενδιαφέρει ειδικά την παρούσα ενότητα είναι η κατηγορία του επιστολογράφου, σύμφωνα με τον οποίο ο Χριστιανισμός «δαιμονοποίησε... κατ’ επέκταση» τον «έρωτα αλλά και των παιδιών που προκύπτουν από αυτή την πράξη, μέχρι βέβαια τη στιγμή της βάπτισης, που ο Χριστός θα διώξει το βαρύ φορτίο της αμαρτίας από τα αμαρτωλά... δίχρονα!» Τρεις είναι δηλαδή οι υπόλοιπες κατηγορίες αναλυτικά:

α. «δαιμονοποίηση του έρωτα» από τον Χριστιανισμό.

β. «δαιμονοποίηση των παιδιών» από τον Χριστιανισμό

γ. «αμαρτωλά βρέφη» στον Χριστιανισμό

δ. ενώ δεν παύει από το να αιωρείται η υποτιθέμενη συζυγική ή ερωτική σχέση Ιησού και Μαρίας της Μαγδαληνής.

 

α. ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΗΣΗ ΕΡΩΤΑ

Εκείνοι που νομίζουν πως ο Χριστιανισμός δαιμονοποίησε τον έρωτα δεν ξέρουν πραγματικά τι λένε.

Πρώτον: Ο Χριστιανισμός δεν κωλύει εκείνον τον έρωτα ο οποίος μπορεί να εκθλιφθεί ως το γεγονός κατά το οποίο κάποιος ή κάποια χαρακτηρίζεται αντίστοιχα «ερωτευμένος» ή «ερωτευμένη» με κάποιον ή κάποια πλατωνικά, εκτός και αν ο ευρισκόμενος σε αυτή την κατάσταση επιθυμεί το ένα μέλος ενός ζευγαριού που είναι δεμένο με τα δεσμά του θρησκευτικού γάμου (1). Διότι τότε πρόκειται περί πόθου προσώπου που δεν του-της ανήκει νομικά (2).

Δεύτερον: Ο Χριστιανισμός δεν κωλύει τον έρωτα ως σωματική σεξουαλική πράξη, όταν και εφόσον αυτός αφορά τα μέλη ενός ζευγαριού δεμένου με τα δεσμά του θρησκευτικού γάμου.  Κωλύει μόνο την μοιχεία, δηλαδή την παράνομη, εκτός γάμου κοινωνίας, σεξουαλικότητα. (3) Για τον Χριστιανισμό η σεξουαλικότητα πρέπει να είναι νόμιμη ενώπιων του Θεού για να γίνει αποδεκτή (4).

Με άλλα λόγια ο Χριστιανισμός δεν κωλύει, ούτε δαιμονοποιεί τον έρωτα αυτόν καθ’ εαυτόν, αλλά τα πλαίσια μέσα στα οποία αυτός αναπτύσσεται. Οι αρνητές του Χριστιανισμού όταν κατηγορούν τον Χριστιανισμό για «δαιμονοποίηση» του έρωτα έχουν άδικο, διότι υπεργενικεύουν ενάντια στην Ορθοδοξία και την Ουράνια Πολιτεία, πράγμα το οποίο δεν πράττουν για τις εκφάνσεις εκείνης της επίγειας. Έτσι για παράδειγμα μια δημοκρατική πολιτεία στον 21ο αιώνα μπορεί να επιτρέπει νομικά την χρήση ενός αυτοκινήτου από ένα χρήστη ο οποίος το έχει νόμιμα αποκτήσει. Όμως δεν επιτρέπει την χρήση-οδήγηση ενός αυτοκινήτου από κάποιον που δεν το έχει αποκτήσει νόμιμα. Θεωρείται κλέπτης και παράνομος. Αυτό όμως δεν σημαίνει αναγκαστικά πως η πολιτεία αυτή έχει «δαιμονοποιήσει» την χρήση των αυτοκινήτων. Κι όμως για τους αντιχριστιανούς έτσι και κατά αυτόν τον αστείο τρόπο λειτουργεί η «λογική». Γι’ αυτούς, αυτή η υποτιθέμενη επίγεια πολιτεία «δαιμονοποιεί» τόσο τα αυτοκίνητα όσο και την χρήση τους, την οδήγηση, αφού όταν ο Χριστιανισμός ευλογεί μόνο τον νόμιμο έρωτα, στην «ουσία» τον «δαιμονοποιεί».

 

β. ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Ένα επίσης άστοχο και παρακινδυνευμένο συμπέρασμα, είναι εκείνο κατά το οποίο ο Χριστιανισμός, αφού «δαιμονοποίησε» τον έρωτα (σεξ), «δαιμονοποίησε» και το ουσιαστικό του αποτέλεσμα, τα τέκνα. Αυτό το συμπέρασμα είναι η μεγαλύτερη αναλήθεια για τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό. Διότι εντολή της αγαθής βούλησης του Θεού είναι η χρήση του σωματικού σεξ για τον λόγο για τον οποίο δημιουργήθηκε, δηλαδή την δημιουργία απογόνων, Εικόνων του Δημιουργού τους (5). Η χρήση του σεξ άνευ τεκνογονίας πολλές φορές οδηγεί σε μη αγαθά αποτελέσματα. Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί έχουν αποδείξει απλέτως το ενδιαφέρον τους για τους απογόνους, μέσα από τους μεγάλους αγώνες τους κατά των αμβλώσεων, παρά κατά του σεξ. Από την Παλαιά Διαθήκη μάλιστα διαβλέπει κανείς τις απαγορεύσεις του Θεού κατά εκείνων των παγανιστών που εκτελούν μιαρές νηπιοθυσίες (6). Η «δαιμονοποίηση» των τέκνων δεν αφορά τον Χριστιανό, αλλά ιδίως τον άθεο σεξιστή και τον παγανιστή λάτρη της θεάς Αφροδίτης, το πάθος των οποίων τους οδηγεί συχνάκις στις αμβλώσεις («ανεπιθύμητη (sic) εγκυμοσύνη») αλλά και στην χρήση του σεξ άνευ τεκνοποίησης, με όσα επικίνδυνα αυτό επιφέρει π.χ. μοιχείες, ζήλιες, ψεύδη, πορνείες, παιδοφιλίες, νεκροφιλία και διάφορους άλλους γενικευμένους παραλογισμούς.

 

γ. Η ΑΝΑΜΑΡΤΗΣΙΑ ΤΩΝ ΒΡΕΦΩΝ

Ο κατήγορος κατά του Χριστιανισμού εντυπωσιάζεται (πρβλ. θαυμαστικό [!]) επειδή ο τελευταίος θεωρεί τα βρέφη αμαρτωλά («...αμαρτωλά... δίχρονα!») από τα οποία «ο Χριστός θα διώξει το βαρύ φορτίο της αμαρτίας» με την βάπτιση. Στην πραγματικότητα όμως ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός θεωρεί την βάπτιση απαραίτητη προϋπόθεση για την μετοχή όλων εις την βασιλεία του Θεού ανεξαρτήτου ηλικίας. Διότι το βάπτισμα δεν είναι μόνο άφεση αμαρτιών, αλλά πολλά περισσότερα (7). Με άλλα λόγια δεν έχει σημασία αν κάποιος βαπτισθεί ως βρέφος ή ως ενήλικας. Σημασία έχει να βαπτισθεί. Όπως ακριβώς είναι αδιάφορη η ηλικία ενός ανθρώπου όταν πρόκειται περί ενδύσεως, το ίδιο αδιάφορη είναι η ηλικία ενός ανθρώπου για το μυστήριο της βαπτίσεως. Ο άνθρωπος χρειάζεται την ένδυση είτε είναι ενήλικας είτε βρέφος, όπως χρειάζεται και τον Χριστό σε οποιαδήποτε ηλικία. (8) Ο Χριστός είναι Θεός, κάτι δηλαδή πολύ παραπάνω από απλή ένδυση. Αλλά αυτό δύσκολα το αντιλαμβάνεται ένας άθεος, μάλλον δεν το αντιλαμβάνεται καθόλου.

 

δ. Η ΣΧΕΣΗ ΙΗΣΟΥ & ΜΑΓΔΑΛΗΝΗΣ

Περί δε της αιωρούμενης στην επιστολή προς το RAM υποτιθέμενης σχέσης Ιησού και Μαγδαληνής, βλέπε την σελίδα Κώδικας Ντα Βίντσι.

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Για όσους δεν το έχουν καταλάβει η «ουσία του βιβλίου [του Dan Brown]...δεν είναι ούτε ο ρόλος του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ούτε των Ναϊτών Ιπποτών, ούτε της Ηγεσίας της Εκκλησίας ή της Opus Dei στην υπόθεση αυτή» ούτε η «θέση της γυναίκας στην κοινωνία, του έρωτα αλλά και των παιδιών» αλλά η «ουσία του βιβλίου [του Dan Brown]» είναι το ψέμα το πολλά βαρύ, το οποίο αφού ξαμοληθεί στα μυαλά ορισμένων τους πλανά, γεγονός το οποίο βρίσκει κάθε άλλο παρά «ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΣΥΜΦΩΝΟ» τον οποιοδήποτε Ορθόδοξο Χριστιανό.

 

Σημειώσεις

1. Κατά Ματθαίον Κεφ. Ιθ΄ «4 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· Οὐκ ἀνέγνωτε ὅτι ὁ ποιήσας ἀπ' ἀρχῆς ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς καὶ εἶπεν, 5 ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ κολληθήσεται τῇ γυναικὶ αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν; 6 ὥστε οὐκέτι εἰσὶ δύο, ἀλλὰ σὰρξ μία. ὃ οὖν ὁ Θεὸς συνέζευξεν, ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω.»

2. Κατά Ματθαίον, Κεφ. Ε΄ «27 Ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη τοῖς ἀρχαίοις, Οὐ μοιχεύσεις. 28 ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ.»

3. Κατά Μάρκον, Κεφ Ι΄ «11 καὶ λέγει αὐτοῖς· Ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ γαμήσῃ ἄλλην, μοιχᾶται ἐπ’ αὐτήν· 12 καὶ ἐὰν γυνὴ ἀπολύσασα τὸν ἄνδρα γαμηθῇ ἄλλῳ, μοιχᾶται.»

4. Σημειωτέον, ότι την πολυγαμία και την απελευθέρωση των σεξουαλικών ηθών «δαιμονοποιεί» ως «παράνομες» στην κυριολεξία η ίδια η φύση (πρβλ. Αφροδισιακά Νοσήματα)

5. Γέννησης, Κεφ. Α΄ «27 καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ’ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς. 28 καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ Θεός, λέγων· αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς καὶ ἄρχετε τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς γῆς καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆς γῆς.»

6. Δευτορονόμιο, Κεφ Ιη΄ «10 οὐχ εὑρεθήσεται ἐν σοὶ περικαθαίρων τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἢ τὴν θυγατέρα αὐτοῦ ἐν πυρί, μαντευόμενος μαντείαν, κληδονιζόμενος καὶ οἰωνιζόμενος», Δευτερονόμιο, Ιβ΄ «31 οὐ ποιήσεις οὕτω τῷ Θεῷ σου· τὰ γὰρ βδελύγματα Κυρίου, ἃ ἐμίσησεν, ἐποίησαν ἐν τοῖς θεοῖς αὐτῶν, ὅτι τοὺς υἱοὺς αὐτῶν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν κατακαίουσιν ἐν πυρὶ τοῖς θεοῖς αὐτῶν.», Ιερεμίας Κεφ. Ζ΄ «31 καὶ ᾠκοδόμησαν τὸν βωμὸν τοῦ Ταφέθ, ὅς ἐστιν ἐν φάραγγι υἱοῦ Ἐννόμ, τοῦ κατακαίειν τοὺς υἱοὺς αὐτῶν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν ἐν πυρί, ὃ οὐκ ἐνετειλάμην αὐτοῖς καὶ οὐ διενοήθην ἐν τῇ καρδίᾳ μου.»

7. Κατά την Καινή Διαθήκη δια του βαπτίσματος επέρχεται η άφεση των αμαρτιών, του προπατορικού και των προ του βαπτίσματος προαιρετικών, η αναγέννηση, δικαίωση, υιοθεσία και σωτηρία. Τα αυτά ως αποτελέσματα του βαπτίσματος τονίζουν και οι Πατέρες της εκκλησίας. Επέρχεται δε δια του βαπτίσματος η πλήρης και τελεία εκρίζωση και άφεση των αμαρτιών (Χρυσ. ομιλ. 8 εις Α΄ Κορ.). Κατά τον Αυγουστίνο το βάπτισμα εξαλείφει την ενοχή του προπατορικού αμαρτήματος και τον καταλογισμό της κακής επιθυμίας, ήτις έμφυτος ούσα μένει, όχι πραγματικά αλλά εν ενεργεία, ως τις ασθένεια, ήτις καθ΄ εκάστη εξασθενούσα ουδέποτε στην ζωή τούτω εξαφανίζεται. Κατά την διδασκαλία αυτή του Αυγουστίνου διδάσκουν και οι σχολαστικοί θεολόγοι, ότι δια του βαπτίσματος εξαλείφεται η κληρονομική ενοχή, μένει όμως ή επιθυμία και μετά το βάπτισμα, ουχί βεβαίως ως πραγματική αμαρτία έχουσα κυριαρχούσαν δύναμη, άλλ΄ ως σπινθήρας προς αμαρτία δι΄ ου δύναται να εκκολαφθεί η αμαρτία. Το βάπτισμα παρέχει την άφεση των αμαρτιών, οι οποίες εξαρτώνται εκ της πίστεως και της ηθικής ποιότητος του βαπτισμένου. Κατά ταύτα το βάπτισμα δύναται να μεταδίδεται σε όλους τους μη ανθισταμένους προς την προσφερομένη σε αυτούς χάρη και στα νήπια, υπάρχουν δε πολλοί βαπτισμένοι, οι οποίοι δεν έχουν προσωπικώς και τελείως αναγεννηθεί.

Από τα αποτελέσματα του βαπτίσματος γίνεται δήλη: 1^ον η αναγκαιότα αυτού και 2ον η μη επανάληψη αυτού.

1) Ο Σωτήρας και οι απόστολοι τονίζουν την αναγκαιότητα του βαπτίσματος, άνευ του οποίου δεν δύναται τις να εισέλθει στην βασιλεία των ουρανών (Ιωάν. 3, 5) και να σωθεί (Μάρκ. 16, 16. Τίτ. 3,5) την αναγκαιότητα ταύτη διδάσκουν και οι πατέρες της εκκλησίας τονίζοντας, ότι ο μη βαπτισμένος δεν δύναται να σωθεί ουδέ να λάβει τα λοιπά μυστήρια (Κυριλ. Άλ. εις Ιωάν. 20, 17. Αυγ. De pec. Mer. Et rem. 1, 20 26, Τερτ. De bapt. 13 Αμβ. de Abr. 2, 11 και αλλού). Εν τούτοις περί της τύχης μετά θάνατον και μη βαπτισμένων νηπίων δεν έχει επισήμως αποφανθεί η ημετέρα εκκλησία. Κατά την επικρατούσαν γνώμη, αυτά ούτε κολάζονται ούτε αξιώνονται και της βασιλείας των ουρανών (Γρηγ. Ναζ. Λογ. 40, 23, Συν. του 1815 επί Κυρίλλου). Εν αντιθέσει προς αυτή φρονεί η διαμαρτυρόμενη εκκλησία ότι τα μη βαπτισμένα νήπια δύνανται εξ ευσπλαχνίας του Θεού να σωθούν, η δε δυτική ότι μεταβαίνουν στο limbus puerorum, αν και μερικοί των νεωτέρων δυτικών δέχονται το δυνατόν της σωτηρίας και τούτων είτε δια των ευχών των εαυτών γονέων είτε δια της κατά τον θάνατον αποκτήσεως συνειδήσεως και πόθου προς το βάπτισμα. Κατά την ανατολική εκκλησία δύναται το μαρτύριο να αντικαταστήσει το βάπτισμα, θεωρούμενο ως έκτακτο βάπτισμα, ως βάπτισμα αίματος, κατά δε την δυτική και το βάπτισμα της επιθυμίας (baptismus flaminis).

8. Προς Γαλάτας, Κεφ. Γ΄ «27 ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε».

Κ. Ι. Δυοβουνιώτης, Καθηγητής της Ιστορίας των Δογμάτων και της Συμβολικής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Ακαδημαϊκός, Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια. Τόμος Στ΄, σελ 655

 

«ΣΚΟΤΑΔΙΣΤΕΣ» ΙΕΡΕΙΣ & «ΕΡΩΤΥΛΟΙ» ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ

(Κατά: Κοσμά Βίδου, Εφημερίδα Το Βήμα, Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2007, σελ. Α30)

 

Ήταν κάτι παραπάνω από σουρεαλιστική η συνάντηση του γνωστού για την... άνεση με την οποία εκφράζει όλα (μα όλα!) όσα σκέφτεται γιατρού Ελευθέριου Ανευλαβή και ενός ιερέα που ονομαζόταν Νεκτάριος στην εκπομπή του Γιώργου Αυτιά. Θέμα της (ας την πούμε) συζήτησης ο έρωτας. Με τον εκπρόσωπο (;) της Εκκλησίας να εμμένει στην άποψη ότι εκτός γάμου ο έρωτας μπορεί να είναι μόνο πλατωνικός και να μη δέχεται επ’ ουδενί τις προγαμιαίες σχέσεις, και με τον γιατρό να... τον βγάζει από τα ράσα του, δηλαδή να τον προκαλεί (όπως μόνο εκείνος ξέρει) με διαπιστώσεις του στυλ «πάτερ, τι είναι αυτά που λέτε; Οι άνθρωποι έχουν όργανα και πρέπει να τα χρησιμοποιούν!». Μέσα σε όλα και ο παρουσιαστής, ο ευτυχισμένος ενορχηστρωτής αυτού του χάους (γιατί περί χάους και όχι περί συζητήσεως επρόκειτο), να ρίχνει και άλλο λάδι στη φωτιά ρωτώντας: «Πάτερ, το παντελόνι είναι αμαρτία για τη γυναίκα;».  Για να κάνει τον παπά να εκτεθεί περισσότερο από όσο είχε ήδη εκτεθεί, λέγοντας «η γυναίκα με τα παντελόνια ασχημαίνει! Όλη η ασχήμια είναι στο γυναικείο παντελόνι! Το λένε και οι ίδιες!». Αλήθεια, κατά τον Αυτιά, τέτοιου είδους εκπομπές τι προάγουν, τη δημοσιογραφία ή τον σκοταδισμό; Ο οποίος Αυτιάς κάποια στιγμή μονολόγησε παίρνοντας το πολύ σοβαρό και πολύ... φιλοσοφικό ύφος του: «Σκέφτομαι τώρα, πόσοι Χριστόδουλοι θα χρειαστούν για να πάει η Εκκλησία μας μπροστά;». Και πόσοι Αυτιάδες για να πάει η τηλεόραση μας (ακόμη πιο) πίσω; (Πηγή: Κοσμάς Βίδος, Εφημερίδα Το Βήμα, Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2007, σελ. Α30)

 

Μυθοπλάστης: Κοσμάς Βίδος

Απάντηση: Η περίπτωση του δημοσιογράφου της εφημερίδας, είναι χαρακτηριστική, ανάμεσα σε άλλες που συμβαίνουν κατά εκατοντάδες σε διάφορα Μ.Μ.Ε.· προς τούτο επιλέχθηκε προς σχολιασμό.

 

ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ

Πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι:

α) Ο ιατρός είναι υπέρ των σεξουαλικών σχέσεων εκτός γάμου: «Οι άνθρωποι έχουν όργανα και πρέπει να τα χρησιμοποιούν!» ίσως και εντός αυνανισμού, αφού ούτως ή άλλως «πρέπει να τα χρησιμοποιούν!» σε «κάθε περίπτωση».

β) Ο Ορθόδοξος ιερέας είναι υπέρ των σεξουαλικών σχέσεων μέσα στα πλαίσια του γάμου, ακολουθώντας τις εντολές του Ιησού (1), ενώ εκτός γάμου αποδέχεται φυσικά μόνο τον άνευ σωματικής ομιλίας έρωτα: «ο έρωτας μπορεί να είναι μόνο πλατωνικός».

γ) Ο δημοσιογράφος της εφημερίδας «Το Βήμα» δέχεται πως ο ιερέας είναι εκτεθειμένος με τις απόψεις του : «Για να κάνει τον παπά να εκτεθεί περισσότερο από όσο είχε ήδη εκτεθεί».

δ) Ο τηλεπαρουσιαστής Αυτιάς αποδέχεται πως η σημερινή Ορθόδοξη Εκκλησία είναι «μεσαιωνική» αφού «χρειάζεται εκσυγχρονισμό» (ανάλογα με τα πάθη της κάθε εποχής, και στην ουσία της δικής του): «Σκέφτομαι τώρα, πόσοι Χριστόδουλοι θα χρειαστούν για να πάει η Εκκλησία μας μπροστά;» χωρίς και να έχει αποδείξει πως ο Χριστόδουλος είναι αντίθετος με όσα υποστηρίζει ο ιερέας. (2)

 

Η ΥΠΑΡΚΤΗ «ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ»

Η πρώτη ερώτηση που προκύπτει στον ενδιαφερόμενο είναι: «ο δημοσιογράφος του Βήματος καταπολεμεί τις θέσεις του ιερέως ή τον υπερασπίζει ή είναι μήπως ουδέτερος;». Η απάντηση είναι καταφατική ως προς την καταπολέμηση και προκύπτει από τα λόγια που του ξεφεύγουν από το στόμα, ίσως και με αγανάκτηση: «Για να κάνει τον παπά να εκτεθεί περισσότερο από όσο είχε ήδη εκτεθεί». Όπως παρατηρεί ο αναγνώστης, ο δημοσιογράφος πιστεύει ότι ο ιερέας με τις θέσεις του κατά των προγαμιαίων σχέσεων (σεξουαλικών όχι ερωτικών) είναι «ήδη εκτεθειμένος». Φυσικά δεν αποδεικνύει το γιατί. Απλά στηρίζει τις απόψεις του στην «κοινή λογική», η οποία στην περίπτωσή μας είναι στην πραγματικότητα το «κοινό πάθος» της εποχής, δηλαδή η σεξουαλική απελευθέρωση και οι εξαρτήσεις του κάθενός από μυριάδες σωματικές έξης παραλογισμού, τις οποίες «πρέπει» να ικανοποιεί καθημερινά όπως ακριβώς ο ναρκομανής καπνιστής πράττει ομοίως για το δικό του πάθος, ο χαρτοπαίκτης για το δικό του κ.ο.κ.. Η «κοινή λογική», λοιπόν, στην περίπτωση αυτής της συζήτησης, μπορεί όντως να υπάρχει, όμως δεν υπάρχει καμία λογική στις τοποθετήσεις του δημοσιογράφου ή του ιατρού ενάντια στις θέσεις του ιερέα.

 

Η ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΛΟΓΙΚΗ & Η ΥΠΑΡΚΤΗ ΗΘΙΚΟΛΟΓΙΑ

Ο αστός δημοσιογράφος πιστεύει πως οι θέσεις του δεν χρειάζονται αποδείξεις. Είναι «σίγουρος» πως είναι «ορθολογικά αυταπόδειχτες». Δεκανίκι του ο ιατρός που υποστηρίζει ότι «Οι άνθρωποι έχουν όργανα και πρέπει να τα χρησιμοποιούν!». Κανείς εκ των πολέμιων δεν αναφέρει πως τα όργανα αυτά δεν είναι σεξουαλικά (sic) αλλά αναπαραγωγικά. Η χρήση τους είναι η αναπαραγωγή, όχι το σεξ αυτό καθ’ εαυτό. Διότι αν πράγματι το γυναικείο αιδοίο «πρέπει να χρησιμοποιείται» επειδή είναι όργανο, τότε θα «πρέπει να χρησιμοποιείται» και η μήτρα που κυοφορεί και η οποία είναι αλληλένδετη με το αιδοίο και είναι και αυτή όργανο. Δεν υπάρχει μήτρα δίχως αιδοίο και το αντίστροφο (3). Να όμως που το «πρέπει» ως «επιστημονική» και «δημοσιογραφική» ηθικολογία χρησιμοποιείται όπου συμφέρει, δηλαδή κατ’ εξαίρεση και όχι παντού και πάντα.

Και πρόκειται περί «δημοσιογραφικής» ή «ιατρικής» ηθικολογίας, αφού όπως προκύπτει από την ανάλυση του σεξ βάση της λογικής, η σεξουαλική πράξη άνευ τεκνογονίας είναι παραλογισμός, είτε αυτό μερικοί θέλουν να το αντιλαμβάνονται είτε όχι. Συνεπώς η προτροπή εις την αύξηση ενός πάθους με παράλληλη διαγραφή της λογικής (4), δεν έχει να κάνει με ορθολογισμό κατά των θέσεων του ιερέα, αλλά ως ελέχθει με ηθικολογία, δηλαδή με κανόνες συμπεριφοράς σχετικούς με το «πολιτισμικό υπόβαθρο» ή τα πιστεύω του ηθικολόγου. Πότε δηλαδή εκείνα του ιατρού, πότε του δημοσιογράφου του «Βήματος» και πότε του τηλεπαρουσιαστή. Στην συγκεκριμένη περίπτωση επειδή και οι τρεις αυτοί ηθικολόγοι ανήκουν στον ίδιο πολιτισμό της δύσης, έχουν ως επί το πλείστον κοινές ηθικές αρχές. Γι’ αυτό και δεν διαφωνούν μεταξύ τους, πέραν της αντίθεσής τους κατά των θέσεων του ιερέα.

 

Ο ΙΕΡΕΑΣ & ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΤΟΥ ως ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Στα ανωτέρω δεν εξετάσθηκε η τοποθέτηση του ιερέως. Τι υποστηρίζει ο ιερέας μέσα από το Ορθόδοξο σχήμα του; Τεκνογονία ή έρωτα [σεξ]; Θα γίνει ανάλυση και των δύο θέσεων.

α) Ο Χριστιανισμός δεν απαγορεύει το σεξ. Αντίθετα μέσα στα πλαίσια του γάμου είναι επιτρεπτό. Το εξακοντισμένο ατόπημα του ιατρού εναντίον του, «Οι άνθρωποι έχουν όργανα και πρέπει να τα χρησιμοποιούν!», δεν βρίσκει καμία αντίφαση στον Χριστιανισμό. Απλά η «χρήση» αυτή να γίνεται μέσα στα πλαίσια του ιερού γάμου και της σοβαρότητας της σχέσεως δύο ανθρώπων αντιθέτου φύλου. Όχι εκτός. Δηλαδή μπορούν «να τα χρησιμοποιούν!» αλλά εφόσον έχουν αποδείξει ότι ενδιαφέρονται σοβαρά για τον πλησίον και δηλαδή ο ένας για τον άλλον και είναι ενωμένοι με το μυστήριο του Γάμου ενώπιον του Θεού. Δηλαδή δεν παίζουν εκμεταλλευόμενοι τον πλησίον, αλλά ενδιαφέρονται πραγματικά για κάθε πτυχή της ζωής του και το μαρτυρούν εις τον Θεό. Δεν βλέπουν τον σύντροφο ως εποχιακό αντικείμενο (π.χ. δονητή) με το οποίο ικανοποιούν το πάθος τους, ούτε ως κάτι το εφήμερο για το οποίο δεν υπάρχει κανένα μελλοντικό σχέδιο εις την βασιλεία του Θεού.

β) Η χρήση του σεξ (αναπαραγωγή) στον Χριστιανισμό είναι το πιο επιθυμητό αποτέλεσμα μέσα στα πλαίσια του γάμου. Εκεί το σεξ βρίσκει την κορύφωση της λειτουργικότητάς του. Αλλά αυτό όπου είναι δυνατό να επιτευχτεί ως αποτέλεσμα της θεωτικής προόδου του πιστού - της πιστής με την χρήση των ιερών μυστηρίων για κατανίκηση των ανορθολογικών παθών.

Συνέπεια τούτων είναι πως ο ιερέας δεν υποστηρίζει με όλα τα μέσα «σεξ μόνο για παιδιά», αλλά απλά «σεξ μέσα στα πλαίσια του γάμου». Υπό αυτή την άποψη, τόσο ο ιερέας ως άνθρωπος όσο και οι αντίπαλοί του, ο δημοσιογράφος, ο τηλεπαρουσιαστής και ο ιατρός επίσης ως άνθρωποι, δεν μπορούν να αποδείξουν ποιος εκ των 4 έχει την λογική με το μέρος του, αφού και οι 4 παρουσιάζουν απλώς εντολές ή μοτίβα συμπεριφοράς, που δεν στηρίζονται πάνω σε κανένα ορθολογικό κανόνα. Και οι 4 εκφέρουν ηθικές εντολές. Κι όμως οι δημοσιογράφοι έχουν την πεποίθηση πως έχουν κάνει τον  «παπά να εκτεθεί περισσότερο από όσο είχε ήδη εκτεθεί». Αυτά λέει το δικό τους κατασκευασμένο ανθρώπινο ηθικό σύστημα, το οποίο αποδέχονται και πιστεύουν a priori ως ορθότερο, χωρίς όμως και να έχουν ούτε μία λογική απόδειξη περί τούτου. Ακόμη και όταν η δική τους ηθική στάση της πολυγαμίας, απόρροια της σεξουαλικής απελευθέρωσης αντίκειται ως γνωστό εις την ιατρική (5) και εις την επιβίωση, εκείνοι επιμένουν και δεν μπορούν «επ’ ουδενί» να αντιληφθούν ότι στην ουσία δεν έχουν καμία ανώτερη επιχειρηματολογία πέρα από «εντολές ανθρώπων» (6). Τόσο είναι πλανεμένοι, ώστε νομίζουν πως έχουν το δίκαιο με το μέρος τους και ο ιερέας έχει «ήδη εκτεθεί». Είναι να γελά κανείς ή να κλαίει;

 

Ο ΙΕΡΕΑΣ & ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΤΟΥ ΥΠΟ ΤΗΝ ΣΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

Υπάρχει όμως μια βασική διαφορά ανάμεσα στον ιερέα και τους αντιπάλους του, οι οποίοι δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να προωθούν τα ολόδικά τους σωματικά πάθη, μέσα από ηθικιστικές διδασκαλίες της νομιζόμενης άνευ αποδείξεων «ανωτερότητας» και κλασσικής στερεοτυπίας τους.

α) Εκείνοι αντλούν τις ηθικές τους διδασκαλίες από την εποχή εις την οποία ζουν και δηλαδή από τις συνήθειες των ανθρώπων, και των ιδίων δηλαδή, οι οποίες καυτηριάζονται στην Αγία Γραφή (7). Στην ουσία οι αντίπαλοι του ιερέα δεν διαφέρουν από τους παλαιούς εκείνους ειδωλολάτρες, οι οποίοι ομοίως δεν θέλησαν να ακολουθήσουν την διδασκαλία της Κ.Δ. αλλά παρέμειναν στις εντολές της εποχής τους, στα είδωλα και στα πάθη των συνανθρώπων τους και τα δικά τους.

β)  Ο δε ιερέας αντλεί την δική του «ηθική» από τις εντολές του Ιησού Χριστού, δηλαδή Εκείνου του Ενός που λογίζεται και ασφαλώς είναι για τους Χριστιανούς Θεός.

Το ζήτημα είναι ή δεν είναι ο Χριστός Θεός;

α) Είτε ο Χριστός είναι Θεός και ο Δικός Του ηθικός Νόμος είναι Τέλειος, ακριβώς όπως εμμένει να τον προβάλει ο Ορθόδοξος ιερέας, και όπως τον αποδεικνύει η θαυματουργική ζωή των Αγίων οι οποίοι δεν είχαν σεξουαλικές επαφές εκτός γάμου (8), τουλάχιστον μετά την όποια μεταστροφή τους στον δρόμο του Ιησού.

β) Είτε αν ο Χριστός δεν είναι θεός (μακριά από τον γράφων τέτοια βλασφημία), κανείς εκ των «συναγωνιζόμενων» δεν μπορεί να αποδείξει τίποτα υπέρ «εαυτού» και εναντίων των θέσεων του «άλλου». (9) Ιδίως οι «προοδευτικοί» δημοσιογράφοι, οι οποίοι είναι πολύ αμφίβολο αν μπορούν να παρουσιάσουν έστω και έναν άνθρωπο πόρνο εις το σώμα (10), που να στηρίζει την αξία της δικής τους διδασκαλίας με το ήθος της ζωής του, σε σχέση με τον ιερέα που αντλεί εμπειρία από το πλήρωμα όλων των αγίων της δικής του Ορθόδοξης Εκκλησίας. Κι όμως η φραστική αλαζονεία των δημοσιογράφων δεν λείπει από το στόμα και την πένα τους: «Για να κάνει τον παπά να εκτεθεί περισσότερο από όσο είχε ήδη εκτεθεί».

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Δεν είναι η πρώτη φορά που συζητήσεις στην τηλεόραση και στις εφημερίδες αποπροσανατολίζουν, πατώντας στην «κοινή λογική», ορθότερα στο «κοινό πάθος». Ηθικές εντολές παθιασμένων γίνονται ο «ορθολογικός (;) κανόνας προόδου (;)» ενάντια υποτίθεται σε μια «μεσαιωνική» Εκκλησία στην οποία «θα χρειαστούν [πολλοί Χριστόδουλοι] για να πάει... [αυτή]... μπροστά»· ορθότερα «για να πάει» πίσω, στην π.Χ. εποχή, εκείνη των θρησκευτικών πορνείων της θεάς Αφροδίτης. Ας είναι (βλ. σημείωση 7)

 

Σημειώσεις

1. Κατά Λουκά, Κεφ. Ιστ΄ «18 Πᾶς ὁ ἀπολύων τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ γαμῶν ἑτέραν μοιχεύει, καὶ πᾶς ὁ ἀπολελυμένην ἀπὸ ἀνδρὸς γαμῶν μοιχεύει.»

2. Η περίπτωση του «εκσυγχρονισμού» θυμίζει μια άλλη στάση κατά των Οικουμενικών Αποφάσεων.

3. Εκτός παθολογικών καταστάσεων. Οι πολέμιοι του ιερέως όμως δεν αναφέρονται σε παθολογικές καταστάσεις αλλά στην κανονικότητα του ηθικού τους νόμου.

4. Πουθενά στην συζήτηση δεν γίνεται λόγος για την δημιουργία απογόνων. Άλλωστε, ως αναφέρει και ο Κοσμάς Βίδος «Θέμα της (ας την πούμε) συζήτησης ο έρωτας», όχι η τεκνογονία.

5. Η ιατρική υποστηρίζει την μονογαμία ένεκα των μεταδιδομένων ασθενειών που έκαναν θραύση μετά την σεξουαλική «απελευθέρωση».

6. Κατά Μάρκον, Κεφ. Ζ΄ «7 μάτην δὲ σέβονταί με, διδάσκοντες διδασκαλίας ἐντάλματα ἀνθρώπων».

7. Προς Τιμόθεον Β΄, Κεφ. Γ΄ «1 Τοῦτο δὲ γίνωσκε, ὅτι ἐν ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί· 2 ἔσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, ἀχάριστοι, ἀνόσιοι, 3 ἄστοργοι, ἄσπονδοι, διάβολοι, ἀκρατεῖς, ἀνήμεροι, ἀφιλάγαθοι, 4 προδόται, προπετεῖς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μᾶλλον ἢ φιλόθεοι, 5 ἔχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας, τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι. καὶ τούτους ἀποτρέπου. 6 ἐκ τούτων γάρ εἰσιν οἱ ἐνδύνοντες εἰς τὰς οἰκίας καὶ αἰχμαλωτίζοντες γυναικάρια σεσωρευμένα ἁμαρτίαις, ἀγόμενα ἐπιθυμίαις ποικίλαις, 7 πάντοτε μανθάνοντα καὶ μηδέποτε εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν δυνάμενα.». Οι «ἐσχάταις ἡμέραις» λογίζονται οι μέρες του κόσμου μετά την Ανάσταση του Ιησού Χριστού.

8. Προς Κορινθίους, Κεφ. Στ΄«18 φεύγετε τὴν πορνείαν. πᾶν ἁμάρτημα ὃ ἐὰν ποιήσῃ ἄνθρωπος ἐκτὸς τοῦ σώματός ἐστιν, ὁ δὲ πορνεύων εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει. 19 ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν ἁγίου Πνεύματός ἐστιν, οὗ ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ, καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν; », Κατά Μάρκον, Κεφ. Ι΄ «5 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Πρὸς τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν ἔγραψεν ὑμῖν τὴν ἐντολὴν ταύτην· 6 ἀπὸ δὲ ἀρχῆς κτίσεως ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς ὁ Θεὸς· 7 ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα, καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν. 8 ὥστε οὐκέτι εἰσὶ δύο, ἀλλὰ μία σάρξ· 9 ὃ οὖν ὁ Θεὸς συνέζευξεν, ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω· 10 καὶ εἰς τὴν οἰκίαν πάλιν οἱ μαθηταὶ περὶ τούτου ἐπηρώτων αὐτόν, 11 καὶ λέγει αὐτοῖς· Ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ γαμήσῃ ἄλλην, μοιχᾶται ἐπ’ αὐτήν· 12 καὶ ἐὰν γυνὴ ἀπολύσασα τὸν ἄνδρα γαμηθῇ ἄλλῳ, μοιχᾶται.», Κατά Ιωάννη, Κεφ. Δ΄ «15 λέγει πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή· Κύριε, δός μοι τοῦτο τὸ ὕδωρ, ἵνα μὴ διψῶ μηδὲ ἔρχομαι ἐνθάδε ἀντλεῖν. 16 λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Ὕπαγε φώνησον τὸν ἄνδρα σου καὶ ἐλθὲ ἐνθάδε. 17 ἀπεκρίθη ἡ γυνὴ καὶ εἶπεν· Οὐκ ἔχω ἄνδρα. λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Καλῶς εἶπας ὅτι ἄνδρα οὐκ ἔχω· 18 πέντε γὰρ ἄνδρας ἔσχες, καὶ νῦν ὃν ἔχεις οὐκ ἔστι σου ἀνήρ· τοῦτο ἀληθὲς εἴρηκας. 19 λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· Κύριε, θεωρῶ ὅτι προφήτης εἶ σύ.»

9. Πλην όμως ο δρόμος του ιερέα μπορεί να οδηγήσει στην λογική χρήση του σώματος, διότι η καταπολέμηση του πάθους με την άσκηση και με την εν Χριστώ ζωή μέσα σε ένα γάμο, μπορεί να κατορθώσει αυτό που φαντάζει ακατόρθωτο για τον μέσο «κοσμικό», δηλαδή στην απεξάρτηση από τους παραλογισμούς. Από την άλλη ο δρόμος των δημοσιογράφων οδηγεί στην αύξηση των παραλογισμών συνέπεια της συνεχής εξάσκησης του πάθους. Υπ’ αυτή την άποψη η θέση του ιερέα είναι λογικά ανώτερη, τουλάχιστον σε ένα της σημείο, δηλαδή στην τελική πορεία των ακολούθων των συμβουλών «του».

10. Η πορνεία στον Ορθόδοξο χριστιανισμό είναι οι σεξουαλικές επαφές εκτός γάμου και η ροπή προς τα σωματικά ακόμη και με την σκέψη, ως αποτέλεσμα της έξης της καρδιάς εις το σαρκικό πάθος και η εξάρτηση της ψυχής σε αυτό.

 

ΣΕΞ ΣΤΟ ΠΥΡ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΟΝ

(Θ. Τσάτσης, Ελευθεροτυπία 16/08/07)

 

 

ΠΗΔΑΛΙΟΝ. Ο κώδικας του 1793 που ισχύει ακόμα και σήμερα

 

Σεξ Στο πυρ το εξώτερον

 

Η Ορθόδοξη Εκκλησία διαθέτει και «ποινολόγιο», το Πηδάλιον, έναν κώδικα που γράφτηκε από τον Νικόδημο τον Αγιορείτη και τον ιερομόναχο Αγάπιο το 1793.

Οι εκδόσεις «Περίπλους» σε μια νέα έκδοση επανέρχονται σ' ένα μέρος του, περιγράφοντας μερικές από τις «ποινές» που προβλέπονται και σήμερα. Θεωρητικά οι εξομολογητές ανατρέχουν στο Πηδάλιον, έναν οδηγό ηθικής και επαναφοράς στην τάξη όσων παρεκτρέπονται στο σεξ.

Ο,τι και να πει κανείς, είτε είναι πιστός είτε όχι, αξίζει να ρίξει μια ματιά στο Πηδάλιον. Όχι μόνο για όσα περιγράφει, αλλά για να διαπιστώσει τις σεξουαλικές φαντασιώσεις των δύο ιερών για την Εκκλησία προσώπων που έγραψαν τα κείμενα που προβλέπουν ποινές για συγκεκριμένες πράξεις που συνιστούν αμαρτία. Το κατά πόσο όλα αυτά έχουν σχέση με τη σημερινή πραγματικότητα είναι ένα άλλο θέμα. Τα αποσπάσματα που ακολουθούν προέρχονται από το Πηδάλιον, των εκδόσεων «Περίπλους» με το γενικό τίτλο: «Περί Μαλακίας, Αρσενοκοιτίας, Μοιχείας, Αιμομιξίας και Πορνείας». Το πρώτο Πηδάλιον εκδόθηκε το 1800 στη Λειψία.

Πραγματεία περί μαλακίας το ανάγνωσμα

«Είναι η κοινή και ψυχόλεθρος πανούκλα, οπού φθείρει και απολλύει τους περισσοτέρους ανθρώπους του κόσμου, και μάλιστα τους αθλίους νέους». «Κατά πάντας τους ιατρούς, ένα δράμι σπέρμα αξίζει διά σαράντα δράμια αίμα».

«Η μαλακία γίνεται τριών λογιών, ή με το χέρι το ίδιον του ανθρώπου ή με το χέρι άλλου ή με το κοπάνισμα και κτύπημα εις τα μήρια». «Δεν πρέπει και τούτο να λανθάνη τους πνευματικούς Πατέρας, ότι η κατάρατος μαλακία προχωρεί και εις τας γυναίκας, διά τούτο και αυταί πρέπει να κανονίζωνται ωσάν και οι άνδρες, ίνα μη λέγω και βαρύτερα».

Τι προβλέπει ο Κανόνας Η'

«Ο μαλακίαν διαπραξάμενος, τεσσαράκοντα ημέρας επιτιμάται, ξηροφαγία διαιτώμενος εκάστης ποιών εκατόν».

Η διπλή εκδοχή της μαλακίας και ο συγκυλισμός

«Γίνεται δε ο συγκυλισμός ή μετά δύο ανδρών ή μετά δύο γυναικών ή μετά ανδρός και γυναικός».

Τι προβλέπει ο Κανόνας Θ'

«Η δε εις αλλήλους μίξις, οία διπλήν εργαζομένη την μαλακίαν, μέχρις ογδοήκοντα ημερών το δηλωθέν επιτίμιον δέχεται».

Τι προβλέπει ο Κανόνας ΙΑ'

«Αλλά και των γυναικών η εις ασπασμούς ανδρός ελθούσα και επαφάς, μη μέντοι διαφθαρείσα, το της μαλακίας επιτίμιον δέχεται».

Μαλακία και ιερωσύνη

«Ει δε και μετά την επίγνωσιν του κακού, δύο ή τρεις φορές μαλακισθή, να παύη από την Ιερωσύνην και να καταβαίνη εις τάξιν Αναγνώστου».

Τι προβλέπει ο Κανόνας Ι'

«Ει δε τις των Κλήρου, προ του ιερωθήναι, τω της μαλακίας περιπέπτωκε πάθει, μη θαρρών ίσως ως παρά τούτο μόνον της Ιερωσύνης αποπεμφθήσεται, αποχρώσαν πρότερον δεξάμενος επιτίμησιν, ούτως εις Ιερωσύνην ερχέσθω. Ει δε τούτω μετά την Ιερωσύνην εάλω, επί ενιαυτόν ένα ταύτης αργήσας, και τοις ειωθόσιν επιτιμίοις σωφρονισθείς, προς την Ιερωσύνην επανιέτω, ει δε μετά την επίγνωσιν της αμαρτίας, δις ή τρις τούτο εργάσαιτο, της Ιερωσύνης παυσάμενος, εις Αναγνωστών τάξιν ερχέσθω».

Οποιος παντρευτεί διαζευγμένη να αφορίζεται

«Και ος αν απολελυμένην γαμήση μοιχάται».

Τι προβλέπει ο Κανόνας ΜΗ'

«Εις τις λαϊκός την εαυτού γυναίκα εβάλων, ετέραν λάβει ή παρά άλλου απολελυμένην, αφοριζέσθω».

Δεν αρκεί ο βιασμός, πρέπει η βιασθείσα να είναι και «αμνήστευτος».

«Να εξετάζωνται και εκείνα οπού λέγει ο Θεός, ήτοι, αν η παρθένος ευρέθη εις έρημον τόπον, και αν εφώναξε και δεν ευρέθη τις να την βοηθήση. Τότε γαρ είναι ανεύθυνος».

Τι προβλέπει ο Κανόνας ΞΖ'

«Ει τις παρθένον αμνήστευτον βιασάμενος έχοι, αφοριζέσθω. Μη εξείναι δε αυτώ ετέραν λαμβάνειν, αλλ' εκείνην κατέχειν, ην καθηρετίσατο, καν πενιχρά τυγχάνη».

Τέρμα τα Καρναβάλια

«Ουκ έσται σκεύη ανδρός επί γυναικί, ουδέ μη ενδύσηται ανήρ στολήν γυναικείαν, ότι βδέλυγμα Κυρίω τω Θεώ σου πας ποιών ταύτα».

Απαγορεύεται να τρως κουλούρι... πάνω στο κρεβάτι κι ας είναι και Χριστούγεννα

«Επειδή και μερικοί από αγνωσίαν κινούμενοι, τη Δευτέρα μετά την Χριστού γέννησιν έψηναν σεμίδαλιν και άλλα τινά είδη, τα οποία ένας τον άλλον μεταδίδοντες έτρωγαν, κάμνοντες τούτο διά τιμήν τάχα των επιλοχίων της Θεοτόκου, διά τούτο ο παρών Κανών διορίζει, τοιούτον πράγμα να μη γίνεται εις το εξής από τους Χριστιανούς. Επειδή το να παρομοιάζωμεν διά της τοιαύτης συνηθείας, εμ την κοινήν και ταπεινήν γέννησιν ημών των ανθρώπων, την ανερμήνευτον γέννησιν της Αειπαρθένου, τούτο δεν λογίζεται τιμή εις αυτήν, ήτις υπέρ νουν και λόγον εγέννησεν εν σαρκί το αχώρητον τω παντί Θεόν Λόγον, αλλά μάλλον ατιμία, Ωσπερ γαρ άσπορον, και εκ Πνεύματος αγίου, ομολογούμεν της Θεοτόκου την Σύλληψιν, ούτω παρομοίως και την αυτής Γέννησιν ανωτέραν συνομολογούμεν πάσης λοχείας, ήτις εστίν η μετά πόνων του βρέφους γέννησις, και η ακόλουθος των αιμάτων ρύσις κατά τον Ζωναράν. Οποιος δε τούτο ήθελε κάμει, ει μεν Κληρικός είναι, ας καθαίρεται, ει δε λαϊκός, ας αφορίζεται».

Οταν κάποιος πάθει ρεύση, στον ύπνο ή στον ξύπνιο του

«Την έξυπνον ρεύσιν ή την κάμνει ο άνθρωπος εις τον εαυτόν του ή προς άλλον».

«Η χωρίς συγκυλισμόν γινομένη ή γίνεται με πιασίματα και φιλήματα, χωρίς όμως γαργαλισμόν, και κανονίζεται είκοσι ημέρας ή γίνεται και με γαργαλισμόν και κανονίζεται τριάντα ημέρας».

Τι προβλέπει ο Κανόνας ΣΤ'

«Ο μολυνθείς καθ' ύπνους τω της εκρίσεως πάθει, ημέραν μίαν της Κοινωνίας εκβάλλεται' τον δε πεντηκοστόν άσας Ψαλμόν και τεσσαράκοντα εννέα μετανοίας ποιήσας, ούτω του ρύπου καθαρήναι πιστεύεται».

Θ. ΤΣΑΤΣΗΣ - tsath@enet.gr

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 16/08/2007

Πηγή: http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=%E5%EA%EA%EB%E7%F3%E9%E1&a=&id=53339448

 

 

 

ΠΑΠΑΡΙΕΣ

Μου το θύμισε μια φίλη σήμερα. Διαβάστε και κλάψτε από το γέλιο. Ούτε ο μαρκήσιος ντε Σαντ δεν ήταν τόσο... προχωρημένος.
Όταν η πραγματικότητα έρχεται αντιμέτωπη με την βλακεία τότε έχουμε τραγελαφικές καταστάσεις. Οι άνθρωποι όχι μόνο ζουν σε άλλον αιώνα αλλά νομίζουν πως μπορούν να μας εμπαίζουν ακόμα. Τελικά ποιος είναι ο μαλάκας;

 

ΠΗΔΑΛΙΟΝ. Ο κώδικας του 1793 που ισχύει ακόμα και σήμερα

Σεξ Στο πυρ το εξώτερον

 

Η Ορθόδοξη Εκκλησία διαθέτει και «ποινολόγιο», το Πηδάλιον, έναν κώδικα που γράφτηκε από τον Νικόδημο τον Αγιορείτη και τον ιερομόναχο Αγάπιο το 1793.

 

Οι εκδόσεις «Περίπλους» σε μια νέα έκδοση επανέρχονται σ' ένα μέρος του, περιγράφοντας μερικές από τις «ποινές» που προβλέπονται και σήμερα. Θεωρητικά οι εξομολογητές ανατρέχουν στο Πηδάλιον, έναν οδηγό ηθικής και επαναφοράς στην τάξη όσων παρεκτρέπονται στο σεξ.

Ο,τι και να πει κανείς, είτε είναι πιστός είτε όχι, αξίζει να ρίξει μια ματιά στο Πηδάλιον. Οχι μόνο για όσα περιγράφει, αλλά για να διαπιστώσει τις σεξουαλικές φαντασιώσεις των δύο ιερών για την Εκκλησία προσώπων που έγραψαν τα κείμενα που προβλέπουν ποινές για συγκεκριμένες πράξεις που συνιστούν αμαρτία. Το κατά πόσο όλα αυτά έχουν σχέση με τη σημερινή πραγματικότητα είναι ένα άλλο θέμα. Τα αποσπάσματα που ακολουθούν προέρχονται από το Πηδάλιον, των εκδόσεων «Περίπλους» με το γενικό τίτλο: «Περί Μαλακίας, Αρσενοκοιτίας, Μοιχείας, Αιμομιξίας και Πορνείας». Το πρώτο Πηδάλιον εκδόθηκε το 1800 στη Λειψία.

Πραγματεία περί μαλακίας το ανάγνωσμα

«Είναι η κοινή και ψυχόλεθρος πανούκλα, οπού φθείρει και απολλύει τους περισσοτέρους ανθρώπους του κόσμου, και μάλιστα τους αθλίους νέους». «Κατά πάντας τους ιατρούς, ένα δράμι σπέρμα αξίζει διά σαράντα δράμια αίμα».

«Η μαλακία γίνεται τριών λογιών, ή με το χέρι το ίδιον του ανθρώπου ή με το χέρι άλλου ή με το κοπάνισμα και κτύπημα εις τα μήρια». «Δεν πρέπει και τούτο να λανθάνη τους πνευματικούς Πατέρας, ότι η κατάρατος μαλακία προχωρεί και εις τας γυναίκας, διά τούτο και αυταί πρέπει να κανονίζωνται ωσάν και οι άνδρες, ίνα μη λέγω και βαρύτερα».

Τι προβλέπει ο Κανόνας Η'

«Ο μαλακίαν διαπραξάμενος, τεσσαράκοντα ημέρας επιτιμάται, ξηροφαγία διαιτώμενος εκάστης ποιών εκατόν».

Η διπλή εκδοχή της μαλακίας και ο συγκυλισμός

«Γίνεται δε ο συγκυλισμός ή μετά δύο ανδρών ή μετά δύο γυναικών ή μετά ανδρός και γυναικός».

Τι προβλέπει ο Κανόνας Θ'

«Η δε εις αλλήλους μίξις, οία διπλήν εργαζομένη την μαλακίαν, μέχρις ογδοήκοντα ημερών το δηλωθέν επιτίμιον δέχεται».

Τι προβλέπει ο Κανόνας ΙΑ'

«Αλλά και των γυναικών η εις ασπασμούς ανδρός ελθούσα και επαφάς, μη μέντοι διαφθαρείσα, το της μαλακίας επιτίμιον δέχεται».

Μαλακία και ιερωσύνη

«Ει δε και μετά την επίγνωσιν του κακού, δύο ή τρεις φορές μαλακισθή, να παύη από την Ιερωσύνην και να καταβαίνη εις τάξιν Αναγνώστου».

Τι προβλέπει ο Κανόνας Ι'

«Ει δε τις των Κλήρου, προ του ιερωθήναι, τω της μαλακίας περιπέπτωκε πάθει, μη θαρρών ίσως ως παρά τούτο μόνον της Ιερωσύνης αποπεμφθήσεται, αποχρώσαν πρότερον δεξάμενος επιτίμησιν, ούτως εις Ιερωσύνην ερχέσθω. Ει δε τούτω μετά την Ιερωσύνην εάλω, επί ενιαυτόν ένα ταύτης αργήσας, και τοις ειωθόσιν επιτιμίοις σωφρονισθείς, προς την Ιερωσύνην επανιέτω, ει δε μετά την επίγνωσιν της αμαρτίας, δις ή τρις τούτο εργάσαιτο, της Ιερωσύνης παυσάμενος, εις Αναγνωστών τάξιν ερχέσθω».

Οποιος παντρευτεί διαζευγμένη να αφορίζεται

«Και ος αν απολελυμένην γαμήση μοιχάται».

Τι προβλέπει ο Κανόνας ΜΗ'

«Εις τις λαϊκός την εαυτού γυναίκα εβάλων, ετέραν λάβει ή παρά άλλου απολελυμένην, αφοριζέσθω».

Δεν αρκεί ο βιασμός, πρέπει η βιασθείσα να είναι και «αμνήστευτος».

«Να εξετάζωνται και εκείνα οπού λέγει ο Θεός, ήτοι, αν η παρθένος ευρέθη εις έρημον τόπον, και αν εφώναξε και δεν ευρέθη τις να την βοηθήση. Τότε γαρ είναι ανεύθυνος».

Τι προβλέπει ο Κανόνας ΞΖ'

«Ει τις παρθένον αμνήστευτον βιασάμενος έχοι, αφοριζέσθω. Μη εξείναι δε αυτώ ετέραν λαμβάνειν, αλλ' εκείνην κατέχειν, ην καθηρετίσατο, καν πενιχρά τυγχάνη».

Τέρμα τα Καρναβάλια

«Ουκ έσται σκεύη ανδρός επί γυναικί, ουδέ μη ενδύσηται ανήρ στολήν γυναικείαν, ότι βδέλυγμα Κυρίω τω Θεώ σου πας ποιών ταύτα».

Απαγορεύεται να τρως κουλούρι... πάνω στο κρεβάτι κι ας είναι και Χριστούγεννα

«Επειδή και μερικοί από αγνωσίαν κινούμενοι, τη Δευτέρα μετά την Χριστού γέννησιν έψηναν σεμίδαλιν και άλλα τινά είδη, τα οποία ένας τον άλλον μεταδίδοντες έτρωγαν, κάμνοντες τούτο διά τιμήν τάχα των επιλοχίων της Θεοτόκου, διά τούτο ο παρών Κανών διορίζει, τοιούτον πράγμα να μη γίνεται εις το εξής από τους Χριστιανούς. Επειδή το να παρομοιάζωμεν διά της τοιαύτης συνηθείας, εμ την κοινήν και ταπεινήν γέννησιν ημών των ανθρώπων, την ανερμήνευτον γέννησιν της Αειπαρθένου, τούτο δεν λογίζεται τιμή εις αυτήν, ήτις υπέρ νουν και λόγον εγέννησεν εν σαρκί το αχώρητον τω παντί Θεόν Λόγον, αλλά μάλλον ατιμία, Ωσπερ γαρ άσπορον, και εκ Πνεύματος αγίου, ομολογούμεν της Θεοτόκου την Σύλληψιν, ούτω παρομοίως και την αυτής Γέννησιν ανωτέραν συνομολογούμεν πάσης λοχείας, ήτις εστίν η μετά πόνων του βρέφους γέννησις, και η ακόλουθος των αιμάτων ρύσις κατά τον Ζωναράν. Οποιος δε τούτο ήθελε κάμει, ει μεν Κληρικός είναι, ας καθαίρεται, ει δε λαϊκός, ας αφορίζεται».

Οταν κάποιος πάθει ρεύση, στον ύπνο ή στον ξύπνιο του

«Την έξυπνον ρεύσιν ή την κάμνει ο άνθρωπος εις τον εαυτόν του ή προς άλλον».

«Η χωρίς συγκυλισμόν γινομένη ή γίνεται με πιασίματα και φιλήματα, χωρίς όμως γαργαλισμόν, και κανονίζεται είκοσι ημέρας ή γίνεται και με γαργαλισμόν και κανονίζεται τριάντα ημέρας».

Τι προβλέπει ο Κανόνας ΣΤ'

«Ο μολυνθείς καθ' ύπνους τω της εκρίσεως πάθει, ημέραν μίαν της Κοινωνίας εκβάλλεται' τον δε πεντηκοστόν άσας Ψαλμόν και τεσσαράκοντα εννέα μετανοίας ποιήσας, ούτω του ρύπου καθαρήναι πιστεύεται».

Θ. ΤΣΑΤΣΗΣ - tsath@enet.gr

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 16/08/2007

αναρτήθηκε από το χρήστη Κλείτωρ στις 6:42 μμ

6 σχόλια:Στο «Πηδάλιο» που αναφέρεις γράφει ο αρχιμ. Ειρηναίο Δεληδήμο στον πρόλογο της πρόσφατης επανέκδοσής του:

«Εαν επραγματοποιούντο πλήρως τα όνειρα των οπαδών του Διαφωτισμού, οι Ορθόδοξοι λαοί θα εξήρχοντο εκ της θλιβεράς των αμαθείας, θα εισήρχοντο εις τον φωτεινόν δρόμον της προόδου, θα ηγάπων τας επιστήμας και την δύναμιν του ορθού λόγου, θα προέκοπτον κοινωνικώς και οικονομικώς, συγχρόνως όμως θα απεκόπτοντο από τας ρίζας των και αντί της Ορθοδόξου πνευματικότητος, πηγαζούσης εκ της ταπεινώσεως του ανθρώπου ενώπιον της αγάπης του Θεού, θα επεκράτει και εις αυτούς η αλαζονική αυτοπεποίθησις της ανθρωπίνης διανοίας».

Επέλεξαν λοιπόν συνειδητά την αμάθεια και την οπισθοδρομικότητα, αλλιώς θα έπρεπε να δουλέψουν για να ζήσουν, άμα δεν υπάρχουν κορόιδα που προσκυνάνε πτώματα και πληρώνουν.

Από s.frang, Τη 1:54 πμ

Χαίρε Κλείτορ.

Που λες είναι καλό να έχεις αποφοιτήσει από Εκκλησιαστική σχολή, διότι σε αυτές τις σχολές μαθαίνεις αρκετά ανδιαφέροντα πράγματα. Γι' αυτό καλύτερα να μην εναντιωνόμαστε σε αυτές τις Πανεπιστημιακές σχολές. Και εξηγούμαι με δύο κανόνες που παραθέτω παρακάτω:

Σε κανόνα αναφέρεται πως εάν σκοτώσεις την πεθερά σου και ισχυριστείς πως νόμιζες πως ήταν αρκούδα τότε αθωώνεσαι!

Επίσης σε άλλο κανόνα θεσπίζεται ο Άγιος των Τραβεστί. Αυτός ο κανόνας θεσπίστηκε όταν επί Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ήταν ένας "φανταχτερός" και "ροζουλίνος" Πατριάρχης.

Από Ανώνυμος, Τη 12:43 μμ

Ανώνυμε, σε παρακαλώ πολύ να εντοπίσεις πηγές για τους συγκεκριμένους "κανόνες", σίγουρα υπάρχει ενδιαφέρον για αξιοποίησή τους ;)

Από nikolas, Τη 6:52 μμ

Κλείτωρ!

Θέλω να σου στείλω e-mail!

αλλά πως;

Μπες στο ιννερνετ και δώστο από εκεί!

Κουπάκια!

Από COUPAKIA, Τη 8:21 μμ

kleitor@gmail.com

Από Κλείτωρ, Τη 9:14 μμ

Κλείτωρ, είναι πιθανόν ότι ακριβώς για την αποφυγή της πνευματικώς στείρας αυνανιστικής δραστηριότητος οι Άγιοι Πατέρες να επιδίδονται στην παιδεραστία.

Είναι επίσης γεγονός ότι ψάχνοντας τις Άγιες Γραφές βρίσκουμε πολλά εδάφια όπου καταδικάζεται ο αυνανισμός, η ομοφιλοφιλία -ως αρσενοκοιτία- καθώς και άλλες παρακάμψεις από αυτό που οι κοινωνικές συμβάσεις θεωρούν ως φυσιολογική σεξουαλική δραστηριότητα.

Πουθενά όμως δεν φαίνεται να καταδικάζεται η παιδεραστία, ούτε και η αιμομιξία (π.χ. του Λωτ με τις κόρες του, και του Άμμωνα με την αδελφή του Θαμμάρ), εκτός και αν μου διαφεύγει.

Αντίθετα έχουμε την προτροπή του ιδίου του ιδρυτή της Χριστιανικής Εκκλησίας όπου λέει καθαρά: "΄Αφετε τα παιδία ελθείν προς με..."(Ματθ.ΙΘ΄14). Από κει και μετά είναι θέμα ερμηνείας του Ιερού Ευαγγελίου.

Ο Ροϊδης έχει αναρτήσει ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα σχετικά, το οποίο "κοσμείται" από επίσης ενδιαφέροντα σχόλια χριστιανού τινος "αμερόληπτου" ο οποίος προσπαθεί να κάνη το μαύρο άσπρο με την παλιά δοκιμασμένη και εν πολλοίς αποτυχημένη τακτική του τύπου "άλλα λόγια ν' αγαπιώμαστε".

Από Λυκάων ο Αναμοχλευτής, Τη 12:08 μμ

http://kleitor.blogspot.com/2007/10/blog-post.html

 

 

ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΕΙΔΗ......ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Για Μένα

Όνομα: Κλείτωρ

Τοποθεσία: Αθήναι, Greece

Είμαι αλλεργικός στους -ισμούς και γι αυτό είμαι ελεύθερος ή τουλάχιστον, νοιώθω περισσότερο ελεύθερος. Μου αρέσει η καλή παρέα, το καλό φαΐ και το καλό κρασί. Απεχθάνομαι τους ανθρώπους που δεν γελούν, που δεν λένε καλημέρα το πρωί, που δεν γλεντούν, δεν τραγουδούν και δεν χορεύουν. Βαριέμαι όσους ζουν χωρίς να δημιουργούν. Αποφεύγω όσους θέλουν να μου επιβάλλουν κανόνες για τους οποίους δεν ρωτήθηκα. Ζω ευχαριστημένος και αγωνιζόμενος για το αύριο. Προσπαθώ για να γίνει ο κόσμος μας ένα παγκόσμιο χωριό με συνείδηση της ζωής και του θανάτου. Σπέρμα του σύμπαντος και όχι καρκίνωμα.

 

 

ΚΗΦΗΝΕΣ ΚΑΤΑ ΖΩΗΣ!

 

Έξω η διασκέδαση!

 

Έξω τα φιλιά!

 

Έξω τα σατανικά σουντζουκάκια!

 

Έξω και τα σπέρματα!

 

Μυθοπλάστες: Τσάτσος , Κλείτωρ &
 

   

Μυθοπλάστες:

Απάντηση:

«έναν οδηγό ηθικής και επαναφοράς στην τάξη όσων παρεκτρέπονται στο σεξ»

«αλλά για να διαπιστώσει τις σεξουαλικές φαντασιώσεις των δύο ιερών για την Εκκλησία προσώπων που έγραψαν τα κείμενα που προβλέπουν ποινές για συγκεκριμένες πράξεις που συνιστούν αμαρτία. Το κατά πόσο όλα αυτά έχουν σχέση με τη σημερινή πραγματικότητα είναι ένα άλλο θέμα»

 

ΓΑΜΟΣ ΩΣ ΑΓΚΥΛΩΣΗ. ΖΗΤΩ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ.

(Κατά: Ι.Κ. Πρετεντέρη, Γιάννη Δούκα, Δ.Κ. Ψυχογιού, Εφημερίδα «Το Βήμα», Σάββατο 29/03/08)

 

Ο Δημοσιογράφος Ιωάννης Πρετεντέρης (Πηγή: http://img.pathfinder.gr/CMAN/i/89/I0/108860-263380.jpg)

 

Κατάλοιπα και βαρίδια

Του Ι. Κ. Πρετεντέρη

Σύμφωνα με απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, μερικά εκατομμύρια Ελληνίδες και Έλληνες είναι πόρνες και πόρνοι. Δεν είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να μας συμβεί. Να θυμίσω ότι, προτού ασχοληθούν με τις κρεβατοκάμαρες των συμπολιτών τους, οι ίδιοι ιεράρχες διαπραγματεύονταν για τα Σκόπια!

Δεν έχω καμία δυσκολία να δεχθώ ότι η άποψη της Ιεραρχίας διαθέτει ισχυρά θεολογικά ερείσματα. Είμαι απολύτως βέβαιος ότι σε Ζητήματα ορθοδόξου δόγματος οι ιεράρχες μας είναι οι πλέον ενδεδειγμένοι να κρίνουν. Αμφιβάλλω, όμως, αν έχουν την ίδια εγκυρότητα σε Ζητήματα γάμου και πορνείας.

Διότι το Ζητούμενο στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι τι ακριβώς προβλέπει το χριστιανικό δόγμα, αλλά αν το δόγμα αυτό μπορεί να συμβαδίσει με τις αλλαγές που συντελούνται στη σύγχρονη κοινωνία. Αυτό ισχύει για τον γάμο και τη συμβίωση, όπως έχει ισχύσει ως τώρα και για τα περισσότερα Ζητήματα της Ζωής. Το θρησκευτικό δόγμα έχει υποστεί άπειρες μεταλλάξεις από τον 1ο αιώνα μ.Χ. και όποιος ισχυριστεί ότι τα πράγματα έχουν αφεθεί στην κατάσταση που τα άφησε ο Χριστός προτού ανεβεί στον σταυρό είναι μάλλον χειρότερος Φαρισαίος και από αυτούς που τον κυνήγησαν.

Φυσικά, δεν είναι δουλειά του γράφοντος, ούτε κανενός άλλου, να λέει στην Ιεραρχία τι και πώς πρέπει να αλλάξει. Δικό τους θέμα. Όλοι μας όμως μπορούμε να κρίνουμε όχι αυτά που λένε οι ιεράρχες, αλλά εκείνα που κρύβονται κάτω από όσα λένε.

Αυτό που κρύβεται σήμερα -όπως και τότε με τις ταυτότητες - είναι η απαίτηση μιας μερίδας της Ιεραρχίας να συνδιοικεί και να συναποφασίζει μαζί με τη νόμιμη κυβέρνηση σε όποια θέματα η Εκκλησία εκτιμά ότι εμπίπτουν στα ενδιαφέροντα της. Και αυτό, φυσικά, καμία δημοκρατική πολιτεία δεν μπορεί να το ανεχθεί. Είναι προφανές ότι με την εκλογή του νέου Αρχιεπισκόπου η Εκκλησία γύρισε σελίδα. Μοιάζει όλο και λιγότερο με το ακροδεξιό σωματείο στο οποίο την είχε μετατρέψει ο προκάτοχός του. Πάνε οι «δεκάρικοι» από άμβωνος, πάνε οι κάμερες, πάει η ασταμάτητη φασαρία. Ο νέος Αρχιεπίσκοπος δίνει την αίσθηση ενός πνευματικού, συνετού και μετριοπαθούς ανθρώπου.

Αυτό δεν σημαίνει βεβαίως ότι ο «χριστοδουλισμός» εξέλιπε. Υπάρχουν ακόμη και κατάλοιπα και βαρίδια. Υπάρχουν αγκυλώσεις και νοσταλγίες. Υπάρχουν, κυρίως, ιεράρχες που καλόμαθαν και υποδύονται τον Χριστόδουλο χωρίς το ταλέντο και την πληθωρικότητα του εκλιπόντος. Γι’ αυτό, το έργο δεν τελειώνει. Έστω και αν το τέλος είναι προφανές. (Πηγή: Ι.Κ. Πρετεντέρης, Εφημερίδα Το Βήμα, Σάββατο 29 Μαρτίου 2008, σελ. Α40)

 

«Αν ζούσε ο Χριστόδουλος»

Αν ζούσε ο Μακαριστός Χριστόδουλος, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας μας δεν θα έπεφτε σε τόσο βαρύ ολίσθημα. Να χαρακτηρίσει, δηλαδή, πορνεία την ελεύθερη συμβίωση μιας γυναίκας μ’ έναν άνδρα. Πορνεία, Σεβαστοί Πατέρες, είναι η συνουσία μιας γυναίκας με διάφορους άνδρες για ν’ αποκτήσει χρήματα. Στην αρχή η πορνεία είχε θρησκευτικό χαρακτήρα. Νεαρές κοπέλες που έμεναν σε ναούς εκδίδονταν επί χρήμασι, προκειμένου να συγκεντρώνουν χρήματα για τις ανάγκες του ναού. Βέβαια όλα αυτά τα καταδίκασε αργότερα η Χριστιανική Θρησκεία. Στην αρχαιότητα είχαμε τις αυλητρίδες και τις εταίρες και η πορνεία ήταν επάγγελμα. Έχει, λοιπόν, καμιά σχέση με όλες τις παραπάνω η σημερινή γυναίκα, που για διάφορους προσωπικούς λόγους συζεί μ’ έναν φίλο της; Το τονίζω, με έναν, όχι με εκατό! Είναι πόρνη αυτή η γυναίκα; Μην τρελαθούμε, Άγιοι Πατέρες! Πάντως είναι ευκαιρία ν’ ανακαλέσετε αυτή τη σκληρή και απαράδεκτη ανακοίνωση, για να έχουν αξία και να είναι αληθινά αυτά που διακηρύσσετε κάθε Κυριακή από τους άμβωνες των εκκλησιών. Διαφορετικά θα απευθύνεσθε σε «ώτα μη ακουόντων». Και για ν’ αποδοθεί δικαιοσύνη, θέλω να επισημάνω και το εξής: Φαντάζεστε μια τέτοια απόφαση να την έπαιρνε η Ιερά Σύνοδος, όταν στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο βρισκόταν ο Μακαριστός Χριστόδουλος; Οι «δημοκρατικές» εφημερίδες και τα «προοδευτικά» κανάλια θα τον είχαν... καταδικάσει σε θάνατο, θα τον είχαν... κρεμάσει Ζωντανό! Πα τέτοια αντικειμενικότητα μιλάμε, δυστυχώς!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΟΥΚΑΣ

Καθηγητής Φυσ. Αγωγής Θεσσαλονίκη (Πηγή: Επιστολές προς «το Βήμα», Εφημερίδα Το Βήμα, Σάββατο 29 Μαρτίου 2008, σελ. Α14)

 

«Κύριε διευθυντά»

Το ορθόδοξο ιερατείο προηγήθηκε και έκρινε ως «πορνεία» το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης, το καθολικό αποφάσισε προχθές πως είναι «αμαρτία». Η διαφορά είναι σαφής διότι η «αμαρτία» παραπέμπει στον κώδικα της θρησκείας, η «πορνεία» στον κοσμικό: οι νόμοι του ελληνικού κράτους δεν ενδιαφέρονται για τις «αμαρτίες» μας, ενδιαφέρονται όμως για την πορνεία, τη ρυθμίζουν και επιβάλλουν ποινές σε όποιον την ασκεί παράνομα. Είναι δικαίωμα των θρησκειών να αποφασίσουν τι είναι αμαρτία για τα μέλη τους και να το απαγορεύσουν, π.χ. τις εξωσυζυγικές σχέσεις (όλες) ή την κατανάλωση χοιρινού κρέατος μονίμως (Ισλάμ, εβραίοι) ή τυριού κάθε Τετάρτη και Παρασκευή (ορθόδοξοι). Άλλοι αυτούς τους περιορισμούς τους θεωρούν ιερούς, άλλοι απλώς γραφικούς. Τα μέλη των θρησκειών αποδέχονται τους περιορισμούς και τις τιμωρίες που τους επιβάλλονται - υπό τον όρο ότι δεν παραβαίνουν τους νόμους του κράτους. Αν η ορθόδοξη εκκλησία δεν θέλει να βαφτίσει εξώγαμα παιδιά ή να τελέσει θρησκευτική κηδεία σε αποτεφρωμένους μακαριστούς συμπολίτες μας είναι απόλυτο δικαίωμα της -αλλά για την πολιτεία θα έχουν όνομα τα παιδιά και θα γίνει ταφή στα νεκροταφεία, τα οποία ανήκουν στους δήμους και όχι στην Εκκλησία. Έτσι έχουν τα πράγματα από τότε που ανατράπηκε η θεοκρατία, αν και πολλοί εδώ στη χώρα μας, κληρικοί και πολιτικοί, αρνούνται να το παραδεχθούν. Οι καθολικοί το έχουν παραδεχθεί διότι τους το επέβαλαν αλλού σοβαρά αριστερά ή απλώς λαϊκά κόμματα, ενώ τα εγχώρια δικά μας για να προοδεύσουν περιμένουν τις ευλογίες του κάθε Ανθιμου Ρουσά.

Δ. Κ. Ψυχογιός Μιχαλακοπούλου 80 (Πηγή: Επιστολές προς «το Βήμα», Εφημερίδα Το Βήμα, Σάββατο 29 Μαρτίου 2008, σελ. Α12)

 

Μυθοπλάστες: Ι.Κ. Πρετεντέρης, Γιάννης Δούκας, Δ.Κ. Ψυχογιός

Απάντηση: Ακόμη μια φορά εις τον υποτιθέμενο «ορθολογικό» αστικό τύπο δεν ορθώνεται τίποτα το ορθολογικό απέναντι εις την Χριστιανική Πίστη. Τα επιχειρήματα των αστών δημοσιογράφων, παρέα με εκείνα των επιτιθέμενων ή ανημέρωτων κατά της Ορθοδόξου Διδασκαλίας, αφορούν ηθικά επιχειρήματα που στηρίζονται εις τις προσωπικές απόψεις του καθενός, παρά εις τις επιστήμες ή εις την ορθή σκέψη. Κι όμως, ενώ η Ορθοδοξία λογίζεται ως Πίστη, οι απόψεις δημοσιογράφων και «διανοουμένων» δεν φέρουν αυτή την ιδιότητα, αν και δεν έχουν τίποτα με το μέρος τους το οποίο να τους κάνει να ξεχωρίζουν ως «ικανότερες».

 

 

α) Ι. Κ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ

Ο δημοσιογράφος Πρετεντέρης  αποφαίνεται ότι «Σύμφωνα με απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, μερικά εκατομμύρια Ελληνίδες και Έλληνες είναι πόρνες και πόρνοι». Αυτό όμως είναι ψέμα. Διότι η Δ.Ι.Σ. αποφάνθηκε αντίθετα πως η εκτός γάμου σωματική ομιλία είναι πορνεία, όχι όσα λέει ο Πρετεντέρης, ότι δηλαδή οι Έλληνες και οι Ελληνίδες είναι πόρνοι και πόρνες αντίστοιχα.

 

Δύο σταθμά και δύο βαρίδια

Μιλώντας για «βαρίδια» ο Πρετεντέρης ξεχνά ότι παλαιότερα είχε κακολογήσει τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, όταν υπεστήριζε πως μερικά εκατομμύρια πολίτες στην Ελλάδα είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι· κατηγόρησε τον Μακαριστό για αναλήθειες, μιας και δεν είχε διάγει κάποια «στατιστική μέτρηση» η οποία θα του έδινε το αναφαίρετο δικαίωμα να ομιλεί περί αυτών των αριθμών με «επιστημονική» βαρύτητα και αποδείξεις. Κατ’ αντιστροφή ο Πρετεντέρης μιλά για εκατομμύρια πόρνους και πόρνες Έλληνες και Ελληνίδες, χωρίς καμία στατιστική μέτρηση και απόδειξη. Κλασσική περίπτωση μεροληπτικών «βαριδιών» από τον ελαφρύ την καρδία αστικό τύπο.

 

Το φόρτωμα στον Κόκορα

Η κατηγορία Πρετεντέρη, ότι ««Σύμφωνα με απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, μερικά εκατομμύρια Ελληνίδες και Έλληνες είναι πόρνες και πόρνοι», είναι μια δική του στην ουσία κατηγορία, την οποία καταφέρνει να αναβιβάσει εις την πλάτη της Ορθοδόξου Εκκλησίας· δηλαδή τη «φορτώνει στον κόκορα».

Είναι άλλο ζήτημα κανείς να κάνει μια βλακεία και άλλο να χαρακτηρίζεται ως βλάκας. Γιατί ακόμη και ένας έξυπνος μπορεί να κάνει μερικές βλακείες στην ζωή του. Όμως δεν παύει να είναι έξυπνος. Ένας καλός άνθρωπος μπορεί να κάνει και καμιά κακία. Όμως είναι γενικά «καλός». Ένας Έλληνας ή μια Ελληνίδα μπορεί να διάγει καμιά φορά πορνικές στάσεις ζωής. Όμως η απόφαση περί του ποιος ή ποια είναι πόρνος ή πόρνη αντίστοιχα, είναι ζήτημα Θεού. Όχι ανθρώπων. Δεν μιλά κανείς για το επάγγελμα, αλλά για την πορνική ή όχι συνείδηση, την οποία ο Θεός γνωρίζει καλύτερα από όλους: Προς Εβραίους, Κεφ. Δ΄ «12 Ζῶν γὰρ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνεργὴς καὶ τομώτερος ὑπὲρ πᾶσαν μάχαιραν δίστομον καὶ διικνούμενος ἄχρι μερισμοῦ ψυχῆς τε καὶ πνεύματος, ἁρμῶν τε καὶ μυελῶν, καὶ κριτικὸς ἐνθυμήσεων καὶ ἐννοιῶν καρδίας». Και αυτό ίσως να το δει κάποτε ο Πρετεντέρης σε δύο περιπτώσεις που παρουσιάζονται παρακάτω: α) στον παρ’ ολίγο λιθοβολισμό της μοιχαλίδας και β) εις τον απόστολο Παύλο.

 

Οι διαφορετικές ασχολίες & οι κρύφιες πράξεις

Τι άλλο αναφέρει ο Πρετεντέρης: «Να θυμίσω ότι, προτού ασχοληθούν με τις κρεβατοκάμαρες των συμπολιτών τους, οι ίδιοι ιεράρχες διαπραγματεύονταν για τα Σκόπια!». Ας θυμηθεί και ο ίδιος ο Πρετεντέρης, ότι άλλοτε ασχολείται μέσα από το επάγγελμά του περί πολιτικών και εθνικών θεμάτων και άλλοτε θεολογεί. Ας μην εκπλήσσεται (βλ. «!») που και οι ιερείς κάνουν όσα και εκείνος. Σε τι είναι άραγε εκείνος αρμοδιότερος ως προς το λέγειν; Ασφαλώς δεν το αποδεικνύει, αφού ούτως ή άλλως δεν μπορεί. Απλώς στηρίζεται στην «καλή» πίστη πως ο αναγνώστης της εφημερίδας εις την οποία εργάζεται θα πάρει «ασφαλώς» το μέρος του. Να όμως που δεν το παίρνει. Και υπάρχει ακόμη ένας λόγος γι’ αυτό. Αν και ενοχλείται ο Πρετεντέρης για τις αναμίξεις των ιεραρχών σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, εμμένοντας σε κάποια υποτίθεται «εξειδίκευση» του κάθε ομιλητή, την οποία δεν κρατά ποτέ για τον εαυτό του, δεν ενοχλείται ούτε από την ανάμιξη ενός καθηγητή Φυσικής Αγωγής σε θεολογικά ζητήματα, δηλαδή του Γιάννη Δούκα, στο ίδιο και αυτό φύλλο της εφημερίδας εις την οποία εργάζεται. Για τέτοια «βαρίδια» μιλά ο Πρετεντέρης και ο κάθε Πρετεντέρης. Για βαρίδια με ίδιο ακριβώς ομοιόμορφο σχήμα, που άλλοτε όμως ζυγίζουν 1 κιλό και άλλοτε 10 γραμμάρια.

 

Ενδεδειγμένοι & μη ενδεδειγμένοι

Κατά τον Πρετεντέρη, ενώ «σε Ζητήματα ορθοδόξου δόγματος οι ιεράρχες μας είναι οι πλέον ενδεδειγμένοι να κρίνουν» από την άλλη δεν «έχουν την ίδια εγκυρότητα σε Ζητήματα γάμου και πορνείας». Είναι να γελά κανείς με τις νεοαστικές παραμυθολογίες. Εκείνο που βλέπει κανείς είναι η ζοφερά πλάνη του αστού που πιστεύει ότι ο Θεός έχει μεν σχέση με κάποια ζητήματα της ζωής, αλλά με κάποια άλλα «όχι», όπως της «πορνείας» και του «γάμου».

α) Γάμος

Αλήθεια, αναρωτήθηκε ποτέ του ο Πρετεντέρης αν ο γάμος είναι θρησκευτικό ζήτημα ή πολιτικό; Αναρωτήθηκε ποτέ του αν ο άνθρωπος νυμφεύθηκε ή παντρεύτηκε πρώτα εις το όνομα του όποιου θεού παρά εις το όνομα της όποιας πολιτείας; Ας ψάξει κάνα ιστορικό βιβλίο, δεν έχει και να χάσει δα και τίποτα.

Πρώτα και κύρια ανάμεσα στις 10 εντολές της Π.Δ. βλέπει κανείς το «Οὐ μοιχεύσεις». Είναι δηλαδή μια εντολή που αφορά κατ’ εξοχήν το γάμο, την οποία ο Χριστός περιγράφει στο Κατά Ματθαίον, Κεφ. Ε΄ «27 Ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη τοῖς ἀρχαίοις, Οὐ μοιχεύσεις. 28 ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ», όπου ξεκάθαρα παρουσιάζει την μοιχεία πρώτα από όλα μέσα στην καρδιά του ανθρώπου. Διότι πριν ο άνθρωπος πράξει κάτι με το σώμα, ήδη το έχει διαπράξει μέσα στην καρδιά του ως επιθυμία: Κατά Μάρκον, Κεφ. Ζ΄  «21 ἔσωθεν γὰρ ἐκ τῆς καρδίας τῶν ἀνθρώπων οἱ διαλογισμοὶ οἱ κακοὶ ἐκπορεύονται, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, φόνοι, 22 κλοπαί, πλεονεξίαι, πονηρίαι, δόλος, ἀσέλγεια, ὀφθαλμὸς πονηρός, βλασφημία, ὑπερηφανία, ἀφροσύνη· 23 πάντα ταῦτα τὰ πονηρὰ ἔσωθεν ἐκπορεύεται καὶ κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον».

Στο τελευταίο εδάφιο μάλιστα φαίνεται η αναφορά του Χριστού στην «ἀσέλγεια», η οποία διαπράττεται στην καρδιά του ανθρώπου. Η μοιχεία, η «ερωτική περιπέτεια» εκτός γάμου, θεωρείται από τον ίδιο τον Ιησού αμαρτία· ενώ δεν κατακρίνει την μοιχαλίδα την οποία σώζει από τον λιθοβολισμό, την προτρέπει να μην το ξανακάνει, ώστε να μπορέσει να σωθεί: Κατά Ιωάννη, Κεφ. Η΄ «11 ἡ δὲ εἶπεν· Οὐδείς, Κύριε. εἶπε δὲ ὁ Ἰησοῦς· Οὐδὲ ἐγώ σε κατακρίνω· πορεύου καὶ ἀπὸ τοῦ νῦν μηκέτι ἁμάρτανε». Εδώ λοιπόν πρέπει να παρατηρήσει ο Πρετεντέρης ότι ο Χριστός, αν και υπάρχει στον κόσμο η μοιχεία, από την άλλη δεν θεωρεί τους πάντες μοιχούς ώστε να τους καταδικάσει, όπως αντίστοιχα κάνει ο Πρετεντέρης βαπτίζοντας Έλληνες και Ελληνίδες πόρνους και πόρνες αντίστοιχα. Και το τονίζει αυτό ο Απόστολος Παύλος στην Εβραίους, Κεφ. Ιγ΄ «4 Τίμιος ὁ γάμος ἐν πᾶσι καὶ ἡ κοίτη ἀμίαντος· πόρνους δὲ καὶ μοιχοὺς κρινεῖ ὁ Θεός». Ο Θεός κρίνει ποιοι είναι πόρνοι και μοιχοί, όχι ο Πρετεντέρης, ούτε η Ορθόδοξος Εκκλησία. Μόνον ο Θεός. Διότι ο Θεός είναι ο Νομοθέτης και ο Δικαστής. Ακόμα και όταν Άγιοι ή Πνευματικοί συμβεί να το κάνουν αυτό, είναι για καθαρά διαπαιδαγωγικούς λόγους, και το κάνουν με διάκριση και με τον Φωτισμό του Θεού όχι ορυμαγδών για εκατομμύρια πολίτες.

Επίσης στο κατά Ιωάννη, Κεφ. Δ΄ υπάρχει η προτροπή προς την ειδωλολάτρισσα να παντρευτεί, διότι οι 5 άνδρες που ήδη είχε πριν («συμβίωση») όπως και ο επόμενος 6ος (ακόμη μια «συμβίωση») δεν είναι στην ουσία «άνδρες» της νομικά κατοχυρωμένοι στα μάτια του Θεού (βλ. Μυστήριο Γάμου) :  «16 λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Ὕπαγε φώνησον τὸν ἄνδρα σου καὶ ἐλθὲ ἐνθάδε. 17 ἀπεκρίθη ἡ γυνὴ καὶ εἶπεν· Οὐκ ἔχω ἄνδρα. λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Καλῶς εἶπας ὅτι ἄνδρα οὐκ ἔχω· 18 πέντε γὰρ ἄνδρας ἔσχες, καὶ νῦν ὃν ἔχεις οὐκ ἔστι σου ἀνήρ· τοῦτο ἀληθὲς εἴρηκας.»

Όταν λοιπόν ο Χριστός έχει λόγο σε ζητήματα γάμου, μπορούν να μην έχουν οι ιεράρχες; Ας το απαντήσει αυτό ο Πρετεντέρης, όχι στην εφημερίδα «του», αλλά μέσα στην καρδιά του.

β) Πορνεία

Ο Θεός χάρισε ολάκερο το σώμα στον άνθρωπο. Όσο υπεύθυνος είναι κανείς για το αν το χέρι του σκοτώνει ή δίνει αγαθοεργία, το ίδιο υπεύθυνος είναι και τι κάνει με τα αναπαραγωγικά του όργανα. Οι παραπλανημένοι αστοί πιστεύουν πως επειδή φοράνε ρούχα και εσώρουχα καλύπτοντάς τα όργανά τους ή επειδή τα χρησιμοποιούν μόνο στα ενδότερα δωμάτια του σπιτιού τους ή στα ενδότερα του δωματίου ενός οίκου ανοχής, απόμερα από τους άλλους, ο Θεός δεν γνωρίζει ή δεν πρέπει να γνωρίζει τις όποιες «κρύφιες» πράξεις τους. «Αυτές δεν εμπίπτουν στον ενδιαφέρον Του». Πλανώνται όμως πλάνη οικτρά. Κατά το ίδιο σκεπτικό «κρυφές-ανεξιχνίαστες» από την αστυνομία δολοφονίες υποτίθεται δεν γίνονται αντιληπτές από τον Θεό. Βιασμοί «όχι». Εκτρώσεις «όχι». Σαδομαζοχισμοί στα όρια δολοφονίας (βλ. Μαρκήσιο Ντε Σαντ) «όχι». Και πάει λέγοντας.

Όμως τι είναι πορνεία για την Ορθόδοξο διδασκαλεία;

Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος στην Α΄ Προς Κορινθίους, Κεφ. Ε΄ («1 Ὅλως ἀκούεται ἐν ὑμῖν πορνεία, καὶ τοιαύτη πορνεία, ἥτις οὐδὲ ἐν τοῖς ἔθνεσιν ὀνομάζεται, ὥστε γυναῖκά τινα τοῦ πατρὸς ἔχειν») χαρακτηρίζει ως πορνεία την περίπτωση εκείνη εις την οποία κάποιος έχει ως δική του την γυναίκα εκείνη του πατέρα του. Στο Κεφ. Ζ΄ προτρέπει («διὰ δὲ τὰς πορνείας ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἐχέτω, καὶ ἑκάστη τὸν ἴδιον ἄνδρα ἐχέτω») να έχει ο καθείς μία και μόνο γυναίκα ή ένα και μόνον άνδρα για τις λεγόμενες «πορνείες». Δηλαδή για όλες εκείνες τις σωματικές συνευρέσεις που δεν έχουν σκοπό τελικά την θέωση του ζευγαριού, αλλά μόνο και μόνο την σωματική εκμετάλλευση του άλλου για προσωπική ευχαρίστηση (βλ. «γκομενιλίκια» και «σύμφωνα συμβίωσης»).

Ο Χριστός στο Κατά Ματθαίον, Κεφ. Ε΄ αναφέρει την περίπτωση «πορνείας» ως την μόνη αποδεκτή αιτία προς την λύση ενός γάμου: «31 Ἐρρέθη δέ· Ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, δότω αὐτῇ ἀποστάσιον. 32 ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ παρεκτὸς λόγου πορνείας, ποιεῖ αὐτὴν μοιχᾶσθαι, καὶ ὃς ἐὰν ἀπολελυμένην γαμήσῃ μοιχᾶται.». Όταν λοιπόν ο Χριστός κάνει λόγο για «πορνεία» του ενός μέλος ενός έγγαμου ζευγαριού σε τι πιστεύουν οι διανοούμενοι ότι αναφέρεται; μήπως στο ότι η γυναίκα εκείνη θα γινόταν πόρνη κατ’ επάγγελμα; Δηλαδή ο Χριστός, σύμφωνα με τους «διανοούμενους», ανέχεται την κατ’ εξακολούθηση απιστία ενός μέλους του γάμου, εκτός της περίπτωσης εκείνης εις την οποία η γυναίκα ντύνει την απιστία αυτή με επαγγελματικό κάλυμμα, γινόμενη η ίδια επαγγελματίας πόρνη; Τότε γιατί ο Θεός της Π.Δ. δίδει την εντολή «Οὐ μοιχεύσεις» η οποία δεν προϋποθέτει ούτε την επαγγελματική ιδιότητα μα ούτε και το σεξουαλικό φύλο που οι διανοούμενοι φαντάζονται;

Μήπως πάλι, όταν ο Χριστός αναφέρεται στις πορνείες της καρδιάς στο Κατά Μάρκον, Κεφ. Ζ΄  («21 ἔσωθεν γὰρ ἐκ τῆς καρδίας τῶν ἀνθρώπων οἱ διαλογισμοὶ οἱ κακοὶ ἐκπορεύονται, μοιχεῖαι, πορνεῖαι»), εννοεί πως η καρδιά ελπίζει εις την εξάσκηση του επαγγέλματος της πόρνης; μα τότε γιατί μιλά γενικά για ανθρώπους και όχι μόνο για γυναίκες; ή μήπως εννοεί ο Χριστός ότι η καρδιακή πορνεία (λογισμοί) στον άνδρα είναι επιθυμία για συνεύρεση με μια πόρνη στο επάγγελμα, ενώ για την γυναίκα αντίστοιχα η συνεύρεση με έναν πόρνο (ζιγκολό) στο επάγγελμα; Μα αυτό, σύμφωνα με τους διανοούμενους δεν είναι «πορνεία»! Διότι για τους διανοούμενους πορνεία είναι να εξασκεί κανείς το επάγγελμα του πόρνου ή της πόρνης, όχι να επιθυμεί μια εκτός γάμου συνεύρεση με έναν πόρνο ή πόρνη στο επάγγελμα. Από όποια μεριά και να το δει κανείς, το σίγουρο είναι ότι οι διανοούμενοι παραχαράσσουν τον Χριστό. Μπορεί να μην τους αρέσει ίσως αυτό, αλλά έτσι έχουν τα πράγματα.

Όταν λοιπόν ο Χριστός έχει λόγο σε ζητήματα πορνείας, μπορούν να μην έχουν οι ιεράρχες; Ας το απαντήσει κι αυτό ο Πρετεντέρης.

 

γ) «Αλλάξτε το δόγμα», διατείνεται ο Πρετεντέρης.

Συνεχίζει ο Πρετεντέρης:  «Διότι το Ζητούμενο στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι τι ακριβώς προβλέπει το χριστιανικό δόγμα, αλλά αν το δόγμα αυτό μπορεί να συμβαδίσει με τις αλλαγές που συντελούνται στη σύγχρονη κοινωνία. Αυτό ισχύει για τον γάμο και τη συμβίωση, όπως έχει ισχύσει ως τώρα και για τα περισσότερα Ζητήματα της Ζωής.»

«Κούνια που μας κούναγε». Ο Πρετεντέρης νομίζει πως η Ορθόδοξος Εκκλησία είναι κάποιο πολιτικό κόμμα, και όπως κάθε καλό κόμμα, πρέπει να έχει πολλούς πιστούς και ακολούθους. Η ανοησία αυτής της ενδομύχου διαπίστωσης έγκειται σε μια εσφαλμένη αντίληψη. Το κάθε κόμμα, κάθε οργάνωση όταν δεν έχει καμία εξουσία, αναζητεί αυτήν εις το αριθμό και το πλήθος των οπαδών του. Είναι σαν μια πυραμίδα που από κάτω είναι ο λαός και από πάνω η κορυφή της εξουσίας την οποία στηρίζει η βάση. Ειδάλλως δεν υπάρχει εξουσία. Στο Ορθόδοξο δόγμα αντίθετα η εξουσία του Θεού δεν εξαρτάται από τους αριθμούς των πιστών. Ο Πρετεντέρης έχει μπερδέψει την (αυτ)εξουσία του Θεού με την εξαρτημένη από τους αριθμούς των μελών κοσμική εξουσία. Αυτή είναι πράγματι μια τρανότερη πλάνη από τις προηγούμενες του Πρετεντέρη.

Ο Πρετεντέρης, όπως κάθε «καλός» διανοούμενος, απαιτεί η Εκκλησία και το Χριστιανικό δόγμα να συμβαδίζουν με την σύγχρονη κοινωνία. Όμως δεν αποδεικνύει ο Πρετεντέρης το γιατί ο μοντερνισμός είναι ανώτερος από το δόγμα της Εκκλησίας. Για τον Πρετεντέρη είναι κάτι το αυταπόδεικτο, κάτι σαν αξίωμα ή δικό του δόγμα. Δυστυχώς όμως γι’ αυτόν, η θέση του δεν στέκει σε τίποτα κάτω από πια ιστορική κριτική ματιά· πριν 20 χρόνια ένας υποθετικός «διανοούμενος» δημοσιογράφος πίστευε πως η δική του εποχή είναι η ορθή, ως τότε «μοντέρνα», με την οποία ασφαλώς η Εκκλησία «όφειλε» να συμβαδίσει. Το αυτό θα πιστεύει και σε 30 χρόνια ακόμη ένας υποθετικός διανοούμενος δημοσιογράφος, με την οποία η Εκκλησία και πάλι θα πρέπει να «συμβαδίσει». Τώρα ποιος από τους 3 έχει δίκιο για το ποια εποχή και ποια κοινωνία είναι η «ορθολογικότερη» με την οποία η Εκκλησία «οφείλει» να συμβαδίσει, ας το βρουν μεταξύ τους. Το πιθανότερο και το σίγουρο είναι πως δεν θα το βρουν ποτέ, μιας και οι ίδιοι αυτοί δημοσιογράφοι αλλάζουν απόψεις με το πέρασμα του χρόνου. Άλλα πιστεύανε παιδιά και άλλα θα πιστεύουν ως γέροντες. Όχι όμως και η Εκκλησία η οποία είναι και πέραν του πεπερασμένου κτιστού χρόνου.

Για τους δημοσιογράφους, την εποχή της ελληνικής χούντας η «ορθότερη» πολιτική στάση ήταν ο Παπαδόπουλος, γιατί αν τολμούσε κανείς να πει τα ενάντια τον περίμενε η Γυάρος· κι όμως όλοι τους ασχολήθηκαν με τον Μακαριστό Χριστόδουλο κάποτε γύρω από αυτό το ζήτημα και όχι με τους εαυτούς τους. Σήμερα η «ορθότερη» πολιτική στάση είναι η «Δημοκρατία». Αύριο μπορεί να είναι ο «κομμουνισμός» κ.λ.π. Η γνώμη των δημοσιογράφων εξαρτάται πάντοτε από τις ιστορικές περιστάσεις και τις πολιτικές εξουσίες. Η Εκκλησία όμως δεν εξαρτάται από αυτές. Και ας λέει ο Πρετεντέρης πως «Το θρησκευτικό δόγμα έχει υποστεί άπειρες μεταλλάξεις από τον 1ο αιώνα μ.Χ. και όποιος ισχυριστεί ότι τα πράγματα έχουν αφεθεί στην κατάσταση που τα άφησε ο Χριστός προτού ανεβεί στον σταυρό είναι μάλλον χειρότερος Φαρισαίος και από αυτούς που τον κυνήγησαν». Διότι είναι εύκολο να το λέει κανείς, αδύνατο να το αποδείξει, εκτός και αν μιλά για αιρετικούς. Ο Πρετεντέρης όμως «προνοητικός» ως πάντα, φρόντισε να εκτοξεύσει και αυτή την αναλήθεια ανάμεσα στις άλλες, ώστε το συμπέρασμα του αναγνώστη να έρχεται πιο «εύκολα»: «η Εκκλησία άλλαξε δόγμα και είναι αιρετική σε σχέση με τον Ιησού Χριστό. Λίγο αίρεση παραπάνω για να είναι "μοντέρνα" δεν βλάπτει δα σε τίποτα. Ίσα ίσα». Πλανάται όμως ο δημοσιογράφος. Και αυτός είναι που εκφέρει αιρετικό λόγο ως προς την του Χριστού Διδασκαλεία.

Γιατί όμως το δόγμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας δεν δύναται να αλλάξει εις το πέρας των αιώνων, ως διατείνεται ο Πρετεντέρης;

Το ζήτημα είναι πάρα πολύ απλό. Η αλλαγή στο δόγμα, η αλλαγή στο τι ορίζεται ως αμαρτία και τι όχι, και δηλαδή η αλλαγή σε τι ορίζεται αστοχία ενώπιον του Θεού ή όχι, δεν είναι μονόδρομος. Αλλαγή εις τον ορισμό της αμαρτίας, σημαίνει κατ’ επέκταση αλλαγή εις την Ουσία του Θεού. Μπορεί λ.χ. να αλλάξει κανείς τον ορισμό μιας παρανομίας, δίχως να αλλάξει ο νόμος; Ασφαλώς όχι. Το αυτό συμβαίνει και με την περίπτωση της αμαρτίας. Ο Χριστός δεν αλλάζει και δεν μεταβάλλεται. Αλλοίμονο! Προς Εβραίους, Κεφ. Ιγ΄ «8 Ἰησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας.»  Αυτή η Ευαγγελική απάντηση υπάρχει για την πένα του Πρετεντέρη από τον 1ο μ.Χ., δηλαδή εδώ και 2000 χρόνια. Όμως οι «διανοούμενοι» μελετούν μόνον «κόμικς». Το ευαγγέλιο ίσως δεν εμπίπτει στο ενδιαφέρον τους για την εύρεση απαντήσεων. Ειδάλλως ισχυριζόμενες δογματικές «άπειρες μεταλλάξεις» της δημοσιογραφικής διανόησης δεν θα υφίσταντο καν εις τις όποιες εφημερίδες.

Τα υπόλοιπα του Πρετεντέρη μένουν ασχολίαστα:

«Φυσικά, δεν είναι δουλειά του γράφοντος, ούτε κανενός άλλου, να λέει στην Ιεραρχία τι και πώς πρέπει να αλλάξει. Δικό τους θέμα. Όλοι μας όμως μπορούμε να κρίνουμε όχι αυτά που λένε οι ιεράρχες, αλλά εκείνα που κρύβονται κάτω από όσα λένε.

Αυτό που κρύβεται σήμερα -όπως και τότε με τις ταυτότητες - είναι η απαίτηση μιας μερίδας της Ιεραρχίας να συνδιοικεί και να συναποφασίζει μαζί με τη νόμιμη κυβέρνηση σε όποια θέματα η Εκκλησία εκτιμά ότι εμπίπτουν στα ενδιαφέροντα της. Και αυτό, φυσικά, καμία δημοκρατική πολιτεία δεν μπορεί να το ανεχθεί. Είναι προφανές ότι με την εκλογή του νέου Αρχιεπισκόπου η Εκκλησία γύρισε σελίδα. Μοιάζει όλο και λιγότερο με το ακροδεξιό σωματείο στο οποίο την είχε μετατρέψει ο προκάτοχός του. Πάνε οι «δεκάρικοι» από άμβωνος, πάνε οι κάμερες, πάει η ασταμάτητη φασαρία. Ο νέος Αρχιεπίσκοπος δίνει την αίσθηση ενός πνευματικού, συνετού και μετριοπαθούς ανθρώπου.

Αυτό δεν σημαίνει βεβαίως ότι ο «χριστοδουλισμός» εξέλιπε. Υπάρχουν ακόμη και κατάλοιπα και βαρίδια. Υπάρχουν αγκυλώσεις και νοσταλγίες. Υπάρχουν, κυρίως, ιεράρχες που καλόμαθαν και υποδύονται τον Χριστόδουλο χωρίς το ταλέντο και την πληθωρικότητα του εκλιπόντος. Γι’ αυτό, το έργο δεν τελειώνει. Έστω και αν το τέλος είναι προφανές.»

 

 

β) ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΟΥΚΑΣ

Ορισμένες θέσεις του καθηγητή φυσικής αγωγής:

«Πορνεία, Σεβαστοί Πατέρες, είναι η συνουσία μιας γυναίκας με διάφορους άνδρες για ν’ αποκτήσει χρήματα. Στην αρχή η πορνεία είχε θρησκευτικό χαρακτήρα. Νεαρές κοπέλες που έμεναν σε ναούς εκδίδονταν επί χρήμασι, προκειμένου να συγκεντρώνουν χρήματα για τις ανάγκες του ναού. Βέβαια όλα αυτά τα καταδίκασε αργότερα η Χριστιανική Θρησκεία. Στην αρχαιότητα είχαμε τις αυλητρίδες και τις εταίρες και η πορνεία ήταν επάγγελμα. Έχει, λοιπόν, καμιά σχέση με όλες τις παραπάνω η σημερινή γυναίκα, που για διάφορους προσωπικούς λόγους συζεί μ’ έναν φίλο της; Το τονίζω, με έναν, όχι με εκατό! Είναι πόρνη αυτή η γυναίκα; Μην τρελαθούμε, Άγιοι Πατέρες! Πάντως είναι ευκαιρία ν’ ανακαλέσετε αυτή τη σκληρή και απαράδεκτη ανακοίνωση, για να έχουν αξία και να είναι αληθινά αυτά που διακηρύσσετε κάθε Κυριακή από τους άμβωνες των εκκλησιών. Διαφορετικά θα απευθύνεσθε σε «ώτα μη ακουόντων».

Όταν κανείς ξεκινά από λάθους ορισμούς, ως προς τι είναι δηλαδή «πορνεία» για την εκκλησία, τότε καταλήγει σε λάθος συμπεράσματα. Προσοχή πρέπει να δοθεί εις την αντίληψη του γυμναστού πως η πορνεία αφορά «μόνο» την γυναίκα («Είναι πόρνη αυτή η γυναίκα;»). Δεν δύναται να εννοήσει πως αντίστοιχα και ο άνδρας που συζεί μαζί της διάγει πορνείες.  Ας κρατήσει όμως εδώ ο αναγνώστης δύο βαρύνοντα πράγματα στην μνήμη του για περεταίρω ανάλυση:

α) «Βέβαια όλα αυτά τα καταδίκασε αργότερα η Χριστιανική Θρησκεία», δηλαδή την αρχαία ελληνική ιεροδουλία ή την λεγόμενη «ιερή πορνεία».

β) «Διαφορετικά θα απευθύνεσθε σε «ώτα μη ακουόντων»»

Ας δει κανείς παρακάτω και τον τελευταίο επιλεγμένο επιστολογράφο.

 

γ) Δ.Κ.

«"Κύριε διευθυντά", Το ορθόδοξο ιερατείο προηγήθηκε και έκρινε ως «πορνεία» το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης, το καθολικό αποφάσισε προχθές πως είναι "αμαρτία". Η διαφορά είναι σαφής διότι η «αμαρτία» παραπέμπει στον κώδικα της θρησκείας, η «πορνεία» στον κοσμικό».

Όπως γίνεται φανερό η έλλειψη στοιχειώδους θεολογικής ενημερότητας οδηγεί και αυτόν τον επιστολογράφο σε άτοπα κατηγορήματα. Ακόμη μια φορά ο κοσμικός ορισμός της πορνείας ανακατεύεται με τον εκκλησιαστικό και τόνοι αναλήθειας χύνονται δια μέσω «έγκυρων» κατά τα άλλα εφημερίδων, εις το αναγνωστικό κοινό της Ελλάδας, συνεχίζοντας ακούσια και εκούσια την αποχριστιανοποίηση με λόγιες διαστρεβλώσεις. Ας είναι «καλά» ο διαφωτισμός και οι «πεφωτισμένοι» του διδάσκαλοι για όλη αυτή την κατάσταση.

 

 

Είναι ο χαρακτηρισμός «ΠΟΡΝΕΙΑ» προσβλητικός;

 

Ορισμένες νεοελληνικές αντιλήψεις, όπως αυτές εκφράζονται μέσα σε διάφορα φόρουμ συζητήσεων:

1)  «Αν η πορνεία αντιμετωπίζονταν όπως οι εταίρες παλιότερα, θα θεωρούταν «λειτούργημα» όπως οι νοσοκόμες» (βλ. Παράρτημα) (0)

2) «η πορνεία (εφόσον γίνεται εκούσια, από επιλογή) είναι λειτούργημα» (βλ. Παράρτημα)

Όμως γιατί πράγματι γενικά σήμερα η πορνεία στην Ελλάδα δεν θεωρείται ιερό λειτούργημα ή απλά λειτούργημα; Αυτό το πρόβλημα λύνει βιαστικά ο γυμναστής Γιάννης Δούκας στην επιστολή του προς την Εφημερίδα «Το Βήμα»: «Βέβαια όλα αυτά τα καταδίκασε αργότερα η Χριστιανική Θρησκεία»...

Εδώ ουσιαστικά έγκειται και η βασική και βαθύτερη υποκρισία των φίλων της «πορνείας». Από την μια δεν δέχονται τις Ορθόδοξες διδασκαλίες· είναι διδασκαλίες που απευθύνονται σε «ώτα μη ακουόντων». Και ποιος ο λόγος; μα φυσικά διότι η περί πορνείας δήλωση της Ορθοδόξου Εκκλησίας  είναι μια «σκληρή και απαράδεκτη ανακοίνωση» την οποία ο Έλληνας ή η Ελληνίδα δεν θέλει να δεχθεί. Το θεωρεί «προσβολή» ότι δύνανται να εκτελεί πορνείες. Ο Έλληνας και η Ελληνίδα θέλει να νιώθει «Άγιος» και «Αγία».  Κι όμως!

 

Δεξιά: Η Αγία Πόρνη της καρδιάς μου. (Πηγή: http://www.perizitito.gr/images/T/b68739.jpg)

 

Αν ο Χριστιανισμός δεν υπήρχε ποτέ και παρέμενε η Ελλάδα εις τον παγανισμό, τότε η περί «πορνείας» ανακοίνωση ίσως να ήταν και εγκώμιο, εφόσον η πορνεία ήταν «λειτούργημα» που είχε σχέση με την «ιερότητα». Θα ήταν ακατανόητη μια τέτοια «προσβολή» με παγανιστικά ήθη για τον μέσο Έλληνα. Προσοχή πρέπει να δοθεί δε στο ότι μεσημεριανές τηλεοπτικές εκπομπές, εις τις οποίες λαμβάνουν μέρος ψυχολόγοι και τηλεπαρουσιάστριες, αναγνωρίζουν δια του στόματος των τελευταίων την πορνεία ως «ιερό επάγγελμα», ως έχει πέσει εις την αντίληψη του γράφοντος, κάθε φορά που το επάγγελμα δηλώνεται ως εκείνο το οποίο εξασκεί ο προσκεκλημένος της «άλλης άκρης» της τηλεφωνικής γραμμής.

Το να εκλαμβάνει λοιπόν ένας Έλληνας ή μια Ελληνίδα σήμερα την «πορνεία» ως ταυτόσημη της μιαρότητας που άγει εις την προσβολή, κάτι το οποίο το διδάχθηκε από τον Χριστιανισμό, ενώ δεν δέχεται το Χριστιανικό δόγμα, είναι πράγματι τις περισσότερες φορές και αχαριστία και υποκρισία. Διότι:

α) Στην περίπτωση του άθεου, αντιστοιχεί με το παράδειγμα εκείνου του ανθρώπου που ενώ υποστηρίζει ότι δεν αναγνωρίζει και δεν καταλαβαίνει τα γερμανικά (1), εντούτοις εκλαμβάνει το ηχητικό άκουσμα «νε» ως τη γερμανική λέξη «Ne» (2) που σημαίνει «Όχι» (3), αντί του αντίστοιχου ακούσματος ελληνικής που σημαίνει αντιθέτως «Ναι» (4). Ενώ ο άθεος παριστάνει τον Έλληνα που δεν ομιλά τα Γερμανικά (5), δείχνει αντίθετα ότι τα ομιλεί και επιθυμεί να τα αντιλαμβάνεται περίφημα (6), θεωρώντας το άκουσμα «νε» ως «Ne» αντί «Ναι». Και γιατί όλα αυτά; Μα ασφαλώς για να αξιώσει κατηγορίες προς την Χριστιανική θεολογία. Είναι δυνατόν λ.χ. ένας άνθρωπος να προσβάλλεται σαν τον αποκαλούν «αράπη», αν ο ίδιος δεν είναι ρατσιστής, αν δεν μισεί τους έγχρωμους και αν δεν αντιλαμβάνεται την λέξη «αράπης» ως την αντιλαμβάνεται και ο εκτοξεύων τον χαρακτηρισμό προσπαθώντας να τον προσβάλει; Ασφαλώς όχι. Κι όμως ο άθεος υποστηρίζει πως δεν είναι ρατσιστής, ενώ προσβάλλεται αν τον αποκαλέσουν «αράπη». Κλασσικό παράδειγμα δηλαδή αθεϊστικής «λογικής».

β) Στην περίπτωση του «χριστιανού κατ’ επίφαση», που ο διαφωτισμός του «άλλαξε τα φώτα», αντιστοιχεί με το παράδειγμα εκείνου του ανθρώπου που ενώ μιλά τα γερμανικά (7), εντούτοις το άκουσμα «νε» της γερμανικής λέξης «Ne» (8), που σημαίνει «Όχι» (9), επιθυμεί να έχει σε αυτήν την γλώσσα την σημασία του «Ναι» (10), όπως έχει στην ελληνική.

 

Δεξιά: Ο Chaumette, Pierre-Gaspard, διαφωτιστής ο οποίος προώθησε την αντιχριστιανική λατρεία της «θεάς λογικής», η οποία στην ουσία ήταν μια (παράλογη πάντα) πόρνη, η οποία τοποθετήθηκε πάνω στην Αγία Τράπεζα της Παναγίας των Ξένων γυμνή και της αποδόθηκε θεία λατρεία. Προς τι λοιπόν η «προσβολή» για τους διαποτισμένους από διαφωτισμό «διανοούμενους» από την περί «πορνείας» δήλωσης της Εκκλησίας; Όταν οι πόρνες λαμβάνουν αμέριστη λατρεία, προς τί η μη αποδοχή της πορνείας, θεωρουμένης τάχατες ως προσβολής; Προς τι η υποκριτική ηθικιστή περιχαράκωση του σεξ σε πορνεία ή μη, σε «καλό» και «κακό», όταν κανείς θεός δεν έχει δώσει βάρος σε μια κάποια ηθική στάση από ότι σε κάποια άλλη; Δεν είναι όλα αυθαίρετα και σχετικά; (Πηγή Φώτο: http://www.britannica.com/eb/art/print?id=9361&articleTypeId=0)

 

γ) Και ο παγανιστής; ακόμη δεν έχει πέσει στην αντίληψη του γράφοντος κάποιο τέτοιο παράδειγμα. Στην ουσία ο παγανιστής «δεν έχει δικαίωμα» να παραπονείται για τον χαρακτηρισμό ως «πορνείας» οιουδήποτε «συμφώνου συμβίωσης», εφόσον για τον παγανιστή η πορνεία είναι «ιερή» και άρα εγκώμιο για το δόγμα του. Οιαδήποτε δήλωση παγανιστή περί «προσβολής», εμπίπτει βαρέως εις την εξεταζόμενη περίπτωση α), συν του ότι θρησκευτικώς ομιλουμένως αποτελεί ένδειξη υποκριτικής πίστης και αιρετικής διαθέσεως για την «πίστη» του. Ο παγανιστής πρέπει κάθε ήχο «νε» να τον εκλαμβάνει πάντα ως «Ναι», ουδέποτε ως «Ne», ειδάλλως κάποιο νεοπαγανιστικό-εθνικιστικό «λάκκο έχει η φάβα».

 

 

Λίγα λόγια για την «πόρνη» (και τους «πόρνους»)

 

Ο ελληνικός λαός, αλλά και ο παγκόσμιος, γενικά δέχεται μονομερώς για μια γυναίκα που έχει πολλούς ερωτικούς συντρόφους ότι είναι «πόρνη», όχι ότι «πορνεύει», αν και δεν είναι επαγγελματίας (11). Εντούτοις σε ζητήματα πίστεως ανακοινωμένα από την Δ.Ι.Σ., ο ελληνικός λαός της «διανόησης», δεν δέχεται τον όρο «πορνεία» ως κατέχων γενικότερα και διαφορετικά νοήματα, αλλά τον περιχαρακώνει φασιστικά και αποκλειστικά εις το επάγγελμα, παίζοντας παράξενα παιχνίδια με το αναγνωστικό κοινό· στη δε περίπτωση του Πρετεντέρη πέφτει και σε άτοπους χαρακτηρισμούς ή παραλογισμούς: «πόρνοι» εκατομμύρια Έλληνες και Ελληνίδες, εννοώντας τους επαγγελματίες, σύμφωνα με την γενικότερη άποψή του.

 Όλοι εκείνοι που δεν νιώθουν Χριστιανοί θα μπορούσαν κάλλιστα να κάνουν ότι προτρέπει ο Πορφύριος στο κατά Χριστιανών [IV, 10] για να μην προσβάλλονται:  «Ακριβώς, λοιπόν, όποιος δεν χρειάζεται γιατριά γυρνά την πλάτη του στα κηρύγματα που απευθύνονται στους πιστούς· και όσο περισσότερο τους γυρνά την πλάτη τόσο πιο δίκαιος θα είναι και υγιής και διόλου παραστρατημένος». Θέλουν όμως και επιμένουν να προσβάλλονται. Διότι το λαϊκό παράδειγμα για την γυναίκα με τους πολλούς συντρόφους αυτό δείχνει, τουλάχιστον για την «κοινή γνώμη». Δείχνει δηλαδή, ότι τουλάχιστον ο ελληνικός λαός, αν και δια μέσω διανοουμένων, δεν δέχεται χαρακτηρισμούς ως εκείνους περί «πορνείας», απαρνούμενος τις χριστιανικές επιταγές, αντιθέτως ευκόλως χαρακτηρίζει ως «πόρνη» μια γυναίκα με πολλούς συντρόφους, γινόμενος ο ίδιος «κοσμική εκκλησία» ως προς τα συμπραχθέντα τρίτων, αν και η τελευταία δεν εξασκεί το επάγγελμα αυτό. Πολλοί δε θα πρέπει εις τις «κρεβατοκάμαρές» τους να χρησιμοποιούν ευθέως τέτοιους όρους σαν ερωτοτροπούν, αν κρίνει κανείς από τις χυδαιότητες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο σε φόρουμ συζητήσεων, και διόλου δεν φαίνονται να «προσβάλλονται» ο ένας από τον άλλον ή από την «σχέση» τους. Η «ευαισθησία» έρχεται δηλαδή μόνο σε ζητήματα χριστιανικής πίστεως, υποκριτικά και υπόγεια από όλους τους «διανοούμενους» και τους «τηλεπαραθυράκηδες».

 

Αριστερά: Η θεά Αφροδίτη Καλλίπυγος, στα ιερά της οποίας στην αρχαία Ελλάδα εξασκείτο η «ιερά πορνεία». Εκατομμύρια Ελληνίδες έχουν βαπτισθεί εις το όνομα της Αγίας Αφροδίτης, αν και οι περισσότερες γυναίκες στην σημερινή εποχή θεωρούν πως το όνομα αυτό ανταποκρίνεται περισσότερο εις την αρχαία θεά του «έρωτα». Και όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, κανείς δεν φαίνεται να προσβάλλεται κατέχων το όνομα μιας θεάς εις την οποία η πορνεία ήτο «θεσπέσια» προσφορά· τουναντίον το «διανοουμενίστικο» κώλυμα βρίσκει πρόσφορο έδαφος για να φυτρώσει υποκριτικά και διφορούμενα στον όρο περί «πορνείας» που εκτόξευσε διδακτικά η Ορθόδοξος Εκκλησία εις τον ελλαδικό χώρο. (Πηγή Φώτο: http://hecatedemetersdatter.blogspot.com/2006/12/saturday-goddess-blogging_30.html)

Μέσο: Σημερινή πορνοστάρ που φέρει το όνομα της «Κυθηρείας» Αφροδίτης, μια ευθέα συσχέτιση αλλοδαπής με την αρχαία θεά της πορνείας. (Πηγή Φώτο: http://en.wikipedia.org/)

Δεξιά: Η Αγία Αφροδίτη προϋποθέτει τήρηση των εντολών του Χριστιανικού Θεού και κατ’ επέκταση χρήση του Χριστιανικού γάμου και ενώσεως με την ευλογία του Πρώτου και του Τελευταίου (Α-Ω), του Ιησού Χριστού. Ειδάλλως μια οιαδήποτε «συμβίωση» είναι «νομικά» για την Εκκλησία και για τον Θεό παράνομη, ήτις μια σχέση πορνείας, μιας σχέση εκτός θεώσεως, μιας σχέση που αν και δεν «αρνείται» ευθέως τον Θεό, στην ουσία δεν Τον προσκαλεί στον γάμο (βλ. σύμφωνο συμβίωσης), άρα Τον αρνείται πλαγίως ή εμμέσως. Πολλοί λένε πως κάτι τέτοιο είναι ρατσισμός. Όμως όταν δεν προσκαλεί κανείς τον Έναν και Μοναδικό Θεό στον γάμο του, τότε αυτός γίνεται ρατσιστής εξ αρχής, είτε θέλει να το πιστεύει είτε όχι, πως υπάρχει δηλαδή πράγματι Αυτός ο Ένας.  (Πηγή: http://www.freemonks.gr/html/Agiografies.A.htm)

 

 

Το να είναι μια γυναίκα «ΣΚΥΛΑ» (Bitch) ή κάτι χειρότερο από ΠΟΡΝΗ (12)

 

Στην ανατολή ο όρος «πορνεία» είχε στην αρχαιότητα και την χροιά της ιερότητας, την οποία ουδέποτε προσέλαβε στα 2000 χρόνια Ορθόδοξου χριστιανισμού ή στα περισσότερα ακόμη της παράδοσης της Π. Δ. Δεν αποκλείεται όμως να μεταβληθεί ξανά προς το θετικότερο, αν κρίνει κανείς τόσο από τις προσπάθειες των διαφωτιστών (13) που επαινούν τις πορνικές στάσεις ζωής με το επιχείρημα της «ελεύθερης διαχείρισης του ανθρώπινου σώματος», αφού και η πόρνη «ελεύθερα» χρησιμοποιεί το σώμα της (αν μπορεί να παραβλέψει κανείς όλες εκείνες τις πλείστες περιπτώσεις εξαναγκασμού), όσο και από το αυξανόμενο εμπόριο ειδών πορνό στην σημερινή Ευρώπη.

Στην Δύση ανάλογα ο όρος «Bitch» (σκύλα), που είχε κάποτε αρνητική σημασία για την γυναίκα χειρότερο και από εκείνον της πόρνης (βλ. σημ. 12), σήμερα  εξωραΐζεται (14) και δεν παύει ποτέ να συνδέεται με σεξουαλικές στάσεις ζωής και συμπεριφοράς (15). Οίκοι μόδας στην Ελλάδα πωλούν από το διαδίκτυο μπλουζάκια με τον όρο αυτόν («bitch») αναγραφόμενο στην επιφάνειά τους. Κανενός όμως «το αυτί δεν ιδρώνει». Οι κοινωνίες βρίσκονται σε μεταβατικό στάδιο, τουλάχιστον στην δύση. Υπάρχει πλήρης αντιστροφή αξιών και ηθών. Ήδη στην Ελλάδα έχουν εισρεύσει από την Δύση  ένα σωρό αντιχριστιανικές αξίες και θα ακολουθήσουν και άλλες. Η αμαρτία γίνεται έπαινος και η κατηγορία της αμαρτίας βδέλυγμα. Μέσα σε αυτό το γενικότερο πλαίσιο καταγράφεται και η αποδοκιμασία του όρου «πορνεία» μέσα από τις των διαφωτιστών φυλλάδες. Όταν δεν ξέρει κανείς ποια είναι η αμαρτία, τότε νιώθει αναμάρτητος. Σαν δεν ξέρει ότι κάνει λάθος, προσβάλλεται σαν του το δείχνει ο άλλος. Σαν γίνεται υπερήφανος, ακούει μόνο τον εαυτό του. Και σαν ακούει μόνο τον εαυτό του δεν προστρέχει στον Σωτήρα. Φτιάχνει δικούς του νόμους, κατηγορεί και τον Θεό και την Εκκλησία για εκείνους τους δικούς Του. Μόνος του αποκόπτεται από την Θεία Χάρη και το βαπτίζει αυτό «προοδευτικότητα». Όμως το τι σημαίνει πρόοδος, είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.

 

Αριστερά: Άρωμα «Bitch» (Πηγή: http://www.houseofgosh.com/bitch%20line.JPG)

Μέσο Αριστερά: «Λες πως είμαι σκύλα, σαν να είναι κάτι το κακό». (Πηγή Φώτο: http://i2.photobucket.com/albums/y7/catastrophecait/miscellaneous/MISC_BitchBadThing.jpg)

Μέσο: «Λες πως είμαι σκύλα, σαν να είναι κάτι το κακό» (Πηγή Φώτο: http://i141.photobucket.com/albums/r46/milimetrica/bitch.jpg)

Μέσο Δεξιά: Περικάρπιο για γυναίκες και ομοφυλόφιλους με το λογότυπο «Sexy Bitch» (Πηγή Φώτο: http://jennesplace.com/Documents/Braided%20Sexy%20Bitch%20Vest%20Extender.jpg)

Δεξιά: Μπρελόκ για γυναίκες και ομοφυλόφιλους με το λογότυπο «Bitch» (Πηγή Φώτο: http://www.metalshop.cz/images/privesek_mbm_bitch1_p.JPG)

 

 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

 

Τα λόγια του Ι. Πρετεντέρη: «Έτσι συμβαίνει πάντα. Στις δύσκολες στιγμές ο κάθε λαός βγάζει στην επιφάνεια τον πραγματικό του χαρακτήρα. Στον Έλληνα συνυπάρχουν η γενναιοδωρία και η κουτοπονηριά, το συναίσθημα και η υστερία, η πρωτοβουλία και η ξερολίαση.» (16) . Ποιος αμφιβάλλει;

 

 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

 

«Αν η πορνεία αντιμετωπίζονταν όπως οι εταίρες παλιότερα, αν θεωρούταν «λειτούργημα» όπως οι νοσοκόμες» (Πηγή: Don't you need somebody to love, από Πράσινος 12:34μμ, Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2004, http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=177937)

 

«η πορνεία (εφόσον γίνεται εκούσια, από επιλογή) είναι λειτούργημα» (Πηγή: Τετάρτη, Οκτώβριος 31, 2007 11:26:00 μμ, cyrusgeo είπε... , Καλημέρα και καλό μήνα http://diadromh.blogspot.com/2007/10/blog-post_30.html)
 

Σημειώσεις

00. Ο εταιρισμός δεν ήτο πάντα εις την αρχαία Ελλάδα αποδεκτός, ως ίσως ήταν η ιερά πορνεία: «Ο Απολλόδωρος απευθύνεται εν πολλοίς στο συναίσθημα για να αποδείξει ότι η Νεαίρα είναι ξένη και ζει παράνομα με τον Στέφανο ως σύζυγό της. Αναφερόμενος λεπτομερώς στο παρελθόν της ως εταίρας προκαλεί την αγανάκτηση και την οργή των δικαστών για την συμπεριφορά του ζευγαριού, καθώς επίσης και τον φόβο ότι η αθώωσή της θα έχει καταστροφικές συνέπειες για την αθηναϊκή κοινωνία: "Ας θεωρήσει, λοιπόν, καθένας από εσάς πως ψηφίζει, άλλος για το συμφέρον της γυναίκας του, άλλος για της κόρης του, άλλος για της μητέρας του, άλλος για την πόλη και τους νόμους της και τη θρησκεία της, ώστε να μη θεωρηθεί πως αυτές οι γυναίκες χαίρουν της ίδιας εκτιμήσεως με αυτήν την πόρνη και πως γυναίκες που ανατράφηκαν με μεγάλη σύνεση και φροντίδα από τους συγγενείς τους και παντρεύτηκαν σύμφωνα με τους νόμους είναι ίσες και όμοιες με μια που με πολλούς και αισχρούς τρόπους πήγαινε πολλές φορές κάθε μέρα με πολλούς άνδρας, καταπώς ήθελε ο καθένας τους"». (Απολλόδωρος, Κατά Νεαιράς 114) (Πηγή: Michael Edwards, Οι Αττικοί Ρήτορες, Μετάφραση: Δ.Γ. Σπαθάρας, Επιμέλεια: Μαρία Κυρτζάκη, Ινστιτούτο του Βιβλίου - Α. Καρδαμίτσα, Αθήνα 2002, σελ. 94)

01. Δεν δέχεται την Χριστιανική Πίστη.

02. Πορνεία εις τον Χριστιανισμό.

03. Κάτι το κακό.

04. Λειτούργημα.

05. Δεν νιώθει σε τίποτα Χριστιανός.

06. Ερμηνεύει την πραγματικότητα βάση της Χριστιανικής διαπαιδαγώγησης

07. Προσπαθεί να είναι Χριστιανός κατά δύναμη.

08. Πορνεία εις τον Χριστιανισμό.

09. Κάτι το αμαρτωλό.

10. Πόρνος ή πόρνη στο επάγγελμα ή λειτούργημα.

11. Αντίθετα ο άνδρας με τις πολλές ερωμένες είναι «μάτσο» και όχι «πόρνος» και αυτός.

12. «BITCH. A she dog, or doggess; the most offensive appellation that can be given to an English woman, even more provoking than that of whore.» (Dictionary of the Vulgar Tongue, 1811) [Μτφρ: ΣΚΥΛΑ. Ένας θηλυκός σκύλος: ο πιο προσβλητικός χαρακτηρισμός που μπορεί να δοθεί σε μια Αγγλίδα, ακόμη πιο προκλητικός και από τον χαρακτηρισμό της ως πόρνης.] (Πηγή: http://www.etymonline.com/index.php?term=bitch)

13. «Αφήστε με να ολοκληρώσω,... της νεωτερικότητας να διαχειρίζεται το σώμα του όπως θέλει;» (Πηγή: Χρήστος Πατσός, Κοινωνιολόγος - Μέλος Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων & Κασσάνδρα Τσαροπούλου, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας,  Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή «Οι Πύλες του Ανεξήγητου», θέμα «Ο χορός των δαιμόνων και οι εξορκισμοί», Σάββατο 05/11/2005), πρβλ. σελίδα Ακατάλληλη δια Ανηλίκους.

14. Sometime during the late 1990s or early 2000s, the term "bitch" became more and more accepted and less offensive, and is now very rarely censored on television broadcasts or otherwise [Μτφρ: Μερικές φορές στο τέλος της δεκαετίας του 90 και στις αρχές τις δεκαετίας του 2000, ο όρος «σκύλα», έγινε όλο και περισσότερο αποδεκτός και λιγότερο προσβλητικός, και τώρα είναι πολύ σπάνια λογοκριμένος εις την τηλεόραση ή αλλού]. (Πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/Bitch)

15. In professional circles, the noun bitch is sometimes used to refer to intelligent and ambitious women with a high level of sex-appeal who use those qualities to achieve their goals. [Μτφρ: Στους επαγγελματικούς κύκλους, το ουσιαστικό «σκύλα» μερικές φορές αναφέρεται σε μια έξυπνη και φιλόδοξη γυναίκα υψηλής σεξουαλικής εμφάνισης που χρησιμοποιεί αυτά τα χαρίσματα για να επιτύχει τους σκοπούς της] (Πηγή:  http://en.wiktionary.org/wiki/Bitch)

16. Ιωάννης Κ. Πρετεντέρης, «Εμπιστευτικά. Εκδήλωση Ενδιαφέροντος», Εφημερίδα Το Βήμα, Τρίτη 18 Ιουνίου 2008, σελ. Α39

 

Ο ΜΩΥΣΗΣ & ΟΙ ΙΣΡΑΗΛΙΤΕΣ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ

(Κάτά:  Μπένι Σάνον, καθ. Γνωστικής Ψυχολογίας, Ισραήλ, Ιστ. Θεμ. τεύχος  74, σελ. 9)

ΜΙΑ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΠΑ ΤΙΣ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ

«Υπό την επήρεια παραισθησιογόνων ουσιών δέχθηκε ο Μωυσής τις Δέκα Εντολές», υποστηρίζει ο Ισραηλινός καθηγητής Γνωστικής Ψυχολογίας Μπένι Σάνον. Σύμφωνα με τον ισχυρισμό του, κατά τη βιβλική περίοδο χρησιμοποιούντο στις θρησκευτικές τελετές των Ισραηλιτών παραισθησιογόνες ουσίες. Για να υπογραμμίσει ακόμη περισσότερο τη θέση του, ο Σάνον αναφέρει στην επιστημονική επιθεώρηση «Time and Mind» πως στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχουν αρκετές αναφορές για παρασκευάσματα από φλοιό ακακίας. Έτσι, αποδίδει τις λάμψεις που έβλεπαν οι Ισραηλίτες σε φαντασιώσεις και παραλήρημα μέθης. Μάλιστα, τονίζει ότι και ο ίδιος είχε μια προσωπική εμπειρία θρησκευτικής φύσης υπό την επήρεια ψυχοτρόπων φυτικών ουσιών, όταν επισκέφθηκε τον Αμαζόνιο στη Βραζιλία το 1991: «Είχα κι εγώ οράματα, όταν επισκέφθηκα τον Αμαζόνιο και δοκίμασα αγιαχουάσκα» (ποτό της περιοχής του Αμαζονίου με ψυχεδελικές ιδιότητες). Στη χρήση ναρκωτικών ουσιών αποδίδει και τις εμπειρίες ανθρώπων που «βλέπουν» ήχους. Έτσι και ο Μωυσής θα πρέπει να ήταν υπό την επήρεια παραισθησιογόνων ουσιών, όταν είδε τη φλεγόμενη και μη καιόμενη βάτο. «Δεν επιστρέφουν όμως όλοι όσοι βρίσκονται υπό την επήρεια ναρκωτικών με την Τορά», συνεχίζει ο Σάνον. «Για να το καταφέρεις αυτό θα πρέπει να είσαι ο Μωυσής». (Πηγή: Αθηνά Ντούλια, Ιστορικές Ειδήσεις, Περιοδικό Ιστορικά Θέματα, τεύχος 74, σελ. 9)

 

Μυθοπλάστης: Μπένι Σάνον

Απάντηση: «Σφοδρή αντίδραση προκάλεσαν αυτές οι δηλώσεις του Ισραηλινού καθηγητή, καθώς τα διόλου κολακευτικά του σχόλια για τον Μωυσή εξόργισαν τόσο τους αναγνώστες της ισραηλινής εφημερίδας «Haaretz» όσο και ραβίνους και ανθρώπους του πνεύματος. Συγκεκριμένα, ο ραβίνος Γιουβάλ Σέρλοου απαντώντας στον ισχυρισμό του Σάνον αναφέρει μεταξύ άλλων: «Δεν πρέπει να φοβόμαστε για την τύχη του βιβλικού Μωυσή, αλλά για την τύχη της επιστήμης...

Εκείνος που είναι ικανός να φέρει την Τορά, όπως ο Μωυσής, δεν χρειάζεται φυτά όπως αυτά που πήρε ο καθηγητής». Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι δηλώσεις του Δρα Λ. Μπερνάρντ από τις ΗΠΑ, ο οποίος τονίζει: «Οι Δέκα Εντολές δεν αντιπροσωπεύουν περίεργη σκέψη ή κατάσταση σύγχυσης (χαρακτηριστικό της επίδρασης των ψυχοτρόπων ουσιών), αλλά λογικές και θεμελιώδεις απόψεις για μια ηθική ζωή». Ο Μπερνάρντ καταλήγει λέγοντας: «Ο τίτλος του δημοσιεύματος θα έπρεπε να είναι «τρελός καθηγητής από το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο παίρνει ναρκωτικά». (1)

Και πράγματι, ο ίδιος ο καθηγητής είναι εκείνος που υποστηρίζει ότι «Είχα κι εγώ οράματα, όταν επισκέφθηκα τον Αμαζόνιο και δοκίμασα αγιαχουάσκα», δηλαδή μια ψυχοτρόπα ή με άλλα λόγια ναρκωτική ουσία. Εκεί φτάνει το θράσος του ψυχολόγου. Να είναι ο ίδιος χρήστης ναρκωτικών ουσιών και να αποκαλεί τους άλλους ναρκομανείς. Να μελετά ανόμοια αποτελέσματα (2), μεταξύ ανόμοιων ανθρώπων (3) και μετά αυτά τα πρώτα να τα εκτοξεύει εις το υποτιθέμενο κοινό αίτιο (4).

Στους άθεους διαφεύγουν ορισμένα, ίσως πάρα πολλά πράγματα πράγματα. Ο Θεός του Μωυσή δεν ήταν μια καιγόμενη και μη φλεγόμενη βάτος της μιας και αποκλειστικής φοράς «θεοφανείας». Αυτή η βάτος μετά από χιλιάδες χρόνια «έδωσε» την Παναγία, τον Χριστό και τους Αγίους. Και χιλιάδες χρόνια αργότερα συνεχίζει να δίνει τον Χριστό Ολοζώντανο (5) σε πάρα πολλούς ανθρώπους άνευ ουδεμίας χρήσης ναρκωτικών, αφού η χρήση ναρκωτικών, ακόμη και τσιγάρων στιγματίζεται ως αμαρτία και εξοβελίζεται.

Αξίζει εδώ να θυμηθεί κανείς τον «απομυθοποιητή - σκεπτικιστή» κόλακα των νεοπαγανιστών της Ελλάδος, Μιχάλη Καλόπουλο, ο οποίος ισχυρίζονταν αντίθετα από τον Ισραηλινό ψυχολόγο  (6) πως ο Μωυσής είχε κατασκευάσει μια φλεγόμενη βάτο, την οποία και παρουσίασε υποτίθεται στους Ισραηλίτες, άλλο που εκείνοι τελικά δεν την είδαν ποτέ τους.

 

Δεξιά: Ο Τσάρλτον Ηστον ως Μωυσής σε ταινία του 1956. (Πηγή: Περιοδικό Ιστορικά Θέματα, τεύχος 74, σελ. 9)

Μέσο & Δεξιά: Η «φλεγόμενη και καιγόμενη βάτος» του Μ. Καλόπουλου. Δεξιά ο ίδιος στο αριστερό μέρος της εικόνας. (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Antenna1, εκπομπή στούντιο με θέμα: ποια είναι τα τρυκ του Γκέλλερ, 28/11/2004)

 

Όπως και να ’ χουν τα πράγματα «σκεπτικιστές» και «ψυχολόγοι» όταν είναι άθεοι συμφωνούν. «Ο Θεός δεν υπάρχει» γι’ αυτούς (ου μη γένοιτο). Προς τούτο εφευρίσκουν μηχανισμούς απάτης για να ερμηνεύσουν τα ανερμήνευτα. Στην ουσία αν ήταν τίμιοι, δηλαδή μη γνωρίζοντας αν υπάρχει ο Θεός ή όχι, όφειλαν να μην αποδώσουν ουδεμία σαφή απάντηση για τα γεγονότα τα οποία έζησε ο Μωυσής. Το «a priori» όμως αναπόδεικτο συμπέρασμα τους, πως ο Θεός της Βίβλου δεν υπάρχει, τους οδηγεί αναγκαστικά εις την εφεύρεση αθεϊστικών «λύσεων». Εφόσον μέσα στο μυαλό τους δεν υπάρχει Θεός, «αναγκαστικά» πρέπει να ερμηνεύσουν τη Θεοφάνεια (βάτος) μ’ άλλους τρόπους. Ένας τρόπος είναι εκείνος του Μ. Καλόπουλου, που υποστηρίζει την κατασκευή της, και η άλλη η του Ισραηλινού που υποστηρίζει την λήψη ναρκωτικών. Αυτό  είναι λοιπόν το βαθύτερο κατόρθωμα της αθεΐας. Πλασάρεται ως λογική ενώ είναι πίστη. Παριστά την εξυπνότερη έναντι της «παράλογης θρησκείας», ενώ δεν έχει τίποτα ανά χείρας. Ξεκινά από  παραδοχές «a priori» τις οποίες οφείλει στην ουσία ν’ αποδείξει και καταλήγει επαγωγικά ή απαγωγικά σε πλάνες.

 

Σημειώσεις

1. Αθηνά Ντούλια, Ιστορικές Ειδήσεις, Περιοδικό Ιστορικά Θέματα, τεύχος 74, σελ. 9

2. Ανόητα (άνευ νοήματος) οράματα ο ψυχολόγος, λογικούς ηθικούς κανόνες ο Μωυσής.

3. Άπιστος Ψυχολόγος και Πιστός Μωυσής.

4. Ναρκωτικά για τον ψυχολόγο και Θεός για τον Μωϋσή, αλλά για τον ψυχολόγο και τα δύο αίτια είναι τα «ναρκωτικά».

5. Κατά Ιωάννη Ιδ΄ 21, «21 ὁ ἔχων τὰς ἐντολάς μου καὶ τηρῶν αὐτὰς, ἐκεῖνός ἐστιν ὁ ἀγαπῶν με· ὁ δὲ ἀγαπῶν με ἀγαπηθήσεται ὑπὸ τοῦ πατρός μου, καὶ ἐγὼ ἀγαπήσω αὐτὸν καὶ ἐμφανίσω αὐτῷ ἐμαυτόν.»

6. «Έτσι και ο Μωυσής θα πρέπει να ήταν υπό την επήρεια παραισθησιογόνων ουσιών, όταν είδε τη φλεγόμενη και μη καιόμενη βάτο». (Πηγή: Ιστ. Θέμ., ό.π.)

 

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΥΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

(Κατά: Π.Μ. Κιτρομηλίδη, Νεοελληνικός Διαφωτισμός, οι πολιτικές και κοινωνικές ιδέες, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Μετάφραση Στέλλα Νικολούδη, Αθήνα 1966, σσ. 276 - 281)

(Κατά: Παναγιώτη Μαρίνη, Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 146, ένθετο «Απάντησις εις τον κείμενον του κ. Μπακούρου: "Η Αγωνία της νεοελληνικής αυτοσυνειδησίας και το άγος της προγονοπληξίας"», σσ. 8-9)

 

 

«Ας μην "πυροβολούμε" λοιπόν τους Διαφωτιστάς...

Η αντιδυτική ρητορική δεν αποτελεί βεβαίως κάτι το καινοφανές: ήδη κατά την εποχή του Διαφωτισμού η αντίδρασης της Εκκλησίας ήτο να καταγγέλει την "ολεθρίαν" επίδραση των "δυτικών" (εις την πραγματικότητα ελληνικών) ιδεών της ελευθερίας, εξαιτίας των οποίων εκινδύνευε η υποταγή των Ελλήνων εις την "κραταιάν" βασιλείαν των Οθωμανών". Γράφει η Πατρική Διδασκαλία του 1821 (υπογραφομένη από του πατριάρχου Ιεροσολύμων, Ανθίμου):

"Ἀπατηλαὶ εἶναι, ἀδελφοὶ χριστιανοί, αἱ διδασκαλίαι τῶν νέων αὐτῶν ἐλευθέρων. Καὶ προσέχετε: Φυλάξατε στερεάν τὴν πατροπαράδοτόν σας πίστιν, καὶ ὡς ὀπαδοὶ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀπαρασάλευτον τὴν ὑποταγὴν εἰς τὴν πολιτικὴν διοίκησιν, ὁποὺ σᾶς χαρίζει ὅσα ἀναγκαῖα μόνον εἰς τὴν παροῦσαν ζωήν, καὶ τὸ τιμιώτερον ἀπὸ ὅλα, ὁποὺ δὲν προξενεῖ κανένα ἐμπόδιον ἢ βλάβην εἰς τὴν ψυχικήν σας σωτηρίαν."

Εάν ζητείτε παράδειγμα "πρωτοφανούς ιστορικής εθελοδουλείας, ιδού! Ποιος είχε όμως το θάρρος να απαντήσει εις αυτό το άθλιον κήρυγμα εθελοδουλείας; Ο Αδαμάντιος Κοραής δια της "Αδελφικής Διδασκαλίας"...» (Πηγή: Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 146, ένθετο «Απάντησις εις τον κείμενον του κ. Μπακούρου: "Η Αγωνία της νεοελληνικής αυτοσυνειδησίας και το άγος της προγονοπληξίας"», σσ. 8-9)

 

«Οι απόψεις αυτές διατυπώνονται στο περιφημότερο από τα αντεπαναστατικά κείμενα που εκδόθηκαν κατά τη δεκαετία του 1790, το φυλλάδιο Διδασκαλία Πατρική, που αποδίδεται στον Πατριάρχη των Ιεροσολύμων Άνθιμο Στ΄ και τυπώθηκε το 1798 στο ανασυγκροτημένο πατριαρχικό τυπογραφείο στην Κωνσταντινούπολη. Το Πατριαρχείο δεν είχε τυπογραφικό πιεστήριο από την εποχή της πατριαρχίας τού Κύριλλου Λούκαρη, στις αρχές του δέκατου εβδόμου αιώνα.  Το γεγονός ότι μπόρεσε να επανασυγκροτηθεί, εκείνη ακριβώς την εποχή και με την έγκριση των οθωμανικών αρχών, τυπογραφείο υπό τον άμεσο έλεγχο του Πατριαρχείου ήταν ενδεικτικό της πιεστικής ανάγκης πού ένιωθαν τόσο η Εκκλησία όσο και η Πύλη να καταπολεμήσουν τα ρεύματα των νέων ιδεών, που διαδίδονταν μέσω των εκδόσεων των τυπογραφείων της διασποράς και ιδιαίτερα εκείνων της Βενετίας και της Βιέννης. Η Διδασκαλία Πατρική προειδοποιούσε αυστηρά για «τας νεοφανείς ελπίδας της Ελευθερίας», τις οποίες ο συγγραφέας θεωρούσε ως «νεοφανή και έντεχνον παγίδα», το τελευταίο τέχνασμα το οποίο «εμεθοδεύθη» «ο πρώτος αποστάτης διάβολος» για να παραπλανήσει τους ευσεβείς. Ως αντίδοτο στην επώδυνη φωνή της ελευθερίας, ο συγγραφέας συμβούλευε υποταγή στην «Ισχυράν βασιλείαν των Οθωμανών», η οποία ήταν το δώρο του θεού προς τους ορθόδοξους χριστιανούς, σταλμένο για να τους προστατεύει από τις αιρέσεις. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, η οθωμανική αυτοκρατορία είχε δημιουργηθεί από τον θεό έκτου μηδενός, σε μια εποχή που η χριστιανική ρωμαϊκή αυτοκρατορία άρχισε να «χωλαίνη εις τα της ορθοδόξου πίστεως φρονήματα», με σκοπό να «ήναι εις μεν τους Δυτικούς ωσάν ένας χαλινός, εις δέ τους Ανατολικούς ημάς πρόξενος σωτηρίας».

Οι πραγματικοί ορθόδοξοι χριστιανοί, κατά συνέπεια, όφειλαν να υποταχθούν με ευγνωμοσύνη στους θεόσταλτους αφέντες τους και να ξεχάσουν κάθε μάταιη συζήτηση για απατηλές ελευθερίες πάνω σ’ αυτή τη γη. Το «νῦν θρυλλούμενον σύστημα της ἐλευθερίας», πού είχε εμφανισθεί στις χώρες της Δύσης εκείνη την εποχή, αντέβαινε προς «τά ρητά της θείας Γραφής και των Αγίων Αποστόλων, οπού μάς προστάζουν να ύποτασσόμεθα εις τάς υπερέχουσας αρχάς». Δέν αντιπροσώπευε παρά αναρχία και «ακαταστασία», όπου «τό καθ' αυτό σχοπούμενον ταύτης της ελευθερίας μία μισητή ολιγαρχία και τυραννία, ώς εκ της πείρας φαίνεται». Ο υπαινιγμός σε σχέση με τις πολιτικές περιπέτειες της Γαλλικής Επανάστασης ήταν σαφής σ' αυτές τις τελευταίες προειδοποιήσεις.

Αυτά ήταν τα επιχειρήματα ενός από τους κυριότερους εκφραστές του Αντιδιαφωτισμού, πού χαρακτηρίστηκε εύστοχα ως ο «κατά το 1798 βυζαντινός δογματολόγος». Οι απόψεις αυτές, εκφρασμένες στην εποχή πού οι Γάλλοι είχαν καταλάβει τα Επτάνησα και είχαν κυριεύσει την Αίγυπτο, αποτελούσαν οργανικό τμήμα της οθωμανικής ιδεολογικής αντεπίθεσης και ήταν μοιραίο να προκαλέσουν την ανταπάντηση των οπαδών του Διαφωτισμού. Στην πρόκληση απάντησε ό Κοραής, ό οποίος συνέταξε ανώνυμα το μαχητικό φυλλάδιο Αδελφική Διδασκαλία, που δημοσιεύτηκε αργότερα τον ίδιο χρόνο. Στο φυλλάδιο του Κοραή αναδημοσιευόταν και το κείμενο Διδασκαλία Πατρική, τα επιχειρήματα τού οποίου ανασκευάζονταν συστηματικά.

Ο Κοραής άρχιζε αμφισβητώντας την πατρότητα του έργου. Κανένας Ιεράρχης της Ορθόδοξης Εκκλησίας, πόσο μάλλον «ό ευσεβής και συνετός Πατριάρχης των Ιεροσολύμων», δεν θα μπορούσε να παρουσιάσει «τοιαύτην μωράν και αντίθεον διδασκαλιαν». Κατά συνέπεια, υποστήριζε ό Κοραής, το όνομα του γηραιού Πατριάρχη το είχε σφετεριστεί κάποιος «εχθρός επίσημος του γένους των Γραικών», με σκοπό να προσδώσει κύρος στα σκανδαλώδη επιχειρήματα του. Κάνοντας αυτή τη διάκριση ό Κοραής αποδείκνυε την αίσθηση της τακτικής που διέθετε και την πολιτική του ευελιξία: έχοντας συνείδηση της επιρροής και της ισχύος τής Εκκλησίας στην ελληνική κοινωνία, προσπάθησε να αποφύγει μιαν άμεση αντιπαράθεση, αρνούμενος να αποδεχθεί την υποτιθέμενη πατρότητα της συγγραφής του έργου Διδασκαλία Πατρική. Με τον τρόπο αυτόν είχε τη δυνατότητα να ανασκευάσει και, να καταρρίψει τα επιχειρήματα του έργου αυτού χωρίς να εμπλακεί σε κατά μέτωπο επίθεση κατά της Εκκλησίας. Έτσι προσπαθούσε ν' αποφύγει την ανοικτή ρήξη που θα εξέθετε την υπόθεση του Διαφωτισμού στον κίνδυνο να φανεί αντιθρησκευτική.

Οι κύριοι στόχοι του έργου Διδασκαλία Πατρική, η παρουσίαση δηλαδή της οθωμανικής τυραννίας ως θείας ευλογίας και η δυσφήμιση της ιδέας της πολιτικής ελευθερίας, καθόρισαν και τη θεματολογία του Κοραή στην Αδελφική Διδασκαλία: να αποκαλύψει τα δεινά της δεσποτικής κυριαρχίας και να εξυμνήσει το ιδεώδες της ελευθερίας. Στην καταγγελία του κατά της οθωμανικής τυραννίας ό Κοραής θρηνούσε για τη σκληρότητα και την αγριότητα, πού αυτή επέβαλλε στην καθημερινή ζωή των Ελλήνων υπηκόων της, και επισήμαινε τη φαυλότητα, τη διαφθορά και τη δεισιδαιμονία, με την οποία κατέτρωγε την υπόδουλη κοινωνία και την πνευματική της ηγεσία, μεταβάλλοντας τα μέλη της σε διεφθαρμένους Σαρδανάπαλους και τυράννους του λαού. Σ' αυτό το θλιβερό θέαμα της αιχμαλωσίας ό Κοραής αντιπαρέθετε την επιχειρηματολογία της ελευθερίας. Επέμενε ότι οι Γραφές, όπως και ή ανθρώπινη λογική, δίδασκαν ότι «εις μόνους τους νομίμους ηγεμόνας είναι χρεωστουμένη η υποταγή». Ξεσκεπάζοντας το σόφισμα ότι δήθεν ή οθωμανική τυραννία αποτελούσε θεόσταλτη προστατευτική ασπίδα της αγνότητας της πίστης, πρόβαλλε το παράδειγμα του μεγάλου συγγενικού ορθόδοξου έθνους, της Ρωσίας, το οποίο άκμαζε κάτω από δική του εθνική κυβέρνηση, διατηρώντας ανέπαφα όλα τα στοιχεία της πατρογονικής πίστης. Τέλος όριζε την ελευθερία ως την «εξουσίαν, την οποίαν έχει πας ένας πολίτης να πράττη όσα οι νόμοι δεν εμποδίζουσι», ως εκφραστές της γενικής βούλησης. Η «κοινή θέλησις» του λαού είναι η αληθινή πηγή των νόμων και ή ελευθερία δεν είναι τίποτε άλλο παρά η συμμετοχή του πολίτη στο κοινωνικό συμβόλαιο, «το πολιτικόν συνάλλαγμα», πού ιδρύει τις νόμιμες πολιτείες. Οποιοσδήποτε αρνιόταν την πραγματικότητα αυτής της ελευθερίας καθώς και την εκ θεού προέλευση της, κατέληγε ο Κοραής, ήταν «άσπονδος τις εχθρός της θρησκείας και του ονόματος των Γραικών» και πιστός δούλος των Οθωμανών και «πάντων των παρελθόντων, των παρόντων και μελλόντων τυράννων του ανθρωπίνου γένους».

Αυτή ήταν η πρώτη φορά πού μιά ρητά φιλελεύθερη πολιτική επιχειρηματολογία προβαλλόταν ενώπιον της ελληνικής συνείδησης. Η Αδελφική Διδασκαλία του Κοραή αποτελούσε την πρώτη προγραμματική διακήρυξη του πολιτικού φιλελευθερισμού του Διαφωτισμού ως προτύπου για τη διαμόρφωση του ελληνικού μέλλοντος. Συνιστούσε τον αρμόδιο επίλογο στην πρώιμη ένασχόλησή του με τις προϋποθέσεις της ελληνικής ελευθερίας, ενασχόληση η οποία έμελλε να καθοδηγήσει και τη μετέπειτα πολιτική του θεωρία. Η μετάπλαση του Διαφωτισμού σε πολιτικό πρόγραμμα ήταν το αναπόφευκτο προϊόν της ιδεολογικής ζύμωσης της δεκαετίας της Γαλλικής Επανάστασης, τα κύματα της οποίας τάραξαν τελικά και τα βαλτωμένα νερά του παρακμασμένου δεσποτισμού της Ανατολής.

Για πατριώτες σαν τον Κοραή η προέλαση των Γάλλων στα Επτάνησα και την Αίγυπτο αποτελούσε προάγγελο της κατάρρευσης του οθωμανικού δεσποτισμού και χαιρετίστηκε ως προανάκρουσμα της ελληνικής ελευθερίας. Η γαλλική δημοκρατική ελευθερία και τα γαλλικά σχέδια για την Ανατολή παρουσιάστηκαν στους συμπατριώτες του ως οι φωτεινότερες ελπίδες για το συλλογικό τους μέλλον ως ενιαίας εθνικής κοινότητας. Τα έργα Άσμα Πολεμιστηριον και Σάλπισμα Πολεμιστηριον, δημοσιευμένα ανώνυμα την αυγή του νέου αιώνα, μετέφεραν την αίσθηση μιας νέας προσδοκίας και διατύπωναν τις ελπίδες μιας συνείδησης σφραγισμένης έντονα από τη γαλλική επαναστατική εμπειρία. Με τα ανατρεπτικά αυτά φυλλάδια ο Κοραής, που κρυβόταν πίσω από τον ανώνυμο συντάκτη, παρακινούσε τους συμπατριώτες του να συνταχθούν με τη γαλλική υπόθεση και να υποστηρίξουν τις προσπάθειες τού Ναπολέοντα στην Ανατολή. Ή εφήμερη ελπίδα ότι η εθνική αναγέννηση και ή απελευθέρωση της Ελλάδας μπορούσε να προέλθει από την επέμβαση της Γαλλίας στην οθωμανική αυτοκρατορία και την αναμόρφωση της ελληνικής κοινωνίας σύμφωνα με το πρότυπο της επαναστατικής Γαλλίας, έδινε δραματική έκφραση τόσο στην απήχηση που είχαν τα γαλλικά ιδεώδη μεταξύ των διαφωτισμένων Ελλήνων όσο και στην ευρύτερα διαδεδομένη απογοήτευση από την παλαιότερη παράδοση της ρωσικής προσδοκίας. Ή πρόοδος τού Διαφωτισμού είχε θέσει σοβαρά υπό αμφισβήτηση τη βασιμότητα της ελπίδας για σωτηρία από τον Βορρά. Ο Κοραής γνώριζε πολύ καλά ότι η ελευθερία που οραματιζόταν ήταν «ασυγκρίτως διάφορος από την ρωσικήν ελευθερίαν».

 

 

Μυθοπλάστες

Απάντηση:

 

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΤΗΣ «ΠΑΤΡΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ»;

 

Πολλές υποθέσεις έχουν γίνει σχετικά με την ταυτότητα του συγγραφέα της «Πατρικής Διδασκαλίας». Χρήζει πρωταρχικής αναφοράς το γεγονός πως, ενώ το πολιτικό φυλλάδιο υπογράφεται από τον πατριάρχη Άνθιμο των Ιεροσολύμων, είναι αποδεδειγμένο, μέσω μελέτης των πηγών, ότι πατριάρχης με τέτοιο όνομα δεν υπήρξε εκείνη την περίοδο. Ο ίδιος ο Κοραής χαρακτηρίζει τη Διδασκαλία «ψευδωνύμως υπογεγραμμένη». Ως εκ τούτου, είναι λογικό οι απόψεις σχετικά με την πατρότητα της Διδασκαλίας να διίστανται.

Κατά μία άποψη που υιοθετήθηκε ευρύτερα, πιθανολογείται πως συγγραφέας της εν λόγω Διδασκαλίας είναι ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος Ε΄, δεδομένου ότι το φυλλάδιο αυτό τυπώθηκε σε τυπογραφείο της Βασιλεύουσας. Η πορεία του πατριάρχη Γρηγορίου και η γενικότερη προσωπικότητα του έχουν αποτελέσει αμφιλεγόμενο σημείο στους κύκλους των ιστορικών. Από τη μία πλευρά, αφόρισε την Ελληνική Επανάσταση και τη Φιλική Εταιρεία, ενώ από την άλλη έγινε εθνικό σύμβολο για τους μαχόμενους Έλληνες, καθώς απαγχονίσθηκε την Κυριακή του Πάσχα του 1821, δίνοντας έτσι το έναυσμα για περαιτέρω αντίσταση. Ωστόσο, ο Γρηγόριος δεν μπορούσε να μη αφορίσει την επανάσταση, διότι στο πρόσωπο του εκπροσωπούντο και οι άλλοι Ορθόδοξοι λαοί των Βαλκανίων. Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι μεγαλύτερη «αγχόνη» γι’ αυτόν υπήρξε ο αφορισμός του επαναστατικού κινήματος, παρά αυτή που έθεσε τέλος στη ζωή του. Απορρέει, κατά συνέπεια, η άποψη πως, θέλοντας ο Γρηγόριος να έχει καλές σχέσεις με την Υψηλή Πύλη, με στόχο να προστατεύσει τους Ορθόδοξους βαλκανικούς λαούς από τους μαινόμενους Τούρκους, αναγκάσθηκε να συγγράψει την «Πατρική Διδασκαλία».

Υπάρχει όμως και μία διαφορετική άποψη, διόλου απορριπτέα, κατά την οποία το πολιτικό αυτό φυλλάδιο συντάχθηκε από κάποιον τουρκόφιλο συγγραφέα, ο οποίος οικειοποιείται την ταυτότητα του υποτιθέμενου πατριάρχη Ανθίμου, με στόχο να προσδώσει κύρος στο κείμενο του και να προσελκύσει την προσοχή των αναγνωστών.

Πιθανώς ο συγγραφέας αυτός να ήταν υποχείριο υψηλά ισταμένων Οθωμανών και να προωθούσε τη νομιμότητα της κυριαρχίας τους με αυτό τον τρόπο. Κλείνοντας το ζήτημα περί της πατρότητας του πολιτικού φυλλαδίου, μπορούμε να εικάσουμε, έστω και παρακινδυνευμένα, ότι εμπνευστής της «Πατρικής Διδασκαλίας» ήταν ο ίδιος ο Κοραής, ο οποίος, αφού συνέλεξε τις θέσεις ορισμένων σχετικά με τη νομιμότητα της οθωμανικής κυριαρχίας συνυφασμένης με την εκ Θεού δικαιοσύνη, συνέγραψε την «Αδελφική Διδασκαλία» εκθέτοντας τις απόψεις του με μεγαλύτερη ευκολία ως απάντηση στις θέσεις εκείνων.

 

ΔΙΔΑΣΚΩ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ «ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΩ» & ΖΗΤΑΩ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ

(Κατά: Bill Maher & Larry Charles,  http://www.imdb.com/title/tt0815241/, Ταινία Religulοus)

 

Ο Bill Maher  καθ’ οδόν για την «ανακάλυψη της αλήθειας» εισέρχεται σε ένα μικρό εκκλησάκι για φορτηγατζήδες, όπου το εκκλησίασμά του αποτελείται από απλοϊκούς ανθρώπους της βιοπάλης, θέτει ερωτήματα και περιμένεις τις απαντήσεις... (Πηγή Φώτο: Bill Maher & Larry Charles,  Ταινία Religulοus,  http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

 

Βίντεο. Μέγεθος: 144Κb - Διάρκεια: 33΄΄

[Στο εκκλησάκι]: «Θα μπορούσατε να έχετε και δίκιο, διότι για εμένα ένα είναι το μεγάλο ζήτημα, ότι δεν γνωρίζω. Διδάσκω το Ευαγγέλιο του «δεν γνωρίζω»».

[Στο αυτοκίνητο]: «Αυτό προωθώ και αυτό είναι το προϊόν μου, η αμφιβολία. Εκείνοι οι τύποι πουλάνε βεβαιότητα, όχι εγώ. Εγώ κάθομαι στη γωνία με αμφιβολία.» (Πηγή: Bill Maher & Larry Charles,  Ταινία Religulοus,  http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

 

Μυθοπλάστες: Bill Maher & Larry Charles

Απάντηση: Εδώ

 

Η ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΛΩΤ & ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ (ΣΟΔΟΜΑ & ΓΟΜΟΡΡΑ)

(Κατά: Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/, Ταινία Religulοus)

 

Ο Bill Maher καταπιάνεται με ένα αγαπημένο θέμα των αθεϊστών, το οποίο όμως είναι παγίδα για τους ίδιους. Την περίπτωση του Λωτ, των Σοδόμων και των Γομόρρων και τις κόρες του Λωτ. Τα ζητήματα είναι σεξουαλικά και ηθικά. (Πηγή Φώτο: Bill Maher & Larry Charles,  Ταινία Religulοus,  http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

 

Βίντεο. Μέγεθος: 305Κb - Διάρκεια: 1΄06΄΄

Σωστά. Πίσω μου και άνωθι βρίσκονται οι δίδυμες πόλεις. Τα Σόδομα και τα Γόμορρα. Πρέπει να ήταν κάποιο εντελώς παράδοξο μέρος. Πόσο παράδοξο; Ας πούμε πως ότι έγινε στα Γόμορρα έμεινε πάντα εκεί.

Αυτό μέχρι να ασχοληθεί ο Θεός που έστειλε δύο Αγγέλους να ερευνήσουν. Οι άγγελοι πήγαν στο σπίτι του ενός θεοσεβούμενου ανθρώπου, του Λώτ, και οι άνθρωποι της πόλης προσπάθησαν να τους βιάσουν.

Επειδή ο Λωτ δεν ήθελε η πόλη να δυσφημιστεί ως ένα μέρος που βιάστηκαν οι άγγελοι, πρόσφερε τις κόρες του στον όχλο για να τις βιάσει. Κι αυτός ήταν ο «καλός» άνθρωπος στη πόλη. Πράγμα που με οδηγεί σ’ αυτό το συμπέρασμα. Αν θα έπρεπε ποτέ να δώσω ένα όρκο, γιατί να θέλω να βάλω το χέρι μου πάνω στη Βίβλο του βασιλιά Τζέιμς; Θα μπορούσα να βρω καλύτερη ηθική. (Πηγή: Bill Maher & Larry Charles,  Ταινία Religulοus,  http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

 

Μυθοπλάστες: Bill Maher & Larry Charles

Απάντηση:  Εδώ

 

ΑΝ ΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙΣ;

(Κατά: Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/, Ταινία Religulous)

 

 

Βίντεο. Μέγεθος: 131Κb - Διάρκεια: 32΄΄

-Είσαι σίγουρος πως αφού πεθάνεις θα πας σε ένα καλύτερο μέρος.

-Θα είμαι με το Θεό. Θα είμαι με το Χριστό.

-Αυτό είναι ένα καλύτερο μέρος.

-Ακόμη κι αν ήταν μέσα σ’ ένα δοχείο με σκουπίδια, που δεν θα είναι, αλλά ακόμη κι αν ήταν, το γεγονός ότι θα είμαι με το Χριστό, για μένα είναι ένα καλό...

-Είναι ένα καλύτερο μέρος...

-Ναι είναι...

-Τότε γιατί δεν αυτοκτονείς.

-......Γιατί ο Θεός έχει μια αποστολή ακόμη για εμένα εδώ.

 

Μυθοπλάστες: Bill Maher & Larry Charles

Απάντηση: Εδώ

 

ΚΑΝΕΝΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΔΕΝ ΜΑΣ ΛΕΕΙ

ΤΙ ΕΚΑΝΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ

(Κατά: Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/, Ταινία Religulous)

 

Αριστερά: Ο Bill Maher συναντά τον Dr. Francis Collins, επικεφαλή της ομάδας έρευνας του ανθρώπινου γονιδιώματος, επειδή ο τελευταίος είναι παράλληλα και Χριστιανός· αυτό αποτελεί παράδοξο για τον Bill καθόσον, σύμφωνα με το έργο του, το 93% των επιστημόνων της Εθνικής Αμερικανικής Ακαδημίας Επιστημών είναι αγνωστικιστές ή άθεοι.

Δεξιά: Ο  Bill  σχολιάζει και στο αυτοκίνητο. (Πηγή Φώτο: Bill Maher & Larry Charles,  Ταινία Religulοus,  http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

 

Βίντεο 2. Μέγεθος: 124Κb - Διάρκεια: 33΄΄

[Με τον επιστήμονα]

-Θα μπορούσε αυτό να αποτελέσει μια απόλυτη απόδειξη εργαστηρίου ότι πράγματι κάτι έγινε;

-Θέτετε ένα στάνταρντ απόδειξης το οποίο κατά την άποψή μου είναι ένα αδύνατο στάνταρτ.

[Στο αυτοκίνητο]

-Κανένα ευαγγέλιο δεν μας λέει τί έκανε όσο ήταν νεαρός. Μας περιγράφεται ως βρέφος και μετά Τον βλέπουμε στα τριάντα ξανά. Νομίζω πως ο Ιησούς ήταν πιθανότατα ένας περίεργος έφηβος, μεγάλο άφρο μαλί, κακός στα αθλήματα. (Πηγή: Bill Maher & Larry Charles,  Ταινία Religulοus,  http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

 

Μυθοπλάστες: Bill Maher & Larry Charles

Απάντηση: Εδώ.

 

ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ, ΩΡΟΣ & ΧΡΙΣΤΟΣ

(Κατά: Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/, Ταινία Religulous)

 

 

Βίντεο. Μέγεθος: 278Κb - Διάρκεια: 57΄΄

-Ο κόσμος το βλέπει και λέει, "Μισό λεπτό, δε το έχουμε ξανακούσει αυτό; Δεν είναι αυθεντικό.

-Ούτε η ιστορία του Ιησού είναι αυθεντική.

-Πώς γίνεται;

-Γραμμένη το 1280 π. Χ, η Αιγυπτιακή Βίβλος των Νεκρών περιγράφει τον Ώρο.. Ο Ώρος είναι ο γιός του Θεού Όσιρη......γεννημένος από παρθένα μητέρα. Βαπτίστηκε σ’ ένα ποταμό από τον Άνουπ τον Βαπτιστή... ...ο οποίος αργότερα αποκεφαλίστηκε. Όπως ο Ιησούς, ο Ώρος μπήκε σε πειρασμούς όταν ήταν στην έρημο... Γιάτρεψε τους αρρώστους... τους τυφλούς... Ξόρκισε δαιμόνια... Και περπάτησε στο νερό... Ανέστησε τον Ασάρ από τους νεκρούς. Ασάρ σημαίνει "Λάζαρος".  Α ναί, επίσης είχε 12 μαθητές. Ναι, ο Ώρος είχε σταυρωθεί πρώτα... Και 3 μέρες μετά δύο
γυναίκες ανακοίνωσαν... Πως ο Ώρος, ο σωτήρας της ανθρωπότητας... ...είχε αναστηθεί. (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

 

Μυθοπλάστες: Bill Maher & Larry Charles

Απάντηση: Εδώ

 

ΓΙΑΤΙ ΟΙ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΟΦΟΤΕΡΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ;

(Κατά: Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/, Ταινία Religulous)

 

 

Αριστερά: Ο Bill Maher σε συνέντευξη με τον γερουσιαστή του Αρκάνσας των Η.Π.Α. Mark Pryor (D) (Πηγή Φώτο: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

 

Βίντεο. Μέγεθος: 203Κb - Διάρκεια: 44΄΄

-Σχετικά με τις 10 εντολές;  Τόσοι πολλοί πολιτικοί μιλάνε για τις 10 εντολές. Είναι πραγματικά οι 10 πιο...

-Είναι οι 10 προτάσεις;

-...σημαντικές ηθικές...

-Οι 10 προτροπές;

-Αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι μια καθαρή λίστα 10 εντολών. Οι πρώτες 4 είναι για να δοξάζουμε τον Θεό και βασικά πως είναι ένας ζηλιάρης θεός και δεν θέλει να έχετε άλλους θεούς. Οι μόνες δύο που είναι όντως νόμοι είναι "ου κλέψεις" και "ου φονεύσεις". Γιατί είναι αυτή η σοφότερη λίστα εντολών; Δεν περιλαμβάνει την παιδική κακοποίηση, δε λέει "μη βασανίζετε".  Δεν περιλαμβάνει πολλά πράγματα, τον βιασμό, που νομίζω πως αν φτιάχναμε αυτή την λίστα σήμερα πιθανότατα θα τα περιλαμβάναμε. (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

 

Μυθοπλάστες: Bill Maher & Larry Charles

Απάντηση: Εδώ

 

ΒΡΕΘΗΚΕ ΤΟ ΓΟΝΙΔΙΟ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ

(Κατά: Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/, Ταινία Religulous)

 

Ο Bill Maher σε συνέντευξη με τον Πάστορα John Westcott, πρώην ομοφυλόφιλο. Στη μέση με τον επιστήμονα «Dean Hamer» που «ανακάλυψε» το «γονίδιο του Θεού» και το «γονίδιο της ομοφυλοφιλίας». Δεξιά ο ομοφυλόφιλος πάστορας Ted Haggard στην Αμερική, γνωστός για τα σεξουαλικά του ομοφυλοφιλικά όργια τα οποία κοινοποιεί δημοσίως.

 

Βίντεο 1. Μέγεθος: 188Κb - Διάρκεια: 45΄΄

[Με τον πρώην ομοφυλόφιλο]

-Η ομοφυλοφιλία είναι κάτι που συμβαίνει εις την φύση.

 

[Ακολουθεί σκηνή από πορνογραφικό φιλμ με ομοφυλόφιλους]

Άνδρες έγραψαν τη Βίβλο... η φύση έκανε τους ομοφυλόφιλους.

-Κανείς δεν γεννιέται ομοφυλόφιλος. Δεν υπάρχει επιστημονική απόδειξη... μπορούμε να δούμε τη δημιουργία για το ποια είναι η κανονική τάξη πραγμάτων. Ο άνδρας έχει πέος, η γυναίκα έχει μήτρα. Ας είμαστε... δεν υπάρχει επιστημονικό συμπέρασμα... δεν υπάρχει ομοφυλοφιλικό γονίδιο...

[Με τον επιστήμονα]

-Εσείς ανακαλύψατε επίσης το ομοφυλοφιλικό γονίδιο;

-Ναι. (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

 

 

Βίντεο 2. Μέγεθος: 355Κb - Διάρκεια: 1΄22΄΄

-Ο Ted Haggard... [παράδειγμα]

[Παρουσίαση του Ted Haggard]

-Η ηθική καθαρότητα είναι καλύτερη από την ανηθικότητα

-...που είχε συναθροίσεις με ομοφυλόφιλους ιερόδουλους σε ξενοδοχείο ενώ παράλληλα έδινε ομιλίες...

-Οι Ευαγγελιστές έχουν την καλύτερη σεξουαλική ζωή από οποιαδήποτε άλλη ομάδα.

-..αλλά δεν ήταν «gay»

[Συνέχεια της συνέντευξης]

-Έχω απαντήσει σ’ αυτό. Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν στην πραγματικότητα «gay» [σσ: με την έννοια ότι γίνονται και δεν γεννιούνται, είναι προϊόντα κοινωνικής επιρροής όχι γονιδιακής]

-Δεν ξέρω... ειλικρινά αν σε έβλεπα σε ένα μπαρ ή κάπου αλλού, θα έλεγα, και μην το πάρεις στραβά, θα έλεγα ότι αυτός ο τύπος είναι ομοφυλόφιλος... είσαι όμορφος, καλοφτιαγμένος, ξέρεις εννοώ δεν μοιάζεις με μένα...

-Που σημαίνει...;

-Που σημαίνει... σημαίνει...

[Ακολουθούν δυνατά γέλωτα κι από τους δύο. Παρουσιάζεται μια σκηνή με «αρχαίους» στην ίδια κατάσταση. Άγνωστη η ταινία και ο σκοπός της αντιπαραβολής αυτής...]

-Ευχαριστώ.

-Να σ’ αγκαλιάσω; Όλους τους αγκαλιάζω.

-Ευχαριστώ πολύ.

-Ευχαριστώ

-Δεν πιστεύω να ερεθίστηκες;

-Όχι λυπάμαι. Δεν γίνεται... πλάκα είχε όμως... (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

 

Μυθοπλάστες: Bill Maher & Larry Charles

Απάντηση: Εδώ

 

ΠΟΛΛΟΙ ΘΕΟΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΣΤΙΣ 25/12, «ΑΡΑ» Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑ

(Κατά: Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/, Ταινία Religulous)

 

Βίντεο. Μέγεθος: 55Κb - Διάρκεια: 10΄΄

-Αν μελετήσεις τις θρησκείες της Μεσογείου από 1.000 χρόνια πριν πολλοί από τους θεούς είχαν γεννηθεί στις 25 Δεκεμβρίου...

- Όχι δεν έχουν.

- Δεν είναι κάτι καινούριο. (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

 

Βίντεο. Μέγεθος: 55Κb - Διάρκεια: 10΄΄

-Αν μελετήσεις τις θρησκείες της Μεσογείου από 1.000 χρόνια πριν πολλοί από τους θεούς είχαν γεννηθεί στις 25 Δεκεμβρίου...

- Όχι δεν έχουν.

- Δεν είναι κάτι καινούριο. (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

 

Μυθοπλάστες: Bill Maher & Larry Charles

Απάντηση: Εδώ

 

ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ & ΨΕΥΤΕΣ ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ

(Κατά: Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/, Ταινία Religulous)

 

Αριστερά: Ο Bill Maher συναντά τον Dr. Francis Collins, επικεφαλή της ομάδας έρευνας του ανθρώπινου γονιδιώματος, επειδή ο τελευταίος είναι παράλληλα και Χριστιανός· αυτό αποτελεί παράδοξο για τον Bill καθόσον, σύμφωνα με το έργο του, το 93% των επιστημόνων της Εθνικής Αμερικανικής Ακαδημίας Επιστημών είναι αγνωστικιστές ή άθεοι. (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

Μέσο & Δεξιά: Ο  Bill  αντιπαραβάλει απόψεις του με το εκκλησίασμά της εκκλησίας για φορτηγατζήδες... και σχολιάζει και στο αυτοκίνητο. (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

 

Βίντεο 1. Μέγεθος: 227Κb - Διάρκεια: 53΄΄

[Με τον επιστήμονα]

-Dr. Collins είσαστε ένας λαμπρός λαμπρός επιστήμονας κι αυτό που μπερδεύει είναι είσαστε ένας διάσημος επιστήμονας που είναι ταυτόχρονα θρήσκος. Παρακαλώ εξηγήστε μου...

-Δείτε τις ιστορικές αποδείξεις της ύπαρξης του Χριστού, είναι συντριπτικές.

-Μα ποιές αποδείξεις; Δεν άκουσα ποτέ κανέναν να μιλά για απόδειξη.

[Στο εκκλησάκι]

-Έχει αποδειχθεί ότι υπήρξε ο Χριστός.

-Δεν έχει αποδειχθεί.

-Πώς το αντιλήφθηκες; (απογοήτευση)

[Με τον επιστήμονα]

-Όταν διαβάζω τα Ευαγγέλια, μου φάνηκαν ως μαρτυρίες ανθρώπων που έγραψαν όσα είχαν δει...

-Το ξέρετε ότι δεν ήταν αυτόπτες μάρτυρες (οι ευαγγελιστές).

-Έζησαν κοντά στα γεγονότα...

-Όχι...

-Με διαφορά ορισμένων δεκαετιών.

-Εντάξει.

.... (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

Βίντεο 2. Μέγεθος: 124Κb - Διάρκεια: 33΄΄

[Με τον επιστήμονα]

-Ωραία, θα έστεκε αυτό σε ένα εργαστήριο ως μια αδιαμφισβήτητη απόδειξη πως κάτι όντως έγινε;

-Θέτετε ένα πρότυπο για το τι είναι απόδειξη που νομίζω πως θα ήταν σχεδόν αδύνατο να φτάσουμε αυτό το πρότυπο.

[Στο αυτοκίνητο]

-Κανένα ευαγγέλιο δεν μας λέει τί έκανε όσο ήταν νεαρός. Μας περιγράφεται ως βρέφος και μετά Τον βλέπουμε στα τριάντα ξανά. Νομίζω πως ο Ιησούς ήταν πιθανότατα ένας περίεργος έφηβος, μεγάλο άφρο  μαλί, κακός στα αθλήματα. (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

 

Βίντεο 3. Μέγεθος: 144Κb - Διάρκεια: 40΄΄

[Στο εκκλησάκι]

-Ότι πληροφορία έχουμε είναι από τα Ευαγγέλια, τα Ευαγγέλια δεν είναι ιστορία. Οι συγγραφείς των Ευαγγελίων δεν συνάντησαν τον Χριστό, ούτε ο Απόστολος Παύλος. Κανείς από όσους έγραψαν για το Χριστό δεν Τον συνάντησε ποτέ του.

-Πώς μπορείς να απορρίψεις τους Προφήτες, όταν οι ίδιοι καθορίζουν ...

-Πρώτα από όλα η Κ.Δ. ήλθε μετά την Π.Δ. . Συμφωνούμε όλοι;

-Αυτό δεν σημαίνει κάτι.

-Σημαίνει, διότι οι άνθρωποι που  μελέτησαν την Καινή Διαθήκη, μελέτησαν και την Παλαιά, κι έκαναν τις προφητείες ούτως ώστε να ταιριάζουν.

-Μα πώς μπορείς να ταιριάξεις κάτι που δεν έγινε;

-Βεβαίως μπορείς.

-Μα εσείς λες ότι η Κ.Δ. είναι πλαστή.

-Ναι, αυτό λέω.

-Αυτό δεν γίνεται. (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

 

Μυθοπλάστες: Bill Maher & Larry Charles

Απάντηση:  Εδώ

 

ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΘΕΝΟΓΕΝΕΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

(Κατά: Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/, Ταινία Religulous)

 

Αριστερά: Ο Bill Maher συναντά τον Dr. Francis Collins, επικεφαλή της ομάδας έρευνας του ανθρώπινου γονιδιώματος, επειδή ο τελευταίος είναι παράλληλα και Χριστιανός· αυτό αποτελεί παράδοξο για τον Bill καθόσον, σύμφωνα με το έργο του, το 93% των επιστημόνων της Εθνικής Αμερικανικής Ακαδημίας Επιστημών είναι αγνωστικιστές ή άθεοι. (Πηγή Φώτο: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

Μέσο & Δεξιά: Ο  Bill  αντιπαραβάλει απόψεις του με το εκκλησίασμά της εκκλησίας για φορτηγατζήδες... και σχολιάζει και στο αυτοκίνητο. (Πηγή Φώτο: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

 

Βίντεο. Μέγεθος: 192Κb - Διάρκεια: 46΄΄

[Με τον επιστήμονα]

-Όλοι μας γνωρίζουμε ότι τα κείμενα αυτά δεν ταιριάζουν...

-Μα βέβαια το γνωρίζουμε... εσείς θα περιμένατε...

-Εκπλήσσομαι, όταν πράγματα τόσο σημαντικά εις την ιστορία αυτή, όπως η γέννηση εκ παρθένας, δεν βρίσκονται και στα 4 ευαγγέλια.

-Δεν θα περιμένατε αυτού του είδους τις παραλείψεις δεδομένου του τρόπου που αυτά τα κείμενα δημιουργήθηκαν;

-Αν ήσασταν βιογράφος του Ιησού, αυτό ήταν ένα πολύ σημαντικό πράγμα για να παραληφθεί: «Ω Θεέ μου, κι Αυτός γεννήθηκε από παρθένα».

[Στο αυτοκίνητο]

Δεν φαίνεται να παρατηρούν την γέννηση εκ παρθένας. Αυτό είναι κάτι, που ότι είδους και δημοσιογράφος να είσαι το βάζεις εις την ιστορία. Ποιός υπεύθυνος σύνταξης θα κοίταζε τα γεγονότα λέγοντας: «α, η γέννηση εκ παρθένας δεν ενδιαφέρει, μην το αναφέρεις...» (γέλωτα). (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

 

 

Μυθοπλάστες: Bill Maher & Larry Charles

Απάντηση: Εδώ.

 

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΙΩΝΑΣ ΔΕΝ ΕΖΗΣΕ ΓΙΑ 3 ΗΜΕΡΕΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΗΤΟΣ

(Κατά: Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/, Ταινία Religulous)

 

Αριστερά: Ο Bill Maher σε συνέντευξη με τον Steve Burk πρώην Ιουδαίο, νυν Χριστιανό. (Πηγή Φώτο: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

Δεξιά: Αργότερα στο αυτοκίνητο ο Bill Maher σχολιάζει. (Πηγή Φώτο: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

 

Βίντεο 1. Μέγεθος: 220Κb - Διάρκεια: 48΄΄

-Παράδειγμα ο Ιωνάς. Ο Θεός έστειλε τον Ιωνά σε αποστολή.

-Πότε έγινε το σημείο της ιστορίας που ο Ιωνάς έζησε στην φάλαινα;

-Ήταν ένα κήτος.

-Είναι από τις αγαπημένες μου σαχλαμαρίστικες ιστορίες. Ο Ιωνάς να ζει μέσα στην φάλαινα. Και αυτό που απαντάνε πάντα είναι... «Η Βίβλος δεν λέει φάλαινα. Λέει κήτος.»  Α, ναι, εντάξει... κήτος έτσι βγάζει νόημα.  Συγγνώμη που επέμενα πως ήταν φάλαινα. Ήταν ένα κήτος. Φυσικά και μπορείς να ζήσεις για 3 ημέρες μέσα σ’ ένα κήτος. Σ έναν τόνο. Το κάνουν συνέχεια στην Ιαπωνία. Έχουν σπα μέσα σε τόνους. Πας για 3 μέρες σε πασαλείφουν λάδια. Και βγαίνεις από τον τόνο και νιώθεις φανταστικά. Μυρίζεις ψαρίλα, αλλά νιώθεις υπέροχα. (γέλωτα). (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

 

Βίντεο 2. Μέγεθος: 81Κb - Διάρκεια: 22΄΄

-Αυτός ο άνθρωπος έζησε μέσα στο ψάρι για 3 μέρες;

-Ως εκ θαύματος, ναι.

-Ρε Steve...

-Δεν πιστεύεις στα θαύματα. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν.

-Φυσικά δε πιστεύω. Δεν είμαι 10 χρονών. Έζησε μέσα στο ψάρι; (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)

 

 

Μυθοπλάστες: Bill Maher & Larry Charles

Απάντηση: Εδώ.

 

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ

(Κατά: Bertrand Russel, Why I am not a Christian)

 

[The Character Of Christ

You will remember that He said: "Resist not evil, but whosoever shall smite thee on thy right cheek, turn to him the other also." [...] I have no doubt that the present Prime Minister, for instance, is a most sincere Christian, but I should not advise any of you to go and smite him on one cheek. I think you might find that he thought this text was intended in a figurative sense.]

Ο Χαρακτήρας του Ιησού

Θα θυμάστε ότι είπε: «39 ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ἀντιστῆναι τῷ πονηρῷ· ἀλλ' ὅστις σε ῥαπίζει εἰς τὴν δεξιὰν σιαγόνα, στρέψον αὐτῷ καὶ τὴν ἄλλην·» [Κατά Ματθαίον, Κεφ. Ε΄]. [...] δεν είναι ένας κανόνας που στην πραγματικότητα οι Χριστιανοί αποδέχονται. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο παρών πρωθυπουργός, για παράδειγμα, είναι ένας πολύ σοβαρός Χριστιανός, αλλά δε θα συμβούλευα κανέναν να πάει και να τον χαστουκίσει στο μάγουλο. Σκέφτομαι ότι ίσως βρίσκετε αυτό το κείμενο να εννοείται με ένα συμβολικό νόημα. (Πηγή: Why I am Not a Christian, Bertrand Russel)

 

Μυθοπλάστης: Bertrand Russel

Απάντηση: Εδώ

 

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΔΕΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ, ΚΡΙΝΟΥΝ

(Κατά: Bertrand Russel, Why I am not a Christian)

 

[The Character Of Christ

You will remember that Christ said, "Judge not lest ye be judged." That principle I do not think you would find was popular in the law courts of Christian countries. I have known in my time quite a number of judges who were very earnest Christians, and they none of them felt that they were acting contrary to Christian principles in what they did.]

Ο Χαρακτήρας του Ιησού

Θυμάστε πως ο Χριστός είπε, «37 Καὶ μὴ κρίνετε, καὶ οὐ μὴ κριθῆτε·» [Κατά Λουκά, Κεφ. Στ΄]. Αυτός ο κανόνας δεν νομίζω ότι ήταν δημοφιλής στα δικαστήρια των Χριστιανικών χωρών. Γνώρισα στην εποχή μου αρκετούς δικαστές που ήταν πολύ σοβαροί Χριστιανοί και κανείς εξ αυτών δεν ένιωσε να κάνει κάτι αντίθετο με τις Χριστιανικές αρχές. (Πηγή: Why I am Not a Christian, Bertrand Russel)

 

Μυθοπλάστης: Bertrand Russel

Απάντηση:  Εδώ

 

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΙΣΤΕΥΕ ΣΕ 2Α ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ

(Κατά: Bertrand Russel, Why I am not a Christian)

 

 

[Defects In Christ's Teaching

 I am concerned with Christ as He appears in the Gospels, taking the Gospel narrative as it stands, and there one does find some things that do not seem to be very wise. For one thing, he certainly thought his second coming would occur in clouds of glory before the death of all the people who were living at that time. There are a great many texts that prove that.  He says, for instance: "Ye shall not have gone over the cities of Israel till the Son of Man be come." Then He says: "There are some standing here which shall not taste death till the Son of Man comes into His kingdom"; and there are a lot of places where it is quite clear that He believed His second coming would happen during the lifetime of many then living. That was the belief of his earlier followers, and it was the basis of a good deal of His moral teaching. When He said, "Take no thought for the morrow," and things of that sort, it was very largely because He thought the second coming was going to be very soon, and that all ordinary mundane affairs did not count.]

Λάθη εις την διδασκαλία του Χριστού

Με ενδιαφέρει ο Χριστός όπως εμφανίζεται στα Ευαγγέλια, λαμβάνοντας την Ευαγγελική περιγραφή ως αυτή έχει κι εδώ κάποιος βρίσκει ορισμένα πράγματα τα οποία δεν φαίνονται πολύ σοφά. Κατ’ αρχής, αναμφίβολα νόμιζε ότι η 2α παρουσία του θα ελάμβανε χώρα σε σύννεφα δόξας προτού το θάνατο των ανθρώπων που ζούσαν εις την εποχή του. Υπάρχουν μια σειρά από κείμενα που το αποδεικνύουν αυτό. Λέει για παράδειγμα: «ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ τελέσητε τὰς πόλεις τοῦ Ἰσραὴλ ἕως ἂν ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.» [Ματθαίος, Κεφ. Ι΄ ]· κι υπάρχουν αρκετά σημεία όπου είναι ξεκάθαρο ότι πίστευε ότι η 2α παρουσία Του θα συνέβαινε ενώ ορισμένοι από τους τότε ζώντες δε θα είχαν πεθάνει. Αυτή ήταν η πίστη των πρώτων του μαθητών κι ήταν η βάση της ηθικής Του διδασκαλίας. Όταν είπε «34 Μὴ οὖν μεριμνήσητε εἰς τὴν αὔριον» [Ματθαίος, Στ΄], κι άλλα τέτοια, αυτό συνέβαινε διότι πίστευε ότι η 2α παρουσία θα έρχονταν πολύ γρήγορα, κι όλες οι συνηθισμένες ασχολίες δεν είχαν σημασία. (Πηγή: Why I am Not a Christian, Bertrand Russel)

 

Μυθοπλάστης:

Απάντηση: Εδώ

 

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙ ΜΕ ΤΗ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

(Κατά: Bertrand Russel, Why I am not a Christian)

 

[The Moral Problem

There is, of course, the familiar text about the sin against the Holy Ghost: "Whosoever speaketh against the Holy Ghost it shall not be forgiven him neither in this world nor in the world to come." That text has caused an  unspeakable amount of misery in the world, for all sorts of people have imagined that they have committed the sin against the Holy Ghost, and thought that it would not be forgiven them either in this world or in the world to come. I really do not think that a person with a proper degree of kindliness in his nature would have put fears and terrors of this sort into the world.]

Το Ηθικό πρόβλημα

Υπάρχει, φυσικά, το γνωστό κείμενο για το Άγιο Πνεύμα: «29 ὃς δ' ἂν βλασφημήσῃ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐκ ἔχει ἄφεσιν εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλ' ἔνοχός ἐστιν αἰωνίου κρίσεως» (Κατά Μάρκον, Κεφ. Γ΄). Αυτό το κείμενο προκάλεσε μια απερίγραπτη δυστυχία στον κόσμο, για όλους εκείνους τους ανθρώπους που έπραξαν την αμαρτία κατά του Αγίου Πνεύματος και που νόμιζαν ότι δεν θα τους συγχωρηθεί ούτε στον παρόντα ούτε στον επόμενο αιώνα. Πραγματικά δεν νομίζω ότι ένας άνθρωπος με ένα ορθό βαθμό καλοσύνης στη φύση του, θα μπορούσε να βάλει τέτοιου είδους φοβίες και τρόμους στον κόσμο.  (Πηγή: Why I am Not a Christian, Bertrand Russel)

 

Μυθοπλάστης: Bertrand Russel

Απάντηση: Εδώ

 

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ

(Κατά: Bertrand Russel, Why I am not a Christian)

 

[The Moral Problem

There are other things of less importance. There is the instance of the Gadarene swine, where it certainly was not very kind to the pigs to put the devils into them and make them rush down the hill into the sea. You must remember that He was omnipotent, and He could have made the devils simply go away; but He chose to send them into the pigs.]

Το Ηθικό πρόβλημα

Υπάρχουν άλλα πράγματα μικρότερης σημασίας. Υπάρχει το παράδειγμα των γουρουνιών των Γαδαρηνών, όπου δεν ήταν τόσο καλός προς τα γουρούνια βάζοντας τους δαίμονες μέσα τους και κάνοντάς τα να τρέξουν κάτω εις το λόφο και μέσα εις τη θάλασσα. Πρέπει να θυμηθείτε πως ήταν Παντοδύναμος και πως μπορούσε να διώξει απλώς τα δαιμόνια· αλλά διάλεξε να τα στείλει μέσα στα γουρούνια. (Πηγή: Why I am not a Christian, Bertrand Russel)

 

Μυθοπλάστης: Bertrand Russel

Απάντηση: Εδώ.

 

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΕΞ

 ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΠΑΝΑΓΙΑ & ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

(Κατά: Bertrand Russel, Has Religion Made Useful Contributions to Civilization)

 

«Η εκκλησία έκανε όσα μπορούσε για να διαβάλει και να υποβαθμίσει το σεξ· η οικογενειακή στοργή διαβλήθηκε από τον ίδιο το Χριστό και το μεγαλύτερο μέρος των ακολούθων Του· [...] Η πολεμική ενάντια στην οικογένεια στα Ευαγγέλια είναι ένα ζήτημα το οποίο δεν έχει λάβει την προσοχή που αξίζει. Η Εκκλησία μεταχειρίζεται την Μητέρα του Χριστού με ευλάβεια, αλλά Αυτός ο Ίδιος έδειξε ελάχιστη τέτοια συμπεριφορά. Κατά Ιωάννη, Κεφ. Β΄ «4 λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Τί ἐμοὶ καὶ σοί, γύναι;» είναι ο τρόπος Του που της μιλούσε. Λέει επίσης ότι ήρθε για να βάλει σε διαφωνία έναν άνθρωπο με τον πατέρα του, την κόρη ενάντια στη μητέρα της και την νύφη ενάντια την πεθερά, και ότι όποιος αγαπούσε τη μητέρα και τον πατέρα του περισσότερο από Αυτόν, δεν Του αξίζει· (Κατά Ματθαίον, Κεφ. Ι΄ «35 ἦλθον γὰρ διχάσαι ἄνθρωπον κατὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ θυγατέρα κατὰ τῆς μητρὸς αὐτῆς καὶ νύμφην κατὰ τῆς πενθερᾶς αὐτῆς· 36 καὶ ἐχθροὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ οἰκιακοὶ αὐτοῦ. 37 Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος·»). Όλα αυτά σημαίνουν την διάσπαση του βιολογικού οικογενειακού δεσμού για τη σωτηρία του ποιμνίου· μια συμπεριφορά που είχε μεγάλη σχέση με την μισαλλοδοξία που ήρθε εις τον κόσμο με τη διάδοση του Χριστιανισμού», [Sex the church did everything it could to decry and degrade; family affection was decried by Christ himself and the bulk of his followers; [...]. The polemic against the family in the Gospels is a matter that has not received the attention it deserves. The church treats the Mother of Christ with reverence, but He Himself showed little of this attitude. "Woman, what have I to do with thee?" (John ii, 4) is His way of speaking to her. He says also that He has come to set a man at variance against his father, the daughter against her mother, and the daughter- in- law against her mother- in-law, and that he that loveth father and mother more than Him is not worthy of Him (Matt. x, 35- 37). All this means the breakup of the biological family tie for the sake of creed -- an attitude which had a great deal to do with the intolerance that came into the world with  the spread of Christianity], Πηγή: Has Religion Made Useful Contributions to Civilization, Bertrand Russel

 

Μυθοπλάστης: Bertrand Russel

Απάντηση: Εδώ

 

ΟΙ «ΚΛΕΦΤΕΣ» & ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σσ.114-115 )

 

«Ὁ χορὸς τῶν ἐπισκόπων ἐξακολουθεῖ μετὰ τοὺς ἀρχιεπισκόπους. Αὐτοί, πάλιν, εἶναι ἄλλοι λύκοι, ἴσως χειρότεροι ἀπὸ τοὺς πρώτους, ἐπειδὴ κυριεύουσι τοὺς χωρικοὺς καὶ ἰδιώτας.[...]. Αὐτοὶ πέμπουσι τόσους ληστάς, διὰ νὰ εἰπῶ ἔτζι, εἰς τὰ χωρία τῆς ἐπισκοπῆς των, καὶ τοὺς δίδοσι τὸν τίτλον ἢ τοῦ πρωτοσυγκέλλου ἢ τοῦ ἀρχιμανδρίτου ἢ ἄλλου τινὸς τάγματος, οἱ ὁποῖοι ἄλλο δὲν ἠξεύρουσι, παρὰ νὰ γράφουν ὀνόματα τῶν χριστιανῶν μὲ ὅλην τὴν ἀνορθογραφίαν, καὶ νὰ προφέρωσι τὸ «νὰ εἶσαι κατηραμένος», «νὰ ἔχῃς τὴν εὐχὴν» καὶ «δός μοι», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σσ. 114-115)

«Ἑκατὸν χιλιάδες, καὶ ἴσως περισσότεροι, μαυροφορεμένοι [...] φυλάττουσι τοὺς λύκους, διὰ νὰ ἁρπάζουν καὶ ξεσχίζουν τὰ ἀθῶα καὶ ἱλαρὰ πρόβατα τῆς ποίμνης τοῦ Χριστοῦ.», σελ. 119

 

Μυθοπλάστης: «Ἀνώνυμος Ἕλλην»

Απάντηση: Εδώ

 

Η ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ & Η ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 121)

(Κατά: Λιλής Ζωγράφου, Αντιγνώση, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 18η έκδοση, Αθήνα, σελ.32)

 

«Ὦ ἄνθρωποι, ὄντως βάρβαροι, χυδαῖοι καὶ ἐχθροὶ φανεροὶ τῆς πατρίδος μας καὶ τοῦ ἰδίου Χριστοῦ, πῶς ἐννοεῖτε ἔτζι ἀνάποδα αὐτὸ τὸ ρητόν, καὶ κάμνετε μὲ τὴν ἀμάθειάν σας καὶ τινὰς νὰ βλασφημῶσι; Δὲν καταλαμβάνετε, ἀνόητοι, ὅτι τὸ «παιδεύω», εἰς τὴν ἑλληνικὴν γλῶσσαν ἐννοεῖ ποτὲ μὲν τὸ «διδάσκω», ποτὲ δὲ τὸ «τιμωρῶ», καὶ ὅτι εἰς αὐτὸ τὸ ρητὸν ἐξ ἀνάγκης πρέπει νὰ ἐννοῇ τὸ «διδάσκω»; Καὶ οὕτως ὁ πατήρ, ἐπειδὴ ἀγαπᾶ τὸν υἱόν του, τὸν διδάσκει, ἤτοι τὸν παιδεύει. Ἀλλ᾿ ἂς τὸ ἐξηγήσωμεν κατὰ τὸ λεξικὸν τῆς ἀμαθείας, καὶ νὰ εἰπῶμεν, ὅτι τιμωρεῖ ἕνας ὅποιον ἀγαπᾷ. Ἀλλά, διατί τὸν τιμωρεῖ; Βέβαια, διὰ νὰ τὸν διορθώσῃ ἀπὸ τὰ σφάλματά του καὶ νὰ τὸν καταστήσῃ χρηστοηθῆ καὶ ἐνάρετον. Πῶς λοιπὸν μπορεῖ νὰ νομισθῇ παιδεία πρὸς τὸ καλὸν ἡ τυραννία, ἡ ὁποία, ὡς ἀνωτέρω ἀπεδείχθη, εἶναι ἐχθρὰ πάσης ἀρετῆς καὶ πρόξενος πάσης κακίας; Πῶς, χυδαῖοι, δὲν τὸ βλέπετε, μόνον ἐκφωνεῖτε ὅ,τι σᾶς ἔλθῃ εἰς τὴν ἐνθύμησιν, χωρὶς νὰ στοχασθῆτε, ὅτι εἰς τοιαύτας ὑποθέσεις ἡ παραμικρὰ κακοεξήγησις φέρει ἀνεκδιήγητα καὶ πολυάριθμα κακὰ εἰς τοὺς ἀκροατάς; [άρα η αμάθεια είναι στους ακροατές; ]

Ἴσως ὅμως τὸ λέγετε πρὸς παρηγορίαν; Ὤ, κακὸν χρόνον νὰ ἔχητε καὶ ἐσεῖς καὶ ἡ παρηγορία σας! Αὐτὴ εἶναι χειροτέρα ἀπὸ τὴν ἰδίαν αἰτίαν τῆς θλίψεως, καὶ εἰς ἄλλο δὲν χρησιμεύει, παρὰ εἰς τὸ νὰ καταστῇ τοὺς Ἕλληνας πάντοτε ἀξίους παρηγορίας. Ἐσεῖς φωνάζετε μὲ ἄκραν ἡσυχίαν καὶ λέγετε: «Ἀγαπητοί, ὁ Θεὸς μᾶς ἔδωσεν τὴν ὀθωμανικὴν τυραννίαν, διὰ νὰ μᾶς τιμωρήσῃ διὰ τὰ ἁμαρτήματά μας, καὶ παιδεύοντάς μας εἰς τὴν παροῦσαν ζωήν, νὰ μᾶς ἐλευθερώσῃ μετὰ θάνατον ἀπὸ τὴν αἰώνιον κόλασιν». Ὦ ἐχθροὶ τῆς ἀληθείας, τουτέστι τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ! Δὲν βλέπετε, ὁπού, μὲ αὐτὴν τὴν κακήν σας καὶ ἄτοπον παρηγορίαν, ὑποχρεώνετε τοὺς Ἕλληνας, ἀντὶς νὰ μισήσουν τὴν τυραννίαν καὶ νὰ προσπαθήσουν νὰ ἐλευθερωθοῦν, ἐξ ἐναντίας νὰ τὴν ἀγαπῶσι, καὶ μάλιστα, νὰ νομίζωνται εὐτυχεῖς, πιστεύοντες ἀπὸ ἁπλότητά των, ὅτι παιδεύονται εἰς τὴν παροῦσαν ζωήν, διὰ νὰ ἀποκτήσουν τὸν παράδεισον; Ποῖος Ἐσκαριώτης σᾶς ἔβαλεν εἰς τὸν νοῦν, νὰ προφέρητε τοιαύτην παρηγορίαν, ὅταν δὲν ἠξεύρετε νὰ τὴν ἐξηγήσητε, ὦ ἀναίσχυντοι; Τὰ ἁμαρτήματα, ἴσως, παιδεύονται μὲ ἄλλα ἁμαρτήματα, ὦ ἄφρονες; Δὲν στοχάζεσθε, πόσον ἀτιμεῖτε καὶ τὸν ἑαυτόν σας καὶ τὴν Ἐκκλησίαν μὲ τοὺς παραλογισμούς σας;», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σσ. 120-121)

 

Μυθοπλάστης: Ανώνυμος Έλλην, Λιλή Ζωγράφου

Απάντηση: Εδώ

 

 

ΟΙ ΜΑΥΡΟΦΟΡΕΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΟΙ

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 119 )

 

«Ἑκατὸν χιλιάδες, καὶ ἴσως περισσότεροι, μαυροφορεμένοι ζῶσιν ἀργοὶ καὶ τρέφονται ἀπὸ τοὺς ἵδρωτας τῶν ταλαιπώρων καὶ πτωχῶν Ἑλλήνων», σελ. 119

 

Μυθοπλάστης:  «Ἀνώνυμος Ἕλλην»

Απάντηση: Εδώ

 

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΑΜΑΘΕΙΑΣ

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 144 )

 

«Ἐκεῖνοι οἱ αὐτόματοι καὶ οὐτιδανοὶ ἄρχοντες, οἱ φιλάργυροι καὶ ἀμαθεῖς ἀρχιεπίσκοποι. Ἐκεῖνοι οἱ αὐθάδεις καὶ ὄντως βάρβαροι προεστοί. Ἐκεῖνοι οἱ ἀμαθεῖς, ὁποὺ θέλουσι νὰ ἀποκρίνωνται πάντοτε καὶ εἰς κάθε πρόβλημα. Ἐκεῖνοι, ὁποὺ ἀναζητήτως δίδουσι συμβουλὰς πάντοτε καὶ εἰς ὅλους.», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 144)

«Ὁ χορὸς τῶν ἐπισκόπων ἐξακολουθεῖ μετὰ τοὺς ἀρχιεπισκόπους. Αὐτοί, πάλιν, εἶναι ἄλλοι λύκοι, ἴσως χειρότεροι ἀπὸ τοὺς πρώτους, ἐπειδὴ κυριεύουσι τοὺς χωρικοὺς καὶ ἰδιώτας.[...]. Αὐτοὶ πέμπουσι τόσους ληστάς, διὰ νὰ εἰπῶ ἔτζι, εἰς τὰ χωρία τῆς ἐπισκοπῆς των, καὶ τοὺς δίδοσι τὸν τίτλον ἢ τοῦ πρωτοσυγκέλλου ἢ τοῦ ἀρχιμανδρίτου ἢ ἄλλου τινὸς τάγματος, οἱ ὁποῖοι ἄλλο δὲν ἠξεύρουσι, παρὰ νὰ γράφουν ὀνόματα τῶν χριστιανῶν μὲ ὅλην τὴν ἀνορθογραφίαν, καὶ νὰ προφέρωσι τὸ «νὰ εἶσαι κατηραμένος», «νὰ ἔχῃς τὴν εὐχὴν» καὶ «δός μοι», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σσ. 114-115)

 

Μυθοπλάστης: Ανώνυμος Έλλην

Απάντηση: Εδώ

 

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ & Ο «ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ» ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 110 )

 

«Ὁ πρῶτος [Πατριάρχης] ὀνομάζεται οἰκουμενικός. Καὶ ἂν ἄλλο δὲν σημαίνῃ αὐτὸς ὁ γελοιώδης τίτλος...», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 110)

 

Μυθοπλάστης: «Ἀνώνυμος Ἕλλην»

Απάντηση: Εδώ

 

Η ΥΓΕΙΑ & Η ΥΓΕΙΑ (ΝΗΣΤΕΙΑ)

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 123 )

 

«Ἀναγκαῖον ἦτον νὰ ὀλιγοστεύσῃ ὁ πατριάρχης τὸ πλῆθος τῶν ἑορτῶν καὶ τῶν νηστειῶν, ἐπειδὴ αἱ μὲν ἑορταὶ ἐμποδίζουσι τὸ κέρδος μὲ τὴν ἀργίαν εἰς τὸν λαόν, καὶ αἱ νηστεῖαι τοῦ ἀφανίζουν τὴν ὑγιείαν. Ὅθεν, τὰς μεγάλας ἑορτὰς ἠμποροῦσε νὰ τὰς διορίσῃ εἰς ὅλας τὰς Κυριακὰς καὶ εἰς ἄλλας ἑορτὰς νὰ δώσῃ τὴν ἄδειαν νὰ δουλεύουν, διὰ δὲ τὰς σαρακοστάς, νὰ τὰς σμικρύνῃ, καὶ τὰς περισσοτέρας νὰ τὰς ἀποβάλῃ. Καὶ τότε ὁ πτωχὸς ζῇ μὲ ὀλιγότερα ἔξοδα, καὶ τρέφεται καλλιότερα.», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 123)

 

Μυθοπλάστης: «Ἀνώνυμος Ἕλλην»

Απάντηση: Εδώ

 

100.000 ΜΑΥΡΟΦΟΡΕΜΕΝΟΙ

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 119 )

 

«Ἑκατὸν χιλιάδες, καὶ ἴσως περισσότεροι, μαυροφορεμένοι ζῶσιν ἀργοὶ καὶ τρέφονται ἀπὸ τοὺς ἵδρωτας τῶν ταλαιπώρων καὶ πτωχῶν Ἑλλήνων», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 119)

 

Μυθοπλάστης:  «Ἀνώνυμος Ἕλλην»

Απάντηση: Εδώ

 

 

ΚΑΤΑΔΑΦΙΣΟΝ ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σσ. 123-124 )

 

«Μάλιστα δὲ σύ, ὦ πατριάρχα, ὁποὺ ὡς κεφαλὴ τῆς ἐκκλησίας σέβεσαι παρὰ πάντων καὶ τιμᾶσαι, προσπάθησον νὰ διορθώσῃς τὰ κακά, ὁποὺ ἐπροξένησεν ἡ ἀμέλειά σου. [....] καταδάφισον ὅλα τὰ μοναστήρια, διὰ νὰ ὀλιγοστεύσῃς τὰ βάρη τοῦ λαοῦ [...] ἡ κτίσις τοῦ Παντὸς εἶναι ἀρκετὴ νὰ ἀποδείξῃ κάθε ἀνθρώπου τὴν παντοδυναμίαν Του, χωρὶς νὰ ἔχῃ χρείαν ἀπὸ τὰ ψευδολογήματα τῶν καλογήρων. Ἤ, τέλος πάντων, ἂν παντάπασιν δὲν ἠμπορέσῃς νὰ τὰ ἐξαλείψῃς, σμίκρυνε κἂν τὸν ἀριθμόν των καὶ τὴν ἀναίσχυντον καὶ βάρβαρον κατάχρησιν, ὁποὺ οἱ καλόγηροι τῶν μοναστηρίων ἔκαμαν.», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σσ. 123-124)

 

Μυθοπλάστης: «Ἀνώνυμος Ἕλλην»

Απάντηση: Εδώ.

 

Η ΑΜΑΘΕΙΑ & Η ΑΜΑΘΕΙΑ (ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ)

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 116 )

 

«Ἔνας ἀρχιμανδρίτης, ἀναγινώσκοντας ἐπ᾿ ἐκκλησίας τὸ εὐαγγέλιον, ἔτυχεν εἰς τὸ τέλος τοῦ κατεβατοῦ τὸ ἀπαρέμφατον ἐπανέρχεσθαι. Ὅθεν αὐτὸς ἀνέγνωσε τὸ ἐπανερ- ὅπου ἐτελείωνε τὸ κατεβατόν, καὶ ἔπειτα γυρίζοντας τὸ φύλλον ἐπρόφερετο τὸ -χέσθαι, εἰς τρόπον ὁποὺ ἐρέθισε ἕνα γενικὸν γέλωτα εἰς τοὺς παρεστῶτας.», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 116)

 

Μυθοπλάστης: Ανώνυμος Έλλην

Απάντηση: Εδώ 

 

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ & Ο ΟΡΘΟΣ ΛΟΓΟΣ

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 14 )

 

«Ὁ ἄνθρωπος εἶναι πεπροικισμένος ἀπὸ τὴν φύσιν μὲ τὸ λογικόν, διὰ μέσου τοῦ ὁποίου συγκρίνει τὰ πράγματα ἀναμεταξύ των, καὶ προκρίνει ἀπὸ αὐτὰ ὅποιον τὸν ὠφελεῖ περισσότερον, ἔχει δὲ μίαν κλίσιν πρὸς τὸ βελτίον, ὁποὺ πάντοτε τὸν παρακινεῖ, εἰς ὁποιανδήποτε κατάστασιν ἤθελεν εἶναι, νὰ ζητῇ μίαν καλλιοτέραν· ὁ πρῶτος του λοιπὸν καὶ ἀναγκαιότερος στοχασμὸς εἶναι τὸ νὰ διαφυλάξῃ τὴν ζωήν του καὶ νὰ τὴν διαυθεντεύσῃ ὅσον ἠμπορεῖ ἀπὸ κάθε ἐναντίον.», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 14)

 

Μυθοπλάστης: «Ἀνώνυμος Ἕλλην»

Απάντηση: Εδώ

 

 

ΟΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ & ΟΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σσ. 112-116,123-124 )

 

«... καὶ ὁ πατριάρχης τὰ ξαναλαμβάνει ἀπὸ τοὺς ἀρχιεπισκόπους διπλᾶ καὶ τριπλᾶ. Ἀλλὰ αὐτοί, ἀφοῦ λάβουν μέρος ἀπὸ τοὺς ἐπισκόπους, τὰ λοιπὰ πρέπει νὰ τὰ ἐβγάλουν ἀπὸ τοὺς χριστιανούς, καὶ εἰς αὐτὸ μιμοῦνται τοὺς ὀθωμανικοὺς διοικητὰς τῆς ἀρχιεπισκοπῆς των, ἀπὸ τοὺς ὁποίους εἰς ἄλλο δὲν διαφέρουσι, εἰμὴ ὅτι οἱ ἀρχιεπίσκοποι πληρώνουν αὐτούς, καὶ αὐτοὶ τοὺς δίδουν τὴν ἄδειαν νὰ κλέψωσιν ὅσα ἠμποροῦσι.

Ἡ ἀμάθεια τοῦ λαοῦ ἀκόνισεν τόσον τὰ ἀρχιερατικὰ σπαθία, ὁποὺ κανεὶς δὲν τοὺς ἀντιστέκεται. Μ᾿ ἓν κατεβατὸν μὲ κατάρας, ὁποὺ ἡ πλέον διαβολικὴ διάθεσις φοβερωτέρας βέβαια δὲν ἤθελεν ἠμπορέσει νὰ ἐφεύρῃ, τὸ ὁποῖον ὀνομάζουσιν ἀφορισμόν, ἐκδύουσι καὶ πλουσίους καὶ πτωχούς. Καὶ ἂν πολλάκις μ᾿ ἕτερον κατεβατὸν μ᾿ εὐχάς, εὐλογίας καὶ συγχώρησιν, διαλύουσι τὸν ἀφορισθέντα, δι᾿ ἄλλο τέλος δὲν τὸ κάμνουσι, παρὰ διὰ νὰ ἠμπορέσωσι νὰ τὸν ξαναφορίσωσι. Ἐπειδὴ τὸν ἀφορισθέντα δὲν δύνανται νὰ τὸν ξαναφορίσωσι, ἂν πρῶτον δὲν τὸν συγχωρήσωσι.», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 112)

«Ὁ νῦν Ἰωαννίνων ἔλαβε τὴν αὐθάδειαν νὰ ἀφορίσῃ τὸν ἐνάρετον καὶ φιλόσοφον κὺρ Κοσμᾶ, διὰ νὰ μὴν ἠμπόρεσε νὰ τὸν καταπείσῃ εἰς τὰς κακάς του θελήσεις.», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 114)

«Ὁ χορὸς τῶν ἐπισκόπων ἐξακολουθεῖ μετὰ τοὺς ἀρχιεπισκόπους. Αὐτοί, πάλιν, εἶναι ἄλλοι λύκοι, ἴσως χειρότεροι ἀπὸ τοὺς πρώτους, ἐπειδὴ κυριεύουσι τοὺς χωρικοὺς καὶ ἰδιώτας.[...]. Αὐτοὶ πέμπουσι τόσους ληστάς, διὰ νὰ εἰπῶ ἔτζι, εἰς τὰ χωρία τῆς ἐπισκοπῆς των, καὶ τοὺς δίδοσι τὸν τίτλον ἢ τοῦ πρωτοσυγκέλλου ἢ τοῦ ἀρχιμανδρίτου ἢ ἄλλου τινὸς τάγματος, οἱ ὁποῖοι ἄλλο δὲν ἠξεύρουσι, παρὰ νὰ γράφουν ὀνόματα τῶν χριστιανῶν μὲ ὅλην τὴν ἀνορθογραφίαν, καὶ νὰ προφέρωσι τὸ «νὰ εἶσαι κατηραμένος», «νὰ ἔχῃς τὴν εὐχὴν» καὶ «δός μοι», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σσ. 114-115)

«Μετὰ τῶν Ἐπισκόπων, λοιπόν, ἔρχονται ἐκεῖνοι οἱ πρωτοσύγκελλοι, οἱ ἀρχιμανδρῖται καὶ οἱ πνευματικοί, οἱ ὁποῖοι στέλλονται ἀπὸ τὰ μοναστήρια - δι᾿ ὧν κατωτέρω ρηθήσεται - μὲ κάποιας πανταχούσας. Αὐτοὶ εἶναι ἀναρίθμητοι, ἐπειδὴ δὲν εὑρίσκεται πόλις ἢ χωρίον, ὁποὺ νὰ μὴν φυλάττῃ ἢ ἕνα ἢ δύο ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς λαοκλέπτας, οἱ ὁποῖοι παρησιάζονται εἰς τὸν ἀρχιερέα καὶ ἀγοράζουν παρ᾿ αὐτοῦ τὴν ἄδειαν τοῦ κλεψίματος, καὶ ἔπειτα, μὲ ἄκραν αὐθάδειαν, ἀρχινοῦσιν ἀπὸ ὀσπίτιον εἰς ὀσπίτιον, νὰ ζητοῦσιν ἐλεημοσύνην, καὶ ἐκδύουσιν ἐξόχως τὰς γυναῖκας, ὅσον ἠμποροῦσι.», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 116)

«Μάλιστα δὲ σύ, ὦ πατριάρχα, ὁποὺ ὡς κεφαλὴ τῆς ἐκκλησίας σέβεσαι παρὰ πάντων καὶ τιμᾶσαι, προσπάθησον νὰ διορθώσῃς τὰ κακά, ὁποὺ ἐπροξένησεν ἡ ἀμέλειά σου [...]. Πρόσταξε νὰ μένουν τὰ λείψανα τῶν ἁγίων εἰς τὰς ἐκκλησίας καὶ νὰ μὴν ἀποκαταστῶνται εἶδος ἐμπορίου. Ἐμπόδισε τὰ θαύματα, διὰ νὰ ἐξαλείψῃς τὴν δεισιδαιμονίαν. Μὴν στοχάζεσαι νὰ φανῇς ἀνευλαβὴς εἰς τὸν Θεὸν διὰ τοῦτο, ἐπειδὴ ἡ μεγαλειότης Του εἶναι ἄκρα καὶ ἀκατάληπτος· ἡ κτίσις τοῦ Παντὸς εἶναι ἀρκετὴ νὰ ἀποδείξῃ κάθε ἀνθρώπου τὴν παντοδυναμίαν Του, χωρὶς νὰ ἔχῃ χρείαν ἀπὸ τὰ ψευδολογήματα τῶν καλογήρων. Ἤ, τέλος πάντων, ἂν παντάπασιν δὲν ἠμπορέσῃς νὰ τὰ ἐξαλείψῃς, σμίκρυνε κἂν τὸν ἀριθμόν των καὶ τὴν ἀναίσχυντον καὶ βάρβαρον κατάχρησιν, ὁποὺ οἱ καλόγηροι τῶν μοναστηρίων ἔκαμαν.», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σσ. 123-124)

 

Μυθοπλάστης: «Ἀνώνυμος Ἕλλην»

Απάντηση: Εδώ

 

Η ΗΘΙΚΗ & Η ΗΘΙΚΗ

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 157)

 

 «Δόξα οὖν τῇ Ἐλευθερίᾳ, ἔχομεν ἓν παράδειγμα, καὶ μεγάλον καὶ νέον, τὸ ὁποῖον εἶναι ἀρκετόν, διὰ νὰ σᾶς καταπείσῃ, χωρὶς νὰ ἔχω χρείαν νὰ ἀντιγράψω τοὺς ἱστορικούς. Τοιοῦτον παράδειγμα τόσον εἶναι ἀξιοθαύμαστον εἰς τὴν ἰδιότητά του, ὅσον μεγαλειτέρα ἤθελε σταθῆ ἡ ἀνοησία ἐκείνων, ὁποὺ δὲν ἤθελον καταπεισθῆ. Οἱ Σέρβοι μᾶς δίδουν αὐτὸ τὸ μεγάλον παράδειγμα, ὦ Ἕλληνες.

Αὐτοὶ ἦτον ὁ λαὸς ὁ πλέον ἁπλούστατος, καὶ βέβαια καθεὶς ἐστοχάζετο, ὅτι ἀργότερα ἤθελε λάμψει ἡ ἐλευθερία εἰς ἐκεῖνα τὰ μέρη, παρὰ εἰς τὰ ἄλλα. Μ᾿ ὅλον τοῦτο, ὁ θαυμαστὸς στρατηγός των καὶ ἐλευθερωτής των Γεώργιος ἐστάθη ἱκανὸς νὰ ἐπαναστατήσῃ ὅλους τοὺς συμπατριῶτας του, καὶ εἰς τὸ βραχύτατον διάστημα ἓξ μηνῶν νὰ ἐλευθερώσῃ τὴν πατρίδα του ἀπὸ τὸν ζυγὸν τῆς ὀθωμανικῆς τυραννίας. Ὤ, πόσα μαθήματα ἔδωσεν καὶ πόσας ἀμφιβολίας διέλυσεν μὲ τὰ ἔργα του ὁ ἀξιάγαστος Γεώργιος εἰς μεταχείρισιν τῶν Ἑλλήνων! Ὤ, πόσον ἀποστόμωσε τοὺς ἀνοήτους καὶ φλυάρους κατὰ τῶν Ἑλλήνων μὲ τὰ κατορθώματά του, καὶ ἐτρόμαξεν τοὺς ἀχρείους ὀθωμανοὺς μὲ τὰ ἅρματα τῆς νίκης καὶ τῆς ἐκδικήσεως!», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 157)

 

Μυθοπλάστης: «Ἀνώνυμος Ἕλλην»

Απάντηση: Εδώ

 

Η ΦΤΩΧΕΙΑ & Η ΦΤΩΧΕΙΑ

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 92)

 

«Ἡ πτωχεία, τέλος πάντων, ὡς μία ἀδιάκοπος μικρὴ θέρμη, ἀδυνατίζει τὸ πλέον ὑγιὲς σῶμα. Οὕτως καταβάλλει τὴν γενναιότητα καὶ σταθερότητα τῶν δυστύχων πατέρων καὶ θαμπώνει τὸ πνεῦμα τῶν τέκνων.

Πῶς στοχάζεσαι τώρα, ὦ ἀναγνῶστα, νὰ ζῶσιν οἱ ἀγαπητοί μας Ἕλληνες, αὐτοὶ οἱ γλυκύτατοί μας ἀδελφοί; Ἴσως δὲν τὸ ἀγνοεῖς, καὶ ἴσως μαζύ μου συγκλαίεις καὶ ἐσὺ τὰς κοινὰς ἑλληνικάς μας δυστυχίας. Πλήν, μ᾿ ὅλον τοῦτο, δὲν θέλω σιωπήσει ἐγώ, ξαναενθυμῶντας σου τὸν τρόπον τῆς δυστυχεστάτης καὶ πτωχικῆς ζωῆς τῶν Ἑλλήνων, ἀπὸ τὸ νὰ εὐφημίσω τὴν ἀγαθὴν καρδίαν καὶ τὴν φιλανθρωπότητα τῶν εὐεργέτων τῆς Ἑλλάδος.», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 92)

 

Μυθοπλάστης: «Ἀνώνυμος Ἕλλην»

Απάντηση: Εδώ

 

ΟΙ ΚΟΛΑΚΕΙΕΣ & Η ΑΛΗΘΕΙΑ

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 100)

 

 

«Ὤ, πόσον αἰσθάνομαι τὴν φλόγαν τῆς ἀγανακτήσεως καὶ ἐντροπῆς εἰς τὴν καρδίαν μου, τώρα ὁποὺ τόσον καταφρονητικῶς θέλω λαλήσει διὰ τὴν πλέον τιμιωτέραν κλάσιν τῆς πολιτικῆς διαγωγῆς! Πόσον μὲ λυπεῖ, ὁπού, ἀντὶς νὰ ἐπαινέσω αὐτὸ τὸ ἱερὸν τάγμα, ἡ ἀλήθεια καὶ τὸ πατριωτικὸν χρέος μου μὲ βιάζουσι νὰ τὸ κατηγορήσω. Μεγάλον βέβαια εἶναι τὸ ἐπιχείρημά μου, ἀλλ᾿ ἐγὼ ἔταξα νὰ κάμω κάθε θυσίαν ἔμπροσθεν εἰς τὸ ἄγαλμα τῆς Ἐλευθερίας, καὶ δὲν θέλω παραιτήσει τὴν ἀναγκαιοτέραν.», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 100)

 

Μυθοπλάστης: «Ἀνώνυμος Ἕλλην»

Απάντηση: Εδώ

 

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΑΜΑΘΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΑΜΑΘΕΙΑ

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σσ. 54-56)

 

«Ὤ, πόσα παραδείγματα μᾶς παρασταίνει ἡ ἱστορία πρὸς τιμὴν τῆς φιλίας, ἀπὸ τὰ ὁποῖα δὲν ἠμπορῶ νὰ σιωπήσω τὸ ἀκόλουθον. Βασιλεύοντος Διονυσίου τοῦ Τυράννου εἰς Συρακούζην, ἐσυκοφαντήθη πρὸς αὐτὸν παρά τινος προδότου ἕνας ἐνάρετος ἄνθρωπος, ἑνωμένος μὲ τοὺς ἡδυτάτους δεσμοὺς μιᾶς εἰλικρινεστάτης φιλίας. Ὁ τύραννος οὖν, κατὰ τὴν συνήθειαν τῶν ἐπὶ θρόνου καθημένων, καταδικάζει τὸν ἀθῶον εἰς θάνατον, καὶ δὲν καταδέχεται οὔτε κἂν νὰ τὸν ἰδῇ, ὄχι δὲ νὰ τὸν ἀκούσῃ. Μανθάνει ὁ ἀθῶος τὴν ἀπόφασιν, χωρὶς ἔκπληξιν, ὡσὰν ὁποὺ ἐγνώριζε, ὅτι οἱ δοῦλοι ὑπόκεινται εἰς τὸ νὰ χάσουν τὴν ζωήν των εἰς κάθε στιγμήν, καὶ κατὰ τὴν ὄρεξιν τοῦ τυράννου. Δὲν λυπεῖται δι᾿ ἄλλο τι, εἰμὴ μόνον, ὅτι ἄφηνε τὰς ὑποθέσεις του εἰς ἄκραν ἀταξίαν. Διὸ τρέχει πρὸς τὸν τύραννον, καὶ μετὰ δακρύων τὸν παρακαλεῖ, νὰ ἀναβάλῃ τὸν καιρὸν τοῦ θανάτου του διὰ ὀλίγας ἡμέρας, καὶ νὰ τοῦ δώσῃ τὴν ἄδειαν νὰ ὑπάγῃ εἰς τὴν πατρίδα του, διὰ νὰ διορθώσῃ τὰς ὑποθέσεις τοῦ ὀσπιτίου του, καὶ ἔπειτα μὲ ὅρκον τοῦ τάζει νὰ ξαναγυρίσῃ, διὰ νὰ λάβῃ τὸν θάνατον. Ὁ τύραννος, λοιπόν, τοῦ ἀπεκρίθη, ὅτι ἤθελε τοῦ κάμει τοιαύτην χάριν, πλὴν ὑπωψίαζε, μήπως δὲν ἤθελεν ἐπιστρέψει, καὶ διὰ τοῦτο ἂν ἤθελε τοῦ προσφέρει ἕνα ἐγγυητὴν - τὸν ὁποῖον νὰ ἤθελε θυσιάσει, ἂν αὐτὸς ἤθελε τὸν ἠπατήσει - τότε ἤθελε τοῦ δώσει τὴν ἄδειαν. Ἀκούσας δὲ ὁ φίλος του αὐτά, εὐθὺς τρέχει πρὸς τὸν τύραννον, καὶ μετὰ χαρᾶς τοῦ λέγει, δεικνύοντας τὸν ἑαυτόν του: «Ἰδοὺ ὁ ἐγγυητής του. Ἐγὼ μένω εἰς φυλακήν, ἕως εἰς τὴν ἐπιστροφὴν τοῦ φίλου μου, καὶ εἶμαι ἕτοιμος νὰ θυσιασθῶ εἰς ἔλλειψίν του.

Τότε ὁ τύραννος ἐπροσδιώρισεν τὴν ἡμέραν, ἕως εἰς τὴν ὁποίαν ἤθελε τὸν προσμείνει, καὶ παραχρῆμα ὁ μὲν πρῶτος ἀνεχώρησεν, ὁ δ᾿ ἄλλος ἐβάλθη εἰς φυλακήν. Καθεὶς ἠμπορεῖ νὰ ἰδεασθῇ τὴν χαρὰν τῆς εὐγνωμοσύνης καὶ τῆς εὐπραξίας, ὁποὺ ἀμφότεροι αἰσθάνθησαν. Ἐπῆγεν, λοιπόν, εἰς τὸ ὀσπίτιόν του καὶ μετὰ πάσης σπουδῆς ἐδιώρθωσε τὰς ὑποθέσεις του, δίδοντας δὲ τὸν ὑστερινὸν ἀσπασμὸν εἰς τὴν σύζυγόν του καὶ τέκνα του, ταχέως ἐπέστρεφεν πρὸς τὸν τύραννον, καὶ ἔφθασεν πρὶν τοῦ τέλους τῆς προσδιωρισμένης ἡμέρας. Ἀλλ᾿ ὁ τύραννος, βλέποντας τοσαύτην ἐμπιστοσύνην, τρόπον τινὰ ἐκινήθη εἰς σπλάγχνος καὶ τοὺς ἠλευθέρωσεν ἀμφοτέρους.

Ἰδού, ὦ ἀγαπητοί μου, πόσον δύναται νὰ πράξῃ ἡ φιλία, ὅταν εὑρίσκεται ὄντως ριζωμένη εἰς τὰς καρδίας δύο ὑποκειμένων. Στοχάζεσθε, ἴσως, νὰ εἶχον αὐτοὶ οἱ δύο φίλοι καρδίας δούλων; Οὐχί, ὦ Ἕλληνες! Αὐτοὶ ἐφρονοῦσαν ἐλευθέρως, καὶ μόνον ὑπόκειντο εἰς τὸν τύραννον, καθὼς τὴν σήμερον ἀκολουθεῖ εἰς τοὺς περισσοτέρους τοῦ γένους μας. Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀνθίσῃ τοιαύτη φιλία εἰς σκλαβωμένας καὶ δούλας ψυχάς; Οἱ δοῦλοι, ὦ Ἕλληνες, ἂν καὶ κατὰ συμβεβηκὸς συμφωνήσουν εἰς μερικὰς ἰδέας των, δὲν ἠμποροῦν ποτὲ νὰ συμφωνήσουν εἰς τὸν κυριώτερον σκοπὸν τοῦ ἀνθρώπου, δηλαδὴ εἰς τὴν ἀρχὴν τῆς εὐτυχίας των, ὡσὰν ὁποὺ καθεὶς ἀπὸ αὐτούς, εὑρισκόμενος εἰς μίαν παντοτινὴν ἀβεβαιότητα, φυλάττει καθεὶς ξεχωριστὸν τρόπον εἰς τὸ νὰ ζῇ, καὶ ἐξακολούθως προσπαθεῖ διηνεκῶς νὰ διαφθείρῃ τὴν διαγωγήν του, καὶ νὰ τὴν παρομοιάζῃ μὲ τὴν θέλησιν τοῦ τυράννου, ἐπειδὴ τὸ πᾶν κρέμαται ἀπὸ αὐτὸ τὸ βρωμερὸν τέρας.», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σσ. 54-56)

 

Μυθοπλάστης: «Ἀνώνυμος Ἕλλην»

Απάντηση: Εδώ

 

ΜΗ ΛΑΛΕΙΣ ΕΠ’ ΑΜΒΩΝΟΣ

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 122)

 

«Ἀλλὰ ἐγὼ δὲν ζητῶ τόσον ἀπὸ τὴν δειλήν σου ψυχήν! Καὶ ἐπειδὴ ἐσὺ δὲν τολμεῖς ἐπ᾿ ἄμβωνος νὰ λαλήσῃς τὴν ἀλήθειαν, καθὼς προφασίζεσαι, εἰπέ την κἂν κατὰ μόνας τῶν τόσων καὶ τόσων, ὁποὺ ἐξομολογεῖς...», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 122)

 

Μυθοπλάστης: Ανώνυμος Έλλην

Απάντηση: Εδώ

 

ΤΑ ΔΥΟ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗΣ

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 98 )

 

«Δύο αἴτια εἶναι, ὦ Ἕλληνές μου ἀκριβοί, ὁποὺ μέχρι τῆς σήμερον μᾶς φυλάττουσι δεδεμένους εἰς τὰς ἁλύσους τῆς τυραννίας, εἶναι δὲ τὸ ἀμαθὲς ἱερατεῖον καὶ ἡ ἀπουσία τῶν ἀρίστων συμπολιτῶν.», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 98)

«Ἰδοὺ λοιπόν, ὦ Ἕλληνες, ὁποὺ ἀρκετῶς ἀπεδείχθη, πόσον τὸ σημερινὸν ἑλληνικὸν ἱερατεῖον ἐμποδίζει καὶ κρύπτει τὴν ὁδὸν τῆς ἐλευθερώσεως τῶν Ἑλλήνων, καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ πρώτη καὶ μεγαλειτέρα αἰτία, ὁποὺ μέχρι τῆς σήμερον εὑρισκόμεθα ὑπὸ τῆς ὀθωμανικῆς τυραννίας. Μετ᾿ αὐτῆς δὲ ἀκολουθεῖ ἡ δευτέρα αἰτία, ἡ ὁποία, ἂν καὶ δὲν κατέχῃ τὸν πρῶτον τόπον, δὲν εἶναι ὅμως ὀλιγότερον ἐπιζήμιος εἰς τὴν Ἑλλάδα, καθὼς θέλω προσπαθήσει νὰ ἀποδείξω. Αὕτη δὲ εἶναι, ὡς προεῖπον, ἡ ἀπουσία τῶν ἀξιωτέρων ὑποκειμένων τῆς Ἑλλάδος.», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 127)

 

Μυθοπλάστης: Ανώνυμος Έλλην

Απάντηση: Εδώ

 

ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ & ΟΙ ΑΡΓΙΕΣ

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σσ. 88, 123)

 

«...τὸ πλῆθος τῶν ἑορτῶν καὶ αἱ ἀγγαρεῖαι τοὺς ἐμποδίζουσιν, ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος, κάθε περισσότερον κέρδος, ὁποὺ ἤθελαν ἠμπορέσει νὰ κάμωσι», σελ. 88

«Ἀναγκαῖον ἦτον νὰ ὀλιγοστεύσῃ ὁ πατριάρχης τὸ πλῆθος τῶν ἑορτῶν [...] ἐπειδὴ αἱ μὲν ἑορταὶ ἐμποδίζουσι τὸ κέρδος μὲ τὴν ἀργίαν εἰς τὸν λαόν», σελ. 123

 

Μυθοπλάστης: Ανώνυμος Έλλην

Απάντηση: Εδώ

 

Η ΕΛΛΑΣ ΓΕΝΝΑ ΑΚΟΜΗ ΛΕΩΝΙΔΕΣ

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 105)

 

«Ἡ διαυθέντευσις τῶν Σουλιώτων κατὰ τοῦ τῆς Ἠπείρου τυράννου, ἀρκετῶς θέλει τοὺς ἀποδείξει, ὅτι ἡ Ἑλλὰς γεννᾷ ἀκόμη Λεωνίδας καὶ Θεμιστοκλεῖς. Ὤ, πόσον θέλουν μείνει ἔκθαμβοι, ὅταν ἀναγνώσουν τὰ θαυμαστὰ κατορθώματα τοῦ μεγάλου Φώτου, ἐκείνου, λέγω, τοῦ ἥρωος τοῦ Σούλιου καὶ ὅλων τῶν Σουλιώτων, τῶν ὁποίων ἡ ἀνδρεία, ἡ μεγαλοψυχία, καὶ ὁ ζῆλος περὶ τῆς ἐλευθερίας τῆς πατρίδος των, ἀθανάτισαν τὸ ὄνομά των, καὶ ἔφερον εἰς ἀπελπισμὸν χίλιας φορὰς τὸν ἐχθρόν τους τύραννον, τὸν ἀχρειέστατον λέγω Ἀλῆ!

Ἡ Ἑλλάς, οὐχί! οὐχί! δὲν εἶναι πάντως ὑστερημένη ἀπὸ μεγάλους ἀνθρώπους· ἡ διαυθέντευσίς των διὰ δεκαπέντε χρόνους, περιέχει τοσαύτας καὶ τοιαύτας ἡρωϊκὰς πράξεις, ὥστε παράδοξον ἤθελε φανῆ καὶ εἰς ἡμᾶς τοὺς ἰδίους, ἂν δὲν εἴμεθα μάρτυρες αὐτόπται τῶν κατορθωμάτων των. Αὐτοὶ ἦτον μόνον χίλιοι καὶ διὰ τόσους χρόνους καθημερινῶς σχεδὸν συνεκρότουν πολέμους μετὰ τοῦ τυράννου ἐχθροῦ των, ὁ ὁποῖος, διὰ πολλὰς φοράς, ἐκινήθη ἐναντίον των μὲ ἕως δεκαπέντε χιλιάδας στρατεύματα, καὶ πάντοτε ἐνικήθη», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 105)

 

Μυθοπλάστες: Ανώνυμος Έλλην και λοιποί διαφωτιστές

Απάντηση: Εδώ

 

Ο ΧΡΥΣΟΣ & Ο ΧΡΥΣΟΣ

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 105)

 

«Ἡ ἐφεύρεσις τῶν χρημάτων κατέστησεν τοὺς ἀνθρώπους ἐχθροὺς τῆς φύσεως καὶ τοῦ ἑαυτοῦ των. Ἡ ἐφεύρεσίς των κάμνει νὰ πιστεύουν οἱ περισσότεροι τῶν ἀνθρώπων, μεγαλείτερον τὸ μικρὸν ἀπὸ τὸ μεγάλον. Ἡ ἐφεύρεσίς των ἔφθειρε τὰ ἤθη τῶν ἀνθρώπων, μὲ τὴν πολυτέλειαν, καί, τέλος πάντων, τὰ χρήματα ἔδωσαν ὕπαρξιν ἄλλων δύο γενῶν ἀνάμεσα εἰς τοὺς ἀνθρώπους. Ὅθεν, ἐκτὸς τοῦ ἀρσενικοῦ καὶ τοῦ θηλυκοῦ, τὴν σήμερον εὑρίσκεται τὸ τρίτον γένος, διὰ νὰ εἰπῶ οὕτως, τῶν πλουσίων, καὶ τὸ τέταρτον, τῶν πτωχῶν.», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 105)

 

Μυθοπλάστης: Ανώνυμος Έλλην

Απάντηση:Εδώ

 

Η ΕΛΛΑΣ & Η ΕΛΛΑΣ

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 39)

 

«Ὦ Πατρίς! Ὦ Ἑλλάς! Ὦ Ἕλληνες! Ὦ φίλοι μου γλυκύτατοι! (πίπτει λιποθυμισμένος).», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, Βενετία 1806, σελ. 166)

«Τότε δὲ θέλομεν ἀποδείξει ἐμπράκτως τὴν πρὸς αὐτὸν εὐγνωμοσύνην μας, ὑψώνοντες εἰς τὸ κέντρον τῆς ἐλευθέρας Ἑλλάδος στεφάνους δόξης καὶ θριάμβους εἰς μνημόσυνον αὐτοῦ τοῦ μεγάλου ἀνδρός, ὡς ἀρχηγοῦ καὶ πρώτου συνεργοῦ εἰς τὴν τῆς Ἑλλάδος ἐλευθέρωσιν.», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, Βενετία 1806, σελ. 39)

 

Μυθοπλάστης: Ανώνυμος Έλλην

Απάντηση: Εδώ

 

 

ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΓΕΝΝΟΥΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΝΟΜΑΡΧΙΕΣ

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σσ. 24-25, 29, 51-52, 56)

 

«Ἔχοντες ὅλοι οἱ ἐλεύθεροι ἄνθρωποι τὴν ἰδίαν ζέσιν καὶ ἀγάπην εἰς τὴν διοίκησίν τους, ὅταν ἡ χρεία τὸ καλῇ, ὅλοι ὁμοθυμαδὸν τρέχουσι εἰς διαυθέντευσιν τῆς πατρίδος των, ἤτοι τῶν νόμων των καὶ τῆς εὐτυχίας των. Οἱ δοῦλοι δὲ εὑρισκόμενοι πάντοτε ἀσύμφωνοι, κανεὶς δὲν ἠμπορεῖ νὰ διαυθεντεύσῃ τὴν πατρίδα του, ἑκουσίως καὶ μὲ πόθον, νομίζοντές την ἓν ἀλλότριον κτῆμα, καὶ διὰ τοῦτο πάντοτε νικῶνται. Εἰς αὐτούς, ἀγαπητοί μου, λείπει τὸ κυριώτερον μέσον διὰ τὴν νίκην, τοὺς λείπει, λέγω, ἡ ὁμόνοια, ἐπειδή, ὡς προεῖπον, δὲν ἔχουν ὅλοι τὸν ἴδιον σκοπόν, καὶ ἐν καιρῷ βίας, ὁ δοῦλος δὲν στοχάζεται δι᾿ ἄλλο, εἰμὴ μόνον καὶ μόνον διὰ τὸν ἑαυτόν του, καὶ εἰς τὸν ἑαυτόν του μόνον εὑρίσκει καὶ πατρίδα, καὶ συγγενεῖς, καὶ φίλους, καὶ τέλος πάντων τὴν εὐτυχίαν του. Καὶ μὴν ἠμπορῶντας νὰ ἐλπίζῃ εἰς ἄλλο τι, οὔτε δι᾿ ἄλλο τι τὸν μέλει, παρὰ διὰ τὸν ἑαυτόν του, καὶ οὕτως ἀκολουθεῖ: ὅπου δοῦλοι, ἐκεῖ καὶ ἀσυμφωνία, ὅπου δὲ ἀσυμφωνία, ἐκεῖ καὶ ὄλεθρος.», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, Βενετία 1806, σελ. 56)

«Ἐγὼ ὅμως παραιτῶ τὰ περισσότερα χάριν συντομίας, μάλιστα ὁποὺ παρεμπρὸς θέλει παρησιασθῶσι διάφοροι αἰτίαι εἰς τὸ νὰ ἀποδείξω τὴν διαφορὰν τῶν ἐλευθέρων στρατευμάτων ἀπὸ τῶν ὑποδουλωμένων, καὶ μόνον τὸ παράδειγμα τοῦ Λεωνίδα θέλω ἀναφέρει, τὸ ὁποῖον ἀρκετῶς ἀποδεικνύει τὴν γενναιότητα καὶ μεγαλοψυχίαν, ὁποὺ ἡ ἐλευθέρα ζωὴ ἐμφυτεύει εἰς τὰς καρδίας τῶν ἀνθρώπων, οὖσαι αὐταὶ αἱ δύο ἀρεταὶ ἡ πρώτη καὶ ἀναγκαιοτέρα βάσις τῆς πολεμικῆς ἐπιστήμης.», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, Βενετία 1806, σελ. 29)

«Αὐτός, λοιπόν, ὁ φόβος, ὁ στερεώτερος στῦλος τῆς τυραννίας, αὐτός, ὦ Ἕλληνες, ὁδηγεῖ τοὺς δούλους εἰς τὸν πόλεμον. Καί, ἐπειδὴ ὅλοι οἱ δοῦλοι εἰς αὐτὸν παρομοίως ὑπόκεινται, οὕτως ὁ δεύτερος ἀκολουθεῖ τὰ βήματα τοῦ πρώτου, καὶ ὁ τρίτος τοῦ δευτέρου μέχρι τοῦ ἐσχάτου. Ὑπάγουν, πολεμοῦσι, κοπιάζουν, φονεύονται, τέλος πάντων, χωρὶς νὰ ἠξεύρουν οὔτε διατί ἐπῆγαν, οὔτε διατί δὲν ἔπρεπε νὰ ὑπάγουν. [...] Ἴσως διὰ τοὺς τρεῖς, ἢ τέσσαρες ὀβολούς, ὁποὺ ὁ τύραννός των τοὺς δίδει διὰ μισθόν; ἢ διὰ τὸν φόβον τῆς ἀτιμίας; Αὐτοί, καὶ νικηταὶ καὶ νικημένοι, τὸν μισθόν τους θέλουν τὸν ἔχει, καὶ νικηταὶ καὶ νικημένοι ἀτιμίαν δὲν φοβοῦνται, οὔτε τιμὴν ἔχουν. Ἢ μήπως ἔχουν, τέλος πάντων, συγγενεῖς, φίλους καὶ πατρίδα, ὁποὺ νὰ τοὺς παρακινήσουν; Αὐτοὶ οἱ δυστυχεῖς εἶναι ἀγορασμένοι ἀπὸ τὸν τύραννόν τους, ὡσὰν τόσα βόδια ἢ ἄλογα. [...] Ἡ δειλία εἶναι τὸ πρῶτον καὶ ἄφευκτον σημεῖον εἰς αὐτούς, ἡ ὁποία αὐξάνει εἰς τὰς ἰδέας των κάθε παραμικρὸν κίνδυνον, καὶ κάθε δύσκολον ἐπιχείρημα δι᾿ αὐτοὺς εἶναι ἀδύνατον.», σσ. 51-52

«Ὁ ἐντελὴς ἀρχιστράτηγος πρέπει ἀκόμη νὰ γνωρίζῃ τὴν γλῶσσαν τῶν ἐχθρῶν του, καὶ τὰς φυσικὰς κλίσεις των, νὰ γνωρίζῃ κατὰ μέρος τὸν ἀρχιστράτηγον αὐτῶν, καὶ τὴν ἀξιότητά του, ἐν ἑνὶ λόγῳ ὅλας τὰς στρατιωτικὰς γυμνάσεις, τῆς τε ἱππικῆς καὶ τοῦ πεζοῦ στρατεύματος, καὶ τοῦτο διὰ νὰ προστάζῃ ὀρθῶς, καὶ νὰ ὑπακούεται εὐθύς. Ὡσὰν ὁποὺ ὅποιος ἀρχιστράτηγος ἢ ὁποιουδήποτε ἄλλου μεγάλου ἐπαγγέλματος ἄνθρωπος, δὲν ὑπακούεται, τὰς περισσοτέρας φορὰς τὸ σφάλμα εἶναι ἐδικόν του, ἐπειδὴ ὅποιος ἠξεύρει νὰ προστάζῃ, ἀναμφιβόλως καὶ ὑπακούεται.

Τοιαῦται γυμνάσεις καὶ μαθήσεις, μὲ πολλὰς ἄλλας, ὁποὺ χάριν συντομίας δὲν ἀναφέρω, ἐνεργοῦντο μὲ πᾶσαν προσοχὴν καὶ τελειότητα παρὰ τῶν προγόνων μας, καὶ αὐταὶ ἐσύνθετον τὴν τέχνην τοῦ πολέμου, ἤτοι τὴν τακτικήν.

Περὶ δὲ τῶν στρατιωτῶν εἶναι ἀναγκαῖον νὰ γνωρίζουν, διὰ τῆς πράξεως, ἐντελῶς, τὴν γύμνασιν τῶν ἀρμάτων, καὶ νὰ βαδίζουν τακτικῶς, νὰ ὑπακούουν εὐθὺς εἰς τὰς προσταγὰς τῶν ἀρχηγῶν, αἱ ὁποῖαι πρέπει νὰ εἶναι ὅσον τὸ δυνατὸν βραχύλογοι.

Τέλος πάντων, πρέπει νὰ εἶναι συνηθισμένοι εἰς τὸ νὰ ὑποφέρουν κάθε κόπον, ἀλλὰ τὰ τοιαῦτα διὰ μέσον τῆς καλῆς διοικήσεως μόνον ἀποκτῶνται, καὶ μόνη ἡ ἐλευθερία εἶναι πρόξενος καὶ πρώτη αἰτία τῶν μεγάλων κατορθωμάτων.», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, Βενετία 1806, σσ. 24-25)

 

Μυθοπλάστης: Ανώνυμος Έλλην

Απάντηση: Εδώ

 

500.0000 - 200.000 - 10.000 ΑΠΡΑΓΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΣΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ

(Κατά: Απανταχού νεοπαγανιστές & νεοδιαφωτιστές)

 

α. «Από αναφορές περιηγητών (στο Αγ. Όρος) συγκεκριμένα αρκετοί ηγούμενοι περηφανεύονταν για την αμορφωσιά τους. Είναι γνωστό ότι οι περισσότεροι μοναχοί ήταν αγράμματοι. Συνήθως δυστυχισμένοι άνθρωποι που έβλεπαν τα μοναστήρια σαν την τελευταία ελπίδα σωτηρίας

Την περίοδο της άλωσης μάλιστα υπολογίζονται σε 500.000 ψυχές. Την ίδια ώρα στην Κωνσταντινούπολη αμύνονταν 5 ή 10.000 άνθρωποι»,

Πηγή: «Μικρός Παν», http://www.phorum.gr/viewtopic.php?p=668086, αποθηκευμένη εδώ.

 

β. «Θα ήθελα επίσης να προσθέσω πως ακόμη δεν είδαμε -τουλάχιστον για αρχή τον ρόλο της θρησκείας και του ιερατείου της- και να σημειώσω ενδεικτικά, πως λίγο πριν την άλωση της Πόλης, βεβαιώνουν κάποιοι ιστορικοί-δυστυχώς δεν έχω άμεσα τα στοιχεία, αλλά επιφυλάσομε (sic)-τα μοναστήρια της επικρατείας της Αυτοκρατορίας είχα(ν) πάνω από 500.000 μοναχούς.....!!!! και την στιγμή που ο Κων/νος Παλαιολόγος, μπροστά στον ορατό κίνδυνο των Οθωμανών.....! ζητούσε άμεσε γενική επιστράτευση.....!

Συνεχίζεται....

Έρρωσθε.... Φίλοι...

__________________

Σιωπή.....»

Πηγή: Χρήστης «Nasosddd», http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=6267, αποθηκευμένη εδώ.

γ. «Και να σκεφτεί κανείς ότι την εποχή αυτή μέσα στην Κωνσταντινούπολη υπήρχαν 300 μοναστήρια και 10.000 καλόγεροι και σε ολόκληρη την βυζαντινή αυτοκρατορία, άλλες 200.000 μοναχοί που θα μπορούσαν να την υπερασπισθούν. Ο τελευταίος όμως αυτοκράτορας είχε μείνει να υπερασπίζεται την πόλη με μόλις 10.000 άνδρες, από τους οποίους 7.000 ήσαν Γενοβέζοι.

*Ο Θεόδωρος Παναγόπουλος είναι τ. δικαστής και δικηγόρος».

Πηγή: Θεόδωρος Παναγόπουλος, http://www.patris.gr/articles/148746?PHPSESSID=, αποθηκευμένη εδώ.

 

Μυθοπλάστες: Απανταχού νεοπαγανιστές & «διαφωτιστές»

Απάντηση: Εδώ

 

 

ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΑΚΟ

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 120 )

 

«Πῶς λοιπὸν μπορεῖ νὰ νομισθῇ παιδεία πρὸς τὸ καλὸν ἡ τυραννία, ἡ ὁποία, ὡς ἀνωτέρω ἀπεδείχθη, εἶναι ἐχθρὰ πάσης ἀρετῆς καὶ πρόξενος πάσης κακίας;», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 120)

 

Μυθοπλάστης: «Ἀνώνυμος Ἕλλην»

Απάντηση: Εδώ

 

 

ΟΙ ΗΓΕΜΟΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΚΝΗΡΟΙ

(Κατά: Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 65)

 

«Πῶς νὰ γνωρίσῃ τὸ χρέος του ἐκεῖνος, ὁποὺ ἀνετράφη εἰς τὸν κόλπον τῆς ὀκνηρίας καὶ τῆς κολακείας; Ποῦ περισσεύει καιρὸς τοῦ μονάρχου, νὰ στοχασθῇ διὰ τὴν εὐτυχίαν τοῦ λαοῦ του [...] Αὐτὸς ἐξυπνᾶ τὸ μεσημέρι, σηκώνεται εἰς τὴν μίαν ὥραν, ἐξοδεύει ἄλλην μίαν διὰ νὰ προγευθῇ, ἄλλη μία χρειάζεται διὰ νὰ τὸν ἐνδύσουν, εἰς τὰς τρεῖς τὸν φέρουν εἰς τὴν περιδιάβασιν, εἰς τὰς πέντε ἐπιστρέφει εἰς τὸ γεῦμα, καὶ μένει ἕως εἰς τὰς ἑπτά. Ἄλλην μίαν ὥραν, βέβαια, τὴν ἐξοδεύει διὰ νὰ πάρῃ τὸν καφφέ, καὶ νὰ εἰπῇ μερικὰ ξυλολογήματα, εἰς τὰς ὀκτὼ ξαναεβγαίνει εἰς περιδιάβασιν, εἰς τὰς ἐννέα ὑπάγει εἰς τὸ θέατρον, εἰς τὰς δώδεκα ἐπιστρέφει εἰς τὸ παλάτιον, καὶ δειπνεῖ ἕως εἰς τὰς δύο, ἔπειτα κοιμᾶται ἕως εἰς τὸ μεσημέρι. Ἴσως τινὰς μοῦ ἀποκριθῇ, ὅτι καθημερινῶς αὐτὰ δὲν ἀκολουθοῦν, ἀλλ᾿ ἂς στοχασθῇ πρότερον, ὅτι ἐγὼ δὲν ἀνέφερα τὰ ἐλαττώματά των ἀκόμη: Ποῦ τὰ παιγνίδια; Ποῦ ὁ ἔρως; Ποῦ τὸ κυνήγι; Ποῦ οἱ χοροί; Ποῦ αἱ ἀκαδημίαι τῆς μουσικῆς; Ποῦ αἱ ἀδιάκοποι συναναστροφαί; Ποῦ τόσα καὶ τόσα ἄλλα ἐφευρέματα τῆς ὀκνηρίας καὶ βαρβαρότητος; Ποῦ τὰ συχνὰ συμπόσια; Καὶ πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ παραιτήσῃ αὐτὸς τόσα καὶ τόσα ἀγαθά, διὰ τὸν ἐνοχλητικὸν καὶ βαρύτατον στοχασμὸν τῆς διοικήσεως; Ἀφήνω πρὸς τούτοις κάθε στοχασμόν, ὁποὺ ὡς ἀνὴρ πρέπει νὰ ἔχῃ διὰ τὴν σύζυγόν του καὶ ὡς πατὴρ διὰ τὰ τέκνα του, ἐπειδὴ τοιαῦται ὑποθέσεις δι᾿ αὐτὸν εἶναι πολλὰ μικροπρεπεῖς, καὶ ἡ μεγαλειότης του τὸν διορίζει νὰ ἐκλέξῃ ἕνα μοιχὸν δι᾿ αὐτήν, καὶ ἕνα νόθον πατέρα δι᾿ αὐτά.», (Πηγή: Ανώνυμος Έλλην, Ελληνική Νομαρχία, σελ. 65)

 

Μυθοπλάστης: Ανώνυμος Έλλην

Απάντηση: Εδώ

 

 

ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ