1. |
ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙ ΧΡΙΣΤΟΥ. ΜΙΑ ΑΦΕΛΕΙΑ ΓΙΑ ΤΡΕΛΟΥΣ |
2. |
ΕΝΑΣ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ |
3. |
ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΑΤΕΣ |
4. |
ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
|
5. |
ΠΗΓΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ |
Ο συγκρητισμός είναι ένα επικίνδυνο αλλά βλακώδες εργαλείο. Πάρα την βλακοήθεια που το συνοδεύει πολλές φορές πετυχαίνει αρκετά. Έτσι, επειδή έχουν γίνει παραλληλισμοί της Οδύσσειας με τα Ευαγγέλια, επειδή κηρύσσεται ο Εθνικισμός ως πηγή Ιεροσύνης και Θεολογίας θα εκτεθούν οι απόψεις ενός Γερμανού διδάκτορα (διότι Γερμανός δεν είναι μόνο ο Νίτσε) περί της αρχαίας ελληνικής θρησκείας.
1. |
ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙ ΧΡΙΣΤΟΥ. ΜΙΑ ΑΦΕΛΕΙΑ ΓΙΑ ΤΡΕΛΟΥΣ |
2. |
ΕΝΑΣ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ |
3. |
ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΑΤΕΣ |
4. |
ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
|
5. |
ΠΗΓΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ |
Ο συγκρητισμός είναι μια μέθοδος ευρέσεως της αλήθειας, η οποία αν δεν πλαισιώνεται από επιστημονικά τεκμήρια σε κάποιο βαθμό ισχυροποιώντας κάποιες θέσεις, καταντά απατηλή ομίχλη. Διότι ο συγκρητισμός, πολλές φορές χρησιμοποιείται από ψεύτες και πανούργους ανθρώπους οι οποίοι, κόβοντας και ράβοντας ελάχιστα περιστατικά γύρω από τη ζωή ορισμένων προσώπων, δίχως καμιά εξωτερική τεκμηρίωση, ποιούν λογικά άλματα ταυτίζοντας ολοκληρωτικά τις ζωές των εξεταζομένων προσωπικοτήτων με μια βεβαιότητα που δεικνύει και το γελοίο τοιαύτης υποθέσεως.
Για παράδειγμα, εξετάζοντας ο «συγκρητισμός» πανούργα χρησιμοποιούμενος, ορισμένα ολιγάριθμα «όμοια» ή παραπλήσια περιστατικά από την ζωή των ελλήνων φιλοσόφων Σωκράτη και Πρόδικου του Κείου, μπορεί να ισχυριστεί αναπόδεικτα πως:
1) αν υπάρχει φιλόσος που λέγεται Σωκράτης
2) αν έχει μαθητές
3) αν ζούσε στην αρχαία Ελλάδα
4) αν δίδασκε σε νέους διαφθείροντάς τους
5) αν καταδικάστηκε από δικαστήριο για ασέβεια
...«τότε» η ιστορία του είναι «ψέμα» γιατί μοιάζει (1) με την ιστορία του Πρόδικου που
1) ήταν φιλόσοφος
2) είχε μαθητές
3) ζούσε στην αρχαία Ελλάδα
4) δίδασκε σε νέους διαφθείροντάς τους
5) καταδικάστηκε σε δικαστήριο για ασέβεια
Ο συγκρητισμός είναι απέραντες αναπόδεικτες θεωρίες. Δεν έχει αποδείξεις, ως η επιστήμη, αλλά στηρίζεται σε ισχυρισμούς που γίνονται αποδεκτοί από τον «πιστό» τους όταν και εφόσον πιστέψει ότι «ισχύουν».
Συμπέρασμα
α) Αν λοιπόν Σωκράτης είναι ο Πρόδικος ο Κείος
β) ή αν ο Πρόδικος ο Κείος είναι ο Σωκράτης
γ) και αν μια βιογραφία «έκλεψε» ή «αντίγραψε» την άλλη επειδή μοιάζουν σε ελάχιστα σημεία, «τότε» ας πιστέψει ο καθείς ότι ο Χριστός είναι πότε Ώρος, πότε Κρίσνα ή Μίθρας, πότε η κάθε ανοησία του κάθε φαντασιόπληκτου σκηνοθέτη... επειδή υπάρχουν ελάχιστες ομοιότητες οι οποίες δεν αντέχουν την σοβαρή ανάλυση περί αυτών.
Σημειώσεις
1. «Ο Πρόδικος ο Κείος, φιλόσοφος και σοφιστής,
σύγχρονος του Δημοκρίτου, μαθητής του Πρωταγόρα, πέθανε στην Αθήνα, αφού του
έδωσαν να πιει κώνειο, με το αιτιολογικό ότι διέφθειρε τους νέους.»
(Πηγή: Σούδας). Σχετικά πρβ. Αριστοφάνης, απ. 490:«τοῦτον τὸν
ἄνδρ’ ἢ βυβλίον διέφθορεν ἢ Πρόδικος ἢ τῶν ἀδολεσχῶν εἷς γέ τις». Ο
Πλάτων στο διάλογο Ερυξίας 399a λέει πως κάποτε οι Αθηναίοι έδιωξαν τον Πρόδικο
από το Λύκειο, γιατί δίδασκε στους νέους πράγματα που δεν έκανε.
Υπάρχει μια θεωρία που λέει ότι οι μυθολογικές θεότητες της αρχαίας Ελλάδος έλκουν την καταγωγή τους από μια περιοχή της Κίνας. Ένας Γερμανός ανατολιστής και σινολόγος ο Χούμπερτ Ντάουνιχτ, υφηγητής το 1973 στο πανεπιστήμιο της Βόννης, ο οποίος όπως είχε δηλώσει αφιέρωσε 10 χρόνια σε σχετικές μελέτες και έρευνες, υποστήριξε ότι πολλοί από τους θεούς της αρχαίας Ελλάδος ήταν υπαρκτά πρόσωπα και έζησαν εις την περιοχή Σινκιάγκ της Κίνας, όπου βρίσκεται και ένα πυρηνικό κέντρο σήμερα. Την περιοχή αυτή ο Γερμανός θεωρεί ως μητέρα γη των ινδογερμανικών φυλών που πριν από αιώνες καθυπόταξαν την Ανατολή ξεχύθηκαν προς δυσμάς και ειδικότερα προς την Μεσόγειο. Εκεί λοιπόν ο Χούμπερτ Ντάουνιχτ τοποθετεί και την γέννηση του ελληνικού πανθέου και έτσι εξηγείται η ομοιότητα πολλών ασιατών και ευρωπαϊκών μύθων.
Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Ντάουνιχτ δεν μιλά μόνο για την ύπαρξη κοινών σημείων ανάμεσα σε ασιατικούς και ευρωπαϊκούς μύθους, αλλά για την προΰπαρξη των ελληνικών θεοτήτων σε άλλη χώρα. Υποστηρίζει δηλαδή, ότι οι θεότητες του Ολύμπου δεν ήταν αυτόχθονες αλλά κατά κάποιον τρόπο μεταφυτεύθηκαν από αλλού. Υποστηρίζει ότι μια από τις παλαιότερες, όπως υποστηρίζει, είναι το Σάν - Χάι - Κίνγκ, ένα έργο που μιλά για βουνά και θάλασσες. Αυτό το έργο, λέει, πήρε την τελική του μορφή τον 1ο αιώνα π.Χ. Τις ρίζες του όμως τις βρίσκουμε στις αρχές τις πρώτης χιλιετίας, σε εποχή δηλαδή μεταξύ του 962 π.Χ. και του 907 π.Χ. που του δόθηκε μια συγκεκριμένη υπόσταση χάρη στον σοφό Κινέζο αυτοκράτορα Μου - Βάνγκ, που αναφέρονταν στις παραδόσεις «της εποχής των θεών». Πρόκειται για ένα έργο ακατανόητο ακόμη κατά το μεγαλύτερο μέρος του, αλλά ο Ντάουνιχτ επιχείρησε να διεισδύσει στα αρχαϊκά ιδεογράμματα φθάνοντας σε εντυπωσιακά αποτελέσματα. Υποστηρίζει, για παράδειγμα, ότι ένας από τους πρώτους Ινδογερμανούς ηγεμόνες ήταν ο Χουάνγκ - τι, που οι Έλληνες θεοποίησαν και αποκάλεσαν Κρόνο. Αυτός επέκτεινε την αυτοκρατορία του προς τα Ανατολικά. Ένα παιδί του Κρόνου, ο Χουάν - Σου, δεν ήταν άλλος από τον Δία της ελληνικής μυθολογίας και ότι ο υιός και διάδοχος του Χουάν - Σου ήταν ο «μεγάλος Γιού», απαράλλακτος -κατά τον Γερμανό - με το Ηρακλή.
Οι ομοιότητες ανάμεσα στον μύθο του Γιου και εκείνον του Ηρακλή είναι, πραγματικά, εκπληκτικές. Στην πραγματικότητα, μας πληροφορεί ο Γερμανός ανατολιστής, ο Γιού έστειλε στον θάνατο τον υπουργό του Χσιάνγκ - Λιου, που θεωρήθηκε υπεύθυνος για τις πλημμύρες και ανήγειρε φράγματα στον Κίτρινο ποταμό. Άλλα μυθικά κατορθώματα του Γιου ήταν : η κατάρριψη των εννέα από τους δέκα «κόρακες του ουρανού» (οι στυμφαλίδες όρνιθες των Ελλήνων), ο φόνος του «μεγάλου άγριου χοίρου» (ο κάπρος του Ευρύμανθου) και η συλλογή των «κόκκινων φρούτων από το δένδρο του Φουσάγκ» (τα μήλα των Εσπερίδων). Στην Κινέζικη παράδοση, εξ άλλου, οι πρόγονοι της ανθρωπότητας (ο Δευκαλίων και η γυναίκα του Πύρρα κατά τους Έλληνες) ονομάζονταν Νούκουα και Φου - Χσι, ενώ στην Ιαπωνική ο Ορφέας ήταν ο θεός Ιζανάσι, που κατέβηκε κοντά τους χθόνιους θεούς, για να αναζητήσει την γυναίκα του Ιζανάμι (Ευριδίκη)
Σίγουρα οι παραλληλισμοί του Γερμανού δεν βρίσκουν κοινή αποδοχή σε άλλους ειδικούς οι οποίοι έχουν ασχοληθεί αλλά σημασία έχει όπως λέει ο Ιταλός δημοσιογράφος που είχε μιλήσει μαζί του ο Vittorio Brunelli, «η αξία των ερευνών του Χούμπερτ Ντάουνιχτ δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι ασήμαντη. Σημασία όπως έχει να αποδειχθεί από άλλους ότι βρίσκεται σε πλάνη παρά σε παραλληρισμούς που επιχειρεί ανάμεσα σε ελληνικούς και στους ασιατικούς μύθους»
Ο Ντάουνιχτ όμως προχωρεί και στη ερμηνεία των ομηρικών επών, βασιζόμενος και πάλι στο κινέζικο έργο «Σαν - Χαι - Κινγκ». Μεταξύ των άλλων, αναφέρει ότι όπως και στην Οδύσσεια έτσι και σε αυτό το έργο, γίνεται λόγος για ένα λαό «που έτρωγε γλυκά άνθη» (είναι οι Λωτοφάγοι). Επίσης το Κινέζικο έργο μιλά για ένα βασίλειο «μονόφλαμων ανθρώπων», που πρέπει να έμοιαζαν με τον Πολύφημο.
Και όπως άλλοι υποστηρίζουν πως το ταξίδι του Οδυσσέα ήταν υπερπόντιο (έφθασε ως την Αμερική λέγεται) έτσι και Ντάουνιχτ βλέπει τον βασιλέα της Ιθάκης να ταξιδεύει σε άλλο ημισφαίριο : στην μακρινή Ανατολή, μεταξύ Κίνας και Ιαπωνίας. Έφθασε στο Λο - Γιανγκ (την πόλη των Φαιάκων) ακολουθώντας το ρεύμα του Κίτρινου Ποταμού, στην νήσο Κιούσου (Καλυψώ), στην Κορέα (χώρα των Λαιστρυγόνων) και Χόντο (Αιολία) μέχρι τον Αμουρ (Στόξ) που αποτελεί το μεσημβρινό σύνορο «της νεφελώδους και αφιλόξενης περιοχής των Εκλείψεων» (του Άδη), όπου οι Θεοί της δυναστείας του Χουάνγκ - Τι έριχναν τους εχθρούς τους, μη εξαιρουμένων των Τιτάνων και Γιγάντων, δηλαδή των «αντίθεων» που κατατροπώθηκαν σε επικές μάχες (τιτανομαχία και γιγαντομαχία).
Ο αρχαίος κόσμος, ο πραγματικός και ο μυθικός, ασκεί πάντοτε μια δυνατή γοητεία στον άνθρωπο των κατοπινών αιώνων. Στους δρόμους που παίρνουμε, για να πλησιάσουμε και να γνωρίσουμε εκείνο τον κόσμο, δρόμους αρκετά δύσκολους πολλές φορές, κάποτε στραβοπατάμε ή και βρισκόμαστε σε αδιέξοδο. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια
ΠΡΟΣΟΧΗ: Στο τέλος κάθε σελίδας του Ανώνυμου Απολογητή θα παρουσιάζονται νεοπαγανιστικές και αθεϊστών (δήθεν ελληνιστών) απάτες που έχουν σχέση με το θέμα της σελίδας. Αυτές οι απάτες δεν έχουν σκοπό να βάλουν τα περιοδικά στα οποία εμφανίζονται τα νεοπαγανιστικά ψεύδη, εφόσον ούτως ή άλλως παγανιστές συγγράφουν σε διάφορα ανυποψίαστα εξ αυτών και αυτά δεν εκφράζονται από τις απόψεις των αρθρογράφων, αλλά σκοπό έχουν:
1. να καταδείξουν τον κρυφοπαγανιστή αρθρογράφο ώστε να γίνει γνωστός και
2. είτε ο κάθε ενδιαφερόμενος που αναγιγνώσκει εκ νέου άρθρα του να θέτει τον εαυτό του εν εγρήγορση και να ελέγχει θαρρετά τα ψεύδη του κρυφοπαγανιστή (δήθεν ελληνιστή), αν είναι μελετημένος και έχει πρόσβαση σε πρωτογενή βιβλιογραφία
3. είτε εάν δεν έχει πρόσβαση σε βιβλιογραφία, να μην δείχνει πλέον εμπιστοσύνη στον αρθογράφο εφόσον γνωρίζει πως εκφράζει ψεύδη για να σπιλώσει τον Χριστιανισμό υποστηρίζοντας θέσεις παγανισμού, που όμως δεν είναι σχεδόν ποτέ ξεκάθαρες, αλλά που παρουσιάζονται ως «ελληνικές» μιας και η πλειοψηφία των νεοπαγανιστών ντρέπεται να ομολογήσει δημοσίως την θρησκεία που ακολουθεί και προτιμά να καμουφλάρεται με κάτι οικοιότερο, τον πατριωτισμό, που όμως αρρωστημένα έχει μετατραπεί σε ένα παγανιστικό εθνικισμό.
ΕΞΑΙΡΕΣΗ: εξαιρούνται τα προσωπικά βιβλία του κρυφοπαγανιστή αθρογράφου ή τα έντυπα με καθαρά νεοπαγανιστικό προσανατολισμό, ανάμεσα στα τόσα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα.
Βίντεο. Μέγεθος: 278Κb - Διάρκεια: 57΄΄
-Ο κόσμος το βλέπει και λέει, "Μισό λεπτό, δε το έχουμε ξανακούσει αυτό; Δεν είναι αυθεντικό.
-Ούτε η ιστορία του Ιησού είναι αυθεντική.
-Πώς γίνεται;
-Γραμμένη το 1280 π. Χ, η Αιγυπτιακή Βίβλος των Νεκρών περιγράφει τον Ώρο.. Ο Ώρος είναι ο γιός του Θεού Όσιρη......γεννημένος από παρθένα μητέρα. Βαπτίστηκε σ’ ένα ποταμό από τον Άνουπ τον Βαπτιστή... ...ο οποίος αργότερα αποκεφαλίστηκε. Όπως ο Ιησούς, ο Ώρος μπήκε σε πειρασμούς όταν ήταν στην έρημο... Γιάτρεψε τους αρρώστους... τους τυφλούς... Ξόρκισε δαιμόνια... Και περπάτησε στο νερό... Ανέστησε τον Ασάρ από τους νεκρούς. Ασάρ σημαίνει «Λάζαρος». Α ναί, επίσης είχε 12 μαθητές. Ναι, ο Ώρος είχε σταυρωθεί πρώτα... Και 3 μέρες μετά δύο γυναίκες ανακοίνωσαν... Πως ο Ώρος, ο σωτήρας της ανθρωπότητας... ...είχε αναστηθεί. (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)
Μυθοπλάστες: Bill Maher & Larry Charles
Απάντηση: Εδώ
Αριστερά: Το πάρκο θρησκευτικής εμπειρίας «The Holy Land Experience».
Μέσο & Δεξιά: Ο ηθοποιός που υποδύεται τον Χριστό, εις τον οποίον ο Bill Maher απευθύνει ερωτήσεις. (Πηγή Φώτο: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)
Βίντεο. Μέγεθος: 197Κb - Διάρκεια: 46΄΄
-Πάμε παρακάτω. Σε απασχολεί ποτέ που η ιστορία ενός ανθρώπου που γεννήθηκε από παρθένα κι αναστήθηκε η ιστορία αυτή, ήταν κάτι που συνέβαινε στην Μεσόγειο εδώ και τουλάχιστον 1.000 χρόνια; Έχουμε τον Κρίσνα που ήταν στην Ινδία, 1.000 χρόνια πριν τον Χριστό. Ο Κρίσνα ήταν ξυλουργός γιός παρθένας, βαπτίστηκε σε ποτάμι.
-Όλα αυτά που λες είναι γραμμένα στην ιστορία; Είναι γραμμένα στην ιστορία, αυτό λές;
-Φυσικά, υπάρχει ο Πέρσης θεός Μίθρα, 600 χρόνια πριν τον Χριστό. Γεννημένος 25 Δεκεμβρίου, έκανε θαύματα αναστήθηκε την τρίτη μέρα, γνωστός ως "αμνός", "η οδός" "η αλήθεια", "το φως" "ο σωτήρας", "ο μεσσίας".
-Σταμάτα! Βλάσφημε! (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)
Μυθοπλάστες: Bill Maher & Larry Charles
Απάντηση: Θα επαναληφτεί εδώ περίπου ότι ελέχθη για τους Bill Maher & Larry Charles στην απάτη περί Χριστού & Ώρου· αυτοί οι δύο τύποι συμπεριφέρονται ως θα συμπεριφέρονταν κάποιοι αχόρταγοι & άπληστοι ηθικολόγοι· μιας κι από την μια, σε διαφορετική ενότητα της κωμικής ταινίας τους, επιθυμούν ο Θεός της Βίβλου να είχε παραδώσει περισσότερες από 10 εντολές, γιατί οι 10 εντολές «δεν είναι αρκετές» γι’ αυτούς (1), ενώ από την άλλη, εκτός που αθετούν τις πρώτες 4 εντολές (2), δεν αποφεύγουν ένεκα ανικανότητας, αμάθειας κι αδιαφορίας, την καταπάτηση της εντολής κατά της ψευδομαρτυρίας (3) όσο κι εκείνη κατά του φόνου (4).
Μπορούν όμως δικαίως οι Bill Maher & Larry Charles να είναι εκείνοι, που απαιτούν περισσότερες από 10 εντολές, αφού δήθεν έχουν επιτύχει σ’ όλες αυτές; Σίγουρα όχι.
ΤΑ ΑΣΥΣΤΟΛΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ & ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΨΕΥΔΗ ΤΩΝ Bill Maher & Larry Charles
Όμως πώς αποδεικνύεται πως οι Bill Maher & Larry Charles ψεύδονται ασύστολα; Πώς αποδεικνύεται πως η κωμωδία-παρωδία τους είναι μια κατασκευή τύπου παράνομου αμερικάνικου ταχυφαγείου (5), όπου εκείνο που ενδιαφέρει τους ιδιοκτήτες είναι το άμεσο σερβίρισμα τροφών-χωματερών δίχως κανένα ενδιαφέρον για την υγεία των καταναλωτών - πελατών τους;
Όπως θα μελέτησε ο αναγνώστης ανωτέρω, οι Bill Maher & Larry Charles κατά την επίσκεψή τους στο «HOLY LAND EXPERIENCE» της Φλώριδα, ξεμοναχιάζουν ως καρναβαλιστές «λύκοι ἅρπαγες» (6) διάφορους ανθρώπους, ανάμεσα στους οποίους τον ηθοποιό που υποδύεται τον Χριστό . Με μια απίστευτη παράθεση συγκριτικών ψεμάτων μεταξύ Ιησού και του θεού της αρχαίας Αιγύπτου Ώρου, όπως και των Μίθρα - Κρίσνα, προσπαθούν να κλονίσουν την πίστη του άτυχου ηθοποιού, δημιουργώντας ακόμη ένα θύμα του ύπουλου αθεϊσμού.
Κανείς δεν γνωρίζει από πού αντλούν τα «ακλόνητα» στοιχεία που παραθέτουν, ώστε να μπορέσει κανείς να τους ελέγξει ταχέως και εμπράκτως. Μάλιστα είναι τραγική η έλλειψη παρουσίασης εκ μέρους της ταινίας των συγκεκριμένων εδαφίων, όπου όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί υποτίθεται πως επιβεβαιώνονται ή ακλόνητα στηρίζονται. Απλά ρίπτεται το βάρος εις τον καλόπιστο εις τον Χριστό ερευνητή, να μελετήσει δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες βιβλίων ευελπιστόντας να συναντήσει τους ισχυρισμούς τους. Τεράστιοι κόποι δηλαδή χρειάζονται, για να αποκλείσει κάποιος αδιάβαστος την περίπτωση δικού του λάθους διαψεύδοντας πανυγηρικά τους «φωστήρες» του αγγλοσαξονικού σινεμά Bill Maher & Larry Charles.
Αποδεικνύεται λοιπόν, ότι η «δυσπιστία» των συγκεκριμένων σκηνοθετών στρέφεται μόνο κατά της ιστορίας του Ιησού Χριστού και της Βίβλου γενικότερα. Προς δε την ιστορία των υπολοίπων θεοτήτων βλ. Ώρο - Κρίσνα, οι Bill Maher & Larry Charles επιδεικνύουν μια αξιοζήλευτη πίστη ζηλωτών· οι λόγοι αυτής της συμπεριφοράς είναι ευκόλως κατανοητοί εις τον μέσο ερευνητή, όσο δε και περίεργης φύσεως ή καταγωγής. Διότι εκείνο που αναρωτιέται κανείς αμέσως, είναι η πηγή αυτών των ψεμάτων μέσα σε μια ταινία τέτοιου είδους. Πολλά μπορούν να ειπωθούν και να υποτεθούν (7). Επειδή όμως η ταινία Religulous σιωπά επιδεικτικά γύρω από τις «αξιόπιστες» πηγές της, όλα παραμένουν απλές υποθέσεις και τίποτα παραπάνω.
Από την άλλη δε μεριά επίσης αποδεικνύεται, πως η δεδηλωμένη στην ταινία υποτιθέμενη «άγνοια» του «διδασκάλου» Bill Maher, είναι ένα μεγάλο και ισχυρότατο ψέμα πονηριάς και δουλικής υποκρισίας, που ξεφουσκώνει εις την παρούσα κάτω από το ειδικό (8) βάρος των ψεμάτων του· μεταμορφώνεται δε σε μια κλαταρισμένη, με την ψυχή στο στόμα, μονομερή αργοπορημένη γνώση με συγκριμένους στόχους, όπου «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».
Η δε σιγουριά του Bill Maher πως διδάσκει στην παρούσα «αλήθειες», ενώ σε διαφορετική ενότητα προβάλλεται ως καθηγητής της «άγνοιας», είναι χαρακτηριστική του ανθρώπου, που έχοντας ακούσει «γριὰς μαντεύματα & γέρου παραμύθια», παριστάνει τον περισπούδαστο καθηγητή ανάμεσα σε «χριστιανούς αδαείς».
Η πραγματικότητα είναι όμως εντελώς διαφορετική και τα «ακλόνητα» στοιχεία των υποτίθεται «δύσπιστων» Bill Maher & Larry Charles, δεν είναι παρά φρούδες ελπίδες ή όνειρα θερινής νυκτός.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η γνωστή στάση των Bill Maher & Larry Charles, συνολικής και διαρκής αμφισβήτησης άνευ ουσιωδών στοιχείων των δογμάτων του Χριστιανισμού, με παράλληλη κατάποση ποικίλων ψεμάτων εναντίων του τελευταίου, θυμίζουν τα λόγια του Ιησού Χριστού στο Κατά Ματθαίον, Κεφ. Κγ΄ «24 ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες!».
Αριστερά: Το πάρκο θρησκευτικής εμπειρίας «The Holy Land Experience». (Πηγή Φώτο: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)
Μέσο & Δεξιά: Ο Bill Maher κατά την επίσκεψή του στο «HOLY LAND EXPERIENCE» της Φλώριδα, ξεμοναχιάζει πότε τον νεαρό τουρίστα Jonathan Boulden και πότε τον ηθοποιό που υποδύεται τον Ιησού Χριστό. Με μια απίστευτη παράθεση συγκριτικών ψεμάτων μεταξύ Ιησού και του θεού της αρχαίας Αιγύπτου Ώρου όπως των Κρίσνα & Μίθρα, προσπαθεί να κλονίσει την πίστη τους, δημιουργώντας ακόμη ατυχή θύματα του ύπουλου αθεϊσμού. Η σιγουριά του Bill Maher πως διδάσκει στην παρούσα «αλήθειες», ενώ προβάλλεται ως καθηγητής της «άγνοιας», είναι χαρακτηριστική του αδαή ανθρώπου, που έχοντας ακούσει «γριὰς μαντεύματα & γέρου παραμύθια», παριστάνει τον περισπούδαστο. Η δε γνωστή στάση του, συνολικής και διαρκής αμφισβήτησης άνευ ουσιωδών στοιχείων των δογμάτων του Χριστιανισμού, με παράλληλη κατάποση ποικίλων ψεμάτων εναντίων του τελευταίου, θυμίζουν τα λόγια του Ιησού Χριστού στο Κατά Ματθαίον, Κεφ. Κγ΄ «24 ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες!».
Σημειώσεις
1. Βλέπε απάτη περί 10 εντολών, εδώ.
2. Αυτές που αναφέρονται στις σχέσεις μεταξύ ανθρώπου και Θεού.
3. Δευτερονόμιον, Κεφ. Ε΄ «20. Οὐ ψευδομαρτυρήσεις κατὰ τοῦ πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδῆ». Οι δύο σκηνοθέτες στρέφονται κατά του πλησίον αδιάφορα και ένεκα της απιστίας τους ψευδομαρτυρούν εναντίον της ψυχής του.
4. Δευτερονόμιο, Κεφ. Ε΄ «17. Οὐ φονεύσεις». Η εντολή αυτή αναφέρεται και στο θάνατο της ψυχής, δηλαδή του αποκλεισμού της από τον παράδεισο ένεκα κακόδοξων διδασκάλων και διδασκαλιών. Περισσότερα βλέπε στο παράρτημα της απάτης των ιδίων σκηνοθετών περί της αυτοκτονίας, όπου ο μακαριστός π. Αθανασίου Μυτιληναίου αναφέρεται εις την εντολή αυτή αναλυτικότερα.
5. Φάστ - φουντ (Fast Food)
6. Κατά Ματθαίον, Κεφ. Ζ΄ «15 Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσιν λύκοι ἅρπαγες».
7. Πιθανή πηγή η άλλη ταινία κατά του Χριστιανισμού, Zeitgeist, η οποία ομοίως βρίθει παρομοίων τραγικών ψεμάτων.
8. Θεολογικό - Σωτηριολογικό.
Βίντεο. Μέγεθος: 55Κb - Διάρκεια: 10΄΄
-Αν μελετήσεις τις θρησκείες της Μεσογείου από 1.000 χρόνια πριν πολλοί από τους θεούς είχαν γεννηθεί στις 25 Δεκεμβρίου...
- Όχι δεν έχουν.
- Δεν είναι κάτι καινούριο. (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)
Μυθοπλάστες: Bill Maher & Larry Charles
Απάντηση: Ο συγκρητισμός μεταξύ προσώπων μόνο υποθέσεις μπορεί να ποιήσει, μη δυνάμενος να αποδείξει κάτι το ουσιώδες. Οι Bill Maher & Larry Charles ίσως να πιστεύουν το αντίθετο· όσο όμως και να το επιθυμούν, δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση να περάσουν εις το χώρο της απόδειξης μέσα εις την ταινία τους· αυτή η τελευταία αναγκαστικά παραμένει αχόρταγα στο χώρο της ενσυνείδητης νοθευμένης εικασίας. Διότι κι οι δύο τους, είναι εξαιρετικά ενήμεροι περί των πανουργιών που η ταινία τους εκτοξεύει κατά της ιστορικότητας του προσώπου του Ιησού Χριστού, όπως θα καταδειχθεί κατωτέρω.
Το κωμικοτραγικό είναι πως, κι οι δύο αυτοί συνεργάτες, παροτρύνουν τους θεατές εις το έργο τους να πιστέψουν ότι διδάσκουν «άγνοια». Αντίθετα όμως με τα λεγόμενά τους, διαφημίζουν τη βεβαιότητα σε πλείστες περιπτώσεις· τούτη τη φορά, «διδάσκουν» με «βεβαιότητα» τη μη θειότητα του Ιησού Χριστού, επειδή... «μαζί» με Αυτόν γεννήθηκαν κι άλλοι θεοί στις «25 Δεκεμβρίου».
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ;
Η αλήθεια είναι σύμφωνα με αρκετούς μελετητές, πως η 25η Δεκεμβρίου ως μέρα γενέθλιας εορτής του Ιησού Χριστού, καθιερώθηκε από την Εκκλησία ως αντίδραση σε παγανιστικές εορτές της ίδιας μέρας και του αυτού μήνα, σε μια προσπάθεια αντίκρουσής τους και που ιστορικά στέφθηκε από επιτυχία:
«Στον καθορισμό της 25ης Δεκεμβρίου ως ημερομηνίας εορτασμού συντέλεσαν προφανώς η μεγάλη εθνική εορτή του "ακατανίκητου" θεού Ήλιου (Dies Natalis Solis Invicti) και ο εορτασμός των γενεθλίων του Μίθρα που ήταν διαδεδομένα σε όλη την επικράτεια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας με την έννοια ότι η επιλογή αυτής της ημέρας ως ημέρας γέννησης του Χριστού είχε να κάνει με την προσπάθεια αντικατάστασης των παγανιστικών (μη χριστιανικών) γιορτών που τηρούνταν εκείνον τον καιρό, όπως τα Σατουρνάλια και τα Μπρουμάλια». (1)
Δεν είναι δηλαδή ο εορτασμός της 25ης Δεκεμβρίου ουσιώδη ομοιότητα μεταξύ της ιστορίας διαφορετικών θεοτήτων, ως προσπαθούν να ισχυριστούν οι Bill Maher & Larry Charles δια μέσω μιας χαλκευμένης διαδικασίας συγκρητισμού, αλλά μια απλή επέτειος, που περισσότερο αποδίδει σημασία εις το πρόσωπο της εορτής παρά εις την ιστορικό γίγνεσθαι του ιδίου αυτού προσώπου της όποιας θεότητας.
ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΙ BILL MAHER & LARRY CHARLES ΠΩΣ Η 25η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΤΕΙΟΣ & όχι ΙΣΤΟΡΙΑ;
Το γνωρίζουν πάρα πολύ καλά. Ανωτέρω ελέχθη πως οι δύο σκηνοθέτες για τους οποίους γίνεται λόγος, είναι «ενήμεροι περί των πανουργιών που η ταινία τους εκτοξεύει». Να γιατί:
Αριστερά: Ο Πατήρ Reginald Foster, Ανώτατος Ιερεύς του Βατικανού
Βίντεο. Μέγεθος: 60Κb - Διάρκεια: 11΄΄
- Η ημερομηνία γέννησης του Ιησού δεν είχε καθιερωθεί μέχρι το 349 μ. Χ.
-Α, ναι. Είναι γιατί μπορεί να έχει γεννηθεί στις 3 Ιουλίου. (Πηγή: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)
Με το τέλος της ανωτέρω δήλωσης του ιερέα του Βατικανού, αρχίζουν τα γέλωτα των συνομιλούντων «μετά το καλαμπούρι». Βέβαια «καλαμπούρι» ή όχι, αν η ταινία των Bill Maher & Larry Charles ήτο πράγματι μια ταινία που προσπαθούσε να ψάξει την αλήθεια και που θα επιθυμούσε να δίδασκε την «άγνοια», εις υποστήριξη της ιστορικής πραγματικότητας, πως η 25η Δεκεμβρίου είναι επέτειος και όχι ιστορική μέρα, θα μπορούσε κάλλιστα να είχε ανατρέξει σε εκείνους τους Χριστιανούς, που δεν εορτάζουν την γέννηση του Χριστού την ίδια μέρα με τους υπολοίπους. Μόνο που ένας τέτοιος «κόπος» συλλογής μιας πληροφορίας από το διαδίκτυο, είναι «μεγάλα» έξοδα για μια ταινία που ταξιδεύει τους πρωταγωνιστές της από άκρη σε άκρη της γης, για να παρουσιάσει μερικές αλήθειες και μερικά ψέματα, μπερδεύοντας τους θεατές της εσκεμμένα. Έτσι, ενώ οι Bill Maher & Larry Charles ταξιδεύουν ακόμη και στα Ιεροσόλυμα, δεν συμβουλεύονται μήτε τους εκεί Αρμένιους· από αυτούς θα μπορούσαν να πληροφορηθούν, εφόσον δεν έψαξαν τουλάχιστον στο διαδίκτυο, ότι «η Αρμένικη εκκλησία ποτέ δε δέχτηκε την 25η Δεκεμβρίου ως την ημέρα γέννησης του Χριστού. Ακόμη και σήμερα τα Χριστούγεννα γιορτάζονται στις 6 Ιανουαρίου» (2).
Βεβαίως, ακόμη κι αν οι Bill Maher & Larry Charles παρέλειψαν να «ανακαλύψουν» μια «τόσο δυσεύρετη» πληροφορία, θα είχαν κάθε λόγο να την αποφύγουν, ως «ο διάβολος αποφεύγει το λιβάνι»· διότι το ανυπόστατο επιχείρημα «άγνοιας» πως «πολλοί από τους θεούς είχαν γεννηθεί στις 25 Δεκεμβρίου» θα έπεφτε χωρίς καμιά πρόσθετη προσπάθεια εκ μέρους κάποιου τρίτου. Πάντως η αλήθεια είναι πως μια δόση «άγνοιας» όντως υπάρχει στα λόγια τους· κανείς δεν ξέρει ποιοι είναι οι ακατανόμαστοι «πολλοί [θεοί που] είχαν γεννηθεί στις 25 Δεκεμβρίου», εφόσον οι σκηνοθέτες δεν φροντίζουν να πληροφορήσουν τους θεατές τους περί αυτών· αναφέρουν μόνο τον Μίθρα. Λοιπόν, «άγνοια» ή ανόητη κακοήθεια κι εξαπάτηση του κοινού τους;
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΟΡΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ 4ης ΙΟΥΛΙΟΥ;
Ανωτέρω ελέχθη κι απεδείχθη πως οι Bill Maher & Larry Charles είναι «ενήμεροι περί των πανουργιών που η ταινία τους εκτοξεύει». Ελέχθη επίσης πως «αυτή η τελευταία αναγκαστικά παραμένει αχόρταγα στο χώρο της ενσυνείδητης νοθευμένης εικασίας». Όμως γιατί οι νοθευμένες εικασίες της ταινίας είναι ενσυνείδητες;
Τόσο ο Larry Charles (3) όσο και ο Bill Maher (4) είναι Αμερικάνοι γεννημένοι αμφότεροι στην Νέα Υόρκη. Συνεπώς γνωρίζουν πολύ καλά την ημέρα της 4ης Ιουλίου, η οποία είναι η μέρα εορτασμού της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας. Η ίδια ημέρα όμως αποτελεί και τη επετειακή μέρα της Αμερικανο- Φιλιππινέζικης φιλίας. Κι αυτό είναι γνωστό στους Αμερικάνους.
Άραγε, χρησιμοποιώντας κανείς το «σκεπτικό» συγκρητισμού των Bill Maher & Larry Charles περί της 25ης Δεκεμβρίου, θα μπορούσε ποτέ να υποστηρίξει πως αυτές οι δύο εορτές είναι το ένα κι αυτό γεγονός, όπου το ένα μπορεί να αντικαταστήσει το άλλο; Ασφαλώς όχι.
Αρχικά δε, στις 4 Ιουλίου εορτάζονταν στις Φιλιππίνες η επέτειος της Ανεξαρτησίας τους από την Ιαπωνική κατοχή το 1946 αμέσως μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πόλεμου (5). Αυτή η επέτειος Ανεξαρτησίας των Φιλιππινών, που ήταν Αμερικάνικο έδαφος από το 1898 μέχρι το 1941, αρχικά μετατέθηκε από τον πρόεδρο Diosdado Macapagal στις 12 Ιουνίου, ιστορική μέρα ανεξαρτησίας των από τους Ισπανούς κατά το 1898. Αργότερα όμως μετακινήθηκε ως ελέχθη προς το «Αμερικανικότερο» της 4ης Ιουλίου όπου και μετετράπη από επέτειο της Ανεξαρτησίας των Φιλιπίννων σε επέτειο της Αμερικανο- Φιλιππινέζικη φιλίας.
Ασφαλώς, τα «ιστορικά» αυτιά των Bill Maher & Larry Charles, δεν ιδρώνουν για μετακινήσεις και μετατροπές επετείων του δικού τους έθνους, που βασίζονται πάνω σε ιστορικά γεγονότα· ούτε αποτολμούν να αμφισβητήσουν τα τελευταία, παρότι προς το τέλος της ταινίας τους αναφέρονται εκτεταμένα σε αυτό [στο Αμερικάνικο έθνος] ή στους ιδρυτές του δικούς τους κράτους, καθώς προσπαθούν να στοιχειοθετήσουν την αθεΐα των τελευταίων, ανακατεύοντας πλήθος ιστορικά καταγεγραμμένων φράσεών τους. Διότι η αλήθεια είναι, πως μόνο τότε ασχολούνται κι οι δυο τους με την ιστορία· δηλαδή όταν αυτή πολεμά κατά κάποιον τρόπο τον Χριστό ή την χριστιανική θεολογία δηλώνοντας αθεΐα. Ενώ σε άλλες περιπτώσεις αντίθετα ασχολούνται με μυθεύματα.
Δεν είναι να απορεί λοιπόν κανείς που, οι Bill Maher & Larry Charles ενοχλούνται επανειλημμένως γύρω από την επέτειο της 25ης Δεκεμβρίου κι όχι με της 4ης Ιουλίου· διότι η πρώτη είναι η επέτειος της γεννήσεως του μοναδικού κι αληθινού Σωτήρα τους, Τον οποίο με φανατισμό καταπολεμούν. Αν όμως με τον ίδιο φανατισμό είχαν στραφεί κατά των επετείων του έθνους τους, θα είχαν λάβει το μάθημα τους γύρω από την σημασία της επετείου και των «ιδιοτήτων» της. Αλλά πού να το φανταστούν οι δυο τους; Ο φανατισμός στερεί την «φαντασία του συγκρητισμού» και προκαθορίζει τις οδούς της «ἀπωλείας».
Τελευταίο στοιχείο που πρέπει να σημειωθεί εις την παρούσα, είναι η έλλειψη εξετάσεως κι η λήψη εις τα υπ’ όψιν των θεμάτων της ταινίας των Bill Maher & Larry Charles, της εορταστικής επετείου της Αναστάσεως του Ιησού Χριστού για ευνόητους λόγους· η επέτειος αυτή είναι κινητή, δηλαδή δεν εορτάζεται πάντοτε την ίδια ημερομηνία. Αυτό θα τους είχε βοηθήσει να εννοήσουν πολλά πράγματα γύρω από τις εορτές των ανθρώπων, που όμως με ενσυνείδητη νοθευμένη εικασία και με μπόλικη πανουργία η ταινία Religulous αποκρύβει επιτυχημένα από τους εξαπατημένους.
Αριστερά: Η Αμερικάνικη Επανάσταση του 1776 κατά των Άγγλων (Πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/File:Spirit_of_%2776.jpg)
Μέσο: Πυροτεχνήματα κατά την εορτή της επετείου στην Νέα Υόρκη, γενέτειρα των Bill Maher & Larry Charles (Πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/File:Fireworks_over_the_East_Village_of_New_York_City.JPG)
Δεξιά: Η εορτή της Αμερικανο-Φιλιππινέζικης Φιλίας. (Πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/File:FLipsConfetti1.JPG)
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΓΝΩΣΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ 4ης ΙΟΥΛΙΟΥ;
Ένα ακόμη στοιχείο βαρύνει τις απελπισμένες μεθόδους αναζήτησης της «αλήθειας» ή της «άγνοιας» της κωμικοτραγικής ταινίας Religulous. Όπως ήδη αναφέρθηκε, οι δύο συνεργάτες της ταινίας Bill Maher & Larry Charles, με διάφορα τεχνάσματα διόλου αγαθά, τείνουν να οδηγήσουν ανθρώπους να πιστέψουν πως, αν δύο ή περισσότεροι «θεοί» γεννήθηκαν την ίδια μέρα με τον Χριστό, δεν μπορεί παρά αυτοί να είναι «ανώτεροι», «ίδιοι» με Αυτόν ή ακόμη χειρότερα πως Αυτός ο τελευταίος είναι ένα «ψέμα», επειδή «δεν είναι δυνατόν» Αυτός να γεννήθηκε την ίδια ημερομηνία με άλλους «θεούς»· με άλλα λόγια, δεν είναι δυνατή η ίδια γενέθλιος μέρα για δύο θεότητες.
Όπως παρουσιάστηκε ανωτέρω, η 25η Δεκεμβρίου είναι απλά μια επέτειος και δεν αναφέρεται ιστορικά στην ημερομηνία γέννησης του Ιησού Χριστού. Μα ακόμη και αν δεν ήταν μια επέτειος, θα μπορούσε πράγματι η ίδια κι αυτή ημερομηνία γέννησης του Ιησού με διαφορετικούς «θεούς», να στοιχειοθετήσει την πλάγια κατηγορία των Bill Maher & Larry Charles κατά της ιστορικής Αλήθειας του Ιησού Χριστού;
Στο παράρτημα στο τέλος της παρούσας, παρουσιάζονται διάσημοι άνθρωποι που γεννήθηκαν της 4 Ιουλίου, επετειακή ημέρα της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας. Όπως θα παρατηρήσει ο αναγνώστης, ορισμένοι από αυτούς, πέρα του ότι γεννήθηκαν την ίδια ημερομηνία μιας επετείου, είχαν ή έχουν ακριβώς το ίδιο επάγγελμα και είναι ασφαλώς όλοι άνθρωποι. Θα μπορούσαν οι Bill Maher & Larry Charles να κατηγορήσουν τους πιο πρόσφατους από αυτούς, ότι ιστορικά ουδέποτε γεννήθηκαν, «επειδή» είχαν το «ίδιο επάγγελμα» με τους αρχαιότερους τους; Ασφαλώς και σε καμιά περίπτωση όχι. Κι όμως, η «λογική» του «συγκρητισμού» που χρησιμοποιείται κατά του Ιησού Χριστού από την ταινία των Bill Maher & Larry Charles υποστηρίζει πως «όχι», διότι «Δεν είναι κάτι καινούριο». Η ίδια «λογική» μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί κατά της γενεθλίου ημέρας παντός ανθρώπου, ακόμη και των ιδίων Bill Maher & Larry Charles.
Ειδικότερα: Σύμφωνα με την ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια Wiki (6), o Larry Charles γεννήθηκε εις τις 20 Φεβρουαρίου, ο δε Bill Maher στις 20 Ιανουαρίου· ο πρώτος είναι σκηνοθέτης/συγγραφέας κι ο 2ος κωμικός/ηθοποιός, ενώ αμφότεροι γεννήθηκαν το 1956. Κι οι δύο τους, σύμφωνα με την «λογική» του συγκρητισμού, «δεν είναι δυνατόν να είναι ιστορικά πρόσωπα» γεννημένα εις τον 20ο αιώνα, «εφόσον» η ημερομηνία γέννησής τους & το επάγγελμά τους «Δεν είναι κάτι καινούριο». Ακολουθούν οι «αποδείξεις»:
α) Κατά Larry Charles
Ορισμένοι σκηνοθέτες/συγγραφείς γεννημένοι στις 20 Φεβρουαρίου πριν το 1956:
1905 Jascha Golowanjuk, Swedish writer, Acrobat
1900 Jean Negulesco, born in Craiova, Dolj, Romania, film director, screenwriter, directed The Mask of Dimitrios, Three Strangers, Academy award nominee for Johnny Belinda
1913 Rex Tucker, TV writer/director
1914 Marion Kettlewell, British director, WRNS
1925 Robert Altman, born in Kansas City, Missouri, director, Nashville, M*A*S*H (7)
β) Κατά Bill Maher
Ορισμένοι κωμικοί/ηθοποιοί γεννημένοι στις 20 Ιανουαρίου πριν το 1956:
1896 - George Burns, New York City, actor/comedian, Oh God
1920 - DeForest Kelley, born in Atlanta, Georgia, actor, Dr. McCoy-Star Trek
1928 - Martin Landau, born in Brooklyn, New York, actor, Mission Impossible, Tucker, Space 1999
1946 - David Lynch, born in Missoula, Montana, actor and director, Dune, Eraserhead (8)
Αριστερά: Το πάρκο θρησκευτικής εμπειρίας «The Holy Land Experience». (Πηγή Φώτο: Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/)
Δεξιά: Ο Bill Maher κατά την επίσκεψή του στο «HOLY LAND EXPERIENCE» της Φλώριδα, ξεμοναχιάζει τον νεαρό τουρίστα Jonathan Boulden και την μητέρα του. Μέσα στην παράθεση συγκριτικών ψεμάτων μεταξύ Ιησού και άλλων θεοτήτων, ως του θεού της αρχαίας Αιγύπτου Ώρου, των Κρίσνα - Μίθρα, προσπαθεί να κλονίσει την πίστη του άτυχου τουρίστα, δημιουργώντας ακόμη ένα θύμα του ύπουλου αθεϊσμού. Η σιγουριά του Bill Maher πως διδάσκει στην παρούσα «αλήθειες», ενώ προβάλλεται ως καθηγητής της «άγνοιας», είναι χαρακτηριστική του αδαή ανθρώπου, που έχοντας ακούσει «γριὰς μαντεύματα & γέρου παραμύθια», παριστάνει τον περισπούδαστο. Η δε γνωστή στάση του, συνολικής και διαρκής αμφισβήτησης άνευ ουσιωδών στοιχείων των δογμάτων του Χριστιανισμού, με παράλληλη κατάποση ποικίλων ψεμάτων εναντίων του τελευταίου, θυμίζουν τα λόγια του Ιησού Χριστού στο Κατά Ματθαίον, Κεφ. Κγ΄ «24 ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες!».
* 1330 - Ashikaga Yoshiakira, Japanese shogun (d. 1367)
* 1546 - Murat III, Ottoman Sultan (d. 1595)
* 1694 - Louis-Claude Daquin, French composer (d. 1772)
* 1715 - Christian Fürchtegott Gellert, German poet (d. 1769)
* 1719 - Michel-Jean Sedaine, French dramatist (d. 1797)
* 1790 - George Everest, Welsh surveyor (d. 1866)
* 1799 - King Oscar I of Sweden, French general (d. 1859)
* 1804 - Nathaniel Hawthorne, American writer (d. 1864)
* 1807 - Giuseppe Garibaldi, Italian patriot (d. 1882)
* 1816 - Hiram Walker, American grocer and distiller (d. 1899)
* 1826 - Stephen Foster, American songwriter (d. 1864)
* 1845 - Thomas Barnardo, Irish humanitarian (d. 1905)
* 1847 - James Anthony Bailey, American circus impresario (d. 1906)
* 1854 - Victor Babeş, Romanian bacteriologist (d. 1926)
* 1868 - Henrietta Swan Leavitt, American astronomer (d. 1921)
* 1872 - Calvin Coolidge, 30th President of the United States (d. 1933)
* 1881 - Ulysses S. Grant III, American soldier (d. 1968)
* 1882 - Louis B. Mayer, American film producer (d. 1957)
* 1883 - Rube Goldberg, American cartoonist (d. 1970)
* 1895 - Irving Caesar, American lyricist and composer (d. 1996)
* 1896 - Mao Dun, Chinese writer (d. 1981)
* 1898 - Dr. Pilar Barbosa, Puerto Rican historian (d. 1997)
* 1898 - Gertrude Lawrence, English-born actress (d. 1952)
* 1902 - Meyer Lansky, Russian-born American gangster (d. 1983)
* 1902 - George Murphy, American entertainer (d. 1992)
* 1903 - Flor Peeters, Belgian composer, organist and teacher (d. 1986)
* 1904 - Angela Baddeley, English actress (d. 1976)
* 1905 - Irving Johnson, American adventurer (d. 1991)
* 1907 - Gordon Griffith, American director (d. 1958)
* 1907 - Howard Taubman, American music and theater critic (d. 1996)
* 1910 - Gloria Stuart, American actress
* 1911 - Mitch Miller, American entertainer
* 1912 - Viviane Romance, French actress (d. 1991)
* 1916 - Iva Toguri D'Aquino, American World War II figure (d. 2006)
* 1917 - Manolete, Spanish bullfighter (d. 1947)
* 1918 - Ann Landers, American advice columnist (d. 2002)
* 1918 - Abigail Van Buren, American advice columnist
* 1918 - King Taufa'ahau Tupou IV of Tonga (d. 2006)
* 1918 - Johnnie Parsons, American race car driver (d. 1984)
* 1920 - Norm Drucker, American basketball referee
* 1920 - Leona Helmsley, American hotel operator and real estate investor (d. 2007)
* 1921 - Gerard Debreu, French economist, Nobel laureate (d. 2004)
* 1921 - Tibor Varga, Hungarian violinist (d. 2003)
* 1923 - Rudolf Friedrich, Swiss Federal Councilor
* 1924 - Eva Marie Saint, American actress
* 1926 - Alfredo Di Stéfano, Argentine-Spanish footballer
* 1927 - Gina Lollobrigida, Italian actress
* 1927 - Neil Simon, American playwright
* 1929 - Al Davis, American businessman
* 1929 - Chuck Tanner, American baseball player
* 1929 - Bill Tuttle, American baseball player (d. 1998)
* 1930 - Frunzik Mkrtchyan, Armenian actor
* 1930 - George Steinbrenner, American businessman
* 1930 - Yuri Tyukalov, Soviet Olympic rower
* 1931 - Stephen Boyd, Northern Irish actor (d. 1977)
* 1931 - Sébastien Japrisot, French author, film director and sreenwriter (d. 2003)
* 1932 - Aurèle Vandendriessche, Belgian athlete
* 1934 - Colin Welland, English actor
* 1935 - Paul Scoon, Governor General of Grenada
* 1937 - Sonja Haraldsen, Queen of Norway (spouse of King Harald V of Norway)
* 1937 - Thomas Nagel, American philosopher
* 1938 - Bill Withers, American singer and songwriter
* 1940 - Karolyn Grimes, American actress
* 1941 - Brian Willson, American peace activist
* 1942 - Hal Lanier, American baseball player
* 1942 - Floyd Little, American football player
* 1942 - Stefan Meller, Polish foreign minister (d. 2008)
* 1943 - Konrad "Conny" Bauer, German musician
* 1943 - Geraldo Rivera, American reporter
* 1943 - Alan "Blind Owl" Wilson, American musician (d. 1970)
* 1943 - Emerson Boozer, American football player
* 1943 - Milan Máčala, Czech football coach
* 1944 - Ray Meagher, Australian actor
* 1946 - Tish Howard, American model
* 1946 - Ron Kovic, American peace activist
* 1946 - Michael Milken, American financier
* 1946 - Ed O'Ross, American actor
* 1947 - Morganna Roberts, American entertainer
* 1948 - Ed Armbrister, baseball player
* 1948 - René Arnoux, French race car driver
* 1948 - Tommy Körberg, Swedish singer and actor
* 1948 - Jeremy Spencer, English musician
* 1948 - Phil Wheatley, Director-General of the National Offender Management Service
* 1949 - Robert Cait, Canadian voice actor and comedian
* 1950 - David Jensen, Canadian-born British radio DJ
* 1951 - Kathleen Kennedy Townsend, American politician
* 1952 - Álvaro Uribe Vélez, President of Colombia
* 1954 - Jim Beattie, American baseball player
* 1955 - John Waite, English singer
* 1956 - Mark Belling, American radio talkshow host
* 1957 - Princess Chulabhorn of Thailand
* 1958 - Kirk Pengilly, Australian musician
* 1959 - Victoria Abril, Spanish actress
* 1960 - Sid Eudy, American professional wrestler
* 1960 - Barry Windham, American professional wrestler
* 1960 - Roland Ratzenberger, Austrian racing driver (d. 1994)
* 1961 - Richard Garriott, English video game designer
* 1962 - Neil Morrissey, English actor
* 1962 - Pam Shriver, American former tennis player
* 1963 - Henri Leconte, French former tennis player
* 1963 - Matt Malley, American musician
* 1963 - José Oquendo, Puerto Rican baseball player
* 1964 - Cle Kooiman, American soccer player
* 1964 - Mark Slaughter, American singer
* 1964 - Mark Whiting, American filmmaker and actor
* 1965 - Horace Grant, American basketball player
* 1965 - Jo Whiley, English radio DJ
* 1966 - Lee Reherman, American actor
* 1967 - Vinny Castilla, Mexican baseball player
* 1967 - Andy Walker, Canadian television personality
* 1967 - Rick Wilkins, American baseball player
* 1968 - Jack Frost, American musician
* 1969 - Todd Marinovich, American football player
* 1970 - Tony Vidmar, Australian former footballer
* 1971 - Andy Creeggan, Canadian musician
* 1971 - Brendan Donnelly, American baseball player
* 1971 - Koko, sign-language gorilla
* 1971 - Andrew Murray, English entrepreneur
* 1971 - Ned Zelic, Australian soccer player
* 1972 - Oleg Prudius, Ukrainian professional wrestler
* 1972 - Mike Knuble, Canadian hockey player
* 1973 - Gackt, Japanese singer
* 1973 - Keiko Ihara, Japanese racing driver
* 1973 - Michael Johnson, English-born Jamaican footballer
* 1973 - Jan Magnussen, Danish racing driver
* 1973 - Tony Popovic, Australian soccer player
* 1974 - La'Roi Glover, American football player
* 1974 - Vince Spadea, American tennis player
* 1975 - Tania Davis, Australian violist
* 1976 - Daijiro Kato, Japanese motorcycle racer (d. 2003)
* 1977 - Katia Zygouli, Greek supermodel
* 1977 - Jonas Kjellgren, Swedish musician (Scar Symmetry)
* 1978 - Vicky Kaya, Greek supermodel and actress
* 1978 - Stephen McNally, British singer and songwriter (BBMak)
* 1978 - Emile Mpenza, Belgian footballer
* 1978 - Becki Newton, American actress
* 1980 - Muhammad Ali Hasan, American filmmaker
* 1980 - Max Elliott Slade, American film actor
* 1981 - Francisco Cruceta, Dominican baseball player
* 1982 - Hannah Harper,English porn star
* 1983 - Isabeli Fontana, Brazilian model
* 1983 - Ben Jorgensen, American musician
* 1983 - Andy Mrotek, American musician
* 1984 - Gina Glocksen, American singer
* 1984 - Akanishi Jin, Japanese singer
* 1985 - Kane Tenace, Australian rules footballer
* 1986 - Takahisa Masuda, Japanese singer
* 2003 - Alessia di Matteo, Italian medical figure [d. 2005] (9)
Σημειώσεις
1. «Η εκκλησιαστική εορτή των Χριστουγέννων της 25ης Δεκεμβρίου εισήχθη περί το 335 εν Ρώμη. Εις την εισαγωγήν της εορτής πιθανώς συνετέλεσεν η κατά την αυτήν ημέραν μεγάλη εθνική εορτή του ηλίου (dies solis invictis). Εκ της Ρώμης η εορτή των Χριστουγέννων μετεδόθη εις την επίλοιπον Δύσιν και εις την Ανατολήν». (Πηγή: Β. Στεφανίδη, Εκκλησιαστική Ιστορία, εκδ. Παπαδημητρίου, 1959, σελ. 313)
«Η γιορτή των Χριστουγέννων, η οποία τηρείται στις 25 Δεκεμβρίου, ήταν άγνωστη στους Χριστιανούς των πρώτων τριών αιώνων. Έως τις αρχές του τέταρτου αιώνα, αυτή η ημέρα -η οποία μεταγενέστερα θα γινόταν κεντρική ημερομηνία της Χριστιανικής Εκκλησίας- παρέμενε άγνωστη στους Χριστιανούς. [...] Η 25η Δεκεμβρίου, ως επέτειος της γέννησης του Χριστού, πιστοποιείται στη Ρώμη από το 336 και θα πρέπει ήδη να εορταζόταν ως τέτοια νωρίτερα, υπό τον Μέγα Κωνσταντίνο. [...] Είναι γεγονός ότι στον παγανιστικό κόσμο η 25η Δεκεμβρίου εορταζόταν ως ιδιαίτερα σημαντική γιορτή προς τιμή του Ήλιου και ότι ο Μέγας Κωνσταντίνος σκόπιμα προετίθετο να ενοποιήσει τη λατρεία του Ήλιου με τη Χριστιανική λατρεία. [...] Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του [ο Μέγας Κωνσταντίνος] δεν έπαψε να ευνοεί τη λατρεία του Ήλιου. [...] Σε αναλογία με την Κυριακή (Αγγλ. Sunday, δηλ. «Ημέρα του Ήλιου»), η οποία μετατράπηκε σε επίσημη γιορτή από τον Κωνσταντίνο, εξηγείται, κατά την άποψή μας, το γεγονός ότι, ήδη κατά τη διάρκεια της ζωής του και αναμφίβολα με τη δική του επιρροή, ο εορτασμός της γέννησης του Χριστού άλλαξε και έγινε στις 25 Δεκεμβρίου, που αποτελούσε μεγαλειώδη γιορτή προς τιμή του ήλιου». (Πηγή: Oscar Cullmann, Cahiers Théologiques de l’ Actualite Protestante, «Noël dans l’ Église Ancienne», Αρ. 25, σελ. 9)
«Tα γενέθλια του Ήλιου της Δικαιοσύνης, του Ιησού Χριστού, πήραν τη θέση της ειδωλολατρικής γιορτής των γενεθλίων του Ανίκητου Ήλιου. Αυτό υποστήριζε ο ιερός Αυγουστίνος (354-403 μ.Χ.), επίσκοπος Ιππώνος της Β. Αφρικής, που έλεγε ότι η Εκκλησία δέχτηκε τελικά ως ημερομηνία γέννησης του Ιησού την 25η Δεκεμβρίου» (Στράτος Θεοδοσίου-Μάνος Δανέζης, Στα ίχνη του ΙΧΘΥΣ, Δίαυλος, Αθήνα, 2000, σελ. 536).
«Ένας άλλος τρόπος αντιδράσεως τής Εκκλησίας, στους πρώτους ιδιαίτερα αιώνας τής ιστορίας της, ήταν η προσπάθεια να δημιουργήσει έναν δικό της πολιτισμό, μια νέα ζωή. Είναι γνωστό ότι η εορταστικά φορτισμένη ατμόσφαιρα του χριστιανικού Δωδεκαημέρου (25 Δεκεμβρίου - 6 Ιανουαρίου), είναι η ακραία περίπτωση αυτής της προσπάθειας. Εδώ έχει τοποθετηθεί και η γιορτή της Γέννησης του ιδρυτή της Εκκλησίας, ακριβώς για να εκτοπιστούν σημαντικότατες και με μεγάλη αίγλη προχριστιανικές γιορτές που τελούνταν στην κρίσιμη πάντα ώρα τής αλλαγής τοy χρόνου γύρω από τις χειμερινές τροπές (Καλάνδαι, Βοτά κ.λπ.)» (Πηγή: Ελλάς-Η Ιστορία και ο Πολιτισμός του Ελληνικού Έθνους, τ. Β΄, Πάπυρος, 2004.
«Η ημερομηνία της 25ης Δεκεμβρίου δεν αντιστοιχεί στη γέννηση του Ιησού άλλα στη γιορτή της Γέννησης του Ανίκητου Ήλιου, της ρωμαϊκής γιορτής του ήλιου κατά το ηλιοστάσιο». (Πηγή: R.F. Foley, Nativity of Christ, The New Catholic Encyclopedia, Gale, 2001, σ. 173).
Πηγή: 01. http://el.wikipedia.org/wiki/Χριστούγεννα, Σημειώσεις.
02. http://www.gonia.gr/gonia.php?article=523
03. http://en.wikipedia.org/wiki/Larry_Charles
04. http://en.wikipedia.org/wiki/Bill_Maher
05. http://en.wikipedia.org/wiki/Filipino-American_Friendship_Day
06. Βλέπε σημειώσεις 03 & 04
07. http://www.brainyhistory.com/daysbirth/birth_february_20.html
08. http://www.brainyhistory.com/events/1896/january_20_1896_65585.html
09 http://en.wikipedia.org/wiki/July_4
Εποπτικό Υλικό
01.Ταινία Religulous των Bill Maher & Larry Charles, http://www.imdb.com/title/tt0815241/
Διαδίκτυο
01. http://www.imdb.com/title/tt0815241/
02. http://el.wikipedia.org/wiki/Χριστούγεννα
03. http://en.wikipedia.org/wiki/Larry_Charles
04. http://en.wikipedia.org/wiki/Bill_Maher
05. http://en.wikipedia.org/wiki/July_4
06. http://www.gonia.gr/gonia.php?article=523
07. http://en.wikipedia.org/wiki/Filipino-American_Friendship_Day
08. http://www.brainyhistory.com/daysbirth/birth_february_20.html
09. http://www.brainyhistory.com/events/1896/january_20_1896_65585.html
Αρχαίοι Συγγραφείς
1. Σούδας
Επιπλέον Βιβλιογραφία
01. Β. Στεφανίδη, Εκκλησιαστική Ιστορία, εκδ. Παπαδημητρίου, 1959
02. Oscar Cullmann, Cahiers Théologiques de l’ Actualite Protestante, «Noël dans l’ Église Ancienne», Αρ. 25
03. Στράτος Θεοδοσίου-Μάνος Δανέζης, Στα ίχνη του ΙΧΘΥΣ, Δίαυλος, Αθήνα, 2000
04. Ελλάς-Η Ιστορία και ο Πολιτισμός του Ελληνικού Έθνους, τ. Β΄, Πάπυρος, 2004
05. R.F. Foley, Nativity of Christ, The New Catholic Encyclopedia, Gale, 2001
