Το ντοκιμαντέρ του 1ου Σταθμού της Κρατικής Ελληνικής Τηλεόρασης (ΕΤ1), με τίτλο «Οι Σάρκες του Σίβα», της εκπομπής «Εξάντας», είναι εξαιρετικά εγκυκλοπαιδικό γύρω από ζητήματα που αφορούν τον ινδοελληνικό παγανισμό. Διότι ο παγανισμός της Ινδίας είναι ακόμη ζωντανός και επιβεβαιώνει, μετά από εκατοντάδες έτη εξαλείψεως της αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, η οποία φυτοζωεί ως «εξορθολογισμένο» & «καλλωπισμένο» κακέκτυπο από τους σημερινούς Εθνικούς, διδάγματα των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων τα οποία αναφέρονταν σε έργα Χριστιανών Απολογητών τους πρώτους μ.Χ. αιώνες και τα οποία από φανατικούς νεοπαγανιστές στις αγορές (forum) συζητήσεων προ ετών χαρακτηρίζονταν ως «φανατικοί χριστιανοί λίβελοι». Και γιατί χαρακτηρίζονταν έτσι; Διότι η διδασκόμενη εθνικομανία δεν τους άφηνε ελευθέρως να δουν την αλήθεια. Έλα όμως που μερικά χρόνια αργότερα η εποπτική τεχνολογία των Χριστιανικών κοινωνιών, και μάλιστα της Ορθοδόξου Ελλάδας, έπεσε ως ατσάλινο αμόνι πάνω στα παιδικά τους χάρτινα φτυάρια, με τα οποία εκείνοι προσπάθησαν απελπισμένοι ματαίως να θάψουν την αηδιαστική παγανιστική αλήθεια της πτωματοφαγίας. Βέβαια, οι υποκριτές του Δαυλού και άλλοι «μασόνοι», ενοχλούνται από την διατήρηση Χριστιανικών λειψάνων στις Χριστιανικές Εκκλησίες, συναγωνιζόμενοι τους δαίμονες σε αντιλήψεις· από την άλλη δεν τολμούν να βγάλουν άχνα για τα αρχαία ελληνικά φιλοσοφικά κελεύσματα της νεκροφαγίας στα «επιστημονικά» τους φανατισμένα περιοδικά της πλάκας.
«Οι Σάρκες του Σίβα», Ντοκιμαντέρ, ΕΤ1, εκπομπή «Εξάντας», Πέμπτη 28 Ιουνίου 2008. (Πηγή: http://exandas.ert.gr/baranasi/eisagogi/oi-sarkes-tou-siba.htm)
ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ
Τα άνωθι βέβαια ήσαν γνωστά εις τους Χριστιανούς Απολογητές. Μια τέτοια περίπτωση είναι εκείνη του Επίσκοπου Αντιοχείας Θεόφιλου, όπου εις την προς Αυτόλυκον [Εθνικός φίλος του ίσως όμως και πλαστό πρόσωπο κατά μερικούς] επιστολή, βιβλίο β΄ αναφέρει κατά ελεύθερη [μνήμης] περιγραφή: «Ἐπειδὴ οὖν πολλὰ ἀνέγνως, τί σοι ἔδοξε τὰ Ζήνωνος ἣ τὰ Διογένους καὶ Κλεάνθους, ὁπόσα περιέχουσιν αἱ βίβλοι αὐτῶν, διδάσκουσαι ἀνθρωποβορίας, πατέρας μὲν ὑπὸ ἰδίων τέκνων ἕψεσθαι καὶ βιβρώσκεσθαι, καὶ εἰς τις οὐ βούλοιτο ἣ μέλος τι τῆς μυσερᾶς τροφῆς ἀπορρίψειεν, αὐτὸν κατεσθίεσθαι τὸν μὴ φαγόντα; Πρὸς τούτοις ἀθεωτέρα τις φωνὴ εὑρίσκεται, ἡ τοῦ Διογένους διδάσκοντος τὰ τέκνα τοὺς ἑαυτῶν γονεῖς εἰς θυσίαν ἄγειν καὶ τούτους κατεσθίειν. Τί δὲ; Οὐχὶ καὶ Ἡρόδοτος ὁ ἱστοριογράφος μυθεύει τὸν Καμβύσην τὰ τοῦ Ἁρπάγου τέκνα σφάξαντα καὶ ἑψήσαντα παρατεθεικέναι τῷ πατρὶ βοράν;» (Μτφρ: Επειδή λοιπόν ανέγνωσες πολλά. Πως σου εφάνηκαν τα λεγόμενα από τον Ζήνωνα ή τον Διογένη και τον Κλεάνθη, τα οποία περιέχουν τα βιβλία αυτών, τα διδάσκοντα ανθρωποφαγία, να τρώγωνται οι πατέρες από τα τέκνα των και αν κανείς δεν ήθελε ή απέρριπτε μέλος της μυσαράς τροφής, να καταβροχθίζεται αυτός ο μη φάγων; (1). Ευρίσκεται μάλιστα και μια αθεωτέρα από αυτά φωνή, η του Διογένους, ο οποίος διδάσκει τα τέκνα να οδηγούν τους γονείς τους εις θυσία και να τους κατατρώγουν (2). Μήπως δε και ο ιστοριογράφος Ηρόδοτος δεν έπλασε τον μύθο ότι ο Καμβύσης, αφού έσφαξε τα τέκνα του Αρπάγου και τα έψησε, τα παράθεσε εις τον πατέρα προς βορά;(3)) Σημειώσεις (1) Βλ. Σέξτου Εμπειρικού, Πυρρώνειοι Υποτυπώσεις 3, 24. Διογένους Λαέρτιου, Περί βίου φιλοσόφων 7, 121· 128 (2) Διογένους Λαέρτιου, Περί βίου φιλοσόφων 6, 73 (3) Ηροδότου, Ιστορίαι 1, 119. Ο Θεόφιλος και εδώ παραθέτει από μνήμης. Ο φερόμενος ως διαπράξας το ανοσιούργημα είναι ο Αστυάγης, όχι ο Καμβύσης, και επρόκειτο περί του μοναδικού υιού του Αρπάγου. Πηγή: Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας, Απολογηταί ΙΙ, Τατιανός Αθηναγόρας, Πατερικές Εκδόσεις Γρηγόριος ο Παλαμάς, Επόπτης Εκδόσεως Παναγιώτης Κ. Χρήστου, Καθηγητής Πανεπιστημίου & Επιμελητής Ελευθέριος Γ. Μερετάκης, Πτυχιούχο Θεολογίας, Θεσσαλονίκη 1986, σσ. 460 -461
Προσοχή: Οι καθηγητές πανεπιστημίου που προλογίζουν και σημειώνουν τον λόγο του επισκόπου Θεόφιλου, κάνουν λάθος εις τις παραπομπές τους και οι σωστές για την ανθρωποφαγία διαταζομένη από φιλοσόφους ευρίσκεται εις Διογένη Λαέρτιου Περί βίου φιλοσόφων, 7, 188 και όχι 128 & Σέξτου Εμπειρικού, Πυρρώνειες Υποτυπώσεις Γ΄207 & Γ΄248-249 και όχι Γ΄24
Και ας μην υποθέσει κανείς πως τα λεγόμενα του Θεόφιλου είναι «λίβελλος», που δεν είναι, απλά και μόνο «επειδή» είναι Χριστιανός· διότι παρομοίως τί μπορεί να αποτελεί η μαρτυρία του Σέξτου για τα «ανώτερα» παγανιστικά μυαλά;
ΣΕΞΤΟΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ, ΠΥΡΡΩΝΕΙΕΣ ΥΠΟΤΥΠΩΣΕΙΣ, Γ΄ 248-9: «εν δε τοις περί του καθήκοντος περί της των γονέων ταφής ρητώς φησιν "απογενομένων δε των γονέων ταφαίς χρηστέον ταις απλουστάταις, ως αν του σώματος, καθάπερ ονύχων ή οδόντων ή τριχών, ουδέν όντος προς ημάς, και ουδέ επιστροφής ή πολυωρίας προδεομένων ημών τοιαύτης τινός. διό και χρησίμων μεν όντων των κρεών τροφή χρήσονται αυτοίς, καθάπερ και των ιδίων μερών, οίον ποδός αποκοπέντος, επέβαλλε χρήσθαι αυτώ και τοις παραπλησίοις [...]". Τοιαύτα μεν πλείστα όσα λέγουσιν οι φιλόσοφοι. άπερ ουκ αν τολμήσειαν διαπράττεσθαι, είγε μη παρά Κύκλωψιν ή Λαιστρυγόσι πολιτεύοιντο[...]». Στο έργο Περί καθήκοντος λέει ρητά [ο Ζήνων] για την ταφή των γονιών: «όταν πεθάνουν οι γονείς, πρέπει να τους θάβουμε με τον πιο απλό τρόπο, ωσάν το σώμα, όπως ακριβώς τα νύχια, τα δόντια ή οι τρίχες, να μην ήταν τίποτε για μας - δεν πρέπει να φροντίζουμε ούτε να χρονοτριβούμε για κάτι τέτοιο. Επομένως, σε περίπτωση που οι σάρκες είναι εκμεταλλεύσιμες, οι άνθρωποι πρέπει να τις χρησιμοποιούν ως τροφή, όπως ακριβώς και τα ίδια τους τα μέλη, για παράδειγμα πόδι που κόπηκε πρέπει να το εκμεταλλεύονται αυτό και τα παρόμοιά του [...]». Τέτοια πολλά λένε οι φιλόσοφοι, που βέβαια δεν θα τολμούσαν ποτέ να εφαρμόσουν στην πράξη, εκτός αν ζούσαν με τους νόμους των Κυκλώπων και των Λαιστρυγόνων Πηγή: Σέξτος Εμπειρικός, Πυρρώνειοι υποτυπώσεις Β (ιγ΄-κβ΄)- Γ, Άπαντα, τόμ. 2, μτφρ. Αναστασία-Μαρία Καραστάθη, Εκδόσεις Κάκτος, Αθήνα 1998, σσ. 238 - 241
Περισσότερη ανθρωποφαγία με κελεύσματα στην σελίδα περί ανθρωποφαγίας.
|
ΛΥΤΡΩΣΗ, ΕΝΤΟΠΙΟΤΗΤΑ & ΠΛΑΝΗ ΤΗΣ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ |
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ1) Η λύτρωση των παγανιστών εξαρτάται από γεωγραφικούς παράγοντες και από περιορισμούς εις τις «γεωγραφικές αρμοδιότητες» του παγανιστικού θεού. Όποιος μπορεί να ταξιδέψει και βρίσκεται εντός Ινδίας «σώζεται» αυτομάτως. Οι λοιποί πρέπει να ακολουθήσουν την «πεπατημένη». Αυτός ο μηχανισμός είναι ανάλογος με το μηχανικό ξέπλυμα της αμαρτίας με την εμβάπτιση στο νερό του ποταμού Γάγγη, όπου και πάλι μέσο της σωτηρίας χρησιμοποιείται η εντοπιότητα και οι περιορισμένες αρμοδιότητες του «ιερού» ποταμού-θεότητας. Στην Ορθοδοξία αντιθέτως δεν υπάρχει περιορισμός γεωγραφικός. Ο πιστός σώζεται βάση υπερεθνικών & υπερκρατικών παραγόντων. Εντόπιες αρμοδιότητες του 12θέου υποστηρίζουν νεοπαγανιστές της Ελλάδος ως ο Τρύφωνας Ολύμπιος, εκμεταλλευόμενοι εθνικιστικές πλάνες. 2) «Αν κάνουμε κακές πράξεις θα χάσουμε αυτή την ευκαιρία...» της λύτρωσης, αναφέρουν οι παγανιστές. Το πρόβλημα όμως του παγανισμού είναι ο καθορισμός των «καλών» και των «κακών» πράξεων, εφόσον ο παγανισμός δεν έχει θεούς με ξεκάθαρη ηθική ζωή τις περισσότερες των περιπτώσεων, ούτε σαφείς οδηγίες προς «ναυτιλλόμενους» όπως λ.χ. στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχουν οι 10 εντολές και η συμπλήρωση τους στην Καινή με το Κατά Ιωάννη, Κεφ. Ιγ΄ «4 ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους».
|
||
ΠΑΓΑΝΙΣΤΕΣ & ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ |
||
|
|
|
|
|
|
|
|
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Άνωθι παρουσιάζεται ένα ακόμη παράδειγμα απτής «παγανιστικής προσκύνησης» ενάντια στα φληναφήματα των ελλήνων νεοπαγανιστών περί υπερηφάνειας των Εθνικών. |
||
ΠΑΓΑΝΙΣΤΕΣ, ΘΑΝΑΤΟΛΑΤΡΕΙΑ & ΥΓΙΕΙΝΗ |
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
|
||
ΠΑΓΑΝΙΣΜΟΣ & ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΙΑ |
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣΚάποτε οι παγανιστές κατηγορούσαν τους Χριστιανούς για ανθρωποφαγία κατά το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Χρειάστηκε να περάσουν αιώνες όμως για να αποδειχθεί εποπτικά ότι οι πραγματικοί ανθρωποφάγοι ήσαν πάντοτε οι παγανιστές και μέσα από την θρησκευτική «παγκόσμιά» τους κουλτούρα και εμπειρία ήταν που αντλούσαν επιχειρήματα ενάντια εις τα Μυστήρια του Χριστιανισμού.
|
||
ΟΙ ΘΕΟΙ, ΤΟ ΚΡΕΑΣ, ΤΟ ΚΡΑΣΙ, ΤΟ ΚΑΛΟ & ΤΟ ΚΑΚΟ |
||
|
|
|
|
|
|
|
|
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
α)
«Εγώ είμαι χορτοφάγος Αγκόρι» ...«Οι
θεοί δεν τρώνε κρέας δε χρησιμοποιούν κρασί»...
Αριστερά: Δήλος, Μνημείο Καρυστίου (περ. 300 π.Χ.). Στην ανάγλυφη παράσταση της νότιας όψης, παρίσταται ο «ένδοξος θεός» Διόνυσος, ο οποίος δεν μπορεί να βαδίσει όρθιος απ’ το μεθύσι και υποβαστάζεται από μια μαινάδα.
β) Στην ιστορία της Δύσης είναι γνωστό ότι ο Αδόλφος Χίτλερ ήτο χορτοφάγος και το πολίτευμά του παγανιστικό. Όσο αφορά το ζήτημα για το αν υπηρετούσε τη δύναμη του κακού ή όχι, αυτό μπορεί να το κρίνει σχεδόν ο καθένας βάση του απλούστατου ηθικού κώδικα που έχει μέσα του ως άνθρωπος. γ) Σύμφωνα με τον Έλληνα νεοπαγανιστή Βασίλη Παπαλεξόπουλο (δεξιά) «Οι θεοί δεν πεθαίνουν ποτέ διότι κάθε Κυριακή ψήνουμε κρέας. Αυτό είναι οι θεοί. Θέλουν κρέας». Περισσότερα.
|
||
...ΚΑΙ ΟΙ «ΣΩΣΤΟΙ» ΠΑΓΑΝΙΣΤΕΣ |
||
|
|
|
|
|
|
||
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Στην Ορθόδοξη Θεολογία δεν αρκεί η «εγκράτεια» και ο «έλεγχος». Σημασία έχει προς τα που στρέφεται αυτή η εγκράτεια. Δηλαδή αν στρέφεται εις δόξα Θεού ή αν στρέφεται εις δόξα ανθρώπων και αιρέσεων. Με άλλα λόγια: α) μπορεί κάποιοι άνθρωποι να έχουν πιάτα (ασκήσεις) ανά χείρας όμως ο καθένας περιμένει διαφορετική τροφή (άρτο) μέσα σ’ αυτό το πιάτο μετά θάνατον. Για παράδειγμα οι Μουσουλμάνοι περιμένουν μετά θάνατον την συνέχεια των σωματικών τους παθών (πορνεία). Οι μη μετά θάνατον ικανοποίηση των φαντασιώσεων του καθενός που αναπτύχθηκαν επί γης ως πάθη θα είναι κόλαση. β) έπειτα η κατοχή ενός πιάτου (ασκητισμού) εις ένδειξη και επίδειξη ικανοτήτων (επιδειξιμανία) εις κάλεσμα κι άλλων εις κάποια πλάνη για την μετά θάνατον ζωή μπορεί να είναι κολάσιμη ευθύνη παρά σωτηρία. |
||
|
|
ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΩΝ ΑΤΟΠΗΜΑΤΑ |
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Ο άνωθι εκπρόσωπος του «ορθολογισμού» είναι ένας από εκείνους, που «σκεπτικιστές» σαν τον Καλόπουλο, προτείνουν ως παράδειγμα ενάντια στους Χριστιανούς. Αναφέρει λοιπόν ο εκπρόσωπος, ότι το ατελές κάψιμο και η επακόλουθη ρίψη στο ποτάμι «...είναι και ένας πολύ απαξιωτικός τρόπος να μεταχειρίζεσαι το ανθρώπινο σώμα». Οι «ορθολογιστές» δεν αποφεύγουν από το να πέφτουν σε χρήση ηθικών κανόνων δικής τους εφευρέσεως. Κανόνες οπορτουνισμού που τους χρησιμεύουν εις την δημιουργία εντυπώσεων ανάλογα με την περίσταση εις την οποία βρίσκονται. Εδώ για παράδειγμα, για να επιτεθεί κατά του Ινδουισμού ο «σκεπτικιστής-ορθολογιστής» χρησιμοποιεί δύο μέσα: α) Από την μια προσπαθεί να πείσει πως η ινδουιστική θρησκεία οδηγεί σε έσοδα και έξοδα όντας «μεγάλη επιχείρηση». Αυτό δεν είναι όμως «ορθολογικό» επιχείρημα, ούτε τέτοιες συνθήκες χαρακτηρίζουν μόνο εκφάνσεις της θρησκείας αλλά π.χ. και της φιλοσοφίας και το χώρο του ορθολογισμού (βλ. εμπορικά προϊόντα)· δεν αποτελεί λοιπόν κάτι τέτοιο «ορθολογικό» επιχείρημα κατάργησης του Ινδουισμού, διότι με την «θρησκεία» καταπολεμείται η ανεργία, όπως συμβαίνει και με κάθε άλλη «μεγάλη επιχείρηση», εφόσον αρκετοί άνθρωποι εργάζονται για να φέρουν σε πέρας μια αποστολή (στην συγκεκριμένη περίπτωση βλέπε: ιερεύς, υλοτόμος, ανειδίκευτοι εργάτες, σκουπιδιάρηδες, ιδιοκτήτες και υπάλληλοι ξενώνα κ.α.. Βέβαια κάποιος μπορεί να αντιπροτείνει ότι άλλοι άνθρωποι, οι πιστοί, αντίθετα εξαπατώνται με την χρήση της θρησκείας. Το «ορθολογικό» αντεπιχείρημα είναι ότι αυτοί «ανακουφίζονται» και χαίρουν «παραμυθίας» σε ψυχολογικά δύσκολες στιγμές της ζωής τους π.χ. σε ηθικά παραπτώματα, απώλειες γνωστών, και «χαίρονται» περισσότερο σε άλλες π.χ. γάμοι, βαπτίσεις κ.α. Έπειτα ο χώρος της λογοτεχνίας με τα μυθιστορήματα και τα ρομάντζα, ο χώρος του κινηματογράφου, του τραγουδιού, της ποίησης κ.α. είναι επίσης επιχειρηματικός, όπου και πάλι ο άνθρωπος ξεφεύγει από την «πραγματικότητα» και ψυχολογικά ανακουφίζεται· κι όμως αυτός ο χώρος δεν γίνεται στόχος της ιδεολογίας του «ορθολογισμού», ούτε επιζητείται η κατάργησή του εκ μέρους των «σκεπτικιστών». Ο λόγος ίσως είναι πως η θρησκεία περνιέται ως αληθής ενώ τα άλλα όχι. Κι όμως η εμπειρία έχει αποδείξει το αντίστροφο: πολύ κόσμος εκλαμβάνει αυτές τις παραμυθίες, γεννήματα του ανθρωπίνου μυαλού ως αληθείς και ταυτίζεται προσωπικά με τους «ήρωες» τους. «Πρόσφατα» ακόλουθοι της κινηματογραφικής επιτυχίας 6 επεισοδίων «Ο Πόλεμος των Άστρων» ζήτησαν αναγνώριση θρησκεύματος στον Ο.Η.Ε. του Η.Β.
|
||
ΙΕΡΟΤΗΤΑ ΓΑΓΓΗ & ΜΟΛΥΝΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ |
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
α) «Μια βουτιά θεωρείται ότι ξεπλένει όλες τις αμαρτίες»: ακόμη μια κίνηση εντοπιότητας με την οποία ο πιστός του παγανισμού οδηγείται εις την «απολύτρωση», μετά εκείνη που αφορά την γεωγραφική θέση θανάτου του. Όλα τα ηθικά παραπτώματα των ανθρώπων κρίνονται-καθαρίζονται αυτομάτως από την εμβάπτιση μέσα στο ιερό ποτάμι. Για την παγανιστική παράδοση ο Γάγγης στάλθηκε από τους ουρανούς και τον Σίβα για να ξεπλένει τις αμαρτίες των ανθρώπων. Θεωρείται πως ένα ποτήρι νερό του Γάγγη εξασφαλίζει την λύτρωση στους παγανιστές, αν το πιουν μόλις πριν πεθάνουν. Γι’ αυτό οι Ινδουιστές έχουν σπίτι τους ένα ποτήρι με νερό του Γάγγη, τουλάχιστον όσοι τον επισκέφτηκαν, για την στιγμή του θανάτου τους. Μάλιστα πιστεύουν ότι ακόμη και νεκρός να ριφθεί κανείς μέσα στον Γάγγη σώζεται. (1) β) Σύμφωνα με Έλληνα νεοπαγανιστή ο πολυθεϊσμός «απελευθερώνει τον άνθρωπο από οποιοδήποτε ηθικό νου. Βάζει την ηθική του πάνω στη φύση και πουθενά άλλου. Δεν έχει την έννοια του καλού και του κακού. Υπάρχει μόνο η έννοια του ωραίου και του άσχημου. Αν πας με τη φύση σου, είσαι όμορφος» (Πηγή: 3. Δ. Δελής, Περιοδ. «Ένα», 5.5.1988, σελ. 124, Δελτίον «Ενημέρωσις», εκδ. Ι. Μονής Τροοδιτίσσης (Λεμεσού), τευχ. 5, Ιανουάριος 2002, σελ. 38. Επίσης: Δωδεκαθεϊστές και Νεοειδωλολάτρες, Περιοδ. «Πληροφόρηση», Νοέμβριος 2001, εις Νεοειδωλολατρικές Περιπλανήσεις και η αηθής εμπειρία της Εκκλησίας μας, εκδ. Ί Μονής Όσ. Γρηγορίου, Αγ. Όρος, 2002, σελ. 97.). Από την άλλη μεριά όμως τι νόημα έχει το «ξέπλυμα» της αμαρτίας από τους Ινδουιστές και η προσπάθεια για απολύτρωση αν δεν υπάρχει ηθική παράβαση;
Σημειώσεις 1. http://en.wikipedia.org/wiki/Ganges_River#Religious_significance
|
||
ΚΑΤΑΡΕΣ & ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΠΕΡΙΕΡΓΟΥΣ |
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
α) Η επιδειξιμανία των ικανοτήτων των ασκητών του παγανισμού (βλ. και εδώ), η οποία δεν ορμάται από ενδιαφέρον προς τον άνθρωπο και τον πλησίον, αποστασιοποιηθεί εαυτόν ξεκάθαρα από τον Χριστιανισμό. Οι ασκήσεις του Ορθόδοξου Χριστιανού, μοναχού ή όχι, δεν έχουν καμία σχέση με εντυπωσιασμούς και επιδειξιμανίες ή «απόκτηση μεταφυσικών ικανοτήτων», παρακλάδι των οποίων είναι και η προσπάθεια «αστρικής προβολής» στην δύση, ως είδος «μαγικών δυνάμεων» των θνητών και πλησίασμα του «μεταφυσικού» εαυτού δυνάμεις. β) Οι κατάρες του παγανισμού είναι ενδεικτικές και ουδεμία σχέση έχουν με τους Ορθόδοξους αφορισμούς και αναθέματα. Η κατάρα είναι αποστολή του παγανιστικού θεού-δαίμονα ενάντια στον άνθρωπο. Εις την Ορθόδοξη Θεολογία αφορισμός είναι η αποβολή από το Εκκλησιαστικό σώμα, η οποία ούτως ή άλλως έχει επιτευχθεί νωρίτερα από τον αφορισμένο με τις όποιες πράξεις του. «Τον λόγο μετά έχουν οι δαίμονες» και οι «θεοί» του παγανισμού.
|
||
ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΟΣ ΛΙΘΟΒΟΛΙΣΜΟΣ ΜΑΓΙΣΣΩΝ |
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Ακόμη μια περίπτωση εις την οποία ο παγανισμός λιθοβολεί γυναίκες με την κατηγορία περί μαγείας. Οι νεοπαγανιστές συνηθίζουν στα περιοδικά τους και στις ιστοσελίδες τους να φωτίζουν την προ αιώνων πρακτική της Δυτικής Ιεράς Εξετάσεως και των Ηγεμόνων, ενώ αποστρέφουν το κεφάλι τους από τον σημερινό παγκόσμιο παγανισμό και τα «φωτεινά» παραδείγματά του.
|
||
ΝΕΚΡΟΦΑΓΙΑ - ΟΥΡΑ
|
ΙΕΡΟΣ ΓΑΓΓΗΣ |
|
|
 Βίντεο. Μέγεθος: 227Κb - Διάρκεια: 26΄΄. Παγανιστής ξεπλένει το στόμα του με το μολυσμένο «ιερό» νερό του Γάγγη. Παγανισμός - Ορθολογισμός; (Πηγή: «Οι Σάρκες του Σίβα», Ντοκιμαντέρ, ΕΤ1, εκπομπή «Εξάντας», Πέμπτη 28 Ιουνίου 2008. http://exandas.ert.gr/baranasi/eisagogi/oi-sarkes-tou-siba.htm) |
Η ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΥ |
ΝΑΡΚΩΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ & ΚΑΠΝΙΣΜΑ |
|
|
|
ΠΑΓΑΝΙΣΜΟΣ & ΘΑΥΜΑΤΑ |
ΣΩΜΑ: Η ΦΥΛΑΚΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ |
|
|
 Βίντεο. Μέγεθος: 194Κb - Διάρκεια: 21΄΄. Η απολύτρωση του παγανισμού ως η μη νέα μετενσάρκωση. Παγανισμός και κόσμος ως μη φυλακή-τιμωρία της ψυχής; (Πηγή: «Οι Σάρκες του Σίβα», Ντοκιμαντέρ, ΕΤ1, εκπομπή «Εξάντας», Πέμπτη 28 Ιουνίου 2008. http://exandas.ert.gr/baranasi/eisagogi/oi-sarkes-tou-siba.htm) |
ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΟΙ ΒΑΣΑΝΟΙ & ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ |
ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ & ΘΡΗΣΚΕΙΑ |
|
|
Βίντεο. Μέγεθος: 163Κb - Διάρκεια: 20΄΄. ο διαλογισμός των Αγκόρις πάνω από σώματα σε αποσύνθεση σε μια προσπάθεια ελέγχου του πνεύματος του νεκρού. Στην δύση ο διαλογισμός μέσα από την τέχνη του κινηματογράφου και από γυμναστήρια έχει πλασαριστεί ως «μέθοδος χαλάρωσης» αποφλοιωμένος από τα θρησκευτικά του προγονικά κελύφη. (Πηγή: «Οι Σάρκες του Σίβα», Ντοκιμαντέρ, ΕΤ1, εκπομπή «Εξάντας», Πέμπτη 28 Ιουνίου 2008. http://exandas.ert.gr/baranasi/eisagogi/oi-sarkes-tou-siba.htm) |
ΠΤΩΜΑΤΑ Η «ΘΕΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ» |
ΑΝΑΜΟΝΗ ΘΑΝΑΤΟΥ |
|
|
 Βίντεο. Μέγεθος: 216Κb - Διάρκεια: 24΄΄. Οι παγανιστές της Ινδίας αναμένουν τον θάνατο στις αγκαλιές του Σίβα, στο Βαρανάσι, μέσα σε ειδικά πανδοχεία για μέρες, μήνες και χρόνια. Νεοπαγανιστές στην Ελλάδα διατείνονται πως ο Χριστιανισμός είναι «θανατολατρεία». Η αναμονή όμως του θανάτου για τόσο καιρό τι μπορεί να είναι; (Πηγή: «Οι Σάρκες του Σίβα», Ντοκιμαντέρ, ΕΤ1, εκπομπή «Εξάντας», Πέμπτη 28 Ιουνίου 2008. http://exandas.ert.gr/baranasi/eisagogi/oi-sarkes-tou-siba.htm) |
ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΚΡΕΑΣ |
|
|
|
|
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣΟυδέν σχόλιο.
|
|
ΠΡΟΣΟΧΗ: Στο τέλος κάθε σελίδας του Ανώνυμου Απολογητή θα παρουσιάζονται νεοπαγανιστικές και αθεϊστών (δήθεν ελληνιστών) απάτες που έχουν σχέση με το θέμα της σελίδας. Αυτές οι απάτες δεν έχουν σκοπό να βάλουν τα περιοδικά στα οποία εμφανίζονται τα νεοπαγανιστικά ψεύδη, εφόσον ούτως ή άλλως παγανιστές συγγράφουν σε διάφορα ανυποψίαστα εξ αυτών και αυτά δεν εκφράζονται από τις απόψεις των αρθρογράφων, αλλά σκοπό έχουν:
1. να καταδείξουν τον κρυφοπαγανιστή αρθρογράφο ώστε να γίνει γνωστός και
2. είτε ο κάθε ενδιαφερόμενος που αναγιγνώσκει εκ νέου άρθρα του να θέτει τον εαυτό του εν εγρήγορση και να ελέγχει θαρρετά τα ψεύδη του κρυφοπαγανιστή (δήθεν ελληνιστή), αν είναι μελετημένος και έχει πρόσβαση σε πρωτογενή βιβλιογραφία
3. είτε εάν δεν έχει πρόσβαση σε βιβλιογραφία, να μην δείχνει πλέον εμπιστοσύνη στον αρθογράφο εφόσον γνωρίζει πως εκφράζει ψεύδη για να σπιλώσει τον Χριστιανισμό υποστηρίζοντας θέσεις παγανισμού, που όμως δεν είναι σχεδόν ποτέ ξεκάθαρες, αλλά που παρουσιάζονται ως «ελληνικές» μιας και η πλειοψηφία των νεοπαγανιστών ντρέπεται να ομολογήσει δημοσίως την θρησκεία που ακολουθεί και προτιμά να καμουφλάρεται με κάτι οικοιότερο, τον πατριωτισμό, που όμως αρρωστημένα έχει μετατραπεί σε ένα παγανιστικό εθνικισμό.
ΕΞΑΙΡΕΣΗ: εξαιρούνται τα προσωπικά βιβλία του κρυφοπαγανιστή αθρογράφου ή τα έντυπα με καθαρά νεοπαγανιστικό προσανατολισμό, ανάμεσα στα τόσα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα.
Δεξιά: Βίντεο. Μέγεθος: 28 kb Διάρκεια: 12 δευτ. . «Εμείς δεν πέφτουμε (προσκυνάμε) τα αγάλματα και να παρακαλάμε για κάποιο θαύμα» εννοεί εις διαφοροποίηση με τους εν Ελλάδι Χριστιανούς. (Πηγή: Βασίλης Παπαλεξόπουλος, Λάτρης Πατρώας Θρησκείας, Σταθμός Alter, Εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάββατο 07/02/2004)
Μυθοπλάστης: Βασίλης Παπαλεξόπουλος (βλ. σελίδα με παγανιστές στον Σταθμό Alter)
Απάντηση: Κατ’ αρχήν είναι σχετικά ανώφελο να αποδείξει κανείς εις τους νεοπαγανιστές ότι οι πρόγονοί τους «πραγματικοί» (1) Έλληνες παρακαλούσαν τους θεούς τους για να βλάψουν άλλους θαυματουργικά (βλέπε σελίδα Αναθεμάτων και Αρχαίων Αρών). Διότι και να τους το αποδείξει κανείς, αυτοί προτιμούν να ζουν εις την εθνικιστική ουτοπία τους, η οποία δεν είναι άλλη από την αρχαιοπληξία. Έχουν πληγεί από την αρχαιότητα ανεπανόρθωτα και το μόνο που τους απασχολεί θρησκευτικά, δεν είναι η ταύτιση με το αρχαίο ελληνικό, το οποίο άλλωστε ως επί το πλείστον αγνοούν, αλλά η ανακάλυψη τρόπων με τους οποίους θα έρχονται σε διαμετρική αντίθεση με τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό. Γι’ αυτούς, αυτή ακριβώς η αντίθεση είναι η πραγματική τους θρησκεία. Τα υπόλοιπα είναι εθνικιστικά προσχήματα και καλύμματα.
Έπειτα, πρέπει να ειπωθεί ότι ο Διάβολος, ως φωτεινός άγγελος, επιτέλεσε αρχικά μία και μοναδική αμαρτία (αστοχία απέναντι στον Θεό) με την οποία το Άκτιστο Φως της Θεότητας αποδιώχθηκε από μέσα του και κατόπιν αυτός σκοτείνιασε. Την υπερηφάνεια. Στη συγκεκριμένη άνωθι περίπτωση της εθνικιστικής μανίας (««Εμείς δεν πέφτουμε (προσκυνάμε) τα αγάλματα και να παρακαλάμε για κάποιο θαύμα»), η υπερηφάνεια οδηγεί ανθρώπους εις την επιλογή του άλλοτε παγανισμού, ως περισσότερου «υπερήφανου» τρόπου ζωής έναντι του Ορθόδοξου Χριστιανισμού.
Το να μην αποτολμά κανείς να παρακαλέσει τον Θεό του για ένα θαύμα είναι υποκριτικό και υπερφίαλο, εφόσον μέσα στην πόλη, την οποία έχουν αγιοποιήσει διάφοροι παγανιστές, ο κάθε άνθρωπος ζητά - παρακαλά τους συνανθρώπους του για διάφορα ζητήματα τα οποία τον απασχολούν, ιδιαιτέρως για ζητήματα υγείας και ζητήματα οικονομικής φύσεως. Για παράδειγμα, ποιός είναι εκείνος που δεν έχει παρακαλέσει συνανθρώπους του για φιάλες αίματος όταν και εφόσον τις χρειαστεί σε μια εγχείρηση ή σε ένα ατύχημα; Ποιός είναι εκείνος που δεν έχει παρακαλέσει για δανεικά χρήματα όταν και εφόσον βρέθηκε σε ανάγκη; Ποιός είναι εκείνος ο άνδρας ή η γυναίκα που δεν έχει παρακαλέσει ουδέποτε μέσα από τα δεσμά του έρωτα, τον οποίο θεοποιούν οι παγανιστές, τη μετέπειτα σύζυγο του ή το μετέπειτα σύζυγο της;
Ο υπερήφανος άνθρωπος σαν πρόκειται για το φυσικό κόσμο, δεν μπορεί να επιβιώσει παρότι πιστεύει ότι τα κατορθώνει και τα γνωρίζει όλα μόνος του και πως δεν έχει ανάγκη κανέναν. Αυτή η πίστη του είναι βλακώδης. Απλά και κύρια διότι για να έρθει στη ζωή ο οποιοσδήποτε άνθρωπος, χρειάζονται δύο άλλοι άνθρωποι νωρίτερα, ο πατέρας και η μάνα του· ακόμη και αν έγινε ήρωας της ελληνικής μυθολογίας, χρειάσθηκε οπωσδήποτε ένας άνθρωπος και ένας «θεός» για να υπάρξει αυτός. Επίσης όσο καιρό ήταν παιδί ο «υπερήφανος», είχε ανάγκη βιολογικής υποστήριξης για να μεγαλώσει από το συγγενικό του περιβάλλον. Στα πρώτα του διδάγματα και πάλι ο μετέπειτα «υπερήφανος», είχε και πάλι ανάγκη από διδασκάλους, ειδάλλως θα ήτο ένας «υπερήφανος και αγράμματος ανόητος» σαν έφτανε στην εφηβεία. Ακόμη και ο ίδιος ο στρατιωτικός ήρωας της αρχαίας ελληνικής πόλεως δεν μπορεί να τα καταφέρει όλα μόνος του. Έχει ανάγκη από τους συνανθρώπους του και τους συμμαχητές του οι οποίοι του προσφέρουν υλική υποστήριξη (π.χ. τροφή, ένδυση, οπλισμό, μεταφορά στο πεδίο της μάχης σαν πρόκειται περί διάπλου κ.α.), βλέπε δηλαδή την σύγχρονη στρατιωτική επιμελητεία.
Ας μην νομίζουν μερικοί ότι ο υπερήφανος άνθρωπος σαν πρόκειται για το υπερφυσικό κόσμο, θα έχει καλύτερη τύχη από ότι στον φυσικό.
Οι νεοπαγανιστές λοιπόν διακηρύσσουν πως δεν χρειάζονται τα θαύματα (την επέμβαση δηλαδή) του οιοδήποτε θεού εις βοήθειά τους, διότι είναι «υπερήφανοι» και τα καταφέρνουν μόνοι τους. Όμως σίγουρα μέσα στην ζωή τους χρειάστηκαν την βοήθεια θνητών. Τώρα ας κρίνει ο αναγνώστης το πόσο βλακώδες είναι αυτή η άποψη, δηλαδή να έχει κανείς καθημερινή ανάγκη την βοήθεια άλλων θνητών (2) και να παριστάνει τον υπερήφανο ότι δεν χρειάζεται την βοήθεια Ενός Αθανάτου που βρίσκεται υπεράνω θνητών.
Ας σημειωθούν εν τέλει τρία τινά:
α) Για μερικούς Έλληνες νεοπαγανιστές «πραγματικός Έλληνας» είναι ο «Εθνικός» (3). Ο Εθνικός όμως Έλληνας της αρχαιότητας και προσεύχονταν και προσκυνούσε τους θεούς του παρακαλώντας για κάποιο θαύμα ή θαύματα.
β) Το ίδιο πράττει και ο Ορθόδοξος Έλληνας.
γ) Το ίδιο πράττει και ο παγανιστής της υφηλίου. Μόνο ο Έλληνας νεοπαγανιστής είναι πάντα εκτός τόπου και χρόνου, διατυπώνοντας υπερήφανες και χωρίς νόημα απόψεις όντας αρχαιόπληκτος.
«Οι Σάρκες του Σίβα», Ντοκιμαντέρ, ΕΤ1, εκπομπή «Εξάντας», Πέμπτη 28 Ιουνίου 2008. (Πηγή: http://exandas.ert.gr/baranasi/eisagogi/oi-sarkes-tou-siba.htm)
Σημειώσεις
1. «...τους πραγματικούς Έλληνες, δηλαδή τους εθνικούς,» (Πηγή: Πόσο Έλληνες είμαστε; Ομιλία του Βλ. Ρασσιά στο Συνέδριο «Η Αρχαιοελληνική Παράδοση Στην 3η Χιλιετία», Αθήναι, Αίθουσα Εκδηλώσεων Πολεμικού Μουσείου, 24. 1. 1999, http://www.rassias.gr/9005.html, αποθηκεμένη εδώ)
2. Βλέπε για παράδειγμα την ανάγκη αγοράς τροφίμων, ένδυσης, στέγασης, μεταφορικού μέσου, κόμμωσης κ.α. που παρέχονται από τρίτους προς τον ζητούντα την προσφορά υπηρεσίας. Χωρίς κοινωνικό σύνολο ο «υπερήφανος» «ξερόλας - αυτάρκης» είναι ένα νεκρό μηδενικό, ένα εγκαταλελειμμένο μωρό του Καιάδα ή στην καλύτερη περίπτωση ένα «παιδί-αγρίμι» εκτός κοινωνίας - πόλεως, αναθρεμμένο από λύκους ή σκύλους, ανίκανο να μιλήσει και στις περισσότερες περιπτώσεις στα τέσσερα.
3. Βλέπε σημ. 1
Απαγόρευσις της υγιεινής, "κλείσιμο" των Ασκληπιείων και των Λουτρών, αναθεματισμός της ιατρικής: «Νοσεῖ Γαληνὸς, ἐκφοβεῖ δὲ τὰς νόσους ὁ Πέτρος ἡμῶν τὰς σαγήνας ὁ πλέκων»(20) (Πηγή: Παναγιώτης Μαρίνης, Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 109, ένθετο «Θα αναγνωρισθεί επίσημα η Αρχαία Ελληνική Θρησκεία;», σελ. 12)
«Απαγορεύεται γενικώς το λουτρόν καθαριότητος: «ἀνδρεῖον καὶ σοφρωνέστατον πρᾶγμα τὸ νὰ ἀπέχῃ τινὰς ἀπὸ τὰ λουτρά... Καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν, τὰ λουτρά ἄλλον καλὸν δὲν προξενοῦσι, πάρεξ ἡδονὰς σαρκικάς, καὶ φαντασίας ἀτόπους» (ΠΗΔΑΛΙΟΝ)!» και «Λουτρά - Απαγορεύονται! τα μεγαλοπρεπή λουτρά των Ελληνικών πόλεων ισοπεδώνονται! Απαγορεύεται γενικώς το λουτρόν καθαριότητας» (Πηγή: Παναγιώτης Μαρίνης, περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 142, ένθετο «Αφιέρωμα, η πρόσφατη αναγνώριση της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας» σελ. 11 & 12)
Απαγορεύονται τα κοινά μπάνια στις παραλίες
«Ὅτι οὐ δεῖ Ἱερατικοὺς ἢ Κληρικοὺς ἢ Ἀσκητὰς ἐν βαλανείῳ μετὰ γυναικῶν ἀπολούεσθαι, μηδὲ πάντα χριστιανὸν λαϊκόν· αὐτὴ γὰρ πρώτη κατάγνωσις παρὰ τοῖς ἔθνεσιν. Εἰ δέ τὶς ἐπὶ τοῦτο φωραθείη, εἰ μὲν Κληρικὸς εἴη καθαιρείσθω, εἰ δὲ λαϊκὸς ἀφοριζέσθω» (Kανών ΟΖ της ΣΤ΄ Οικουμενικής Συνόδου).
Ερμηνεία υπό Αγαπίου ιερομόναχου και Νικοδήμου μοναχού: «Ο παρών Κανών αυτολεξεί λ΄ της εν Λαοδικεία Συνόδου εστί Κανών χωρίς του επιτιμίου μόνου· λέγει ουν, ότι δεν πρέπει οι εντός του βήματος ιερωμένοι ή οι εντός του βήματος κληρικοί ή οι μοναχοί και ασκηταί ή απλώς κάθε λαϊκός Χριστιανός να λούεται εις τα λουτρά μαζί με τας γυναίκας επειδή το άτοπον τούτο κοντά εις τα έθνη φαίνεται να είναι η πρώτη κατηγορία και το μεγαλύτερον σκάνδαλον εναντίον εις τους Χριστιανούς. Ο δε απόστολος προστάζει να γινώμεθα απρόσκοποί εις τους Ιουδαίους και Έλληνας και εις την Εκκλησίαν του θεού. Και αν, καθώς λέγει δ Ζωναράς και αυτό, το να απαντήσει τινάς γυναίκας απλώς εις στράταν ή εις οίκον, ταράττει τον λογισμόν, πως δεν θέλει καταβαπτισθεί και εις επιθυμίαν να κινηθεί ο νους εκείνων των ανδρών, όπου με γυναίκας συλλούωνται, κατά τον Βαλσάμωνα ή εις λουτρόν δηλαδή ή εις θάλασσαν ή εις ποταμόν εξουσιάζουσι γαρ τα σώματά των δια παιδοποιίαν και όχι δια να ξεγυμνώνονται και να βλέπωσι την ασχημοσύνην των. Προσθέτει δε ο Κανών, ότι όποιος ήθελε φανεί να κάμει τούτο, κληρικός μεν ων, ας καθαίρεται, λαϊκός δε ας αφορίζεται».
Συμφωνία: «Αλλά και αι αποστολικαί διαταγαί (βιβλ. α΄ κεφ. θ΄) εμποδίζουσι να λούεται γυνή μετά ανδρός. Την αταξίαν ταύτην αναφέρει και ο Επιφάνιος, αιρεσ. λ΄. και Κλήμης ο Αλεξανδρεύς». (Παιδαγωγού, βιβλ. γ΄. κεφ. ε.)
Απίστευτο και όμως αληθινό, ότι σε περίπτωση που εφαρμοστεί ο εν λόγω κανόνας, θα πρέπει να αφορισθεί όλος ο πληθυσμός της Ελλάδας, για να μην πούμε όλος ο πληθυσμός της χριστιανικής Ευρώπης!
«Αν δεν πλένεστε καθόλου, τόσο το καλύτερο»
Το ιδανικό του ιουδαιοχριστιανισμού είναι να πλένονται οι, άνθρωποι όσο το δυνατόν λιγότερο έως και καθόλου. Ο επίσκοπος Φίλων, προσπαθώντας να περάσει τα ιουδαϊκά ήθη στους Χριστιανούς, συμβουλεύει: «ότι και οι Ιουδαίοι με τους πατέρας των δεν συλλούονται, ίνα μη ιδωσι την γύμνωσιν του πατρός των ως ο Χαμ την του Νώε. Όθεν ακολούθως ουδέ τα παιδία των Χριστιανών πρέπει με τους πατέρας των να συλλούωνται. Ο δε άγιος Διάδοχος της Φωτικής Επίσκοπος (κεφ. νδ΄, σελ. 216, της Φιλοκαλ.) λέγει, ότι είναι ανδρείον και σωφρονέστατον πράγμα το να απέχει τινάς από τα λουτρά και μάλιστα εκείνοι, όπου αγαπούν να ενωθούν με το κάλλος της σωφροσύνης ταυτόν ειπείν, οι παρθενίαν υποσχεθέντες ιερωμένοι και μοναχοί, διότι η ηδονική εκείνη υγρασία του λουτρού χαυνώνει και εκθηλύνει το σώμα, και η εν τω λουτρω γύμνωσις φέρει εις ενθύμησιν την άδοξον εκείνην γύμνωσιν, όπου έπαθεν ο Αδάμ μετά την παρακοήν. Και απλώς ειπείν, τα λουτρά άλλο καλόν δεν προξενούσι πάρεξ ηδονάς σαρκικάς και φαντασίας ατόπους, εκτός μόνον αν λούεται τινάς δι’ ανάγκην ασθενείας» (Φίλων, σελίδα 163 του α΄ τόμου της «Οκτατεύχου»).
Το κάλλος της σωφροσύνης λοιπόν περνάει από τον κάλλο της απλυσιάς και μονάχα σε περίπτωση ασθενείας (η οποία πολύ πιθανό να έχει προκληθεί από την απλυσία) είναι πράξη αναμάρτητη το να λουστεί κανείς. (Πηγή: Στέφανος Μυτιληναίος, Περιοδικό Δαυλός, τεύχος 240, σσ. 15439 - 15448, http://www.davlos.gr/dissue.php?issue=240)
Μυθοπλάστες: Στέφανος Μυτιληναίος & Παναγιώτης Μαρίνης
Απάντηση: Εδώ
Αντί για κολύμβηση, αγώνας απλυσιάς και αποχής από κάθε μορφή επαφής με το νερό και σωματικής περιποίησης, όπως συμβαίνει στα παραθαλάσσια μοναστήρια όπου απαγορεύεται η κολύμβηση των καλόγερων για να μη φύγει από πάνω τους το μύρο! Μυροαπλυσία λοιπόν σε βάθος χρόνου!
Ελληνικό και "ελληνοχριστιανικό" ιδεώδες. Καλά που ήρθε η θρησκεία να νοικοκυρέψει τα πράγματα .(Πηγή: http://www.greatlie.com/gr/news.cfm?id=65&action=detail και όπως αποθηκεύτηκε από τον Ανώνυμο Απολογητή)
Ο Ιερός αρχαίος αθλητισμός και η σημερινή εξαχρείωσή του (Πηγή: Περιοδικό «Δαυλός», Τεύχος 152-153, Εξώφυλλο, Κάτω Επικεφαλίδα)
Μυθοπλάστης: Μιχάλης Καλόπουλος και περιοδικό Δαυλός
Απάντηση: Εδώ
Αριστερά: «Ελληνικές επιδράσεις στον Ινδουισμό» (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, τεύχος 146, εξώφυλλο)
Δεξιά: «Προϊστορική κυριαρχία των Ελλήνων στην Ινδία». (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, τεύχος 171, εξώφυλλο)
«ΙνδοΕλληνοπαγανιστές» vs «ΙουδαιοΧριστιανών»
Όχι μόνο ο νεοπαγανισμός πλανά θρησκευτικά αλλά και, κοροϊδεύει με τις εθνικιστικές του ματαιοδοξίες τους Έλληνες πολίτες. Ας είναι επίσης αυτή η ενότητα εις παράδειγμα για εκείνους που πιστεύουν ότι το «γιόγκα» είναι «γυμναστική» και πως οι Βουδιστές είναι «ακίνδυνοι»: «Στους Δελφούς όταν βρεθήκαμε, άρχισε να μιλά [ο «μεγάλος Ινδός φιλέλληνας φιλόσοφος Σουάμι Βέδα»] για το Δίκαιον που έφερε ο Ζευς στη Γη».
Αριστερά: Ο Ινδός φιλόσοφος Βέντα Μπαράτι, σου οποίου το ψυχονοητικό έργο βρίσκουμε συχνά αναφορές στους Στωικούς, Πλατωνιστές και τους Νεοπλατωνικούς φιλοσόφους. (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 57, Σημείωμα Διευθυντή [Γεωργίου Τσαγκρινού], σελ.8 )
Μέσο Αριστερά: Ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή Ινδούς φιλοσόφους, ο Γιογκιράτζα Γκουρουανάθ, με ενδυμασία της σιβαϊκής παράδοσης, που θυμίζει έντονα αρχαίο Έλληνα σοφό. (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 56, Σημείωμα Διευθυντή [Γεωργίου Τσαγκρινού], σελ.7 )
Μέσο Δεξιά: Ο Νάμντακ Ρίνποτσε με τον Τενζίν Μαγιάλ Ρίνποτε (σε νεαρή ηλικία). Παρατηρήστε το κάλυμμα κεφαλής του Νάμντακ Ρίνποτε και την σαφή ομοιότητα του με αρχαιοελληνική περικεφαλαία. (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 60, Σημείωμα Διευθυντή [Γεωργίου Τσαγκρινού], σελ.5 )
Δεξιά: Ινδός Ασκητής. (Γλυπτό έργο του 2ου ή 3ου μ.Χ αιώνος στην Γανδάρα των Ινδιών) (Πηγή: Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος Ε΄, σελ. 824)
Αριστερά: Ο Γιόγκι Χάρι, ένας από τους τελευταίους συνεχιστές της παμπάλαιας Ινδικής Μουσικής Παράδοσης που έχει μεγάλη συγγενική σχέση με ορισμένες βασικές τάσεις της επίσης αρχαιότατης Ελληνικής τέχνης. Βαθύς γνώστης της Χάθα Γιόγκα και του Κοσμικού Ήχου. (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 66, Σημείωμα Διευθυντή [Γεωργίου Τσαγκρινού], σελ. 5)
Μέσο Αριστερά: Ο Σουάμα Βέδα και οι συνεργάτες του στα ερείπια της Ακαδημίας Πλάτωνος [Στα αριστερά του Σουάμα Βέδα διακρίνεται ο Γ. Τσαγκρινός σε στάση «διαλογισμού»]. (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 68, Σημείωμα Διευθυντή [Γεωργίου Τσαγκρινού], σελ. 5)
Μέσο Δεξιά και Δεξιά: Λιτανεία -Γκανέσσα υιός του Σίβα - Διονύσου με άνθη. [Οι εικόνες είναι από ναό στην Ευρώπη και όχι από την Ινδία και στην λιτανεία μετέχουν και δεκάδες χιλιάδες Ευρωπαίοι, όχι μόνον Ινδοί] (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 47-48, Σημείωμα Διευθυντή [Γεωργίου Τσαγκρινού], σελ.8 )
Κρύβει πολλά στα βάθη της η σχέση Ελλάδος - Ινδίας. Το σωστό θα ήταν γι’ αυτούς που τους αρέσουν οι ορολογίες, να μιλάμε για Ελληνοϊνδικό ή Ινδοελληνικό Πολιτισμό και ομοεθνία και όχι Ινδοευρωπαϊκό, στο βάθος η Ευρώπη είναι Ελλάδα και στο πολύ βάθος Ελλάδα και Ινδία είναι ένα. Ο νοών νοείτω. (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 66, Σημείωμα Διευθυντή [Γεωργίου Τσαγκρινού], σελ. 6)
Στους Δελφούς όταν βρεθήκαμε, άρχισε να μιλά [ο «μεγάλος Ινδός φιλέλληνας φιλόσοφος Σουάμι Βέδα»] για το Δίκαιον που έφερε ο Ζευς στη Γη. Μίλησε για το κρυφό νόημα των αετών που άφησε ο πατέρας Θεών και ανθρώπων να πετάξουν προς Ανατολή και Δύση...[το κρυφό νόημα μπορεί να το δει κανείς στην σελίδα περί μαντείων]. Και λίγο πριν φύγει είπε σε μία μικρή ομάδα που βρέθηκε κοντά του και μέσα σ’ αυτήν ήμουν και εγώ τα παρά κάτω: «...Στον πολυθεϊσμό υπάρχει το «επίσης» [εκτός του «μόνο» των μονοθεϊσμών]. Δέχεσαι τον θεό σου ή τους θεούς σου αλλά πάντα δίνεις χώρο να υπάρχει ομορφιά και κάλλος και σε κάποιους άλλους θεούς εκτός του δικού σου θεϊκού κύκλου. Στον πολυθεϊσμό υπάρχει χώρος και για άλλες θείες οντότητες πέρα από τον αυστηρά δικό σου κύκλο». (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 68, Σημείωμα Διευθυντή [Γεωργίου Τσαγκρινού], σσ. 4-5)
Γιατί εμείς να μην ονειρευτούμε στο βάθος του απώτερου χρόνου μία Ευρώπη με την Ασία μαζί, μια Ευρασία; Πολιτισμικά τουλάχιστον οι πρώτες σημαντικές επαφές έχουν ξεκινήσει και μας έχουν φέρει πιο κοντά, κυρίως στις Ινδικές πολιτισμικές παρακαταθήκες που έχουν μπολιάσει πολλά ασιατικά ρεύματα φιλοσοφικής σκέψης, όπως είναι αυτή του Βουδισμού και του Ζεν. (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 57, Σημείωμα Διευθυντή [Γεωργίου Τσαγκρινού], σελ.8 )
Γιατί τα λέω αυτά; Διότι εδώ και δεκαετίες εξηγώ στους στενούς κύκλους των φίλων μου για την υπόγεια και τρίσβαθη σχέση που έχουν οι Σίντιες [πρώτοι κάτοικοι της Λήμνου κατά τον Γ. Τσαγκρινό] με τους μεγάλους Σοφούς των Ιμαλαΐων, αλλά και των σημερινών Κρατών-Εθνών Ινδίας, Κασμίρ, Νεπάλ και Θιβέτ. Ιδιαίτερα το τελευταίο, το Θιβέτ, σαν στέγη του κόσμου συντήρησε πολλή από την αρχαία γνώση... Στην ουσία θα πρέπει να μιλάμε για ένα πολιτισμό που φθάνει περίπου στα 20.000 χρόνια από σήμερα, με ένα κέντρο-πόλο στο Αιγαίο και το άλλο στην Ασία - Ινδία. Συνεπώς ο όρος Ινδοευρωπαίοι «θα ήθελε» να είναι σωστός, αλλά δεν είναι. Θεωρώ ότι οι Ευρωπαίοι είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία πυρήνες της Ελληνικής φυλής, με Ελληνική γλώσσα, που έχει υποστεί αλλοιώσεις. Ο σωστός θα ήταν Ελληνοϊνδοί ή Ινδοέλληνες.... οι εκστρατείες του Διονύσου είχαν ξεκινήσει τουλάχιστον 20.000 χρόνια από σήμερα και μέσα στις χιλιετίες επαναλαμβανόντουσαν κύκλοι εκστρατειών. Δεν είναι λοιπόν καθόλου συμπωματικό, ότι ο Θρακομακεδόνας Διόνυσος μετέφερε την ανώτερη Θεουργία στα πέρατα της Ασίας και οι Θρακομακεδόνες Σίντιες ζύμωσαν τις γνώσεις τους μαζί με τους Σοφούς της Ασίας. (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 60, Σημείωμα Διευθυντή [Γεωργίου Τσαγκρινού], σσ. 4-5 )
Τηλεοπτικοί Σταθμοί
1. Alter, Εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάββατο 07/02/2004
2. «Οι Σάρκες του Σίβα», Ντοκιμαντέρ, ΕΤ1, εκπομπή «Εξάντας», Πέμπτη 28 Ιουνίου 2008. (Πηγή: http://exandas.ert.gr/baranasi/eisagogi/oi-sarkes-tou-siba.htm)
Αρχαίοι Συγγραφείς
1. Σέξτος Εμπειρικός, Πυρρώνειοι υποτυπώσεις
2. Διογένους Λαέρτιου, Περί βίου φιλοσόφων
3. Ηροδότου, Ιστορίαι
Βιβλία
1. Σέξτος Εμπειρικός, Πυρρώνειοι υποτυπώσεις Β (ιγ΄-κβ΄)- Γ, Άπαντα, τόμ. 2, μτφρ. , Αναστασία-Μαρία Καραστάθη, Εκδόσεις Κάκτος, Αθήνα 1998
2. Σέξτου Εμπειρικού, Πυρρώνειοι Υποτυπώσεις 3, 24.
3. Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας, Απολογηταί ΙΙ, Τατιανός Αθηναγόρας, Πατερικές Εκδόσεις Γρηγόριος ο Παλαμάς, Επόπτης Εκδόσεως Παναγιώτης Κ. Χρήστου, Καθηγητής Πανεπιστημίου & Επιμελητής Ελευθέριος Γ. Μερετάκης, Πτυχιούχο Θεολογίας, Θεσσαλονίκη 1986
Περιοδικά
1 Τρίτο Μάτι, τεύχος 109
2. Δαυλός, τεύχη 146, 152-153, 171, 240
3. Ιχώρ, τεύχη 47-48, 56, 57, 60, 66, 68
Διαδίκτυο
1. http://news.bbc.co.uk/1/hi/uk/2757067.stm
2. http://www.thesun.co.uk/sol/homepage/news/article71506.ece
3. http://www.dailymail.co.uk/news/article-416761/Jedi-Knights-demand-Britains-fourth-largest-religion-receives-recognition.html
