ΚΑΤΑ ΑΝΟΗΤΩΝ

ή απάντηση στο «ΚΑΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ»

του νεοπαγανιστή «Αριστέα» ή του «Ηλεκτρύων Αθμονεύς»

http://dodekatheon.underground.gr, MASKA©2003

Τα παρακάτω, αποτελούν απαντήσεις σε ένα κακόπιστο, κακογραμμένο και απαράδεκτα άσχετο κείμενο, το οποίο επικολλούν οι αμαθείς και ημιμαθείς Νεοειδωλολάτρες σε διάφορα φόρουμ και διαδικτυακούς τόπους εναντίων του Χριστιανισμού. Στη συνέχεια θα γίνει φανερή η πλάνη, ο δόλος τους και η άγνοιά τους, τόσο σε όσα σχετίζονται με το Χριστιανικό δόγμα, όσο και σε όσα ομολογούν ότι πιστεύουν, χωρίς ποτέ να αντιλαμβάνονται το βαθύ σκοτάδι στο οποίο βρίσκονται. Θα γίνει επίσης φανερό το πόσο ευκολόπιστοι είναι, πέφτοντας θύματα της Σατανιστικής και ξενόφερτης προπαγάνδας του νεοπαγανισμού. Στα κείμενά τους, διατηρήθηκε η δική τους «ορθογραφία». Το κείμενο αυτό αποτελεί μικρό δείγμα της ασχετοσύνης των ειδωλολατρών, που αντιπροσωπεύεται εδώ από την υπογραφή τού (μετριότατου) «Αριστέα» με το ατυχές αυτό όνομα που κάθε άλλο παρά αριστεία αποδεικνύει  ή του «Ηλεκτρύων Αθμονεύς», ενός άλλου νεοεποχίτη νεοπαγανιστή «θεολόγου» .

Κατά Χριστιανών. Το παρόν κείμενο παρουσιάζει αποσπάσματα από την παλαιά και την καινή διαθήκη και τις αντιθέσεις που αυτά εμφανίζουν. Ο θεός μιλά για την ύπαρξη άλλων θεών; Δίνει συμβουλές για το πως και ποιους πρέπει να τοκίζουν οι Εβραίοι; Είναι θεός του αίματος ή της αγάπης; Και άλλα πολλά χαριτωμένα που έψαξε και βρήκε για μας ο φίλος Ηλεκτρίων Αθμονεύς. Το κείμενο είναι σε format .doc (MS WORD) και μπορείτε να το αποθηκεύσετε στο δίσκο σας με δεξί κλικ και save target as ή να το ανοίξετε κατευθείαν κάνοντάς το αριστερό κλικ. [ κατά χριστιανών ] Ημερομηνία: 22/06/2003  (Πηγή: http://www.dwdekatheon.org/var/index.php 07/05/2005)

Μυθοπλάστες: http://www.dwdekatheon.org, «Αριστέας», Μάσκα 2003 & «Ηλεκτρίων Αθμονεύς»

Απάντηση: Αυτή η θεολογική και ιστορική απάτη βαθμολογήθηκε με «άριστα» 10 [όσο και 10 ξεχωριστές] στις σελίδα με τις απάτες, όχι μόνο για το όνομα του συγγραφέα (αρχικά «Αριστέας») αλλά και διότι ο αριθμός των απατών για τις οποίες θα μπορούσε να χρεωθεί αυτή η νεοπαγανιστική εργασία, ξεπερνούν τον αριθμό της εκατοντάδας. Για να μην νιώθουν όμως «υπερήφανα» οι νεοπαγανιστές για την βαθμολογία τους, αποφασίσθηκε εκείνη η «ταπεινή» του 10.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

Σημείωσι:

Ο Θεός των Χριστιανών Γιαχβέ ή Ιεχωβά συμφωνα με το Ιουδαιοχριστιανικό δόγμα είναι τριαδικός (Αγία Τριάς). Αποτελείται δηλαδή από τρεις (3) υποστάσεις...τον Πατέρα, τον Υιό (τον ενσαρκωθέντα στην «Καινή Διαθήκη» ως Ιησού Χριστό) και το Άγιο πνεύμα. Επομένως όπου στην Παλαιά Διαθήκη (Ο) αναφέρεται η λέξι Θεός, για τους Χριστιανούς, σημαίνει Πατήρ,Υιός-Ιησούς και Άγιο Πνεύμα μαζί.

 Αυτό είναι πολύ σημαντικό και ενδιαφέρον διότι είναι καιρός να ΜΑΘΟΥΜΕ όλοι τι ΕΙΠΕ και τι ΕΠΡΑΞΕ ο Υιος-Ιησούς Χριστός -σε συνεργασία πάντα με τις άλλες δύο υποστάσεις της «Αγίας Τριάδος»- κατά την προ της «ενσαρκώσεως» εποχή.

Απάντηση στη σημείωση:

Δύο είναι τα σφάλματα των Νεοειδωλολατρών εδώ.

1. Η Αγία Τριάδα δεν είναι Ιουδαιοχριστιανικό δόγμα, αλλά καθαρά Χριστιανικό. Οι Ιουδαίοι δεν πιστεύουν στην Αγία Τριάδα, και μάλιστα θεωρούν τη Χριστιανική αυτή πίστη βλάσφημη. Αυτό σημαίνει αφ ενός ότι δεν υπάρχει «Ιουδαιοχριστιανισμός», και ότι αυτή η λέξη είναι αποκύημα της νοσηρής φαντασίας των Νεοειδωλολατρών, και αφ ετέρου ότι οι Νεοειδωλολάτρες στηρίζονται σε προκατειλημμένες δικές τους άσχετες υποθέσεις, πάνω στις οποίες οικοδομούν την επιχειρηματολογία τους, γι αυτό όλα τους τα επιχειρήματα καταλήγουν λάθος. Είναι δε αυτή η λέξη, μια πρώτη απόδειξη της ασχετοσύνης τους και του ρατσισμού τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι για πρώτη φορά ονομάστηκαν στην Αντιόχεια οι υποστηριχτές του Χριστού, Χριστιανοί (Πράξ. Αποστολ. 11,26). Η Ονομασία αυτή δεν προήλθε από τους ίδιους τους Χριστιανούς, που αυτοαποκαλούνταν «αδελφοί, μαθητές, πιστοί», ούτε βέβαια όπως ειπώθηκε από τους Ιουδαίους, για τους οποίους Χριστός σήμαινε Μεσσίας, και επομένως, εάν ονόμαζαν Χριστιανούς τους οπαδούς του Χριστού, θα ομολογούσαν ότι ο Χριστός είναι ο Μεσσίας. Έτσι είναι πιθανόν οι έλληνες εθνικοί να ονόμασαν τους οπαδούς του Χριστού Χριστιανούς, ακολουθώντας το συνηθισμένο για την εποχή τύπο (π.χ. Ηρωδιανοί, Καρποκρατιανοί, κ.λ.π.) Έχει επίσης υποστηριχθεί ότι η ονομασία χριστιανοί έχει προέλθει από τις επίσημες ρωμαϊκές αρχές τις εποχής, όταν θέλησαν να ξεχωρίσουν τους οπαδούς του Χριστού από τις υπόλοιπες θρησκείες και αιρέσεις που υπήρχαν στην πόλη.

 2. Δεν είναι αλήθεια αυτό που γράφουν, ότι όπου αναφέρεται η λέξη «θεός» στην Παλαιά Διαθήκη, για τους Χριστιανούς σημαίνει ολόκληρη την Αγία Τριάδα. Αυτό συμβαίνει ΜΟΝΟ όταν αναφέρεται για να δείξει την «ουσία» της θεότητας. Όταν όμως αναφέρεται σε «υπόσταση» της θεότητας, είναι δυνατόν να εννοεί οποιοδήποτε από τα τρία πρόσωπα ξεχωριστά και διακεκριμένα. Φυσικά όμως, θα συμφωνήσουμε ότι και τα τρία πρόσωπα ενεργούν από κοινού. Παρ όλα αυτά, είναι και από εδώ εμφανές πόσο ΑΘΕΟΛΟΓΗΤΟΙ είναι οι Νεοειδωλολάτρες, καθώς δεν αντιλαμβάνονται τις σημαντικές αυτές διακρίσεις ουσίας και υποστάσεως. Γι αυτό άλλωστε και συγχέουν το «κτιστό» με το «άκτιστο», και πιστεύουν σε ενδοσυμπαντικούς θεούς με αρχή ύπαρξης.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«και κατακυριεύσατε της αυτής (=της γης) και άρχετε των ιχθύων της θαλάσσης και των πετεινών του ουρανού και πάντων των κτηνών και πάσης της γης και πάντων των ερπόντων της γης» (Γένεσις Α28)

 Η οικολογικές αντιλήψεις του Γιαχβέ....

Απολογία:

Δηλαδή τι περίμεναν οι παγανιστές; Να άρχει στη γη κανένας σκίουρος; Ή μήπως κανένα ζουζούνι; Δεν είναι ο άνθρωπος το μόνο νοήμον υλικό πλάσμα στη γη; Δεν δικαιούται να είναι κυρίαρχος; Πού το παράξενο; Πού το πρόβλημα; Αν δεν τους αρέσει, ας ψηφίσουν πρωθυπουργό έναν κροκόδειλο, ή κανέναν… κένταυρο, σαν κι αυτούς που διδάσκει η θρησκεία τους. Διότι σαφώς το εδάφιο αυτό δεν λέει «εξολοθρεύσατε» τα ζώα και τα φυτά της γης αλλά μόνο «κατακυριεύσατε» και «άρχετε». Διότι στα αλήθεια, ποιο από τα άλλα ζωντανά πλάσματα έχει λογική ώστε να μπορεί να κατακυριεύει και να άρχει όλων των υπολοίπων, όπως ο άνθρωπος; Μήπως αυτό τελικά δεν απέδειξε η ιστορία; Ότι δηλαδή μόνο ο άνθρωπος μπορεί να φέρει σε πέρας μια τέτοια λεπτή αποστολή, έστω και αν πολλές φορές δεν χρησιμοποιεί την γνώση και την λογική του για να φροντίζει ως πρέπει την φύση. Αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις κατά τις περισσότερες φορές δεν φταίει η έλλειψη της σοφίας του ανθρώπου, που ο Θεός του έδωσε, αλλά η προσπάθεια για κέρδος (αισχρή εκμετάλλευση οικοσυστήματος) η οποία υπονομεύει αυτή την σοφία ή γνώση. Τι θα περίμεναν λοιπόν οι νεοπαγανιστές να λέει ο Θεός; «Περιοριστείτε στην γη και οι ιχθείς και τα πετεινά και όλα τα κτήνη θα είναι αρχηγοί σας»; Μήπως θα ήθελαν οι νεοειδωλολάτρες ο Θεός να λέει πράγματα που δεν στέκουν;

 Κατά τους Πατέρες λοιπόν, στον άνθρωπο έχει δοθεί η ευθύνη της οικονομίας της γης, δηλαδή της φροντίδας της. Εννοείται ότι η γη ανήκει στο Θεό, και ότι εμείς απλώς τη φροντίζουμε.

 Εδάφια που δείχνουν τις οικολογικές αντιλήψεις του Θεού:

Έξοδος κγ’ /23 11-12

Δευτερονόμιον ι’ /10 14

Δευτερονόμιον κβ’ /22 6-7

Δευτερονόμιον κε’ /25 4

Ψαλμοί κγ/’ 23(κδ’ /24) 1

Ψαλμοί μθ’ /49(ν’ /50) 7-12

Ψαλμοί ρμς’ /146(ρμζ’ /147) 9

Παροιμιών ιβ’ /12 10

Ιεζεκιήλ λδ’ /34

Ιωνάς δ’ /4 10-11

Κατά Ματθαίον ς’ /6 26 «[...]τα πετεινά του ουρανού[...]ο πατήρ υμών

ο ουράνιος τρέφει αυτά»

Κατά Λουκάν ιβ’ /12 6 «ουχί πέντε στρουθία πωλείται ασσαρίων δύο;

Καί έν εξ αυτών ουκ έστιν επιλελησμένον ενώπιον τού Θεού»

Α’ Προς Κορινθίους ι’ /10 26 «τού γάρ Κυρίου η γη και το πλήρωμα αυτής.»

Αποκάλυψις ια’ /11 17 «[...] και ήλθεν η οργή σου [...] διαφθείραι τους

διαφθείραντας την γήν.»

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«πληθύνων πληθύνω τας λύπας σου και τον στεναγμόν σου.εν λύπαις τέξη τέκνα και προς τον άνδρα σου η αποστροφή σου και αυτός σου κυριεύσει.....επικατάρατος η γη εν τοις έργοις σου.εν λύπαις φάγη αυτήν πάσας τας ημέρας της ζωής σου» (Γεν. Γ16)

 Τιμωρίες και κατάρες του Γιαχβέ στους πρωτοπλάστους Αδάμ και Εύα....κι όλα αυτά επειδή θέλησαν να γνωρίσουν το καλό και το κακό.....

Απολογία:

Εδώ οι Παγανιστές βλέπουν «τιμωρίες» από τον Γιαχβέ, συνηθισμένοι όπως είναι από τους δικούς τους εκδικητικούς δαιμονικούς θεούς. Δεν μπορούν να διεισδύσουν στο νόημα του κειμένου, (ούτε θέλουν άλλωστε, καθώς τα γράφουν αυτά όχι για να καταλάβουν, αλλά για να κατηγορήσουν από τυφλό φανατισμό).

 Και πρώτα - πρώτα, δεν υπάρχει στο κείμενο καμία κατάρα προς τους πρωτοπλάστους. Υπάρχει μόνο κατάρα εναντίον «της γης», και μάλιστα όχι όλου του πλανήτη, αλλά εναντίον της «γης του Παραδείσου». Και φυσικά οι Παγανιστές είναι ανυποψίαστοι, ότι η λέξη: «γη» στην Αγία Γραφή σημαίνει: «ξηρά», και όχι όλο τον πλανήτη. Όμως η κατάρα εναντίον της γης του Παραδείσου, (που περιοριζόταν σε συγκεκριμένο σημείο της Μεσοποταμίας), δεν είναι πρόκληση ζημιάς από μέρους του Θεού προς την κτίση. Το κείμενο είναι και σε αυτό ΣΑΦΕΣΤΑΤΟ: «επικατάρατος η γη εν τοις έργοις σου».

 Η γη του Παραδείσου λοιπόν, θα εξομοιωνόταν με τη γη του υπόλοιπου πλανήτη, εξ αιτίας των έργων του Αδάμ, και όχι εξ αιτίας του Θεού. Ο άνθρωπος ως κυρίαρχος της κτίσεως, είχε την ευκαιρία στο πρόσωπο του Αδάμ να αφθαρτοποιήσει και να επεκτείνει τον Παράδεισο σε όλο τον πλανήτη, από την εποχή εκείνη ακόμα, αν διατηρούσε καθαρή την πορεία του στην ομοίωση του Θεού. Εξ αιτίας της αμαρτίας του όμως, «των έργων του», ο άνθρωπος έγινε αιτία να γίνει και η γη του παραδείσου φθαρτή. Χωρίς έναν άνθρωπο ικανό και άξιο να ζει σε μια τέτοια ευλογημένη «γη», ο Θεός απέσυρε την ειδική αυτή εύνοιά του για τη γη του Παραδείσου, και την άφησε να μετατραπεί στην ομοίωση της φθαρτής γης του υπολοίπου πλανήτη. Έτσι θα εκπληρωνόταν η πρόβλεψη του Θεού (και όχι κατάρα, όπως ψευδώς λένε οι Παγανιστές) εναντίον του Αδάμ: «εν λύπαις φάγη αυτήν πάσας τας ημέρας της ζωής σου». Πέφτοντας από την Κατάπαυση του Θεού ο Αδάμ, δηλαδή από τον Παράδεισο σε μια φθαρτή γη, θα έπρεπε πλέον να εργάζεται σκληρά για επιβίωση.

 Να θυμίσουμε στους Παγανιστές, ότι ο Γιαχβέ, ο αληθινός Θεός, δεν είναι σαν τον μισάνθρωπο Δία, που βασάνιζε χωρίς οίκτο τον Προμηθέα, επειδή ο Προμηθέας έκανε καλό στους ανθρώπους, ή που κοιμόταν και τεκνοποιούσε με τη μία και με την άλλη, (ή και με άνδρες ακόμα κοιμόταν), γνωρίζοντας ότι οι γυναίκες αυτές θα υποστούν την εκδικητική μανία της απατημένης Ήρας! (άλλος γλεντάει άλλος πληρώνει). Όμως τον ενδιέφερε μόνο να κορέσει τα χαμηλά του πάθη. Όλα αυτά όμως δεν ενοχλούν καθόλου τους Παγανιστές. Μόνο ψάχνουν να διαστρέψουν την Αγία Γραφή για να κατηγορήσουν!

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«Εγενήθη δε μεσούσης της νυκτός και Κύριος επάταξε παν πρωτότοκον εν γη Αιγύπτω,από πρωτοτόκου Φαραώ του καθημένου επί του θρόνου έως πρωτοτόκου της αιχμαλώτιδος της εν τω λάκκω και έως πρωτοτόκου παντός κτήνους» (Έξοδος ΙΒ29)

 Απίστευτος εγκληματίας Θεός....μέχρι και τα πρωτότοκα ζώα σκότωσε.

Απολογία:

Απίστευτα βλάσφημοι οι ειδωλολάτρες! Ονομάζουν τον Θεό «εγκληματία», Αυτόν που έδωσε ζωή σε όλους τους ανθρώπους και τα ζώα! Λες και αυτός που έδωσε ζωή σε όλα, δεν έχει την εξουσία να διακόψει την παροχή του δώρου του αυτού! Για έναν ψευτοθεό σαν τον Δία, δεν υπάρχει τέτοια εξουσία, γιατί είναι και αυτός έρμαιο της «ημαρμένης» κατά την αρχαία ανόητη σχετική θεωρία των ειδωλολατρών. Ένας τέτοιος θεός, είναι δηλαδή υποταγμένος στη μοίρα! Δεν έχει λοιπόν καμία εξουσία στις ζωές των ανθρώπων, γιατί δεν είναι ο Δημιουργός του κόσμου, αλλά ζει και εξαρτάται από τον ίδιο τον κόσμο. Έχει μάλιστα πατέρα και μάνα, και δεν του ανήκει ούτε η δική του ζωή!

Κρίνοντας λοιπόν τους φόνους των δικών τους θεών, θα μπορούσαν να τους ονομάσουν «εγκληματίες». Όχι όμως Αυτόν που έδωσε ο ίδιος το δώρο της ζωής σε όλους και σε όλα, και που έχει τη δύναμη και το δικαίωμα, ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΘΕΣΗ, να αναστήσει τα παιδιά αυτά τα πρωτότοκα που πέθαναν στην Αίγυπτο ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΦΑΡΑΩ, ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΜΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟΥΣ ΙΣΡΑΗΛΙΤΕΣ ΔΟΥΛΟΥΣ. Και ήδη τα παιδιά αυτά, έλαβαν μέρος στην πρώτη ανάσταση μαζί με την ανάσταση του Χριστού, και θα λάβουν μέρος και στη δεύτερη σωματική ανάσταση στη δευτέρα Του παρουσία. Ο Θεός ακόμα και όταν αφαιρεί μια ανθρώπινη ζωή για κάποιους λόγους, την ξαναδίνει ΠΑΝΤΑ. Ακόμα και όταν αυτός ο θάνατος οφείλεται σε γεράματα, ακόμα και τότε ανασταίνει, αντίθετα από τους ψεύτικους ειδωλολατρικούς θεούς, που δεν ενδιαφέρονται για τη ζωή των ανθρώπων. Μάλιστα δε την πύλη του δικού τους Άδη την φυλάει ο Κέρβερος και μόλις κάποιος νεκρός ξεμυτίσει προσπαθώντας να το σκάσει τον τρώει αμέσως ο Κέρβερος (Ησίοδος, Θεογονία, στ. 771 -776 κ. εξ)

 Μήπως όμως και ο Θεός, που τον κατηγορούν, ήθελε να κάνει κάτι τέτοιο; Δεν έφερε άλλες 9 πληγές ενωρίτερα στην Αίγυπτο, ΠΑΡΑΚΑΛΩΝΤΑΣ μάλιστα δια του Μωυσέως να αφήσει τον λαό του ο Φαραώ ελεύθερο; Οι προηγούμενες πληγές, ήταν πολύ μικρότερης έντασης, και η ένταση ανέβαινε, κάθε φορά που ο Φαραώ αρνείτο. Αν δεν ήταν ανάγκη να γίνει κάτι τέτοιο, ο Θεός δεν θα το έκανε. Μόνο μια τέτοια φοβερή πληγή θα ανάγκαζε τον Φαραώ να αφήσει τους σκλάβους του ελεύθερους. Όταν όλος ο Αιγυπτιακός λαός, ακόμα και ο ίδιος, θα είχαν να κλάψουν για κάτι. Και μάλιστα ο Θεός είχε πει, ότι η πληγή μπορούσε να αποφευχθεί, αν ο Φαραώ υποχωρούσε, και ελευθέρωνε το λαό που είχε καταδουλώσει. Δεν επέφερε λοιπόν ο Θεός την πληγή, αλλά ο ίδιος ο Φαραώ στο λαό του.

 Αν ένας οικογενειάρχης οδηγώντας το αυτοκίνητό του, αψηφώντας τους νόμους της οδικής κυκλοφορίας, γίνει αιτία να πεθάνει η οικογένειά του σε δυστύχημα, δεν θα κατηγορήσει κανείς τον Θεό γι αυτό. Αν ομοίως, ο Φαραώ έγινε αιτία να πεθάνουν τόσοι άνθρωποι και ζώα στη χώρα του, επειδή αψήφησε την εντολή του Θεού, με ποια λογική κατηγορούν οι ειδωλολάτρες τον Θεό; ή θα περίμενε κανείς να νικά ο Φαραώ και ο Θεός να χάνει από τον Φαραώ ως αδύναμος ή λες και δεν είναι Θεός ο ίδιος; Δεν ήταν ο Φαραώ εκείνος που προσπαθούσε να αντισταθεί στην μακρόχρονο σχέδιο του Θεού, που πρόβλεπε και την ελευθερία των Ιουδαίων, για την σωτηρία των ανθρώπων όλου του πλανήτη;

 Όμως υπάρχει και κάτι ακόμα. Δεν ήταν τυχαίες οι 10 πληγές της Αιγύπτου. Ο λόγος που ο Φαραώ δεν υπάκουε από την αρχή στον Θεό, ήταν ότι οι ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ ΙΕΡΕΙΣ ΤΟΥ, οι Ιανής και ο Ιαμβρής, προσπαθούσαν να μιμηθούν τα τις πληγές του Θεού, με μερική επιτυχία, για να πείσουν τον Φαραώ ότι οι δικοί τους οι «θεοί» ήταν ικανοί να τον στηρίξουν εναντίον του αληθινού Θεού του Γιαχβέ. Και ο Γιαχβέ, σε κάθε του πληγή, χτυπούσε συγκεκριμένο τομέα της ζωής, τον οποίο δήθεν προστάτευαν οι δαιμονικοί «θεοί» των ειδωλολατρών (βλέπε και Κέλσου Αληθή Λόγο). Ομοίως, ο θάνατος των πρωτοτόκων, ήταν χτύπημα κατά του βασικού Αιγυπτιακού «θεού» Αμμών Ρα, που υποτίθεται ότι προστάτευε τα πρωτότοκα του Φαραώ. Και οι ειδωλολάτρες αυτοί ιερείς, ήταν οι έμμεσα υπεύθυνοι για τους θανάτους αυτούς, γιατί για χάρη των δαιμονικών θεών τους, αντιτέθηκαν στον αληθινό Θεό, και κατέστρεψαν έτσι το έθνος τους. Και είναι προφητευμένο, ότι για μια φορά ακόμα, το ίδιο θα συμβεί στον καιρό του Αντιχρίστου, όταν σαν δεύτερος Φαραώ, θα αντιταχθεί στον αληθινό Θεό, τον Ιησού Χριστό, χάριν των δαιμονικών θεών του. Η όλη ιστορία, είναι μια προειδοποίηση, για τους σημερινούς Παγανιστές, που με την εχθρότητά τους προς τον αληθινό Θεό χάριν ειδωλολατρικών ψευδών θεών, θα φέρουν ζημιά και στους εαυτούς τους, και στο έθνος μας.

 Ίσως στο σημείο αυτό, να μας θυμίσουν οι Παγανιστές, ότι το ιερό κείμενο ότι «ο Γιαχβέ σκλήρυνε την καρδιά του Φαραώ», άρα Εκείνος είναι η αιτία του κακού. Ας το απαντήσουμε αυτό.

Η Παλαιά Διαθήκη ΕΡΜΗΝΕΥΕΤΑΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ, και όχι αυθαίρετα και κακόπιστα. Αν λοιπόν θέλεις να δεις τι σημαίνει το ότι "ο Γιαχβέ σκλήρυνε την καρδιά τού Φαραώ", δεν θα ρωτήσεις ούτε τους παγανιστές που δεν κατανοούν τα γραμμένα, ούτε τους απίστους που επίσης δεν έχουν "τον νουν του Θεού", ούτε τους Εβραίους που έμειναν σε ερμηνείες "σκιάς" και δουλικής σχέσης με τον Θεό. Θα ρωτήσεις τους Χριστιανούς, που ερμηνεύουν την Παλαιά Διαθήκη στο φως της ΚΑΙΝΗΣ, ΚΑΙ ΠΟΥ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΓΙΑΧΒΕ ΤΟΥΣ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΔΙΑ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΟΥΝ ΤΙΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΑΥΤΕΣ.

Απαντάω λοιπόν, μετά από τις παραπάνω διευκρινίσεις, στο παράξενο (για τους απίστους) εδάφιο που λέει εν παραφράσει, ότι "ο Γιαχβέ σκλήρυνε την καρδιά τού Φαραώ, ώστε να αποδειχθεί ότι ο Γιαχβέ είναι ο μόνος αληθινός Θεός"

 Ο Θεός ενεργεί προς κάθε πλάσμα Του, με τον τρόπο που πρέπει. Αν η καρδιά τού πλάσματός Του είναι καλής "πάστας", ανταποκρίνεται θετικά. Αν όχι, ανταποκρίνεται αρνητικά. Αν η καρδιά τού Φαραώ ήταν καλή, θα ανταποκρινόταν θετικά από την πρώτη στιγμή. Όμως ήταν κακή, και ανταποκρίθηκε με κακία στην εντολή τού Θεού. ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΗΤΑΝ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΠΕΙΣΜΩΣΑΝ ΤΗΝ ΚΑΚΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΑΩ.

Το να λέμε ότι "ο Θεός σκλήρυνε την καρδιά τού Φαραώ", είναι σαν να λέμε ότι "ο ήλιος σκλήρυνε τη λάσπη". Αντιθέτως όμως, ο ίδιος ήλιος, δεν σκληραίνει, αλλά ΜΑΛΑΚΩΝΕΙ ΤΟ ΚΕΡΙ. Δεν είναι λοιπόν ο ήλιος υπεύθυνος για το πώς θα αντιδράσει το κάθε υλικό που εκτίθεται σε αυτόν, αλλά Η ΙΔΙΑ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΥΛΙΚΟΥ, μόνο που ο άνθρωπος δεν είναι μήτε λάσπη μήτε κερί εκ προδιαγραφής. Μπορεί να εναλλάσσεται μεταξύ αυτών των καταστάσεων ανάλογα με την ελεύθερη βούλησή του μπροστά από τις ενέργειες του Θεού.

Ο Θεός λοιπόν, με τις ενέργειές Του, αντί να μαλακώσει, σκλήρυνε την εκ βουλήσεως κακή καρδιά τού Φαραώ, που αν ήταν καλή, όφειλε να υποταχθεί στο θέλημά Του. Και ο Θεός ΤΟΥ ΕΠΕΤΡΕΨΕ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΕΙ ΕΤΣΙ, ώστε με τις πληγές αυτές, να γίνει φανερό ότι μόνο ο Γιαχβέ είναι ο αληθινός Θεός, σε αντίθεση με τους Αιγυπτιακούς ειδωλολατρικούς θεούς, που επικαλούντο ο Ιανής και ο Ιαμβρής, οι ιερείς τού Φαραώ.

Με τον ίδιο τρόπο, ο Θεός "σκληρύνει" ή "μαλακώνει" τις καρδιές όσων μελετούν τη Θεόπνευστη Αγία Γραφή. Όσοι έχουν καλή προαίρεση καρδιάς, βλέπουν τη σωστή ερμηνεία, εκτιμούν την καλοσύνη και την αγάπη τού Θεού και σώζονται. Όσοι είναι ΚΑΚΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟΙ, αντί να ωφεληθούν σκληρύνονται, και αντί να αγαπήσουν τον Θεό τον μισούν. Τέτοιοι είναι οι Νεοειδωλολάτρες, που κατηγορούν την Αγία Γραφή και τη διαβάζουν μόνο για να βρουν σφάλματα και να κατηγορήσουν, μόνο από προκατάληψη και τυφλό μίσος. Ο Γιαχβέ σκληραίνει την κακή καρδιά τους, ενώ ταυτόχρονα, με τα ίδια Θεόπνευστα λόγια της Αγίας Γραφής, μαλακώνει και σώζει τους καλοπροαίρετους. Είναι απλώς θέμα καρδιάς!

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«τους βωμούς αυτών καθελείτε και τας στήλας αυτών συντρίψετε και τα άλση αυτών εκκόψετε και τα γλυπτά των Θεών αυτών κατακαύσατε εν πυρί» (Έξ. ΛΔ13)

 απίστευτη βαρβαρότης...ο Γιαχβέ διατάσσει μέχρι και την καταστροφή δασών(!!!)..Έλεος!!!

Απολογία:

Απίστευτη παγανιστική ασχετοσύνη! Έλεος! Δεν γνωρίζουν ότι τα άλση αυτά ήταν τα ΙΕΡΑ ΑΛΣΗ των ειδωλολατρών, και όχι οποιοδήποτε δάσος! Πρόκειται για δάση που με μαγγανείες οι μάγοι τα στοίχειωναν και τα γέμιζαν με δαίμονες! Κάθε τέτοιο άλσος ήταν αφιερωμένο σε θεό - δαίμονα και θρησκειολογικά δεν ήταν ένα απλό δάσος. Όμως αυτό είναι στην πραγματικότητα που ενοχλεί τους παγανιστές. Η έξωση των δαιμονικών θεών τους από τα ιερά δάση, και η καταστροφή των δαιμονικών ΞΟΑΝΩΝ τα οποία λατρεύουν! Καρφάκι δεν τους καίγεται για τα δέντρα. Στα χρόνια του Χριστιανισμού βέβαια υπάρχουν άλλες θρησκευτικές μεθοδεύσεις για τον εξορκισμό αυτών των δαιμονικών αλσών. Μια τέτοια περίπτωση εξορκισμού δαιμονικού ιερού άλσους δίχως την καταστροφή του, έχουμε στην Αντιόχεια επί Ιουλιανού του Παραβάτη, όπου την ημέρα της εορτής του Δαφναίου Απόλλωνα ο Ιουλιανός επισκέφτηκε τον ναό του πιστεύοντας ότι θα βρει λαμπρές ετοιμασίες και πλήθος κόσμου. Αντιθέτως συνάντησε μόνο έναν ιερέα που του είπε χαρακτηριστικά «φέρων οίκοθεν τω θεώ χήνα ιέρειον» Στον ίδιο χώρο με τον ναό υπήρχε το μαρτύριο του Αγίου Βαβύλα, όπου και τα λείψανα του (ενταφιασμός λειψάνων για εξορκισμό των δαιμόνων του άλσους). Ο Ιουλιανός , θεωρώντας ότι είχαν «μιάνει» το ιερό άλσος του Απόλλωνα , τα μετέφερε σε νεκροταφείο της Αντιοχείας. Σύμφωνα με την παράδοση ο Απόλλωνας δεν μπορούσε να δώσει χρησμό διότι στο ιερό άλσος του ήταν τα λείψανα του Αγίου Βαβύλα (επιτυχής εξορκισμός). Βέβαια ο λαός της Αντιόχειας αντέδρασε στην απομάκρυνση των λειψάνων και σημειώθηκαν ταραχές. Ο Ιουλιανός έφυγε απογοητευμένος από την πόλη που σκέπτονταν να κάνει πρωτεύουσά του , στις 5 Μαρτίου του 363, αφού όμως απάντησε στους επικριτές της πολιτικής του γράφοντος το έργο «Μισοπώγων» που δημοσιεύτηκε σε κεντρικό σημείο της πόλης , στο λεγόμενο «Τετράπυλο των ελεφάντων» (Πρβλ: http://www.apologitis.com/gr/ancient/antioxeia.htm)

Αλλά ας ειπωθεί πως καλώς ο Θεός έδωσε αυτή την εντολή για την καταστροφή των «ιερών» αλσών στην π.Χ. εποχή. Γιατί οι ψυχές των ανθρώπων που παγιδεύονταν στην ειδωλολατρία, ήταν και είναι μεγαλύτερης αξίας από κάθε δένδρο και ξόανο. Και αν κανείς ακούσει τους σημερινούς παγανιστές, μπορεί πολύ καλά να καταλάβει τι ζημιά κάνουν στις ψυχές τους τα είδωλα που λατρεύουν. Άραγε γνωρίζουν οι νέο - Εθνικοί, ηγέτες και μη, ότι στην Σπάρτη του 2^ου αιώνα μ.Χ., οι νέοι έφηβοι μαστιγώνονταν από άλλους μπροστά στο βωμό της Ορθίας Αρτέμιδος αλλά και αρκετοί πέθαιναν από τις δημιουργούμενες πληγές; Αυτά δεν πειράζουν τους ειδωλολάτρες; (Πρβλ: http://www.apologitis.com/gr/ancient/thisies.htm) Τους πειράζει που ο Θεός διέταξε να ξηλωθούν τα ξόανά τους και οι ιεροί τόποι τους, στους οποίους έκαναν τις βάρβαρες ιερουργίες τους; Δεν τους ενοχλούν οι ανθρωποθυσίες νεαρών και βρεφών Ελλήνων μπροστά στα ξόανα των δαιμονικών θεών παρά τους ενοχλούν οι μερικές πυρπολήσεις των «ιερών» αλσών και ο ενταφιασμός Αγίων σε αυτούς τους δαιμονικούς χώρους; (κατ’ τους σημερινούς ειδωλολάτρες τα πτώματα είναι ένα τίποτα ακόμη και αν πρόκειται για Άγιους. Ας εξηγήσουν λοιπόν γιατί ολόκληρος αυτοκράτορας Ιουλιανός κάτω από τις οδηγίες του Λιβάνιου, ξέθαψε ένα απλό «πτώμα» που μίαινε τον ιερό άλσος του Απόλλωνα και το πήγε στο νεκροταφείο .

 Βεβαίως ο Γιαχβέ είχε κάθε λόγο να καταστρέψει τα βάρβαρα αυτά αντικείμενα λατρείας, και τα ιερά άλση, όπου οι ειδωλολάτρες έκαναν τα αίσχη τους. Άραγε οι ίδιοι οι αρχαίοι Έλληνες τι λόγο είχαν να τα καταστρέψουν; Ας μάθουν λοιπόν οι ειδωλολάτρες λίγη ιστορία:

Το 201 π.Χ., ο Φίλιππος εισβάλλει στη Μ. Ασία, κυριεύει την Πέργαμο όπου ηγεμόνευε ο Άτταλος Α, και με λυσσώδη οργή «λυττώντι τω θυμώ», (όπως γράφει το Πολύβιος), καταστρέφει μνημεία και έργα τέχνης. «Εις τα των θεών έδη και τεμένη διετίθετο την οργήν» Δεν αρκείται όμως στον εμπρησμό και την κατακρήμνιση των ναών, των βωμών και των αγαλμάτων. Κατασυντρίβει και τους λίθους για να μην ξαναχτιστούν τα ξεθεμελιωμένα ιερά. «προς το μηδέν ανασταθήναι των κατεφθαρμένων. Πελέκησε ακόμα και τα ιερά άλση. (Πολύβιος Ιστορίαι ΚΑ 1). (Πρβλ: http://www.apologitis.com/gr/ancient/telos-ethnismou.htm)

 Προτού λοιπόν κατηγορήσουν οι Νεοειδωλολάτρες τον Γιαχβέ για βαρβαρότητα, ας μάθουν για τα κατορθώματα και τις καταστροφές των ειδώλων τους και των ιερών αλσών τους, από τους ιδίους τους ομοπίστους τους!

Τέλος ας αναφέρω πως ακόμη και σήμερα, στην επιστροφή του παγανισμού και της δαιμονολατρίας, όλες οι μυστικές ανούσιες λατρείες διοργανώνονται μέσα σε «ιερά» άλση. Μια τέτοια οργάνωση με συγκεντρώσει σε άλση είναι το Bohemian Grove όπου λαμβάνουν χώρα απίστευτα πράγματα, πράγματα που δεν θα περίμενες ποτέ από τους «πολιτισμένους» ηγέτες της Δύσης. Ομοφυλοφιλικά όργια, ακριβοπληρωμένες πόρνες και ζιγκολό, παιδεραστία, νεκροφιλία, σοδομισμός, μέθη μέχρι πρωίας και αλλόκοτες «μαύρες» τελετές, μία εκ των οποίων είναι το άναμμα της φωτιάς και η λατρεία ενός τεράστιου αγάλματος κερασφόρου κουκουβάγιας, το οποίο παριστάνει τον Μολώχ. (Πρβλ: http://www.apologitis.com/gr/ancient/karnabalia-a.htm)

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«...εγώ γαρ ειμι Κύριος ο θεός σου, θεός ζηλωτής, αποδιδούς αμαρτίας πατέρων επί τέκνα, έως τρίτης και τετάρτης γενεάς τοις μισούσι με...» (Εξ.Κ5)

 ο Θεός των Χριστιανών είναι εκτός από ζηλιάρης και βάναυσα άδικος.

Απολογία:

Μόνο όσα θέλουνε βλέπουνε οι Νεοειδωλολάτρες. Την ανταπόδοση μέχρι τρίτης και τετάρτης γενεάς την είδανε. Τη φράση: «τοις μισούσι με» δεν την είδανε! Γιατί άραγε αν και την έγραψαν οι ίδιοι δεν την πρόσεξαν; Μήπως παραείναι προκατειλημμένοι; Μήπως μισούν πολύ τον Θεό; Γιατί το εδάφιο είναι σαφέστατο, ότι η ανταπόδοση της αμαρτίας, γίνεται μέχρι τρίτης και τετάρτης γενεάς, ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟΝ ΜΙΣΟΥΝ, και όχι σε όλους! Όχι σε αθώους. Γιατί αυτοί που τον μισούν, είναι οι υπεύθυνοι όλης της κακής κατάστασης του κόσμου, και συμμέτοχοι της αμαρτίας. Γιατί η ανταπόδοση, γίνεται όπως σαφώς λέει το εδάφιο, ΓΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ. Πού είναι λοιπόν η αδικία; Άρα είναι άδικα και τα δικαστήρια όταν καταδικάζουν τους παρανόμους. Φοβερή Παγανιστική λογική!

Ας σημειώσω εδώ πως σε αυτό το χωρίο υπερτονίζεται η δύναμη και η αιωνιότητα του Θεού, εφόσον εξηγεί πως η τιμωρία που μπορεί να επιφέρει Εκείνος, δεν διαρκεί μόνο σε μια γενιά εκείνων που Τον μισούν, λες και είναι κάποιος άνθρωπος, αλλά σε πολλές περισσότερες, εφόσον και εάν Τον μισούν, διότι Αυτός είναι Αθάνατος Θεός και όχι θνητός! Αυτό αποδεικνύεται από την συνέχεια του χωρίου της Εξόδου, Κεφ. Κ’ «6 και κάμνων έλεος εις χιλάδες γενεων των αγαπώντων με και φυλαττόντων τα προστάγματά μου». Στην συνέχεια δηλαδή ο Θεός εξηγεί ότι θα κάνει ελεημοσύνη σε πολλές χιλιάδες γενεές εφόσον όμως και εάν τον Αγαπούν. Σίγουρα δεν πρόκειται να κάνει ελεημοσύνη στους απογόνους που Τον μισούν, πατεράδων που Τον αγάπησαν. Αυτό φαίνεται περίτρανα αργότερα, Χρονικών Β’ Κεφ. ΚΕ’ «3 ως δε η βασιλεία εκραταιώθη εις αύτόν, εθανάτωσε τους δούλους αυτοτ τους φονεύσαντας τον βασιλέα τον πατέρα αυτου· 4 τα τέκνα ομως αυτων δεν εθανάτωσεν, ως ειναι γεγραμμένον εν τω νόμω, εν τω βιβλίω του Μωϋσέως, οπου ο Κύριος προσέταξε. Λέγων, οι πατέρες δεν θέλουσι θανατόνεσθαι διά τα τέκνα, ουδέ τα τέκνα θέλουσι θανατόνεσθαι διά τους πατέρας· αλλ’ εκαστος θέλει θανατόνεσθαι διά το εαυτου αμάρτημα». Το αυτό στο Ιεζεκιήλ Κεφ. 18, 1-18. Αλλά και σε άλλο σημείο της Βίβλου διευκρινίζει ο Θεός στους ανθρώπους, Δευτερονόμιον, Κεφ. ΚΔ’ «16 Οι πατέρες δεν θέλουσι θανατόνεσθαι διά τα τέκνα, ουτε τα τέκνα θέλουσι θανατόνεσθαι διά τους πατέρας· εκαστος θέλει θανατόνεσθαι διά το ιδιον εαυτου αμάρτημα».

 Η Αγία Γραφή, στο παράδειγμα που έφερε ο Αριστέας, φυσικά ομιλεί για τον Θεό και δεν δίνει καμιά εντολή στους ανθρώπους για το τι να πράξουν. Τις εντολές τις είδαμε παραπάνω. Διότι σαφώς ΜΟΝΟΝ ο Θεός γνωρίζει ποιοι είναι αυτοί που Τον μισούν, Προς Εβραίους, Κεφ. Δ’ «12 Ζων γαρ ο λογος του Θεου και ενεργης και τομωτερος υπερ πασαν μαχαιραν διστομον και διικνουμενος αχρι μερισμου ψυχης τε και πνευματος, αρμων τε και μυελων, και κριτικος ενθυμησεων και εννοιων καρδιας, 13 και ουκ εστι κτισις αφανης ενωπιον αυτου, παντα δε γυμνα και τετραχηλισμενα τοις οφθαλμοις αυτου, προς ον ημιν ο λογος.» ενώ οι άνθρωποι δεν μπορούν να γνωρίζουν. Τα ανθρώπινα δικαστήρια δεν βλέπουν, ούτε έχουν την δύναμη να διακρίνουν το μίσος αλλά κρίνουν μόνο από τα αποτελέσματα. Γι αυτό πέφτουν και σε δικαστικές πλάνες και πλεκτάνες, διότι δεν ξέρουν για το μίσος αλλά κρίνουν από κατασκευασμένα αποτελέσματα μερικές φορές (ψευδομάρτυρες - απόκρυψη στοιχείων) και φυσικά δεν μπορούν ποτέ να επανορθώσουν τις ποινές που επιβάλλουν όπως λ.χ. στην θανατική καταδίκη. Ο Θεός όμως βλέπει μέσα μας και αυτό καταφαίνεται στο παραπάνω χωρίο. Αλίμονο αν ο Θεός περίμενε να δει τις πράξεις μας για να καταλάβει τι συμβαίνει στον εσωτερικό μας κόσμο. Αν ο Θεός δεν μπορούσε να δει μέσα μας και να μας ακούσει, τότε σε ερωτώ: με τι κριτήρια θα καταλάβαινε την ειλικρινή μετάνοια ενός που ετοιμάζεται να πεθάνει, χαρίζοντάς του την τελική σωτηρία, αφού πλέον ο ετοιμοθάνατος δεν θα μπορούσε με καμιά πράξη να επανορθώσει τις προηγούμενες αμαρτίες; Προς Κορινθίους Β’ , Κεφ. ζ’ «9 νυν χαιρω, ουχ ότι ελυπήθητε, αλλ' ότι ελυπήθητε εις μετάνοιαν· ελυπήθητε γάρ κατά Θεόν, ίνα εν μηδενί ζημιωθήτε εξ ημών. 10 η γάρ κατά Θεόν λύπη μετάνοιαν εις σωτηρίαν αμεταμέλητον κατεργάζεται· η δε τού κόσμου λύπη θάνατον κατεργάζεται.». Αλλά θα πω και τούτο: Το χωρίο που παρέθεσα (πρ. Εβρ.) αφορά και την προσευχή γι αυτό και το Ευαγγέλιο πολύ αληθινά μας λέει, Κατά Ματθαίον, Κεφ. ς «6 σύ δε όταν προσεύχη, είσελθε εις το ταμιείόν σου και κλείσας την θύραν σου πρόσευξαι τώ πατρί σου τώ εν τώ κρυπτώ· και ο πατήρ σου ο βλέπων εν τώ κρυπτώ αποδώσει σοι εν τώ φανερώ. 7 Προσευχόμενοι δε μη βαττολογήσητε ώσπερ οι εθνικοί, δοκούσι γάρ ότι εν τή πολυλογία αυτών εισακουσθήσονται. 8 μη ούν ομοιωθήτε αυτοίς· οίδε γάρ ο πατήρ υμών ών χρείαν έχετε πρό τού υμάς αιτήσαι αυτόν.». Διότι ο Θεός δεν έχει αυτιά ή μάτια. Γι' αυτό, αλλά και για πολλά άλλα ακόμη, οι Χριστιανοί αποκύρηξαν τους αρχαίους ψευτοθεούς . Δεν είναι δυνατόν για τον θεό να ισχύουν αυτά που αναφέρει λόγου χάρη ο Ησίοδος, πως δηλαδή δεν πρέπει να κάνεις σπονδή το πρωΐ διότι ο Θεός το πρωί δεν σε ακούει και τις ευχές σου αποστρέφεται, Ησίοδος, Έργα και Ημέρες, στίχ. 724 - 725 «μηδέ ποτ’ εξ ηούς Διί λείβειν αίθοπα οίνον χερσίν ανίπτοισιν μηδ’ άλλοις αθανάτοισιν· ου γάρ τοί γε κλύουσιν, αποπτύουσι δε τα’ αράς» (ούτε ποτέ με την αυγή να κάνεις σπονδή στο Δία λαμπερό κρασί με χέρια άνιφτα ούτε στους άλλους αθανάτους. Γιατί βέβαια τότε δεν σε ακούν και τις ευχές σου αποστρέφονται)

Σχετικά με το ότι είναι ζηλιάρης ο Θεός, βεβαίως είναι ζηλιάρης! Όμως που να το καταλάβουν αυτό οι Παγανιστές! Ο Θεός, βλέπει την Εκκλησία Του, (τόσο την αρχαία πιστή Ισραηλιτική, όσο και την σύγχρονη Χριστιανική), τρυφερά ως μια σύζυγο. Γι αυτό ανθρωποπαθώς ονομάζει τον εαυτό Του «ζηλιάρη». To τι εννοεί ο Θεός αποκαλώντας έτσι τον εαυτό Του, γίνεται εμφανές, στο εδάφιο Ιερεμίας 3/γ 20: «Όπως η άπιστη γυναίκα απατά, προδίδει και εγκαταλείπει τον σύζυγό της, έτσι απάτησε, πρόδωσε και εγκατέλειψε και εμένα (τον Θεό) ο Ισραηλιτικός λαός». Μιλάμε για αναλογία και παρομοίωση!

 Ομοίως, ενώ οι Ισραηλίτες σε πλήθος εδάφια αναφέρονται ως άπιστη γυναίκα, η Χριστιανική Εκκλησία αναφέρεται ως αγνή και πιστή νύμφη του Χριστού (Αποκάλυψη κα 2, 9). Όπως λέει και ο Θεοδώρητος, «Ο ζήλος λοιπόν, είναι δηλωτικός της αγάπης» του Θεού προς την Εκκλησία. (Θεοδωρήτου Κύρου Άπορα, Εις την Έξοδον, Ερώτ. ΛΘ [39] PG 80, 264D-265C). Η απάντηση έχει δοθεί από την αρχαιότητα σε αυτό. Πού να το ξέρουν όμως αυτό οι αδιάβαστοι παγανιστές;

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«και ελάλησε Κύριος προς Μωυσήν λέγων εκδίκει την εκδίκησιν» (Αριθμοί ΛΑ1)

Θεός της αγάπης είπατε;

Απολογία:

Βεβαίως Θεός της αγάπης! Δεν μας αναφέρετε όμως κύριοι Παγανιστές, σε ποιους θα γινόταν η εκδίκηση! Γιατί δεν λέτε ότι το εδάφιο αναφέρεται στους Μαδιανίτες; Και γιατί μιλάει για εκδίκηση; Τι είχαν κάνει άραγε οι Μαδιανίτες στον Ισραήλ; Γιατί δεν λέτε ότι οι Μαδιανίτες οδήγησαν μέσω των πορνικών γυναικών τους, τους Ισραηλίτες να θυσιάσουν στους ψεύτικους ειδωλολατρικούς θεούς τους, σε καταπάτηση της διαθήκης που είχαν κάνει οι ίδιοι οι Ισραηλίτες με τον Θεό; Γιατί δεν λέτε ότι αυτή η δόλια παγίδα των Μαδιανιτών, οδήγησε στο θάνατο 24.000 Ισραηλίτες;

 Άρα, κατά την Παγανιστική λογική, ένας Θεός αγάπης, πρέπει να αφήνει την παρανομία ατιμώρητη, και να μην τηρεί τις συμφωνίες που έκανε με τον λαό του;

Φυσικά, και ας τονισθεί, πως εδώ ο Θεός δεν ορίζει με νόμο σε κανένα άνθρωπο να εκδικείται σκεφτόμενος και αποφασίζοντας ΜΟΝΟΣ του. Δεν ορίζεται στον άνθρωπο η εκδίκηση ενάντια στους άδικους αλλά μόνο και αποκλειστικά στον ίδιο τον Θεό ορίζεται αυτή η εκδίκηση. Διότι ο Θεός ψέγει τους ανθρώπους για την αδικία στις αποφάσεις τους, Ψαλμός ΝΗ’ «1 Αληθώς άρα λαλείτε δικαιοσύνην; Κρίνετε μετ’ ευθύτητος, υιοί των ανθρώπων; 2 Μάλιστα εν τή καρδία εργάζεσθε αδικίας· Διαμοιράζετε την αδικίαν των χειρών σας εν τή γη». Εδώ ο Θεός ψέγει τους ανθρώπους να μην κρίνουν, όπως άλλωστε επαναλαμβάνουν τα Ευαγγέλια, κατά Ματθαίον, Κεφ. Ζ’ «1 Μή κρίνετε, ίνα μη κριθήτε· 2 εν ώ γάρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, και εν ώ μέτρω μετρείτε μετρηθήσεται υμίν. 3 τι δε βλέπεις το κάρφος το εν τώ οφθαλμώ τού αδελφού σου, την δε εν τώ σώ οφθαλμώ δοκόν ου κατανοείς; 4 ή πώς ερείς τώ αδελφώ σου, Άφες εκβάλω το κάρφος από τού οφθαλμού σου, και ιδού η δοκός εν τώ οφθαλμώ σού; 5 υποκριτά, έκβαλε πρώτον την δοκόν εκ τού οφθαλμού σού, και τότε διαβλέψεις εκβαλείν το κάρφος εκ τού οφθαλμού τού αδελφού σου.», διότι οι ίδιοι είναι άδικοι. Και συνεχίζει ο ψαλμός, ό.π, «6 Θεέ, σύντριψον αυτών τους οδόντας εν τώ στόματι αυτών· Κύριε, κατάθραυσον τους κυνοδόντας των λεόντων», διότι, ό,π. «11… Επ αληθείας είναι Θεός, κρίνων επί της γής.». Πουθενά λοιπόν δεν κρίνει άνθρωπος για να πάρει εκδίκηση παρά μόνον ο Θεός. Αυτά συνεχίζουν πολύ σωστά και τα ευαγγέλια, Προς Ρωμαίους, Κεφ. ΙΒ’ «19 μη εαυτούς εκδικούντες, αγαπητοί, αλλά δότε τόπον τή οργή· γέγραπται γάρ· εμοί εκδίκησις, εγώ ανταποδώσω, λέγει Κύριος.», και όχι μόνο δεν ζητά ο Θεός να κάνουμε εκδίκηση αλλά στην Καινή Διαθήκη ορίζει να βοηθούμε τους εχθρούς μας, ο,π.«20 εάν ούν πεινά ο εχθρός σου, ψώμιζε αυτόν, εάν διψά, πότιζε αυτόν· τούτο γάρ ποιών άνθρακας πυρός σωρεύσεις επί την κεφαλήν αυτού. 21 μη νικώ υπό τού κακού, αλλά νίκα εν τώ αγαθώ το κακόν.».

Διότι τι περιμένουν μερικοί; Να μην υπάρχει 2^η παρουσία και κρίση («εκδίκηση») Θεού προς τους άδικους; Η περιμένουν ο Θεός να αφήσει τα στάχυα μαζί με τα ζιζάνια και τα ζιζάνια να φάνε τα στάχυα;

Και βέβαια πείραξε τους Παγανιστές το ότι εκδικεί ο Θεός την παρανομία, και δεν τους πείραξε η εκδικητική μανία των ψευτοθεών τους άνευ ουδεμίας δικαιοσύνης και λογικής συνέπειας! Δεν τους πείραξε που κατά τη μυθολογική τους πίστη, όταν ο Πενθέας φυλάκισε τον Διόνυσο επειδή ξεσήκωνε τον κόσμο, ο Διόνυσος ελευθερώθηκε από τη φυλακή με τη βοήθεια του δαίμονα, και η πρώτη του δουλεία ήταν να ΕΚΔΙΚΗΘΕΙ τον Πενθέα σκοτώνοντάς τον! Σε αντίθεση, ο Θεός των Χριστιανών, δεν εκδικείται χάριν τυφλού πάθους όπως ο Διόνυσος, αλλά χάριν δικαιοσύνης και επιβολής της τάξης, για να πάψουν οι ένοχοι να στέκονται εμπόδιο στην ευημερία των άλλων. Γι αυτό ο Γιαχβέ Υιός, όταν ήταν στον Σταυρό, προσευχήθηκε κατά την ανθρώπινη φύση του στον Γιαχβέ Πατέρα: «Πατέρα, συγχώρεσέ τους, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν».

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«και τας σφηκίας αποστελεί Κύριος ο Θεός σου εις αυτούς, έως αν εκτριβώσιν οι καταλελειμένοι και οι κεκρυμμένοι από σου...και καταναλώσει Κύριος ο Θεός σου τα έθνη ταύτα από προσώπου σου κατά μικρόν-μικρόν ου δυνήση εξαναλώσαι αυτούς το τάχος,ινά μη γένηται η γη έρημος και πληθυνθή επί σε τα θηρία τα άγρια. Και παραδώσει αυτούς Κύριος ο Θεός σου εις τας χείρας σου και απολείς αυτούς απωλεία μεγάλη,έως αν εξωλοθρεύσητε αυτούς» (Δευτερονόμιον Ζ20)

 Για να μην γλυτώση κανείς ο Κύριος στέλνει και σφήκες για να εντοπίσουν όσους θα έχουν κρυφθή(!!!).Η γενοκτονία όμως πρέπει να γίνη σιγά σιγά μη τυχόν και ερημωθή η γη και γεμίση με άγρια θηρία(!!!).

«ου ζωγρήσατε απαυτών πάν έμπνεον,αλλή αναθέματι αναθεματιείτε αυτούς,τον Χετταίον και Αμορραίον και Χαναναίον και Φερεζαίον και Ευαίον και Ιεβουσαίον και Γεργεσαίον,ον τρόπον ενετείλατο σοι Κύριος ο Θεός σου» (Δευτ.Κ16)

 Να μην συλληφθή κανείς ζωντανός!! Σφάξτε ότι αναπνέει...λέγει Κύριος.

«ότι πυρ εκκέκαυται εκ του θυμού μου, καυθήσεται έως Άδου κάτω,καταφάγεται γήν και τα γεννήματα αυτής,φλέξει θεμέλια όρεων.Συνάξω εις αυτούς κακά και τα βέλη μου συντελέσω εις αυτούς...οδόντας θηρίων απαποστελώ εις αυτούς μετά θυμού συρρόντων επί γήν» (Δευτ.ΛΒ22-25)

 «μεθύσω τα βέλη μου αφαίματος και η μάχαιρά μου φάγεται κρέα,αφαίματος τραυματιών και αιχμαλωσίας,από κεφαλής αρχοντών εχθρών» (Δευτ.ΛΒ42)

 Τί να σχολιάση κανείς;

«και εγεννήθησαν οι πεσόντες εν τη ημέρα εκείνη από ανδρός και έως γυναικός δώδεκα χιλιάδες, πάντας τους κατοικούντας Γαι πλην των κτηνών και των σκύλων...κατά πρόσταγμα Κυρίου.» (Ιησούς Ναυί Η25-27)

 12.000 άνδρες και γυναίκες σκοτώνονται...κατα πρόσταγμα ΚΥΡΙΟΥ Γιαχβέ.

«και Κύριος επέρριψεν αυτοίς λίθους χαλάζης εκ του ουρανού έως Αζηκά, και εγένοντο πλείους οι αποθανούντες διά τους λίθους της χαλάζης η ούς απέκτειναν οι υιοί Ισραήλ μαχαίρα εν τω πολέμω...και έστη ο ήλιος και η σελήνη εν στάσει, έως ημύνατο ο Θεός τους εχθρούς αυτών» (Ιησ.Ναυ.Ι11-13)

 Εδώ ο Κύριος σκοτώνει περισσότερους δια λίθων χαλάζης απόσους οι Εβραίοι δια της μαχαίρας. Πιο αποτελεσματικός ο Κύριος.....φυσιολογικό αλλοιώς τι Θεός θα ήτο! Επειδή όμως νυχτωνε και οι Εβραίοι δε θα έβλεπαν καλά για να τους σφάξουν όλους, ο Γιαχβέ σταμάτησε μέχρι και τον ήλιο και την σελήνη(!!!).

«και πατάξεις τον Αμαλήκ και Ιερίμ...και εξολοθρεύσεις αυτόν και αναθεματιείς αυτόν και πάντα τα αυτού και ου φείση απαυτού και αποκτενείς από ανδρός έως γυναικός και από νηπίου έως θηλάζοντος και από μόσχου έως προβάτου και από καμήλου έως όνου» (Βασιλειών Α.ΙΕ3)

 Εξολόθρευσι πάντων, μηδέ εξαιρουμένων μόσχων, προβάτων, καμήλων και όνων....Ο Γιαχβέ διατάσσει μέχρι και την σφαγή ΝΗΠΙΩΝ και θηλαζόντων βρεφών(!!!)

Απολογία:

Τα παραπάνω κείμενα, μπήκαν όλα μαζί, και θα απαντηθούν όλα μαζί, επειδή έχουν κοινό θέμα, στο οποίο οι ειδωλολάτρες κατηγορούν τον Θεό: Το ότι διέταξε τους Εβραίους να εξολοθρεύσουν τους λαούς της περιοχής εκείνης. Θεωρούν κακία του Θεού τις εξολοθρεύσεις αυτές, και τις παρουσιάζουν ως απόδειξη ότι ο Θεός είναι κακός (!!!)

Θεός ως Δημιουργός

Το ότι ο Θεός δημιούργησε όλο τον κόσμο, και όλη τη ζωή πάνω σε αυτόν, το ότι κάλεσε σε ύπαρξη όλες τις ψυχές που υπάρχουν οι ειδωλολάτρες το παραβλέπουν. Κολλάνε στο ότι ο Θεός αποφάσισε ότι κάποια έθνη θα ήταν καλύτερα να έπαυαν να υπάρχουν! Η εξολόθρευση χιλιάδων ανθρώπων ΕΠΕΙΔΗ ΑΜΑΡΤΗΣΑΝ, θεωρείται απόδειξη κακίας του Θεού. Η δημιουργία δισεκατομμυρίων ανθρώπων, και κάθε ζωής, (ακόμα και αυτών των ενόχων που εκτελέσθηκαν), η δημιουργία όλου του σύμπαντος, δεν είναι απόδειξη καλοσύνης και αγάπης; Γιατί μετρούν τόσο μεροληπτικά; Η τιμωρία των καταδίκων από τον νόμο είναι απόδειξη ότι η δικαιοσύνη των ανθρώπων είναι κακή; Τότε ας επαναστατήσουν κατά όλων των κυβερνήσεων, και ας καταλύσουν κάθε εξουσία με αναρχία οι Παγανιστές. Και ας μη τιμωρήσουν κανέναν εγκληματία και κανέναν δολοφόνο!

Γιατί αποφασίστηκε η εξολόθρευσή τους:

Τι έκαναν άραγε αυτοί οι λαοί και ο Θεός διέταξε την εξόντωσή τους; (Γιατί αυτό δεν το διέταξε για όλους τους λαούς της περιοχής, αλλά για συγκεκριμένους ΜΟΝΟ). Ας δούμε λίγο τι έκαναν αυτοί οι λαοί, όπως αναγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη πάλι, όμως οι Παγανιστές δεν τόλμησαν να το γράψουν στο κείμενό τους, ώστε να σκοτίσουν την αλήθεια. Λέει λοιπόν ο Θεός στον Ισραήλ για τα έθνη που τιμώρησε:

 Δευτερονόμιον, Κεφ. Ιβ «29 Όταν Κύριος ο Θεός σου εξολοθρεύση τα έθνη απ’ έμπροσθέν σου, όπου υπάγεις διά να κληρονομήσης αυτά, και κληρονομήσης αυτά και κατοικήσης εν τή γη αυτών, 30 πρόσεχε εις σεαυτόν, μήποτε παγιδευθής και ακολουθήσης αυτού, αφού εξολοθρευσώσιν απ’ έμπροσθέν σου· και μήποτε εξετάσης περί των θεών αυτών, λέγων, Πώς ελάτρευον τα έθνη ταύτα τους θεούς αυτών; ούτω θέλω κάμει ούτως και εγώ· 31 Δεν θέλεις κάμει ούτως εις Κύριον τον Θεόν σου· διότι πάν βδέλυγμα, το οποίον ο Κύριος μισεί, έκαμον είς τους θεούς αυτών· επειδή και τους υιούς αυτών και τας θυγατέρας αυτών καίουσιν εν πυρί προς τους θεούς αυτών»..

Ανθρωποθυσίες και βρεφοθυσίες αυτών των λαών:

Η ύπαρξη των εθνών αυτών, ήταν ανοιχτή πληγή για την ανθρωπότητα. Οι δαιμονικοί παγανιστικοί θεοί τους, διψούσαν για αίμα. Σε αυτούς θυσίαζαν και έκαιγαν τα παιδιά τους! Ένα διαρκές έγκλημα μπροστά στον Θεό, που έπρεπε κάποτε να τελειώσει, με τον αφανισμό αυτών των εθνών, και της μιαρής τους θρησκείας. Και έπρεπε να αφανισθούν τα έθνη αυτά, ώστε ούτε ενθύμηση να μην υπάρχει της βάρβαρης θρησκείας τους, ώστε να μην παρασυρθούν και οι νέοι πιστοί κάτοικοι της περιοχής. Μήπως νομίζετε ότι υπερβάλλει εδώ ο Θεός; Μήπως λέει παραμύθια η Παλαιά Διαθήκη για τις ανθρωποθυσίες των ειδωλολατρών; Ας το διασταυρώσουμε και από άλλες πηγές, να δούμε!

 Ας δούμε για παράδειγμα, τι έκαναν οι ειδωλολάτρες πρόγονοί μας εδώ στην Ελλάδα, στο Λύκαιο όρος, στο βωμό του Δία στην Αρκαδία:

 Πρώτος λοιπόν και αυτόχθων κατά τον ποιητή Άσιο (Σάμιος περί το 630 π.χ.) βασιλεύς των αρκάδων υπήρξεν ο Πελασγός - ".....αντίθεον δε Πελασγόν εν υψικόμοισι όρεσσι γαία μέλαιν' ανέδωκε ίνα θνητών γένος είη....". Διάδοχος και υιός του μυθικού Πελασγού και κορυφαίο πρόσωπο της Αρκαδικής γενεαλογίας και μυθογραφίας ο περιβόητος Λυκάων. Αλληλοσυγκρουόμενες είναι οι παραδώσεις για το πρόσωπο και τη δράση του Λυκάονος. Από την μία πλευρά παρουσιάζεται ως ο εισηγητής αποτρόπαιων ανθρωποθυσιών και ασεβών καταδολιεύσεων κατά του Διός. Κατά τον Παυσανία "Λυκάων επί τον βωμόν του Λυκαίου Διός βρέφος ήνεγκεν ανθρώπου και έθυσε το βρέφος και έσπειρε επί του βωμού το αίμα, και αυτόν αυτίκα επί τη θυσία γενέσθαι λύκον φασίν αντί ανθρώπου".

". Η μεταγενεστέρα παράδοσις αποδίδει στον Λυκάονα και τον οίκο του μέγιστα ανοσιουργήματα. Καθώς τους επισκέφθη ο Ζευς σε ενδεή (πενιχρα) εμφάνιση του παρέθεσαν γεύμα τα εντόσθια ενός σφαγμένου παιδιού αναμεμιγμένα με το κρέας της θυσίας κατά ανάλογα ανοσιουργήματα του Ταντάλου και των Θυέστιων δείπνων.

Αποτροπιασμένος ο Ζευς ανατρέπει την Τράπεζαν (εξ ου έκτοτε καλείται η θεσις Τραπεζούς) και φονεύει τον Λυκάονα και όλους τους υιούς του (50 τον αριθμό) μέχρι του νεότατου (ή του πρωτότοκου) Νύκτιμου, του οποίου εφείσθη κατά παράκλησιν της Γης. Κατά την βασιλείαν του τελευταίου επισυνέβη όμως ο Κατακλυσμός του Δευκαλίωνος για να εξαφανισθεί το ανόσιο γένος των ανθρώπων. (Απολλόδωρος, 3, 97,κε). Κατά τον Οβίδιον (Μεταμορφώσεις 1, 163 κε, 211 κε) ο Ζευς εμφανίζεται στην Αρκαδία ως θεός. Αλλά ο Λυκάων αμφισβητεί την θεϊκή του υπόσταση και μετά από μία αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του, του παραθέτει τα προμνησθέντα ανάμικτα δείπνα. κατά τον Ερατοσθένη Καταστερισμοί, 8) ο Λυκάων έσφαξε τον εγκονόν του Αρκάδα. Ο Ζευς τον επανασυγκολά και τον μετατρέπει σε αστερισμό (Αρκτούρος)...

 (Εδώ κάνω μια παρένθεση, για να παρατηρήσω, ότι δεν ενοχλεί τους Παγανιστές το ότι ο Δίας κατά την ειδωλολατρική μυθολογία σκότωσε τόσο κόσμο, και ότι έφερε τον Κατακλυσμό για τιμωρία τους. Όταν τιμωρεί ο Δίας, είναι δίκαιο. Όταν τιμωρεί ο Γιαχβέ, είναι κακός!) Όμως συνεχίζω:

 .. Οι σύγχρονοι μελετητές συνδέουν την Παράδοση του Λυκάονα με τις τελούμενες εις το Λύκαιον όρος ανθρωποθυσίες οι οποίες εγίνοντο εκεί ακόμη και κατά τον 4ο αιώνα π.χ. όπως προκύπτει από το σχετικό χωρίον της Πολιτείας του Πλάτωνος (Πολιτεία, 8,5 6 5d και Μίνως σ. 315κε). Για μας, λέει ο Πλάτων, οι ανθρωποθυσίες όχι μόνον δεν είναι Νόμος αλλά και ασέβεια. για τους Καρχηδόνιους αντίθετα, είναι μια ιερά συνήθεια και σ' αυτούς, όπως αναμφίβολα ήδη σου ανεφέρθη, μερικές φορές κάποιος πατέρας θυσιάζει τα παιδιά του στον Κρόνο.

Ως εκ τούτου συμπεραίνουμε ότι μόνον οι βάρβαροι έχουν τόσο διαφορετικούς νόμους από τους δικούς μας. Στις γιορτές του Λυκαίου, όπως και στους απόγονους του Αθαμαντα, οι Έλληνες κάνουν τις ίδιες ανθρωποθυσίες. Ανάλογα γράφει και ο Θεόφραστος, όπως προκύπτει από το χωρίον του Πορφυρίου, Νεοπλατωνικού φιλοσόφου εκ Τύρου, του 3ου αιώνα μ.χ. στο έργο του Περί Αποχής των εμψύχων. "Αφ' ου μέχρι του νυν ουκ εν Αρκαδία μόνον τοις Λυκαίοις, ούδ' εν Καρχηδόνι τω Κρονω, κοινή πάντες ανθρωποθυτούσι, αλλά κατά περίοδον της του νομιμου χάριν μνήμης εμφύλιον αεί αίμα φαίνουσιν προς τους βωμούς, καίπερ τοις παρ' αυτοίς οσίας εξειγούσης των Ιερών, τοις περιρραντηρίοις κηρύγματι, ει τις αίματος ανθρωπείου μεταίτιος".

Οι Θυσίες αυτές συνέχισαν να τελούνται ακόμη και κατά τους Ρωμαϊκούς χρόνους, αν κρίνουμε από την ακόλουθη παρατήρηση του Παυσανία. "Επί τούτου του βωμού τω Λυκαίω Διί θύουσιν εν απορρήτω πολυπραγμονήσαι δε ου μοι τα ες την θυσίαν ηδύ ην, εχέτω δε ως έχει και ως έσχεν εξ αρχής". (8,38,7).

 Αν ο Ελληνικός, που θεωρείται ως ο ευγενέστερος ειδωλολατρικός πολιτισμός, έκανε τέτοιες βαρβαρότητες, και ο Θεός συνέχισε να ανέχεται την ύπαρξή του, φανταστείτε τι έκαναν οι λαοί εκείνοι τους οποίους ο Θεός διέταξε να εξολοθρευτούν! Όμως αυτές οι βαρβαρότητες, δεν ενόχλησαν τους Νεοειδωλολάτρες, ούτε οι ανθρωποθυσίες των Ελλήνων, ούτε των Χαναναίων. Τους ενόχλησε που ο Θεός διέταξε την εξολόθρευση των σιχαμερών αυτών εθνών! Περισσότερες αποδείξεις για τις αρχαίες ανθρωποθυσίες εδώ (http://www.apologitis.com/gr/ancient/thisies.htm)

Επίσης στον Ησαΐα βλέουμε πως , Κεφ. Νζ «5 φλογιζόμενοι με τα είδωλα υπό πάν δένδρον πράσινον, σφάζοντες τα τέκνα εν ταίς φάρακξιν, υπό τους κρημνούς των βράχων; 6 η μερις σου είναι μεταξύ των χαλίκων των χειμάρρων· ούτοι, ούτοι είναι η κληρονομιά σου· και εις αυτούς εξέχεας σπονδάς, προσέφερες προσφοράν εξ αλφίτων· εις ταύτα θέλω ευαρεστηθή;».

Η ρίψη παιδιών σε φαράγγια ή στα σκουπίδια, σαφώς και θυμίζει και από την αρχαία Ελλάδα. Θα πρέπει να ξέρουμε πως ακόμα και η ανθρωποφαγική νηπιοφαγία ήταν φαινόμενο υπαρκτό και στην Αρχαία Ελλάδα. Υπήρχε εποχή στην Αρκαδία, που στο Ιερό του Δια γινόντουσαν τελετές νηπιοφαγίας, [εγκυκλ. Britannica , «Ανθρωποθυσία», τόμος 9 , σελ 207-208]. Δηλαδή το νήπιο τεμαχίζονταν, ψήνονταν και αφού ολοκληρωνόταν η τελετή, τα κομμάτια του μοιράζονταν προς βρώση. ]

Επίσης, από όσα αναφέρονται στην Απολλόδωρου Βιβλιοθήκη, εκδ. Αφών Τολίδη, ο Διόνυσος σαν πήγε στο Άργος και είδε ότι δεν τον τιμούσαν οι γυναίκες, τις έκανε μαινάδες να παίρνουν τα βουνά με τα μωρά στο βυζί και να τρέφονται από τις σάρκες των ίδιων των παιδιών τους.

(http://www.apologitis.com/gr/ancient/kaiadas.htm)

Αρσενοκοίτες, αιμομιξίες και κτηνοβασίες 

Τι άλλο έκαναν τα έθνη εκείνα; Λέει Ο Γιαχβέ στους Ισραηλίτες στο Λευϊτικό 18/ιη 1-30:

«… δεν θα πράξετε κατά τις πράξεις της γης Χαναάν που θα σας φέρω… Κανείς σας δεν θα γυμνώσει συγγενή του. Δεν θα αποκαλύψεις τη γύμνωση της μητέρας σου ή του πατέρα σου, ή αδελφής σου… και με τη γυναίκα του πλησίον σου δεν θα συνουσιασθείς για να μολυνθείς με αυτή… και δεν θα θυσιάσεις στον Μολώχ τα παιδιά σου. Και με άνδρα δεν θα συνουσιασθεί άνδρας. Είναι σιχαμερό. Ούτε θα συνουσιασθείς με ζώο για να μολυνθείς με αυτό, ούτε γυναίκα θα σταθεί μπροστά σε κτήνος για να βατευθεί…

Μη μολύνεστε σε τίποτα από αυτά. Επειδή σε όλα αυτά μολύνθηκαν τα έθνη που διώχνω από μπροστά σας. Και μολύνθηκε η γη. ΓΙ ΑΥΤΟ ανταποδίδω την ανομία της γης αυτής πάνω της, και η γη θα ξεράσει τους κατοίκους της. Εσείς λοιπόν θα φυλάξετε τα προστάγματά μου και τις κρίσεις μου, και δεν θα κάνετε τίποτα από όλα τα σιχαμερά αυτά… επειδή όλα αυτά τα σιχαμερά έκαναν οι άνθρωποι της γης αυτής πριν από εσάς, και μολύνθηκε η γη. Για να μη σας ξεράσει κι εσάς η γη όταν την μολύνετε, όπως ξέρασε τα έθνη πριν από εσάς…»

Λέτε να είναι υπερβολές και αυτά; Για να δούμε τι έκαναν και σε αυτό τον τομέα οι αρχαίοι Έλληνες, που θεωρούνται ως οι ευγενέστεροι από τους ειδωλολάτρες! Θυμηθείτε τον Δία, που ήταν αιμομίκτης με τη μητέρα του, την κόρη του, την αδελφή του, μάλιστα έχοντας και μορφή ζώου μερικές φορές, π.χ. κύκνου, ταύρου, φιδιού. Δηλαδή τόση διαστροφή, που συνδυάζει ταυτόχρονα αιμομιξία και κτηνοβασία! Ήταν παιδεραστής και ομοφυλόφιλος, όπως διδάσκει η περιπέτειά του με τον Γανυμίδη, και ταυτόχρονα ήταν μοιχός!

Αν αυτά τα έκανε ο ανώτερος των δαιμονικών θεών των αρχαίων Ελλήνων, σκεφθείτε τι έκαναν οι υπόλοιποι, θεοί τους, και ΤΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΕΔΙΝΕ ένας τέτοιος διαστροφικός θεός στους ανθρώπους! Σκεφθείτε τι έκφυλη κοινωνία ήταν αυτή που πίστευε και λάτρευε (και μάλιστα με ανθρωποθυσίες και κανιβαλισμό) έναν τέτοιο θεό! Σκεφθείτε τα όργια «ιερής πορνείας» στους ναούς της Αφροδίτης! Σκεφθείτε τον Πάνα ως παράδειγμα ηθικής, να συνουσιάζεται με κατσίκες, όπως τον έχει αποτυπώσει γλαφυρά η αρχαιοελληνική τέχνη! Σκεφθείτε τον θεό - πέος των αρχαίων Ελλήνων τον Τύχωνα, και θα καταλάβετε! Αν ο Θεός άφησε τους ευγενέστερους από τα ειδωλολατρικά αυτά έθνη, τους Έλληνες, φανταστείτε τι έκαναν εκείνοι οι λαοί στη Χαναάν για να διατάξει την εξόντωσή τους! (αποδείξεις: Κτηνοβασία http://www.apologitis.com/gr/ancient/ktinobasia.htm,

 Ιερή πορνεία http://www.apologitis.com/gr/ancient/iereis.htm,

 Φαλλοί ως θεοί: http://www.apologitis.com/gr/ancient/tixi_thea.htm,

 http://www.apologitis.com/gr/ancient/a-thriskia.htm,

 αρσενοκοίτες θεοί: http://www.apologitis.com/gr/ancient/Antinoos.htm,

 http://www.apologitis.com/gr/ancient/ermafroditos.htm

 Αιμομιξίες http://www.apologitis.com/gr/ancient/eyaggelia.htm)

Αλήθεια ή ψέματα τα παραπάνω;

Αυτοί οι ισχυρισμοί μπορεί να φαίνονται ψεύτικοι και προπαγανδιστικοί ή απλώς αναληθείς. Η αλήθεια είναι ότι ανταποκρίνονται πλήρως στα ήθη και λατρεία των κατοίκων της Χαναάν (Παλαιστίνης). Στο θυσιαστήριο του Κρόνου στην Tanit της Καρχηδώνας (Φοινικικής πόλης) οι αρχαιολόγοι είχαν ανακαλύψει, εκτός από οστά προβάτων και αιγών, πολλά ανθρώπινα οστά παιδιών. Ο Διόδωρος Σικελιώτης ( XX 14) επίσης λέει τα ίδια. Η «Φοινικική Ιστορία» γραμμένη από τον Sanchuniaton και μετεφρασμένη από τον Φίλωνα της Βύβλου είναι γεμάτη από τέτοιες θυσίες παιδιών εκ μέρους των Φοινίκων. Οι Χαναναίοι επηρεάστηκαν από την Φοινικική παράδοση. Τα αρχαιολογικά στοιχεία είναι στο σημείο αυτό απόλυτα και συνεχώς αυξάνονται. Οι τόποι ενταφιασμού θυσιασμένων παιδιών καλούνται tophet, και εμφανίζονται σε όλη την Χαναάν και τη φοινικική αυτοκρατορία. Αναφέρονται οι περιοχές 'Atlit, Tell el-Far'a (S) και Tell el 'Ajjul στην Παλαιστίνη (“The History of Ancient Palestine”, G.W. Ahlstrom. Fortress: 1993, 990pp.), και πρόσφατα κοντά στην Τύρο και την Gezer ( Peoples of the Old Testament World; Hoerth, Mattingly, Yamauchi (eds.), Baker: 1994.) Μα ακόμη ανάλογα και με την θεά Αφροδίτη της Ελλάδας «Η χρήση αρσενικών και θηλυκών ιερόδουλων είταν καθιερωμένη και εξαγιασμένη στα ιερά των Χαναναίων» (Ancient Israel. de Vaux, Roland, McGraw-Hill, 1965). Τα Χανανιτικά κείμενα στην Ugarit χρησιμοποιούν τις λέξεις qadesh και qedesha που σημαίνουν «ιερός άντρας» και «ιερή γυναίκα» αντίστοιχα και υποδήλωναν τους ομοφυλόφιλους ιερείς και ιέρειες που είχαν ρόλο ιερόδουλων.

Ακόμη και οι Έλληνες δεν σέβονταν τους ανθρωποφάγους. Ο Ησίοδος σαφώς διαχωρίζει από πολιτισμένους γεωργούς και απολίτιστους ανθρώπους του θεού Άρη, Έργα και Ημέρες, στ. 145 -147 «οίσιν Άρηος έργ’ έμελε στονόεντα και ύβριες, ουδέ τι σίτον ήσθιον, αλλ’ αδάμαντος έχον κρατερόφρονα θυμόν». Αν και ο Ησίοδος δεν μαρτυρεί ευθέως την ανθρωποφαγία, εντούτοις οι άπαντες οι σχολιαστές του την θεωρούν ΔΕΔΟΜΕΝΗ!. Τέτοιους βάρβαρους λαούς, που δίκαια τιμώρησε ο Θεός αφού τρώγανε τα παιδιά τους, πίστευαν οι Έλληνες τους Κύκλωπες και τους Λυστρυγόνες. Κάτι Κύκλωπες κοντέψανε να φάνε και τον Οδυσσέα και τους φίλους του τους Αχαιούς -Έλληνες το γένος. Ποιους ενοχλεί που τους τιμώρησε ο Γιαχβέ -Ιησούς Χριστός;

Τα παιδιά:

Όμως παραμένει ένα σημαντικό σημείο στο οποίο οφείλουμε να απαντήσουμε: Βεβαίως, όλοι αυτοί οι λαοί ήταν δίκαιο να εξοντωθούν. Όμως τα παιδιά τους τι έφταιγαν; Γιατί διατάχθηκε και η δική τους εξόντωση από τον Θεό; Σε αυτό θα απαντήσω τώρα.

 Κατ’ αρχήν πρέπει να πούμε, ότι ο Δημιουργός και συντηρητής της ζωής, έχει κάθε εξουσία στη ζωή των πλασμάτων Του. Γιατί είναι ο μοναδικός που μπορεί και ΝΑ ΤΑ ΑΝΑΣΤΗΣΕΙ και έχει και βούληση ως προς αυτό, όπως φανερώθηκε με την Σταύρωση του Χριστού και την Ανάσταση ως μήνυμα νίκης επί του θανάτου. Και πράγματι, ποτέ δεν κάνει κάτι εις βάρος των πλασμάτων Του. Ίσως κάτι να φαίνεται κακό σε εμάς προσωρινά, λόγω της περιορισμένης οπτικής μας, στη ζωή αυτή. Όμως αν βλέπαμε τι συμβαίνει μετά το θάνατο, και αν γνωρίζαμε τι θα συμβεί στον μέλλοντα αιώνα, θα κατανοούσαμε και τις βαθύτερες αιτίες μιας παράξενης για εμάς απόφασης, ή μιας εντολής εκτέλεσης που σπανιότατα δόθηκε από τον Θεό για κάποιους λόγους, σε ανθρώπους ή αγγέλους.

 Επίσης, πρέπει να πούμε, ότι το τι είναι καλό και τι είναι κακό, ΔΕΝ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΗΘΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ, γιατί ο Θεός δεν περιορίζεται από κανέναν νόμο. Διατηρεί την ελευθερία Του ΝΑ ΑΥΘΑΙΡΕΤΕΙ, και να μη δεσμεύεται από κάθε κανόνα ηθικιστικό. Βεβαίως πάντα ενεργεί με γνώμονα την Αγάπη Του, που είναι αποτέλεσμα βούλησης, και όχι υποχρέωσής του. Και το αποτέλεσμα αποβαίνει προς όφελος της κτίσης Του και των πλασμάτων Του, όχι για την προσωρινή ζωή, αλλά με γνώμονα την αιώνια ζωή. Με δεδομένο ότι ο Θεός είναι καλός, (το καλύτερο Ον που υπάρχει καθώς «είναι αγάπη»), δεν μπορούμε να του αποδώσουμε οτιδήποτε κακό. Σύμφωνα λοιπόν με τον Ιησού, «ούτε ένα σπουργίτι δεν πέφτει χωρίς το θέλημά Του», και «ακόμα και οι τρίχες των μαλλιών μας είναι αριθμημένες». Τι σημαίνει αυτό; Φυσικά ότι και κάθε «κακό» συμβαίνει με τη δική Του ανοχή! Μήπως λοιπόν μπορούμε να Του αποδώσουμε όλες τις ευθύνες για τη δυστυχία του κόσμου;

 Εξαρτάται πώς θα το δει ο καθένας. Ένας άπιστος, ή κάποιος με νοοτροπία «δούλου», θα πει: «Βεβαίως, ο Θεός αν μπορεί και δεν κάνει κάτι για όλα αυτά, είναι υπεύθυνος». Κάποιοι «δούλοι», θα πουν: «Εφ’ όσον έχει εξουσία στη ζωή μας, και εφ’ όσον Αυτός μας την έδωσε, έχει κάθε εξουσία να την αφαιρέσει. Και πολύ περισσότερο, έχει την εξουσία και την δύναμη να την επαναφέρει». Ειδικά αυτός ο τελευταίος ισχυρισμός, θυμίζει «κατευνασμό» ενός επικίνδυνου Θεού. Τον δικαιολογούμε, όχι επειδή είμαστε πεπεισμένοι ότι δεν φταίει, αλλά επειδή έτσι τον κατευνάζουμε, μην οργιστεί εναντίον μας!

Κάποιος που τον βλέπει ως Πατέρα, θα πει: «Αν επιτρέπει κάποια δυστυχία, κάποιο λόγο θα έχει. Γιατί ποιος γνωρίζει τι ανταμοιβή ετοιμάζει στον δυστυχή που βασανίζεται; Και ποιος γνωρίζει τι καλό θα προκύψει στο μέλλον για ψυχές άλλων, από αυτό το φαινομενικό κακό;» Δεν γνωρίζω (ως μισθωτός) τι άλλο θα μπορούσε να πει κάποιο πραγματικό «παιδί Του». Όμως, παρά το ότι τον βλέπω ως την «προσωποποιημένη αγάπη», θέτω τη δική μου ερώτηση, (και τα παραπάνω τα έγραψα για να φτάσω στην ερώτηση αυτή):

 Τι θα πούμε για τις περιπτώσεις εκείνες, όπου ο ίδιος διέταξε να γίνουν γενοκτονίες ολόκληρες; Όπου είπε: «Γέρους, νέους και παιδιά, πατάξατε μέχρι εξαλείψεως, και ας μη φεισθεί ο οφθαλμός σας»; Εδώ η περίπτωση διαφέρει! Δεν έχουμε εδώ έναν Θεό που επιτρέπει, αλλά έναν Θεού που σαφώς προκαλεί το θάνατο κάποιων! Θα μου πεις, οι λαοί αυτοί ήταν διεφθαρμένοι. Δεν υπήρχαν άραγε καλοί άνθρωποι στους λαούς που σφάχτηκαν; Μα μόνο τα παιδιά αν σκεφτούμε, φτάνει!

 Τι συμβαίνει όταν πεθαίνει ένας καλός άνθρωπος; Δεν τον αγκαλιάζει ο Θεός της αγάπης; Δεν τον παρηγορεί, και δεν τον ανταμείβει για τις θλίψεις που πέρασε στη ζωή του; Αν κάποιος από εμάς προκαλέσει κακό σε κάποιον, δεν σπεύδει να τον αποζημιώσει, ακόμα και αν αυτός είναι κακός; Και αν είναι δυνατόν στο πολλαπλάσιο! Πόσο μάλλον ο Θεός της αγάπης! Μπορείς να φανταστείς, τι μισθό έλαβαν οι άνθρωποι αυτοί, από Αυτόν που ταΐζει ακόμα και τα πουλάκια;

 Επιπλέον, είναι χρήσιμο εδώ να θυμηθούμε, ότι με την ανάστασή του ο Κύριος, ελευθέρωσε και ανέβασε στον Παράδεισο των ψυχών, ΟΛΟΥΣ του κατοίκους του Άδη, ακόμα και αυτούς που σκοτώθηκαν για τις αμαρτίες τους στα Σόδομα! Όλα όσα τους συνέβησαν στη ζωή τους, ακόμα και στον Άδη, ήταν μέρος της παιδείας του Θεού, που τους έφερε στη σωτηρία τους.

 Πιο πρακτικά τώρα: Γιατί γενοκτονία; Μα γιατί νομίζω ότι είναι η πιο μικρή θλίψη! Πόσο κρατάει η θλίψη σε μια γενοκτονία; Από ώρες, ως ημέρες. Μετά, ούτε γέροντες κλαίνε τα παιδιά τους, ούτε παιδιά ζητούν τη μητέρα τους, ούτε γυναίκες κλαίνε τους άντρες τους. Ούτε σκλαβιά, ούτε βασανισμός, ούτε φυλακή. Μόνο η αγωνία του θανάτου ως το θάνατο! Και μετά το θάνατο, ένας Θεός - Αγάπη που θα απαλύνει τις πληγές των σφαγμένων ψυχών. Και ποιων ψυχών; Αυτών που πέθαναν για τη δική Του εντολή! Αυτών που πέθαναν δηλαδή ως μάρτυρες!

 Και ποια είναι η διαφορά να επιτρέψεις σε κάποιον να βασανιστεί και να πεθάνει, από το να διατάξεις εσύ ο ίδιος την εκτέλεσή του (αν είσαι Θεός), όσο το δυνατόν ανώδυνα; Νομίζω ότι είναι μόνο θεωρητική, αν και η δεύτερη περίπτωση είναι πιο φιλεύσπλαχνη. Και αν λογαριάσουμε τώρα το τι ο Θεός ΧΡΩΣΤΑΕΙ στον έναν και τι στον άλλον, θα δούμε ότι περισσότερα έχει να λάβει ο εκτελεσθείς, από τον αποθανόντα με φυσικά αίτια.

 Ας ζυγίσουμε τώρα τη δυστυχία ενός ανθρώπου, τις λίγες ώρες πριν εκτελεσθεί, ή τις λίγες ημέρες της πολιορκίας της πόλης του, με μια αιωνιότητα ανταμοιβής από έναν Θεό αγάπης! Νομίζω η διαφορά είναι ασύγκριτη!

 Τελικά το πρόβλημα δεν υπάρχει στο αν ο Θεός διέταξε την εκτέλεση κάποιων (έστω επειδή οι ανομίες του λαού τους «έφτασαν στο πλήρες»). Το πρόβλημα είναι στη δική μας απιστία, στη δική μας δουλικότητα. Γιατί βλέπουμε ως το θάνατο. Όχι μετά. Δεν βλέπουμε μακρύτερα από τον θάνατο διότι νομίζουμε πως ο θάνατος ως τερματισμός της ζωής μας και του δικούς μας χρόνου, είναι το τέλος και των άλλων και του Θεού! Και κρίνουμε με λειψά στοιχεία. Και δεν σκεφτόμαστε απλά: αν εγώ το κάθαρμα, προκαλώ το κακό κάποιου, και σπεύδω να επανορθώσω, τι κάνει άραγε ο Θεός - Αγάπη, εφόσον Εκείνος είναι πέρα του χρόνου-άχρονος -αιώνιος; Μήπως δεν απέδειξε πως ενδιαφέρεται, εφόσον ο Υιός Του σταυρώθηκε γι αυτή την μετά θάνατο ανταπόδωση στους ανθρώπους; Και όταν λέμε μετά θάνατον εννοούμε κατά την Δευτέρα παρουσία και όχι μόλις κοιμηθεί κάποιος!

 Ο Θεός δεν μισεί τον άνθρωπο αλλά την αμαρτία. Η Αμαρτία είναι σαν ένα σάπιο πλοίο. Ο Θεός μας λέει: "Φύγετε από αυτό και πηγαίνετε στο δίπλα (της Αρετής) γιατί αυτό πρέπει να το βουλιάξω, για να μην καταστρέψει / μολύνει την κτίση. Εμείς όμως παραμένουμε επάνω πεισματικά, από εγωισμό. Συνεχίζει να μας παρακαλάει για πολύ καιρό. Κάποια στιγμή αναγκάζεται να το καταστρέψει, και μαζί με αυτό καταστρεφόμαστε και εμείς μαζί (προς λύπη του Θεού).

 Άλλωστε στη Παλαιά Διαθήκη ο Κύριος κάπου λέει "Γιατί αμαρτάνετε; Δεν γνωρίζετε πως δεν μου αρέσει να σας βλέπω να πεθαίνετε; Δεν ξέρετε πως ο μισθός της αμαρτίας είναι ο θάνατος;". (ελεύθερη απόδοση από μνήμης). Έτσι καταλαβαίνουμε πως στόχος του Θεού είναι η εξάλειψη της αμαρτίας. Το πρόβλημα είναι πως εμείς δεν θέλουμε. Ο Θεός καταστρέφει την Αμαρτία και αυτό από αγάπη. Γιατί αν δεν την καταστρέψει θα αποσυντεθεί η κτίση...

 Αυτή η αποσύνθεση της κτίσεως, είναι το τελικό «κλειδί» για να καταλάβουμε. Όλα όσα κάνουμε, έχουν επιπτώσεις σε ολόκληρη την κτίση. Με την αμαρτία μας, προκαλούμε τη φθορά της, ενώ με την αγιότητα, την αφθαρτοποίησή της. Ο Θεός μερικές φορές, ΜΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΜΑΣ, αναγκάζεται ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΙΠΩΝ να διατάξει κάτι τέτοιο, ώστε να μην προκληθεί μεγαλύτερο και αιώνιο κακό σε όλους. Πάντα όμως, περιμένει τις ψυχές αυτών που σφάχτηκαν, να τις γιατρέψει και να τις σώσει,. Κατά Ιωάννη, Κεφ. Ια. «25 είπεν αυτή ο Ιησούς· Εγώ ειμι η ανάστασις και η ζωή. 26 ο πιστεύων εις εμέ, κάν αποθάνη, ζήσεται· και πάς ο ζών και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα.». η Π.Δ. και η Κ.Δ. είναι αλληλένδετες εφόσον αφορούν τον ίδιο Θεό!

Πριν την Κ.Δ. όμως δεν υπήρχε το Άγιο Πνεύμα μέσα στους πιστούς. Δεν υπήρχαν οι άγιοι που σήμερα με τις προσευχές τους συντηρούν τον κόσμο. Και μερικές φορές ήταν ανάγκη να σταματήσει εκεί η κακία, όχι μόνο για χάρη της κτίσης, αλλά και των ιδίων που αμάρταναν, που θα έφταναν σε μεγαλύτερη κακία.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«διότι ΘΥΜΟΣ Κυρίου επί πάντα τα έθνη και ΟΡΓΗ επί τον αριθμόν αυτών του απολέσαι αυτούς και παραδούναι αυτούς εις ΣΦΑΓΗΝ.οι δε ΤΡΑΥΜΑΤΙΑΙ αυτών ριφήσονται και οι νεκροί, και αναβήσεται αυτών η οσμή,και βραχήσεται τα όρη από του αίματος αυτών» (Ησαίας ΛΔ2)

 Ούτε στους τραυματίες δε δείχνει έλεος ο Θεός τους.....η ατμόσφαιρα θα μυρίζη από τα πτώματα,τα βουνά θα γεμίσουν με αίματα....(!!)

«κόψει Κύριος πάντας τους λαούς,όσοι επεστράτευσαν επί Ιερουσαλήμ τακήσονται αι σάρκες αυτών εστηκότων αυτών επί τους πόδας αυτών,και οι οφθαλμοί αυτών ρυήσονται εκ των οπών αυτών,και η γλώσσα αυτών τακήσεται εν τω στόματι αυτών» (Ζαχαρίας ΙΔ12)

 Ο Γιαχβέ θα «κόψη» όλους τους λαούς....σάρκες και γλώσσες θα λιώσουν(!!) τα μάτια τους θα πεταχτούν έξω από τις κόγχες τους(!!!)

Απολογία:

Τα δύο αυτά χωρία απαντώνται μαζί, επειδή μιλούν για το ίδιο θέμα. Πρόκειται για την ίδια ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ, που μιλάει για τον πόλεμο του Γωγ, ή Αρμαγεδδώνα. Φυσικά οι αμαθείς Παγανιστές, σπεύδουν να επωφεληθούν για να κατηγορήσουν με το τυφλό τους μίσος κατά του αληθινού Θεού. Όμως δεν προσέχουν (και δεν θέλουν να προσέξουν) το εξής σημείο:

 Τα έθνη αυτά για τα οποία μιλάει εδώ, είναι ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΤΕΘΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΗΜΕΝΗΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ. Πρόκειται δηλαδή για αμυντική ενέργεια, κατά της μισόθεης πολυεθνικής δύναμης που θα επιτεθεί στην Ιερουσαλήμ μετά τον καιρό του Αντιχρίστου, όταν ο Ισραήλ θα έχει πια γίνει Χριστιανικό έθνος. Ο Ησαϊας είναι σαφής, ότι τα έθνη αυτά, «θα παραδοθούν από τον Θεό σε σφαγή». Και γιατί όχι; Πόλεμο δεν ήθελαν; Ο Θεός λοιπόν ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕΙ. Θα τα παραδώσει σε σφαγή, ως συνέπεια των επιλογών τους εναντίον Του. Και τα όσα περιγράφει, είναι τυπικά αποτελέσματα πολέμου. Δηλαδή σε ποιον πόλεμο ο αέρας δεν μυρίζει πτώματα, και τα βουνά δεν γεμίζουν αίμα; Τι ήθελαν δηλαδή οι Παγανιστές; Στον πόλεμο αυτό να μυρίζει λεβάντα και τα βουνά να γεμίσουν… μπύρα;

Αυτός λοιπόν ο πόλεμος, είναι πόλεμος αμυντικός και δίκαιος προστασίας του Θεού υπέρ των πιστών Του. Τι περιμένουν ΛΟΓΙΚΑ; Ο Θεός να αφήσει τα πιστά -έμπιστα πλάσματά Του να τα φάνε «κολατσιό» οι δαίμονες και οι αντίχριστοι σαν του λόγου σου; Θα είναι ΔΙΚΑΙΟ να μας προστατέψει ως θείο γένος Του. Τα λόγια του Θεού Χριστού δεν απευθύνονται σε οποιονδήποτε, αλλά σε όσα στρατεύματα δεν τον δέχονται ως βασιλιά σε αυτή την μάχη, Κατά Λουκά, Κεφ. ΙΘ’ «27 πλήν τους εχθρούς μου εκείνους, τους μη θελήσαντάς με βασιλεύσαι επ' αυτούς, αγάγετε ώδε και κατασφάξατε αυτούς έμπροσθέν μου». Ποιοι θα τους αγάγουν - οδηγήσουν μπροστά στον Θεό; Ας το δούμε και αυτό: Αποκάλυψη Ιωάννου, Κεφ. ΙΣ’ «13 Καί είδον εκ τού στόματος τού δράκοντος και εκ τού στόματος τού θηρίου και εκ τού στόματος τού ψευδοπροφήτου πνεύματα τρία ακάθαρτα, ως οι βάτραχοι· 14 εισί γάρ πνεύματα δαιμονίων ποιούντα σημεία, ά εκπορεύεται επί τους βασιλείς της οικουμένης όλης, συναγαγείν αυτούς εις τον πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης τού Θεού τού παντοκράτορος.». Είναι ξεκάθαρο πως αυτοί οι λαοί είναι οι αντίπαλοι του Θεού, που θα οδηγούνται από τους δαίμονες, με την ΑΝΟΧΗ του. Επίσης αυτό το γεγονός αναφέρεται και σε άλλο εδάφιο Αποκάλυψη Ιωάννη, Κεφ. Κ «7 Καί όταν τελεσθή τα χίλια έτη, λυθήσεται ο Σατανάς εκ της φυλακής αυτού, 8 και εξελεύσεται πλανήσαι τα έθνη τα εν ταίς τέσσαρσι γωνίαις της γής, τον Γώγ και Μαγώγ, συναγαγείν αυτούς εις τον πόλεμον, ών ο αριθμός αυτών ως η άμμος της θαλάσσης. 9 και ανέβησαν επί το πλάτος της γής, και εκύκλευσαν την παρεμβολήν των αγίων και την πόλιν την ηγαπημένην· και κατέβη πύρ εκ τού ουρανού από τού Θεού και κατέφαγεν αυτούς· 10 και ο διάβολος ο πλανών αυτούς εβλήθη εις την λίμνην τού πυρός και τού θείου, όπου και το θηρίον και ο ψευδοπροφήτης, και βασανισθήσονται ημέρας και νυκτός εις τους αιώνας των αιώνων.». Τα πλήρη γεγονότα εκείνης της ημέρας μπορεί κανείς να τα διαβάσει στον Ζαχαρία, Κεφ. ΙΔ’ 1- 17.

Κανείς όμως ας μην τρομάξει και νομίσει πως ο Θεός φοβερίζει κανέναν. Ο καθείς είναι ελεύθερος να πάρει τον δρόμο του, Κατά Ματθαίον, Κεφ. ΙΣ’ «24 Τότε ο Ιησούς είπεν τοίς μαθηταίς αυτού· Εί τις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι.». Ο καθείς μπορεί να πάρει τον δρόμο της ζωής ή τον δρόμο του αιώνιου θανάτου.

 Στον δε Ζαχαρία, έχουμε μια πολύ σημαντική προφητεία. Αν μάλιστα δει κάποιος και το εδάφιο 14, θα αντιληφθούν ότι τα όσα περιγράφονται για σάρκες που λιώνουν, για μάτια και γλώσσες που επίσης λιώνουν, προφανώς είναι τα αποτελέσματα πυρηνικής έκρηξης, από τα πυρηνικά όπλα του Ισραήλ κατά των εθνών αυτών που θα του επιτεθούν. Είναι οι τυπικές επιπτώσεις πυρηνικού όπλου σε κάποια ακτίνα, όπου λιώνουν τα μαλακά μέρη του σώματος από τη θερμότητα της ακτινοβολίας. Μια φοβερή προφητεία, που δείχνει τη δυνατότητα του Θεού να περιγράφει το μέλλον, χιλιάδες χρόνια μετά τον προφήτη που την είπε. Πού να ξυπνήσουν όμως οι Παγανιστές, και να καταλάβουν με ποιον τα βάζουν! Έτσι και τα έθνη εκείνα τότε. Θα νομίζουν ότι τα βάζουν με ψευτοθεό σαν τους δικούς τους, και θα κάνουν την εκστρατεία αυτή, ώστε να ηττηθούν.

Η ίδια προφητεία, έχει και πνευματική εκπλήρωση, (καθώς ο Θεός ενέπνευσε την Αγία Γραφή να μιλάει σε πολλά επίπεδα, ώστε να γίνεται αντιληπτό το επίπεδο του αναγνώστη). Πέρα λοιπόν από την κατανόηση των κακόψυχων και ασχέτων που τη διαστρέφουν βλέποντας τον Θεό «κακό», και πέρα από την ιστορική εκπλήρωση που θα γίνει όπως είπαμε μελλοντικά, και τη βλέπει ο απλός αναγνώστης που ξέρει την Αγία Γραφή, υπάρχει και η πνευματική εκπλήρωση, που τη βλέπει μόνο ο Χριστιανός. Είναι η ήττα που υφίστανται όλοι όσοι τα βάζουν με την Εκκλησία (την πνευματική Ιερουσαλήμ), και της επιτίθενται. Τότε ο Θεός τους παραδίδει σε πανωλεθρία, και σε γενικό ρεζίλεμα για την κενότητά τους.

 Αυτό είναι κάτι που μπορείτε να το παρατηρήσετε στην επίθεση αυτή των παγανιστών κατά του Χριστού, μέσα από αυτό το κείμενο.

Την ακόμα υψηλότερη εκπλήρωση των χωρίων αυτών, δεν την αναλύω, γιατί ανήκει στους αγίους…

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«και πατάξω πάντας τους κατοικούντας εν τη πόλει ταύτη,τους ανθρώπους και τα κτήνη,εν θανάτω μεγάλω και αποθανούνται» (Ιερεμίας ΚΑ6)

 Μανία με τα κτήνη....Και καλά οι άνθρωποι...τα ζώα τι του έφταιγαν;...ο δε θάνατος θα είναι...μεγάλος(!!!)

Απολογία:

Δεν μας λένε εδώ οι Παγανιστές, ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΠΟΛΗ ΜΙΛΑΕΙ Ο ΓΙΑΧΒΕ! Γιατί άραγε; Αφού τα γύρω εδάφια το γράφουν σαφέστατα! Ας το πούμε εμείς: Μιλάει για την Ιερουσαλήμ!!! Κατά τους ρατσιστές Παγανιστές, η Αγία Γραφή είναι Εβραϊκό βιβλίο που υποστηρίζει τον Ισραήλ, και περιέχει ανθελληνικά κείμενα. Γι αυτό το κείμενο τι έχουν να πουν; Γιατί αποκρύπτουν ότι εδώ ο Θεός θα πατάξει τον Ισραήλ;;; Άρα ο Θεός δεν είναι ρατσιστής όπως αυτοί. Πατάσσει όποιους ασεβούν, χωρίς διακρίσεις.

Σχετικά με τα ζώα, να καταλάβουμε με ποιον τρόπο θα τους πατάξει, για να μην κουτσουρεύουν τα εδάφια, και τα διαστρέφουν. Όποιος διαβάσει τα γύρω χωρία, από αυτό το απομονωμένο που έβαλαν εδώ, θα δουν ότι ο τρόπος που ο Θεός θα πατάξει την Ιερουσαλήμ (κάτι που έγινε το 587 π.Χ. ως εκπλήρωση της προφητείας αυτής, αποδεικνύοντας τον Θεό αληθινό), είναι μέσω της πολιορκίας τους από τα Βαβυλωνιακά στρατεύματα. Πράγματι, μετά από 2 χρόνια πολιορκία, η Ιερουσαλήμ έπεσε. Στο διάστημα αυτό, τα ζώα πέθαναν λόγω πείνας από την πολιορκία. Βλέπετε λοιπόν πώς πέθαναν τα ζώα; Βλέπετε πώς ο Θεός πάταξε την Ιερουσαλήμ; Όχι ο ίδιος, αλλά ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ τον Βαβυλώνιο βασιλιά να την πολιορκήσει και να την εκπορθήσει. Αυτό εννοεί η Αγία Γραφή όταν ο Θεός λέει: «θα κάνω αυτό» «θα κάνω εκείνο». Σημαίνει: «Θα το επιτρέψω για την ανομία σας».

 Θαυμάστε λοιπόν τους Παγανιστές για την ερμηνευτική τους οξυδέρκεια! Θαυμάστε τους για το Ελληνικό τους ήθος! Γιατί είτε είναι εντελώς χαζοί και δεν καταλαβαίνουν τι διαβάζουν, είτε είναι πονηροί, (μάλλον κουτοπόνηροι), και διαστρέφουν το κείμενο για να κατηγορήσουν. Και στις δύο περιπτώσεις, δείχνουν το ποιόν τους, και το ήθος το οποίο τους εμφυσούν οι «θεοί» τους, κατά το δικό τους παράδειγμα...

 Όμως δεν τελειώσαμε! Τους πείραξαν τους ειδωλολάτρες τα ζώα που θα πέθαιναν από την πείνα στην Ιερουσαλήμ, (λες και έπρεπε ο Θεός να τους βρέξει φαγητό εν μέσω πολιορκίας). Δεν τους πείραξε η «οικολογική συνείδηση» των ομοπίστων τους; Για να δούμε δύο μόνο (από τα πολλά) παραδείγματα:

 Κατά την διάρκεια των Λαφρίων, εορτή προς τιμή της Άρτεμης, την οποία περιέγραψε ο Παυσανίας το Β’ μισό του 2^ου αιώνα μ.Χ. (VII, 18, 8-13) εκτελισσόταν ένα πολύ βάρβαρο έθιμο. Πρόκειται για ολοκαύτωμα διάφορων ζώων, εκ των οποίων πολλά άγρια, όπως ελάφια, ζαρκάδια, αγριόχοιροι ακόμη και λύκοι ή αρκούδες. Αυτά καίγονταν ζωντανά σε ένα τεράστιο βωμό κατασκευασμένο από τεράστιους κορμούς δένδρων. Η εορτή, σκοπός της οποίας ήταν να εξευμενιστεί η θεά και να προστατεύει τα ζώα, είχε μεταφερθεί στην Πάτρα από την Αιτωλική καλυδώνα, όπου, όπως σε όλη την ορεινή Δ. Ελλάδα, ο θηρευτικός βίος είχε μεγαλύτερη διάρκεια από ότι στην υπόλοιπη χώρα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ιέρεια της Άρτεμης έκλεινε την πομπή, η οποία προηγούνταν του ολοκαυτώματος, καθισμένη σε άρμα που σύρονταν από ελάφια, σκηνή που παρίσταται και σε νομίσματα της πόλης των ρωμαϊκών χρόνων (Παπαχατζής 1980:92, εικ. 40, δ)

 Ο Αύγουστος στο μνημείο της Άγκυρας απαριθμεί μεταξύ των ανδραγαθιών αυτού και τις 27 θηριομαχίες του όπου φονεύθηκαν 3.500 αφρικανικά θηρία. Μάλιστα ήταν ο πρώτος που παρουσίασε στον λαό κροκόδειλους και τίγρεις και υποχρέωσε τον Ταύρον Στατίλιο να κατασκευάση «θέατρο τι εν τω Αρείω πεδίω κυνηγητικόν λίθινον» δια τις θηριομαχίες (Δίων βιβλ. LI, κεφ. 23). Οι Λατίνοι ποιητές, οι οποίοι ύμνησαν τους αυτοκρατορικούς οργανωτές των αγριοτήτων τούτων, ο Μαρτιάλιος και ο Σουητώνιος μαρτυρούν ότι κατά τις 2 περιφημότερες θηριομαχίες που οργανώθηκαν από τον Πομπήιο και τον Ιούλιο Καίσαρα συγκεντρώθηκαν στην παλαίστρα κατά μεν την πρώτη 500 - 600 λιοντάρια και 410 άλλα αφρικανικά θηρία για 5 ημέρες κατά δε την δεύτερη 400 λιοντάρια και 40 ελέφαντες. Ο Σκαύρος έφερε στην αρχή στην Ρώμη 150 πάνθηρες (Πλιν. Φυσ. Ιστ. Κ. 17 & 24). Ο Πομπήιος (βλέπε άνωθι) παρείχε επί 5 συνεχείς ημέρες θηριομαχίες στον λαό κατά τις οποίες παρουσιάστηκε για πρώτη φορά 1 ρινόκερος ενώ 20 ελέφαντες αγωνίστηκαν εναντίων Γαιτούλων αιχμαλώτων «λέοντες τε πενακόσιοι ανηλώθησαν» (Δίων. Βιβλ. XXXIX, κ. 38) ή 500 κατά τον Πλούταρχο (Βίος Πομπ. 52) ο οποίος προσθέτει ότι η ελεφαντομαχία ήταν το εκπληκτικότερο των θεαμάτων Κατά τις 100ήμερες εορτές της δημιουργίας του Κολοσσαίου, το 80 π.Χ. επιδείχτηκαν μόνο σε μια ημέρα 5000 διάφορα άγρια ζώα από τον Τίτο και σε σύνολο φονεύθηκαν 9000 ήμερα και άγρια. Διαρκούντος του υπό του Τραϊανού τετραήμερου πανηγυρισμού της κατά της Δακίας νίκης φονεύθηκαν 11.000 ζώα. (Πρβλ. http://www.apologitis.com/gr/ancient/thiriomaxia.htm

 και http://www.apologitis.com/gr/ancient/thisies2.htm)

 Θαυμάστε οικολογική συνείδηση των αρχαίων ειδωλολατρών! Και έρχονται οι σημερινοί Παγανιστές, και κατηγορούν τον Γιαχβέ, επειδή δεν έβρεξε φαγητό στα ζώα της πολιορκημένης Ιερουσαλήμ! Τι να πει κανείς; Τους παραδίδουμε στην καταφρόνηση του αναγνώστη…

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«Ούτως είπε Κύριος ο Θεός Ισραήλ.λάβε το ποτήριον του οίνου του ακράτου τούτου εκ χειρός μου και ποτιείς πάντα τα έθνη,προς α εγώ αποστέλλω σε προς αυτούς,και πίονται και εξεμούνται και εκμανήσονται από προσώπου της μαχαίρας,ης εγώ αποστέλλω ανά μέσον αυτών» (Ιερ.ΛΒ1-2)

 Ο Γιαχβε θα ποτίση τα έθνη με «άκρατον οίνον» για να μεθύσουν και να μη μπορέσουν να αντιδράσουν όταν θα τους στείλη την ΜΑΧΑΙΡΑ.

Απολογία:

Εδώ φυσικά και πάλι οι Παγανιστές παραλείπουν να αναφέρουν ότι πρόκειται για συμβολικό ΟΡΑΜΑ που δόθηκε στον Ιερεμία ως παράδειγμα, και όχι για πραγματικότητα. Νομίζουν ότι μιλούν σε αφελείς (και αυτό φυσικά είναι αλήθεια, όσον αφορά τους οπαδούς τους).

 Σημαίνει ότι ο Θεός θα επιτρέψει στα έθνη να ζαλιστούν από την πλάνη τους, και να εμπλακούν στον πόλεμο αυτό. Και πώς ο Θεός θα τα ποτίσει με κρασί να ζαλιστούν; Μα φυσικά ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΣ στον Σατανά να τα πλανήσει, και να τα στρέψει εναντίον Του Θεού, σαν να είναι μεθυσμένα και να μην καταλαβαίνουν τι κάνουν, όπως φαίνεται στο Αποκάλυψις 20/κ 7,8. Κατά τον ίδιο τρόπο, οι Παγανιστές έχουν ποτισθεί από το πνεύμα της πλάνης των δαιμονικών θεών τους, ώστε να μην κατανοούν τίποτα από το πνεύμα της Αγίας Γραφής, αλλά να διαστρέφουν τα πάντα, σαν μεθυσμένοι, που δεν λειτουργεί η λογική τους, παρά μόνο για κακό!

 Οι Παγανιστές επίσης αποφεύγουν να πουν ότι και εδώ στα έθνη που θα μπλεχθούν στον πόλεμο «ποτισμένα» από το ποτήρι αυτό, συμπεριλαμβάνεται και ο Ισραήλ, που υποτίθεται ότι η Αγία Γραφή τους υποστηρίζει κατά άλλων εθνών! Άλλωστε στο 31 εδάφιο λέει σαφώς ότι «οι ασεβείς δόθησαν εις μάχαιραν». Άραγε τους ασεβείς κλαίνε οι Παγανιστές; Μάλλον! Δικοί τους είναι!

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«ότι οργή Κυρίου εξήλθε θυμώδης,εξήλθεν οργή στρεφομένη,επασεβείς ήξει.ου μη αποστραφή οργή θυμού Κυρίου,έως ποιήσει και έως καταστήση εγχείρημα καρδίας αυτού» (Ιερ.ΛΖ23-24)

οργή....θυμός.....συνήθεις εκδηλώσεις ενός θεού της ΑΓΑΠΗΣ(!)

Απολογία:

Προφανώς οι Παγανιστές, αμόρφωτοι και ατάλαντοι όπως είναι, δεν έχουν ακούσει ποτέ για ανθρωποπαθείς εκφράσεις! Γιατί ο Θεός της αγάπης δεν θα αφήσει τους ασεβείς να κακοποιούν τους δικαίους για πάντα. Θα έρθει η στιγμή που η κακία τους θα πέσει στα κεφάλια τους. Και αυτό θα το επιτρέψει ο Θεός. Αυτή είναι η εκπλήρωση της «οργής» του. Ο Θεός δεν οργίζεται, ούτε θυμώνει, γιατί είναι έξω από το χρόνο, και είναι αναλλοίωτος. «Ανατέλλει τον ήλιο του επί δικαίους και αδίκους» όπως λέει ο Χριστός. Όμως οι ασεβείς θερίζουν όσα έσπειραν, γιατί έτσι έφτιαξε ο Θεός δίκαια τον κόσμο. Και τα δίκαια αποτελέσματα των έργων τους, γίνονται σε εμάς τους ανθρώπους, ανθρωποπαθώς, ως έκφραση της οργής του Θεού.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«Θεός ζηλωτής και ΕΚΔΙΚΩΝ Κύριος,εκδικών Κύριος μετά θυμού,εκδικών Κύριος τους υπεναντίους αυτού και εξαιρών τους εχθρούς αυτού» (Ναούμ Α2)

 ζηλιάρης,εκδικητικός,θυμωμένος και δολοφόνος.....πολύ υψηλού επιπέδου θεολογία...

Απολογία:

Φυσικά περί του: «ζηλιάρης», γράψαμε και πιο πάνω, ότι είναι έκφραση της συζυγικής ΕΡΩΤΙΚΗΣ ζηλοτυπίας Του προς την Εκκλησία Του, που από αγάπη, θέλει να του μένει πιστή, και να ευλογείται απ Αυτόν.

 Αντιθέτως, δεν έχει απαιτήσεις από τους ΥΠΕΝΑΝΤΙΟΥΣ ΤΟΥ, δηλαδή αυτούς που θέλουν να είναι ΞΕΝΟΙ προς αυτόν. Αυτούς δεν τους ζηλεύει, αλλά τους αφήνει να λατρεύουν τους δαιμονικούς σκοτεινούς θεούς τους εφόσον αυτοί δεν αντιτίθενται στο κοσμοσωτήριο έργο του, όπως συνέβη στην περίπτωση της «εκπαίδευσης» εν Θεώ, του Ιουδαϊκού λαού στην π.Χ. εποχή. Εξαιρεί τους εχθρούς του από τις ευλογίες Του, κι αυτή είναι η εκδίκησή του, όσο κι αν τους αγαπάει. Γιατί δεν θα τους αφήσει να κακοποιούν για πάντα εις βάρος των δικαίων.

 Πράγματι, πολύ υψηλού επιπέδου θεολογία, τόσο που δεν τη φτάνουν οι αμαθείς και απαίδευτοι του Παγανισμού ώστε να την κατανοήσουν.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

ΚΑΤΑΡΕΣ

 Τί θα συμβή σε περίπτωσι που οι Ισραηλίτες δεν εφαρμόσουν τον νόμο του Μωυσέως;

«επικατάρατα τα έκγονα της κοιλίας σου και τα γεννήματα της γής σου...τα βουκόλια των βοών σου και τα ποίμνια των προβάτων σου...προσκολλήσαι Κύριος εις σε τον ΘΑΝΑΤΟΝ...ΠΑΤΑΞΑΙ σε Κύριος εν απορία και ΠΥΡΕΤΩ και ΡΙΓΕΙ και ΕΡΕΘΙΣΜΩ και ΑΝΕΜΟΦΘΟΡΙΑ και τη ΩΧΡΑ(!!!)...πατάξαι σε Κύριος παραπληξία και αορασία και εκστάσει διανοίας...γυναίκα λήψη και ανήρ έτερος έξει αυτήν(!)...πατάξαι σε Κύριος εν ΕΛΚΕΙ πονηρώ επί τα γόνατα και επί τας κνήμας (!) και φάγη τα έκγονα της κοιλίας σου,κρέα υιών σου και θυγατέρων σου(!!!)» (Δευτ.ΚΗ15-69)

 Τί να πή κανείς γιαυτές τις αδιανόητες κατάρες που εξεστόμισε ο Θεός της αγάπης(;)

Απολογία:

Με το να θερίζει κάποιος αυτά που έσπειρε λόγω της κακίας του, δεν εκτίθεται ο Θεός που δεν τον προστάτεψε. Όλα αυτά τα φέρνουν οι δαίμονες στον ασεβή, και ο Θεός δεν τον προστατεύει. Με τον τρόπο αυτό ο Θεός «πατάσσει». Με το να αφήνει τους ασεβείς στα χέρια των δαιμονικών θεών τους, τους οποίους εμπιστεύτηκαν αντί γι αυτόν.

 Προηγουμένως, είδαμε τι αίσχη έκαναν τα ειδωλολατρικά έθνη, και ο Θεός προειδοποίησε τον Ισραήλ να μην τα επαναλάβει. Παρ όλα αυτά, κατά καιρούς, οι Ισραηλίτες τα έκαναν, και τότε το έθνος τους υφίστατο όλα αυτά τα κακά από τους δαιμονικούς θεούς τους.

 Για παράδειγμα, ας δούμε πώς ο Θεός «πάταξε» τους αρχαίους Έλληνες, εξ αιτίας της ειδωλολατρίας τους, επειδή πίστευαν στον δαίμονα που εμφανιζόταν ως «Άρτεμις»:

 (Παυσανίας Λακωνικά, 3, 16, 10-11):

«Εις το μέρος που ονομάζεται Λιμναίον υπάρχει το ιερό της Ορθίας Αρτέμιδος. Το άγαλμα της Ορθίας Αρτέμιδος που έχουν οι Λακεδαιμόνιοι προήλθε από τους βαρβάρους. Αυτοί που βρήκαν αυτό, ο Αστράβακος και ο Αλώπεκος γυιοί του Ίρβου, όταν βρήκαν το άγαλμα αμέσως ****τρελάθηκαν****. Επίσης οι κάτοικοι των συνοικιών της Σπάρτης θυσιάζοντες εις την θεά για να λύσουν διαφορά την οποία είχαν, όχι μόνο δεν την έλυσαν, αλλά και ***κατέληξαν να σκοτωθούν*** μεταξύ τους και πολλοί φονεύτηκαν κατά την συμπλοκή γύρω από τον βωμό της θεάς, ενώ όσοι έζησαν πέθαναν όλοι από ***φοβερή ασθένεια.*** Και υπάρχει παράδοση ότι έπειτα από το γεγονός αυτό, έκαναν ***ανθρωποθυσίες ***στον βωμό και θυσιαζόταν εκείνος στον οποίο έπεφτε ο κλήρος. Ο Λυκούργος κατήργησε το έθιμο αυτό και το αντικατέστησε με ***μαστιγώσεις εφήβων*** γύρω από τον βωμό και έτσι γεμίζει με αίμα όταν γίνονται οι μαστιγώσεις. Έτσι εκπληρώνεται η θέληση της θεάς, αφού ο βωμός γεμίζει με ανθρώπινο αίμa. Η ιέρεια που κρατάει το ξόανο βρίσκεται εκεί την ώρα της μαστίγωσης. Το ξόανο είναι πολύ μικρό και ελαφρύ, αλλά όταν οι μαστιγωτές χτυπούν ελαφρά κάποιον έφηβο, λόγω της ωραιότητάς του ή του αξιώματός του, τότε το ξόανο γίνεται πολύ βαρύ στα χέρια της ιέρειας. Τότε αυτή κατηγορεί τους μαστιγωτές και φωνάζει ότι πιέζεται από το βάρος εξαιτίας τους. Έτσι το άγαλμα αυτό συνήθισε από τις ανθρωποθυσίες στην Ταυρίδα να ****ευχαριστιέται**** από τα αίματα των ανθρώπων».

 (Πρβλ. http://www.apologitis.com/gr/ancient/thisies.htm)

 Τελικά ποιος πλήγωσε τους εφήβους των αρχαίων Ελλήνων; Ο Γιαχβέ, ή οι δαιμονικοί θεοί στους οποίους πίστευαν;

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑ

«και δανιείς έθνεσι πολλοίς,σύ δε ου δανιεί και άρξεις εθνών πολλών,σου δε ουκ άρξουσιν» (Δευτ.ΙΕ6)

 ο Γιαχβέ συμβουλεύει τους Εβραίους να δανείζουν τους άλλους λαούς αλλά αυτοί να μην δανείζονται από κανένα....για να καταφέρουν να κυβερνήσουν ΠΟΛΛΑ έθνη...και πράγματι το κατάφεραν.

«τω αλλοτρίω εκτοκιείς, τω δε αδελφώ σου ουκ εκτοκιείς,ινά ευλογήση σε Κύριος ο Θεός σου» (Δευτ.ΚΓ21)

 Τους αλλοεθνείς να δανείζης με τόκο,τους δε ομοφύλους σου χωρίς τόκο...έξυπνη συμβουλή αλλά ηχεί λίγο παράξενα όταν την ξεστομίζει ο ίδιος ο Θεός...πάντως οι Εβραίοι την εφήρμοσαν και την εφαρμόζουν αποτελεσματικά εδώ και χιλιετίες.

Απολογία:

Επιτέλους, βρήκαν και ένα καλό οι Παγανιστές στον Γιαχβέ. Μόνο που και πάλι το διαστρέφουν! Ο Γιαχβέ δεν μιλάει για ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑ, αλλά για νόμιμο έντοκο δανεισμό! Τοκογλυφία, είναι ο υπερβολικός τόκος. Υπάρχει όμως και ο λογικός και νόμιμος τόκος, τον οποίο εννοεί ο Θεός. Όμως οι κακοπροαίρετοι Παγανιστές, και αυτό το διέστρεψαν, και μιλούν για τοκογλυφία, κάτι που είναι ψευδές.

 Δηλαδή, κακό είναι που ο Θεός, τους είπε ότι εκτός από τον νόμιμο τόκο προς τα έθνη, μεταξύ τους θα έπρεπε να δανείζουν άτοκα; Μάλλον πολύ καλό είναι! Όμως και σε αυτό οι ειδωλολάτρες, έσπευσαν να διαστρέψουν την αλήθεια, μιλώντας για τοκογλυφία! Παρατηρήστε κακοήθεια!

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«εμόν το αργύριον και εμόν το χρυσίον,λέγει Κύριος παντοκράτωρ» (Αγγαίος Β8)

 το χρυσάφι και το ασήμι ΔΙΚΟ μου λέει ο Γιαχβέ....τι να σχολιάση κανείς εδώ;

Απολογία:

Ακριβώς! Τι να σχολιάσει; Αν το χρυσάφι και το ασήμι δεν ανήκει στον Θεό που το δημιούργησε, σε ποιον ανήκει; Στον γείτονα; Αναρωτιέται δηλαδή κανείς, τι έχουν αντί για μυαλό μέσα στο κεφάλι τους οι Παγανιστές!

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ

«Αιτήσαι παρεμού και δώσω σοι έθνη την κληρονομίαν σου και την κατάσχεσίν σου τα πέρατα της γής.ποιμανείς αυτούς εν ράβδω σιδηρά ως σκεύη κεραμέως συντρίψεις αυτούς.και νυν βασιλείς,σύνετε,παιδεύθητε,πάντες οι κρίνοντες την γήν δουλεύσατε τω Κυρίω εν ΦΟΒΩ και αγαλλιάσθε αυτώ εν ΤΡΟΜΩ» (Ψαλμός Β)

 Ο Γιαχβέ τάζει στον Δαυίδ όλα τα έθνη της γης για να τα...ποιμάνη με σιδηρά ράβδο....και να τα σπάση σαν σκέυη κεραμέως...

Απολογία:

Καμία σχέση με Σιωνισμό! Εδώ μιλάει σαφέστατα για την προφητεία του τελικού πολέμου που είδαμε και παραπάνω. Τα έθνη που θα στραφούν εναντίον του Θεού και της Εκκλησίας τότε, θα συντριβούν. Ας μη τα βάλουν με τον Θεό και την Εκκλησία Του. Όταν ο λύκος πάει γυρεύοντας να φάει τα πρόβατα, δεν φταίει ο τσομπάνης να του σπάσει το κεφάλι με τη μαγκούρα! Τώρα βέβαια αν το κεφάλι του είναι κούφιο σαν «σκεύος κεραμέως», και ο Θεός το κοπανήσει με «σιδερένια ράβδο», καταλαβαίνετε…

 Αν τώρα τους ξενίζει τους Παγανιστές το: «δουλεύσατε τω Κυρίω εν Φόβω και αγαλλιάσθε αυτώ εν Τρόμω», τους λέμε αρχικά ότι είναι ΕΒΡΑΪΣΜΟΣ, δηλαδή πρόκειται για τρόπο έκφρασης των Εβραίων, που χρησιμοποιούν δύο σχεδόν όμοιες λέξεις στην ίδια φράση, για να αποδώσουν ποιητικά κάποιο νόημα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, θέλουν να εκφράσουν ΤΟ ΔΕΟΣ που πρέπει να αισθάνεται κάποιος όταν αναλογίζεται τη μεγαλειότητα και τη δύναμη του Θεού.

 Ένα δέος, που οι Παγανιστές δεν έχουν νιώσει ακόμα, κάτι που θα στραφεί κάποτε εις βάρος τους επειδή εκείνοι το διάλεξαν. Είπαμε! Ο λύκος, η μαγκούρα…

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

Κι όλη αυτή η ιδιαίτερη αγάπη του Θεού για τους Εβραίους επειδή....

«ότι λαός άγιος εί Κυρίω τω Θεώ σου και σε προείλετο Κύριος ο Θεός σου είναι αυτώ λαόν περιούσιον παρά πάντα τα έθνη όσα επί προσώπου γης» (Δευτ.Ζ6)

 είναι λοιπόν οι Εβραίοι ο «εκλεκτός» λαός του Γιαχβέ από όλα τα έθνη της γης...λαός άγιος(!!!)

Απολογία:

Όχι «είναι»! Η σωστή λέξη είναι: «ήταν»! Και αυτό θα το δούμε από την ίδια την Αγία Γραφή. Εκεί λέει ο Θεός προς τους Ισραηλίτες: Έξοδος 19/ιθ 5,6: «Τώρα λοιπόν, εάν πράγματι υπακούσετε στη φωνή μου, και φυλάξετε τη διαθήκη μου, θα είσαστε σε εμένα, ο εκλεκτός από όλους τους λαούς. Επειδή δική μου είναι όλη η γη. Και εσείς θα είσαστε σε εμένα, βασίλειο ιεράτευμα, και έθνος άγιο».

 Πότε θα ήταν οι Ισραηλίτες «εκλεκτός λαός»; Μόνο αν παρέμεναν πιστοί στη διαθήκη που έκαναν με τον Θεό. Ας δούμε όμως ακριβέστερα, τι εννοούσε ο Θεός με τα λόγια του αυτά, όπως μας γράφει ο απόστολος Πέτρος στην Καινή Διαθήκη, στο Α Πέτρου 2/β 9 ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΕΘΝΟΥΣ: «Υμείς δε γένος εκλεκτόν, βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον, λαός εις περιποίησιν, όπως τας αρετάς εξαγγείλητε, του εκ σκότους υμάς καλέσαντος εις το θαυμαστόν αυτού φως».

 Τελικά δηλαδή, βλέπουμε ότι το εκλεκτό αυτό έθνος, είναι πλέον ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ και όχι οι Ισραηλίτες. Γιατί οι Ισραηλίτες παρέβησαν τη Διαθήκη, και σταύρωσαν τον ίδιο τον Γιαχβέ όταν ενανθρώπισε. Και εδώ είναι η Απολογία: Οι Ισραηλίτες, ήταν ξεχωρισμένοι από τους άλλους λαούς, επειδή ήταν ο προηγούμενος λαός που εισήλθε στην Εκκλησία του Θεού. Και είναι επίσης, ένας από τους λίγους λαούς που βρίσκεται σήμερα έξω από την Εκκλησία, και στερείται αυτής της αγιότητας για την οποία μίλησε ο Θεός. Ο Θεός το είχε ξεκαθαρίσει, ότι οι Ισραηλίτες θα ήταν «εκλεκτοί», μόνο όσο θα παρέμεναν στην Εκκλησία του Θεού. Δεν τους ξεχώριζε λοιπόν κάποια ρατσιστική επιλογή σε βάρος άλλων λαών, αλλά το ότι ανήκαν στην Εκκλησία του Θεού. Ομοίως, σήμερα, μήπως είναι ρατσιστικό, το ότι οι Ισραηλίτες ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ στην Εκκλησία του Θεού, δεν ανήκουν δηλαδή στον «εκλεκτό λαό», αλλά ανήκουν τα άλλα έθνη;

 Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης. Εμείς επιλέγουμε αν θα είμαστε «εκλεκτό έθνος», ή όχι. Μόνο εμείς. Ο Θεός και οι Χριστιανοί δέχονται ανθρώπους από κάθε έθνος. Δεν είναι ρατσιστές όπως οι Νεοειδωλολάτρες, που δέχονται (υποτίθεται) μόνο όσα είναι Ελληνικά ακόμη και αυτά είναι στραβά!

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ-ΦΑΙΔΡΟΤΗΤΕΣ

 Είναι ο Γιαχβέ παντογνώστης;

«και εκάλεσε Κύριος ο Θεός τον Αδάμ και είπεν αυτώ.Αδάμ που εί;» (Γεν.Γ9)

 ο «παντογνώστης» Θεός ρωτά τον κρυμμένο,μέσα στην βλάστησι του παραδείσου,Αδάμ που είναι(!!!!)

 Μετά την δολοφονία του Άβελ από τον Κάιν ο ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗΣ υποτίθεται Γιαχβέ κάνει την απίστευτη ερώτησι στον Κάιν....

«Πού έστιν Άβελ ο αδελφός σου;» (Γεν.Δ9)

Απολογία:

Αυτό που δεν θέλουν εδώ να καταλάβουν οι Παγανιστές, είναι ότι για να γίνει μια συζήτηση με τον Παντογνώστη Θεό, πρέπει ο Θεός να συγκατανεύσει στις δικές μας ασθένειες. Πώς θα έκανε ο Θεός τον Αδάμ να εκφρασθεί, και να τον βοηθήσει να προβεί σε εξομολόγηση, αν δεν τον ρωτούσε; Πώς θα ωθούσε τον Κάιν σε εξομολόγηση, αν δεν τον ρωτούσε;

 «Μα, αφού ήξερε τι θα του πουν!» ίσως πει κάποιος. «Γιατί τους ρώτησε; Γιατί να εξομολογηθούν;». Η απάντηση είναι, ότι ενώ Αυτός ήξερε, οι ίδιοι δεν ήξεραν! Τους έδωσε την ευκαιρία να εκφράσουν, και να δουν οι ίδιοι τι υπήρχε στην καρδιά τους.

 Το ότι ο Θεός γνώριζε για παράδειγμα τι συνέβαινε, φαίνεται από τη συνέχεια της διήγησης, όπου ο ίδιος ο Θεός λέει και στους δύο τι έκαναν, αφού οι ίδιοι με κουτοπονηριά αποφεύγουν να το πουν.

 Έτσι και οι νεοειδωλολάτρες, με κουτοπονηριά, νομίζουν ότι θα αφήσουμε ασχολίαστες τις διαβολές τους σε αυτό το κείμενο, και δεν θα εκθέσουμε τη δολιότητά τους, που αποκόπτουν φράσεις από το συμφραζόμενο, για να τις διαστρεβλώσουν και να βρουν απελπισμένα, κάτι να κατηγορήσουν τον Θεό!

 Από την πλευρά μας, θα θυμίσουμε σε αυτούς τους ανθρώπους, τον δικό τους «θεό» τον Δία, που επειδή στον Τρωϊκό πόλεμο ήταν ΕΧΘΡΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, και υποστήριζε τους Τρώες, για να βοηθήσει η Ήρα τους Έλληνες να νικήσουν, τον ξεγέλασε! Ντύθηκε προκλητικά, και τον έριξε στο κρεβάτι, ώστε μπόρεσαν οι Έλληνες ανενόχλητοι να νικήσουν, χωρίς τις επεμβάσεις του Δία κατά των Ελλήνων!

 Ωραίος «θεός»! Πανέξυπνος! Πάνσοφος! Αλλά αυτά δεν τα βλέπουν οι Νεοειδωλολάτρες. Μόνο ψάχνουν να βρουν ψεγάδια στον αληθινό Θεό, διαστρέφοντας τα κείμενα. Τι να πει κανείς για το νοητικό τους επίπεδο!

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

το φαιδρότερο όμως όλων είναι η παρακάτω εντολή του Γιαχβέ ...

«απόστειλον σεαυτώ άνδρας και κατασκεψάσθωσαν την γην των Χαναναίων» (Αρ.ΙΓ3)

 Τι ανάγκη έχει ο ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗΣ Θεός από ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΥΣ για να πληροφορηθή την κατάστασι στην Χαναάν;Αν είναι ποτέ δυνατόν....

Απολογία:

Ας δούμε και το «φαιδρότερο». Ποιος είπε ότι την ανάγκη την είχε ο Γιαχβέ; Μα φυσικά οι Παγανιστές. Μόνοι τους τα λένε, μόνοι τους τα αναιρούνε. Την ανάγκη την είχαν οι ίδιοι οι Ισραηλίτες. Αυτοί έπρεπε να ξέρουν τι συμβαίνει στην αντίπαλη πόλη.

 «Μα γιατί δεν τους το έλεγε ο Γιαχβέ;» ίσως ρωτήσει κάποιος Παγανιστής, πονηρός ων. Και ρωτάμε κι εμείς: «Και γιατί να τους το πει ο Γιαχβέ, αφού μπορούσαν να το μάθουν μόνοι τους;» Ο Θεός κάνει μόνο όσα δεν μπορούμε εμείς. Δεν μας ωθεί στην τεμπελιά. Ας κάνουμε εμείς όσα μπορούμε, και Εκείνος θα φροντίσει και για τα όσα δεν μπορούμε.

 Όμως, μια και μιλάμε για παντογνωσία, θα το αναπτύξουμε περισσότερο. Στη συνέχεια της αφήγησης, όταν οι Ισραηλίτες έστειλαν κατασκόπους, και είδαν πόσο μεγαλόσωμοι και ισχυροί ήταν οι εχθροί τους, φοβήθηκαν! Και δεν ήθελαν να τους πολεμήσουν. Αυτό όμως ήταν κάτι που ο Θεός το ήξερε. Φρόντισε λοιπόν από πριν να τους δουν μόνοι τους, ώστε να πάρουν μόνοι τους τις αποφάσεις τους πριν προβούν σε κάποια μάχη και δειλιάσουν εκεί. Όμως πώς να τα εννοήσουν αυτά, άνθρωποι που πιστεύουν στον… Δία;;;

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«και ΕΝΕΘΥΜΗΘΗ ο Θεός ότι εποίησε τον άνθρωπον επί της γης και διενοήθη» (Γεν. ΣΤ6)

 ο Θεός θυμήθηκε ότι δημιούργησε τον άνθρωπο....γιατί το είχε ξεχάσει;;;

Απολογία:

Τι να πει κανείς; Φοβερή οξυδέρκεια έχουν οι Νεοειδωλολάτρες! Όλο αυτό το σκέφτηκαν μόνοι τους; Αλλά άνθρωποι ατάλαντοι, που δεν γνωρίζουν ούτε στοιχειώδη Ελληνική ορθογραφία, είναι δυνατόν να γνωρίζουν σχήματα λόγου και Εβραϊκούς ιδιωματισμούς;

 Αν και για κάποιον λογικό αναγνώστη, δεν είναι ανάγκη να πούμε το παραμικρό, εδώ έχουμε να κάνουμε με Παγανιστές, (από αυτούς που πιστεύουν ότι ο Δίας γέννησε την Αθηνά από το κεφάλι, αφού τον κοπάνησε στο κεφάλι ο Ήφαιστος με ένα σφυρί). Οπότε, καταλαβαίνετε ότι πρέπει να τους τα αναλύσουμε, (και πάλι, ίσως καταλάβουν).

 Όταν λέει: «ενεθυμήθει», σημαίνει, ότι «ασχολήθηκε μαζί του». Γιατί στην πραγματικότητα, ο Θεός ούτε «θυμάται», ούτε «ξεχνάει», ούτε «διανοείται», (αλλά αυτή τη λέξη δεν την έπιασαν οι παγανιστές, γι αυτό δεν την ανέφεραν). Ο Θεός είναι παντογνώστης. Κάποιος που τα γνωρίζει όλα, δεν χρειάζεται καν να σκεφθεί. Ούτε καν αισθήσεις δεν χρειάζεται, γιατί τι να αισθανθεί αφού τα ξέρει όλα; Όμως, η ανθρώπινη γλώσσα είναι φτιαγμένη για πεπερασμένα όντα όπως εμείς. Και επειδή με αυτή τη γλώσσα μιλάμε για τον Θεό, (και ιδιαίτερα σε μια εποχή τόσο μακρινή όπως αυτή που γράφτηκαν τα λόγια αυτά, πριν από 3.500 χρόνια, που δεν υπήρχαν καν θεολογικοί όροι), κάπως έπρεπε να εκφράσουν κάποια πράγματα για τον Θεό. Τα εξέφρασαν λοιπόν ΑΝΘΡΩΠΟΠΑΘΩΣ, μια και ακόμα και τσομπάνηδες κατανοούν τι εννοείται από τα λόγια αυτά. Παρ όλα αυτά, τα όσα κατανοούσαν οι τσομπάνηδες του Ισραήλ πριν από 3.500 χρόνια, δεν τα κατανοούν οι Έλληνες Νεοειδωλολάτρες του 21^ου αιώνα!!! Τρομάρα τους!

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

Είναι ο Ιησούς μονογενής Υιός του Πατρός;

«ιδόντες δε οι ΥΙΟΙ του Θεού τας θυγατέρας των ανθρώπων ότι καλοί εισίν έλαβον εαυτούς γυναίκας από πασών ων εξελέξαντο» (Γεν.ΣΤ2)

Απολογία:

Η έννοια του «Υιού του Θεού» στην Π.Δ. είναι διαφορετική από ότι στην Κ.Δ.. Στην Κ.Δ. ο Χριστός είναι Κατά Φύση Υιός του Θεού. Αντίθετα στην Π.Δ. απαντά με τρεις έννοιες:

α. Δηλώνει τον Ισραηλιτικό λαό (Έξοδος, Κεφ. Δ΄ «22 σὺ δὲ ἐρεῖς τῷ Φαραώ· τάδε λέγει Κύριος· υἱὸς πρωτότοκός μου Ἰσραήλ·». Ο όρος αυτός απαντά κυρίως εις τον Ιερεμία και τον Ησαΐα. Στον Ησαΐα, Κεφ. Α΄ «2 Ἄκουε οὐρανὲ καὶ ἐνωτίζου γῆ, ὅτι Κύριος ἐλάλησεν· υἱοὺς ἐγέννησα καὶ ὕψωσα, αὐτοὶ δέ με ἠθέτησαν.» διαφαίνεται πρώτα ότι η υιοθεσία αυτή βασίζεται πάνω εις την Διαθήκη του Θεού προς τον λαό αυτό. Αλλού φαίνεται πως η υιοθεσία αυτή βασίζεται και  στην δημιουργία του λαού αυτού, όπως κάθε ανθρώπου, από τον Θεό: Ησαΐας, Κεφ. Με΄ «11 ὅτι οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεὸς ὁ ἅγιος Ἰσραὴλ ὁ ποιήσας τὰ ἐπερχόμενα· ἐρωτήσατέ με περὶ τῶν υἱῶν μου καὶ περὶ τῶν θυγατέρων μου καὶ περὶ τῶν ἔργων τῶν χειρῶν μου ἐντείλασθέ μοι. 12 ἐγὼ ἐποίησα γῆν καὶ ἄνθρωπον ἐπ’ αὐτῆς, ἐγὼ τῇ χειρί μου ἐστερέωσα τὸν οὐρανόν, ἐγὼ πᾶσι τοῖς ἄστροις ἐνετειλάμην.». Ο Εφραίμ εις τον Ιερεμία, καλείται υιός αγαπητός: Κεφ. Λη΄ «20 υἱὸς ἀγαπητὸς Ἐφραὶμ ἐμοί, παιδίον ἐντρυφῶν». Η ιδέα αυτή θεμελιώνεται στο ότι ο Εφραίμ είναι υπήκοος του Θεού και φυλάει τις εντολές Του. Στον Μαλαχία επίσης ο Θεός ως Δημιουργός είναι Πατέρας όλων, όπως φαίνεται στο Κεφ. Β΄ «10 Οὐχὶ πατὴρ εἷς πάντων ὑμῶν; οὐχὶ Θεὸς εἷς ἔκτισεν ὑμᾶς;». Τέλος η υιοθεσία αυτή στηρίζεται και στο γεγονός ότι ο Θεός γνωρίζει τον λαό αυτό πολύ καλά και ότι το Όνομά Του βρίσκεται μεταξύ αυτού του λαού από την αρχή:  Ησαΐας, Κεφ Ξγ΄ «16 σὺ γὰρ εἶ πατὴρ ἡμῶν, ὅτι Ἁβραὰμ οὐκ ἔγνω ἡμᾶς, καὶ Ἰσραὴλ οὐκ ἐπέγνω ἡμᾶς, ἀλλὰ σύ, Κύριε, πατὴρ ἡμῶν·», όπως επίσης και στο ότι υπάρχει ηθική και κοινωνική βάση αυτής της σχέσης. Ο Ισραήλ κάθε μέρα εφάρμοζε μέσα στην κοινωνική ζωή την δικαιοσύνη, την φιλανθρωπία, την αγάπη του Θεού, όπως δηλώνει η Σοφία Σειράχ, Κεφ. Δ΄ «10 γίνου ὀρφανοῖς ὡς πατὴρ καὶ ἀντὶ ἀνδρὸς τῇ μητρὶ αὐτῶν· καὶ ἔσῃ ὡς υἱὸς Ὑψίστου, καὶ ἀγαπήσει σε μᾶλλον ἢ μήτηρ σου.», Ψαλμοί, Κεφ. Πβ΄ «6 ὅτι ἐβουλεύσαντο ἐν ὁμονοίᾳ ἐπὶ τὸ αὐτό, κατὰ σοῦ διαθήκην διέθεντο», Λουκάς, Κεφ. Στ΄«36 Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί.»

β. Ο βασιλιάς του Ισραήλ αποκαλείται υιός του Θεού:  Ψαλμοί, Κεφ. Β΄  «7 διαγγέλλων τὸ πρόσταγμα Κυρίου. Κύριος εἶπε πρός με· υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε.», Ψαλμοί, Κεφ. Πη΄ «26 καὶ θήσομαι ἐν θαλάσσῃ χεῖρα αὐτοῦ καὶ ἐν ποταμοῖς δεξιὰν αὐτοῦ. 27 αὐτὸς ἐπικαλέσεταί με· πατήρ μου εἶ σύ, Θεός μου καὶ ἀντιλήπτωρ τῆς σωτηρίας μου· 28 κἀγὼ πρωτότοκον θήσομαι αὐτόν, ὑψηλὸν παρὰ τοῖς βασιλεῦσι τῆς γῆς.».  Ο βασιλιάς είναι υιός Θεού διότι 1ον ο Θεός τον έχει εκλέξει Β΄ Βασιλείων, Κεφ. ζ΄«14 ἐγὼ ἔσομαι αὐτῷ εἰς πατέρα, καὶ αὐτὸς ἔσται μοι εἰς υἱόν· καὶ ἐὰν ἔλθῃ ἡ ἀδικία αὐτοῦ, καὶ ἐλέγξω αὐτὸν ἐν ράβδῳ ἀνδρῶν καὶ ἐν ἁφαῖς υἱῶν ἀνθρώπων· » & Ψαλμοί, Κεφ. Πη΄ «28 κἀγὼ πρωτότοκον θήσομαι αὐτόν, ὑψηλὸν παρὰ τοῖς βασιλεῦσι τῆς γῆς.», 2ον ο βασιλιάς αντιπροσωπεύει τον Θεό εις την γη, Ψαλμοί, Κεφ. Β΄ «8 αἴτησαι παρ’ ἐμοῦ, καὶ δώσω σοι ἔθνη τὴν κληρονομίαν σου καὶ τὴν κατάσχεσίν σου τὰ πέρατα τῆς γῆς. 9 ποιμανεῖς αὐτοὺς ἐν ράβδῳ σιδηρᾷ, ὡς σκεύη κεραμέως συντρίψεις αὐτούς.», 3ον ο βασιλιάς, όπως ο Ισραηλιτικός λαός, φυλούσε τις εντολές του Θεού στην γη, Ψαλμοί, Κεφ. Β΄  «7 διαγγέλλων τὸ πρόσταγμα Κυρίου.», 4ον ο βασιλιάς αποδέχεται απόλυτη υπακοή στον Θεό, εμπιστοσύνη σε Αυτόν και αποδέχεται Αυτόν ως Σωτήρα Του: Ψαλμοί, Κεφ. Πη΄ «27 αὐτὸς ἐπικαλέσεταί με· πατήρ μου εἶ σύ, Θεός μου καὶ ἀντιλήπτωρ τῆς σωτηρίας μου· », Ψαλμοί, Κεφ. Κα΄«2 Ο ΘΕΟΣ, ὁ Θεός μου, πρόσχες μοι· ἵνα τί ἐγκατέλιπές με; μακρὰν ἀπὸ τῆς σωτηρίας μου οἱ λόγοι τῶν παραπτωμάτων μου.», Ψαλμοί, Κεφ. Ιθ΄«10 Κύριε, σῶσον τὸν βασιλέα, καὶ ἐπάκουσον ἡμῶν, ἐν ᾗ ἂν ἡμέρᾳ ἐπικαλεσώμεθά σε», 5ον η δύναμη, η εξουσία και η επιτυχία του βασιλιά οφείλονται στον Θεό, Ψαλμοί, Κεφ. Β΄ 8, 6ον είναι ο πρωτότοκος του Θεού, Ψαλμοί, Κεφ. Πη΄ 88, με την έννοια του εκλεκτού και αγαπημένου και του διακεκριμένου μεταξύ των βασιλέων της γης, Ψαλμοί, Κεφ. Πη΄ 28.

γ. Τέλος ο όρος υιός του Θεού χρησιμοποιείται για να δηλώσει τον έχοντα ειδική αποστολή από τον Θεό, ειδικά περί Αγγέλων και ίσως και του Μεσσία, Γέννησης, Κεφ. Στ΄ «2 ἰδόντες δὲ οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων ὅτι καλαί εἰσιν, ἔλαβον ἑαυτοῖς γυναῖκας ἀπὸ πασῶν, ὧν ἐξελέξαντο.», Ιώβ, Κεφ. Α΄ 6,  Κεφ. Β΄ 5, Κεφ. Λη΄ 7. Αυτοί καλούνται «υιοί Θεού», διότι είναι εντολείς του Θεού και ομιλούν εξ ονόματός Του, μετέχουν του πνευματικού κόσμου και επίσης ένεκα της φύσεως των αξιωμάτων τους. Ούτοι διακονούν τω Θεώ και προσεύχονται προ Αυτού (Ιώβ, 1:6, 2:1, 38:7). Ουδεμία όμως δυνατότης συγκρίσεως υπάρχει μεταξύ αυτών και τού Χριστού, ως Υιού, ο Οποίος είναι υπεράνω τού κόσμου-υλικού και πνευματικού, υπεράνω πάσης αρχής και εξουσίας». Η φύση των αγγέλων εκφράζεται με τον τίτλο των υιών του Θεού, δηλαδή αυτών που μετέχουν στην κατηγορία του θείου. Δεν υπάρχει σ’ αυτούς κανένα χοϊκό στοιχείο αν και παρουσιάζονται σχεδόν πάντα με ανθρώπινη μορφή, όταν έρχονται σε επαφή με ανθρώπους.

Αυτές οι διαφορετικές έννοιες του «υιού» ή «υιών» του Θεού στην Π.Δ. είναι και ο λόγος που η Παναγία και ο Ιωσήφ δεν αντιλήφθηκαν το μήνυμα του Αγγέλου κατά την σύλληψη του Ιησού, αλλά ούτε και τα λόγια του τελευταίου κατά την επίσκεψή Του στο ναό κατά την νεαρή ηλικία (πρβλ. Λουκά, Κεφ. Β΄ «50 καὶ αὐτοὶ οὐ συνῆκαν τὸ ῥῆμα ὃ ἐλάλησεν αὐτοῖς.»)

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«και επεσκέψατο Κύριος την Άνναν,και έτεκεν έτι τρεις υιούς και δύο κόρες» (Βασιλ.Α.Β21)

 Μπράβο αποτελεσματικότητα..Πολύ καρπερός ο «Κύριος».Πέντε παιδιά με μία επίσκεψι(!!!)....και ομιλούν για μονογενή Χριστό...

Απολογία:

Τι να πει κανείς; Η Νεοπαγανιστική αφέλεια σε όλο της το μεγαλείο! Το ότι ο Θεός «επισκέφθηκε» τη γυναίκα αυτή, ώστε να την κάνει γόνιμη για τον άνδρα της, οι Νεοειδωλολάτρες, το καταλαβαίνουν ότι ο ίδιος ο Θεός συνουσιάσθηκε δήθεν μαζί της! Και μάλιστα λένε «με μία επίσκεψη», ενώ το κείμενο είναι σαφές ότι η γυναίκα αυτή, έκανε κανονικά με τον άνδρα της όλα αυτά τα παιδιά σε βάθος χρόνου.

 Είναι προφανές ότι εδώ έχουν μπερδέψει τον αληθινό Θεό με τον δικό τους τον Δία, που δεν είχε αφήσει ούτε γάτα θηλυκιά, και είχε κάνει την Ήρα τη γυναίκα του ελάφι στη μοιχεία!

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

 «και είπεν ο Θεός.απαλείψω τον άνθρωπον ον εποίησα από προσώπου της γής ότι ΜΕΤΕΜΕΛΗΘΗΝ (!!!) ότι εποίησα αυτούς» (Γεν.ΣΤ7)

 ο Θεός λες κι είναι κανένα ανώριμο παιδάκι ΜΕΤΑΝΙΩΝΕΙ που έφτιαξε τον άνθρωπο!!.

Απολογία:

Κατ αρχήν, εδώ δεν μιλάει για όλη την ανθρωπότητα, αλλά για τον συγκεκριμένο λαό Αδάμ που υπήρξε προκάτοχος του λαού Ισραήλ. Το Εβραϊκό κείμενο εδώ λέει: «απαλείψω τον Αδάμ». Άρα η «μεταμέλεια» αναφέρεται σε συγκεκριμένο λαό, και όχι στην ανθρωπότητα. Όσο για τη φράση: «μετεμελήθην», πρόκειται και πάλι εδώ για ανθρωπομορφισμό, που δείχνει ότι έπαψε πια να είναι ευνοϊκός απέναντι στον λαό αυτό, και ήταν καιρός να τον εγκαταλείψει από την προστασία του. Γι αυτό από όλον τον λαό αυτόν, διατήρησε μόνο τον Νώε, σώζοντάς τον από τον κατακλυσμό.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«και Κύριος ΜΕΤΕΜΕΛΗΘΗ ότι εβασίλευσε τον Σαούλ επί Ισραήλ» (Βασ.Α.ΙΕ35)

 εδώ μετανιώνει που έκανε τον Σαούλ βασιλέα των Εβραίων...μα ως παντογνώστης υποτίθεται Θεός θα ‘πρεπε να γνωρίζη εκ των προτέρων ότι η επιλογή του αυτή θα είναι άστοχη...μα τι είναι ο Θεός να κάνη λάθη;...και να μετανιώνη μετά...δεν είναι αλάνθαστος;;;.

Απολογία:

 Όπως είπαμε και πριν, πρόκειται για ανθρωπομορφική μεταφορική έκφραση, που θέλει να δείξει, ότι ο Θεός άλλαξε τη στάση Του απέναντι στον Σαούλ. Γιατί ενώ ο Σαούλ ξεκίνησε σωστά και πιστός και ταπεινός, έγινε στην πορεία υπερήφανος, και μάλιστα καταλήφθηκε από δαιμόνιο.

 Σχετικά με το ερώτημα αν ο Θεός γνώριζε από πριν ότι ο Σαούλ θα γινόταν πονηρός, απαντάμε ότι βεβαίως το γνώριζε! Όμως η επιλογή του δεν ήταν «άστοχη» όπως ισχυρίζονται οι παγανιστές. Ο Θεός επέλεξε εκείνον που επιθυμούσε ο λαός. Έναν άνθρωπο πανύψηλο και όμορφο, που θα ενέπνεε τον λαό Ισραήλ και θα τον συσπείρωνε γύρω του. Οποιονδήποτε άλλον επέλεγε ο Θεός, θα αντιδρούσε ο λαός Ισραήλ, επειδή έβλεπαν το φαινόμενο. Τους άφησε λοιπόν με τον βασιλιά του είδους που ήθελαν, αφού όμως ΠΡΩΤΥΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΕΙΧΕ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙ ΓΙΑ ΟΣΑ ΕΠΑΘΑΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ. Παρ όλα αυτά, ο Θεός σεβάστηκε την επιθυμία τους, και τους έδωσε αυτό που ζητούσαν. Και όταν αυτά που τους είχε προειδοποιήσει έγιναν, τότε ήταν ο καιρός να αλλάξει τη στάση του προς τον Σαούλ, «να μεταμεληθεί» που τον έκανε βασιλιά, και να βάλει στη θέση του τον Δαυίδ. Δεν έκανε λοιπόν λάθος ο Θεός. Ο λαός έκανε λάθος. Και ο Θεός ακολούθησε την επιθυμία τους, ώστε να διδαχθούν από το αποτέλεσμα.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

ο Θεός συμπεριφέρεται σα να είναι άνθρωπος....

«και εγώ καταβήσομαι μετά σου εις Αίγυπτον» (Γεν.ΜΣΤ4)

Ο Θεός-«δημιουργός» του σύμπαντος κατεβαίνει στην Αίγυπτο με τον Ιακώβ...είπε να επισκεφθή τις πυραμίδες...;;;

Απολογία:

Λάθος. Δεν συμπεριφέρεται σαν άνθρωπος. Μιλάει ανθρωποπαθώς, γιατί μιλάει σε ανθρώπους. Πού να καταλάβουν όμως οι Νεοειδωλολάτρες απλά πράγματα! Αυτοί πιστεύουν μόνο σε Κενταύρους και… Εκατόγχειρες!

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«εγώ είμαι Κύριος κατασκηνών εν μέσω των υιών Ισραήλ» (Αρ.ΛΕ34)

 ο Θεός κατασκηνώνει με τους Εβραίους....λάτρης του κάμπινγκ...

Απολογία:

Και πάλι ανθρωπομορφική έκφραση. Που σημαίνει, ότι όπως ένας άνθρωπος μένει σε σκηνή ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ, έτσι και ο Θεός, δεν χάνει την πανταχού παρουσία Του, με το να παραμένει εμφανώς η Χάρις Του μεταξύ του Ισραηλιτικού στρατοπέδου. Ψιλά γράμματα για τους Ειδωλολάτρες! Είναι εμφανής η αντιπάθειά τους προς τον Θεό διότι όταν πρόκειται να εξηγήσουν τους δικούς τους μύθους δέχονται πολλές αλληγορικές ερμηνείες, όταν όμως πρόκειται για τον Γιαχβέ παρουσιάζουν μια κυριολεκτική παρουσίαση των κειμένων γινόμενοι χειρότεροι και από ηλεκτρονικούς υπολογιστές στους επίγειους συλλογισμούς τους

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«ότι αρώ εις τον ουρανόν την χείρα μου» (Δευτ.ΛΒ40)

Ο Θεός σηκώνει στον ουρανό το χέρι του (!!!)...και καλά ας «δεχθούμε» ότι έχει χέρι...δεν βρίσκεται όμως ήδη στον ουρανό ως Θεός που είναι.;;;;;πως το σηκώνει στον ουρανό τότε;;;...ή μήπως βρίσκεται στην γη;;;.....εντελώς φαιδρό εδάφιο.

Απολογία:

Οι κουτοπόνηροι Νεοειδωλολάτρες είναι για γέλια! Νομίζουνε ότι και οι Χριστιανοί είναι ανόητοι σαν τα θύματά τους, και θα ξενιστούν από αυτή τη φράση! Και γιατί δεν βάζουν και τα επόμενα λόγια, για να δούμε, γιατί το λέει αυτό ο Θεός; Τα επόμενα λόγια είναι τα εξής: «και ομούμαι τη δεξιά μου», δηλαδή (και ορκίζομαι με το δεξί χέρι). Να γιατί ο Θεός «σηκώνει στον ουρανό το χέρι Του». Είναι μια κίνηση ορκωμοσίας, που έκαναν (και κάνουν ακόμα σήμερα) οι άνθρωποι. Τι έχουμε λοιπόν; Έχουμε μια μεταφορική ανθρωπομορφική ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΟΤΑΤΗ έκφραση από τον Θεό, που δείχνει επίσημο όρκο από μέρους του.

 Κατόπιν αυτού, όπως μπορεί κάθε λογικός αναγνώστης, δεν τίθεται θέμα, ούτε για το που είναι ο Θεός, ούτε για το αν έχει χέρια, ούτε για το που σηκώνει τα χέρια του. Πρόκειται απλώς για μεταφορική έκφραση, που όμως πρέπει να έχεις στοιχειώδη λογική για να το εννοήσεις. Γι αυτό δεν παρεξηγούμε τους Νεοειδωλολάτρες που δεν το κατανοούν…

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

Ο Αρχισέφ των ουρανών Γιαχβέ και τα «πιάτα» που προτείνει...

«και ιδού χειρ εκτεταμένη προς με και εν αυτή κεφαλίς βιβλίου...και είπε προς με υιέ ανθρώπου κατάφαγε την κεφαλίδα ταύτην και λάλησον τοις υιοίς Ισραήλ...και διήνοιξε το στόμα μου και εψώμισε με την κεφαλίδα....και εγένετο εν τω στόματί μου ως μέλι γλυκάζον.(Ιεζεκιήλ Γ1-3)

 ο Γιαχβέ ετάισε τον Ιεζεκιήλ ολόκληρο τόμο βιβλίου.....ο προφήτης παραδόξως κατάφερε να το καταπιή!....το δε βιβλίο ήταν γλυκό σαν μέλι...!!!!

Απολογία:

Και εδώ, οι κουτοπόνηροι Νεοειδωλολάτρες, αποφεύγουν να πουν ότι πρόκειται για ΟΡΑΜΑ, και όχι για πραγματική βρώση βιβλίου. Στο όνειρό του κάποιος, πολλά μπορεί να δει. Πού είναι το παράξενο; Ο Θεός δίνει συμβολικό όραμα στον Ιεζεκιήλ. Όμως εδώ οι κακοήθεις αυτοί άνθρωποι της Νεοειδωλολατρείας, πάλι διαστρεβλώνουν το κείμενο, για να βρουν κάτι να κατηγορήσουν. Σπουδαίο νέο - ελληνικό ήθος που ουδεμία σχέση έχει με την αρχαιότητα!

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«και σύ λάβε σεαυτώ πυρούς και κρίθας και κύαμον και φακόν και κέγχρον και όλυραν και εμβαλείς αυτά εις άγγος οστράκινον και ποιήσεις αυτά σεαυτώ εις άρτους...και εγκρυφίαν κρίθινον φάγεσαι αυτά εν βολβίτοις ΚΟΠΡΟΥ ανθρωπίνης εγκρύψεις αυτά...και είπα μηδαμώς,Κύριε Θεέ του Ισραήλ...και είπε προς με ιδού δέδωκα σοι βόλβιτα ΒΟΩΝ αντί των βολβίτων των ανθρώπων,και ποιήσεις τους άρτους σου επαυτών» (Ιεζ.Δ9-15)

 Εδώ ξεπεράσθηκε κάθε όριο!!!...Ο Θεός υποχρεώνει τον Ιεζεκιήλ να φάη ανθρώπινα ΠΕΡΙΤΤΩΜΑΤΑ....!!!...Ο προφήτης διαμαρτύρεται....και ο Γιαχβέ κάνει την παραχώρησι....του ΔΙΝΕΙ βοδινά κόπρανα!!!Τι καλός Θεός...!!!....Θαυμάστε θεόπνευστο κείμενο...Τους χαρίζουμε αυτόν τον Θεό όπως και την...συνταγή του!

Απολογία:

Επειδή οι Νεοειδωλολάτρες προφανώς δεν κατανοούν αρχαία Ελληνικά, ακολουθεί ένα κείμενο, από τη μετάφραση της Ελληνικής Βιβλική Εταιρίας (Εμμ. Μπενάκη 50 Αθήνα) «Η Αγία Γραφή Παλαιά και Καινή Διαθήκη» Μετάφραση από τα πρωτότυπα κείμενα. Εκεί το σχετικό χωρίο λέει τα εξής, για όσους δεν γνωρίζουν αρχαία Ελληνικά:

 9: Ο Κύριος συνέχισε: «Πάρε σιτάρι, κριθάρι, κουκιά, φακή, κεχρί και βρίζα. Βάλε τα όλα σε μια χύτρα και φτιάξε μ’ αυτά ψωμί… 12: Την τροφή σου θα την τρως σε σχήμα κριθαρένιας πίττας, που θα την ψήνεις πάνω σε ανθρώπινα περιττώματα, μπροστά σε όλο τον κόσμο» 13. Έπειτα είπε ο Κύριος: «Έτσι θα φάνε οι Ισραηλίτες ακάθαρτη τροφή ανάμεσα στα έθνη που θα τους διασκορπίσω». 14. Τότε είπα: «Μα Κύριε Θεέ, εγώ ποτέ μέχρι σήμερα δεν μολύνθηκα. Από τα νιάτα μου δεν έφαγα ποτέ ζώο που ψόφησε ή ξεσκίστηκε από θηρία, ούτε έβαλα στο στόμα μου ακάθαρτο κρέας». Κι εκείνος μου είπε: «Καλά, σε αφήνω να χρησιμοποιήσεις αντί για ανθρώπινα περιττώματα, κοπριά αγελάδας, για να ψήνεις πάνω σε αυτήν το ψωμί σου». (Ιεζεκιήλ 4/δ 9-15).

Λοιπόν; Πού είδαν οι ψευδοκατήγοροι τον Ιεζεκιήλ να τρώει κόπρανα; Ας μας πουν! Εκεί λέει σαφώς, ότι τα (αποξηραμένα) κόπρανα τα χρησιμοποίησε για καύσιμη ύλη. Και μάλιστα επειδή ήταν κατά το Μωσαϊκό νόμο ακάθαρτο να μένουν άταφα ανθρώπινα κόπρανα, ο Ιεζεκιήλ το θεώρησε αυτό «ακαθαρσία», και ο Θεός τον άφησε να το κάνει με βοδινά κόπρανα, που δεν απαγορευόταν η έκθεσή τους.

Αλλά μιας και όχι μόνο διαστρεβλώνουν το αρχαίο κείμενο αλλά και επειδή έχουν εγκυκλοπαιδική άγνοια ας τους πούμε πως το πιο ψηλό μνημεία της ελληνιστικής αρχαιότητας και ένα από τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου, ο Φάρος της Αλεξάνδρειας έκαιγε και αποξηραμένα κόπρανα ζώων. Μάλιστα η λάμψη είχε εμβέλεια κατά τον Ιώσηπο 300 στάδια (54, 864 χιλιόμετρα ή 34,5 μίλια) ενώ κατά τον Λουκιανό 477 χιλιόμετρα και ότι άνωθεν της φωτιάς των κοπράνων ίστατο άγαλμα του Δία Σωτήρα ύψους 6-7 μέτρα. Δηλαδή δεν τους ενοχλεί πως κάτω από το άγαλμα του Δία θεού έκαιγαν κόπρανα και τους πειράζει που άλλος τα έβαλε από επάνω, για να μαγειρέψει στην φωτιά τους, μια κατσαρόλα της εποχής. Καλό θα είναι να ειπωθεί πως τα κόπρανα στην έρημο ως καύσιμη ύλη είναι πολύ χρήσιμα, εφόσον δεν υπάρχει ξυλεία.

Με κάτι τέτοια, μαρτυρούν όχι μόνο την κακοήθειά τους, αλλά και την παντελή άγνοιά τους για την Αγία Γραφή και την Ελληνική γλώσσα αλλά και την ελληνική ιστορία.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

Έχει ο άνθρωπος δυνατότητα επιλογής των πράξεών του;

«ότι ούτω λέγει Κύριος ο Θεός ο άγιος Ισραήλ ο ΠΟΙΗΣΑΣ τα ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΑ» (Ησαίας.ΜΕ11)

 Ο Θεός έχει δημιουργήσει τα ΜΕΛΛΟΝΤΑ γεγονότα...τα πάντα είναι λοιπόν προκαθορισμένα....ο άνθρωπος στερείται ελευθέρας βουλήσεως...αναρωτούμεθα όμως αν είναι έτσι....τι νόημα έχει να έρχεται μετά ο Ιησούς και να λέει «ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΕ ΜΕΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΗΣ».....αφού είναι ήδη προκαθορισμένο από τον Θεό το ΑΝ ΘΑ πιστέψω ή ΟΧΙ δήλα δη το ΑΝ ΘΑ καταλήξω στον ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ή στην ΚΟΛΑΣΙ.Εδώ λοιπόν έχουμε ΑΥΤΟΑΝΑΙΡΕΣΙ των δογμάτων τους.

Απολογία:

Καμία σχέση με την πραγματικότητα δεν έχει η ερμηνεία των Ειδωλολατρών εδώ. Ο Χριστιανισμός δεν πιστεύει στον προκαθορισμό (την ειμαρμένη) όπως οι Ειδωλολάτρες, (και εδώ είναι το αστείο, ότι οι Ειδωλολάτρες κατηγορούν τους Χριστιανούς, ότι πιστεύουν… κάτι που οι ίδιοι οι Ειδωλολάτρες πιστεύουν!). Οι Χριστιανοί πιστεύουμε ότι ο Θεός ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΖΕΙ, ΑΛΛΑ ΠΡΟΓΝΩΡΙΖΕΙ εφόσον ως Θεός εκτός σύμπαντος μπορεί να είναι και έξω από τον χρόνο (4^η διάσταση απόλυτα συνυφασμένη με τον χώρο)

 Όσον αφορά την παρερμηνεία του εδαφίου αυτού, η φράση: «ο ποιήσας τα επερχόμενα» δεν σημαίνει ότι προκαθορίζει τα μελλοντικά γεγονότα, αλλά ότι ΕΠΕΜΒΑΙΝΕΙ στην ιστορία, ώστε η ιστορία να οδηγηθεί σε αίσιο τέλος για τους δικαίους. Πολύ απλό.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

Είναι ο Θεός ΚΑΛΟΣ;

«εγώ ο κατασκευάσας φως και ποιήσας σκότος,ο ποιών ειρήνην και κτίζων ΚΑΚΑ» (Ησαίας.ΜΕ7)

 ο Θεός Γιαχβέ ΚΤΙΖΕΙ τα ΚΑΚΑ...είναι λοιπόν ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ του ΚΑΚΟΥ κατά παραδοχήν του....άρα αφού αυτός δημιουργεί το ΚΑΚΟ είναι ή αιτία του ΚΑΚΟΥ...οπότε είναι αναγκαστικά ΚΑΚΟΣ.

Απολογία:

Δεν είναι ο Θεός «αναγκαστικά κακός», αλλά Νεοειδωλολάτρης που τα γράφει αυτά, είναι «αναγκαστικά κουτός». Δεν μιλάει το εδάφιο για «το κακό», ούτε καν για «τα κακά» του κόσμου, αλλά για «κάποια κακά». Η έλλειψη οριστικού άρθρου και ενικού, δείχνει σε όποιον γνωρίζει Ελληνικά, ότι μιλάει για κάποια συγκεκριμένα κακά. Πού να ξέρουν όμως Ελληνικά οι… Ελληναράδες της Νεοειδωλολατρείας!

 Πέραν αυτού, αν ο Θεός έφτιαχνε πράγματι «το κακό» όπως θέλουν εδώ οι Ειδωλολάτρες, γιατί δεν είδαν ότι στο ίδιο εδάφιο αναφέρει ότι «ποιεί ειρήνη»; Αν στο ένα εμφανίζεται κακός, εδώ εμφανίζεται καλός. Τι είναι λοιπόν τελικά; Συνεπώς δεν μιλάει για «το κακό», αλλά για ΚΑΠΟΙΑ κακά.

 Μα τι είδους κακά είναι αυτά που τα προκαλεί ο Θεός; Και σε ποιους; Η απάντηση είναι προφανέστατη και σαφής: «Ποιεί ειρήνη για τους δικαίους, και κακά για τους ασεβείς». Γιατί δεν θα τους επιτρέψει να κακοποιούν για πάντα.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

Ο Γιαχβέ κατά των Ελληνικών πόλεων της Φιλισταίας...

«και εξολοθρεύσω κατοικούντας εξ Αζώτου και εξαρθήσεται φυλή εξ Ασκαλώνος και επάξω την χείρα μου επί Ακκαρών και απολούνται οι κατάλοιποι των αλλοφύλων λέγει Κύριος» (Αμώς Α8)

Απολογία:

Κατ’ αρχήν, με ποια βάση δέχονται οι Νεοειδωλολάτρες ότι όλες οι πόλεις της Φιλισταίας ήταν Ελληνικές; Πίστευαν οι Φιλισταίοι στον Δία; Ή μήπως οι Έλληνες πίστευαν σε άλλους Μεσανατολικούς θεούς των Φιλισταίων; Σύμφωνα με τους Νεοειδωλολάτρες, Έλληνες είναι ΜΟΝΟ όσοι έχουν τους δικούς τους «Ελληνικούς» θεούς. Γι αυτό και οι Βυζαντινοί δεν θεωρούνται από δαύτους ως Έλληνες. Αν συνέβαινε το ανάποδο, θα ασπάζονταν την Ελληνικότητα του Βυζαντίου.

Αν θεωρούν όλους τους Φιλισταίους

1. Έλληνες σύμφωνα με τα γονίδια -γένος τότε υπάρχουν αμφιβολίες

2. Έλληνες σύμφωνα με την θρησκεία το αυτό

3. Έλληνες σύμφωνα με την παιδεία ακόμη περισσότερο

4. Έλληνες σύμφωνα με τον πολιτισμό, τότε ακόμη περισσότερο.

Σημασία έχει όμως τι νιώθαν οι Φιλισταίοι. Διότι είναι πολύ εύκολο να ονομάζεις κάποιους Έλληνες δίχως αυτοί να ονομάζουν τους εαυτούς τους έτσι.

Αν οι λαοί αυτοί επιμείχθηκαν με τους Έλληνες, και αν απόγονοι των Κρητικών μετανάστευσαν στην Μέση Ανατολή, δεν σημαίνει ότι παρέμειναν Έλληνες. Είχαν γίνει πλέον Φιλισταίοι. Με τη λογική αυτή, επειδή ο Αλέξανδρος έφτασε στην Ινδία και άφησε στρατό εκεί, και έγινε επιμειξία, οι Ινδοί σήμερα είναι Έλληνες! Και αν δέχονται οι Νεοειδωλολάτρες ως Έλληνες τους Φιλισταίους που δεν πίστευαν στους Ελληνικούς θεούς, δεν κατοικούσαν στην Ελληνική επικράτεια και δεν μιλούσαν Ελληνικά, τότε με ποιο κριτήριο τους λένε Έλληνες; Λίγη σοβαρότητα δεν βλάπτει. Μια φορά αν το δέχονται με βάση την ΚΑΤΑΓΩΓΗ, τότε έχουν πρόβλημα με την τακτική τους, να αρνούνται την καταγωγή και να θεωρούν τη θρησκεία ως βάση Ελληνικότητας. Εδώ όμως η Αγία Γραφή το λέει επί τη βάση ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ και μόνο και όχι της θρησκείας.

Μα ακόμη και αν υποθέσουμε πως ο Θεός στα αλήθεια είναι ανθέλληνας, θα έπρεπε να καταφέρεται διαρκώς ενάντια σε όλους τους Έλληνες και όχι μόνο προς τους Φιλισταίους, όπως διαλαλούν οι νεοπαγανιστές. Όμως ο Θεός δεν καταφέρετε μόνο προς τους Φιλισταίους αλλά και προς σε άλλους λαούς, όπως θα δούμε παρακάτω.

 Γιατί άραγε ο αληθινός θεός Γιαχβέ τα λέει αυτά στους Φιλισταίους; Μα απλούστατα, επειδή ασέβησαν, και χτύπησαν τον Ισραήλ, όπως φαίνεται στα γύρω εδάφια. Και με ποιο τρόπο άραγε εκπληρώθηκε η προφητεία αυτή; Με το να αφήσει άλλα έθνη να τους καταστρέψουν. Αυτό συνέβη κατά διαστήματα σε διάφορες εποχές: Από τον Φαραώ, τον Ναβουχοδονόσορ, τον Μέγα Αλέξανδρο κλπ. (Β Παραλειπομένων 20/κ 6,7. Δ Βασιλέων 18/ιη 8).

 Μήπως λοιπόν ο Θεός είναι προσωπολήπτης και βοηθάει τον Ισραήλ, ενώ καταστρέφει τους άλλους λαούς; Για να δούμε ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ, για το τι λέει ο Θεός όταν ο Ισραήλ ασεβεί:

 ΩΣΗΕ 1/α: 4. «Και είπε ο Κύριος προς αυτόν, Κάλεσον το όνομα αυτού Ιεζραέλ, διότι έτι ολίγον και θέλω εκδικήσει το αίμα του Ιεζραέλ επί τον οίκον Ιηού, και θέλω καταπαύσει την βασιλείαν του οίκου Ισραήλ. 5. Και εν τη μέρα εκείνη θέλω συντρίψει το τόξον του Ισραήλ εν τη κοιλάδι του Ιεζραέλ» … «διότι δεν θέλω ελεήσει πλέον τον οίκο Ισραήλ αλλά θέλω σηκώσει αυτούς διόλου» ….. 10. «…δεν είσθε λαός μου, εκεί θέλει λεχθή προς αυτούς, Υιοί του θεού του ζώντος»

ΗΣΑΙΑΣ ΚΕΦ 1/α: 2. «Ακούσατε, ουρανοί και ακροάσθητι, γη διότι ο Κύριος ελάλησεν Υιούς έθρεψα και ύψωσα, αλλ’ αυτοί απεστάτησαν επ, εμού 3. Ο βους γνωρίζει τον κτήτορα αυτού και ο όνος την φάτνην του Κυρίου αυτού. Ο Ισραήλ δεν γνωρίζει, ο λαός μου δεν εννοεί 4. Ουαι, έθνος αμαρτωλόν, λαέ πεφορτωμένε ανομία, σπέρμα κακοποιών, υιοί διεφθαρμένοι, εγκατέλειπον τον Κύριον, κατεφρόνησαν το Άγιον του Ισραήλ, εστράφησαν εις τα οπίσω 5. Δια τι παιδευόμενοι θέλετε επιπροσθέτει στασιασμόν; Όλη η κεφαλή είναι άρρωστος και όλη καρδία κεχαυνωμένη 6. από ίχνους ποδός μέχρι κεφαλής δεν υπάρχει εν αυτώ ακεραιότης, αλλά τραύματα και μελανίσματα και έλκη σεσηπότα, δεν εξεπιέσθησαν ουδέ εδέθησαν ουδέ εμαλακώθησαν δι’ αλοιφής»

11 «τίνα χρείαν έχω του πλήθους των θυσιών σας ; λέγει Κύριος κεχορτασμένος είμαι από ολοκαυτωμάτων κριών και από πάχους σιτευτών, και δεν ευαρεστούμαι εις είμαι ταύρων ή αρνίων ή τράγων 12. όταν έρχησθε να εμφανισθήτε ενώπιόν μου, τις εζήτησεν εκ των χειρών σας τούτο, να πατείτε τας αυλάς μου; 13. Μη φέρετε πλέον ματαίας προσφοράς, το θυμίαμα είναι βδέλυγμα εις εμέ, τας νεομηνίας και τα σάββατα, την συγκάλεσιν των συνάξεων, δεν δύναμαι να υποφέρω, ανομίαν και πανηγυρικήν σύναξιν 14. Τας νεομηνίας σας και τας διατεταγμένας σας εορτάς σας μισεί η ψυχή μου, είναι φορτίον εις εμέ . εβαρύνθην να υποφέρω, ανομίαν και πανηγυρικήν σύναξιν 15. Και όταν εκτείνητε τας χείρας σας, θέλω κρύπτει τους οφθαλμούς μου από σας, ναι όταν πληθύνητε δεήσεις, δεν θέλω εισακούει, αι χείρες σας είναι πλήρες αιμάτων 16. Λούσθητε, καθαρίσθητε, αποβάλετε την κακία των πράξεών σας απ’ έμπροσθεν των οφθαλμών μου, παύσατε πράττοντες το κακόν .

21. «Πως η πίστη πόλις κατεστάθη πόρνη, ήτο πλήρης κρίσεων, η δικαιοσύνη κατώκει εν αυτή, αλλά τώρα φονείς 22. ο άργυρός σου κατεστάθη σκωρία, ο οινός σου συνεκεράσθη μεθ’ ύδατος 23. Οι άρχοντές σου είναι απιθείς και σύντροφοι κλεπτών, πάντες αγαπώσι δώρα και κυνηγούσιν αντιπληρωμάς, δεν κρίνουσιν τον ορφανόν ουδέ έρχεται η δίκη της χήρας προς αυτούς» 25. «και θέλω στρέψει την χείρα μου επί σε και αποκαθαρίσει την σκωρίαν σου και αφαιρέσει όλον σου το κασσίτερον».

ΖΑΧΑΡΙΑΣ 8/η 13: «…αλλά διεσκόρπισα (τους Ιουδαίους) αυτούς ως δ’ ανεμοστροβίλου εις πάντα τα έθνη» 8/η 14 «Διότι ούτω λέγει ο Κύριος των δυνάμεων. Καθ’ ον τρόπον εστοχάσθην να σας τιμωρήσω, ότε οι πατέρες σας με παρώργισαν, λέγει ο Κύριος των δυνάμεων…» 14/ιδ 2 … « …και θέλω συνάξει πάντα τα έθνη κατά της Ιερουσαλήμ εις μάχην, και θέλει αλωθεί η πόλις και αι οικοίαι θέλουσι λεηλατηθή και αι γυναίκες θέλουσι βιασθή, και το ήμισυ της πόλεως θέλει εξέλθει εις αιχμαλωσίαν».

ΜΑΛΑΧΙΑΣ 1/α 10 «……Δεν έχω ευχαρίστηση εις εσάς (Ιουδαίους), λέγει ο Κύριος των δυνάμεων»,

Ρωτάμε λοιπόν αυτούς τους άσχετους που έγραψαν ότι ο Θεός είναι υπέρ των Εβραίων και κατά των Ελλήνων:

1. Είπε ποτέ ο Θεός στην Αγία Γραφή, τόσο βαριά λόγια κατά των Ελλήνων όπως είπε κατά των Εβραίων; Μήπως τελικά η Παλαιά Διαθήκη (με τη δική σας λογική), είναι αντιεβραϊκό κατασκεύασμα γραμμένο από Έλληνες; Τι έχετε να πείτε;

2. Γιατί δεν παρουσιάζουν την Αγία Γραφή ενάντια στους Ιουδαίους ώστε να υποστηρίξουν την φιλελληνικότητά της, εφόσον κατ’ αυτούς φιλέλληνας είναι εκείνος που είναι ενάντια στους Ιουδαίους!

Αλλά η Αγία Γραφή, πάντα γράφει αυτό που πρέπει εναντίον του ενόχου, είτε Έλληνας είναι αυτός, είτε Εβραίος, είτε Κινέζος. Δεν προσωποληπτεί εναντίον κανενός, όπως θα επιθυμούσαν οι εχθροί της για να βρουν κάτι να την κατηγορήσουν. Στους ενόχους, τα λέει έξω από τα δόντια, ανεξαρτήτως έθνους. Αν και τα εδάφια αυτά απαντούν ήδη ικανοποιητικά στις κακοήθειες των εχθρών της Π.Δ. για τα δήθεν «ανθελληνικά» χωρία της, έχουμε να πούμε πολλά ακόμα με την αφορμή και άλλων εδαφίων που χρησιμοποιούνται από τους επίδοξους Ελληνομανιακούς «ερμηνευτές» της Π.Δ.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«Ουαί οι κατοικούντες το σχοίνισμα της θαλάσσης πάροικοι Κρητών...και έσται Κρήτη νομή ποιμνίων και μάνδρα προβάτων» (Σοφονίας Β4-6)

 αλλοίμονο στους Κρητες...λέγει Κύριος...η Κρήτη θα γίνη μάνδρα προβάτων!!!Τα γνωρίζουν αυτά οι λεβέντες Κρήτες που είναι Χριστιανοί;

Απολογία:

Φυσικά και τα γνωρίζουν οι Χριστιανοί. Μάλλον ο Αριστέας δεν κατανοεί τι διαβάζει! Ποιο είναι λοιπόν το πρόβλημα;

Το εδάφιο λέει ότι οι ασεβείς κάτοικοι της Χαναάν, η Πεντάπολις των Φιλισταίων, που ήταν απόγονοι Κρητικών, θα πλήρωναν την ασέβειά τους (όπως κάθε ασεβής). Και αυτό εκπληρώθηκε (Ησαϊας 7/ζ 22. 34/λδ 13. Μιχαίας 3/γ 12). Όμως ο Θεός της αγάπης, όπως ξέρει να επιτρέπει την τιμωρία, ξέρει να ευλογεί και τους δικαίους. Δίνει λοιπόν στο επίμαχο εδάφιο Σοφονίας 2/β 4-6 και μία προφητεία ΕΥΛΟΓΙΑΣ ΤΩΝ ΚΡΗΤΙΚΩΝ!!! Όμως που να καταλάβουν οι εχθροί της Αγίας Γραφής από το πνεύμα της Εκκλησίας και την αγάπη του Θεού μας!

 Δεν λέει εκεί αυτό που ΨΕΥΔΩΣ ερμηνεύουν οι άσχετοι κατήγοροι. Δεν λέει: «αλλοίμονο στους Κρήτες» που ψευδώς το ερμηνεύουν. Λέει απλώς ότι «έσται Κρήτη νομή ποιμνίων και μάνδρα προβάτων». Κατανοούν τι σημαίνει αυτό το εδάφιο; Μα πώς να το κατανοήσουν αφού έχουν μεσάνυχτα από Αγία Γραφή; 

Η Αγία Γραφή, μιλάει συνεχώς και επανειλημμένα για τους πιστούς Χριστιανούς ως «πρόβατα». Προσέξτε τι λέει η Αγία Γραφή:

 Ιεζεκιήλ 34/λδ: (2)...Προφητευσον επί τους ποιμένας τού Ισραήλ...(8) οι ποιμένες εβόσκησαν εαυτούς, και δεν εβόσκησαν τα πρόβατά μου, ...(10) ιδού εγώ είμαι εναντίον των ποιμένων, και θέλω εκζητήσει τα πρόβατά μου εκ της χειρός αυτών, και θέλω παύσει αυτούς από του να ποιμένωσι τα πρόβατα...(11) Διότι ούτω λέγει Κύριος ο Θεός: Ιδού εγώ, εγώ θέλω αναζητήσει τα πρόβατά μου, και επισκεφθεί αυτά, (12), καθώς ο ποιμήν επισκέπτεται το ποίμνιον αυτού, καθ' ην ημέραν ευρίσκεται εν μέσω των προβάτων αυτού διεσκορπισμένων, ούτω θέλω επισκεφθεί τα πρόβατά μου, και θέλω ελευθερώσει αυτά εκ πάντων των τόπων όπου ήταν διεσκορπισμένα... (13) Και θέλω εξάγει αυτά εκ των λαών, και συνάξει αυτά...(14)Θέλω βοσκήσει αυτά εν αγαθή νομή, και η μάνδρα αυτών θέλει είσθαι επί των υψηλών ορέων τού Ισραήλ. Εκεί θέλουσιν αναπαύεσθαι εν μάνδρα καλή, και θέλουσι βόσκεσθαι εν παχεία νομή...(17) Ιδού εγώ θέλω κρίνει αναμέσον προβάτου και προβάτου...(23) Και θέλω καταστήσει επ' αυτά ένα ποιμένα, και θέλει ποιμαίνει αυτά, τον δούλον μου Δαυϊδ...(25) Και θέλω κάμει προς αυτά διαθήκην...(28) και θέλουσιν κατοικεί ασφαλώς.

 Τι λέει αυτό το χωρίο; Ότι ο Θεός είναι εναντίον των ποιμένων ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ (!!!), γιατί δεν φροντίζουν τα πρόβατά του, δηλαδή την Εκκλησία Του!

 Και μιλάει επίσης για τα αγαπημένα Του πρόβατα, που θα τους δώσει πλούσια νομή (τροφή), και θα τα ποιμάνει ο δούλος του Δαυίδ. Και φυσικά τα λόγια αυτά ειπώθηκαν μετά τον θάνατο του Δαυίδ. Για ποιον Δαυίδ μιλούσε λοιπόν; Μα μιλούσε για τον Ιησού Χριστό! «Εγώ είμαι ο Ποιμήν ο καλός, που δίνω τη ζωή μου για τα πρόβατα» λέει ο Ιησούς στο Ιωάννης 10/ι 11. Και λέει επίσης στο ίδιο κεφάλαιο ο Ιησούς, στο εδάφιο 16, ότι εκτός από τα πρόβατα του Ισραήλ που θα γίνονταν Χριστιανοί, έχει και άλλα πρόβατα, που δεν προέρχονται από την αυλή του Ισραήλ. Και αυτά θα συνάξει, και θα τα ενώσει με τα εξ’ Ιουδαίων πρόβατά του, και θα γίνουν μία ποίμνη, υπό έναν ποιμένα τον Ιησού Χριστό.

 Τώρα μπορούμε να καταλάβουμε τι εννοούσε ο Σοφονίας για τα πρόβατα της Κρήτης και για την νομή τους! Ότι αν και οι απόγονοί τους οι Φιλισταίοι θα εξαφανισθούν χάριν της ασέβειάς τους, Η ΚΡΗΤΗ ΘΑ ΓΕΜΙΣΕΙ ΠΡΟΒΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΔΗΛΑΔΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ, ΠΟΥ ΘΑ ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ. Ο απόστολος Παύλος, χειροτόνησε τον Τίτο, πρώτο επίσκοπο Κρήτης, και αυτός διέδωσε το ευαγγέλιο σε όλο το νησί. Κατά τον ίδιο τον Παύλο, «δεν υπάρχει πια Ιουδαίος, ούτε Έλληνας, αλλά όλοι μας είμαστε Ένας στο σώμα του Χριστού την Εκκλησία» (Γαλάτας 3/γ 28).

Όχι μόνο λοιπόν δεν μιλάει εκεί κατά της Κρήτης ο προφήτης, αλλά ΠΡΟΦΗΤΕΥΕΙ ΕΥΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΡΗΤΙΚΟΥΣ, ότι κάποτε θα γίνουν οι Κρήτες Χριστιανοί. Κάτι που με χαρά παρατηρούμε μέχρι και σήμερα!

Βέβαια ας διευκρινίσουμε πως εννοείται ο όρος Έλληνας και ο όρος Ιουδαίος τόσο στην Αγία Γραφή όσο και γενικότερα στα χρόνια του Χριστού: στο βιβλίο της Σειράς «Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας», Μ. Αθανασίου, Έργα 1, Πατερικές Εκδόσεις «Γρηγόριος Παλαμάς», Θεσσαλονίκη 1973, το οποίο επιμελώνται οι Βας. Σ. Ψευτόγκας & Θεοδ. Ν. Ζήσης, Διδάκτορες της Θεολογίας και εποπτεύουν οι Παν. Κ. Χρήστου & Στερ. Ν. Σάκκος, Καθηγητές Πανεπιστημίου, σελ. 152 «Κατά την αρχαιότητα οι μεν Έλληνες έλεγαν «πάς μη Έλλην βάρβαρος», οι δε Ιουδαίοι «πάς μη Ιουδαίος Έλλην», οι δε Χριστιανοί «πάς μη Χριστιανός θύραθεν», δηλαδή έξω από την θύρα (της μάνδρας του Χριστού) . Τα Ιουδαίος και Έλλην έπαυσαν να είναι Εθνικά, ήσαν πλέον θρησκευτικά. Ιουδαίος δεν λέγονταν μόνο ο Εβραίος αλλά και κάθε άνθρωπος πάσης φυλής και γλώσσης και υπηκοότητας που δέχονταν να περιτεμνηθή και να θρησκεύει κατά τον Μωσαϊκό νόμο. Και Έλλην δεν λέγονταν ο κάτοικος της Ελλάδας, αλλά κάθε ειδωλολάτρης κάθε φυλής και γλώσσας (!!!), εφόσον δεν ήταν Ιουδαίος. Όταν λοιπόν το «Έλλην» έλαβε την παγκόσμια και θρησκευτική σημασία, οι κάτοικοι της Ελλάδας έλαβαν τα άλλα ονόματα [δηλαδή Πελασγοί, Αχαιοί, Μακεδόνες κ.λ.π.]». Γι αυτό και ο Μ. Αθανάσιος όταν αναφέρεται στους Έλληνες της Δωδώνης τους ονομάζει Πελασγούς.

Έτσι λοιπόν όταν μιλάει ο Απόστολος Παύλος για Έλληνες και Ιουδαίους , εννοεί το θρήσκευμα και όχι την καταγωγή, γι αυτό πολύ σωστά λέει πως πάψαμ ένα είμαστε «Έλληνες» (ειδωλολάτρες) και Ιουδαίοι (Πιστοί του Μωσαϊκού νόμου) και γίναμε όλοι Χριστιανοί του Ιησού Χριστού.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«επιφανήσεται Κύριος επαυτούς και εξολοθρεύσει πάντας τους Θεούς των εθνών της γής και προσκυνήσουσιν αυτώ έκαστος εκ του τόπου αυτού, πάσαι αι νήσοι των εθνών» ()

 Από τότε το είχε άχτι ο Γιαχβέ να γίνη Θεός και των Ελλήνων....Οι Χριστιανοί έκαναν το όνειρό του πραγματικότητα επιβάλλοντες το βάρβαρο τους δόγμα στους προγόνους μας...

Απολογία:

Εδώ φυσικά δεν υπάρχει κατηγορία. Γιορτή υπάρχει και έπαινος, που ο αληθινός Θεός ο Γιαχβέ, κέρδισε την αγάπη των εθνών, απέδειξε ότι είναι ο μόνος που μας αγαπάει, γιατί σταυρώθηκε για εμάς, όχι μόνο για τους Ιουδαίους, αλλά και για εμάς τους Έλληνες, και τώρα εμείς οι Έλληνες είμαστε πλέον πρόθυμοι να πεθάνουμε ακόμα γι’ αυτόν. Έχουμε προ πολλού γυρίσει την πλάτη μας στους δαιμονικούς αρχαίους Θεούς, και μόνο μερικοί ανόητοι και αμαθείς νοσταλγοί τους έχουν απομείνει στον κόσμο, ζωντανά απολιθώματα της αρχαίας θρησκευτικής βαρβαρότητας των ανθρωποθυσιών και των νηπιοφάγων.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«διότι ενέτεινα σε Ιούδα,εμαυτώ εις τόξον,έπλησα τον Εφραίμ και ΕΞΑΓΕΡΩ τα τέκνα σου,Σιών, επί τα τέκνα των Ελλήνων και ψηλαφήσω σε ως ρομφαίαν μαχητού.και Κύριος ΕΣΤΑΙ επαυτούς και εξελεύσεται ως αστραπή βολίς,και Κύριος παντοκράτωρ υπερασπιεί αυτούς,και καταναλώσουσιν αυτούς,και καταχώσουσιν αυτούς εν λίθοις σφενδόνης και εκπιόνται αυτούς ως οίνον και πλήσουσιν ως φιάλας θυσιαστηρίων» (Ζαχαρίας Θ13-15)

Απολογία:

Πριν δώσω ερμηνεία του χωρίου, προτιμώ εδώ να αρχίσω να απαντάω με τα λόγια του καθηγητού Πανεπιστημίου π. Γεωργίου Μεταλληνού, στο βιβλίο του: «Παγανιστικός Ελληνισμός ή Ελληνορθοδοξία;» σελ. 35, 36, 104 - 107:

 «Την ίδια κακόβουλη άγνοια έδειξε και εκείνος που έγραψε ανοικτή επιστολή στο φανατισμένο και ημιμαθές περιοδικό «Δαυλός» (137, κύριο άρθρο), ζητώντας να «λάβει ιδιάζουσα θέση» η Εκκλησία της Ελλάδος έναντι της Παλαιάς Διαθήκης και «να αποβάλη […] είτε ολόκληρη την Π.Δ. ή μέρη που στρέφονται κατά του Έθνους μας». Εννοεί, μεταξύ άλλων, το Ζαχαρίας 7/ζ 13 ε. Ο προφήτης Ζαχαρίας έζησε όμως τον 7^ο π.Χ. αιώνα και, όπως έχει αποδειχθεί επιστημονικά, το δήθεν «ανθελληνικό» του χωρίο είναι παρέμβλητο. Γι’ αυτό στις κριτικές - επιστημονικές εκδόσεις (βλ. Βασιλ. Μ. Βέλλα, Το Δωδεκαπρόφητον, Αθήνα 1950, σ. 106) τίθεται στο Εβραϊκό σε αγκύλες, που σημαίνει ότι δεν είναι γνήσιο. Παρόμοια «ανθελληνικά» κείμενα προέκυψαν στην εποχή των διαδόχων του Μ. Αλεξάνδρου και κυρίως του Αντιόχου του Δ (+- 215 - 161 π.Χ.), που με τη συμπεριφορά του ανέτρεπε το έργο του Μ. Αλεξάνδρου και εξευτέλιζε τον Ελληνικό πολιτισμό (δεν σεβάστηκε την ετερότητα των άλλων λαών). Τότε, (3^ος αιώνας και μετά), αρχίζει ένα «ανθελληνικό» ρεύμα στον Ιουδαϊσμό. Έλληνες όμως ή Εθνικοί, από την ίδια εποχή, ονομάζονται όλοι οι μη Εβραίοι (βλέπε και παραπάνω ενότητα). Άρα δεν έχει σαφή φυλετικό χαρακτήρα αυτή η καταφορά, ώστε να εκλαβάνεται ως φυλετικός ανθελληνισμός. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι οι αντιταχθέντες στους αναξίους διαδόχους του Αλεξάνδρου Μακκαβαίοι είναι άγιοι της Εκκλησίας μας και τιμώνται, μαζί με την μητέρα τους Σολωμονή, και τον πνευματικό τους πατέρα Ελεάζαρο την 1^η Αυγούστου.

 …Για τα «ανθελληνικά αποσπάσματα της Π.Δ.» και κυρίως «τα 4 εν τω συνόλω τους ανθελληνικώτατα βιβλία των Μακκαβαίων» (το 4^ο είναι ψευδεπίγραφο), που επισημαίνει ο κ. Λάμπρου (του Δαυλού), έχουν από πολλούς γραφεί πολλά. Είναι γνωστό το ιστορικό κλίμα, στο οποίο συντάχθηκαν τα βιβλία των Μακκαβαίων (β αιώνας π.Χ.), μέσα σε έντονες αντιθέσεις με τους όχι πάντα άξιους διαδόχους - επιγόνους του Μ. Αλεξάνδρου κυρίως τον Αντίοχο Δ, 175 - 164 π.Χ.). Από πλευράς ιστορικής, ως πηγές μιας εποχής και τα βιβλία αυτά έχουν τη θέση τους στην Π.Δ. και την ιστορία της πίστεώς μας. Οι επτά δε Μακκαβαίοι Παίδες τιμώνται για την αγιότητά τους και πνευματικότητά τους, και τους αγώνες τους εναντίον της ειδωλικής πλάνης, με βάση τον εθνικό, αλλά και «υπερεθνικό» χαρακτήρα της Πίστεώς μας, όπως και παραπάνω ανέπτυξα.

 Ο κ. Λάμπρου επιμένει ιδιαίτερα - και δίκαια - στο επίμαχο κείμενο του Προφήτου Ζαχαρίου (κεφ. 9, στ. 12 ε.: «Και εξαρώ το αίμα των αλλοφύλλων…»). Πράγματι, όταν γράφει το κείμενο «και εξεγερώ τα τέκνα σου, Σιών, επί τα τέκνα των Ελληνων…», προκαλεί τον μη έχοντα σχέση με την επιστήμη της Π.Δ. και κρίνοντα επιφανειακά. Έχω δηλώσει επανειλημμένως ότι οι στίχοι αυτοί περιέχονται στο Εβραϊκό πρωτότυπο, αλλά και σ’ αυτό «οβελίζονται», τοποθετούνται σε αγκύλες, κριτικά, διότι ΔΕΝ ανήκουν στην Προφητεία του Ζαχαρίου, που εγράφη στον ΣΤ αιώνα προ Χριστού, αλλά προστέθηκαν στην εποχή των αγώνων των Εβραίων (Μακκαβαίων) εναντίον των διαδόχων του Μ. Αλεξάνδρου (4^ος αιώνας π.Χ. και εξής) και κυρίως του Αντιόχου Δ (175-164 π.Χ.) που επεδίωξε τον βίαιο εξελληνισμό τους, δηλαδή την υπόταξή τους στην ειδωλολατρία. Στις επιστημονικές όμως εκδόσεις πρέπει να περιέχονται στο προφητικό κείμενο εντός αγκυλών οι στίχοι - παρά τη μη γνησιότητά τους - και αυτό πρέπει να το γνωρίζει ο κύριος Λαμπρόπουλος ως επιστήμων.

 Παρόλο που η πνευματική ερμηνεία του χωρίου αυτού δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα, όπως και η σύνδεσή του με ιστορικά γεγονότα του απωτάτου παρελθόντος, δεν θα είχα αντίρρηση προσωπικά για την «φειδώ των ασθενών» που έλεγε και ο Λούθηρος, και την αποστόμωση των αναζητούντων αφορμές, για να πολεμήσουν και συκοφαντήσουν την Ορθόδοξη πίστη μας, να αφαιρεθεί το κείμενο από τη μετάφραση των Ο, ή έστω να τίθεται και εδώ σε αγκύλες ως παρέμβλητο. Η «τόλμη» όμως του κ. Λ. φθάνει τόσο μακριά, ώστε να αναφέρεται στο κλασικό έργο Δωδεκαπρόφητον του παγκοσμίως αναγνωρισμένου παλαιοδιαθηκολόγου και εβραιολόγου Βασιλείου Βέλλα με τη φράση: «κάποια έκδοση ενός ιδιώτου»! Αληθινά ισχύει (και) εδώ το «ει γαρ έγνω, ου κατέγνω»… Ίσως ο Δαυλός έχει χάσει κάθε επαφή με την επιστήμη, ασχολούμενος μόνο με μυθολογίες!…

 …Δυστυχώς όμως βρίσκομαι στην πολύ δυσάρεστη θέση να κατηγορήσω τον κ. Λάμπρου, ότι συκοφαντεί σκαιότατα και ανέντιμα την πίστη μας για πράγματα που αγνοεί πλήρως, διότι του λείπει κάθε «εκ των ένδον» σχέση με τη λατρεία μας και κάθε βιωματική επαφή με την εκκλησιαστική πραγματικότητα. Γράφει: «…ο Δαυλός, όταν δημοσίευσε το αιμοβόρο αυτό ανθελληνικό κείμενο (σημ. Γ.Δ.Μ.: του Ζαχαρίου), το έλαβε από επίσημη έκδοση της Π. Διαθήκης κυρωμένη με έγκριση μητροπολιτών, αλλά και από τα λειτουργικά βιβλία, που αναγινώσκονται και σήμερα στις εκκλησίες και τα μοναστήρια της Ελλάδος, όπου δεν υπάρχουν αγκύλες». Ποίόν σε έπος (τέκνον) φύγεν έρκος οδόντων;» Περικοπές από το βιβλίο του πρ. Ζαχαρία διαβάζονται λειτουργικά: Την Παρασκευή της Τυροφάγου μετά την Τριθέκτη - Η, 7-17. Εις τον Εσπερινόν - Η, 19-23. Στην Α Ώρα της Μ. Παρασκευής - ΙΑ, 10-13 και στον Μ. Εσπερινό της Αναληψεως - ΙΔ, 4-11. Όλες οι περικοπές αυτές έχουν θεολογικό περιεχόμενο. Παρακαλώ τον κ. Λάμπρου να μας κάνει γνωστό πότε και που διαβάζεται λειτουργικά το επίμαχο χωρίο. Εγώ του λέγω, ως κληρικός και θεολόγος, ότι δεν χρησιμοποιείται ΠΟΤΕ αυτό το κείμενο ως λειτουργικό ανάγνωσμα στην εκκλησιαστική μας λατρεία. Ο ίδιος ψεύδεται!

 Αλλά δεν θα προχωρήσω σε άλλα σχόλια. Περιμένω να δω αν θα έχει την Ελληνική λεβεντιά να ζητήσει συγγνώμη όχι από εμέ, αλλά από τον Ελληνισμό, τον οποίο δεν τιμά ασφαλώς ψευδόμενος. Η τυχόν δε επίκληση «αγνοίας» κάνει το έγκλημα έτι βαρύτερο!»

 Επειδή όμως εγώ δεν είμαι τόσο ευγενικός όσο ο π. Γεώργιος Μεταλληνός με τους ψευδοκατήγορους, θα προχωρήσω πιο πέρα από αυτόν, σε θέματα που προφανώς δεν θέλησε να θίξει από λεπτότητα. Ας τα θίξω λοιπόν εγώ:

 Το εν λόγω εδάφιο του Ζαχαρία, μπορεί να είναι ψευδεπίγραφο, δεν παύει όμως να μας παραδόθηκε από την Εκκλησία του Ισραήλ, όσο ακόμα δεν είχαν απορρίψει τον Χριστό, άρα ΕΜΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΧΘΟΥΜΕ ΩΣ ΜΕΡΟΣ ΤΗΝ Π.Δ., είτε σε αγκύλες, είτε όχι.

 Και μας παραδόθηκε χάριτι Θεού, για να μας θυμίζει ΤΟ ΗΘΟΣ των βαρβάρων ειδωλολατρών απογόνων του Μ. Αλεξάνδρου, και ιδίως του Αντιόχου του Επιφανούς. Μια απλή ανάγνωση στην ιστορία, θα πείσει και τον πιο δύσπιστο, για την ηθική κατάπτωση, την τυραννία, την ασέβεια, και την κακία του ανθρώπου αυτού και του Ελληνικού στρατού του. Τι θέλατε λοιπόν κύριοι ειδωλολάτρες να κάνουν οι Εβραίοι; Να πουν: «καλά μας κάνετε»; Να πουν: «περάστε κύριοι κατακτητές! Βεβηλώστε τον Ναό μας, υβρίστε τον Θεό μας, απαγορέψτε μας να πιστεύουμε την πάτρια πίστη μας, Σκοτώστε μας!» Αυτό θέλατε να πουν, επειδή είσαστε κι εσείς ειδωλολάτρες όπως εκείνοι οι βάρβαροι Έλληνες κατακτητές; Δηλαδή έτσι είπατε στον Χίτλερ όταν ήρθε να κατακτήσει την Ελλάδα; Μου αρέσει που κόπτεστε για την «ελευθερία» των Ελλήνων από τους Τούρκους! Όταν οι κατακτητές ήταν οι Έλληνες, όταν στη θέση του Χίτλερ ήταν ο Αντίοχος ο Επιφανής, και στη θέση των θυμάτων του ήταν οι Ιουδαίοι, αυτό δεν σας πειράζει; Γιατί άραγε; Επειδή εκεί ο Χίτλερ της εποχής ήταν Έλληνας και τα θύματα ήταν Εβραίοι; Τι περιμένατε δηλαδή; Να μην αντισταθούν οι Ιουδαίοι στον Έλληνα κατακτητή για να δείξουν τον φιλελληνισμό τους; ή επειδή αντιστάθηκαν είναι ανθέλληνες; Ανάλογα δηλαδή Ελληνική επανάσταση του 21 θα πρέπει να κατηγορείται ως «ανθετουρκική» και να κατακρίνεται!

 Υποκριτές και ρατσιστές! Μόνο με τους Γκεσταπίτες και τα Ες Ες μπορεί κάποιος να σας ταυτίσει!

 Μήπως κάνω λάθος; Αν κάνω λάθος, ενώστε κι εσείς τη φωνή σας με το ψευδεπίγραφο χωρίο που πρόσθεσαν οι υπόδουλοι Εβραίοι στον Ζαχαρία, και διαλαλήστε, ότι ΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ. Και ακόμα χειρότερα. Όταν οι κατακτητές είναι Έλληνες, όταν λερώνουν με τα έργα τους ένα τέτοιο ευλογημένο έθνος όπως το Ελληνικό, όχι μόνο Εβραίοι αξίζει να τους εκθέσουν και να τους χτυπήσουν, αλλά κάθε λαός που πιστεύει στην ελευθερία και την αυτοδιάθεση των λαών.

 Και οι Ιουδαίοι, με το επίμαχο χωρίο, εναντίον ενός αρχαίου Ελληνικού Τρίτου Ράιχ ύψωσαν τη φωνή τους. Και στο τέλος και το τόξο τους. Και εκπλήρωσαν την προφητεία αυτή, έστω και αν δεν ανήκε στον Ζαχαρία. Την εκπλήρωσαν τσακίζοντας τα Ελληνικά στρατεύματα του κατακτητή Αντιόχου, εκείνου του ανθρωπόμορφου κτήνους που τολμούσε να αποκαλείται Έλληνας. Λοιπόν, δεν πειράχτηκαν οι νεοειδωλολάτρες από τα «Χιτλερικά» Ελληνικά στρατεύματα κατοχής σε ξένη χώρα, και την ανθελληνική τακτική τους, αλλά πειράχτηκαν επειδή οι δύστυχοι οι υπόδουλοι κατηγόρησαν τους διώκτες τους και τους απώθησαν! Αφού ήταν Έλληνες οι κατακτητές τους, τι θέλατε δηλαδή να τους αποκαλέσουν; Εσκιμώους; Σαν να θεωρούν οι Γερμανοί τους Έλληνες «αντιγερμανούς» επειδή θεωρούμε τον Χίτλερ «τέρας», και να αξιώνουν να μην μιλάμε για τα κατορθώματα των Γερμανών στον πόλεμο, που αιματοκύλισαν τον κόσμο όπως ο Αντίοχος.

 Συμφωνήστε λοιπόν με το επίμαχο χωρίο, ή αναφωνήστε: «Ζήτω ο Χίτλερ!». Δεν υπάρχει μέση λύση. Κάθε προσπάθεια υπεκφυγής είναι ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«και ράξει ο Θεός τους επανισταμένους επί όρος Σιών επαυτούς και τους εχθρούς αυτών διασκεδάσει, Συρίαν,αφηλίου ανατολών και τους Έλληνας αφηλίου δυσμών,τους κατεσθίοντας τον Ισραήλ όλω τω στόματι,επί πάσι τούτοις ουκ απεστράφη ο ΘΥΜΟΣ,αλλέτι η χειρ υψηλή» (Ησαίας Θ11-13)

 το ανθελληνικό παραλήρημα συνεχίζεται...

Απολογία:

Μετά τα προηγούμενα δεν θα χρειαζόταν καν να σχολιάσουμε την έννοια του εδαφίου αυτού. Όμως τα εδάφια αυτά είναι ευκαιρία να δείξουμε το «ήθος» των νεοειδωλολατρών, που ΛΕΡΩΝΟΥΝ το Ελληνικό όνομα με την αντιχριστιανική τους τακτική και τα ψεύδη τους, και την υποστήριξή τους σε κατοχικά Ελληνικά στρατεύματα του παρελθόντος που ασχημονούσαν κατά άλλων λαών.

 Πρώτον, ήδη δείξαμε ότι ο Θεός δεν έχει πρόβλημα να τα πει αυτά και κατά των Ελλήνων που ασεβούν, και κατά των Εβραίων ακόμα. Και κατά των Εβραίων είπε πολύ περισσότερα στην Π.Δ., μια και οι Εβραίοι κατέληξαν στο μεγαλύτερο έγκλημα που έγινε ποτέ, να σκοτώσουν τον ίδιο τον Ιησού Χριστό! Και τους το λένε κατάμουτρα οι απόστολοι, αν και Εβραίοι. Μακάρι να έπαιρναν κάτι από το ήθος τους και την ειλικρίνειά τους οι σύγχρονοι Ιουλιανοί.

 Δεύτερον, δείξαμε τι ρόλο έπαιξαν οι Έλληνες κατακτητές στην Ιουδαία. Και εδώ το εδάφιο είναι ΣΑΦΕΣΤΑΤΟ. Δεν κατηγορεί όλους τους Έλληνες, αλλά «τους επανισταμένους επί όρος Σιών» τους «κατεσθίοντας τον Ισραήλ όλω τω στόματι». Δηλαδή τους Έλληνες «εκείνους που επιτίθενται κατά της Ιερουσαλήμ, και που καταπίνουν τον Ισραήλ με ανοιχτό το στόμα τους». Δεν είναι σαφές το εδάφιο; Δεν μιλάει για όλους τους Έλληνες. Δεν είναι ρατσιστικό. Μιλάει για εκείνους που ΕΠΙΤΙΘΕΝΤΑΙ κατά του Ισραήλ. Εσείς κύριοι δωδεκαθεϊστές, δεν θεωρείτε κακούς τους Γερμανούς του Χίτλερ;

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«ιδού εγώ εκτείνω την χείρα μου επί τους αλλοφύλους και ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΣΩ Κρήτας και απολώ τους καταλοίπους τους κατοικούντας την παραλίαν και ποιήσω εν αυτοίς εκδικήσεις μεγάλας και επιγνώσονται διότι εγώ Κύριος,εν τω δούναι την εκδίκησιν μου επαυτούς» (Ιεζ.ΚΕ16-17)

 Οι προφήτες σπεύδουν να καταδείξουν ποιός είναι ο κύριος εχθρός των Εβραίων...

Απολογία:

Ήδη οι ίδιοι οι κατήγοροι παραδέχτηκαν σε προηγούμενο χωρίο, ότι οι Εβραίοι θεωρούσαν τους Φιλισταίους ως «Κρήτες», ως απογόνους των Κρητικών. Για τους Φιλισταίους μιλάει. Όχι για τη νήσο Κρήτη. Δεν λέει: «τους κατοικούντας την νήσον». Λέει: «τους κατοικούντας την παραλίαν», και εννοεί τους Φιλισταίους που ζούσαν στα Δυτικά τους, στα παράλια της Μεσογείου, και οι ήταν οι αιώνιοι εχθροί τους.

 Ήδη δείξαμε ότι για τη νήσο Κρήτη, ο Θεός ευλογία έδωσε, να γίνουν πρόβατά του στην Εκκλησία του, και όχι να τους εξολοθρεύσει. Και οι Φιλισταίοι, ήδη δεν υπάρχουν. Η προφητεία αυτή εκπληρώθηκε. Όπως εκπληρώθηκε η ευλογία Του προς την Κρήτη, να γίνουν Χριστιανοί.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

Τι λέει όμως αργότερα ο ΙΗΣΟΥΣ για όλα αυτά τα γεμάτα ΜΙΣΟΣ ανθελληνικά εδάφια των προφητών;...

«Μη νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον ή ΤΟΥΣ ΠΡΟΦΗΤΑΣ.ουκ ήλθον καταλύσαι αλλά πληρώσαι» (Ματθαίος Ε17)

 ο Ιησούς λοιπόν δεν ήρθε να καταργήση αυτά τα ανθελληνικά εδάφια των προφητών,όπως σαφώς δηλώνει, αλλά να τα συμπληρώση....

Απολογία:

Φυσικά! Αφού όπως δείξαμε, τα δήθεν ανθελληνικά χωρία, μόνο στην αρρωστημένη φαντασία των ειδωλολατρών βρίσκονται! Ενώ βέβαια οι νεοειδωλολάτρες παρουσιάζουν με ευκολία τον «ανθελληνισμό» του Θεού δεν παρουσιάζουν και τον φιλελληνισμό του , Κατά Ιωάννη , Κεφ Ιβ «20 Ήσαν δε τινες Έλληνες εκ των αναβαινόντων ίνα προσκυνήσωσιν εν τή εορτή. 21 ούτοι ούν προσήλθον Φιλίππω τώ από Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας, και ηρώτων αυτόν λέγοντες· Κύριε, θέλομεν τον Ιησούν ιδείν. 22 έρχεται Φίλιππος και λέγει τώ Ανδρέα, και πάλιν Ανδρέας και Φίλιππος και λέγουσι τώ Ιησού· 23 ο δε Ιησούς απεκρίνατο αυτοίς λέγων· Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός τού ανθρώπου»

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

ΔΕΝ ΔΙΑΦΩΝΕΙ δήλα δη με τις παραπάνω εκτοξεύσεις μίσους και τις διαταγές ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ των ΕΛΛΗΝΩΝ...δεν βρίσκει κανένα λόγο να τα καταργήση.....όλα είναι σύμφωνα και προς το δικό του θέλημα...

Απολογία:

Επίσης, όπως δείξαμε, δεν υπήρξε διαταγή γενοκτονίας των Ελλήνων, αλλά η φυσιολογική άμυνα εναντίον των Ελλήνων κατακτητών που καταπίεζαν τους υπόδουλους λαούς.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

αλλά έτσι κι αλλοιώς είναι ΑΥΤΟΣ ο ΙΔΙΟΣ που μιλά στους προφήτες των Εβραίων και υπαγορεύει τις ΣΦΑΓΕΣ κατά των Ελλήνων στην Π.Δ(πάντα μαζί με τον Πατέρα του και το Άγιο Πνεύμα)....θα ήτο άτοπο δε να καταργήση κάτι που ο ίδιος είπε μέσω των προφητών... ίσα ίσα που με αυτή του την φράσι παραμένει συνεπής στα λεγομένα του.

Απολογία:

Ακριβώς λοιπόν! Παραμένει συνεπής κατά των καταπιεστών και των ασεβών που ταλαιπωρούσαν τότε τους υπόδουλους λαούς. Και οι ειδωλολάτρες που τα έγραψαν αυτά, για μια ακόμα φορά εκτίθενται, ως οπαδοί του κάθε «Χίτλερ» που έβαψε στο αίμα την ιστορία.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

ΕΙΝΑΙ Ο ΓΙΑΧΒΕ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ;

«ΘΕΟΥΣ ου κακολογήσεις» (Εξ.ΚΒ28)

ουδέν σχόλιον....

Απολογία:

Όχι μόνο «ουδέν σχόλιον», αλλά και «ουδέν συμφραζόμενον» δεν εμφανίζουν εδώ οι ειδωλολάτρες, για να μη φανεί το προφανέστατο νόημα του εδαφίου. Εκεί μιλάει σαφώς για τους ΚΡΙΤΕΣ των Εβραίων. Υπενθυμίζουμε ότι στα Εβραϊκά η λέξη: «θεοί», είναι η ίδια με τη λέξη: «ισχυροί», δηλαδή «ελοχίμ». Το κείμενο λοιπόν, λέει για τους κριτές «ισχυρούς ου κακολογήσεις», και στην Ελληνική μετάφραση, επελέγη η λέξη: «θεούς», αντί για τη λέξη: «ισχυρούς». Τους κριτές τους λοιπόν οι Εβραίοι τους ονόμαζαν «ελοχίμ», δηλαδή «ισχυρούς». Γι αυτούς μιλάει το εδάφιο. Καμία σχέση με τους ειδωλολατρικούς «θεούς».

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«και ηυξάμην προς τον Θεόν και είπα.Κύριε βασιλεύ των ΘΕΩΝ...» !!!! (Δευτ.Θ26)

 βασιλεύς των Θεών ο Γιαχβέ (!!!)...Ποιοί είναι οι άλλοι και πόσοι;;;....Μονοθειστές σου λένε μετά(!!!)

Απολογία:

Κατά τον ίδιο τρόπο με το παραπάνω, το χωρίο έχει την έννοια: «Κύριε, βασιλιά των ισχυρών» (Εβραϊκά «ελοχίμ»). Είναι εμφανής και εδώ επίσης η ασχετοσύνη των Νεοειδωλολατρών.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

ΚΤΗΝΩΔΕΙΣ ΝΟΜΟΙ

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν ορισμένοι νόμοι που εθέσπισε ο Μωυσής...

«εάν δε καρατίση ταύρος άνδρα ή γυναίκα και αποθάνη,λίθοις λιθοβοληθήσεται ο ταύρος,και ου βρωθήσεται τα κρέα αυτού» (Εξ.ΚΑ28)

 τι να πή κανείς....ο ταύρος σε περίπτωσι που σκοτώση άνθρωπο με τα κέρατά του.... ΛΙΘΟΒΟΛΕΙΤΑΙ....λες και είναι κανένας συνειδητός ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ και ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ....!!! αδιανόητο πραγματικά...

Απολογία:

Μα και βέβαια η λογική και η σωστή ερμηνεία είναι αδιανόητη για ανόητους όπως οι Νεοειδωλολάτρες. Γιατί πώς να εννοήσουν (ως α - νόητοι) που είναι, το λόγο αυτού του νόμου; Είναι δυνατόν άνθρωποι που πιστεύουν σε θεούς κατσικοπόδαρους όπως ο Παν, να καταλάβουν τίποτα λογικό;

 Ο λόγος της απαγόρευσης αυτής, είναι προφανής για όποιον έχει σώας τας φρένας του. Γνωρίζοντας ο ιδιοκτήτης του ζώου ότι ΘΑ ΖΗΜΙΩΘΕΙ και θα του σκοτώσουν το ζώο, και δεν θα απολάβει ούτε καν το κρέας του, θα φρόντιζε να το περιορίσει, και να το έχει σε ασφαλή χώρο, ώστε να μη γίνει αιτία να σκοτωθεί κανένας.

 Πού να καταλάβουν όμως οι Νεοειδωλολάτρες από λογική! Το μυαλό τους πάει πάντα στην εκδίκηση, γιατί έχουν γίνει όμοιοι με τους ανθρωπόμορφους και εκδικητικούς θεούς τους!

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«και ος αν δω κοιτασίαν αυτού εν ΤΕΤΡΑΠΟΔΙ θανάτω θανατούσθω και το τετράποδον αποκτενείτε.και γυνή ήτις προσελεύσεται προς παν κτήνος βιβασθήναι αυτήν υπάυτού αποκτενείτε την γυναίκα ΚΑΙ το ΚΤΗΝΟΣ.θανάτω θανατούσθωσαν,ΕΝΟΧΟΙ εισίν» (Λευίτικον Κ15-16)

 ο Γιαχβέ γνωρίζων τις συνήθειες των Εβραίων νομοθετεί και «περί της κτηνοβασίας».Ένοχη η συνουσιαζόμενη μετά του κτήνους...ένοχο και το ΤΕΤΡΑΠΟΔΟ(!!!)....Θάνατος και στους δύο...!!!!και καλά η διεστραμμένη Εβραιοπούλα....αν και αυστηρή η ποινή μπορεί να την δεχθή κάποιος...το άμοιρο το τετράποδο πόσο υπεύθυνο και ένοχο μπορεί να χαρακτηρισθή για να πληρώση με την ζωή του τα βίτσια μιας εβραιοπούλας....;;;

Απολογία:

Και εδώ, οι Νεοειδωλολάτρες, θέλουν να ξεχνούν ότι η κτηνοβασία δεν ήταν συνήθεια των Εβραίων, αλλά ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΩΝ όπως η αφεντιά τους, όπως φαίνεται στο Λευϊτικό 18/ιη 1-30:

«… δεν θα πράξετε κατά τις πράξεις της γης Χαναάν που θα σας φέρω… Κανείς σας δεν θα γυμνώσει συγγενή του. Δεν θα αποκαλύψεις τη γύμνωση της μητέρας σου ή του πατέρα σου, ή αδελφής σου… και με τη γυναίκα του πλησίον σου δεν θα συνουσιασθείς για να μολυνθείς με αυτή… και δεν θα θυσιάσεις στον Μολώχ τα παιδιά σου. Και με άνδρα δεν θα συνουσιασθεί άνδρας. Είναι σιχαμερό. Ούτε θα συνουσιασθείς με ζώο για να μολυνθείς με αυτό, ούτε γυναίκα θα σταθεί μπροστά σε κτήνος για να βατευθεί…»

 Ο Γιαχβέ λοιπόν, θέτει αυτό το νόμο, για να μη κάνουν και οι Ισραηλίτες αυτά που έκαναν οι ειδωλολάτρες. Και το ενδιαφέρον είναι, ότι τον καθαρό αυτό Θεό, που δεν επιτρέπει την ακαθαρσία ούτε σε ζώα, οι βλάσφημοι αυτοί άνθρωποι τον κατηγορούν, για πράγματα που έκαναν οι δικοί τους δαιμονικοί θεοί, όπως ο Δίας που ως ΚΥΚΝΟΣ (!!!) συνουσιάσθηκε με τη μία, ως Ταύρος με την άλλη, ως φίδι με την τρίτη. Δεν άφησαν κανένα είδος κτηνοβασίας οι βρώμικοι θεοί τους. Ούτε πτηνά, ούτε θηλαστικά, ούτε ερπετά με τα οποία να μη δείξουν τη διαστροφή τους! Χαρακτηριστικό και το (κατά τα άλλα εξαιρετικής τέχνης) άγαλμα που απεικονίζει τον Πάνα σε τρυφερές στιγμές με μία… κατσίκα! (http://www.apologitis.com/gr/ancient/ktinobasia.htm)

 Να χαίρονται τους θεούς τους! Οι βλάσφημοι που τολμούν να πιάσουν στο στόμα τους τον Γιαχβέ!

 Όσο για τους λόγους που έπρεπε το ζώο της κτηνοβασίας να πεθάνει, αν και δεν είναι σε θέση να το κατανοήσουν οι άπειροι πνευματικότητας ειδωλολάτρες, θα τους πούμε μόνο ότι οι δαίμονες (σαν αυτούς που λατρεύουν), με τη συνουσία περνούν από τον άνθρωπο στο ζώο και αντίστροφα. Αυτή η πρακτική δεν τους έδινε τη δυνατότητα να δαιμονίσουν ούτε καν τα ζώα του λαού Ισραήλ.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

το φλέγον ερώτημα όμως είναι τι έχει να πη ο Ιησούς Χριστός για κάτι τέτοιους ελεεινούς νόμους...;;;συμφωνεί κι αυτός;;;...μα είναι σαφής....

«ΜΗ νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον ή τους προφήτας.ΟΥΚ ήλθον καταλύσαι αλλά πληρώσαι.αμήν γαρ λέγω ημίν,έως αν παρέλθη ο ουρανός και η γη,ιώτα εν ή μία κεραία ΟΥ ΜΗ ΠΑΡΕΛΘΗ από ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ έως αν πάντα γένηται» (Ματθαίος Ε17-18)+(Λουκάς ΙΣΤ17)

 Έως ότου καταστραφή ο ουρανός και η γη ΟΥΤΕ ένα ΓΙΩΤΑ,ΟΥΤΕ ένα ΚΟΜΜΑ δεν θα ΠΑΡΑΠΕΣΗ,δεν θα ΧΑΣΗ την αξία του από την Μωσαική νομοθεσία...Άρα ο Ιησούς είναι σύμφωνος με τους άνωθι ΚΤΗΝΩΔΕΙΣ και ΤΡΙΣΑΘΛΙΟΥΣ,για έναν λαό που θέλει να καλείται πολιτισμένος,νόμους...Συμφωνεί λοιπόν στο ότι ο ταύρος πρέπει να ΛΙΘΟΒΟΛΗΤΑΙ σε περίπτωσι που πληγώση θανάσιμα κάποιον με τα κέρατά του και επίσης ΣΥΜΦΩΝΕΙ στο ότι πρέπει να ΘΑΝΑΤΩΝΕΤΑΙ το τετράποδο που χρησιμοποιείται από βιτσιόζες Εβραιοπούλες για κτηνοβασίες ΩΣ ΕΝΟΧΟ....!!!!!...Αυτά για να ειπωθούν επί τέλους μετά από εκατονταετίες σκότους κάποιες ΑΛΗΘΕΙΕΣ.

Απολογία:

Είδαμε ήδη ότι δεν ήταν ελεεινοί οι νόμοι, αλλά μάλλον άλλοι είναι οι ελεεινοί και οι βλάσφημοι. Που επειδή είναι ανόητοι και δεν κατανοούν τίποτα, κατηγορούν τον Θεό για τη δική τους χαζομάρα. Και φυσικά δεν υπήρχε κανένας λόγος να αρνηθεί ο Χριστός τους νόμους που Ο ΙΔΙΟΣ ΕΔΩΣΕ ως Γιαχβέ που ήταν και αυτός όπως ο Πατέρας Του.

 Όμως, ούτε εδώ κατάλαβαν οι Νεοειδωλολάτρες τι διάβασαν! Δεν μίλησε ο Θεός για συνέχιση του Μωσαϊκού νόμου ως Νομικής πρακτικής. Αλλά (για όποιον καταλαβαίνει Ελληνικά), μίλησε για ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ των προφητικών προσκιάσεων του Νόμου στον εαυτό Του, και στη Χριστιανική ιστορία. Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα για μύωπες…

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

Ας δούμε τώρα κατά πόσον οι Χριστιανοί τηρούν τις εντολές της θρησκείας τους...

«Ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον ουδέ παντός ομοίωμα όσα εν τω ουρανώ άνω και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γής.Ου προσκυνήσης αυτοίς ουδέ μη λατρεύσης αυτοίς.» (Εξ.Β4)

 οι Χριστιανοί παραβαίνουν αγρίως αυτήν την εντολή του Θεού τους προσκυνώντας τα δικά τους είδωλα,τις εικόνες.Αυτή τους η παράβασι καθίσταται ακόμα βαρύτερη αφης στιγμής ο Ιησούς έχει ξεκάθαρα τονίση ότι «ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΓΙΩΤΑ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΣΗ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ».

Απολογία:

Ήδη είπαμε, ότι ο Χριστός μίλησε για ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ του Νόμου, και όχι για τήρησή του πέραν των αρχαίων Ισραηλιτών. Όμως εδώ οι Νεοειδωλολάτρες, είναι εντελώς άσχετοι και για την έννοια της λέξης «είδωλο». Άλλωστε αν καταλάβαιναν τέτοια απλά πράγματα, δεν θα ήταν «ειδωλολάτρες». Ας το αναλύσουμε όμως, για όσους καταλαβαίνουν από λογική:

 Ειδωλολατρία (επιστημονική άποψη): Η λέξη "είδωλο" που παράγεται από το "είδος" (π.χ. Β' Κορ. 5/ε 7) δεν σημαίνει "αντικατοπτρισμός" ή "αντανάκλαση", οπότε και ειδωλολατρία θα σήμαινε την λατρεία της αντανάκλασης, άρα του μη πραγματικού. Σημαίνει την απόδοση του σεβασμού του πιστού στο "είδος του θεού", δηλαδή σε αυτό που ο πιστός βλέπει και συλλαμβάνει με τις αισθήσεις του, ένα άγαλμα π.χ.. Αυτό βέβαια παραπέμπει στην θεμελιώδη αρχή της αρχαιοελληνικής θρησκείας ότι οι θεοί της είναι εγκόσμιοι θεοί, που ζουν μέσα στο υλικό σύμπαν και όχι έξω και πέρα από αυτό. Οι θεοί της αρχαίας ελληνικής θρησκείας είναι μέσα στον κόσμο, έχουν πάντα ύλη και συνιστούν "είδος", με την αριστοτελική σημασία του όρου.

Άρα ειδωλολατρία είναι η λατρεία κάθε τέτοιου εγκόσμιου θεού, του κατ εξοχήν "είδους δηλαδή."Με άλλα λόγια η Αθηνά δεν απεικονίζεται από το άγαλμά της όπως συμβαίνει με τις χριστιανικές εικόνες αλλά είναι το άγαλμά της!.

Μα αυτό θα σήμαινε πολλές "Αθηνές" όσες και τα αγαλματα της θεάς, θα παρατηρούσε κάποιος. Ακριβώς! Και εδώ ερχόμαστε σε ένα άλλο χαρακτηριστικό της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, δηλαδή την εντοπιότητα των θεών, τους ιδιαίτερους θεούς της κάθε περιοχής, πόλης κ.λ.π. Γιατί προφανώς είναι άλλη η Αθηνά της Αθήνας από την Μινέρβα της Ρώμης, παρόλο που η μετέπειτα νοοτροπία (επηρεασμένη και από τα χριστιανικά πρότυπα) τις ταύτισε....

 Αυτό φυσικά παραπέμπει και στην αντίληψη των δωδεκαθεϊστών, ότι οι θεοί είναι ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ, που ζουν μέσα στο υλικό σύμπαν, και όχι εξωσυμπαντικοί όπως ο αληθινός Θεός..

Σε αντίθετο πνεύμα, κινείται και η Χριστιανική αντίληψη που καταδικάζει τα είδωλα. Δεν καταδικάζεται η κατασκευή και η τιμή εικόνων κτισμάτων, παρά μόνο εάν αυτή η εικόνα σκοπεύει να απεικονίσει τον άκτιστο και αόρατο Θεό, και λατρεύεται ως Θεός. Μόνο τότε θεωρείται είδωλο. Οι άγιοι δεν λατρεύονται, (κάτι που αποδίδεται μόνο στον Θεό), αλλά τιμούνται.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ & ΕΙΚΟΝΙΣΜΑ

Η εικόνα είναι αισθητή παρουσίαση της υπόστασης μιας ανθρώπινης φύσης. Προκειμένου για τον Χριστό παρουσιάζεται η υπόσταση (πρόσωπο) της ανθρώπινης φύσης του και μέσω αυτού του λατρευτικού μέσου (της εικόνας) ο πιστός ανάγεται στην θεία φύση του, που είναι άρρηκτα συνδεμένη με την ανθρώπινη αλλά μη αισθητή.Η άρνηση του εξεικονισμού του Χριστού θεολογικά υποκρύπτει την αμφισβήτηση της ανθρώπινης φύσης Του και αντίκειται στην λογική, αφού ο Χριστός αποτέλεσε ιστορικό πρόσωπο!. Ασφαλώς στον μωσαϊκό δεκάλογο απαγορεύονταν ο εξεικονισμός του θείου αλλά οι Εβραίοι δεν είχαν συναίσθηση του Θεού, επομένως ήταν αδύνατος ο εξεικονισμός της θείας ουσίας. Ο Γερμανός, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (7^ος - 8^ος αιώνας) σε ότι αφορά τον Ιησού «χαράσσουμε την ανθρώπινη μορφή του και την εικόνα του, κατά την σάρκα της ανθρώπινης μορφής του και όχι κατά την εικόνα της ασύλληπτης και αόρατης θεότητάς του…»

  Σύμφωνα με τα άνωθι, ακόμη και απεικονίσεις του Χριστιανικού Θεού δια μέσω αγαλμάτων, όπως συμβαίνει στην δύση, δεν είναι ειδωλολατρία, διότι τα σκαλισμένα αγάλματα αντιπροσωπεύουν τον ενσαρκωμένο ιστορικό χριστιανικό θεό και όχι την άυλη υπόστασή του η οποία είναι εξωκοσμική και όχι ενδοκοσμική, όπως εκείνη των αρχαίων θεών.

Σχετικά με τη λατρεία αγαλμάτων:

Την ειδωλολατρεία ως λατρεία του ιδίου του αντικειμένου, ο ίδιος ο Ηράκλειτος την καταπολεμα όταν ορίζει ότι όποιος δεν ξέρει τι προσκυνά είναι σαν να προσκυνά ντουβάρια (είδωλο όχι θεό). Μα και οι λοιποί φιλόσοφοι καταργώντας την πολυθεία ανήγαγαν τα αγάλματα των θεών σε είδωλα εφόσον κατάργησαν εκείνους τους θεούς. Η ορθοδοξία δεν είναι ενάντια στο προσκύνημα αλλά εναντιώνεται σε ότι και ο Ηράκλειτος, και ακόμη παραπάνω, εφόσον θεωρεί ότι τα παλιά ειδώλια δεν αντιπροσωπεύουν τίποτα από τον αληθινό Θεό.

 Ας μην βιαστεί να πει κανείς για καλλιτεχνήματα, ότι δήθεν τα αγάλματα αυτά είχαν μόνο καλλιτεχνική χρήση, διότι στην Ολυμπία αλλά και αλλού ειπώθηκαν αρκετές υπερφυσικές ικανότητες των αγαλμάτων δηλαδή εμψυχώνονταν. Όταν λ.χ. οι Ρωμαίοι προσπάθησαν να μεταφέρουν το άγαλμα του Δία από την Ολυμπία στην Ρώμη εκείνο πετούσε φωτιές κ.λ.π. Κάθε ένας που πήγαινε στην Ολυμπία να δει το άγαλμα, έλεγε ότι εκείνο έκανε διάφορα υπερφυσικά πράγματα (νομίζω φώναζε όταν κάτι δεν πήγαινε καλά με τον επισκέπτη). Αυτό σημαίνει ότι το άγαλμα δεν είναι ένα απλό καλλιτέχνημα αλλά αποτελεί και θεουργικό αντικείμενο. Επίσης να του πεις ότι ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος Ιάμβλιχος στο «Περί αγαλμάτων» αποδείκνυε ότι τα αγάλματα των θεών εμψυχώνονταν από απόρροια της πνευματικής των οντότητας ώστε να επικοινωνούν με αυτούς οι θνητοί. Αυτό και αν δείχνει ότι οι τότε ειδωλολάτρες πίστευαν στο υπερφυσικό των αγαλμάτων. Είναι λογικότατο αν σκεφτεί κανείς ότι η τότε θρησκεία βασικά προέρχεται από την παγκόσμια ανιμιστική τοτεμική όπου πολλά αντικείμενα έχουν μαγικές ιδιότητες και όχι μόνο τα αγάλματα.

 Ο Πορφύριος επίσης εκφέρεται ενάντια σε όποιον προσκυνά τα αγάλματα (αυτό με την μαρτυρία του Ηράκλειτου) αποδεικνύει ότι όντως τα αγάλματα τα προσκυνούσαν ως θεία ουσία.

(Πρβλ: http://www.apologitis.com/gr/ancient/ethnikos.htm)

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

Εδώ πρέπει να ξανατονισθή ότι,σύμφωνα με το Χριστιανικό δόγμα,ΟΠΟΥ στην Π.Δ ομιλεί ή κάνει κάτι ο ΘΕΟΣ....σημαίνει ότι ΟΜΙΛΟΥΝ και ΔΡΟΥΝ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ 1)ο ΠΑΤΗΡ,2)ο ΥΙΟΣ-ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ,3)το ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ.

 Ο Ιησούς δήλαδη είναι συμμέτοχος και συνεργός σε όλα τα προαναφερθέντα εγκλήματα που η Αγία Τριάς(=Γιαχβέ) διαπράττει στην Π.Δ.

Απολογία:

Είναι προφανές, ότι οι Νεοειδωλολάτρες, πρέπει να πουν πολλές φορές κάτι, για να το καταλάβουν οι χοντροκέφαλοι οπαδοί τους! Γι αυτό το ξαναλένε. Και εμείς βέβαια τους ξανααπαντάμε, ότι δεν υπάρχει κανένα έγκλημα. Γι αυτό σαφώς ο Χριστός όχι μόνο συμφωνεί, αλλά μάλιστα ο ίδιος ενέπνευσε το θεόπνευστο κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης. Γιατί ο Γιαχβέ είναι ο Χριστός. Που πέθανε για όλους, ακόμα και για τους βλάσφημους συγγραφείς του κειμένου αυτού!

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

Σημείωσι

Στην Καινή Διαθήκη [υποτίθεται πως] η μία εκ των τριών (3) ομοουσίων υποστάσεων του τριαδικού Θεού Γιαχβέ και συγκεκριμένα ο ΥΙΟΣ ενεσαρκώθη στην Γή ως Εβραίος Ιησούς Χριστός με σκοπό να θυσιασθή για να απαλλάξη τους ανθρώπους από τις αμαρτίες τους(!!!!).

Εδώ δε θα γίνη λόγος για την ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ αυτού του προσώπου η οποία καταδεικνύεται από την απουσία γνησίων ιστορικών αναφορών σαυτό. Επίσης δε θα επιχειρηθή διεξοδικά να δειχθή η πλαστότης των ευαγγελίων τα οποία αποτελούν συρραφή μυθευμάτων και τερατολογιών ανακατεμένα με απλοικές ιστορίες και στοιχεία από τον βίο αρκετών από τους εμφανισθέντες εκείνη την εποχή Εβραίων «ψευδομεσσιών» παρά μόνο η παράθεσι κάποιων χαρακτηριστικών αντιφάσεων.

Απολογία:

Προφανώς εδώ οι Νεοειδωλολάτρες μπερδεύουν τους δικούς τους πλαστούς θεούς με τον αληθινό Θεό τον Ιησού Χριστό. Αφού λοιπόν «δεν θα αναφερθούν» σε θέματα ιστορικότητας του Χριστού, ούτε κι εμείς θα αναφέρουμε την παρακάτω ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗ διάψευσή τους:

 Ο Ιησούς, δεν ήταν εξ' αρχής κάποιο σημαίνον Ιστορικό πρόσωπο. Ένας ηγέτης μιας ομάδας ανθρώπων σε μία από τις πιο μικρές και ασήμαντες επαρχίες ήταν (τουλάχιστον έτσι φαινόταν σε όποιον δεν τον είχε γνωρίσει για να καταλάβει πως ήταν ο Θεός) που στο τέλος σταυρώθηκε. Πολλοί τέτοιοι υπήρξαν. Και μάλιστα οι ψευτομεσσίες, ήταν και πιο γνωστοί, μια και ήταν (συνήθως) ηγέτες ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ. Ο Χριστός, λοιπόν, λόγω της ταπείνωσής του, δεν συγκέντρωσε πάνω του "Δημοσιότητα" όσο ζούσε. Στην δε ανάληψή του, μάρτυρες ήταν μόνο καμιά 500αρια άνθρωποι.

Πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να εξαπλωθεί ο Χριστιανισμός. Τότε οι Ιστορικοί, άρχιζαν να προσέχουν το θέμα "Ιησούς". Αυτό εξηγεί μια χαρά, γιατί δεν υπήρξαν ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ του Ιστορικοί που να' χουν γράψει γι' αυτόν.

Όμως την Ιστορικότητα του Ιησού δεν την αμφισβητούν, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΘΕΟΙ!

Ας δούμε κατά πόσο στέκει ιστορικά η Αγία Γραφή:

http://www.oodegr.com/meletes/kritiki/kritiki1.htm

http://www.oodegr.com/meletes/kritiki/kritiki2.htm

Σε τι αριθμό κωδίκων σώζονται τα βιβλία της Αγίας Γραφής;

2.500 κώδικες περιέχουν ολόκληρη την Αγία Γραφή, Παλαιά και Καινή.

 25.000 κώδικες περιέχουν μεγάλα κομμάτια από την Αγία Γραφή. (Συνήθως μόνο την Καινή Διαθήκη).

Οι παραπάνω κώδικες, προέρχονται από ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο.

Σε αντιπαράθεση με άλλους αρχαίου συγγραφείς, έχουμε:

50 μόνο αντίγραφα του Αισχύλου

100 του Σοφοκλή

8 του Θουκιδίδη

200 του Πλινίου

500 του Ορατίου

Άρα, από αριθμό σωσμένων κωδίκων, η Αγία Γραφή είναι το πλέον αξιόπιστο κείμενο που έχουμε.

Όσον αφορά την αρχαιότητα των κωδίκων αυτών:

Η ιστορία του Θουκιδίδη, εξιστορεί τα γεγονότα της περιόδου 460-400 π.Χ. Δεν σώζεται το πρωτότυπο. Τα 8 διασωθέντα χειρόγραφα, είναι όλα γραμμένα μετά το 900 μ.Χ., δηλαδή 1300 χρόνια μεταγενέστερα!

Η Ποιητική του Αριστοτέλη, γράφτηκε το 343 π.Χ. Ο αρχαιότερος κώδικάς της, προέρχεται από το 1100 μ.Χ., δηλαδή είναι 1400 χρόνια μεταγενέστερος!

Ο Γαλατικός πόλεμος του Ιουλίου Καίσαρος, γράφτηκε το 50 μ.Χ. Σώζεται σε λίγους κώδικες, που όλοι γράφτηκαν μετά το 1000 μ.Χ.

Αμφισβητεί κανείς τα βιβλία αυτά; Κανείς! Γιατί να αμφισβητούμε την Αγία Γραφή;

Ο Τζόζεφ Φρη διαπρεπής Αμερικανός αρχαιολόγος λέει: «Η αρχαιολογία επεκύρωσε πολλές μαρτυρίες των Γραφών, ακόμη και εκείνες που οι αρνητές και κριτικοί της απέρριπταν σαν τάχα εντελώς αντι -ιστορικές και σαν τάχα εξώφθαλμα αντίθετες με ιστορικά γεγονότα» (Archaeology and Bible History, Wheaton III. 1969. σελ. 1).

Η αφθονία της αρχαιολογικής μαρτυρίας που υποστηρίζει τη Βίβλο μπορεί να ενισχύσει την πίστη, και σε μερικές περιπτώσεις έχει συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στο να γεννηθεί πίστη εκεί όπου δεν υπήρχε καθόλου πριν.

Παράδειγμα αυτού είναι η ζωή του Άγγλου Γουίλλιαμ Μ. Ράμσαιη (1851-1939). Γεννημένος μέσα στην πολυτέλεια, ανατράφηκε ως μη-πιστός από τους αθεϊστές γονείς του. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης με διδακτορικό στη φιλοσοφία και έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Αμπερντήν. Μελέτησε αρχαιολογία με σκοπό να αποδείξει λανθασμένη τη διήγηση της Βίβλου. Όταν ετοιμάστηκε με τα απαραίτητα επιστημονικά εφόδια, ταξίδεψε στην Παλαιστίνη και εστίασε τις έρευνές του στο βιβλίο των Πράξεων, για το οποίο πίστευε ότι θα μπορούσε να αποδείξει ότι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένας μύθος.

Μετά από 25 χρόνια έρευνας, ο Ράμσαιη είχε μείνει κατάπληκτος από την ακρίβεια του βιβλίου των Πράξεων. Στην αναζήτησή του να αποκηρύξει τη Βίβλο, είχε ανακαλύψει πολλά γεγονότα τα οποία επιβεβαίωναν την ακρίβειά της. Ήταν αναγκασμένος να παραδεχτεί ότι η διήγηση του Λουκά στις Πράξεις για τα γεγονότα και τα περιβάλλοντα ήταν απόλυτα ακριβής, ακόμα και στην παραμικρή λεπτομέρεια. Έτσι στο βιβλίο που έγραψε, "Ο Παύλος, Ταξιδευτής και Ρωμαίος Πολίτης", όχι μόνο δεν επιτέθηκε στη Βίβλο, αλλά και την υποστήριξε.

Τελικά, ο Γουίλλιαμ Ράμσαιη συγκλόνισε τον κόσμο των διανοούμενων όταν έγραψε ότι μεταστρεφόταν στο Χριστιανισμό. Είναι ειρωνικό, ο άνθρωπος που ξεκίνησε για να αποδείξει ότι η Βίβλος είναι λανθασμένη, να βρεθεί να δέχεται τη Βίβλο, εξαιτίας της έρευνάς του και των ανακαλύψεών του.

Η μαρτυρία των Αποστόλων είναι Ιστορικά / επιστημονικά αξιόπιστη. Δηλαδή 11 άτομα πέθαναν, βασανίστηκαν, διώχτηκαν για κάτι που ήταν ΕΝ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥΣ ΨΕΜΑΤΑ;; πότε έχει συμβεί αυτό στην Ιστορία; Ποτέ!! Αν ο Χριστός δεν υπήρξε τότε ΕΛΕΓΑΝ ΕΝ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥΣ ΨΕΜΜΑΤΑ για όσα είδαν!

Άνθρωποι μπορεί να πίστεψαν σε κάτι ψεύτικο, και να θυσιάστηκαν γι αυτό, αλλά δεν ήξεραν ότι ήταν ΨΕΜΑ. Αν οι Απόστολοι ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ για κάτι που γνώριζαν πως ήταν ψέμα, (αφού κάποιοι λένε ότι ο Χριστός δεν υπήρξε), γιατί το έκαναν; Για να κερδίσουν δύναμη; δόξα; Μα πέθαναν μόνοι, καταφρονημένοι και κυνηγημένοι! Η πείρα μας λέει πως αν κάποιος έχει "λερωμένη" την φωλιά του, στο πρώτο βασανιστήριο θα μιλήσει! Πόσες ευκαιρίες είχαν οι απόστολοι (και τόσοι άλλοι μαθητές) να κερδίσουν κάνοντας συμφωνία με τις αρχές, και δεν το έκαναν; ΑΝ ΗΞΕΡΑΝ ΠΩΣ ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΑΝ;;;

Απολογία: Γιατί είχαν γνωρίσει τον Χριστό προσωπικά και πίστευαν πως ήταν ΘΕΟΣ.

Άρα ο Χριστός πρέπει να υπήρξε Ιστορικά.

Η Μαρτυρία ενός Σκεπτικιστή: Ο ερευνητής - συγγραφέας Ian Wilson στο βιβλίο του "ΙΗΣΟΥΣ: ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ" (Εκδόσεις Κονιδάρη), λέει τα εξής:

"Οι ανακαλύψεις χειρογράφων της Καινής Διαθήκης δείχνουν μια καθησυχαστική γενική συνοχή. Η αντιγραφή από ένα χειρόγραφο σε άλλο με το χέρι έχει σαν αναπόφευκτο αποτέλεσμα λάθη και παροράματα... Αλλά στο σύνολό τους τα λάθη και οι διαφορές του κειμένου είναι σχετικά ασήμαντα και τα κανονικά ευαγγέλια μπορούν να θεωρηθούν ότι είναι σε μεγάλο βαθμό όπως τα έγραψαν οι συγγραφείς τους. Και μόνον ο πλούτος των παλιών ντοκουμέντων είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές πλευρές τους. Αν και από τα έργα του μεγάλου Ρωμαίου ιστορικού Τάκιτου [1ος μ.Χ. αιώνας] υπάρχει μόνον ένα αντίγραφο ενός χειρογράφου, που χρονολογείται από το 12ο αιώνα, υπάρχουν επίσης κάπου 274 χειρόγραφα σε περγαμηνή, κανονικών έργων που βεβαιώνουν την ύπαρξη του Ιησού...που χρονολογούνται μεταξύ του 4ου και 11ου αιώνα, και 88 αποσπάσματα παπύρων που χρονολογούνται μεταξύ 2ου και 4ου αιώνα ...

Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι τα ευαγγελικά κείμενα ήταν γνήσια παλιά και ότι οι αντιγραφείς τους ήταν λογικά αξιόπιστοι". (σελίδες 43-44, οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας).

 Είναι αξιοσημείωτο ωστόσο, ότι ο συγγραφέας αυτός ΔΕΝ πιστεύει στη θεοπνευστία της Βίβλου, και ότι ΟΥΤΕ πιστεύει στον Ιησού. Οπότε η ομολογία του, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα!

Θα δεχτούμε ότι τα Ευαγγέλια είναι αψευδή ιστορικά κείμενα και αξιόπιστες πηγές για τον βίο και τη διδαχή του Ιησού; Η θα δεχτούμε τις διάφορες γνώμες των οποιονδήποτε συγγραφέων, που δεν έχουν να παρουσιάσουν κανένα πραγματικό ιστορικό στοιχείο, αλλά αντίθετα, μόνο τις δικές τους υποθέσεις, οι οποίες διαστρεβλώνουν και παρερμηνεύουν τα κείμενα των πραγματικών μαρτυριών αυτών που έζησαν και μίλησαν με τον ίδιο τον Ιησού; Τι θα προτιμήσουμε; Τα κείμενα των αυτόπτων μαρτύρων ή τις από δεύτερο και τρίτο χέρι ...."ερμηνείες" των κειμένων των αυτόπτων μαρτύρων;

Δείτε εδώ, περισσότερα, για την αξιοπιστία της Μαρτυρίας των Αποστόλων:

http://www.oodegr.com/meletes/kritiki/ma8ites1.htm

Ορίστε και ο Φλέγων, ιστορικός, 2ος αι. (Χρονικά 2b,257):

"Φλέγων ιστορεί επί Τιβερίου Καίσαρος εν πανσελήνωι έκλειψιν ηλίου γεγόνεσαι τελείαν από ώρας έκτης (12 το μεσημέρι) μέχρις ενάτης, δήλον ως ταύτην. Τούτου δε του σκότους και Φλέγων εν ταις Ολυμπιάσιν εμνήσθη. Λέγει γαρ ότι τω δευτέρω έτει της διακοσιοστής δευτέρας ολυμπιάδος εγένετο ηλίου έκλειψις μεγίστη των ούκ εγνωσμένων πρότερον, και νυξ ώραι έκτη της ημέρας εγένετο, ώστε και αστέρας εν ουρανώ φανήναι. Ότι δε της εν τω σταυρώ του δεσπότου Χριστού γενομένης του ηλίου εκλείψεως και ουχ ετέρας εμνήσθη και Φλέγων, πρώτον μεν εκ του λέγειν μη έγνωσθαι την τοιαυτην εκλειψιν τοις προτερον χρόνοις έστι δήλον.. και αυτής δε της περί Τιβερίου ιστορίας δείκνυται. Βασιλεύειν μεν γαρ αυτόν φησιν ο Φλέγων τω δευτερω έτει της εκατοστής ενενηκοστής ογδόης δευτέρας ολυμπιάδος."

Τέλος, εχουμε και την άποψη του Simon Greenleaf, τον Ιδρυτή του Harvard University of Law, o οποίος ήταν σκεπτικιστής, σχετικά με την ύπαρξη του Χριστού. Όταν όμως μελέτησε τα ιστορικά στοιχεία, και απέρριψε οτιδήποτε δεν ήταν βάσιμο, κατέληξε σε ένα ενδιαφέρον συμπέρασμα. Βρήκε πως όχι μόνο η Ιστορία δείχνει πως ο Ιησούς ήταν ιστορική πραγματικότητα, αλλά πως ο Θάνατος και η Ανάστασή του, ήταν τόσο βάσιμα, όσο και πολλά άλλα γεγονότα της Ιστορίας..»

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

Ούτε θα επιχειρηθή να αποδειχθή ότι το πρόσωπο αυτό αποτελεί κακή απομίμησι του μεγάλου Έλληνος φιλοσόφου Απολλωνίου του Τυανέως ,κατασκευασμένο από τους Ιουδαίους ραββίνους του 1ου αιώνος μ.Α(μετα Απολλωνίου Τυανέως) με σκοπό την δημιουργία μίας Ιουδαιογενούς οικουμενικής θρησκείας η οποία θα εχρησιμοποιείτο ως Δούρειος ίππος για την ισοπέδωσι του Ελληνισμού και θα αποτελούσε το δεκανίκι της Ρωμαικής αυτοκρατορικής εξουσίας κατά τον σκοτεινό Μεσαίωνα.

Εδώ απλά θα γίνη μία επισκόπησι της «διδασκαλίας» και των πράξεών του.

Απολογία:

Ειδικά με αυτό, οι Νεοειδωλολάτρες, «δίνουν ρέστα» ασχετοσύνης, αντιφατικότητας και ανιστορικότητας! Δεν χρειάζεται φυσικά να πούμε ότι «σκοτεινός Μεσαίωνας» δεν είχε σχέση με τη Χριστιανική Ρώμη, αλλά με την Παπική θρησκεία. Θα σταθούμε όμως αλλού:

 Προσέξτε! Δεν δέχονται ως ιστορικό πρόσωπο τον Ιησού Χριστό, για τον οποίο βροντοφωνάζουν ιστορικοί αρχαίοι και νέοι, ακόμα και αυτόπτες μάρτυρες που έδωσαν τη ζωή τους γι αυτόν, και δέχονται ως ιστορικό πρόσωπο τον… Απολώνιο Τυανέα! Γιατί το λέμε αυτό; Προσέξτε:

 Όσον αφορά το γενικό ζήτημα της αξιοπιστίας της ζωής και των έργων του Απολλωνίου Τυανέα, έχω να σημειώσω τα εξής:

1. Δεν υπάρχει σωζόμενη αναφορά στον Απολλώνιο Τυανέα πριν από αυτή του Δίωνα Κάσσιου(περ. 155μ.Χ.-235), στη Ρωμαϊκή Ιστορία 68:17. Η αναφορά αυτή είναι όχι μόνο πολύ μεταγενέστερη, αλλά και πολύ μικρή, ακόμα μικρότερη και από το Testimonium Flavianum, την διασημότερη από τις δυο αναφορές του Ιώσηπου στο Χριστό(Ιουδαϊκές Αρχαιότητες, 18.3.3).

 2. Ο τόσο αξιόπιστος "Βίος Απολλωνίου" του Φιλόστρατου(που γράφθηκε τουλάχιστον το 217μ.Χ.) είναι γεμάτος αξιοπιστία. Ας δούμε μερικά μόνο δείγματα αυτής.

• Ο Πρωτέας εισήλθε στη μήτρα της μητέρας του Απολλωνίου, η οποία αργότερα τον γέννησε πρόωρα λόγω της φασαρίας κάποιων κύκνων.
• Ο Απολλώνιος επισκέπτεται με τον Δάμι τον Κολοσσό της Ρόδου(ο οποίος είχε καταστραφεί πριν από αιώνες, το 227/226 π.Χ.)!
• Καταδικάζει καθαρά τα ζεστά μπάνια.
• Ισχυρίζεται ότι είδε τις αλυσίδες του Προμηθέα στα όρη του Καύκασου.
• Αυτός και η συνοδεία του συναντούν ένα καλικάτζαρο, τον οποίο διώχνουν φωνάζοντάς του.
• Ο Φιλόστρατος περιγράφει διάφορα είδη δράκων.
• Ο Τυανέας συναναντά ένα σάτυρο, τον οποίο κοιμίζει, δίνοντάς του κρασί.

 Αυτά όλα, οι Νεοειδωλολάτρες, τα θεωρούν «ιστορικά αξιόπιστα», ενώ τον Ιησού Χριστό τον θεωρούν ανύπαρκτο!

 Μετά από αυτό, καταλαβαίνει κάθε λογικός αναγνώστης, πόση σημασία μπορεί κανείς να δώσει στην οξυδέρκειά τους, και την αντιληπτική τους ικανότητα!

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ

Ιησούς...Θεός ή άνθρωπος;

«του δε Ιησού Χριστού η γέννησις ούτως ήν.μνηστευθείσης γαρ της μητρός αυτού Μαρίας τω Ιωσήφ, πριν ή συνελθείν αυτούς ευρέθη εν γαστρί έχουσα εκ πνεύματος αγίου.» (Ματθαίος Α18)

 εδώ ο Ματθαίος μας λέει ότι η Μαρία (μήτηρ του Ιησού) κατέστη έγγυος ΠΡΙΝ να έρθη σε επαφή με τον Ιωσήφ.Η δε σύλληψι του Ιησού έγινε με την υπερβατική επενέργεια του Αγίου πνεύματος.

«περί του υιού αυτού,του γενομένου εκ σπέρματος Δαυίδ κατα σάρκα,του ορισθέντος υιού Θεού εν δυνάμει.» (Παύλος-Επιστολή προς Ρωμαίους.Α3)

 εδώ ο Παύλος μας λέει ότι ό Ιησούς ήτο ΣΠΕΡΜΑ ΔΑΥΙΔ,δήλα δη υιός του ΙΩΣΗΦ κατά σάρκα!!!!Άρα κατά τον Παύλο ο Ιησούς ήτο απλά ένας άνθρωπος.

Απολογία:

Η αντίφαση βρίσκεται μόνο στο μυαλό των Νεοειδωλολατρών. Πουθενά δεν μιλάει ο Παύλος για «Ιωσήφ», όπως φαντάζονται. Μιλάει για «σπέρμα Δαυίδ», που σημαίνει ότι η απόγονος του Δαυίδ Παναγία, ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΙΚΑ έδωσε ΣΠΕΡΜΑ. Είναι δε σύμφωνο με την προφητεία του Γένεσις 3/γ 15, όπου μιλάει σαφώς για «ΣΠΕΡΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ». Όχι του Ιωσήφ.

 Και μη σπεύσουν να μας ρωτήσουν: «Πώς μια γυναίκα έβγαλε σπέρμα». Γιατί σήμερα η επιστήμη μπορεί με τη μέθοδο του κλωνισμού να κάνει πολλά παρόμοια. Πόσο μάλλον ο Θεός! Και εδώ ας προσθέσουμε ότι η λέξη: «σπέρμα», σημαίνει επίσης και: «απόγονος».

 Και θα τους θυμίσουμε επίσης, ότι η επιστήμη δεν έχει καταφέρει ακόμα να γεννάει θεούς με… σφυριές όπως αυτή που έριξε ο κουτσός Ήφαιστος στο κεφάλι του Δία για να βγει η Αθηνά.

 Όσο για το: «κατά σάρκα» που λέει ο Παύλος, δεν λέει ότι «ήταν απλώς ένας άνθρωπος». Αυτό το καταλαβαίνουν μόνο όσοι δεν θέλουν καταλάβουν το σωστό νόημα. Ο Παύλος εδώ λέει ότι «κατά την σάρκα» ο Χριστός ήταν σπέρμα Δαυίδ. Κατά την Θεότητα όμως, ήταν (όπως λέει αλλού, στην προς Εβραίους επιστολή του), «απάτωρ αμήτωρ και αγενεαλόγητος».

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

Η υποτιθέμενη θεότης του Ιησού καταρρίπτεται και από ένα άλλο εδάφιο του Παύλου...

 «εις γαρ Θεός, εις και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος Χριστός Ιησούς» (Α επιστολή προς Τιμόθεον.Β5)

Απολογία:

Να χαίρονται τα Ελληνικά τους οι… Ελληναράδες! Πού είδαν εδώ την «κατάρριψη»; Σαφέστατα το χωρίο, λέει τον Χριστό, όχι μόνο «άνθρωπο μεσίτη Θεού και ανθρώπων», αλλά τον λέει σαφέστατα επίσης και «μοναδικό Θεό» («εις Θεός»). Για όποιον δεν καταλαβαίνει αρχαία, το εδάφιο λέει στα απλά Ελληνικά:

 «Επειδή είναι ένας Θεός, ένας και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, ο άνθρωπος Χριστός Ιησούς». Ο ίδιος που είναι ο ένας Θεός, είναι και ο μοναδικός μεσίτης.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

τα πλέον αποκαλυπτικά είναι τα λόγια του ιδίου του Ιησού μέσω των οποίων αρνείται ότι είναι Θεός...

«και ιδού εις προσελθών είπεν αυτώ.διδάσκαλε αγαθέ,τι αγαθόν ποιήσω ίνα έχω ζωήν αιώνιον;ο δε είπεν αυτώ.Τί με λέγεις αγαθόν;Ουδείς αγαθός ει μη εις ο Θεός.» (Ματθαίος ΙΘ16-17)+(Μάρκος Ι18)

 Γιατί με λέγεις αγαθό; Κανείς δεν είναι αγαθός παρά μόνο ο ΕΝΑΣ Θεός» λέει ο Ιησούς(!!!) αρνούμενος ότι είναι ο ίδιος Θεός, παραμένων έτσι συνεπής ως προς τον Ιουδαικό Μονοθεισμό.

Απολογία:

Και πάλι «καληνύχτα»! Εδώ το νόημα των λόγων του Χριστού είναι το εξής:

 «Τι με λες αγαθό, αφού δεν με δέχεσαι ως Θεό; Αγαθός είναι μόνο ένας: Ο Θεός».

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

Ήλθε να φέρη ειρήνη στον κόσμο ο Ιησούς;

«Μακάριοι οι ειρηνοποιοί ότι αυτοί υιοί θεού κληθήσονται» (Ματθ.Ε9)

 ο ίδιος όμως δε φαίνεται να το εφαρμόζει στον εαυτό του....

«Μή νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γήν.Ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην αλλά μάχαιραν.ήλθον γαρ διχάσαι άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και νύμφην κατά της πενθεράς αυτής.και εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού.» (Ματθ.Ι34)

 με λίγα λόγια ο Ιησούς ήρθε να καταργήση όλες τις αυτονόητες πατροπαράδοτες οικογενειακές αξίες,να ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΗ δήλα δη την οικογένεια που είναι το θεμέλιο μίας ΥΓΕΙΟΥΣ κοινωνίας.

 Ναί ή Όχι στην χρήσι βίας;

 Από την μία λέει ο Ιησούς στον Πέτρο όταν αυτός τραβά μαχαίρι...(κατά την σύλληψι)

«τότε λέγει αυτώ ο Ιησούς.απόστρεψον σου την μάχαιραν εις τον τόπον αυτής.πάντες γαρ οι λαβόντες μάχαιραν εν μάχαιρα αποθανούνται» (Ματθ.ΚΣΤ52)

 ενώ αλλού .....

«είπεν ούν αυτοίς.αλλά νύν ο έχων βαλλάντιον αράτω,ομοίως και πήραν,και ο μη έχων πωλήσει το ιμάτιον αυτού και αγοράσει μάχαιραν.» (Λουκ.ΚΒ36)

 εδώ διατάσσει τους μαθητές του να πουλήσουν μέχρι και τα ρούχα τους για να αγοράσουν μαχαίρια!!!

Απολογία:

Για μια φορά ακόμα τα λόγια του Χριστού διαστρέφονται από τους Νεοειδωλολάτρες. Και θα τα απαντήσουμε όλα μαζί, επειδή όχι μόνο έχουν σχέση, αλλά ΤΟ ΕΝΑ ΕΞΗΓΕΙ ΤΟ ΑΛΛΟ.

 Κατ αρχήν πρέπει να πούμε ότι όπου αναφέρεται η λέξη: «μάχαιρα», δεν σημαίνει ότι μιλάμε για το ίδιο θέμα. Η μάχαιρα σημαίνει και «διαίρεση», «διχασμό», όπως σαφώς ο ίδιος ο γράφων το «μεταφράζει». Έτσι πρέπει να δούμε κάθε εδάφιο από τα παραπάνω ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ.

 Το πρώτο: «Και είπε σε αυτούς ο μη έχων (χρήματα) ας πουλήσει το ιμάτιό του και ας αγοράσει μάχαιρα». (Λουκάς κβ36).

 Εδώ τους λέει επίσης (αν το διαβάσουμε όλο το συμφραζόμενο), ότι επειδή τώρα έρχεται ο καιρός που θα φύγει από κοντά τους, δεν θα πρέπει να νομίζουν ότι η ζωή τους θα είναι πια εύκολη. Ως τότε, ζούσαν χωρίς κινδύνους, και τους είχε πει ότι δεν χρειαζόταν να κουβαλάνε μαζί τους ούτε σάκο με προμήθειες. Τώρα όμως που φεύγει από κοντά τους, (ήξερε ότι θα σταυρωθεί), έπρεπε να αγοράσουν και σάκο, και προμήθειες για όπου πηγαίνουν, γιατί τώρα πια ο κόσμος θα τους αντιμετώπιζε εχθρικά. Και μαζί με το σάκο, τους είπε να αγοράσουν και μαχαίρια. Το ερώτημα είναι «γιατί» το είπε αυτό, εφ όσον σε άλλο σημείο, στο Ματθαίος 26/κστ 52, όταν ο Πέτρος χρησιμοποίησε ένα από τα μαχαίρια εκείνα, και έκοψε το αυτί του Μάλχου, ο Χριστός του είπε: «Βάλε το μαχαίρι στη θέση του, γιατί όσοι πιάσουν μαχαίρι, από μαχαίρι θα πεθάνουν»; Και μάλιστα θεράπευσε το κομμένο αυτί του Μάλχου, που έκοψε ο Πέτρος.

 Το δεύτερο αυτό χωρίο, μας δείχνει με σαφήνεια, ότι ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΓΟΡΑΖΕΙΣ ΜΑΧΑΙΡΙ, ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ. Ο Χριστός τους είπε να το αγοράσουν. Όχι να το χρησιμοποιήσουν. Κανείς δεν μπορεί λοιπόν να τον κατηγορήσει για βιαιοπραγία, και πολύ περισσότερο όταν τους απέτρεψε να το χρησιμοποιήσουν, όταν ο Πέτρος έκοψε το αυτί του Μάλχου. Ας δούμε λοιπόν γιατί τους είπε να το αγοράσουν:

 Ήθελε να τους επιστήσει ΕΜΠΡΑΚΤΑ την προσοχή ότι τώρα πια θα κινδύνευαν ΣΟΒΑΡΑ. Θα κινδύνευε η ζωή τους από εδώ και πέρα. Και ο καλύτερος τρόπος ΝΑ ΤΟ ΝΙΩΣΟΥΝ αυτό, ήταν να τους βάλει να αγοράσουν μαχαίρια, να τους κάνει να νιώσουν τον κίνδυνο στο πετσί τους. Τους «μύησε» στον κίνδυνο, κάνοντάς τους να νιώσουν ΑΝΟΜΟΙ, ώστε έτσι εκπληρώθηκε η προφητεία που έλεγε για τον Χριστό: «Μετά ανόμων ελογίσθη». Και βεβαίως, πέρα από τον ψυχολογικό λόγο, υπήρχε και ο ΠΡΑΚΤΙΚΟΣ λόγος. Γιατί όταν ένας εχθρός βλέπει ότι οπλοφορείς, θα το σκεφτεί να σε πειράξει. Και αυτοί που συνέλαβαν τον Χριστό, δεν διανοήθηκαν να ανοίξουν μέτωπο και με τους μαθητές του, ώστε αυτοί παρέμειναν (προς το παρόν) απείραχτοι. Ο Χριστός λοιπόν παραμένει «άρχων ειρήνης», καθώς σύμφωνα με την αφήγηση, όχι μόνο δεν αντιστάθηκε, αλλά ΘΕΡΑΠΕΥΣΕ τον εχθρό του τον Μάλχο. Μένει αμφιβολία ότι είναι Άρχων Ειρήνης;

 Ας δούμε και το επόμενο εδάφιο:

 «Μη νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γην. Ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην αλλά μάχαιραν. Ήλθον γαρ διχάσαι άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και νύμφην κατά της πενθεράς αυτής. Και εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού». (Ματθ. 10/Ι34).

 Τα εδάφια που εξηγήσαμε πιο πάνω, λένε τα εξής: «Δεν ήρθα να βάλω ειρήνη στη γη, αλλά μάχαιρα» (διαίρεση, καθώς το μαχαίρι «διαιρεί» το αντικείμενο). (Λουκάς 12/ιβ 51. Ματθαίος 10/ι 35,36).

 Πριν προχωρήσουμε όμως, θα αναφέρουμε και δύο ακόμα εδάφια, που με δόλο οι Νεοειδωλολάτρες τα παρουσιάζουν πολύ πιο κάτω, για να μη φανεί το νόημά τους, που είναι εντελώς άσχετο με αυτό που θέλουν να παρουσιάσουν. Τα μεταφέραμε λοιπόν από κάτω, σε αυτό το σημείο του κειμένου, ώστε να απαντηθούν μαζί με τα υπόλοιπα:

«πύρ ήλθον βαλείν επί την γήν,και τι θέλω ει ήδη ανήφθη!...δοκείτε ότι ειρήνην παρεγενόμην δούναι εν τη γη;ουχί,λέγω υμίν, αλλή διαμερισμόν.» (Λουκ.ΙΒ49)

 Μα καλά ειρήνη νομίζατε ότι ήλθε να βάλη;;;...όχι βέβαια αλλά ΔΙΧΟΝΟΙΑ.

«ει τις έρχεται προς με και ου μισεί τον πατέρα εαυτού και την μητέρα του και την γυναίκα και τα τέκνα και τους αδελφούς και τας αδελφάς,έτι δε και την εαυτού ψυχήν ου δύναται μου μαθητής είναι» (Λουκ.ΙΔ26)

Η εντολή «ΤΙΜΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ» πάει στον βρόντο.

Κανείς δεν μπορεί να γίνη μαθητής του Ιησού αν δεν μισή όλη του την οικογένεια,ακόμα δε και την ψυχή του..!!!...ένας συνετός δήλα δη άνθρωπος και ενάρετος που τα έχει καλά με τους γονείς του και τους συγγενείς του είναι ΑΝΑΞΙΟΣ για να γίνη μαθητής του Ιησού....Ο ίδιος δε παραδέχεται έτσι ότι οι μαθητές του ήσαν κοινά καθάρματα και βαρέως ψυχοπαθείς...

Για να αποκαλυφθεί ποιοι είναι οι πραγματικά ψυχοπαθείς που διαστρέφουν τα κείμενα, συνεχίζει ο ίδιος ο Χριστός για να δείξει τι εννοεί, με τα επόμενα λόγια που παρατίθενται στην ενότητα αυτή, (και που ο Νεοειδωλολάτρης που τα έγραψε, ΕΠΙΤΗΔΕΣ ΤΑ ΞΕΧΩΡΙΣΕ για να μη φανεί το νόημα, και να πλανήσει τον αναγνώστη). Όμως εμείς θα τα δούμε μαζί, όπως μαζί είναι στα Ευαγγέλια. Τι εννοούσε λοιπόν όταν έλεγε ότι θα «βάλει μάχαιρα στη γη»; Εξηγεί ο ίδιος: «Επειδή (γαρ) ήλθα να διχάσω τον άνθρωπο κατά του πατέρα του….»

 Το «γαρ» σημαίνει: «διότι», «επειδή». Συνεπώς, αυτά που λέει εδώ ο Χριστός, τα λέει ΩΣ ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ των προηγουμένων λόγων του, ότι «ήλθε να βάλει μάχαιρα στη γη». Το εδάφιο λοιπόν αυτό, απαντάει στο τι εννοούσε με τη «μάχαιρα». Μιλούσε για το διχασμό στις οικογένειες, και όχι για «πόλεμο», όπως θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε ο διαστρεβλωτής που έγραψε το κείμενο αυτό.

 Τι σημαίνει όμως, το ότι θα φέρει «διχασμό» στις οικογένειες; ΠΟΛΥ ΑΠΛΟ! Όταν κάποιος γίνεται Χριστιανός, η οικογένειά του αντιμετωπίζει ΣΟΒΑΡΑ προβλήματα. Μέχρι διάλυσης. Γιατί οι εχθροί του Χριστιανισμού, ΠΑΝΤΟΤΕ, και τότε (που ήταν οι ειδωλολάτρες) και σήμερα (που είναι οι άπιστοι και οι αιρετικοί), του κάνουν το βίο αβίωτο. Γι αυτό λέει στο παρακάτω εδάφιο ο Χριστός: «και εχθροί του ανθρώπου θα γίνουν η οικογένειά του». ΠΡΟΣΟΧΗ! Δεν λέει ότι Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ θα γίνει εχθρός της οικογενείας του, αλλά Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ θα γίνει εχθρός του!!! Αυτό όμως δεν το πρόσεξε ο ψευδοκατήγορος που έγραψε το κείμενο έ;

 Στο ίδιο πλαίσιο, μπορεί να ερμηνευθεί και το άλλο σχετικό εδάφιο: «Όποιος έρχεται σ εμένα και δεν μισεί τον πατέρα του και την μητέρα του και την γυναίκα του και τα παιδιά του και τους αδελφούς και τις αδελφές του, ακόμη και την ψυχή του, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου» (Λουκάς 14/ιδ26).

 Εδώ κατ’ αρχήν παρατηρούμε ότι μιλάει για μίσος όχι μόνο για την οικογένειά του, αλλά και για ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ, δηλαδή για τη ζωή του. (Η λέξη ψυχή στην Αγία Γραφή έχει τρεις κυρίως έννοιες: Τη φύση, την υπόσταση, και τη ζωή). Πώς λοιπόν κάποιος ακόλουθος του Χριστού δείχνει «μίσος» για ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ;

 Πολλά μπορούμε να πούμε εδώ, όμως θα αρκεσθώ σε λίγα. Ας αρχίσουμε πρώτα από την εποχή εκείνη: Όταν οι ειδωλολάτρες συνελάμβαναν μια Χριστιανική οικογένεια, ζητούσαν από τον Χριστιανό να θυμιάσει στους ψεύτικους θεού τους. Και τον απειλούσανε ότι αν δεν το κάνει, ΘΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ. Κρατούσαν τη γυναίκα του, τα παιδιά του και τους γονείς του, και τους σφάζανε με βασανιστήρια μπροστά του ζωντανούς, με κάθε βάρβαρο μέσο, για να τον αναγκάσουν να αρνηθεί τον Χριστό.

 Ρωτάμε λοιπόν: Όταν κάποιος γίνεται αιτία να τα παθαίνουν όλα αυτά τα αγαπημένα του πρόσωπα, αυτά τα φριχτά βασανιστήρια, για χάρη της δικής του πίστης, ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΙΣΕΙ; Και όταν υπομένει τα ίδια βασανιστήρια και για τον εαυτό του, μέχρι θανάτου, δεν είναι σαν να μισεί την ψυχή του; Με την κοινή ανθρώπινη λογική, πρέπει να μισείς κάποιον για να γίνεται η επιμονή σου για τον Χριστό, αιτία να τα παθαίνει όλα αυτά, όταν με μια απλή άρνηση του Χριστού μπορείς να τους σώσεις.

 Και όταν λόγω του ΔΙΧΑΣΜΟΥ που επέρχεται σε μια οικογένεια όταν κάποιος γίνεται Χριστιανός, βλέπει καθημερινά τους δικούς του που είναι άπιστοι, να αντιμετωπίζουν χίλια δυο ψυχολογικά προβλήματα ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ, και όμως αυτός συνεχίζει να τους τα δημιουργεί πιστεύοντας, ενώ ταυτόχρονα βασανίζεται και ο ίδιος από τους ίδιους λόγους, δεν είναι σαν να μισεί και αυτούς και τον εαυτό του χάριν του Χριστού; Και δεν απέχει η αγάπη του προς αυτούς, από αυτή την ανώτερη αγάπη για τον Χριστό, όσο η αγάπη από το μίσος;

 Τέλος, πρέπει να ξεσκεπάσουμε και την τελευταία δολοπλοκία των Νεοειδωλολατρών, στην προσπάθειά τους να διαστρέψουν το Θεόπνευστο κείμενο. Έγραψαν τα εξής:

«πύρ ήλθον βαλείν επί την γήν,και τι θέλω ει ήδη ανήφθη!...δοκείτε ότι ειρήνην παρεγενόμην δούναι εν τη γη;ουχί,λέγω υμίν, αλλή διαμερισμόν.» (Λουκ.ΙΒ49)

Εδώ λοιπόν, ενώ γράφουν το χωρίο Λουκάς 12/ιβ 49, ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΥΝ ότι τα λόγια αυτά βρίσκονται ΣΚΟΡΠΙΣΜΕΝΑ στα εδάφια 49 - 51. Βάζουν λοιπόν αποσιωπητικά μετά τη λέξη «ανήφθη», και συνεχίζουν με τη λέξη «δοκείτε», που όμως στο πραγματικό κείμενο, βρίσκεται ΔΥΟ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΕΔΑΦΙΑ ΠΙΟ ΠΕΡΑ. Συνδέουν δηλαδή το εδάφιο 49 με το εδάφιο 51, κόβοντας όλα τα ενδιάμεσα λόγια, και διαστρέφουν έτσι όλο το νόημα.

 Συνδέουν έτσι τα λόγια του Χριστού που μιλούσε για «πυρ», με τα άλλα εντελώς άσχετα λόγια του που μιλούσε για διαμερισμό οικογενειών όπως εξηγήσαμε πριν. Και το κάνουν αυτό, για να δώσουν στον άσχετο ομόπιστό τους αναγνώστη, την εντύπωση ότι μιλάει για πόλεμο!!! Γιατί ο άσχετος ειδωλολάτρης, θα συνδέσει έτσι το «πυρ», την μη «ειρήνη» και τον «διαμερισμό», και θα νομίσει ότι ο Χριστός έφερε βιαιαοπραγίες!

 Στην πραγματικότητα, Τα λόγια του Χριστού, στο εδάφιο 49 μιλούν για εντελώς διαφορετικό πράγμα από τα όσα λέει στο 51. Εκεί λέει ότι έφερε «πυρ» στη γη, εννοώντας ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ, που ως φωτιά κάθισε την Πεντηκοστή στα κεφάλια των μαθητών. Ήδη από την αρχή της διακονίας του ο Χριστός, εξάπλωνε σαν φωτιά το κήρυγμά του, με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος, που από την Πεντηκοστή εισήλθε σε κάθε βαπτισμένο πιστό Χριστιανό. Και σαν φωτιά, συνέχισε να εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο, φέρνοντας την αγάπη και το ΦΩΣ, αλλά ταυτόχρονα ΚΑΤΑΚΑΙΟΝΤΑΣ κάθε ψεύδος της ειδωλολατρείας, και κάνοντας στάχτη τα έργα των δαιμόνων, που είχαν πείσει τον κόσμο ότι είναι δήθεν θεοί.

 Στο 50 εδάφιο, ο Χριστός αλλάζοντας θέμα, μιλάει για το βάπτισμα που είχε να υποστεί στο θάνατο, και στο 51 εδάφιο, πάλι αλλάζει θέμα, και μιλάει για το διχασμό που θα έφερνε η Χριστιανική πίστη στις οικογένειες, καθώς οι εχθροί της αληθείας, θα δημιουργούσαν προβλήματα σε όσους πίστευαν στον Χριστό, και θα τους πολεμούσαν, και θα τους μισούσαν.

 Όμως οι Νεοειδωλολάτρες, απατεώνες όπως ο θεός τους ο Διάβολος, ΕΚΟΨΑΝ όλα τα ενδιάμεσα λόγια, αλλοιώνοντας έτσι την έννοια των εδαφίων, για να παρουσιάσουν τη δική τους ψεύτικη εκδοχή για τον Χριστό.

 Ας δει ο καθένας τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί, και τι είδους ήθος είναι αυτό που μας παρουσιάζουν ως «αρχαιοελληνικό»!!!

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

Έχει ο Ιησούς το αυτονόητο θεικό θάρρος να φέρει εις πέρας την αποστολή του;

 Όταν οι μαθητές του πάνε να αντισταθούν κατά την σύλληψι του Ιησού και ο δε Πέτρος τραβά μαχαίρι και επιτίθεται αυτός (ο Ιησούς) αυστηρά τους υπενθυμίζει...

«πώς ούν πληρωθώσιν αι γραφαί ότι ούτω δεί γενέσθαι;» (Ματθ.ΚΣΤ54) + Λουκ. ΙΒ4).

 Δήλα δη «πως θα επαληθευθούν οι γραφές αν δεν γίνη έτσι (=αν δεν θανατωθώ) ;»

Απολογία:

Πού είναι το πρόβλημα εδώ; Δεν δείχνει το θάρρος του; Ποιο θαρραλέο είναι να αντιμετωπίσεις τον θάνατο ή να βάλεις άλλους να σκοτωθούν για να την γλιτώσεις;

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

Λίγο πριν όμως στην Γεθσημανή είχε δειλιάσει και ζήτησε από τον Πατέρα του να απαλλαχθή από την ανειλημμένη αποστολή του...

 «πάτερ μου ει δυνατόν εστί παρελθέτω απεμού το ποτήριον τούτο» (Ματθ.ΚΣΤ39)

 Ένας Θεός είναι δυνατόν να είναι τόσο κυκλοθυμικός και τόσο δειλός που να ζητά τελευταία στιγμή να γλυτώση από την αποστολή που επί χρόνια γνωρίζει ότι πρέπει να εκτελέση;....πόσο μάλλον δε όταν εξ’ αρχής εγνώριζε ότι η θανάτωσι του ήτο και ο σκοπός της ενσαρκώσεώς και ελεύσεως του στην γη.

Απολογία:

Οι Νεοειδωλολάτρες εδώ, θέλουν να ξεχνάνε ότι ο Χριστός δεν είναι απλά Θεός, αλλά Θεάνθρωπος. Και Θεάνθρωπος δεν σημαίνει «ημίθεος» όπως το «κράμα» των δικών τους μυθικών ηρώων. Ο Θεάνθρωπος είναι ταυτόχρονα ΠΛΗΡΗΣ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, και όχι μισός θεός και μισός άνθρωπος. Ή είσαι Θεός, ή δεν είσαι. Και ή είσαι άνθρωπος, ή δεν είσαι.

 Ο Χριστός λοιπόν, δεν ήταν καθόλου κυκλοθυμικός. Πότε μιλούσε με τη Θεϊκή του φύση και ιδιότητα, και πότε με την ανθρώπινη. Και η ανθρώπινη είχε όλα τα αδιάβλητα ανθρώπινα πάθη, όπως ο φόβος και η αγωνία, και όλα τα ανθρώπινα γνωρίσματα. Το να γνωρίζεις ότι θα πεθάνεις, δεν σημαίνει ότι δεν αγωνιάς και δεν φοβάσαι. Έτσι, ο Χριστός, ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ προσευχήθηκε, αν είναι δυνατόν να επιτελεσθεί ο σκοπός του Πατρός του, χωρίς να χρειασθεί να περάσει από όλα αυτά τα παθήματα. Τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβει αυτό κάποιος;

 Κι όμως, ναι! Είναι δύσκολο να το καταλάβουν όσοι έχουν σκοτισμένη τη διάνοια από τους δαιμονικούς θεούς τους! Η κατανόηση της Θεότητας, προϋποθέτει την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, το οποίο οι Νεοειδωλολάτρες το έχουν διώξει από τη ζωή τους εφόσον δεν προσεύχονται.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

ΗΡΘΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΘΝΗ;

 Μετά την ανάστασί του ο Ιησούς λέει στους μαθητές του...

«πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη.» (Ματθ.ΚΗ19)

 όμως αλλού τους είχε σαφώς διατάξει....

«εις οδόν εθνών μη απέλθητε και εις πόλιν Σαμαρειτών μη εισέλθητε» (Ματθ.Ι5)

Απολογία:

Για μια φορά ακόμα, οι άνθρωποι αυτοί κάνουν εμφανή τη μειωμένη αντιληπτική τους ικανότητα. Το ότι ακόμα δεν είχε έρθει ο καιρός να επεκταθεί το Ευαγγέλιο στα έθνη, δεν σημαίνει ότι αργότερα δεν θα γινόταν. Ενώ λοιπόν αρχικά δεν ήταν ακόμα ο καιρός, και είχε πει στους μαθητές του να μην κηρύξουν στα έθνη και στους Σαμαρείτες, αργότερα, όταν ήλθε ο καιρός, τους απέστειλε και εκεί. Πού είναι το παράξενο;

 Το παράξενο είναι το πώς οι Νεοειδωλολάτρες δεν κατανοούν ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ. Ή πρέπει να τους έχει αποχαυνώσει η ψεύτικη λατρεία τους, ή πρέπει να έχουν παρασυρθεί σε μια τέτοια ανόητη λατρεία, επειδή είναι χαμηλής διανοητικής κατάστασης.

Τέλος αντί να βλέπουν πως 20 αιώνες μετά την έλευση του Χριστού, οι προφητείες Του ολοκληρώνονται τραγικά, ετούτοι γυροφέρνουν άσκοπα τις Γραφές και στο τέλος πέφτουν πνευματικά σκοτισμένοι από τον αντίχριστο φανατισμό τους.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ

 Κανείς από τους ευαγγελιστές δεν συμφωνεί με τον άλλον ως προς τα τελευταία λόγια του Ιησού πάνω στον σταυρό...

«Περί δε την ενάτην ώραν ανεβόησεν ο Ιησούς φωνή μεγάλη λέγων.ηλί ηλί λιμά σαβαχθανί...τουτ έστι,Θεέ μου Θεέ μου, ινατί με εγκατέλειπες» (Ματθ.ΚΖ46)

 εδώ συμβαίνει το αγρίως οξύμωρο ο Θεός να απευθύνεται στον Θεο(!!!!!!) .... (;;;;;;;)...και να του φωνάζει «Θεέ μου Θεέ μου»....

«και τη ώρα τη ενάτη εβόησεν ο Ιησούς φωνή μεγάλη λέγων Ελωί Ελωί λιμά σαβαχθανί ο έστι μεθερμηνευόμενον, ο Θεός μου ο Θεός μου εις τι με εγκατέλειπες;» (Μαρκ.ΙΕ34)

«και εσχίσθη το καταπέτασμα του ναού μέσον.και φωνήσας φωνή μεγάλη ο Ιησούς είπε Πάτερ εις χείρας σου παρατίθεμαι το πνεύμα μου.και ταύτα ειπών εξέπνευσεν.» (Λουκ.ΚΓ45-46)

 κατα τον Λουκά εσχίσθη και το καταπέτασμα του Ναού του Σολομόντος στα δύο(!!!)

«ότε ουν έλαβε το όξος ο Ιησούς είπε τετέλεσται.» (Ιωάννης ΙΘ30)

Απολογία:

Αδυνατούν να καταλάβουν οι εχθροί του Χριστού, ότι ο Χριστός ΤΑ ΕΙΠΕ ΟΛΑ αυτά που αναφέρονται, αλλά ο κάθε Ευαγγελιστής καταγράφει αυτό που θυμάται καλύτερα. Το να είπε: «Πατέρα μου γιατί με εγκατέλειψες», δεν αποκλείει να είπε και «τετέλεσται» αμέσως πριν πεθάνει!!! Πού να το καταλάβουν όμως αυτό άνθρωποι που πιστεύουν σε μύθους.

 Και όταν είπε: «Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες», δεν μιλούσε η Θεϊκή φύση του Χριστού, αλλά η ανθρώπινη. Οι Χριστιανοί πιστεύουν όχι απλώς στον Θεό Χριστό, αλλά στον ΘΕΑΝΘΡΩΠΟ Χριστό. Και ο Χριστός πότε μιλούσε ως άνθρωπος, και πότε ως Θεός. Στο σταυρό δεν πέθανε ο Θεός, αλλά η ανθρώπινη φύση του Χριστού, καθώς ο Θεός δεν πεθαίνει. Και αυτή η φύση που πέθαινε, αυτή είναι που πονούσε, που φοβόταν, που αγωνιούσε.

 Πώς θα πέθαινε ο Χριστός αν η Θεϊκή Του φύση δεν εγκατέλειπε την ανθρώπινη στα χέρια των εχθρών του; Αυτή τη ΘΕΟΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ένιωσε η ανθρώπινη φύση του Χριστού την ώρα εκείνη, και ένιωσε τη μοναξιά του ανθρώπου στα χέρια των εχθρών του. Ένιωσε όλη την αγωνία του κάθε ετοιμοθάνατου που πεθαίνει με έναν βασανιστικό θάνατο. Για το λόγο αυτό, ΑΠΑΓΓΕΙΛΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΔΑΥΙΔ ΣΤΟΝ ΨΑΛΜΟ ΚΑ 1. Τα λόγια αυτά ήταν προφητικά. Τα είχε πει ο Δαυίδ προφητικά για τον Χριστό. Και ο Χριστός εκείνη την ώρα, παρά το πάθος Του, με τα λόγια αυτά, έσπευσε να υπενθυμίσει σε όλους μας, ότι την ώρα εκείνη ΕΚΠΛΗΡΩΝΕ ΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ που βρισκόταν στον Ψαλμό αυτό. Ότι πέθαινε ως άνθρωπος για τις δικές μας αμαρτίες, και ότι ο θάνατος και το μαρτύριό του ήταν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

ΣΥΝΔΕΣΙ ΜΕ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

 Ο Ιησούς κάνει συνεχείς αναφορές στην Π.Δ και στους ήρωες της...έχει δε ιδιαιτέρα αδυναμία στον αρχι-μαστροπό Αβραάμ...

«λέγω δε υμίν ότι πολλοί από ανατολών και δυσμών ήξουσι και ανακληθήσονται μετά Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ εν τη βασιλεία των ουρανών» (Ματθ.Η11)

 ο Ιησούς ετοιμάζει έναν παράδεισο με οικοδεσπότες τον «νταβατζή» Αβραάμ που εξέδιδε την γυναίκα και αδελφή του Σάρα σε πλουσίους ηγεμόνες για να πλουτίση,τον ακολουθήσαντα την τέχνη του πατρός του μαστροπό Ισαάκ και τον ασήμαντο Ιακώβ...Του τον χαρίζουμε τον παράδεισό του...

«Αβραάμ ο πατήρ υμών ηγαλλιάσατο ίνα ιδή την ημέραν την εμήν και είδε και εχάρη» (Ιωαν.Η56)

 Ο Αβραάμ ευφράνθη βλέποντας το έργο και την δράσι του απογόνου του Ιησού...σίγουρα ο Δάσκαλος της μαστροπείας κάτι παραπάνω ήξερε για την αποστολή του...

Απολογία:

Η ασέβεια και η κακοήθεια αυτών των ανθρώπων σε όλο της το μεγαλείο! Βρίζουν τον Αβραάμ και τον Ισαάκ ασύστολα, ως πραγματικοί λάτρεις των δαιμονικών ασεβών θεών τους. Διαστρέφουν κάθε έννοια αληθείας και καλοπιστίας. Είναι ίδιοι Συκοφάντες, όπως Συκοφάντης σημαίνει το όνομα του βασικού θεού τους του Σατανά.

 Κατηγορούν τον Αβραάμ ότι δήθεν είναι μαστρωπός της γυναίκας του της Σάρρας, με βάση τα χωρία: Γένεση, κεφάλαιο 12/ιβ 11-20.

 Απαντάμε, ότι αυτό υπάρχει μόνο στην αρρωστημένη φαντασία των ειδωλολατρών. Αναφέρεται εκεί να έγινε καμία μοιχεία; Δεν συνέβη τίποτα.

 Εκεί ο Αβραάμ, (όχι για να πλουτίσει που λένε οι ψεύτες ειδωλολάτρες, αλλά) για να μη τον σκοτώσουν για να του πάρουν τη γυναίκα, είπε ότι είναι αδελφή του, αποκρύπτοντας ότι είναι γυναίκα του. Είναι τόσο φοβερό αυτό; Πού είναι η «μαστρωπεία»; Προφανώς μόνο στα αρρωστημένα μυαλά των Νεοειδωλολατρών, που είναι συνηθισμένοι από τα αίσχη των δαιμονικών θεών τους.

 Και μάλιστα ήταν η δεύτερη φορά που το έκανε αυτό ο Αβραάμ, και το έκανε αργότερα ο Ισαάκ με τη Ρεβέκκα. Δηλαδή τι έπρεπε; Να πάνε να τους σκοτώσουνε επειδή το ήθελαν οι ειδωλολάτρες; Πολύ καλά έκαναν και ο Αβραάμ, και ο Ισαάκ. Ήταν επικίνδυνες οι εποχές τότε. Σκοτώνανε τους άνδρες και τους παίρνανε τις γυναίκες. Έτσι όμως, κατάφεραν να επιβιώσουν.

 Ίσως πει κάποιος από αυτούς: "Ναι, όμως αν συνέβαινε; Αν ο βασιλιάς τελικά κοιμόταν με τη γυναίκα τους; Δεν έπρεπε ο Αβραάμ και ο Ισαάκ να διαφυλάξουν την τιμή της γυναίκας τους;"

Απαντάω:

 Κατ αρχήν, με τα «αν» δεν γίνεται «μαστρωπεία». Δεύτερον, δεν υπήρχε περίπτωση να συμβεί. Ο Αβραάμ και ο Ισαάκ, ήταν ΠΡΟΦΗΤΕΣ. Γνώριζαν το θέλημα τού Θεού, και το Άγιο Πνεύμα τους οδηγούσε. Ήξεραν από πριν ότι δεν θα γινόταν τίποτα. Και στην περίπτωση που παρά λίγο να γίνει, επενέβη ο Θεός και τους φύλαξε. Αυτό ο Αβραάμ και ο Ισαάκ το ήξεραν. Είχαν καθημερινή επαφή με τον Θεό. Ο Αβραάμ ήταν ΦΙΛΟΣ τού Θεού. Ο ίδιος ο Θεός τον λέει έτσι. Και τον καθοδηγούσε και τον φύλαγε στο κάθε τι. Όταν ο Αβραάμ πήγαινε εκεί, ήξερε ότι ο Θεός θα φυλάξει τη γυναίκα του.

 Ίσως πει πάλι κάποιος: "Ναι, μα αν ο Θεός τον φύλαγε, γιατί έπρεπε να πει ο Αβραάμ (και μετά ο Ισαάκ) ότι η γυναίκα του ήταν αδελφή του; Δεν μπορούσε ο Θεός να τους φυλάξει και έτσι;"

Απαντάω:

 Ναι, μπορούσε. Όμως ο Αβραάμ και ο Ισαάκ ΟΦΕΙΛΑΝ να εξαντλήσουν τις προφυλάξεις που μπορούσαν να πάρουν από μόνοι τους, και μόνο σε ό,τι δεν μπορούσαν θα βοηθούσε ο Θεός. Οι πρόγονοί μας, έλεγαν: "Συν Αθηνά και χείρα κίνει" και οι Χριστιανοί λέμε «Βοήθα Παναγιά μου», «Κούνα και συ τα χέρια σου» Στην περίπτωσή μας, αυτό συνέβη. Πήραν τις προφυλάξεις τους, και σε ό,τι δεν μπορούσαν, φρόντισε ο ίδιος ο Θεός. Αν ήταν ο Θεός να τα κάνει όλα και ‘μεις να μην κάνουμε τίποτα, τότε εμείς θα είμαστε θεοί και οι Θεός άνθρωπος!

Ίσως πάλι να πει κάποιος: "Μα δεν ήταν ψέμα να πουν ότι η γυναίκα τους ήταν αδελφή τους;"

Απαντάω:

 Όχι! Δεν ήταν ψέματα. Η Σάρρα ήταν αλήθεια αδελφή τού Αβραάμ, και η Ρεβέκκα ήταν αλήθεια ξαδέλφη τού Ισαάκ. Κάνω μια στάση στη λέξη: "ξαδέλφη". Τότε, όπως ξέρουν όσοι έχουν μελετήσει τα έθιμα του τόπου και της εποχής, τους συγγενείς τους έλεγαν: "αδελφούς", ανεξαρτήτως βαθμού συγγενείας. Είπε ο Αβραάμ στον Λωτ, όταν χωρίζανε: "Άνδρες αδελφοί είμαστε". Όμως ήταν θείος του, όχι αδελφός του. Τον είπε όμως αδελφό του, επειδή ήταν κοντινοί συγγενείς. Το ίδιο και ο Ισαάκ, δεν έλεγε ψέματα, γιατί η Ρεβέκκα ήταν πραγματικά εξαδέλφη του. Ενώ ο Αβραάμ, ακριβολογούσε. Η Σάρρα ήταν αδελφή του.

 Τέλος, ίσως να πει κάποιος: "Μα δεν ήταν αιμομιξία να παντρευτεί ο Ισαάκ την εξαδέλφη του, και ο Αβραάμ την αδελφή του;"

Απαντάω:

 Όχι! Τότε δεν ήταν. ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ στους Μεσοποτάμιους λαούς, και μάλιστα ως κάτω στην Αίγυπτο. Τότε όχι μόνο δεν θεωρείτο κακό να παντρευτείς την αδελφή σου και την εξαδέλφη σου, αλλά ΘΕΩΡΕΙΤΟ ΑΣΕΒΕΙΑ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙΣ ΞΕΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ. Έπρεπε να παντρευτούν συγγενείς τους, γιατί έδιναν μεγάλη σημασία στην κοινή καταγωγή, και ήθελαν να αυξάνουν ως ενιαίος λαός, και να μη διασπαρούν ανάμεσα στους άλλους λαούς. Ας θυμηθούν όσοι γνωρίζουν, (όχι οι άσχετοι ειδωλολάτρες), την ιστορία πώς ο Αβραάμ έστειλε τον δούλο του να βρει νύφη ΑΠΟ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ! Πώς ο Ιακώβ πήγε να παντρευτεί την εξαδέλφη του τη Ραχήλ, και πώς η μητέρα του η Ρεβέκκα πικράθηκε όταν ο άλλος ο γιος της πήρε γυναίκα που δεν ήταν συγγενής τους!

 Δεν μπορούμε να κρίνουμε λαούς τού 2000 π.Χ. με νόμους και έθιμα τού 2000 μ.Χ. Αυτό είναι όχι μόνο χαζό, αλλά και απαράδεκτο. Τότε, το να παντρεύεται κάποιος την αδελφή του και την εξαδέλφη του, δεν ήταν αιμομιξία, αλλά ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ. Τότε ανήθικο ήταν να πάρει κάποιος ξένη!

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΑ «ΑΓΑΠΗΣ»

 Συμβουλεύοντας τους αποστόλους...

«και εάν μεν ή η οικία αξία,ελθέτω η ειρήνη υμών επαυτήν εάν δε μη ή αξία η ειρήνη υμών προς υμάς επιστραφήτω.» (Ματθ.Ι13)

 αν είναι άξια η οικογένεια ας μείνη η ειρήνη στο σπίτι τους,αν δεν είναι άξια η είρηνη να ΦΥΓΗ από το σπίτι τους και να επιστρέψη στους αποστόλους.θαυμάστε τον αποκλειστικό ΕΜΠΟΡΟ της ειρήνης Ιησού...και την ανιδιοτελή του αγάπη...

Απολογία:

Οι άνθρωποι αυτοί έχουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ στο μυαλό. Στην προσπάθειά τους να βρουν κάτι να κατηγορήσουν εκεί που δεν υπάρχει, γράφουν ασυναρτησίες! Προσέξτε τι τους ενοχλεί! Τους ενοχλούν τα λόγια του Χριστού, που τι λέει; Τι παράξενο λέει που τους κάνει να εκπλήττονται; Λέει απλά ότι: «αν κάποιος δεν είναι άξιος της ειρήνης, ας επιστρέψει η ευχή σας για «ειρήνη» σ εσάς».

 Ο χαιρετισμός τότε, ήταν: «ειρήνη», όπως σήμερα λέμε: «υγεία» (γειά σου) ή «χαρά» (χαίρετε). Αν λοιπόν πεις σε κάποιον σήμερα: «χαίρετε», αλλά αυτός είναι κατσούφης, που είναι το πρόβλημα να μείνει η χαρά μόνο σε εσένα, μια και αυτός είναι ανάξιος της χαράς αυτής;

 Και αν οι απόστολοι έλεγαν: «ειρήνη» και αυτός ο οποίος χαιρετούσαν δεν ήταν ειρηνικός, τόσο παράξενα είναι τα λόγια του Χριστού, που λέει: «ας επιστρέψει η ειρήνη σε εσάς»; Δηλαδή το να μη θέλει κάποιος την ειρήνη, το να είναι ανάξιος της ειρήνης, είναι τόσο παράξενο; Ή φταίει ο Χριστός επειδή αυτός που χαιρετούν οι απόστολοι δεν θέλει την ειρήνη ή τον χαιρετισμό; Ή είναι παράξενο να διατηρήσει κάποιος την ειρήνη του, όταν ο άλλος δεν θέλει για τον εαυτό του ειρήνη;

 Πραγματικά, μεγάλο πρόβλημα έχουν οι Νεοειδωλολάτρες!

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«και ος εάν μη δέξηται υμάς μηδέ ακούση τους λόγους υμών,εξερχόμενοι εκ της οικίας ή της πόλεως εκείνης εκτινάξατε τον κονιορτόν των ποδών υμών» (Ματθ.Ι14)

 Αν δεν δεχθούν τους λόγους σας,φυγετε απο τα σπίτια τους και την πόλι τους ΤΙΝΑΖΟΝΤΑΣ την σκόνη των παπουτσιών σας....που είναι η ανεκτικότης του Θεού της αγάπης....;;;;

Απολογία:

Τι σχέση έχει αυτό με την ανεκτικότητα; Μα πόσο άσχετοι είναι αυτοί οι άνθρωποι! Τι σημαίνει το να «τινάξει» κάποιος και τη σκόνη από τα πόδια του; Σημαίνει ότι δεν είναι ανεκτικός; Φυσικά όχι!

 Σημαίνει, ότι «ούτε τη σκόνη που κόλλησε από την πόρτα σου δεν θέλω πάνω μου, εγώ ο πιστός, γιατί εσύ ο άπιστος, εκθέτεις τον εαυτό σου στην ενέργεια του Σατανά με την απιστία σου, και δεν θέλω τίποτα κοινό με εσένα, ώστε να μην επηρεασθώ και εγώ από τα όσα κακά θα σου φέρουν οι δαίμονες». Το να μη θέλει δηλαδή κάποιος να κολλήσει την αρρώστια του αρρώστου, το να πλένει τα χέρια του, ώστε να μη γεμίσει μικρόβια, σημαίνει ότι δεν είναι ανεκτικός; Πρέπει δηλαδή όλοι να κολλήσουν; Το ίδιο συμβαίνει και εδώ. Η κίνηση αυτή, δείχνει ότι αποποιούνται οι μαθητές, κάθε ευθύνη, για το πνευματικό μίασμα αυτού του ανθρώπου αλλά παρ’ ταύτα ανέχονται την ύπαρξή του. Δεν πράττουν κάτι ενάντια σε εκείνον αλλά απλά προστατεύουν τους εαυτούς τους, εφόσον πρώτα όμως προσπάθησαν να βοηθήσουν! Αυτή δεν είναι ανεκτικότητα; Και αν δεν είναι αυτή η ανεκτικότητα, τότε ποια είναι η ανεκτικότητα; Αυτή που επιδεικνύει ο Αριστέας;

 Και εμείς οι Χριστιανοί, γράφουμε και κηρύττουμε την αλήθεια του Χριστού. Και ο καθένας είναι ελεύθερος να τη δεχθεί ή όχι. Για όσους όμως (σαν τους ασεβείς ειδωλολάτρες που έγραψαν το κείμενο αυτό) δεν δέχονται την αλήθεια, ΑΠΟΠΟΙΟΥΜΑΣΤΕ ΚΑΘΕ ΕΥΘΥΝΗ. Εμείς τους είπαμε πώς έχουν τα πράγματα. Τους μιλήσαμε για το λόγο της σωτηρίας, της αγάπης και της ειρήνης. Αν αυτοί θέλουν να παραμείνουν με τους δαιμονικούς θεούς τους, εμείς δεν φέρουμε ευθύνη. Το καθήκον μας το κάναμε απέναντί τους. Όσο κι αν τους λυπόμαστε για την κατάστασή τους, ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΤΕΘΕΙΜΕΝΟΙ ΝΑ ΥΠΟΣΤΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΠΛΗΓΕΣ, που θα τους επιφέρουν κάποτε οι δαιμονικοί θεοί τους. Η ειρήνη μας παραμένει σ εμάς εφόσον αυτοί δεν την επιδέχονται (δες παραπάνω ενότητα).

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

Μεγάλη δήλωσι....

«ο μη ών μετεμού κατεμού εστί και ο μη συνάγων μετεμού σκορπίζει» (Ματθ.ΙΒ30)

 Κανέναν σεβασμό στην διαφορετικότητα και στο δικαίωμα της επιλογής δεν αναγνωρίζει ο Ιησούς στους ανθρώπους...ή έρχεστε μαζί μου ή σας πολεμώ...!!Εδώ ο Ιησούς διάτασσει μακροπρόθεσμα την ΕΞΑΦΑΝΙΣΙ κάθε διαφορετικής προς αυτόν ΑΠΟΨΕΩΣ.....και ασφαλώς μέσα σαυτές ήταν και ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ σε όλες του τις εκφάνσεις που έρχεται σε αντίθεσι με τον σκοταδισμό της διδασκαλίας του. Και όλοι γνωρίζουμε τι έπαθαν οι Έλληνες-που δεν ήσαν μαζί του- ....κατεσφάγησαν, κατεστράφησαν οι ναοί τους και τα αγάλματα τους, εκάησαν οι βιβλιοθήκες τους...κ.λ.π..

Απολογία:

Για μια φορά ακόμα, τα λόγια του Χριστού διαστρέφονται κατάφορα. Γιατί πουθενά ο Χριστός δεν λέει εδώ: «ή έρχεστε μαζί μου ή σας πολεμώ». Αυτό είναι το ανόητο συμπέρασμα όσων δεν καταλαβαίνουν τίποτα από όσα διαβάζουν.

 Και πρώτα - πρώτα, δεν λέει: «εμείς είμαστε εναντίον του», αλλά «αυτός είναι εναντίον μας». Δεν είναι ο Χριστός ο εχθρός της διαφορετικότητας, αλλά αυτοί που τον πολεμούν είναι εναντίον της αλήθειας, η οποία είναι μόνο μία. Το νόημα των λόγων του Χριστού εδώ, είναι: «Όποιος εργάζεται για οποιοδήποτε άλλο (ανταγωνιστικό του αληθινού) έργο, πρόσκλησης πιστών, κινείται αντίθετα προς την αλήθεια, είναι εχθρός της αληθείας» (Αυτός είναι ο εχθρός του Χριστού, όχι ο Χριστός εχθρός αυτού). Και συνεχίζει, ότι «όποιος δεν συνάγει μαζί μας, σκορπίζει». Που σημαίνει, ότι οποιοσδήποτε συνάγει πιστούς σε διάφορες θρησκείες ψεύτικες, επειδή ακριβώς τους απομακρύνει από την αληθινή οδό της σωτηρίας, στην πραγματικότητα παραπλανάει τον κόσμο, και τους βάζει εμπόδια να κατανοήσουν την αλήθεια. Αντί να συνάξει με τον Θεό προς σωτηρία, σκορπίζει προς απώλεια. Και ακριβώς επειδή ο Θεός ανέχεται το διαφορετικό, γι αυτό υπάρχει και η οδός της απώλειας. Και αυτό ακριβώς είναι η απώλεια: Η ελευθερία του καθενός, να ζήσει αν θέλει, σύμφωνα με τη δική του ψεύτικη κοσμοθεώρηση και θρησκεία.

 Οι συγγραφείς αυτού του κειμένου ας πούμε, με το να διαστρέφουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ κυριολεκτικά από όσα πραγματικά λέει το κείμενο, βάζουν εμπόδια στους ανθρώπους να κατανοήσουν την έννοια των λόγων του Χριστού. Στόχος τους είναι να συνάξουν μια δική τους ψεύτικη θρησκεία, και αυτό το κάνουν, όχι προσηλυτίζοντας στα δικά τους δόγματα ή «αλήθειες» αλλά πετώντας λάσπη στον Χριστιανισμό, ΣΚΟΡΠΙΖΟΝΤΑΣ όσους είναι αστήρικτοι από τις ερμηνείες της εκκλησία για την Αγία Γραφή, και στέλνοντάς τους μακριά από τη σωτηρία.

 Κατόπιν αυτού, γίνεται κατανοητό, ότι όχι μόνο είναι ψέματα οι κατηγορίες που εκτοξεύουν έτσι αστήρικτα πιο πάνω, περί δήθεν δίωξης, (κάτι που μόνο αυτοί το ξέρουν, γιατί είναι δικό τους εφεύρημα, και όχι ιστορική αλήθεια), αλλά ακόμα και σε σπανιότατες περιπτώσεις που έγιναν οχλοκρατικές εκδηλώσεις από φανατικούς ψευτοχριστιανούς, αυτοί δεν ακολουθούσαν τον λόγο της αγάπης του Χριστού, συνεπώς δεν λογίζονται ως Χριστιανοί. Αντιθέτως, οι διωγμοί τριών αιώνων που έκαναν οργανωμένα οι ειδωλολάτρες κατά των Χριστιανών, ήταν σύμφωνοι με τη θρησκεία του μίσους που είχαν οι ειδωλολάτρες, με έναν Δία μισάνθρωπο, με έναν Άρη θεό του πολέμου (πρωτόγονη λατρεία σπαθιού), με έναν Ερμή θεό της κλεψιάς (πρωτόγονη λατρεία του λίθου), και με μία Αφροδίτη, θεά της πορνείας. Όμως δεν κατάφεραν να σκορπίσουν την Εκκλησία. Μάλλον αυτοί σκορπίστηκαν. Γιατί δεν φταίει ο βράχος, όταν εσύ πας και σπας το κεφάλι σου πάνω του!

 Σε άλλο σημείο ο Χριστός είπε και το εξής, (όμως αυτό δεν το έγραψαν οι Νεοειδωλολάτρες εδώ, για να μη γίνει εμφανές το πραγματικό νόημα του κειμένου):

 «Και ειπεν προς αυτον ο Ιησους: "Μη κωλυετε! Ος γαρ ουκ εστιν καθ' ημων, υπερ ημων εστιν"» (Λουκάς 9/θ50).

 Δηλαδή, (για τους αγράμματους Νεοειδωλολάτρες), όταν κάποιος έκανε θαύματα στο όνομά του, χωρίς να είναι ακόλουθός του, είπε ο Χριστός στους μαθητές του: «Μην τον εμποδίζετε! Επειδή όποιος δεν είναι εναντίον μας, είναι μαζί μας» (!!!)

 Και μόνο αυτά τα λόγια, είναι ικανά να κάνουν καπνό τους ψευδείς ισχυρισμούς των εχθρών του Ευαγγελίου, ότι δήθεν ο Χριστός αντιτίθεται σε όσους δεν δέχονται τις απόψεις του. Και είναι εδώ ξεκάθαρο, ότι ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ (ΑΥΤΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΥΤΟΣ) ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟΥΝ.

 Τα δύο παρακάτω Νεοειδωλολατρικά χωρία, τα μετακινήσαμε σε προηγούμενο σημείο, επειδή η θέση τους έπρεπε να είναι εκεί, μια και εκεί βρίσκεται το συμφραζόμενό τους. Αν όμως οι Νεοειδωλολάτρες τα άφηναν στη σωστή τους θέση μαζί με τα σχετικά εδάφια, αυτά θα εξηγούσαν εκείνα, και εκείνα θα εξηγούσαν αυτά. Για τον λόγο αυτό, οι κουτοπόνηροι Νεοειδωλολάτρες, για να ξεγελάσουν τον αναγνώστη, τα διαχώρισαν, και τα παρουσίασαν σε διαφορετικό σημείο του κειμένου. Εμείς όμως, θα βάλαμε στη σωστή τους θέση, και τα απαντήσαμε ήδη εκεί, ώστε να δείξουμε και την ερμηνεία τους, αλλά και την κακοήθεια των Νεοειδωλολατρών.

 Μάλιστα, η κακοήθειά τους είναι τόση, που όχι μόνο άλλαξαν τη σειρά των εδαφίων, για να μη γίνει κατανοητό το νόημά τους από τον άσχετο αναγνώστη, αλλά βάζοντας αποσιωπητικά, συνέδεσαν δύο άσχετα εδάφια για να αλλάξουν το νόημα. Για όλα αυτά όμως, μιλήσαμε εκεί, που αναλύσαμε τα περί διαχωρισμού και μάχαιρας.

 (Πρβλ: λατρεία λιθών, παράθυρων και σπαθιών http://www.apologitis.com/gr/ancient/a-thriskia.htm

 καταστροφές ναών και αγαλμάτων http://www.apologitis.com/gr/ancient/telos-ethnismou.htm

 θρησκευτική σημασία αγάλματος, ως εμψυχωμένο από δαίμονες http://www.apologitis.com/gr/ancient/ethnikos.htm

 δαίμονες http://www.apologitis.com/gr/ancient/daimonia.htm

 «καταστροφές» βιβλιοθηκών από Χριστιανούς http://www.apologitis.com/gr/ancient/alexandreia.htm )

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«εάν γαρ μη πιστεύσητε ότι εγώ ειμί (ενν=ο Χριστός), αποθανείσθε εν ταις αμαρτίαις υμών.» (Ιωαν.Η24)

 Αν δε με πιστέψετε θα πεθάνετε γεμάτοι αμαρτίες....αν πιστέψετε σώζεστε...ο Θεός της αγάπης ΑΠΕΙΛΕΙ μήπως και τον πιστέψη κανένας....χρήζει περαιτέρω σχολιασμού το εδάφιο;

Απολογία:

Το εδάφιο βέβαια δεν θέλει σχολιασμό. Σχολιασμό όμως θέλει η κακοήθεια των Νεοειδωλολατρών. Αν δηλαδή ο γιατρός σου πει: «Αν δεν ακολουθήσεις τη συνταγή που σου δίνω θα πεθάνεις», σημαίνει ότι ο γιατρός απειλεί τον ασθενή;

Οι Νεοειδωλολάτρες, συνηθισμένοι όπως είναι από τους διεφθαρμένους θεούς τους, παρεξηγούν ΕΚΟΥΣΙΑ τα λόγια του Χριστού, και μεταφράζουν την προειδοποίηση σε απειλή. Γιατί οι δικοί τους θεοί είναι δαίμονες, και έχουν συνηθίσει σε απειλές, και δεν κατανοούν την προειδοποίηση περί της απώλειας που θα επιφέρει η δίκή τους βούληση, αφού συντάσσονται με δαίμονες (ενάντια στον Θεό), και όχι του Θεού.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

Ο Ιησούς δεν περιωρίσθηκε σε λόγια αλλά προχώρησε και σε απιστεύτου ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΟΣ πράξεις όπως η παρακάτω...

«και ιδών συκήν από μακρόθεν έχουσαν φύλλα,ήλθεν ει άρα τι ευρήσει εν αυτή.και ελθών επαυτήν ουδέν εύρεν ει μη φύλλα.ου γαρ ην καιρός σύκων.και αποκριθείς είπεν αυτή.μηκέτι εκ σου εις τον αιώνα μηδείς καρπόν φάγοι» (Μαρκ.ΙΑ13-14)

ο δε Ματθαίος προσθέτει...»και εξηράνθη παραχρήμα η συκή» (Ματθ.ΚΑ19)

 εδώ τι να πρωτοσχολιάση κανείς;;;ότι ο ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗΣ θεός-Ιησούς δεν ήξερε εξαρχής ότι ΔΕΝ ήτο εποχή σύκων;;;Και πώς αντιδρά ο θεός της ΑΓΑΠΗΣ στο ότι η δυσμοιρη συκιά απλά ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ τους νόμους της φύσεως που στο κάτω κάτω Ο ΙΔΙΟΣ ο Ιησούς εθέσπισε με τον πατέρα του ως μέρος του Τριαδικού «ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ» Θεού Γιαχβέ;;;;;;την καταριέται και την ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ αυτοστιγμεί....εδώ μιλάμε για μία απίστευτα ΒΑΡΒΑΡΗ και ΠΡΟΤΩΓΟΝΗ συμπεριφορά που καταδεικνύει την πνευματική κατάστασι και το ήθος του Ιησού...

Απολογία:

Εδώ δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τους Νεοειδωλολάτρες για όσα αναρωτιούνται, παρά μόνο για την αμάθειά τους και για την ηθελημένη απροσεξία τους. Γιατί δεν προσέχουν το κείμενο καθόλου. Μόνο ψάχνουν να βρουν κάτι να κατηγορήσουν. Ας απαντήσουμε λοιπόν σε όλα, ώστε να δείξουμε και εδώ πόσο «λίγοι» και αλαφροΐσκιωτοι είναι όσοι νομίζουν ότι μπορούν να βρουν σφάλμα στην πίστη του Χριστού μας:

 Κατ αρχήν, όπως ήδη έχουμε ξαναπεί, ο Χριστός δεν είναι μόνο Θεός, αλλά και άνθρωπος. Και ως τέλειος άνθρωπος, και όχι «ημίθεος», δεν είναι παντογνώστης στην ανθρώπινη φύση του. Βαδίζοντας λοιπόν ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ιησούς, βλέπει στο βάθος μια συκιά. Είναι πεινασμένος. Και για ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΟΦΕΛΟΣ, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΙΣ ΘΕΪΚΕΣ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙΣ. Όπως δεν τις χρησιμοποίησε τότε που πεινούσε και ο Σατανάς του είπε να κάνει τις πέτρες ψωμί.

 Ο Χριστός πλησιάζει στη συκιά, αναμένοντας να βρει και σύκα. Όμως η συκιά ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΣΥΚΑ, ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΦΥΛΛΑ. Και αυτό είναι σημαντικό, γιατί η συκιά, είναι ένα δένδρο, που ΠΡΩΤΑ ΠΑΡΑΓΕΙ ΚΑΡΠΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΦΥΛΛΑ. Βλέποντας λοιπόν Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ιησούς τη συκιά γεμάτη φύλλα, υποθέτει (χωρίς να αντλεί την πληροφορία αυτή από τη Θεϊκή του παντογνωσία για όφελος της ανθρώπινης φύσης του), ότι εφ όσον έχει φύλλα προ καιρού, πιθανόν να έχει και πρώιμα σύκα. Αν μια συκιά έχει φύλλα προ καιρού, γιατί να μην έχει και σύκα; Δεν υπάρχουν πρώιμες συκιές; Φυσικά υπάρχουν και πρώιμες και όψιμες συκιές. Και όποιος αγαπάει τα σύκα, αυτό το ξέρει καλά.

 Δεν υπάρχει λοιπόν τίποτα το παράλογο, ούτε στο ότι ο Χριστός δεν χρησιμοποιεί για ιδιοτελή σκοπό την παντογνωσία της θεϊκής του φύσης, ούτε στο ότι υποθέτει ότι στη συκιά με τα πρώιμα φύλλα πιθανόν να υπάρχουν και πρώιμα σύκα. Άρα είναι ψέμα αυτό που υποθέτουν οι ειδωλολάτρες, ότι «η συκιά ακολουθούσε τους νόμους που ο ίδιος ως Θεός είχε θεσπίσει». Γιατί η συκιά ΔΕΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ. Είχε φύλλα πριν από τον καιρό της, και δεν είχε καρπούς, όπως όφειλε να έχει. Ήταν μια ΑΝΟΜΗ ΚΑΙ ΑΦΥΣΙΚΗ ΣΥΚΙΑ.

 Μένει λοιπόν να εξηγήσουμε και το τελευταίο. Εντάξει με τα άλλα, όμως, γιατί άραγε ο Χριστός τη διατάζει να ξεραθεί; Θέλει να εκδικηθεί το δένδρο;

 Όμως, όχι, ο Χριστός δεν έχει εκδικητικές διαθέσεις. Αυτό όμως το υποθέτουν οι ειδωλολάτρες, επειδή τον κρίνουν με τα μέτρα των εκδικητικών δαιμονικών θεών τους.

 Ο Χριστός, χρησιμοποιεί εδώ τη συκιά, ως ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ για να δώσει μια προφητεία για τους μαθητές του. Είναι η στιγμή, που αφού δεν πρόκειται πια για ιδιοτελές όφελος, ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΩΣ ΘΕΟΣ, για χάρη των μαθητών του. Διατάζει να ξεραθεί η συκιά, ώστε να τους δείξει μερικά πράγματα. Και δεν είναι «απίστευτα βάρβαρη και πρωτόγονη συμπεριφορά» αυτή, όπως κακόπιστα δηλώνουν οι Νεοειδωλάτρες. Γιατί και αυτοί, για να ψήσουν φαγητό, ή για να κατασκευάσουν ένα τραπέζι ή ένα σπίτι, ή για να κατασκευάσουν τα ξόανά τους, κόβουν πολλά δένδρα. Και τότε δεν το θεωρούν βαρβαρότητα. Για να παραδειγματίσει ο Χριστός τους μαθητές του, δηλαδή για να θρέψει την ψυχή τους με κάτι τόσο εντυπωσιακό, που δεν θα το ξεχνούσαν ποτέ, δεν ήταν δικαιολογημένο να ξεραθεί ένα δένδρο, και μάλιστα ΑΦΥΣΙΚΟ, που δεν παρήγαγε καρπό για να θρέψει τα ανθρώπινα σώματα; Γιατί αν και το δένδρο αυτό δεν είχε καμία χρησιμότητα, μια και ήταν άκαρπο, ο Χριστός το έκανε χρήσιμο, για να θρέψει με αυτό τις ψυχές των μαθητών του.

 Τι ήθελε να τους δείξει με την ενέργειά Του αυτή; Ας το εξηγήσουμε, αν και δεν νομίζουμε ότι άνθρωποι σαν τους Νεοειδωλολάτρες, είναι ικανοί να αντιληφθούν νοήματα ανώτερα από εκδικήσεις και ψυχωτικές ενέργειες σαν των θεών τους που μετατρέπουν ανθρώπους σε δέντρα ή σε άστρα.

 Ο Χριστός χρησιμοποίησε την άκαρπη συκιά, ως συμβολισμό του Ισραηλιτικού λαού της εποχής του. Γιατί οι Ισραηλίτες, ενώ όφειλαν να έχουν καρπούς πίστης, είχαν μόνο «φύλλα», δηλαδή μόνο φαινόμενο καρπών, και όχι αληθινούς καρπούς. Όπως η συκιά με τα φύλλα της ξεγελούσε, ότι δήθεν είχε και καρπό, έτσι και ο λαός Ισραήλ, με τα λόγια ξεγελούσε, όμως τα έργα τους ήταν μακριά από τον Θεό, και δεν είχαν καρπούς αξίους μετανοίας.

 Έτσι, με την ενέργειά του αυτή, ο Χριστός έδωσε μια προφητεία, ότι όπως η συκιά αυτή, που δεν έδωσε στον Δημιουργό της αυτό που περίμενε Εκείνος, (καρπούς), έτσι και ο Ισραήλ, επειδή δεν είχε καρπούς πίστεως και μετανοίας, θα ξεραινόταν. Κάτι που συνέβη λίγο μόλις καιρό μετά τη σταύρωση του Χριστού, με την πτώση της Ιερουσαλήμ, και τον διασκορπισμό των Ισραηλιτών.

 Το ότι η συκιά πράγματι ξεράθηκε μετά το λόγο του Χριστού, ήταν εγγύηση ότι και η προφητεία αυτή προς τον Ισραήλ θα εκπληρωνόταν. Όπως και έγινε. Όπως θα εκπληρωθούν όλες οι προφητείες του Κυρίου μας, μέχρι και την τελευταία, προς ντροπή αυτών που με ψεύδη και διαστρεβλώσεις προσπαθούν να τον κατηγορήσουν.

Για την συκιά βλέπε και την σελίδα Ευαγγέλια

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

Ας δούμε δε και μία συμβουλή του προς τους ανθρώπους....

«Εγώ δε λέγω υμίν μη αντιστήναι τω πονηρώ. αλλόστις σε ραπίσει επί την δεξιάν σιαγόνα στρέψον αυτώ και την άλλην» (Ματθ.Ε39)

 εδώ ο Ιησούς θεσπίζει μια από τις πλέον βαριάς μορφής ψυχοπαθολογικές μαζοχιστικές συμπεριφορές ως στάσι ΖΩΗΣ....τι να πούμε;...ντροπή αυτά τα εξευτελιστικά για τον άνθρωπο λόγια να εξαίρονται ως απόσταγμα σοφίας....

Απολογία:

Για μια φορά ακόμα, γίνεται εδώ αισθητή, η διάβρωση της προσωπικότητας που προκαλούν σε ανθρώπους όπως ο Νεοειδωλολάτρης κειμενογράφος, δαιμονικά παραδείγματα θεών, εκδικητικών και υπερήφανων. Κάνουν τους ανθρώπους όχι μόνο ασεβείς και κακόπιστους, αλλά και υπερήφανους. Αντί να εκτιμήσουν την ταπείνωση, μια ιδιότητα του Θεού, που καταδέχτηκε να γίνει άνθρωπος για χάρη μας, την κατηγορούν και εμμένουν στην υπερηφάνεια των δαιμόνων. Γιατί ο Σατανάς (ένας από τους θεούς τους), λόγω υπερηφάνειας ξέπεσε από την θεόδοτη θέση του, και έφερε στον κόσμο τόση δυστυχία. Και αυτή την υπερηφάνεια, εκθειάζουν οι στεβλές προσωπικότητες των Νεοειδωλολατρών. Μα δεν κοιτούν μήτε την Ελληνική μυθολογία όπου σαφώς μας διδάσκει με τον μύθο του Ίκαρου, πως όποιος προσπαθεί να ανεβαίνει διαρκώς ψηλότερα, μπορεί να αντιμετωπίσει πρόβλημα ανώμαλης και ελεύθερης πτώσης. Μάλιστα ο Ίκαρος έπεσε και σκοτώθηκε, παρά τις προειδοποιήσεις του Δαίδαλου. Δεν ακούν μήτε τον 1 από τους 7 σοφούς της αρχαίας Ελλάδας, τον Χείλωνα, που είχε δηλώσει πως, «τα μεν υψηλά ταπεινούν τα δε ταπεινά υψούν»

 Κατηγορούν τα λόγια του Χριστού ως «μαζοχιστικά». Όμως πουθενά ο Χριστός δεν λέει ότι αρέσκεται στο να Τον χτυπούν. Ούτε λέει πουθενά ότι πρέπει οι ακόλουθοί του να νιώθουν μαζοχιστική ικανοποίηση από τα χτυπήματα των άλλων. Αυτά μόνο σε δαιμονικούς εγκεφάλους υπάρχουν.

 Ο Χριστός, μιλούσε για ΠΡΟΚΛΗΣΗ. Κανείς δεν χτυπάει τον άλλον με χαστούκι για να του κάνει κακό. Για να κάνει κάποιος κακό στον άλλο, τον χτυπάει πιο βαριά. Με γροθιά, με ρόπαλο, με κάτι πιο βαρύ. Χαστούκι ρίχνει κάποιος μόνο για ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ. Όταν λοιπόν ο Χριστός λέει να στρέφουμε το άλλο μάγουλο, δεν εννοεί να απολαμβάνουμε το χαστούκι. Εννοεί ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΛΗΣΗ. ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΕΚΤΙΚΟΙ στην κακία των άλλων. Θέλει ο Χριστός ΝΑ ΚΑΤΑΠΙΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ ΜΑΣ. Είναι πανεύκολο να ακολουθήσεις το ποτάμι, τον βρασμό της ψυχής, και να απαντήσεις σε μια πρόκληση. Το δύσκολο και το αντρίκιο, είναι να πάς κόντρα στο ρεύμα. Να μη φοβηθείς μη σε πούνε δειλό. Να μη θελήσεις να δείξεις τη σωματική σου υπεροχή. Να μη θελήσεις να ανταποδώσεις την κακία του άλλου. Να μη ανταποδώσεις στην πρόκληση του κακού.

 Μόνο σε ένα δεν καταπίνουν οι Χριστιανοί την πρόκληση: Μόνο στην πρόκληση της αληθείας. Αν κάποιος προκαλέσει τους Χριστιανούς σε θέματα πίστης, οι Χριστιανοί πρέπει να είναι έτοιμοι και καταρτισμένοι ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ με τον λόγο της αλήθειας και της δικαιοσύνης. Όπως απαντάμε εμείς τώρα εδώ, σε αυτό το προκλητικά ψευδές και νοσηρό κείμενο των Νεοειδωλολατρών. Εδώ, δεν είναι υπερηφάνεια να απαντάμε. Είναι υποχρέωση και ευθύνη. Γιατί η αλήθεια πρέπει να ακουστεί, και το ψέμα να εκτεθεί. Και το δίκιο, δεν βρίσκεται πάντα στην κτηνώδη δύναμη. Βρίσκεται όμως πάντα στην αλήθεια και στην ευγένεια της ταπεινής ψυχής.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΕΣ ΑΠΕΙΛΕΣ

Ο Ιησούς αρέσκεται στην εξαπόλυσι απιστεύτων απειλών για να εκμεταλλευθή την ανθρώπινη αγώνία για την μετα θάνατον κατάστασι...

«όστις δαν αρνήσηται με έμπροσθεν των ανθρώπων αρνήσομαι αυτόν καγώ έμπροσθεν του πατρός μου του εν ουρανοίς» (Ματθ.Ι33)

Απολογία:

Είναι άραγε τόσο «απίστευτη απειλή», το ότι ο Χριστός θα αρνηθεί ΩΣ ΔΙΚΟ ΤΟΥ, αυτόν που τον αρνήθηκε στη ζωή του; Αυτό δεν είναι το δίκαιο; Αυτή δεν είναι η αλήθεια; Κατά τη γνώμη δηλαδή του Νεοειδωλολάτρη κειμενογράφου, είναι δίκαιο και αληθές, ο Χριστός να πει κάποτε ότι αυτός ο άνθρωπος που τώρα εδώ τον βλαστημάει, είναι Χριστιανός;

 Οι Νεοειδωλολατρικοί παραλογισμοί δεν έχουν τέλος!

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«εξελεύσονται οι άγγελοι και αφοριούσι τους πονηρούς εκ μέσου των δικαίων, και βάλουσιν αυτούς εις την κάμινον του πυρός.εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων.» (Ματθ.ΙΓ49-50)

Απίστευτες απειλές....στην Δευτέρα παρουσία οι αμαρτωλοί θα ΒΡΑΣΟΥΝ στα ΚΑΜΙΝΙΑ της κολάσεως....εκεί θα πέση το ΚΛΑΜΑ και το ΤΡΙΞΙΜΟ των ΔΟΝΤΙΩΝ...αυτό καλείται ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ...και αποτελεί βάναυσο έγκλημα κατά της ανθρωπότητος...

 »απελθείν εις την γέενναν,εις το πύρ το άσβεστον όπου ο σκώληξ αυτών ου τελευτά και το πυρ ου σβεννυται.» (Μαρκ.Θ43-44)

σκουλήκια θα τρώνε τους κολασμένους ασταμάτητα και η φωτιά δε θα σβήνη....τι να πή κανείς γιαυτές τις εικόνες ΦΡΙΚΗΣ που μόνο ένας διεστραμμένος εγκέφαλος θα χρησιμοποιούσε προς εκφοβισμόν των ανθρώπων....

 »εκει έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων όταν όψησθε Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ και πάντας τους προφήτας εν τη βασιλεία του Θεού,υμάς δε εκβαλλομένους έξω» (Λουκ.ΙΓ28)

Απολογία:

Είναι άραγε έγκλημα, να προσπαθεί ο Χριστός να προφυλάξει τους ανθρώπους από τα όσα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τους περιμένουν; Δεν θα ήταν έγκλημα, αν δεν τους είχε προειδοποιήσει; Είναι τρομοκρατία, αν ο γιατρός εξηγεί στον ασθενή, ότι η μη τήρηση της συνταγής, θα έχει γι αυτόν επώδυνα αποτελέσματα στην υγεία του; Είναι ψυχολογική βία, να πει ο γιατρός την αλήθεια στον ασθενή που κινδυνεύει όταν δεν ακολουθεί τη θεραπευτική αγωγή;

 Οι Νεοειδωλολάτρες, δεν έχουν καταλάβει καθόλου τι θα είναι «η κάμινος του πυρός». Και ούτε τους ενδιαφέρει να μάθουν. Τους ενδιαφέρει μόνο να διαστρέψουν το νόημα της Χριστιανικής πίστης. Να διαστρέψουν την «προειδοποίηση» σε δήθεν «απειλή». Όμως εμείς θα πούμε λίγα πράγματα για την έννοια της «καμίνου του πυρός», για όσους αναγνώστες είναι καλόπιστοι και θέλουν να μάθουν.

 Ο Θεός δεν έχει φτιάξει κανένα καμίνι φωτιάς. Άλλωστε, τι φωτιά να κάψει τους νεκρούς; Όλα αυτά για σαδιστικά βασανιστήρια, είναι διδασκαλίες Δυτικών αιρετικών που πήγαζαν από τις αρχαίες δοξασίες στα Τάρταρα. Οι Χριστιανοί άλλα πράγματα πιστεύουν για το καμίνι αυτό.

 Καμίνι της φωτιάς, είναι η αγάπη του Θεού. Που τη δίνει σε κάθε του πλάσμα. Καλό και κακό. Ακόμα και σε αυτούς τους ασεβείς τους ειδωλολάτρες. Αυτοί όμως είναι που την αρνούνται και τον μισούν. Αυτοί είναι, που όταν στη Δευτέρα παρουσία ο Χριστός θα έρθει, θα τον μισούν τόσο, που όχι μόνο δεν θα χαρούν από την αγάπη και την καλοσύνη που θα δείξει σε όλα του τα πλάσματα, αλλά ΘΑ ΒΑΣΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΤΟΥΣ. Θα κλαίνε για την ήττα τους, και θα τρίζουν τα δόντια τους από το μίσος τους εναντίον του αληθινού Θεού. Θα δουν ότι οι θεοί τους ήταν απατεώνες δαίμονες, και ότι και οι ίδιοι υπήρξαν ανθρώπινοι δαίμονες και απατεώνες. Θα δουν ξεκάθαρα τη ματαιότητα των αγώνων τους υπέρ του ψεύδους των θεών τους, και το πόσο κακοήθεις ήταν. Θα αντιληφθούν πόσο διεστραμμένη κατάντησε η προσωπικότητά τους, πόσο αντίθετη από την αγάπη του Θεού. Θα δουν ότι δεν έχουν μερίδα ευλογιών με τους δικαίους. Θα δουν αυτούς που μισούσαν να κερδίζουν τη βασιλεία, και τους εαυτούς τους να ρεζιλεύονται παγκοσμίως ως ψεύτες και απατεώνες, ως διεστραμμένες και δαιμονικές ψυχές.

 Το μίσος τους θα γιγαντωθεί. Η πύρινη αγάπη του Θεού, αντί να τους κάνει χαρούμενους για την αιώνια επικράτηση της δικαιοσύνης, θα τους κάνει δυστυχισμένους. Θα κλαίνε και θα τρίζουν τα δόντια τους με μίσος. Αντί η αγάπη του Θεού να τους φωτίζει, θα τους καίει, γιατί θα κάνει αισθητή σε όλους την ψυχική τους ένδεια και κακία. Ντροπιασμένοι, θα αποσυρθούν μακριά από τη χαρά των δικαίων, σε ένα αιώνιο σκοτάδι μίσους και κακίας, μαζί με τους δαιμονικούς θεούς τους, τον Διάβολο και τους δυστυχείς αγγέλους του. Σαν ένα σκουλήκι που θα τους βασανίζει ασταμάτητα για την κατάντια τους, θα ζουν την αιωνιότητα μακριά από τον Θεό και τις ευλογίες των δικαίων. Όχι επειδή ο Θεός δεν τους κάλεσε. (Η πρόσκληση του Θεού είναι για όλους). Επειδή ΑΥΤΟΙ θα προτιμούν την κόλαση από τον Θεό - Αγάπη που έμαθαν να μισούν και αρνήθηκαν. Και που αυτοί που μισούσαν, Οι Χριστιανοί, μαζί με τον Αβραάμ και όλους τους δικαίους που αυτοί συκοφαντούσαν, θα αποδειχθεί ότι ήταν δίκαιοι και άξιοι τιμής, ενώ οι ίδιοι οι συκοφάντες, άξιοι ατιμίας και καταφρόνησης.

 Αυτή θα είναι η κόλαση, για όσους θέλουν να βλέπουν τις προειδοποιήσεις του Θεού ως απειλές, και είναι ανάξιοι να διακρίνουν την αγάπη Του. Και τώρα, αλλά και τότε. Φταίει ο Θεός γι αυτό; Φταίει ο Θεός για την κακία και τη διαστροφή που θα τους βασανίζει; Φταίει που τους προειδοποιεί; Φταίει αυτός που τους προειδοποιεί, ή αυτοί που δεν ακούνε;

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«ο πιστεύων εις τον υιόν έχει ζωήν αιώνιον.ο δε απειθών τω υιώ ουκ όψεται ζωήν,αλλη οργή του Θεού μένει επαυτόν» (Ιωαν.Γ36)

 Η οργή του Θεού θα μείνη πάνω σε όποιον δεν πιστέψη....ακριβώς η ίδια ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ με την Παλαιά Διαθήκη....

Απολογία:

Πράγματι, τίποτα δεν είναι διαφορετικό. Όσο ιερή και σωστή είναι η Παλαιά Διαθήκη, άλλο τόσο και η φωτεινότερη Καινή. Ο ίδιος Θεός της αγάπης και εδώ και εκεί. Και είναι ανόητοι όποιοι πιστεύουν ότι δεν είναι και οι δύο εξ ίσου άγιες.

 Όμως και εδώ οι Νεοειδωλολάτρες αποδεικνύονται αγράμματοι και διαστρεβλωτές του κειμένου. Γιατί το κείμενο λέει: «η οργή του Θεού μένει επ αυτόν». Αυτοί όμως προσθέτουν τη λέξη: «θα», για να φανεί ότι μιλάει για τη μετά θάνατον ζωή. Είναι τόσο αγράμματοι, που δεν διακρίνουν τον Ενεστώτα από τον Μέλλοντα χρόνο. Γιατί η φράση «η οργή του Θεού μένει επ αυτόν», σημαίνει ότι ΤΩΡΑ η οργή μένει στον απειθή, και όχι στον μέλλοντα αιώνα. Το εδάφιο αυτό λοιπόν, δεν έχει σχέση με τα προηγούμενα, γι αυτό το αφήσαμε μόνο του.

 Βεβαίως η οργή του Θεού μένει πάνω σε κάποιον, με το να μην του δίνει από το Πνεύμα του το Άγιο, που θα τον ανάσταινε πνευματικά. Και όχι επειδή ο Θεός δεν θέλει να το δώσει, αλλά επειδή όπως σαφώς λέει το εδάφιο, ο άνθρωπος αυτό, είναι ΑΠΕΙΘΗΣ. Ο ίδιος δεν θέλει το Άγιο Πνεύμα στη ζωή του, και έτσι το Άγιο Πνεύμα ευγενικά αποσύρεται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μένει ο άνθρωπος εκτεθειμένος στην κακία και το μίσος των δαιμόνων, που σακατεύουν τη ζωή του αυτή, και προετοιμάζουν την απώλειά του στην μέλλουσα.

 Το ότι ο Θεός δεν τον προστατεύει, από αυτόν γίνεται αισθητό ως «οργή» Θεού, γιατί αντί να αποδώσει τα παθήματά του στην δική του απείθεια, τα αποδίδει στον Θεό. Το εδάφιο αυτό λοιπόν, είναι γραμμένο από την υποκειμενική σκοπιά του απειθούς και ασεβούς ανθρώπου, που έχει την αίσθηση ότι ο Θεός τον τιμωρεί (στη ζωή αυτή). Στην πραγματικότητα όμως, ο Θεός τον αγαπά και περιμένει την επιστροφή του όσο είναι ακόμα καιρός.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑ του ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

«Προσευχόμενοι δε μη βαττολογήσητε ώσπερ οι εθνικοί.δοκούσι γαρ ότι εν τη πολυλογία αυτών εισακουσθήσονται.μη ουν ομοιοθήτε αυτοίς.» (Ματθ.ΣΤ7)

 «πολυλογάδες» αποκαλεί τους εθνικούς(=Έλληνες) ο Ιησούς...»μην πολυλογήτε λοιπόν όταν προσεύχεσθε όπως κάνουν οι Έλληνες...νομίζουν δε ότι μέσα στην πολυλογία τους θα εισακουσθούν...μη τυχόν τους μοιάσετε..».

Απολογία:

Κατ αρχήν δεν λέει αποκλειστικά «Έλληνες», αλλά «Εθνικοί», μια φράση που χρησιμοποιείτο για ΟΛΟΥΣ τους μη Ισραηλίτες στο θρήσκευμα, από τους Ιουδαίους. Και είναι εδώ εμφανής η προσπάθεια που καταβάλλει ο δόλιος κειμενογράφος, για να δημιουργήσει ψευδείς εντυπώσεις δήθεν «ανθελληνισμού» (ως προς τι όμως; Στος γένος;την παιδεία ή το θρήσκευμα;) . Διότι στην περίπτωση με τους Φιλισταίους δεν μπορεί να υπάρξει ταύτιση με τους Έλληνες ως προς την θρησκεία ή την παιδεία, παρόλο που ο Αριστέας έπραξε τέτοια ταύτιση Φιλισταίων -Ελλήνων, αλλά μόνο ως προς την καταγωγή, και εκεί με δυσκολία, επειδή παλιοί απόγονοι των Κρητών που αναμείχθηκαν και με γηγενείς. Εδώ όμως που δεν τίθεται θέμα καταγωγής, ο Αριστέας θέτει θέμα ελληνικότητας δια μέσω της παγανιστικής (μη Ιουδαϊκής) θρησκείας ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ακόμη και ανθρώπων που δεν γνώριζαν Ελληνικά αλλά που σαφώς συμπεριλαμβάνει και τους Έλληνες, μιας και αναφέρεται σε όλο τον Πλανήτη!.

Δηλαδή με λίγα λόγια ο Χριστός δεν μιλά μόνο και αποκλειστικά για τους Έλληνες, ώστε να χαρακτηρισθεί ως ανθέλληνας, αλλά για όλους τους παγανιστικούς ψεύτικους και δαιμονικούς θεούς του κόσμου, προς τους οποίους οι πιστοί έθυαν ακόμη και παιδιά στα είδωλά τους. Ο Χριστός στην προκειμένη περίπτωση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αντι-δαίμονας και όχι ανθέλληνας, πράγμα ανούσιο, υποκριτικό και ύποπτο.

 Δεύτερον, για να το λέει, είναι προφανές ότι συνέβαινε αυτό στους Εθνικούς λαούς. Και αυτό είναι πέρα για πέρα εξακριβωμένη αλήθεια. Οι αρχαίοι ιερείς συνήθως απάγγελναν στίχους δημοσίως για προσευχές, στις οποίες περισσότερο εξυμνούσαν το θείο παρά όντως ζητούσαν κάτι από αυτό. Οι δε μάγοι και οι θεουργοί τους, έπρεπε να πουν κάποια «ξόρκια», κάποια καθιερωμένα τελετουργικά ΛΟΓΙΑ, για να εκπληρωθεί η μαγεία που έκαναν. Αυτά τα Λόγια ήσαν συγκεκριμένα και πίστευαν πως η αλλοίωση αυτών των λόγων επέφερε την οργή του Θεού ή την αστοχία της προσευχής. Μάλιστα με τέτοια ξόρκια πίστευαν πως ΕΞΑΝΑΓΚΑΖΑΝ τους δαίμονες και τους θεούς να αποκαλυφθούν ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ και να επιτελέσουν διάφορες ενέργειες τις οποίες αυτοί , δηλαδή οι μάγοι και οι θεουργοί, διάταζαν στο θείο! Στην ΑΑίγυπτο ο μάγος, πολλές φορές αντιπροσώπευε τον Θεό!

Όμως επειδή η προσευχή δεν είναι «μαγεία», αλλά αίτηση και επικοινωνία με τον Θεό, δεν χρειάζονται ούτε ξόρκια, ούτε επαναλήψεις, ούτε πολυλογίες, ούτε ΜΑΓΙΚΑ ΛΟΓΙΑ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ (βλ. άμπρα κατάμπρα). Χρειάζονται Λόγια απλά και σταράτα, συγκεκριμένα και περιεκτικά ή και σκέψεις διότι ο Θεός δεν έχει αυτιά. Ο Θεός μπορεί και κατοικεί μέσα μας και γνωρίζει τι θέλουμε, Προς Εβραίους δ «12 Ζών γάρ ο λόγος τού Θεού και ενεργής και τομώτερος υπέρ πάσαν μάχαιραν δίστομον και διικνούμενος άχρι μερισμού ψυχής τε και πνεύματος, αρμών τε και μυελών, και κριτικός ενθυμήσεων και εννοιών καρδίας, 13 και ουκ έστι κτίσις αφανής ενώπιον αυτού, πάντα δε γυμνά και τετραχηλισμένα τοίς οφθαλμοίς αυτού, προς ον ημίν ο λόγος.» Γιατί ο Θεός ξέρει καλά τι χρειαζόμαστε, ακόμα και πριν του το πούμε, και δεν χρειάζεται επεξηγήσεις. Και το ότι προσευχόμαστε ακόμα, δεν γίνεται για να μάθει ο Θεός τι θέλουμε να του πούμε ως παντογνώστης, αλλά για να ανοίξουμε ΕΜΕΙΣ την καρδιά μας σε Αυτόν, και να βιώσουμε εμείς αυτή την επικοινωνία μαζί Του.

 Τόσο δύσκολο και παράξενο είναι αυτό που παραξενεύονται οι ειδωλολάτρες; Τόσο πολύ έχουν εκτροχιασθεί με τις μαγείες τους στα ξόανα;

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«μη μεριμνήσητε λέγοντες, τι φάγωμεν ή τι πίωμεν ή τι περιβαλώμεθα.πάντα γαρ ταύτα τα έθνη επιζητεί» (Ματθ.Στ31-32)

 μην νοιάζεσθε για το τι θα φάτε τι θα πιήτε με τι θα ντυθήτε....μαυτά τα πράγματα ασχολούνται μόνο οι Εθνικοί....σε σας θα έρθουν μόνα τους αυτά τα αγαθά...!!!

Απολογία:

Πουθενά δεν λέει ότι «θα έρθουν μόνα τους» τα αγαθά. Είναι άλλη μια διαστρέβλωση των συκοφαντών Νεοειδωλολατρών. Ο Χριστός μιλάει για «μέριμνα», που σημαίνει την αγωνία και το άγχος για την επιβίωση. Όμως ο Χριστιανός που ζει την πίστη του, δεν έχει τέτοια προβλήματα. ΕΧΕΙ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ της βοήθειας του Θεού στις δύσκολες στιγμές. Κάνει ό,τι είναι δυνατόν από πλευράς του για να ζήσει, όμως δεν απελπίζεται και δεν αγχώνεται για το αύριο, γιατί εκεί που ο ίδιος δεν μπορεί, έρχεται βοηθός ο Θεός. Μια εμπειρία που δεν μπορούν να δώσουν οι δαιμονικοί θεοί, γι αυτό και οι οπαδοί τους παραξενεύονται για την ηρεμία των Χριστιανών στα δεινά της ζωής. Γιατί δεν ξέρουν τι σημαίνει να έχουν ζωντανό και αληθινό Θεό. Πραγματικά, όσοι έχουμε αυτή την εμπειρία της βοήθειας του Θεού, νιώθουμε μεγάλη θλίψη για τους δυστυχείς εθνικούς που αγωνιούν εκτεθειμένοι από τους δαιμονικούς θεούς τους.

 Το ενδιαφέρον εδώ, είναι ότι την αλήθεια αυτή, την είχε αντιληφθεί και ο Έλληνας εθνικός Επίκουρος, τον οποίο όμως οι ειδωλολάτρες δίωκαν ως άθεο.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«εάν δε αμαρτήση εις σε ο αδερφός σου,ύπαγε και έλεγξον αυτόν μεταξύ σου και αυτού μόνου.εάν σου ακούση εκέρδισας τον αδελφόν σου.εαν δε μη ακούση παράλαβε μετά σου έτι ένα ή δύο μαρτύρων ίνα επί στόματος δύο μαρτύρων ή τριών σταθή παν ρήμα.εάν δε παρακούση αυτών ειπέ τη εκκλησία.εάν δε και της εκκλησίας παρακούση,έστω σοι ώσπερ ο εθνικός και ο τελώνης» (Ματθ.ΙΗ15-17)

 αν δεν μπορέσης με τίποτα να λύσης την διαφορά σου με τον χριστιανό αδελφό σου έχε τον σαν...τον ΕΘΝΙΚΟ και τον ΦΟΡΟΕΙΣΠΡΑΚΤΟΡΑ....ο Ιησούς εδώ χρησιμοποιεί την λέξι Εθνικός σαν υβριστική (!!!) και εξομοιώνει τους Έλληνες Εθνικούς με τους διεφθαρμένους τελώνες(!!!)...Ο Πλάτων δήλαδη, ο Αριστοτέλης και οι λοιποί Έλληνες Εθνικοί πανεπιστήμονες....είναι κοινά καθάρματα για τον Ιησού...

Απολογία:

Και πάλι είναι εμφανής η κακία που κρύβουν οι άνθρωποι αυτοί στην ψυχή τους, γιατί μόνο ερμηνείες κακίας αντιλαμβάνονται στα λόγια αγάπης του Χριστού. Και αποδεικνύεται η αλήθεια των λόγων του Χριστού: «εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα». Και οι άνθρωποι αυτοί, μόνο κακία έχουν να πουν, και μόνο κακία βλέπουν στα λόγια αγάπης του Χριστού μας.

 Τι λέει λοιπόν εδώ ο Χριστός; Γιατί αναφέρει τους Εθνικούς;

 Είναι γνωστό πώς ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ έβλεπαν τους Εθνικούς και τους τελώνες, ως ανθρώπους με τους οποίους δεν έπρεπε να έχουν παρτίδες. Όμως ο ίδιος ο Χριστός, έκανε κατά την Αγία Γραφή παρέα με τελώνες και πόρνες, και τον κατηγορούσαν οι Εβραίοι γι αυτό. Άρα, όταν αναφέρει ο Χριστός τους Εθνικούς και τους τελώνες, δεν τους αναφέρει με τον τρόπο που ΟΙ ΑΛΛΟΙ τους έβλεπαν, αλλά με τον τρόπο που τους έβλεπε ΑΥΤΟΣ Ο ΙΔΙΟΣ. Και πώς τους έβλεπε ο Χριστός; Ως ανθρώπους που χρειάζονταν βοήθεια. Ως ασθενείς που έπρεπε να βοηθηθούν μεν, αλλά με προσοχή μην μεταδώσουν και σε άλλους την ασθένειά τους.

 Μια ματιά στα όσα γράφουν εδώ οι Νεοειδωλολάτρες εθνικοί κατά του Χριστού, κάνει έκδηλη την ψυχική τους ασθένεια, και την ανάγκη να τους λυπόμαστε και να φυλαγόμαστε από τη μόλυνση της δαιμονικής τους νοοτροπίας. Αυτό εννοούσε και ο Χριστός.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

ας απολαύσουμε την συμπεριφορά του σε μία δυστυχισμένη Ελληνίδα μάνα....

«ακούσασα γαρ γυνή περί αυτού, ης είχε το θυγάτριον αυτής πνεύμα ακάθαρτον,ελθούσα προσέπεσε προς τους πόδας αυτού.η δε γυνή ην Ελληνίς Συροφοινίκισσα τω γένει.και ηρώτα αυτόν ίνα το δαιμόνιον εκβάλη εκ της θυγατρός αυτής.Ο δε Ιησούς είπεν αυτή.Άφες πρωτον χορτασθήναι τα τέκνα.ου γαρ εστι καλόν λαβείν τον άρτων των τέκνων και τοις κυναρίοις βαλείν» (Μαρκ.Ζ25-27)+(Ματθ.Η28-32)

 Αδιανόητη κτηνωδία του Ιησού...Μία Ελληνις από την Συρία του ζητά να βγάλη το δαιμόνιο από την κόρη της...και αυτός της λέει πως ΔΕΝ είναι ΚΑΛΟ να πάρη το ψωμι από τα παιδιά δηλαδη τους Ιουδαίους και να το πετάξη στα ΣΚΥΛΑΚΙΑ δήλα δη στους ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!!!Οι Ιουδαίοι λοιπόν είναι ΠΑΙΔΙΑ ενώ οι Έλληνες ΣΚΥΛΙΑ για τον ΘΕΟ της ΑΓΑΠΗΣ.....τι να σχολιάση κανείς για το απίστευτα ρατσιστικό και κτηνώδες αυτό φέρσιμο του Εβραίου Ιησού στην ταλαίπωρη Ελληνίδα μάνα;....Οι Χριστιανοί εδώ για να μπαλώσουν αυτήν την αισχρή συμπεριφορά του Ιησού διατείνονται ότι την απεκάλεσε ΣΚΥΛΑ για να δοκιμάση την πίστη της....να διαπιστώση δήλαδη αν έχει αληθινή πίστη στον Ιησού....αυτό όμως είναι ΑΤΟΠΟ διότι ο Ιησούς ως ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗΣ Θεός εγνώριζε εκ των προτέρων αν η Ελληνις έχει αληθή πίστη ή ΟΧΙ και δεν είχε καμία ανάγκη να την δοκιμάση.Ήθελε απλα να την ταπεινώση γιατί ήτο ένας κοινός ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ και ΑΝΘΕΛΛΗΝ Εβραίος.

Απολογία:

 Ας ξεκινήσουμε από το τέλος, ώστε να επισημάνουμε την ειδωλολατρική κακοήθεια. Λένε οι ειδωλολάτρες: «Ήθελε απλα να την ταπεινώση γιατί ήτο ένας κοινός ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ και ΑΝΘΕΛΛΗΝ Εβραίος»

Πρώτα να πούμε ότι το κείμενο λέει ότι η γυναίκα αυτή ήταν «Ελληνίς Συροφοινίκισσα τω γένει». Και αυτό σημαίνει, ότι ήταν Ελληνίδα στο θρήσκευμα (ειδωλολάτρισσα) και όχι ΕΛΛΗΝΙΔΑ με την σημερινή έννοια. Στο ΓΕΝΟΣ ήταν ΣΥΡΟΦΟΙΝΙΚΙΣΣΑ. Τα λόγια είναι σαφέστατα. Ας θυμίσουμε αυτά που αναφέραμε παραπάνω: στο βιβλίο της Σειράς «Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας», Μ. Αθανασίου, Έργα 1, Πατερικές Εκδόσεις «Γρηγόριος Παλαμάς», Θεσσαλονίκη 1973, το οποίο επιμελώνται οι Βας. Σ. Ψευτόγκας & Θεοδ. Ν. Ζήσης, Διδάκτορες της Θεολογίας και εποπτεύουν οι Παν. Κ. Χρήστου & Στερ. Ν. Σάκκος, Καθηγητές Πανεπιστημίου, σελ. 152 «Κατά την αρχαιότητα οι μεν Έλληνες έλεγαν «πάς μη Έλλην βάρβαρος», οι δε Ιουδαίοι «πάς μη Ιουδαίος Έλλην», οι δε Χριστιανοί «πάς μη Χριστιανός θύραθεν», δηλαδή έξω από την θύρα (της μάνδρας του Χριστού) . Τα Ιουδαίος και Έλλην έπαυσαν να είναι Εθνικά, ήσαν πλέον θρησκευτικά. Ιουδαίος δεν λέγονταν μόνο ο Εβραίος αλλά και κάθε άνθρωπος πάσης φυλής και γλώσσης και υπηκοότητας που δέχονταν να περιτεμνηθή και να θρησκεύει κατά τον Μωσαϊκό νόμο. Και Έλλην δεν λέγονταν ο κάτοικος της Ελλάδας, αλλά κάθε ειδωλολάτρης κάθε φυλής και γλώσσας (!!!), εφόσον δεν ήταν Ιουδαίος. Όταν λοιπόν το «Έλλην» έλαβε την παγκόσμια και θρησκευτική σημασία, οι κάτοικοι της Ελλάδας έλαβαν τα άλλα ονόματα [δηλαδή Πελασγοί, Αχαιοί, Μακεδόνες κ.λ.π.]». Γι αυτό και ο Μ. Αθανάσιος όταν αναφέρεται στους Έλληνες της Δωδώνης τους ονομάζει Πελασγούς.

Όμως οι αγράμματοι Νεοειδωλολάτρες, θέλουν να τη βγάλουν σώνει και καλά Ελληνίδα, για να παρουσιάσουν τον Χριστό ανθέλληνα, για να φανατίσουν τους αμαθείς εθνικιστές, και να τους φανατίσουν κατά των Χριστιανών.

Αλλά και για να δείξουμε την κακοήθεια την τελευταίας αυτής φράσης, ότι δήθεν ο Χριστός ήθελε να την ταπεινώσει, θα συνεχίσουμε εδώ για να δείξουμε τι έγινε στη συνέχεια της ιστορίας, που ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΥΝ οι ψεύτες δωδεκαθεϊστές: Ματθαίος 15/ιε 27,28: «Η δε ειπεν: "Ναι Κυριε και γαρ τα κυναρια εσθιει απο των ψιχιων των πιπτοντων απο της τραπεζης των κυριων αυτων". Τοτε αποκριθεις ο Ιησους ειπεν αυτή: "Ω γυναι, μεγαλη σου η πιστις! Γενηθητω σοι ως θελεις" Και ιαθη η θυγατηρ αυτης απο της ωρας εκεινης».

 Βλέπετε τη συνέχεια που αποκρύπτουν οι ψευδοκατήγοροι ειδωλολάτρες; Η ίδια η γυναίκα δεν παρεξηγήθηκε, δείχνοντας το ήθος της. Και ο Χριστός τη θαύμασε, και ΘΕΡΑΠΕΥΣΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΗΣ. Οι Νεοειδωλολάτρες όμως, δείχνουν την ανηθικότητά τους, πρώτον αποκρύπτοντας το γεγονός αυτό, της ταπεινότητας της γυναίκας, του θαυμασμού του Χριστού προς αυτήν, και τη θεραπεία που έκανε σώζοντας την κόρη της. Και διαστρέφουν κατά την δαιμονική προαίρεσή τους τα λόγια του, και τον συκοφαντούν κατά το παράδειγμα των δαιμόνων θεών τους. Να μην αποκαλούν τους εαυτούς τους Έλληνες! Γιατί ντροπιάζουν το έθνος μας.

Αλλά ας δούμε γιατί η γυναίκα αυτή δεν παρεξηγήθηκε από τα λόγια του Ιησού Χριστού. Οι εξωφρενικά πωρωμένοι και κακόπιστοι κειμενογράφοι του βλάσφημου αυτού κειμένου, γνωρίζουν την απάντηση και τη λένε πιο κάτω, ότι: «ο Χριστός το είπε για να τη δοκιμάσει», (γιατί η Συροφοινίκισσα γνώριζε ότι οι Εβραίοι τους Εθνικούς, τους έβλεπαν ως σκυλιά λόγω του εθνικισμού τους). Όμως εμμένουν στην βλασφημία τους. Και εδώ θα παρατηρήσω ότι ο Χριστός δεν λέει: «σκυλιά», λέει: «σκυλάκια», μια πολύ αγαπητή λέξη για όποιον εκτρέφει σκυλάκι. Και στην πραγματικότητα, ο Θεός τους Εβραίους τους είχε ΥΙΟΘΕΤΗΣΕΙ, γι’ αυτό τους λέει παιδιά του, ενώ οι Έλληνες υιοθετήθηκαν μετά την αμαρτία του Εβραϊκού λαού. Παρ’ όλα αυτά, η συνέχεια της αφήγησης την οποία οι βλάσφημοι ειδωλολάτρες εδώ την αποκρύπτουν, λέει πάρα πολλά.

 Προσέξτε με πόση ασέβεια μιλούν οι άνθρωποι αυτοί, για τον Χριστό που πέθανε για χάρη τους. Και προσέξτε πώς διαστρέφουν τη λέξη: «σκυλάκια» με τη λέξη: «σκύλα»! Προσέξτε πόσο βρώμικοι και δόλιοι είναι οι ειδωλολάτρες που πολεμούν με τέτοιες διαστροφές τον Χριστιανισμό! Πραγματικά η Χριστιανική πίστη μας απάλλαξε από την συκοφαντική αυτή θρησκεία των πολυθεϊστών, που βρωμάει υποκρισία και ψέμα όπως οι δαιμονικοί θεοί τους!

 Αφού λοιπόν ξέρουν την απάντησή μας, ότι το είπε για να τη δοκιμάσει, συνεχίζουν να λένε: «ο Ιησούς ως ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗΣ Θεός εγνώριζε εκ των προτέρων αν η Ελληνις έχει αληθή πίστη ή ΟΧΙ και δεν είχε καμία ανάγκη να την δοκιμάση».

 Όμως δεν σημαίνει αυτό η δοκιμασία. Δοκιμασία σημαίνει να δοθεί στον άνθρωπο η ευκαιρία να αποδείξει πρώτα πρώτα στον εαυτό του την πίστη του. Η πράξη είναι και για τον ίδιο επιβεβαίωση της πίστης του. Είναι μύηση στη ζωή του Θεού, με την έμπρακτη συμμετοχή του σε έργα πίστης, και όχι σε λόγια μόνο. Ο Χριστός μπορούσε να ξέρει τι θα έκανε η γυναίκα αυτή. Όμως ήθελε να την οδηγήσει στην έμπρακτη απόδειξη της πίστης της.

Και δεύτερον, η Θεϊκή του φύση ήξερε ότι αυτά όλα θα καταγραφούν. Το παράδειγμα αυτής της γυναίκας, καταγράφτηκε ως λαμπρό και τιμητικό παράδειγμα για όλη την ανθρωπότητα, για να τιμάται η γυναίκα αυτή για πάντα από όλους τους Χριστιανούς, για την ταπεινότητά της, και για την πίστη της. Διότι μαζί με αυτήν ήθελε να διδάξει και εμάς. Εμείς πως θα διδασκόμασταν αν ο Θεός δεν μας έδινε ζωντανά παραδείγματα άλλων ανθρώπων αλλά κρατούσε όλη την γνώση για τον εαυτό του; Εμείς πως θα καλυτερεύσουμε ηθικά πλησιάζοντας τον Θεό; με εικασίες; Αν ήταν να καλυτερεύσουμε ηθικά με εικασίες και φιλοσοφίες περί του Θεού , τότε ο Χριστός ποτέ δεν θα ενσαρκώνονταν, δεν θα δίδασκε, δεν θα θαυματουργούσε, δεν θα πάθαινε και δεν θα ανασταίνονταν για χάρη μας αλλά θα έμενε απαθείς αφήνοντάς μας στην τύχη μας.

Μάλιστα καταγράφηκε αυτό το γεγονός στα Ευαγγέλια ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΝΤΡΟΠΙΑΖΕΙ η γυναίκα αυτή, όλους αυτούς τους θρασείς και κακοήθεις ειδωλολάτρες, που αντί να παραδειγματισθούν με την πίστη της, προσπαθούν να βρουν ψευδείς κατηγορίες κατά του αναμάρτητου Θεού μας του Ιησού Χριστού. Με την ιστορία αυτή, ο Χριστός κάνει τους κακοπροαίρετους συκοφάντες να γίνουν φανεροί, και να ξεσκεπαστούν και να εκτεθεί η κακή τους προαίρεση. Και την κακοήθειά τους αυτή την είδαμε άλλωστε στην αρχή στα περί της «Ελληνικής» καταγωγής της γυναίκας αυτής.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ του ΙΗΣΟΥ

 Ο Ιησούς διεψεύσθη αρκετές φορές.....

«αμήν γαρ λέγω υμίν,ου μη τελέσητε τας πόλεις του Ισραήλ έως αν έλθη ο υιός του ανθρώπου» (Ματθ.Ι23)

 κι όμως μέχρι και στην Ρώμη έφθασαν οι μαθητές του και δεν ενεφανίσθη ακόμη...

Απολογία:

Άλλο ψέμα. Ποτέ δεν διαψεύσθηκε ο Χριστός. Μια ματιά σε οποιαδήποτε εγκυκλοπαίδεια, θα αποδείξει σε κάθε άσχετο, ότι οι Εβραίοι δεν έγιναν ποτέ Χριστιανικό έθνος, σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Και ως τη δευτέρα παρουσία του Χριστού, θα υπάρχουν ακόμα πόλεις τους που δεν θα γνωρίζουν το ευαγγέλιο. Πού είδαν την αποτυχία; Αυτό είναι ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ πρόβλεψης, που ισχύει ακόμα μετά από 2000 χρόνια! Φοβερά ανιστόρητοι είναι!

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«αμήν λέγω υμίν εισί τίνες των ώδε εστηκότων,οίτινες ου μη γευθήσονται θανάτου έως αν ίδωσι τον υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν τη βασιλεία αυτού» (Ματθ.ΙΣΤ28)+(Μαρκ.Θ38)+(Λουκ.Θ27)

 πάλι διεψεύσθη ο Ιησούς. Όχι μόνο εκείνοι στους οποίους το είπε αυτό πέθαναν αλλά και πολλές ακόμα γενιές εδώ και 2000 χρόνια αλλά κανείς δεν τον είδε....

Απολογία:

Πάλι δεν έχουν ιδέα αυτοί που τα λένε αυτά. Γιατί μετά την ανάστασή Του, ο Χριστός, εμφανίστηκε στους μαθητές του δοξασμένος πια, και την Πεντηκοστή τους έστειλε και το Άγιο Πνεύμα, εισάγοντάς τους στη Βασιλεία Του. Και ακόμα εμφανίζεται καθημερινά με τη βασιλική του εξουσία που πηγάζει από την ΑΛΗΘΙΝΗ του ΘΕΪΚΗ υπόσταση. (Κατά Ιωάννη ΙΔ 21). Ως ελάχιστο παράδειγμα από την Αγία Γραφή των εμφανίσεών Του αυτών, μπορούμε να δούμε τα εδάφια: Πράξεις 1/α 9 και Πράξεις 9/θ 3-5. Πού να τα ξέρουν όμως όλα αυτά όσοι διαβάζουν την Αγία Γραφή όχι για να καταλάβουν τι λέει, αλλά για να βρουν κάτι να κατηγορήσουν;

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

«και κηρυχθήσεται τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη εις μαρτύριον πάσι τοις έθνεσι και τότε ήξει το τέλος.» (Ματθ.ΚΔ14)

 Το Ευαγγέλιο έχει φθάσει μέχρι και στην Κορέα....το τέλος όμως και η Δευτέρα παρουσία δεν ήρθε ακόμη.....κι ούτε φυσικά θα έλθη ποτέ...

Απολογία:

Το Ευαγγέλιο βέβαια έφθασε ως την Κορέα. Όμως υπάρχουν ακόμα ολόκληρες εθνότητες στην Κίνα και στα δάση του Αμαζονίου, που δεν έχουν ιδέα για τον Χριστό. Και μόνο όταν θα έχει φθάσει το Ευαγγέλιο σε κάθε έθνος, μόνο τότε θα έρθει το τέλος. Και φυσικά ΘΑ ΕΡΘΕΙ! Και τότε θα κλάψουν πικρά όλοι αυτοί οι κακοήθεις που τα γράφουν αυτά.

 Όπως είδαμε, οι ειδωλολάτρες ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν κάτι να κατηγορήσουν τον Ιησού Χριστό, όμως δεν υπάρχει, και εκτίθενται. Βεβαίως αποφεύγουν να αναφερθούν στις προφητείες του που βγήκαν με εντυπωσιακή ακρίβεια, όπως της πτώσης της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. στο Ματθαίος 24/κδ.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

Σε ποιούς απευθύνεται το κήρυγμα του Ιησού;

«εξομολογούμαι σοι(=σευχαριστώ) πάτερ Κύριε του ουρανού και της γής ότι απέκρυψας ταύτα υπό των σοφών και συνετών και απεκάλυψας αυτά νηπίοις» (Ματθ.ΙΑ25)

 Ο Ιησούς προορίζει την διδασκαλία του για τα μωρά και τους βλαμμένους όχι για τους ΣΟΦΟΥΣ και ΣΥΝΕΤΟΥΣ....αντιλαμβάνεσθε τον ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ που προάγει ο Ιησούς...

Απολογία:

Σκοταδισμός είναι αυτό; Ας μας απαντήσουν οι ειδωλολάτρες, ποιος σοφός της αρχαίας Ελλάδος (ή άλλου έθνους) μπόρεσε ποτέ να φθάσει την τελειότητα και την πληρότητα του Χριστιανικού Ευαγγελίου που κηρύχθηκε από αγράμματους ψαράδες σε ΟΛΟ τον κόσμο και υποσκέλισε σχεδόν κάθε άλλη διδασκαλία; Και αυτό είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι το Ευαγγέλιο αυτό ήταν Θεϊκή αποκάλυψη, και όχι ανθρώπινη επινόηση, που οι σοφότεροι δεν κατάφεραν ποτέ να το φθάσουν μόνοι τους.

Αν ο Θεός είχε διδάξει τους μορφωμένους όλοι θα υπέθεταν πως το Ευαγγέλιο δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μια σοφή κατασκευή. Όμως ο Θεός θέλησε να δείξει πως η σοφία που είχαν αυτοί οι ψαράδες, δεν ήταν δική τους, εφόσον ανεξήγητη, αλλά από άνωθεν κατερχόμενη και δηλαδή του Θεού, όπως άλλωστε λέει και το Ευαγγέλιο: Ιακώβου, κεφ 3 , «15 ουκ εστιν αυτη η σοφια ανωθεν κατερχομενη αλλ' επιγειος ψυχικη δαιμονιωδης», όταν μιλά για την σοφία εκείνων που δεν έχουν καλά και αγαθά έργα. Γι αυτό όσο πιο πολύ αμόρφωτους κατηγορούν τους Ευαγγελιστές, τόσο πιο πολύ καλό κάνουν μερικοί και φαντάζει περίτρανη η πηγή της σοφίας τους, δηλαδή ο Θεός.

Γι’ αυτό ο Χριστιανισμός, με την θεία σοφία των Αποστόλων, κατατρόπωσε και έβαλε στο περιθώριο όλες τις θεωρίες των σοφών της αρχαιότητας, και των νομιζόμενων σοφών αντιπάλων τους, και ως σήμερα φωτίζει τον κόσμο. Και αυτοί που θεωρούν τον εαυτό τους «προοδευτικό» και «φωτισμένο», και γράφουν τέτοια κακοήθη κείμενα, εκτίθενται από απλούς Χριστιανούς, μπακάληδες, σκουπιδιάρηδες και οικοδόμους, που με απλό και εύκολο τρόπο τους αποδεικνύουν την πλάνη τους. Γιατί τα «παιδιά» δεν είναι «βλαμμένα». Είναι απλά, αθώα, και αγνά. Καμία «βλάβη» δεν έχουν, όπως σπεύδουν να μεταφράσουν οι Νεοειδωλολάτρες τη λέξη: «παιδιά». Φοβερή κατανόηση του λόγου διαθέτουν!

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

Λέει στους μαθητές του....

«αν τινών αφήτε τας αμαρτίας,αφίενται αυτοίς,αν τινών κρατήτε,κεκράτηνται» (Ιωαν.Κ23)

 οι μαθητές του έχουν δικαίωμα ΑΦΕΣΕΩΣ αμαρτιών κατά βούλησιν!!!!....αυτό το δόγμα ισχύει και για τους ιερείς των Χριστιανών μέχρι σήμερα...εδώ βασίζεται δήλαδη το «μυστήριο» της εξομολογήσεως....κατά το οποίο ΑΦΙΕΝΤΑΙ οι αμαρτίες από τον παπά....!!!!!Πώς να χαρακτηρίσουμε αυτά τα σκοταδιστικά εδάφια....;;;;

Απολογία:

Πού βλέπουν εδώ τον σκοταδισμό; Είναι σκοταδισμός να αφίενται οι αμαρτίες των ανθρώπων και δεν είναι σκοταδισμός η εγκατάλειψη αυτών των ανθρώπων στην αμαρτωλή τους τύχη; Έπειτα δεν μπορεί ο Θεός να δώσει την εξουσία αυτή σε όποιον θέλει; Αν δεν αρέσει σε μερικούς η άφεση αμαρτιών, ας κρατήσουν τις κακοήθειες και τις αμαρτίες τους, ώσπου να τους καταποντίσουν, μόνο ας μην επιζητούν και τους άλλους να πράξουν ομοίως. Ο Θεός μας κατασκεύασε ελεύθερους και είτε ελεύθερα θα σωθούμε, είτε ελεύθερα θα καταποντιστούμε υπό το φόρτος της δικής μας ανομίας.

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

Σε ποιούς είπε το «ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ» ο Ιησούς;

 Μετά την ανάστασί του λέει στους μαθητές του και μελλοντικούς αποστόλους....

«εντολήν καινήν δίδωμι υμίν ίνα αγαπάτε αλλήλους» (Ιωαν.ΙΓ34)

 η εντολή δίδεται λοιπόν στους 12 μαθητές για να επιτευχθή ομόνοια μεταξύ τους και αλληλεγγύη....για να παραμείνουν ενωμένοι και να πετύχουν τον σκοπό τους....δεν ήτο κάποιο ειλικρινές μήνυμα του προς όλους τους ανθρώπους της γής....πως θα μπορούσε άλλως τε να είναι μετά από όλα αυτά που είχε πει και είχε κάνει;;;;;

Απολογία:

Προσέξτε κακοήθεια! Προσέξτε προκατάληψη! Προσέξτε συκοφαντία! Αυτοί έχουν ξεπεράσει και τους δαιμονικούς θεούς τους σε διαστροφή! Τι είχε κάνει δηλαδή ο Χριστός; Τι κακό είπε; Επειδή δηλαδή αυτοί είναι κακοί και ανάποδοι και τα βλέπουν όλα ανάποδα, ο Χριστός τους φταίει; Δεν βλέπουν τι έκαναν οι δαιμονικοί θεοί τους;

 Ας εκθέσουμε όμως και εδώ την κακοπιστία και τη διαστροφή τους:

 Το ότι ο Χριστός μίλησε για την μεταξύ τους αγάπη, δεν σημαίνει ότι την περιόρισε σε αυτούς. Ας το δούμε αυτό ξεκάθαρα:

 Ματθαίος 5/ε 47,48: «Εγώ όμως σας λέω: Αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε αυτούς που σας καταρώνται και κάνετε το καλό σε όσους σας μισούν, και να προσεύχεστε σε όσους σας διώκουν. Για να γίνετε γιοι του Πατέρα σας του ουράνιου, που ανατέλλει τον ήλιο του σε πονηρούς και αγαθούς, και βρέχει σε δικαίους και αδίκους. Γιατί αν αγαπήσετε αυτούς που σας αγαπούν, τι μισθό έχετε; Και οι Τελώνες δεν κάνουν το ίδιο; Και αν χαιρετάτε μόνο τους φίλους σας, τι περισσότερο κάνετε; Και οι Τελώνες το ίδιο κάνουν. Να είσαστε λοιπόν τέλειοι, όπως ο Πατέρας σας ο ουράνιος είναι τέλειος». Εξάλλου και αυτό να μην ήταν, πουθενά δεν λέει ο Χριστός «μισείτε τους υπόλοιπους».

 Λοιπόν τώρα; Πώς λένε οι ψευδοκατήγοροι τα παραπάνω; Αυτές οι κατηγορίες είναι ανυπόστατες και γελοίες! Ντροπή τους και αίσχος, γι’ αυτούς, για το ήθος τους και τους θεούς τους, που τους διαμόρφωσαν σαν τη δική τους δαιμονική ψυχή!

Νεο-ειδωλολάτρης «Αριστέας»:

Αριστέας

Απολογία:

Και τελειώνει το ανόητο αυτό, ανορθόγραφο, κακόπιστο και συκοφαντικό κείμενο, κάνοντάς μας γνωστό το όνομα του… φωστήρα συγγραφέα του: «Αριστέας» (!!!) Αν αυτές οι ψευδείς συκοφαντίες είναι «άριστα» για τους Νεοειδωλολάτρες, φαντασθείτε πώς θα είναι τα «μέτριά» τους!

 Φυσικά μετά από τις τερατολογίες και διαστροφές του κειμένου της Αγίας Γραφής, δεν θα τολμούσε ο θρασύδειλος κειμενογράφος να αποκαλύψει το πραγματικό το όνομα.

 Όμως και έτσι, δεν αλλάζει τίποτα. Το κείμενο αυτό, είναι ένα ψυχογράφημα της γεμάτης μίσος και ψέμα, ψυχής των Νεοειδωλολατρών. Είναι ένα πραγματικό μνημείο ψεύδους, συκοφαντίας, διαστρέβλωσης, κακοπιστίας, κακίας, ασέβειας, και κάθε άλλου δαιμονικού χαρακτηριστικού της ειδωλολατρικής ψυχής. Είναι ένα ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ του επιπέδου στο οποίο οδηγούν τα θύματά τους οι δαιμονικοί ψευτοθεοί από τους οποίους μας απάλλαξε ο Χριστός.

 Ας είναι ευλογημένο το όνομά Του!

Κείμενο: http://www.oodegr.com

Κατασκευή: Βασιλεύς Αλκίνοος, Νήσος Φαιάκων, 1999 -2004

Περισσότερα για τις νέο-παγανιστικές διαβολές και την αληθινή μορφή της αρχαίας θρησκείας:

1. www.arhaioplixia.org

2. http://www.apologitis.com/

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ