ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ

 

 

 

Οι ίδιοι κι όχι μεταγενέστερ  αρχαίοι (Εθνικοί;) επιστήμονες και φιλόσοφοι Έλληνες κατάλαβαν το ανούσιο της πίστης σε μυθικούς θεούς, και σε  ότι αυτό συμπεριλαμβάνει, θυσίες κ.α. , και επιπλέον διατύπωσαν την μοναδικότητα του Θεού.

 

 

Κοιτώντας λοιπόν την θρησκεία των προγόνων μας μπορούμε να συμπεράνουμε τα παρακάτω τα οποία έρχονται και σε σύγκρουση με τις βασικές και θεμελιώδεις πεποιθήσεις της επιχειρηματολογίας  των σύγχρονων Εθνικών

 

1.Η Εθνική λατρεία δεν είναι καθαρά Ελληνικής προέλευσης αλλά είναι μείγμα ανατολικών θρησκειών και Ελληνικού πνεύματος έστω και αν καταργηθεί η θεωρία περί ινδοευρωπαϊκής φυλής. Η Ορθόδοξος Χριστιανισμός μοιάζει με την αρχαία στην προέλευση καθότι προέρχεται από την εν Χριστό διδασκαλία διαμορφωμένη από το Ελληνικό πνεύμα.

2.Οι αρχαίοι θεοί, αν και έβαιναν συνεχώς πλασμένοι από το Ελληνικό πνεύμα, με αποκορύφωμα τον Απόλλωνα, κατάργησαν αρχαιότερους θεούς αφού πρώτα απέκτησαν τις ιδιότητές τους. Οι μετέπειτα θεοί αν και ίδιοι στο όνομα εμποτίζονται από τις τοπικότητες των γεωγραφικών χώρων και έχουν πολλαπλές μορφές.

3. Η αρχαιότερη θρησκεία από εκείνη την διαμορφωμένη από τον Όμηρο και Ησίοδο είναι η θρησκεία η οποία λατρεύει τις απρόσωπες δυνάμεις του περιβάλλοντος του ανθρώπινου κόσμου , τους δαίμονες και την μαγεία. Αυτή του είδους θρησκεία την βρίσκουμε σε όλους τους λαούς της γης. Αυτή η θρησκεία μετά εξέπεσε σε δεισιδαιμονία ή  μεταμορφώθηκε σε ανθρωπόμορφες θεότητες σε αρκετές περιπτώσεις.

4. Οι αρχαίοι Θεοί δεν είναι πάντα προστάτες του Ελληνισμού και φιλέλληνες (βλ. Τρωικό πόλεμο).

5.Η λατρεία δεν έχει σε καμιά περίπτωση πανελλήνιο χαραχτήρα και αλλάζει ανάλογα με τις περιστάσεις, δεν υπάρχει Ελληνικό δόγμα. Επίσης όλες οι θεότητες ακόμη κι αν πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά ανάλογα με την πόλη λατρείας.

6. Διαφαίνεται ότι στην κλασική περίοδο δεν ισχύει με τον τρόπο που εννοείται η ελευθερία πίστης και η ανέχεια αλλά αντίθετα η επιβολή και η τιμωρία όταν υπάρχει ασέβεια προς καθορισμένους θεούς ή αποχώρηση από μυημένους των μυστηρίων. Επίσης απαγορεύεται στους ξένους οι λατρεία των θεών προστατών της πόλης - κράτους.

7. Οι θεότητες που λατρεύονται είναι πάρα πολλές και όχι 12 (θεωρία περί Δωδεκάθεου) εφόσον στον Όμηρο και τον Ησίοδο αυτό το νούμερο δεν υπάρχει και σίγουρα αποτελεί μετέπειτα εξέλιξη, και σε αρκετές περιπτώσεις οι θεοί αλλάζουν «χώρους ευθύνης» στην αρχή της ιστορίας

8. Η λατρεία δεν προσανατολίζεται αποκλειστικά σε θεούς αλλά αντιθέτως και σε επίγειους ήρωες και βασιλιάδες Αιγυπτίους, Ρωμαίους,  Μακεδόνες, ζώα, φυτά κ.α. Οι ήρωες άλλαζαν κατηγορία και από τους Θνητούς περνούσαν στην κατηγορία των Αθανάτων, ανάλογα αλλά όχι ίδια με τους Αγίους.

9.Οι λατρείες είναι συνεχώς μεταβαλλόμενες και συνεχώς επηρεαζόμενες από τους γείτονες λαούς. Προσανατολίζονται εν τέλει προς την ενοποίηση και ταύτιση των θεοτήτων, πολυθεϊστική μονοθεΐα, και αργότερα προς μονοθεϊσμό, απόψεις φιλοσόφων.

10. Ορισμένα μυστήρια της κλασική περιόδου δεν είναι για όλους αλλά  έχουν επιλεκτικό χαραχτήρα, ανώτεροι - κατώτεροι άνθρωποι.

11.Η αρχική μοιρολατρία για τους νεκρούς μετατρέπεται σε ανάγκη για λύτρωση της ψυχής στην μεταθανάτιο ζωή μέσω των ανατολικών ξενόφερτων μυστηρίων

12. Από τα Ελευσίνια Μυστήρια μπορεί να καταλάβει κανείς την άρρηκτη σύνδεση μυστηρίων κράτους - πόλεων και των νόμων που τιμωρούν την ασέβεια όπως και επίσης την «διαφθορά» που επικρατεί και στην αρχαία Ελλάδα και ρωμαϊκή αυτοκρατορία όταν μυούνται σε αυτά πρόσωπα αμφιβόλου ηθικών πράξεων π.χ. κλέφτες , ρωμαίοι αυτοκράτορες κ.α.

13.Το πλαισίωμα όλου αυτού του συνόλου θεοτήτων από δεισιδαιμονίες και μαγείες περιπλέκει ακόμη περισσότερο την κατάσταση και θολώνει ακόμη περισσότερο τα νερά.

14. Η μετέπειτα στα ελληνιστικά χρόνια δημιουργία του θεού Σάραπη με ιδιότητες και σύμβολα παρμένα από άλλες θεότητες, η δημιουργία μύθων για την υποστήριξή του και η κατασκευή ναών για την λατρεία του, δείχνει περίτρανα αποδεικτικά στοιχεία για το πως οι αρχαίοι λαοί «κατασκεύαζαν» τους θεούς & τους μύθους τους.

15.Υπάρχει στενότατη σχέση μεταξύ ιερατείου - πόλης κράτους .Επίσης  τα ιερατεία της εποχής διαχειρίζονται κτηματικές περιουσίες ανάλογα με εκείνα τα σημερινά

16. Επίσης τα ιερατεία έχουν στενότατες σχέσεις με τον κατακτητή Ρωμαίο ανάλογα με τις σχέσεις Πατριαρχείου με την Οθωμανική αυτοκρατορία, μόνο που όπως απόδειξε η Ιστορία το Ορθόδοξο ιερατείο συνέβαλλε στην επανάσταση του ελληνικού έθνους, άσχετα από τις πολιτικές φανερές κινήσεις του, ενώ το Εθνικό ιερατείο ουδέποτε έπραξε το αυτό.

17. Οι αρχαίοι Έλληνες Ίωνες φιλόσοφοι πολύ νωρίτερα από τους Έλληνες Χριστιανούς, διαμορφώνουν και διατυπώνουν τις πρώτες αντιρρήσεις και χλευασμούς προς την θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων και αντιθέτως κοιτούν την μονοθεΐα κατάματα. Πολύ από αυτούς τους φιλόσοφους , που έδωσαν πραγματικά την χροιά στον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, βλέπε πολιτιστική διαφορά Ελλήνων και Ρωμαίων, διώκονται δικαστικά αρκετές φορές για τις «προοδευτικές» τους ιδέες από τους Εθνικούς, αυτούς που αυτοχαρακτηρίζονται αυτάρεσκα ως φανατικοί υπερασπιστές του αρχαίου Ελληνισμού. Μάλλον όταν λένε ελληνισμό εννοούν τον Εθνισμό της Ολύμπιας πίστης παρά την ελληνική ορθολογική σκέψη και επιστήμες.

 Προσωπικά ο γράφων δεν δέχεται την Εθνική πίστη και δεν πιστεύει στους αρχαίους θεούς των Ελλήνων, παρόλο που τους σέβεται μυθολογικά - αλληγορικά  . Τα αρχαία καλλιτεχνήματα που αφιερώθηκαν σε αυτούς είναι πολύ όμορφα καλλιτεχνικά αλλά παρόλο που σέβεται πάρα πολύ τους προγόνους του δεν δέχεται ότι αναπαριστούν θεότητες. Υπάρχει ασφαλώς ο κίνδυνος η τελειότητα της καλλιτεχνίας να οδηγήσει σε πλάνη. Γι’ αυτό καλό θα είναι ο «εκστασιασμός» να αποφεύγεται με μετρημένους στοχασμούς και την σκέψη πως οι αναπαριστώμενοι, εκτός των περιπτώσεων μυθολογικών τεράτων, δεν είναι τίποτα άλλο παρά κάποιοι θνητοί της εποχής της δημιουργίας του κάθε πρωτότυπου καλλιτεχνήματος και σαφώς όχι θεότητες.

 

 

 

 

 

 

 

ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ