ΦΟΡΟΥΜ (FOROUM)

Είναι σκόπιμη η δημοσίευση ορισμένων, κάπως «παθιασμένων», απαντήσεων Χριστιανών και μη σε επιχειρήματα ενάντια σε Εθνικούς εις τις σελίδες συζητήσεων «φόρουμ» του Διαδυκτίου. Ο γράφων ζητά συγνώμη που τ’ «άρπαξε» δίχως να τους ρωτήσει αλλά εφόσον είναι σε δημόσια εμφάνιση και κριτική πριν καν δημοσιευτούν κρίθηκε ότι κάτι τέτοιο ήταν περιττό. Δεν έχει γίνει ορθογραφικός αλλά ούτε και γραμματικός έλεγχος. Οι παρακάτω, όπως τονίστηκε, απόψεις δεν ανήκουν αποκλειστικά σε ανθρώπους που ασπάζονται την χριστιανική θρησκεία.

 Τα τελευταία χρόνια παρουσιάζεται το φαινόμενο της αναβίωσης της αρχαιοελληνικής θρησκείας. Αυτό αποδεικνύεται από δεκάδες έντυπα, εφημερίδες, μονογραφίες και ιστοσελίδες ,όπως «Δαυλός», «Δίαυλος Έψιλον», «Απολλώνειο Φως», «Ελληνική Αγωγή», «Ιδεοθέατρο» κ.ά. Στα περιοδικά αυτά, όπως και στις ιστοσελίδες, περιέχονται με τη γενική ένδειξη «Γράφουν οι Φιλίστορες» αντιχριστιανικά δοκίμια με ελληνιστική αφετηρία. Πρόσφατα ιδρύθηκε «Επιτροπή» για την αναγνώριση της θρησκείας του δωδεκάθεου. Θα παραθέσουμε εδώ ορισμένες θέσεις, που ,βέβαια, δεν διεκδικούν το αλάθητο του Πάπα και γίνονται με διάθεση καλής προαίρεσης, χωρίς φανατισμό και μισαλλοδοξία.

1. Το αντιχριστιανικό μένος που προβάλλεται στα περιοδικά αυτά, δεν παρουσιάζεται μόνο από τους νεοδωδεκαθεϊστές. Άνθρωποι που δεν θέλουν να έχουν καμιά σχέση με τις θρησκείες, που παθαίνουν αλλεργία με οτιδήποτε αφορά την αναζήτηση και εφαρμογή θείων νόμων, παθαίνουν παραλήρημα σε ό,τι αφορά το Χριστό και τη διδασκαλία του. Αν είναι κατανοητό να βάλλουν κατά του χριστιανισμού οι σημερινοί δωδεκαθεϊστές , πώς μπορεί να είναι κατανοητό να βάλλουν εναντίον του Χριστού παντελώς αδιάφοροι και ουδέτεροι;

2. Οι βολές των αρχαιοελληνιστών κατά του Χριστιανισμού έχουν ως μοναδική αφετηρία το γεγονός ότι ο Χριστός ήταν στην εθνικότητα Εβραίος. Οι αρχαιοελληνιστές είναι φανατικοί αντιεβραίοι. Δεν τους απασχολεί τόσο η έρευνα του χριστιανικού δόγματος, της χριστιανικής ηθικής, της εκκλησιαστικής ιστορίας, ως κεφαλαίων έρευνας, όσο τους απασχολεί αν μπορούν από αυτά να αντλήσουν απόλυτα αντιεβραϊκά συμπεράσματα. Ο στιγματισμός του Χριστού από τους αρχαιοελληνιστές μόνο και μόνο επειδή ήταν Εβραίος, συνιστά απεχθή και αξιοθρήνητο φυλετισμό (ρατσισμό), απολύτως ομόλογο με το ρατσισμό της σημερινής εβραϊκής ηγεσίας, πνευματικής και οικονομικοπολιτικής.

3. Η παραπάνω στάση των αρχαιοελληνιστών κατά του Χριστού πηγάζει, κυρίως, από την «ιερότητα» του σεξουαλικού παράγοντα στον αρχαιοελληνισμό: Ο Δίας απήγαγε το νεαρό Γανυμήδη, η Ήρα μαλλιοτραβιόταν με τις ερωτικές αντίζηλές της, η Αφροδίτη είχε χίλιες πόρνες «ιέρειες» στην Ακροκόρινθο, έκτοτε όλες οι πόρνες ονομάζονται ,ευφήμως, ιερόδουλες. Ο Διόνυσος και οι Βάκχες του ήταν ιερουργοί της ασωτίας, ο Πλάτων μας άφησε μοναδικής γλαφυρότητας ντοκουμέντο των απίστευτων ανοησιών που αράδιαζαν στην απεραντολογία τους οι συνδαιτυμόνες στο τραπέζι του Αγάθωνα, με τις ευλογίες του θεού της μέθης. Το γεγονός ότι παρόμοια γεγονότα με αυτά των αρχαίων Ελλήνων συναντώνται και στην Παλαιά Διαθήκη, αποτελεί «καραμέλα» στο στόμα των αρχαιοελληνιστών. Όμως, οι Χριστιανοί δέχονται την Παλαιά Διαθήκη ως «προαγωγόν εις Χριστόν», σαν ένα βιβλίο, δηλαδή, που προφητεύει τον ερχομό του Θεού στη γη με το μανδύα ανθρώπου. Στις ακολουθίες της Εκκλησίας δεν αναγιγνώσκονται εδάφια που αφορούν την εβραϊκή ιστορία αλλά κείμενα που προλέγουν την έλευση του Θεού στον κόσμο. Από τα 49 βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης είναι ζήτημα αν μνημονεύονται τα μισά από αυτά.

4. Οι αρχαιοελληνιστές δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται κάτι πολύ απλό: Η πρωτοπορία των Ελλήνων δεν είναι πρωτοπορία στα πάντα, είναι πρωτοπορία σε κάτι. Πρωτοπόρησαν και έθεσαν τις βάσεις στην επιστήμη και στη φιλοσοφία, και το στοιχείο αυτό δεν το αρνείται κανείς. Όμως οι Έλληνες έθεσαν τις βάσεις και στη θρησκεία; Υπάρχει διεθνώς κάποιος Θεολόγος του δωδεκαθεϊσμού; ΚΑΝΕΙΣ. Η Καινή Διαθήκη είναι το κορυφαίο θρησκευτικό «μπεστ σέλλερ» των αιώνων. Οι ειδικοί «καινοδιαθηκικοί» θεολόγοι είναι κατά τη διαδρομή των τελευταίων είκοσι αιώνων τόσοι, όσοι είναι και οι επιστήμονες που, από την άλλη μεριά, προώθησαν την αρχαιοελληνική επιστήμη ή την αντίστοιχη πολιτικοφιλοσοφική σκέψη. Από πού κι ως πού πρέπει η Ελλάδα να έχει τα πρωτεία και στη θρησκεία; Πόσοι ξέρουν τη «Θεογονία» και πόσοι την «Καινή Διαθήκη»;

5. Η χριστιανική θεολογία ερμηνεύει την εθνική καταγωγή του Χριστού ως Εβραίου κατ’ απόλυτη αντιστοιχία προς την παραδοχή της ότι οι Εβραίοι υπήρξαν στη γη ο πρώτος λαός με ορθό θρησκευτικό προσανατολισμό. Η ένταξη του Ιησού, ως ανθρώπου και πολίτη, στην εβραϊκή κοινωνία αντιστοιχούσε στην θρησκευτικώς έτοιμη «μαγιά» που είχε στα χέρια του για να δουλέψει, όχι στη φιλοσοφική ή επιστημονική. Όμως ο Ιησούς υπερβαίνει και τους Εβραίους και τους Έλληνες και τους Ρωμαίους και τους Γαλάτες και τους Αμερικανούς, τους Ασιάτες, τους Αφρικανούς, όλα τα σύνορα και όλα τα έθνη, κόβει στα δύο την Ιστορία, η οποία χαρακτηρίζεται πλέον ως «π.Χ.» και «μ.Χ.». Το συμπέρασμα ,λοιπόν, που προκύπτει είναι ότι οι αρχαιοελληνιστές έχουν χρεία στοιχειώδους φροντιστηρίου σε θέματα θρησκείας. Πιθανώς είναι απαίδευτοι κι αυτό τους έχει καταστήσει εξαιρετικά εμπαθείς και εχθρικούς έναντι του Χριστιανισμού. Χαμένοι μέσα στους ερωτικούς λαβύρινθους, τις σεξουαλικές μονομανίες των αρχαίων, τις ονειρώξεις που πηγάζουν από τα ανθρώπινα πάθη, τη φιλοδοξία και την οίηση των ποιητών και λογοτεχνών, είναι φυσικό να μην έχουν διάθεση και χρόνο να ασχοληθούν με τη χριστιανική σιωπή και την μέχρις αίματος ταπείνωση και αποφυγή των παθών από τους συνειδητούς χριστιανούς.

6. Οι αρχαιοελληνιστές είναι βέβαιοι ότι η χριστιανική διδασκαλία επηρεάστηκε από τον αρχαίο ελληνικό λόγο. Μάλλον το αντίθετο πρέπει να συνέβη, γιατί η «Γένεσις» της Π. Δ. γράφτηκε από τον Μωυσή μεταξύ 13ου και 12ου αι. π.Χ. , η δε «Θεογονία» του Ησιόδου, η βίβλος δηλαδή της Ελληνικής θρησκευτικής μυθολογίας, επτά αιώνες αργότερα. Γιατί ,δηλαδή, ο Ιαπετός, πατέρας του Δευκαλίωνος και παππούς του Έλληνα, να προηγείται του Ιάφεθ, γιού του Νώε, και να μη συμβαίνει το αντίθετο; Το μόνο γεγονός για το οποίο μπορούν να κατηγορηθούν οι χριστιανοί από τους οπαδούς του δωδεκάθεου είναι, ότι προσάρμοσαν τους εξωτερικούς τύπους λατρείας (ναοδομία, άμφια, ακολουθίες, εορτές) στις ανάγκες της νέας πίστης. Αυτό πραγματοποιήθηκε από τους Τρεις Ιεράρχες (Μ. Βασίλειο, Γρηγόριο και Ιωάννη Χρυσόστομο) οι οποίοι ήταν φορείς και άριστοι γνώστες της ελληνικής παιδείας.

Τώρα ούτε κατηχητικό πήγα μικρός(δεν με άφηναν οι γονείς μου),ούτε ζόρι τραβάω να υποστηρίξω κανένα παπά, ούτε οι αφορισμοί που λες έγιναν, κι αν έγιναν από κάποιο μητροπολίτη δεν έχουν ισχύ! Το ότι ο Μαρκόπουλος είναι καλός συνθέτης δεν του εξασφαλίζει άποψη για τα θρησκευτικά και μάλιστα για κάτι που δεν ξέρει και δεν πιστεύει! Λοιπόν αν απορρίψουμε την Παλιά Διαθήκη, πρέπει να απορρίψουμε και την Καινή. Αν η μία είναι ψεύτικη, τότε είναι και η άλλη. Η μια συμπληρώνει την άλλη. Αυτήν επικαλέστηκε ο Χριστός πολλές φορές στους λόγους του. Άρα η άποψη ορισμένων ότι να πετάξουμε την Παλιά και να κρατήσουμε τη Καινή, είναι αστειότητα! Και φυσικά είμαι σίγουρος ότι αν μάθαιναν ο Θεοδωράκης, ο Καζάκος και ο Σαρτζετάκης τι εστί ***** ,θα έπαιρναν πίσω όσα έγραψαν(μοιάζει για περιοδικό ιστορικό, αλλά μετά αποκαλύπτει τη θρησκευτική του χροιά!).Αλλά όσο ήταν περιορισμένα στα περίπτερα, κανείς δεν ήξερε τι καπνό φουμάρουν αυτού του είδους τα περιοδικά(αλήθεια στέλνονται άραγε σε βοβλιοθήκες Πανεπιστημίων του εξωτερικού; άραγε έχουν γίνει καθηγητές Πανεπιστημίου οι συγγραφείς τους; Και γιατί πολλά βιβλία κυκλοφορούν μόνο σε ΜΙΑ έκδοση και δεν επανατυπώνονται; Δεν πρέπει να μάθουν οι άλλες γενιές την "ιστορική" αλήθεια; Διοργανώνουν ιστορικά συνέδρια με τη συμμετοχή και ξένων ιστορικών ή μήπως κρατάνε την "ιστορική αλήθεια" μόνο για τους "Ελληναράδες"; Υπάρχουν τουλάχιστον στις βιβλιοθήκες των ελληνικών Πανεπιστημίων;).Το σφάλμα τους είναι διπλό. Που άρχισαν να δημοσιοποιούν τις θέσεις τους τηλεοπτικά και να δημοσιοποιούν τις βρισιές τους προς την Εκκλησία. Ένας απλά συνειδητά αριστερός και κεντρώος και κεντροδεξιός και φιλελεύθερος, μπορεί πια ξεκάθαρα να διακρίνει το νεοφασιστικό προσωπείο αυτών των θέσεων! Αν εσύ δεν το βλέπεις, δεν φταίω εγώ. Εγώ δεν οικειοποιήθηκα τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς και φιλοσόφους, αν και θα μπορούσα σαν φιλόλογος-ιστορικός, άλλοι το κάνουν εδώ μέσα και μάλιστα χωρίς μεγάλη επιτυχία, αφού ασχολούνται ερασιτεχνικά με το άθλημα! Εγώ, αλλά και πολλοί άλλοι εδώ μέσα, δεν βρίσαμε κανέναν, Ακούμε αρκετά υπομονετικά όσα κατά καιρούς υβριστικά λένε οι νεοφασίστες, οι νεοπαγανανιστές και μέχρι πριν από λίγο και διάφοροι νεοσατανιστές και μυστικιστές και αντιχριστολόγοι (αυτοί ακόμα στα πλαίσια της "ελευθερίας". Και το ερώτημα που με βασανίζει είναι το εξής:αφού δεν πιστεύετε, γιατί ασχολείστε με τα της Εκκλησίας; Κοιτάξτε το σπιτάκι σας και αφήστε εμάς στη ..."σαπίλα" μας!! Υ.Γ. Επειδή κάποιοι εδώ μέσα μιλάνε για τη Παλιά Διαθήκη, τους λέω το εξής πολύ απλό(αλλά δυστυχώς όχι κατανοητό).Τα "ερωτικά σκάνδαλα" που ανακαλύπτουν μέσα στη Παλιά Διαθήκη, είναι πράξεις ανθρώπων, που τις περισσότερες φορές τιμωρούνται από το Θεό(άρα δεν εγκρίνονται από Αυτόν).Αν το πεις,θα πουν άλλο παραμύθι:ο Θεός της Παλιάς Διαθήκης είναι "κακός", "τιμωρός" κλπ, αγνοώντας τη θεολογία της σωτηρίας του ανθρώπου(άλλο η επίγεια ζωή, άλλο η "άλλη ζωή").Η βασική διαφορά με την ελληνική μυθολογία είναι η εξής:Στη Παλιά Διαθήκη τα κάνουν άνθρωποι και αποδοκιμάζονται από το Θεό, στη ελληνική μυθολογία τα κάνουν πρωτίστως οι "θεοί" και μετά οι "ιερείς", οι "ιέρειες "και όλοι οι άνθρωποι και γίνονται αποδεκτά από τους "θεούς"(αλήθεια ποιοι ήταν οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου;)!

Ακόμα εσύ να καταλάβεις αυτό που λέει η ******. Οι σημασίες των ονομάτων άλλαξαν, αλλάζουν και θα αλλάζουν. Ο "Ρωμαίος" του 212μ.Χ. περικλείει σαφώς περισσότερους ανθρώπους απ’ ότι ο"Ρωμαίος" του 100π.Χ. Ο "Έλληνας" του 500μ.Χ. κι ο "έλληνας" του 500π.Χ. δε σημαίνουν το ίδιο πράγμα. Δεν σήμαινε τον ανήκοντα στο ελληνικό έθνος το μεσαιωνικό "Έλλην". Όσο πιο πολύ μπερδεύεσαι τόσο δημιουργείς τα δικά σου ιδεολογήματα. Οι "Έλληνες" της αρχαιότητας είχαν γίνει "Ρωμαίοι" στα 212μ.Χ. όπως όλοι οι άλλοι κάτοικοι της αυτοκρατορίας. Οι τρισαναθεματισμοί αναφέρονται στους παγανιστές ανεξαρτήτως εθνικότητας, κι όχι στους ελληνόφωνους παγανιστές μόνο. Καληνύχτα σου. Αν και δεν θα‘πρεπε να σου απαντήσω, με τον τρόπο που με απάντησες τις προάλλες. Άντε μπες στο διαστημόπλοιο κάτω απ΄ τους Δελφούς και τράβα πολέμα τη Σιών. "Ανέγνως αλλ' ουκ έγνως, ει γαρ έγνως ουκ αν ανέγνως"  ΚΑΒΑΦΗΣ.

Επιτέλους θα μπορέσεις να μιλήσεις με όρους ιστορικούς και όχι με συνθήματα; Πόσες ήταν οι ελληνικές βιβλιοθήκες και πότε και πως τις έκαψε το Βυζάντιο; Δεν κατανοείς ότι χιλιάδες χειρόγραφα αρχαίων ελλήνων συγγραφέων διασώθηκαν μέσα στα μοναστήρια; Ως πότε η νεοπαγανιστική τύφλα θα σας κάνει να λέτε τόσες ιστορικές ανακρίβειες εδώ μέσα; Να αρχίσω πάλι να φέρνω κομμάτια από την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους; Το Βυζάντιο είχε επίσημη γλώσσα την λατινική. Θα μπορούσε να την επιβάλλει με τη βία. Δεν το έκανε! Αντίθετα καθιέρωσε την ελληνική! Τώρα και οι πέτρες σε αυτόν τον τόπο γνωρίζουν με ποιους τρόπους εξαναγκάστηκαν εκατομμύρια χριστιανοί να ασπαστούν τον μωαμεθανισμό(βίαιος εξισλαμισμός και παιδομάζωμα).Και εκατομμύρια άλλοι αρνήθηκαν να απαρνηθούν τον Χριστό και έχασαν την ζωή τους στη Μικρά Ασία και στα Βαλκάνια και στη Μέση Ανατολή και ακόμα την χάνουν! Άλλοι εξισλαμίστηκαν οικειοθελώς για να έχουν τις ..οικονομικές ανέσεις και τα φορολογικά προνόμια που είχαν και οι Τούρκοι! Και πολλοί έγιναν κρυπτοχριστιανοί, ένα φαινόμενο μοναδικό, που συνήθως το συναντάει κανείς και σήμερα στις ισλαμικές χώρες, όπου ισχύει το ισλαμικό δίκαιο (π.χ. Βόρεια Νιγηρία)! Αλλά παρά τους ατελείωτους διωγμούς που υπέστη η Ορθοδοξία από τους ρωμαιοκαθολικούς(για 2 αιώνες),από τους Τούρκους(για 6 αιώνες και βάλε)δεν εξαφανίστηκε! Εμάς μας κατεδίωξαν για αιώνες κρατικές εξουσίες και δεν εξαφανιστήκαμε αλλά αντίθετα πολλαπλασιαστήκαμε και τώρα ακόμα περισσότερο. Αυτή είναι η διαφορά μας. Εσείς επικαλείστε τους διωγμούς και τις καταστροφές από Βυζαντινούς αυτοκράτορες για να δικαιολογήσετε την ανυπαρξία σας μέσα στους αιώνες! Αν η αρχαία ελληνική θρησκεία δεν ήταν ένα παραμύθι, θα έπρεπε με τους τοπικούς διωγμούς να γιγαντωθεί και όχι να εξαφανιστεί! Και φυσικά και μέσα στο Βυζάντιο ελάχιστες ήταν οι περίοδοι που η Εκκλησία είχε την αμέριστη κρατική συμπαράσταση(να θυμίσω την εικονομαχία που κράτησε περίπου 120 χρόνια; να θυμίσω ότι οι πρώτοι αυτοκράτορες ήταν οι εθνικοί ή αιρετικοί; να θυμίσω ότι από τον 12ο αιώνα έχουμε Φραγκοκρατία στην Ελλάδα;).Και φυσικά δεν μπορούμε να χρεώνουμε την κρατική εξουσία στην Εκκλησία.

"Τέλος δεν είναι δυνατόν να διαβάζεις ένα βιβλίο 100 σελίδων και να καταδικάζεις τις 99 ως το χυδαιότερο των αναγνωσμάτων, να σκίζεις αυτήν που συμφωνεί με την βήτα άποψη σου, να καις το βιβλίο για να μην το διαβάσουν άλλοι, και να έρχεσαι πολύ αργότερα όταν η πυρά έχει σβήσει, να πεις ξεδιάντροπα ότι.. ο συγγραφέας είναι «δικός» μας!"

Η ερμηνεία οποιουδήποτε κειμένου μπορεί να γίνει από τον οποιονδήποτε, με αποτέλεσμα να έχουμε πάμπολλες ερμηνείες για το κάθε τι. Δεν είπα καθόλου πως ο τάδε ή ο δείνα είναι "δικός μας". Από τον δεύτερο αιώνα μ.Χ. ο μάρτυρας και φιλόσοφος Ιουστίνος είπε τα εξής:"Τα διδάγματα του Πλάτωνα δεν είναι ξένα προς το Χριστό, αλλά δεν είναι και παντελώς όμοια.(..) Όσα λοιπόν είναι καλά ειπωμένα, είναι δικά μας". Λοιπόν, καθένας διαλέγει αυτά που του αρέσουν. Φαντάζομαι ούτε συ δε γίνεται να αποδέχεσαι όλα όσα λένε ταυτόχρονα π.χ. και ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης. Διαλέγεις, και τα άλλα τα απορρίπτεις. Λοιπόν, αν απορρίπτεις (όχι κάτι αναληθές και αντιεπιστημονικό, αλλά κάτι φιλοσοφικό) πώς είναι δικός σου; Επειδή είναι εθνικοί; Είναι;

Ειλικρινά δεν νομίζω πως ανήκει σε κανένα ο Αριστοτέλης, γιατί όταν λένε όλοι αυτοί τόσα πολλά, αναπόφευκτα υπάρχουν πάμπολλες ερμηνείες. Και συγγνώμη, νομίζω πως συγγράμματα έχουν καεί και από οπαδούς αντίπαλων φιλοσοφιών (πλατωνικοί τα Δημοκρίτειο, εθνικοί τα πυθαγόρεια.)Ουδείς αναμάρτητος.

-"Και, για τούτο, ας γυρίσουμε πίσω στις ρίζες, στην εποχή όπου ο Χριστιανισμός καθιερώθηκε ως επίσημη θρησκεία του Βυζαντινού κράτους, και θεμελιώθηκε η συνύπαρξη κοσμικής και θρησκευτικής εξουσίας. "

Πρώτα απ' όλα θα ήθελα να μάθεις πως στην αρχαία Ελλάδα η θρησκεία ήταν κρατική, οπότε τα περί θρησκείας ενωμένης με το κράτος δια του Χριστιανισμού αρξάμενου αλλού. Δεύτερον θα έπρεπε να μελετήσεις -αφού τα παπαδίστικα δεν τα αντέχεις- π.χ. την Αρβελέρ που ομιλεί περί "συνύπαρξης κοσμικής και θρησκευτικής εξουσίας στο Βυζάντιο" και λέει τα εξής: "Η σχεδόν γενική πεποίθηση , σ' ό,τι αφορά το Βυζάντιο ότι η Εκκλησία είναι υποταγμένη στο Κράτος, πράγμα που εκφράζεται με τον δε μου φαίνεται ικανή να περιγράψει μια πραγματικότητα που έχει περισσότερες αποχρώσεις και είναι πολύ πιο περίπλοκη στις σχέσεις ανάμεσα στην κοσμική και στην πνευματική εξουσία. (...) Ο αυτοκράτορας , ως χριστιανός, εξαρτάται από τον πατριάρχη. Ο πατριάρχης, ως πολίτης του Κράτους, εξαρτάται από τον αυτοκράτορα. Το γεγονός αυτό προϋποθέτει τον απόλυτο διαχωρισμό, τη σαφή διάκριση, ανάμεσα στην αυτοκρατορική εξουσία και το ιερατείο, πράγμα που συνέβη στο Βυζάντιο. Έτσι η πλατιά διαδομένη θεωρία, που παρουσιάζει το βυζαντινό αυτοκράτορα ως ιερέα, δεν αντέχει καθόλου όταν εξετάζουμε τις πηγές. (...) Το διάβημα του Θεοδόσιου Α' απέτυχε και το προνόμιο του αυτοκράτορα να μένει στο εσωτερικό του ιερού καταργήθηκε ακόμη και στην Κωνσταντινούπολη.(...) Ο διαχωρισμός της αυτοκρατορικής από την εκκλησιαστική εξουσία είναι ένα γεγονός που καθιερώθηκε από το βυζαντινό νόμο. Η βυζαντινή ιστορία αναφέρει πολλές απόπειρες πατριαρχών ή αυτοκρατόρων να διαταράξουν την ισορροπία αυτή. Αλλά, ας το επαναλάβουμε για ακόμα μια φορά, πρόκειται για εξαιρετικές περιπτώσεις κι όχι για διαρκείς καταστάσεις.(..) Αλληλεγγύη και συνενοχή ακόμα είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις σχέσεις ανάμεσα στην εκκλησία και το κράτος στο Βυζάντιο, πολύ περισσότερο από ότι ο ή ο " "Όταν ο τάδε φιλόσοφος ονομάζει «θεό» δεν εννοεί φυσικά το θεό Γιαχβέ αλλά τον εκάστοτε σχετικό με το θέμα του, οχ Ερμή, Δήμητρα κλπ Όταν αναφέρει δημιουργό δεν εννοεί φυσικά κάποιο θεό της ..έρημου αλλά μάλλον κάτι τελείως διαφορετικό. "Συγγνώμη, όταν ο Αριστοτέλης αναφέρεται στο πρώτο αίτιο, το κινούν αίτιο, αναφέρεται στη Δήμητρα; Δε ξέρεις τι σκληρή κριτική άσκησαν όλοι αυτοί στον ανθρωποκεντρικό πολυθεϊσμό;

"φιλόσοφους και επιστήμονες που είχαν διαφορετική τελείως άποψη συνθέτοντας έναν γόνιμο πλουραλισμό και μια ελευθέρια πνεύματος ή οποία δεν ήταν αποκρυφιστική αλλά εξαπλωνόταν σαν πληροφορία σε όλους καθώς και η ίδια η κοινωνική σύνθεση ήταν ανάλογη (μιλάω για την εποχή πριν τη μακεδονική κατάκτηση)"

Όταν λες μη αποκρυφιστική εννοείς τον Πυθαγόρα; Τον Πρόκλο; Τον θαυματοποιό (Κατά Διογένη ΛΑέρτη) Εμπεδοκλή; Τους νεοπλατωνικούς;
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ; Μήπως είσαι οπαδός της άποψης του Κοραή που έλεγε τον Αλέξανδρο κατακτητή των Ελλήνων; Αν ναι, και εις ανώτερα. Και παρακαλώ, μην αρχίσεις τα αντιχουντικά σου τώρα. -"Ούτε ο Αναξαγόρας ούτε ο Πλάτωνας ούτε βέβαια ο Αριστοτέλης ήταν ..χριστιανοί, ούτε μουσουλμάνοι ούτε ιουδαίοι.. για να τους χρησιμοποιείς ως άλλοθι για αλλότριες δοξασίες, είναι σαν να περνούμε την επιστολή προς κορίνθιους του Σαούλ για αναδείξουμε την ανωτερότητα του ..μουσουλμανισμού! " Γιατί, μήπως ήταν εθνικοί; Στοχαστές ήταν. Ο Αναξαγόρας για παράδειγμα δεν εξορίστηκε, γλιτώνοντας τη θανατική ποινή την τελευταία στιγμή; Ή θα αμφισβητήσεις την κριτική των φιλοσόφων προς την αρχαιοελληνική θρησκεία ήδη από την εποχή του Ξενοφάνη;

-"Απ' την άλλη, όμως, αποστρέφονταν την Ελλάδα και τους Έλληνες, επειδή τους ταύτιζαν με την επάρατη ειδωλολατρία, τον εχθρό και αλλοτινό διώκτη της χριστιανικής θρησκείας. Έτσι, έγιναν αυτοί διώκτες ανελέητοι των παλιών διωκτών τους. Και, φυσικά, πρωταρχικό ρόλο στο μίσος κατά «παντός του ελληνικού» και στον λυσσαλέο κατατρεγμό του, έπαιξε η Εκκλησία, που ήταν ο φορέας και λειτουργός της νέας θρησκείας και ο μοναδικός σχεδόν  πνευματικός οδηγητής των Βυζαντινών. "

Θα ήθελα να σε ενημερώσω, αν δεν το έχεις ψάξει, εφόσον η έννοια "Έλλην" δεν είχε εθνικό περιεχόμενο εκείνη την εποχή, είναι λάθος να πιστεύεται πως υπήρχαν κάποιοι "Βυζαντινοί" το γένος που μαχόντουσαν κάποιους "Έλληνες" το γένος. Όλοι ήταν Ρωμαίοι ήδη από το 212 μ.Χ. όταν απέκτησαν την ιδιότητα του Ρωμαίου πολίτη, και δε νομίζω να φταίει και σε αυτό η Εκκλησία. Ακριβώς τα όσα παραδείγματα αναφέρεις παρακάτω δείχνουν πως π.χ. δεν έγιναν οι Κινέζοι Έλληνες το γένος, συνεπώς υπήρχε θρησκευτική κι όχι εθνική αντιπαλότητα, μια και επικρατούσε κοσμοπολιτισμός κι όχι εθνικό συναίσθημα. Όταν λοιπόν την εποχή εκείνη μιλούν για Έλληνες δεν έννουν τους Αρχαίους Έλληνες, αλλά τους ειδωλολάτρες. Και για τους χριστιανούς ειδωλολάτρες δεν ήταν ασφαλώς μόνον οι Αρχαίοι Έλληνες.

Αν θες τη γνώμη μου για την αλλαγή της έννοιας του Έλληνα, αυτό οφείλεται στον καιρό της εκπολιτιστικής προσπάθειας των Ελλήνων να κάνουν εθνικούς τους Εβραίους, μετατρέποντας το Ναό τους σε ναό του Δία, αναγκάζοντάς τους να θυσιάσουν, απαγορεύοντας τους να εκτελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, ονομάζοντας την ιερή πόλη τους Αντιόχεια.

-"Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α' κατάργησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες (395) " ..τους εν Αντιόχεια Ολυμπιακούς εννοείς. Έχεις ψάξει για το τι ήταν πλέον την εποχή εκείνη οι αγώνες αυτοί και τι σχέση με την κλασσική τους εκδοχή είχαν; -"και ο πολύς Ιουστινιανός έκλεισε τις φιλοσοφικές σχολές της Αθήνας (529)... "

Η αλήθεια είναι βέβαια πως ο Ιουστινιανός δήμευσε τα κεφάλαια που είχε από δωρεές η σχολή και απέλυσε τους παγανιστές καθηγητές δίνοντάς τους πολύ καλή σύνταξη, και επιτρέποντάς τους να πάνε όπου θέλουν. Δεν αληθεύει το ότι ο Ιουστινιανός απαγόρευσε τη διδασκαλία της φιλοσοφίας (όπως αναφέρει ο Μαμαλάς), διότι ο ίδιος ιστορικός αντιφάσκει, λέγοντας πως αργότερα, το 530, ο αυτοκράτορας έστειλε τον νομικό του κώδικα σε Αθήνα και Βηρυτό. Πάντως η εκπαίδευση στην Αθήνα δεν τερματίστηκε με το κλείσιμο της νεοπλατωνικής Σχολής, μια και στην Αθήνα στις αρχές του 7ου αι. σπούδασε φιλοσοφία ο -διάσημος στην εποχή του - Τυχικός ο Βυζάντιος. Φαντάζομαι θα αγνοείς πως όταν η κόρη ενός νεοπλατωνικού φιλοσόφου της Σχολής αρρώστησε, ο "φιλόσοφος" Πρόκλος προσπάθησε να την γιατρέψει με δεήσεις στον Ασκληπιό. Μη βαράτε λοιπόν. Αυτοκράτορες ήταν αυτοί που τα κατάργησαν, απόλυτοι μονάρχες (εδώ οι δημοκρατικές κυβερνήσεις κάνουν ό,τι θέλουν, τώρα, πόσο μάλλον μια μη δημοκρατική κυβέρνηση του 4ου αιώνα), ό,τι τους κατέβαινε έκαναν, είτε πριν είτε μετά τον Χριστιανισμό. Είτε ήταν παγανιστική αυτοκρατορία (που εδίωκαν τους Στωικούς), είτε πόλη-κράτος (που εδίωκαν Σωκράτη και Αναξαγόρα κι ένα σωρό άλλους)

Και εν τέλει:όταν το Ρωμαϊκό κράτος (εκχριστιανισμένο ή παγανιστικό) εφάρμοζε διώξεις κατά των μη αποδεκτών θρησκειών, αυτό που έκανε ήταν ακριβώς το ίδιο με όσα έκαναν οι αρχαίες ελληνικές πόλεις της κλασσικής εποχής, όπου η θρησκεία ήταν κρατική και όσοι την αμφισβητούσαν (π.χ. Σωκράτης) διώκονταν. Συνεπώς η τακτική των διώξεων εκ μέρους του κράτους κατά των θρησκευτικών αντιφρονούντων είναι αρχαιοελληνική κι όχι χριστιανική.

"Και να ήταν μόνο τα άψυχα; Οι πρόδρομοι των σημερινών ζηλωτών επιδόθηκαν σε φοβερούς διωγμούς και σφαγές των «εθνικών», που τις ομολογούν και οι χριστιανοί χρονικογράφοι... "

..και τις κατακρίνουν. Ιδέ ιστορικό Σωκράτη που περιγράφει τα γεγονότα της Αλεξάνδρειας.

-"Ο μέγας λογοθέτης (πρωθυπουργός) του Ανδρόνικου Β' Παλαιολόγου, Θεόδωρος Μετοχίτης (αρχές 14ου αιώνα), θεωρούσε τους Έλληνες
«εχθρούς του κράτους» και ευχόταν να «εξολοθρευτούν με την βοήθεια του Θεού», ενώ ο προοδευτικός θεολόγος Βαρλαάμ (14ος αιώνας) θα κατηγορηθεί, ανάμεσα στ' άλλα, και σαν «ελληνομανής». Και ο Γεννάδιος Σχολάριος (ο κατοπινός πρώτος πατριάρχης της Τουρκοκρατίας), όταν ρωτήθηκε, τρία χρόνια πριν απ' την Άλωση, αν είναι Έλλην, απάντησε με αποστροφή: «... ει τις έροιτό μοι (αν με ρωτήσει κανείς) τις ειμί, αποκρινούμαι Χριστιανόν είναι». "

Ναι, γιατί δεν είχε αποκτήσει ακόμη την εθνικιστική του σημασία το Έλληνας, οπότε θα ήθελα να μην μπερδεύεις την εθνικιστική με την θρησκευτική σημασία της λέξης, διότι. Αντιλαμβάνεσαι για ποιον μιλάς όταν αναφέρεσαι στον Μετοχίτη; για έναν από τους ουμανιστές της Παλαιολόγειας Αναγέννησης, πιστό χριστιανό, που συνιστούσε μελέτη όλων των αρχαίων φιλοσόφων ακόμα και των Σκεπτικών, γιατί, όπως παρατηρεί, όλη η ανθρώπινη σοφία (η θύραθεν σοφία, όπως την έλεγαν) που βασίζεται στην εμπειρία μπορεί να αμφισβητηθεί από επιχειρήματα βασισμένα σε αντίθετη εμπειρία. Αντιλαμβάνεσαι πως μιλάς για ανθρώπους που ήξεραν απέξω κι ανακατωτά τον Όμηρο (Άννα Κομνηνή), για ανθρώπους που στο "γυμνάσιο" της εποχής τους μελετούσαν Πέρσες, Προμυθέα Δεσμώτη και Επτά επί Θήβας του Αισχύλου, Αία, Ηλέκτρα και Οιδίπους Τύραννος , Εκάβη, Ορέστη και Φοίνισσες) καθώς επίσης και κωμωδίες του Αριστοφάνη (Πλούτος, Νεφέλες, Βάτραχοι), αποσπάσματα από τον Ησίοδο, τον Πίνδαρο, τον Θεόκριτο, διάλογοι του Λουκιανού, λόγοι του Δημοσθένη και του Ισοκράτη, ορισμένοι διάλογοι του Πλάτωνα, κείμενα του Ξενοφώντα και άλλων.

-"άλλο, όμως, αυτό και άλλο οι κορώνες πως «ορθοδοξία και ελληνισμός είναι ταυτόσημοι». "

Άποψή μου είναι πως ο ελληνισμός προϋπάρχει χρονικά του χριστιανισμού αλλά ύστερα από κάποια στιγμή και μετά αυτά συμβαδίζουν. Θα σου φέρω ως παράδειγμα τον Κολοκοτρώνη που είπε: "Όταν πιάσαμε τ' άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και έπειτα υπέρ Πατρίδος" (στην εφημ. "Αιών" των Αθηνών, 13/11/1838), και Κωνσταντίνο Παλαιολόγο:"Ξέρετε καλά αδελφοί πως για τέσσερα πράγματα έχουμε ΚΟΙΝΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ όλοι να προτιμήσουμε να πεθάνουμε παρά να ζούμε  ΠΡΩΤΟ για την πίστη και την ευσέβειά μας, ΔΕΥΤΕΡΟΝ για την πατρίδα(...) Αν για τις δικές μου αμαρτίες ο Θεός παραχωρήσει τη νίκη στους ΑΣΕΒΕΙΣ, ριχνόμαστε στον κίνδυνο για ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑ, την οποία ο Χριστός μας χάρισε με το δικό του αίμα' κι αυτό είναι το κυριότερο απ' όλα(..)" ΧΡΟΝΙΚΟ ΑΛΩΣΕΩΣ, ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΦΡΑΝΤΖΗ ]

Ελπίζω αυτούς τουλάχιστον να μην τους θεωρείς "μη Έλληνες" ή "προδότες του Ελληνισμού" ή "παραπλανημένα πρόβατα".
Επί της ουσίας, είναι δικαίωμα των σημερινών Ελλήνων, άμα πλέον δεν τους αρέσει αυτή η σχέση Χριστιανισμού-Ελληνισμού, να την απορρίψουν. Ας μην μιλάς όμως ούτε εσύ εκ μέρους των, ούτε να κάνεις τον προφήτη ότι θα την απορρίψουν. Εντάξει;

 Ούτε ένας αρχαιολάτρης παγανιστής δεν ξέρει αρχαία ελληνικά για να μεταφράσει τα...κείμενα του Κιερίωνα και τους ύμνους της Εκκλησίας; Ούτε ένας; Ντροπή ρε παιδιά! Γιατί δεν τα μεταφράζεται; Μήπως οι παραφράσεις και οι ιστορικές τεμαχίσεις των κειμένων και τα αυθαίρετα σχόλια δεν αντιστοιχούν σε αυτά που πραγματικά λέει το αρχαίο κείμενο; Μα τι ζητάω; Μια μετάφραση στα κείμενα του Χρυσόστομου, των ύμνων και των "αναθεμάτων" !Άντε να περιμένω ακόμα μια μέρα. Η γνωστή τακτική του «στρίβειν δια του αρραβώνος!» Θέτουμε 15 θέματα και συνεχώς καινούρια, χωρίς να απαντάμε στα παλιά. Εκτός από τον Κιερίωνα, οι δεκάδες νεοπαγανιστές και αρχαιοκάπηλοι του φόρουμ δεν μπορούν να αρθρώσουν λέξη; Μεταφράστε για να μας ξεφτιλίσετε, Εγώ λέω ότι δεν ξέρετε αρχαία ελληνικά. Εμπρός μεταφράστε τα κείμενα που "αναθεματίζουν" τους "'Έλληνες"!

Κείμενο 1.Μετά από αρκετές μέρες αναμονής ο Κιερίων αποφάσισε επιτέλους να ΜΗΝ απαντήσει στα ερωτήματα μου αλλά να θέσει άλλα. Αντί των ερωτημάτων με παρέπεμψε στον Ιερεμία, χωρίς καμιά παραπομπή να είναι ακριβής(ας προσέχει άλλη φορά από ποιους παίρνει τις παραπομπές, δεν είναι αξιόπιστοι τουλάχιστον!).Εγώ τα ίδια ερωτήματα θα τα θέτω καθημερινά μέχρι να έχω μια ΙΣΤΟΡΙΚΑ τεκμηριωμένη απάντηση και όχι ερμηνείες πηγών που προκαλούν γέλιο!

Για το νέο σεντόνι ζητώ τώρα αμέσως ακριβή μετάφραση των αναθεμάτων και των ύμνων της Εκκλησίας στα νέα ελληνικά! Αρχαιολάτρες είναι, φαντάζομαι ότι μπορούν όλοι τους να μιλούν και να καταλαβαίνουν τα αρχαία ελληνικά. Αν δεν τα μεταφράσουν ακριβώς μέχρι το βράδυ θα είναι αρχαιοκάπηλοι. Γιατί το λέω; Ας κάνουν την μετάφραση να δούμε τι λένε τα κείμενα και πόσα ξέρουν. Περιμένω!

Το πιο γελοίο ανάμεσα στις ερμηνείες είναι αυτό που ερμηνεύει τους "τεχνολόγους" ενός κειμένου του 626 μ.Χ ως προσπάθεια καταστροφής της τεχνολογικής προόδου και των επιτευγμάτων!!!!!!!! Είναι απίστευτοι οι νεοπαγανιστές. Πέρα από ανιστόρητοι και άσχετοι με τη ιστορική επιστήμη, πέρα από την ανικανότητα να καταλαβαίνουν θεολογικά κείμενα σήμερα απέδειξαν ότι πραγματικά η βλακεία είναι αήττητη! Φυσικά στο χωρίο του Ιερεμία που παραθέτει δεν υπάρχει καμιά εντολή για δολοφονικές ενέργειες! Είναι περίπτωση τιμωρίας των Ισραηλιτών που λατρεύουν τον Βαάλ και απειλούν τον προφήτη του Θεού με θανάτωση. Είναι πραγματικά απίστευτοι και συνεχώς εκτίθενται!

Κείμενο 2: ΡΕΖΙΛΙ....ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΑΥΤΟΙ... Και είναι πραγματικά θλιβερό το θέαμα ανθρώπων να παρουσιάζουν ιστοριούλες χωρίς να γνωρίζουν ερμηνεία πηγών, ούτε να μπορούν να βρουν τις ιστορικές πηγές και να τις αξιολογήσουν: Λοιπόν σταχυολογώ τα ερωτήματα να τους βοηθήσω:

1.Σε ποιο χωρίο του προφήτη Μαλαχία ο Θεός ζητάει ανθρωποθυσίες;

2.Ποιος από τους τρεις ιεράρχες καταστρέφει το ναό της Αρτέμιδος στην Έφεσο και πως;

3.Τι εθνικότητας ήταν οι τρείς Ιεράρχες και συγκεκριμένα ο Ιερός Χρυσόστομος;

4.Τι εθνικότητας ήταν ο πρωθυπουργός του Αρκάδιου Ρουφίνος,πότε και πώς έστρεψε τον Αλάριχο προς την Ελλάδα,με ποιά διαταγή κια για ποιο λόγο;

5.Ο Γερμανός Αλάριχος ήταν ορθόδοξος χριστιανός και αν όχι για ποιο λόγο θα πρέπει η Ορθόδοξη Εκκλησία να λογοδοτεί για τις πράξεις ενός "βάρβαρου" μη μέλους της;

6.Η Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη καταστράφηκε ή κάηκε από τους χριστιανούς; Και ποια στοιχεία υπάρχουν γι’ αυτό;

7.Οι ναοί που κατεδάφισαν οι πιστοί του Ιωάννη του Χρυσόστομου σε ποίες περιοχές ήταν και από που συνάγεται ότι ήταν ελληνικοί; Εγώ λέω ότι ήταν περσικοί, φοινικικοί, αιγυπτιακοί και γενικά ανατολίτικων θρησκειών. Ας με αντικρούσει κάποιος.

8.Οι εθνικοί διώχτηκαν και σχεδόν εξαφανίστηκαν! Οι Χριστιανοί που γνώρισαν εκατονταπλασίονες διώξεις και οι νεκροί τους από διωγμούς ανέρχονται  παγκοσμίως σε εκατομμύρια των εκατομμυρίων γιατί δεν εξαφανίστηκαν;

9.Επιθυμώ να δω την ακριβή μετάφραση του χωρίου του Ιωάννη του Χρυσοστόμου για το ναό του Σεράπιδος στην Αλεξάνδρεια. Να δούμε από που συνάγεται ότι παρακινεί τους πιστούς να τον καταστρέψουν και από που αποκαλεί τα βιβλία "δαίμονες"!

10.Θέλω να μάθω από που κι ως που θεωρείται αντικειμενική η εξιστόρηση γεγονότων από φανατικούς εθνικούς συγγραφείς; Αλλά όταν ασχολείται ερασιτεχνικά κανείς με την ιστορική έρευνα αυτά παθαίνει! Εκτίθεται αλλά συνεχίζει. Περιμένω. Κάντε μας ρεζίλι με στοιχεία επιτέλους! Έτσι θα συνεχίζουν με πλακίτσες του τύπου(μήπως είναι παπάς ή ιεροκήρυκας, άντε σε κάνα μοναστήρι ή ασχολούνται με πράγματα που έχουν συνεχώς στο ..μυαλό τους ή στις φαντασιώσεις τους).

1.          Και το ότι η θρησκεία ήταν στο κέντρο του εθνικού αυτοπροσδιορισμού, του ίδιου του λαού κι όχι προϊόν της προπαγάνδας των ιεραρχών και της Εκκλησίας φαίνεται από τις σημαίες της Ελληνικής Επανάστασης, αλλά και πιο πριν. Έχουμε και λέμε (για να ακούνε κάποια παγάνια)

2.          Του Διαφωτιστή Ρήγα Φερραίου στην αρχή είχε τον Σταυρό του Μεγάλου Κωνσταντίνου με την αναγραφή "εν τούτω Νίκα".  Τέτοια σημαία υψώθηκε από τον Υψηλάντη στις 26/2/1821 όταν κηρύχθηκε η Επανάσταση στη Μολδοβλαχία.

3.          Ο Πετρόμπεης στις 17/3/1821 ύψωσε σημαία λευκή με γαλάζιο Σταυρό.

4.          Ο Ανδρέας Λόντος που μπήκε στις 21/3/1821 στην Πάτρα είχε σημαία κόκκινη με μαύρο Σταυρό.

5.          Η σημαία που ύψωσε ο Γεώργιος Σισίνης στην Ήλιδα επίσης είχε το Σταυρό στο κέντρο.

6.          Η σημαία του Αθανάσιου Διάκου είχε την εικόνα  του Αγίου Γεωργίου.

7.          Ο αγωνιστής Πλαπούτας είχε σημαία με Σταυρό στη μέση και τα τέσσερα γράμματα ΙΧΝΚ στις τέσσερις γωνίες της.

8.          Οι Αγραφιώτες ύψωσαν σημαία λευκή με κόκκινο Σταυρό.

9.          Οι Βερβιτσιώτες τη σημαία του Ρήγα (τρίχρωμη με κόκκινο, μαύρο και λευκό) με γαλάζιο Σταυρό.

10.      Στην Κρήτη η οικογένεια των Καλλέργηδων ύψωσε σημαία με εννιά παράλληλες λευκές και γαλάζιες λωρίδες και με λευκό Σταυρό σε γαλάζιο φόντο, ενώ στο πάνω αριστερό μέρος έγραφε το "εν τούτω νίκα".

11.      ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ..κι εσείς όξω από εδώ.

12.      Η πολεμική σημαία των Σπετσών ήταν γαλάζια με κόκκινο Σταυρό που καταπατά την ημισέληνο η οποία είναι γυρισμένη και κοιτά προς τα κάτω [Αυτό το σχήμα ήταν και η σημαία του δήμου της Κωνσταντινούπολης στα χρόνια της Ρωμανίας].

13.      Η σημαία των Ψαρών λευκή με κόκκινο Σταυρό.

14.      Η σημαία της Ύδρας κόκκινο πλαίσιο με λευκό σταυρό να πατά αναποδογυρισμένο μισοφέγγαρο.

15.      Η Σαμιώτικη γαλάζια με λευκό Σταυρό και τη φράση "ελευθερία ή θάνατος". Η της Κρήτης κόκκινη με την εικόνα του αποστόλου Τίτου.

16.      Η κυπριακή λευκό φόντο με γαλάζιο Σταυρό και την αναγραφή "σημεα ελληνικη πατρης κηπρου".

17.      Ο Διαφωτιστής Κοραής στο "Σάλπισμα Πολεμιστήριον" καλεί τους Έλληνες να αγωνιστούν κάτω από τις σημαίες του Σταυρού.

18.      Στη σημαία που είχε ο Δ. Υψηλάντης έγραφε εκτός των παραπάνω, το "μάχου υπέρ πίστεως". Αυτό το ρητό , του Κωσταντίνου Παλαιολόγου τυπώθηκε και σε άλλες σημαίες του Μωριά.

19.      ανακοινωθέν της Γ' Εθνικής Συνέλευσης:"(...)Έλληνες!

 Όλοι ομοφώνως πρέπει να κράξωμεν «ΤΙΣ ΘΕΟΣ ΜΕΓΑΣ ΩΣ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ!». Αλλά από την πραγματικήν βεβαιότητα οπού έχομεν αυτής της θείας αντιλήψεως εγκαρδιούμενoι πρέπει και να τρέξωμεν με αδελφικήν ομόνοιαν (...) η εφετεινή καταστροφή του εχθρού, θέλει επισφραγίσει τον πενταετή αγώνα της Ανεξαρτησίας, θέλει στερεώσει τον θρίαμβον του ΣΤΑΥΡΟΥ κατά της Ημισελήνου, θέλει καταστήσει ευτυχές, και επίφθονον το Ελληνικόν Έθνος."

20.      προσωρινή κυβέρνηση της Γ' Εθνικής Συνέλευσης, κι όχι τίποτα αγράμματοι ή η "τουρκόφιλη Ιεραρχία" λέει:"

(...)Άνδρες και νέοι όσοι σεμνύνεσθε με του Χριστού το όνομα, όσοι έχετε αίμα ελληνικόν εις τας φλέβας σας, οπλίσατε τους ισχυρούς βραχίονας εναντίον του μισοχρίστου βαρβάρου, εναντίον του ασπόνδου εχθρού του ελληνικού ονόματος.(...) Ας δείξωμεν και πάλιν, ότι είμεθα χριστιανοί· ότι είμεθα Έλληνες, πιστοί εις τον όρκον μας, σταθεροί εις την απόφασίν μας· και ότι με τον Σταυρόν εμπρός και με τα όπλα εις τας χείρας προτιμώμεν να καταβώμεν εις τους τάφους χριστιανοί και ελεύθεροι παρά να ζήσωμεν σκλάβοι χωρίς θρησκείαν, χωρίς πατρίδα, χωρίς τιμήν, χωρισμένοι των συγγενών και φιλτάτων"

21.      Στην Προκήρυξή του ο Γεωργάκης Ολύμπιος, οπλαρχηγός, τόνιζε:

 "Εμπρός αδέλφια. Ας πεθάνουμε κοιτάζοντας άφοβα το θάνατο στα μάτια. Ζήτω η θρησκεία και η ελευθερία της Ελλάδος"

22.      Ο Υψηλάντης, κι όχι "το παπαδαριό", όταν κηρύσσει την επανάσταση στη Μολδοβλαχία προκηρύσσει μεταξύ άλλων τα εξής:

"(..)Eίναι καιρός να αποτινάξωμεν τον αφόρητον τούτον ζυγόν, να ελευθερώσωμεν τήν Πατρίδα, να κρημνίσωμεν από τα νέφη την ημισέληνον, δια να υψώσωμεν το σημείον δι' ού πάντοτε νικώμεν, λέγω τον Σταυρόν, και ούτω να εκδικήσωμεν την Πατρίδα, και την ορθόδοξον ημών Πίστιν από την ασεβή των ασεβών καταφρόνησιν."

23.      ο Αρβανίτης Κολοκοτρώνης, κι όχι "οι Τουρκόδουλοι Ιεράρχες", καταλήγει:

"Όταν πήραμε τ' άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και ύστερα υπέρ Πατρίδος",

24.      ΠΡΩΤΗ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ! Α' Εθνοσυνέλευση, Επίδαυρος, 1821:

 «Όσοι αυτόχθονες κάτοικοι της Επικρατείας της Ελλάδος πιστεύουσιν εις Χριστόν, ε ι σ ί ν Έλληνες, και απολαμβάνουσιν άνευ τινός διαφοράς όλων των πολιτικών δικαιωμάτων»

25.      ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ! εν Άστρει, 1823: «Όσοι αυτόχθονες κάτοικοι της Επικρατείας της Ελλάδος πιστεύουσιν εις Χριστον, ε ι σ ί ν Έλληνες, και απολαμβάνουσι άνευ τινός διαφοράς όλων των πολιτικών δικαιωμάτων.

26.      ΤΡΙΤΗ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ. ΝΑ ΤΙ ΕΛΕΓΑΝ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΣΑΣ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΦΤΥΝΕΤΕ ΚΑΤΑΜΟΥΤΡΑ!

Τροιζήνα, 1827: «Έλληνες είναι, α' Όσοι αυτόχθονες της Ελληνικής Επικρατείας, πιστεύουσιν εις Χριστον.

27.      ΠΕΜΠΤΗ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ!

Ναύπλοιο, 1832: «Έλληνες είναι· α' Όσοι αυτόχθονες της Ελληνικής Επικρατείας πιστεύουσιν εις Χριστόν.

Και καθυστερημένα, μάλιστα έκανε αυτή τη διαπίστωση. Έτσι συμβαίνει με όλους τους πολιτισμούς. Έρχονται και παρέρχονται. Κανένας δεν είναι αιώνιος ούτε πρόκειται να υπάρξει τέτοιος. Τα έχουμε ξαναπεί εδώ. Αν καταλάβεις ότι οι πολιτισμοί δεν φυτρώνουν από το πουθενά ούτε τους γεννά κάποια προικισμένη ράτσα , αλλά είναι γεννήματα συγκεκριμένων κοινωνιών που έχουν συγκεκριμένο τρόπο, παραγωγής, κοινωνικής και πολιτικής οργάνωση ίσως συμφιλιωθείς με αυτή την πραγματικότητα.

Θα μιλήσω με παράδειγμα για να συνεννοηθούμε. Αναφέρομαι στον πολιτισμό της Αθήνας της κλασσικής περιόδου που τον θεωρώ το αποκορύφωμα του ελληνικού πολιτισμού. Συστατικό και μάλιστα βασικό στοιχείο αυτού του πολιτισμού ήταν η αντίληψη για τη Δημοκρατία (άμεση) τους θεσμούς (π.χ. Δικαιοσύνη) και γενικότερα την οργάνωση της πόλης. Τα πολιτιστικά αυτά στοιχεία προϋπόθεταν. Δουλοχτητικό τρόπο παραγωγής. Ανάπτυξη ελεύθερου εμπορίου Πόλη κράτος. Από τη στιγμή που οι Αθηναίοι "προσχώρησαν" στη Μακεδονική Συμμαχία υπό τον Αλέξανδρο τον Μέγα όλη αυτή η "φιλοσοφία" για τη Δημοκρατία κλπ "πήγε περίπατο". Δεν τον άκουσαν τον Δημοσθένη, αλλά και να τον άκουγαν πάλι δεν θα τη γλίτωναν. Γνωρίζεις τι κράτος και τη αυτοκρατορία οικοδόμησε ο Αλέξανδρος και οι επίγονοί του. Στο κράτος αυτό οι αντιλήψεις των Αθηναίων για δημοκρατία θα φάνταζαν μάλλον σαν ανέκδοτο. Αντίστοιχη εξέλιξη είχε και ο (αδελφός) πολιτισμός της Ρώμης ως προς το θέμα της Δημοκρατίας. Το τέλος και η παρακμή ερχόταν με μαθηματική ακρίβεια. Την εποχή που η Πυθία έδωσε τον χρησμό ο κόσμος είχε αρχίσει ήδη να μπαίνει στον φεουδαρχικό τρόπο παραγωγής που δεν μπορούσε να "σηκώσει" τέτοιο πολιτισμό. Η ιστορία έχει τους δικούς της νόμους.

Οι σοβαροί άνθρωποι, όπου γης τους αποδέχονται. Μόνο εμείς (κάποιοι από μας δηλαδή) επιμένουμε να αναζητούμε συνωμοσίες αρνούμενοι να δεχτούμε πράγματα ξεκαθαρισμένα για όποιους διαθέτουν μια στοιχειώδη μόρφωση. Και ο τρόπος που "διαβάζουμε" την ιστορία είναι ο ίδιος που "διαβάζουμε" τη σημερινή πιο σύνθετη πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα. Όπως και να τη "διαβάζουμε"...

Αβάσιμο είναι το επιχείρημα πως το όνομα Ρωμηός είναι υπόλειμμα από την ... ρωμαϊκή κατοχή της Ελλάδας που ξεκίνησε στα 146π.Χ., άρα είναι απορριπτέο. Αν είναι δυνατό να πάνε κάποιοι τόσο πίσω για να βρουν αν κάτι είναι ελληνικό! Μήπως απαιτείται διάστημα μεγαλύτερο των δύο χιλιετιών για να εξελληνισθεί ένα όνομα; Πόσο; 5 χιλιάδες, 100 χιλιάδες χρόνια; Τότε θα πρέπει να θεωρήσουμε ελληνικά μόνο τα μυκηναϊκά αγγεία απορρίπτοντας οτιδήποτε μεταγενέστερο ως μη ελληνικό. Μετά από δυο χιλιάδες χρόνια τέτοιες αρχαιολογίες είναι για ιστοριοδήφεις. Δε λένε τίποτα για τους υπόλοιπους. Αν έπρεπε να ισχύει η παλαιότητα ως κριτήριο, τότε θα έπρεπε να αυτοαποκαλούμαστε "Γραικοί", αφού αυτό ήταν το πρώτο όνομα των μετέπειτα "Ελλήνων".

Τέλος, λανθασμένα πιστεύεται από μερικούς νεοπαγανιστές πως το «Ρωμιός» έχει να κάνει μόνο με τον ελληνόφωνο χριστιανό από την Ρωμανία και μετά. Το όνομα χρησιμοποιείται όμως για όλους τους Έλληνες, άθεους ή χριστιανούς. Όταν ο Ρίτσος γράφει την "Ρωμιοσύνη" κι ο Θεοδωράκης (άθεοι και οι δυο) την μελοποιεί, όταν βρίσκει κανείς το όνομα Ρωμιός ακόμα και στα ρεμπέτικα, νομίζω αυτό είναι αρκετό για να καταδειχθεί το εύρος της έννοιας "Ρωμιός", αντίθετα απ’ όσα νομίζουν οι νεο-παγανιστές, ότι δήθεν αφορά μόνο τους χριστιανούς.

Ήταν τέτοια η σύνδεση πού οι ίδιοι οι Έλληνες έκαναν ανάμεσα στον ελληνισμό και την Εκκλησία, πού στην 1η εθνοσυνέλευση μετά την επανάσταση τού1821 στην Επίδαυρο, οι επαναστατημένοι "αχάριστοι καί αγνώμωνες" κατά Οζάλ πρόγονοί μας ορίζουν ως Έλληνες "όσους εις Χριστόν πιστεύουσιν". Οι Εκκλησίες ακόμα ήταν ο μόνος χώρος όπου η ελληνική γλώσσα ακουγόταν συνεχώς σε χρόνους αφάνταστα δύσκολους για το υπόδουλο γένος.

Κάποιοι από τούς υπόδουλους έλληνες κράτησαν την ελληνική γλώσσα, ασπάστηκαν όμως τον μωαμεθανισμό. Αυτοί με την πάροδο τού χρόνου απόκτησαν καί τουρκική εθνική συνείδηση. (είναι οι λεγόμενοι "βαλαάδες τής Δ. Μακεδονίας, πού με την ανταλλαγή έφυγαν στην Τουρκία).

Κάποιοι έχασαν τη γλώσσα, έμμειναν όμως χριστιανοί. Αυτοί κράτησαν και την ελληνικότητά τους, κι ας μην ήξεραν λέξη ελληνική. Αυτοί με την ανταλλαγή ήρθαν ως έλληνες στην πατρίδα πού τούς ονόμασε τουρκόσπορους. Είναι οι "Καραμανλήδες" τής Καππαδοκίας. Τα γεγονότα συχνά διαψεύδουν τις ιδεοληψίες μας, στη συγκεκριμένη περίπτωση των πολέμιων τής Εκκλησίας, πού επιλεκτικά, ενώ γνωρίζουν πλήρως, διαλέγουν μόνο εκείνα πού ταιριάζουν στην ερμηνεία πού θέλουν να δώσουν. Αυτό βέβαια δεν ταιριάζει και πολύ με την εικόνα τού ελευθέρου και αντικειμενικού ανθρώπου πού θέλουν να νομίζουν ότι είναι.

Μπορεί και ο κύριος καθηγητής και οι φιλίστορες οπαδοί του να μας πει:Πόσοι από τα εκατομμύρια των Ελλήνων που εξισλαμίστηκαν από τον 12ο αιώνα και μετά(με τον εξισλαμισμό, το παιδομάζωμα και τις ναυτολογήσεις) διατήρησαν την εθνική τους ταυτότητα! Πόσα εκατομμύρια Έλληνες μουσουλμάνοι υπάρχουν στην Τουρκία; Και γιατί μιλάμε για κρυπτοχριστιανισμό και όχι για κρυπτοελληνισμό; Ας μας απαντήσει και πως οι μερικές εκατοντάδες και χιλιάδες Τούρκοι νομάδες,έγιναν εκατομμύρια.Και γιατί όποιος έχανε την θρησκεία του έχανε και την εθνική του ταυτότητα; Γιατί υπάρχει ο όρος "τούρκεψε"; Και γιατί οι συνθήκες(πχ Λωζάννης) μιλούν για Έλληνες ορθοδόξους;

Αλλά είπαμε! Από την άπλα του καναπέ και την ασφάλεια του υπολογιστή και την καρέκλα της βιβλιοθήκης όλοι γίνονται επιστήμονες και κριτές των πάντων!

Αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με το ιδεολόγημά μας τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Ώστε "ο Ελληνισμός διασώθηκε από το ίδιο το Ισλάμ, πού είχε την αρχή να σέβεται τα δικαιώματα των θρησκευτικών μειονοτήτων". Χρεωστούμε λοιπόν ευγνωμοσύνη στους Τούρκους πού επί 400 περίπου χρόνια διαφύλαξαν και διέσωσαν τον Ελληνισμό μέσα στην όαση τής ανεκτικής και πλουραλιστικής οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Και βέβαια ήταν πολύ αχάριστοι (συμφωνεί και ο μακαρίτης ο Οζάλ) οι πρόγονοί μας το 1821 (και όσες άλλες φορές επαναστάτησαν) πού θέλησαν να αποστατήσουν από ένα τέτοιο παράδεισο. Φυσικά και αυτά πού διδαχθήκαμε στην ιστορία για μαζικούς και βίαιους εξισλαμισμούς, για τη δραματική συρρίκνωση τού ελληνικού πληθυσμού, για φυγή τους προς απρόσιτες και ορεινές περιοχές είναι όλα ψέματα και προπαγάνδα των κακών χριστιανών.

Και ως γνωστόν ο Αλή Πασάς ήτανε κολλητός με τους Σουλιώτες, τα αρχαία κειμήλια τα έστειλαν Έλληνες στην Ευρώπη στα κρυφά μην τους πάρουν χαμπάρι οι προστάτες του ελληνικού πολιτισμού Οθωμανοί, τους μιναρέδες στους βυζαντινούς χριστιανικούς ναούς τους έχτισαν οι Έλληνες για να τιμήσουν τους ελευθερωτές τους, οι Έλληνες πέρναγαν καβαλαρία δίπλα στους Τούρκους και τους έκαναν και καζούρα και ο Κοσμάς ο Αιτωλός αυτοκτόνησε.

 Δεν διαφωνώ με το άρθρο καθόλου. Ίσως θα πρέπει να διαβάσουμε ολόκληρο το βιβλίο για να σχηματίσουμε πλήρη εικόνα για τις απόψεις του συγγραφέα.Από την άλλη όμως σκεφτείτε και απαντήστε. Ποιος διέσωσε την ελληνική γλώσσα στην καθημερινή ζωή ,στους απλούς ανθρώπους ; Μήπως νομίζετε ότι διάβαζαν Αριστοτέλη ή άλλους αρχαίους συγγραφείς ; Πόσοι ήξεραν γραφή και ανάγνωση ; Η Εκκλησιά θέλοντας και μη, (δεν με ενδιαφέρει) διέσωσε την ελληνική γλώσσα, σε ένα περιβάλλον με πολλές γλώσσες. Και όχι μόνο την διέσωσε αλλά και την διέδωσε.

 Δυστυχώς ένα δεν κατάλαβες εσύ και οι όμοιοι σου εδώ μέσα. Την αγανάκτησή μου εξέφρασα για τις βρισιές εναντίον των παπάδων. Θέλεις να τους βρίσεις; Βρίσε τους σπίτι σου! Βρίζοντας τους εδώ μέσα-όλους γενικά και αόριστα-προσβάλλεις εμένα και άλλους πολλούς που τους σέβονται. Θέλετε να τους διώξετε από την Ελλάδα και από τον ΣΑΕ; Πολύ ωραία. Μαζέψτε επώνυμα υπογραφές και διώξτε τους. Να μετρηθείτε κιόλας πόσοι είστε σε όλο το κόσμο, κι αν είστε πράγματι πλειοψηφία, να φύγουν! Αλλά να βγαίνετε, κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία ενός φόρουμ και να τους λέτε όλους τράγους, και να μας παραθέτεται τσιτάτα από τον κάθε νεοπαγανιστή και κεκρυμμένο νεοφασίστα, πάει πολύ! 

 Οι Νεοπαγανιστές όπως πάντα, έτσι και εδώ, θέλοντας να κατηγορήσουν τον αληθινό Θεό, ώστε να φαίνεται ανθρωποκτόνος όπως οι δικοί τους θεοί που δέχονταν ανθρωποθυσίες, αναφέρουν εδάφια αποκομμένα από το συμφραζόμενό τους και από το νόημα της Αγίας Γραφής, διαστρέφοντας το νόημα.

 Θα δούμε και εδώ, πόσο απατεώνες είναι, εκθέτοντας για άλλη μια φορά τα δόλια ψεύδη τους, και αποκαλύπτοντας τι ποιότητας ανθρώπους τους κάνει η Νεοειδωλολατρεία

 Αναφέρουν ως απόδειξη δήθεν ανθρωποθυσίας προς τον αληθινό Θεό, το παρακάτω  χωρίο, αποκομμένο από τα γύρω εδάφια που εξηγούν τα πάντα:

«Δότω ημίν (είπον οι Γαβαωνίται τω Δαυίδ) επτά άνδρας εκ των υιών αυτού, και εξηλιάσωμεν αυτούς τω Κυρίω και είπεν ο Βασιλέυς εγώ δώσω και αυτοί εθανατώθησαν εν ημέραις θερισμού εν πρώτοις» (Β΄ Βασιλειών 21/κα΄ 1-9).

Πριν το εξηγήσουμε, θα αναφέρουμε την ιστορία, όπως φαίνεται στα εδάφια που οι Νεοειδωλολάτρες απέφυγαν να γράψουν.

 Όταν ο Σαούλ ήταν βασιλιάς στον Ισραήλ, έκανε μια επιδρομή στη Γαβαών, και έσφαξε τους ανθρώπους της χωρίς λόγο, από εθνικιστικό μένος εναντίον τους. Όμως υπήρχε επίσημος ΟΡΚΟΣ από τους Ισραηλίτες, από τον καιρό του Ιησού του Ναυή, ότι οι Ισραηλίτες ΔΕΝ ΘΑ ΕΝΟΧΛΟΥΣΑΝ ΤΟΥΣ ΓΑΒΑΩΝΙΤΕΣ, για να μην πέσει η οργή του Θεού στον λαό τους (Ιησούς του Ναυή 9/θ΄ 3, 19-21).

Όταν ο βασιλιάς Σαούλ πέθανε και έγινε ο Δαυίδ βασιλιάς, αντιλήφθηκε ότι η αιτία της ανομβρίας και της πείνας που υπήρχε στον Ισραήλ επί τρία συνεχή χρόνια, οφειλόταν σε αυτή την ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ ΟΡΚΟΥ των Ισραηλιτών, που έσφαξαν τους ανθρώπους της Γαβαών. Ο Θεός είχε αποσύρει την προστασία του από τον Ισραήλ εξ αιτίας της κακίας τους, και βρίσκονταν στο έλεος της πείνας και της δίψας. Έτσι ο νέος βασιλιάς ο Δαυίδ, πήγε στη Γαβαών και συνάντησε τους κατοίκους της που είχαν απομείνει, και τους ζήτησε να συγχωρήσουν τον λαό του τον Ισραήλ, και να προσευχηθούν στον Θεό για να τον εξιλεώσουν και να επιστρέψει η προστασία του Θεού στον Ισραήλ. Όμως οι Γαβαωνίτες ήταν πολύ πικραμένοι από αυτή την επιδρομή του Σαούλ εναντίον τους, και για να τους συγχωρέσουν και να προσευχηθούν γι’ αυτούς, ζήτησαν ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΜΩΣΑΪΚΟΥ ΝΟΜΟΥ, να δοθεί «ζωή αντί ζωής» (Έξοδος 21/κα΄ 23). Ο Μωσαϊκός Νόμος προέβλεπε, ότι σε αντιστάθμισμα του δολοφονημένου, πρέπει να πεθάνει ο δολοφόνος. Φόνος που δεν είχε εξιλεωθεί, μόλυνε την γη του έθνους, και προκαλούσε την «οργή» του Θεού εναντίον τους, επειδή δεν τιμωρήθηκαν οι φονιάδες (Αριθμοί 35/λε΄ 33,34. Δευτερονόμιο 21/κα΄ 7-9).

 Οι φονιάδες στρατιώτες του Ισραήλ που κατέσφαξαν τους Γαβαωνίτες κατά διαταγήν του Σαούλ ήταν πολλοί. Όμως οι Γαβαωνίτες, περιόρισαν τις απαιτήσεις τους, σε μόνο 7 ανθρώπους, (συμβολικός αριθμός πληρότητας), που θα κάλυπταν τις απαιτήσεις του Νόμου, και που θα έπειθαν τους Γαβαωνίτες να συγχωρέσουν τον Ισραήλ και να προσευχηθούν γι αυτόν. Όμως οι 7 αυτοί, θα έπρεπε να είναι ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ ΤΟΥ ΣΑΟΥΛ. Αυτή ήταν μια απαίτηση, σύμφωνη με τον Μωσαϊκό Νόμο, επειδή μια και ο Σαούλ ήδη είχε σκοτωθεί, μόνο αυτοί θα μπορούσαν να καλύψουν την διάταξη που έλεγε ότι πρέπει να χυθεί «το αίμα του φονιά». Αυτοί είχαν το αίμα του φονιά ως παιδιά του. Ακόμα δεν είχε δοθεί ο νόμος που απαγόρευε να πεθαίνουν οι απόγονοι για τα εγκλήματα του πατέρα (Ιεζεκιήλ 18/ιη΄ 2-4). Αλλά οι Γαβαωνίτες, με την αίτησή τους αυτή, πέρα από ηθική ικανοποίηση και απαίτηση εφαρμογής του Μωσαϊκού Νόμου, προφανώς απέβλεπαν στον παραδειγματισμό μελλοντικών βασιλέων του Ισραήλ, για να μην επαναλάβουν παρόμοιες σφαγές εναντίον τους. Γιατί θα φοβόντουσαν οι βασιλείς αυτοί τη σφαγή των δικών τους παιδιών από τους διαδόχους τους, αν αυτοί έσφαζαν τους Γαβαωνίτες. Οι Γαβαωνίτες έτσι πλέον, θα είχαν μια «δικλείδα ασφαλείας» από αυθαίρετα εγκλήματα μελλοντικών βασιλέων.

 Έτσι ο Δαυίδ αναγκάσθηκε να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις των Γαβαωνιτών, που στην πραγματικότητα ήταν πολύ μετριοπαθείς. Γιατί θα μπορούσαν να ζητήσουν να ξεκληρισθεί ολόκληρο το στράτευμα που συμμετείχε στη σφαγή των Γαβαωνιτών. Ενώ έτσι, θα ικανοποιούνταν με 7 μόνο ανθρώπους.

Οι Γαβαωνίτες λοιπόν, ζήτησαν να «εξηλιασθούν» οι 7 αυτοί που θα εκτελούνταν, δηλαδή «να μείνουν κρεμασμένοι στον ήλιο», σύμφωνα με τις διατάξεις του Μωσαϊκού Νόμου για τους εγκληματίες δολοφόνους (Δευτερονόμιον 21/κα΄ 22,23). Κάτι που βεβαίως θα χρησίμευε και για παραδειγματισμό των Ισραηλιτών, εκ μέρους των Γαβαωνιτών. Έτσι οι Γαβαωνίτες συγχώρεσαν τους Ισραηλίτες, και προσευχήθηκαν γι αυτούς, ώστε να επανέλθει η προστασία του Θεού.

 Στα παραπάνω λοιπόν, παρατηρούμε, ότι εδώ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΑ, όπως λένε ψευδώς οι εχθροί της αλήθειας και του αληθινού Θεού, αλλά για ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ ΠΟΛΕΜΟΥ. Και τον Θεό δεν τον εξιλέωσε η εκτέλεση, αλλά ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΤΩΝ ΓΑΒΑΩΝΙΤΩΝ αφού πρώτα αυτοί ένιωσαν δικαιωμένοι, όπως αυτό φαίνεται σαφώς στο Β΄ Βασιλέων 21/κα΄ 3: «Και είπε Δαυίδ προς τους Γαβαωνίτας: Τι ποιήσω ημίν και εν τίνι εξιλάσομαι και ευλογήσετε την κληρονομίαν Κυρίου;». Οι αποδέκτες αυτής της εκτέλεσης ήταν οι Γαβαωνίτες, και όχι ο Θεός, ο οποίος πολύ σωστά αργότερα έδωσε συμπλήρωμα του Νόμου, να μην εκτελούνται οι απόγονοι για τα εγκλήματα των προγόνων τους (Ιεζεκιήλ 18/ιη΄ 2-4).

 Παράλληλα παρατηρούμε τον δόλο και τη διαστροφή των Νεοειδωλολατρών, που προσπαθούν να εξομοιώσουν τον αληθινό Θεό με τους δαιμονικούς τους «θεούς» των ανθρωποθυσιών και των κανιβαλισμών, τον Δία και τον Κρόνο και την ʼρτεμη.

 Ένα άλλο χωρίο που χρησιμοποιούν οι Νεοπαγανιστές για να κατηγορήσουν ψευδώς τον αληθινό Θεό, είναι το εξής:

«Και εγένετο επί Ιαφθέ πνεύμα Κυρίουκαι ηύξατο Ιαφθέ ευχήν εν τω Κυρίω και είπεν: Εάν διδούς δώς μοι τους υιούς Αμμών εν χειρί μου,και εσται ο εκπορευόμενος. ος αν εξέλθη από της θύρας του οίκου μου εις συνάντησίν μου εν τω επιστρέφειν με εν ειρήνη από υιών Αμμών, και εσται τω Κυρίω ανοίσων αυτόν ολολαύτωμα Και ήλθεν Ιεφθάε εις Μασσηφά εις τον οίκον αυτού και ιδού η θυγατήρ αυτού αξεπορεύετο εις υπάντησιν εν τυμπάνοις και χοροίς Και αύτη ην μονογενής και ουκ ην αυτώ έτερος υιός ή θυγατήρ. Και εγένετο ως είδεν αυτήν αυτός διέρρηξεν τα ιμάτια αυτού Και εποίησεν εν αυτήν ευχή αυτού ην ηύξατο και αυτήν ουκ έγνω άνδρα». (Κριταί 11/ια΄ 29-40).

Παρατηρήστε το κείμενο αυτό. Ουδέποτε ζήτησε ο Γιαχβέ από τον Ιεφθάε τέτοια θυσία, αλλά αποκλειστικά μόνος του ο Ιεφθάε έκανε τάμα να προσφέρει ολοκαύτωμα ό,τι έβγαινε πρώτο από την θύρα της οικίας του, δίχως μάλιστα να ξέρει ότι θα έβγαινε η κόρη του. Πουθενά δεν λέει η Π.Δ. ότι ο Γιαχβέ την ενέκρινε. Πουθενά δεν λέει ότι επέμενε στην εκπλήρωση του τάματος. Πουθενά δεν συναντάμε στην Π.Δ. παρόμοιο περιστατικό, καθότι ο Ιεφθάε ήταν απλώς ιδιώτης και δεν ακολούθησε κάποιο ιουδαϊκό θρησκευτικό τελετουργικό όταν θυσίασε την κόρη του. Γιατί; Διότι ΠΟΥΘΕΝΑ στην Π.Δ. δεν υπάρχει εντολή του Γιαχβέ για ανθρωποθυσίες ως μέρος της προς αυτόν λατρείας˙ το αντίθετο μάλιστα, ο Γιαχβέ απαγορεύει ρητά να θυσιάζεις την κόρη σου ή το γιο σου (Λευιτικόν 18/ιη΄ 21. 20/κ΄ 2. Β΄ Βασιλέων 17/ιζ΄ 17. Δευτερονόμιο 19/ιθ’ 10).

 Τα λόγια του αληθινού Θεού, είναι σαφέστατα εναντίον των ανθρωποθυσιών. Και τα ψέματα των Νεοειδωλολατρών, μένουν μετέωρα μπροστά στην αλήθεια των λόγων του Θεού:

 « δεν θα πράξετε κατά τις πράξεις της γης Χαναάν που θα σας φέρω και δεν θα θυσιάσεις στον Μολώχ τα παιδιά σου. Μη μολύνεστε σε τίποτα από αυτά. Επειδή σε όλα αυτά μολύνθηκαν τα έθνη που διώχνω από μπροστά σας. Και μολύνθηκε η γη. ΓΙ ΑΥΤΟ ανταποδίδω την ανομία της γης αυτής πάνω της, και η γη θα ξεράσει τους κατοίκους της. Εσείς λοιπόν θα φυλάξετε τα προστάγματά μου και τις κρίσεις μου, και δεν θα κάνετε τίποτα από όλα τα σιχαμερά αυτά επειδή όλα αυτά τα σιχαμερά έκαναν οι άνθρωποι της γης αυτής πριν από εσάς, και μολύνθηκε η γη. Για να μη σας ξεράσει κι εσάς η γη όταν την μολύνετε, όπως ξέρασε τα έθνη πριν από εσάς» (Λευϊτικό 18/ιη΄ 1-30).

Προχωράμε στο επόμενο χωρίο που έβαλαν οι Νεοειδωλολάτρες για να διαστρέψουν την αλήθεια:

«25. Ταδε λέγει Κύριος: Μη σφάγια και θυσίας προσηνέγκατέ μοι οίκος Ισραήλ, τεσσαράκοντα έτη εν ερήμω;

26. Kαί ανελάβατε την σκηνήν του Μολόχ και το άστρο του θεού υμών Ραϊφάν, τους τύπους αυτών, ους εποιήσατε εαυτοίς» (Αμώς 5/ε΄25, 26).

 Το παραπάνω εδάφιο, είναι σαφές δείγμα, του πώς οι Νεοειδωλολατρες, στην προσπάθειά τους να βρουν κάτι να κατηγορήσουν, βλέπουν φαντάσματα ανθρωποθυσιών. Πού βλέπουν εδώ ανθρωποθυσίες υπέρ του Γιαχβέ; Ο Γιαχβέ εδώ παραπονείται, επειδή οι Ισραηλίτες επί 40 χρόνια στην έρημο, προσέφεραν λειψές τις θυσίες ΖΩΩΝ που απαιτούσε ο Νόμος. Παραπονιέται μάλιστα, ότι αντί να λατρεύσουν Αυτόν, τον αληθινό Θεό, λάτρεψαν τον Μολόχ και τον Ραϊφάν (τον Ασυριακό Κρόνο). Και ξέρουμε πολύ καλά ότι ο Μολώχ και ο Κρόνος ήταν οι δαιμονικοί θεοί που απαιτούσαν ανθρωποθυσίες όπως ο Ζεύς στην Πελοπόννησο και την Κρήτη. Ο Ραϊφάν, είναι ο ίδιος με τον Sakkuth των Ασσυρίων και των Βαβυλωνίων, ή ο Kaiwan των Περσών, Συρίων και Αράβων. Kaiwan ήταν ο «αστήρ Κρόνος». Γι αυτό λέει στο χωρίο που εξετάζουμε: «το άστρο του θεού σας Ραϊφάν».

 Παρατηρούμε για μια φορά ακόμα, τους Νεοειδωλολάτρες, να κατηγορούν τους πιστούς του αληθινού Θεού, για όσα έκαναν οι δικοί τους οι θεοί. Στη συνέχεια, θα παραθέσουμε μερικά στοιχεία για τους θεούς των Παγανιστών, (που όμως δεν παραπονιούνται γι αυτά οι Νεοπαγανιστές, αντιθέτως, προσπαθούν να κατηγορήσουν ψευδώς τον Γιαχβέ, τον αληθινό Θεό).

 Οι Νεοειδωλολάτρες, προσπαθούν να επιβάλλουν στη χώρα μας την αρχαιοελληνική βάρβαρη θρησκεία, που στο όνομα των δαιμονικών θεών τους, θυσίαζε, ακόμα και έτρωγε ανθρώπους! Μια ιδέα για τη βαρβαρότητα από την οποία μας ελευθέρωσε ο Ιησούς Χριστός, μπορείτε να πάρετε από τα παρακάτω μικρά παραδείγματα του ήθους και της θρησκείας των Νεοειδωλολατρών:

 Η εγκυκλοπαίδεια «Πάπυρος Λάρους Μπριτάννικα» αναφέρει:

«(..) Στον Τάφο του Φιλοποιμένος θυσιάζονται Μεσσήνιοι αιχμάλωτοι (183π.Χ.) Κορυφαία θέση έχει η θυσία βρέφους επάνω στο βωμό του Λυκαίου Διός στην Αρκαδία, κατά την οποία ακολουθούσε διανομή και βρώση των ψημένων τεμαχίων του θυσιασθέντος βρέφους. Ο Λυκούργος δια νόμου κατάργησε τις ανθρωποθυσίες που γίνονταν στη Σπάρτη προς τιμήν της Αρτέμιδος. Στη Χίο και τη Λέσβο αναφέρονται συχνές ανθρωποθυσίες που γίνονταν κάθε χρόνο για να τιμήσουν τον Δία και τον Διόνυσο()»

Για τις Ανθρωποθυσίες αυτές παραθέτω και τις αρχαίες μαρτυρίες του Παυσανία ( 2ος μ.Χ. αιώνας) από το σύγγραμμά του «Ελλάδος Περιήγησις» (οι αριθμοί σημαίνουν: Βιβλίο. Κεφάλαιο. Στίχος): Παυσανίας, Αρκαδικά 38, 7: «Στο βωμό αυτόν προσφέρουν μυστική θυσία στον Λύκαιο Δία. Δεν είχα όμως καμιά διάθεση να μιλήσω σχετικά με αυτή τη θυσία. Ας μείνει όπως είναι κι όπως ήταν από την αρχή.» Ο καημένος ο Παυσανίας, ντρέπεται ακόμα και να πει τι συνέβαινε στο Λύκαιο όρος, σε αντίθεση με τους σημερινούς Νεοειδωλολάτρες που τολμούν ξεδιάντροπα να αξιώνουν την λατρεία τέτοιων βδελυρών θεών.

Η εγκυκλοπαίδεια «Υδρία» αναφέρει:

«(..)Υπάρχουν αρκετές μαρτυρίες για ανθρωποθυσίες στην Αρχαία Ελλάδα. Τα κυριότερα κέντρα ανθρωποθυσιών ήταν: Στο Λύκαιο όρος της Πελοποννήσου όπου το ιερό του Λύκαιου Δία. Εδώ οι ανθρωποθυσίες συνεχίστηκαν ως τον 3ο μ.Χ. αιώνα (...)" .

Το «Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν λεξικόν του Ήλιου» αναφέρει τα εξής:

«(...) Απαντώμεν ανθρωποθυσίας επίσης εις την Μεσσηνίαν, εις την Πέλλην της Θεσσαλίας, εις την Αρκαδίαν, εις την οποίαν ο Ζευς εδέχετο ανθρώπινα θύματα και μετά την εμφάνισιν του Χριστιανισμού(...)"

 Το τεύχος 84 της Πατριδογνωσίας (21 Σεπτεμβρίου 2003 σελ. 3039-3041), αφού αναφέρει το μύθο του Λυκάονα με τη βρεφοφαγία, καταλήγει με τα εξής λόγια: «Οπωσδήποτε, το γεύμα με ανθρώπινες σάρκες, αντίστοιχο εκείνου που παρέθεσε ο Ατρέας στον Θυέστη, (βλ. «Ιστορία Αργολίδας»: Η κατάρα των Ατρειδών), ερμηνεύεται ως απόηχος παλαιότερης εποχής, κατά την οποία ίσχυαν οι ανθρωποθυσίες. Η αηδία του Δία, αντιστοιχεί στην αποστροφή των Ελλήνων της κλασικής εποχής σ αυτές τις πρακτικές των προγόνων τους».

 Φυσικά προφανώς ο κειμενογράφος της Πατριδογνωσίας, αγνοεί ότι οι ανθρωποθυσίες συνεχίζονταν ως τον 3ο αιώνα μ.Χ. εκεί πάνω:

 Χωρίο του Πορφυρίου, Νεοπλατωνικού φιλοσόφου εκ Τύρου, του 3ου αιώνα μ.Χ. στο έργο του Περί Αποχής των εμψύχων: "Αφ ου μέχρι του νυν **ουκ εν Αρκαδία μόνον τοις Λυκαίοις**, ούδ εν Καρχηδόνι τω Κρονω, κοινή πάντες ****ανθρωποθυτούσι****, αλλά κατά περίοδον της του νομιμου χάριν μνήμης εμφύλιον αεί αίμα φαίνουσιν προς τους βωμούς, καίπερ τοις παρ αυτοίς οσίας εξειγούσης των Ιερών, τοις περιρραντηρίοις κηρύγματι, ει τις αίματος ανθρωπείου μεταίτιος".
[Δες: Θεόφραστος στον Πορφύριο, Περί αποχής εμψύχων 2, 27 καθώς και: Ηρόδοτος 7, 197, Πλάτ., Μίνως 315c, Θεόφραστος στον Πορφύριο, Περί αποχής εμψύχων 2,27]

ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΟΝ ΤΡΙΤΟ ΑΙΩΝΑ μ.Χ!!!

 Η βαρβαρότητα αυτή των ειδωλολατρών, εκθέτει διεθνώς τους σκοτεινούς αιώνες της ειδωλολατρικής Ελλάδος, όσο και αν προσπαθούν οι Νεοειδωλολάτρες να προσεταιριστούν την ανωτερότητα των Φιλοσόφων (μονοθεϊστών στην πλειονότητά τους), τους οποίους οι ίδιοι δίωξαν.

 Παράδειγμα της διεθνούς έκθεσης των ειδωλολατρών, μπορούμε να βρούμε στο παρακάτω αρχαιολογικό κείμενο:

«In 1979, in an archeological expedition at Knossos, Crete, a professor of archeology named Peter Warren discovered houses where the top rooms had collapsed into the basement. He found several mundane household objects, as well as a large storage jar containing the remains of foodstuffs, burnt earth, and human bones (a cervical vertebra) with evidence of cut marks Investigating further into the adjacent room, they found 251 animal bones (sheep, pigs, dogs, etc.) alongside 371 human bones and bone fragments, all of them from children. Most of these human bones also had ***cut marks*** on them. Warren speculates that it was some sort of ritual cannibalism, as the marks on the bones looks as though someone was just ***scraping*** the meat and flesh off. Some sort of gruesome cult, killed and ate ***children*** for religious purposes, giving rise to the legend of ****flesh eating Minotaur*****. Also, much evidence has been found that the Minoans engaged in bullfighting for religious rituals, where acrobats would try to leap over the charging bulls without getting impaled on its horns. The labyrinth could have been inspired by the Palace of Knossos which was composed of a vast complex of interconnecting courtyards and apartments».
["Ancient Mysteries" by Peter James and Nick Thorpe]

Ορίστε και το βιβλίο: http://www.amazon.com/exec/obidos/tg/detail/-/0345401956/103-0345909-4203816?v=glance

 Αν και παρά τις σαφείς και πολλές αρχαίες μαρτυρίες, ακόμα δεν βρέθηκαν στο Λύκαιο όρος κόκαλα από τα θυσιασμένα και κανιβαλισμένα παιδάκια (φαίνεται οι κανίβαλοι ειδωλολάτρες δεν άφηναν ούτε κοκαλάκι από τη λαιμαργία τους), βρέθηκαν σε άλλες περιοχές, έτσι ώστε να μην υπάρχει γι' αυτούς δικαιολογία και περιθώριο άρνησης.

 Βορειοδυτικά των Αρχανών σε απόσταση 5 xλμ. στους βόρειους πρόποδες του όρους Γιούχτα στη θέση Ανεμοσπηλιά ανασκάφηκε μικρό οικοδόμημα, μινωικό ιερό με τρία δωμάτια στο νότιο μέρος του και μακρύ διάδρομο. Το πιο ενδιαφέρον δωμάτιο είναι το δυτικό όπου βρέθηκαν τρεις ανθρώπινοι σκελετοί, ένας γυναικείος ένας ανδρικός με κοσμήματα ίσως ιερέως και ένας τρίτος νέου ανδρός πάνω σε ένα βωμό με ένα χάλκινο εγχειρίδιο καρφωμένο στο στήθος. Κατά τους ανασκαφείς πρόκειται για ανθρωποθυσία η πρώτη στο Αιγαίο - Κρήτη. Το ιερό καταστράφηκε γύρω στα 1700 π.Χ. Η ανθρώπινη θυσία έλαβε χώρα την ώρα της καταστροφής, και έτσι αποθανατίστηκε παρέχοντας ατράνταχτη μαρτυρία για τη βαρβαρότητα τών ειδωλολατρών τής αρχαίας Ελλάδος.

 Πειστήρια του εγκλήματος όσα βρέθηκαν στο δυτικό δωμάτιο του ναού στα Aνεμόσπηλια: η χάλκινη λόγχη, το αγγείο με την πλαστική μορφή του ταύρου, το ξόανο, και κυρίως η στάση του νεκρού ήταν σε τέτοια θέση που θα πρέπει να ήταν δεμένα τα πόδια του.

 Δεν είναι οι πρώτοι αρχαιολόγοι του προϊστορικού Aιγαίου που γράφουν ότι ανέσκαψαν μια ανθρωποθυσία. Πρώτος ο X. Tσούντας έγραψε πως σε δύο σημεία των Mυκηνών σημείωσε, πολλαπλές μάλιστα, ανθρωποθυσίες κι ακολούθησαν πολλοί άλλοι, Eλληνες και ξένοι ανασκαφείς. Και αναφέρονται οι: A.J.B. Wace στις Mυκήνες, C. Blegen στην Πρόσυμνα, Vollgraff στο ʼργος, A. Persson στα Δενδρά, E. Πρωτονοταρίου-Δεϊλάκη στην Kαζάρμα, ενώ στους πεπεισμένους συγκαταλέγεται και ο M. Aνδρόνικος, ο οποίος μάλιστα «θεωρεί πιθανότατο πως οι ίδιοι οι Mηκυναίοι εισήγαγαν το έθιμο της ανθρωποθυσίας στην Kύπρο, όπου επανειλημμένως έχει διαπιστωθεί ανασκαφικά.

 Οι ιατροδικαστές αναγνωρίζουν στη λόγχη το όργανο της θυσίας. Φαντάζονται πως ο τοποθετημένος στο βωμό δεμένος άνθρωπος σκοτώθηκε με ένα χτύπημα στην αριστερή πλευρά του λαιμού, στην καρωτίδα. Δεν συγχρονίζουν όμως την ανθρωποθυσία με την καταστροφή του ναού και με το θάνατο των άλλων ατόμων που βρέθηκαν στον ίδιο χώρο, γιατί παρατηρούν πως ο ιερέας που σκοτώθηκε δίπλα στο βωμό, βρίσκεται στη θέση του θύτη και πλάι κάδοι για τη συλλογή του αίματος, όπως γινόταν για κάθε θυσία.

 Στην Αχαϊα, οι τρεις οικισμοί: Αρόη, Μεσάτις και ʼνθεια, κατοικήθηκαν από Ίωνες. Οι τρεις πόλεις συνδέθηκαν έχοντας κοινή λατρεία της ʼρτεμης της Τρικλαρίας, που τιμούσαν κάθε χρόνο με γιορτές στο ιερό της κοντά στο ποτάμι Μείλιχο (στα μετέπειτα Συχαινά) όπου το είδε στον καιρό του ο Παυσανίας. Όπως και αλλού, πρόσφεραν στη θεά ανθρώπινα θύματα. Και επίσης όπως κι αλλού, οι ανθρωποθυσίες αντικαταστάθηκαν με θυσίες ζώων εκέι γύρω στα χρόνια του Τρωικού πολέμου (ελάφι αντί για την Ιφιγένεια στην Αυλίδα).

 Στην Αχαϊα τα πράγματα έγιναν κάπως αλλιώς: Η Κομαιθώ, ιέρεια στον ναό της παρθένας θεάς, ερωτεύτηκε τον ήρωα Μελάνιππο. Οι δύο τους μετέτρεψαν τον ναό σε ερωτική φωλιά. Φυσικά και εξοργίστηκε η ʼρτεμη. Οι άνθρωποι της περιοχής άρχισαν να πεθαίνουν ανεξήγητα, η γη έπαψε να καρποφορεί. Το μαντείο των Δελφών που ρωτήθηκε, απάντησε ότι το κακό θα σταματούσε μόνο αν ο Μελάνιππος και η Κομαιθώ θυσιάζονταν στην ʼρτεμη και στο εξής κάθε χρόνο ένας νέος και μια παρθένα από τις ωραιότερες.

 Οι ανθρωποθυσίες σταμάτησαν μετά από καιρό, μετά από την πτώση της Τροίας, όταν ο Ευρύπυλος κατέθεσε εκεί τη λάρνακα με το άγαλμα του Διονύσου, κατά τη στιγμή που θυσιαζόταν ένα αγόρι και ένα κορίτσι στην αχαϊκή παραλία. Από τότε, ο Ευρύπυλος τιμάτο μαζί με τον Διόνυσο ως λυτρωτής τους. (Πατριδογνωσία τεύχος 87 σελ. 3144).

 Μετά από όλα αυτά, έρχονται κάποιοι σήμερα, στη Χριστιανική εποχή του φωτός, να μας μιλήσουν για αρχαίους δαίμονες. Χόρτασε όμως εδώ και αιώνες η Ελλάδα από τους φόνους τους και το μισάνθρωπο σκοτάδι τους!

 Για μια φορά ακόμα οι Νεοειδωλολάτρες μου δίνουν την ευκαιρία να εκθέσω την αμάθεια και το δόλο τους, με τη νέα τους «εφεύρεση» διαβολής κατά της Εκκλησίας του Θεού. Ας δούμε τον ισχυρισμό τους, και στη συνέχεια τον αναιρούμε:

"λοιπόν ναι τα ζώα έχουν ψυχή οι γυναίκες όμως δεν ξερουμε.... διότι αυτό ηταν το θεμα της ΤΡΊΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΣΤΗΝ ΜΑΣΩΝ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ ΤΟ 585 μαχχ (μχ) (πριν δηλαδή γίνει το σχίσμα τοτε που ολοι ηταν ορθόδοξοι) ΜΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ 43 ΕΠΙΣΚΌΠΩΝ ΚΑΙ 20 ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ! ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΑΠΟΦΆΣΙΣΑΝ Ας ΜΑς ΤΟ ΠΟΥΝ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΟΥ FORUM πριν το μαρτυρήσω!"

Αυτό το κειμενάκι, μαρτυράει την αμάθεια των Νεοειδωολατρών, στους εξής τομείς: 1. Σε θέματα Συνόδων. 2. Σε θέματα Ιστορίας. 3. Σε θέματα Χριστιανικής δογματικής. Προχωράω λοιπόν για να δείξω την αμάθειά τους και το δόλο τους.

1. Περί Συνόδων:

«Θα πρέπει να διευκρινισθή, ότι ούτε η Οικουμενική Σύνοδος δύναται να υποκαταστήση τας Τοπικάς Συνόδους, ούτε αι Τοπικαί Σύνοδοι δύνανται να πάρουν το προβάδισμα έναντι Οικουμενικής Συνόδου, εκτός αν η μία ή η άλλη παρεκκλίνει της πίστεως. Τούτο διότι η αυθεντία ενυπάρχει εις τους θεουμένους (δοξασμένους) Αποστόλους, Προφήτας και Πατέρας, που συμμετέχουν εις τας Συνόδους ή εις τους ακολουθούντας την διδασκαλίαν των θεουμένων Συνοδοκοί, και όχι εις τοπικάς ή Οίκουμενικάς Συνόδους καθ' εαυτάς». (Iωάννου Ρωμανίδου: «Εκκλησιαστικαί Σύνοδοι και Πολιτισμός» http://www.romanity.org/htm/rom.e.06.ekklisiastikai_sunodoi_kai_politismos.01.htm ).

Το παραπάνω σημαίνει, ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΥΡΕΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΤΟΠΙΚΕΣ ΣΥΝΟΔΟΙ αν περιέχουν αιρετικές απόψεις.  Η Εκκλησία αποδέχεται ως έγκυρες, ΜΟΝΟ τις Οικουμενικές Συνόδους, και τις τοπικές εκείνες που εγκρίθηκαν από τις Οικουμενικές.

Αν ανοίξει κάποιος το «Πηδάλιο» που είναι η συλλογή ΟΛΩΝ των εγκεκριμένων Ορθοδόξων Συνόδων, θα ανακαλύψει ότι η σύνοδος αυτή της Μασόν της Γαλλίας που αναφέρουν οι Νεοειδωλολάτρες, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Άρα δεν έχει δογματική αξία.

2. Περί ιστορίας:

Οι Νεοειδωλολάτρες (ίσως εκουσίως) αγνοούν ότι:

Α. Το επίσημο Σχίσμα, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ απαραίτητη συνθήκη για να θεωρηθεί κάποιος αιρετικός στις απόψεις του. Μπορεί κάποιος να είναι αιρετικός και οι απόψεις του να μη γίνουν ποτέ αποδεκτές από την Εκκλησία, χωρίς να έχει προκύψει κάποιο σχίσμα. Και η ιστορία είναι γεμάτη με τέτοιες περιπτώσεις. Για παράδειγμα ο επίσκοπος Άρειος και οι ακόλουθοί του, αν και για αιώνες συμβάδιζαν με την Ορθόδοξη Εκκλησία ΧΩΡΙΣ ΠΟΤΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΧΙΣΜΑ, δεν ήταν Ορθόδοξοι, και οι απόψεις τους ποτέ δεν έγιναν δεκτές από την Εκκλησία. Ούτε μπορεί ο κάθε Νεοειδωλολάτρης να χρεώνει τις αιρετικές τους απόψεις στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Ομοίως και οι Φράγκοι (Γάλλοι), είχαν ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ της μεταστροφής τους στο Χριστιανισμό αιρετικές απόψεις:

«Ενώ κατά τον Ε' αιώνα εφάνη εν τη διαμάχη μεταξύ των θεολογιών Αυγουστίνου και Κασσιανού η μελλοντική διαφορά μεταξύ Ορθοδόξων και Φράγκων και εν συνεχεία μεταξύ Ορθοδοξίας και των πνευματικών απογόνων των Φράγκων, Παπικών και Προτεσταντών. Το πρώτον μόλις κατά τον 7ον αιώνα εγένετο γνωστόν εις την Ανατολήν, ότι οι λατινόφωνοι ωμίλουν περί εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος εκ του Πατρός και του Υιού. Τούτο ως έκφρασις υπάρχει εις τον άγιον Αμβρόσιον και ως διδασκαλία το πρώτον εις τον Αυγουστίνον. Εις τον Αμβρόσιον η εκ του Υιού εκπόρευσις σημαίνει την εν χρόνω πέμψιν του Αγίου Πνεύματος, αλλ' ουχί τον τρόπον της υπάρξεως Αυτού, ενώ εις τον Αυγουστίνον η εκπόρευσις σημαίνει και πέμψιν αλλά και τρόπον υπάρξεως. Η διδασκαλία του Αμβροσίου είναι ορθόδοξος ενώ του Αυγουστίνου δεν είναι». (Ιωάννου Ρωμανίδου «Δογματική και Συμβολική Θεολογία Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας» http://www.romanity.org/htm/rom.e.03.dogmatiki_kai_sumboliki_theologia.01.htm ).

Οι Φράγκοι λοιπόν ήταν ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ και προ του σχίσματος, και δεν μπορούν οι Νεοειδωλολάτρες να χρεώνουν στους Ορθοδόξους Χριστιανούς τις Συνόδους των Φράγκων.

Β. Πλήθος συνόδων έγιναν στην ιστορία, οι οποίες ΠΟΤΕ δεν θεωρήθηκαν από το Σώμα της Εκκλησίας έγκυρες. Για παράδειγμα αναφέρω μερικά στοιχεία για τέτοιες συνόδους ΠΡΙΝ το σχίσμα:

Ο Θεοδώρητος καθηρέθη υπό της Ληστρικής Συνόδου του 449 μ.Χ.

Τω 809 ο Κάρολος συνεκρότησε μεγάλην Σύνοδον εν Ακυϊσγράνω της Ιεραρχίας των Φράγκων, ήτις εθέσπισεν ως δόγμα την γενομένην περί το 780 προσθήκην του Filioque και αφώρισε τους μη συμφωνούντας. Παραδόξως τα πρακτικά δεν σώζονται. Από τα λεχθέντα όμως των αποκρισαρίων του Καρόλου προς Λέοντα Γ' φαίνεται ότι η περί του Filioque συζήτησις εν τη εν λόγω Συνόδω ήτο θυελλώδης. "Συχναίς γαρ και αλλεπαλλήλοις συζητήσεων βάλλεται προσβολαίς η καθ' ημάς Εκκλησία ... ".

Οι Καρλοβίγκιοι Φράγκοι εφήρμοσαν την πολιτική τους, καταστρέφοντας την ενότητα των Ρωμαίων, που είχαν υπό την κυριαρχία τους, καθώς και των Ρωμαίων που βρίσκονταν υπό την κυριαρχία της Κωνσταντινουπόλεως και των Αράβων. Εστρεφαν το ένα κόμμα εναντίον του άλλου. Δεν έπαιρναν το μέρος κανενός και τέλος καταδίκασαν και τους εικονομάχους και την Ζ' Οικουμενική Σύνοδο (786/7) στη δική τους Σύνοδο της Φραγκφούρτης το 7 9 4, παρόντων των λεγάτων του Πάπα Αδριανού Α' (771-795), του αφοσιωμένου υπερασπιστού της ορθοδόξου πρακτικής.

Ήδη ο Κάρολος τω 794 απεκήρυξε τους Ρωμαίους ως αιρετικούς δια της εν τη Συνόδω της Φραγκφούρτης καταδίκης της Ζ' Οικ. Συνόδου, ότε μετ' επιμονής διεκήρυξαν οι Φράγκοι το Filioque εις αντίδρασιν προς τα γραφόμενα του Κωνσταντινουπόλεως αγίου Ταρασίου περί εκπορεύσεως εκ μόνου του Πατρός, το οποίον είχε υποστηρίξει και ο Πάπας Αδριανός Α'.

Στη δέκατη έβδομη Σύνοδο του Τολέδο το 694 οι Εβραίοι καταδικάσθηκαν σε δουλεία, επειδή ομολόγησαν ότι είχαν μετάσχει σε μια συνομωσία για ανατροπή των "Χριστιανών" (δηλαδή των Γότθων) στην Ισπανία, με τη βοήθεια "εκείνων που κατοικούν σε χώρες πέρα από τη θάλασσα", δηλαδή τους Ρωμαίους

Ο Πάπας Αδριανός είχε ήδη αφορίσει όλους εκείνους που δεν είχαν αποδεχθεί την Ζ' Οικουμενική Σύνοδο. Επομένως, τυπικά οι Φράγκοι ήσαν σε κατάσταση αφορισμού. Αλλά η εφαρμογή του αφορισμού θα επέσυρε επί της Παπικής Ρωμανίας και των πολιτών της την οργή του Φραγκικού Φεουδαλισμού, όπως είχε συμβεί με τους Ρωμαίους στη λοιπή Φραγκία.

Η Η' Οικουμενική Σύνοδος του 879 στην Κωνσταντινούπολη, καταδίκασε τις Συνόδους του Καρλομάγνου στη Φραγκφούρτη (794) και το Ααχεν (809).

Τα παραπάνω, είναι αποδείξεις ότι υπήρχε ΚΑΙ ΠΡΟ ΤΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ μια αιρετική και αντιχριστιανική πορεία των Φράγκων (Γάλλων), που διαρκώς δημιουργούσε προβλήματα στις Χριστιανικές Εκκλησίες, και τελικά οδήγησε στο σχίσμα.

Γ. Μερικές ιστορικές πληροφορίες για τους Φράγκους των αιώνων αυτών, είναι αρκετές για να φωτίσουν τι συνέβη στη σύνοδο αυτή, και γιατί ήταν τόσο ανόητη και αντιχριστιανική. Οι Φράγκοι είναι νεοφερμένοι ειδωλολάτρες στην Ευρώπη, και έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με την ανωτερότητα της Χριστιανικής πίστης, διαβάζοντας τα Λατινικά κείμενα του Αυγουστίνου. Αυτό που δεν γνωρίζουν, είναι ότι ο Αυγουστίνος έχει κάποιες αιρετικές απόψεις. Όμως θα περάσουν αιώνες μέχρι να αντιληφθούν ότι έχουν σημαντικές διαφορές από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Ας δούμε μερικές ακόμα πληροφορίες:

«Κατά την εποχήν ταύτην οι Φράγκοι είχον κατακτήσει σχεδόν ολόκληρον την Γαλλίαν, οι Βισηγότθοι την Ισπανίαν και Νότιον Γαλλίαν, οι Βουργουνδοί τμήμα της Νοτίου Γαλλίας και οι Οστρογότθοι την Ιταλικήν χερσόνησον και την Δυτικήν Βαλκανικήν. Εξ αιτίας της δουλείας των λατινοφώνων Ορθοδόξων εις τους διαφόρους βαρβάρους κατακτητάς από του Ε' αιώνος, εξησθένησε σημαντικώς η λατινόφωνη θεολογία. Οι ελάχιστοι λατινόφωνοι θεολόγοι του ΣΤ' αιώνος δεν ήσαν πλέον εις θέσιν να ενδιατρίψουν ούτε εις την παλαιοτέραν, ούτε εις την νεωτέραν ελληνόφωνον ρωμαϊκήν θεολογίαν».

Οι ημιβάρβαροι και αγράμματοι Φράγκοι, απέκτησαν στοιχειώδη θεολογικό λόγο, μόλις τον 9ον αιώνα με τα "Contra errores Graecorum" τους.

«Kατά τη διάρκεια όμως του έβδομου αιώνα εμφανίσθηκαν τα σπέρματα του σχίσματος. Οι Βησιγότθοι στην Ισπανία είχαν εγκαταλείψει την αίρεση του Αρείου και είχαν γίνει τυπικά ορθόδοξοι. Ωστόσο, διατήρησαν τα αρειανικά τους έθιμα στη διοίκηση της Εκκλησίας, τα οποία υιοθετήθηκαν και από τους Καρλοβιγκίους Φράγκους και τελικά από τους Νορμανδούς. Οι Βησιγότθοι άρχισαν να καθυποτάσσουν τους Ρωμαίους της Ισπανίας, αντικαθιστώντας τους Ρωμαίους επισκόπους με Γότθους και το 654 είχαν καταργήσει πλέον το Ρωμαϊκό Δίκαιο.

Κατά τη διάρκεια του ίδιου αιώνα, ιδίως μετά το 683, οι Φράγκοι διώρισαν μαζικά Φράγκους επισκόπους και απήλλαξαν έτσι τη διοικητική μηχανή από τους Ρωμαίους αξιωματούχους.

Ενωρίτερα, κατά τον έκτο και στις αρχές του έβδομου αιώνα, οι επαναστάσεις ηγετών στην Φραγκία ήσαν συνομωσίες από κοινού Φράγκων και Ρωμαίων. Αλλά από το 673, οι επαναστάσεις έγιναν καθαρά Φραγκικές».

Την εποχή του Πιπίνου του Χερεστάλ (687-715) και του Καρόλου Μαρτέλου (715- 741) πολλοί από τους Φράγκους, που αντικατέστησαν Ρωμαίους επισκόπους, ήσαν αξιωματικοί του στρατού, οι οποίοι, σύμφωνα με τον Αγιο Βανιφάτιο, "έχυναν το αίμα των Χριστιανών, όπως αυτό των Ειδωλολατρών".

Με σκοπό να υπερασπίσει η Εκκλησία της Ρώμης τον εαυτό της από ξένη ανάμειξη και να προφυλαχθεί από τη δουλεία του Φραγκικού Φεουδαλισμού, εξέδωσε το 769 εκλογικούς κανόνες, σύμφωνα με τους οποίους οι υποψήφιοι για το παπικό αξίωμα έπρεπε να είναι καρδινάλιοι διάκονοι ή πρεσβύτεροι της πόλεως της Ρώμης και Ρωμαίοι εκ καταγωγής.

Από τα παραπάνω, είναι πλέον εμφανής ο αιρετικός και αντι - Ορθόδοξος ρόλος των Φράγκων, και κατ επέκτασιν των συνόδων τους. Οι νεοκατήχητοι, αιρετικοί και αγράμματοι Φράγκοι, είναι πολύ πιθανό λοιπόν, συνηθισμένοι από την ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΗ τους συνήθεια να θεωρούν τις γυναίκες «ζώα», να έκαναν μια σύνοδο με αυτό το θέμα, αγνοώντας την ξεκάθαρη Ορθόδοξη πίστη. Είναι λοιπόν άτοπο να χρεώνονται οι Φραγκικές αιρέσεις και ανοησίες στους Ορθοδόξους. Μάλλον στους ιδίους τους ειδωλολάτρες πρέπει να χρεωθούν τέτοιες απόψεις.

Πηγές για τις παραπάνω πληροφορίες:

Αγαπητοί Παγάνες, για να μάθετε και μερικά σωστά πράγματα, σας προτείνω τις εξής πηγές:

Δογματική και συμβολική θεολογία της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας:

http://www.romanity.org/htm/rom.e.03.dogmatiki_kai_sumboliki_theologia.01.htm

Εκκλησιαστικές Σύνοδοι και πολιτισμός:

http://www.romanity.org/htm/rom.e.06.ekklisiastikai_sunodoi_kai_politismos.01.htm

Φράγκοι, Ρωμαίοι, Φεουδαλισμός και δόγμα:

http://www.romanity.org/htm/rom.e.04.fragkoi_romaioi_feoudalismos_kai_dogma.01.htm

Ρωμιοσύνη, Ρωμανία, Ρούμελη:

http://www.romanity.org/htm/rom.e.01.romiosini_romania_roumeli.00.htm

3. Περί Χριστιανικών δογμάτων

Και τελειώνω, δείχνοντας την ασχετοσύνη των Νεοειδωλολατρών σε θέματα Χριστιανικής πίστεως. Γιατί πριν γράψουν κάτι για την ανόητη αυτή σύνοδο των αγράμματων και αιρετικών Φράγκων, και πριν προσπαθήσουν να χρεώσουν με κουταμάρες την ΑΛΑΘΗΤΗ πίστη της Ορθόδοξης Εκκλησίας, όφειλαν να βάλουν το μυαλό τους να δουλέψει, και να αναρωτηθούν: «Πού μπορούν να βρουν τι πιστεύει η Εκκλησία για τις γυναικείες ψυχές;» Αλλά αυτό δεν τους ενδιέφερε. Τους ενδιέφερε μόνο να βρουν κάτι να κατηγορήσουν. Και επειδή δεν βρίσκουν, καταφεύγουν σε αιρετικές συνόδους, που δεν αποδέχεται η Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτό δείχνει σαφώς την αδυναμία τους να βρουν αληθινές κατηγορίες.

Και δεν σκέφτονται οι άσχετοι, το εξής απλό πράγμα: Αν οι Ορθόδοξοι πιστεύουν ότι οι γυναίκες δεν έχουν ψυχή, πώς στην ευχή προσεύχονται σε ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΑΓΙΕΣ γυναικείες ψυχές; Το εορτολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, είναι γεμάτο με ΑΓΙΕΣ. Δεν είναι ψυχές αυτές; Όμως τι περιμένεις από ανθρώπους που λατρεύουν τον… Δία; (!!!)

Και για να τελειώνουμε, ας δούμε ένα εδάφιο της Αγίας Γραφής, που δείχνει σαφέστατα την πίστη των Χριστιανών για τις γυναικείες ψυχές. Εκεί λέει για την Παναγία: «Και είπεν Μαριάμ: "Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον…» (Λουκάς 1/α΄ 46). Είχε ή δεν είχε ψυχή η Παναγία αγαπητοί Παγάνες; Το λέει ή δεν το λέει;

Την σύνοδο των αιρετικών Φράγκων την είδατε. Τα λόγια της Παναγίας δεν τα είδατε;

Αλλά δεν είδατε ούτε τι λένε οι εκπρόσωποι της ΔΙΚΗΣ ΣΑΣ θρησκείας για τις γυναίκες:

Τι λένε οι ειδωλολάτρες για τις γυναίκες:

Έτσι ακριβώς ο Δίας, που από ψηλά βροντά, για τους θνητούς τους άνδρες συμφορά όρισε τις γυναίκες, που είναι συνεργάτιδες (σημ: εννοεί συμμορία όπως στον στίχο 596 μιλά για συμμορία κηφήνων) στα έργα τα πικρά (Ησίοδος, Θεογονία, στχ.600 κ. εξ)

Πρώτα απ' όλα να πάρεις σπίτι, βόδι για όργωμα, γυναίκα, αγορασμένη, όχι με γάμο, που να μπορεί να ακολουθεί τα βόδια (Ησίοδος, έργα και ημέρες στχ.405 κ. εξ)

Όποιος γυναίκα εμπιστεύεται, απατεώνα εμπιστεύεται (Ησίοδος, εργα και ημέρες, στχ.375)

Στο έργα και ημέρες (στιχ.  51 κ. εξ ο Δίας διατάσει τον Ήφαιστο να φτιάξει την γυναίκα για τιμωρία των ανδρών από νερό και χώμα. Η γυναίκα αποτελεί για τον Ησίοδο τόσο την αιτία ενεργοποίησης του κακού πάνω στη γη ( με το άνοιγμα του πιθαριού της πανδώρας) όσο και την ίδια την ενσάρκωση του κακού στην έμφυτη ιδιότητά της να προκαλεί τον φθοροποιό πόθο και στον απατηλό της χαρακτήρα (lamberton,, Hesiod,116)

Να λοιπόν ποιοι είναι οι μισογύνηδες που έμαθαν στους Φράγκους να σκέπτονται αιρετικά για τη γυναίκα. Οι ίδιοι οι ειδωλολάτρες που τολμούν να κατηγορούν τους Χριστιανούς. Είναι οι ίδιοι αυτοί που θεωρούν τις γυναίκες όμοιες με ζώα κατά τα λόγια του Ησιόδου.

Φίλοι παγανιστές, καληνύχτα σας!

ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ